Europarl/dev-0/expected.tsv

W przypadku wyczerpania kwoty w ilości 4 850 ton rocznie , każda następna tona będzie kosztowała 65 euro .
Tendencja do niewyznaczania pułapu dla ilości ryb , które statki z UE mogą poławiać na wodach państw trzecich , jest szkodliwa i zła .
Nie wystarczy , abyśmy realizowali różną politykę rybołówstwa w zależności od tego , czy chodzi o nasze wody , czy o wody państwa trzeciego .
Chciałbym również , abyśmy naciskali , żeby pieniądze , które UE płaci państwom trzecim z tytułu zawarcia umów w sektorze rybołówstwa , były w większej mierze przeznaczane w sposób zapewniający zdecydowane korzyści dla ludności miejscowej .
( DE ) Panie Przewodniczący , Pani Komisarz Damanaki , Szanowni Państwo ! Cieszę się , że Parlament w końcu głosuje nad tą sprawą i chcę podziękować sprawozdawcom za pracę .
Zmiana rozporządzenia Rady w sprawie wspólnotowych środków finansowych to jedno z podstawowych narzędzi , jakich potrzebujemy w celu wdrożenia wspólnej polityki rybołówstwa .
Dotyczy to zwłaszcza międzynarodowych stosunków w sektorze rybołówstwa , gromadzenia danych oraz badań naukowych .
Szczególnie ważne są systemy kontroli wspólnej polityki rybołówstwa oraz ich wdrażanie .
Sprawozdawca uczynił wszystko , żeby przekonać posłów o potrzebie podniesienia stawek współfinansowania tak , aby górna kwota tych stawek wynosiła 75 % .
Nie mogliśmy zgodzić się na jego wnioski .
Obowiązujące rozporządzenia sprawdziły się w praktyce i już teraz dopuszczają pewne wyjątki .
Państwa członkowskie korzystają już z możliwości współfinansowania i nie trzeba wprowadzać kolejnych środków zachęcających .
Ważne jest , aby zmiana rozporządzenia utorowała drogę spójnym ramom prawnym .
Panie Przewodniczący ! Powiedziałbym , że sprawozdanie pani poseł Grelier jest zbyt ustępliwe wobec Komisji .
Rybakom z zachodniej Szkocji trudno jest zrozumieć , czemu Komisja może mówi , że chce wyeliminowania odrzutów i jednocześnie odrzuca zmiany do środków technicznych .
Komisja woli przedłużyć okres obowiązywania obecnych środków technicznych , które skutkują odrzutami , w tym odrzutami łupacza , co najmniej o kolejne 18 miesięcy .
Komisja woli stosować przez kolejne 18 miesięcy tak zwane środki tymczasowe , które nie przyczyniły się do zachowania zasobów .
Kolejne 18 miesięcy wyrzucania martwych ryb z powrotem do morza .
Apeluję do koleżanek i kolegów posłów , aby poparli w jutrzejszym głosowaniu wszystkie poprawki i mam nadzieję , że zostaną one przyjęte , a wówczas Komisja zmieni swoje stanowisko i dostrzeże szansę , aby podjąć działania w sprawie odrzutów , a nie tylko opowiadać o planach ich podjęcia w nieokreślonej przyszłości .
Panie Przewodniczący ! Złożyłem poprawkę do rozporządzenia w sprawie środków technicznych , aby rozwiązać problem , o którym właśnie mówił Ian Hudghton i który pojawił się na zachodnim wybrzeżu Szkocji .
Mając dobre intencje , żeby zachować zasoby ryby białej na tym obszarze , pod koniec 2009 roku Komisja wprowadziła na 12 miesięcy tymczasowe przepisy w sprawie składu gatunkowego połowów , ale te tymczasowe przepisy zachowały moc obowiązującą na kolejny rok na podstawie tak zwanej umowy o ogólnym połowie , która spowodowała przedłużenie czasu obowiązywania środków technicznych UE o 12 miesięcy .
Teraz Komisja usiłuje ponownie przedłużyć czas obowiązywania tych przepisów do końca 2012 roku , gdyż przygotowuje nowe ramy dla środków technicznych w ramach pakietu reform wspólnej polityki rybołówstwa .
Niezamierzone konsekwencje takiego postępowania będą oznaczały , że rozporządzenie , które wprowadzono zaledwie na rok , będzie obowiązywało przez co najmniej trzy lata , a warunki na zachodzie Szkocji w tym czasie dramatycznie się zmieniły , zmuszając naszych rybaków do wyrzucania z powrotem do morza dobrych świeżych i młodych ryb , ale już martwych .
Mam nadzieję , że Parlament poprze jutro moją poprawkę .
( PT ) Panie Przewodniczący , Pani Komisarz ! Gratulując wszystkim czterem sprawozdawcom , chciałabym skoncentrować się tylko na dwóch sprawozdaniach będących przedmiotem tej debaty .
Brak w 2008 roku porozumienia w kwestii projektu rozporządzenia mającego na celu uproszczenie i doprecyzowanie rozporządzenia UE w sprawie zachowania zasobów rybnych doprowadził do przyjęcia aktualnego rozporządzenia , w którym ustanawia się zestaw środków technicznych , początkowo mającego obowiązywać w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 30 czerwca 2011 r .
Za sprawą obecnego wniosku ustawodawczego przedłuża się czas obowiązywania tych tymczasowych ustaleń o kolejne 18 miesięcy - czyli do 1 stycznia 2013 r . - do czasu przyjęcia nowego rozporządzenia w sprawie środków technicznych w ramach zreformowanej wspólnej polityki rybołówstwa ( WPRyb ) .
To bardzo ważne , aby w tym okresie przejściowym utrzymać ramy regulacyjne sektora rybołówstwa i chronić interesy rybaków , nie zapominając o podstawowym celu , jakim jest propagowanie zrównoważonego rybołówstwa .
Obecny zamiar nieprzedłużania okresu stosowania drygawic oraz zakazania stosowania ich na głębokości od 200 do 600 metrów z dniem 1 października 2010 r. to niedobry przykład tego , co zostało opisane .
Obecny zakaz używania tej techniki połowu , stosowanej przez dziesiątki lat przez portugalską flotę łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego do celów zrównoważonego połowu takich gatunków jak raszpla zwyczajna i morszczuk , to poważny i socjalny cios dla danego sektora i społeczności rybackich , które są najbardziej uzależnione od połowów tych zasobów .
W związku z tym apeluję , aby poprali Państwo przyjęcie wniosku złożonego w Parlamencie przeze mnie i moich kolegów - panów Capoulasa Santosa i Ferreirę , który to wniosek ma na celu nic więcej , jak wydłużenie do 2013 roku terminu obowiązywania prawa , które miało obowiązywać do 1 października 2010 r .
Chciałabym wspomnieć również o wniosku dotyczącym rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza , czyli o sprawozdaniu pana Ferreiry .
Obok Europejskiego Funduszu Rybackiego jest to najważniejszy instrument finansowy na rzecz wspierania rybołówstwa , zapewniający finansowanie w takich obszarach jak stosunki międzynarodowe , zarządzanie oraz monitorowanie wdrażania WPRyb .
W tym kontekście chciałabym wyrazić moje całkowite poparcie dla wniosków , które złożył w tym Parlamencie sprawozdawca , dotyczących możliwości zwiększenia współfinansowania ze strony UE do poziomu 60 % w obszarze gromadzenia podstawowych danych , zarządzania nimi i ich wykorzystywania , jak również w odniesieniu do gromadzenia danych uzupełniających , zarządzania nimi i ich wykorzystywania .
Powszechne i coraz większe uznanie dla znaczenia zarządzania rybołówstwem z wykorzystaniem aktualnej i gruntownej wiedzy naukowej o stanie zasobów w pełni uzasadnia przyjęcie wniosków sprawozdawcy oraz jego całego sprawozdania .
( ES ) Panie Przewodniczący , Pani Komisarz ! Chciałabym pogratulować wszystkim czterem sprawozdawcom znakomitej pracy nad sporządzeniem sprawozdań .
Skoncentruję się na dwóch sprawozdaniach , mając na uwadze ich znaczenie .
Pierwsze z nich dotyczy umowy ze Związkiem Komorów .
To umowa w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a krajem położonym w południowo-wschodniej Afryce - mówię o tym , abyśmy sobie zdawali sprawę z naszego położenia w przestrzeni - w którym 60 % ludności żyje poniżej progu ubóstwa i w którym jedynymi formami pozyskiwania dochodu są turystyka lub pomoc państwa .
Przedmiotowa umowa daje możliwość poławiania nadmiaru ryb na wodach tego kraju .
Powtarzam : nadmiaru ryb .
Przewiduje również rekompensatę przeznaczoną na rozwój tego kraju oraz doskonalenie jego infrastruktury i zwiększenie potencjału .
Ustanawia ramy partnerstwa według kryteriów zrównoważonego i odpowiedzialnego rybołówstwa , ochrony zasobów biologicznych .
Musimy mieć na uwadze , że występują tam takie gatunki migrujące jak tuńczyk , i że co roku ustala się zasoby na kolejny rok , opierając się przy tym na kryteriach naukowych .
Ułatwiają to badania naukowe i obecność obserwatorów na pokładach statków , jak również utrzymanie zasobów rybnych na danym obszarze , który ogranicza się do strefy przybrzeżnej , co zapewni rozwój rodzimego rybołówstwa .
Ten protokół niesie ze sobą wielkie korzyści , ponieważ umożliwia europejskim statkom rybackim dostęp do danego obszaru , zapewnia pomoc rozwojową , przyczynia się do wzrostu zatrudnienia oraz daje lepsze perspektywy dla gospodarki .
Zawiera on jednak też bardzo ważny element : uniemożliwia połowy państwom trzecim , które nie zadbają odpowiednio o ochronę środowiska .
Państwa trzecie mają 75 % udział w łącznych połowach na tym obszarze .
Uważamy zatem , że przedmiotowa umowa nie tylko pomaga Związkom Komorów , ale również pomaga chronić środowisko .
Na szczególną uwagę zasługuje ważne sprawozdanie pani Grelier , dotyczące rozporządzenia ustanawiającego środki techniczne , które wygasa za trzy miesiące i w przypadku którego wnioskuje się o przedłużenie czasu obowiązywania do grudnia 2012 roku , gdyż w innym razie doświadczymy próżni prawnej , niepewności prawa oraz słabego zachowania zasobów morza .
Chcielibyśmy jednak zwrócić również uwagę na ocenę załączonej deklaracji , w której wzywa się Komisję do wyrażenia zgody na niektóre zmiany : niektóre środki techniczne proponowane przez państwa członkowskie .
O sprawie sieci już tu wspominano , ale chcielibyśmy też poruszyć kwestię głębokości .
Wpływa ona na połowy niektórych gatunków i uważamy , że Komisja powinna ją uwzględnić z uwagi na skutki dla samych zasobów .
Dotyczy to obszarów 8 , 9 oraz 10 i ważne jest , aby wyeliminować te nieprawidłowości , wynikające ze stosowania rozporządzenia , które nie tylko szkodzi rybołówstwu , ale też lokalnej ludności .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Głosuję za przyjęciem tej umowy z uwagi na jej pozytywne skutki dla floty europejskiej .
Skorzysta na niej w sumie 70 statków , czyli 12 więcej niż w przypadku poprzedniej umowy , a to oznacza , że na ich pokładach znajdzie się miejsce dla co najmniej jednej lokalnej załogi .
Umowa jest korzystna dla Komorów , ich obywateli oraz sektora produkcji z wielu powodów .
Po pierwsze dlatego , że sprawozdanie zachęca do współpracy opartej na stymulowaniu lokalnego rozwoju i dlatego , że na obszar ten kierowana jest rekompensata finansowa .
Po drugie jest ona korzystna , ponieważ zachęca rządy w danym regionie do przestrzegania praw człowieka , co jest podstawowym warunkiem jej utrzymania .
Po trzecie dlatego , że wspiera działania połowowe na mniejszą skalę i zapewnia 8 500 obywatelom Komorów żyjących z tego rodzaju działalności ich własny obszar połowowy : europejskie statki nie będą mogły prowadzić połowów w promieniu 10 mil morskich od każdej wyspy .
I w końcu jest korzystna , ponieważ wspiera zrównoważone rybołówstwo na danym obszarze , obejmuje mechanizm obiektywnej analizy zasobów rybnych oraz ustanawia w tym celu mechanizmy współpracy naukowej .
( GA ) Panie Przewodniczący ! Mam przyjemność wypowiedzieć się w imieniu mojej grupy w kilku słowach na dany temat , a rybołówstwo to niezaprzeczalnie jeden z najbardziej kontrowersyjnych tematów omawianych na form Parlamentu .
W moim kraju jest takie stare powiedzenie , że ilu ludzi , tyle opinii , które to powiedzenie to niewątpliwie dotyczy rybaków i połowów .
Trudno zatem nam - posłom - przemawiać jednym głosem w tej sprawie , ale musimy możliwie najbardziej się starać .
Sądzę , że szczególnie w kwestii Grenlandii pani komisarz przedstawiła dobrze wyważony pogląd na całą sytuację .
Niewątpliwie są problemy w kwestii zaufania Parlamentu Europejskiego do Rady , ale jak powiedziała pani komisarz , znajdzie się pragmatyczne rozwiązanie , które jest oczywiście jak najbardziej pożądane .
To ważne z punktu widzenia Unii Europejskiej .
Jest to równie ważne , a może nawet ważniejsze z punktu widzenia Grenlandii - kraju , który niemalże całkowicie jest uzależniony od europejskiego rynku zbytu dla poławianych tam ryb oraz oczywiście całkowicie uzależniony od rybołówstwa , jeśli chodzi o jego gospodarkę .
Jedno co możemy powiedzieć w kwestii Grenlandii , to zgodzić się ze stwierdzeniem zawartym w sprawozdaniu , że ryby pochodzące z tego kraju będzie można sprawdzać i będą najwyższej jakości , w przeciwieństwie do wielu ryb sprowadzanych do Unii Europejskiej z ogromnych rybich farm w południowo-wschodniej Azji , których jakości nie można sprawdzić i w przypadku których można podejrzewać , że pochodzą z zanieczyszczonych wód .
Mamy zatem ogrom spraw do uregulowania , zwłaszcza mając na uwadze nieco ponury obraz , który przedstawiła nam dzisiaj wczesnym popołudniem pani komisarz podczas tury pytań .
Z tego powodu trzeba koniecznie sformułować w ramach WPRyb podstawową politykę w odniesieniu do akwakultury w Europie .
Tymczasem popieram przedstawione tu propozycje i zgadzam się z panią komisarz w kwestii dalszego rozwoju wydarzeń .
( ES ) Panie Przewodniczący , Pani Komisarz , Szanowni Państwo ! Ja również chcę pogratulować sprawozdawcom wszystkich czterech sprawozdań .
Zanim wypowiem się na temat sprawozdań pana Ferreiry i pani Fragi Estévez , chciałbym wyrazić moje poparcie dla sprawozdania pana Capoulasa Santosa , w którym zaleca się przyjęcie protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa ze Związkiem Komorów , przypominając nam , że Parlament musi aktywnie uczestniczyć w tym procesie .
Zgadzam się również z podstawowymi aspektami sprawozdania w sprawie środków technicznych sporządzonego przez panią poseł Grelier .
Apeluję do Komisji , aby przyspieszyła ocenę skutków i nadała pierwszorzędne znaczenie przygotowaniu projektu rozporządzenia w sprawie tych środków , aby można je było jak najszybciej przyjąć , w miarę możliwości przed 2013 rokiem .
Sprawozdanie posła Ferreiry dotyczy zmiany rozporządzenia ( WE ) nr 861 / 2006 w sprawie wspólnotowych środków finansowych , jednego z narzędzi , które wraz z Europejskim Funduszem Rybackim stosuje się do celów wspólnej polityki rybołówstwa .
W sprawozdaniu wyjaśnia się zakres tego rozporządzenia i dostosowuje się je do faktycznych potrzeb wspólnej polityki rybołówstwa na mocy nowego Traktatu z Lizbony , zatem uważam je za pozytywne .
Tak samo jednak jak sprawozdawca , mając na uwadze , że jednym z podstawowych warunków zapewnienia zrównoważonego rybołówstwa jest aktualna i dokładna wiedza na temat zasobów rybnych , żałuję , że nie można było podnieść stawek współfinansowania , jeśli chodzi o gromadzenie danych , zarządzanie nimi i ich wykorzystywanie .
Sprawozdanie pani Fragi Estévez dotyczy ustanowienia zasad w obszarze zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności w przywozie niektórych produktów rybołówstwa i ich produktów ubocznych pochodzących z Grenlandii lub z państw trzecich .
Zasady te dotyczą w praktyce 90 % produktów z danego sektora wywożonych z Grenlandii , których wartość w 2007 roku wyniosła 251 milionów euro .
W kwestii stosowania zasad regulujących handel tymi sprowadzanymi produktami w Unii Europejskiej , z którą Grenlandia jest stowarzyszona , panuje powszechna zgoda .
Zaowocuje to zwiększeniem jednolitego rynku produktów rybołówstwa i ich produktów ubocznych .
Oczywisty jest brak porozumienia w kwestii podstawy prawnej i dlatego cieszy nas decyzja Komisji , która postanowiła pomóc w wypracowaniu porozumienia .
Parlament uwzględnia sprawozdanie jej służb prawnych , opinię Komisji Prawnej oraz stanowisko podtrzymywane przez Komisję Rybołówstwa .
Mamy nadzieję , że problemy te można rozwiązać i że sprawa Grenlandii doczeka się priorytetowego potraktowania , na jakie zasługuje , tak jak wypracowane zostanie porozumienie w kwestiach legislacyjnych .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Chciałabym pogratulować wszystkim czterem sprawozdawcom ciężkiej pracy nad tym pakietem środków w dziedzinie rybołówstwa .
Chciałabym podkreślić , że wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa to podstawowy instrument finansowy Unii Europejskiej w tym obszarze i trzeba go nieustannie dostosowywać do potrzeb obywateli zaangażowanych w działalność w tym sektorze , dokładnie śledząc bieżące wyzwania .
Środki finansowe konieczne do wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa odnoszą się również do finansowania projektów w takich obszarach jak stosunki międzynarodowe , zarządzanie , gromadzenie danych , doradztwo naukowe , systemy kontroli oraz egzekwowanie tej polityki .
Moim zdaniem zarządzanie w sektorze rybołówstwa powinno się opierać na aktualnej i dokładnej naukowej wiedzy o stanie zasobów .
To z pewnością umożliwi skuteczniejsze ukierunkowanie przepisów rozporządzenia na faktyczne potrzeby .
komisarz - Panie Przewodniczący ! Chciałabym krótko odnieść się do Państwa uwag .
Jeśli chodzi o dyskusję w sprawie umów o partnerstwie w sektorze rybołówstwa , to w ramach naszego wniosku o przeprowadzenie reformy próbujemy aktualnie zapewnić prawidłowe wdrażanie tych umów , z korzyścią dla lokalnej ludności .
Do czasu otrzymania nowej propozycji dotyczącej nowej generacji umów w sektorze rybołówstwa próbowaliśmy pracować nad poprawą bieżącej sytuacji .
Staramy się zapewnić wdrożenie umowy z Komorami i robimy co w naszej mocy , aby była ona korzystna dla lokalnej ludności .
Jeśli chodzi o poruszony temat problemów związanych z Parlamentem i informowaniem posłów do Parlamentu o umowach , to Komisja przekazała posłom wszystkie informacje , włącznie z tymi zastrzeżonymi , i tak samo będzie postępowała w przyszłości .
W kwestii środków technicznych i sprawozdania pani Grelier , jestem w stanie zrozumieć liczne obawy z przedłużenia okresu obowiązywania aktualnego rozporządzenia .
Musieliśmy to zrobić , ponieważ musimy poczekać na wdrożenie reformy , ale rozumiem , czemu wzywają nas Państwo do podjęcia środków mających na celu przyjęcie nowego rozporządzenia przez końcem 2013 roku .
Mogę Państwu powiedzieć - gdyż nie mogę składać czczych obietnic - że uczynimy wszystko , co w naszej mocy , by przyspieszyć procedurę przyjęcia nowego rozporządzenia oraz wdrożenia podstawowego rozporządzenia w sprawie reformy , aby przekazać państwom członkowskim pewne kompetencje w kwestii środków technicznych .
Jeśli chodzi o następną sprawę - rozporządzenie finansowe - to mam nadzieję , że zdołamy przyjąć stanowisko w pierwszym czytaniu , gdyż byłoby to bardzo korzystne dla dalszego wdrożenia rozporządzenia .
Co do Grenlandii , chciałabym powtórzyć , że jesteśmy tu , aby znaleźć rozwiązanie problemu podstawy prawnej dla tego wniosku .
Dla Komisji jest bardzo ważne , aby zacząć pracować nad sednem danego zagadnienia , gdyż dobre stosunki z Grenlandią to dla nas absolutny priorytet polityczny .
Mogę powtórzyć , że Komisja jest tu po to , aby ułatwić i znaleźć kompromis z Radą .
Panie Przewodniczący ! Zajmę tylko kilka sekund , aby wyrazić podziękowanie za poczynione uwagi , a później przejdziemy do sprawy , o której zamierzaliśmy rozmawiać .
Wiemy , że są drobne aspekty umów o partnerstwie wymagające sprostowania .
Doceniam stanowisko pani komisarz , również jej osobiste stanowisko w kwestii zaangażowania posłów do Parlamentu Europejskiego , i mam nadzieję , że za sprawą osobistego stanowiska może wpłynąć na stanowisko Komisji jako instytucji , abyśmy mogli osiągnąć cel , nad którego realizacją pracujemy .
Panie Przewodniczący ! Chciałbym podziękować wszystkim za wyrażone uwagi i za wyjątkową wytrwałość , mimo późnej pory .
Jeśli chodzi o uwagi do sprawozdania w sprawie środków finansowych , muszę też powiedzieć , że proponowane przez nas zmiany nie naruszają wypracowanego dotychczas w trójstronnych rozmowach konsensusu .
Uważam , że można się posunąć nieco dalej , nie naruszając tego konsensusu , i pod tym względem jestem wdzięczny za uwagi , które wyraziło wielu posłów , popierając proponowane zmiany .
Zgadzam się z opinią wyrażoną przez kilku posłów , że nieprzyjęcie tych zmian byłoby wyrazem niezrozumiałej niezgodności ze strony Unii Europejskiej , która z jednej strony chce większego zaangażowania w niektóre obszary , którym przypisuje coraz większe znaczenie , natomiast z drugiej strony opiera się , by przeznaczyć fundusze konieczne do faktycznego potwierdzenia tego rosnącego znaczenia .
W kwestii sprawozdania w sprawie przejściowych środków technicznych chciałbym podkreślić - co uczynili również posłowie w licznych wypowiedziach - zmianę , którą poparłem wraz z dwoma innymi posłami , mającą na celu wyeliminowanie negatywnej , nieuzasadnionej naukowo dyskryminacji , i zaznaczam , że nie ma naukowej podstawy , która uzasadniałaby negatywną dyskryminację niektórych segmentów portugalskiej floty łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego korzystających z drygawic .
Flota ta dowiodła na przestrzeni czasu , że jest zdolna do zrównoważonych połowów danych zasobów , a mianowicie soli i tuńczyka .
Mając na uwadze brak naukowych powodów , które uzasadniałyby ten zakaz , nie należy go kontynuować , zwłaszcza w świetle jego znacznych negatywnych skutków gospodarczych i społecznych .
Panie Przewodniczący ! Z tych samych powodów chciałbym na zakończenie powiedzieć , że popieramy również propozycje przedstawione w odniesieniu do tego samego sprawozdania przez posłanki i posłów z Irlandii i Szkocji .
Panie Przewodniczący ! Obiecuję , że zrobię wszystko , aby przemawiać wolniej .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Chcę podziękować koleżankom i kolegom za przychylne uwagi dotyczące tego sprawozdania , odzwierciedlające debaty , które toczyły się na posiedzeniach Komisji Rybołówstwa .
Podzielam punkt widzenia pani komisarz w kwestii przyjęcia zmiany określającej rozmiar oczek w sieciach do połowu kaprosza i niewyrażania zgody na przyjęcie jakichkolwiek szczególnych wniosków o wprowadzenie zmian w odniesieniu do niektórych środków technicznych , ponieważ wnioski te nie są poparte żadnymi ocenami skutków dla statków i ekosystemów , a państwa członkowskie nie przesłały koniecznych danych naukowych .
Wszystkie te środki są ze sobą powiązane i nie zostały poddane ocenie .
Tak samo jak inni posłowie tego wieczoru , ja również chciałabym podkreślić pilną konieczność przeprowadzenia przez Komisję możliwie najszybciej oceny aktualnych środków i sporządzenia w oparciu o taką ocenę nowego wniosku , który będzie można rozpatrzyć w czasie reformy wspólnej polityki rybołówstwa , a nie po jej wdrożeniu . Pani Komisarz !
Chciałabym zwrócić Pani na to uwagę i przyjmuję do wiadomości Pani gotowość do przyspieszenia procedury formułowania wniosku .
Na zakończenie chcę ponownie podkreślić znaczenie współpracy między instytucjami UE a sektorem rybołówstwa w obszarze gromadzenia i wymiany danych naukowych .
Moim zdaniem jest to podstawa nowej , uczciwej i wspólnej polityki rybołówstwa , która - co ważne - dysponuje wystarczającymi zasobami oraz odpowiednio godzi konieczne działania gospodarcze ze zrównoważonym rozwojem danego sektora w interesie wszystkich : społeczności rybackiej , konsumentów i obywateli .
Panie Przewodniczący ! Chciałabym szczególnie podziękować pani komisarz za odpowiedź na moje pytanie , w której stwierdziła , że byłaby gotowa zgodzić się na zmianę podstawy prawnej , jak również chciałabym wyrazić nadzieję , że Rada obierze kierunek wytyczony przez panią komisarz .
W każdym razie rozważałam możliwość wnioskowania o ponowne skierowanie tego sprawozdania do komisji , przed poddaniem go ostatecznemu głosowaniu , ale później ustosunkowałam się do niego przychylniej i zdałam sobie sprawę , że mogłoby to jeszcze bardziej opóźnić omawiany wniosek , który moim zdaniem jest korzystny dla Grenlandii i Unii Europejskiej i lepiej go już bardziej nie opóźniać .
Mam nadzieję , że Rada poprze całkowicie uzasadnione intencje Komisji Rybołówstwa i mam nadzieję na wypracowanie rozwiązania , mając na uwadze , że jedynym problemem jest podstawa prawna , a nie treść .
Cieszę się jednak , że osiągnęliśmy taki wynik ; ponadto zawsze możemy zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości , jeżeli uznamy kontynuowanie tej sprawy za słuszne .
W każdym razie okażemy jutro dobrą wolę , wyrażając naszą opinię , i mamy nadzieję , że Rada zareaguje na to pierwsze czytanie w Parlamencie i uwzględni je , o czym już wspominałam .
Dziękuję zatem pani komisarz za szczerą gotowość do współpracy w tej kwestii i dziękuję wszystkim moim koleżankom i kolegom , którzy nad nią pracowali i poparli przedmiotowe sprawozdanie .
Jak już powiedziałam , pozostaje nam tylko mieć nadzieję , że Rada zgodzi się z naszymi uzasadnionymi intencjami , z którymi zgodziła się nie tylko Komisja Prawna , ale też służby prawne Parlamentu Europejskiego .
Zamykam wspólną debatę nad czterema sprawozdaniami dotyczącymi rybołówstwa .
Głosowanie nad wszystkimi czterema sprawozdaniami odbędzie się 6 kwietnia o godz. 12.00 .
na piśmie - Jeśli chodzi o sprawozdanie pani poseł Grelier , to w głosowaniu opowiedziałem się inaczej niż moja grupa w kwestii poprawek 4 , 5CP , 6 i 3 .
Jestem rozczarowany , że nie przyjęto tych poprawek .
Ostatecznie jednak poparłem przedmiotowe sprawozdanie aby chronić irlandzki sektor kaprosza i mieć pewność prawną w tej kwestii , a nie czekać do czasu wdrożenia całej reformy w 2013 roku .
na piśmie - ( FI ) Reforma wspólnej polityki rybołówstwa Unii Europejskiej to jedno z najważniejszych zadań tego Parlamentu .
Jak wszyscy wiemy , polityka UE w obszarze rybołówstwa od dawna jest poddawana ostrej , w pełni uzasadnionej krytyce .
Istnieje wiele problemów związanych z przełowieniem , połowami na wodach krajów rozwijających się oraz z pomocą państwa dla sektora rybołówstwa , które to problemy trzeba szybko rozwiązać .
Przedstawione nam dzisiaj sprawozdanie pana posła Ferreiry w sprawie wspólnotowych środków finansowych dotyczy podstawowych zagadnień związanych z reformą polityki rybołówstwa .
Do zagadnień tych należy gromadzenie danych , badania naukowe , współpraca wewnętrzna , administrowanie sprawami połowów oraz systemy monitorowania wspólnej polityki rybołówstwa .
Ważne jest również , aby nadać pierwszorzędne znaczenie harmonizacji polityki rybołówstwa , zwłaszcza z polityką środowiskową i morską , a to również będzie wymagało środków .
Wspólna polityka rybołówstwa ( WPRyb ) obejmuje szereg środków , przewidzianych przez Unię Europejską w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju i konkurencyjności europejskiego sektora rybołówstwa .
Podstawowe priorytety reformy WPRyb czynią ten obszar polityki skuteczniejszym pod względem zapewnienia rentowności europejskim flotom , zachowania zasobów rybnych , powiązań z polityką morską i dostarczaniem konsumentom dobrych jakościowo artykułów żywnościowych .
Pozycja ta obejmuje przyjęte dzisiaj przez Parlament środki , takie jak przegląd środków technicznych i dostosowanie obowiązującego prawodawstwa w celu uwzględnienia zgromadzonych danych naukowych .
Należy zapewnić równowagę między zrównoważonym rozwojem sektora a jego konkurencyjnością .
Działalność połowowa ma zasadnicze znaczenie dla gospodarczego i społecznego rozwoju społeczności przybrzeżnych , ponieważ przyczynia się do stymulowania regionów i działalności w odnośnych sektorach .
Przykładowo w najbardziej oddalonych regionach Unii Europejskiej , stanowiących jej największą wyłączną strefę ekonomiczną , sektor rybołówstwa odgrywa zasadniczą rolę w działalności gospodarczej w tych regionach , uzasadniając konieczność przypisania mu priorytetowego znaczenia w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju .
( Posiedzenie zostało otwarte o godz. 9.00 )
Ład i partnerstwo na jednolitym rynku - Jednolity rynek dla Europejczyków - Jednolity rynek sprzyjający przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu - Zamówienia publiczne ( debata )
Pierwszym punktem porządku dziennego jest wspólna debata dotycząca jednolitego rynku i w jej ramach : sprawozdanie sporządzone przez Sandrę Kalniete w imieniu Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów w sprawie ładu i partnerstwa na jednolitym rynku , sprawozdanie sporządzone przez Antonio Fernando Correię de Camposa w sprawie jednolitego rynku dla Europejczyków , sprawozdanie Cristiana Silviu Buşoia w sprawie jednolitego rynku sprzyjającego przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu oraz oświadczenie Komisji w sprawie zamówień publicznych .
Chciałbym powitać na sali obrad komisarza Michela Barniera oraz przewodniczącą Rady Enikő Győri .
Oddaję głos sprawozdawcom .
Jako pierwsza zabierze głos Sandra Kalniete .
Panie Przewodniczący ! Jeżeli chodzi o zarządzanie i partnerstwo na jednolitym rynku , zdaniem Parlamentu jednym z najważniejszych warunków praktycznego wdrożenia jednolitego rynku jest zapewnienie mu politycznego przywództwa na najwyższym szczeblu .
Przewodniczący Komisji musi we współpracy z przewodniczącym Rady wziąć odpowiedzialność za konsolidację jednolitego rynku .
Bardzo aktywną rolę w tym procesie muszą również odegrać państwa członkowskie .
W przeciwnym razie wiele pomysłów dotyczących tego , co można uczynić , by wprowadzić Europę ponownie na ścieżkę wzrostu , stworzyć nowe miejsca pracy i zwiększyć jej konkurencyjność w zglobalizowanym świecie , pozostanie w sferze dobrych intencji , otwierając drogę do przekształcenia się kontynentu w chorego człowieka świata .
Dlatego też w przedmiotowej rezolucji wzywamy przewodniczącego Komisji i przywódców państw członkowskich do wzięcia udziału we wprowadzeniu prawodawstwa oraz zmian politycznych będących wymogami jednolitego rynku i przyjęcia odpowiedzialności za te kwestie .
Rezolucje , które mamy dzisiaj przyjąć , wysyłają jednoznaczny sygnał co do kierunku działań , jakich oczekuje od Komisji Parlament .
Wspomnę tutaj o najważniejszych priorytetach prac : jednolitym rynku elektronicznym i ujednoliconej przestrzeni własności intelektualnej , mobilności zawodowej dla obywateli Europy , stymulowaniu transgranicznych zamówień publicznych i usług oraz harmonizacji systemów podatkowych .
Jeżeli chodzi o zarządzanie jednolitym rynkiem , dostrzegam cztery kierunki o decydującym znaczeniu .
Po pierwsze , zagwarantowanie wdrożenia przyjętych już norm dotyczących jednolitego rynku .
Wszystkie państwa członkowskie muszą w terminowy i przejrzysty sposób wprowadzać regulacje jednolitego rynku , Komisja zaś musi ze swojej strony ściśle i konsekwentnie monitorować ich wdrożenie .
Po drugie , ograniczenie tendencji protekcjonistycznych .
Ochrona taka pogłębi jedynie rozdrobnienie rynku europejskiego , pogarszając naszą ogólną konkurencyjność .
Po trzecie , redukcja różnych kosztów transakcyjnych , które utrudniają sprawne funkcjonowanie gospodarki europejskiej .
Dotyczy to nie tylko mechanizmów takich jak skuteczna i prosta pozasądowa procedura rozstrzygania sporów , ale także przyjaznego użytkownikom transgranicznego e-zarządzania połączonego ze sprawną elektroniczną wymianą niezbędnych informacji i dokumentów .
Czwartym kierunkiem jest większe zaangażowanie grup społecznych w formułowanie i wdrażanie polityki zgodnie z zasadami zapisanymi w traktacie lizbońskim .
Wreszcie , Panie Przewodniczący , pragnę podziękować wszystkim kontrsprawozdawcom i koordynatorom za wkład oraz rzeczową współpracę , która , jak mam nadzieję , umożliwi nam dzisiaj przyjęcie wyraźną większością rezolucji w sprawie jednolitego rynku oraz kontynuowanie rozpoczętych w ostatnich latach prac nad opracowywaniem prawodawstwa , które rzeczywiście skonsoliduje jednolity rynek , czyniąc go narzędziem na rzecz wzrostu i miejsc pracy w Europie .
sprawozdawca - ( PT ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu Barnier , Panie i Panowie ! Parlament odpowiedział na wniosek Komisji dotyczący środków niezbędnych w celu ożywienia jednolitego rynku , opracowując sprawozdanie , nad którym dziś debatujemy i które poddamy pod głosowanie .
Z zestawu 19 propozycji w sprawie jednolitego rynku dla Europejczyków , w odniesieniu do którego byłem sprawozdawcą , wybraliśmy pięć priorytetów , jako kryteriami posługując się ich wymiernością i wykonalnością w perspektywie krótkookresowej .
Po pierwsze , musimy zwiększyć mobilność obywateli europejskich przez wzajemne uznawanie kwalifikacji zawodowych , legitymacje zawodowe , europejski paszport umiejętności oraz regularny pomiar mobilności w UE .
Po drugie , musimy usprawnić kontrole graniczne towarów przywożonych z państw trzecich oraz opracować wieloletni plan działania na rzecz nadzoru rynkowego i bezpieczeństwa produktów .
Po trzecie , obowiązywanie rozporządzenia w sprawie roamingu należy przedłużyć do czerwca 2015 roku , z wprowadzeniem pułapów cen w celu ograniczenia kosztów roamingu dla obywateli i przedsiębiorstw .
Po czwarte , potrzebujemy gwarantowanego dostępu do podstawowych usług bankowych oraz poprawy ich przejrzystości i porównywalności .
Po piąte , trzeba zlikwidować przeszkody napotykane przez mobilnych pracowników , aby zapewnić im pełną możliwość przenoszenia uprawnień emerytalnych .
Wybór ten był prosty i nie wywołał sporów , trudniej było natomiast osiągnąć porozumienie w sprawie środków mających zaradzić zmęczeniu jednolitym rynkiem , o którym wspomniano w sprawozdaniu Montiego , jak też wypracować całościową , skoordynowaną reakcję na potrzeby obywateli i ich nieufność , a więc problemy wyraźnie wskazane w przyjętym w Parlamencie w maju zeszłego roku sprawozdaniu pana posła Grecha .
Pomimo wysiłków Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów na rzecz ujednolicenia analiz i działań , podział prac Parlamentu pomiędzy trzy osobne sprawozdania trzeba uznać za sztuczny .
W zakresie tych trzech składników - przedsiębiorstw , Europejczyków i zarządzania - musimy odnotować równoczesny postęp , by stworzyć konkurencyjny jednolity rynek ; obywatele Europy muszą znaleźć się w centrum tego rynku dzięki inteligentnemu i zrównoważonemu rozwojowi sprzyjającemu włączeniu społecznemu .
Wskazujemy również , że znaczna liczba inicjatyw Komisji związanych z tym tematem i współistniejących ze strategią Europa 2020 , polityką przemysłową oraz Europą innowacji może spowodować , iż utracimy z oczu podstawowy cel ożywienia - uczynienie koncepcji jednolitego rynku nie tylko przyjaźniejszą Europejczykom , ale i atrakcyjniejszą dla nich .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Konsensus najtrudniej było osiągnąć w dwóch kwestiach .
Po pierwsze , jeżeli chodzi o poszanowanie wartości i praw socjalnych , napotkaliśmy niechęć posłów prawicy oraz Grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na Rzecz Europy do zaakceptowania potrzeby trwałej ochrony praw socjalnych Europejczyków , aby nigdy w przyszłym prawodawstwie nie przeważyły nad nimi względy rynkowe .
Z ubolewaniem przyjmujemy zwłaszcza fakt , iż nie udało się uczynić priorytetem kwestii rewizji dyrektywy w sprawie delegowania pracowników .
Po drugie , jeżeli chodzi o zabezpieczenie usług socjalnych świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym , celem było zapobieżenie sytuacji , w której działania składające się na te usługi zostałyby podporządkowane wyłącznie względom rynkowym , lub co najmniej wyeliminowanie możliwości przekształcenia publicznych usług socjalnych w dziedzinach takich jak zaopatrzenie w wodę , transport miejski , edukacja , ochrona zdrowia i pomoc społeczna w prywatne monopole lub oligopole .
Choć wprowadzenie konkurencyjnych zasad zarządzania i mechanizmów rynku wewnętrznego w odniesieniu do tych usług wydaje się przydatne , konieczna jest ochrona wartości społecznych związanych z powszechnym dostępem , gdyż w takich przypadkach zasady solidarności przeważają nad względami rynkowymi .
Napotkaliśmy opór prawicowych grup w Parlamencie przed przyjęciem europejskiego prawodawstwa w tym zakresie ; prawica zgodziła się jedynie na sformułowanie : " wykorzystujące wszystkie dostępne możliwości na podstawie art. 14 , protokołu nr 26 [ do Traktatu ] [ ... ] i zgodnie z tymi postanowieniami ” .
Grupa , do której należę , wstrzymała się od głosu podczas ostatecznego głosowania nad przedmiotowymi trzema sprawozdaniami w komisji , gdyż nie poczyniono postępów w odniesieniu do wymiaru społecznego jednolitego rynku .
Po głosowaniu w komisji udało się jednak uwzględnić korzystne zapisy , co znacznie poprawiło sprawozdanie .
Dzięki kolejnym kompromisom osiągnięto konsensus - ostateczne poprawki zyskały poparcie głównych grup parlamentarnych i nie było zwycięzców ani przegranych .
Do ostatecznego rezultatu przyczyniły się wszystkie grupy parlamentarne , co jest zasługą Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz posłów , którzy pracowali nad sprawozdaniem ; na wynik ten złożyło się 266 poprawek i opinie pięciu komisji .
Wszyscy wnieśli wartościowy wkład .
Pragnę podziękować kontrsprawozdawcom , którymi byli Róża Gräfin von Thun , Jürgen Creutzmann , Malcolm Harbour , Emilie Turunen i Kyriacos Triantaphyllides , jak też koordynatorom grup za konstruktywną krytykę i ducha współpracy , który pozwolił wypracować pozytywny wynik negocjacji .
Szczególnie pragnę podziękować panu posłowi Harbourowi za jego wielkoduszną i dalekowzroczną postawę , która przełożyła się na atmosferę prac w komisji w ostatnich czterech miesiącach .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Rynek wewnętrzny jest bez wątpienia jednym z największych sukcesów Unii Europejskiej i czymś , z czego możemy wszyscy być dumni .
Sądzę , że nie jest przesadą stwierdzenie , iż stanowi on fundamentalny element integracji europejskiej .
Rynek wewnętrzny dowiódł z czasem swoich zalet zarówno z punktu widzenia konsumentów , jak i przedsiębiorstw europejskich , przyczyniając się do wzrostu gospodarczego .
Od niedawna dostrzegamy jednak pewien zastój w integracji tego rynku .
W związku z tym musimy dać rynkowi wewnętrznemu nowy impuls i sprawić , by obywatele Europy ponownie mu zaufali .
Potrzebujemy nowego otwarcia .
Ogromnie cenię działania Komisji w tej dziedzinie , a w szczególności niezwykle wartościową pracę wykonaną przez komisarza Barniera , któremu pragnę raz jeszcze podziękować za determinację i zaangażowanie w wysiłkach na rzecz ożywienia rynku wewnętrznego .
Komisja wytyczyła nam ambitny , a zarazem praktyczny i bardzo potrzebny program przywrócenia siły rynkowi wewnętrznemu .
Jestem przekonany , że jeżeli te działania zostaną wdrożone , uczynią one rynek wewnętrzny atrakcyjniejszym dla naszych obywateli i przedsiębiorstw , pomagając mu sprawniej funkcjonować .
Jeżeli chodzi o moje sprawozdanie , muszę powiedzieć , że zadanie nie było łatwe .
Okazało się ono ambitne - musieliśmy osiągnąć porozumienie co do działań kładących podwaliny pod silny i nowoczesny jednolity rynek , który przyczyniłby się do przyszłego wzrostu , a przede wszystkim spełniłby oczekiwania naszych obywateli oraz przedsiębiorstw .
Zastanawialiśmy się , czy nacisk należy położyć na innowacje , co powinno się uczynić w dziedzinie praw własności intelektualnej , i jakie działania fiskalne byłyby właściwe w celu usprawnienia jednolitego rynku , a zarazem cechowałyby się poszanowaniem suwerenności państw członkowskich .
Przeprowadziwszy dyskusje i rozważywszy wiele propozycji - za które pragnę podziękować wszystkim kontrsprawozdawcom , sprawozdawcom komisji opiniodawczych oraz wszystkim innym posłom i posłankom , którzy przedłożyli poprawki - zidentyfikowaliśmy wreszcie pięć priorytetów , którymi należy się niezwłocznie zająć .
Pierwszy priorytet dotyczy środków wspierania innowacji i kreatywności na jednolitym rynku , co jest niezbędne , jeżeli pragniemy szybszego i trwalszego wzrostu .
Stworzenie patentu UE oraz jednolitego systemu sądowego rozstrzygania sporów - te działania już się rozpoczęły - jak też usprawnienie zarządzania prawami autorskimi są kwestiami o ogromnym znaczeniu .
Jeżeli pragniemy innowacji , musimy też znaleźć sposób ich finansowania , jak na przykład długoterminowe inwestycje i ramy prawne ułatwiające funduszom kapitału podwyższonego ryzyka skuteczne inwestowanie .
Doskonałym sposobem realizacji inwestycji w dziedzinie energetyki i telekomunikacji mogą też okazać się unijne obligacje projektowe .
Trzecim priorytetem jest dostosowanie jednolitego rynku do naszej agendy cyfrowej przez pobudzenie handlu elektronicznego .
Konieczne w tym celu są działania zwiększające zaufanie konsumentów i przedsiębiorców do handlu elektronicznego , między innymi zwalczanie podrabiania i piractwa , jak też ułatwienie dostaw transgranicznych oraz transgranicznego odzyskiwania długów .
Czwartym priorytetem jest uczynienie jednolitego rynku przyjaźniejszym środowiskiem dla MŚP ze względu na ich znaczenie dla wzrostu gospodarczego i potencjał tworzenia miejsc pracy .
Trzeba poprawić dostęp tych podmiotów do rynków kapitałowych .
Do działalności transgranicznej mogą zachęcić MŚP środki fiskalne takie jak przyjęcie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych , przejrzystych zasad opodatkowania VAT i zmniejszenie obciążeń administracyjnych .
Wreszcie , trzeba zracjonalizować procedury zamówień publicznych .
Muszą one zostać uproszczone , by umożliwić MŚP branie w nich udziału , jak też należy wykorzystywać je lepiej w celu wspierania inteligentnego i trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Moim zdaniem znaleźliśmy się na decydującym etapie prac podjętych wspólnie w związku z dokonaną przez Mario Montiego przejrzystą , wyczerpującą i skrupulatną analizą rynku wewnętrznego oraz w związku ze sprawozdaniem pana posła Grecha , które przyjęli Państwo przeważającą większością ; teraz , jeżeli wsłuchamy się uważnie w głos obywateli naszych państw członkowskich , musimy określić kierunek , jeżeli chodzi o wzrost , zatrudnienie i spójność społeczną .
Jakie przesłanie dla ludzi płynie z Brukseli i Strasburga ?
Przesłanie to jest konieczne , ale jest ono nieodmiennie przykre lub wiąże się z ograniczeniami .
Mówimy o regulacji lub , jak w moim przypadku , o zarządzaniu , nadzorze i redukcji deficytu oraz długu .
Są to zatem przesłania niezbędne , ale restrykcyjne i mało przyjemne .
Uważamy , że musimy uzupełnić je innymi komunikatami , a nade wszystko innymi działaniami , aby przywrócić zaufanie do projektu europejskiego oraz powodów , dla których powinniśmy wszyscy współpracować , nie zaś występować osobno lub starać się samodzielnie uporać z wyzwaniami globalizacji .
Leży to u podstaw naszej pracy i pragnę tu osobiście podziękować trójce sprawozdawców , którzy przemawiali przede mną : pani poseł Kalniete , panu posłowi Correi de Camposowi oraz występującemu chwilę temu panu posłowi Buşoiowi .
Chciałbym także podziękować przewodniczącemu komisji , panu posłowi Harbourowi , któremu - o czym już tu wspominano - udało się niezwykle sprawnie , wykazując wielką umiejętność słuchania , zapoczątkować w bardzo krótkim czasie działania jedenastu komisji parlamentarnych .
Chcę też wyrazić tu wdzięczność koordynatorom ze strony poszczególnych grup politycznych - ze względu na dużą liczbę poruszanych kwestii mieli oni ogromnie wiele pracy .
W ten sposób wyślą Państwo bardzo wyraźne przesłanie pozostałym instytucjom , jak również przedsiębiorstwom i obywatelom .
W związku ze sprawozdaniami Montiego i Grecha przewodniczący Barroso poprosił mnie o nawiązanie współpracy w ramach kolegium z dwunastoma innymi komisarzami nad zadaniem ożywienia rynku wewnętrznego i wdrożenia niezbędnych reform strukturalnych w celu osiągnięcia dwóch , trzech lub czterech punktów wzrostu oferowanych przez ten rynek .
Pragnę Państwu przypomnieć , że na tym wielkim rynku , który stanowi ponadto fundament europejskiego projektu politycznego , 60 % wywożonych towarów trafia do pozostałych 26 państw członkowskich .
Każdy kraj - od największych Niemiec po najmniejsze państwo członkowskie - eksportuje średnio 60 % swoich towarów i usług tuż za granicę , na wielki rynek Unii .
Uważa się , że sprawniejsze funkcjonowanie tego rynku mogłoby pozwolić wykorzystać dodatkowy potencjał wzrostu .
Tak właśnie powstał Akt o jednolitym rynku .
W ten sposób sformułowaliśmy 50 propozycji zawartych w niewielkiej niebieskiej książeczce , którą rozesłałem w 23 językach UE do państw członkowskich , gdzie trafiła do wszystkich posłów do parlamentów narodowych oraz do wszystkich związków i organizacji zawodowych .
Następnie dyskutowaliśmy nad tymi propozycjami , aby wybrać spośród nich te , które najskuteczniej poprawią jakość funkcjonowania przedsiębiorstw i życia obywateli .
W przyszłą środę kolegium , przed podjęciem dalszych działań , będzie omawiać Akt o jednolitym rynku w świetle tych debat oraz dzisiejszych rozważań i dyskusji na tej sali .
Panie i Panowie ! Jestem głęboko przekonany , że aby odnieść zwycięstwo w walce o konkurencyjność i wzrost , niezbędny jest udział każdego regionu , każdego przedsiębiorstwa i każdego obywatela .
Potrzebujemy każdego regionu : dlatego właśnie u zarania jednolitego rynku i Aktu o jednolitym rynku przewodniczący Komisji Jacques Delors pragnął wspomóc budowę jednolitego rynku polityką spójności , aby nawet te regiony , które pozostały z tyłu pod względem rozwoju , mogły wziąć udział w bitwie o wzrost i konkurencyjność .
Jeżeli chodzi o innowacyjność i kreatywność - przychodzi tu na myśl aktualna kwestia patentów - potrzebujemy każdego przedsiębiorstwa . Mam tu na myśli dostęp do finansowania dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz zmniejszenie piętrzących się przed nimi przeszkód administracyjnych i biurokracji , bezpieczny handel w Internecie oraz udział w zamówieniach publicznych , do którego za chwilę powrócę .
Potrzeba wszystkich regionów , wszystkich przedsiębiorstw i wszystkich obywateli .
W życiu codziennym bywamy wszyscy na zmianę konsumentami , użytkownikami usług , oszczędzającymi , udziałowcami , pracownikami i rzemieślnikami ; celem jest ułatwienie mobilności transgranicznej , respektowanie i uznawanie kwalifikacji zawodowych , umiejętności oraz praw w zakresie opieki społecznej , dostęp do wysokiej jakości usług publicznych , poczucie bezpieczeństwa i ochrony przy nabywaniu produktów przez Internet lub w dowolny inny sposób , i wolność od podwójnego opodatkowania .
To tylko kilka przykładów tego , co trzeba uczynić , by rynek wewnętrzny działał skuteczniej .
Jaki jest następny krok po Państwa debacie ?
W dniach 24 i 25 marca Rada Europejska z zadowoleniem przyjęła podjęte przez nas działania oraz własne kroki w dziedzinie wspólnego prawodawstwa .
Poproszono nas o decyzję w sprawie priorytetów ; w związku z tym - jak już powiedziałem - wraz z moimi kolegami , którzy ciężko pracowali , i którym niniejszym dziękuję , w przyszłym tygodniu zaproponujemy , aby kolegium wybrało 12 dźwigni , które uczynią rynek wewnętrzny sprawniejszym z punktu widzenia przedsiębiorstw i obywateli .
W odniesieniu do każdej z tych dźwigni , na przykład mobilności , finansowania małych przedsiębiorstw , własności intelektualnej , podatków , usług publicznych czy spójności społecznej , zaproponujemy nowe kluczowe działanie , które - jak mamy nadzieję - okaże się skuteczne z punktu widzenia przedsiębiorstw oraz obywateli i będzie mogło zostać zrealizowane w ciągu dwóch lat .
Realizacja oznacza przedłożenie wniosku przez Komisję , po czym przegłosowanie go przez Parlament i Radę oraz przyjęcie go w latach 2011-2012 .
W roku 2012 upłynie dwudziesta rocznica Aktu o jednolitym rynku i funkcjonowania samego jednolitego rynku .
Jeżeli dobrze rozumiemy , co mówią nam Europejczycy , nie wolno nam , Panie i Panowie , pozwolić , aby rocznica ta miała charakter nostalgiczny lub melancholijny .
Musi być to uroczystość obchodzona aktywnie i sprzyjająca wzrostowi - tak ma się stać dzięki Aktowi o jednolitym rynku .
Ustanowimy 12 dźwigni : będzie to 12 konkretnych , ale nie jedynych propozycji .
W odniesieniu do każdej z nich określimy też inne koncepcje , działania i wnioski , nad którymi będzie pracować jednocześnie Komisja , jednak całość tej pracy symbolizowana będzie przez 12 najważniejszych działań .
Mam nadzieję , że Rada Europejska na najwyższym szczeblu , reprezentowany przez Państwa Parlament , Komisja oraz prezydencja węgierska , za której zaangażowanie pragnę tu podziękować pani urzędującej przewodniczącej Győri , będą w stanie poważnie zobowiązać się do przyjęcia Aktu o jednolitym rynku przed końcem czerwca lub lipca . Panie Przewodniczący !
To wszystko , co mogę powiedzieć w tej sprawie .
Poproszono mnie , abym wypowiedział się na temat jednego z aspektów oświadczenia Komisji .
Pragnę uczynić to teraz , aby później zostawić więcej czasu na debatę .
Przedmiotowy element Aktu o jednolitym rynku dotyczy 17 % gospodarki europejskiej , a mianowicie zamówień publicznych .
Pragnę też powiedzieć kilka słów o czterech projektach wdrażanych we współpracy z Państwem w dziedzinie zamówień publicznych , o czym wspomniano w sprawozdaniu pana posła Buşoia .
Pierwszy projekt polega na generalnej rewizji dyrektyw z 2004 roku w celu zagwarantowania jak najlepszego wykorzystania środków publicznych , umożliwienia jak największej liczbie przedsiębiorstw uczestnictwa w zamówieniach publicznych oraz zapewnienia dostępności wysokiej jakości produktów i usług przy ograniczeniu biurokracji .
Jeżeli chodzi o aspekt praktyczny , chciałbym uprościć i uelastycznić procedury , jak też przyjrzeć się możliwemu sposobowi zaspokojenia konkretnych potrzeb władz lokalnych w niewielkich ośrodkach , na przykład poprzez udostępnienie im uproszczonych procedur .
Po drugie , pragnę ułatwić dostęp do zamówień publicznych , przy czym chodzi mi zwłaszcza o transgraniczny udział małych i średnich przedsiębiorstw .
W końcu pragnę zachęcać na wszelkie możliwe sposoby do cechujących się większą odpowiedzialnością , bardziej świadomych ekologicznie lub zieleńszych zamówień publicznych , które sprzyjają także innowacjom lub włączeniu społecznemu - na tę kwestię położyli też nacisk przewodniczący komisji pan poseł Harbour i jej pozostali członkowie .
Poszczególne cele reformy zostaną teraz przełożone na proste , bardziej wyważone zasady .
Przeprowadziliśmy , choć jeszcze nie do końca , bardzo obszerne konsultacje i ocenę ekonomiczną w terenie .
Mamy zieloną księgę i szukamy obecnie najskuteczniejszych propozycji .
Przepisy nie załatwią wszystkiego .
Jednocześnie Komisja będzie pracować nad sektorowymi inicjatywami mającymi pozwolić na lepsze wykorzystanie zamówień publicznych i działanie na rzecz celów takich jak zapisane w strategii Europa 2020 .
Wśród tych inicjatyw znajdzie się aktualizacja Podręcznika dotyczącego ekologicznych zamówień publicznych , nad którą pracuję wraz z komisarzem Potočnikiem , jak również wdrożenie Europejskiego planu na rzecz efektywności energetycznej , nad którym pracujemy wraz z komisarzem Oettingerem i komisarz Hedegaard , a także ogólnie działania na rzecz promowania planów zamówień przedkomercyjnych i planów innowacyjnych zakupów , które koordynujemy wspólnie z komisarzem Tajanim i komisarz Geoghegan-Quinn .
To projekt pierwszy .
Drugi projekt dotyczy koncesji .
Pragnę szybko doprowadzić do widocznych postępów w tej dziedzinie , nie czekając na ukończenie długoterminowych prac w zakresie modernizacji systemu zamówień publicznych .
Panie i Panowie ! Koncesje odgrywają coraz ważniejszą rolę w tworzeniu infrastruktury świadczenia usług publicznych .
Bazuje na nich sześćdziesiąt procent partnerstw publiczno-prywatnych w Europie .
Pomijając jednak koncesje na roboty budowlane , nie istnieje obecnie europejskie prawo regulujące koncesje i chociaż zastosowanie mają ogólne zasady traktatu , w obszarze tym panuje realna niepewność prawna , która hamuje rozwój tego rodzaju zamówień .
Jako dowód mógłbym tu przytoczyć 24 wyroki Trybunału Sprawiedliwości z ostatnich lat .
Chcę zaproponować stworzenie uproszczonych ram ograniczonych do pewnych podstawowych reguł , które nie będą kolidować z krajowymi ramami prawnymi w sytuacjach , gdy te się sprawdzają Nie doprowadzi to do nadmiernych obciążeń administracyjnych dla władz lokalnych , przede wszystkim ze względu na progi , jakie zaproponuję .
Wiem , że kilka spośród grup w Parlamencie ma wątpliwości i toczą się debaty .
Ja sam , wysłuchawszy wszystkich , jestem przekonany , że jeżeli precyzyjnie określimy cele , będziemy w stanie uniknąć nieporozumień .
Władze publiczne będą nadal miały możliwość samodzielnego organizowania usług publicznych , ale jeżeli zdecydują się zlecać je innym podmiotom , nie sądzę , by ktoś oponował przeciw przejrzystości na podstawowym poziomie oraz zasadom zapobiegającym dyskryminacji .
Moim zdaniem jest to niezbędne , aby zoptymalizować wykorzystanie pieniędzy publicznych , ograniczyć praktyki udzielania zamówień bez publikacji stosownych ogłoszeń lub bez skutecznego prawa do odwołania i zredukować pewne ryzyko związane z korupcją .
Z punktu widzenia przedsiębiorców , jeżeli próbujemy ożywić rynek wewnętrzny , kto może sprzeciwiać się pomysłowi wprowadzenia go w praktyce w dziedzinie koncesji ?
Myślę tu w szczególności o małych i średnich przedsiębiorstwach , które nie mają obecnie zasobów takich jak większe podmioty pozwalających im identyfikować i zdobywać zamówienia za granicą w sytuacji , gdy informacje o nich nie są publikowane .
Minimalne ramy dotyczące koncesji przełożą się na przejrzystość i informacje , a więc ułatwią najmniejszym przedsiębiorstwom dostęp do części zamówień .
To też kwestia lepszych regulacji .
Ukierunkowane i przemyślane prawodawstwo jest lepszą oraz mniej kosztowną opcją niż próby radzenia sobie z problemami przy użyciu zasady dotyczącej naruszeń .
Trzeci projekt , który omówię pokrótce , dotyczy europejskiego rynku obronnego .
Będziemy współpracować z państwami członkowskimi w związku z wdrożeniem dyrektywy z 2009 roku , termin transpozycji której upływa za kilka tygodni .
Jest to kwestia dostosowania zasad płatności , które są często sprzeczne z prawem UE .
Wspólnie z komisarzem Tajanim zorganizujemy 23 maja w budynkach Parlamentu w Brukseli konferencję europejskiego rynku branży obronnej dotyczącą tego zagadnienia .
Wreszcie , pragnę szybko poruszyć kwestię , którą zbyt długo odkładano na bok , a mianowicie międzynarodowy wymiar zamówień publicznych .
Cel jest jasny : zwiększenie dostępu do rynków dla naszych przedsiębiorstw , przy czym my jesteśmy oczywiście też gotowi zaoferować więcej w duchu wzajemności i obustronnych korzyści .
Więcej handlu przyniesie korzyści wszystkim .
Muszę teraz zwrócić uwagę na problem , z którym obecnie się borykamy w związku z wolnym handlem i towarzyszącymi mu korzyściami .
Prawda brzmi tak , że nasi najważniejsi partnerzy - Stany Zjednoczone , Japonia na mocy Porozumienia w sprawie zamówień publicznych ( GPA ) oraz Chiny na mocy dwustronnego porozumienia - nie chcą tak naprawdę zobowiązać się do dalszego otwarcia swoich rynków .
Ze swojej strony nie mamy w negocjacjach żadnych realnych narzędzi nacisku , gdyż nasze własne rynki są już uznawane za praktycznie całkowicie otwarte .
Panie i Panowie ! Międzynarodowe zobowiązania na mocy GPA i umów Światowej Organizacji Handlu ( WTO ) nie doczekały się jeszcze transpozycji do prawa UE .
W tych warunkach państwa członkowskie stosują zasady w bardzo różny sposób , co zakłóca funkcjonowanie rynku wewnętrznego .
W związku z tym nasze przedsiębiorstwa doświadczają obecnie niesprawiedliwego traktowania - pamiętam przykład polskich autostrad .
Przedsiębiorstwa zagraniczne mają bardzo szeroki dostęp do rynków europejskich , często dalece wykraczający poza to , co wynegocjowała UE , natomiast nasze własne podmioty napotykają trudności , próbując uzyskiwać zamówienia u naszych największych partnerów .
Dlatego w tym roku wraz z komisarzem De Guchtem planujemy przedłożyć prawodawstwo transponujące nasze zobowiązania międzynarodowe w zakresie zamówień publicznych na prawo UE , co da nam niezbędne narzędzia negocjacyjne .
Opowiadamy się za otwartością , ale nie za naiwnością .
Chodzi o to , aby dać europejskim nabywcom solidne , jasne podstawy prawne umożliwiające rozpatrywanie ofert składanych przez przedsiębiorstwa z kraju , z którym zawarliśmy porozumienie , w inny sposób niż w przypadku kraju , z którym UE nadal nie zawarła porozumienia , oraz aby zwiększyć pewność prawa .
Postawmy sprawę jasno : nie chodzi o to , by zamienić Europę w twierdzę .
Musimy stworzyć dla naszych przedsiębiorstw środowisko realistyczne , sprawiedliwe i otwarte , ale bez naiwności .
Taka jest obecnie sytuacja .
Panie Przewodniczący ! Na prośbę Pańską i Parlamentu skorzystałem z możliwości udziału w dzisiejszej debacie na temat ożywienia rynku wewnętrznego , by poruszyć tę ważną kwestię , która będzie ponadto stanowić jedną z dwunastu dźwigni służących rewitalizacji jednolitego rynku , o których mówiłem na początku - kwestię zamówień publicznych i modernizacji , którą mamy zamiar zaproponować w porozumieniu z Państwem w ciągu najbliższych kilku tygodni .
urzędująca przewodnicząca Rady - ( HU ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Jak powiedziała pani poseł Kalniete , Unia Europejska i gospodarka potrzebują lokomotywy .
Zdecydowanie się z tym zgadzam .
Być może pamiętają Państwo , że jakiś czas temu , na początku węgierskiej prezydencji Unii Europejskiej , premier Węgier również wyraźnie powiedział na tej sali , że nie wystarczy uporać się ze skutkami kryzysu , zachęcić państwa członkowskie do zacieśnienia polityki fiskalnej i nadzorować te działania .
Obecnie również pracujemy nad licznymi przepisami tego rodzaju .
Opracowano też kompleksowy pakiet służący radzeniu sobie z kryzysem gospodarczym .
Musimy także zadbać o zachowanie wiarygodności w oczach naszych obywateli .
Uda się to wszakże jedynie , jeżeli będziemy potrafili stworzyć miejsca pracy .
Szukamy właśnie zasobów , które umożliwią nam stworzenie tych miejsc pracy .
Jestem przekonana , że właśnie takim zasobem jest jednolity rynek : to niewykorzystana sposobność i nasza przyszłość , wraz ze wdrożeniem strategii Unii Europejskiej do 2020 roku .
Dlatego też z radością przyjmuję zobowiązanie podjęte zarówno przez Komisję Europejską , jak i Parlament Europejski , dotyczące ożywienia jednolitego rynku , jak też priorytety wskazane przez Komisję i określone przez Parlament w omawianych trzech doskonałych sprawozdaniach .
Debatowaliśmy już nad różnymi koncepcjami i stanowiskami w odniesieniu do sprawozdania przedstawionego wcześniej przez pana posła Grecha .
Ponadto uważam , że obecne trzy sprawozdania również wniosą wkład do ukierunkowanej debaty , w wyniku której będziemy w stanie wspólnie podjąć konkretne działania do 2012 roku , a więc dwudziestej rocznicy , o której wspomniał pan komisarz Barnier .
Jak wiedzą Państwo - i o czym wspominał też komisarz - podczas posiedzenia w dniu 10 marca Rada ds. Konkurencyjności wymieniła poglądy na temat wyników konsultacji społecznych skupiających się na kryteriach określenia priorytetowych obszarów zaangażowania instytucji i państw członkowskich .
W oparciu o tę debatę prezydencja węgierska przygotowuje się do przyjęcia wniosków co do proponowanych działań priorytetowych podczas posiedzenia Rady ds. Konkurencyjności w dniu 30 maja .
Pragnę Państwu przypomnieć też szerszy kontekst .
Dzisiaj - w związku z sytuacją polityczną i gospodarczą oraz krokami podejmowanymi w celu jej złagodzenia - jednolity rynek być może nie jest wcale popularny wśród obywateli , przedsiębiorstw i instytucji .
Przywołując jednak słowa profesora Montiego - właśnie teraz , w takich czasach , najbardziej potrzebujemy jednolitego rynku . To czas , gdy wskutek kryzysu instynktownie próbujemy skryć się wewnątrz ciasnych , ale doskonale nam znanych granic narodowych .
Jestem wszakże przekonana , że nie wolno nam ulec tej pokusie .
Tak więc w oczywisty sposób nadszedł czas , abyśmy dostarczyli bodźca politycznego jednolitemu rynkowi .
Jak podkreślili Państwo również we wcześniejszym sprawozdaniu dotyczącym stworzenia jednolitego rynku dla konsumentów i obywateli - mówi się o tym też w sprawozdaniu profesora Montiego - jednolity rynek stoi przed próbą .
Czy stanie się on środkiem zbliżenia Unii Europejskiej do obywateli , przynosząc dostrzegalną poprawę jakości ich życia codziennego , czy też będzie zaledwie areną służącą ochronie nieefektywnych obszarów utrudniających funkcjonowanie jednolitego rynku i pewnych sektorów ?
Odpowiedź na te pytania zależy od tego , na ile zaangażujemy się w swoją pracę w nadchodzących miesiącach .
Po przyjęciu rezolucji dziś przez Parlament Europejski Komisja będzie w stanie - jak już wspomniano - przyjąć poprawiony komunikat w połowie kwietnia .
Mamy nadzieję , że wszystkie przesłania polityczne oraz działania zalecane w Państwa sprawozdaniu znajdą się w dokumencie Komisji .
Liczymy , iż po przedstawieniu wniosków ustawodawczych uda nam się nawiązać szczególne partnerstwo z Państwem i Komisją , co pozwoli nam dokonać szybkiego przeglądu oraz przyjęcia głównych środków wskazanych w ostatecznej postaci Aktu o jednolitym rynku .
Teraz pragnę wymienić kilka elementów trzech sprawozdań , które mamy przed sobą , nie odnosząc się jednak do wszystkich ich punktów .
Prezydencja z zadowoleniem przyjmuje fakt , że sprawozdawca pragnie wprowadzić kwestię jednolitego rynku do programu obrad Rady Europejskiej .
Naszym zdaniem postęp w dziedzinie Aktu o jednolitym rynku wchodzi w zakres ogólnych wytycznych politycznych Unii Europejskiej , o których jest mowa w traktacie .
Wskazanie wytycznych politycznych należy wszakże z pewnością do zadań Rady Europejskiej .
Program obrad określa jej przewodniczący , pragnę jednak przypomnieć wszystkim , że w konkluzjach Rady Europejskiej z 24 i 25 marca również wspomniano o znaczeniu jednolitego rynku .
Prezydencja pragnie wyrazić Parlamentowi wdzięczność za konsekwentne wsparcie dla Rady ds. Konkurencyjności w opracowywaniu konkretnych środków związanych ze stworzeniem jednolitego systemu patentowego .
Wszyscy wiemy , że jednolity system patentowy niepomiernie zwiększyłby konkurencyjność przedsiębiorstw .
Odbyliśmy tutaj bardzo owocną debatę na ten temat i dziękuję Parlamentowi za współpracę w upoważnieniu Rady do zainicjowania tych działań w ramach wzmocnionej współpracy .
Zgadzamy się też , że dokończenie budowy jednolitego rynku cyfrowego oraz wzmocnienie małych i średnich przedsiębiorstw , jak też poprawa ich sytuacji są warunkami niezbędnymi promowania innowacyjności w Europie .
Zajmując się zagadnieniem mobilności obywateli , a w szczególności uznawania kwalifikacji zawodowych , możemy rozważyć dodatkowe kwestie dotyczące Europejczyków .
Dlatego też zgadzamy się ze stwierdzeniem , że naszym priorytetowym zadaniem w tym obszarze jest intensyfikacja działań UE i osiągnięcie niezwłocznych , wymiernych rezultatów .
Prezydencja stwierdza też , że w niemal wszystkich sprawozdaniach poddanych przeglądowi , w tym we wcześniejszym sprawozdaniu pana posła Grecha i w sprawozdaniu pana posła Correi de Camposa , położono szczególny nacisk na to , aby obywatele UE mogli korzystać z praw związanych z rynkiem wewnętrznym .
W związku z tym z zadowoleniem przyjmujemy rezultaty osiągnięte w tej dziedzinie , które są owocami działań podjętych przez Komisję .
Należy wśród nich wymienić utworzenie portalu Twoja Europa , sieci SOLVIT oraz pojedynczych punktów kontaktowych na mocy dyrektywy usługowej .
Podzielamy jednak Państwa pogląd , że można zrobić jeszcze więcej , aby obywatele UE korzystali ze swoich praw .
Wreszcie , pragnę tutaj uczynić dygresję na temat innego priorytetu prezydencji węgierskiej .
Podczas moich dotychczasowych konsultacji parlamentarnych na temat pakietu sześciu wniosków ustawodawczych dotyczących gospodarki słyszałam często głosy krytyczne , że państwa członkowskie - rozumiem przez to Radę i Radę Europejską - skupiając się na makrostabilności finansowej , zaniedbują stymulowanie wzrostu i ożywienie gospodarki realnej po kryzysie , a jeżeli nawet nie zaniedbują tych celów , to narzędzia służące ich osiągnięciu mają charakter niedookreślony i nikt nie ponosi za to odpowiedzialności ; do tego ma się ponoć ograniczać strategia Europa 2020 .
Jestem przekonana - mówiłam o tym również w moim wprowadzeniu - że jednolity rynek i ogromny potencjał wzrostu , jaki kryje on w sobie , mogą udzielić stosownej odpowiedzi na te pytania , gwarantując zarazem wyważoną reakcję Unii Europejskiej .
Moim zdaniem nasze najważniejsze zadanie polega na dokończeniu całego procesu - konsolidacji jednolitego rynku - w sposób jak najbardziej przejrzysty i w ścisłej współpracy z Parlamentem Europejskim .
Rada jest gotowa współdziałać na zasadzie pełnego partnerstwa z Komisją oraz Parlamentem i członkami tych instytucji .
Dziękuję bardzo , Panie Przewodniczący !
Proszę Państwa ! Tych pięć wystąpień - trzy wystąpienia w imieniu komisji , wystąpienie komisarza Barniera i wystąpienie minister Győri - rozpoczęło wielką debatę , bardzo ważną dla przyszłości Unii Europejskiej i obywateli , a także dla naszego szybkiego rozwoju .
Chciałbym jeszcze raz przypomnieć , że sama idea odnowienia wspólnego rynku to idea , która powstała w komisji IMCO .
Chciałbym pogratulować jeszcze raz wszystkim koleżankom i kolegom z tej komisji , a te podziękowania i gratulacje składam na ręce pana Malcolma Harboura .
Stąd się zrodził także pomysł sprawozdania Mario Montiego , doskonałego sprawozdania , które nam bardzo pomaga w naszych działaniach .
Dziękuję również komisarzowi Michelowi Barnierowi za bardzo szerokie i doskonałe przedstawienie , w odpowiedzi na nasze sprawozdania , propozycji Komisji Europejskiej .
Jeżeli chodzi o zamówienia publiczne - to rzeczywiście okazują się one często piętą achillesową naszych działań w państwach członkowskich .
Dlatego jest niezwykle ważne , żebyśmy tę sprawę posunęli naprzód , a prezydencja węgierska z pewnością włączy się do tych działań .
Jesteśmy o tym przekonani , gdyż kwestia ta jest bardzo ważna dla Europejczyków .
O tym , jak ważne to są sprawozdania i jak ważna jest ta dyskusja świadczy ilość komisji parlamentarnych , które przygotowały opinie .
To jest osiem komisji i Państwo doskonale wiedzą , że bardzo rzadko się zdarza , żeby osiem komisji parlamentarnych przygotowywało opinie do sprawozdań .
Teraz te komisje zabiorą kolejno głos .
Pani Josefa Andrés Barea w imieniu Komisji Handlu Międzynarodowego , bardzo proszę .
Panie Przewodniczący ! Komisja Handlu Międzynarodowego jest jedną z ośmiu komisji uczestniczących w całej procedurze i pragnę tu podziękować jej członkom za wkład w sprawozdanie .
Konsolidacja jednolitego rynku jest jednym z celów opartej na wzroście strategii Europa 2020 .
Unia Europejska jest najważniejszym graczem międzynarodowym .
Na zglobalizowanym rynku musi ona sprostać stojącym przed nią wyzwaniom .
Wyzwanie dla przedsiębiorstw - naszych przedsiębiorstw - na rynku międzynarodowym polega na wzbudzeniu wysokich oczekiwań i otwarciu wielkich możliwości , spoczywa na nich jednak też odpowiedzialność społeczna : wzrost społeczny z gwarancjami dla pracowników i w odniesieniu do usług publicznych .
Podejmujemy też zobowiązanie wobec krajów rozwijających się : walka z ubóstwem jest milenijnym celem rozwoju .
W przyszłości działanie naszego przemysłu i przedsiębiorstw musi się opierać na wiedzy oraz musimy zwalczać godzący we własność intelektualną proceder podrabiania .
