filipg/aitech-moj-2023
1
5
Fork 0
Code Issues Pull Requests Projects Releases Wiki Activity

cw 01 w trakcie

Browse Source
This commit is contained in:
Jakub Pokrywka 2022-02-18 16:28:22 +01:00
parent 732b134412
commit 884e6611d0
6 changed files with 917 additions and 0 deletions
Show Stats Download Patch File Download Diff File Expand all files Collapse all files

92
cw/00_Informacje_na_temat_przedmiotu.ipynb Normal file
View File

@ -0,0 +1,92 @@
{
"cells": [
{
"cell_type": "markdown",
"metadata": {},
"source": [
"![Logo 1](https://git.wmi.amu.edu.pl/AITech/Szablon/raw/branch/master/Logotyp_AITech1.jpg)\n",
"<div class=\"alert alert-block alert-info\">\n",
"<h1> Ekstrakcja informacji </h1>\n",
"<h2> 0. <i>Informacje na temat przedmiotu</i> [ćwiczenia]</h2> \n",
"<h3> Jakub Pokrywka (2022)</h3>\n",
"</div>\n",
"\n",
"![Logo 2](https://git.wmi.amu.edu.pl/AITech/Szablon/raw/branch/master/Logotyp_AITech2.jpg)"
]
},
{
"cell_type": "markdown",
"metadata": {},
"source": [
"# Informacje ogólne"
]
},
{
"cell_type": "markdown",
"metadata": {},
"source": [
"## Kontakt z prowadzącym\n",
"\n",
"prowadzący: mgr inż. Jakub Pokrywka\n",
"\n",
"Najlepiej kontaktowąć się ze mną przez MS TEAMS prywatnych wiadomościach lub mailowo jp40407@st.amu.edu.pl. Odpisuję co 2-3 dni. Można też umówić się stacjonarnie, na zdzwonko w godzinach dyżuru (wt 12.00-13.00) lub umówić się w innym terminie.\n",
"\n",
"\n",
"## Literatura\n",
"Polecana literatura do przedmiotu:\n",
"\n",
"\n",
"\n",
"## Zaliczenie\n",
"\n",
"\n",
"\n",
"Do zdobycia będzie conajmniej 600 punktów.\n",
"\n",
"Ocena:\n",
"\n",
"- -299 — 2\n",
"\n",
"- 300-349 — 3\n",
"\n",
"- 350-399 — 3+\n",
"\n",
"- 400-449 — 4\n",
"\n",
"- 450—499 — 4+\n",
"\n",
"- 500- — 5\n",
"\n",
"\n",
"**Żeby zaliczyć przedmiot należy pojawiać się na laboratoriach. Maksymalna liczba nieobecności to 3. Obecność będę sprawdzał co zajęcia. Jeżeli kogoś nie będzie więcej niż 3 razy, to nie będzie miał zaliczonego przedmiotu** \n"
]
}
],
"metadata": {
"author": "Jakub Pokrywka",
"email": "kubapok@wmi.amu.edu.pl",
"kernelspec": {
"display_name": "Python 3",
"language": "python",
"name": "python3"
},
"lang": "pl",
"language_info": {
"codemirror_mode": {
"name": "ipython",
"version": 3
},
"file_extension": ".py",
"mimetype": "text/x-python",
"name": "python",
"nbconvert_exporter": "python",
"pygments_lexer": "ipython3",
"version": "3.8.3"
},
"subtitle": "0.Informacje na temat przedmiotu[ćwiczenia]",
"title": "Ekstrakcja informacji",
"year": "2021"
},
"nbformat": 4,
"nbformat_minor": 4
}

