po <unk> ateny cava epoka w historii polskiego teatru z pierwszą robotnicza sceną na powiślu stefana jaracza gen stanisława pyrzanowska dodała blasku znakomicie reżyserzy aktorzy lat trzydziestych wypełnili wizerunek teatru na wysokim poziomie <unk> <unk> <unk> <unk> w dawnych wspomnień czar premiery wznowienia kłopoty sukcesy i ciągle świetny obsady woszczerowicz świderski holoubek śląska za czy yeti kępińska kociniak same gwiazdy sześćdziesiąt lat dla publiczności taki jubileusz wart był spotkania przyjaciół ze sceny gdzieś nad nimi unosił się błędów jaracza jego westchnienie marzenia o teatrze gdzie malarz muzyki inscenizator reżyser i aktor porozumiewają się wspólnym językiem po to aby w ostatecznym rezultacie porozumienia dzieło teatru zajaśniało pełnią wyraz i tak się stało <unk>