Musimy bronić naszych firm w oparciu o kryteria badawcze i rozwojowe oraz społeczne , jak też bronić naszych interesów za granicą dla dobra obywateli Europy i tych spoza Unii Europejskiej .
Panie Przewodniczący ! Pragnę zacząć od podziękowań dla komisarza Barniera , dla przedstawicielki Rady , a zwłaszcza dla moich koleżanek i kolegów z Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów .
W imieniu Komisji Spraw Gospodarczych i Monetarnych pragnę podkreślić znaczenie omawianych tu dziś sprawozdań , w których wyraźnie pobrzmiewa duch sprawozdania Montiego - wezwanie do promowania sprawnej liberalnej gospodarki , działania na rzecz konkurencji oraz rozwijania dynamicznego , innowacyjnego rynku .
To właśnie takie ścieżki doprowadzą nas do punktu , w którym strategia Europa 2020 będzie mogła w istocie wyjść poza stadium papierowej inicjatywy i stać się rzeczywistością , wspierając małe oraz średnie przedsiębiorstwa , które są największymi pracodawcami w gospodarce Europy , ogólnie wspierając działalność gospodarczą i stwarzając warunki do trwałego wzrostu gospodarczego , który może opierać się w coraz większym stopniu na rynku wewnętrznym , na rzeczywiście funkcjonującym zarządzaniu gospodarczym i w istocie na koncepcji realnego wzrostu naszej gospodarki .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Wielkie znaczenie Aktu o jednolitym rynku polega na tym , że zmierza on do zaspokojenia potrzeb rynku oraz ułatwienia dostępu i udziału wszystkim jego uczestnikom : przedsiębiorstwom , konsumentom i pracownikom .
Biorąc pod uwagę ten ambitny cel , satysfakcjonują mnie interwencje zaproponowane przez komisarza Barniera i wskazówki dostarczone przez Parlament .
Moim zdaniem osiągnięcie celów zaproponowanych przez UE wymaga uznania pewnych kwestii za priorytetowe ; należą do nich poprawa dostępu małych i średnich przedsiębiorstw do rynku krajowego , zmniejszenie ich obciążeń administracyjnych i ułatwienie im udziału w procedurach ubiegania się o zamówienia , usunięcie wszelkich przeszkód w rozwoju handlu elektronicznego oraz popieranie i finansowanie innowacji , w szczególności poprzez emisję obligacji związanych z projektami unijnymi , zwłaszcza w dziedzinie energetyki , transportu i telekomunikacji .
Wreszcie pragnę powiedzieć , że to , co uważam za cel omawianego aktu , a mianowicie stworzenie społecznej gospodarki rynkowej opartej na wzroście , konkurencyjności i zrównoważonym rozwoju , możemy osiągnąć jedynie łącząc rozwój i wsparcie dla świata biznesu z celami strategii Europa 2020 w dziedzinie zatrudnienia .
Panie Przewodniczący ! Sądząc po tym , jak gorące są uczucia wyrażane podczas debaty , Jacques Delors mylił się , mówiąc , że w jednolitym rynku nie można się zakochać .
Komisja przyjęła ambitne podejście i mamy przed sobą bardzo ważne projekty : patent europejski , wspólny rynek energii i tak dalej .
Pozostaje wszakże jeden dokuczliwy problem : sprawozdanie to nie wnosi większego wkładu w sferze społecznej .
Prawie nic nie mówi się na przykład o delegowanych pracownikach , a sposób , w jaki opisano działalność charytatywną i klauzulę społeczną związaną z jednolitym rynkiem , jest niestety bardzo ogólnikowy .
Tajemnicą pozostaje dla mnie , dlaczego solidniejsze i bardziej zintegrowane prawa socjalne są uznawane w pierwszym rzędzie za problem .
Pragnę wszystkim przypomnieć , że w krajach skandynawskich dzięki solidnym prawom socjalnym udało się połączyć wysoką konkurencyjność z wydajnością pracy .
Czyż to nie znacznie inteligentniejsze podejście , Panie Komisarzu ?
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu Barnier ! Pragnę odpowiedzieć na uwagi pani poseł .
W miejsce klauzuli społecznej komisja zaproponowała zbadanie efektu środków podejmowanych na rynku wewnętrznym na zatrudnienie .
To znacznie ważniejsze od ogólnych formuł .
Jeżeli pragniemy osiągnąć postęp na rynku wewnętrznym , musimy przywiązywać uwagę do kwestii społecznych i kłaść na nie nacisk we wszystkim , co czynimy .
Z tego powodu szczególnie ważna jest ocena skutków , która bierze te wymagania pod uwagę .
Pragnę tu zwrócić uwagę na jeszcze jedną kwestię .
Zaskoczyła mnie wzmianka przewodniczącego o zarządzaniu gospodarczym , które na język niemiecki nadal tłumaczy się jako Wirtschaftslenkung .
Termin ten oznacza też centralną kontrolę państwa nad gospodarką .
W części Niemiec mamy bardzo złe doświadczenia z kontrolą państwa nad gospodarką .
Jestem przekonany , że warunkiem dalszego rozwoju rynku wewnętrznego jest koordynacja wszystkich gospodarek narodowych - to oczywiste .
Nie uda nam się jednak popchnąć rynku wewnętrznego naprzód dzięki zarządzaniu gospodarczemu .
Dziś rozmawiamy o tym , jak możemy dać nowy impuls rynkowi wewnętrznemu .
Najwyższy czas - w przyszłym roku obchodzić będziemy dwudziestą rocznicę jego powstania .
Dlatego cieszy mnie stwierdzenie komisarza Barniera , że pragnie on skupić się na kilku konkretnych środkach , których jeszcze nie wdrożono , i które nadadzą nowy impet rynkowi wewnętrznemu .
Rynek wewnętrzny to wielka sposobność dla nas wszystkich .
Może on stworzyć więcej miejsc pracy , a naszym celem musi być znalezienie pracy dla ludzi .
To najlepsza polityka społeczna , jaką możemy prowadzić , gdyż samoocena ludzi , którzy mają pracę , rośnie .
Musimy zatem uczynić wszystko , aby osiągnąć postęp w tym obszarze .
Potrzebujemy zrównoważonego pakietu środków przynoszących korzyści przedsiębiorstwom i obywatelom .
Z jednej strony chcemy , aby szczególnie średnie przedsiębiorstwa odnosiły z funkcjonowania rynku wewnętrznego większe korzyści niż w przeszłości .
Pilnie potrzebny jest zatem unijny system patentowy , aby przedsiębiorstwa mogły wreszcie chronić swoje innowacyjne produkty i sprzedawać je w całej Europie przy rozsądnych kosztach .
Ponadto firmy potrzebują większego finansowania dla rozwoju innowacji .
Jedną z wielu możliwości jest tutaj europejski rynek kapitału wysokiego ryzyka .
Omawiana teraz harmonizacja podatku od wartości dodanej i podstawy opodatkowania osób prawnych również da impuls rynkowi wewnętrznemu .
Z drugiej strony musimy też podjąć konkretne działania , które zwiększą zaufanie obywateli do rynku wewnętrznego .
Trzeba usprawnić uznawanie kwalifikacji zawodowych , być może za pośrednictwem europejskiej legitymacji zawodowej .
Ułatwi to podejmowanie pracy w innych państwach członkowskich i zwiększy mobilność obywateli w obrębie europejskiego rynku wewnętrznego .
Potrzebna jest też europejska organizacja sprawująca nadzór rynkowy i pragnę to podkreślić , gdyż państwa członkowskie wciąż nie wdrażają tych przepisów w praktyce .
Nie chcemy , aby na rynku wewnętrznym sprzedawane były produkty niebezpieczne .
Jeżeli uda nam się przyjąć ten wniosek znaczną większością , będziemy w stanie nadać rynkowi wewnętrznemu nowy impet .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Jeżeli mamy przywrócić zaufanie do rynku , na pierwszym miejscu musimy postawić potrzeby konsumentów , pracowników i przedsiębiorstw .
Jeżeli pragniemy wzmocnić prawa obywateli , pracowników i użytkowników usług publicznych , trzeba położyć duży nacisk na zagwarantowanie wymiaru społecznego przyszłego jednolitego rynku .
Wzrost , rozwój i świadomość społeczna muszą współgrać ze sobą .
Wzrost gospodarczy musi służyć obywatelom .
Z tego punktu widzenia pakiet regulacji dotyczących standardów dla przedsiębiorstw zawiera pewne słuszne propozycje , w tym plan działań na rzecz poprawy dostępu małych i średnich przedsiębiorstw do rynków kapitałowych oraz nowych kanałów finansowania innowacyjnych firm i rozwoju regionalnego .
Małe i średnie przedsiębiorstwa stanowią jądro naszej gospodarki oraz motor wzrostu rynku wewnętrznego .
Panie Przewodniczący ! Jeżeli chcemy wyjść z kryzysu i działać na rzecz nowego modelu rozwoju , trwałego wzrostu oraz nowych , wysokiej jakości miejsc pracy , musimy zadbać o osiągnięcie tych celów .
sprawozdawczyni komisji opiniodawczej Komisji Rozwoju Regionalnego - ( FR ) Panie Przewodniczący , Pani Minister Győri , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Nasuwa mi się jedno słowo , być może wyraźnie kontrastujące z obecną sytuacją gospodarczą , ale tym bardziej warte podkreślenia .
Jest to słowo " ambicja ” : ambicja stworzenia rynku wewnętrznego , Panie Komisarzu , ambicja budowy Europy , ambicja dowiedzenia jej obywatelom , że integracja europejska jest krokiem naprzód z punktu widzenia ich praw jako pracowników , konsumentów i turystów , ale też ogólniej jako jednostek .
Pragnę też złożyć hołd panu komisarzowi Barnierowi , którego ambicja przejawia się we wszystkich wdrażanych przezeń projektach .
Jako sprawozdawczyni komisji opiniodawczej Komisji Rozwoju Regionalnegoi z radością przyjmuję przedstawione koncepcje : potrzebę szczególnych działań w regionach o określonych cechach geograficznych , takich jak regiony peryferyjne , stworzenie patentu europejskiego dla przedsiębiorstw oraz europejskiego statutu dla fundacji , towarzystw wzajemnych i stowarzyszeń , emisję obligacji w celu finansowania konkretnych projektów oraz potrzebę wspierania zrównoważonego rozwoju na rynku wewnętrznym .
Nie zrealizujemy celów strategii Europa 2020 oraz nie wprowadzimy innowacyjności i konkurencyjności gospodarki , jeżeli nie potraktujemy wspólnego rynku w sposób całościowy .
Dlatego chciałbym podziękować komisarzowi Barnierowi za tak kompleksowe podejście do wspólnego rynku oraz profesorowi Mario Montiemu za ten wspaniały raport .
Chciałbym zwrócić uwagę na cztery istotne elementy .
Po pierwsze , patent europejski , który może być zrealizowany w przyszłym roku , czyli w dwudziestą rocznicę wejścia w życie wspólnego rynku .
Po drugie , kwestia poważnego potraktowania praw autorskich , które są ogromną nadzieją i szansą na rozwój rynku kreatywnego , który powinien być wspólnie uregulowany .
Mam na myśli tutaj przede wszystkich wspólny system zarządzania prawami autorskimi oraz poważne traktowanie dzieł osieroconych , jak również ograniczenie obciążeń dla MŚP .
Dotyczy to bardzo konkretnych kroków , takich jak : uproszczenie rachunkowości , ochrona znaków towarowych , europejski statut fundacji oraz przede wszystkim możliwość łączenia rejestru przedsiębiorstw .
Jeżeli wprowadzimy to , co wymieniłem , mam nadzieję , że 20 milionów małych przedsiębiorstw będzie skutecznie i swobodnie funkcjonować na wspólnym rynku europejskim .
Panie Przewodniczący ! Rozumiem , że mogę zabrać minutę lub dwie z czasu na wystąpienie pana posła Lehnego .
Pragnę podziękować komisarzowi i wszystkim innym za dyskusję , którą odbyliśmy .
Nie dostrzegłem jednak wzmianki o kilku kwestiach , które są moim zdaniem niezwykle ważne i które uwzględniłem w sprawozdaniu .
Mam nadzieję , że komisarz pomoże nam wcielić te pomysły w życie .
Wychwalamy pod niebiosa profesora Montiego , ale jego wniosek brzmiał następująco : najważniejszym problemem trapiącym rynek wewnętrzny jest transpozycja dyrektywy .
Twierdzi on , że musimy bardziej skupić się na regulacjach .
Ja osobiście sądzę , że mniej oznacza więcej - potrzebujemy mniej prawodawstwa europejskiego .
Cokolwiek jednak będziemy robić , musimy robić to w sposób spójny , gdyż trzeba zapobiec sytuacji , w której 27 państw członkowskich doprowadziłoby do miszmaszu , transponując prawodawstwo każde na swój sposób , co poskutkowałoby ogromnymi utrudnieniami w prowadzeniu działalności za granicą dla małych i średnich przedsiębiorstw .
Kolejną kwestią , którą przeoczono , Panie Przewodniczący - i to być może nasza największa porażka jak dotąd - jest sprawa marketingu .
Mamy najlepszych prawników .
Tworzymy doskonałe prawo .
Uważamy , że spoczywa na nas obowiązek usprawnienia rynku dla dobra obywateli .
Nasi obywatele nie wydają się jednak być tego świadomi .
Nasz problem polega na tym , że nie potrafimy zbudować mostu , by do nich dotrzeć .
Doskonale radzimy sobie z terminologią prawną , ale słabo nam idzie bezpośrednia komunikacja z obywatelami .
Istnieje zagrożenie - i mam nadzieję , że do tego nie dojdzie - iż jako Unia Europejska będziemy coraz bardziej oddalać się od obywateli Europy .
Uważam , że w nadchodzących latach naprawdę musimy skupić się na zyskaniu wsparcia poszczególnych obywateli dla Unii Europejskiej oraz dla tego , co robimy .
W tym zakresie pozostaje bardzo wiele do zrobienia . Myślę , że musimy zainwestować w tę kwestię i skonsultować się z naszymi doradcami ds. komunikacji co do właściwego kierunku działań .
Wreszcie , uderza mnie fakt , iż nasi obywatele nie wiedzą , czym różnią się Komisja Europejska , Parlament i Rada .
W każdym państwie członkowskim mamy trzech przedstawicieli , których ręce są w istocie związane , gdyż pracują oni dla oficjalnych organizacji .
Jeżeli państwa członkowskie wyrażają negatywne opinie na temat Unii Europejskiej , nie ma kto ich skontrować .
Sądzę , że należałoby rozważyć ustanowienie jednego przedstawiciela UE w państwach członkowskich - można go nazwać choćby ambasadorem - który mógłby odpowiadać na wszelkie wypowiedzi niechętne Unii Europejskiej .
Jeżeli to uczynimy , może nam to oszczędzić losu Titanica .
Wszyscy na jego pokładzie sądzili , że wszystko jest w najlepszym porządku , ale realne niebezpieczeństwo czaiło się na zewnątrz .
Panie Przewodniczący ! Chciałbym podziękować Komisji i Radzie za przedstawione dziś rano wprowadzenie .
Redagowanie opinii na temat rynku wewnętrznego w imieniu Komisji Wolności Obywatelskich , Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych okazało się niezwykle ciekawym doświadczeniem .
Sądzę , że koncepcja rynku wewnętrznego powinna zyskać powszechne poparcie w Parlamencie Europejskim , zwłaszcza w Komisji Wolności Obywatelskich , gdyż swoboda przemieszczania się w Unii jest ważna , zwłaszcza w odniesieniu do osób - migrujących pracowników , w tym wykwalifikowanych migrantów , którzy są potrzebni , by zasilać rynek wewnętrzny .
Postawiliśmy sobie jednak , Panie Przewodniczący , bardzo wiele celów , osiągając jak dotąd niewiele rezultatów .
Bardzo cieszy mnie 12 dźwigni komisarza Barniera i mam nadzieję , że w najbliższych miesiącach uda nam się osiągnąć przyśpieszenie , gdyż konkurencja spoza UE nie będzie czekać , aż nasz rynek wewnętrzny ją doścignie .
sprawozdawczyni komisji opiniodawczej Komisji Petycji - ( IT ) Panie Przewodniczący , Pani Minister Győri , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Sądzę , że pracę sprawozdawców można naprawdę nazwać doskonałą ; w równym stopniu cieszą mnie ujmujące i podnoszące na duchu wypowiedzi ze strony Komisji oraz Rady .
Omawiane trzy sprawozdania zachowują ducha i dalekowzroczność , które dostrzegliśmy w nowej strategii profesora Mario Montiego dla jednolitego rynku ; doskonale wyrażają one zamiar jednomyślnego działania na rzecz ożywienia europejskiego jednolitego rynku za pośrednictwem 50 środków , które następnie Parlament przekształca , dokonując syntezy i rozkładając akcenty , w 14 priorytetów .
Spośród tych środków 19 dotyczy budowy rynku wokół interesów obywateli .
Uważam , że aby naprawdę i w pełni wdrożyć jednolity rynek , trzeba zmniejszyć przepaść między obywatelami a tym rynkiem poprzez działania na rzecz przywrócenia zaufania społecznego , promując integrację polityczną i społeczną przed integracją gospodarczą oraz przede wszystkim zmieniając sposób , w jaki jednolity rynek jest postrzegany przez obywateli Europy .
Uważam , że wszystkie te cele zostały uwzględnione w środkach opisanych w omawianych trzech sprawozdaniach .
( Posiedzenie zostało na chwilę przerwane )
Za radą komisji przechodzimy teraz do wystąpień w imieniu grup partyjnych .
Zanim udzielę głosu pierwszemu mówcy , panu posłowi Karasowi , mam dwa bardzo krótkie komunikaty .
Dowiedzieliśmy się , że we wczesnych godzinach porannych dostrzeżona u wybrzeży Lampedusy barka z ponad dwustoma migrantami wywróciła się na burzliwym morzu .
Straż przybrzeżna czyni wszystko , co w jej mocy , by ratować rozbitków .
Sytuacja jest bardzo poważna .
Niecierpliwie czekamy na wypełnienie zobowiązań podjętych przez Komisję i rządy państw wobec Parlamentu .
Przechodzę teraz do drugiego komunikatu .
Dwa lata po tragicznym trzęsieniu ziemi , które zniszczyło miasto L ' Aquila i Abruzję , pragnę ponownie wyrazić w imieniu Parlamentu troskę i niepokój o los ofiar katastrofy oraz dać wyraz nadziei , że uda się przyśpieszyć odtworzenie spuścizny historycznej i budynków mieszkalnych w regionie .
Ład i partnerstwo na jednolitym rynku - Jednolity rynek dla Europejczyków - Jednolity rynek sprzyjający przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu - Zamówienia publiczne ( ciąg dalszy debat )
Panie Przewodniczący ! Pragnę bardzo podziękować komisarzowi Barnierowi za udzielone nam informacje .
Traktat z Lizbony obowiązuje już od dwóch lat i po raz pierwszy europejskim modelem społecznym stała się zrównoważona społeczna gospodarka rynkowa .
Może nam to umożliwić wykonanie olbrzymiego skoku do unii gospodarczej i społecznej w Europie .
Koncepcja rynku wewnętrznego musi bazować na tej zasadzie .
Rynek wewnętrzny istnieje od 20 lat , ale jego budowa jeszcze się nie zakończyła .
Mamy strategię Europa 2020 , której nie możemy wdrożyć w praktyce bez wsparcia ze strony rynku wewnętrznego , i omawiamy perspektywę finansową do roku 2020 , która - jeżeli nie zapewni większego finansowania inicjatyw politycznych w dziedzinie konkurencyjności , wzrostu , zatrudnienia i solidarności społecznej - nie pozwoli nam wdrożyć koncepcji Europa 2020 oraz w pełni osiągnąć jej celów .
Euro czyni rynek wewnętrzny rynkiem krajowym .
Rynek wewnętrzny jest niezbędny z punktu widzenia wzrostu i zatrudnienia .
Wszystko , co wzmacnia rynek wewnętrzny , zwiększa też konkurencyjność Europy , a tym samym jej niezależność .
Z tego powodu bardzo cieszy mnie fakt , że podejmujemy tę inicjatywę , gdyż jest to najważniejszy krok , jaki może uczynić Unia Europejska .
Chodzi tu o umożliwienie małym i średnim przedsiębiorstwom ( MŚP ) dostępu do kapitału .
Musimy zadbać , aby wsparcie finansowe świadczone MŚP nie przyjęło wyłącznie formy kredytów i ich promocji .
Trzeba również rozważyć inne podejścia .
Ważne jest wspieranie funduszy kapitału podwyższonego ryzyka , obligacji projektowych i handlu elektronicznego , skuteczniejsze zwalczanie piractwa , stworzenie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych , uregulowanie zamówień publicznych i wdrożenie czterech swobód : swobodnego przepływu osób , towarów , usług i kapitału .
Wszyscy mamy bardzo wiele do zrobienia .
Bardzo dziękuję za Pańską inicjatywę , Panie Komisarzu Barnier .
Panie Przewodniczący ! Mam nadzieję , że uda się uratować wszystkich 200 rozbitków , gdyż jest to rzecz najwyższej wagi .
Dziękuję za poinformowanie nas o tym .
Panie Komisarzu Barnier , Pani Minister Győri , Panie i Panowie ! Artykuł 3 traktatu lizbońskiego , który traktuje o społecznej gospodarce rynkowej , reprezentuje nowe podejście i wyznacza nowe zadanie polityczne na przyszłość .
Zadanie to musimy teraz oczywiście wykonać i czekaliśmy na to przez ostatnie dwa lata .
Cieszę się , że Komisja Europejska wykonała pierwszy ruch w tym kierunku .
Bardzo cieszę się również , że naszej Grupie Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim udało się po ciężkich zmaganiach zagwarantować uwzględnienie klauzuli społecznej w stanowisku Parlamentu Europejskiego , nad którym będziemy dziś głosować .
To kwestia bardzo ważna , gdyż stanowi podstawę spójności społecznej ; dzięki temu przekonamy ludzi , że rynek wewnętrzny jest składnikiem modelu społecznego Unii Europejskiej .
To niezbędne , jeżeli chcemy , aby obywatele Europy odzyskali zaufanie do ustroju politycznego UE .
W szczególności Komisja musi wreszcie uznać decydujące znaczenie praw socjalnych na rynku wewnętrznym i skupić się na skutkach społecznych prawodawstwa europejskiego .
Dlatego też ważne jest , aby Parlament ponownie przypomniał Komisji o klauzuli społecznej zapisanej w traktacie lizbońskim .
Pragnę podziękować panu komisarzowi Barnierowi za zapewnienie , że weźmie to pod uwagę i podąży tą drogą .
Może być pewien pełnego poparcia Grupy Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim .
Panie Komisarzu Barnier , klauzula społeczna oznacza też oczywiście konieczność stosownej rewizji dyrektywy w sprawie delegowania pracowników .
Oznacza ona konieczność poszanowania prawa do pracy i do strajku w państwach członkowskich wraz z kwestiami , które naprawdę budzą troskę ludzi , jak też potrzebę zapisania tych praw w polityce Unii Europejskiej dotyczącej rynku wewnętrznego bez żadnych warunków , wyłączeń i zastrzeżeń .
O to właśnie chodzi nam jako socjaldemokratom .
Jeżeli rynek wewnętrzny będzie rozwijać się na takich podstawach , udzielimy naszego poparcia , a prowadzona polityka obierze właściwy kierunek .
W tym kontekście ważne są oczywiście też inne zagadnienia .
Obywateli Europy interesują również uznawanie kwalifikacji zawodowych , europejski paszport umiejętności oraz pełna możliwość przenoszenia emerytury w obrębie Unii Europejskiej ; to wszystko zagwarantuje , że rynek wewnętrzny będzie rynkiem dla ludzi .
To właśnie od zawsze mówimy jako socjaldemokraci - gospodarka jest dla ludzi , a nie na odwrót .
Podążając tą ścieżką , pójdziemy we właściwym kierunku .
Panie Przewodniczący ! Chciałbym podziękować sprawozdawcy i pozostałym kontrsprawozdawcom za wzorcową współpracę nad sprawozdaniami .
Wspólna praca układała się dobrze i cieszy mnie też fakt , że Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim zgodziła się w końcu na kompromis .
Dziwnie wyglądałoby , gdyby nie udało nam się uzgodnić szerokiego kompromisu w odniesieniu do przedmiotowych sprawozdań .
Pragnę wspomnieć o trzech obszarach , w których moim zdaniem Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na Rzecz Europy odniosła sukces w przypadku sprawozdania w sprawie ładu i partnerstwa na jednolitym rynku , nad którym pracowałem .
Po pierwsze , jako priorytet wskazaliśmy to , że szefowie państw lub rządów UE muszą objąć przywództwo polityczne w tej dziedzinie .
To warunek bezwzględnie konieczny , aby osiągnąć wyniki i właściwie uszeregować cele .
Po drugie , udało nam się zagwarantować , aby Parlament skoncentrował się na poprawnym i terminowym wdrożeniu prawodawstwa związanego z tym tematem .
W przypadku dyrektywy usługowej stało się to poważnym problemem , który , co oczywiste , nie powinien się powtórzyć .
Wreszcie , zyskaliśmy alternatywną formę rozstrzygania sporów , która ma być promowana na szczeblu UE , zwłaszcza na użytek konsumentów kupujących w Internecie .
Ogólnie , koncentracja na handlu elektronicznym również oznacza duży krok naprzód ; w tym względzie trzeba też wspomnieć , że przyjęliśmy właśnie dyrektywę w sprawie praw konsumentów , która także zmierza w tym samym kierunku - to oczywiście kolejny ważny krok we właściwą stronę .
Na koniec pragnę wezwać komisarza Barniera , aby zadbał o właściwą komunikację związaną z tym obszernym pakietem dotyczącym jednolitego rynku , który będzie teraz przedmiotem dalszych działań .
Z naszych dotychczasowych doświadczeń wynika , że komunikacja na temat jednolitego rynku i jego zalet dla obywateli pozostawia wiele do życzenia .
Wszyscy jesteśmy za nią odpowiedzialni , ale pragnę zdecydowanie wezwać komisarza , aby dołożył jak największego wysiłku w celu zapewnienia realnej promocji komunikacji i uświadomienia obywatelom oraz małym przedsiębiorstwom , że ten doskonały pakiet rzeczywiście istnieje .
Największym problemem wydaje się obecnie brak świadomości tego faktu .
Tak więc zdecydowanie zalecam usprawnienie działań komunikacyjnych .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! W latach osiemdziesiątych , w których się urodziłam , ówczesny przewodniczący Komisji Jacques Delors oświadczył , że jednolity rynek powinien mieć wymiar społeczny .
Teraz , ponad dwadzieścia lat później , doszliśmy do sytuacji , w której mamy 23 miliony bezrobotnych , dostrzegalna jest presja na płace , warunki pracy i usługi publiczne , w Europie naliczono niemal 18 milionów ubogich pracujących , a nierówności wzrastają .
Jednocześnie tracimy miejsca pracy i nie wiemy tak naprawdę , jak utrzymać się w przyszłości na powierzchni .
Trzeba więc przyznać , że mamy przed sobą jeszcze bardzo wiele pracy , jeżeli chodzi o ustanowienie europejskiego wymiaru społecznego .
Profesor Monti poruszył tę kwestię w zeszłym roku w swojej doskonałej propozycji skierowanej do nas wszystkich .
Uważam , że powiedział coś naprawdę bardzo ważnego , stwierdzając , iż istnieją wąskie gardła - innymi słowy punkty krytyczne - których obecność musimy dostrzec i z którymi musimy się uporać , jeżeli chcemy poczynić postępy . Część z nich ma charakter społeczny i środowiskowy .
To moim zdaniem najważniejsza idea , która powinna pokierować naszymi działaniami w najbliższej przyszłości .
Debata nad tym dokumentem w Parlamencie była dość trudna , ale bardzo cieszy mnie fakt , że dzisiaj jesteśmy w stanie jako Parlament Europejski przedstawić zalecenia co do tego , jak powinna wyglądać dalsza praca Komisji i pana komisarza Barniera .
Pragnę wspomnieć o trzech kwestiach , które są dla Grupy Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie bardzo ważne i stanowią najistotniejsze elementy przesłania .
Po pierwsze , pragniemy zielonego jednolitego rynku .
Należy go zrealizować między innymi poprzez innowacje oraz wykorzystywanie publicznych zaproszeń do składania ofert w sposób umożliwiający aktywne promowanie przejścia do gospodarki przyjaznej środowisku .
Trzeba też dążyć do tego celu , wdrażając koncepcję śladu ekologicznego produktów oraz znajdując instrumenty finansowania , które mogą nam pomóc w realizacji tych ekologicznych inwestycji , w tym euroobligacje mające w zamyśle pokryć znaczące potrzeby inwestycyjne związane z przejściem do gospodarki przyjaznej środowisku .
Po drugie , pragniemy społecznego jednolitego rynku .
Oznacza to między innymi , że pragniemy przed przedłożeniem prawodawstwa jego fundamentalnej i wnikliwej analizy ze społecznego punktu widzenia , a więc chcemy także odwołania do polityki społecznej - uzgodniliśmy obecność tego terminu w stosownym prawodawstwie dotyczącym jednolitego rynku , aby przypominał on nam o obowiązkach , jakie nakłada na nas Traktat z Lizbony w odniesieniu do podstawowych praw socjalnych .
Po trzecie , pragniemy jednolitego rynku dla konsumentów , obejmującego między innymi ambitne inicjatywy , nadzór rynkowy i prawa pasażerów .
Zieloni stwierdzają zatem z zadowoleniem , że mogą dziś poprzeć ten doskonały dokument .
Jeszcze lepiej byłoby , gdyby jego przesłanie sformułowano trochę jaśniej i gdyby otwierał on perspektywę europejskiego przywództwa w dziedzinie sprawiedliwości społecznej , nowych miejsc pracy i przejścia do gospodarki przyjaznej środowisku .
Pod tym względem zostało jeszcze zapewne wiele do zrobienia , ale myślę , że to dobry początek .
w imieniu grupy ECR - Panie Przewodniczący ! Z wielkim zadowoleniem przyjmuję doskonałe sprawozdania wszystkich trzech sprawozdawców i pragnę podziękować wszystkim posłom - nie tylko z Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów , ale również tym z wielu innych reprezentowanych tu komisji , którzy przyłączyli się do naszego doniosłego przedsięwzięcia .
Jakość wkładu , jaki wniosły wszystkie grupy polityczne , dowodzi naszego zaangażowania w tę kwestię .
Prowadziliśmy ożywione debaty i spory , ale łączy nas wspólny cel - zapewnienia sukcesu konkurencyjnej gospodarki w ramach jednolitego rynku , zapewnienia sukcesu konkurencyjnej społecznej gospodarki rynkowej i połączenia tych dwóch rzeczy .
Dotychczasowe posunięcia zbliżają nas do tego celu .
Jak wspomniało wielu spośród Państwa , u podstaw tego ważnego projektu leży przede wszystkim praca profesora Montiego , za którą winni jesteśmy mu wdzięczność , jak też pragnienie mojej komisji , aby Parlament również wypowiedział się w tej sprawie - i pragnę tu podziękować wszystkim koordynatorom za wsparcie i włożony wysiłek .
Mieliśmy wrażenie , że dokończenie budowy najważniejszego fundamentu strategii Europa 2020 na rzecz inteligentnego wzrostu , miejsc pracy i innowacji - czyli jednolitego rynku - nie stanowi w istocie priorytetu politycznego .
Nawiązaliśmy jednak współpracę z panem komisarzem Barnierem , któremu pragnę tu podziękować za skorzystanie ze sposobności , aby przekuć tę kwestię w priorytet polityczny za pośrednictwem Aktu o jednolitym rynku .
To realny sukces Parlamentu .
Jest to lekcja dowodząca , jak komisje mogą , współpracując , wykorzystać swoją inicjatywę polityczną na rzecz postępu ; gdyby nie Parlament , nie osiągnęlibyśmy dzisiejszego wyniku .
Bardzo się cieszę , że jest tu obecny - jako jedyny przywódca grupy - pan poseł Martin Schulz , którego serdecznie witam .
Mam nadzieję , że będzie pamiętał o tej lekcji podczas swojej przyszłej pracy w Parlamencie .
Jeżeli chodzi o treść omawianego sprawozdania , usłyszeliśmy tu kilka przesłań .
Po pierwsze , kilkoro posłów i posłanek wspomniało , że wykonaliśmy wielką pracę w obszarach takich jak towary oraz usługi , ale nie jest to sprawa wystarczająco nagłośniona i ludzie z tego nie korzystają .
Są też obszary , gdzie naprawdę konieczny jest dalszy rozwój .
Niektóre z nich uwzględniono w strategii Europa 2020 - chodzi o innowacje i sieci cyfrowe .
Niewystarczający nacisk położono na technologie ekologiczne , choć niektóre nie są przydatne .
Bardzo cieszy mnie to , co usłyszałem na temat zamówień publicznych ; potrzebne są też zmiany dotyczące wzajemnego uznawania uprawnień .
Będziemy nad tym wspólnie pracować , ale dziś stworzyliśmy ramy i podstawy dla przyszłego postępu .
Pragnę ponownie podziękować wszystkim , którzy zaangażowali się w ten wielki wysiłek w imieniu wszystkich obywateli Europy .
Panie Przewodniczący ! Pragnę zadać pytanie panu posłowi Harbourowi , który reprezentuje , tak jak ja , brytyjski region West Midlands .
Mówił on bardzo wiele o funkcjonowaniu w ramach Unii Europejskiej i związanych z tym wpływach - przewodniczy on w istocie jednej z najbardziej wpływowych komisji w Parlamencie Europejskim , a mianowicie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów .
Jest jedynym posłem Partii Konserwatywnej w PE , który przewodniczy komisji .
Niedawno pan poseł Harbour przedstawił oświadczenie pisemne wyrażające poparcie dla małych przedsiębiorstw , ale zebrał pod nią niewiele ponad 200 podpisów .
Czy to cały rozmiar jego wpływów ?
A może jest on tylko eurofilem w skórze eurosceptyka w nic nieznaczącej grupie ECR , która stale oszukuje społeczeństwo brytyjskie ?
Panie Przewodniczący ! Pani poseł Sinclaire i ja reprezentujemy region Wielkiej Brytanii , praca i przyszłość mieszkańców którego zależy od funkcjonowania jednolitego rynku .
Przez cały czas współpracuję z małymi przedsiębiorstwami i mogę jej powiedzieć , że takie firmy w regionie Midlands , które działają tuż obok naszych miejsc zamieszkania i zaopatrują wielkie spółki z branży motoryzacyjnej , pracują teraz bez wytchnienia dzięki nowym możliwościom , jakie stworzyliśmy , dając im sposobność zmierzenia się z liczącym pół miliarda konsumentów rynkiem .
Nie mam zamiaru przepraszać za pracę , którą tu wykonuję .
Dobrze byłoby , gdyby inni zachowywali się bardziej konstruktywnie i naprawdę robili coś dla swoich wyborców zamiast tylko tu narzekać .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu ! bardzo mi się podobało Pańskie dzisiejsze oświadczenie .
Jesteśmy jednak zdania , że Komisja obstaje przy filozofii leżącej u podstaw strategii lizbońskiej , która zgodnie z oficjalnym stanowiskiem KE nie osiągnęła swoich celów .
W odniesieniu do strategii na rzecz jednolitego rynku trzeba , po pierwsze , jasno zarysować jej wizję i ponownie zdefiniować priorytety zarówno w teorii , jak i w praktyce , aby stała się ona w wystarczającym stopniu widoczna dla opinii publicznej .
Naszym zdaniem rynek jest przydatny i ma swoje zalety , nie jest jednak sam w sobie modelem społecznym .
Wymiar społeczny trzeba określić jako pierwszorzędny priorytet , a nowy program na rzecz jednolitego rynku należy sformułować tak , by przyczyniał się do zaprowadzenia sprawiedliwości społecznej .
W społeczeństwie wolnorynkowym nie wszystko może być na sprzedaż .
Przedsiębiorstwa użyteczności publicznej , publiczna służba zdrowia i usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym nie powinny podlegać prawu konkurencji ani prawodawstwu dotyczącemu jednolitego rynku .
Powszechny dostęp do rentownych i wysokiej jakości usług publicznych jest bardzo ważnym zagadnieniem politycznym .
Jednocześnie nie można spychać na dalszy plan praw podstawowych takich jak prawo do działalności związkowej .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Nie wygłoszę tu kolejnej mowy dotyczącej szczegółów sprawozdań .
Reprezentuję partnera koalicyjnego w rządzie jednego z krajów-założycieli Unii Europejskiej , a mianowicie Ligę Północną .
Nie chodzi o lepszą komunikację - słyszałem , jak jeden z posłów mówił o ambasadorze do spraw komunikacji na wypadek , gdyby ktoś atakował działania Unii Europejskiej - lecz raczej o zaangażowanie poszczególnych terytoriów .
Z uznaniem przyjmujemy te trzy działania .
Mają one aspekty pozytywne oraz takie , które wymagają dopracowania - w odniesieniu do tych ostatnich przedłożyliśmy jako grupa poprawki .
Fundamentalnym czynnikiem jest zaangażowanie , gdyż Włochy różnią się od Finlandii czy Portugalii .
Ważną kwestią jest , aby środki te stały się sposobnością , a nie zostały narzucone , jak w przeszłości często narzucane bywały dyrektywy .
Musimy zachować powściągliwość , potępiając kraje , które nie przestrzegają wytycznych , gdyż jeżeli nie są one w stanie ich przestrzegać , nie czynią tego celowo , ale prawdopodobnie dlatego , że dyrektyw nie da się w jednorodny sposób wdrażać we wszystkich 27 krajach .
Zmierzamy do jednolitego rynku .
Nie jest to cel , ale środek , w związku z czym dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz konsumentów kwestią podstawową jest to , aby cały proces był przede wszystkim konkretny - nie chodzi o deklaracje zasad , ale o konkretne działania bazujące na tych dwunastu punktach ; po drugie , niezbędne jest realne zaangażowanie poszczególnych rządów i terytoriów , gdyż w przeciwnym razie może się to skończyć stworzeniem kolejnych ram niepotrzebnych naszym obywatelom i producentom .
Żaden ambasador do spraw komunikacji nie ustali , czy dyrektywa lub jednolity rynek są dostosowane do potrzeb społeczeństwa i producentów , którzy mają z nich korzystać .
Chciałam zgłosić wniosek w sprawie przestrzegania Regulaminu . W Regulaminie stwierdza się , że przewodniczący powinien umożliwić zgłoszenie takiego wniosku , a o to właśnie mi chodzi .
Procedura niebieskiej kartki umożliwia zadanie pytania innemu posłowi .
Jeżeli poseł , do którego skierowane jest pytanie , zignoruje je , to Pan , Panie Przewodniczący , powinien poprosić go , by udzielił odpowiedzi .
Zadałam proste pytanie : w jaki sposób wpływy pana posła Harboura pomogły w przyjęciu jego oświadczenia , które nie zebrało wystarczającej liczby podpisów ?
Pan poseł Harbour udzielił Pani odpowiedzi .
Każdy może ocenić , czy była ona wyczerpująca , czy też nie .
Pani może uważać ją za niewystarczającą , inni mogą sądzić inaczej , ale debata na tym się kończy .
Nie możemy zmienić tematu tak ważnego jak omawiany obecnie w dyskusję między Panią a panem posłem Harbourem .
( NL ) Panie Przewodniczący ! Zacznę od aspektów pozytywnych .
W sprawozdaniach , które mamy przed sobą , znalazło się wiele słusznych propozycji takich jak dalsze działania związane z dyrektywą usługową i patentem europejskim oraz zajęcie się wygórowanymi opłatami roamingowymi .
Te zagadnienia mają podstawowe znaczenie dla rynku wewnętrznego i pozwolą osiągnąć postęp z punktu widzenia obywateli oraz przedsiębiorstw .
Muszę niestety stwierdzić , że wiele innych inicjatyw wychodzi daleko poza cele rynku wewnętrznego .
Wymienię tu kilka : klimat i emisję CO2 , równość społeczną i gospodarczą , godziwe warunki pracy oraz , rzecz jasna , większą solidarność - chodzi o społeczno-ekonomiczny plan dystrybucji , który bez wątpienia pochłonie jeszcze więcej pieniędzy .
Każda z tych propozycji ma charakter socjalistyczny i , o ile się nie mylę , żadna z nich nie wchodzi w zakres kompetencji europejskich ; z całą pewnością żadna nie ma niczego wspólnego z rynkiem wewnętrznym .
Naiwnością jest sądzić , że różnice w Europie da się przezwyciężyć interwencjami społeczno-ekonomicznymi .
Doprowadzenie do powszechnej równości w Europie nie było nigdy celem rynku wewnętrznego .
Panie Przewodniczący ! Delegacja holenderskiej Partii Wolności ( PVV ) wolałaby rynek wewnętrzny skupiony na podstawowej kwestii - krzewieniu wolności i współpracy gospodarczej .
Należy wykonać zaległą pracę nad tymi dwoma zagadnieniami i pozbyć się wszelkich zbędnych inicjatyw .
Dla PVV propagowana tu wersja rynku wewnętrznego to pójście o jeden most za daleko .
Panie Przewodniczący ! Chciałabym powiedzieć panu komisarzowi , że pracując nad sprawozdaniem dotyczącym jego wartościowego dokumentu nieustannie mieliśmy , podobnie jak on sam , świadomość , że jednolity rynek ma służyć Europejczykom .
Być może właśnie dlatego negocjacje między grupami politycznymi dotyczące ostatecznego kształtu tekstu były tak trudne .
Zgadzam się z opinią , że nawet jeżeli w jednolitym rynku nie można się zakochać , budzi on czasem wielkie emocje .
Bardzo cieszy mnie fakt , że Parlament Europejski wysyła dzisiaj jednoznaczny sygnał Komisji i Radzie w postaci 15 priorytetowych propozycji ; osobiście z radością przyjmuję położenie przez nas nacisku na mobilność obywateli .
Lepszy dostęp do usług bankowych , łatwiejsze uznawanie kwalifikacji zawodowych i pełna możliwość przenoszenia emerytur - to dziedziny , w których obywatele potrzebują rozwiązań , by móc uczyć się , pracować i inwestować w różnych państwach członkowskich na przestrzeni swojego życia .
Europejczycy oczekują od nas konkretnych działań związanych z konkretnymi potrzebami i nie możemy ich zawieść .
Zastanówmy się na przykład nad opłatami roamingowymi za połączenia głosowe i transmisję danych .
Najwyższy czas , aby przestały one utrudniać mobilność Europejczykom - nasz kontynent nie powinien mieć wewnętrznych granic .
Tą kwestią również zajęto się w dokumencie , nad którym dziś głosujemy .
Wreszcie , Parlament Europejski proponuje organizację dorocznego forum jednolitego rynku jako platformy , która powinna umożliwić rzeczywistą dyskusję z obywatelami .
Z mojego punktu widzenia jest to niezwykle ważny sposób zaangażowania obywateli Europy w reformę jednolitego rynku w dwudziestą rocznicę jego powstania ; mam nadzieję , że będziemy wtedy świętować sukces .
( FI ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Jednym z powodów , dla których jednolity rynek napotyka problemy , jest niska jakość zarządzania .
Obecnie niewytłumaczalnie wielka liczba dyrektyw oczekuje za długo na wdrożenie na szczeblu krajowym , a zdecydowanie zbyt wiele wdrożono w sposób niezadowalający lub niepoprawny .
Za funkcjonowanie jednolitego rynku odpowiedzialność muszą wziąć same państwa członkowskie .
Wspólne zasady , które nie są w widoczny sposób respektowane , są bezwartościowe .
Jednym z zagrożeń jest tu nierówność obywateli UE .
Wszyscy obywatele i wszystkie przedsiębiorstwa w UE muszą mieć takie same prawa oraz obowiązki .
Moim zdaniem w sprawozdaniu pani poseł Kalniete nie położono wystarczającego nacisku na rolę Parlamentu Europejskiego .
Na mocy traktatu lizbońskiego rola Parlamentu jako prawodawcy musi być równorzędna z rolą Rady .
Jestem przekonany , że ożywienie jednolitego rynku będzie zależeć od równego udziału i ścisłej współpracy wszystkich instytucji UE .
Jedynie działając wspólnie możemy osiągnąć cele postawione pierwotnie przed jednolitym rynkiem , a więc promowanie konkurencyjności , społeczną gospodarkę rynkową i zrównoważony rozwój .
W swoim przemówieniu podczas wczorajszego posiedzenia plenarnego pan poseł Schulz z naciskiem stwierdził , że ani przewodniczący Komisji ani przewodniczący Rady Europejskiej nie mają prawa umniejszać roli Parlamentu .
Wiarygodność polityki UE i przyszłość Unii Europejskiej zależą w istocie od skutecznego działania mechanizmów demokratycznych .
Legitymację Parlamentowi zapewnia 500 milionów europejskich wyborców w bezpośrednich wyborach krajowych .
To właśnie oni są najbardziej wpływowymi ludźmi w Europie , podmiotami i decydentami .
Funkcjonowanie jednolitego rynku i przyszłość Unii Europejskiej również zależy od ich zachowania oraz podejmowanych przez nich decyzji .
( SV ) Panie Przewodniczący ! UE to bez wątpienia więcej niż jednolity rynek , ale bez jednolitego rynku nie ma UE .
Jednolity rynek to najważniejsze narzędzie umożliwiające nam wyciągnięcie Unii z kryzysu gospodarczego .
Dlatego też nie ma sprzeczności między tym , co jest dobre dla obywateli europejskich , a tym , co jest dobre dla europejskich przedsiębiorstw .
Jeżeli uda nam się usunąć pozostałe przeszkody w swobodnym przepływie ludzi , towarów , kapitału i usług , zyskają wszyscy .
Budowa jednolitego rynku jeszcze się nie zakończyła , a sektor usług w szczególności wymaga przebudowy i udoskonalenia .
Dotyczy to również rynku cyfrowego , abyśmy mogli odnosić korzyści z dynamicznych efektów swobodnego przepływu .
Jedną z podstaw jednolitego rynku jest euro .
Wspólna waluta stwarza stabilne warunki działania przedsiębiorstwom , które nie muszą martwić się o kursy walutowe .
Euro upraszcza handel ponadgraniczny .
Jeżeli euro zostałoby wprowadzone w całej UE , w tym w moim kraju - Szwecji - z pewnością pobudziłoby ono i wzmocniło Europę , czyniąc podstawy jednolitego rynku jeszcze solidniejszymi .
Zyskalibyśmy dodatkowe miejsca pracy i dobrobyt .
Ponadto , Panie Przewodniczący , mogę się w pełni podpisać pod uwagami pana posła Harboura .
( FR ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu ! Sądzę , że wielu posłów pamięta , iż omawiany pakiet dotyczący jednolitego rynku wyrósł ze sprawozdania profesora Montiego , w którym zalecano daleko idący kompromis między tymi , którzy opowiadają się za większą konkurencją , a tymi , którzy pragną położyć silniejszy nacisk na aspekty społeczne , środowiskowe i fiskalne .
Uważam , że tutaj w Parlamencie - o ile teksty te nie przepadną w głosowaniach , które odbędą się za kilka godzin na forum plenarnym - udało nam się znaleźć taki kompromis , również w 14 propozycjach , które wyrastają z trzech omawianych sprawozdań .
Wiem również , że w kolegium komisarzy toczą się dyskusje dotyczące tego , którymi najważniejszymi kwestiami się zająć , a my z pewnością będziemy uważnie śledzić , czy równowaga osiągnięta w Parlamencie , o którą chodziło profesorowi Montiemu , zostanie zachowana i znajdzie odzwierciedlenie w 12 najważniejszych projektach , o których była mowa .
Pragnę podkreślić trzy kwestie , które wydają mi się szczególnie ważne , rozwijając to , co przed chwilą powiedziała pani poseł Turunen w imieniu Grupy Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie .
Pierwszy aspekt dotyczy konkurencji .
Jednolity rynek służy ustaleniu , gdzie ma się koncentrować konkurencja .
Czy ma się ona skupiać na innowacjach , na produktach , czy też będzie ona dotyczyć reguł - poprzez dumping ekologiczny lub socjalny .
Sądzę , że naprawdę udało nam się tutaj osiągnąć równowagę - i mam nadzieję , że uda się ją zachować w Komisji . Mówimy " tak ” większej konkurencji dzięki innowacjom , " tak ” większym inwestycjom w środki trwałe , ale też " tak ” klauzuli społecznej i " tak ” normom środowiskowym , które zagwarantują , że konkurencja nie doprowadzi do regulacyjnego dumpingu .
Moim zdaniem te dwie kwestie leżą u podstaw naszego kompromisu .
Drugą kwestią , którą pragnę poruszyć , są aspekty fiskalne .
Wniosek dotyczący konsolidacji podstawy opodatkowania osób prawnych w pierwszej wersji Aktu o jednolitym rynku nie miał charakteru opcjonalnego : innymi słowy , wszystkie przedsiębiorstwa musiały podlegać skonsolidowanej podstawie opodatkowania .
We wniosku przedstawionym przez Komisję przed około 10 dniami jest to środek opcjonalny : innymi słowy , zamiast wzmacniać jeden z filarów jednolitego rynku , Komisja burzy go .
Dodajemy nowy system , zwiększamy złożoność , wprowadzamy arbitraż regulacyjny zamiast harmonizacji podatkowej .
Wniosek przedłożony przez Komisję dwa tygodnie temu jest dokładnie sprzeczny z tym , czego chcemy w Parlamencie , i co Państwo proponowali .
Ostatnią kwestią , którą pragnę poruszyć pokrótce , jest zagadnienie wzajemności - chodzi mi o dokładnie to samo , o co chodziło Państwu .
Jednolity rynek to 500 milionów ludzi ; to podmiot gospodarczy , ale też i polityczny , który musi zwiększyć naszą zdolność do nadawania kształtu globalizacji .
( CS ) Panie Przewodniczący ! Pragnę podziękować panu komisarzowi za 12 środków w ramach Aktu o jednolitym rynku oraz za zaczerpnięcie inspiracji ze sprawozdania profesora Montiego , ale chcę też wspomnieć tutaj jedno nazwisko , które jest ważne - z tym zgodzą się wszyscy , którzy pracowali nad działaniami dotyczącymi jednolitego rynku w Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów - chodzi mi o pana posła Harboura .
To z pewnością jedna z najważniejszych postaci dzisiejszej sesji .
Komisarz nie obrazi się , gdyż był obecny na posiedzeniu komisji , podczas którego pan poseł Harbour przedstawił inicjatywę dotyczącą rynku wewnętrznego , która doprowadziła do ponownego otwarcia całej debaty na temat tego rynku . Wszyscy niezależnie od wyrażanych sympatii politycznych - socjaliści , zieloni , liberałowie , a także Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy - niemal wszyscy poparli tę koncepcję i dlatego właśnie pragnę tu wspomnieć nazwisko posła Harboura .
Moim zdaniem musimy walczyć z nacjonalizmem gospodarczym , a jednym z wrogów w tej walce jest czas .
W związku z tym , że brakuje nam właśnie czasu , wyrażam nadzieję , że komisarzowi Barnierowi uda się przekuć tych 12 działań w środki prawne .
( SV ) Panie Przewodniczący ! Pani minister Győri zaczęła swoje przemówienie od stwierdzenia , że nasza gospodarka potrzebuje lokomotywy .
Zgadzam się , potrzebujemy tego , ale pragnę też dodać , że potrzebujemy lokomotywy , która pociągnie naprzód sprawiedliwość społeczną i koncepcję zrównoważonego społeczeństwa .
Praw socjalnych nie można uważać za przeszkody .
Wręcz przeciwnie - są one warunkiem koniecznym zrównoważonej gospodarki społecznej i wzrostu .
Nikt nie wspomniał tu o koncepcji nowej strategii w dziedzinie podatku od wartości dodanej .
Ja to uczynię , gdyż w różnych państwach członkowskich mamy odmienne regulacje dotyczące VAT .
Na przykład Szwecja finansuje z VAT znaczną część swojego systemu opieki społecznej .
Prawodawstwo UE już teraz jest dla nas niekorzystne , gdyż nie pozwala nam zwolnić z VAT organizacji pozarządowych .
Dotyczy to całego wolontariatu , na przykład organizacji zapewniających zajęcia dla dzieci i młodzieży .
Musimy mieć prawo do samodzielnego decydowania o tych zasadach dotyczących VAT .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Utworzenie jednolitego rynku jest jednym z celów Komisji Europejskiej w reakcji na kryzys gospodarczy .
Wszystkie trzy omawiane sprawozdania zawierają aspekty zarówno pozytywne , jak i negatywne .
Cieszy nas wykorzystanie nowych technologii , handlu elektronicznego i innowacji w imię rozwoju działalności gospodarczej oraz wzrostu konkurencyjności .
Aby zachęcić do tworzenia rynku dla Europejczyków , priorytetem należy uczynić lepszą koordynację handlu w celu kontrolowania napływu towarów z państw trzecich .
Utworzenie opartego na współpracy jednolitego rynku może jedynie stać się sposobnością do wzrostu gospodarczego , gdyż spełnia ono kryteria przejrzystości i większego zaangażowania regionalnego .
Nadal występują problemy , jak na przykład przyznanie specjalnych uprawnień przewodniczącemu Komisji jako osobie nadzorującej jednolity rynek oraz brak ochrony dla małych i średnich przedsiębiorstw , jak też ich pracowników .
Jeżeli pragniemy wspierać gospodarkę europejską , musimy powstrzymać przenoszenie się przedsiębiorstw .
( HU ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Mogę zgodzić się z zasadniczymi elementami omawianego sprawozdania .
Chodzi jednak o to , na ile możemy traktować je poważnie .
Swoboda przepływu osób i kapitału są wzniosłymi sformułowaniami , ale co dały one jak dotychczas Węgrom ?
Jak dotąd widzą oni , że kapitał zachodni może napływać do Europy Wschodniej , ale z Europy Wschodniej na zachód mogą przepływać jedynie ludzie , a więc swoboda dotyczy tylko przepływu osób .
Czyż nie jest nie do pomyślenia , aby przedsiębiorcy węgierscy , czescy czy polscy wykupili na przykład niemiecką firmę , która produkuje volkswageny , a następnie zamknęli ją , by stworzyć własny rynek ?
Niemieccy , francuscy i brytyjscy przedsiębiorcy uczynili właśnie to na Węgrzech , likwidując w całym kraju cukrownictwo , przemysł spożywczy , przetwórstwo żywności oraz branżę włókienniczą .
W 2004 roku prowadzili nawet kampanię , twierdząc , że powinniśmy przystąpić do Unii Europejskiej , gdyż dzięki temu węgierscy przedsiębiorcy będą mogli otwierać ciastkarnie w Wiedniu .
Węgrzy nie tylko nie są w stanie otwierać ciastkarni w Wiedniu - nie udaje im się to nawet w małych wioskach .
Dlatego też w Europie Wschodniej trzeba odbudować przemysł żywnościowy , włókienniczy i przetwórstwo żywności , abyśmy mogli stać się członkami - szanowanymi i równoprawnymi członkami - Unii Europejskiej .
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu Barnier , Panie i Panowie ! Po pierwsze pragnę szczerze podziękować wszystkim osobom w Parlamencie Europejskim i Komisji , które wzięły udział w opracowywaniu wspólnego sprawozdania .
Rynek wewnętrzny został stworzony niemal dwadzieścia lat temu Aktem o jednolitym rynku .
Od tamtej pory bez wątpienia osiągnęliśmy bardzo wiele , ale cały proces przypomina bieg na sto metrów - ostatnich kilka kroków jest najtrudniejszych i wymaga najwięcej wysiłku .
W związku z tym z jeszcze większym zadowoleniem przyjmujemy fakt , że pan komisarz Barnier we współpracy z pozostałymi członkami Komisji przedstawił nam niewiarygodnie spójne podejście do pokonania ostatnich kilku metrów w biegu ku rynkowi wewnętrznemu .
W przeszłości nie poczyniliśmy niezbędnych postępów w pewnych obszarach , właśnie dlatego , że poszczególne dyrekcje generalne i sama Komisja nie sprawdziły należycie strategii pod kątem spójności .
Aby zmienić tę sytuację , wszystkie grupy w Parlamencie Europejskim muszą współpracować z Komisją .
Najważniejszym elementem ostatnich kilku metrów biegu w stronę rynku wewnętrznego - nazywam je ostatnim zrywem - jest zasada przewodnia społecznej gospodarki rynkowej , a więc poważne traktowanie praw pracowników , przedsiębiorstw , obywateli i wszystkich podmiotów ze świata biznesu , oraz zadbanie o równowagę między poszczególnymi państwami członkowskimi i różniącymi się interesami zainteresowanych stron .
Uważam , że kompromisy , które osiągnęliśmy w rozmowach między grupami , są w znacznej mierze zgodne z tą zasadą .
Niemniej , Panie Komisarzu Barnier , pragnę wskazać , że Grupa Europejskiej Partii Ludowej ( Chrześcijańscy Demokraci ) uzgodniła w swoim gronie we wszystkich komisjach listę priorytetów co do następnych działań , które należy zaczerpnąć z proponowanego przez Pana pakietu .
Lista ta składa się z czterech głównych punktów .
Pragniemy dokończenia działań na rzecz zapewnienia podstawowych wolności na rynku wewnętrznym .
Na przykład jedna czwarta kwalifikacji zawodowych w Unii Europejskiej istnieje tylko w jednym państwie członkowskim .
Pokazuje to , że nadal pozostaje bardzo wiele do zrobienia , a rynek nie funkcjonuje prawidłowo pod względem otwartości .
Ponadto pragniemy utworzyć transgraniczny cyfrowy rynek wewnętrzny i spojrzeć na rynek wewnętrzny z perspektywy globalnej .
W tym aspekcie niezwykle ważne są wnioski w sprawie polityki zamówień publicznych - podczas następnej sesji Parlament sporządzi rezolucję na ten temat .
( FR ) Panie Przewodniczący , Pani Minister Győri , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Pragnę pogratulować wszystkim posłom do PE , którzy wzięli udział w redagowaniu projektów omawianych sprawozdań .
Sądzę , że udało nam się opracować trzy wyważone teksty , które niosą wyraźne przesłanie Parlamentu do kolegium komisarzy na temat naszych priorytetów co do jednolitego rynku , który ma działać skutecznie w interesie naszych obywateli , na rzecz wzrostu i przedsiębiorstw .
Jako kontrsprawozdawcy sprawozdania pana posła Buşoia wytyczyliśmy wyraźny plan działania dla Komisji .
Po pierwsze - i tu wszyscy się zgadzamy , Panie Komisarzu - mamy wniosek dotyczący ram prawnych zamówień publicznych , partnerstwa publiczno-prywatnego i koncesji na usługi , który powinien chronić niewielkie podmioty , małe i średnie przedsiębiorstwa oraz udzielające zamówień władze lokalne ; zagwarantuje on też wzajemność między UE , krajami uprzemysłowionymi i najważniejszymi krajami rozwijającymi się .
Następnie istnieje potrzeba uczynienia priorytetem wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych oraz stworzenia jasnych ram opodatkowania VAT .
To niezbędne , jeżeli chcemy , by nasze MŚP rozwijały się w zdrowym , konkurencyjnym środowisku .
Wreszcie , musimy zagwarantować finansowanie innowacji w celu pobudzenia szybkiego i trwałego wzrostu w zakresie największych europejskich projektów infrastrukturalnych , wprowadzając na rynek euroobligacje .
Na koniec pragnę podkreślić , jak ważny jest moim zdaniem fakt osiągnięcia zadowalającego kompromisu w najważniejszych kwestiach : zagwarantowania praw socjalnych w poszczególnych aktach prawnych dotyczących jednolitego rynku oraz ochrony usług świadczonych w interesie ogólnym w duchu traktatu lizbońskiego .
Panie Komisarzu , wysyłamy Panu bardzo jasny komunikat : gospodarka musi służyć obywatelom , a nie na odwrót .
Potrzebuje Pan naszej pomocy .
Dzisiaj udzielamy jej Panu , stawiając zarazem przed Panem wielkie wyzwanie : pogodzenia naszych obywateli z projektem europejskim .
Proszę nas nie zawieść i dać im pewność siebie , której potrzebują !
Panie Przewodniczący ! Żywię poglądy liberalne , a więc cieszy mnie wejście w życie Aktu o jednolitym rynku .
Usunięcie barier narodowych powinno stworzyć efektywny jednolity rynek , ale czy naprawdę tak jest we wszystkich sektorach ?
Wydaje się to oczywiste w sektorze energetycznym , a jeszcze bardziej , jeżeli spojrzymy na niedobory zasobów i tarcia pojawiające się między krajami .
Jestem przekonana , że Europa musi wykorzystać swoją siłę nacisku , by skłonić państwa członkowskie do łączenia infrastruktury i inwestowania w nią , co jest warunkiem koniecznym wspólnego rynku energii oraz bezpieczeństwa dostaw .
Ta nowa mantra brukselska działa jednak dobrze tylko , dopóki sprzyja konkurencyjności i obniżaniu cen dla konsumentów , a istnieją sektory , gdzie może to nie być możliwe .
Mam wątpliwości , czy utworzenie sztandarowych europejskich przedsiębiorstw telekomunikacyjnych , ustanowienie ogólnoeuropejskich licencji w sektorze audiowizualnym czy jednolity rynek w zakresie treści internetowych przyniosą na dłuższą metę więcej konkurencji lub też pobudzą kreatywność , kulturę i wzrost .
Być może powinniśmy więc zastanowić się przez chwilę , a nie bez namysłu przeć naprzód ku koncepcjom łatwych rynków .
Panie Przewodniczący ! Zacznę od podziękowania wszystkim sprawozdawcom za ich wysiłek , ale szczególna wdzięczność należy się pani poseł Kalniete za jej ciężką pracę i naszemu przewodniczącemu panu posłowi Harbourowi za przywództwo .
Rząd brytyjski szacuje , że prawdziwy jednolity rynek mógłby zwiększyć PKB Unii Europejskiej nawet o 800 miliardów euro - to doprawdy zadziwiająco wielka kwota .
Aby osiągnąć ten cel , zostało wiele do zrobienia .
Kluczowym priorytetem strategicznym UE powinno być usprawnienie zarządzania jednolitym rynkiem .
Bardzo ważne jest , abyśmy w tych trudnych gospodarczo czasach starali się poprawić konkurencyjność , zwiększyć wzrost , stworzyć miejsca pracy i napędzać innowacje .
Cieszy mnie ostateczny kształt omawianego sprawozdania , w którym kładzie się nacisk na wyraźne zobowiązanie państw członkowskich do ożywienia jednolitego rynku i uznania swojej odpowiedzialności za ten rynek , co jest warunkiem niezbędnym sukcesu .
Prowadząc ścisłe monitorowanie i skracając czas niezbędny na transpozycję dyrektyw , państwa członkowskie będą w stanie zwiększyć handel oraz zapewnić sprawne funkcjonowanie jednolitego rynku .
Jestem też wielką zwolenniczką priorytetowego działania wskazanego w sprawozdaniu pana posła Correi de Camposa w kwestii wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych - będę sprawozdawczynią odnośnie do tego działania .
Musimy pilnie zidentyfikować przeszkody , przed jakimi stoją państwa członkowskie i przedstawiciele poszczególnych zawodów , jeżeli chodzi o wprowadzenie tej dyrektywy .
( NL ) Panie Przewodniczący ! Gdy dyskutowaliśmy o doskonałym sprawozdaniu pana posła Grecha , odniosłem wrażenie , że zarówno Parlament , jak i Komisja są świadome potrzeby nadania rynkowi wewnętrznemu wyraźniejszej orientacji społecznej .
Wszyscy zgodziliśmy się , że wyjaśnienie częściowej porażki rynku wewnętrznego leży w fakcie , iż zdobył on poparcie wielkich przedsiębiorstw , ale nie zwykłych ludzi .
Na razie nie zgłoszono jednak propozycji rozdziału socjalnego , który chroniłby prawa związkowe i układy zbiorowe .
Z drugiej strony słyszeliśmy wypowiedzi szefów rządów i Komisji nawołujące do ograniczeń płacowych - niektórzy wzywali wręcz do likwidacji układów zbiorowych .
Pod znakiem zapytania staje teraz nawet istnienie ruchu związkowego .
Panie Komisarzu Barnier , proszę nie dać się przekonać do tego .
Proszę pozostać wiernym swoim przekonaniom społecznym , dbając , by rynek wewnętrzny stał się rynkiem dla wszystkich , a nie tylko zabawką wielkich firm .
Wzywam Pana zatem do przedłożenia wniosku , w którym zostanie jasno powiedziane , że praw socjalnych nie należy podporządkowywać zasadzie nieograniczonej konkurencji .
I jeszcze tylko słowo do pani poseł Sinclaire .
Praca nad oświadczeniem pisemnym w sprawie MŚP z panem posłem Harbourem przebiegała w doskonałej atmosferze .
Nie doczekaliśmy się wówczas Pani wsparcia i uważam Pani krytykę tego oświadczenia za całkowicie nieuzasadnioną .
( SK ) Panie Przewodniczący ! Próba stworzenia jednolitego rynku , który byłby korzystny dla przedsiębiorstw i dla wzrostu , napotyka na liczne przeszkody administracyjne , co jest naturalną konsekwencją faktu , że otoczenie biznesowe rozwijało się niezależnie w poszczególnych państwach członkowskich , osiągając w różnych warunkach różne etapy .
Synchronizacja otoczenia biznesowego wszystkich 27 państw członkowskich wydaje mi się bardzo ambitnym zadaniem .
W związku z tym pragnę wskazać możliwość podejścia alternatywnego , które nie wymaga od samego początku pełnej współpracy ze strony wszystkich państw członkowskich .
Procedura zapisana w art. 20 Traktatu o Unii Europejskiej ( TUE ) pozwoliła nam już osiągnąć znaczący postęp w związku ze sprawiającym od dawna trudności problemem patentów europejskich dzięki tak zwanej wzmocnionej współpracy w ustanawianiu jednolitej ochrony patentowej .
Jestem przekonany , że jeżeli grupa silniejszych gospodarczo państw członkowskich takich jak Francja i Niemcy wykazałaby wolę ujednolicenia zasad rachunkowych i stworzenia wspólnego systemu rachunkowości oraz podatkowego , dzięki wzmocnionej współpracy na podstawie art. 20 TUE możliwe okazałoby się położenie podwalin pod wspólny system rachunkowości , do którego mogłyby stopniowo przystępować pozostałe państwa członkowskie .
Żywię przeświadczenie , że dzięki właściwemu doborowi przemyślanych , stopniowych działań możliwe jest znaczące usprawnienie funkcjonowania jednolitego rynku UE .
Panie Przewodniczący ! Pani poseł Kalniete pragnie nowego startu dla jednolitego rynku , a jej propozycje przypominają rakietę V-2 : są śmiertelnie niebezpieczne , ale w ogóle nie trafiają w cel .
Pana posła Correię de Camposa niepokoi kwestia przepływu pracowników - mnie także .
UE zalewa Wielką Brytanię masą dodatkowych pracowników .
Wielka Brytania postrzega świat jako rynek .
Kaftan bezpieczeństwa , jaki nakładają nam regulacje UE , tłamsi nasz przemysł , blokując innowacje , gdy wyprzedzają one przepisy , i skazując na śmierć branże tradycyjne , gdy ich produkty są dobre , ale różnią się od zaaprobowanych wersji kontynentalnych .
Ofiarą tego wszystkiego padają małe przedsiębiorstwa .
Wielka Brytania jest wśród krajów , które przestrzegają przepisów , ale cierpią z tego powodu : przykładem jest kosztowne utrzymanie zgodności z przepisami w branżach trzody chlewnej i produkcji jajczarskiej ;
Podałbym o wiele więcej przykładów , ale mam tylko minutę , by ocalić małe przedsiębiorstwa .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Myślę , że powinniśmy wszyscy podziękować komisarzowi Barnierowi za jego wysiłki , jak również panu posłowi Harbourowi za doskonale wykonaną pracę .
Inicjatywa wysunięta przez Komisję jest wynikiem wieloletniej pracy , w tym również wykonanej przez posłów - poprzedników komisarza Barniera .
W związku z jej publikacją możemy wreszcie położyć nacisk na kwestię jednolitego rynku i nadać jej priorytet , którego moim zdaniem nie uzyskała w strategii Europa 2020 z przyczyn trudnych do uniknięcia , ale również trudnych do zrozumienia dla społeczeństwa .
Moim zdaniem jednolity rynek jest największym wyzwaniem stojącym przed Unią Europejską .
Z jednej strony może on wyciągnąć nas z trudnej sytuacji kryzysowej ; z drugiej może uczynić nas jeszcze silniejszymi i zwiększyć nasz wpływ na politykę wdrażaną przez resztę świata .
Musimy jednak zawsze stawiać czoła oporowi ze strony państw członkowskich ; myślę , że wytyczne przedstawione w omawianym sprawozdaniu będą od nas wszystkich wymagać wspólnego wysiłku .
Jeżeli chodzi o moją grupę , pragnę przytoczyć słowa pana posła Schwaba , z którymi w pełni się zgadzam - jesteśmy teraz na ostatnich metrach .
Taki finisz jest ekscytujący , ale też i trudniejszy .
Zwracamy się do Komisji - i do pana komisarza Barniera , któremu winni jesteśmy wdzięczność - o skupienie się na ujednoliceniu kwalifikacji zawodowych , na cyfrowym jednolitym rynku i na jednolitym rynku zamówień publicznych oraz o poświęcenie szczególnej uwagi MŚP .
Powtórzę tu moją stałą dewizę : musimy upraszczać , upraszczać , upraszczać .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Dziękuję sprawozdawcom oraz panu komisarzowi Barnierowi za wartościowy wkład , jaki wnieśli .
Popieramy koncepcję rynku wewnętrznego zdolnego pojmować i spełniać oczekiwania społeczne , jak też mierzyć się z implikacjami wynikającymi z wymiaru społecznego .
To nie mrzonka , ale wizja realistyczna , a zarazem nowoczesna .
Wizja ta wzmacnia rynek , gdyż wiemy już , że skupianie się wyłącznie na elemencie gospodarczym i redukowanie rynku do kwestii ekonomii nie rozwiąże ani problemów wzrostu , ani spójności .
Oznacza to w skrócie , że teraz musimy w pełni zrealizować ideał europejskiej społecznej gospodarki rynkowej .
Odzwierciedlają go dokumenty , które mamy dziś przed sobą .
Uznaje się w nich istnienie i rolę przedsiębiorstw społecznych oraz spółdzielni , towarzystw ubezpieczeń wzajemnych i fundacji , które stanowią 10 % europejskich podmiotów gospodarczych i tworzą wiele miejsc pracy .
To rzeczywistość - realne przedsiębiorstwa dowodzące pluralizmu gospodarczego i biznesowego .
Obracają one kapitałem , ale go nie gromadzą , a ich celem jest tworzenie miejsc pracy , dobrobytu , jakości życia i innowacji , oraz wykazanie , że wartości te powinny i mogą stanowić element europejskiego rynku wewnętrznego .
Panie Przewodniczący ! Ustanowienie jednolitego rynku jest największym osiągnięciem Unii Europejskiej .
Swobodny przepływ dóbr , usług , pracy i kapitału napędza innowacje oraz zwiększa dobrobyt 500 milionów mieszkańców Europy .
Wspólny rynek był powodem , dla którego mój kraj przystąpił do EWG , a jednolity rynek jest powodem , dla którego pozostajemy w UE ; w ostatnich latach Unia nie skupia się jednak na dokończeniu gmachu jednolitego rynku .
Zbyt wiele czasu i pieniędzy marnuje się na okazałe projekty , które nie przynoszą korzyści reprezentowanym przez nas obywatelom .
Uważam , że nadeszła pora , by ponownie skupić uwagę na jednolitym rynku .
Jego ekspansja i sukces są kluczowe z punktu widzenia naszych gospodarek .
To jeden z kilku obszarów , w których UE może przyśpieszać , a nie hamować wzrost .
Pragnę zalecić komisarzowi śmiałość w działaniach .
Zamiast tworzyć kolejne regulacje eliminujące miejsca pracy w londyńskim City , powinien skupić się na tworzeniu konkurencyjnego i tworzącego miejsca pracy jednolitego rynku dla Europy .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Prawo o zamówieniach publicznych i udzielanie zamówień publicznych stanowią nieodłączną część rynku wewnętrznego .
Panie Komisarzu Barnier ! W reakcji na Pańskie uwagi o chęci działania na rzecz integracji społecznej w tym kontekście mogę Panu powiedzieć , że bardzo niewiele usłyszałem na temat ochrony praw socjalnych czy układów zbiorowych .
To fundamentalne zasady , których - jak Pan mówił - nie chce Pan podawać w wątpliwość .
Jeżeli pragniemy chronić fundamentalne zasady , musimy zagwarantować w przyszłości - podczas procedury udzielania zamówień publicznych - utrzymanie podstawowych norm socjalnych i ochronę układów zbiorowych , jak też zapobiegać wykorzystywaniu taniej siły roboczej .
Wszystko to stanowi część nowoczesnego prawa o zamówieniach publicznych .
Pragnę jasno stwierdzić , że nie można dłużej przedkładać wolności gospodarczej i swobody konkurencji nad fundamentalne prawa socjalne .
Albo pragniemy socjalnej Europy , albo też stałego konfliktu z ludźmi , którzy odwracają się od Europy , gdyż ta nie chroni ich interesów .
- ( FR ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Kryzysy gospodarcze i społeczne zawsze boleśnie dotykają naszych obywateli i wywołują wątpliwości społeczne oraz gospodarcze .
Od trzech lat mamy liczne dowody , że w obliczu trudności narody mają skłonność do zamykania się w sobie .
W jednej chwili słyszymy o licznych działaniach wynikających ze skąpstwa , w kolejnej o trudnościach w ubieganiu się o zamówienia publiczne , a teraz - również na tej sali - słyszymy wątpliwości co do przydatności samej Europy .
Wskazuje się ją wręcz jako odpowiedzialną za kryzys .
A jednak , Panie i Panowie , za te wątpliwości odpowiada właśnie kryzys .
Pańskim zadaniem , Panie Komisarzu , jest powiedzieć Europejczykom , że Europa wróciła , a jej rolą jest ich chronić .
W przeszłości Europa bywała naiwna w kwestiach handlu zewnętrznego .