670
cw/01_Język.ipynb Normal file
View File

File diff suppressed because one or more lines are too long

70
cw/01_materialy/a.txt Normal file
View File

@ -0,0 +1,70 @@
# tekst pochodzi z https://wolnelektury.pl/media/book/txt/baczynski-orfeusz-w-lesie.txt
Pod tym dębem, pod stuletnim, wśród gałęzi skrył się,
a deszcz pierzchnął, siedmiobarwnym łukiem nad nim wzbił się.
Ledwie okiem w nim utonął, w barwnej brodząc nucie,
blady błękit tęczę wchłonął, dąb zawołał: «Zbudź się.
Czas na ciebie, czeka lira, nowej pieśni głodna,
wdrąż się w ziemię, bij o niebo, serca przepal do dna.
Ze mną, boski Orfeuszu, zmierz muzyczną siłę,
mnie pokonasz — śmierć przemożesz, którą zwyciężyłem.
Popatrz: uschnie młoda łoza, runie smukła jodła,
patrz: topole śmierć podcięła, ale mnie nie zmogła.
W niebo śpiewem rosnę, w ziemię korzeniami wrastam,
me milczenie jest strumieniem, a ma pieśń liściasta!»
Więc Orfeusz chwycił lirę rozmodloną dłonią,
strunę trącił, już obłoki przebudzone dzwonią.
Jeszcze głosu nie wydobył, już na wargi drżące,
jak na liście, promieniście wbiega młode słońce.
I pieśń począł.
Wrył się w ziemię takim jasnym tonem,
że wzleciały ponad drzewa krety uskrzydlone,
że strumienie, co pod ziemią ciemno się poczęły,
nad brzegami, co je więżą, w lirę się wygięły.
Wzniósł się w górę, ręką jeno ciężar strun odmierzał,
a już wiatrem swego głosu w żołędzie uderzał,
a żołędzie melodyjnie trącając się wzajem,
rozdzwoniły włosy wierzby nad leśnym ruczajem,
a w tych włosach smutek nagły wylągł się tak cicho,
że nie będąc jeszcze szeptem, szeptał: «Eurydyko…»
Jeno woda pochwyciła to czułe wezwanie,
a już w kwiaty je wkropliła na leśnej polanie,
a tam trawy zielonawe w korzenie wszeptały
i już drzewa jej imieniem szumieć poczynały.
Targnął strunę, bo nie szeptem śmierć miał głuchą przemóc,
lecz wołaniem tak wysokim, jak gwiazda nad ziemią:
«Chcecie? Rozpacz wam wyśpiewam: płomieniste góry
rosną we mnie, burza wraża w ziemię kły wichury.
Chcecie? Błyskawicą chłostam, serca gryzę gromem,
w ręku piorun mam i rozpacz w oku nieruchomem,
a ta rozpacz w gniew urasta, a ten gniew jest burzą
przeciw tobie, której kształty czarno się marmurzą».
Już nie słowem, ale głosem w twardą korę nieba
tłukł Orfeusz, aż sypnęła ciężkich gwiazd ulewa…
Wtedy przerwał, bowiem uczuł, że mu głos uwięźnie
w niebie drżącym jeszcze…
Ale dąb milczał potężniej.
6. Porażka
«Eurydyko, porażka jest słodka.
Chwała tobie, któryś mnie zwyciężył!»
Mijał strumień. Trzcina wiała wiotka.
Las się kończył i zaczynał księżyc.
A te skały, co wyrosły ostre,
zdały mu się czułym zapewnieniem.
A tę noc obejmował jak siostrę,
nazywał najczulszym imieniem.
I przemierzał strunami śpiącemi
oddalenie nie objęte słowem,
i jak klucz do zamkniętych podziemi
niósł na wargach milczenie dębowe.
9–10 luty 1942

