aitech-pbr-rjawor/materiały na PPB (wykład)/01_praca_zespolowa.ipynb

12 KiB
Raw Blame History

Logo 1

Przygotowanie do projektu badawczo-rozwojowego

1. Praca zespołowa[wykład]

Krzysztof Jassem (2021)

Logo 2

Praca zespołowa w projekcie badawczo-rozwojowym

Cele wykładu

  1. Stworzenie zespołów projektowych
  2. Zapewnienie dobrej współpracy w zespołach
  3. Wybór liderów

1. Jak działa nasza pamięć?

Rodzaje pamięci

Pamięć sensoryczna

Pamięć sensoryczna to inaczej pamięć zmysłów.

Charaterystyka pamięci sensorycznej

  • krótki czas trwania (do ok. 0,5 s),
  • duża pojemność (ok. 99% nadchodzących informacji),
  • powiązanie ze zmysłami (węch, wzrok, dotych, słuch, smak).

Przykład

Dźwięk słyszymy przez pewien czas (min. 0,5 sek. - nawet gdy trwa krócej)

Interakcje pamięci sensorycznej

Informacje z pamięci sensorycznej przekazywane są do pamięci krótkotrwałej.

Pamięć krótkotrwała

Przechowuje niewielkie ilości informacji przez krótki okres (bez dokonywania powtórek: kilka do kilkunastu sekund).

Interakcje pamięci krótkotrwałej

Pobiera informacje z pamięci sensorycznej, z pamięci krótkotrwałej oraz z pamięci długotrwałej. Przekazuje informacje do pamięci krótkotrwałej i długotrwałej.

Liczba Millera

Jest to liczba ustalona przez George'a Millera (1920 - 2012), amerykańskiego psychologa, uważanego za twórzę psychologii poznawczej, w roku 1956 na podstawie badań psychologicznych nad zapamiętywaniem informacji. Liczba ta waha się w zależności od rodzaju informacji do zapamiętania (dźwięk, smak, obraz, liczba), ale zawsze jest to około 7 (±2).

Wnioski w pracy zespołowej
  • Nie warto zasypywać kolegi z zespołu nadmiarem informacji zo zapamiętania (bo i tak nie zapamięta).
  • Pozycje do zapamiętania lepiej jest podzielić na kategorie, (między 5-9).
  • Można dokonać kolejnego podziału pozycji na podkategorie. Takich podziałów można dokonać wgłąb do poziomu 7 :)

Pamięć długotrwała

  • W pamięci długotrwałej tworzony jest wynik przetwarzania informacji - trwały ślad pamięciowy.
  • Pamięć długotrwała zawiera całą naszą wiedzę na temat świata, wszystkie wspomnienia i umiejętności.
  • Jest to pamięć o największej pojemności i najdłuższym czasie przechowywania informacji.

Interakcje pamięci długotrwałej

  • Pobiera informacje z pamięci krótkotrwałej.
  • Przekazuje informacje do pamięci krótkotrwałej.

2. Motywacja do pracy

Motywowanie do pracy to proces świadomego i celowego oddziaływania na pracowników poprzez dostarczanie środków i możliwości spełnienia ich oczekiwań w taki sposób, aby obie strony (pracodawca i pracownik) odniosły korzyści (Encyklopedia zarządzania)

Piramida potrzeb Maslova

  1. Potrzeby fizjologiczne (najniższy rząd potrzeb)
  2. Potrzeby bezpieczeństwa
  3. Potrzeby przynależności
  4. Potrzeby uznania
  5. Potrzeby samorealizacji

Teoria Maslova

  • Motywacja to chęć zaspokojenie potrzeby najsilniej odczuwanej.
  • Zaspokojenie potrzeby wyższego rzędu może nastąpić nie wcześniej niż po zaspokojeniu potrzeby niższego rzędu.

Typy pracowników

W rzeczywistości po zaspokojeniu potrzeb najniższych kolejność potrzeb wyższego rzędu zależy od osobowości pracownika. Pracownicy różnią się bowiem w aspektach motywacji do pracy (co motywuje najbardziej) i podejścia do pracy (sposób realizacji pracy).

Typy pracowników pod względem motywacji

A. Pracownik nastawiony na wykonanie zadania
B. Pracownik nastawiony na siebie (własny rozwój; satysfakcję)
C. Pracownik nastawiony na interakcję (komunikację w grupie)

Typy pracowników pod względem podejścia do pracy

  1. Posuwający pracę do przodu
  2. Wybitny technik; specjalista w dziedzinie
  3. Uznający priorytet komunikacji, współpracy między wykonawcami projektu

3. Zespół projektowy

Zespół projektowy to niewielka liczba ludzi posiadających komplementarne umiejętności, zaangażowanych w realizację wspólnego celu ogólnego oraz celów cząstkowych, których podejście opiera się na współodpowiedzialności” (J.Katzenach, D.Smith 2001, Siła zespołów. Wpływ pracy zespołowej na efektywność organizacji", s. 26).