Trzeba z tym skończyć .
Europę jest często trudno zrozumieć .
To musi się zmienić .
Jesteśmy wszyscy odpowiedzialni za regulacyjną drobiazgowość , przez którą Europa uchodzi za fabrykę złożonego i szczegółowego prawodawstwa .
Musi ona natomiast uosabiać ciągłe dążenie do upraszczania .
Europa jest też zbyt często zbiorem 27 zestawów reguł , które bywają niestety wzajemnie sprzeczne .
Trzeba kontynuować harmonizację .
Później nadejdzie czas na rozmowy o dumpingu socjalnym i podatkowym między państwami członkowskimi , gdyż w jaki sposób możemy zbudować jednolity rynek , gdy regulacje różnią się tak bardzo między poszczególnymi krajami ?
Wreszcie , Europę często uważa się za źródło ograniczeń , a powinna zacząć być postrzegana jako źródło możliwości .
Panie i Panowie , Panie Komisarzu ! Tak naprawdę chce Pan - i popieram to - oddać jednolity rynek z powrotem obywatelom .
To uśmierzy ich lęki i da im nowe powody , by zgodnie koegzystować . Panie Komisarzu !
Budując jednolity rynek , chce Pan dać mu podstawy polityczne , a nie tylko gospodarcze .
Jestem przekonany , że Parlament poprze Pana w tej kwestii .
- ( FR ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Gdy ustanawiano jednolity rynek , był on źródłem nadziei dla europejskich konsumentów .
Z czasem nabrali oni wszakże poważnych wątpliwości co do korzyści , jakie miał przynieść im w życiu codziennym .
Myślę tu w szczególności o handlu elektronicznym , który jest wciąż wykorzystywany w niewystarczającej mierze przez brak zaufania .
Myślę też o braku ochrony pasażerów i nieprzestrzeganiu przez państwa członkowskie regulacji w tej dziedzinie .
Myślę o tym , że wciąż potrzebujemy europejskiego statutu towarzystw wzajemnych i stowarzyszeń konsumenckich .
Myślę też o całkowitym braku przejrzystości w sektorze usług finansowych ; wiem jednak , Panie Komisarzu , że niestrudzenie pracuje Pan nad tymi problemami .
Aby odbudować zaufanie naszych obywateli i wreszcie zapewnić skuteczne działanie jednolitego rynku , musimy podjąć ambitne i ukierunkowane działania .
To właśnie proponujemy w trzech sprawozdaniach , o których jest dzisiaj mowa .
Szczególnie cieszy mnie włączenie horyzontalnej klauzuli społecznej oraz klauzuli dotyczącej usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym , co pozwala nam uczynić pierwszy krok w kierunku Europy bardziej socjalnej .
Obowiązkiem wszystkich nas obecnych tutaj oraz wszystkich instytucji - pokładam tutaj zaufanie w Panu , Panie Komisarzu - jest szybkie wdrożenie naszych propozycji dotyczących jednolitego rynku w imieniu obywateli .
( CS ) Panie Przewodniczący ! Jeżeli chcemy ożywić gospodarkę europejską i zwiększyć konkurencyjność w skali globalnej , naszym podstawowym celem musi być usunięcie po 20 latach wszelkich barier utrudniających małym i średnim przedsiębiorstwom rozwój działalności gospodarczej .
Tak więc konieczne jest dokończenie harmonizacji standardów technicznych i rachunkowości , działanie na rzecz handlu elektronicznego , powiązanie rejestrów handlowych , zapewnienie interoperacyjności internetowych systemów identyfikacji i uznawania kwalifikacji , konsekwentne eliminowanie dyskryminacji przedsiębiorstw ze względu na ich pochodzenie oraz udoskonalenie warunków udziału w przetargach publicznych .
Pięćdziesiąt punktów , które zawiera obecnie Akt o jednolitym rynku , ma bezwzględnie kluczowe znaczenie , i musimy wprowadzić je w życie .
Różnice między krajowymi systemami prawnymi stwarzają bariery biurokratyczne dla przedsiębiorstw , spowalniają inwestycje i ograniczają oszczędności skali oraz korzyści płynące z synergii . Te różnice istnieją jednak nawet w obszarach , które już zharmonizowano dyrektywami , lecz dyrektywy te niekonsekwentnie wdrażano w państwach członkowskich , w związku z czym bariery utrudniające prowadzenie działalności na jednolitym rynku utrzymują się .
Czy nie byłoby lepiej wdrożyć środki umożliwiające jednolitą interpretację prawa i jego spójną implementację we wszystkich krajach , ograniczyć natomiast stosowanie dyrektyw , które pozwalają na różnice między przepisami krajowymi ?
Bardzo doceniam fakt , że komisarz Barnier uczynił dokończenie budowy jednolitego rynku swoim najważniejszym priorytetem , i ma on nasze pełne poparcie .
Pragnę podziękować wszystkim posłom do PE , którzy wzięli udział w pracy nad tym celem .
Panie Przewodniczący ! W maju 2010 roku Parlament zagłosował za uczynieniem jednolitego rynku całościowym , ujednoliconym projektem , który miał zapewnić równowagę między gospodarką otwartą i przyjazną MŚP a prawami socjalnymi i podstawowymi obywateli .
Należy to uwzględnić we wszystkich aktach prawnych dotyczących jednolitego rynku , co pozwoli odzyskać zaufanie obywateli .
Wdrażanie i przyjmowanie licznych słusznych propozycji zapisanych w poszczególnych sprawozdaniach oraz w samym Akcie jest wszakże trudnym zadaniem .
Musimy zadbać , by zrewitalizowany i przebudowany jednolity rynek ziścił się oraz nie został zepchnięty na dalszy plan .
W ostatecznym rozrachunku za wsparcie polityczne dla jednolitego rynku oraz nadanie mu niezbędnego rozmachu i objęcie przywództwa , którego niestety nieraz brakuje , odpowiedzialne są instytucje .
Pod tym względem proponuję więc , aby wśród regularnych działań Forum Jednolitego Rynku znalazły się coroczna ocena i audyt w celu oceny jego stanu , a przede wszystkim tego , czy cele wskazane w Akcie zostały osiągnięte , co przekonałoby obywateli Europy , że jednolity rynek rzeczywiście reprezentuje ich interesy i aspiracje .
( PL ) Wspólny rynek jeszcze 60 lat temu mógł wydawać się mrzonką , a dzisiaj jest faktem i codziennością dla prawie 500 milionów Europejczyków .
Oczywiście z jednej strony możemy być dumni , że idea Unii Europejskiej została tak wspaniale wcielona w życie , z drugiej jednak strony musimy być świadomi , że projekt ten nigdy tak naprawdę nie zakończy się , ponieważ świat idzie do przodu , Europa wciąż się rozwija , obywatele Unii Europejskiej będą w coraz większym stopniu korzystać z możliwości , jakie oferuje im właśnie wspólny rynek .
Akt o jednolitym rynku , nad którym dzisiaj debatujemy i wyniki konsultacji społecznych wskazują jednoznacznie , że harmonizacja rynku unijnego to nie tylko procesy gospodarcze w szerokim tego słowa znaczeniu , ale także rozwiązania legislacyjne , które mają pomóc zwykłym obywatelom w korzystaniu w pełny sposób z oferty , jaką daje wewnętrzny rynek Unii .
Dlatego cieszę się bardzo z propozycji komisarza Barniera , które pozostają w ścisłym związku ze zwiększaniem pewności prawnej w obszarze funkcjonowania zasad międzynarodowego prawa prywatnego , ponieważ idą za tym praktyczne rozwiązania problemów wynikających z mobilności obywateli .
Są to kwestie , które być może na pierwszy rzut oka nie są bezpośrednio związane z usprawnianiem funkcjonowania wolnego rynku , ale które stają się coraz bardziej problematyczne dla zwykłych obywateli oraz przedsiębiorców operujących ponad granicami narodowymi .
Wydajniejsze działanie wspólnego rynku będzie niejako wymuszało na całej Unii Europejskiej rozwijanie współpracy także w sferze prawa cywilnego i prawa administracyjnego .
Europejski rynek musi przystosować się do nowoczesnych rozwiązań , a to zawsze będzie przed nami stawiać nowe wyzwania związane z jego modernizacją .
Dlatego też z dużą nadzieją i zapałem będę oczekiwał wypełnienia założeń zawartych w akcie o jednolitym rynku .
Rynek wewnętrzny leży u podstaw Unii Europejskiej . Po latach chaosu musimy ustanowić nowe ramy regulacyjne dla obywateli , pracowników , konsumentów i przedsiębiorstw .
Słowem-kluczem we wszystkich proponowanych środkach jest włączenie - w kontekście społeczeństwa obywatelskiego , dialogu społecznego i aktywnego zastosowania horyzontalnej klauzuli społecznej zgodnie z zasadami społecznej gospodarki rynkowej .
Moim zdaniem brakuje tutaj pewnego elementu i jest to istotne niedociągnięcie rynku wewnętrznego - chodzi o propozycję transgranicznego przenoszenia miejsca prowadzenia działalności spółek akcyjnych .
W obecnej sytuacji dochodzi do negatywnej konkurencji między systemami , co nie jest korzystne dla przedsiębiorstw ani dla pracowników .
Panie Komisarzu Barnier , widzimy , że ciężko Pan pracuje i że jest Pan otwarty na różne propozycje .
Proszę zająć się też tą kwestią .
( PT ) Panie Przewodniczący ! W sprawozdaniach , nad którymi debatujemy - i chciałabym tu pogratulować sprawozdawcom - przedstawiono inicjatywy służące ożywieniu rynku wewnętrznego .
Pragnę podkreślić zaangażowanie wykazane przez Komisję , a zwłaszcza pana komisarza Barniera , któremu dziękuję , oraz pozytywną reakcję Parlamentu za pośrednictwem Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów , jeżeli chodzi o nadanie priorytetu konkurencyjności i dynamice rynkowej , a więc głównemu filarowi strategii Europa 2020 .
Europejczycy i przedsiębiorstwa mają nadzieję na skuteczne bodźce , które przywrócą wzrost gospodarce europejskiej .
Mają nadzieję na wyższe zatrudnienie i pragną tworzyć dobrobyt .
Jak wskazał komisarz , otwarcie rynków dla naszych przedsiębiorstw poprzez usunięcie przeszkód i trudności znacząco ulży firmom , dając im niezrównaną sposobność kontynuowania swojej misji w roli siły napędowej naszej gospodarki .
Niezbędne są środki służące zmniejszeniu obciążeń administracyjnych i biurokratycznych małych i średnich przedsiębiorstw , ułatwieniu im dostępu do kredytów oraz rynku usług , jak też upowszechnieniu patentów europejskich i uznawaniu kwalifikacji .
Rozwój handlu elektronicznego jest ważny z punktu widzenia zwiększenia zaufania konsumentów i przedsiębiorstw do tego sposobu obrotu ; skupienie się na innowacjach jest niezbędne , by uzyskać szybki i trwały wzrost , a inicjatywy na rzecz biznesu społecznego są konieczne , aby powstawały nowatorskie projekty służące włączeniu społecznemu .
To środki , które zagwarantują powodzenie tego ambitnego projektu na rzecz dokończenia , pogłębienia i pełnego wykorzystania jednolitego rynku dla Europejczyków .
Wreszcie , należy wspomnieć o ważnym zaleceniu dla państw członkowskich , by zdwoiły one swoje wysiłki na rzecz usprawnienia transpozycji i wdrożenia prawodawstwa dotyczącego rynku wewnętrznego .
( FR ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu ! Ma Pan bez wątpienia świadomość , że wyczerpujące dyskusje prowadzone w Parlamencie na temat Pańskiego komunikatu dotyczyły roli usług publicznych , usług świadczonych w interesie ogólnym na jednolitym rynku i sposobu ich uregulowania w prawodawstwie .
Udało nam się wypracować kompromis i zachęcamy Pana tym samym do wyjścia poza propozycję 25 , zachęcamy do wyjścia poza zaledwie komunikat , który nie spełniłby oczekiwań oraz potrzeb zainteresowanych stron , użytkowników i wszystkich podmiotów , których dotyczą usługi publiczne ; nie osiągnąłby też wytyczanych przez Pana celów .
Unia Europejska musi wysłać jasny i jednoznaczny sygnał dotyczący usług publicznych .
W tym celu musimy ustanowić odpowiednie ramy prawne - czy to w postaci rozporządzenia , czy dyrektywy .
Traktat lizboński dostarcza nam w tym celu podstaw prawnych .
Pańskim zadaniem jest sformułować w oparciu o nie wniosek ustawodawczy .
Jestem przekonana , że Parlament poprze Pana w tej kwestii .
( PL ) Panie Przewodniczący ! Panie Komisarzu !
Na wstępie gratuluję posłom sprawozdawcom bardzo dobrze wykonanej pracy . Wszyscy zgadzamy się ze stwierdzeniem , iż Unia Europejska potrzebuje lepiej działającego wspólnego rynku , dlatego też z zadowoleniem przyjęłam propozycje dotyczące jego pogłębiania i usprawniania .
W dyskusji na temat pogłębiania rynku wewnętrznego chciałabym , aby nie zabrakło największego i najbardziej ambitnego projektu , a zarazem projektu , który mimo wielu lat pracy nie jest jednak rzeczywistością , a mianowicie projektu wspólnego rynku usług .
Komisja Europejska zaprezentowała wiele ambitnych i nowych pomysłów na pogłębianie tego rynku .
Są one cenne i potrzebne dla jego sprawnego funkcjonowania , ale jednocześnie apeluję o kontynuację i wzmocnienie projektów , które jeszcze w niepełny sposób służą obywatelom i przedsiębiorcom .
Dyrektywa usługowa to jeden z pierwszych etapów otwierania sektora usług , ale nie powinniśmy na tym się zatrzymać .
Doświadczenia w pracy nad nią powinniśmy wykorzystać do usuwania kolejnych przeszkód i upraszczania istniejących przepisów .
Wiele sektorów pozostaje jeszcze zamkniętych , wiele praktyk w naszych państwach członkowskich utrudnia swobodny przepływ usług , a flagowy pomysł dyrektywy usługowej , jakim są pojedyncze punkty kontaktowe , nie działa w pełni .
Szanowny Panie Komisarzu ! Moim zdaniem wiele z inicjatyw Aktu o jednolitym rynku nie przyniesie oczekiwanych korzyści , jeśli nie usprawnimy wspólnotowego rynku usług .
Skuteczna realizacja licznych inicjatyw Aktu zależy od sprawnego funkcjonowania rynku usług .
Wystarczy tutaj wspomnieć uznawanie kwalifikacji zawodowych , handel elektroniczny czy lepsze warunki dla małych i średnich przedsiębiorstw , chociaż ta lista oczywiście jest o wiele dłuższa .
Dlatego apeluję do Komisji Europejskiej o konsekwentne otwieranie sektora usług jako bazy dla sukcesu pozostałych inicjatyw Aktu o jednolitym rynku .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Profesor Mario Monti , którego liberalne poglądy są powszechnie znane i niekwestionowane , stwierdza w swoim sprawozdaniu o rynku wewnętrznym , że trzeba wypracować równowagę między rynkiem i jego zasadami a prawami ludzi , którzy żyją oraz pracują w jego obrębie .
Mówi tak , gdyż jest przekonany , że spójność społeczna jest ważnym elementem konkurencji oraz ponieważ , podobnie jak my , sądzi , iż godności ludzkiej zarówno obywateli , jak i oczywiście pracowników , nie wolno naruszać .
Z tego powodu klauzula społeczna jest ważna .
Jest ona instrumentem , który znajduje poparcie przeważającej większości posłów do Parlamentu , dlatego też prosimy Pana i przewodniczącego Barroso o uwzględnienie jej we wszystkich aktach ustawodawczych dotyczących rynku wewnętrznego .
Tylko w ten sposób - dzięki zwiększeniu roli i wkładu poszczególnych pracowników - rynek może osiągnąć swój potencjał .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Pragnę pogratulować sprawozdawcom , a zwłaszcza panu posłowi Camposowi , jakości wykonanej pracy , oraz ambitnych propozycji dotyczących reakcji na wyzwanie polegające na pogodzeniu pozornie sprzecznych celów : ożywienia jednolitego rynku i przywrócenia zaufania obywateli europejskich we właściwe funkcjonowanie rynku .
Moim zdaniem Akt o jednolitym rynku musi zawierać spójny , wyważony pakiet działań zgodnie z konkluzjami sprawozdań pana posła Grecha i profesora Montiego , kładąc podwaliny pod Europę , która przyniesie wartość dodaną zarówno z punktu widzenia obywateli , jak i przedsiębiorstw .
U podstaw działań na rzecz ożywienia i wzmocnienia rynku wewnętrznego muszą leżeć troski oraz prawa obywateli .
W tym względzie z radością przyjmuję propozycję dotyczącą karty obywatela na szczeblu UE , która dostarczy wielojęzycznych informacji na temat prawa do życia i pracy w dowolnym państwie członkowskim .
Przechodzimy teraz do wystąpień z sali .
Na liście znalazło się niestety 18 nazwisk , a więc nie każdy zabierze głos , gdyż brakuje nam czasu .
Postaram się jednak podzielić dostępny czas sprawiedliwie i po równo .
( HU ) Panie Przewodniczący ! Działaniem rynku wewnętrznego rządzi kilka równorzędnych czynników .
Problem na szczeblu UE wynika z braku jednolitej platformy , stwarza to jednak zarazem możliwość wzrostu .
W omawianych trzech sprawozdaniach doskonale opisano te niedociągnięcia .
Sam opis nie wystarczy jednak , by zachęcić zainteresowane strony .
Zaproponowałam liczne poprawki do projektu sprawozdania , między innymi dotyczące rozwiązania pewnych kwestii odnoszących się do swobodnego przepływu pracowników .
Ponadto jednolity rynek powinien przynosić takie same korzyści wszystkim przedsiębiorstwom .
Mam tu na myśli zwłaszcza małe i średnie przedsiębiorstwa .
Szybszy wzrost gospodarczy w UE można osiągnąć jedynie usuwając przeszkody dla rozwoju rynku wewnętrznego .
Innymi słowy obszerny i zintegrowany rynek może sam stać się w przyszłości motorem innowacji .
Gratuluję sprawozdawcom , dziękuję komisarzowi Barnierowi za jego wysiłek i gratuluję prezydencji węgierskiej .
( SK ) Panie Przewodniczący ! Wysiłki na rzecz utrzymania jednolitego rynku mają często miejsce kosztem praw socjalnych i przestrzegania pewnych tradycji narodowych na rynku pracy .
Ponadto obecnie jednolity rynek stoi też przed innym problemem , gdyż kryzys gospodarczy rzuca cień na perspektywy jego dalszego pomyślnego rozwoju .
Uważam jednak za niezbędne uwzględnienie elementu socjalnego w przepisach dotyczących jednolitego rynku w celu rzeczywistego ukierunkowania polityki na obywateli oraz zagwarantowania spójności poprzez respektowanie praw socjalnych i praw pracowników .
Musimy wspólnie podjąć wysiłek na rzecz zagwarantowania , aby jednolity rynek i jego funkcjonowanie przynosiły korzyści zarówno obywatelom , jak i przedsiębiorstwom , przyczyniając się tym samym do ogólnego wzrostu konkurencyjności Europy .
Musimy także wykorzystać przyjęte środki prawne do osiągania celów takich jak stabilna i odpowiedzialna polityka płacowa oraz odpowiednia reprezentacja kobiet na stanowiskach kierowniczych .
Panie Przewodniczący ! W przypadku sprawozdań Unii Europejskiej nie należy nigdy wierzyć etykiecie - trzeba zawsze sprawdzić zawartość .
Sprawozdania te mają rzekomo traktować o jednolitym rynku , handlu i przepływie miejsc pracy z gospodarek o wyższych płacach do tych o niższych wynagrodzeniach .
Jeden ze sprawozdawców nie zmarnował jednak sposobności , by znaleźć kolejny pretekst dla dodatkowej imigracji - nie tylko w obrębie Europy , ale też i spoza niej , co jasno wynika z treści dokumentu .
W sprawozdaniu posła Correi de Camposa mowa jest o napływie wysoko wykwalifikowanych pracowników i pracowników sezonowych - niesłynących zwykle z wysokich kwalifikacji - jako o zjawisku korzystnym dla gospodarki europejskiej .
Ludzi nie postrzega tu się jako istot ludzkich , ale mobilne czynniki produkcji .
Napływ wykwalifikowanych pracowników z Trzeciego Świata obrabowuje ubogie kraje z ludzi , na których utratę nie mogą one sobie pozwolić .
Ponadto obywatele Trzeciego Świata , którzy przyjeżdżają do Europy , przywożą ze sobą cząstkę Trzeciego Świata .
Nie da się ich przemienić w nowych Europejczyków , stosując odrobinę kulturowego gwiezdnego pyłu .
Ludzie nie są wytworami odrębnych kultur ; odrębne kultury są wytworami odrębnych ludów .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Zgadzam się z wytycznymi określonymi w tym ważnym komunikacie opracowanym przez Komisję Europejską w odpowiedzi na sprawozdanie profesora Montiego z maja zeszłego roku .
Dwoma niezbędnymi aspektami ożywienia rynku są zarządzanie i partnerstwo .
Aby stał się on efektywniejszy i bardziej konkurencyjny , niezbędne są wytyczne polityczne i przywództwo na wysokim szczeblu .
Kolejnym korzystnym czynnikiem jest też demokratyzacja całego systemu europejskiego .
Stanowiska , decyzje i akty , które przyjmujemy , muszą być wynikiem ściśle skoordynowanej współpracy między poszczególnymi instytucjami europejskimi .
Ponadto można dodatkowo zwiększyć rolę Parlamentu w tworzeniu prawodawstwa dotyczącego jednolitego rynku .
Już Traktat z Lizbony oznacza wielki krok w tym kierunku , gdyż zapisane w nim nowe zasady zapewniają większe uprawnienia Parlamentu ; to jednak nie wystarcza .
Myślę tu szczególnie o sprawach , w których Parlament wyraził jasne i wyraźne stanowisko , odbiegające jednak od stanowiska Rady i rządów państw członkowskich .
Panie Przewodniczący ! Ta debata jest bardzo ważna , gdyż zwiększając skuteczność jednolitego rynku , zyskujemy potencjał generowania wzrostu gospodarczego , czyli przede wszystkim tworzenia miejsc pracy .
Cieszy mnie fakt osiągnięcia kompromisu w sprawie klauzuli społecznej .
Równowaga między rynkiem a naszymi wartościami społecznymi jest niezwykle ważna ; jej utrata oznaczałaby wielką szkodę .
Agenda cyfrowa jest niestety często uznawana za zagadnienie niezbyt ważne , choć wiele państw czyni postępy w tej dziedzinie .
Jeżeli państwa członkowskie jej nie wdrożą , ucierpi na tym konkurencyjność całej UE .
Jaką można wywrzeć presję , by zapewnić , aby żaden obywatel UE , niezależnie od tego , gdzie mieszka , nie został w tyle w czasach rewolucji cyfrowej ?
Wreszcie , jeżeli chodzi o zamówienia publiczne , z radością przyjmuję propozycje Komisji .
Jak jednak możemy zagwarantować koncentrację na innowacyjnych zamówieniach publicznych ?
( SK ) Panie Przewodniczący ! Podstawą dla nas jest koncepcja , że Europejczycy muszą zwiększyć zatrudnienie , stworzyć nowe miejsca pracy .
Trzeba przede wszystkim zrozumieć , że w centrum tej inicjatywy musi znaleźć się obywatel - z perspektywy praw konsumentów , na płaszczyźnie strategii komunikacyjnych lub praw autorskich albo w kontekście poprawy warunków dla transakcji transgranicznych dokonywanych przez małe i średnie przedsiębiorstwa , które stanowią kręgosłup każdej gospodarki .
Musimy przyśpieszyć uznawanie kwalifikacji zawodowych , by zwiększyć mobilność , biorąc zarazem pod uwagę układy zbiorowe .
Przywiązuję też wielką wagę do wdrożenia tych samych przepisów we wszystkich państwach członkowskich , adekwatnej ochrony socjalnej - powtarzam , ochrony socjalnej - oraz walki z wykluczeniem społecznym .
Panie Przewodniczący ! Na koniec pragnę powiedzieć , że włączenie tych elementów do europejskiego systemu kwalifikacji przyniesie obywatelom realne korzyści , tworząc też skuteczny mechanizm umożliwiający mobilność siły roboczej .
( ES ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu ! Dziękuję za Pańskie słowa i zgadzam się z Panem , że musimy słuchać naszych obywateli oraz odbudować ich wiarę w projekt europejski .
Dziś może zatem nadejść wielki dzień dla Europy i jej integracji społecznej .
Jest tak dlatego , że wraz z przyjęciem tych sprawozdań nie tylko idziemy w kierunku ożywienia jednolitego rynku , który jest elementem kluczowym dla uporania się z obecnym kryzysem gospodarczym , ale też odpowiadamy na postulaty obywateli , którzy chcą większej Europy i wzmocnienia praw socjalnych .
Europa musi reagować na nowe globalne wyzwania , przekształcając swoją gospodarkę w wysoce konkurencyjną społeczną gospodarkę rynkową i pobudzając wzrost , wraz z którym przybędzie miejsc pracy - i to lepszych .
Cel ten powinien jednak być realizowany poprzez zamieszczenie klauzuli społecznej we wszystkich aktach prawnych związanych z rynkiem wewnętrznym , co postawi w centrum naszej uwagi obywateli , a tym samym wzmocni ich prawa socjalne .
Wreszcie wnoszę , aby Komisja jak najszybciej przedstawiła omawiane propozycje .
( GA ) Panie Przewodniczący ! Jednolity rynek jest bez wątpienia bardzo ważnym elementem postępu gospodarczego państw członkowskich .
Jeszcze ważniejszy stanie się w przyszłości , zwłaszcza dla krajów takich jak mój , które starają się wydobyć z kryzysu gospodarczego .
Moim zdaniem jednolity rynek wiąże się z dwoma wymogami : po pierwsze , trzeba większej świadomości jego potencjału wśród obywateli , a zwłaszcza wśród MŚP , a po drugie , należy usunąć bariery hamujące jego postęp .
Po pierwsze , warunkiem koniecznym rozwoju handlu elektronicznego jest szybki Internet szerokopasmowy .
Po drugie , jednolity rynek energii w Europie nie obejdzie się bez europejskiej supersieci , a więc projektu długoterminowego .
Po trzecie , w dziedzinie innowacji będziemy potrzebować patentu europejskiego , o którym wspominała pani minister Győri , w ramach wzmocnionej współpracy , jak też centrów doskonałości na poddawanych niezależnej ocenie uniwersytetach .
( PT ) Panie Przewodniczący ! Doświadczenie dowodzi , że nie ma równowagi między konkurencją a ochroną praw socjalnych i pracowniczych .
Dziś w imię liberalizacji jednolitego rynku rośnie liczba prywatyzacji , a w związku z tym także bezrobocie , coraz więcej jest niepewnych miejsc pracy , a jakość usług świadczonych konsumentom w wielu przypadkach pogarsza się .
Mamy bardzo wyraziste tego przykłady między innymi w moim kraju , Portugalii , gdzie po liberalizacji transportu , poczty i łączności jakość usług jest niższa , zatrudnienie ma mniej osób , a praca stała się mniej pewna .
Dlatego też mówimy , że w odniesieniu do wszystkich tych procesów trzeba bronić klauzuli społecznej .
Główny problem polega na tym , że nie stosują się do niej ani rządy , ani sama Komisja , ani też Rada , czego dowodzi dobitnie przebieg jej obrad 25 marca .
( CS ) Panie Przewodniczący ! Jestem przekonana , że świadomość i zaufanie obywateli są czynnikami decydującymi o sukcesie jednolitego rynku wewnętrznego .
Zakładam przy tym oczywiście , że będziemy się komunikować z obywatelami w sposób przystępny i zrozumiały .
Pragnę ponownie wezwać Komisję do poważnego przemyślenia tego , jak zamierza wyjaśnić im swoje plany .
Konsultacje społeczne w sprawie dokumentu na temat jednolitego rynku wewnętrznego pokazały , o co chodzi ludziom , i co uważają za najważniejsze słabości integracji europejskiej .
Za główny priorytet większość uznała propozycję numer 48 , w której Komisja zobowiązuje się do usprawnienia konsultacji i dialogu ze społeczeństwem obywatelskim .
Oznacza to zwrócenie szczególnej uwagi na poglądy konsumentów przy projektowaniu prawodawstwa .
Wierzę , że wyniki konsultacji społecznych zostaną w tym przypadku uwzględnione .
Pragnę na koniec podziękować i pogratulować wszystkim sprawozdawcom , a Panu , Panie Komisarzu , życzyć powodzenia w dalszej pracy .
Panie Przewodniczący ! Czas , aby gospodarka realna na powrót stała się centralnym punktem europejskiego programu , a obywatele odzyskali zaufanie do wspólnego rynku .
Ożywienie jednolitego rynku to historyczna szansa dla Europy , by wrócić do gry .
Wykorzystajmy ją .
Najlepszą drogą do Europy socjalnej jest tworzenie miejsc pracy i o to chodzi w Akcie o jednolitym rynku .
Dlatego też starałam się zapobiec rozwodnieniu tego ważnego aktu i wzmocnić zdolność Europy do konkurowania na globalnym rynku oraz tworzenia miejsc pracy .
Oparłam się pokusom wprowadzania niepotrzebnych regulacji i dodatkowej biurokracji lub kwestii takich jak klauzula społeczna .
Poparłam wypracowany konsensus , aby dać Komisji ogólny mandat do dalszych działań .
Teraz nadszedł czas działania .
Wszystkie instytucje UE , zainteresowane strony i Rada powinny przyjąć wspólną odpowiedzialność za wdrażanie aktów takich jak pakiet towarowy , dyrektywa usługowa i Small Business Act , jak też za zwiększenie zaufania do handlu elektronicznego .
Wreszcie , mam nadzieję , że handel detaliczny , który tworzy filar gospodarki europejskiej , również znajdzie się wysoko na liście priorytetów .
( EL ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu ! Czy zdaje sobie Pan sprawę , że trzyma Pan w dłoniach przyszłość Europy ?
Moim zdaniem dzisiejsza debata jest ogromnie ważna dla przyszłości Unii Europejskiej , dla przyszłości obywateli Europy i dla przyszłości euro .
Obywatelom europejskim z 27 państw członkowskich bardzo trudno będzie znieść i zrozumieć narzucone im środki oszczędnościowe , jeżeli nie pojmą wartości oraz znaczenia rynku wewnętrznego .
Dlatego też dziś sądzę , że debata ta zadecyduje , czy dwudziesta rocznica jednolitego rynku w przyszłym roku okaże się powodem do radości czy też do żałoby .
Moim zdaniem obywatele , firmy oraz władze tworzą trójkąt i powinien być to trójkąt równoboczny .
Obecnie bok obywatelski jest bardzo krótki i sytuację tę może poprawić jedynie horyzontalna klauzula społeczna - dlatego właśnie o nią prosimy i dlatego próbujemy osiągnąć kompromis .
Na koniec - Jacques Delors mówił , że nie da się zakochać w rynku wewnętrznym .
Powinni Państwo uczynić go obiektem miłości .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Jestem bardzo wdzięczny wszystkim Państwu za jakość wystąpień wyrażających pełen wachlarz poglądów .
Słuchałem bardzo uważnie wszystkiego , co Państwo mieli do powiedzenia ; swoimi wypowiedziami dowiedli Państwo swej czujności , jak też - jestem tego w pełni świadomy i jest to nam bardzo potrzebne - wyrazili zachętę i poparcie dla obranego przez nas podejścia .
Pragnę powtórzyć podziękowania dla trójki sprawozdawców - pani poseł Kalniete , pana posła Buşoia oraz pana posła Correi de Camposa - oraz powiedzieć panu posłowi Kožušníkowi , że słusznie podkreślił kluczową rolę pana posła Harboura w tej debacie , gdyż nie było wcale oczywiste , że uda się zorganizować wspólną pracę 11 komisji , których występującym tutaj sprawozdawcom chciałem także podziękować .
Takie całościowe lub globalne podejście zalecili pan poseł Grech i profesor Monti ; równolegle tę samą pracę wykonywała Komisja pod kierunkiem przewodniczącego Barroso .
Wraz z 12 innymi komisarzami pracowałem nad sformułowaniem tych 50 propozycji , a w ostatnim tygodniu nad określeniem 12 dźwigni modernizacji jednolitego rynku i 12 propozycji symbolizujących te dźwignie .
Przed chwilą pan poseł Zwiefka mówił o mrzonce , przywołując ojców założycieli .
Pamiętam wypowiedź jednego z nich , Jeana Monneta , gdy uczyniono pierwszy krok w kierunku jednolitego rynku , konsolidując produkcję węgla i stali w 1950 roku .
Powiedział on mianowicie : " Nie jestem pesymistą ani optymistą , jestem tylko zdeterminowany ” .
Panie i Panowie , uważam , że teraz - powtarzam to - przysłuchując się uważnie ludziom , słysząc ich gniew , troskę , widząc , jak wielu spośród nich cierpi , dostrzegając brak miejsc pracy i wzrostu , musimy wykazać znowu determinację , zwłaszcza jeżeli chodzi o gospodarkę i wzrost .
O tej europejskiej determinacji mówiła tu też pani poseł Thun .
Uważam , że bardzo ważne jest , dzięki niezwykle konstruktywnej pracy , jaką wykonali Państwo wraz z różnymi komisjami i grupami , że będą Państwo wkrótce w stanie ( a przynajmniej mam taką nadzieję ) zagłosować w sposób wyrażający tę determinację , a głos ten będą musiały wziąć pod uwagę Rada oraz Komisja .
W każdym razie wykonana przez Państwa praca i okazane wsparcie powodują , że umacniam się we własnej determinacji , tak jak umocnił ją sukces prowadzonej przez nas przez cztery miesiące debaty publicznej na temat Aktu o jednolitym rynku , gdzie otrzymaliśmy 850 uwag ; swoje poparcie dla naszego podejścia zasygnalizowała też sama Rada Europejska .
W ten właśnie sposób Komisja zidentyfikuje propozycje , w odniesieniu do których jest zdecydowana przedstawić w ciągu najbliższych 12 miesięcy dokumenty ; mam nadzieję , że wspólnie - jako Rada , Parlament i Komisja - będziemy w stanie wdrożyć je w latach 2011-2012 .
Panie i Panowie ! Jak Państwo widzą , Komisja generuje bardzo wiele regulacji opartych na prawodawstwie tworzonym przez Państwa .
Projektowane obecnie przeze mnie regulacje to lekcje wyciągnięte z kryzysu finansowego - są one reakcją na te wydarzenia i mają zapobiegać kolejnym .
W przypadku Aktu o jednolitym rynku naszą ambicją jest skonstruować regulację aktywizującą i dynamiczną oraz zmienić , jak zalecili to pan poseł Juvin i pani poseł Auconie , rynek wewnętrzny w to , czym powinien być : przestrzenią możliwości , a nie ograniczeń , zgodnie z życzeniami małych i średnich przedsiębiorstw oraz obywateli .
Obywatele są konsumentami i będziemy działać na rzecz zagwarantowania bezpieczeństwa konsumowanych przez nich produktów oraz usunięcia wszelkich dyskryminujących barier .
Obywatele są pracownikami i będziemy działać na rzecz uznawania kwalifikacji zawodowych oraz poszanowania praw socjalnych osób pracujących w innych krajach .
Zaleciły to panie poseł Jaakonsaari oraz Gebhardt .
Obywatele korzystają z usług publicznych .
Wspomniało o tym wielu z Państwa , w szczególności pan poseł Triantaphyllides . Zalecam też , aby pani poseł Castex , która występowała przed chwilą , zapoznała się uważnie - co bez wątpienia już uczyniła - z wnioskiem pana komisarza Almunii dotyczącym rewizji pakietu Monti-Kroes .
Zawiera on moim zdaniem nowe i oryginalne reakcje na problem jakości usług publicznych oraz dostępu do nich .
Poza tym obywatele mają oszczędności i zaciągają kredyty , w związku z czym opisałem w zarysie przepisy dotyczące jednolitego , zintegrowanego rynku hipotecznego .
Oprócz obywateli mamy też przedsiębiorstwa , które tworzą miejsca pracy .
Pan poseł Creutzmann , pan poseł Karas przed chwilą i pani poseł Corazza Bildt mówili o potrzebie konkurencyjności , zwłaszcza w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw .
Będziemy pracować nad korzystniejszymi zasadami rachunkowości i fiskalnymi , nad postępem w dziedzinie innowacji , patentów i praw autorskich , o czym wspomniał pan poseł Manders , nad dostępem do inwestycji oraz , jak sądzę , nad partnerstwem publiczno-prywatnym .
Pragnę podziękować pani poseł Vergnaud za poparcie okazane naszemu projektowi dotyczącemu koncesji .
Musimy usprawnić zarządzanie rynkiem wewnętrznym .
Pan poseł Schwab powiedział bardzo ważną rzecz na temat znoszenia podziałów ; podejmujemy z innymi komisarzami działania w tej dziedzinie .
Działanie na rzecz znoszenia podziałów wiąże się tu z oceną poszczególnych dyrektyw .
Obecnie , jak już Państwo wiedzą , przeprowadzam kraj po kraju i usługa po usłudze ocenę dyrektywy usługowej , o której wspomniały pani poseł Handzlik i pani poseł Roithová , i dostrzegam oczywiste symptomy podziałów .
Czasem w przypadku konkretnego pracownika , inżyniera czy architekta występuje wręcz przepaść , jeżeli chodzi o zastosowanie dyrektywy usługowej , dyrektywy w sprawie kwalifikacji zawodowych oraz dyrektywy w sprawie handlu elektronicznego .
Panie pośle Schwab , pragnę działać na rzecz zniesienia podziałów .
Panowie posłowie Løkkegard i Grech wspomnieli też o komunikacji .
Przed komunikowaniem się trzeba coś zrobić , a gdy się już to zrobi , trzeba to wyjaśnić w sposób pozwalający obywatelom zrozumieć , co zostało zrobione .
Dlatego też w kontekście rynku wewnętrznego przywiązuję wielką wagę do narzędzi zbliżających Europę do obywateli : systemu Solvit , który zaczyna sprawnie działać , systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym ( IMI ) , pojedynczych punktów kontaktowych , Twojej Europy oraz forum służącego usprawnienia dialogu między wszystkimi zainteresowanymi stronami a społeczeństwem obywatelskim , o którym wspomniał pan poseł Grech .
Na zakończenie , Panie Przewodniczący , pragnę przypomnieć wszystkim o przekonaniach , którymi kierowałem się w pracy , jaką powierzono mi przy Państwa wsparciu .
Pragnę zacząć od przekonania najważniejszego , gdyż rozmawiamy o gospodarce i zatrudnieniu .
Panie i Panowie ! Reszta świata nie będzie na nas czekać .
W pewnych dziedzinach podąża ona naprzód znacznie szybciej od nas .
Nie wolno nam stać w miejscu i przyglądać się , jak rozwija się nasza przyszłość .
To my , Europejczycy , musimy ją napędzać .
Ponadto najważniejszym argumentem , siłą czyniącą nas kowalami własnego losu , jest jednolity rynek .
Kilka dni temu byłem w Chinach .
Cieszymy się tam szacunkiem , reprezentujemy bowiem rynek złożony z 500 milionów konsumentów i obywateli .
Powinniśmy nadal łączyć nasze zasoby i wzmacniać ich jądro - jednolity rynek .
Jednolity rynek jest zwornikiem , platformą naszej gospodarki .
Jeżeli będzie on działać efektywnie , wszystko , co zbudujemy w oparciu o niego - prywatne inicjatywy dla firm lub lokalne , krajowe i europejskie inicjatywy publiczne - będzie funkcjonować lepiej .
Dlaczego na przykład walczymy , by pchnąć naprzód kwestię patentów , która pozostaje w impasie od 30 lat ?
Powodem jest fakt , że wszystkie inicjatywy publiczne i prywatne w dziedzinie innowacji i twórczego myślenia napotykają na poważną przeszkodę - nie mamy patentów europejskich lub też nasze patenty kosztują dziesięć razy więcej niż w USA . Tak więc platforma musi działać sprawnie .
To podstawa i jeżeli uda nam się do tego doprowadzić , powinniśmy być w stanie w oparciu o nią skutecznie wdrożyć bardzo wiele inicjatyw .
Moim drugim przekonaniem jest , że nadszedł czas działania na rzecz ponownego wzrostu .
Powinienem tu wspomnieć , że zgadzam się z panią poseł Turunen , która powiedziała , iż potrzebujemy innego rodzaju wzrostu .
Wzrost , który narodzi się z tego kryzysu - pani poseł Turunen ma tu rację - musi różnić się od wzrostu wcześniejszego , bardziej szanować naturalną przestrzeń , zasoby naturalne , które nie są darmowe ani nieprzebrane ; te cele trzeba uwzględnić zwłaszcza w nowych zasadach lub regulacjach dotyczących zamówień publicznych , jak też opodatkowania , które musi odegrać rolę w uczynieniu wzrostu bardziej ekologicznym .
Moim trzecim przekonaniem jest , że nie da się osiągnąć długotrwałego wzrostu gospodarczego bez innowacji lub spójności społecznej .
To właśnie dynamiczny kompromis , o który chodziło posłowi Canfinowi , i który zalecił profesor Monti - także w sferze fiskalnej .
Wspomnieli o tym zarówno pan poseł Canfin , jak i pan poseł Cofferati ; a pani poseł Toia mówiła o elemencie , który pojawi się we wnioskach dotyczących Aktu o jednolitym rynku , a mianowicie sektorze , w którego rolę wierzę - biznesie społecznym .
Czwarte przekonanie brzmi tak , że - powtórzę to tutaj - jeżeli mamy wygrać walkę o konkurencyjność , rolę w tym musi odegrać każde z naszych terytoriów , choćby najsłabsze i położone najdalej od Brukseli .
Każde przedsiębiorstwo , nawet najmniejsze , może wygrać swoją walkę , i musimy mu w tym pomóc .
Wreszcie , wszyscy nasi obywatele , nawet najsłabsi i wykluczeni wskutek swej niepełnosprawności , mogą wygrać własne bitwy o konkurencyjność , jeżeli tylko uzyskają zachętę i wsparcie .
Piąte przekonanie brzmi tak , że w odniesieniu do tego , co dzieje się w pozostałych regionach świata , musimy mieć ambicję stać się podmiotami , a nie tylko widzami .
Ponadto nie może nas zadowalać wizja Europy jako kontynentu konsumpcji .
Europa musi pozostać obszarem produkcji - nie tylko usług , ale też obszarem , w którym utrzymujemy bazę wytwórczą ; jest to celem licznych propozycji , które zgłosimy w odniesieniu do inwestycji długoterminowych .
Panie i Panowie ! Przedstawiłem Państwu swoje dwie ambicje żywione od chwili , gdy zostałem komisarzem .
Nie zmieniły się one i pozostaną takie same do chwili , gdy zakończy się mój mandat .
Zaprzęgniemy rynki finansowe - których potrzebujemy - w służbę gospodarki realnej , a nie na odwrót , jak miało to miejsce w ostatnich 15 latach .
To nie przedsiębiorstwa mają pracować dla rynków , ale uregulowane , lepiej zarządzane i nadzorowane rynki finansowe mają być na usługach gospodarki realnej .
Naszym celem jest uczynienie gospodarki realnej , a mianowicie pokaźnego jednolitego rynku , ponownie motorem wzrostu i postępu ludzkiego .
Za tydzień powinni Państwo przeczytać - niedoskonały jeszcze i z pewnością wymagający poprawek - projekt Aktu o jednolitym rynku zaproponowany przez Komisję Europejską w świetle prowadzonych tu debat oraz dwóch ambicji , o których mówiłem : zaprzęgnięcia rynku na nowo w służbę gospodarki oraz uczynienia gospodarki ponownie motorem wzrostu i postępu ludzkiego .
Panie Przewodniczący ! Pragnę podziękować wszystkim , którzy wzięli udział w dzisiejszej debacie .
Dla mnie jest ona niezwykle ważna z dwóch względów .
Po pierwsze , potwierdzili Państwo przekonanie prezydencji węgierskiej , że rynek wewnętrzny odgrywa ogromną rolę w pobudzeniu nareszcie wzrostu gospodarczego w Unii Europejskiej i zapewnieniu , aby w końcu udało nam się znów stworzyć miejsca pracy .
Druga wielka korzyść z tej debaty polega na tym , że wyrażono tu bardzo wiele myśli i idei , które będziemy mogli uwzględnić w pracach Rady .
Komisja wykonała już znaczną część swojego zadania , ale zostało jeszcze oczywiście wiele do zrobienia .
Rada ma nadzieję bardzo ściśle współpracować z Parlamentem na późniejszym etapie , w przyjmowaniu konkretnego prawodawstwa .
Dziękuję zatem wszystkim , którzy uczestniczyli w tym procesie do teraz jako sprawozdawcy lub członkowie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów , i na zaangażowanie których liczymy też w przyszłości .
Jak wspominano już wielokrotnie , prezydencja węgierska postawiła sobie za cel silną Europę , taka zresztą jest jej dewiza .
Co więcej , zawsze powtarzamy , że mamy na myśli silną Europę , która stawia obywatela - ludzi - w centrum polityki ; nie możemy tego celu stracić z oczu , rozważając kwestię jednolitego rynku .
Pragnę odnieść się do kwestii najczęściej poruszanych w tej debacie .
Pierwszą jest sytuacja małych i średnich przedsiębiorstw .
Są one w istocie najważniejszymi podmiotami na rynku wewnętrznym , w związku z czym zamierzamy uczynić wszystko , by uwzględnić je w naszych planach .
Oznacza to między innymi ułatwienie dostępu MŚP do finansowania , ograniczenie obciążeń administracyjnych i uproszczenie dostępu do zamówień publicznych .
Przywiązujemy wielką wagę do przeglądu Small Business Act , który znajdzie się w porządku obrad Rady ds. Konkurencyjności w maju .
Mamy też zamiar przyjąć konkluzje dotyczące tego tematu .
Kolejnym takim tematem jest agenda cyfrowa .
Na ten temat również powiedziano podczas dzisiejszej debaty bardzo wiele i wszyscy wiemy , że w tej dziedzinie istnieje ogromny niewykorzystany potencjał .
Musimy poprawić możliwości oraz warunki związane z wyeliminowaniem papieru w administracji i obrocie gospodarczym .
Temu celowi służą inicjatywy na rzecz handlu elektronicznego i administracji elektronicznej , ale w ogólniejszym ujęciu celem dyrektywy w sprawie praw konsumentów jest też stymulowanie transakcji transgranicznych opartych na wspólnym zestawie zasad europejskich .
Tutaj mogę też wspomnieć o wdrożeniu dyrektywy usługowej , która ma wpływ na znaczną część rynku wewnętrznego , a ważnym jej elementem jest uproszczona administracja elektroniczna .
Trzecią kwestią , którą pragnę poruszyć , jest fakt , że dokończenie budowy rynku wewnętrznego jest moim zdaniem niewyobrażalne bez budowy i ukończenia infrastruktury energetycznej oraz transportowej .
Już w pierwszych trzech miesiącach prezydencja węgierska poświęciła szczególną uwagę zaprowadzeniu jednolitego rynku energii .
Kilku posłów wspomniało też podczas debaty o obligacjach infrastrukturalnych .
Z zainteresowaniem czekamy na wyniki konsultacji społecznych w odniesieniu do tego tematu .
Ochrona praw intelektualnych jest także kwestią , której poświęciliśmy jak dotąd wiele uwagi .
Wspomniałam już we wprowadzeniu o europejskim systemie patentowym i mam nadzieję , że po rozpoczęciu wzmocnionej współpracy będziemy w stanie wspólnie określić jego istotę , a jeżeli chodzi o zasady wdrożenia , uda nam się osiągnąć jak największe postępy podczas majowych obrad Rady ds. Konkurencyjności .
Mam też nadzieję , że zdołamy wtedy wręcz wypracować porozumienie .
Wreszcie , pragnę odnieść się do aspektów społecznych .
Jest to kwestia , która wzbudziła też podczas dzisiejszej debaty największe zainteresowanie i emocje na tej sali .
Z tego , co wiem , ożywiona debata toczyła się na ten temat nie tylko w Parlamencie , ale i w Komisji , i jestem przekonana , że podobnie będzie również w Radzie .
Jak już powiedziałam , potrzebujemy silnej Europy , w centrum której znajdą się ludzie .
Sądzę , że to jasny opis podejścia prezydencji węgierskiej do tej kwestii , cel możemy jednak osiągnąć tylko w wyważony sposób i uwzględniając wszystkie aspekty .
Chodzi o to , że jeżeli w centrum postawimy ludzi , pierwszorzędnym zadaniem stanie się z pewnością stworzenie miejsc pracy , gdyż moim zdaniem najważniejszą rzeczą , jaką możemy dać obywatelom , jest zagwarantowanie możliwości pracy każdemu , kto zechce pracować .
Po drugie , jak wszyscy wiemy , europejski model społeczny - europejska społeczna gospodarka rynkowa - stoi przed próbą .
W naszym wspólnym interesie jest jej bronić .
Oczywiście we wszystkich 27 państwach członkowskich nie obowiązuje jeden model , gdyż wszyscy realizujemy go inaczej .
Musimy też zachować realizm .
Model ten staje przed próbą : konkurencyjność Unii i państw członkowskich zależy od tego , czy uda nam się dostosować ten model społeczny do wyzwań XXI wieku .
Nie możemy zatem traktować go jako świętości , ale jako coś , czego bronimy wspólnym wysiłkiem , dostosowując to zarazem do warunków nowego stulecia .
Często wreszcie wspominano też o mobilności .
Sądzę , że jest to obszar , gdzie możemy osiągnąć postępy najszybciej i najłatwiej ; z pewnością pragniemy przyjąć konkluzje w tej sprawie podczas obrad Rady ds. Konkurencyjności w maju .
Wreszcie , zamiarem prezydencji węgierskiej jest zapewnić jak największą widoczność jednolitego rynku i jesteśmy gotowi podjąć zobowiązania na najwyższym szczeblu .
Liczymy tu na komisarzy i przewodniczącego Komisji , jak też na posłów i przewodniczącego Parlamentu Europejskiego .
Panie Przewodniczący ! Kończąc tę niezwykle owocną dyskusję , pragnę podkreślić , że wykazała ona , iż my , posłowie i posłanki do Parlamentu Europejskiego , jesteśmy świadomi swoich powinności wobec mieszkańców Europy , jeżeli chodzi o ożywienie gospodarki i tworzenie nowych miejsc pracy .
Konsolidacja jednolitego rynku jest równie ważna z punktu widzenia rewitalizacji gospodarki , jak pozostałe dwie inicjatywy : wzmocnienie zarządzania gospodarczego i strategia Europa 2020 .
Musimy uczynić jednolity rynek widoczniejszym politycznie .
Zarówno politycy , jak i społeczeństwo jako całość muszą pojąć jego znaczenie , więc bardzo ważnym elementem ożywienia jednolitego rynku jest komunikacja : chodzi o komunikację z biznesem i z Europejczykami , jak też pomiędzy naszymi trzema instytucjami .
Bardzo się cieszę , że łączy nas cel ożywienia , zjednoczenia i wzmocnienia rynku europejskiego .
sprawozdawca - ( PT ) Panie Przewodniczący ! Pragnę podziękować wszystkim za tę bardzo wartościową debatę .
Teraz jednak nie mam już czasu , aby odczytać końcówkę mojego przemówienia , która zawierała w zasadzie podziękowania dla komisarza Barniera .
Najlepszym sposobem , aby mu podziękować , jest przytoczenie pierwszego zdania jego wystąpienia .
Powiedział on , że nadszedł czas , by Europa podniosła poprzeczkę , a nie tylko przynosiła ludziom złe wieści .
W pełni zgadzam się z Panem , Panie Komisarzu , i pragnę Panu powiedzieć , że pod tym względem Parlament wykonał swoje zadanie na czas i jest gotów zanieść ludziom dobre wieści .
sprawozdawca - Panie Przewodniczący ! Pragnę Panu podziękować za całość Pańskiego wkładu w debatę i przychylne uwagi .
Pragnę też pogratulować dobrze wykonanej pracy pani poseł Kalniete i panu posłowi Correi de Camposowi .
Mamy teraz przed sobą trzy sprawozdania , które są wynikiem miesięcy ciężkiej pracy .
Mimo trudności , jakie napotkaliśmy , jestem zadowolony z osiągniętych wyników .
Prawidłowo zidentyfikowaliśmy wyzwania oraz zestaw możliwych do wprowadzenia w życie rozwiązań .
Jest to też jasny wyraz zaangażowania Parlamentu Europejskiego w pogłębienie i wzmocnienie jednolitego rynku .
Jestem przekonany , że te trzy sprawozdania okażą się przydatnym uzupełnieniem szerokich konsultacji społecznych zorganizowanych przez Komisję , w odpowiedzi na które napłynęło niemal 750 uwag .
Cieszy mnie zainteresowanie przedsiębiorstw , osób prywatnych , organizacji pozarządowych i władz publicznych Aktem o jednolitym rynku , gdyż jest niezwykle ważne , abyśmy uzyskali szeroki konsensus co do sposobów dostosowania jednolitego rynku do oczekiwań naszych obywateli i przedsiębiorstw .
Z radością obserwuję aktywność Komisji oraz fakt , że niektóre z jej inicjatyw są już wdrażane .
Nie mam wątpliwości , że Komisja należycie uwzględni poglądy Parlamentu Europejskiego , gdyż w ostatecznym rozrachunku najważniejsze pytanie brzmi : czy naszymi działaniami i wysiłkami możemy naprawdę coś zmienić ?
Moja odpowiedź brzmi - tak , możemy , ale musimy być odważni , a nie nieśmiali .
Musimy podjąć działania niezwłocznie , a nie dopiero po latach .
Musimy wszyscy pracować razem , a nie angażować się w osobne przedsięwzięcia .
Nadszedł czas działania .
Panie Przewodniczący ! Wcześniej podczas dzisiejszej debaty pan poseł de Jong powiedział , że uwagi , jakie wygłosiłam w swoim pytaniu do innego posła , były nie na miejscu .
Nie sądzę , aby nie na miejscu było pytanie o zakres wpływów posła do Parlamentu Europejskiego .
Czy mogę uprzejmie poprosić o ciszę , abym mogła się wypowiedzieć ?
Nie jest w porządku fakt , że posła można skrytykować za zadanie pytania w Parlamencie .
Na to pytanie nie otrzymałam odpowiedzi , a powinnam .
Zamiast tego pan poseł odpowiedział na pytanie o miejsca pracy w regionie West Midlands .
Czy mogę mu zatem przypomnieć , jak UE zniszczyła dotacjami miejsca pracy w zakładzie Ryton w Coventry ?
Głosowanie : 6 kwietnia 2011 r .
Głosowanie nad oświadczeniem Komisji w sprawie zamówień publicznych odbędzie się podczas następnej sesji miesięcznej .
Przedmiotowy wniosek upraszcza prawodawstwo , łącząc kilka dyrektyw .
W istocie czyni on przepisy jaśniejszymi i łatwiejszymi do zrozumienia oraz stosowania dla przedsiębiorstw oraz konsumentów .
Moim zdaniem nada to nowy rozmach rynkowi wewnętrznemu , jak również - mam taką nadzieję - regionom o gospodarce słabszej ze względu na ich rozmiar , peryferyjność oraz uzależnienie od niewielkiej liczby produktów , które występuje w regionach najbardziej oddalonych .
Ogólnie rzecz biorąc , niezbędne są działania mające zaradzić spadkowi popytu wynikającemu z zakupów transgranicznych - ważne jest zagwarantowanie , aby prawodawstwo to było korzystne dla regionów takich jak Azory .
Obszary bardziej izolowane są silniej zainteresowane wywozem licznych produktów .
Tamtejsze przedsiębiorstwa potrzebują jasnego prawodawstwa , a konsumenci - dostępu do szerszego wachlarza produktów w bardziej konkurencyjnych cenach .
W sytuacji , w której mamy zharmonizowane prawodawstwo w dziedzinach takich jak informacje przed zawarciem umowy , co zawarto w nowej propozycji , jednym ze sposobów dalszego zwiększenia zaufania do produktów z regionów najbardziej oddalonych , a tym samym zwiększenia ich dostępności i spożycia na rynku wewnętrznym , będzie poprawa ich wizerunku dzięki certyfikatom jakości , poprzez wprowadzenie konkretnych środków zmierzających do tego celu .
Kryzys gospodarczy i finansowy , który ciągle nas trapi , dowodzi , że jeżeli utracimy z oczu podstawowy cel gospodarczy , jakim jest zapewnienie dobrobytu obywatelom , ryzykujemy zapaścią całego społeczeństwa .
Dotyczy to również jednolitego rynku .
Musimy pamiętać , że jego rolą jest dać wszystkim obywatelom europejskim równe prawa ekonomiczne i socjalne , zapewniając dobrobyt w całej Unii Europejskiej .
Jednolity rynek trzeba pogłębić i ponownie ukierunkować na obywateli oraz ich interesy .
Moim zdaniem w tym kryzysowym okresie ważne jest , abyśmy wykorzystywali w jak największym stopniu cenny zasób Europy , jakim jest kapitał ludzki .
Mobilność pracowników w obrębie UE jest kluczem do ożywienia gospodarczego i rozwoju jednolitego rynku .
Musimy wspierać tę mobilność , a pierwszym krokiem w tym zakresie jest usunięcie wszelkich barier utrudniających przepływ pracowników na terytorium UE .
Ograniczenia narzucane pracownikom z nowych państw członkowskich hamują prawidłowy rozwój jednolitego rynku i należy je niezwłocznie znieść .
Aby ożywić jednolity rynek , polityka europejska musi funkcjonować w przyjaznym biznesowi otoczeniu , które sprzyja innowacji , wzrostowi oraz strategicznej reorientacji gospodarki Europy .
Aby ustanowić i wdrożyć priorytety gospodarcze na taką skalę , Europa potrzebuje silnego przywództwa politycznego .
Zaletą nowej strategii europejskiej zainspirowanej wytycznymi sprawozdania Montiego jest to , że wskazuje ona konkretne działania pozwalające wyjść z kryzysu gospodarczego przez przywrócenie wydajności pracy oraz zatrudnienia .
Z 50 propozycji przedstawionych przez Komisję pragnę szczególnie podkreślić te , których celem jest zwiększenie konkurencyjności MŚP oraz ułatwienie im dostępu do kredytów i rynków zagranicznych , aby mogły wykorzystać nowe możliwości inwestycyjne oferowane przez globalny rynek .
Chcę przypomnieć tu Państwu jeszcze raz , że MŚP są najbardziej autentycznymi przedstawicielami gospodarki europejskiej oraz ustanawiają liczne wzory doskonałego funkcjonowania , które należy krzewić i wspierać .
Wśród kolejnych zyskujących szerokie poparcie priorytetów mających zapewnić korzyści gospodarcze przyczyniające się do stabilności monetarnej i spójności należy wymienić agendę cyfrową , walkę z podrabianiem , wzmocnienie handlu elektronicznego i usprawnienie systemu zamówień publicznych .
Określenie " Akt o jednolitym rynku Europejskim ” zostało odmienione przez wszystkie przypadki od czasu , kiedy profesor Mario Monti przygotował sprawozdanie .
Z niecierpliwością czekam na te 12 inicjatyw , które Komisja Europejska uzna za kluczowe dla przyszłości wspólnego rynku .
Jednocześnie domyślam się , co się wśród nich znajdzie .
Dlatego dzisiaj chciałabym odnieść się nie tyle do konkretnych projektów , takich jak patent , prawa autorskie czy kontrakty publiczne , ale skupić się na zasadach , którymi moim zdaniem powinniśmy się kierować .
Uważam , że przyszłe regulacje w dziedzinie wspólnego rynku powinny z jednej strony odzwierciedlać wypracowaną przez lata filozofię wspólnego rynku , a z drugiej strony muszą być dostosowane do rzeczywistości XXI wieku .
Jako przykład podam zasadę , jaką od zarania kierowała się Wspólnota Europejska . Jest nią obrona tzw. handlu równoległego , czyli handlu legalnymi produktami poza oficjami kanałami dystrybucji , np. sprzedaż w Niemczech telewizorów Grundig zakupionych legalnie we Francji .
Dzisiaj handel równoległy odbywa się bardzo często w Internecie , na różnego rodzaju platformach .
Tego prawa należy bronić , popierając rozwój wspólnego rynku w Internecie , rozwój branży e-commerce , większą dostępność dóbr kultury w legalnych sklepach internetowych .
W tej kwestii mamy bardzo dużo do zrobienia , zarówno , jeżeli chodzi o ułatwianie funkcjonowania przedsiębiorstw działających w świecie wirtualnym , jak i zwiększanie zaufania konsumentów do transakcji w Internecie .
Jednolity rynek jest głównym motorem rozwoju Unii Europejskiej ; oprócz zwiększania konkurencyjności tworzy on również ramy sprzyjające włączeniu społecznemu i tworzeniu miejsc pracy .
Propozycje pogłębienia jednolitego rynku , niezależnie od tego , czy chodzi o usuwanie barier administracyjnych stojących przed małymi przedsiębiorstwami , czy o stymulowanie handlu elektronicznego , muszą być korzystne dla obywateli .
Realizacja tej strategii nie może naruszać praw socjalnych ani osiągnięć w dziedzinie opieki społecznej .
Nadal istnieje zbyt wiele barier utrudniających egzekwowanie praw pracowników , nabywców i konsumentów bez wewnętrznych granic .
Wdrożenie dyrektywy w sprawie swobodnego przepływu również nie jest pełne pomimo tego , że zatrudnienie jak największej liczby ludzi i jak najsprawniejsze zarządzanie pracownikami europejskimi są szczególnie ważne z punktu widzenia wyjścia z kryzysu .
W sprawnym działaniu rynku wewnętrznego pomagają wspólne europejskie działania wymierzone w korupcję i przestępczość zorganizowaną , jak też wdrożenie programu sztokholmskiego , którego celem jest budowa przestrzeni wolności , bezpieczeństwa i sprawiedliwości .
Musimy podjąć działania na rzecz uznawania kwalifikacji zawodowych w UE , możliwości przenoszenia uprawnień emerytalnych oraz dostępu do podstawowych usług bankowych .
Przed nami także zadanie zapewnienia swobodnego przepływu usług oraz poszanowania praw delegowanych pracowników .
Biorąc pod uwagę znaczenie omawianych kwestii i ścisłe ograniczenia czasowe , jakim podlegał Parlament , możemy wszyscy być zadowoleni ze swoich osiągnięć .
Ogólnie rzecz biorąc , zgadzam się z priorytetami wskazanymi w poszczególnych sprawozdaniach , a zwłaszcza uznawaniem kwalifikacji zawodowych , przenoszeniem uprawnień emerytalnych , racjonalizacją procedur udzielania zamówień , inicjatywami na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw ( MŚP ) oraz powszechnym dostępem do pewnych podstawowych usług bankowych .
Moim zdaniem na podkreślenie z pewnością zasługiwały też inne środki , jak na przykład kwestia wspólnych zasobów , ale zdaję sobie sprawę , że trudno było dokonać wyboru wśród 50 propozycji .
Jestem też zadowolony z faktu , że udało się osiągnąć kompromis w sprawie klauzuli społecznej , w której stwierdza się , że wszelkie akty prawne dotyczące jednolitego rynku powinny podlegać ocenie skutków społecznych i , jeżeli uzasadniają to ustalenia , powinny zawierać odwołanie do praw politycznych oraz socjalnych .
Wreszcie , kolejnym powodem do zadowolenia jest dla nas fakt , że Parlament wzywa do zapewnienia gwarantowanego dostępu do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym oraz usług socjalnych świadczonych w interesie ogólnym , ich gwarantowanej jakości i przystępnych cen , jak też wnioskuje , aby Komisja podjęła sektorowe inicjatywy ustawodawcze w tej dziedzinie .
Na wstępie chciałbym podziękować sprawozdawcom za nakład pracy , który włożyli w przygotowanie sprawozdań na temat jednolitego rynku , jak również pogratulować im efektu końcowego .
Cieszę się , iż w 20. rocznicę postania jednolitego rynku mamy przed sobą dokument , który pomoże Europejczykom w pełni wykorzystać jego potencjał .
Wierzę , iż jego wejście w życie pozwoli na wzmocnienie konkurencyjności rynków europejskich oraz przybliży nas do osiągnięcia celów wyznaczonych przez Strategię 2020 .
Za jeden z istotnych czynników do osiągnięcia sprawnie działającego jednolitego rynku uważam sieci TEN-T , cieszę się , zatem , iż w sprawozdaniach zwrócono uwagę na ich szczególne znaczenie .
Sieci TEN-T stanowią jeden z filarów sprawnie funkcjonującej gospodarki rynkowej , stwarzając warunki dla uczciwej konkurencji w skali całej Unii Europejskiej .
W kontekście czekających nas decyzji na temat przyszłego kształtu sieci TEN-T chciałbym zwrócić uwagę na konieczność lepszego połączenia tzw. starej piętnastki z nowymi krajami członkowskim i fakt , że większa wewnętrzna spójność transportowa rozszerzonej Unii Europejskiej to poważny czynnik konkurencyjności UE .
Jednolity rynek jest niezbędnym elementem przyszłego wzrostu gospodarki UE .
Specjalną uwagę trzeba zwrócić na małe i średnie przedsiębiorstwa , gdyż to one mają największy potencjał wzrostu oraz tworzenia miejsc pracy .
Jednolity rynek musi ułatwiać funkcjonowanie małym przedsiębiorstwom , gdyż to one generują większość miejsc pracy , a jednocześnie trudniej jest im korzystać ze sposobności stwarzanych przez ten rynek .
Problemem jest dla nich finansowanie rozwoju i innowacji .
Musimy też zwracać uwagę na lokalne przedsiębiorstwa w obszarach znajdujących się w niekorzystnym położeniu i w niewielkim stopniu zaludnionych , jak też w borykających się z trudnościami obszarach miejskich .
Fundamentalnym środkiem budowy dynamicznego , skutecznego i innowacyjnego rynku wewnętrznego w UE , jak również zagwarantowania Unii konkurencyjności na szczeblu globalnym jest polityka konkurencji .
UE musi podjąć ważne działania w celu poprawy dostępu MŚP do informacji , aby wiedziały one o możliwościach oferowanych przez jednolity rynek oraz o środkach finansowych dostarczanych przez Wspólnotę .
Również uważam , że uwzględnienie celów strategii Europa 2020 oraz elementów Small Business Act we wszystkich obszarach polityki Unii dotyczących jednolitego rynku jest ważnym zagadnieniem .
Jest to konieczne , by przezwyciężyć przeszkody istniejące na szczeblach krajowym i unijnym .
na piśmie - Moim zdaniem jednolity rynek dla Europejczyków powinien też oznaczać rynek jednolity pod względem jakości .
Omawiane sprawozdanie nie nawiązuje jednak niestety do tej kwestii .
W Unii Europejskiej produkty bywają oferowane pod tą samą marką , ale posiadają odmienny skład zależnie od kraju .
Zdarzają się ponoć przypadki , w których produkty tej samej marki są dostępne w różnych stężeniach lub mają różną moc .
Doniesienia mówią , że w zależności od kraju docelowego pod tą samą marką sprzedawano produkty należące do czterech różnych kategorii jakości .
W rezultacie ten sam rzekomo produkt różni się jakością w zależności od kraju , w którym jest nabywany .
Ponieważ nazwa marki wiąże się z postrzeganą jakością , praktyka ta może wprowadzać klientów w błąd .
Przedsiębiorstwom nie wolno wprowadzać konsumentów w błąd co do zalet związanych z daną marką .
Jeżeli producent pragnie obniżyć jakość oferowanych towarów , powinien sprzedawać je pod inną marką .
Zdaniem naszych obywateli jakość markowych towarów powinna być identyczna na każdym rynku zgodnie z zasadą , że dana marka oznacza konkretny poziom jakości .
Jako że moich wyborców zaprząta ta kwestia , pragnę , by została ona podniesiona w Parlamencie .
Cieszy mnie fakt , że sprawozdanie byłego komisarza Mario Montiego , które powszechnie chwalono , i w którym opowiada się on za dalszym rozwojem oraz dokończeniem budowy rynku wewnętrznego jako " warunkiem koniecznym wysoce konkurencyjnej społecznej gospodarki rynkowej ” , znalazło szybko oddźwięk w Parlamencie Europejskim .
Nie można zaprzeczyć , że kryzysy finansowy i gospodarczy uderzyły w Europę z ogromną siłą .
Dalszy rozwój rynku wewnętrznego - największego rynku świata - będzie jednym z naszych najważniejszych atutów .
Musimy podjąć ukierunkowane działania , by pomóc naszym MŚP , które stanowią gospodarczy kręgosłup Europy : chodzi o wystarczający dostęp do rynków kapitałowych , ułatwienie handlu internetowego oraz pierwszy krok w kierunku wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych .
Nasi obywatele również na tym zyskają : da im to możliwość studiowania za granicą , bezpieczniejsze zabawki i niższe stawki roamingu .
Jako europejscy decydenci musimy nieustannie to podkreślać .
Zadanie wiąże się ze sporymi wyzwaniami , dlatego też musimy uczynić wszystko , co w naszej mocy , by stworzyć pełnowartościowe ramy rynku wewnętrznego usług internetowych .
Przyjmując te trzy sprawozdania , Parlament Europejski wysyła jasny sygnał , że poważnie myśli o reformie rynku wewnętrznego .
Musimy teraz konsekwentnie kontynuować prace .
Jeżeli Europa ma przezwyciężyć dzisiejsze trudne warunki i konkurować z szybko rozwijającymi się gospodarkami , musi inwestować w sektorach dających jej przewagę konkurencyjną .
Największą taką przewagę daje jej wspólny rynek , który należy odpowiednio wykorzystać .
Ponadto recesja zmusza państwa członkowskie do głębszej unifikacji gospodarczej ; musimy z tego skorzystać , by skonsolidować gospodarkę europejską i uczynić ją bardziej konkurencyjną na szczeblu zarówno krajowym , jak i międzynarodowym .
W związku z tym w naszych dokumentach urzędowych musimy starać się działać na rzecz ambitniejszego pogłębienia wspólnego rynku europejskiego , w szczególności w dziedzinie usług .
Trzeba też podkreślić rolę przedsiębiorstw w tworzeniu funkcjonującego jednolitego rynku .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Przed głosowaniem pragnę przypomnieć Parlamentowi , Radzie i Komisji Europejskiej , że dwa lata temu w L ' Aquili doszło do trzęsienia ziemi , w którym zginęło 309 osób , a ponad 1 650 zostało rannych .
Roześlę dziś wszystkim posłom do PE film nakręcony w tym mieście 13 stycznia .
Wzywam wszystkich , aby przyjrzeli mu się , gdyż obywatele L ' Aquili oczekują na wyraźne działania ze strony Europy .
Dziękuję , Pani Poseł Alfano .
Podczas porannej debaty również wspomniałem o tej strasznej rocznicy , ale słusznie przypomina Pani o niej teraz , gdy sala jest pełna .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Zeszłej nocy na Morzu Śródziemnym doszło do kolejnej tragedii .
Imigranci z Afryki Północnej zginęli , usiłując dotrzeć do Włoch i Europy .
Zaginęło 130 osób , odnaleziono już 20 ciał .
Mówiąc o imigracji , nie możemy nigdy zapominać , że mówimy nie tylko o liczbach , ale o mężczyznach , kobietach i dzieciach .
Nie można zachowywać się powściągliwie ; Rada oraz rządy muszą działać .
Obywatelska i demokratyczna Europa musi okazać swój smutek z tego powodu ; dlatego też , Panie Przewodniczący , proszę , abyśmy uczcili pamięć ofiar wśród imigrantów minutą ciszy .
Dziękuję , Panie Pośle Sassoli . Oczywiście spełnię Pańskie życzenie .
Zanim poproszę Parlament o minutę ciszy , aby upamiętnić ofiary , oddam głos panu posłowi Tavaresowi , który poprosił o głos w tej samej sprawie .
Panie Przewodniczący ! Doszły nas informacje , że na Morzu Śródziemnym przewróciła się barka z uchodźcami z Libii .
Wiemy , że są ofiary śmiertelne i zaginęło 150 osób .
Niemal rok temu Parlament zaaprobował w ramach współdecyzji instrument umożliwiający awaryjny mechanizm przesiedlania uchodźców , którzy padają ofiarą napaści zbrojnej lub znajdują się w sytuacji kryzysowej , jak ma to miejsce w przypadku wojny domowej w Libii .
Instrument ten od roku czeka na rozpatrzenie w Radzie .
W zeszłym miesiącu skierowaliśmy do Rady ustne pytanie , stwierdzając , że jest to kwestia na wagę życia ludzkiego .
Teraz niestety widać , że mieliśmy rację .
Na życzenie pana posła Sassolego , z którym , jak sądzę , zgodzą się wszyscy , proszę teraz o minutę ciszy dla upamiętnienia tych , którzy zginęli zeszłej nocy .
- ( FR ) Panie Przewodniczący ! Proszę o dwadzieścia sekund , by w tym chórze poprawności politycznej dał się słyszeć głos sprzeciwu .
To wyłącznie wy odpowiadacie za te ofiary , stwarzając w Europie i na całym świecie fałszywą nadzieję , że jesteście gotowi przyjąć wszystkich tych ludzi .
Odpowiedzialność za to , co się stało , spada wyłącznie na was .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Pragnę zapytać , ile jeszcze minut ciszy będzie potrzebnych , zanim ustanowimy wspólną europejską politykę imigracyjną .
To nie czas , by otwierać debatę nad kwestią , którą omawialiśmy jeszcze wczoraj .