69
cw/01_materialy/b.txt Normal file
View File

@ -0,0 +1,69 @@
# tekst pochodzi z https://pl.wikipedia.org/wiki/UTF-8
UTF-8 (ang. 8-bit Unicode Transformation Format) – system kodowania Unicode, wykorzystujący od 1 do 4 bajtów do zakodowania pojedynczego znaku, w pełni kompatybilny z ASCII. Jest najczęściej wykorzystywany do przechowywania napisów w plikach i komunikacji sieciowej.
Spis treści
1 Zalety i wady
1.1 Zalety
1.2 Wady
2 Sposób kodowania
3 Przykład
4 Zobacz też
5 Linki zewnętrzne
Zalety i wady
Zalety
Każdy tekst w ASCII jest tekstem w UTF-8.
Żaden znak spoza ASCII nie zawiera bajtu z ASCII.
Zachowuje porządek sortowania UCS-4.
Typowy tekst ISO-Latin-X rozrasta się w bardzo niewielkim stopniu po przekonwertowaniu do UTF-8.
Nie zawiera bajtów 0xFF i 0xFE, więc łatwo można go odróżnić od tekstu UTF-16.
Znaki o kodzie różnym od 0 nie zawierają bajtu 0, co pozwala stosować UTF-8 w ciągach zakończonych zerem.
O każdym bajcie wiadomo, czy jest początkiem znaku, czy też leży w jego środku, co nie jest dostępne np. w kodowaniu EUC.
Nie ma problemów z little endian vs big endian.
Jest domyślnym kodowaniem w XML (również w jego aplikacjach: XHTML, SVG, XSL, CML, MathML).
Wady
Znaki CJK zajmują po 3 bajty zamiast 2 w kodowaniach narodowych.
Znaki alfabetów niełacińskich zajmują po 2 bajty zamiast jednego w kodowaniach narodowych.
UTF-8 nie używa przesunięć zasięgów, co stanowi dodatkowe utrudnienie dla implementacji UTF-8 (szczegóły poniżej)
Sposób kodowania
Mapowanie znaków Unicode na ciągi bajtów:
0x00 do 0x7F – bity 0xxxxxxx, gdzie kolejne „x” to bity – licząc od najwyższego
0x80 do 0x7FF – bity 110xxxxx 10xxxxxx
0x800 do 0xFFFF – bity 1110xxxx 10xxxxxx 10xxxxxx
0x10000 do 0x1FFFFF – bity 11110xxx 10xxxxxx 10xxxxxx 10xxxxxx
0x200000 do 0x3FFFFFF – bity 111110xx 10xxxxxx 10xxxxxx 10xxxxxx 10xxxxxx
0x4000000 do 0x7FFFFFFF – bity 1111110x 10xxxxxx 10xxxxxx 10xxxxxx 10xxxxxx 10xxxxxx
Znaki z przedziału ASCII (0 do 127) kodowane są jako jeden bajt, czyli m.in. litery alfabetu łacińskiego. Polskie znaki diakrytyczne kodowane już są jako dwa bajty. W listopadzie 2003 roku kodowanie UTF-8 zostało ograniczone zgodnie z RFC 3629 ↓ do 0x10FFFF pozycji, w celu zapewnienia zgodności z ograniczeniami systemu UTF-16. Rezultatem było usunięcie wszystkich sekwencji złożonych z 5 i 6 bajtów oraz około połowy sekwencji 4-bajtowych. W ten sposób pozostało dokładnie 17 • 65536 - 2048, czyli 1 112 064 pozycji znaków możliwych do zakodowania w UTF-8. Pomniejszenie liczby kodów o 2048 wynika z zarezerwowania kodów z zakresu od U+D800 do U+DFFF dla kodowania UTF-16.
Teoretycznie w UTF-8 ten sam znak można zapisać na kilka sposobów. Przykładowo znak ASCII / (ukośnik) można zapisać jako:
00101111
11000000 10101111
11100000 10000000 10101111itd.
Stanowi to zagrożenie bezpieczeństwa m.in. dla serwerów, które sprawdzają obecność znaku / w ścieżkach. Z tego powodu standard UTF-8 przewiduje, że poprawny jest wyłącznie najkrótszy możliwy sposób zapisu, a każdy program musi odrzucać znaki zapisane dłuższymi sekwencjami niż minimalna.
Problemu tego można byłoby uniknąć, przy okazji skracając nieznacznie wielkość danych, jeśli wykorzystano by zasadę przesunięć typu:
sekwencje 1-bajtowe kodują 0x80 (128) różnych znaków – od 0x00 do 0x7F
sekwencje 2-bajtowe kodują 0x800 (2048) różnych znaków – od 0x80 do 0x87F
sekwencje 3-bajtowe kodują 0x10000 (65536) różnych znaków – od 0x880 do 0x1087F
itd.
Przykład
Kodowanie na podstawie znaku euro €:
Znak € w Unicode ma oznaczenie U+20AC.
Zgodnie z informacjami w poprzednim podrozdziale taka wartość jest możliwa do zakodowania na 3 bajtach.
Liczba szesnastkowa 20AC to binarnie 0010 0000 1010 1100 po uzupełnieniu wiodącymi zerami do 16 bitów, ponieważ tyle bitów trzeba zakodować na 3 bajtach w UTF-8.
Kodowanie na trzech bajtach wymaga użycia w pierwszym bajcie trzech wiodących bitów ustawionych na 1, a czwartego na 0 (1110…).
Pozostałe bity pierwszego bajtu pochodzą z najstarszych czterech bitów kodowanej wartości w Unicode, co daje (1110 0010), a reszta bitów dzielona jest na dwa bloki po 6 bitów każdy (…0000 1010 1100).
Do tych bloków dodawane są wiodące bity 10, by tworzyły następujące 8-bitowe wartości 1000 0010 i 1010 1100).
W ten sposób rezultatem są trzy bajty w postaci 1110 0010 1000 0010 1010 1100, co w systemie szesnastkowych przyjmuje postać E2 82 AC.
Poniższa tabela pozwala zrozumieć sposób kodowana różnej długości numerów kodowych Unicode w UTF-8.
Unicode Unicode binarnie UTF-8 binarnie
1. bajt 2. bajt 3. bajt 4. bajt UTF-8 szesnastkowo
$ U+0024 0100100 00100100 24
¢ U+00A2 000 10100010 11000010 10100010 C2 A2
€ U+20AC 00100000 10101100 11100010 10000010 10101100 E2 82 AC
𐍈 U+10348 00001 00000011 01001000 11110000 10010000 10001101 10001000 F0 90 8D 88