Na skuteczność pracy w zespole mają wpływ 4 główne czynniki:

  • Skład zespołu
  • Spójność grupy
  • Komunikacja w zespole
  • Organizacja zespołu

Skład zespołu

Członkowie zespołu

Grupa powinna zawierać uzupełniające się osobowości:

  • ludzi mających własne pomysły - wybitnych techników (B2)
  • ludzi nastawionych na komunikację z innymi (C3)
  • ludzi nastawionych na posuwanie pracy do przodu (A1) 

Lider zespołu

  • Lider odgrywa najważniejszą rolę w zespole.
  • Liderzy z reguły są mianowani i odpowiadają przed menedżerem przedsięwzięcia.
  • Liderzy muszą codziennie śledzić pracę swojej grupy i blisko współpracować z menedżerami przedsięwzięcia.
  • Lider musi być akceptowany przez zespół.

Spójność grupy

Grupa spójna (inaczej: zgrana) to grupa, w której:

  • członkowie mają wspólne cele,
  • nie występują kliki (podgrupy).

Zalety grupy spójnej

  • Można wypracować grupowy standard jakości.
  • Bliska współpraca członkowie uczą się od siebie nawzajem.
  • Członkowie grupy znają nawzajem swoje prace. Opuszczenie grupy przez jej członka nie powoduje utracenie ciągłości pracy.
  • Programowanie jest pozbawione indywidualizmu (program uważany jest za własność grupy).

Wady grupy spójnej

  • Nieracjonalny opór przed zmianą lidera;
  • Myślenie grupowe krytyczne umiejętności członków grupy osłabione są przez lojalność wobec grupy.

Komunikacja w zespole

Proces skutecznej komunikacji to przekazywanie informacji w sposób powodujący realizację celów. Skutkiem efektywnej komunikacji jest zwiększenie motywacji do pracy oraz zmniejszenie oporu wobec zmian.

Zasady skutecznej komunikacji

  • Dostosowanie klarowności wypowiedzi do odbiorcy
  • Dostosowanie _metod komunikacji do zespołu

Metody komunikacji

  • Pionowa lub pozioma
  • Jednostronna lub dwustronna
  • Werbalna lub pisemna
  • Formalna lub nieformalna

Organizacja zespołu

Organizacja zespołu to hierarchia ról przypisanych członkom zespołu.

Rodzaje organizacji zespołu

Organizacja formalna (hierachiczna)

Formalna, hierarchiczna organizacja zespołu jest niezbędna w przypadku pracowników niedoświadczonych.

Organizacja nieformalna

Organizacja nieformalna sprawdza się, gdy większość członków to ludzie doświadczeni i kompetentni.

4. Lider zespołu

Lider zespołu to w ogólności osoba zarządzająca członkami zespołu w celu realizacji celów powierzonego projektu.
W prezentowanym NA TYM WYKŁADZIE podejściu lider to osoba zapewniająca motywację do pracy członkom zespołu.

Typy lidera (wg Daniela Goldmana)

Daniel Goleman (ur. 7 marca 1946 w Stockton) amerykański psycholog żydowskiego pochodzenia, publicysta naukowy. Autor bestselleru Inteligencja emocjonalna (1995). (Wikipedia)

Wizjoner: "Chodź ze mną"

  • Pokazuje kierunek działania.
  • Motywuje do osiągania wspólnych celów.
  • Pozwala ludziom samodzielnie poszukiwać nowych rozwiązań.
  • Przyciąga ludzi do siebie, docenia i promuje rolę poszczególnych osób w zespole.

Trener: "Rozwijaj się"

  • Motywuje ludzi do lepszej pracy poprzez rozpoznawanie ich mocnych i słabych stron.
  • Zachęca ludzi, aby walczyli z przeciwnościami i rozwijali się.
  • Zachęca, by korzystali ze swoich mocnych, pozytywnych cech i czerpali z nich napęd do pracy.

Lider afiliacyjny: "Porozmawiajmy"

  • Szanuje każdą osobę pracującą w organizacji.
  • „Ludzie to nie roboty” odczuwają radość i zmęczenie.
  • Szczerze interesuje się życiem swoich pracowników.
  • Dba o dobrą atmosferę pracy.
  • Posiada wysoką empatię, czyli umiejętność odczytywania uczuć i dostrzegania punktu widzenia innych osób.

Demokrata: "Każdy głos jest ważny"

  • Liczy się zdanie każdego pracownika.
  • Potrafi słuchać ludzi i wykorzystywać ich pomysły.
  • Potrafi przyjmować również krytykę.
  • Pracownicy mają poczucie, że uczestniczą w decyzjach podejmowanych w firmie, przez co bardziej angażują się w pracę.

Poganiacz: "Zrób to natychmiast"

  • Ustawia wysokie standardy pracy zarówno dla siebie jak i dla swoich pracowników
  • Jest bardzo mocno nastawiony na sukces, koncentruje się na nieustannym poprawianiu wyników.
  • Jego popularne powiedzenie to: „rób to, co ja natychmiast!”.

Dyktator: "Rób, co każę"

  • Nazywany „zarządzaniem przez strach”.
  • Polega na ciągłym kontrolowaniu pracowników, wydawaniu im poleceń i oczekiwaniu, że zostaną one wypełnione dokładnie tak, jak wymaga tego przywódca.
  • To on podejmuje decyzje, a polecenia wydaje w sposób zdecydowany, stanowczy i nie znoszący sprzeciwu.