Projekt budżetu korygującego nr 1 / 2011 - Sekcja III - Komisja (
Uruchomienie Funduszu Solidarności UE - powodzie w 2010 r. w Polsce , na Słowacji , Węgrzech , w Czechach , Chorwacji i Rumunii (
Umowa w sektorze rybołówstwa między WE a Komorami (
Mechanizm rozwiązywania sporów w Układzie eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między WE i Jordanią (
Umowa między UE a Marokiem ustanawiająca mechanizm rozstrzygania sporów (
Mechanizm rozstrzygania sporów w Układzie eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między WE Egiptem (
Udział Ukrainy w programach unijnych (
Przywóz produktów rybołówstwa z Grenlandii (
Udzielanie i cofanie ochrony międzynarodowej (
Statystyki europejskie w dziedzinie turystyki (
Wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza (
Rybołówstwo - przejściowe środki techniczne (
Preliminarz wpływów i wydatków na rok budżetowy 2012 - sekcja I - Parlament (
Przed rozpoczęciem głosowania
Panie Przewodniczący ! Pragnę dokonać prostej korekty technicznej , która nie skutkuje żadną zmianą w sprawozdaniu .
W art. 400 dotyczącym dochodów własnych wkradł się błąd ; artykuł ten dotyczy wpływów z podatków od uposażeń , wynagrodzeń i innych świadczeń członków instytucji , urzędników , innych pracowników oraz osób korzystających z rent i emerytur .
Podana wartość wynosi 48 103 216 , podczas gdy powinno być 63 103 216 .
To tylko poprawka lub korekta techniczna , która nie skutkuje żadną zmianą w sprawozdaniu ani nie ma żadnych innych implikacji .
Udzielenie i odmowa udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności i odnoszące się do rozwoju i zdrowia dzieci (
Panie Przewodniczący ! Posłowie do PE mają do odegrania ważną rolę w nadzorze nad decyzjami dotyczącymi oświadczeń zdrowotnych .
Otrzymałam wiele listów i e-maili od zatroskanych rodziców , ważnych organizacji konsumenckich i z sektora ochrony zdrowia , organizacji położnych , pielęgniarek i lekarzy , jak też UNICEF i WHO .
Dopóki społeczność naukowa nie osiągnie rzeczywiście konsensusu co do zasadności tego oświadczenia , nie można na nie zezwolić .
Dowody , jakimi obecnie dysponujemy , nie są jednoznaczne , nie ma też dowodów uzasadniających obecność takiego oświadczenia na preparatach do dalszego żywienia .
Jeżeli w przyszłości syntetyczne DHA okaże się rzeczywiście korzystne dla małych dzieci , powinno ono stać się podstawowym składnikiem wszystkich preparatów , nie należy natomiast zezwalać na wykorzystywanie go jako chwytu marketingowego przez konkretną firmę .
W związku z tym wzywam do poparcia przedmiotowej rezolucji .
Panie Przewodniczący ! Nie chcę wracać do tej debaty , ale naprawdę powinniśmy dobrze się zastanowić , zanim oddamy głos ludziom prezentującym prywatne opinie pod płaszczykiem dowodów naukowych .
Głosujmy po prostu .
Każdy podjął już decyzję .
Europejska polityka inwestycji międzynarodowych (
Ochrona interesów finansowych Wspólnot - Zwalczanie nadużyć finansowych (
Partie polityczne na poziomie europejskim oraz zasady dotyczące ich finansowania (
Ład i partnerstwo na jednolitym rynku (
Jednolity rynek dla Europejczyków (
Przed głosowaniem nad poprawką nr 2
Panie Przewodniczący ! W imieniu grupy ALDE pragnę zaproponować poprawkę ustną do poprawki nr 2 .
Polega ona na wykreśleniu z poprawki nr 2 następujących słów : " przez udostępnienie organom publicznym zestawu instrumentów pozwalających ocenić jakość takich usług ” .
Jednolity rynek sprzyjający przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu (
Kolejnym punktem porządku obrad jest głosowanie .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Celem wniosku jest zawarcie nowego protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów .
Dzięki proponowanej rezolucji ustalone zostaną uprawnienia do połowów dla statków rybackich z Unii Europejskiej w zależności od dostępnych nadwyżek zasobów rybnych oraz rekompensata finansowa wymagana w zamian za prawa dostępu i wsparcie dla sektora rybołówstwa .
Zasadniczo przyjmuję tę umowę z zadowoleniem .
Rybołówstwo kontrolowane jest zawsze lepsze od rybołówstwa niekontrolowanego .
Jednak musimy odpowiednio wykorzystać tę umowę i regularnie oceniać jej wykonanie .
Dla mnie prostą i oczywistą kwestią jest to , że nawet jeśli aktualnie istnieją nadwyżki zasobów rybnych , musimy dopilnować , aby sytuacja ta nie zmieniła się w najbliższych latach .
Panie Przewodniczący ! Czytając dziś naszą listę do głosowania , miałem wrażenie , że czytam długą i drogą kartę dań .
Każda z tych pozycji sprowadza się do przekazania środków pochodzących od europejskich podatników albo na jakiś fundusz rybołówstwa , albo na fundusz solidarności , albo na ratowanie obszarów , które ucierpiały na skutek powodzi , albo na coś innego .
Chciałbym skupić się na jednym konkretnym nadużyciu tego procesu , mianowicie na wykorzystaniu art. 122 ust. 2 w celu uruchomienia środków na ratowanie gospodarek dotkniętych kryzysem , w szczególności gospodarki Portugalii .
Fundusz ten został stworzony na potrzeby klęsk żywiołowych , takich jak trzęsienia ziemi i powodzie .
Dokonano jego reinterpretacji w taki sposób , że obejmuje gospodarkę , której skończyły się pieniądze .
Jest to jawnie nielegalne .
Mało tego , że nie jest to przewidziane w traktatach , to jest to wyraźnie zakazane w klauzuli " no bail-out " .
Parlament jawnie łamie swoje własne przepisy .
Udzielając wsparcia finansowego tym krajom , krzywdzimy je - ponieważ nie pomaga się zadłużonemu przyjacielowi poprzez obciążenie go kolejnymi kredytami - i , co oczywiste , krzywdzimy swoich podatników oraz łamiemy prawo .
Absurdem jest to , że Irlandia i Grecja będą uczestniczyć w ratowaniu Portugalii .
Nie można bez końca coraz bardziej grzęznąć w długu .
Nadchodzi dzień prawdy .
Panie Przewodniczący ! Podczas wczorajszych głosowań omawialiśmy problem migracji .
Jedną z kwestii , którą powinniśmy byli omówić w odniesieniu do migracji , jest to , jak zmniejszyć atrakcyjność rozwiązania , jakim jest opuszczenie własnego kraju , i zwiększyć atrakcyjność pozostania w nim , a także dlaczego emigranci starają się wyjechać ze swojego kraju często zrywając więzi rodzinne i inne więzi emocjonalne ?
Jedną z kwestii , którym musimy się przyjrzeć , jest wpływ naszej polityki w UE .
Kiedy podpisujemy te umowy w sprawie połowów - często z rządami krajów i to one z nich czerpią korzyści - to czy umowy te naprawdę przynoszą korzyści miejscowym rybakom ?
Z pewnością powinniśmy jeszcze raz przyjrzeć się tym wszystkim umowom w sprawie połowów , być może powinniśmy zwiększać uprawnienia do połowów dla miejscowych rybaków , aby bogactwo rozkładało się równomierniej i tworzone były lokalnie miejsca pracy , dzięki czemu ludzie będą chcieli zostać w swoich krajach zamiast je opuszczać .
Jeżeli nie zastanowimy się uważnie nad konsekwencjami niektórych z tych umów , będziemy świadkami większego zainteresowania emigracją i w końcu będziemy rozmawiać na temat emigracji a nie kwestii , które omawiamy tutaj w tym momencie .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego porozumienia , ponieważ produkty rybołówstwa eksportowane z Grenlandii stanowią 82 % eksportu tego kraju .
87 % z nich wysyłane jest do Unii Europejskiej , głównie do Danii , gdzie odsetek ten wnosi 97 % .
Nie zgadzam się z Komisją co do podstawy prawnej , ale podzielam opinię Komisji Prawnej , która jednogłośnie zgodziła się na zastosowania art. 43 ust. 2 i art. 204 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Artykułu Protokołu ( nr 34 ) w sprawie szczególnych ustaleń dla Grenlandii .
Stanowisko to popiera także służba prawna Parlamentu Europejskiego .
W związku z powyższym , zgodnie z procesem legislacyjnym , należy pamiętać , że jest to pierwsze czytanie .
Wreszcie doceniam to , że pani komisarz zaakceptowała podstawę prawną i okazała chęć osiągnięcia szybszego porozumienia z Radą , aby dalej nie opóźniać przyjęcia tej ważnej umowy .
Panie Przewodniczący ! Moja grupa głosowała za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Zwracam uwagę na to , że dyskusja w Parlamencie na temat problemu azylantów nie miała podżegającego tonu , jaki często obserwujemy w wielu państwach członkowskich UE .
Stało się tak prawdopodobnie dlatego , że wbrew powszechnemu przeświadczeniu całkowita liczba osób ubiegających się o azyl na Zachodzie spadła o ponad 40 % w ostatniej dekadzie , na co wskazują dane opublikowane właśnie przez Organizację Narodów Zjednoczonych .
W 2010 roku w krajach uprzemysłowionych złożono w sumie 358 tysięcy wniosków o azyl , w porównaniu z 620 tysiącami wniosków w roku 2001 .
Spadek ten główne wynika z czynników wypychających w krajach pochodzenia .
Oznacza to , że sytuacja jest dużo bardziej zachęcająca niż się powszechnie uważa .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Oczywiście chciałabym pogratulować sprawozdawczyni przedmiotowego sprawozdania , które stanowi naprawdę istotny krok naprzód w polityce UE , czyli zaproszenie dla Komisji , aby ta przedstawiła wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie przyjęcia przez państwa członkowskie procedur w zakresie uznawania i ewentualnie cofania ochrony międzynarodowej .
Uważam , że wydarzenia ostatnich dni , które miały miejsce między wybrzeżami Afryki i Europy , pokazują , że potrzebujemy , aby " pakiet azylowy " - gdyż tak ma się nazywać - stał się obowiązującą zasadą .
Mam w szczególności na myśli pozytywne poprawki , które zostały przyjęte ; na przykład całą kwestię środków ochronnych dla osób nieletnich , gdyż moim zdaniem dzieci nie można zatrzymywać w żadnych okolicznościach ( co miało miejsce na Lampedusie , gdzie dzieci były traktowane w dokładnie taki sam sposób jak dorośli , często przebywając w warunkach , które były całkowicie nie do zaakceptowania ) .
Powinniśmy byli przyjąć tę dyrektywę zanim w Europie i Afryce doszło do tych dramatycznych wydarzeń .
Kolejną ważną sprawą jest kwestia osób wymagających szczególnej troski , zwłaszcza kobiet i problemów związanych z kwestiami rodzinnymi i łączeniem rodzin .
Poza tym gratulacje dla sprawozdawczyni .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Chciałabym powiedzieć , że pani poseł Costa powinna najpierw sama udać się na Lampedusę i zobaczyć , jak traktowane są tam dzieci , a potem dokonywać ocen .
Byłam na Lampedusie i widziałam , że wszystkie dzieci były traktowane zgodnie z włoskim prawem i przede wszystkim z przepisami międzynarodowymi .
Teraz wracam do tematu , który , jak wszyscy powiedzieli , jest bardzo aktualny .
Uważam , że wszystkie państwa członkowskie powinny być zobowiązane do pełnego przestrzegania zasady nieodmawiania wjazdu i prawa do azylu .
Przede wszystkim musimy dzielić się odpowiedzialnością , wykorzystując środki z Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców i prosząc europejski urząd o zdecydowane wsparcie przy korzystaniu z prawa azylu , w tym przekazanie środków na wsparcie szkoleń dla pracowników posterunków granicznych i poprawę europejskich mechanizmów azylowych .
( DA ) Panie Przewodniczący ! W sprawozdaniu , które dziś przyjęliśmy , stwierdzono , że wniosek Komisji jest pragmatyczny .
Bardzo trudno mi dostrzec , co jest pragmatycznego w odebraniu obywatelom 27 państw członkowskich możliwości decydowania o składzie społeczeństwa w ich własnych krajach .
Polityka azylowa i polityka dotycząca obcokrajowców są tak ściśle związane z istnieniem kraju , że oburzające jest , że UE zaczyna ingerować w te sprawy .
Właśnie dlatego Dania zachowała możliwość wyłączenia w zakresie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych , dzięki czemu w duńskim parlamencie możemy decydować o tym sami i nie są to sprawy , którymi powinien zajmować się Parlament Europejski i inne unijne instytucje .
W związku z tym szokujące jest obserwowanie , jak Europejski Trybunał Sprawiedliwości stara się teraz podważyć duńskie prawo i możliwość wyłączenia w zakresie spraw wewnętrznych , a jeszcze bardziej szokujące jest to , że ten Parlament jest w stanie przyjąć sprawozdanie - nieważne , że dzieje się tak wbrew mojemu głosowi i głosowi Duńskiej Partii Ludowej - nawet nie zajmując się tą kwestią - kwestią , która pociąga za sobą odebranie narodowi prawa do kształtowania swojej własnej polityki w sprawie obcokrajowców , a przy tym kłamiąc i oszukując w sprawie obietnic , które zostały pierwotnie dane takiemu krajowi , jak Dania .
Panie Przewodniczący ! Poprosiłem moich kolegów z Partii Jedności Zjednoczonego Królestwa , aby wstrzymali się od głosu nad poprawkami do sprawozdania pani poseł Guillaume w sprawie udzielania i cofania ochrony międzynarodowej , ale nie należy tego odbierać jak obojętność .
Przedmiotowe sprawozdanie jest rozwinięciem wspólnej polityki azylowej i imigracyjnej zgodnie z traktatem lizbońskim .
Nie chcę traktatu lizbońskiego ani wspólnej polityki azylowej i imigracyjnej .
Narody Europy nie chcą wspólnej polityki azylowej i imigracyjnej i właśnie dlatego nie pozwolono im wziąć udziału w referendum na temat traktatu lizbońskiego .
Wstrzymałem się od głosu podczas głosowania nad tymi poprawkami , ponieważ pociągałoby to za sobą poparcie unijnego prawa oraz uciążliwego procesu wybierania tych elementów , które były gorsze od innych .
Pozostawię kolaboracyjnym posłom do PE z Partii Konserwatywnej , Partii Pacy , Partii Liberalno-Demokratycznej i Partii Zielonych , aby targowali się o warunki kapitulacji ich kraju .
Ja i moi koledzy z Partii Jedności Zjednoczonego Królestwa zagłosowaliśmy za odrzuceniem przedmiotowego sprawozdania i powiedzieliśmy " nie " wspólnej polityce azylowej i imigracyjnej .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Pracowałem jako kontrsprawozdawca nad tą dokumentacją , więc nie mogłem zrobić nic innego jak wraz ze swoją grupą zagłosować za jej przyjęciem .
Zrobiłem to wierząc , że jest to bardzo przydatne narzędzie dla rozwoju sektora , który będzie siłą napędową europejskiej gospodarki .
Przemysł odsuwa się od Europy , rolnictwo cierpi z powodu poważnych braków , tymczasem turystyka jest obszarem , który z pewnością daje perspektywy zatrudnienia , rozwoju gospodarczego oraz inteligentnego i zgodnego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu .
W związku z tym instrument przez nas dziś przyjęty , który umożliwia nowocześniejsze gromadzenie , przetwarzanie , analizowanie i przekazywanie danych niż w przeszłości , bez wątpienia nada tym działaniom nowy impuls .
Właśnie dlatego grupa ALDE i ja głosowaliśmy za jego przyjęciem .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Od grudnia 2009 roku turystyka jest uwzględniona w traktacie , dlatego w końcu istnieje podstawa prawna dla jej rozwoju i wsparcia na szczeblu europejskim .
Poza tym turystyka jest ogromną siłą napędową dla Europy .
Już zaobserwowaliśmy , że branża turystyczna generuje ponad 5 % PKB w Unii Europejskiej , składają się na nią prawie dwa miliony małych i średnich przedsiębiorstw i przyczynia się do zatrudnienia , którego stopa przekracza 12 % .
Potrzebujemy większej ilości badań i danych statystycznych , które łatwiej ze sobą porównywać , gdyż są one przydatne w działaniach monitoringowych , porównywaniu państw członkowskich , analizowaniu jak wykorzystywane są unijne fundusze , opracowywaniu najlepszych praktyk oraz ocenie i opracowywaniu programów turystycznych dla grup osób posiadających ograniczone możliwości finansowe .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Dzięki 40 % wszystkich podróży Unia Europejska pozostaje najważniejszym celem turystycznym na świecie .
W związku z tym turystyka jest siłą gospodarczą zwiększającą zatrudnienie i wspierającą integrację obszarów wiejskich .
Jednak w ostatnich latach popyt na usługi turystyczne się zmienił .
Właśnie dlatego poparłam cel stworzenia wspólnych ram umożliwiających opracowywanie zharmonizowanych europejskich danych statystycznych na temat podaży i popytu w państwach członkowskich oraz dostosowanie , gdyż jest to konieczne , ram prawnych , aby odzwierciedlały one ostatnie tendencje np. wyjazdy jednodniowe .
Systematyczne gromadzenie danych jest niezbędnym narzędziem umożliwiającym zdefiniowanie skutecznych polityk i usprawnienie procesu podejmowania decyzji w sektorze prywatnym .
Poparłam także wprowadzenie rachunków satelitarnych , ponieważ lepiej pokazywałyby one wpływ turystyki na gospodarkę i miejsca pracy oraz pozwalałyby nam precyzyjniej definiować politykę w przyszłości .
( GA ) Panie Przewodniczący ! Branża turystyczna jest dla Europy bardzo ważna i będzie dla niej jeszcze ważniejsza w przyszłości , szczególnie jeśli mamy tworzyć miejsca pracy głównie na obszarach oddalonych i wiejskich .
Jednak musi się to opierać na planowaniu , szczególnie na planowaniu opartym na danych statystycznych , którymi dysponujemy .
Zatem jeśli chcemy dobrze planować i rozwijać turystykę , musi się to opierać na danych statystycznych pokazujących trendy w zakresie wynajmowanych kwater , wyjazdów jednodniowych itp .
W oparciu o nie możemy rozwijać turystykę , w szczególności wyeliminować jej sezonowość , i zachęcać osoby starsze do częstszego wyjeżdżania na wakacje , a także zachęcać do tego osoby młode .
Każda drużyna piłkarska ma teraz co najmniej jednego statystyka i w oparciu o jego pracę planuje swoje działania i ma to zastosowanie także do branży turystycznej .
( GA ) Z przyjemnością głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Na mocy rozporządzenia ( WE ) nr 1288 / 2009 przedłużono obowiązywanie przejściowych środków technicznych , tak aby mogły mieć one zastosowanie do momentu przyjęcia środków stałych .
Wszyscy woleliby , aby środki te zostały przyjęte ostatecznie i jak najszybciej .
Jednak w świetle zbliżającej się reformy wspólnej polityki rybołówstwa środki te należy przyjąć po wprowadzeniu nowych ram legislacyjnych .
Nowe ramy planowane są na rok 2013 , w związku z tym niezbędne jest przedłużenie obowiązywania przejściowych środków technicznych do 31 grudnia 2012 roku i uwzględnienie faktu , że obowiązujące rozporządzenie przestanie obowiązywać w roku 2011 .
Właśnie dlatego głosowałam za przyjęciem przedmiotowej inicjatywy .
Panie Przewodniczący ! Głosowałem za przyjęciem sprawozdania pani poseł Grelier , ale zagłosowałem niezgodnie ze stanowiskiem mojej grupy w sprawie czterech poprawek - poprawki 4 , poprawki 5CP , poprawki 6 i poprawki 3 .
Poprawka 4 , którą złożył mój kolega poseł Pat the Cope Gallagher , jest poprawką mającą na celu zezwolenie na korzystanie z sieci oplątujących , których irlandzcy rybacy używają przy brzegu .
W innym przypadku ryzykujemy tym , że rybacy będą wypływać dalej w morze na Północnym Atlantyku , co nie jest praktyczne i jest bardzo niebezpieczne .
50-metrowa łódź na Atlantyku jest czymś zupełnie innym od 50-metrowej łodzi na Morzu Śródziemnym .
Głosowałem za przyjęciem poprawki 5CP dotyczącej rozmiarów oczek sieci .
To także prowadzi do poważnego problemu dla naszych rybaków na zachodnim wybrzeżu , którzy pracują na mieszanych łowiskach , gdzie występuje smuklica , żabnica i morszczuk .
Zmiana ta nie będzie mieć niekorzystnego wpływu na zasoby dorsza , gdyż obecnie przyłów dorsza jest bardzo mały .
Głosowałem także za przyjęciem poprawki 6 złożonej przez pana posła Struana Stevensona , dotyczącej położenia kresu skandalicznej praktyce , jaką jest wyrzucanie plamiaka .
W końcu , co na pewno nie znaczy , że jest to najmniej ważne , poparłem poprawkę 3 złożoną przez moją portugalską koleżankę , panią poseł Patrão Neves , która ma na celu wsparcie portugalskich rybaków .
Nie mam z tym żadnego problemu .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Popełniłam błąd w swoim poprzednim wystąpieniu : Mówiłam na niewłaściwy temat z powodu problemu z tłumaczeniem , zatem zamienię moje wystąpienia i powiem teraz to , co powinnam była odczytać wcześniej .
Głosowałam za przyjęciem środków finansowych , ponieważ konieczna była zmiana rozporządzenia w celu dostosowania go do aktualnych potrzeb i funkcjonowania Unii .
Chciałabym także podkreślić , że w rozporządzeniu przewidziano wydłużenie listy organizacji uprawnionych do wsparcia finansowego oraz aktualizację listy organów doradczych .
Zagwarantowano w nim również jednakowe warunki dla środków wykonawczych dotyczących kontroli i egzekwowania oraz dla wydatków ponoszonych przez państwa członkowskie podczas wdrażania systemu kontroli i egzekwowania mającego zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa oraz na obszarze gromadzenia , przechowywania i wykorzystywania danych .
Środki finansowe obejmuję także aspekty gospodarcze łowisk i rolnictwa oraz odniesienie do gromadzenia danych dotyczących środków środowiskowych .
Właśnie dlatego głosowałam za przyjęciem przedmiotowej inicjatywy .
( FI ) Panie Przewodniczący ! Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ale musimy dawać przykład i być bardzo uważni , szczególnie jeśli chodzi o dyscyplinę budżetową .
Chciałbym powiedzieć , dlaczego głosowałem inaczej niż moja grupa w przypadku poprawki 8 , którą złożyła Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim .
Sprawozdawca wspomina w niej o wykorzystaniu niewydanych środków na projekty budowlane .
Od wielu lat jest to tutaj tradycją , ale finansowanie projektów budowlanych w ten sposób nie jest jawne i przejrzyste .
Musimy określić , jakie projekty budowlane realizujemy już w momencie , kiedy planowany jest budżet , i nie powinniśmy próbować przesuwać środków w ten sposób , gdyż jest to sprzeczne z dyscypliną budżetową .
Z tego powodu w tym przypadku głosowałem za odrzuceniem wniosku grupy dotyczącego poprawki 8 grupy S & D.
( DA ) Panie Przewodniczący ! Głosowałem za odrzuceniem sprawozdania w sprawie budżetu , ale tak naprawdę chciałbym podziękować wielu kolegom posłom - niestety zdecydowanie zbyt wielu - którzy głosowali za jego przyjęciem , ponieważ doskonale pokazało to zmianę w postrzeganiu rzeczywistości tutaj w Parlamencie Europejskim i instytucjach UE w porównaniu ze światem zewnętrznym , gdzie znajdują się ludzie , dla których to my tworzymy przepisy .
Choć poprosiliśmy państwa członkowskie i inne instytucje o dokonanie cięć , to sami podwoiliśmy wydatki na wielu obszarach w przypadku samego Parlamentu Europejskiego i ogólnie unijnych instytucji .
Stało się tak na przykład dzięki uwzględnieniu zamiaru budowy zupełnie nowego muzeum mającego na celu gloryfikację europejskiej historii i europejskich instytucji itp .
Uważam , że niewiarygodnie dużo osób w państwach członkowskich , w których spodziewają się cięć na szczeblu krajowym , dziwi się , jak ich przedstawiciele w Parlamencie Europejskim mogą tak beztrosko wydawać pieniądze nawet w dobie kryzysu finansowego .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Jeśli Pan pozwoli , chciałabym wspomnieć o jednej kwestii zanim skończę .
W poprzednim wystąpieniu powiedziałam " w wyniku problemów z tłumaczeniem " , nie mając na myśli doskonałej pracy naszych tłumaczy , ale błąd , jaki popełniłam czytając tekst .
To ja popełniłam błąd w tłumaczeniu i chciałam to wyjaśnić , bo zwykle to tłumacze są obwiniani .
Rzeczywiście tłumaczom należy się nasze uznanie i musimy docenić ich doskonałą pracę zarówno w Parlamencie , jak i w komisjach .
( FI ) Panie Przewodniczący ! Chciałbym powiedzieć kilka słów o przedmiotowym budżecie , wpływach i wydatkach .
Musimy bezwzględnie dopilnować tego , aby w obecnej sytuacji gospodarczej i tutaj , w Parlamencie Europejskim , wydatki nie wymknęły się spod kontroli .
Z tego powodu w przypadku niektórych aspektów tej sprawy głosowałem niezgodnie z zaleceniami .
Moim zdaniem powinniśmy być przygotowani na przykład na ograniczenie kosztów podróży , jednak jeśli ograniczymy liczbę lotów , bilety lotnicze posłów do Parlamentu Europejskiego powinny podlegać wymianie .
Czasami problemem jest to , że tych tanich biletów lotniczych nie można wymienić .
Sam muszę lecieć kilka razy samolotem , aby się tu dostać ; na przykład aby dostać się do Strasburga trzeba się przesiadać trzy razy .
W związku z tym ważne jest , aby bilety lotnicze można było wymieniać .
Czasami takie propozycje oszczędności mogą doprowadzić do większych wydatków tylko dlatego , że nie zapewniają żadnej elastyczności .
Jednak koszty musimy ograniczać ; to oczywiste .
Niektóre koszty można traktować jak inwestycje , dlatego uważam , że dobrą inwestycją może być Dom Historii Europejskiej ; inwestycją , która w przyszłości wniesie wartość dodaną , nawet w kategoriach ekonomicznych , dla Unii Europejskiej i jej instytucji .
Panie Przewodniczący ! Mamy tu wydatki , wydatki , wydatki , czyż nie ?
Ciągle na tej sali słyszymy o 500 milionach obywateli , jednak Parlament izoluje się od nich tak , jak to tylko możliwe .
W poprawce 15 podkreślono , że wynagrodzenia i dodatki posłów do PE nie powinny być aktualizowane w 2012 roku , aby dać przykład , jednak 391 naszych kolegów zagłosowało za jej odrzuceniem , ponieważ najwyraźniej nie interesują się zwykłym obywatelem UE , prawda ?
Średnia płaca w UE wynosi 368 euro tygodniowo , ale niektórzy nasi koledzy - 60 lub 70 z nich - nadal podpisuje się w piątek w Strasburgu , kiedy nic tam się nie dzieje , aby otrzymać 304 euro .
Jaki to daje przykład ?
Kolejne marnotrawstwo pieniędzy : ile miliardów będzie kosztować ten Dom Historii Europejskiej , który ma sprzedawać propagandę i mówić , jak Unia Europejska " uratowała świat " ?
( SK ) Panie Przewodniczący ! Umocnienie demokracji w UE wymaga stałych wysiłków na rzecz budowy sprawiedliwego i przejrzystego środowiska umożliwiającego zarówno prowadzenie , jak i finansowanie partii politycznych na szczeblu europejskim .
Obywatele UE powinni być bardziej zaangażowani w życie polityczne na szczeblu unijnym , dlatego konieczne jest stworzenie korzystnych i motywujących warunków dla działania partii politycznych .
Ma to na celu uniknięcie sytuacji , w których na przykład mniej niż 20 % zarejestrowanych wyborców bierze udział w wyborach do Parlamentu Europejskiego , co miało miejsce w moim kraju .
Zgadzam się pomysłem , aby te partie polityczne miały jeden wspólny statut prawny oraz aby ich status prawny był oparty bezpośrednio na prawach i traktatach UE .
Jeżeli chodzi o system finansowania , to przejrzystość stanowi nieodłączny element procesu wdrażania tych wartości , dlatego pierwszym priorytetem muszą w związku z tym być jednoznaczne warunki finansowania .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Artykuł 325 zobowiązuje Komisję i państwa członkowskie do ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej i walki z nadużyciami tam , gdzie odpowiedzialnością dzieli się Unia i państwa członkowskie .
Zgodnie z art. 325 ust. 5 Komisja we współpracy z państwami członkowskimi przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie roczne w sprawie środków podjętych w celu wprowadzenia tego artykułu w życie .
Zgadzam się , że dzięki zgromadzeniu szczegółowych danych musimy dokładniej określić poziom zwrotu środków , które zostały niesłusznie przekazane państwom członkowskim UE .
Kolejną ważną kwestią , o której słusznie w swoim sprawozdaniu wspomniał pan poseł Ivan , jest wykorzystanie lepszych metod śledczych w przypadku nadużyć , jakich dopuszczają się państwa członkowskie .
W ten sposób możemy ujednolicić środki zaradcze w całej Unii Europejskiej i ocenić , czy podobnych rodzajów nadużyć dopuściły się inne kraje .
Właśnie z tego powodu poparłem przedmiotowe sprawozdanie .
Panie Przewodniczący ! Głosowałem za odrzuceniem poprawki 1 , w której podkreślono zerową tolerancję dla błędów .
Uważam , że bardzo ważne jest odróżnienie nadużyć od błędów .
Tak , do nadużyć i spraw kryminalnych powinniśmy stosować zasadę zerowej tolerancji , ale w wielu przypadkach błędy są nieumyślne .
Choć musimy ujawniać takie błędy i dopilnować , aby pieniądze takie zostały zwrócone , nie mogą zgodzić się na zasadę zerowej tolerancji z jednego bardzo prostego powodu .
Mianowicie pracowałem z wieloma społecznościami , grupami wolontariuszy i różnymi firmami i widziałem wysoki poziom ich frustracji w związku z niezliczonymi zasadami , przeglądem tych zasad w połowie albo trzech czwartych programu i różną interpretacją zasad na szczeblu lokalnym , regionalnym , krajowym i europejskim - gdzie każde naruszenie uznawane jest za błąd .
W związku z tym , choć musimy zachować czujność w przypadku nadużyć , to musimy także upraszczać , upraszczać i jeszcze raz upraszczać zasady .
( FI ) Panie Przewodniczący ! Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego wniosku , który jest bardzo wartościowy , gdyż dotyczy tego , czy powinniśmy finansować partie z pieniędzy podatników .
W takim przypadku muszą oczywiście istnieć czytelne zasady , które są takie same dla wszystkich .
Moim zdaniem partie muszą mieć także swój własny system zbierania pieniędzy , nawet jeśli działałby on na małą skalę .
W poprawce 2 Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim zaproponowała , aby wielkość tego samofinansowania wynosiła zaledwie 5 % .
Myślę , że powinno być to co najmniej 10 % .
To bardzo mała kwota jeżeli weźmiemy pod uwagę to , że jest to kwestia pieniędzy podatników , a w takich kwestiach powinniśmy być bardzo skrupulatni .
( PL ) Sprawozdanie Marietty Giannakou to droga do wypełnienia postanowień art. 10 ust. 4 traktatu o Unii i art. 244 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej .
Parlament i Rada powinny zgodnie określić status partii na poziomie europejskim i ich fundacji oraz ustalić zasady finansowania zarówno partii jak i fundacji .
Należy jednak zwrócić uwagę na postanowienia zawarte w pkt. 10 i 11 dotyczące przyszłości tzw. list międzykrajowych w wyborach do Parlamentu .
Jest to co prawda tylko propozycja dotycząca przyszłości , ale w chwili obecnej nie znajduje ona uznania wśród obywateli .
Szczególnie dotyczy to państw członkowskich , które mają swoje doświadczenia z listami krajowymi i które to owe listy zlikwidowały .
Ważny jest również czas składania takich propozycji . Kryzys i proponowane oszczędności są również powodem niechęci do powiększania instytucji europejskich .
Z naszego punktu widzenia wydaje się , że ważniejsza jest sama możliwość powiększenia Parlamentu Europejskiego , która jest związana z rozszerzeniem Unii Europejskiej o nowe państwa członkowskie niż powiększenie z tytułu nowych list .
( DA ) Panie Przewodniczący ! Ja także chciałbym , abyśmy mieli jasne zasady dla europejskich partii , ale muszę zasadniczo zakwestionować sam sens istnienia europejskich partii .
W sprawozdaniu stwierdzono , że dzięki nim europejscy obywatele lepiej zrozumieją instytucje UE i transgraniczną współpracę .
Jednak w rzeczywistości widzimy , wraz z tym jak europejskie partie są coraz większe , wraz z tym jak coraz więcej pieniędzy jest wydawanych zarówno w samych partiach , jak i funduszach i wszystkich innych instytucjach z nimi związanych , że poparcie Europejczyków dla instytucji UE i ich zrozumienie spada .
Ostatnie badanie Eurobarometru pokazało , że poparcie Europejczyków dla UE jest na najniższym poziomie w historii , zatem strategia ta się nie sprawdza .
Dlatego zadałbym fundamentalne pytanie : czy naprawdę jakikolwiek sens ma dalsze wydawanie miliardów euro na te europejskie partie ?
Nie sądzę aby miało to jakiś sens , dlatego głosowałem za odrzuceniem przedmiotowego sprawozdania .
Panie Przewodniczący ! Głosowałam za odrzuceniem przedmiotowego sprawozdania .
Możecie zatrzymać swoje 30 srebrników .
Ja nie przystąpię do żadnej paneuropejskiej partii .
Nie sprzedam swoich zasad tak , jak zamierzają to zrobić niektórzy posłowie na tej sali .
Nie jest uczciwe to , że opinia publiczna po raz kolejny musi wydawać swoje środki na finansowanie polityków .
Politycy powinni być finansowani prywatnie z datków itp . , a proces ten powinien być rygorystycznie regulowany .
Parlament ten dopiero niedawno dowiedział się , jak bardzo należy kontrolować polityków , ale finansowanie partii politycznych dla europejskiego ideału nigdy nie może być słuszne .
Nigdy nie przystąpię do żadnej paneuropejskiej partii .
Będę walczyć o moje zasady i niech was wszystkich diabli .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Głosowaliśmy nad trzema sprawozdaniami z własnej inicjatywy w sprawie Aktu o jednolitym rynku , który jest ważnym mechanizmem umożliwiającym wzrost europejskiej gospodarki i oczywiście tworzenie miejsc pracy , co w konkretny i bezpośredni sposób wpłynie na sytuację zarówno na europejskich obywateli , jak i na małe i średnie przedsiębiorstwa .
Komisja Europejska przedstawiła wiele propozycji dotyczących integracji i liberalizacji europejskich rynków , które prowadzą do działań mających na celu wsparcie małych i średnich przedsiębiorstw a w szczególności zwiększenie innowacyjności i ochrony kreatywności , tym samym poprawiając wydajność i trwałość zarówno materialnych , jak i niematerialnych sieci i infrastruktury .
Mam nadzieję , że stawimy czoła niektórym przeszkodom w tym strukturalnym kontekście pomocy dla małych i średnich przedsiębiorstw , na przykład różnorodności praw krajowych , w tym zasad i systemów podatkowych , które rozdrabniają rynek i prowadzą do tego , że firmy muszą ponosić wyższe koszty dostosowawcze .
Panie Przewodniczący ! Dziś głosowaliśmy nad trzema sprawozdaniami w sprawie Aktu o jednolitym rynku i ich kluczowych priorytetach : mam nadzieję , że Komisja i Rada wzięły je pod uwagę .
Musimy mieć pewność , że spełniamy w tym zakresie oczekiwania wszystkich obywateli , aby europejska gospodarka rosła , tworzyła miejsca pracy i konkurowała globalnie .
Musimy dopilnować , aby prawodawstwo UE było wdrażane we wszystkich krajach w celu ograniczenia barier handlowych , ale także aby prawodawstwo to nie zwiększało obciążeń dla naszych firm .
( FI ) Panie Przewodniczący ! To było bardzo ważne sprawozdanie dla dalszego rozwoju jednolitego rynku .
Jednak kiedy mówimy o ochronie konsumentów to pod tym względem ważna była poprawka 3 .
Dotyczyła ona tego , że bardziej priorytetowo od całkowitej harmonizacji należy traktować minimalną harmonizację na obszarze przepisów dotyczących konsumenta .
Głosowałem za przyjęciem tej poprawki i wbrew zaleceniom mojej grupy , ponieważ uważam , że poziom ochrony konsumenta na przykład w moim kraju jest bardzo wysoki .
Jeżeli teraz szybko zajmiemy stanowisko , zgodnie z którym mamy w pełni zharmonizowaną ochronę konsumenta w całej UE , to standardy w moim kraju obniżą się .
Właśnie dlatego uważam , że możemy starać się osiągnąć ten zharmonizowany standard ochrony konsumenta poprzez osiągnięcie w pierwszej kolejności określonych minimalnych standardów , a następnie na tej podstawie podjąć kroki w kierunku standardu w pełni zharmonizowanego .
( SK ) Panie Przewodniczący ! Wielkość unijnego wewnętrznego rynku towarów stanowi 17 % globalnego rynku towarów .
Wielkość unijnego wewnętrznego rynku usług stanowi 28 % globalnego rynku usług .
Jeżeli masa ta zostanie skierowana w dobrym kierunku , powinna przynieść rezultaty w postaci wzrostu gospodarczego opartego na dynamice naszych własnych zasobów .
Jednak będzie to prawdą tylko pod warunkiem , że wdrożenie proponowanych środków , które poparłem , doprowadzi do wyeliminowania zatorów w przepływie ludzi , kapitału , towarów i usług między poszczególnymi państwami UE , zwiększając dostępność i wiarygodność kredytów i usług bankowych oraz handlu internetowego .
Będzie to prawdą tylko wtedy , gdy bardziej funkcjonalny jednolity rynek uwolni nowy potencjał dla wprowadzenia produktów i usług pochodzących z UE na rynki UE .
Jeżeli tak się stanie , zwiększenie wzrostu gospodarczego o 4 % na przestrzeni najbliższych dziesięcioleci być może nie będzie nierealistyczne .
( DA ) Panie Przewodniczący ! Podzielam opinię , że jednolity rynek jest zasadniczo dobrym pomysłem i że lepsze nim zarządzanie ma sens i jest w interesie konsumentów .
Jednak dziwi mnie , że sześć poprawek , które złożyłem do przedmiotowego sprawozdania , zostało odrzuconych tak ogromną większością .
Do czego się to zasadniczo sprowadza ?
Cóż , sprowadza się to do tego , że powinniśmy zastosować minimalną harmonizację zamiast harmonizacji całkowitej , dzięki czemu zagwarantujemy , że kraje , w których istnieją dobre przepisy chroniące konsumentów , nie będą zmuszane do obniżenia poziomu ich ochrony .
Dotyczyło to także całkowicie wyjątkowego modelu rynku pracy , jaki znamy z państw skandynawskich , gdzie to nie ustawodawcy ale partnerzy społeczni decydują o warunkach wynagrodzenia i warunkach na rynku pracy , tego , że to oni ustalają zasady i tego , że powinniśmy zachować i chronić skandynawski model zatrudnienia a nie go osłabiać ; dwie zupełnie nieszkodliwe propozycje , które w moim przekonaniu zostałyby przyjęte ogromną większością głosów wśród europejskich obywateli zostały odrzucone przez ten Parlament .
To pokazuje zmianę w postrzeganiu rzeczywistości , która jest charakterystyczna dla posłów do Parlamentu Europejskiego .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Jednolity rynek jest wartościowym narzędziem umożliwiającym poprawę sytuacji gospodarczej w Unii Europejskiej , szczególnie w zakresie tworzenia nowych miejsc pracy .
Sprawozdania w sprawie Aktu o jednolitym rynku są , ogólnie mówiąc , wkładem Parlamentu Europejskiego w proces konsultacyjny zainicjowany komunikatem Komisji " W kierunku Aktu o jednolitym rynku .
50 propozycji na rzecz wspólnej poprawy rynku pracy , przedsiębiorczości i wymiany na rzecz wysoce konkurencyjnego społecznego systemu gospodarki " .
Uważam , że powinniśmy byli położyć większy nacisk na konkurencyjność małych i średnich przedsiębiorstw , walkę z fałszerstwami i piractwem oraz wsparcie innowacyjności i konkurencyjności poprzez wyeliminowanie wszelkich obciążeń biurokratycznych , administracyjnych i regulacyjnych .
Jednak zgadzam się z ogólną strukturą sprawozdania , a szczególnie ze wspomnianymi w nim środkami , które mają na celu wzmocnienie handlu elektronicznego i uproszczenie systemu zamówień publicznych .
Z tego powodu głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Głosowałam za przyjęciem przedmiotowej rezolucji ponieważ uważam , że stanowi ona dalszy krok na drodze do stworzenia dobrze funkcjonującego i zintegrowanego jednolitego europejskiego rynku .
Dziś Europa jest jedną z większych gospodarek świata , ale jej potencjał jest wciąż ogromny , szczególnie w zakresie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia .
Małe i średnie przedsiębiorstwa są siłą napędową i głównymi graczami w dobie obecnego ożywienia gospodarczego .
Europa musi zapewnić im większą ochronę , ułatwiając dostęp do kredytów , zmniejszając biurokrację i wspierając rozwój handlu elektronicznego .
Tylko w ten sposób będziemy w stanie stworzyć społeczną gospodarkę opartą na wzroście , konkurencyjności i zasadzie zrównoważonego rozwoju .
Danie UE skutecznego i innowacyjnego rynku wewnętrznego w dzisiejszym zglobalizowanym świecie oznacza uczynienie go niekwestionowanym protagonistą globalnej sceny ekonomicznej .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Chciałbym wyjaśnić , dlaczego głosowaliśmy za przyjęciem Aktu o jednolitym rynku .
Uważam , że jest to krok naprzód .
Parlamentowi udało się osiągnąć odpowiednie kompromisy , które nie rozwadniają jego tekstu ale zamiast tego wywierają rzeczywisty nacisk na tych , którzy w Komisji chcą , aby jednolity rynek wciąż zmierzał wyłącznie w kierunku wolnorynkowym bez uwzględniania kwestii społecznych , podatkowych czy ekologicznych .
Chciałbym także wyjaśnić , że ustęp 54 , który dotyczy usług publicznych , usług świadczonych w interesie ogólnym , jest problematyczny , dlatego głosowaliśmy za odrzuceniem części tego ustępu , w którym ideologicznie ale w zawoalowany sposób autorzy nawołują do dalszej liberalizacji .
Zamiast tego opowiadamy się za europejskimi usługami publicznymi i zabezpieczeniem ram europejskich , pozostawiając każdemu z państw członkowskich możliwość dalszej organizacji usług publicznych w sposób , w jaki uważa za stosowny , szczególnie na szczeblu terytorialnym .
( PL ) Jednolity rynek bez wykluczeń , zarówno obywateli , jak i firm - tak jednym zdaniem mógłbym określić główny nurt dzisiejszej debaty nad zatwierdzonym już pakietem sprawozdań dotyczących Single Market Act .
Chciałbym z dużym zainteresowaniem , a zarazem i zadowoleniem , podkreślić propozycje , które mają ułatwić funkcjonowanie w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw .
Bardzo ważny jest dostęp MŚP do zamówień publicznych .
Zapowiedź uproszczenia zamówień , szczególnie obniżenia barier finansowych w zamówieniach publicznych , które wykluczają małe i średnie przedsiębiorstwa z zamówień , a także uwzględnienie specyfiki zamówień na rynku lokalnym zasługuje na szczególne poparcie .
Podobnie należy uznać , że małe i średnie przedsiębiorstwa oczekują pomocy w dostępie do rynku , oczekują ułatwień administracyjnych czy rozwiązania spraw patentowych .
Z dużym zainteresowaniem osobiście oczekuję na zapowiadaną przez komisarza Barniera prezentację 12 dźwigni pobudzających jednolity rynek .
Wielce zachęcająca jest zapowiedź , że okres , w którym będzie można dokonać oceny w szczególności nowatorskich rozwiązań związanych z tymi dźwigniami , będzie również stosunkowo krótki .
Popieram przedmiotowe sprawozdanie , gdyż zgadzam się na proponowaną kwotę przeznaczoną na naprawę szkód spowodowanych przez powódź w Polsce , na Słowacji , w Republice Czeskiej , na Węgrzech , w Chorwacji i w Rumunii w łącznej wysokości 182 388 893 euro .
Zgodziłem się z przedmiotowym sprawozdaniem , w którym zaakceptowano bez poprawki stanowisko Rady w sprawie projektu budżetu korygującego nr 1 / 2011 .
Projekt budżetu korygującego ma na celu uruchomienie Funduszu Solidarności UE na kwotę 182,4 miliona euro w środkach na zobowiązania i płatności , aby złagodzić skutki powodzi wywołanej intensywnymi opadami deszczu w Polsce , na Słowacji , w Republice Czeskiej , na Węgrzech , w Chorwacji i w Rumunii .
Zasadniczo uważam , że Fundusz Solidarności UE należy uruchamiać jak najszybciej po wystąpieniu klęski żywiołowej oraz że pomoc powinna być udzielana sprawnie i szybko , aby w trybie pilnym umożliwić przekazanie wsparcia finansowego krajom , które ucierpiały w wyniku klęsk żywiołowych .
Poparłem przedmiotowe sprawozdanie , ponieważ państwa członkowskie , które ucierpiały w wyniku powodzi wywołanej intensywnymi opadami deszczu oczekują włączenia kwoty 182.4 miliona euro .
Te kraje to Polska , Słowacja , Republika Czeska , Węgry , Chorwacja i Rumunia .
Podobnie jak sprawozdawczyni uważam , że powinno być możliwe uruchomienie wypłat z Funduszu Solidarności znacznie szybciej i skuteczniej niż ma to miejsce obecnie .
Zgadzam się na uruchomienie skorygowanej kwoty z Funduszu Solidarności Unii Europejskiej ( FSUE ) w związku z tym , że w wielu krajach , mianowicie Polsce , na Słowacji , na Węgrzech i w Rumunii bezpośrednie szkody wyrządzone przez klęski żywiołowe przekroczyły próg 0,6 % dochodu narodowego brutto , co jest wymagane do uruchomienia FSUE .
Moim zdaniem ważne jest także to , aby FSUE był uruchamiany jak najszybciej po wystąpieniu klęski żywiołowej i aby szybko i skutecznie prowadzone były wszelkie związane z tym procedury organizacyjne , legislacyjne i wykonawcze .
W związku z powyższym zgadzam się ze wspólnym stanowiskiem Rady w sprawie projektu budżetu korygującego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2011 .
Komisja proponuje skorygować budżet Komisji na rok 2011 , tak aby uwzględnić potrzebę uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na kwotę 182,4 miliona euro w środkach na zobowiązania i płatności , aby złagodzić skutki powodzi wywołanej intensywnymi opadami deszczu w Polsce , na Słowacji , w Republice Czeskiej , na Węgrzech , w Chorwacji i w Rumunii .
Wniosek powinien zostać zatwierdzony przez Parlament na warunkach zaproponowanych przez sprawozdawczynię .
Omawiane sprawozdanie dotyczy stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu korygującego Unii Europejskiej nr 1 / 2011 na rok bieżący .
Komisja ma prawo przedłożyć projekty budżetów korygujących w przypadku " niemożliwych do uniknięcia , wyjątkowych lub nieprzewidzianych okoliczności " .
Niektóre państwa członkowskie UE ucierpiały w wyniku klęsk żywiołowych , które zniszczyły różne elementy ich infrastruktury , a szkody wyniosły około 5,5 miliarda euro i w niektórych przypadkach przekraczają próg 0,6 % dochodu narodowego brutto .
Sytuacja ta stanowi uzasadnienie i podstawę do uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej ( FSUE ) , którego celem jest wyłącznie naprawa infrastruktury .
W związku z tym , że istniejące środki budżetowe nie wystarczają na pokrycie tych wniosków , zgadzam się na przedmiotowy budżet korygujący - pierwszy wniosek Komisji o uruchomienie FSUE - w którym zaproponowano zwiększenie środków na zobowiązana i płatności o kwotę 182 388 893 euro .
Celem przedmiotowego budżetu korygującego jest wyjście naprzeciw prośbie o uruchomienie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej ( FSUE ) w celu naprawy szkód spowodowanych przez klęski , które w maju 2010 roku dotknęły pięć państw członkowskich i Chorwację .
To były " niemożliwe do uniknięcia , wyjątkowe lub nieprzewidziane okoliczności " , jak określono to w rozporządzeniu finansowym , i dlatego naszym zdaniem procedura ta jest zarówno uzasadniona , jak i potrzebna .
Kwota uruchamiana jako pomoc dla tych krajów - 182,4 miliona euro - stanowi zaledwie 3 % wszystkich szkód , których wartość szacowana jest na 5512,7 miliona euro .
W ostatnich latach państwa członkowskie UE znacznie ucierpiały w wyniku licznych klęsk żywiołowych .
Przez pierwszych sześć lat działania FSUE Komisja otrzymała 62 prośby o pomoc finansową z 21 krajów .
Około jedna trzecia z nich została zakwalifikowana jako " poważne klęski żywiołowe ” , podobnie jak cztery przypadki , które rozpatrujemy tu dzisiaj .
FSUE jest ważnym instrumentem umożliwiającym pomoc w usuwaniu prawie zawsze znacznych i często trwałych skutków klęsk żywiołowych na ludzi , środowisko i gospodarkę .
Jednak towarzyszyć mu powinny działania na rzecz zapobiegania klęskom żywiołowym , które byłyby wprowadzeniem w życie zaleceń , jakie ostatnio przyjął w tym zakresie Parlament .
Celem przedmiotowego sprawozdania w sprawie budżetu korygującego jest wyjście naprzeciw prośbie o uruchomienie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej ( FSUE ) w celu naprawy szkód spowodowanych przez klęski , które w maju 2010 roku dotknęły pięć państw członkowskich i Chorwację .
To były " niemożliwe do uniknięcia , wyjątkowe lub nieprzewidziane okoliczności ” , jak określono to w rozporządzeniu finansowym , i dlatego naszym zdaniem procedura ta jest zarówno uzasadniona , jak i potrzebna .
Ważne są także działania na rzecz ich zapobiegania .
Zgodziłem się ze sprawozdaniem i wnioskiem sprawozdawczyni , aby przyjąć stanowisko Rady w sprawie projektu budżetu korygującego nr 1 / 2011 bez poprawek , ponieważ wsparcie finansowe dla tych krajów , tj. Polski , Republiki Czeskiej , Słowacji , Węgier , Chorwacji i Rumunii musi zostać udzielone i nie można go dalej opóźniać .
na piśmie - Głosowałem za wnioskiem Komisji w sprawie uruchomienia FSUE , którego podstawą jest pkt 26 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami , który pozwala na uruchomienie środków w ramach rocznego pułapu w wysokości 1 miliarda euro .
Warunki kwalifikowalności do skorzystania ze środków funduszu przedstawiono szczegółowo w rozporządzeniu Rady nr 2012 / 2002 ustanawiającym FSUE .
Należy przypomnieć , że celem funduszu jest naprawa infrastruktury oraz że jest on narzędziem refinansowania i nie służy do wypłaty odszkodowań z tytułu szkód poniesionych przez osoby prywatne .
Niniejszy wniosek w sprawie uruchomienia FSUE jest pierwszym wnioskiem przedstawionym przez Komisję w roku 2011 .
Projekt budżetu korygującego ma sens jeżeli weźmiemy pod uwagę to , że celem środków uruchamianych z Funduszu Solidarności jest złagodzenie skutków powodzi wywołanej intensywnymi opadami deszczu w Polsce , na Słowacji , w Republice Czeskiej , na Węgrzech , w Chorwacji i w Rumunii .
Po weryfikacji tego , że prośby spełniają kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu ( WE ) nr 2012 / 2002 , Komisja zaproponowała uruchomienie Funduszu Solidarności na kwotę 182,4 miliona euro w celu walki ze skutkami tych wydarzeń .
Chciałbym jednak zwrócić uwagę na opóźnienie w uruchomieniu tej pomocy .
Procedura ta musi być mniej biurokratyczna i musi przebiegać sprawniej , aby możliwa była szybka reakcja na klęski żywiołowe w przyszłości .
na piśmie - Uwzględniając to , że projekt budżetu korygującego nr 1 / 2011 do budżetu ogólnego na rok 2011 ma na celu uruchomienie Funduszu Solidarności UE na kwotę 182,4 miliona euro w środkach na zobowiązania i płatności , aby złagodzić skutki powodzi wywołanej intensywnymi opadami deszczu w Polsce , na Słowacji , w Republice Czeskiej , na Węgrzech , w Chorwacji i w Rumunii głosowałem " za " .
Klęski żywiołowe nie są już w Europie rzadkością .
Ostatnie wydarzenia , takie jak powodzie w roku 2010 w Polsce , na Słowacji , w Rumunii , Republice Czeskiej i na Węgrzech , pokazują , że Fundusz Solidarności jest bardzo potrzebny .
Fundusz ten nie jest wykorzystywany do wypłat odszkodowań z tytułu zniszczonego mienia osobom prywatnym , ale gównie do odbudowy infrastruktury .
W związku z tym można go uznać za odpowiedni instrument refinansujący .
Klęski żywiołowe na dużą skalę miały miejsce w szczególności w takich krajach , jak Polska , Słowacja , Węgry i Rumunia , a bezpośrednie szkody przekroczyły zwyczajowy próg wynoszący 0,6 % dochodu narodowego brutto .
W związku z powyższym głosowałem za przyjęciem przedmiotowego wniosku .
Przedmiotowe sprawozdanie dotyczy projektu budżetu korygującego nr 1 / 2011 do budżetu ogólnego na rok 2011 , którego celem jest uruchomienie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na kwotę 182,4 miliona euro w środkach na zobowiązania i płatności , aby złagodzić skutki powodzi wywołanej intensywnymi opadami deszczu w Polsce , na Słowacji , w Republice Czeskiej , na Węgrzech , w Chorwacji i w Rumunii .
Jedynym celem projektu budżetu korygującego nr 1 / 2011 jest formalne włączenie tej poprawki budżetowej do budżetu na rok 2011 .
Podane przyczyny w pełni uzasadniają ten budżet korygujący , dlatego zagłosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego projektu budżetu korygującego , którego celem jest uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na kwotę 182,4 miliona euro w środkach na zobowiązania i płatności , aby złagodzić skutki powodzi wywołanej intensywnymi opadami deszczu w Polsce , na Słowacji , w Republice Czeskiej , na Węgrzech , w Chorwacji i w Rumunii .
na piśmie - Wstrzymaliśmy się od głosu .
Sprawozdanie dotyczy przekazania środków na uruchomienie Funduszu Solidarności UE w związku z powodziami , które miały miejsce w 2011 roku w Polsce , na Słowacji , na Węgrzech , w Republice Czeskiej , w Chorwacji i Rumunii .
Zgadzamy się , że istnieje pilna potrzeba uruchomienia funduszy , ale nie w oparciu o proponowaną metodę finansową ( poprzez " ujemną rezerwę " ) .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , którego celem jest przekazanie unijnego wsparcia z Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na rzecz Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii w związku z powodziami , które w maju i czerwcu 2010 roku dotknęły te tereny i zamieszkującą je ludność .
UE musi być dalej instytucją , która okazuje solidarność .
Zgadzam się z przedmiotowym sprawozdaniem w sprawie przyznania wsparcia finansowego z Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na rzecz Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii .
Porozumienie międzyinstytucjonalne umożliwia uruchomienie środków w granicach rocznego pułapu wynoszącego 1 miliard euro .
Zasadniczo uważam , że Fundusz Solidarności UE należy uruchamiać jak najszybciej po wystąpieniu klęski żywiołowej oraz że udzielanie pomoc powinna być udzielana sprawnie i szybko , aby w trybie pilnym umożliwić przekazanie wsparcia finansowego krajom , które ucierpiały w wyniku klęsk żywiołowych .
Celem Funduszu Solidarności Unii Europejskiej ( FSUE ) jest przekazywanie szybkiej , efektywnej i elastycznej pomocy ludności państwa członkowskiego lub państwa negocjującego przystąpienie w ​ ​ przypadku poważnej klęski żywiołowej .
Fundusz ten jest uzupełnieniem środków publicznych państw członkowskich w sytuacjach kryzysowych , w szczególności w przypadku pilnych napraw infrastruktury , organizacji tymczasowego schronienia i służb ratowniczych mających na celu zaspokojenie najpilniejszych potrzeb ludności a także sprzątanie terenów dotkniętych klęską .
Polska , Słowacja , Węgry , Republika Czeska , Chorwacja i Rumunia zostały w 2010 roku dotknięte przez ulewne deszcze , które spowodowały poważne powodzie prowadzące do ogromnych strat w tych krajach .
Po tych klęskach żywiołowych kraje te zwróciły się z prośbą o pomoc z FSUE .
Jako że spełnione zostały kryteria kwalifikowalności przewidziane w stosownym rozporządzeniu , uruchomienie FSUE zostało zatwierdzone w celu zminimalizowania bólu , cierpienia i strat , jakie dotknęły ludzi w wyniku wspomnianych wyżej klęsk .
W związku z powyższym poparłam przedmiotowe sprawozdanie .
Panie Przewodniczący ! Ubiegłoroczna powódź , która nawiedziła wschodnie kraje Unii Europejskiej , wyrządziła ogromne szkody materialne praktycznie we wszystkich regionach tych państw .
Wiele z nich do dziś boryka się z jej tragicznymi skutkami .
Wiele osób nadal czeka na obiecaną przez władze pomoc finansową .
Poważne szkody dotyczą w szczególności rolnictwa , infrastruktury i sieci drogowej , a także obiektów dziedzictwa kulturowego .
Ucierpiało wielu obywateli , nierzadko tracąc dorobek całego życia .
W samej tylko Polsce oszacowane straty bezpośrednie wyniosły niemal trzy miliardy euro .
Przekracza to zatem znacznie próg uruchomienia środków z Funduszu Solidarności .
Podobna sytuacja występuje w przypadku pozostałych krajów ubiegających się o środki z funduszu .
Wygospodarowanie , przewidzianych porozumieniem międzyinstytucjonalnym środków europejskich przyniesie znaczną ulgę regionom najbardziej dotkniętym kataklizmem w realizacji zadań związanych z usuwaniem skutków klęski żywiołowej .
Zdecydowanie opowiadam się za uruchomieniem Funduszu Solidarności .
Z zadowoleniem przyjmuję decyzję Parlamentu Europejskiego o uruchomieniu środków w Funduszu Solidarności UE na rzecz środkowoeuropejskich państw , które ucierpiały w wyniku ubiegłorocznych powodzi .
W przypadku Republiki Czeskiej jest to suma 125 milionów koron na pokrycie zniszczeń spowodowanych w maju i czerwcu zeszłego roku przez powódź na Północnych Morawach .
W związku z tym , że całkowita skala zniszczeń została oceniona na 5 miliardów koron , co stanowi mniej niż 0,6 % czeskiego PKB , nie zostały one uznane za " poważną klęskę żywiołową ” na mocy europejskiego prawa , w którym to przypadku pomoc z Funduszu Solidarności jest praktycznie gwarantowana .
Z tego powodu konieczne było zwrócenie się z prośbą o wyłączenie dla Republiki Czeskiej w oparciu o to , że nasz kraj został dotknięty tą samą klęską żywiołową co sąsiednia Polska , gdzie jej skutki były bardziej niszczycielskie .
W pierwotnym projekcie rezolucji Parlamentu Europejskiego jedynym krajem uznanym za dotknięty przez tę klęskę była Polska i dopiero po tym , jak zauważyłem , że powodzie także nawiedziły inne kraje jej zakres został rozszerzony na cały region Europy Środkowej .
Cieszę się , że rząd czeski po początkowych wahaniach i niepewności zaczął działać i zdołał w wyznaczonym terminie złożyć wniosek o wsparcie finansowe z Funduszu Solidarności , który teraz bez wątpienia okaże się bardzo przydatny .
W związku ze znacznymi szkodami spowodowanymi przez zaistniałe klęski żywiołowe , szczególnie w przypadku własności prywatnej , sieci drogowych oraz obiektów dziedzictwa kulturowego , a także z uwagi na to , że szacunkowa łączna wartości szkód bezpośrednich we wszystkich tych krajach przekracza normalny próg wymagany dla uruchomienia środków z Funduszu Solidarności , który wynosi 0,6 % dochodu narodowego brutto , zgadzam się z wnioskiem dotyczącym decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na rzecz Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii .
Głosowałam za uruchomieniem Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na rzecz Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii w związku z powodzią , która dotknęła te kraje w maju i czerwcu 2010 roku .
Chciałabym powtórzyć , że Rada musi w trybie pilnym kontynuować przegląd nowego rozporządzenia w sprawie Funduszu Solidarności , które przyjął Parlament , aby działać szybciej i skuteczniej .
Uruchomienie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na rzecz Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii jest uzasadnione ze względu na ulewne deszcze i powodzie , które dotknęły te kraje i wyrządziły w nich poważne szkody .
Poparcie , jakie tej decyzji udzieliła znaczna większość w stosownej komisji parlamentarnej , pokazuje , jak dużym cieszy się ona poparciem .
Z żalem odnoszę się do cierpienia , na jakie narażeni byli tam ludzie , i mam nadzieję , że uruchomienie funduszu je złagodzi i pomoże doprowadzić do szybszej i skuteczniejszej odbudowy obszarów , które ucierpiały najbardziej .
W maju i czerwcu 2010 roku nad Europą Środkową i Wschodnią szalały burze , które spowodowały ogromne szkody w niektórych państwach członkowskich , w szczególności w wyniku zniszczenia infrastruktury publicznej , gospodarstw rolnych , dróg i sieci kolejowych oraz dóbr publicznych i prywatnych .
Powódź w Polsce dotknęła niemal cały kraj , powodując szkody przekraczające 0,85 % dochodu narodowego brutto ( DNB ) ; na Słowacji w wyniku burzy niektóre obszary znalazły się pod wodą , doszło do osunięć ziemi i powodzi , które wyrządziły szkody w wysokości 0,89 % DNB , na Węgrzech wysokość szkód wynosi 0,73 % DNB , w Rumunii szacowana jest na ponad 875 milionów euro lub 0,67 % DNB ; w Chorwacji przekracza 153 milionów euro ( 0,6 % DNB ) a w Republice Czeskiej kwota ta wynosi 204 miliony euro ( 0,6 % DNB ) .
Sytuacja uzasadnia uruchomienie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej i doprowadziła do przyjęcia pierwszego budżetu korygującego za rok 2011 .
W związku z tym , że obejmuje go projekt budżetu korygującego , który już przyjęliśmy , i w świetle opinii Komisji Rozwoju Regionalnego , zgadzam się ze stanowiskiem sprawozdawcy w sprawie uruchomienia kwoty 182 388 893 euro w celu pomocy w naprawie infrastruktury publicznej uszkodzonej przez burze w wymieniowych wyżej państwach członkowskich .
Sprawozdawca popiera uruchomienie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej ( FSUE ) w celu wsparcia sześciu państw : Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii .
W krajach tych wystąpiły ulewne deszcze , w niektórych przypadkach bezprecedensowe , rozległe powodzie , osuwiska ziemi i lawiny błotne .
W czterech krajach - Polsce , Słowacji , Węgrzech i Rumunii - klęski te zostały uznane za " poważne klęski żywiołowe ” zgodnie z regulaminem FSUE ; innymi słowy szacowane szkody przewyższają 0,6 % DNB .
Uważamy , że uruchomienie tego wsparcia jest ważne i niezbędne , dlatego głosowaliśmy za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Po raz kolejny musimy zwrócić uwagę na znaczne opóźnienia między wystąpieniem klęski żywiołowej , decyzją o uruchomieniu FSUE i rzeczywistym przekazaniem unijnego wsparcia państwom członkowskim i regionom , które w jej wyniku ucierpiały .
W tym przypadku do klęsk żywiołowych doszło w maju i czerwcu 2010 roku .
Parlament dopiero zatwierdził uruchomienie FSUE , prawie rok po nich .
Teraz inne wymogi proceduralne po raz kolejny opóźnią przekazanie pieniędzy adresatom .
Właśnie dlatego opowiadamy się za potrzebą dostosowania zasad uruchamiania tego funduszu , tak aby proces ten był bardziej elastyczny i szybszy .
Głosowaliśmy za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , w którym poparto uruchomienie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej ( FSUE ) w celu wsparcia sześciu państw : Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii .
W czterech krajach - Polsce , Słowacji , Węgrzech i Rumunii - klęski te zostały uznane za " poważne klęski żywiołowe " zgodnie z regulaminem FSUE ; innymi słowy szacowane szkody przewyższają 0,6 % DNB .
Musimy jednak zwrócić uwagę na znaczne opóźnienia między wystąpieniem klęski żywiołowej , decyzją o uruchomieniu FSUE i rzeczywistym przekazaniem unijnego wsparcia państwom członkowskim i regionom , które w jej wyniku ucierpiały .
Należy podkreślić , że do tych klęsk żywiołowych doszło w maju i czerwcu 2010 roku .
Właśnie dlatego opowiadamy się za potrzebą dostosowania zasad uruchamiania tego funduszu , tak aby proces ten był bardziej elastyczny i szybszy .
W 2010 roku powodzie wystąpiły na znacznych obszarach kilku państw Europy Środkowej .
Klęski żywiołowe dotknęły głównie Polskę , Słowację , Węgry , Republikę Czeską , Chorwację i Rumunię .
Ludzie żyjących w tych obszarach nie mogą sobie sami poradzić ze skutkami powodzi .
Nie mogą dać sobie rady z tymi problemami za pomocą własnych środków , ponieważ na budżety poszczególnych państw ma niekorzystny wpływ kryzys gospodarczy i finansowy .
Jednak Komisja proponuje uruchomienie Funduszu Solidarności UE na rzecz krajów dotkniętych przez te klęski żywiołowe .
Wszystkie wspomniane kraje zwróciły się o pomoc do funduszu po tym , jak wiosną i latem ubiegłego roku wystąpiły tam osuwiska ziemi , powodzie i ciągłe opady , które je sparaliżowały .
Żywioły wywołały znaczne szkody na tych terenach zarówno w przypadku infrastruktury publicznej , jak i prywatnej oraz transportu kolejowego i drogowego ; ucierpiało także rolnictwo .
Poważnie uszkodzone zostało także mienie , budynki mieszkalne i zabytki .
W związku z powyższym właściwe jest przekazanie krajom , które ucierpiały w ich wyniku , niezbędnej pomocy finansowej , tak aby mogły poradzić sobie ze skutkami tych klęsk żywiołowych i jak najszybciej powrócić do normalnego życia .
Zgodziłem się z przedmiotowym dokumentem , ponieważ Komisja poinformowała Parlament w swoim wniosku dotyczącym decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej ( COM ( 2011 ) 0010 ) , że na podstawie wniosków o udzielenie wsparcia złożonych przez Polskę , Słowację , Węgry , Republikę Czeską , Rumunię i Chorwację , jako kraj kandydujący , w związku z powodziami w maju , czerwcu i lipcu 2010 roku , proponuje uruchomienie Funduszu Solidarności UE .
Aby uniknąć zbędnej zwłoki w zatwierdzeniu wyżej wymienionego środka , który Komisja Budżetowa zamierza przyjąć jak najszybciej , należy wspomnieć , że Komisja Rozwoju Regionalnego nie wyraża sprzeciwu wobec uruchomienia Funduszu Solidarności UE w celu przekazania odnośnym krajom kwoty 182 388 893 euro zgodnie z wnioskiem Komisji i zgodnie z postanowieniami porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. oraz rozporządzenia Rady ( WE ) nr 2012 / 2002 .
Fundusz Solidarności jest instrumentem mającym kluczowe znaczenie dla UE .
Poza aspektem finansowym jest on także wyrazem europejskiej solidarności .
Jednak Rada właśnie nam pokazała , że solidarność ta zaczyna systematycznie maleć .
W tym momencie , chcąc pomóc obywatelom , którzy już bardzo ucierpieli w wyniku ubiegłorocznych powodzi , Rada zmusza nas do obcięcia funduszy z bardzo ważnych programów .
Ponadto jeśli spojrzymy na to , które państwa członkowskie aktualnie blokują w Radzie pomysł " nowych pieniędzy " na pokrycie potrzeb funduszu , zobaczymy , że są to państwa , które ze swojej strony skorzystały otrzymując znaczne sumy w ubiegłych latach .
Unia opiera się na zasadzie solidarności .
Bez niej nie bylibyśmy w stanie ukształtować takiej Europy , jaką mamy dzisiaj , ani nie będziemy w stanie kształtować Europy przyszłości .
W odróżnieniu od Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji , moim zdaniem Fundusz Solidarności , którego środki przeznaczane są na pokrycie szkód wyrządzonych przez klęski żywiołowe , jest prawdziwym przejawem europejskiej solidarności .
Bardzo doceniam to , że w przedmiotowym sprawozdaniu zaproponowano także przydzielenie środków na pokrycie strat wyrządzonych przez powódź w mieniu publicznym w Republice Czeskiej .
W szczególności dotyczy to Północnych Moraw , które ucierpiały w skutek fali powodziowej w maju ubiegłego roku , która wyrządziła szkody w całym regionie Europy Środkowej .
Doceniam to , że Republika Czeska otrzymała środki z Funduszu Solidarności na pokrycie wspomnianych szkód tym bardziej z tego powodu , że sąsiednie kraje ucierpiały w wyniku fali powodziowej bardziej niż ona .
Jednak dzięki europejskiej solidarności nie zapomniano także o wsparciu dla Republiki Czeskiej .
Chciałbym podziękować panu posłowi Březinie i panu posłowi Tošenovský ' iemu , z którymi skutecznie nawoływaliśmy do włączenia Republiki Czeskiej do grupy krajów , które otrzymają wsparcie z Funduszu Solidarności w związku ze wspomnianą falą powodziową .
Szczególne podziękowania należą się również przewodniczącemu parlamentu , panu Jerzemu Buzkowi , za odwiedzenie z nami terenów na Morawach , które ucierpiały w wyniku powodzi , i osobiste poparcie pomocy dla Republiki Czeskiej .
Rok 2010 był naznaczony klęską powodzi w wielu państwach Europy , w tym w Polsce - dwukrotnie .
Z zadowoleniem powitać należy przejawy solidarności wspólnoty europejskiej w usuwaniu skutków powodzi i działania podejmowane w celu ulżenia ciężkiej doli ludzi dotkniętych powodzią , którzy stracili dużą część ( często całość ) swojego dorobku materialnego i ponieśli uszczerbek na zdrowiu , a nawet stracili najbliższych .
W ramach wspierania idei solidarności w potrzebie , w cierpieniu , potrzebna jest refleksja na temat zapobiegania powodziom .
Drogą do zapobiegania jest prowadzenie gospodarki wodnej : regulacja rzek , budowa zbiorników retencyjnych itp .
Powinniśmy skierować dużo większe środki z funduszu spójności przeznaczone na cele środowiskowe właśnie na zapobieganie powodziom .
Głosując za sprawozdaniem R. Böge wzywam do wsparcia propozycji większych środków w budżecie po 2013 roku .
Bardzo się cieszę , że tak pozytywne decyzje zapadają w Parlamencie Europejskim .
Posłowie , którzy pochodzą z regionów dotkniętych skutkami powodzi mocno zabiegali , aby unijna pomoc została przyznana , a jak wiemy droga do tego sukcesu nie była łatwa .
Przekazanie 182,4 mln euro na rekompensatę skutków zeszłorocznych powodzi jest niezwykle ważne nie tylko dla regionów dotkniętych katastrofą żywiołową , ale także dla mieszkańców .
Polska i Podkarpacie jest regionem , który szczególnie ucierpiał w skutek żywiołu i liczę , że wypłacone środki finansowe na odbudowę infrastruktury zostaną skutecznie spożytkowane .
Dzisiejsza decyzja Parlamentu jest ostateczna i otwiera procedurę przekazania pieniędzy unijnych , dlatego głosowałam za sprawozdaniem w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności UE - powodzie w 2010 r w Polsce , na Słowacji , Węgrzech , w Czechach , Chorwacji i Rumunii .
na piśmie - Popieram przedmiotowy wniosek Komisji dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności UE .
Na podstawie wniosków o udzielenie wsparcia złożonych przez Polskę , Słowację , Węgry , Republikę Czeską , Rumunię i Chorwację , jako kraj kandydujący , w związku z powodziami w maju , czerwcu i lipcu 2010 roku , proponuje ona uruchomienie Funduszu Solidarności UE .
Chciałabym wyrazić zadowolenie w związku z dzisiejszym głosowaniem nad zatwierdzeniem uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej w celu przekazania wsparcia Polsce , Słowacji , Republice Czeskiej , Węgrom , Rumunii i Chorwacji w związku z ubiegłorocznymi powodziami w tych krajach .
Choć Parlament i Rada wciąż nie doszły do porozumienia w spawie technicznej procedury umożliwiającej pozyskanie kwoty 182,4 miliona euro potrzebnej na zrekompensowanie państwom członkowskim strat , Europa po raz kolejny okazała solidarność swoim obywatelom .
Zgadzam się na wykorzystanie nadwyżki budżetowej za rok 2010 na pokrycie " ujemnej rezerwy " wykorzystanej do znalezienia niezbędnych środków .
W rzeczywistości rezerwa ta jest metodą " księgową " , która powinna być stosowana w przypadku wszystkich sytuacji kryzysowych , do których może dojść w bieżącym roku budżetowym .
Solidarność jest najważniejszą cechą Unii Europejskiej .
W kontekście tej solidarności uważam , że sprawozdanie w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej w związku z powodziami , do których doszło w Polsce , na Słowacji , Węgrzech , w Republice Czeskiej , Chorwacji i Rumunii w 2010 roku jest niezbędne i pojawia się w odpowiednim momencie .
Solidarność ta będzie potrzebna jeszcze bardziej w raz z tym , jak zmiany klimatyczne będą dalej prowadzić do klęsk żywiołowych w całej Europie .
W związku z tym należy opracować strategie umożliwiające ograniczenie emisji gazów cieplarnianych .
Wysiłki Unii Europejskiej muszą skupiać się na konsolidacji działań podejmowanych przez państwa członkowskie w celu przeciwdziałania dużym powodziom w Europie , do których dochodzi ostatnio coraz częściej , i ograniczania ich wpływu .
