dziś jest to widok zwyczajny ale przed trzydziestu lat gdy tereny te były jeszcze rumowiskiem się tym drugim roku ustawiono dopiero fundamenty pałacu kultury i nauki w rok później prace budowlane były już daleko posunięte następny rok sylwetka rysuje się w pełni trwają prace wykończeniowe które nad aby ogromnej budowli nie przemijającą wartość użytkową i społeczną rok pięćdziesiątych piąty warszawscy gospodarze przejmują pałac z rąk budowniczych którzy oddali obiekt akurat nie pod klucz wyposażenie wnętrz obliczona na zaspokojenie reprezentacyjnych potrzeby warszawy zaledwie dźwigający się ze zniszczeń tu odbywały się imprezy sportowe i polityczne zjazdy spotkania konferencję międzynarodowe stolicy otrzymała nowy wskaźnik topograficzny z daleka widoczny jeszcze długo otaczamy do ruiny zwanej dzikim zachodem usunięte dopiero przed budową dworca centralnego największą atrakcją był od początku w jazdy windą na ostatnie piętro tak wyglądała panorama warszawy przed trzydziestu laty popatrzymy dziś i porównajmy to ważny punkt odniesienia