1
cw/01_materialy/polski_tekst.txt Normal file
View File

@ -0,0 +1 @@
zażółć gęślą jaźń

15
cw/01_materialy/polski_tekst_2.txt Normal file
View File

@ -0,0 +1,15 @@
Charles Baudelaire
O pierwszej nad ranem
tłum. Stefan Napierski
Nareszcie! sam jeden! Słychać już tylko przetaczanie się kilku zapóźnionych i wymęczonych dorożek. Na niewiele godzin uzyskamy milczenie, jeśli nawet nie spokój. Nareszcie! znikła tyrania twarzy ludzkiej i cierpieć będę już tylko przez samego siebie.
Nareszcie! zezwolono mi zatem rozprostować się w kąpieli ciemności! Naprzód podwójne zawarcie drzwi. Wydaje mi się, że to przekręcenie klucza wzmoże samotność moją i wzmocni barykady, które oto dzielą mnie od świata.
Straszliwe życie! Straszliwe miasto! Streśćmy powtórnie dzień: widzenie garstki literatów, z których jeden zapytywał mnie, czy można udać sie do Rosji drogą lądową (najwidoczniej sądził, że Rosja jest wyspą); wielkoduszna dysputa z kierownikiem pewnego czasopisma, który na każdy argument odpowiadał: „Tutaj, to partia ludzi uczciwych”, co zakłada milcząco, że wszystkie inne dzienniki redagują szubrawcy; ukłon, oddany jakimś dwudziestu osobom, z których piętnaście jest mi nieznanych; rozdawanie uścisku dłoni w tej samej proporcji, i to zaniedbawszy przez nieostrożność zaopatrzenia się wprzód w rękawiczki; wdrapanie się, gwoli zabicia czasu, podczas ulewy, na pięterko do baletniczki, która prosiła mnie o narysowanie jej kostiumu do *Venus*; ubieganie się w sposób przypochlebny o jednego z dyrektorów teatru, który powiedział, żegnając się ze mną: „Kto wie, czy nie powinien pan zwrócić się do Z…; jest to najbardziej ociężały, najgłupszy i najgłośniejszy z wszystkich mych autorów; z nim, być może, zdoła pan co osiągnąć. Niech go pan odszuka, a potem się zobaczy”; przechwalanie się (po co?) kilkoma szkaradnymi czynami, których nie popełniłem, i tchórzliwe zaprzeczenie kilku innych występków, których dokonałem z radością, przestępstwo fanfaronady, zbrodnia na czci ludzkiej; odmówienie przyjacielowi łatwej przysługi i udzielenie poparcia na piśmie skończonemu łotrowi; uf! czyżby to wreszcie koniec?
Niezadowolony z siebie i niezadowolony z wszystkich, pragnąłbym siebie odkupić i odzyskać nieco dumy w milczeniu i samotności nocy. Dusze tych, których miłowałem, dusze tych, których opiewałem, skrzepcie mnie, podtrzymajcie, oddalcie ode mnie kłamstwo i zatruwające wyziewy świata; i ty, Panie mój i Boże! użycz mi łaski zestawienia kilku pięknych wierszy, które by udowodniły mi, że nie jestem ostatnim z ludzi, że gorszy nie jestem od tych, którymi gardzę.