Jednym z priorytetów w tym zakresie musi być to , aby państwa członkowskie oceniały działania , które zwiększają ryzyko powodzi i zwiększyły szybkość reakcji , mobilność i elastyczność przeprowadzanych interwencji .
Na koniec chciałbym podkreślić , jak ważne dla obywateli jest posiadanie informacji i uczestnictwo w działaniach i planach dotyczących zarządzania powodziowego .
Przedmiotowy instrument solidarności był wykorzystany w przeszłości - mam konkretnie na myśli mój kraj , gdzie wsparcie zostało przekazane Maderze po ulewnych deszczach , które wystąpiły tam w lutym 2010 roku - dlatego teraz w pełni uzasadnione jest uruchomienie go w celu złagodzenia wpływu , jakie klęski żywiołowe mają zawsze na mieszkańców państw , w których do nich dochodzi .
Ubiegłoroczne intensywne opady deszczu doprowadziły do katastrofalnej sytuacji w krajach Europy Środkowej .
Wylewające rzeki zalały ulice i domy .
Ludzie zostali bez środków do życia , a wielu z nich straciło prawie cały dobytek ..
Właśnie dlatego kluczowe znaczenie miała wtedy błyskawiczna ocena sytuacji i szybka pomoc .
Słowacja , Węgry , Polska , Republika Czeska , Chorwacja i Rumunia zwróciły się o wsparcie z Unii Europejskiej , aby pomóc ludziom w potrzebie , korzystając z Funduszu Solidarności .
Z zadowoleniem odnotowuję fakt , że także Parlament Europejski dostrzegł tę sytuację i on też wyraził chęć pomocy tym krajom .
Właśnie z tego powodu uznaję poparcie przedmiotowego wniosku dotyczącego decyzji za bardzo ważne i chciałbym skorzystać z tej okazji , aby wyrazić wdzięczność wszystkim , którzy w tym czasie okazali solidarność mieszkańcom krajów Europy Środkowej .
Po obfitych opadach deszczu w sierpniu 2010 roku , w wyniku których rzeki wystąpiły z brzegów a ludzie zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów , Republika Czeska w październiku 2010 roku złożyła wniosek o pomoc z Funduszu Solidarności .
Nie został przekroczony próg 0,6 % dochodu narodowego brutto , ale większość mieszkańców ucierpiała w wyniku powodzi , a gospodarka regionu była na skraju katastrofy .
Poważne szkody zostały wyrządzone w tak ważnych branżach , jak turystyka i przemysł .
Udzielone wsparcie pokryje część kosztów związanych ze środkami bezpośrednimi niezbędnymi do odbudowy uszkodzonej infrastruktury .
W związku z powyższym popieram przedmiotowy wniosek .
Ubiegłego lata na większości terytorium Rumunii doszło do poważnych powodzi i osuwisk ziemi .
Szkody oszacowano na około 900 milionów euro , co stanowi prawie 0,7 % rumuńskiego PKB .
Z zadowoleniem przyjmuję pomoc z Funduszu Solidarności , która umożliwi zarówno złagodzenie wpływu tej klęski żywiołowej , jak i przeciwdziałanie incydentom o takim samym charakterze w przyszłości .
Fundusz Solidarności jest jednym z konkretnych przykładów pokazujących znaczenie wspólnych działań na szczeblu UE , jaki można pokazać naszym obywatelom
Komisja proponuje uruchomienie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na rzecz Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii zgodnie z Porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami ( IIA ) .
Porozumienie międzyinstytucjonalne przewiduje uruchomienie przedmiotowego funduszu do wysokości 1 miliarda euro rocznie .
Poza wnioskiem w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na rzecz Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii , Komisja przedstawiła również projekt budżetu korygującego .
Ze sprawozdania jasno wynika , że wszystkie wnioski spełniają kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu ( WE ) nr 2012 / 2002 .
W związku z tym głosowałam za uruchomieniem Funduszu Solidarności UE na kwotę 105 567 155 euro dla Polski , 20 430 841 euro dla Słowacji , 22 485 772 euro dla Węgier , 5 111 401 euro dla Republiki Czeskiej , 3 825 983 euro dla Chorwacji i 24 967 741 euro dla Rumunii , co daje łączną kwotę 182 388 893 euro w formie środków na zobowiązana i płatności .
Bezpośrednie koszty powodzi , które dotknęły Polskę , Słowację , Republikę Czeską , Węgry , Chorwację i Rumunię w 2010 roku , wyniosły 5 512 719 662 euro .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , aby zatwierdzone zostało uruchomienie kwoty 182,4 miliona euro z Funduszu Solidarności UE przeznaczonej na te powodzie .
Nie zgodziłam się na źródło finansowania , " ujemną rezerwę " zaproponowaną przez Radę .
Jednak zagłosowałam za wnioskiem Rady , gdyż uważam , że obywatele , którzy ucierpieli na skutek powodzi nie mogą stać się ofiarami instytucjonalnej bitwy między państwami członkowskimi i Parlamentem Europejskim .
Zajmujemy się wnioskami o pomoc złożonymi przez Polskę , Słowację , Węgry , Republikę Czeską , Rumunię i Chorwację ( jako kraj kandydujący ) mającymi na celu naprawę znacznych szkód spowodowanych przez katastrofalne powodzie w tych krajach w maju , czerwcu i lipcu 2010 roku .
W związku z tym , że wszystkie wnioski spełniają kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu ( WE ) nr 2012 / 2002 , głosowałem za przyjęciem przedmiotowego wniosku w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej i przekazania kwoty 182 388 893 euro wspomnianym krajom , mając nadzieję , że wsparcie to może pomóc w przyspieszeniu odbudowy obszarów dotkniętych powodziami i złagodzeniu cierpienia ich mieszkańców .
Z zadowoleniem przyjęłam głosowanie nad projektem decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia środków z Funduszu Solidarności UE na rzecz Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii .
Wszystkie te kraje ucierpiały w zeszłym roku w wyniku potężnych powodzi spowodowanych ulewnymi deszczami , które doprowadziły do osunięć ziemi i znacznych strat w ludziach , a także uszkodzeń budynków mieszkalnych , firm , obszarów rolnych , dróg i sieci kolejowych oraz innej infrastruktury .
Choć kwota zaproponowanej pomocy stanowi zaledwie kilka procent łącznych strat oszacowanych w większości tych krajów , to jest to i tak znaczące wsparcie wynoszące 182 miliony euro .
Chciałabym zaznaczyć , że UE stworzyła Fundusz Solidarności w celu wspierania mieszkańców regionów , które ucierpiały w wyniku klęsk żywiołowych .
Chciałabym podziękować posłom za poparcie przedmiotowego sprawozdania .
na piśmie - Głosuję za .
Komisja proponuje uruchomienie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej na rzecz Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii zgodnie z pkt. 26 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami ( IIA ) .
Porozumienie międzyinstytucjonalne przewiduje uruchomienie Funduszu Solidarności do wysokości 1 miliarda euro rocznie .
Poza wnioskiem w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności UE na rzecz Polski , Słowacji , Węgier , Republiki Czeskiej , Chorwacji i Rumunii , Komisja przedstawiła również projekt budżetu korygującego ( DAB nr 1 / 2011 z 14 stycznia 2011 r . ) , aby uwzględnić te środki na zobowiązana i płatności w budżecie na rok 2010 , co przewiduje pkt 26 Porozumienia międzyinstytucjonalnego .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego tekstu , ponieważ musimy uruchomić Fundusz Solidarności Unii Europejskiej na rzecz tych państw w Europie Środkowej i Wschodniej , które ucierpiały w wyniku powodzi w 2010 roku .
Kraje takie jak Polska , Słowacja , Węgry , Republika Czeska , Chorwacja i Rumunia poniosły ogromne koszty z powodu ulewnych deszczy w tym okresie , które spowodowały wielkie zniszczenia w ich infrastrukturze .
W samej Polsce w maju i czerwcu 2010 roku doszło do dwóch następujących po sobie powodzi na jej głównych rzekach , które wyrządziły znaczne szkody w rolnictwie , sieciach transportowych i obiektach dziedzictwa kulturowego .
Obecnie priorytetem jest odbudowa regionów najbardziej dotkniętych przez tragiczne wydarzenia ubiegłego roku , umożliwiająca im ponowne uruchomienie systemów produkcji bez dalszego opóźnienia .
Powodzie w 2010 roku dotknęły w różnym stopniu wiele europejskich krajów .
Na przykład w Republice Czeskiej powódź była mniejsza pod względem obszaru zalanych terenów , ale jej skutki były naprawdę niszczycielskie dla tego kraju , podobnie jak w Polsce .
W związku z tym poparłam uruchomienie środków w oparciu o możliwość przewidzianą w rozporządzeniu Rady ( WE ) nr 2012 / 2002 na potrzeby tak wyjątkowych sytuacji .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , w tym za uruchomieniem środków dla Republiki Czeskiej i Chorwacji , która jest podobnym przykładem .
Poparłam sprawozdanie w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej zgodnie z pkt 26 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim , Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami .
Niezmiernie istotne jest wsparcie UE dla krajów , które ucierpiały w wyniku katastrof naturalnych .
Straty , jakie spowodował żywioł , sięgają ponad 2,9 miliarda euro .
Unijne wsparcie finansowe pomoże w odbudowie zniszczonej przez żywioł infrastruktury komunalnej : wodociągów , kanalizacji , dróg i mostów .
Minął już prawie rok od powodzi .
Pomoc jest w dalszym ciągu niezbędna .
Powinna być uruchamiana szybciej .
W tym celu należy skrócić procedury przyznawania pomocy finansowej z Funduszu Solidarności .
Popieram przedmiotowe sprawozdanie , ponieważ propaguje się w nim zrównoważone połowy na obszarze połowowym Komorów , w oparciu o zasadę niedyskryminacji między różnymi flotami prowadzącymi tam połowy , przy jednoczesnym zachęcaniu do dialogu politycznego w sprawie niezbędnych reform .
Popieram to sprawozdanie również dlatego , że zapewnia postęp w porównaniu z poprzednią umową , gdyż przewiduje się w nim zawieszenie protokołu w przypadku łamania praw człowieka .
Mając jednak na uwadze , że celem tego protokołu jest umocnienie partnerstwa i zacieśnienie współpracy w sektorze rybołówstwa za sprawą wykorzystania wszystkich instrumentów finansowych , chciałbym zwrócić uwagę na pilną potrzebę zapewnienia ram , które będą sprzyjały większym inwestycjom w danym sektorze , jak również potrzebę zoptymalizowania funkcjonowania tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego .
Poparłem przedmiotowe sprawozdanie , ponieważ zawiera ono zobowiązanie do promowania odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa we wszystkich regionach , w których prowadzą połowy statki UE , opierając się na wyczerpującej ocenie dostępnych zasobów i przy upewnieniu się , że uprawnienia do połowów , które będą wykorzystywane , zostały potwierdzone w wiarygodnych i uznanych opiniach naukowych i wykluczają ryzyko wyczerpania lokalnych zasobów .
Związek Komorów uważa się za jeden z najsłabiej rozwiniętych krajów , a jego gospodarka w znacznym stopniu zależna jest od zagranicznych dotacji i wsparcia technicznego .
Chociaż zasoby , które można eksploatować w Związku Komorów - w przeważającej części duże ryby pelagiczne - przedstawiają szacunkowo 33 tysiące ton rocznie , to roczne połowy lokalnych rybaków osiągają około 16 tysięcy ton , które są całkowicie wchłaniane przez lokalny rynek .
Głównym celem nowego protokołu jest określenie uprawnień do połowów oferowanych statkom UE w zakresie praw dostępu i wsparcia sektora oraz kontynuowanie współpracy między UE a Związkiem Komorów , opracowanie ram partnerstwa dla rozwoju zrównoważonej polityki rybołówstwa oraz odpowiedzialnej eksploatacji zasobów rybnych na obszarze połowowym Komorów w interesie obu stron .
Zawieranie dwustronnych umów w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a państwami trzecimi - nazywanych umowami o partnerstwie w sektorze rybołówstwa - jest powszechną praktyką w ramach wspólnej polityki rybołówstwa .
Głosowałem za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ uważam , że nowy protokół do umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa ze Związkiem Komorów jest w interesie obu stron .
Z jednej strony oferuje statkom z UE większe uprawnienia do połowów na obszarze połowowym Komorów , ponieważ wykluczono możliwość wyczerpania lokalnych zasobów .
Z drugiej strony UE przeznacza fundusze na rozwój sektorowej polityki rybołówstwa Komorów .
Popieram wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów .
Uważam ten protokół za korzystny , gdyż propaguje odpowiedzialne i zrównoważone połowy na wodach terytorialnych Komorów oraz służy interesom obu stron , oferując statkom z UE uprawnienia do połowów w zamian za ważne wsparcie sektorowe społeczności Archipelagu Komorów .
Głosowałam za przyjęciem zalecenia w sprawie umowy w sektorze rybołówstwa między UE a Związkiem Komorów , ponieważ strony tej umowy zobowiązują się propagować zrównoważone i odpowiedzialne rybołówstwo na obszarze połowowym Komorów , jak również dlatego , że zawiera ona klauzulę zawieszającą na wypadek łamania praw człowieka w Związku Komorów .
Obecny protokół do obowiązującej umowy w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów , jednej z wielu umów o partnerstwie w sektorze rybołówstwa zawartych przez Unię Europejską , wygasł 31 grudnia 2010 r .
Wraz z wejściem w życie decyzji Rady w sprawie tymczasowego zastosowania tego protokołu oraz z chwilą wygaśnięcia obowiązującego protokołu zawarty zostanie nowy protokół na okres trzech lat ( 2011-2013 ) .
Wniosek dotyczący decyzji ma na celu określenie uprawnień do połowów dla statków Unii Europejskiej w oparciu o nadmiar dostępnych zasobów i rekompensatę finansową za prawa dostępu oraz wsparcie sektorowe .
Nowy protokół służy interesom obu stron i ma na celu umocnienie współpracy w sektorze rybołówstwa za sprawą wykorzystania dostępnych instrumentów finansowych .
Odczuwano potrzebę stworzenia ram sprzyjających rozwojowi inwestycji w danym sektorze oraz potrzebę optymalizacji funkcjonowania tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego .
Tak samo jak sprawozdawca uważam , że Parlament powinien mieć możliwość dokładnego monitorowania zmian umowy i sposobu jej wykonania , oraz że Komisja jest zobowiązana zapewnić mu taką możliwość .
Przedmiotowe sprawozdanie koncentruje się na wniosku dotyczącym decyzji Rady w sprawie zawarcia protokołu ustalającego warunki , na jakich statki rybackie Unii Europejskiej ( UE ) mogą prowadzić połowy na wodach Związku Komorów .
UE od lat zawiera umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa z wieloma krajami , zapewniając w zamian określony wkład finansowy , zasadniczo przeznaczony na wspieranie krajowej polityki w sektorze rybołówstwa , zwłaszcza na ochronę zasobów .
Wraz z wejściem w życie traktatu lizbońskiego zwiększyła się odpowiedzialność Parlamentu za dany sektor , w związku z czym nowe umowy w sektorze rybołówstwa wymagają teraz naszej zgody .
Mając na uwadze wygaśnięcie protokołu do umowy między UE a Związkiem Komorów dnia 31 grudnia 2010 r . , zachodzi pilna konieczność jego wznowienia .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego wniosku , gdyż służy interesom obu stron , co bardzo dobrze wyjaśnia sprawozdawca .
Szkoda tylko , że wniosek pojawił się tak późno .
W przedmiotowym sprawozdaniu popiera się nowy protokół do umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między UE a Komorami , który będzie obowiązywał przez trzy lata i którego podstawowym celem jest ustalenie uprawnień do połowu dla statków z UE , rekompensaty finansowej za prawa dostępu oraz wsparcia sektorowego .
Jest to umowa dotycząca praw dostępu do wód Komorów dla 70 europejskich statków w zamian za rekompensatę finansową w kwocie wynoszącej około 600 tysięcy euro rocznie , z której mniej więcej połowa ma być przeznaczona na rozwój sektora rybołówstwa w Związku Komorów .
Kraj ten nie ma praktycznie innych zasobów ; spośród 800 tysięcy mieszkańców tego kraju 30 tysięcy uzależnionych jest od danego sektora .
Jest coś na rzeczy , że umowy o partnerstwie w danej dziedzinie przestały być tak widoczne i to powinno nas skłonić do przemyśleń oraz zmian w obszarze polityki .
Uprawnienia do połowów otrzyma 45 sejnerów tuńczykowych - w tym 22 francuskie i 22 hiszpańskie - oraz 25 taklowców powierzchniowych : to więcej niż na podstawie obowiązującego aktualnie protokołu , w którym uwzględnia się 40 sejnerów i 17 taklowców .
Portugalia nadal dysponuje pięcioma taklowcami , którymi dysponowała już wcześniej .
Głównymi beneficjentami pozostają Francja i Hiszpania .
Popieram ten dokument , ponieważ zawieranie umów dwustronnych w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi - nazywanych od 2004 roku umowami o partnerstwie w sprawie połowów - jest powszechną praktyką w ramach wspólnej polityki rybołówstwa ( WPRyb ) i stanowi ważny filar jej wymiaru zewnętrznego .
W umowach z krajami Afryki i Pacyfiku znaczną część rekompensaty finansowej UE przeznacza się właśnie na wspieranie krajowych strategii politycznych w zakresie rybołówstwa , opartych na zasadzie trwałości i należytego zarządzania zasobami rybnymi .
Umowy o partnerstwie stanowią zatem zobowiązanie do promowania odpowiedzialnego i trwałego rybołówstwa we wszystkich regionach , w których prowadzą połowy statki UE , opierając się na wyczerpującej ocenie dostępnych zasobów i przy upewnieniu się , że uprawnienia do połowów , które będą wykorzystywane , zostały potwierdzone w wiarygodnych i uznanych opiniach naukowych i wykluczają ryzyko wyczerpania lokalnych zasobów .
Z wejściem w życie Traktatu z Lizbony potwierdzone zostały przyznane Parlamentowi Europejskiemu szersze uprawnienia w sprawie umów o partnerstwie w zakresie połowów : na mocy art. 218 ust. 6 lit. a ) TFUE przed zawarciem umowy wymaga się obecnie zgody Parlamentu , która zastąpiła wcześniejszą zwykłą procedurę konsultacji .
Moim zdaniem proponowany nowy protokół do umowy o partnerstwie ze Związkiem Komorów służy interesom obu stron .
Sektor rybołówstwa w regionie Komorów jest bardzo specyficzny .
Połowy , których dokonują lokalni rybacy , rzadko kiedy wystarczają na pokrycie zapotrzebowań miejscowej społeczności .
Jest to spowodowane słabo rozwiniętą , a wręcz nieistniejącą infrastrukturą portową i flotą rybacką .
Ludność mieszkająca na wyspach tej części Oceanu Indyjskiego jest bardzo biedna , boryka się z problemem bezrobocia i , jak pisze sam sprawozdawca , jest praktycznie uzależniona od finansowego wsparcia z zagranicy .
Umowa o partnerstwie , zezwalająca na połowy statków UE na terytorium Komorów w zamian za dotacje finansowe , niewątpliwie przyczyni się do wzmocnienia gospodarki tego regionu .
Powinniśmy jednak monitorować , w jaki sposób fundusze te są wydawane , i czy faktycznie przyczyniają się do poprawienia sytuacji w sektorze .
Celem nowego protokołu , ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Związkiem Komorów , jest umocnienie partnerstwa i zacieśnienie współpracy w sektorze rybołówstwa z wykorzystaniem wszystkich dostępnych instrumentów finansowych .
Protokół zapewni ramy dla wzrostu inwestycji w tym sektorze , pomagające również zwiększyć wartość produktów pochodzących z tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego .
Popieram wniosek w sprawie ustanowienia tego nowego protokołu .
Projekt zalecenia Rady , dotyczący ustanowienia protokołu przewidującego kwoty połowowe i rekompensatę finansową określone w umowie o partnerstwie między Unią Europejską a Związkiem Komorów , ma nakreślić rolę , jaką Parlament Europejski może odegrać w procedurze przeglądu tej umowy .
Europa zawsze realizowała umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa , a umowa o partnerstwie ze Związkiem Komorów obowiązuje od 1998 roku .
Nowy protokół ma na celu ustalenie kwot połowowych dla statków rybackich z Unii Europejskiej na wodach Komorów , z zastrzeżeniem zrównoważonej i odpowiedzialnej eksploatacji zasobów rybnych , zwiększenia inwestycji w tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne oraz większego zaangażowania tego rybołówstwa .
W projekcie decyzji Rady zapewniono , by na wznowieniu umowy skorzystały obie strony , tak Europa , jak i Związek Komorów , ale mając na uwadze , że od czasu wejścia w życie traktatu lizbońskiego Parlament odgrywa we wdrażaniu tych umów określoną rolę , na każdym etapie prowadzącym do ostatecznego zatwierdzenia umowy musimy określać działania , w które ma być on zaangażowany .
Zawieranie umów dwustronnych w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi - nazywanych od 2004 roku umowami o partnerstwie w sprawie połowów - jest powszechną praktyką w ramach wspólnej polityki rybołówstwa ( WPRyb ) i stanowi ważny filar jej wymiaru zewnętrznego .
Umowy o partnerstwie stanowią zatem zobowiązanie do promowania odpowiedzialnego i trwałego rybołówstwa we wszystkich regionach , w których prowadzą połowy statki UE , opierając się na wyczerpującej ocenie dostępnych zasobów i przy upewnieniu się , że uprawnienia do połowów , które będą wykorzystywane , zostały potwierdzone w wiarygodnych i uznanych opiniach naukowych i wykluczają ryzyko wyczerpania lokalnych zasobów .
Omawiana nowa umowa zastępuje umowę , która obowiązywała dotychczas i która wygasła 31 grudnia 2010 r .
Umowa taka umożliwia statkom rybackim z UE dostęp do obszarów połowowych Komorów w zamian za rekompensatę finansową .
Ogromną zaletą tego rodzaju protokołu jest to , że Unia Europejska może pomóc w rozwoju takich krajów .
W tym przypadku zapewni większą pomoc dla sektora rybołówstwa , gdyż trafi do niego 50 % przekazywanych środków .
Powinniśmy mieć na uwadze , że 30 tysięcy obywateli Komorów jest bezpośrednio uzależnionych od sektora rybołówstwa , zatem wsparcie takie ma duże znaczenie .
na piśmie - Umowa o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Związkiem Komorów wygasła w grudniu 2010 roku .
Nowy protokół jest ważny od 2011 do 2013 roku i powinien być tymczasowo stosowany do czasu zamknięcia procedury zatwierdzania go przez Parlament .
Na mocy projektu umowy strony zobowiązują się do promowania odpowiedzialnych połowów w strefie połowowej Komorów w oparciu o zasadę niedyskryminacji pomiędzy różnymi flotami prowadzącymi połowy na obszarze połowowym Komorów .
Jeśli chodzi o uprawnienia do połowów , otrzyma je 45 sejnerów tuńczykowych i taklowców powierzchniowych .
W przeciwieństwie do poprzedniej umowy , nowa umowa zawiera klauzulę umożliwiającą zawieszenie stosowania protokołu w przypadku łamania praw człowieka .
Uważam , że trzeba umocnić partnerstwo i zacieśnić współpracę w sektorze rybołówstwa , wykorzystując w tym celu wszystkie dostępne instrumenty finansowe .
Dlatego głosowałem na " tak ” .
Zawieranie umów dwustronnych w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi - nazywanych umowami o partnerstwie w sprawie połowów - jest powszechną praktyką w ramach wspólnej polityki rybołówstwa ( WPRyb ) i stanowi ważny filar jej wymiaru zewnętrznego .
Wniosek dotyczący nowego protokołu do umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Związkiem Komorów stanowi ważny filar jej wymiaru zewnętrznego i służy interesom obu stron .
Sprawozdanie zawiera następujące zalecenia , które uważa się za istotne :
• Komisja powinna przekazać Parlamentowi wnioski z posiedzeń i prac wspólnego komitetu przewidzianego w art. 9 umowy , a także wieloletni program sektorowy , o którym mowa w art. 7 lit. c ) protokołu , oraz wyniki odpowiednich ocen rocznych ;
• przedstawiciele Parlamentu Europejskiego , w roli obserwatorów , powinni mieć możliwość uczestniczenia w posiedzeniach i pracach wspólnego komitetu ;
• Komisja powinna przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania umowy przed rozpoczęciem ponownych negocjacji w sprawie umowy ;
• Komisja powinna jednakowo traktować Parlament Europejski i Radę w odniesieniu do pełnego i natychmiastowego prawa do informacji , a także w zakresie monitorowania i oceny realizacji każdej umowy międzynarodowej w dziedzinie rybołówstwa , jak również w odniesieniu do negocjacji w sprawie jej przedłużenia .
Z tych powodów głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Niniejszy protokół ma zastąpić protokół załączony do umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Związkiem Komorów , który wygasł 31 grudnia 2010 r .
Głównym celem nowego protokołu jest określenie uprawnień do połowów oferowanych statkom UE w zakresie praw dostępu i wsparcia sektora oraz kontynuowanie współpracy między UE a Związkiem Komorów , opracowanie ram partnerstwa dla rozwoju zrównoważonej polityki rybołówstwa i odpowiedzialnej eksploatacji zasobów rybnych na obszarze połowowym Komorów .
Według nowego protokołu łączna roczna rekompensata finansowa UE wyniesie 1 845 750 euro na cały 3-letni okres .
Planuje się również rozwój inwestycji w sektorze rybołówstwa w celu optymalizacji funkcjonowania tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego wniosku w sprawie zawarcia nowego protokołu do umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Związkiem Komorów , ponieważ uważam , że służy on interesom obu stron .
na piśmie - W głosowaniu opowiedziałem się na " nie ” .
Z wejściem w życie Traktatu z Lizbony potwierdzone zostały przyznane Parlamentowi Europejskiemu szersze uprawnienia w sprawie umów o partnerstwie w zakresie połowów : na mocy art. 218 ust. 6 lit. a ) TFUE przed zawarciem umowy wymaga się obecnie zgody Parlamentu , która zastąpiła wcześniejszą zwykłą procedurę konsultacji .
My - Grupa Zielonych - jesteśmy bardzo krytyczni , jeśli chodzi o dotychczasowy sposób wdrażania tego rodzaju umów .
Zawieranie umów dwustronnych w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi zawsze było powszechną praktyką w ramach wspólnej polityki rybołówstwa i stanowi ważny filar jej wymiaru zewnętrznego .
W umowach z krajami Afryki i Pacyfiku znaczną część rekompensaty finansowej UE przeznacza się właśnie na wspieranie krajowych strategii politycznych w zakresie rybołówstwa , opartych na zasadzie trwałości i należytego zarządzania zasobami rybnymi .
Dwustronne stosunki w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów sięgają 1988 roku .
W przyjętej dzisiaj rezolucji uwydatniono fakt , że informowanie Parlamentu w większym stopniu i sprawowanie przez Parlament kontroli na wszystkich etapach procesu negocjacji przyczyniłoby się do wzmocnienia aspektów prawdziwego partnerstwa i miałoby znaczny wpływ na rozwój sektora rybołówstwa .
Parlament Europejski i Radę trzeba traktować jednakowo w odniesieniu do pełnego i natychmiastowego prawa do informacji , a także w zakresie monitorowania i oceny realizacji każdej umowy międzynarodowej w dziedzinie rybołówstwa , jak również w odniesieniu do negocjacji w sprawie jej przedłużenia .
Flota rybacka UE prowadzi połowy na całym świecie .
Dwustronne stosunki w sektorze rybołówstwa między obecną UE a Związkiem Komorów sięgają 1988 roku .
Obecny przegląd umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa z 2006 roku , dokonany w ramach procedury przedłużenia czasu jej obowiązywania , zaowocował również uwzględnieniem w umowie podstawowych zasad polityki na rzecz zrównoważonego rybołówstwa oraz odpowiedzialnej eksploatacji zasobów rybnych na obszarze połowowym Komorów .
To nie tylko pożądany postęp , ale również konieczność , jeżeli UE i jej wspólna polityka rybołówstwa mają zachować wiarygodność .
Trzeba zatem zdecydowanie poprzeć apel sprawozdawcy o informowanie Parlamentu w większym stopniu i sprawowanie przez Parlament większej kontroli .
Z tego powodu zagłosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Poprawa eurośródziemnomorskich umów handlowych może przyczynić się do stabilności gospodarczej i politycznej w tym regionie z myślą o ugruntowaniu jednolitego obszaru pokoju , sprawiedliwości , równości , wolności i demokracji .
Celem utworzenia standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów jest zapewnienie usprawnionych i skutecznych procedur odwoławczych podlegających rygorystycznym terminom , które mogłyby zwiększyć bezpieczeństwo i przewidywalność dwustronnych stosunków handlowych , usprawniając funkcjonowanie eurośródziemnomorskiej strefy wolnego handlu .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego projektu rezolucji .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , ponieważ należy ustanowić skuteczny mechanizm rozstrzygania sporów handlowych między Unią Europejską a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim .
Proponowany mechanizm jest wzorowany na mechanizmach rozstrzygania sporów przewidzianych w najnowszych umowach zawartych przez Unię Europejską , a ponadto jest zgodny z zasadami i procedurami rozstrzygania sporów Światowej Organizacji Handlu .
Mechanizm będzie wspierał funkcjonowanie eurośródziemnomorskiej strefy wolnego handlu , lecz przede wszystkim zapewni stabilność dwustronnych stosunków handlowych między Unią Europejską a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim .
Wszystkie usprawnienia umów eurośródziemnomorskich mają znaczący wpływ na gospodarczą i polityczną stabilność krajów , przyczyniając się do niezliczonych korzyści na płaszczyźnie społecznej i demokratycznej .
Pochwalam zatem wszelkie działania w tym kierunku .
Mając na uwadze niekompletne rozstrzygnięcie niektórych sporów na podstawie postanowień Układu śródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim , przyznaję , że metody dyplomatyczne okazały się w tym przypadku nieskuteczne .
Dlatego akceptuję potrzebę ustanowienia mechanizmu pozwalającego na proste i skuteczne stosowanie zasobów i popieram projekt decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy w formie protokołu między Unią Europejską a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim .
Celem protokołu jest ustanowienie mechanizmu rozstrzygania sporów mającego zastosowanie do sporów podlegających postanowieniom umowy eurośródziemnomorskiej .
Umowy eurośródziemnomorskie zawierają niektóre postanowienia dotyczące liberalizacji handlu towarami , lecz wynikające z nich zasady rozstrzygania sporów opierają się przede wszystkim na dyplomacji , w wyniku czego strona pozwana o naruszenie mogła łatwo blokować postępowanie .
W 2006 roku Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z jej partnerami z regionu śródziemnomorskiego z myślą o ustanowieniu mechanizmów rozstrzygania sporów handlowych wzorujących się na mechanizmach rozstrzygania sporów z najnowszych umów zawartych przez Unię Europejską w ramach Światowej Organizacji Handlu .
Projekt umowy z Jordanią został parafowany w dniu 9 grudnia 2009 roku .
Popieram mechanizm rozstrzygania sporów i wyrażam nadzieję , że jego działanie będzie raczej zniechęcające niż represyjne .
Mam również nadzieję , że Jordania jest w stanie oprzeć się niestabilności w regionie i pozostanie umiarkowanym i odpowiedzialnym partnerem , którym była w trakcie panowania króla Husseina i króla Abdullaha II .
Omawiane zalecenie opiera się na projekcie decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy w formie protokołu między Unią Europejską a Jordanią , której celem jest ustanowienie mechanizmu rozstrzygania sporów jako części umowy eurośródziemnomorskiej .
W ujęciu ogólnym rozstrzyganie sporów handlowych między krajami metodami dyplomatycznymi nie zawsze przynosiło pożądane efekty , dlatego , w kontekście regionu eurośródziemnomorskiego , rozpoczęto negocjacje między UE a jej partnerami eurośródziemnomorskimi , w szczególności z Jordanią .
Projekt umowy podpisano w dniu 9 grudnia 2009 r. na eurośródziemnomorskiej konferencji ministerialnej w sprawie handlu w Brukseli .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego projektu rezolucji legislacyjnej Parlamentu Europejskiego , ponieważ mam świadomość , że pozwoli on znacząco poprawić stosunki między państwami w obszarze wolnego handlu i przyczyni się do stabilności gospodarczej i politycznej w regionie .
Pochwalam zatem nową umowę i wyrażam nadzieję , że po jej wejściu w życie nie powstaną żadne spory między UE lub jej państwami członkowskimi a Jordanią .
Jak wspomniano w uzasadnieniu do przedmiotowego sprawozdania , dotychczas spory wynikające z umów śródziemnomorskich były rozstrzygane wyłącznie metodami dyplomatycznymi .
" Alternatywny ” model , który nam zaproponowano , wpisuje się w logikę propagowaną w Światowej Organizacji Handlu , która - w poszukiwaniu domniemanej skuteczności - próbuje obejść suwerenność narodową , rozwiązywanie sporów poprzez poszanowanie cech właściwych dla każdego kraju oraz prawa tych krajów do obrony własnych interesów i interesów swoich mieszkańców .
Rozwiązywanie sporów drogą dyplomatyczną gwarantuje krajom równe traktowanie .
Natomiast proponowany mechanizm obala tę zasadę , zachęcając do przepływu kapitału i przedkładania siły gospodarczej nad siłę polityczną oraz interesów kapitału nad interes krajów i narodów .
Nasz sprzeciw wobec tego mechanizmu i jego implikacji jest jak najbardziej uzasadniony , ponieważ wynika z umowy zawartej między UE , której legitymacja wynikająca z traktatu lizbońskiego jest wątpliwa ( a w każdym razie godna pożałowania ) , a reżimem króla Abdullaha , który nadal gwałtownie represjonuje powstający , pokojowy ruch młodzieży domagającej się reform i swobód demokratycznych .
Dotychczas spory wynikające z umów eurośródziemnomorskich były rozwiązywane wyłącznie metodami dyplomatycznymi .
Natomiast proponowany mechanizm obala tę zasadę , zachęcając do przepływu kapitału i przedkładania siły gospodarczej nad siłę polityczną oraz interesów kapitału nad interes krajów i narodów .
Nasz sprzeciw wobec tego mechanizmu i jego implikacji jest jak najbardziej uzasadniony , ponieważ wynika z umowy zawartej między UE , której legitymacja wynikająca z traktatu lizbońskiego jest wątpliwa , a reżimem króla Abdullaha , który nadal gwałtownie represjonuje powstający , pokojowy ruch młodzieży domagającej się reform i swobód demokratycznych .
Utworzenie standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów jest pożądane , ponieważ zapewni usprawnione i skuteczne procedury odwoławcze podlegające rygorystycznym terminom .
Sprawozdawca uważa , że tego rodzaju aktualizacja umów eurośródziemnomorskich o wolnym handlu może przyczynić się do stabilności gospodarczej i politycznej w tym kluczowym regionie , z myślą o ugruntowaniu jednolitego obszaru pokoju , rozwoju , sprawiedliwości , równości , wolności , pluralizmu , demokracji i szacunku .
Ponadto prawidłowe stosowanie takiego mechanizmu mogłoby zwiększyć bezpieczeństwo i przewidywalność dwustronnych stosunków handlowych i stanowić kolejny krok w kierunku utworzenia eurośródziemnomorskiej strefy wolnego handlu i jej prawidłowego funkcjonowania .
Przeszłość pokazuje nam , że dyplomacja nie okazała się skuteczna w rozstrzyganiu różnych istniejących sporów .
Dlatego pochwalam utworzenie standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów , który powinien zapewnić usprawnione i skuteczne procedury odwoławcze podlegające rygorystycznym terminom .
Zgadzam się ze sprawozdawcą , że te usprawnienia umów śródziemnomorskich o wolnym handlu mogą przyczynić się do gospodarczej i politycznej stabilności w tym regionie , co ma kluczowe znaczenie dla ugruntowania jednolitego obszaru pokoju , rozwoju , sprawiedliwości , równości , wolności , pluralizmu , demokracji i szacunku .
Ponadto prawidłowe stosowanie takiego mechanizmu mogłoby zwiększyć bezpieczeństwo i przewidywalność naszych dwustronnych stosunków handlowych i stanowić kolejny krok w kierunku utworzenia eurośródziemnomorskiej strefy wolnego handlu i jej prawidłowego funkcjonowania .
na piśmie - Wiem , że proponowany mechanizm wzoruje się na mechanizmach rozstrzygana sporów z najnowszych umów zawartych przez Unię Europejską i na WTO .
Dwustronne umowy ramowe zawsze powinny współgrać z wielostronnym systemem handlowym .
Komisja musi zapewnić skuteczne wdrażanie .
Ciągnące się spory wywołują negatywne skutki dla przedsiębiorców .
Z tego powodu głosowałem za .
W ramach przedmiotowego sprawozdania Parlament Europejski wyraża zgodę na utworzenie standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów , który zapewni usprawnione i skuteczne procedury odwoławcze podlegające rygorystycznym terminom w razie konieczności rozstrzygnięcia sporów między Unią Europejską a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim wynikających z umowy eurośródziemnomorskiej .
Dotychczas rozstrzyganie sporów wynikających z umów eurośródziemnomorskich opierało się wyłącznie na metodach dyplomatycznych .
W praktyce okazało się to nieskuteczne i prowadziło do sytuacji , w których spory pozostawały nierozstrzygnięte , gdyż strona pozwana o naruszenie mogła łatwo zablokować postępowanie .
Aktualizacja eurośródziemnomorskich umów o wolnym handlu może przyczynić się do stabilności gospodarczej i politycznej w tym kluczowym regionie , ugruntowując jednolity obszar pokoju , rozwoju , sprawiedliwości , równości , wolności , pluralizmu , demokracji i szacunku .
Prawidłowe stosowanie takiego mechanizmu mogłoby zwiększyć bezpieczeństwo i przewidywalność naszych dwustronnych stosunków handlowych i stanowić kolejny krok w kierunku utworzenia eurośródziemnomorskiej strefy wolnego handlu i jej prawidłowego funkcjonowania .
Wszystkie te fakty uzasadniają moje głosowanie za przyjęciem sprawozdania .
Głosowałem za zawarciem umowy między UE a Jordanią , której celem jest ustanowienie mechanizmu rozstrzygania sporów podlegających postanowieniom handlowym umów eurośródziemnomorskich .
Dotychczas spory wynikające z umów eurośródziemnomorskich były rozstrzygane wyłącznie metodami dyplomatycznymi .
W praktyce podejście to nie jest skuteczne i doprowadziło do tego , że spory pozostawały nierozstrzygnięte lub były blokowane .
Mam nadzieję , że stosowanie przedmiotowego standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów zwiększy bezpieczeństwo i przewidywalność stosunków handlowych między UE a Jordanią .
W ramach eurośródziemnomorskiego układu stowarzyszeniowego spory handlowe , które mogą powstać między dwoma stronami - Unią Europejską a Jordanią - wciąż są rozstrzygane kanałami dyplomatycznymi .
Takie rozwiązanie nie jest ani skuteczne , ani przejrzyste , dlatego głosowałam za ustanowieniem standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów , ponieważ pozwoli to partnerom po obu stronach Morza Śródziemnego prowadzić działalność handlową w bezpieczniejszym i bardziej przewidywalnym środowisku .
Wspomniany standardowy mechanizm opiera się na rozwiązaniach zalecanych przez Światową Organizację Handlu w uzgodnieniu w sprawie rozstrzygania sporów , a także na mechanizmach uwzględnionych w dwustronnych umowach handlowych zawartych ostatnio przez UE .
W ostateczności dodanie takich mechanizmów do coraz większej liczby umów stworzy równe szanse nie tylko dla europejskich podmiotów gospodarczych , lecz również dla ich partnerów w krajach trzecich .
Punktem wyjścia negocjacji był w istocie obszar nieregulowany przepisami , co oznacza , że nie było procedur rozstrzygania sporów między UE a krajami regionu śródziemnomorskiego .
Mechanizm rozstrzygania sporów jest wzorowany na standardowych procedurach międzynarodowych .
Ponieważ istniejące metody doprowadziły do nierozwiązywalnych problemów w przeszłości , zastosowałam się do zalecenia sprawozdawcy .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , ponieważ należy ustanowić skuteczny mechanizm rozstrzygania sporów handlowych między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim .
Mechanizm zapewni stabilność dwustronnych stosunków handlowych między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim .
Mając na uwadze niekompletne rozstrzygnięcie niektórych sporów na podstawie postanowień Układu śródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi a Królestwem Marokańskim , przyznaję , że metody dyplomatyczne okazały się w tym przypadku nieskuteczne .
Dlatego akceptuję potrzebę ustanowienia mechanizmu pozwalającego na proste i skuteczne stosowanie zasobów i popieram projekt decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim ustanawiającej mechanizm rozstrzygania sporów .
Mając na uwadze , że obecne uregulowania dotyczące rozstrzygania sporów opierają się na metodach dyplomatycznych , a strona niewywiązująca się ze swoich zobowiązań może je łatwo zablokować , uważam , że przyjęcie przedmiotowej umowy poprawi bezpieczeństwo i przewidywalność stosunków handlowych między Unią Europejską a Marokiem z korzyścią zarówno dla przedsiębiorstw , jak i konsumentów .
Przyjęcie umowy jest zgodne z eurośródziemnomorskim planem działania w obszarze handlu po 2010 roku .
Podobnie jak w pozostałych przypadkach , w umowie między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim brakowało środków dotyczących rozstrzygania sporów , co w oczywisty sposób przekładało się na ich mniejszą wiarygodność i ograniczało oczekiwania stron co do sprawiedliwego rozstrzygnięcia ewentualnych sporów .
Mam nadzieję , że zakładany mechanizm wejdzie w życie i przyczyni się do zwiększenia zaufania stron , a Królestwo Marokańskie będzie w stanie kontynuować reformy rozpoczęte przez Hassana II i wdrażane przez Mohammeda VI .
Omawiane zalecenie opiera się na projekcie decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy w formie protokołu między Unią Europejską a Marokiem , której celem jest ustanowienie mechanizmu rozstrzygania sporów jako części umowy eurośródziemnomorskiej .
W ujęciu ogólnym rozstrzyganie sporów handlowych między krajami metodami dyplomatycznymi nie zawsze przynosiło pożądane efekty , dlatego , w kontekście regionu eurośródziemnomorskiego , rozpoczęto negocjacje między UE a jej partnerami eurośródziemnomorskimi , w szczególności z Marokiem .
Projekt umowy podpisano w dniu 9 grudnia 2009 r. na eurośródziemnomorskiej konferencji ministerialnej w sprawie handlu w Brukseli i potwierdzono w dniu 7 marca 2010 r. podczas szczytu UE-Maroko .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego projektu rezolucji legislacyjnej Parlamentu Europejskiego , ponieważ mam świadomość , że pozwoli on znacząco poprawić stosunki między państwami w obszarze wolnego handlu i przyczyni się do stabilności gospodarczej i politycznej w regionie .
Pochwalam zatem nową umowę i wyrażam nadzieję , że po jej wejściu w życie nie powstaną żadne spory między UE lub jej państwami członkowskimi a Marokiem .
" Alternatywny ” model , który nam zaproponowano , wpisuje się w logikę propagowaną w Światowej Organizacji Handlu , która - w poszukiwaniu domniemanej skuteczności - próbuje obejść suwerenność narodową , rozwiązywanie sporów poprzez poszanowanie cech właściwych dla każdego kraju oraz prawa tych krajów do obrony własnych interesów i interesów swoich mieszkańców .
Natomiast proponowany mechanizm obala tę zasadę , zachęcając do przepływu kapitału i przedkładania siły gospodarczej nad siłę polityczną oraz interesów kapitału nad interes krajów i narodów .
Nasz sprzeciw wobec tego mechanizmu i jego implikacji jest jak najbardziej uzasadniony , ponieważ wynika z umowy zawartej z Marokiem , krajem , który wciąż okupuje Saharę Zachodnią oraz wykorzystuje zasoby , które do niego nie należą , czerpiąc z tego zyski . Łamie w ten sposób prawo międzynarodowe oraz odmawia ludności Sahrawi prawa do samostanowienia .
Przedmiotowe sprawozdanie dotyczy zmiany obecnej sytuacji poprzez utworzenie mechanizmu rozstrzygania sporów .
Jak wspomniano w uzasadnieniu do sprawozdania , dotychczas spory wynikające z umów eurośródziemnomorskich rozstrzygano wyłącznie metodami dyplomatycznymi .
Jednak Komisja proponuje teraz " alternatywny ” model , który wpisuje w logikę propagowaną w Światowej Organizacji Handlu próbującej obejść - w poszukiwaniu domniemanej skuteczności - suwerenność narodową , rozwiązywanie sporów poprzez poszanowanie cech właściwych dla każdego kraju oraz prawa tych krajów do obrony własnych interesów i interesów swoich mieszkańców .
Nasz sprzeciw wobec tego mechanizmu i jego implikacji jest jak najbardziej uzasadniony , ponieważ wynika z umowy zawartej z Marokiem , krajem , który wciąż okupuje Saharę Zachodnią oraz wykorzystuje zasoby , które do niego nie należą , czerpiąc z tego zyski . Łamie w ten sposób prawo międzynarodowe oraz odmawia ludności Sahrawi prawa do samostanowienia .
Z tego powodu głosowaliśmy za odrzuceniem sprawozdania .
na piśmie - Popieram sprawozdawcę , który proponuje , aby Parlament wyraził zgodę na przedmiotowe porozumienie .
Utrzymujące się spory mają negatywny wpływ na środowisko biznesu i konsumentów końcowych na obu brzegach Morza Śródziemnego .
Cywilna rewolta przeciwko arabskim despotom rozpala drugi brzeg Morza Śródziemnego .
Nie jest to jednak najwidoczniej dostateczny powód dla UE , aby powstrzymać działania zmierzające do ustanowienia strefy wolnego handlu , którą uzgodniła z tymi despotami .
Nasze przesłanie jest jasne : UE nie chce negocjować z wyłaniającymi się demokracjami arabskimi .
Głosuję przeciwko .
Przeszłość pokazuje nam , że dyplomacja nie okazała się skuteczna w rozstrzyganiu różnych istniejących sporów .
Zgadzam się ze sprawozdawcą , że takie usprawnienia umów śródziemnomorskich o wolnym handlu między UE a Marokiem mogą przyczynić się do gospodarczej i politycznej stabilności w tym kluczowym regionie , z myślą o ugruntowaniu jednolitego obszaru pokoju , rozwoju , sprawiedliwości , równości , wolności , pluralizmu , demokracji i szacunku .
Ponadto prawidłowe stosowanie takiego mechanizmu mogłoby zwiększyć bezpieczeństwo i przewidywalność naszych dwustronnych stosunków handlowych i stanowić kolejny krok w kierunku utworzenia strefy wolnego handlu między UE a Marokiem i jej prawidłowego funkcjonowania .
Dotychczas jednym z zadań służb dyplomatycznych był arbitraż w sporach dotyczących umowy eurośródziemnomorskiej .
Obecnie planuje się wprowadzenie mechanizmów rozstrzygania sporów na szczeblu UE i wspieranie regionów niestabilnych politycznie , takich jak Maroko , w ustanawianiu jednolitego państwa opartego na pokoju , rozwoju , sprawiedliwości , równości , wolności , pluralizmie , demokracji i szacunku .
Wstrzymałem się od głosu , ponieważ sprawozdawca nie przedstawił szczegółowo , jak możemy zagwarantować zgodność tych mechanizmów .
Umowa o liberalizacji między UE a Marokiem powinna być symbolem rozwoju , stabilności i ożywienia gospodarczego w całym regionie Afryki Północnej .
Unia nie może stracić szansy na udział w tworzeniu odnowionej polityki handlowej i musi być zdolna do wspierania tych krajów , które zostały ogarnięte zawirowaniami społecznymi i politycznymi o dramatycznych konsekwencjach dla gospodarek krajowych , a w konsekwencji dla naszych inwestycji na tych obszarach .
Po dzisiejszym głosowaniu w sprawie utworzenia standardowego mechanizmu prawidłowego i skutecznego mechanizmu rozstrzygania sporów mamy większą gwarancję wsparcia europejskich inwestycji w Maroku , które są kluczowe dla dobrobytu gospodarczego w całym regionie i obejmują prawie wszystkie sektory .
Dzisiejsze głosowanie uwypukla pragnienie Unii , aby uniknąć negatywnych skutków dla gospodarki i konsumentów na obu brzegach Morza Śródziemnego poprzez wybór protekcjonistycznej polityki , w ramach której nadal priorytetowo traktuje się specjalne interesy , opóźniając ratyfikację umów mających fundamentalne znaczenie dla ponownego wyważenia i stabilizacji wyborów gospodarczych na obszarze , którym zaczynają interesować się nasi konkurenci handlowi tacy jak Chiny i kraje Bliskiego Wschodu .
W ramach przedmiotowego sprawozdania Parlament Europejski wyraża zgodę na utworzenie standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów , który zapewni usprawnione i skuteczne procedury odwoławcze podlegające rygorystycznym terminom w razie konieczności rozstrzygnięcia sporów wynikających z umów eurośródziemnomorskich między Unią Europejską a Marokiem .
Rozstrzyganie sporów metodami dyplomatycznymi było nieskuteczne i prowadziło do sytuacji , w których spory pozostawały nierozstrzygnięte , gdyż strona pozwana o naruszenie mogła łatwo zablokować postępowanie .
Opóźnienia w rozstrzyganiu sporów mają negatywny wpływ na przedsiębiorstwa i konsumentów końcowych na obu brzegach Morza Śródziemnego .
Aktualizacja eurośródziemnomorskich umów o wolnym handlu może przyczynić się do stabilności gospodarczej i politycznej w tym kluczowym regionie , ugruntowując jednolity obszar pokoju , rozwoju , sprawiedliwości , równości , wolności , pluralizmu , demokracji i szacunku .
Proponowany mechanizm wzoruje się na mechanizmach rozstrzygania sporów ujętych w najnowszych umowach zawartych przez Unię Europejską oraz w uzgodnieniu Światowej Organizacji Handlu w sprawie zasad i procedur rozstrzygania sporów .
Komisja musi zapewnić prawidłowe i skuteczne wdrożenie takiego mechanizmu .
Wszystkie te fakty uzasadniają moje głosowanie za przyjęciem przedmiotowej rezolucji zatwierdzającej zawarcie umowy .
Głosowałem za zawarciem umowy między UE a Królestwem Marokańskim , której celem jest ustanowienie mechanizmu rozstrzygania sporów podlegających postanowieniom handlowym umów eurośródziemnomorskich .
Mam nadzieję , że stosowanie przedmiotowego standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów zwiększy bezpieczeństwo i przewidywalność stosunków handlowych między UE a Królestwem Marokańskim .
na piśmie - Jestem za .
Dotychczas spory wynikające z umów śródziemnomorskich były rozstrzygane wyłącznie metodami dyplomatycznymi .
W praktyce nie jest to skuteczne i prowadziło do sytuacji , w których spory pozostawały nierozstrzygnięte , ponieważ strona pozwana o naruszenie mogła łatwo zablokować postępowanie .
W 2006 roku Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z jej partnerami z regionu śródziemnomorskiego w celu wynegocjowania odpowiedniego mechanizmu rozstrzygania sporów .
W dniu 9 grudnia 2009 r. w Brukseli podczas konferencji ministrów handlu z państw partnerstwa eurośródziemnomorskiego parafowano projekt umowy z Marokiem , który następnie potwierdzono na szczycie UE-Maroko w dniu 7 marca 2010 r .
Utworzenie standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów jest pożądane , ponieważ powinno zapewnić usprawnione i skuteczne procedury odwoławcze podlegające rygorystycznym terminom .
Popieram utworzenie standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów z Egiptem umożliwiającego rozwiązanie niedociągnięć i trudnych sytuacji oraz zawarcie projektu umowy z tym krajem .
Umowa pomoże przyczynić się do gospodarczej i politycznej stabilności w regionie eurośródziemnomorskim , dzięki czemu przyszłość będzie można budować na pokoju , sprawiedliwości , wolności , pluralizmie i demokracji .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , ponieważ należy ustanowić skuteczny mechanizm rozstrzygania sporów handlowych między Unią Europejską a Arabską Republiką Egiptu .
Mechanizm pozwoli wspierać funkcjonowanie eurośródziemnomorskiej strefy wolnego handlu , lecz przede wszystkim zapewni stabilność w dwustronnych stosunkach handlowych między Unią Europejską a Arabską Republiką Egiptu .
Głosowałem za przyjęciem mechanizmu rozstrzygania sporów zgodnie z propozycją pana posła Susty .
W pełni popieram opinię , że prawidłowe stosowanie standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów może być kolejnym krokiem w kierunku utworzenia eurośródziemnomorskiej strefy wolnego handlu i jej prawidłowego funkcjonowania .
Dotychczas spory wynikające z umów eurośródziemnomorskich były rozstrzygane , w miarę możliwości , wyłącznie kanałami dyplomatycznymi .
W to miejsce potrzebujemy rygorystycznej procedury , ponieważ przeciąganie sporów handlowych może mieć negatywne skutki dla konsumentów końcowych na obu brzegach Morza Śródziemnego .
W świetle obecnych wydarzeń w niektórych krajach północnoafrykańskich nie ma wątpliwości , że droga do gospodarczej i politycznej stabilności na tych obszarach biegnie między innymi przez dobrze funkcjonujące umowy handlowe w regionie śródziemnomorskim .
Mając na uwadze niekompletne rozstrzygnięcie niektórych sporów na podstawie postanowień handlowych Układu śródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi a Arabską Republiką Egiptu , przyznaję , że system oparty na metodach dyplomatycznych stworzony w odniesieniu do tego regionu okazał się w tym przypadku nieskuteczny .
Dlatego akceptuję potrzebę ustanowienia mechanizmu pozwalającego na proste i skuteczne stosowanie zasobów i popieram projekt decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy w formie protokołu między Unią Europejską a Arabską Republiką Egiptu ustanawiającego mechanizm rozstrzygania sporów .
Obecna sytuacja w Egipcie być może przyćmiewa potrzebę dążenia do przyjęcia tego rodzaju umów .
Niemniej jednak , mając na względzie zawirowania i niepewność , które w obecnych czasach obserwuje się w Kairze , państwo egipskie powinno z ostrożnością podejmować swoje funkcję w ujęciu całościowym .
Wśród nich te dotyczące stosunków zagranicznych , zwłaszcza z Unią Europejską , która jest jego partnerem w ramach umowy eurośródziemnomorskiej .
Chociaż domniemane przyszłe spory z UE zajmują prawdopodobnie ostatnią pozycję na egipskiej liście problemów w tym momencie , uważam , że przyjęcie mechanizmów umożliwiających łatwe rozwiązanie takich sporów będzie korzystne dla obu stron .
W historii Europy i świata związki z Egiptem są nierozerwalne .
Mam nadzieję , że przyszłość tego kraju będzie równie wielka , jak jego przeszłość .
Omawiane zalecenie opiera się na projekcie decyzji Rady w sprawie zawarcia protokołu między Unią Europejską a Arabską Republiką Egiptu , której celem jest ustanowienie mechanizmu rozstrzygania sporów .
Protokół ten ma szczególne znaczenie w czasie , gdy Egipt stawia pierwsze kroki w kierunku ustanowienia demokratycznego systemu .
W ujęciu ogólnym rozstrzyganie sporów handlowych między krajami metodami dyplomatycznymi nie zawsze przynosiło pożądane efekty , dlatego , w kontekście regionu eurośródziemnomorskiego , rozpoczęto negocjacje między UE a jej partnerami eurośródziemnomorskimi , w szczególności z Egiptem .
Projekt umowy podpisano w dniu 27 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu Rady Stowarzyszenia UE-Egipt w Luksemburgu .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego projektu rezolucji legislacyjnej Parlamentu Europejskiego , ponieważ mam świadomość , że pozwoli to znacząco poprawić stosunki między państwami w obszarze wolnego handlu i przyczyni się do stabilności gospodarczej i politycznej w regionie .
Pochwalam zatem nową umowę i wyrażam nadzieję , że po jej wejściu w życie nie powstaną żadne spory między UE lub jej państwami członkowskimi a Arabską Republiką Egiptu .
Nasz sprzeciw wobec tego mechanizmu i jego implikacji jest jak najbardziej uzasadniony , ponieważ wynika z umowy zawartej między UE a reżimem dyktatora Mubaraka .
Powstanie narodu egipskiego w imię demokratycznych zmian , w obronie swojej suwerenności przed zagraniczną ingerencją i zmową reżimu z imperialistycznymi interesami w regionie stanowi pozytywny znak , który - mamy nadzieję - znajdzie w końcu praktyczny wyraz w odniesieniu do tej umowy i innych umów .
Nasz sprzeciw wobec tego mechanizmu i jego implikacji jest jak najbardziej uzasadniony , ponieważ wynika z umowy zawartej między UE , której legitymacja wynikająca z traktatu lizbońskiego jest wątpliwa , a reżimem dyktatora Mubaraka .
na piśmie - Uważam , że pomimo niepewnej sytuacji w Egipcie , Parlament słusznie dąży do zatwierdzenia przedmiotowej umowy , która powinna ułatwić życie przedsiębiorcom bez politycznych komentarzy dotyczących obecnego rządu egipskiego .
Zgadzam się ze sprawozdawcą , że takie usprawnienia umów śródziemnomorskich o wolnym handlu mogą przyczynić się do gospodarczej i politycznej stabilności w tym kluczowym regionie , z myślą o ugruntowaniu jednolitego obszaru pokoju , rozwoju , sprawiedliwości , równości , wolności , pluralizmu , demokracji i szacunku .
Ponadto prawidłowe stosowanie takiego mechanizmu mogłoby zwiększyć bezpieczeństwo i przewidywalność naszych dwustronnych stosunków handlowych i stanowić kolejny krok w kierunku utworzenia strefy wolnego handlu między UE a Egiptem i jej prawidłowego funkcjonowania .
na piśmie - Głosowałem za odrzuceniem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ mam poważne obawy co do stosunku UE na płaszczyźnie gospodarczej i politycznej do krajów , które są objęte umową eurośródziemnomorską .
Ustanowienie strefy wolnego handlu będzie miało dramatyczne konsekwencje dla pracowników w tym regionie .
Z danych UE wynika , że Egipt może stracić 1,5 miliona miejsc pracy .
Złowieszcze prognozy gospodarcze dla młodzieży i gniew z powodu korupcji i ekscesów nielicznej dyktatorskiej elity leży u źródła rewolucyjnych ruchów i aspiracji narodu egipskiego .
Kontynuowanie doktryny wolnego handlu w interesie dużych przedsiębiorstw europejskich i bogatych elit oznacza pogłębienie tego stanu rzeczy , należy ją zatem odrzucić .
Negocjacje w sprawie tej umowy prowadzili przedstawiciele dyktatorskiego reżimu Mubaraka , który został obalony w wyniku rewolucyjnego przewrotu .
Najwyższe dowództwo wojskowe jest jednak ściśle powiązane interesami gospodarczymi z poprzednim reżimem i nie reprezentuje prawowitych żądań i aspiracji pracowników .
Stosunki handlowe muszą opierać się nie na zachłanności wąskich elit i korporacji , lecz na potrzebach wyrażanych przez większość ludności .
W ramach przedmiotowego sprawozdania Parlament Europejski wyraża zgodę na utworzenie standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów , który powinien zapewnić usprawnione i skuteczne procedury odwoławcze podlegające rygorystycznym terminom w przypadku sporów wynikających z umów eurośródziemnomorskich między UE a Arabską Republiką Egiptu .
Rozstrzyganie sporów metodami dyplomatycznymi okazało się nieskuteczne i prowadziło do sytuacji , w których spory pozostawały nierozstrzygnięte , gdyż strona pozwana o naruszenie mogła łatwo zablokować postępowanie .
Proponowany mechanizm wzoruje się na mechanizmach rozstrzygania sporów ujętych w najnowszych umowach zawartych przez Unię Europejską oraz w uzgodnieniu Światowej Organizacji Handlu w sprawie zasad i procedur rozstrzygania sporów .
Komisja musi zapewnić prawidłowe i skuteczne wdrożenie tego mechanizmu .
Głosowałem za zawarciem umowy między UE a Egiptem , której celem jest ustanowienie mechanizmu rozstrzygania sporów podlegających postanowieniom handlowym umów eurośródziemnomorskich .
Mam nadzieję , że stosowanie przedmiotowego standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów zwiększy bezpieczeństwo i przewidywalność stosunków handlowych między UE a Egiptem .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego zalecenia i pochwalam utworzenie mechanizmu rozstrzygania sporów , który powinien zapewnić usprawnione i skuteczne procedury odwoławcze podlegające rygorystycznym terminom .
Popieram również stanowisko sprawozdawcy , że aktualizacja eurośródziemnomorskich umów o wolnym handlu może przyczyniać się do gospodarczej i politycznej stabilności w tym regionie , który ma kluczowe znaczenie dla ugruntowania jednolitego obszaru pokoju .
Poparłem przedmiotowy dokument , ponieważ dotychczas spory wynikające z umów eurośródziemnomorskich były rozwiązywane wyłącznie metodami dyplomatycznymi .
W praktyce nie jest to skuteczne i prowadziło do tego , że spory pozostawały nierozstrzygnięte , gdyż strona pozwana o naruszenie mogła łatwo zablokować postępowanie .
Aktualizacja eurośródziemnomorskich umów o wolnym handlu może przyczynić się do stabilności gospodarczej i politycznej w tym kluczowym regionie z myślą o ugruntowaniu jednolitego obszaru pokoju , rozwoju , sprawiedliwości , równości , wolności , pluralizmu , demokracji i szacunku .
Ponadto prawidłowe stosowanie takiego mechanizmu mogłoby zwiększyć bezpieczeństwo i przewidywalność naszych dwustronnych stosunków handlowych i stanowić kolejny krok w kierunku utworzenia eurośródziemnomorskiej strefy wolnego handlu i zapewnienia jej prawidłowego funkcjonowania .
Ciągnące się spory wywołują negatywne skutki dla przedsiębiorców , a także docelowych konsumentów po obu stronach Morza Śródziemnego .
Z wejściem w życie traktatu lizbońskiego bezpośrednie inwestycje zagraniczne stały się częścią polityki handlowej UE , a tym samym podlegają wyłącznej kompetencji Unii .
W czasach , gdy bezpośrednie inwestycje zagraniczne mają istotne znaczenie dla dobrobytu gospodarczego krajów i regionów , dobrze funkcjonujący i skuteczny mechanizm rozstrzygania sporów posłuży również do rozstrzygania sporów w tej dziedzinie .
Ponieważ zasady rozstrzygania sporów opierające się na metodach dyplomatycznych doprowadziły do sytuacji , w której postępowanie można łatwo zablokować , nowy mechanizm rozstrzygania sporów handlowych zasługuje na nasze poparcie .
Mechanizm ten wzoruje się na najnowszych umowach zawartych przez UE oraz na uzgodnieniu Światowej Organizacji Handlu .
Projekty umów z Jordanią , Marokiem i Egiptem już istnieją i obejmują również produkty rolne .
Pochwalam decyzję Parlamentu Europejskiego o poparciu tych umów .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , ponieważ uważam za zasadniczą kwestię zapewnienia przez UE odpowiedniego mechanizmu rozwiązywania sporów wynikających z wdrażania umów eurośródziemnomorskich .
W 2006 roku Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z partnerami z regionu śródziemnomorskiego , a umowa została podpisana dopiero w 2009 roku .
Utworzenie standardowej metody rozstrzygania sporów powinno ostatecznie prowadzić do wprowadzenia uproszczonych i skutecznych procedur rozstrzygania podlegających określonym terminom .
Popieram opinię sprawozdawcy , który uważa , że należy dokonać przeglądu eurośródziemnomorskich umów o wolnym handlu , aby przyczynić się do stabilności gospodarczej i politycznej w tym regionie i ugruntować obszar pokoju i rozwoju .
Proponowana metoda wzoruje się na najaktualniejszych mechanizmach rozstrzygania sporów w umowach i partnerstwie zatwierdzonych przez Unię Europejską i WTO .
W czasie , gdy bezpośrednie inwestycje zagraniczne mają kluczowe znaczenie dla dobrobytu gospodarczego europejskich państw członkowskich , mam nadzieję , że skuteczny mechanizm rozstrzygania sporów pomoże rozwiązać spory również w tym obszarze .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania i jednocześnie chciałbym podkreślić , że stanowi ono ważny krok w procesie negocjacji pomiędzy UE a Ukrainą w kierunku ustanowienia drogi postępowania , która może umożliwić pełne przystąpienie tego kraju do Unii w przyszłości .
Oddałem głos za przyjęciem omawianego sprawozdania .
Wraz z realizacją europejskiej polityki sąsiedztwa kraje partnerskie stopniowo zyskują możliwość uczestniczenia w niektórych programach unijnych i działaniach agencji .
Jest to jeden z wielu środków mających na celu wspieranie reform , modernizacji i transformacji w krajach sąsiadujących z Unią Europejską .
W czerwcu 2007 roku Rada Unii Europejskiej raz jeszcze podkreśliła ogromne znaczenie europejskiej polityki sąsiedztwa , tym samym omawiany protokół stworzy Ukrainie warunki udziału w ważnych programach unijnych i korzystania z najlepszych praktyk UE , przyczyniających się do rozwoju procesów demokratycznych .
Głosowałem za wnioskiem posła sprawozdawcy .
Sądzę , że obie strony odniosą korzyści z wypełnienia zobowiązań przyjętych w ramach przedmiotowego protokołu .
Unia Europejska zyska solidnego , stabilnego , demokratycznego partnera za swoją wschodnią granicą , natomiast obywatele Ukrainy otrzymają nieco bardziej przejrzystą europejską perspektywę .
Panie Przewodniczący ! Od samego początku mojej działalności w Parlamencie Europejskim zdecydowanie wspieram prounijne aspiracje Ukrainy .
Kraj ten jest jednym z najważniejszych partnerów wschodniej polityki Polski .
Dodatkowo wspólnie z Ukrainą mój kraj przygotowuje przyszłoroczne Mistrzostwa Europy w piłce nożnej .
Z uwagi na realizację celów unijnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa niezwykle ważne dla całej Wspólnoty jest zacieśnianie współpracy z Ukrainą .
Wspieranie tamtejszej młodej demokracji uważam za jeden z naszych nadrzędnych obowiązków .
Opowiadam się zatem za przyspieszeniem negocjacji strefy wolnego handlu oraz za jak najszerszym udziałem tego kraju w programach unijnych .
Głosując za rezolucją , wyrażam zgodę na zawarcie protokołu do umowy o partnerstwie i współpracy pomiędzy Unią Europejską a Ukrainą .
Omawiany protokół zawiera umowę ramową dotyczącą ogólnych zasad udziału Ukrainy w programach unijnych .
Umowa ta przewiduje standardowe klauzule do zastosowania wobec wszystkich krajów partnerskich w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa , z którymi takie protokoły mają zostać zawarte .
Moim zdaniem Ukraina podejmuje konieczne działania i opowiadam się za podpisaniem wspomnianej umowy .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowej rezolucji legislacyjnej w sprawie wyrażenia przez Parlament Europejski zgody na przyjęcie projektu decyzji Rady , na podstawie której sporządzony zostanie protokół uzupełniający do umowy o partnerstwie i współpracy pomiędzy UE a Ukrainą .
Na mocy tego protokołu Ukrainie zostanie przyznana możliwość udziału w programach unijnych dotyczących przedsiębiorstw i przedsiębiorczości , energetyki oraz technologii informacyjno-komunikacyjnych .
Zgodnie ze wspomnianą umową Ukraina będzie musiała wnieść do budżetu ogólnego UE wkład finansowy , zależny od programów , w których będzie chciała uczestniczyć , natomiast Unia zagwarantuje w zamian , że programy te będą kontrolowane i poddawane audytom przez instytucje unijne .
Jestem wiceprzewodniczącą komisji współpracy parlamentarnej UE-Ukraina i jestem przekonana , że zawarcie przedmiotowego protokołu stworzy Ukrainie większe możliwości osiągnięcia konwergencji jej polityk z politykami , standardami i normami realizowanymi przez Unię Europejską we wspomnianych wcześniej dziedzinach .
W stosunkach między Unią Europejską a Ukrainą można zaobserwować zarówno okresy postępu , jak i regresu , które niekiedy wynikały z mniejszej lub większej strategicznej bliskości tego kraju z jego sąsiadem - Rosją .
W dniu 18 czerwca 2007 r . Rada wydała Komisji wytyczne w sprawie wynegocjowania umów ramowych z Algierią , Armenią , Azerbejdżanem , Egiptem , Gruzją , Izraelem , Jordanią , Libanem , Mołdawią , Marokiem , Autonomią Palestyńską , Tunezją i Ukrainą , dotyczących ogólnych zasad udziału tych krajów w programach unijnych .
Uważam , że zawarcie omawianej umowy jest korzystne z uwagi na konieczność jasnego sformułowania ram regulujących udział Ukrainy w europejskich programach i przyczynia się tym samym do poprawy jej stosunków z Unią .
Europejska polityka sąsiedztwa przewiduje stopniowe otwieranie programów Unii Europejskiej na udział krajów sąsiadujących , co ma na celu wspieranie prowadzonych w nich reform , modernizacji , a często również demokratyzacji . Mając to na uwadze , w dniu 5 marca 2007 r .
Rada przyjęła ogólne podejście w sprawie " umożliwienia krajom partnerskim objętym europejską polityką sąsiedztwa udziału w agencjach i programach wspólnotowych ” .
W konsekwencji przyjęcia takiego podejścia Komisja rozpoczęła negocjacje umów ramowych z krajami sąsiadującymi , w tym z Ukrainą , której dokumentacja jest kompletna i gotowa do przedłożenia Parlamentowi Europejskiemu do zatwierdzenia zgodnie z postanowieniami Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej .
Oddaję głos za umową o partnerstwie i współpracy , ustanawiającą partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony , a Ukrainą z drugiej strony - umową dotyczącą ogólnych zasad udziału Ukrainy w programach unijnych - i przyjmuję ją z zadowoleniem , bowiem stanowi ona kolejny krok na drodze do realizacji celów , jakie przyświecały tworzeniu wspólnego rynku .
Z naszego punktu widzenia zawarcie przedmiotowej umowy rodzi szereg pytań z uwagi na niezwykle niejasny charakter przedłożonego wniosku .
Wprawdzie wspomina się o programach , ale nie powiedziano nam , w których programach Ukraina będzie mogła brać udział , jaką formę przybierze to uczestnictwo ani jakie będą się z tym wiązać warunki i implikacje finansowe .
Obwieszcza się korzyści , nie określając jednak dokładnie , skąd będą pochodzić .
Uważamy , że ustanowienie umów przewidujących takie cele , jak tu ogłoszone , powinno opierać się na poszanowaniu suwerenności krajów i ich narodów , na obopólnym interesie , na wzajemności , a także na współpracy , z uwzględnieniem specyfiki każdego z tych krajów ; że należy poddać ocenie to , co każdy może wnieść do umowy z punktu widzenia gospodarczego , społecznego i kulturowego .
Nie możemy zbyt wiele powiedzieć na temat przedmiotowego sprawozdania ponad to , że szkoda , iż wyraża się w nim zgodę na ustanowienie protokołu , którego dokładnej treści ani implikacji nie było nam dane poznać .
Zawarcie omawianej umowy rodzi szereg pytań z uwagi na niezwykle niejasny charakter przedstawionego nam wniosku .
Wspomina się o programach , ale nie powiedziano nam , w których programach Ukraina będzie mogła brać udział , jaką formę przybierze to uczestnictwo , ani jakie będą się z tym wiązać warunki i implikacje finansowe .
Wspomina się o ogólnych zasadach udziału , ale nie zostały one określone .
Wzmiankuje się o korzyściach , ale nie wskazując dokładnie w sprawozdaniu , skąd mogłyby one płynąć .
Uważamy , że nadal istotne jest , aby zawierając umowy pomiędzy suwerennymi państwami , mieć na względzie następujące kwestie : poszanowanie dla suwerenności danego kraju i jego narodu , obopólny interes , wzajemność i współpracę , przy uwzględnieniu specyfiki każdego kraju ; ocenę tego , co każdy może wnieść do umowy z punktu widzenia gospodarczego , społecznego i kulturowego .
Ubolewać należy , że głosowaliśmy za przyjęciem sprawozdania , w którym wyraża się zgodę na ustanowienie protokołu , nie otrzymawszy niemal żadnych informacji na temat jego treści ani implikacji .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji w sprawie wyrażenia przez Parlament Europejski zgody na przyjęcie projektu decyzji Rady , na podstawie której sporządzony zostanie protokół uzupełniający do umowy o partnerstwie i współpracy pomiędzy UE a Ukrainą .
Ukraina otrzyma możliwość udziału w programach unijnych dotyczących przedsiębiorstw i przedsiębiorczości , energetyki oraz technologii informacyjno-komunikacyjnych .
Ukraina będzie musiała wnieść do budżetu ogólnego UE wkład finansowy , zależny od programów , w których będzie chciała uczestniczyć , natomiast Unia zagwarantuje w zamian , że programy te będą kontrolowane i poddawane audytom przez instytucje unijne .
Tego rodzaju polityka partnerstwa i współpracy stworzy Ukrainie większe możliwości osiągnięcia konwergencji jej polityk z politykami realizowanymi przez Unię Europejską we wspomnianych wcześniej dziedzinach .
na piśmie - Oddałem głos za przyjęciem omawianego sprawozdania technicznego przewidującego wyrażenie zgody na udział Ukrainy w programach Unii Europejskiej .
Głosowałem za przyjęciem projektu rezolucji w sprawie decyzji Rady dotyczącej umowy ramowej pomiędzy Unią Europejską a Ukrainą w sprawie ogólnych zasad uczestnictwa tego kraju w programach unijnych .
Przedmiotowy dokument stanowi część europejskiej polityki sąsiedztwa , ale również wychodzi naprzeciw dążeniom Ukrainy w sprawie udziału w większej liczbie obecnych i przyszłych programów unijnych .
Ponadto Ukraina będzie mogła zwrócić się do Unii o pomoc dotyczącą uczestnictwa w danym programie - zgodnie z ogólnymi postanowieniami w sprawie ustanowienia europejskiej polityki sąsiedztwa i instrumentu partnerstwa lub na podstawie wszelkich innych uregulowań o podobnym charakterze , które przewidują udzielanie pomocy zewnętrznej .
