po
<unk>
ateny
cava
epoka
w
historii
polskiego
teatru
z
pierwszą
robotnicza
sceną
na
powiślu
stefana
jaracza
gen
stanisława
pyrzanowska
dodała
blasku
znakomicie
reżyserzy
aktorzy
lat
trzydziestych
wypełnili
wizerunek
teatru
na
wysokim
poziomie
<unk>
<unk>
<unk>
<unk>
w
dawnych
wspomnień
czar
premiery
wznowienia
kłopoty
sukcesy
i
ciągle
świetny
obsady
woszczerowicz
świderski
holoubek
śląska
za
czy
yeti
kępińska
kociniak
same
gwiazdy
sześćdziesiąt
lat
dla
publiczności
taki
jubileusz
wart
był
spotkania
przyjaciół
ze
sceny
gdzieś
nad
nimi
unosił
się
błędów
jaracza
jego
westchnienie
marzenia
o
teatrze
gdzie
malarz
muzyki
inscenizator
reżyser
i
aktor
porozumiewają
się
wspólnym
językiem
po
to
aby
w
ostatecznym
rezultacie
porozumienia
dzieło
teatru
zajaśniało
pełnią
wyraz
i
tak
się
stało
<unk>