Może to także tchnąć nowe życie w stosunki Rumunii z Ukrainą .
Musimy pielęgnować te więzi w sposób pragmatyczny , tak aby obywatele odnosili bezpośrednie korzyści z naszych decyzji politycznych .
Od długiego czasu w stosunkach między Unią Europejską a Ukrainą następowały lepsze i gorsze chwile .
Najczęściej panujące nastroje zależały od większej lub mniejszej bliskości Ukrainy z jej sąsiadem , Rosją .
Omawiany protokół przyczyni się do stworzenia wyraźnych ram regulujących udział Ukrainy w poszczególnych programach europejskich , tak aby w przyszłości w stosunkach UE-Ukraina nie było tych wzlotów i upadków , jakich dotychczas obie strony doświadczały .
Udział Ukrainy w programach Unii Europejskiej stanowi ważny krok zarówno dla Ukrainy , jak i UE .
Pomoże on wspierać wymianę wiedzy naukowej i badań naukowych .
Rozszerzone zostaną programy studenckie i obie strony odniosą korzyści finansowe , ekonomiczne i społeczne .
Położenie geograficzne Ukrainy jest istotnym czynnikiem , stanowiącym także ważną korzyść z punktu widzenia UE , bowiem umożliwi Unii poprawę jej stosunków z innymi państwami Europy Wschodniej .
Z tego powodu opowiadam się za przyjęciem przedmiotowego projektu .
Oddałem głos za przyjęciem zalecenia w sprawie wyrażenia zgody na udział Ukrainy w obecnie realizowanych programach unijnych , a także programach , które zostaną ustanowione w przyszłości , w dziedzinach takich jak przedsiębiorczość , energetyka , technologie i komunikacja .
Przedmiotowa umowa przyśpieszy reformę administracji publicznej na Ukrainie oraz osiągnięcie konwergencji różnych obszarów gospodarki tego kraju z unijnym prawodawstwem , z unijnymi standardami oraz przykładami dobrych praktyk .
W zamian za wniesiony w realizację programów wkład finansowy Ukraina będzie miała prawo udziału jako obserwator w posiedzeniach komisji koordynujących programy unijne .
Proponowane przez Ukrainę inicjatywy dotyczące programów będą brane pod uwagę w takim samym stopniu , jak te proponowane przez państwa członkowskie UE .
Umożliwi to Ukrainie stopniowe zbliżenie do Unii Europejskiej .
W stosunkach między Unią Europejską a Ukrainą następowały wzloty i upadki .
W dniu 18 czerwca 2007 r . Rada upoważniła Komisję do wynegocjowania umów ramowych z Algierią , Armenią , Azerbejdżanem , Egiptem , Gruzją , Izraelem , Jordanią , Libanem , Mołdawią , Marokiem , Autonomią Palestyńską , Tunezją i Ukrainą , dotyczących ogólnych zasad udziału tych krajów w programach unijnych .
Konieczne jest ustanowienie wyraźnych i precyzyjnych ram prawnych regulujących udział Ukrainy w programach europejskich , co przyczyni się do poprawy stosunków tego kraju z Unią .
Głosowałam zatem za przyjęciem projektu decyzji Rady dotyczącej zawarcia protokołu do umowy o partnerstwie i współpracy , ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Ukrainą z drugiej strony , w sprawie umowy ramowej między Unią Europejską a Ukrainą dotyczącej ogólnych zasad udziału Ukrainy w programach unijnych .
na piśmie - Uwzględniając projekt decyzji Rady ( 13604 / 2010 ) , uwzględniając projekt protokołu do zawartej w dniu 14 czerwca 1994 r . Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Ukrainą z drugiej strony w sprawie umowy ramowej między Unią Europejską a Ukrainą dotyczącej ogólnych zasad udziału Ukrainy w programach unijnych ( 13962 / 2010 ) , uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody skierowany przez Radę zgodnie z art. 114 , art. 168 , art. 169 , art. 172 , art. 173 ust. 3 , art. 188 , art. 192 i art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a ) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( C7-0401 / 2010 ) , uwzględniając art. 81 , art. 90 ust. 8 oraz art. 46 ust. 1 Regulaminu oraz uwzględniając zalecenie Komisji Spraw Zagranicznych , wyrażamy zgodę na zawarcie protokołu .
Uczestnictwo krajów objętych polityką sąsiedztwa w programach i agencjach UE to jedna z najbardziej konkretnych form ich współpracy z Unią .
Powinniśmy dążyć do tego , by dobór tych programów służył jak najlepiej reformom podejmowanym w tych krajach na rzecz ich zbliżenia z Unią .
W tym tygodniu w Brukseli odbywa się 18. runda negocjacji Ukraina-UE w sprawie podpisania układu o stowarzyszeniu .
Proces ten trwa zbyt długo .
Najwyższy już czas podpisać wspomniany układ , ponieważ leży on w interesie zarówno Unii Europejskiej , jak i Ukrainy .
Licząca 46 milionów obywateli Ukraina potrzebuje stabilności w regionie .
W ostatnich latach kraj ten zamienił się w boisko politycznych rozgrywek piłkarskich : nie wolno zmuszać Ukrainy do dokonywania wyboru pomiędzy Rosją a Zachodem .
Dla państw członkowskich UE , w szczególności dla Litwy , ważne jest podejmowanie wysiłków na rzecz ściślejszej współpracy ze wschodnimi sąsiadami , nawet jeżeli pozostają pewne różnice .
Pomyślne zawarcie układu o stowarzyszeniu przyczyniłoby się do modernizacji i reform na Ukrainie , a także pomogłoby jej zbliżyć się do standardów unijnych .
Co się tyczy negocjacji w sprawie strefy wolnego handlu , musimy dążyć do zawarcia porozumień dotyczących proponowanych stawek celnych , procedur opodatkowania energii i zrównoważonego rozwoju .
Zasadnicze znaczenie ma również liberalizacja przepływu osób .
Litwini wciąż pamiętają ograniczenia możliwości podróżowania , jakich doświadczali .
Wiemy , co oznacza życie przy zewnętrznej granicy Europy .
Ważne jest , aby kwestia ruchu bezwizowego stała się priorytetem numer jeden .
Głosuję za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ w interesie regionów , których ono dotyczy , leży ustalenie podstawy prawnej dla handlu między UE a Grenlandią , w tym przypadku wchodzącej w zakres zasad regulujących rynek wewnętrzny UE .
W 2010 roku Komisja przedstawiła Radzie wniosek dotyczący zasad UE regulujących przywóz produktów rybołówstwa , przyjmując za podstawę prawną art. 203 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej .
Zgadzam się z opinią , że podstawę prawną tej działalności powinien stanowić art. 43 w związku z art. 204 , co umożliwi zmiany w trakcie zwykłej procedury ustawodawczej .
W samym 2007 roku z Grenlandii do UE trafiło blisko 87 % produktów rybołówstwa poddanych wywozowi z tego kraju .
Nie można zatem powierzyć ustanowienia zasad regulujących handel oraz przywóz produktów rybołówstwa z Grenlandii tylko Komisji i Radzie , gdyż byłoby to sprzeczne z postanowieniami Traktatu z Lizbony .
Uważam zatem , że Parlament powinien mieć zdecydowanie głos w sprawach dotyczących tak ważnego sektora .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania w sprawie przywozu produktów rybołówstwa z Grenlandii , mającego na celu objęcie tego przywozu zasadami rynku wewnętrznego pod warunkiem transponowania przez Grenlandię europejskiego prawodawstwa , zwłaszcza w zakresie zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności .
Uważam jednak , że podstawę prawną wniosku należy dostosować tak , aby tekst miał formę rozporządzenia , a nie decyzji Rady .
W przedmiotowym wniosku określa się ogólne zasady handlu między UE a Grenlandią , obejmującego między innymi produkty rybołówstwa , żywe małże , szkarłupnie , osłonice , ślimaki morskie i ich produkty uboczne .
Państwa członkowskie powinny zezwolić na przywóz produktów pochodzących z Grenlandii zgodnie z prawodawstwem unijnym dotyczącym handlu wewnętrznego .
Przywóz produktów do Unii będzie podlegał licznym warunkom , w tym skutecznej transpozycji i stosowaniu obowiązujących przepisów prawa Unii Europejskiej w odniesieniu do zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności .
Tak samo jak sprawozdawczyni uważam , że wnioskowany tekst należy przyjąć w drodze zwykłej procedury ustawodawczej , oraz że Parlament powinien korzystać ze swych praw ustawodawczych w podobnych sytuacjach w przyszłości .
Wywóz produktów rybołówstwa z Grenlandii , stanowiący około 82 % jej całkowitego wywozu , w 2007 roku Wyniósł 255 milionów euro .
Największa część - 87 % - trafiła do UE , zwłaszcza do Danii ( w 97 % ) .
Komisja Prawna jednogłośnie przyjęła opinię , w której całkowicie poparła propozycję , aby podstawę prawną przedłożonego wniosku ustawodawczego stanowiły art. 43 ust. 2 i art. 204 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) oraz Artykuł Protokołu ( nr 34 ) w sprawie szczególnych ustaleń dla Grenlandii , zamiast podstawy prawnej wybranej przez Komisję , czyli art. 203 TFUE .
Mając zatem na uwadze , że chodzi o sprawę prawną , a nie treść samego projektu rezolucji , jak też uwzględniając wypracowany konsensus , zgadzam się na przyjęcie tej rezolucji .
Gorąca debata towarzysząca temu sprawozdaniu to sprawa drugorzędna w stosunku do jej podłoża .
Komisja Rybołówstwa w Parlamencie Europejskim nie zgodziła się przede wszystkim z podstawą prawną , którą Komisja wybrała w celu przedstawienia tego wniosku : art. 203 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) , mówiący , że Rada ustanawia " przepisy dotyczące sposobów i procedury stowarzyszenia krajów i terytoriów z Unią ” po konsultacji z Parlamentem Europejskim .
Komisja Rybołówstwa uznała , że za podstawę prawną wniosku należy przyjąć art. 43 ust. 2 - odnoszący się do zwykłej procedury ustawodawczej lub współprawodawstwa - oraz art. 204 TFUE i Artykuł Protokołu ( nr 34 ) w sprawie szczególnych ustaleń dla Grenlandii .
Komisja Prawna poparła w swojej opinii to stanowisko .
Na marginesie pozostaje jednak ważna i podstawowa sprawa , stanowiąca sedno tego sprawozdania , a mianowicie określenie zasad przywozu do Unii Europejskiej produktów rybołówstwa z Grenlandii .
Do głównych produktów eksportowanych z Grenlandii należą krewetki ( 59 % ) , halibut niebieski ( 23 % ) , dorsz ( 9,5 % ) , kraby ( 1,9 % ) , przegrzebki ( 1,4 % ) i ikra ( 1,3 % ) .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem sprawozdania pani Fragi , mającego na celu umożliwienie Grenlandii wywóz produktów rybołówstwa do UE , pomimo że kraj ten nie należy do UE .
Kiedy Grenlandia otrzymała autonomię rządów wewnętrznych i zdecydowała o rezygnacji z członkostwa w WE , musiała negocjować swoje wystąpienie .
Ten precedens zadaje kłam fałszywym twierdzeniom , że wewnętrzne rozszerzenie UE wymaga ponownego ubiegania się o członkostwo od państw , które zyskały niezależność .
Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady ustanawiającej zasady przywozu do Unii Europejskiej produktów rybołówstwa , żywych małży , szkarłupni , osłonic , ślimaków morskich i ich produktów ubocznych z Grenlandii .
Wywóz produktów rybołówstwa z Grenlandii , stanowiący około 82 % jej całkowitego wywozu , w 2007 roku wyniósł 255 milionów euro , z czego największa część ( 87 % ) trafiła do UE , zwłaszcza ( w 97 % ) do Danii .
Przedmiotowa decyzja zmienia ramy prawne , zastępując decyzję Rady rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady .
Handel produktami rybołówstwa , żywymi małżami , szkarłupniami , osłonicami , ślimakami morskimi i ich produktami ubocznymi między Grenlandią a Unią Europejską , zgodnie z zasadami ustanowionymi w prawodawstwie unijnym oraz z innymi warunkami , jest jak najbardziej pożądany .
Nie ma zatem powodu , by kwestionować treść umowy .
Przywóz tych produktów to pożądany wkład w handel wewnątrzunijny .
Stosunki handlowe między UE a Grenlandią od lat mają znaczenie .
Od 2007 roku Grenlandia wyeksportowała 82 % swoich produktów rybołówstwa , z czego 87 % trafiło na rynek europejski .
Możemy zatem powiedzieć , że są to ważne zasoby dla Grenlandii , uzupełnione wsparciem finansowym ze strony Europy , udzielanym w zamian za utrzymanie praw do połowów na wodach Grenlandii .
26 kwietnia 2010 r . Parlament Europejski zwrócił się do Komisji Prawnej o wydanie opinii mającej na celu określenie podstawy prawnej dla zawierania umów z Grenlandią .
Komisja Prawna poparła ostatnio stanowisko Parlamentu i potwierdziła , że podstawę prawną dla tych umów można znaleźć w art. 43 ust. 2 i art. 204 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem tego wniosku , w którym ustanawia się zasady przywozu do UE produktów rybołówstwa i innych owoców morza do UE .
Grenlandia i UE zamierzają zawrzeć umowę w sprawie wymogów sanitarnych w odniesieniu do tych produktów , aby Grenlandia mogła sprzedawać je w UE według zasad rynku wewnętrznego , pod warunkiem , że transponuje przepisy UE dotyczące wymogów sanitarnych i zdrowia zwierząt w odniesieniu do produktów rybołówstwa .
Wraz z ustanowieniem zasad handlu produktami rybołówstwa , żywymi małżami , szkarłupniami , osłonicami , ślimakami morskimi i ich produktami ubocznymi między UE a Grenlandią , ich przywóz z Grenlandii będzie podlegał prawodawstwu UE .
Przywóz produktów do Unii podlega unijnym przepisom prawa w obszarze zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności .
Ważne jest zatem , aby przedmiotowe sprawozdanie zostało przyjęte .
na piśmie - Wiadomo , że Grenlandia i Unia Europejska zamierzają podpisać umowę w sprawie wymogów sanitarnych w odniesieniu do ryb i produktów rybołówstwa przeznaczonych do spożycia przez ludzi .
Celem takiej umowy jest zapewnienie Grenlandii możliwości sprzedaży tych produktów do Unii według zasad rynku wewnętrznego , pod warunkiem transponowania przez Grenlandię przepisów sanitarnych UE oraz , w miarę potrzeb , przepisów dotyczących zdrowia zwierząt w odniesieniu do produktów rybołówstwa .
Popieram taką umowę i zagłosowałem na " tak ” .
W dniu 26 kwietnia 2010 r . Rada konsultowała się z Parlamentem Europejskim w sprawie tego wniosku w ramach procedury konsultacji przewidzianej w art. 203 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) .
Komisja Rybołówstwa i służby prawne Parlamentu wyraziły poważne wątpliwości co do wybrania przez Komisję art. 203 TFUE jako podstawy prawnej , proponując , aby za podstawę prawną przyjąć art. 43 ust. 2 i art. 204 TFUE oraz Artykuł Protokołu ( nr 34 ) w sprawie szczególnych ustaleń dla Grenlandii .
Wskutek zalecenia Komisji Prawnej , wniosek Komisji zmieniono zgodnie ze sprawozdaniem , które aktualnie poddano pod głosowanie .
Przedmiotowe sprawozdanie zasługuje na moje poparcie , gdyż jego przyjęcie w pierwszym czytaniu jest zdecydowanie pożądane .
na piśmie - Popieram .
Wywóz produktów rybołówstwa z Grenlandii , stanowiący około 82 % jej całkowitego wywozu , w 2007 roku wyniósł 1,9 miliarda koron duńskich ( 255 milionów euro ) , z czego największa część ( 87 % ) trafiła do UE , zwłaszcza ( w 97 % ) do Danii .
26 kwietnia 2010 r . Rada konsultowała się z Parlamentem Europejskim w sprawie tego wniosku w ramach procedury konsultacji przewidzianej w art. 203 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) .
Komisja Rybołówstwa i służby prawne Parlamentu wyraziły poważne wątpliwości co do wybrania przez Komisję art. 203 TFUE jako podstawy prawnej , proponując , aby za podstawę prawną przyjąć art. 43 ust. 2 i art. 204 TFUE oraz Artykuł Protokołu ( nr 34 ) w sprawie szczególnych ustaleń dla Grenlandii .
W związku z tym , Komisja Rybołówstwa zwróciła się do Komisji Prawnej o wydanie opinii na temat proponowanej podstawy prawnej .
Na posiedzeniu w dniu 28 października 2010 r . Komisja Prawna jednogłośnie przyjęła opinię , w której całkowicie poparła propozycję , aby podstawę prawną przedłożonego wniosku ustawodawczego stanowiły art. 43 ust 2 i art. 204 TFUE oraz Artykuł Protokołu ( nr 34 ) w sprawie szczególnych ustaleń dla Grenlandii .
W obecnej chwili obowiązuje szczególna umowa między UE a Grenlandią , na podstawie której UE utrzymuje prawa do połowu na wodach Grenlandii w zamian za wsparcie finansowe .
Grenlandia , była kolonia duńska , odzyskała pełną niepodległość w 1985 roku , utrzymując powiązania z Unią Europejską jako jedno z jej terytoriów zamorskich .
Tylko w 2007 roku wywóz produktów rybołówstwa stanowił 82 % całkowitego wywozu z Grenlandii , z czego 87 % trafiło do UE .
W dniu 26 kwietnia 2010 r . Komisja Rybołówstwa oraz służba prawna Parlamentu Europejskiego wyraziły poważne wątpliwości co do podstawy prawnej , którą Komisja wybrała w celu sporządzenia umowy .
Mam nadzieję , że poddana pod głosowanie umowa zaowocuje rozszerzeniem zastosowania wewnętrznych przepisów UE dotyczących produktów rybołówstwa na produkty pochodzące z Grenlandii .
Jednocześnie trzeba zapewnić , by zawsze przestrzegano obowiązujących przepisów europejskich mających zastosowanie do zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności .
Zgadzam się ze stanowiskiem przedstawionym w przedmiotowym sprawozdaniu , biorąc pod uwagę zalecenia konsultacyjnej grupy roboczej złożonej z odpowiednich służb prawnych Parlamentu Europejskiego , Rady i Komisji oraz fakt , że wniosek zawiera zwykłą kodyfikację istniejących tekstów bez żadnych zmian merytorycznych .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowej rezolucji w sprawie minimalnych norm dotyczących procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej w państwach członkowskich .
Prace nad utworzeniem wspólnego europejskiego systemu azylowego ( CEAS ) rozpoczęto bezpośrednio po wejściu w życie traktatu amsterdamskiego w maju 1999 roku , ale pomimo starań , jakich dokonano w ciągu ostatnich dziesięciu lat w celu ujednolicenia procedur azylowych , nadal istnieją duże rozbieżności między poszczególnymi przepisami krajowymi i ich stosowaniem .
Zgadzam się z opinią , że niezależnie od tego , w jakim państwie członkowskim składany jest wniosek o azyl , wnioskodawcy powinni być traktowani z zachowaniem wysokich norm i w sposób porównywalny w całej Unii .
Samo ujednolicenie prawa w tej dziedzinie zatem nie wystarczy i trzeba będzie dodatkowo wzmocnić praktyczną współpracę między państwami członkowskimi .
Jest oczywiste , że aby osiągnąć te cele , trzeba bez zwłoki wdrożyć reformy , co pozwoli zapewnić skuteczną ochronę osobom ubiegającym się o azyl w państwach członkowskich UE .
Głosując za przyjęciem tej rezolucji , przyczynimy się jako posłowie do PE do stworzenia sprawiedliwej i skutecznej europejskiej polityki azylowej .
Moim zdaniem przedstawione propozycje są sprzeczne .
Z jednej strony ich celem jest większa harmonizacja , podwyższenie standardów ochrony międzynarodowej oraz poprawa jakości i efektywności procedur azylowych .
Z drugiej strony poskutkują one nieuzasadnionym zwiększeniem obciążeń administracyjnych ; uproszczone procedury sądowe znacznie zwiększą prawdopodobieństwo wydawania pochopnych orzeczeń , różne grupy ludzi mogą być bez powodu traktowane odmiennie , a suwerenność państw członkowskich może ulec zdecydowanemu ograniczeniu .
Rozważając wady oraz zalety propozycji i stwierdzając , że żadna ze stron nie wysuwa bardziej przekonujących argumentów , wstrzymałem się od głosu .
Najważniejszym celem Unii Europejskiej w zakresie azylu jest utworzenie do 2012 roku wspólnego obszaru ochrony i solidarności opartego na wspólnej procedurze azylowej .
Pomimo starań , jakich dokonano w ciągu ostatnich dziesięciu lat w celu ujednolicenia procedur azylowych , nadal istnieją duże rozbieżności między poszczególnymi przepisami krajowymi i ich stosowaniem .
Niezależnie od tego , w jakim państwie członkowskim składany jest wniosek o azyl , wnioskodawcy powinni być traktowani z zachowaniem wysokich norm i w sposób porównywalny w całej Unii .
Przyjęcie solidnych europejskich ram prawnych jest warunkiem sine qua non , jeżeli Unia chce stworzyć odpowiedni i skuteczny wspólny europejski system azylowy .
Wspólny system można więc ustanowić jedynie poprzez ulepszenie i ujednolicenie procedur oraz towarzyszących im gwarancji .
Ponadto gruntowne przekształcenie dyrektywy w sprawie procedur jest bezwzględnie niezbędne , aby zapewnić dostępną , sprawiedliwą i skuteczną procedurę , zarówno w interesie wnioskodawców , jak i państw członkowskich .
Pragnę podkreślić , że przekształcenie zaproponowane przez Komisję może rzeczywiście pomóc w uzyskaniu większej harmonizacji , poprawie norm ochrony międzynarodowej oraz zwiększeniu jakości i skuteczności procedur azylowych .
Pomimo starań , jakich dokonano w ciągu ostatnich dziesięciu lat w celu ujednolicenia procedur azylowych , nadal istnieją duże rozbieżności między poszczególnymi przepisami krajowymi i ich stosowaniem .
Rozbieżności te są sprzeczne z ideą wspólnego europejskiego systemu azylowego i utrudniają jego utworzenie .
Zaprzeczają one w szczególności jednej z podstaw systemu dublińskiego , którą jest założenie , że systemy azylowe państw członkowskich są porównywalne : niezależnie od tego , w jakim państwie członkowskim składany jest wniosek o azyl , wnioskodawcy powinni być traktowani z zachowaniem wysokich norm i w sposób porównywalny w całej Unii .
Podczas gdy samo ujednolicenie prawa nie wystarczy , aby zmniejszyć te rozbieżności , i trzeba będzie dodatkowo wzmocnić praktyczną współpracę między państwami członkowskimi , przyjęcie solidnych europejskich ram prawnych jest warunkiem sine qua non , jeżeli Unia chce utworzyć odpowiedni i skuteczny wspólny europejski system azylowy - do czego wielokrotnie się zobowiązywała .
Wniosek Komisji pozwoli naprawić błędy przeszłości , gdy obowiązujące poprzednio podejście do azylu doprowadziło do licznych niedociągnięć związanych z gwarancjami proceduralnymi dla osób ubiegających się o azyl .
na piśmie - Posłowie po PE z ramienia UKIP wstrzymali się od głosu w sprawie poprawek do omawianego sprawozdania .
Nie wynikało to z naszej obojętności , lecz z tego , że sprawozdanie to stanowi rozwinięcie wspólnej polityki azylowej i imigracyjnej w ramach traktatu lizbońskiego .
Narody Europy nie chcą Traktatu z Lizbony ani wspólnej polityki azylowej i imigracyjnej , i dlatego też odmówiono im referendum w sprawie traktatu .
Głosowanie nad poprawkami oznaczałoby poparcie dla istniejącego prawodawstwa UE ( którego także nie chcemy ) i dzielenie włosa na czworo w celu ustalenia , które elementy są gorsze od innych .
Dlatego też posłowie po PE z ramienia UKIP wstrzymali się od głosu w sprawie poprawek , zdecydowanie zagłosowali jednak za odrzuceniem całego sprawozdania .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowej rezolucji w sprawie harmonizacji systemów krajowych przy lepszej ochronie praw wnioskodawców i poprawie jakości procedur .
W rezolucji tej zapewniono od samego początku pomoc prawną , uwzględniając też w większym stopniu specyfikę wnioskodawców wymagających szczególnej troski , takich jak małoletni bez opieki .
Z ubolewaniem stwierdzam jednak , że przedmiotem głosowania na posiedzeniu plenarnym europejska prawica uczyniła usprawnienie postępowania w trybie przyśpieszonym w oparciu o założenie , że wszystkie osoby ubiegające się o azyl to potencjalni oszuści .
Żałuję , że wspomniane poprawki przyjęto , gdyż na tę kwestię w odniesieniu do azylu położono nieproporcjonalny nacisk .
na piśmie - Jako poseł do PE z ramienia UKIP sprzeciwiam się jakiejkolwiek ingerencji UE w brytyjski system azylowy oraz wszelkim dyrektywom narzucającym Wielkiej Brytanii reguły unijne .
Dlatego wstrzymałem się od głosowania nad wszystkimi poprawkami , gdyż nie akceptuję nawet tych , które można by uznać za użyteczne ; to wyłącznie sprawa Wielkiej Brytanii .
W związku z tym głosowałem za odrzuceniem zmienionego wniosku oraz rezolucji ustawodawczej .
W ciągu ostatnich dziesięciu lat osiągnięto ogromny postęp w zakresie budowy wspólnego europejskiego systemu azylowego .
Nadal istnieją jednak duże rozbieżności między poszczególnymi przepisami krajowymi i ich stosowaniem , które trzeba przezwyciężyć , aby ustanowić do 2012 roku wspólny obszar ochrony i solidarności oparty między innymi na wspólnej procedurze azylowej .
Nadrzędnym celem jest , aby , niezależnie od tego , w jakim państwie członkowskim składany jest wniosek o azyl , wnioskodawcy byli traktowani z zachowaniem wysokich norm i w sposób porównywalny w całej Unii .
W związku z tym gruntowne przekształcenie dyrektywy w sprawie procedur jest ważne , aby zapewnić dostępną , sprawiedliwą i skuteczną procedurę .
Inicjatywa Komisji ma charakter ogólnie pozytywny , umożliwiając większą spójność i harmonizację , podwyższenie standardów ochrony oraz poprawę jakości i efektywności procedur .
Pragnę pogratulować sprawozdawczyni jej pracy i zaangażowania , ubolewam jednak nad tym , że część jej propozycji poszła trochę zbyt daleko , co uniemożliwiło porozumienie z Radą w sprawie tej inicjatywy , która wydaje się pilnie potrzebna , by zwiększyć efektywność procedur azylowych i zapobiec nadużyciom .
Sprawozdanie pani poseł Guillaume jest ważnym krokiem w kierunku zmiany zasad UE dotyczących azylu i ochrony wnioskodawców w 2012 roku .
W obliczu straszliwych tragedii , do jakich doszło , jak na przykład niedawnego zatonięcia libijskiej barki u wybrzeży Lampedusy , ta zmiana jest niezbędna , zwłaszcza biorąc pod uwagę , że szanse wnioskodawcy na uzyskanie azylu mogą bardzo się różnić zależnie od państwa członkowskiego .
W przedmiotowym dokumencie wzywamy Komisję Europejską do uwzględnienia we wnioskowanych zmianach prawa do bezpłatnych porad prawnych od samego początku postępowania , jak też do zwrócenia większej uwagi na wnioskodawców wymagających szczególnej troski , takich jak małoletni bez opieki , a także do określenia terminów dotyczących odwołań .
Z ubolewaniem stwierdzam jednak , że europejska prawica uchwaliła ostrzejsze zasady postępowania w trybie przyśpieszonym w oparciu o założenie , że wszystkie osoby ubiegające się o azyl to potencjalni oszuści , co ogranicza prawa azylantów .
Przyjęcie sprawozdania pani poseł Guillaume stanowi jednak wyraźny sygnał dla Rady i Komisji , że muszą podjąć starania na rzecz zagwarantowania wszystkim osobom ubiegającym się o azyl w Europie godnych , sprawiedliwych warunków oraz procedur .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż uważam , że środki te przyczyniają się do stworzenia sprawiedliwego i skutecznego wspólnego europejskiego systemu azylowego .
Mają one bezpośrednie skutki dla osób ubiegających się o ochronę , wpływając również na możliwości rozwoju Unii Europejskiej i utworzenia prawdziwej przestrzeni wolności , bezpieczeństwa i sprawiedliwości .
Unia Europejska i państwa członkowskie działają od dawna na rzecz ustanowienia wspólnego europejskiego systemu azylowego .
Łatwo jest pojąć delikatność i złożoność takich działań , gdyż kwestia ta dotyczy najważniejszych uprawnień państw w odniesieniu do cudzoziemców .
Komisja przedstawia jednak Parlamentowi i Radzie kolejne wnioski , których celem jest dostarczenie odpowiednich rozwiązań stwierdzonych problemów .
Częścią tego procesu doskonalenia jest zaproponowane przez Komisję w dniu 21 października 2009 r. przekształcenie dyrektywy w sprawie procedur .
Pomimo osiągniętego już postępu od harmonizacji , której wielu z nas pragnie , nadal dzieli nas daleka droga .
Poprawa harmonizacji procedur i gwarancji pomoże jasno określić przebieg całego procesu , więc wnioskowana zmiana dyrektywy wydaje się trafnym rozwiązaniem .
Prace nad utworzeniem wspólnego europejskiego systemu azylowego rozpoczęto bezpośrednio po wejściu w życie traktatu amsterdamskiego w maju 1999 roku .
W grudniu 2005 roku , w celu harmonizacji procedur prawnych państw członkowskich , przyjęto dyrektywę Rady 2005 / 85 / WE w sprawie procedur azylowych , w której określono zasady nadawania i cofania statusu uchodźcy .
Niedawne niepokoje społeczne i polityczne w licznych krajach , w szczególności w Afryce Północnej oraz na Bliskim Wschodzie , zwróciły uwagę na kwestie dotyczące wniosków o azyl w Unii Europejskiej .
W istocie przekraczający granicę uchodźcy nie powinni być prześladowani ani przyjmowani nieufnie .
Dlatego też z radością przyjmuję przyjęcie przedmiotowego wniosku , który kładzie kres manichejskiej interpretacji tego problemu dzięki przyznaniu , że prawo do azylu jest prawem podstawowym , co pociąga za sobą konieczność sprawiedliwego oraz równego traktowania przez państwa członkowskie .
Cieszą mnie propozycje sprawozdawczyni , których celem jest stworzenie systemu pomocy prawnej , gdyż chodzi o osoby wymagające szczególnej troski i pozbawione gwarancji prawnych ; celem jest też udoskonalenie procedur oraz przyznanie wnioskodawcom , zwłaszcza małoletnim , większych praw .
Wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie minimalnych norm dotyczących procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej w państwach członkowskich jest zbieżny z celem stworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego .
Należy niemniej zdawać sobie sprawę , że postęp tej " harmonizacji ” prawnej jest pochodną ogólnej polityki zagranicznej Unii Europejskiej i jej pełnego hipokryzji podejścia do imigracji oraz pomocy dla uchodźców .
Wyraźnie pokazuje to sytuacja na Lampedusie , gdzie przebywają tysiące uchodźców pozbawionych odpowiedniej ochrony , nie wspominając już o setkach czy tysiącach ludzi , którzy umierają na łodziach przekraczających Morze Śródziemne , do czego doszło ponownie teraz - to haniebne .
Skala obecnego problemu budzi nasze wielkie zaniepokojenie , zwłaszcza w świetle tego , co dzieje się podczas poważnych konfliktów zbrojnych , w szczególności w Libii .
Podkreślamy też , że przedmiotowy wniosek dotyczący dyrektywy obejmuje elementy , które poskutkują ograniczeniem prawa do azylu i obwarowaniem go pewnymi warunkami - przede wszystkim zmniejszy on swobodę państw członkowskich w podejmowaniu własnych wyborów i określaniu własnych procedur azylowych .
Poddawany dziś pod głosowanie w Parlamencie Europejskim wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie minimalnych norm dotyczących procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej w państwach członkowskich jest zbieżny z celem stworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego .
Należy niemniej zdawać sobie sprawę , że postęp tej " harmonizacji ” prawnej jest pochodną ogólnej polityki zagranicznej Unii Europejskiej i jej pełnego hipokryzji podejścia do imigracji oraz pomocy dla uchodźców , co wyraźnie pokazuje sytuacja na Lampedusie , gdzie przebywają tysiące uchodźców pozbawionych odpowiedniej ochrony , nie wspominając już o setkach czy tysiącach ludzi , którzy umierają na łodziach przekraczających Morze Śródziemne .
Podkreślamy też , że przedmiotowy wniosek dotyczący dyrektywy obejmuje elementy , które poskutkują ograniczeniem prawa do azylu i obwarowaniem go pewnymi warunkami - przede wszystkim zmniejszy on swobodę państw członkowskich w podejmowaniu własnych wyborów i określaniu własnych procedur azylowych .
Stąd też nasze krytyczne stanowisko w odniesieniu do omawianego sprawozdania .
Ochrona międzynarodowa ma z założenia umożliwiać ludziom prześladowanym we własnym kraju znalezienie schronienia w lepszych warunkach .
W swoim obecnym kształcie , chociaż dzięki niektórym poprawkom udało się je udoskonalić , sprawozdanie pani poseł Guillaume stanowi wszakże prawdziwą zachętę , aby nadużywać tej procedury , blokując stosowne mechanizmy i pozbawiając dostępu do nich tych , których sprawy należałoby rzeczywiście rozpatrzyć szybko .
Małoletnim , niezależnie od wieku i okoliczności , okazuje się pełne zaufanie , co jest całkowicie nieuzasadnione ; możliwość skorzystania z przyśpieszonej procedury w celu odrzucenia wniosków w oczywisty sposób bezzasadnych jest ograniczona ; odwołania w sposób systematyczny powodują zawieszenie postępowania ; wniosek o przegląd decyzji odmownej uczyniono prawem ; prawie nigdy nie wymaga się niezbędnej współpracy ze strony osoby wnioskującej o ochronę , nawet jeżeli chodzi o wykazanie swojej tożsamości i pochodzenia , co jest niemniej minimalnym wymogiem rozpatrzenia sprawy .
Wnioski o ochronę międzynarodową nie mogą i nie powinny być środkiem umożliwiającym ominięcie restrykcyjnych środków wymierzonych w niepożądaną migrację ekonomiczną .
Hańbą jest , że Parlament przykłada rękę do takiego omijania przepisów , przyznając nadmierne prawa fałszywym azylantom .
na piśmie - Chociaż sprawozdanie pani poseł Guillaume reprezentuje zasadniczo ważny krok w kierunku stworzenia wspólnego systemu polityki azylowej w Europie , głosowałem odmiennie niż moja grupa w kwestii pewnych zapisów , gdyż moim zdaniem nie odzwierciedlają one w realistyczny sposób złożoności zagadnienia i problemów , przed jakimi staje mój kraj rodzinny - Malta , która regularnie przyjmuje imigrantów .
W ostatecznym głosowaniu opowiedziałem się jednak za przyjęciem całego sprawozdania , które zawiera mimo wszystko wiele bardzo słusznych zapisów wychodzących naprzeciw potrzebom i troskom państw członkowskich .
Przykładem jest tutaj wezwanie do natychmiastowej mobilizacji pomocy finansowej , administracyjnej i technicznej dla państw członkowskich , które otrzymują nieproporcjonalnie wiele wniosków o azyl .
Inicjatywa taka jest bardzo ważna dla wszystkich państw członkowskich , ale szczególnie z punktu widzenia krajów takich jak Malta , które często muszą przyjmować na siebie z tytułu napływu znacznej liczby imigrantów odpowiedzialność za skomplikowaną sytuację , której nie potrafiłyby udźwignąć same .
W środę 6 kwietnia 2011 r . Parlament Europejski przyjął sprawozdanie na temat tak zwanej dyrektywy w sprawie procedur azylowych .
Głosowanie to stanowi ważny krok w stronę stworzenia prawdziwej europejskiej polityki azylowej , której od dawna się domagamy .
Co więcej , przyjęcie sprawozdania to wyraźny sygnał , że UE potrzebuje wspólnego europejskiego systemu azylowego ( CEAS ) do roku 2012 , zwłaszcza w obliczu tego , że wydarzenia , do jakich niedawno doszło w południowej części regionu Morza Śródziemnego , oraz ostatnie napływy imigrantów z Afryki Północnej dowiodły jednoznacznie ograniczeń obecnego europejskiego systemu .
Istnieje pilna potrzeba rewizji dyrektyw UE , aby stworzyć system wiarygodny i efektywny .
W szczególności jestem przekonana , że przepisy dotyczące trybu przyśpieszonego oraz odrzucania wniosków w oczywisty sposób bezzasadnych nie powinny odnosić się do małoletnich bez opieki lub azylantów o specjalnych potrzebach , głosowałam więc za przyjęciem stosownych poprawek .
Po drugie , Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na Rzecz Europy jest jednoznacznie przeciwna zwiększaniu liczby przypadków , w których dopuszczalne jest rozpatrywanie wniosku o azyl w trybie przyśpieszonym , gdyż przepisy takie stwarzają zagrożenie dla osób ubiegających się o azyl ; głęboko ubolewam , że takie poprawki zostały przyjęte tak niewielką większością .
Wreszcie , zdecydowałam się wstrzymać od głosu , jeżeli chodzi o koncepcję bezpiecznego kraju trzeciego .
Musimy teraz dołożyć większych wysiłków niż kiedykolwiek na rzecz ustanowienia wspólnego europejskiego systemu azylowego ( CEAS ) w roku 2012 poprzez lepszą ochronę praw wnioskodawców i poprawę jakości procedur .
Moje sprawozdanie idzie w tym kierunku , zwłaszcza poprzez uwzględnienie prawa do bezpłatnych porad prawnych od samego początku postępowania , jak też zwrócenie większej uwagi na wnioskodawców wymagających szczególnej troski , takich jak małoletni bez opieki , a także określenie terminów dotyczących odwołań .
Z ubolewaniem stwierdzam , że europejska prawica skupiła się jedynie na ostrzejszych zasadach postępowania w trybie przyśpieszonym w oparciu o założenie , że niemal wszystkie osoby ubiegające się o azyl to potencjalni oszuści ; na tę kwestię w odniesieniu do azylu kładzie się nieproporcjonalny nacisk .
Moim zdaniem lepsze procedury i decyzje oraz szybsze rozpatrywanie przypadków zmniejszą liczbę odwołań oraz ułatwią identyfikację wniosków bezzasadnych .
na piśmie - W sprawozdaniu pani poseł Guillaume zajęto się ważnymi kwestiami prawnymi , podkreślając potrzebę pełnego poszanowania praw człowieka w odniesieniu do osób ubiegających się o azyl .
Mój własny kraj - Szkocja - nie sprawuje jeszcze kontroli nad imigracją , ale polityka wdrażana przez kolejne rządy brytyjskie jest niehumanitarna .
Odczuwam dumę z tego , że jestem członkiem partii , która aktywnie sprzeciwia się brutalnym praktykom polegającym na więzieniu ubiegających się o azyl dzieci .
na piśmie - ( LT ) Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego dokumentu , gdyż uważam , że powinniśmy skorzystać z tej możliwości utworzenia sprawiedliwego i skutecznego wspólnego europejskiego systemu azylowego .
Polityka w zakresie azylu ma bezpośrednie skutki dla osób ubiegających się o ochronę , wpływając również na możliwości rozwoju Unii Europejskiej i utworzenia prawdziwej przestrzeni wolności , bezpieczeństwa i sprawiedliwości .
W ramach wspólnego europejskiego systemu azylowego trzeba zagwarantować zharmonizowane , sprawiedliwe i skuteczne procedury .
Skierowany do Parlamentu wniosek dotyczący dyrektywy , w którym omawia się kwestię możliwego stworzenia jednolitej , obejmującej 27 państw Unii procedury przyznawania prawa azylu , jest krokiem ważnym , ale sprawa jest delikatna i wymaga wnikliwej oraz starannej refleksji .
Ostatecznym celem jest zapewnienie zbliżenia przepisów państw członkowskich zgodnie ze zobowiązaniami podjętymi na mocy programu sztokholmskiego , jak też uproszczenie i przyśpieszenie procedur .
Kolejnym celem jest zagwarantowanie daleko idącej ochrony osób ubiegających się o azyl , co obejmuje szybki werdykt w pierwszej instancji , bezpłatną pomoc prawną oraz zezwolenie na pozostanie w kraju do chwili wydania ostatecznego orzeczenia .
Pomimo tego , że twórcami projektu dyrektywy kierowały dobre intencje , głosowałem za jego odrzuceniem , gdyż jest on nieprecyzyjny w pewnych kwestiach technicznych i proceduralnych , a niektóre definicje są niejednoznaczne .
W istocie sformułowano go w ten sposób , że dyrektywa ta otwierałaby wnioskodawcom furtkę do nadużyć .
Z tego powodu zdecydowałem się nie poprzeć obecnej wersji dokumentu , gdyż nie do końca zgadzam się z nią .
na piśmie - ( FR ) W ramach planowanej polityki azylowej Unia Europejska zamierza stworzyć wspólny europejski system azylowy .
Swoboda przemieszczania się w państwach członkowskich , które przystąpiły do układu z Schengen , wymusza teraz wspólny wysiłek na rzecz uporania się z zagadnieniami imigracji .
Sprawozdanie dotyczące udzielania i cofania ochrony międzynarodowej zreformuje system stworzony na mocy dyrektywy 2005 / 85 / WE .
Presja demograficzna , jakiej doświadcza dziś Europa , zmusza nas do uważniejszego przemyślenia tych problemów .
Niestety sprawozdanie pani poseł Guillaume nie jest wynikiem takich przemyśleń , w związku z czym , podobnie jak Grupa Europejskiej Partii Ludowej ( Chrześcijańscy Demokraci ) , głosowałam za jego odrzuceniem .
Opisane w nim procedury są niewystarczająco ścisłe i precyzyjne , co rodzi zagrożenie , że to niezwykle ważne prawo będzie nadużywane .
Na przykład definicja członków rodziny jest nazbyt szeroka i stwarza pole do nadużyć .
Po sześciu miesiącach postępowania ciężar dowodu , że wnioskodawca nie jest prześladowany , spadnie na państwo członkowskie , znacznie utrudniając zadanie stosownych organów .
Trudności te zostaną dodatkowo pogłębione przez ograniczenia dotyczące wykorzystania przyśpieszonego trybu postępowania .
Pierwsze dni po przybyciu uchodźców do Europy są bardzo ważne z punktu widzenia określenia ich statusu , a w sprawozdaniu stwierdza się , że kraje europejskie muszą do 2012 roku usprawnić swoje procedury azylowe na tym wstępnym etapie .
Co ważne , w przyjętym sprawozdaniu wzywa się kraje UE do wzmocnienia minimalnych zabezpieczeń proceduralnych , zwłaszcza w odniesieniu do prawa do bezpłatnej pomocy prawnej , prawa do informacji oraz prawa do przesłuchania ; wzywa się też do zwrócenia większej uwagi na wnioskodawców wymagających szczególnej troski , na przykład dzieci , jak też do przyjęcia w ramach współdecyzji z Parlamentem Europejskim wspólnej listy bezpiecznych krajów trzecich .
Głosowałam za odrzuceniem sprawozdania pani poseł Guillaume , gdyż ustanawia ono kryteria harmonizacji procedur azylowych nierealistyczne z punktu widzenia procedur obowiązujących w państwach członkowskich .
Pragniemy oczywiście wspólnego systemu azylowego , ale nie kosztem utopijnej harmonizacji .
Dzisiejsze głosowanie w Parlamencie jednoznacznie dowodzi dyskomfortu spowodowanego takimi rozwiązaniami - połowa posłów odrzuciła demagogię , wybierając bardziej odpowiedzialne podejście polegające na przyjęciu skutecznych i działających w praktyce systemów azylowych .
Wszystkie państwa należące do ONZ mają obowiązek chronić uchodźców i azylantów .
UE bezkarnie omija to prawo , nakazując państwom członkowskim na swoich granicach przetrzymywać uchodźców i azylantów w obozach w oczekiwaniu na decyzję , która jest coraz mniej pewna , biorąc pod uwagę , że normą jest podejrzliwość , utrzymano przyśpieszone procedury , a liczbę urzędników zajmujących się tymi przypadkami ograniczono .
Z drugiej strony pragnę zauważyć , że w tekście tym znalazły się znaczące udoskonalenia takie jak eliminacja absurdalnej koncepcji " bezpiecznego kraju pochodzenia ” , zakaz przetrzymywania małoletnich oraz uwzględnienie prześladowania ze względu na orientację seksualną .
Prace nad utworzeniem wspólnego europejskiego systemu azylowego ( CEAS ) , opartego na zasadach zatwierdzonych przez Radę Europejską z Tampere , rozpoczęto bezpośrednio po wejściu w życie traktatu amsterdamskiego w maju 1999 roku .
Celem pierwszej fazy CEAS ( 1999-2005 ) było ujednolicenie ram prawnych w państwach członkowskich poprzez określenie minimalnych wspólnych norm .
Zanim nastąpi rzeczywista harmonizacja , musimy jeszcze pokonać długą drogę , ale trzeba zdać sobie sprawę , że wspólny system może powstać tylko dzięki doskonaleniu i harmonizacji procedur oraz związanych z nimi gwarancji .
Biorąc to pod uwagę , gruntowne przekształcenie dyrektywy w sprawie procedur jest bezwzględnie niezbędne , aby zapewnić dostępną , sprawiedliwą i skuteczną procedurę , zarówno w interesie wnioskodawców , jak i państw członkowskich .
na piśmie - Jeżeli celem rezolucji jest stworzenie dostępnej , sprawiedliwej i efektywnej procedury przyznawania azylu na terytorium Unii Europejskiej , osobom szukającym ochrony przysługiwać będą standardowe gwarancje UE , a państwa członkowskie UE będą w stanie odróżnić osoby ubiegające się o azyl od innych migrantów .
Głosowałem za przyjęciem sprawozdania .
na piśmie - ( DE ) Wysiłki na rzecz stworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego skupiają się na prawach azylantów .
Ignorujemy jednak w ten sposób fakt , że większość z tych ludzi nie szuka w istocie azylu , ale migruje z powodów ekonomicznych i nie ma prawa do azylu na mocy Konwencji genewskiej . Wnioskodawcy ci angażują zasoby władz , podając nieprawdziwe informacje i stosując różne taktyki opóźniające , co generuje koszty sięgające miliardów euro .
Jeżeli chodzi o drugą stronę medalu , w kwestii repatriacji odnotowujemy bardzo niewielkie postępy .
W obliczu zalewu uchodźców z przeludnionych regionów świata , z których większość kieruje się motywacją ekonomiczną , którzy przywożą do Europy problemy oraz konflikty z całego świata i którzy nie mają obowiązku współpracować w przeprowadzaniu procedur , musimy jednoznacznie sprzeciwić się wprowadzeniu ściślejszych jednostronnych norm ochrony , które przyciągną jak magnes azylantów i emigrantów z przyczyn ekonomicznych , zaostrzając jedynie problem .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego wniosku , gdyż musimy podjąć wszelkie wysiłki na rzecz stworzenia europejskiego systemu azylowego , który będzie jeszcze efektywniejszy i przyniesie pozytywne efekty z punktu widzenia ludzi .
Polityka w zakresie azylu jest bardzo ważna , gdyż ma wielki wpływ na możliwości rozwoju Unii Europejskiej i utworzenia prawdziwej przestrzeni wolności , bezpieczeństwa i sprawiedliwości .
Przede wszystkim musimy doprowadzić do uspójnienia instrumentów związanych z azylem .
Procedury trzeba zharmonizować , by stały się sprawiedliwe i skuteczne .
Trzeba też wzmocnić minimalne zabezpieczenia proceduralne .
Osobom ubiegającym się o azyl trzeba zapewnić prawo do informacji , prawo do wysłuchania oraz prawo do bezpłatnej pomocy prawnej - praw tych nie można ograniczać .
Trzeba zadbać , aby procedury nie prowadziły do dyskryminacji i były stosowane w sposób jednolity , z poszanowaniem minimalnych gwarancji oraz zasad dotyczących praw .
Uwagę trzeba zwracać zwłaszcza na wnioskodawców wymagających szczególnej troski .
Interesy dzieci trzeba należycie zabezpieczyć i reprezentować , stosując odpowiednie procedury .
Zgadzam się z wnioskiem umożliwiającym natychmiastową deportację osoby mogącej zagrażać bezpieczeństwu narodowemu w państwie członkowskim lub osoby , którą wydalono przymusowo z powodów związanych z bezpieczeństwem publicznym na mocy prawa krajowego .
Taka możliwość jest bardzo ważna i potrzebna , gdyż zwiększa zdolność państw członkowskich do powstrzymania działalności siatek terrorystycznych oraz podjęcia stosownych środków prewencyjnych .
Prace nad utworzeniem wspólnego europejskiego systemu azylowego ( CEAS ) , opartego na zasadach zatwierdzonych przez Radę Europejską z Tampere , rozpoczęto bezpośrednio po wejściu w życie traktatu amsterdamskiego w maju 1999 roku .
Poczyniono znaczące postępy .
Przedłożony obecnie wniosek dotyczący fundamentalnej rewizji i przekształcenia dyrektywy w sprawie procedur stanowi kolejny krok naprzód .
W istocie istniejące nadal rozbieżności w przepisach krajowych oraz sposobie ich stosowania były całkowicie niezgodne z wspólnym europejskim systemem azylowym i stanowią one powód wprowadzanych zmian .
Celem wspólnego europejskiego systemu azylowego jest , aby niezależnie od tego , w jakim państwie członkowskim składany jest wniosek o azyl , wnioskodawcy byli traktowani z zachowaniem wysokich norm i w sposób porównywalny w całej Unii .
Zgadzam się , że trzeba stworzyć solidne europejskie ramy prawne umożliwiające budowę adekwatnego i skutecznego wspólnego europejskiego systemu azylowego .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż uważam , że wspólny system można utworzyć jedynie poprzez ulepszenie i ujednolicenie procedur i towarzyszących im gwarancji .
Głosowałem za przyjęciem doskonałego sprawozdania pani poseł Guillaume w sprawie procedur udzielania i cofania azylu w Europie .
Dokument ten stanowi wielki krok naprzód w ustanowieniu do 2012 roku wspólnego europejskiego systemu azylowego ( CEAS ) , co położy kres niemożliwej do przyjęcia sytuacji , w której zależnie od kraju , gdzie osoba ubiegająca się o azyl wnosi o ochronę , jej szanse bycia uznanym za uchodźcę wahają się od 1 % do 65 % .
Parlament wypowiedział się zatem za uczynieniem procedur azylowych sprawiedliwszymi i efektywniejszymi .
Wnioskuje on , aby wszystkie kraje przestrzegały tych samych udoskonalonych zasad ochrony praw i nowych procedur , zapewniając od samego początku bezpłatne porady prawne , ustanawiając terminy dla odwołań , gwarantując specjalną pomoc dla małoletnich bez opieki oraz szybciej rozpatrując sprawy .
Chociaż ubolewam nad faktem , że dysponująca większością w Parlamencie europejska prawica zdołała przyjąć poprawki do tekstu , w których podaje się w przesadny sposób w wątpliwość uczciwość osób ubiegających się o azyl , cieszy mnie przyjęcie przedmiotowego sprawozdania .
Ruch należy teraz do tych państw członkowskich , które muszą jeszcze podjąć decyzję w sprawie naszych wniosków .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem sprawozdania .
Szczególnie cieszy mnie fakt , że nasi centroprawicowi koledzy zgodzili się z potrzebą zapewnienia szczególnej ochrony niezależnie od ich ogólnego stanowiska w sprawie azylu .
Lesbijki , geje , biseksualiści i osoby transgenderowe uciekający z krajów takich jak Irak , Uganda , Honduras czy Indonezja muszą zostać otoczeni szczególną opieką cechującą się wrażliwością kulturową .
To ważny krok w kierunku pełnego wywiązania się z naszych zobowiązań na mocy międzynarodowego prawa azylowego .
Parlament Europejski dowodzi , że zasady azylu trzeba zaktualizować , by odzwierciedlały rzeczywistość : 76 krajów uznaje akty homoseksualne za przestępstwo , a 7 ( wkrótce być może 8 , wliczając Ugandę ) karze je śmiercią .
Ubolewam , że inne postępowe przepisy nie zostały uchwalone , ale przyjęty dziś dokument przyczyni się do sprawiedliwszego traktowania ubiegających się o azyl lesbijek , gejów , biseksualistów i osób transgenderowych .
Przyjęty dziś tekst odzwierciedla formalne stanowisko Parlamentu Europejskiego w pierwszym czytaniu .
Zasady azylowe zostaną zmienione , gdy rządy państw UE przeanalizują dokument i wypracują porozumienie z Parlamentem Europejskim .
Po wieloletnich debatach i podpisaniu traktatu lizbońskiego Komisja przedłożyła Parlamentowi pierwszy projekt wspólnej procedury azylowej obowiązującej w państwach członkowskich .
Celem jest ustanowienie do 2012 roku wspólnego obszaru ochrony i solidarności w oparciu o zharmonizowaną politykę azylową , mimo utrzymujących się różnic między regulacjami krajowymi .
W istocie rozbieżności te są sprzeczne z ideą wspólnego europejskiego systemu azylowego i utrudniają jego utworzenie .
W nowym akcie prawnym stwierdza się , że niezależnie od tego , w jakim państwie członkowskim składany jest wniosek o azyl , wnioskodawcy powinni być traktowani w sposób porównywalny w całej Europie .
Trzeba działać na rzecz stopniowego doskonalenia i harmonizacji procedur oraz skutecznych gwarancji dotyczących azylu w celu wdrożenia wspólnego europejskiego systemu .
Mam nadzieję , że w kontekście tego przeglądu zagwarantujemy dostępną , sprawiedliwą i efektywną procedurę w interesie zarówno osób ubiegających się o azyl , jak również ochrony państw członkowskich .
na piśmie - ( IT ) Zdecydowanie sprzeciwiliśmy się parlamentarnej dyrektywie w sprawie ujednoliconych procedur azylowych , gdyż jej wdrożenie skutkowałoby odebraniem w tej materii suwerenności państwom członkowskim .
Za nie do przyjęcia uważamy odbieranie państwom członkowskim możliwości odmówienia azylu i przychylnego traktowania niepożądanym osobom w całej Unii Europejskiej , podczas gdy niektóre europejskie rodziny nie mają dachu nad głową .
Azylantom przyznaje się też bezpłatnie prawo do porad prawnych , pomocy i reprezentacji .
Zgodnie z dokumentem organizacje pozarządowe mogą też odgrywać aktywną rolę w świadczeniu usług , udzielaniu informacji na temat procedur uzyskiwania ochrony , jak też oferowaniu wskazówek i porad osobom ubiegającym się o azyl - ma to mieć miejsce na przejściach granicznych lub w ośrodkach recepcyjnych .
Należy pamiętać , że za to wszystko zapłacą europejscy podatnicy , a usługi te zostaną udostępnione nie tylko uchodźcom , ale wszystkim osobom ubiegającym się o azyl , a więc każdemu żądającemu ich nielegalnemu lub ukrywającemu się imigrantowi .
Głosowałem za odrzuceniem sprawozdania .
Dotyczy ono wdrożenia w Europie sprawnie zorganizowanej , wspólnej i szybkiej procedury azylowej opartej na jednolitych standardach prawnych .
Wskutek poprawek zgłoszonych przez zielonych i socjalistów cudzoziemcy będą jednak mogli mieszkać w UE praktycznie bez żadnej możliwości sprawowania kontroli nad nimi .
W efekcie wyrządzimy niedźwiedzią przysługę osobom , które naprawdę ubiegają się o azyl , gdyż ich życie znalazło się w niebezpieczeństwie , lub też z powodów politycznych , religijnych czy etycznych , ponieważ zaliczymy ich do tej samej grupy , co wszystkich innych imigrantów .
Moim zdaniem polityka azylowa powinna wyglądać inaczej .
Winna ona być przejawem humanitaryzmu i solidarności .
Jeżeli oddajemy tym ludziom przysługę , muszą oni zaoferować coś w zamian - na przykład przyjmując do wiadomości i respektując zasady obowiązujące w goszczącym ich kraju .
W ostatnim czasie rośnie znaczenie sektora turystyki dla europejskich przedsiębiorstw i obywateli .
W związku z tym ważne jest , by statystyki potrzebne do opracowywania bardziej skutecznej polityki turystycznej na szczeblu europejskim , krajowym , regionalnym i lokalnym były jak najwiarygodniejsze , ponieważ są one instrumentami wspierania procesu decyzyjnego w przedsiębiorstwach i w sektorze prywatnym .
Pragnę również podkreślić , że ważne jest , by Komisja poparła te propozycje w proponowanym kształcie .
Statystyki turystyczne odgrywają zasadniczą rolę w poprawie efektywności polityki turystycznej na szczeblu europejskim , krajowym , regionalnym i lokalnym .
Statystyki te nie są wykorzystywane tylko do monitorowania polityki ściśle turystycznej , ale odgrywają również kluczową rolę w kontekście polityki regionalnej i zrównoważonego wzrostu .
Uważam , że należy wzmocnić sektor turystyczny Unii Europejskiej poprzez działania koordynowane na szczeblu unijnym , które uzupełniały będą inicjatywy państw członkowskich .
Popieram cel , jakim jest zaktualizowanie oraz zoptymalizowanie ram prawnych europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki , dzięki czemu możliwe będzie zajęcie się w lepszy sposób wyzwaniami stojącymi przed tym sektorem , takimi jak zmiany klimatyczne , ograniczenia środowiskowe , globalna konkurencja , trendy demograficzne i sezonowy rozkład ruchu turystycznego .
Te nowe wspólne ramy systematycznego sporządzania europejskich statystyk dotyczących turystyki powstaną dzięki gromadzeniu , opracowywaniu , przetwarzaniu i przesyłaniu ujednoliconych statystyk na temat podaży i popytu przez państwa członkowskie .
Głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ turystyka jest ważną gałęzią gospodarki Unii Europejskiej , przyczyniającą się do tworzenia nowych miejsc pracy i do wzrostu gospodarczego .
To właśnie do Europy trafia najwięcej turystów z całego świata : odwiedza ją 370 milionów turystów ze świata rocznie .
Co roku Irlandię odwiedza około 7 milionów osób .
Sektor turystyczny ma ogromne znaczenie dla europejskich przedsiębiorstw i gospodarek państw członkowskich .
Obecnie od europejskiej turystyki uzależnionych jest 1,8 miliona przedsiębiorstw i 9,7 miliona miejsc pracy .
W sektorze tym istnieje znaczny potencjał wzrostu - w zakresie ekoturystyki , dziedzictwa , sportu i gastronomii .
Abyśmy mogli jak najlepiej wykorzystać ten potencjał , musimy właściwie zrozumieć sektor turystyczny .
W związku z tym popieram to sprawozdanie w sprawie informacji statystycznych i turystyki .
Dokładne informacje na temat turystyki lokalnej , krajowej i europejskiej pomogą UE realizować skuteczną politykę i promować turystykę w Europie .
Jako że sektor turystyczny ma dla Irlandii podstawowe znaczenie , a także w związku z położeniem geograficznym mojego kraju , z wyjątkową radością przyjmuję te zapisy sprawozdania , które mówią o szczególnej sytuacji wysp i regionów najbardziej oddalonych , a także o omówieniu tych szczególnych przypadków w Nowych Ramach działania Unii Europejskiej na rzecz turystyki europejskiej .
Turystyka jest ważną gałęzią działalności gospodarczej w UE , mającą wysoki potencjał wzrostu zatrudnienia i wzrostu gospodarczego , a także odgrywającym ważną rolę w integracji społeczno-gospodarczej obszarów wiejskich i słabiej rozwiniętych .
W europejskiej branży turystycznej działa 1,8 miliona przedsiębiorstw , a poziom zatrudnienia w niej sięga 5,2 % całkowitej liczby zatrudnionych ( około 9,7 miliona miejsc pracy ) .
Popieram przedstawiony przez Komisję cel określenia nowych ram polityki turystycznej w Europie w oparciu o nowe kompetencje wprowadzone przez Traktat z Lizbony .
Sektor turystyczny stoi wobec poważnych wyzwań , takich jak rosnąca konkurencja globalna , trendy demograficzne , zmiany klimatu i ograniczenia środowiskowe , sezonowe rozmieszczenie ruchu turystycznego i coraz częstsze korzystanie przez klientów z nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych .
Uważam , że należy wzmocnić sektor turystyczny Unii Europejskiej poprzez skoordynowanie działań na szczeblu unijnym , które uzupełniały będą inicjatywy państw członkowskich .
Przedmiotowe rozporządzenie , którego celem jest ustanowienie wspólnych ram systematycznego sporządzania statystyki europejskiej w dziedzinie turystyki poprzez gromadzenie , opracowywanie , przetwarzanie i przekazywanie przez państwa członkowskie ujednoliconych danych statystycznych dotyczących popytu i podaży w turystyce , jest bardzo ważne , ponieważ - o ile zostanie właściwie wcielone w życie - umożliwi ono ocenę prawdziwej sytuacji w dziedzinie turystyki w państwach członkowskich i ułatwi przystosowywanie oferty turystycznej do zmieniających się potrzeb turystów .
Turystyka jest ważnym sektorem europejskiej gospodarki , w którym funkcjonuje 1,8 miliona firm , głównie małych i średnich przedsiębiorstw , zatrudniających około 9,7 miliona pracowników .
Szacuje się , że przemysł turystyczny wytwarza ponad 5 % unijnego produktu krajowego brutto .
Przedstawiając komunikat COM ( 2010 ) 352 , Komisja ma na celu określenie nowych ram polityki turystycznej w Europie , zabiegając o wzmocnienie tego sektora poprzez skoordynowane działania na szczeblu UE , które uzupełniać będą inicjatywy państw członkowskich .
Aby te nowe ramy polityki były skuteczne , konieczne jest podejmowanie decyzji właściwie umotywowanych oraz opartych na wiarygodnych i porównywalnych danych statystycznych .
W sprawozdaniu tym , które zasługuje na moje poparcie , uznaje się ważną rolę statystyk dla opracowywania lepszej polityki turystycznej na szczeblu europejskim , krajowym , regionalnym i lokalnym , ponieważ stanowią one użyteczne instrumenty wspierania procesu decyzyjnego .
Popiera się w nim ponadto ustanowienie wspólnych ram legislacyjnych dla systematycznego sporządzania europejskiej statystyki dotyczącej turystyki poprzez gromadzenie , opracowywanie , przetwarzanie i przekazywanie przez państwa członkowskie zharmonizowanych danych statystycznych dotyczących popytu i podaży w europejskiej turystyce .
Statystyki odgrywają ważną rolę w opracowywaniu skuteczniejszej polityki turystycznej i w podejmowaniu decyzji biznesowych .
Popieram przyjęcie tego tekstu , ponieważ z jednej strony zmiany , które zaszły w branży turystycznej w ostatnich latach , stworzyły potrzebę uaktualnienia ram prawnych europejskich statystyk dotyczących turystyki .
Po wejściu w życie wniosek poprawi aktualność , porównywalność i kompletność przekazywanych danych statystycznych , a także skuteczność przetwarzania danych .
W sprawozdaniu pana posła Simpsona , a także w rozporządzeniu w nim przewidzianym , proponuje się ustanowienie wspólnych ram sporządzania i rozpowszechniania europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki poprzez zbieranie i przetwarzanie przez indywidualne państwa członkowskie danych statystycznych na temat popytu i podaży w turystyce za pomocą ujednoliconych zagregowanych tabel statystycznych , przesyłanych następnie w formie elektronicznej Komisji Europejskiej ( Eurostat ) .
Mimo godnej podziwu pracy sprawozdawcy nie mogę zagłosować za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ nie przewiduje ono zmiany w zakresie ilości pracy i ilości gromadzonych danych określonych w rozporządzeniu .
Sporządzanie tabeli , o którym mowa w rozporządzeniu , jest zbytnio skomplikowane , a ponadto gromadzenie takich informacji jest , moim zdaniem , nieracjonalnym obciążeniem .
Dlatego nie mogę zaakceptować obciążenia biurokratycznego i ingerencji , jakie stworzyłoby to rozporządzenie .
Głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ poprawa europejskiej polityki turystycznej jest koniecznością , szczególnie zważywszy , że europejski sektor turystyczny musiał niedawno zmagać się z trudną sytuacją gospodarczą .
W związku ze zmianą ram prawnych w wyniku wejścia w życie Traktatu z Lizbony , Unia Europejska uzyskała większe kompetencje , a co za tym idzie , Komisja Europejska przedstawiła propozycję dotyczącą nowego kontekstu politycznego turystyki .
Celem tego wniosku dotyczącego rozporządzenia jest uaktualnienie i optymalizacja ram prawnych europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki , ale obawę budzi to , że wniosek ten nie przewiduje wprowadzenia rachunków satelitarnych turystyki ( TSA ) .
TSA są konieczne do stopniowego rozwijania zintegrowanych systemów statystyki turystycznej i lepszego zrozumienia prawdziwej wartości turystyki , a także jej oddziaływania na gospodarkę .
Ponadto w celu rozbudowania zasobu wiedzy na potrzeby rozwoju i wzrostu w dziedzinie turystyki Komisja powinna przygotować program badań pilotażowych w dziedzinie turystyki .
Badania te byłyby przeprowadzane dobrowolnie przez państwa członkowskie w celu opracowania systemu sporządzania zestawień danych ukazujących oddziaływanie turystyki na środowisko .
W kilku państwach członkowskich , jak na przykład w moim kraju , Portugalii , turystyka zajmuje ważne miejsce w gospodarce , a ponadto drzemie w niej potencjał wygenerowania nowych źródeł dochodów i wzrostu gospodarczego .
Turystyka stanowi trzecią pod względem znaczenia formę działalności społeczno-gospodarczej w Europie , będąc źródłem ponad 5 % unijnego produktu krajowego brutto .
Unia Europejska pozostaje głównym celem podróży turystycznych , z 40 % udziałem we wszystkich podróży turystycznych na świecie .
Unia Europejska zamierza określić nowe ramy polityki w odniesieniu do turystyki , co ma na celu wzmocnienie sektora w związku z koniecznością sprostania ogromnym wyzwaniom , jak zmiana klimatu , trendy demograficzne i globalizacja , poprzez skoordynowane działania na szczeblu UE uzupełniające inicjatywy państw członkowskich .
Gromadzenie danych dotyczących turystyki umożliwia uzyskanie lepszej wiedzy na temat wielkości tego sektora , jego charakterystyki , profilu turystów i różnych modeli podróżowania , co przyczynia się nie tylko do lepszego formułowania polityki dla tego sektora , ale również do lepszego zrozumienia jego implikacji społeczno-gospodarczych .
Dlatego popieram aktualizację i optymalizację obecnego systemu statystycznego , która umożliwi nam stworzenie wiarygodnych i porównywalnych statystyk .
Niezaprzeczalnie w ciągu ostatniego dziesięciolecia turystyka uległa diametralnej zmianie , między innymi dzięki postępowi technicznemu .
Dlatego konieczna jest aktualizacja prawodawstwa dotyczącego gromadzenia danych i tworzenia zestawień statystycznych .
W związku z tym popieram wniosek Komisji dotyczący wprowadzenia nowego rozporządzenia uchylającego niektóre przestarzałe przepisy .
Jednocześnie jednak jestem za poprawkami do rozporządzenia Parlamentu , szczególnie poprawkami uwzględniającymi , z jednej strony , potrzebę wprowadzenia ujednoliconych statystyk oddających czysto społeczne aspekty turystyki , a z drugiej - stanowisko sprzeciwiające się delegowaniu Komisji uprawnień w kluczowych sprawach i na nieokreślony czas .
Ponadto uznaję za poważny błąd to , że Komisja nie przewiduje wprowadzenia rachunków satelitarnych turystyki ( TSA ) , ponieważ ten rodzaj danych mógłby zapewnić bardziej całościowy obraz oddziaływania turystyki na rynek pracy i gospodarkę .
Wreszcie , bardzo interesuje mnie propozycja wprowadzenia dobrowolnego gromadzenia danych statystycznych na temat zwyczajów ludzi z niepełnosprawnością lub o ograniczonych zdolnościach ruchowych , a następnie ustanowienia projektów pilotażowych mających na celu poprawę uczestnictwa tych osób w turystyce .
W jednym z badań statystycznych obejmujących 50 najpopularniejszych krajów na świecie Europa zajęła siódme miejsce wśród dziesięciu najczęściej odwiedzanych celów turystycznych .
Bardzo wyraźnie ukazuje to , że Europa posiada ogromny potencjał turystyczny i kulturowy , nadal oferując nowe możliwości do wykorzystania , między innymi europejskim obywatelom .
Myślę , że jedną z tych możliwości jest zachęcanie do uczestniczenia w opracowywanych przez Unię programach turystyki społecznej nie tylko ludzi starszych , ale również ludzi młodych , rodziny żyjące w trudnych warunkach oraz ludzi o ograniczonych zdolnościach ruchowych .
Jednakże , aby to zapewnić , potrzeba wystarczających danych statystycznych , gromadzonych za pomocą wspólnej metody z myślą o opracowywaniu programów skierowanych do tych grup turystów z każdego państwa członkowskiego UE .
na piśmie - Głosowałem dziś za przyjęciem sprawozdania w sprawie europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki .
Opracowanie rozporządzenia uwzględniającego statystyki turystyczne ze wszystkich państw członkowskich jest pozytywnym krokiem .
Znaczenie turystyki w europejskim prawie wrosło znacząco , gdy w grudniu 2009 roku turystyka została objęta zakresem Traktatu z Lizbony .
W przyszłości , aby uzyskać wysokiej jakości wyniki , państwa członkowskie będą musiały zapewnić dokładność przekazywanych danych statystycznych .
Choć koordynacja na szczeblu unijnym będzie dla europejskiej branży turystycznej bardzo korzystna , wszelkie inicjatywy paneuropejskie powinny mieć na celu uzupełnienie inicjatyw i strategii turystycznych państw członkowskich .
Zapewniając dane statystyczne , UE będzie miała lepsze możliwości pomagania branży turystycznej , w tym MŚP , a także poprawy ogólnej reputacji Europy jako wielce pożądanego celu podróży turystycznych .
W sprawozdaniu dokonano rozróżnienia między turystyką wewnętrzną i krajową .
Turystyka wewnętrzna obejmuje potencjał noclegowy placówek noclegowych , a turystyka krajowa obejmuje uczestnictwo w turystyce , w tym w wycieczkach .
Głosowałem za tym sprawozdaniem , ponieważ uważam , że statystyka turystyczna przyczynia się do realizowania skuteczniejszej polityki i stanowi pożyteczne narzędzie wspierania procesów decyzyjnych przedsiębiorstw i sektora prywatnego .
Niewątpliwie to nowe rozporządzenie poprawi aktualność , porównywalność i kompletność przekazywanych danych statystycznych , a także efektywność przetwarzania danych .
Jak wynika z danych przytoczonych w sprawozdaniu , Europa pozostaje głównym celem podróży turystycznych na świecie , a turystyka jest trzecią pod względem znaczenia gałęzią działalności społeczno-gospodarczej w UE , na którą składa się 1,8 miliona przedsiębiorstw , głównie małych i średnich , w której zatrudnionych jest 9,7 miliona osób i która generuje 5 % unijnego PKB .
Właśnie z tego względu turystyka jest działalnością , która powinna być właściwie monitorowana , regulowana i wspierana , szczególnie w bieżącym kontekście odbudowy gospodarczej i potrzeby zwiększenia produkcji poszukiwanych towarów .
Choć dotyczy to całej UE , jest to szczególnie ważne dla Portugalii , czyli kraju , w którym przez długi czas dużo inwestowano w turystykę jako szczególnie dynamiczną gałąź gospodarki , o ogromnym potencjale rozwoju .
W tym kontekście , jak również zważywszy na znaczenie , jakie dogłębna i rzetelna wiedza na temat rzeczywistego obrazu turystyki ma dla opracowywania odpowiedniej polityki , wniosek Komisji dotyczący aktualizacji i optymalizacji ram prawnych europejskich statystyk w dziedzinie turystyki , nad którym dziś głosowaliśmy , jest ważny .
Sprawozdanie dotyczy dziedziny , która ma fundamentalne znaczenie dla przyszłości UE : turystyki .
Mimo kryzysu , który zapanował na świecie , według Światowej Organizacji Turystyki w 2010 roku w sektorze tym odnotowano wzrost na poziomie 2 % , mimo wszystkich tych niepokojów politycznych w wielu regionach świata .
Jeżeli chodzi o Europę , oprócz miarowego wzrostu w turystyce , w branży tej działa 1,8 miliona przedsiębiorstw , wśród których znaczna większość to małe i średnie przedsiębiorstwa ( MŚP ) , zatrudnionych jest 9,7 miliona pracowników , co sprawia , że jest to trzecia pod względem znaczenia gałąź działalności społeczno-gospodarczej w UE , generująca ponad 5 % produktu krajowego brutto Europy .
Ponadto Europa pozostaje głównym celem podróży turystycznych w świecie , z udziałem rzędu 40 % .
Działalność ta ma kluczowe znaczenie dla realizacji celów określonych w strategii Europa 2020 .
Rozporządzenie to aktualizuje rozporządzenie obowiązujące obecnie , szczególnie w zakresie gromadzenia i przetwarzania danych dotyczących świadczenia usług oraz ich dostępności dla osób o ograniczonej zdolności ruchowej , które to dane są konieczne do opracowania nowej strategii UE .
Z zadowoleniem przyjmuję ten wniosek , który oprócz ustanowienia programu badań pilotażowych w państwach członkowskich obejmuje dane na temat turystyki wiejskiej i ekoturystyki , oferujących ponad 50 tysięcy miejsc noclegowych , zarządzanych w znakomitej większości przez MŚP .
Przydatność informacji statystycznych zależy od zapewnienia ich porównywalności w czasie i przestrzeni , która wymaga przyjęcia wspólnego zbioru definicji i klasyfikacji .
Jeżeli chodzi konkretnie o turystykę , sektor ten obejmuje pojęcia i definicje , które od dłuższego czasu są niejasne , co utrudnia uzyskiwanie wiarygodnych i rzetelnych informacji .
Dlatego konieczne jest doprecyzowanie i ujednolicenie kryteriów i definicji umożliwiających uzyskiwanie porównywalnych danych .
Istnienie tych statystyk ma ogromne znaczenie dla szacowania bezpośredniego i pośredniego oddziaływania turystyki na gospodarkę , gdyż ułatwia planowanie i opracowywanie nowych opcji turystycznych lub dostosowywanie istniejących .
Wniosek , którego dotyczy to sprawozdanie , ma na celu poprawę aktualności , porównywalności i kompletności przekazywanych danych statystycznych , a także wydajności przetwarzania danych .
Ponadto wniosek ma na celu takie dostosowanie ram prawnych , aby odzwierciedlały one ostatnie tendencje obserwowane w przemyśle turystycznym poprzez wprowadzenie nowych zmiennych , dotyczących np. wyjazdów jednodniowych .
Dlatego głosowaliśmy za przyjęciem sprawozdania .
Wiemy , że posiadanie informacji statystycznych jest ważne , choć ich przydatność zależy od ich porównywalności w czasie i przestrzeni , która wymaga przyjęcia wspólnego zbioru definicji i klasyfikacji .
Istnienie tych statystyk ma ogromne znaczenie dla określania bezpośredniego i pośredniego oddziaływania turystyki na gospodarkę , gdyż ułatwia planowanie i opracowywanie nowych opcji turystycznych lub dostosowywanie istniejących .
Wniosek , którego dotyczy to sprawozdanie , ma na celu poprawę aktualności , porównywalności i kompletności przekazywanych danych statystycznych , a także wydajności przetwarzania danych .
Dlatego głosowaliśmy za przyjęciem sprawozdania .
na piśmie - Moja grupa poparła sprawozdanie w sprawie statystyki w dziedzinie turystyki , które przewiduje aktualizację i modernizację metody gromadzenia europejskich danych statystycznych dotyczących turystyki , szczególnie w świetle najnowszych trendów , takich jak tanie loty i pobyty krótkoterminowe .
Politycy muszą uznać ogromne znaczenie branży turystycznej w Europie .
Indywidualne państwa członkowskie zdają sobie sprawę , że należy uczynić więcej , by pomóc temu sektorowi , który walnie przyczynia się do wzrostu gospodarczego .
Dla przykładu turystyka jest jednym z największych sektorów brytyjskiej gospodarki .
Bezpośrednio znajduje w niej zatrudnienie 1,36 miliona osób - szacuje się , że w roku 2020 będzie to 1,5 miliona - a prawie 3 miliony osób pracuje w sektorach powiązanych z turystyką .
Te liczby mówią same za siebie !
Wielka Brytania pragnie uczestniczyć w sposób aktywny i pozytywny w dyskusjach na temat turystyki na szczeblu unijnym , popierając w pełni potrzebę poprawy konkurencyjności europejskiej branży turystycznej oraz jej potencjał zrównoważonego rozwoju .
Musimy jednak zapewnić , by działania na szczeblu unijnym nie naruszały zasady pomocniczości .
Państwa członkowskie konkurują ze sobą nawzajem , mimo że mają możliwość dzielenia się ze sobą najlepszymi praktykami i współpracowania w niektórych sprawach , na przykład w zakresie poprawy połączeń transportowych w całej Europie i innych środków ułatwiających podróżowanie w celach turystycznych .
Pozwolę sobie zakończyć prostym przesłaniem - przyjeżdżajcie do Wielkiej Brytanii !
Traktat z Lizbony zwiększył odpowiedzialność UE za turystykę .
To oczywiste , że statystyki zapewniają podstawowe informacje i pozwalają na wyciągnięcie interesujących wniosków nie tylko na szczeblu UE , ale również na szczeblu krajowym i regionalnym .
W Belgii , w moim regionie , który zamieszkuje społeczność niemieckojęzyczna , turystyka jest nie tylko ważnym obszarem kompetencji , ale również kluczowym czynnikiem gospodarczym .
Dlatego statystyki te stanowią ważny element kształtowania polityki .
Oczywiste jest jednak również to , że poszczególne szczeble - regionalny , krajowy i transgraniczny - muszą ze sobą współpracować , by precyzyjniej zdefiniować regiony Europy jako miejsce turystyczne , szczególnie na terenach przygranicznych .
Głosowałem za przyjęciem tego dokumentu , ponieważ konieczne jest określenie nowych , lepszych ram polityki turystycznej w Europie .
Turystyka jest ważną gałęzią działalności gospodarczej w UE , mającą wysoki potencjał zwiększania zatrudnienia i wzrostu gospodarczego , a także odgrywającą ważną rolę w integracji społeczno-gospodarczej obszarów wiejskich , najbardziej oddalonych i słabiej rozwiniętych , takich jak regiony z bogatym dziedzictwem przemysłowym .
Statystyki w tej dziedzinie nie tylko są wykorzystywane do monitorowania polityki ściśle turystycznej , ale odgrywają również kluczową rolę w szerszym kontekście polityki regionalnej i zrównoważonego rozwoju .
Musimy stawić czoła poważnym wyzwaniom w tym sektorze , takim jak rosnąca konkurencja globalna , trendy demograficzne , zmiany klimatu i ograniczenia środowiskowe , sezonowość ruchu turystycznego oraz coraz częstsze korzystanie przez klientów z nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych .
Istnieje potrzeba wzmocnienia sektora turystycznego Unii Europejskiej poprzez skoordynowane działania na szczeblu unijnym , uzupełniające inicjatywy państw członkowskich .
Aby móc pomyślnie wdrażać nowe ramy polityki , decydenci wszystkich szczebli muszą podejmować merytoryczne decyzje w oparciu o wiarygodne informacje i porównywalne dane statystyczne .
Turystyka to ważna gałąź gospodarki , mająca wpływ na wzrost gospodarczy i zatrudnienie w Europie , dlatego też konieczne jest uaktualnienie i zoptymalizowanie ram prawnych europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki , co wzmocni jednocześnie sektor turystyczny na szczeblu unijnym .
W konsekwencji wdrożenie wspomnianych środków zwiększy konkurencyjność europejskiej turystyki i będzie stymulowało jej harmonijny rozwój .
Myślę , że wniosek dotyczący rozporządzenia dotyczącego europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki , nad którym głosujemy dziś w tym Parlamencie , należy uznać za szczególnie ważny , a także przydatny .
Sektor turystyczny jest dla Europy jednym z wiodących sektorów , mającym ogromne znaczenie we Wspólnocie , ponieważ odgrywa ważną rolę z punktu widzenia gospodarek państw członkowskich .
Branża turystyczna ma nadal znaczący potencjał pod względem zatrudnienia i dlatego dobrze byłoby przyjąć środki usprawniające jej organizację , co z kolei umożliwiłoby rozwój jej pełnego potencjału .
Stworzenie wspólnych ram gromadzenia i opracowywania porównywalnych i kompleksowych danych statystycznych na temat europejskiej turystyki może ułatwić poprawę sytuacji .
Zrozumienie popytu konsumenckiego umożliwi przedsiębiorstwom prywatnym i organom publicznym interweniowanie w celu spełniania potrzeb sektora , poprawy jego wyników i konkurencyjności .
Popieram proponowane rozporządzenie , ponieważ uważam , że ujednolicone europejskie statystyki , przejrzyste , wiarygodne i obiektywne , są skutecznym sposobem wspieranie tej dużej branży .
Głosowałem za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ uważam , że musimy uczynić wszystko , co w naszej mocy , by utrzymać pozycję najchętniej odwiedzanego regionu na świecie .
Aby to osiągnąć , musimy w maksymalnym stopniu wykorzystać wszelkie możliwe możliwości finansowania .
Rozwój zrównoważonego , odpowiedzialnego , wysokiej jakości sektora turystyki wymaga uaktualnienia i poprawy ram prawnych europejskich statystyk w tej dziedzinie .
Jeżeli poprawimy jakość sprawozdawczości statystycznej , posługując się wiarygodnymi , porównywalnymi danymi , uzyskamy solidne fundamenty umożliwiające lepsze podejmowanie decyzji w ramach opracowywania polityki i instrumentów finansowych .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem tego sprawozdania , w którym uznano zasadniczą rolę statystyki w opracowywaniu efektywniejszej polityki turystycznej na szczeblu europejskim , krajowym , regionalnym i lokalnym .
Statystyki turystyczne stanowią ponadto użyteczne narzędzie wspierania procesu decyzyjnego w przedsiębiorstwach i sektorze prywatnym .
Dlatego sprawozdawca popiera cel proponowanego rozporządzenia , którym jest ustanowienie wspólnych ram legislacyjnych dla systematycznego sporządzania europejskiej statystyki dotyczącej turystyki poprzez gromadzenie , opracowywanie , przetwarzanie i przekazywanie przez państwa członkowskie zharmonizowanej statystyki europejskiej dotyczącej popytu i podaży w turystyce .
Zapewne po wejściu w życie wniosek , którego dotyczy to sprawozdanie , zapewni poprawę aktualności , porównywalności i kompletności przekazywanych danych statystycznych , a także wydajności przetwarzania danych .
Ponadto konieczne jest przystosowanie ram prawnych w taki sposób , by odzwierciedlały one najnowsze trendy w branży turystycznej poprzez wprowadzenie nowych zmiennych , na przykład dotyczących wizyt jednodniowych .
Turystyka jest niewątpliwie jednym z sektorów gospodarki , w którym drzemie największy potencjał rozwoju .
W ciągu ostatnich dziesięcioleci w turystyce odnotowywany jest miarowy wzrost , co jest ważne dla europejskich przedsiębiorstw i obywateli .
W europejskiej branży turystycznej funkcjonuje 1,8 miliona przedsiębiorstw , wśród których większość to małe i średnie przedsiębiorstwa ( MŚP ) , zatrudnienie sięga około 5,2 % całkowitej liczby zatrudnionych w gospodarce , co przekłada się na 9,7 miliona miejsc pracy , i szacuje się , że branża turystyczna wytwarza ponad 5 % unijnego produktu krajowego brutto ( PKB ) .
Tym samym turystyka stanowi trzecią pod względem znaczenia gałąź działalności gospodarczej w UE .
Ponadto UE utrzymuje pozycję najpopularniejszego celu podróży - w 2008 roku do Europy przyjechało 370 milionów podróżnych , czyli 40 % ogółu podróżnych na świecie .
Nadal jednak istnieje potencjał wzrostu w tym sektorze .
na piśmie - Oczywiste jest , że w turystyce drzemie ogromny potencjał , który daje perspektywy zwiększenia zatrudnienia i wzrostu gospodarczego .
Turystyka odgrywa ważną rolę w integracji społeczno-gospodarczej obszarów wiejskich , najbardziej oddalonych i słabiej rozwiniętych , które posiadają bogate dziedzictwo kulturowe .
Statystyki w dziedzinie turystyki nie tylko są wykorzystywane do monitorowania polityki turystycznej , ale również odgrywają ważną rolę w szerszym kontekście polityki regionalnej i zrównoważonego rozwoju .
W pełni zgadzam się ze sprawozdawcą .
Bogate w informacje statystyki zapewniające odpowiedzi na pytania dotyczące uwarunkowań powodzenia i tendencji w branży turystycznej mogą pomóc nam uniknąć wielu błędnych inwestycji .
Wiele miast od lat zastanawia się , dlaczego ich oczekiwania dotyczące turystyki pozostały niezrealizowane po tym , jak miasta te wzięły udział w programie " Europejska Stolica Kultury ” .
Jednak ograniczona dostępność i porównywalność danych na temat turystyki jest również problemem z punktu widzenia planowania przestrzennego .
Skoro faktycznie możemy spodziewać się wzrostu liczby odwiedzających nas turystów , ważne jest zorganizowanie ruchu turystycznego w taki sposób , aby nie odbywał się on kosztem ludności miejscowej .
Zbyt wiele niepewnych czynników , różne oczekiwania i niemożliwe do przewidzenia atrakcje , takie jak warunki meteorologiczne , czynią z prognoz turystycznych zgadywankę .
Na turystykę wpływają elastyczne godziny pracy i bezpieczeństwo , podobnie jak zmiany społeczne .
Ostatecznie jednak decydującymi czynnikami są światowa gospodarka i cena ropy naftowej .
Nawet najlepsze europejskie statystyki turystyczne nie zmienią tego faktu , dlatego wstrzymałem się od głosu .
Dziś Parlament Europejski przyjął ważny dokument dotyczący ram prawnych europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki .
Państwa członkowskie muszą regularnie przekazywać zbiory danych na temat liczby potencjalnych i zajętych miejsc noclegowych , a także na temat popytu w turystyce .
Ponieważ nawyki turystyczne Europejczyków zmieniają się ( np. wzrasta liczba lotów na krótki czas ) , a ponadto w sektorze turystycznym przybywa innowacji ( takich jak rezerwacje przez Internet ) , konieczna jest aktualizacja ram prawnych regulujących gromadzenie informacji statystycznych w dziedzinie turystyki .
Moim zdaniem bardzo ważnym zapisem rozporządzenia jest zapis - poparty przez Parlament Europejski - dotyczący gromadzenia danych dotyczących osób o ograniczonej zdolności ruchowej , a także możliwości uzyskania przez te osoby dostępu do w pełni wartościowych usług turystycznych .
Nieustannie rozmawiamy o poprawie jakości życia osób niepełnosprawnych , a musimy uwzględnić w tych rozmowach turystykę .
Tylko wówczas będziemy w stanie realizować politykę turystyczną w sposób skuteczny i zdołamy ochronić prawa konsumentów .
Sprawozdanie pana posła Simpsona w sprawie europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki jest tekstem , który zastąpi dyrektywę dotyczącą tej branży , która ma już 15 lat .
Nadążanie za rozwojem sytuacji i zmienianie przepisów jest obowiązkiem europejskiego systemu , szczególnie w świetle znaczenia i ciągłego rozwoju sektora turystyki w Europie w ostatniej dekadzie .
Dlatego głosowałem za tym sprawozdaniem .
Nowe wymagania w sektorze , który potrzebuje coraz bardziej szczegółowych , aktualnych i porównywalnych danych , sprawiają , że uaktualnianie statystyk turystycznych staje się koniecznością .
Dane na temat dostępności infrastruktury , usług dla osób niepełnosprawnych i kosztów podstawowych towarów to kluczowe informacje wymagające aktualizowanej na bieżąco bazy danych , z której mogliby korzystać użytkownicy .
Turystyka ma ogromne znaczenie w UE , w związku z czym mechanizmy przyczyniające się do jej promowania są pożądane i należy do nich zachęcać .
Statystyki odgrywają ważną rolę w realizacji efektywniejszej polityki turystycznej na szczeblu europejskim , krajowym , regionalnym i lokalnym .
W rzeczy samej są one przydatnymi instrumentami wspierania procesu decyzyjnego w przedsiębiorstwach i w sektorze prywatnym .
Rozporządzenie to ma na celu ustanowienie wspólnych ram legislacyjnych dla systematycznej produkcji europejskich statystyk dotyczących turystyki , poprzez gromadzenie , opracowywanie , przetwarzanie i przekazywanie przez państwa członkowskie zharmonizowanej statystyki europejskiej dotyczącej popytu i podaży w turystyce .
Wniosek powinien przynieść poprawę aktualności , porównywalności i kompletności przekazywanych danych statystycznych , a także wydajności przetwarzania danych .
Ponadto rozporządzenie to ma na celu takie dostosowanie ram prawnych , aby odzwierciedlały one ostatnie tendencje obserwowane w przemyśle turystycznym poprzez wprowadzenie nowych zmiennych , dotyczących np. wyjazdów jednodniowych .
Dlatego głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania .
Turystyka jest ważną branżą działalności gospodarczej w UE .
Statystyki są przydatne w monitorowaniu konkretnych działań w ramach polityki w sektorze turystyki i są użyteczne w szerszym kontekście polityki regionalnej i zrównoważonego rozwoju .
W UE system statystyk turystycznych jest regulowany dyrektywą 95 / 57 / WE .
Jednak od czasu wejścia tej dyrektywy w życie branża turystyczna i względny popyt uległy zmianie .
Dlatego , korzystając z uprawnień wprowadzonych traktatem lizbońskim , Komisja przygotowała nowy wniosek dotyczący rozporządzenia ustanawiającego ramy polityki w dziedzinie turystyki .
Jego celem jest aktualizacja i usprawnienie ram regulacyjnych mających zastosowanie w odniesieniu do europejskich statystyk w dziedzinie turystyki w odpowiedzi na najnowsze tendencje w tej dziedzinie .
W związku z tym konieczne jest nie tylko wzmocnienie sektora turystyki poprzez skoordynowane działania na szczeblu UE , ale również stworzenie wspólnych ram systematycznego tworzenia statystyk poprzez gromadzenie , opracowywanie , przetwarzanie i przekazywanie przez państwa członkowskie ujednoliconych danych statystycznych dotyczących podaży i popytu w sektorze .
W związku z powyższym niniejszym oddaję swój głos za przyjęciem proponowanego rozporządzenia .
na piśmie - Głosowałem za .
Turystyka jest ważną gałęzią działalności gospodarczej w UE , mającą wysoki potencjał zwiększania zatrudnienia i wzrostu gospodarczego , a także odgrywającą ważną rolę w integracji społeczno-gospodarczej obszarów wiejskich , najbardziej oddalonych i słabiej rozwiniętych , takich jak regiony bogate w dziedzictwo przemysłowe .
W UE system statystyk w dziedzinie turystyki jest regulowany dyrektywą 95 / 57 / WE w sprawie zbierania informacji statystycznych w dziedzinie turystyki .
Statystyki te , które są gromadzone i opracowywane przez krajowe urzędy statystyczne , są publikowane przez Eurostat .
Aby móc pomyślnie wdrażać nowe ramy polityki , decydenci wszystkich szczebli zarządzania muszą podejmować merytoryczne decyzje w oparciu o wiarygodne informacje i porównywalne dane statystyczne .
Głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ turystyka jest ważną gałęzią działalności gospodarczej w UE , w której drzemie znaczny potencjał tworzenia nowych miejsc pracy i generowania wzrostu .
Turystyka odgrywa zasadniczą rolę w rozwoju społeczno-gospodarczym obszarów wiejskich , które są często marginalizowane i zapóźnione w rozwoju .
W tym kontekście statystyki nie tylko pozwalają monitorować konkretne działania realizowane w ramach polityki turystycznej , ale są również przydatne w szerszym kontekście polityki regionalnej i zrównoważonego rozwoju .
W dokumencie zajęto się również głównymi wyzwaniami , wobec których stoi ten sektor , takimi jak rosnąca konkurencja globalna , trendy demograficzne , zmiany klimatu i ograniczenia środowiskowe , sezonowość ruchu turystycznego i coraz częstsze korzystanie przez klientów z nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych .
Głosowałem za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ proponowane przepisy będą wymagały comiesięcznego zbierania danych potrzebnych do mierzenia efektów sezonowości i społeczno-gospodarczego oddziaływania sektora , w którym działają głównie małe i średnie przedsiębiorstwa .
Celem tej strategii jest uzyskanie całościowego obrazu dynamiki , charakterystyki i wielkości turystyki , ale wydaje mi się , że strategia ta jest zbytnio uciążliwa , zbiurokratyzowana i kosztowna .
Ponadto Komisja prosi o uprawnienia delegowane , czyli o możliwość modyfikowania elementów wniosku .
Tabele , które - jak przewiduje rozporządzenie - mają być przygotowywane co miesiąc , są złożone i wymagają gromadzenia nadmiernej ilości danych .
Głosowałam dziś za przyjęciem sprawozdania przygotowanego w ramach dyskusji dotyczącej europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki .
Sądzę , że to sprawozdanie jest ważne , zważywszy na oddziaływanie sektora turystyki na unijną gospodarkę i na jego udział w rynku pracy .
1,8 miliona przedsiębiorstw zatrudnia około 10 milionów osób , co stanowi około 5,2 % wszystkich miejsc pracy .
Unia Europejska znacząco wspiera rozwój turystyki w poszczególnych regionach , tak by zwiększyć dostępność różnego rodzaju turystyki .
Dlatego musimy koniecznie posiadać dokładne i istotne dane statystyczne , zarówno dla sektora prywatnego , jak i publicznego .
Unię Europejską odwiedza rocznie 370 milionów turystów z zagranicy , co oznacza 40 % turystów z całego świata .
Dlatego posiadanie aktualnych i obiektywnych danych statystycznych jest dla nas tym bardziej istotne .
Turystyka jest trzecią pod względem znaczenia gałęzią działalności społeczno-gospodarczej w UE , co oznacza , że jej wymiar gospodarczy jako branży generującej miejsca pracy ma dla państw członkowskich kapitalne znaczenie .
Ponadto prywatny charakter turystyki nie tylko sprzyja wizerunkowi Europy w świecie , ale promuje również europejskie obywatelstwo .
Po wejściu w życie Traktatu z Lizbony UE przyjęła na siebie nowe uprawnienia w dziedzinie turystyki , zgodnie z tym co przewiduje art. 195 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej .
Te nowe ramy prawne umożliwiają UE wspieranie , koordynowanie i uzupełnianie działań państw członkowskich , a także zmniejszanie obciążeń administracyjnych .
Z tych względów głosuję za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ uważam , że konieczne jest wyposażenie zainteresowanych podmiotów z sektora turystyki w wiarygodne dane statystyczne , tak by mogły one przystosować się do wyzwań stojących przed europejską turystyką .
Zasadnicze znaczenie dla wdrożenia tego systemu i dla szczegółowej oceny konkurencyjności branży turystycznej ma europejska koordynacja i rzeczywiste zaangażowanie państw członkowskich .
Częścią tych rozszerzonych badań powinna być wiedza o wielkości tego sektora , jego cechach , profilu turystów , wydatków w branży i korzyściach lub problemach , jakie turystyka przynosi gospodarkom narodowym .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , gdyż dotyczy ona ważnych środków związanych z podniesieniem stawek współfinansowania w takich obszarach jak stosunki międzynarodowe , zarządzanie , gromadzenie danych i doradztwo naukowe oraz kontrola i egzekwowanie wspólnej polityki rybołówstwa .
Mając na uwadze , że wiedza naukowa zależy od trwałego rozwoju działalności , podniesienie stawek współfinansowania związanych z tworzeniem baz danych , zarządzaniem nimi i ich wykorzystywaniem ma swoje zalety .
Warto również podkreślić nacisk na rozwój w obszarze akwakultury i środki na rzecz wzrostu , wraz z monitorowaniem i kontrolą środowiskową i zdrowotną w sektorze , co przyczyni się do jego trwałego rozwoju .
Jeśli chodzi o środki służące kontrolowaniu wód przez organy nadzoru państw członkowskich , to ich powodzenie uwarunkowane będzie inwestycjami w technologie oraz skuteczniejsze i tańsze systemy kontroli .
Wyższe stawki współfinansowania należy również rozważyć w odniesieniu do działań związanych z kontrolą wód , gdyż w ten sposób można zapewnić większą zgodność z przepisami .
Rozporządzenie ( WE ) nr 861 / 2006 ustanawia wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza , stanowiąc tym samym ważny instrument finansowy UE w dziedzinie rybołówstwa .
Od momentu przyjęcia rozporządzenia nastąpiły zmiany szeregu elementów powiązanego prawodawstwa .
Komisja proponuje zmianę rozporządzenia w celu zapewnienia spójności pomiędzy wszystkimi elementami ram prawnych oraz doprecyzowania zakresu stosowania niektórych finansowanych działań .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż proponuje się w nim określone poprawki do wniosku Komisji , które pomogą doprecyzować prawodawstwo .
Poprawki te oparto na ostatnich zmianach w sektorze rybołówstwa oraz na perspektywach , a mianowicie na możliwości podniesienia stawki współfinansowania ze strony Unii Europejskiej z 50 % do 60 % , co byłoby z korzyścią dla rozwoju sektora rybołówstwa w Portugalii , nadając również większe znaczenie akwakulturze , co uzasadnia wprowadzenie możliwości gromadzenia oprócz danych społeczno-gospodarczych również danych dotyczących środowiska naturalnego , zarządzanie nimi i wykorzystywanie ich .
Poparłem przedmiotowe sprawozdanie , gdyż rozporządzenie ( WE ) nr 861 / 2006 ustanawiające wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza to ważny instrument finansowy UE w dziedzinie rybołówstwa .
Obok Europejskiego Funduszu Rybackiego jest jednym z dwóch głównych instrumentów wdrażania WPRyb .
Tak samo jak sprawozdawca uważam , że można zaobserwować dzisiaj ogólnie rosnące uznanie znaczenia zarządzania rybołówstwem opartego na ścisłej i aktualnej wiedzy na temat stanu zasobów .
Jest to warunek niezbędny do zrównoważonego rozwoju tej działalności .
Jeżeli chodzi o kontrolę , świadomość jej znaczenia dla trwałego rozwoju i przyszłości rybołówstwa oraz dla rozpowszechniania poszanowania przepisów jest dziś bez wątpienia większa .
Państwa członkowskie i ich władze zajmujące się kontrolą odgrywają i muszą odgrywać główną rolę we wprowadzaniu i stosowaniu środków kontroli na swoich wodach terytorialnych .
Jest to niezbędny warunek prowadzenia rybołówstwa rzeczywiście zgodnego z przepisami i prowadzonego z poszanowaniem zasobów .
Głosowałem za przyjęciem sprawozdania zmieniającego rozporządzenie ( WE ) nr 861 / 2006 .
Rada zatwierdziła ten ważny instrument finansowania działalności w sektorze rybołówstwa w maju 2006 roku .
Teraz jednak musimy dokonać zmiany rozporządzenia , aby zapewnić spójność wszystkich elementów ram prawnych .
Dostosowanie do rzeczywistości wiąże się z wykorzystaniem nowych technologii , które mogą zapewnić większą wydajność , ograniczając jednocześnie marnotrawstwo zasobów gospodarczych .
Uważamy , że aby lepiej zaspokoić potrzeby , należy doprecyzować niektóre artykuły tego rozporządzenia , wyjaśniając również zakres niektórych finansowanych działań .
Na koniec chcę powiedzieć , że zgadzam się ze sprawozdawcą w kwestii konieczności oparcia zarządzania rybołówstwem na aktualnej i ścisłej wiedzy na temat stanu zasobów oraz większej kontroli , co przyczyni się do zrównoważonego rozwoju rybołówstwa .
Uważam , że sektor akwakultury ma coraz większe znaczenie .
Dowodzi tego przedmiotowe sprawozdanie , w którym uwydatniono " nowy impuls dla strategii zrównoważonego rozwoju europejskiej akwakultury ” oraz przedstawiono realistyczne perspektywy rozwoju tego sektora .
Do zrównoważonego rozwoju tego ważnego sektora przyczynią się zatem prowadzone w odpowiedni sposób kontrola i nadzór środowiskowy oraz zdrowotny .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania w sprawie " wspólnotowych środków finansowych na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza ” .
Żałuję jednak , że nie przyjęto wniosku dotyczącego podniesienia stawek współfinansowania w obszarze gromadzenia dodatkowych danych , zarządzania nimi i ich wykorzystywania do 60 % kwalifikowanych wydatków .
Rozporządzenie ( WE ) nr 861 / 2006 z dnia 22 maja 2006 r . , o którego zmianę wnioskuje Komisja , to rozporządzenie ustanawiające wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza i przewidujące finansowanie w takich obszarach jak stosunki międzynarodowe , zarządzanie , gromadzenie danych i doradztwo naukowe oraz kontrola i wdrażanie WPRyb .
Wnioskowana zmiana nie skutkuje żadną zasadniczą zmianą celów , rodzaju finansowanej działalności czy struktury finansowej albo budżetu .
Sprawozdawca uważa jednak , że trzeba przedstawić poprawki mające na celu lepsze dostosowanie prawodawstwa do aktualnych trendów w danym sektorze i jego perspektyw , zwłaszcza w obszarze zarządzania rybołówstwem opartego na naukowej wiedzy na temat stanu zasobów oraz w obszarze inwestycji w akwakulturę .
W związku z tym przedstawiono wniosek dotyczący podniesienia stawek współfinansowania w kontekście gromadzenia podstawowych danych , zarządzania nimi i ich wykorzystywania .
Głosuję za przyjęciem sprawozdania z czystych pobudek o podłożu patriotycznym , aby wspierać gospodarkę rybną w moim kraju .
Jest to sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady ( WE ) nr 861 / 2006 z dnia 22 maja 2006 r. ustanawiające wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza .
Niektóre aspekty tego rozporządzenia zmieniły się i zdezaktualizowały od 2006 roku , zatem jego zmiana jest uzasadniona .
Wniosek oparto na obowiązującym aktualnie rozporządzeniu i ma on na celu ochronę przybrzeżnych połowów w drodze finansowania modernizacji sektora oraz sprzętu i komputeryzacji .
Głosuję za przyjęciem tego wniosku dotyczącego rozporządzenia , ponieważ uwzględniono w nim przedstawione przez Komisję proponowane zmiany oraz inne środki , które znacznie udoskonalą poprzednie rozporządzenie , zwłaszcza w obszarze finansowania inwestycji mających podstawowe znaczenie pod względem dostarczania dokładnych i aktualnych danych , pozwolą nam podejmować konieczne działania w poszczególnych sytuacjach , jak również umożliwią stosowanie wyższych stawek współfinansowania .
Popieramy przyjęcie przez Parlament poprawek do wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia będącego przedmiotem sprawozdania .
Poprawki te umożliwią dofinansowanie państw członkowskich w celu opracowywania różnych technologii stosowanych w gospodarce rybnej , jak również sprzętu i oprogramowania czy sieci komputerowych na potrzeby gromadzenia metod pobierania próbek , zarządzania nimi , zatwierdzania , analizowania oraz opracowywania ich , ułatwiając również wymianę danych dotyczących rybołówstwa .
Jedna z nowych możliwości finansowania dotyczy badań w obszarze uzależnienia od przywozu produktów rybołówstwa .
Również w obszarze akwakultury będzie można finansować gromadzenie danych środowiskowych , zarządzanie nimi i ich wykorzystywanie , wspierając tym samym monitorowanie i kontrolę środowiskową i zdrowotną w sektorze , co przyczyni się do jego trwałego rozwoju .
Żałujemy jednak , że odrzucono poprawki mające na celu nieznaczne podniesienie maksymalnej stawki wspólnotowego współfinansowania działań państw członkowskich w obszarze gromadzenia danych o stanie zasobów , zarządzania nimi i ich wykorzystania oraz w obszarze kontroli .
Dowodzi to niekonsekwencji ze strony UE , która z jednej strony odbiera państwom członkowskim uprawnienia w tym obszarze , a z drugiej strony odmawia zwiększenia środków finansowych na tę działalność .
Przedmiotowe sprawozdanie zawiera zmiany do rozporządzenia ( WE ) nr 861 / 2006 ustanawiającego wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa ( WPRyb ) oraz w obszarze prawa morza .
Rozporządzenie to stanowi ważny instrument finansowy Unii Europejskiej w obszarze rybołówstwa .
Obok Europejskiego Funduszu Rybackiego jest jednym z dwóch głównych instrumentów wdrażania WPRyb .
Komisja uważa też , że w niektórych przypadkach doświadczenie pokazało , iż zachodzi konieczność niewielkiego dostosowania przepisów rozporządzenia , aby lepiej sprostać potrzebom .
Proponuje nam zatem ograniczony zakres tych zmian , zachowując zasadniczo cele i strukturę pierwotnego rozporządzenia .
Sprawozdawca w osobie pana Ferreiry - posła z ramienia Komunistycznej Partii Portugalii - uznał jednak , że należy zaproponować dodatkowe zmiany , które mimo nieco specyficznego charakteru mogą pomóc lepiej dostosować ten akt prawny do ostatnich zmian w sektorze i jego perspektyw .
Żałuję jednak , że nie przyjęto wszystkich przedstawionych propozycji , zwłaszcza tej dotyczącej podniesienia wspólnotowych stawek współfinansowania przewidzianych w obszarze gromadzenia podstawowych i dodatkowych danych o stanie zasobów , zarządzania nimi i ich wykorzystywania , w tym propozycji podniesienia maksymalnego limitu z 50 % do 60 % , jak również w obszarze kontrolowania działań .
na piśmie - Mogłem poprzeć sprawozdanie pana posła Ferreiry .
Fundusze na egzekwowanie prawa morza są ważne i jest to jeden z kilku obszarów związanych z rybołówstwem , w którym UE zapewnia jakąś wartość dodaną .
Głosowałem za przyjęciem tego dokumentu , ponieważ coraz głośniej mówi się o tym , że zarządzanie rybołówstwem musi opierać się na ścisłej i aktualnej wiedzy na temat stanu zasobów .
Jest to warunek niezbędny do zrównoważonego rozwoju rybołówstwa .
Uważam zatem , że należałoby pozwolić na podniesienie stawek współfinansowania w obszarze gromadzenia podstawowych danych , zarządzania nimi i ich wykorzystywania do proponowanego maksymalnego progu 75 % .
Mając na uwadze rosnące znaczenie sektora akwakultury - należy przypomnieć niedawno opracowane , przedyskutowane i przyjęte sprawozdanie na temat " nowego impulsu dla strategii zrównoważonego rozwoju europejskiej akwakultury ” - które daje realistyczne perspektywy rozwoju tej działalności , należy wprowadzić możliwość gromadzenia oprócz danych społeczno-gospodarczych również danych dotyczących środowiska naturalnego , zarządzanie nimi i wykorzystywanie ich .
Należy również prowadzić monitorowanie i kontrolę środowiskową i zdrowotną w sektorze .
Przyczyniłoby się to do jego zrównoważonego rozwoju .
Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa jest obecnie bardzo ważny .
Państwa członkowskie i ich władze zajmujące się kontrolą odgrywają i muszą odgrywać główną rolę we wprowadzaniu i stosowaniu środków kontroli na swoich wodach , co stanowi niezbędny warunek prowadzenia rybołówstwa rzeczywiście zgodnego z przepisami i z poszanowaniem zasobów .
Aby praca ta sprawnie przebiegała , państwa członkowskie muszą nabyć dostępne technologie lub mieć możliwość ich opracowania i modernizacji .
Inwestycje te mogą usprawnić działanie systemów kontroli i obniżyć koszty .
Przedmiotowe rozporządzenie to ważny instrument wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa .
Działania kontrolne odgrywają coraz większą rolę , wspierając zrównoważony rozwój i sprzyjając trwałości sektora rybołówstwa .
To ważne , aby państwa członkowskie i ich władze zajmujące się kontrolą stosowały środki kontroli na swoich wodach w celu zapewnienia prowadzenia rybołówstwa zgodnego z przepisami i z poszanowaniem zasobów .
Ponadto rośnie znaczenie akwakultury , co uzasadnia wprowadzenie możliwości gromadzenia oprócz danych społeczno-gospodarczych również danych dotyczących środowiska naturalnego , zarządzanie nimi i wykorzystywanie ich .
Popieram zmianę rozporządzenia , ponieważ zapewni ona stosowanie wspomnianych środków .
Wniosek dotyczący zmiany rozporządzenia ( WE ) nr 861 / 2006 ustanawiającego wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza to ważny instrument finansowy , służący ochronie rybołówstwa .
Głosowałem za przyjęciem wniosku , ponieważ uważam , że musimy zmienić obecną wersję rozporządzenia , aby dostosować jego przepisy do postanowień Traktatu z Lizbony .
Przegląd rozporządzenia pozwolił nam udoskonalić tekst , umożliwiając właściwą i skuteczną reakcję na potrzeby danego sektora .
Coraz większe znaczenie akwakultury uzasadnia wprowadzenie przepisów dotyczących gromadzenia oprócz danych społeczno-gospodarczych również danych dotyczących środowiska naturalnego , zarządzanie nimi i wykorzystywanie ich w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju tego sektora .
Podstawową rolę przypisuje się poszczególnym państwom , które mają obowiązek zapewnić zgodność z przepisami i kontrolować wykorzystanie wód , korzystając z nowych technologii w związku z postępem technologicznym .
Zmiany w omawianym prawodawstwie powinny ułatwić drogę ku polityce regionalizacji WPRyb , za którą się opowiadam .
Obowiązujące aktualnie rozporządzenie ( WE ) nr 861 / 2006 ustanawia wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa ( WPRyb ) oraz w obszarze prawa morza i stanowi ważny instrument finansowy UE w dziedzinie rybołówstwa .
Obok Europejskiego Funduszu Rybołówstwa jest jednym z dwóch głównych instrumentów wdrażania WPRyb .
Rozporządzenie to przewiduje finansowanie w następujących obszarach : stosunki międzynarodowe , zarządzanie , gromadzenie danych i doradztwo naukowe oraz kontrola i egzekwowanie WPRyb .
Żałuję jednak , że nie przyjęto wniosku o podniesienie potencjalnego poziomu współfinansowania do 60 % kwalifikowalnych wydatków , zwłaszcza w odniesieniu do środków związanych z kontrolowaniem działalności w sektorze rybołówstwa oraz z gromadzeniem danych , zarządzaniem nimi i ich wykorzystaniem , gdyż byłoby to z korzyścią dla sektora rybołówstwa w moim kraju .
na piśmie - Zmiana rozporządzenia ( WE ) nr 861 / 2006 zapewnia drugi podstawowy instrument finansowy , obok Europejskiego Funduszu Rybackiego .
Ten tak zwany " drugi instrument ” zapewnia z kolei fundusze na gromadzenie danych , działania kontrolne , doradztwo naukowe , systemy kontrolowania i egzekwowania wspólnej polityki rybołówstwa .
Zakres stosowania niektórych finansowanych działań trzeba koniecznie doprecyzować , udoskonalając też brzmienie niektórych artykułów .
Ponadto Komisja uważa , że w niektórych przypadkach doświadczenie wskazuje na konieczność nieznacznego dostosowania przepisów rozporządzenia , aby lepiej odpowiadały potrzebom .
Zmiany w rozporządzeniu ( WE ) nr 861 / 2006 powinny pomóc w podniesieniu określonych stawek współfinansowania w obszarze prawa morza .
Finansowe działanie ze strony Unii Europejskiej dotyczące wdrożenia wspólnej polityki rybołówstwa UE i prawa morza daje nam środki ekonomiczne w celu wdrożenia wspólnej polityki rybołówstwa , zapewniając finansowanie w obszarach wymagających rozwoju i koordynacji w zakresie prawa morza .
Z tego powodu głosowałem za przyjęciem sprawozdania pana posła Ferreiry .
Zmiana tego rozporządzenia pomoże egzekwować wspólną politykę rybołówstwa oraz spożytkować fundusze na gromadzenie danych , stosunki międzynarodowe oraz na naukowe i techniczne aspekty rybołówstwa .
na piśmie - Głosowałem na " tak ” .
Rozporządzenie ( WE ) nr 861 / 2006 ustanawiające wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza to ważne narzędzie finansowe UE w dziedzinie rybołówstwa .
Obok Europejskiego Funduszu Rybołówstwa jest jednym z dwóch głównych instrumentów wdrażania WPRyb .
Zapewnia finansowanie w następujących obszarach : stosunki międzynarodowe , zarządzanie , gromadzenie danych i doradztwo naukowe oraz systemy kontrolowania i egzekwowania wspólnej polityki rybołówstwa .
W każdym z obszarów działań rozporządzenie to uzupełniają inne rozporządzenia lub decyzje .
Od momentu przyjęcia rozporządzenia ( WE ) nr 861 / 2006 nastąpiły zmiany szeregu elementów powiązanego prawodawstwa , w związku z czym rozporządzenie to należy zmienić w celu zapewnienia spójności pomiędzy wszystkimi elementami ram prawnych .
Komisja proponuje również doprecyzowanie zakresu stosowania niektórych finansowanych działań oraz udoskonalenie brzmienia niektórych artykułów .
Ponadto Komisja uważa , że w niektórych przypadkach doświadczenie wskazuje na konieczność nieznacznego dostosowania przepisów rozporządzenia , aby lepiej odpowiadały faktycznym potrzebom .
Rozporządzenie ( WE ) nr 861 / 2006 ustanawiające wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza to ważny instrument UE do celów finansowania rybołówstwa .
Przedmiotowy dokument to również jeden z dwóch podstawowych środków wykorzystywanych do wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa .
Zapewnia finansowanie w takich obszarach jak stosunki międzynarodowe , zarządzanie , gromadzenie danych i doradztwo naukowe oraz kontrola i egzekwowanie wspólnej polityki rybołówstwa .
W przyjętej dzisiaj rezolucji uznaje się znaczenie zarządzania rybołówstwem opartego na ścisłej i aktualnej naukowej wiedzy na temat stanu zasobów .
W dokumencie uznaje się też rosnące znaczenie akwakultury , zapewniając realistyczne perspektywy rozwoju tej działalności oraz innych rodzajów działalności związanych z akwakulturą oraz uzasadniając wprowadzenie możliwości stosowania wytycznych dotyczących gromadzenia danych o środowisku i społeczno-gospodarczych , zarządzania nimi i ich wykorzystywania , umożliwiając tym samym kontrolę środowiskową i zdrowotną w sektorze , co przyczyni się do jego trwałego rozwoju .
Poddany dzisiaj pod głosowanie dokument ma na celu dostosowanie środków finansowych na wdrażanie polityki rybołówstwa do zmiany ram prawnych i zmiany bieżących potrzeb , jak również prawne doprecyzowanie działań , które mają być podejmowane , zwłaszcza tych uwzględnionych w decyzji 2000 / 439 / WE , których do tej pory nie podejmowano na podstawie rozporządzenia nr 861 / 2006 .
Jeśli chodzi o gromadzenie danych , Parlament uważa , że zasadnicze znaczenie ma rozszerzenie zakresu wdrażania w sposób umożliwiający zarządzanie tymi danymi i ich wykorzystywanie .
Bardzo ważne jest też , aby ułatwić udzielanie zamówień publicznych międzynarodowym organizacjom oraz wprowadzić obowiązek posiadania szczegółowych informacji w celu realizacji wspólnych projektów .
Dobrze by było podwyższyć do 60 % kwalifikowanych wydatków możliwy poziom współfinansowania , zwłaszcza w odniesieniu do środków kontrolowania działalności w sektorze rybołówstwa oraz w zakresie gromadzenia danych , zarządzania nimi i ich wykorzystywania .
Nie mniej ważna jest akwakultura i dane jej dotyczące powinny uwzględniać zarówno aspekt społeczno-gospodarczy , jak i środowiskowy .
Ponadto zachodzi coraz większa konieczność wykorzystania nowych technik , co wymaga nieustannego dostosowywania i modernizacji technik już istniejących .
Chciałabym pogratulować mojemu koledze z Konfederacyjnej Grupy Zjednoczonej Lewicy Europejskiej / Nordyckiej Zielonej Lewicy - panu Ferreirze sprawozdania , które Parlament Europejski dzisiaj przyjął zdecydowaną większością głosów .
W sprawozdaniu potwierdzono znaczenie zarządzania rybołówstwem opartego na ścisłej i aktualnej naukowej wiedzy na temat stanu zasobów .
Niestety , nie przyjęto niektórych zmian proponowanych przez pana posła Ferreirę , przykładowo tych dotyczących podniesienia wstawek współfinansowania ( z 50 % do 60 % ) w obszarze gromadzenia danych naukowych o zasobach rybnych , zarządzania tymi danymi i ich wykorzystywania .
Przedmiotowe sprawozdanie dowodzi jednak wkładu , jaki grupa GUE / NGL może wnieść w debaty Parlamentu Europejskiego , i wiem , że możemy liczyć na pana Ferreirę , który będzie kontynuował tę batalię o zrównoważone rybołówstwo , nadając pierwszorzędne znaczenie tradycyjnemu łodziowemu rybołówstwu przybrzeżnemu i przedkładając je nad interesy przemysłowych grup z danego sektora .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania pana Ferreiry , ukierunkowanego na lepsze zarządzanie instrumentami finansowymi na rzecz rybołówstwa , regulującymi cały szereg działań , do których zaliczają się również kontrole połowów .
Uważam zatem , że ogólne porozumienie Rady i Parlamentu Europejskiego w kwestii przedmiotowego tekstu jest dobre z punktu widzenia wspólnej polityki rybołówstwa i prawa morza .
Głosuję za przyjęciem tego sprawozdania .
Uważam , że ważny jest cel sprawozdania , gdyż chodzi o przedłużenie czasu obowiązywania środków przejściowych o kolejne 18 miesięcy , do 1 stycznia 2013 r . , aby umożliwić opracowanie nowego pakietu środków technicznych w ramach kontynuacji wspólnej polityki rolnej .
Brak porozumienia w sprawie projektu rozporządzenia dotyczącego uproszczenia i wyjaśnienia przepisów wspólnotowych w zakresie ochrony zasobów rybnych doprowadził w 2008 roku do przyjęcia rozporządzenia ustanawiającego zbiór przejściowych środków przewidzianych pierwotnie na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r .
Przedmiotowe sprawozdanie , które zasłużyło na moje poparcie , ma na celu przedłużenie okresu obowiązywania środków tymczasowych do stycznia 2013 roku , aby w ramach trwającej reformy wspólnej polityki rybołówstwa można było opracować nowy zestaw środków technicznych .
Wzywa się w nim również Komisję , aby wykorzystała nowy przedłużony okres obowiązywania obecnego rozporządzenia do przeprowadzenia - z udziałem zainteresowanych stron - oceny wpływu obowiązujących środków na statki , które te środki stosują , i odnośne ekosystemy .
Wyniki tej oceny należy uwzględnić przy opracowywaniu nowego wniosku dotyczącego rozporządzenia .
Równie ważne jest , aby w przyszłym wniosku Komisji w sprawie środków technicznych znalazło się wyraźne objaśnienie kompetencji Rady i Parlamentu , zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego wniosku , ponieważ brak porozumienia w sprawie zachowania zasobów rybnych może skutkować niepożądanymi konsekwencjami .
Wniosek dotyczący przedłużenia o 18 miesięcy , czyli do 31 grudnia 2012 r . , okresu obowiązywania rozporządzenia Rady z 2009 roku ustanawiającego przejściowe środki techniczne umożliwi Komisji przygotowanie nowego pakietu środków technicznych w ramach reformy wspólnej polityki rybołówstwa .
Uważam , że zmiany są konieczne , ponieważ wspólna polityka rybołówstwa musi z jednej strony zapewniać zachowanie zasobów rybnych , natomiast z drugiej strony musi być z korzyścią dla zwykłych obywateli , a w tym przypadku dla irlandzkich rybaków uprawiających tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne .
Dokładnie dlatego uważam , że trzeba zapewnić równowagę między limitami połowowymi , środkami technicznymi a potrzebami rybaków .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ środki techniczne są bardzo ważne , gdyż warunkują działalność rybaków i wpływają na przyszłość zasobów rybnych .
Wszyscy chcemy równowagi gospodarczej w tym sektorze i tym samym godnych dochodów dla rybaków oraz odnawialnych i trwałych zasobów rybnych .
na piśmie - Głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania , aby wesprzeć gospodarkę rybną w Irlandii oraz Europie w perspektywie długoterminowej .
Zrównoważone rybołówstwo musi być naszą zasadą przewodnią .
Dopatruję się bardzo wielu mocnych argumentów , przemawiających za poprawkami proponowanymi przez posła Gallaghera , ale w końcu zagłosowałam tak jak moja grupa , żeby nie zakłócać w niej politycznej spójności .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania w sprawie rybołówstwa i ustanowienia przejściowych środków technicznych .
Żałuję jednak , że odrzucono wnioskowane uchylenie decyzji Komisji zakazującej poławiania morszczuka lub żabnicowatych przy pomocy drygawic u wybrzeży Portugalii , nie dysponując żadnymi badaniami naukowymi , które taki zakaz by uzasadniały .
W 2008 roku Komisja przedstawiła wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie zachowania zasobów rybnych przy pomocy środków technicznych , mający zastąpić wcześniejsze rozporządzenie .
Z uwagi na fakt , że z powodu braku pewności prawa oraz w celu właściwego zachowania zasobów morskich i zarządzania nimi nie przyjęto podobnego wniosku , natomiast przyjęto rozporządzenie ( WE ) nr 1288 / 2009 ustanawiające przejściowe środki techniczne na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r .
W świetle zobowiązań wynikających z traktatu lizbońskiego , w 2010 roku Komisja wycofała swój wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie zachowania zasobów rybnych przy pomocy środków technicznych .
Podstawowe zasady dotyczące tych środków należałoby teraz uwzględnić w nowym podstawowym rozporządzeniu w sprawie reformy wspólnej polityki rybołówstwa , w związku z czym w 2011 roku można oczekiwać kolejnego wniosku w tej sprawie .
Z uwagi na aktualny brak innego obowiązującego prawodawstwa proponuje się , aby przedłużyć okres obowiązywania tego rozporządzenia o 18 miesięcy , do 1 stycznia 2013 r .
Mając na uwadze wysunięte argumenty dotyczące pewności prawa i ochrony , uważam , że warto poprzeć przedłużenie okresu obowiązywania tego rozporządzenia .
Mam nadzieję , że ten dodatkowy czas umożliwi przeprowadzenie oceny wpływu obowiązujących środków .
Sektor rybołówstwa ma dla Unii Europejskiej zasadnicze znaczenie nie tylko ze względów żywnościowych , ale również z uwagi na zagadnienia związane z ochroną środowiska , takie jak zagrożone ekosystemy wodne .
Parlament często omawiał sprawy rybołówstwa , mając świadomość znaczenia tego sektora .
W 2009 roku przyjął rezolucję , która dotyczyła konieczności ochrony zasobów rybnych w Oceanie Atlantyckim i Morzu Północnym .
W przyjętym w 2008 roku rozporządzeniu ustanowiono środki przejściowe , które miały obowiązywać do czerwca 2011 roku , kiedy to w ramach wspólnej polityki rybołówstwa miały wejść w życie nowe ramy prawne .
Komisja nie była jednak w stanie przedstawić projektu rozporządzenia .
W związku z tym Komisja wnioskuje o przedłużenie okresu obowiązywania obecnego rozporządzenia do dnia 1 stycznia 2013 r . , do kiedy to nowe prawodawstwo powinno zostać opracowane i przedstawione Radzie oraz Parlamentowi do przyjęcia zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w Traktacie z Lizbony .
Prawodawstwo to będzie się opierało na aktualnych badaniach naukowych , tak aby nie przyniosło żadnego uszczerbku zasobom morskim na naszej planecie .
W związku z tym zgadzam się na utrzymanie w mocy aktualnego rozporządzenia do dnia 1 stycznia 2013 r .
Odpowiednie rozporządzenie w sprawie środków technicznych to instrument konieczny do zrównoważonego wykorzystania i właściwej ochrony zasobów rybnych .
Niniejsze rozporządzenie w sprawie przejściowych środków technicznych to skutek tego , że w 2008 roku nie osiągnięto porozumienia w sprawie projektu rozporządzenia dotyczącego uproszczenia i wyjaśnienia przepisów wspólnotowych w zakresie ochrony zasobów rybnych .
Rozporządzenie miało obowiązywać od 1 stycznia 2010 r. do 30 czerwca 2011 r .
Teraz się proponuje , aby przedłużyć okres jego obowiązywania o 18 miesięcy , zatem do 1 stycznia 2013 r . , dając czas na określenie nowego zbioru środków technicznych w ramach prowadzonej reformy wspólnej polityki rybołówstwa , do czasu przedstawienia w przez Komisję wniosku , przewidzianego na 2011 rok .
Naszym zdaniem nie należy przedłużać okresu obowiązywania tego rozporządzenia , nie eliminując jego wad i problemów , jakimi skutkuje .
Niestety , sprawozdawczyni i większość w Parlamencie uniemożliwili to wskutek stanowiska Komisji .
To przykład pozbawionej naukowego uzasadnienia dyskryminacji portugalskiej floty tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego , która skoncentrowana jest na poławianiu soli i morszczuka przy pomocy drygawic , czego obecne przepisy zabraniają .
Będzie to miało ujemne skutki gospodarcze i społeczne , których można i powinno się uniknąć .
na piśmie - " Koniec z odrzutami ! ” - krzyczy Komisja .
" Słuchajcie sektora ” - tak brzmi pozorna dewiza .
Następnie Komisja dąży do ponownego narzucenia zasadniczo wadliwych przepisów na kolejne 18 miesięcy .
Z powodu tych przepisów co najmniej 42 % poławianego w Zachodniej Szkocji plamiaka wyrzuca się z powrotem do morza .
Dzisiejsze głosowanie oznacza kolejne 18 miesięcy stosowania tej obscenicznej praktyki .
Londyńska Partia Pracy poparła Komisję : kolejna haniebna zdrada wobec naszej przybrzeżnej społeczności !
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ brak porozumienia w sprawie projektu rozporządzenia dotyczącego uproszczenia i wyjaśnienia przepisów wspólnotowych w zakresie ochrony zasobów rybnych doprowadził w 2008 roku do przyjęcia rozporządzenia ustanawiającego zbiór przejściowych środków przewidzianych pierwotnie na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r .
Niniejszy wniosek ma na celu przedłużenie okresu obowiązywania tych przejściowych środków na kolejne 18 miesięcy , czyli do 1 stycznia 2013 r . , aby określić nowy zbiór środków technicznych , który będzie przedmiotem wniosku Komisji przewidzianego na 2011 rok w ramach prowadzonej reformy wspólnej polityki rybołówstwa .
Komisja powinna wykorzystać nowy przedłużony okres obowiązywania obecnego rozporządzenia do przeprowadzenia - z udziałem zainteresowanych stron - oceny wpływu obowiązujących środków na statki , które te środki stosują , i odnośne ekosystemy .
Komisja będzie musiała uwzględnić wyniki tej oceny przy opracowywaniu nowego wniosku dotyczącego rozporządzenia na okres od 1 stycznia 2013 r . , który zostanie przyjęty w ramach procedury współdecyzji w następstwie stosowania traktatu lizbońskiego .
Przedłużenie okresu obowiązywania rozporządzenia dotyczącego ochrony zasobów rybnych poprzez stosowanie środków technicznych o kolejne 18 miesięcy umożliwi analizę i ocenę wpływu tego rozporządzenia na statki i ekosystemy , których ono dotyczy .
Wniosek jest zatem bardzo pożądany i pozwoli jak najlepiej wykorzystać stwierdzone możliwości wprowadzenia udoskonaleń .
Następnie Komisja może uwzględnić wyniki oceny przy opracowywaniu nowego wniosku dotyczącego rozporządzenia dotyczącego ochrony zasobów rybnych poprzez stosowanie środków technicznych .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem tej rezolucji , ale opowiadam się za wykluczeniem plamiaka z przedmiotowego rozporządzenia , ponieważ chcę wspierać szkocką gospodarkę rybną .
Brak porozumienia w sprawie projektu rozporządzenia dotyczącego uproszczenia i wyjaśnienia przepisów wspólnotowych w zakresie ochrony zasobów rybnych doprowadził w 2008 roku do przyjęcia rozporządzenia ustanawiającego zbiór przejściowych środków przewidzianych pierwotnie na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r .
Za sprawą niniejszego wniosku ustawodawczego chcemy przedłużyć okres obowiązywania tego przejściowego systemu o kolejne 18 miesięcy , do 1 stycznia 2013 r . , aby określić nowy zbiór środków technicznych , który będzie przedmiotem wniosku Komisji przewidzianego na 2011 rok w ramach prowadzonej reformy wspólnej polityki rybołówstwa .
W związku z tym Komisja powinna wykorzystać nowy przedłużony okres obowiązywania obecnego rozporządzenia do przeprowadzenia - z udziałem zainteresowanych stron - oceny wpływu obowiązujących środków na statki , które te środki stosują , i odnośne ekosystemy .
Brak porozumienia w sprawie projektu rozporządzenia dotyczącego uproszczenia i wyjaśnienia przepisów wspólnotowych w zakresie ochrony zasobów rybnych doprowadził w 2008 roku do przyjęcia rozporządzenia ustanawiającego zbiór przejściowych środków przewidzianych pierwotnie na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r .
Za sprawą niniejszego wniosku ustawodawczego chcemy przedłużyć okres obowiązywania tego przejściowego systemu o kolejne 18 miesięcy , do 1 stycznia 2013 r . , aby określić nowy zbiór środków technicznych , który będzie przedmiotem wniosku Komisji przewidzianego na 2011 rok w ramach prowadzonej reformy wspólnej polityki rybołówstwa .
Brak porozumienia w sprawie projektu rozporządzenia dotyczącego uproszczenia i wyjaśnienia przepisów wspólnotowych w zakresie ochrony zasobów rybnych doprowadził w 2008 roku do przyjęcia rozporządzenia ustanawiającego zbiór przejściowych środków przewidzianych pierwotnie na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r .
Poddany dzisiaj pod głosowanie wniosek ma na celu przedłużenie okresu obowiązywania środków przejściowych na kolejne 18 miesięcy , czyli do 1 stycznia 2013 r . , aby określić nowy zbiór środków technicznych , który będzie przedmiotem wniosku Komisji przewidzianego na 2011 rok w ramach prowadzonej reformy wspólnej polityki rybołówstwa .
Parlament przyjął również rezolucję w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie ochrony zasobów rybnych Oceanu Atlantyckiego i Morza Północnego poprzez środki techniczne .
W rezolucji tej podkreślono znaczenie prawidłowego podziału kompetencji między Radę , Parlament i Komisję .
Za sprawą dzisiejszego głosowania Parlament wyraża opinię , że przyszły wniosek Komisji w sprawie środków technicznych musi stwierdzać , iż główne elementy przepisów wspólnotowych podlegają kompetencji Rady i Parlamentu zgodnie z procedurą współdecyzji .
Przedstawiony na dzisiejszym posiedzeniu Parlamentu wniosek ma na celu przedłużenie okresu obowiązywania tymczasowego rozporządzenia , przyjętego w 2008 roku w celu ochrony zasobów rybnych .
Mając na uwadze , że dane rozporządzenie wygasa z dniem 30 czerwca 2011 r . , okres obowiązywania środków należy przedłużyć o kolejne 18 miesięcy , do stycznia 2013 roku .
W związku z tym Komisja powinna wykorzystać nowy przedłużony okres obowiązywania obecnego rozporządzenia do przeprowadzenia oceny wpływu obowiązujących środków oraz środków , które należy uwzględnić przy opracowywaniu nowego wniosku dotyczącego rozporządzenia na okres po 1 stycznia 2013 r . , który to wniosek ma zostać przedstawiony w 2011 roku .
Jeśli chodzi o środki techniczne podlegające danemu rozporządzeniu , koniecznie należy zwiększyć do 200-600 m głębokość , na której można stosować drygawice na obszarach przybrzeżnych do dnia 31 grudnia 2012 r . , co umożliwi statkom zrównoważone połowy ważnych dla portugalskiego rybołówstwa z gospodarczego punktu widzenia zasobów , takich jak żabnicowate .
W kontekście sukcesów odniesionych w negocjacjach głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , szczególnie w związku ze zwiększeniem budżetu Parlamentu o 2,3 % , ograniczeniem finansowania budynku Konrada Adenauera w Luksemburgu oraz wycofaniem jednostki ds. oceny wartości dodanej , co pozwoliło uzyskać dodatkowe oszczędności w wysokości 13,7 miliona euro .
Finansowanie potrzeb wynikających z rozszerzenia UE po akcesji Chorwacji oraz dostosowanie się do traktatu lizbońskiego zostaną uwzględnione w karcie lub budżecie korygującym .
Chciałbym jednak podkreślić , że w świetle trudności gospodarczych i finansowych w państwach członkowskich oraz przyjętych przez Parlament wytycznych dla budżetu na rok 2012 , Parlament powiedział o potrzebie utrzymania dyscypliny budżetowej w swoim własnym budżecie , utrzymując jego wzrost poniżej wskaźnika inflacji dla 27 państw członkowskich i z przekonaniem , że dzięki rzeczywistym oszczędnościom będzie on działał prawidłowo i wydajnie .
Uważam jednak , że w dobie oszczędności , z którymi mamy do czynienia w UE , ważne jest także to , aby swoje wydatki ograniczyli posłowie .
Rozpoczynamy procedurę głosowania nad budżetem na rok 2012 .
Zaproponowanie preliminarza należy do obowiązków Parlamentu .
Uważam , że preliminarz , nad którym dziś głosowaliśmy , jest zrównoważony , dlatego go poparłam .
Po raz pierwszy Parlament zaproponował wzrost budżetu ( 2,3 % ) o wartość niższą od wskaźnika inflacji ( 2,8 % ) .
W dobie oszczędności podatkowych krok taki jest absolutnie niezbędny .
Ponadto w pełni popieram potrzebę identyfikacji nowych możliwości finansowania w celu określenia długofalowej strategii budżetowej .
Czekam na wnioski Komisji w tej sprawie .
Zgadzam się z tym , że w obecnej sytuacji finansowej , gospodarczej i społecznej w celu osiągnięcia oszczędności niezbędna jest przemyślana i skuteczna reakcja Parlamentu Europejskiego i pozostałych instytucji UE oraz stosowanie przez nie rygorystycznych procedur zarządczych .
Całkowita kwota przewidziana w projekcie preliminarza budżetowego Parlamentu na rok 2012 powinna wzrosnąć o 2,3 % w porównaniu z budżetem na rok 2011 , co nie przekracza aktualnego wskaźnika inflacji w wysokości 2,8 % .
W przyszłości Parlament musi dokonać większych oszczędności oraz poprawić zarządzania i procedury monitoringu .
Głosowałam za sprawozdaniem pana posła Fernandesa .
Przedmiotowe sprawozdanie pozwala nam obiektywnie przeanalizować budżet Parlamentu Europejskiego na rok 2012 .
Zdecydowanie będzie to musiał być budżet dużych oszczędności .
Ważne jest także , abyśmy uwzględnili inflację , co oznacza , że budżet na rok 2012 będzie w rzeczywistości mniejszy pod względem dostępnych środków .
Wszystkie wydatki muszą być uzasadnione i autoryzowane .
Pozycje kosztów zmiennych muszą być przedmiotem analizy korzyści i kosztów , aby można było uniknąć wszelkich dodatkowych wydatków w przyszłości .
W roku 2012 musimy poprawić sytuację ludzi młodych .
Ustalane cele muszą w pierwszej kolejności dotyczyć młodzieży .
Chciałabym zauważyć , że nasza młodzież potrzebuje pomocy przy uzyskaniu dostępu do szkoleń zawodowych i w zakresie obniżenia odsetka uczniów niekończących szkoły .
W tym przypadku należy przekazać więcej pieniędzy na projekty przeznaczone dla młodych ludzi .
Potrzebują oni wsparcia , które umożliwi im wejście na rynek pracy .
na piśmie - Popieram przedmiotowe sprawozdanie , ponieważ określono w nim odpowiednie ramy budżetowe dla ważnej pracy instytucji UE w dobie kryzysu gospodarczego , z jakim zmagają się europejscy obywatele .
Nie poparłam jednak stanowiska grupy w takich sprawach , jak zamrożenie dodatków posłów do PE oraz regulacje dotyczące podróżowania posłów do PE w klasie biznesowej .
Uważam , że było to słuszne w dobie kryzysu , kiedy zwykli pracownicy bardzo cierpią z powodu cięć .
Głosuję za przyjęciem sprawozdania pana posła Fernandesa w sprawie budżetu Parlamentu i gratuluję mu ogromnej pracy , jaką wykonał .
Chciałbym podkreślić wysiłki na rzecz ograniczeń i oszczędności , które odzwierciedlają określone przez niego priorytety .
W związku ze zwiększeniem się liczby uprawnień Parlamentu po wejściu w życie traktatu lizbońskiego uzasadnione byłoby zwiększenie kosztów operacyjnych .
Jednak budżet Parlamentu na rok 2012 jest realnie mniejszy , gdyż zwiększony został o wartość mniejszą od wskaźnika inflacji w UE i wprowadzono do niego oszczędności w wysokości 49 milionów euro w porównaniu z pierwotną propozycją .
Przyjęty budżet jest poniżej poziomu 20 % w dziale 5 , co nie miało miejsca przez wiele lat .
Sprawozdawca musiał także walczyć z dezinformacją i demagogią .
Niektóre osoby w złej wierze insynuowały , że przewidziano w nim zwiększenie wynagrodzenia posłów do PE .
Parlament nie jest za tę kwestię odpowiedzialny : wynagrodzenie posłów - które wynosi obecnie 38,5 % wynagrodzenia sędziego w sądzie - ustalane jest przez Radę , a wysokość innych dodatków ustala Prezydium a nie Parlament i nie może przekraczać wskaźnika inflacji podanego przez Eurostat .
Ponadto pozycja budżetowa dotycząca dodatków i płatności , w tym środków na wynagrodzenia posłów , zwiększa się z porównaniu z rokiem 2011 zaledwie o 0,55 % .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania i chciałbym podkreślić , że przewidywane zwiększenie budżetu Parlamentu o 2,3 % jest mniejsze od prognozowanej inflacji dla UE w wysokości 2,8 % , co doprowadzi w 2012 roku do realnych oszczędności w wysokości 0,5 % .
Jednak chciałbym potępić demagogię wokół trzech zaproponowanych poprawek , których celem jest zmiana zasad podróżowania posłów między ich krajem zamieszkania i Parlamentem i za których odrzuceniem głosowałem .
Nie lubię uchylać się od odpowiedzialności , dlatego zagłosowałem , choć poprawki były tak mylące , że prawdopodobnie odnalazłbym coś dla siebie w licznych wyjątkach , które zawierały .
Z przykrością przyjmuję także stanowisko niektórych posłów , którzy z góry wiedząc o tym , że dana propozycja nie zostanie przyjęta , obciążali innych zrobieniem czegoś " niepoprawnego politycznie " i jeszcze innych , którzy " woleli " nie uczestniczyć w głosowaniu nad tymi trzema poprawkami , choć uczestniczyli we wszystkich głosowaniach przed i po nim .
Należy także pamiętać o tym , że zgodnie z obowiązującym statutem nikt nie ma obowiązku podróżować w klasie biznesowej .
Jednak co tydzień widzę kolegów posłów ze wszystkich partii jak podróżują w klasie biznesowej , było tak też podczas lotu do Portugalii po tym głosowaniu ; jest kilka rzadkich wyjątków , nie wśród indywidualnych posłów , ale podczas nielicznych podróży .
na piśmie - Poparłem przedmiotowe sprawozdanie , zawierające opinię Parlamentu na temat wydatków wymaganych na wdrażanie polityk i administrację na rok budżetowy 2012 .
Jednym z celów sprawozdania jest zwiększenie finansowania kluczowych wydatków w dziedzinie polityki społecznej w dobie rosnącego bezrobocia przynajmniej o wartość równą wskaźnikowi inflacji .
Zaproponowano w nim maksymalne zwiększenie budżetu o 2,3 % , co jest wartością niższą od wskaźnika inflacji w UE .
To o ponad połowę mniej niż wartość 5,2 % zawarta w pierwotnej prośbie administracyjnej .
Popieram także szereg poprawek do przedmiotowego sprawozdania mających na celu niedopuszczenie do zwiększenia wynagrodzenia i dodatków posłów do PE .
Parlament Europejski ma obowiązek wydawać pieniądze podatników w odpowiedni i odpowiedzialny sposób .
Oszczędne wykorzystanie pieniędzy podatników ma szczególne znaczenie w dobie kryzysu gospodarczego .
W związku z tym wielka szkoda , że Parlament nie jest w stanie zobowiązać się do oszczędzania pieniędzy , na przykład dzięki podróżom w klasie ekonomicznej na trasach krótszych niż cztery godziny .
Jako że Parlament po raz kolejny nie wykorzystał okazji pokazania europejskim obywatelom wyraźnej chęci wprowadzenia oszczędności , odpowiedzialnego podejścia do pieniędzy podatnika i rezygnacji z przywilejów , głosowałem za odrzuceniem przedmiotowego sprawozdania .
Naturalnie podzielamy pogląd Komisji Budżetowej , że Parlament Europejski powinien teraz " wykazać się odpowiedzialnością i samokontrolą w kwestii budżetu " i z zadowoleniem przyjmujemy zawarty w sprawozdaniu apel o to , aby ograniczonymi zasobami zarządzano w sposób " zdyscyplinowany i wydajny " .
Jednak poprawki dotyczące zamrożenia wynagrodzeń i dodatków dla posłów do PE zostały odrzucone - a wynik głosowania oznaczał również , że po raz kolejny pozytywnie odniesiono się do wzniesienia budynku dla administracji Parlamentu Europejskiego w Luksemburgu , który według niektórych obliczeń będzie kosztować 549 milionów euro - zatem nie możemy poprzeć rezolucji w takiej formie .
W związku z tym postanowiliśmy wstrzymać się od głosu w ostatecznym głosowaniu .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania w sprawie preliminarza wpływów i wydatków Parlamentu na rok budżetowy 2012 - sekcja 1 - Parlament .
Szkoda jednak , że w dobie aktualnego kryzysu Parlament nie był w stanie dać przykładu i odrzucił propozycje przeglądu obowiązującego systemu wynagradzania posłów i propozycji przewidującej nieaktualizowanie wynagrodzenia i dodatków w 2012 roku .
Podczas negocjacji na temat budżetu Parlamentu na rok 2012 walczyliśmy , aby znacznie ograniczyć pierwotną propozycję , jaką było 5,7 % .
Zeszliśmy do 2,3 % , co stanowi realne zmniejszenie budżetu w porównaniu ze stopą inflacji .
Choć jest to bardzo duży krok w dobrym kierunku , i tak nie jesteśmy w pełni zadowoleni .
Uważamy , że powinniśmy zidentyfikować dalsze oszczędności .
W związku z tym podczas negocjacji popieraliśmy wniosek , który uzyskał teraz szerokie poparcie w całym Parlamencie .
Wzywamy w nim do bardziej długofalowego przeglądu wydatków Parlamentu .
Przez zbyt długi czas obserwujemy w Parlamencie tendencję do podejmowania nowych decyzji pociągających za sobą długofalowe skutki finansowe bez analizy całego kontekstu .
Parlament nie może po prostu podejmować co rok decyzji dotyczących wzrostu kosztów bez podjęcia próby znalezienia sposobu ich finansowania poprzez zmianę priorytetów i poprawę wydajności .
W końcu chcielibyśmy podkreślić to , że popieramy przegląd kosztów dotyczących dodatków transportowych i innych dodatków dla posłów do PE .
Jednak nie można podjąć decyzji w sprawie ich zmian tylko poprzez ograniczenie środków budżetowych .
Wymaga to zmiany Statutu posła .
Jest to zmiana , nad którą będziemy pracować i którą będziemy popierać w przyszłości .
O budżecie na rok 2012 rozmawiamy w okresie , w którym w wielu państwach członkowskich istnieje pilna potrzeba wprowadzenia ograniczeń i oszczędności .
Dlatego aby budżet umożliwiał funkcjonowanie Parlamentu , jak zauważa sprawozdawca : " w celu osiągnięcia oszczędności [ ... ] niezbędna jest przemyślana i skuteczna reakcja instytucji oraz stosowanie przez nie rygorystycznych procedur zarządczych " .
Europejska opinia publiczna nie zrozumiałaby tego , że podczas gdy proszona jest o poświęcanie się w swoich krajach , UE nie wykazuje się zdyscyplinowaniem i wydajnością w zarządzaniu własnymi zasobami .
Dlatego opinia publiczna prosi nas o odpowiednie zarządzanie przyznanymi nam zasobami i oszczędzanie kiedy tylko jest to możliwe .
Dzięki sprawozdaniu mojego kolegi , pana posła Fernandesa , robimy pewien postęp na tej drodze .
Z przyczyn etycznych , szczególnie teraz , kiedy prosimy Europejczyków , a w szczególności Portugalczyków , o poświęcenia , postanowiłem nie głosować nad żadną poprawką mającą wpływ na moje wynagrodzenie lub wykonywanie moich obowiązków posła .
Choć kryzys kapitalizmu mocno uderza w pracowników i całą ludność a oszczędności dotyczą głownie tych , którzy mają najmniej , budżety UE nie odzwierciedlają potrzeby zmiany kierunku polityki , która jest odpowiedzialna za kryzys w UE .
Przedmiotowe sprawozdanie nie zawiera odniesień do wytycznych dla ogólnego budżetu UE .
Jednak nie można go oddzielić od aktualnej sytuacji .
Oprócz obaw , na które zwróciliśmy uwagę podczas debaty na posiedzeniu plenarnym , niepokoi nas to , że na skutek planowanych ram zwiększy się niepewność zatrudnienia , co pogorszy sytuację pracowników , którzy po latach pracy nie mają stałych umów zatrudnienia , oraz doprowadzi do " przesunięcia " wielu pracowników do agencji zatrudnienia tymczasowego .
W związku z tym głosujemy za odrzuceniem projektów poprawek , które proponując oszczędności w Parlamencie otwierają drogę do większej niepewności .
Przedmiotowe sprawozdanie na temat budżetu Parlamentu odzwierciedla sprzeczności dotyczące większości reprezentowanych tu sił politycznych .
Choć nie zawiera ono odniesień do wytycznych dla budżetu UE , to nie można ich uznać za odrębne od podstawowych polityk , które określają ich kierunek .
Pomimo uwzględnienia korekt wydatków Parlamentu poprzez ograniczenie świadczenia usług przez podmioty zewnętrzne i innych drobnych wydatków oraz zwiększenia środków na dodatki i koszty podróży , sekcja 1 preliminarza na rok 2012 , która dotyczy Parlamentu , została zwiększona o 2,3 % w porównaniu z tą samą sekcją w budżecie na rok 2011 .
Obawiamy się , że na skutek planowanych ram zwiększy się niepewność zatrudnienia , co pogorszy sytuację pracowników , którzy po latach pracy nie mają stałych umów zatrudnienia , oraz doprowadzi do " przesunięcia " wielu pracowników do agencji zatrudnienia tymczasowego .
W związku z tym głosujemy za odrzuceniem projektów poprawek , które proponując oszczędności w Parlamencie otwierają drogę do większej niepewności i mają na celu promowanie finansowania europejskich partii i europejskich fundacji politycznych , choć naszym zdaniem posłowie powinni dawać przykład poprzez zmianę swojego statusu finansowego , dlatego głosowaliśmy przeciwko znacznemu podniesieniu wynagrodzeń .
Z tych wszystkich powodów zagłosowaliśmy za odrzuceniem przedmiotowego sprawozdania .
na piśmie - Jeżeli chodzi o sprawozdanie pana posła Fernandesa , to choć zasadniczo zagłosowałbym za przyjęciem poprawek 13 i 15 , wstrzymałem się od głosu z powodów technicznych .
Chodzi mianowicie o to , że zasadniczo wynagrodzenie posła regulowane jest Statutem posła , który przewiduje , że przeglądu lub aktualizacji wynagrodzenia dokonuje się poprzez zmianę Statutu posła a nie w drodze głosowania na sesji plenarnej rocznego budżetu UE na dany rok .
Głosowałam za przyjęciem poprawki 15 , aby nie zwiększać wynagrodzeń i dodatków posłów z powodu kryzysu .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ w obecnej sytuacji finansowej , gospodarczej i społecznej w celu osiągnięcia oszczędności Unii Europejskiej niezbędna jest przemyślana i skuteczna reakcja instytucji oraz stosowanie przez nie rygorystycznych procedur zarządczych .
Naturalnie instytucje powinny dysponować wystarczającymi zasobami , chociaż w bieżącym kontekście gospodarczym zasobami tymi należy zarządzać w sposób zdyscyplinowany i wydajny .
Uważam też , że Parlament musi dokonać większych oszczędności oraz poprawić procedury zarządzania i monitoringu .
Musimy kontynuować modernizację i racjonalizację administracji , zmniejszając uzależnienie od usług zewnętrznych i stosując zdyscyplinowane zarządzanie zasobami ludzkimi , a wszystkie instytucje muszą podjąć wszelkie możliwe wysiłki na rzecz ograniczenia kosztów przygotowując preliminarze swoich wydatków do projektu budżetu na rok 2012 , co bez wątpienia ułatwi oszczędzanie pieniędzy podatników .
Państwa członkowskie UE są zmuszone podejmować w tym okresie trudne decyzje dotyczące ich budżetów krajowych .
Przyglądają się one wydatkom , dlatego musimy zrobić to samo w UE .
Nie jestem zwolenniczką zwiększania budżetu Unii ; przeciwnie , moim zdaniem powinien on zostać zmniejszony .
W trudnym z ekonomicznego punktu widzenia okresie Parlament Europejski nie powinien planować zwiększenia swoich wydatków w przyszłym roku o 2,3 % .
Powinniśmy znaleźć więcej obszarów , na których można dokonać oszczędności w sporym budżecie rocznym w wysokości 1,7 miliarda euro .
Plany dotyczące Domu Historii Europejskiej muszą zostać teraz odłożone .
Jeżeli chodzi o jeżdżenie między Strasburgiem i Brukselą , to kosztuje ono europejskich podatników około 200 milionów euro rocznie .
To kwota równa rocznemu budżetowi Europejskiego Trybunału Praw Człowieka .
Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy , która reprezentuje partie centrowe i liberalne w Parlamencie Europejskim , była dotychczas jedyną grupą polityczną w Parlamencie , która twierdziła , że należy przestać jeździć do Strasburga .
Wzywam pozostałe grupy parlamentarne i przede wszystkim państwa członkowskie UE , które faktycznie podejmą decyzję w tej sprawie , o domaganie się tego samego .
Duńska Partia Liberalna głosowała za odrzuceniem poprawki 3 w sprawozdaniu pana posła Fernandesa w sprawie preliminarza wpływów i wydatków Parlamentu na rok budżetowy 2012 .
Duńska Partia Liberalna popiera obniżenie kosztów transportowych Parlamentu , ale ważne jest , aby posłowie nadal mogli zmienić swoje bilety z krótkim wyprzedzeniem .
Ta propozycja tego nie uwzględnia .
Głosowałam za przyjęciem projektu budżetu Parlamentu Europejskiego na rok 2012 i ogromnie się cieszę , że nie wzrósł on bardziej niż o wskaźnik inflacji , dzięki czemu wysyłamy naszym obywatelom sygnał , że jesteśmy odpowiedzialni .
W dobie ogromnego umiaru budżetowego ważne jest , aby Parlament Europejski dawał swoim zarządzaniem przykład i oszczędzał tam , gdzie to możliwe .
W szczególności chciałabym wyrazić swoje zdumienie i niepokój w związku ze sposobem , w jaki dotychczas realizowany był projekt Domu Historii Europejskiej .
Choć rozumiem cel stworzenia miejsca , w którym ludzie mogliby dowiedzieć się czegoś na temat najważniejszych etapów integracji europejskiej od końca drugiej wojny światowej , to mimo tego dziwi mnie relatywne przybliżenie , z jakim oszacowano niezbędne inwestycje i wstępne koszty prowadzenia tej instytucji , i martwi mnie brak przejrzystości niektórych procedur decyzyjnych .
W związku z tym wstrzymałam się od głosu nad poprawką złożoną przez Grupę Europa Wolności i Demokracji , w której domaga się ona bezwarunkowej rezygnacji z tego projektu .
Jednak głosowałam za przyjęciem poprawki złożonej przez Grupę Europejskiej Partii Ludowej ( Chrześcijańscy Demokraci ) , która zakłada wprowadzenie większej przejrzystości i odpowiedzialności w odniesieniu do tej kwestii i odpowiedniej kontroli parlamentarnej .
na piśmie - Głosowałem za odrzuceniem przedmiotowej rezolucji , ponieważ nie mogę poprzeć zwiększenia budżetu Parlamentu o 2,3 % w czasie , kiedy Rada dokonała cięć w wysokości 4,4 % a Komisja ograniczy wzrost swoich wydatków do 1 % .
Kryzys , który spustoszył świat , oraz trudne warunki gospodarcze i finansowe w państwach członkowskich zmuszają Parlament to wykazania się odpowiedzialnością i powściągliwością budżetową w roku finansowym 2012 bez narażania na szwank ambitnych celów , które sobie wyznaczył , w tym doskonałości w stanowieniu prawa .
Budżet Parlamentu na następny rok zwiększy się o wartość niższą od wskaźnika inflacji .
Powinien on wynieść 1,725 miliarda euro , co oznacza wzrost o 2,3 % w 2012 roku .
To wartość niższa od wskaźnika inflacji dla 27 państw członkowskich UE , który wynosi 2,8 % .
Właśnie tego rodzaju kwestie muszą być zawsze obecne podczas debat na temat budżetów UE , aby wszyscy w państwach członkowskich mogli wypowiedzieć się na temat polityki UE i aby zobaczyli , że ich opinie są odpowiednio uwzględniane .
Po pierwsze chciałabym pogratulować sprawozdawcy wykonanej pracy .
Dotyczy ona kwestii , która jest zawsze pilna , ale która w tych niespokojnych czasach , w jakich żyjemy , stała się jeszcze pilniejsza .
Warunki gospodarcze i budżetowe , z którymi aktualnie mają do czynienia państwa członkowskie , nie są obce Parlamentowi , dlatego powinien on wykazać się odpowiedzialnością i powściągliwością w roku budżetowym 2012 i jednocześnie utrzymać jakość swojej pracy .
W porównaniu z budżetem na rok 2011 ten budżet został realnie zmniejszony o 2,3 % i w porównaniu z proponowanym preliminarzem dokonano w nim cięć na całkowitą kwotę 48,9 milionów euro .
W znacznej mierze jest to wynikiem ograniczenia wydatków na budynki .
Chciałabym podkreślić obawy sprawozdawcy , które odzwierciedlają obawy jego całej grupy w związku z działaniami na rzecz ludzi młodych .
W tym zakresie sprawozdawca proponuje obniżenie limitu działu 5 wieloletnich ram finansowych na rok 2012 o 100 milionów euro i podniesienie limitów w innych działach , dzięki czemu kwota ta pomoże ludziom młodym .
Jest to wyważone sprawozdanie , które uwzględnia ograniczenia budżetowe niezbędne w dobie kryzysu i zapewnia warunki dla skutecznej pracy cechującej się wysoką jakością .
Właśnie dlatego zagłosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ moim zdaniem w aktualnej sytuacji kryzysowej Parlament i pozostałe instytucje UE powinny działać odpowiedzialnie i powściągliwie , korzystając w sposób zdyscyplinowany z procedur zarządzania budżetowego w celu wsparcia optymalnego wykorzystania zasobów i poszukiwania oszczędności .
Chciałbym tutaj publicznie wyrazić swoje uznanie dla doskonałej pracy wykonanej przez mojego kolegę , pana posła Fernandesa .
na piśmie - Głosowałem za odrzuceniem sprawozdania .
Stało się tak dlatego , że nie dokonano żadnych rzeczywistych oszczędności w żadnej z pozycji budżetowych , wydatki często zostały po prostu przesunięte na rok 2013 , nasza prośba o zmniejszenie kosztów podróży prawdopodobnie nie zostanie uwzględniona a procedura negocjacji w przypadku przedmiotowego sprawozdania nie była przejrzysta i miała na celu wyeliminowanie mniejszych grup politycznych o bardziej krytycznych poglądach na proponowane zwiększenie budżetu .
Celem przyjętego dziś sprawozdania jest wspieranie zdyscyplinowanego zarządzania zasobami pozwalającego ograniczyć wydatki publiczne .
W kontekście dobrze znanych problemów finansowych państw członkowskich konieczne jest ograniczenie kosztów i niezwiększanie budżetu o wartość wyższą od wskaźnika inflacji .
W związku z tym zmniejszenie całkowitej kwoty należy przyjąć z zadowoleniem .
Dodatkowe środki wymagane do sprostania wyzwaniom traktatu lizbońskiego i przyszłego rozszerzenie powinny zostać określone w procedurach uzgodnienia budżetowego na dalszym etapie .
na piśmie - Wstrzymałem się od głosu w ostatecznym głosowaniu nad przedmiotowym sprawozdaniem , ponieważ w dobie oszczędności w całej Unii Europejskiej popieranie takich projektów jak Dom Historii Europejskiej wydaje się absurdalne .
Być może jest to wartościowy projekt , jednak zgoda na ten wydatek w tym momencie byłaby bez wątpienia niedbalstwem ze strony Parlamentu , który reprezentuje ludzi .
Głosowałem za odrzuceniem preliminarza wpływów i wydatków Parlamentu na rok budżetowy 2011 , ponieważ rezolucja zawiera szereg propozycji , których nie mogę poprzeć .
Sprzeciwiam się kolejnemu zwiększeniu budżetu Parlamentu .
Parlament sprzedaje tę propozycję jako zmniejszenie budżetu , podczas gdy w rzeczywistości dotyczy ona zmniejszenia krzywej wykorzystywanych zasobów .
W dobie kryzysu i cięć stosowniejszym działaniem byłoby dla mnie zamrożenie wydatków .
Wszystkie złożone przez kilku posłów poprawki , w których domagali się określonych oszczędności ( zakaz latania w klasie biznesowej na trasach krótszych niż cztery godziny , zamrożenie dodatków na wydatki sekretariatów itp . ) zostały niestety w głosowaniach odrzucone .
Ponadto głosowałem za rezygnacją z projektu Domu Historii Europejskiej nie dlatego , że uznaję taki projekt za nieinteresujący i nieważny , ale dlatego , że nie uważam , aby projekt taki powinien być realizowany przez Parlament ze środków pochodzących z jego budżetu .
Poza tym , koszty projektu , które zostały zaplanowane dla Brukseli wymykają się całkowicie spod kontroli .
W związku z tym glosowałem za przyjęciem poprawki , w której wyraźnie powiedziano , że należy uważniej przyjrzeć się temu centrum kosztów .
na piśmie - W kontekście trudnych cięć aktualnie dokonywanych we wszystkich państwach członkowskich uważam , że niestosowne jest przekazywanie w tym momencie środków finansowych na Dom Historii Europejskiej i dlatego głosowałam za odrzuceniem przedmiotowego sprawozdania .
Podczas głosowania nad sprawozdaniem pana posła Fernandesa w sprawie preliminarza wpływów i wydatków Parlamentu na rok 2012 konieczne było uwzględnienie aktualnych trudności gospodarczych i budżetowych .
W związku z tym pierwotny projekt sprawozdania , w którym przewidziano realizację Domu Historii Europejskiej i kolosalne koszty jego prowadzenia , był całkowicie sprzeczny z moim głębokim przekonaniem , że tam , gdzie zaangażowane są publiczne pieniądze , niezbędna jest powściągliwość budżetowa .
Dlatego niezbędne jest , aby przed rozpoczęciem prac jednoznacznie zidentyfikowano wszystkie gwarancje finansowe związane z tym projektem .
Instytucje europejskie muszą stosować się do prawdziwej dyscypliny budżetowej , zwłaszcza w dobie aktualnego kryzysu gospodarczego .
W związku z trudnościami gospodarczymi i budżetowymi , z jakimi zmagają się państwa członkowskie Parlament powinien wykazać się odpowiedzialnością i powściągliwością w roku budżetowym 2012 , jednak bez narażania na szwank swojego celu , którym jest doskonałość w stanowieniu prawa .
W porównaniu z budżetem na rok 2011 ten budżet został realnie zmniejszony o 2,3 % i w porównaniu z proponowanym preliminarzem dokonano w nim cięć na całkowitą kwotę 48,9 milionów euro .
Stało się tak głównie dzięki cięciom w wydatkach na budynki , kosztach 18 nowych członków i przystąpienia Chorwacji .
Te dwa ostatnie punkty będą później uwzględnione w budżecie korygującym .
Inwestowanie w młodych ludzi jest aktualnie jednym z priorytetów Grupy Europejskiej Partii Ludowej ( Chrześcijańscy Demokraci ) .
Na koniec , chciałbym podkreślić , że likwidacja pozycji budżetowej dla Domu Historii Europejskiej nie zagrozi jej istnieniu , ponieważ kwota zostanie przeniesiona do innego działu , zgodnie z przejrzystym procesem zatwierdzonym przez organ budżetowy .
W sprawozdaniu pana posła Fernandesa w sprawie budżetu Parlamentu UE na rok 2012 wspomniano o oszczędnościach , ostrożnych planach wydatków i możliwie jak największym stopniu przejrzystości w wydatkowaniu środków budżetowych wraz ze wsparciem realizowanej już polityki w dziedzinie ochrony środowiska i ciągłym informowaniem europejskich obywateli .
Choć z jednej strony trudno jest zrozumieć , dlaczego nie udało się zebrać większości popierającej zamrożenie wydatków na " koszty biurowe " w 2012 roku , to z drugiej strony poziom wydatków na Dom Historii Europejskiej jest zdecydowanie zbyt wysoki i powinien zostać w trybie pilnym zweryfikowany w kontekście aktualnego kryzysu strukturalnego .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania z własnej inicjatywy pana posła Fernandesa w sprawie preliminarza wpływów i wydatków na rok 2012 .
W pełni zgadzam się z celami zawartymi w przyjętym tekście , które są następujące : zdyscyplinowane podejście do zarządzania zasobami ludzkimi zanim stworzone zostaną nowe stanowiska , wyższy poziom bezpieczeństwa z Parlamencie Europejskim , cyfrowa strategia w zakresie sieci społecznościowych , stworzenie usługi wi-fi oraz strategii w zakresie nieruchomości , która umożliwi bardziej inteligentne zarządzanie wydatkami na budynki należące do Parlamentu .
Głosuję za przyjęciem tej rezolucji , mającej na celu zmianę rozporządzenia Parlamentu i Rady ( WE ) nr 1924 / 2006 w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności , na które Komisja udzieliła zezwolenia zgodnie z tym rozporządzeniem .
Głosuję za tą rezolucją , ponieważ dotyczy ona oświadczenia zdrowotnego umieszczonego w wykazie dopuszczonych oświadczeń dotyczących mleka dla niemowląt powyżej szóstego miesiąca życia , jako że wykryto , że do preparatów do żywienia niemowląt dodaje się kwas dokozaheksaenowy ( DHA ) .
Popieram projekt rezolucji w sprawie oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności przeznaczonej dla niemowląt .
Należy lepiej chronić zdrowie dzieci przed zagrożeniem , jakie stanowią czasami informacje o wartościach odżywczych dotyczące żywności , które mogą wprowadzać w błąd , zachęcając ludzi do kupowania konkretnych produktów z uwagi na to , że dotyczące ich oświadczenie zdrowotne wskazuje na korzystne działanie odżywcze lub fizjologiczne .
Musimy dać konsumentom gwarancję , że produkty dostępne na rynku są bezpieczne , a ich etykietowanie wiarygodne i stosowne , tak aby dostarczyć konsumentom informacje niezbędne do dokonania wyboru w oparciu o znajomość faktów oraz stworzyć jednakowe warunki konkurencji w przemyśle spożywczym .
Obecnie w niektórych państwach członkowskich występuje szeroki wachlarz wskaźników wykorzystywanych przy etykietowaniu oraz reklamowaniu produktów żywnościowych odnoszących się do substancji , których korzystne działanie nie zostało udokumentowane lub środowiska naukowe nie są co do niego wystarczająco zgodne .
W związku z tym musimy zapewnić , by Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ( EFSA ) poddawał testom naukowym substancje rzekomo mające korzystne działanie oraz by prowadził badania .
Przedmiotowa rezolucja dotyczyła udzielania i odmowy udzielenia zezwoleń na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności oraz rozwoju i zdrowia dzieci .
Zagłosowałam przeciwko przyjęciu rezolucji zaproponowanej podczas sesji plenarnej , ponieważ moim zdaniem konieczne jest , aby oświadczenia dotyczące dzieci między 6. a 12. miesiącem życia były składane i naukowo potwierdzane przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ( EFSA ) .
Zagłosowałam przeciwko tej inicjatywie , ponieważ z opinii ekspertów przekazanej Komisji nie wynika , aby oświadczenie zdrowotne , iż przyjmowanie kwasu dokozaheksaenowego ( DHA ) przyczynia się do normalnego rozwoju wzroku niemowląt od 6. do 12. miesiąca życia , było zgodne z procedurą określoną w rozporządzeniu ( WE ) nr 1924 / 2006 .
Ponadto sprawozdanie opublikowane w " British Medical Journal ” w czerwcu 2010 roku dowodzi , że dziesięć lat po przyjmowaniu preparatów wzbogaconych w DHA dzieci odznaczały się większą wagą i miały wyższe ciśnienie krwi .
W środowiskach naukowych nie ma zdecydowanej zgody w kwestii wpływu preparatów wzmocnionych DHA na niemowlęta , co jest sprzeczne z wymogami określonymi w art. 5 i 6 omawianego rozporządzenia .
Ponieważ oświadczenie nie jest zgodne z celem i treścią projektu rozporządzenia , zagłosowałam przeciwko jego przyjęciu .
Zgadzam się , że w unijnym wykazie dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych należy umieścić zgodnie z proponowanym rozporządzeniem Komisji oświadczenie , iż " przyjmowanie kwasu dokozaheksaenowego ( DHA ) przyczynia się do normalnego rozwoju wzroku niemowląt do 12 miesiąca życia ” .
Zgodnie z ogólnie uznaną wiedzą naukową nie tylko DHA zawarte w mleku matki , ale również syntetyczne DHA dodawane do preparatów nabiałowych oraz innej żywności przeznaczonej dla niemowląt przyczynia się do rozwoju wzroku niemowląt .
Jeśli nie umieścimy DHA w unijnym wykazie dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych , możemy ustanowić niebezpieczny precedens , skutkiem czego prace Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności pójdą na marne , ponieważ możliwe będzie zgłoszenie ideologicznie umotywowanego weta w odniesieniu do każdego oświadczenia zdrowotnego dotyczącego jakiejkolwiek substancji , która została poddana wymagającemu i surowemu procesowi oceny przez EFSA .
Poparłem przedmiotową rezolucję , ponieważ moim zdaniem oświadczenia zdrowotne mogą mieć wpływ na wybory konsumentów i dlatego oświadczenia te należy stosować w sposób odpowiedzialny w oparciu o najwyższej jakości dowody naukowe .
Niewątpliwie to prawda , że obecność DHA w mleku matki ma pozytywny wpływ na rozwój wzroku niemowląt do 12. miesiąca życia .
Nie oznacza to jednak automatycznie , że syntetyczne DHA dodawane do innych preparatów przeznaczonych dla niemowląt ma takie samo działanie .
W mleku matki obok DHA występują także koenzymy i współczynniki , które razem dają efekt pozytywny w procesie rozwoju wzroku .
Obecnie w środowiskach naukowych nie ma zdecydowanej zgody w kwestii pozytywnego wpływu preparatów wzmocnionych DHA na niemowlęta .
Dlatego uważam , że nie powinniśmy udzielać zezwolenia na stosowanie takiego oświadczenia zdrowotnego , dopóki nie zdobędziemy wiarygodnych dowodów naukowych na jego potwierdzenie .
Tego rodzaju oświadczenie zdrowotne może wprowadzać konsumentów w błąd i może mieć niepożądany wpływ na zdrowie ich dzieci .
na piśmie - Potępiam dzisiejsze głosowanie , w którym nieznaczną większością głosów udaremniono sprzeciw wobec wprowadzającego w błąd oświadczenia zdrowotnego dużego producenta preparatów dla niemowląt .
To porażka dla rodzin z małymi dziećmi .
Jestem rozczarowana , ponieważ wielu konserwatywnych posłów do PE poparło w tym przypadku interesy dużego przedsiębiorstwa .
To głosowanie otwiera drogę dalszemu agresywnemu marketingowi produktów spożywczych , który nie jest poparty żadnymi wiarygodnymi dowodami naukowymi .
W naturze DHA jest obecne w mleku matki i pomaga w rozwoju wzroku niemowląt , ale syntetyczne DHA dodawane do preparatów do żywienia niemowląt jest inne .
Jako że dowody naukowe wciąż są nieprzekonujące , nie możemy pozwolić na wprowadzanie rodziców w błąd .
Zdrowie małych dzieci jest zbyt ważne , aby pozostawić je w rękach działu marketingu wielonarodowej firmy .
Wynik dzisiejszego głosowania Parlamentu , czyli decyzja , aby nie odrzucać oświadczenia zdrowotnego , jest bardzo rozczarowujący .
Nie chcieliśmy , aby na preparatach przeznaczonych dla niemowląt pojawiało się stwierdzenie , że kwas dokozaheksaenowy ( DHA ) , kwas tłuszczowy obecny w mleku matki , ma pozytywny wpływ na normalny rozwój wzroku niemowląt .
Nie ma danych naukowych na poparcie opinii wyrażonej przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ( EFSA ) , na której Komisja Europejska oparła swoją decyzję dotyczącą udzielenia zezwolenia na umieszczanie tego oświadczenia zdrowotnego na produktach żywnościowych przeznaczonych dla niemowląt .
W związku z tym konieczne było zastosowanie zasady ostrożności , a co za tym idzie - odmowa udzielenia zezwolenia na to oświadczenie zdrowotne .
Niestety , Parlament przewagą zaledwie ośmiu głosów postanowił przyjąć wniosek Komisji .
Wskutek tego ponownie należy omówić kwestię niezależności i precyzyjności ocen przeprowadzanych przez EFSA .
Zagłosowałam za przyjęciem przedmiotowej rezolucji w sprawie " udzielania i odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności oraz rozwoju i zdrowia dzieci ” , ponieważ nie ma uznanych dowodów naukowych na to , że syntetyczny kwas dokozaheksaenowy ( DHA ) dodawany do preparatów do żywienia niemowląt oraz innej żywności przeznaczonej dla niemowląt , który jest inny niż DHA zawarte w mleku matki , przyczynia się do rozwoju wzroku dzieci .
W związku z tym uważam , że dopóki nie ma rozstrzygających badań , nie należy udzielać zezwolenia na to oświadczenie żywieniowe .
Kwestia stosowania na etykietach lub materiałach reklamowych dotyczących niektórych rodzajów żywności potencjalnie dopuszczalnych oświadczeń jest bardzo ważna , ponieważ oświadczenia te mogą prowadzić do powstawania fałszywych oczekiwań lub do zachowania niepopartego żadnymi dowodami naukowymi .
W związku z tym każde oświadczenie , które ma zostać dodane do wykazu dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych powinno zostać sprawdzone w świetle aktualnego stanu wiedzy , tak aby było poparte właściwymi dowodami naukowymi .
Komisja przekonuje , że tak było w omawianym przypadku , gdyż udowodniono naukowo , iż " przyjmowanie kwasu dokozaheksaenowego ( DHA ) przyczynia się do normalnego rozwoju wzroku niemowląt do 12 miesiąca życia ” .
Przedmiotowa rezolucja Parlamentu Europejskiego dotyczy projektu rozporządzenia złożonego przez Komisję w sprawie udzielania i odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności , związane ze zmniejszeniem ryzyka zachorowań oraz z rozwojem i zdrowiem dzieci .
Najwyższą uwagę wszystkich organów unijnych należy poświęcić kwestii odżywiania społeczeństwa ogółem , a szczególnie dzieci , ponieważ stawką jest tu zdrowy rozwój i jakość życia obywateli .
Promowanie niektórych produktów żywnościowych przy użyciu oświadczeń zdrowotnych może wprowadzać konsumentów w błąd i wykraczać poza dowody naukowe .
W związku z tym , biorąc pod uwagę argumenty przedstawione przez sprawozdawcę w tej kwestii , która jest równie delikatna , jak ważna , głosuję przeciwko przyjęciu tego projektu rezolucji , ponieważ moim zdaniem nie przewiduje on stosownej ochrony zdrowia publicznego , zwłaszcza w odniesieniu do dzieci .
Przedmiotowy dokument jest wyrazem sprzeciwu wobec przyjęcia projektu rozporządzenia zaproponowanego przez Komisję w sprawie " udzielania i odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności oraz rozwoju i zdrowia dzieci ” , ponieważ nie jest on zgodny z celem i treścią rozporządzenia w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności .
W dokumencie odniesiono się przede wszystkim do problemów wynikających z dodawania , przy użyciu różnych sposobów , kwasu dokozaheksaenowego ( DHA ) do mleka matki , co przyczynia się do normalnego rozwoju wzroku niemowląt do 12. miesiąca życia .
Tymczasem zgodnie z ogólnie uznanymi dowodami naukowymi skutki działania syntetycznego DHA dodanego do preparatów do żywienia niemowląt oraz innej żywności przeznaczonej dla niemowląt nie są jasne .
Oznacza to , że w środowiskach naukowych nie ma zdecydowanej zgody w kwestii wpływu preparatów wzbogaconych w DHA w środowisku biologicznym innym niż mleko matki , niezależnie od tego , czy są to preparaty do żywienia niemowląt , czy inna żywność przeznaczona dla niemowląt .
Dlatego projekt rozporządzenia Komisji spotkał się ze sprzeciwem .
Dziś niestety nie wykorzystaliśmy tej ważnej okazji , aby powtórzyć , że w żaden sposób nie powinniśmy zniechęcać do karmienia piersią , szczególnie przy użyciu informacji o wartościach odżywczych , które mają za zadanie dostarczać wiarygodne dane .
Zasadniczo nie ma dowodów naukowych , które wskazywałyby , że dodawanie kwasu dokozaheksaenowego ( DHA ) do preparatów do żywienia niemowląt przyczynia się do rozwoju wzroku .
Popieram tę rezolucję , ponieważ moim zdaniem jest ona w pełni zgodna z duchem kodeksu międzynarodowego dotyczącego wprowadzania do obrotu substytutów mleka matki , wydanego przez Światową Organizację Zdrowia .
Ten kodeks ma na celu między innymi zapewnienie zakazu reklamowania oraz innych form promowania substytutów mleka matki .
Powszechnie wiadomo , że karmienie piersią ma pozytywny wpływ zarówno na zdrowie dziecka , jak i na zdrowie matki , zmniejszając ryzyko zachorowania na raka piersi .
Ponadto w niedawnych wynikach badań opublikowanych przez UNICEF oraz Włoskie Stowarzyszenie Medycyny Prenatalnej podkreślono , że dzięki karmieniu piersią możliwe jest zmniejszenie umieralności noworodków o 22 % .
Wolałabym , aby cała energia poświęcona promowaniu mleka syntetycznego została przekierowana na zapewnienie wsparcia matkom , które z radością karmiłyby swoje dzieci piersią , gdyby tylko to niezbędne wsparcie otrzymały .
Producenci produktów przeznaczonych dla dzieci , takich jak preparaty do żywienia niemowląt , muszą mieć możliwość korzystania z oświadczeń zdrowotnych , jeśli zostały one naukowo zatwierdzone przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ( EFSA ) , jak ma to miejsce w przypadku kwasu dokozaheksaenowego ( DHA ) , który przyczynia się do normalnego rozwoju wzroku niemowląt do 12. miesiąca życia .
Wprowadzenie zakazu informowania , nawet o naukowo uznanych skutkach , w istotnym stopniu ograniczy badania i innowacje w tym sektorze .
Należy także pamiętać , że po sześciu miesiącach wszystkie kobiety albo nie chcą , albo nie mogą dłużej karmić dziecka piersią i muszą mieć możliwość korzystania z preparatów do żywienia niemowląt , które mają naukowo sprawdzone oświadczenia zdrowotne .
Nie chodzi tu o wykazanie wyższości preparatów wzbogaconych DHA nad mlekiem matki .
Nie o to chodzi !
Dzisiaj Parlament postawił na rozsądek i odrzucił tę rezolucję , w której poparto odmowę udzielenia zezwolenia na to oświadczenie zdrowotne oraz potępienie dla prac EFSA .
na piśmie - Z kilku powodów głosuję za przyjęciem tej rezolucji , mającej na celu odmowę udzielenia zezwolenia na oświadczenie zdrowotne , według którego dodawanie naturalnego kwasu tłuszczowego DHA do żywności dla niemowląt przyczynia się do normalnego rozwoju wzroku niemowląt .
Przede wszystkim istnieje różnica między DHA syntetycznym a DHA zawartym w mleku matki .
Ponadto z miarodajnych badań wynika , że nie ma udowodnionych korzyści w odniesieniu do rozwoju wzroku , a niektóre badania wykazują negatywny wpływ preparatów wzmocnionych DHA na zdrowie niektórych dzieci .
Mówiąc krótko , potrzebne są dalsze badania .
Delegacja holenderskiej Partii Wolności ( PVV ) zagłosowała za przyjęciem tej rezolucji , ponieważ istnieją wyraźne wątpliwości co do oświadczeń zdrowotnych dotyczących DHA .
Chcielibyśmy jednak ponownego sprawdzenia procedur dotyczących uznawania oświadczeń zdrowotnych .
Partia PVV zdecydowanie wspiera niezależne badania naukowe i właśnie dlatego chcemy przyjęcia przejrzystej procedury , która nie przyczyni się do powstawania dyskusyjnych wyników .
Zagłosowałem za przyjęciem omawianego dokumentu w sprawie udzielania lub odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności oraz rozwoju i zdrowia dzieci , ponieważ towary dopuszczone do obrotu na wspólnym rynku muszą być bezpieczne , zgodne z normami i legalne .
Oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności muszą być naukowo uzasadnione i udowodnione , zwłaszcza jeśli mówimy o dzieciach i ich zdrowiu .
Należy koniecznie zapewnić potwierdzenie , że substancje , do których odnosi się oświadczenie , mają korzystne działanie odżywcze i fizjologiczne .
Oświadczenie powinno być naukowo uzasadnione z uwzględnieniem ogółu dostępnych danych naukowych oraz poprzez ocenę mocy naukowej dowodów .
Na stosowanie oświadczeń zdrowotnych we Wspólnocie powinno się zezwalać jedynie po dokonaniu oceny naukowej spełniającej najwyższe możliwe standardy , a informacje o wartościach odżywczych i właściwościach zdrowotnych nie mogą wprowadzać w błąd .
na piśmie - Zagłosowałem za przyjęciem tej rezolucji , w której sprzeciwiono się dopuszczonemu oświadczeniu dotyczącemu żywności przeznaczonej dla niemowląt .
Dopuszczone oświadczenie zdrowotne dotyczy DHA , kwasu tłuszczowego występującego w naturalnym mleku matki , który uznaje się za ważny dla rozwoju wzroku niemowląt .
Tymczasem syntetyczne DHA dodawane do preparatów do żywienia niemowląt jest inne .
Firma Mead Johnson , producent preparatów do żywienia niemowląt , złożyła w Europejskim Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Żywności ( EFSA ) oraz Stałym Komitecie ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt ( SCFCAH ) wniosek o zezwolenie na stosowanie oświadczenia zdrowotnego , iż : " Przyjmowanie kwasu dokozaheksaenowego ( DHA ) przyczynia się do normalnego rozwoju wzroku niemowląt do 12. miesiąca życia ” .
Na podstawie dowodów przedstawionych przez firmę Mead Johnson udzielono zezwolenia na stosowanie tego oświadczenia zdrowotnego .
W przeprowadzonym w 2008 roku niezależnym przeglądzie wszystkich dostępnych dowodów dotyczących stosowania DHA w preparatach do żywienia niemowląt wykazano , że wzbogacanie preparatów dla niemowląt w DHA " nie przynosi udowodnionych korzyści , jeżeli chodzi o rozwój wzroku , postrzegania czy wzrost fizyczny ” .
Ponadto EFSA nie otrzymał żadnych wyników badań , w których wykazano by pozytywny efekt przejścia od preparatów niewzmocnionych DHA , którymi dziecko było karmione od urodzenia , do preparatów do dalszego żywienia wzbogaconych w DHA .
Ma to zasadnicze znaczenie , ponieważ to oświadczenie zdrowotne będzie dopuszczone tylko w przypadku preparatów do dalszego żywienia .
Zdrowie publiczne oraz bezpieczeństwo żywności są dla mnie filarami rozwoju społeczeństwa .
Gdy spełniamy i gwarantujemy te wymogi , maleje zagrożenie zdrowia , a społeczeństwo rozwija się w kontrolowanych warunkach , które zapewniają poczucie bezpieczeństwa .
Takie kryteria przyświecały unijnemu rozporządzeniu z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności .
Zasady ujęte w tym rozporządzeniu gwarantują bliski stosunek pomiędzy eksperymentalnymi i potwierdzonymi danymi naukowymi a udzielaniem zezwoleń dotyczących żywności .
Projekt rozporządzenia Komisji , o którym dziś rozmawiamy , nie zapewnia wszystkich niezbędnych gwarancji ani też - z braku niezbędnych wymogów naukowych - choćby zwykłej zasady ostrożności w celu zagwarantowania , by informacje o wartościach odżywczych i właściwościach zdrowotnych nie wprowadzały w błąd .
To powinno skłonić nas do odmowy udzielenia zezwolenia .
Dowody naukowe potwierdzają funkcję pełnioną przez DHA występujące w mleku matki , ale oświadczenie dotyczące syntetycznego DHA nie jest jeszcze zgodne z celem i treścią rozporządzenia ( WE ) nr 1924 / 2006 .
Nie możemy bawić się kwestiami zdrowotnymi , zwłaszcza gdy dotyczą one dzieci .
Dlatego podzielam opinię sprawozdawcy .
Zagłosowałem przeciwko przyjęciu tej rezolucji w sprawie odmowy udzielenia zezwolenia na wskazanie obecności DHA w preparatach przeznaczonych dla niemowląt , ponieważ moim zdaniem należy ogłaszać powody , dla których DHA jest dodawane .
Pragnę tu nadmienić , że DHA jest kwasem tłuszczowym omega 3 , występującym w mleku matki , i ma pozytywny wpływ na rozwój wzroku dzieci .
Chcę podkreślić , że Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ( EFSA ) wyraził pozytywną opinię dotyczącą zezwolenia na obszerne informowanie o obecności tej substancji .
Nie mogę powiedzieć , żebym był wdzięczny za liczne otrzymane maile , z których wynika przekonanie , że chcemy przedkładać preparaty do żywienia niemowląt ponad mleko matki .
Zawsze musimy dostarczać właściwe informacje dotyczące substancji dodawanych do produktów żywnościowych , zwłaszcza tych przeznaczonych dla dzieci .
Dziś w porze lunchu Parlament Europejski , poprzez odrzucenie rezolucji w sprawie odmowy udzielenia zezwolenia na oświadczenie zdrowotne dotyczące preparatów żywnościowych przeznaczonych dla niemowląt do 12. miesiąca życia , wykazał się niewysłowioną słabością ; zwłaszcza , że oddano 328 głosów za przyjęciem rezolucji , 323 głosy przeciw , a wymagana bezwzględna większość wynosi 369 głosów .
A był to przypadek podręcznikowy : wyrazić sprzeciw wobec opinii wydanej przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ( EFSA ) .
W tym przypadku EFSA udzielił producentom preparatów przeznaczonych dla noworodków zezwolenia na stosowanie oświadczenia , że syntetyczna wersja kwasu dokozaheksaenowego ( DHA ) , czyli naturalnego kwasu tłuszczowego obecnego w mleku matki , " przyczynia się do normalnego rozwoju wzroku niemowląt do 12. miesiąca życia ” .
Takie działanie nie zostało udowodnione naukowo , co potwierdzono w liście przesłanym dziś rano do posłów do PE przez Światową Organizację Zdrowia .
Niezmiernie ubolewam nad tym faktem , ponieważ jest to policzek wymierzony licznej grupie zainteresowanych europejskich podmiotów : Europejskiej Federacji Rodzin Wielodzietnych , Europejskiemu Stowarzyszeniu Konsumentów oraz Stałemu Komitetowi Lekarzy Europejskich , które to podmioty chciały po prostu , aby niemowlęta nie były traktowane jak zwykli konsumenci .
Żałuję , że Parlament najzwyczajniej zapomniał , by ze zdrowego rozsądku i etyki uczynić priorytety polityki w obszarze bezpieczeństwa żywności .
Zagłosowałem przeciwko przyjęciu projektu rozporządzenia mającego na celu udzielenie zezwolenia na oświadczenie zdrowotne , iż przyjmowanie kwasu dokozaheksaenowego ( DHA ) przyczynia się do normalnego rozwoju wzroku niemowląt do 12 miesiąca życia .
Większość posłów do PE zagłosowała za tą odmową , ale zabrakło 40 głosów do zdobycia kwalifikowanej większości niezbędnej do przyjęcia dokumentu .
Tymczasem rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ( WE ) nr 1924 / 2006 stanowi , że informacje o wartościach odżywczych i właściwościach zdrowotnych nie mogą wprowadzać w błąd i muszą być oparte na dowodach naukowych .
Ponadto nawet jeśli zgodnie z ogólnie uznanymi dowodami naukowymi DHA zawarte w mleku matki przyczynia się do rozwoju wzroku niemowląt , to obecnie w środowiskach naukowych nie ma zdecydowanej zgody w kwestii istnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy przyjmowaniem preparatów wzmocnionych syntetycznym DHA a lepszym rozwojem wzroku niemowląt .
Sądzę , że ze względu na brak dowodów naukowych istnieje zapotrzebowanie na dalsze badania nad ewentualnymi skutkami , zarówno korzystnymi , jak i szkodliwymi , przyjmowania DHA , zanim stosowanie DHA w preparatach do dalszego żywienia i żywności przeznaczonej dla niemowląt zostanie uznane w UE za korzystne .
Dziś Parlament nie zdołał wykorzystać okazji do zakazania stosowania tego oświadczenia zdrowotnego do momentu przedstawienia bardziej przekonujących dowodów naukowych .
Bardzo tego żałuję .
Wprowadzono nadzór nad oświadczeniami zdrowotnymi , tak aby fałszywe informacje nie wprowadzały konsumentów w błąd .
Nadzór ten jednak powinien także służyć uświadamianiu konsumentów .
W związku z tym zagłosowałam za przyjęciem wniosku Komisji w sprawie umieszczenia oświadczenia zdrowotnego dotyczącego DHA na etykietach mleka w proszku przeznaczonego dla dzieci , ponieważ dostarcza ono pozytywne informacje matkom , które z ważnych powodów zdrowotnych nie mogą karmić piersią .
W momencie , kiedy kobiety te podejmują decyzję o wyborze produktu , dostarczenie im pozytywnych informacji dotyczących mleka w proszku jest konieczne .
Nie lekceważymy w ten sposób znaczenia karmienia piersią dla rozwoju dziecka , ponieważ każda matka jest o tym szczegółowo informowana przez pediatrę .
na piśmie - Jestem za , ponieważ w omawianej rezolucji uznano , że projekt rozporządzenia Komisji w sprawie udzielania lub odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności oraz rozwoju i zdrowia dzieci nie jest zgodny z celem i treścią rozporządzenia ( WE ) nr 1924 / 2006 , a przedmiotowa rezolucja jest wyrazem sprzeciwu wobec przyjęcia projektu rozporządzenia Komisji .
Kwas dokozaheksaenowy , znany jako DHA , jest substancją zawartą w mleku matki , a z licznych badań naukowych wynika , że odgrywa on pozytywną rolę w rozwoju wzroku noworodków .
Uważam , że umieszczanie na produktach wzmocnionych DHA , takich jak preparaty do żywienia niemowląt , szczegółowych informacji o tym składniku umożliwi konsumentom podczas zakupów dokonanie bardziej świadomego wyboru .
Za słabo uzasadnione uważam obawy osób , które przekonują , że z powodu oświadczenia dotyczącego tej substancji matki zrezygnują z karmienia piersią na rzecz preparatów wzbogaconych w DHA .
Mleko matki zawiera substancje i składniki aktywne , które mają zasadnicze znaczenie dla rozwoju niemowląt i są niezastąpione , ale niestety nie wszystkie kobiety mogą karmić piersią .
W związku z tym zagłosowałam przeciwko przyjęciu tej rezolucji , uniemożliwiając bowiem dostęp do właściwych informacji , odbieramy matkom , które nie mogąc karmić piersią są zmuszone do stosowania tego rodzaju preparatów , kolejny instrument wsparcia .
na piśmie - Poparłam tę rezolucję , ponieważ moim zdaniem oświadczenia zdrowotne dotyczące DHA nie mają uzasadnienia naukowego i zdecydowanie uważam , że konsumentów nie należy wprowadzać w błąd .
To oczywiste , że mleko matki jest dla noworodków najlepszym pokarmem .
Nie wszystkie matki mają jednak możliwość karmienia piersią , na przykład ze względów zdrowotnych .
W związku z tym potrzebne są preparaty do żywienia niemowląt .
W takim przypadku oczywiście należy mieć nadzieję , że taki preparat jest pod względem składu jak najbardziej zbliżony do mleka matki .
W tym projekcie rezolucji podważono znaczenie składnika znanego jako DHA dla dzieci i ich rozwoju .
Kwas DHA ma na celu zastąpienie kwasów tłuszczowych zawartych w mleku matki , które pomagają w rozwoju wzroku niemowląt i są dodawane do preparatów zastępczych przeznaczonych dla niemowląt przez przynajmniej niektórych producentów .
Projekt ten , na przykład , miał na celu przede wszystkim odmowę udzielenia zezwolenia na umieszczenie oświadczenia zdrowotnego dotyczącego DHA na etykiecie produktu .
I chociaż zasadniczo chciałbym prosić o ostrożność przy stosowaniu różnorodnych materiałów marketingowych , to uważam , że w wyniku licznych przeprowadzonych testów naukowych należy właściwie informować konsumentów .
Politycy powinni wierzyć w decyzje wydawane przez organy bezpieczeństwa .
W tym przypadku Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ( EFSA ) oświadczył , odnosząc się do dowodów naukowych , że przedmiotowy produkt jest bezpieczny .
Dlatego właśnie zagłosowałem przeciwko projektowi rezolucji w sprawie " udzielania i odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności oraz rozwoju i zdrowia dzieci ” .
na piśmie - W świetle oświadczenia Światowej Organizacji Zdrowia , która utrzymuje , że " nie ma mocnych dowodów naukowych umożliwiających stwierdzenie , że dodanie DHA do preparatów do żywienia niemowląt będzie miało ważne korzyści kliniczne ” , postanowiłem zagłosować przeciwko udzielaniu firmom zezwoleń na stosowanie nieuzasadnionych oświadczeń zdrowotnych dotyczących korzystnego wpływu DHA .
Istnieje niebezpieczeństwo , że te potencjalnie wprowadzające w błąd świadczenia mogą przyczynić się do zwiększenia przypadków stosowania preparatów do żywienia niemowląt , które mogą w ten sposób stracić dostęp do istotnych składników odżywczych , takich jak DHA , naturalnie występujących w mleku matki .
Parlament Europejski odrzucił dziś projekt rezolucji złożony przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego , Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności , w którym wezwano do przeprowadzenia dalszych badań , zanim możliwe będzie stosowanie oświadczenia , że kwas dokozaheksaenowy ( DHA ) jest substancją o korzystnym działaniu dla niemowląt .
Żałuję , że nie przyjęto przedmiotowej rezolucji bez przeprowadzenia wszystkich niezbędnych kontroli naukowych , chociaż w systematycznym przeglądzie dowodów odnoszących się do DHA i rozwoju neurologicznego niemowląt opublikowanym przez Cochrane Library w 2008 roku wykazano , że podawanie niemowlętom urodzonym w terminie preparatów do żywienia , wzbogaconych DHA lub innymi podobnymi długołańcuchowymi kwasami tłuszczowymi , nie przynosi udowodnionych korzyści , jeżeli chodzi o rozwój wzroku , postrzegania czy wzrost fizyczny .
Pomimo wątpliwości wyrażonych przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego , Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności , większość w Parlamencie w praktyce udzieliła Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności zezwolenia na oświadczenie , że " kwas dokozaheksaenowy przyczynia się do normalnego rozwoju wzroku niemowląt do 12. miesiąca życia ” .
Tymczasem szczególnie przypadek kontrowersyjnego leku " Mediator ” powinien skłonić instytucje europejskie do zastosowania minimum rozwagi .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ w warunkach coraz większej globalizacji UE musi się nastawić na produktywne opcje inwestycyjne . Zgadzam się z zawartym w sprawozdaniu stwierdzeniem , że Komisja i Rada powinny rozpocząć negocjacje pierwszych umów inwestycyjnych w krajach trzecich takich jak Kanada , Indie i Chiny .
W związku z tym uważam , że Parlament powinien zadbać o odpowiedzialne postępowanie europejskich inwestorów za granicą , a jednocześnie pozostawić UE prawo do regulacji zgodnie z naszym interesem publicznym .
Przyszła polityka UE musi wspierać inwestycje trwałe , przyjazne dla środowiska ( kwestia szczególnie ważna , gdy chodzi o przemysł wydobywczy ) i wspomagające wysokiej jakości warunki pracy w przedsiębiorstwach , których inwestycje te będą dotyczyły .
Uważam , że każdej umowie inwestycyjnej powinien towarzyszyć szereg norm społecznych i ekologicznych , niezależnie od tego , czy UE negocjuje rozdział dotyczący inwestycji w ramach bardziej ogólnych negocjacji w sprawie umowy o wolnym handlu , czy też autonomicznej umowy inwestycyjnej .
Europejska polityka powinna chronić różnorodność biologiczną , wspierać transfer technologii i poprawę infrastruktury .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż uważam , że Unia Europejska potrzebuje spójnej polityki inwestycyjnej , która wspiera wysokiej jakości inwestycje i pozytywnie wpływa na globalny postęp gospodarczy , trwały rozwój i zatrudnienie .
Zgodnie z traktatem lizbońskim BIZ wchodzą teraz w zakres wyłącznej kompetencji UE .
Fakt ten ma swoje konsekwencje i stawia przed nami podwójne wyzwanie dotyczące zarówno zarządzania ponad 1200 dwustronnymi umowami inwestycyjnymi zawartymi już przez państwa członkowskie , jak i określenia przyszłej europejskiej polityki inwestycyjnej spełniającej oczekiwania inwestorów oraz państw , w których inwestycje są dokonywane , przy jednoczesnym poszanowaniu celów unijnej polityki zagranicznej .
Celem zawierania dwustronnych umów inwestycyjnych jest zapewnienie ochrony prawnej i finansowej inwestorom z państw rozwiniętych .
Zgadzam się z tym , że w przyszłej polityce inwestycyjnej UE ochrona inwestorów musi pozostać kwestią o najważniejszym znaczeniu w ramach umów inwestycyjnych .
Przyszła polityka UE musi wspierać inwestycje trwałe , przyjazne dla środowiska ( kwestia szczególnie ważna , gdy chodzi o przemysł wydobywczy ) i wspomagające dobre warunki pracy w przedsiębiorstwach , których inwestycje te będą dotyczyły .
Dlatego niedawna reforma wytycznych OECD , idąca w kierunku wspierania odpowiedzialnego postępowania ze strony przedsiębiorstw międzynarodowych , powinna zostać poparta przez UE .
Wszyscy zdajemy sobie sprawę , że zgodnie z traktatem lizbońskim BIZ wchodzą w zakres wyłącznej kompetencji UE .
W związku z tym zarówno Komisja , jak i państwa członkowskie mogą wspólnie z Parlamentem opracowywać politykę promowania wysokiej jakości inwestycji , mogą też mieć pozytywny wpływ na wzrost gospodarczy i zatrudnienie .
Kryzys , jak można się było spodziewać , doprowadził do ograniczenia BIZ , które w roku 2007 sięgały 1 500 miliardów euro .
Z zadowoleniem przyjmuję też wniosek wprowadzenia pojęcia " inwestora unijnego ” i uważam , że ochrona wszystkich inwestorów unijnych powinna być priorytetem w umowach inwestycyjnych .
Podzielam pogląd sprawozdawcy , że nie wszystkie rodzaje inwestycji wymagają takiego samego wysokiego poziomu ochrony , na przykład krótkoterminowe inwestycje o spekulacyjnym charakterze nie zasługują na taki sam poziom ochrony jak inwestycje długoterminowe .
W związku z tym zakres stosowania przyszłych europejskich umów musi być ograniczony tylko do BIZ .
Dlatego popieram przyjęcie przedmiotowego sprawozdania , które dotyczy kwestii wchodzących w zakres wyłącznej kompetencji Parlamentu Europejskiego .
Parlament dążył do wyjaśnienia zasad , jakie UE będzie musiała wprowadzić w związku z negocjowaniem przyszłych umów inwestycyjnych .
Oprócz ochrony inwestorów , Komisja musi włączyć do wszystkich przyszłych umów specjalną klauzulę stwierdzającą prawo UE i państw członkowskich do regulacji między innymi w dziedzinach ochrony środowiska , zdrowia publicznego , praw pracowników i konsumentów czy polityki przemysłowej .
To ważny sygnał przekazany Radzie i Komisji w przededniu otwarcia negocjacji inwestycyjnych z krajami takimi jak Kanada , Indie , a w bliskiej przyszłości także z Chinami .
Europejscy inwestorzy muszą dbać o odpowiedzialne postępowanie za granicą , chroniąc jednocześnie prawo UE do regulacji inwestycji w interesie publicznym .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż uważam , że zaproponowana polityka inwestycji spełni oczekiwania zarówno inwestorów , jak i zainteresowanych państw , przyczyniając się do większej konkurencyjności UE i europejskich firm .
Skoordynowana europejska polityka dotycząca inwestycji międzynarodowych może korzystnie wpływać na zatrudnienie nie tylko w UE , ale także w krajach rozwijających się .
Zgodnie z art. 206 i 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) bezpośrednie inwestycje zagraniczne ( BIZ ) powierzone zostały wyłącznej kompetencji UE .
Oprócz zarządzania obowiązującymi dwustronnymi umowami inwestycyjnymi , UE musi zdefiniować europejską politykę inwestycyjną , która spełni oczekiwania inwestorów i państw , w których inwestycje są dokonywane , a także zrealizuje cele polityki zagranicznej .
Ochrona inwestora musi pozostać najważniejszym priorytetem umów inwestycyjnych .
Wzywa się jednak Komisję do zaproponowania jasnych definicji norm ochrony inwestorów .
Przyszłe traktaty inwestycyjne powinny opierać się na " najlepszych wzorcach ” państw członkowskich i uwzględniać potrzeby małych i średnich przedsiębiorstw ( MŚP ) .
Przedmiotowe sprawozdanie jest odpowiedzią na problemy przyszłej europejskiej polityki dotyczącej inwestycji międzynarodowych .
Od czasu powstania UE państwa członkowskie zawarły wiele dwustronnych umów inwestycyjnych - od 1959 roku łącznie około 3 tysięcy .
Traktat z Lizbony powierzył bezpośrednie inwestycje zagraniczne ( BIZ ) wyłącznej kompetencji UE , a obecnie sprawa ta jest częścią przygotowań do przyszłej europejskiej polityki dotyczącej inwestycji międzynarodowych , którą trzeba dogłębnie przedyskutować .
Jest to sprawa najwyższej wagi , gdyż jesteśmy w punkcie zwrotnym i mamy przed sobą dwa wyzwania : zapewnienie UE instrumentów pozwalających firmom na realizację ich programów dotyczących inwestycji za granicą , a jednocześnie zapewnienie , że Europa pozostanie liderem inwestycji na świecie .
Żyjemy w czasach agresywnego biznesu , zatem nasze kryteria wyboru partnerów handlowych muszą być dobrze przemyślane .
Dlatego zgadzam się ze sprawozdawcą co do prerogatyw Parlamentu oraz co do tego , że proces negocjacji powinien przebiegać we właściwym czasie , bez zbędnych opóźnień i poważnych zaburzeń relacji UE z zainteresowanymi krajami .
BIZ to " długotrwała inwestycja pochłaniająca co najmniej 10 proc. kapitału własnego / udziałów przedsiębiorstwa powiązanego umożliwiająca inwestorowi sprawowanie kontroli nad zarządzaniem operacjami tegoż powiązanego przedsiębiorstwa ” .
Traktat z Lizbony powierzył bezpośrednie inwestycje zagraniczne ( BIZ ) wyłącznej kompetencji UE , która obejmuje zarządzanie obowiązującymi dwustronnymi umowami inwestycyjnymi i zdefiniowanie europejskiej polityki inwestycyjnej , " która spełni oczekiwania inwestorów i państw , w których inwestycje są dokonywane ” .
Wspomniane nowe kompetencje są podstawą wdrażania wspólnej polityki inwestycyjnej .
Kwestią sporną jest jednak to , czy bezpośrednie inwestycje zagraniczne przyniosą krajom " beneficjentom ” te zachwalane korzyści , zwłaszcza wtedy przypadkach , gdy zgodnie z jurysdykcją UE inwestycje te prowadzone są w obronie tych samych interesów , których zwykle broni UE .
Szczególnie ewidentny jest tu przykład Portugalii .
Ponieważ jednym z poważnych problemów portugalskiej gospodarki jest ciągły spadek inwestycji związany z niskim wzrostem gospodarczym i rosnącym bezrobociem , Portugalia od lat prowadzi liczne bezpośrednie inwestycje zagraniczne .
W rzeczywistości jednak coraz więcej bogactwa generowanego w Portugalii trafia za granicę .
W definicji podanej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej BIZ to " długotrwała inwestycja pochłaniająca co najmniej 10 proc. kapitału własnego / udziałów przedsiębiorstwa powiązanego umożliwiająca inwestorowi sprawowanie kontroli nad zarządzaniem operacjami tegoż powiązanego przedsiębiorstwa ” .
Ze względu na te nowe kompetencje sprawozdawca zaleca wdrożenie wspólnej polityki dotyczącej inwestycji .
Nasze stanowisko jest jednak inne .
W większości przypadków BIZ nie rozwiązują problemu rozwoju krajów , w których inwestycje te są prowadzone .
Wszyscy wiemy , co robią korporacje wielonarodowe .
Trwają , osiągają wielkie zyski i uzyskują dotacje .
A potem , kiedy pojawią się choćby drobne problemy , rozglądają się gdzie indziej , nie bacząc na bezrobocie i na przeszkody w rozwoju , jakie powodują .
Portugalia zna tę sytuację aż za dobrze .
Traktat z Lizbony powierzył Komisji wyłączne kompetencje do podpisywania i negocjowania BIZ .
Sprawozdanie pana posła Arifa pełne jest dobrych intencji tak samo jak droga do piekła .
Sprawozdawcę interesuje głównie szkodliwość funduszy państwowych , spekulacyjne formy inwestowania , do których nie należy zachęcać , wyłączenie sektorów wrażliwych , klauzule socjalne oraz klauzule dotyczące ochrony środowiska , zagwarantowanie wzajemności oraz misja regulacyjna państw członkowskich , które to kwestie chce on uczynić sednem przyszłej polityki UE .
Uważam , że ma rację , szczególnie w tej ostatniej sprawie .
Interesy finansowe inwestorów zagranicznych absolutnie nie mogą przeważać nad prawem państw członkowskich do przyjmowania wiążących standardów społecznych , fiskalnych i standardów ochrony środowiska .
To właśnie proponowano w wielostronnym układzie o inwestycjach , którego Światowa Organizacja Handlu ( WTO ) na szczęście nigdy nie przyjęła .
Komisja poparła jednak tę niegodziwość !
Dlatego w najmniejszym stopniu nie ufam tej instytucji , jeśli chodzi o obronę , przestrzeganie czy też wdrażanie zasad określonych w przedmiotowym sprawozdaniu .
Nadanie dzisiaj Komisji wyłącznych uprawnień do negocjowania " dwustronnych umów inwestycyjnych ” w imieniu 27 państw członkowskich to zbrodnia .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż potrzebna nam zintegrowana i spójna polityka inwestycyjna , która wspiera wysokiej jakości inwestycje i pozytywnie wpływa na globalny postęp gospodarczy i trwały rozwój .
Uważam , że wspólna polityka inwestycyjna spełni oczekiwania zarówno inwestorów , jak i zainteresowanych państw , a także pomoże przyczynić się do wzrostu konkurencyjności UE i jej przedsiębiorstw oraz do zwiększania zatrudnienia .
Zasadniczo ryzyko inwestycyjne jest większe w krajach rozwijających się i najsłabiej rozwiniętych .
Zdecydowana i skuteczna ochrona inwestorów w postaci umów inwestycyjnych stanowi najważniejszy element zapewniania ochrony europejskim inwestorom i może usprawnić rządzenie , co gwarantuje stabilność sytuacji .
Aby umowy inwestycyjne przyniosły dalsze korzyści tym krajom , powiny się one opierać na zobowiązaniach inwestorów pod kątem przestrzegania praw człowieka i standardów antykorupcyjnych , jako części szerszego partnerstwa między UE i krajami rozwijającymi się w celu zmniejszenia ubóstwa .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż uważam , że musimy zapewnić konkurencyjność zagraniczną i jednolite traktowanie wszystkich unijnych inwestorów .
Musimy też mieć jak największy wpływ na negocjacje dotyczące międzynarodowych inwestycji .
Muszą one obejmować każdy rodzaj inwestycji .
Unia Europejska musi zadbać o to , by żaden europejski inwestor nie był traktowany gorzej w sytuacji podpisania dwustronnej umowy inwestycyjnej pomiędzy państwami członkowskimi .
Liberalizacja inwestycji i ochrona to podstawowe instrumenty wspólnej polityki dotyczącej inwestycji międzynarodowych .
Państwa członkowskie będą jednak nadal stosować politykę promującą inwestycje , która będzie uzupełnieniem wspólnej polityki dotyczącej inwestycji międzynarodowych i będzie z nią zgodna .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , w którym wzywa się do lepszego zdefiniowania standardów ochrony inwestorów i do poprawy przejrzystości w odniesieniu do zasad postępowania arbitrażowego , możliwość wnoszenia przez strony apelacji od decyzji międzynarodowych sądów arbitrażowych , a także możliwości konsultacji ze związkami zawodowymi i organizacjami społeczeństwa obywatelskiego .
Dotychczas umowy inwestycyjne tak koncentrowały się na ochronie inwestora , że firmy mogły czasem prowadzić działalność w krajach rozwijających się , nie dbając o ochronę środowiska ani o kwestie społeczne .
Takie postępowanie nie będzie już tolerowane .
Dlatego w przedmiotowym sprawozdaniu wzywa się do przyjęcia nowych zasad i do zawierania w przyszłych umowach inwestycyjnych UE przepisów dotyczących społecznej odpowiedzialności biznesu .
W UE coraz więcej jest inwestycji zagranicznych , a nie możemy forsować ochrony inwestora kosztem interesu ogólnego .
W przedmiotowym sprawozdaniu wzywa się do zapewnienia równowagi między interesem publicznym i prywatnym .
Jej celem jest skuteczna ochrona europejskich inwestorów przed bezprawnym wywłaszczeniem i przed wprowadzaniem zakamuflowanych przepisów mających odciąć ich od pewnych rynków .
Zapewnia też władzom publicznym prawo do regulacji w interesie ogólnym .
Wzywam do fundamentalnej reformy mechanizmów rozstrzygania sporów między państwami , które dotychczas pozwalały firmom prywatnym wszczynać postępowanie sądowe przeciwko państwom , a czasem nawet atakować ich prawo społeczne i prawo w zakresie ochrony środowiska .
Podczas gdy państwa członkowskie i obywatele muszą zaciskać pasa , w przedmiotowym tekście wzywa się ich do zapewnienia ochrony prywatnym inwestorom zagranicznym .
Nie ma w nim nawet mowy o obowiązku ochrony służb użyteczności publicznej przed prywatnymi inwestorami .
Brak w nim troski o dobra należące do całej ludzkości , jak np. woda .
Dlatego głosuję przeciwko przyjęciu tego sprawozdania .
Zgodnie z art. 206 i 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) bezpośrednie inwestycje zagraniczne ( BIZ ) powierzone zostały wyłącznej kompetencji UE , która obejmuje zarządzanie obowiązującymi dwustronnymi umowami inwestycyjnymi oraz zdefiniowanie europejskiej polityki inwestycyjnej , mającej spełnić oczekiwania inwestorów i państw , w których inwestycje są dokonywane .
Trzeba chronić inwestorów , ale wzywa się Komisję do zaproponowania jasnych definicji norm ochrony inwestorów .
Przyszłe traktaty inwestycyjne powinny opierać się na " najlepszych wzorcach ” i uwzględniać potrzeby małych i średnich przedsiębiorstw ( MŚP ) .
na piśmie - Jak rozumiem , w przedmiotowym sprawozdaniu mówi się o międzynarodowych traktatach inwestycyjnych .
Głównym celem tych traktatów jest zwiększenie dostępu inwestorów zagranicznych do rynków i zapewnienie inwestycjom i inwestorom wysokiego poziomu ochrony przed arbitralnymi działaniami rządów państw , w których inwestycje te są prowadzone .
Przed wejściem w życie traktatu lizbońskiego istniał podział zadań , w którym Komisja negocjowała prawo dostępu do rynku BIZ , a państwa członkowskie podpisywały z państwami trzecimi umowy o ochronie inwestycji .
Traktat z Lizbony powierzył bezpośrednie inwestycje zagraniczne ( BIZ ) wyłącznej kompetencji UE , czyniąc je integralną częścią polityki zagranicznej UE .
Dobrze , że przedmiotowe sprawozdanie jest wyraźnym sygnałem dla Komisji i Rady , które mają wkrótce rozpocząć negocjacje dotyczące inwestycji z krajami trzecimi takimi jak Kanada , Indie , a niedługo także Chiny .
Parlament musi zadbać o odpowiedzialne postępowanie europejskich inwestorów , chroniąc jednocześnie prawo UE do regulacji w interesie publicznym .
Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie polityki dotyczącej inwestycji międzynarodowych .
Jako że BIZ należy teraz do wyłącznej kompetencji UE , należy dołożyć starań , by stworzyć spójną i zintegrowaną politykę inwestycyjną zgodną z poszanowaniem praw człowieka i praworządności .
Wspólna polityka inwestycyjna będzie wspierać wysokiej jakości inwestycje oraz zrównoważony i przyjazny środowisku rozwój gospodarczy , społeczny . Będzie także pozytywnie wpływać na postęp gospodarczy na świecie .
Uważam , że taka polityka inwestycyjna pozwoli UE pozostać głównym partnerem w dziedzinie BIZ , co z kolei pomoże nam wspierać wzrost gospodarczy , konkurencyjność przedsiębiorstw i zatrudnienie .
Uważam , że Komisja musi pilnie opracować unijną strategię inwestycyjną , ponieważ zarówno inwestycje zagraniczne w UE , jak i inwestycje UE za granicą mają pozytywny wpływ na wzrost i na zatrudnienie w UE i w innych krajach , także rozwijających się .
Należy dołożyć starań o to , by zapewnić wysokiej jakości ochronę inwestorów , która jest gwarancją stabilności i dobrego zarządzania .
Co więcej , należy zadbać o pewność prawną dla małych i średnich przedsiębiorstw , zapewniając im korzystne warunki inwestowania na rynkach zagranicznych .
Umowy inwestycyjne powinny być zawierane zgodnie ze standardami przestrzegania praw człowieka i ze standardami antykorupcyjnymi .
Zgodnie z art. 206 i 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) bezpośrednie inwestycje zagraniczne ( BIZ ) powierzone zostały wyłącznej kompetencji UE .
Fakt ten ma swoje konsekwencje i stawia przed nami podwójne wyzwanie dotyczące zarówno zarządzania ponad 1200 dwustronnymi umowami inwestycyjnymi zawartymi już przez państwa członkowskie , jak i określenia przyszłej europejskiej polityki inwestycyjnej spełniającej oczekiwania inwestorów oraz państw , w których inwestycje są dokonywane , przy jednoczesnym poszanowaniu celów unijnej polityki zagranicznej .
Spójna , rozsądna i efektywna polityka inwestycyjna UE wymaga jasnej definicji BIZ , ich zakresu i zastosowania .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania i pragnę podkreślić wezwanie Parlamentu skierowane do Komisji o przygotowanie jasnej definicji podlegających ochronie inwestycji obejmującej zarówno BIZ , jak i inwestycje portfelowe , przy czym spekulacyjne formy inwestycji określone przez Komisję nie powinny podlegać ochronie .
Głosowałem za przyjęciem znakomitego sprawozdania mojego kolegi i przyjaciela , pana posła Arifa , w sprawie polityki BIZ .
W dokumencie tym Parlament formułuje moim zdaniem dwa ważne wymogi dotyczące ochrony przyszłych umów inwestycyjnych wiążących dla UE .
Pierwszy wymóg dotyczy tego , by wszystkie te umowy zawierały klauzule zobowiązujące europejskich inwestorów do odpowiedzialnego postępowania za granicą w sprawach gospodarczych , społecznych i dotyczących ochrony środowiska .
Drugi wymóg dotyczy tego , by wszystkie te umowy pozostawiały rządom krajów , których inwestycje dotyczą , prawo do regulacji dla dobra ogólnego .
W przeszłości niektóre klauzule dotyczące ochrony inwestorów prywatnych w krajach trzecich pozwalały na ustanawianie w sprawach społecznych czy dotyczących ochrony środowiska przepisów uznających daną sytuację za pośrednie wywłaszczenie , co kwalifikowało do odszkodowania .
Musimy położyć kres tym nadużyciom .
Parlament po raz pierwszy ma coś do powiedzenia w tych sprawach , a sprawozdanie pana posła Arifa to ostrzeżenie dla Rady i Komisji w ich przygotowaniach do negocjacji z Indiami , Kanadą , a wkrótce i z Chinami .
Traktat z Lizbony powierzył bezpośrednie inwestycje zagraniczne ( BIZ ) wyłącznej kompetencji UE .
To wyzwanie , któremu trzeba za wszelką cenę sprostać , szczególnie w odniesieniu do ustanowienia europejskiej polityki inwestycyjnej , która spełni oczekiwania zarówno inwestorów , jak i państw , w których inwestycje są dokonywane , przy jednoczesnym poszanowaniu celów unijnej polityki zagranicznej .
Liczne podpisywane przez UE umowy inwestycyjne , czy to dwustronne , czy wielostronne , muszą gwarantować inwestorom ochronę we wszystkich stosownych sektorach .
Przyszła polityka UE powinna wspierać inwestycje trwałe , przyjazne dla środowiska i wspomagające dobre warunki pracy w przedsiębiorstwach , których inwestycje te będą dotyczyły .
Każdej umowie inwestycyjnej powinien także towarzyszyć szereg norm społecznych i ekologicznych , będący dodatkową gwarancją .
na piśmie - Wstrzymałem się od głosu .
Zgodnie z art. 206 i 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) bezpośrednie inwestycje zagraniczne ( BIZ ) powierzone zostały wyłącznej kompetencji UE .
Fakt ten ma swoje konsekwencje i stawia przed nami podwójne wyzwanie dotyczące zarówno zarządzania ponad 1200 dwustronnymi umowami inwestycyjnymi zawartymi już przez państwa członkowskie , jak i określenia przyszłej europejskiej polityki inwestycyjnej spełniającej oczekiwania zarówno inwestorów oraz państw , w których inwestycje są dokonywane , przy jednoczesnym poszanowaniu celów unijnej polityki zagranicznej .
Określenie tej przyszłej polityki , która będzie zintegrowana ze wspólną polityką handlową , wymaga przede wszystkim analizy dotychczasowej polityki inwestycyjnej .
Żyjemy w trudnych czasach . Unia Europejska musi się uporać z kryzysem gospodarczym i społecznym .
Na tym etapie UE musi się skoncentrować na wzroście , na inwestycjach i na zatrudnieniu .
Rozszerzenie kompetencji UE o sektor BIZ zgodnie z traktatem lizbońskim pozwoli nam opracować jednolitą politykę europejską w tym sektorze .
Musimy dać europejskim przedsiębiorcom narzędzia potrzebne do prowadzenia za granicą bezpiecznych inwestycji wysokiej jakości .
Naszym priorytetem musi być ochrona naszych przedsiębiorstw za granicą .
Ponieważ UE jest najbardziej " otwartym ” rynkiem na świecie , musimy przyjąć ramy ochrony naszych przedsiębiorstw i stworzyć warunki , które zapewnią równowagę pomiędzy naszymi głównymi partnerami handlowymi , aby europejskie przedsiębiorstwa miały podobne warunki konkurencyjne .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż uważam , że jest ono krokiem we właściwym kierunku , jeśli chodzi o osiągnięcie tego celu .
Traktat z Lizbony wprowadza w obszarze wspólnej polityki handlowej daleko idące zmiany .
Po pierwsze na jego mocy polityka ta została rozszerzona m.in. o kwestie bezpośrednich inwestycji zagranicznych .
Po drugie zmianie uległa procedura podejmowania decyzji - Rada podejmuje teraz decyzje większością kwalifikowaną , a Parlament zyskał prawo współdecydowania .
Oznacza to , że zgoda naszego zgromadzenia będzie potrzebna zarówno w przypadku ratyfikacji umów handlowych , jak i kwestii inwestycyjnych ( dotyczących bezpośrednich inwestycji zagranicznych ) .
Unia musi stworzyć w ramach wspólnej polityki handlowej europejską politykę inwestycyjną spełniającą oczekiwania inwestorów i państw przyjmujących inwestycje .
Polityka inwestycyjna musi także uwzględniać priorytety polityki zagranicznej Unii Europejskiej .
W tym kontekście pojawia się również kwestia uregulowań na poziomie międzynarodowym , ze szczególnym uwzględnieniem negocjacji w ramach WTO .
Nowe uprawnienia nadane Unii przez traktat lizboński wpływają pośrednio również na kompetencje Parlamentu Europejskiego , włączając go na równi z Radą w proces podejmowania decyzji w obszarze bezpośrednich inwestycji zagranicznych .
Nowa spójna i zintegrowana unijna polityka inwestycyjna powinna pozytywnie wpływać na globalny postęp gospodarczy i rozwój .
UE jako jeden z najważniejszych bloków ekonomicznych posiada silną pozycję negocjacyjną , która dzięki jednolitej polityce w obszarze inwestycji bezpośrednich może przyczynić do wzrostu konkurencyjności UE , jej przedsiębiorstw oraz zwiększenia zatrudnienia .
na piśmie - Uważam , że trzeba chronić prawo UE do regulacji w interesie publicznym oraz że musimy zadbać o odpowiedzialne postępowanie europejskich inwestorów poza UE . Dlatego poparłam przedmiotowe sprawozdanie .
Traktat z Lizbony powierzył bezpośrednie inwestycje zagraniczne ( BIZ ) wyłącznej kompetencji UE .
Te nowe wyłączne kompetencje UE stanowią podwójne wyzwanie , z jednej strony dla zarządzania obowiązującymi dwustronnymi umowami inwestycyjnymi , a z drugiej strony dla zdefiniowania europejskiej polityki inwestycyjnej , która spełni oczekiwania inwestorów , państw , w których inwestycje są dokonywane , ale także zaspokoi szersze interesy ekonomiczne UE .
Potrzebna nam zintegrowana i spójna polityka inwestycyjna , która będzie wspierać wysokiej jakości inwestycje i pozytywnie wpływać na globalny postęp gospodarczy i trwały rozwój .
Dlatego też potrzebna nam wyraźna definicja norm ochrony inwestorów , za wyjątkiem spekulacyjnych form inwestycji , które nie powinny podlegać ochronie .
Pożyteczne byłoby wprowadzenie pojęcia " inwestora europejskiego ” oraz " inwestora zagranicznego ” .
Opierając się na najlepszych praktykach pochodzących z doświadczeń państw członkowskich oraz przestrzegając podstawowych standardów takich jak niedyskryminacja , zasada sprawiedliwego i równego traktowania oraz ochrona przed pośrednim i bezpośrednim wywłaszczeniem , położymy podwaliny spójnej europejskiej polityki w tym zakresie .
Środki te , podobnie jak podział obowiązków pomiędzy UE a państwa członkowskie , przyczynią się do stworzenia małym i średnim przedsiębiorstwom warunków do inwestowania za granicą .
W przedmiotowym sprawozdaniu priorytetowo traktuje się wszystkich inwestorów z UE .
Podkreśla się w nim także fakt , że nowe inwestycje wspierane przez UE muszą być realne i przyjazne środowisku . Muszą też wspomagać dobre warunki pracy .
W sprawozdaniu zawarto też listę państw , które będą uprzywilejowanymi partnerami .
Uważam , że wszystko to pomoże w tworzeniu prężnej polityki dotyczącej inwestycji międzynarodowych w UE .
Dlatego głosowałam za przyjęciem sprawozdania pana Arifa .
Traktat z Lizbony powierzył bezpośrednie inwestycje zagraniczne ( BIZ ) wyłącznej kompetencji UE .
Z przyjemnością poparłam przedmiotowe sprawozdanie , w którym zaprezentowano nową politykę dotyczącą inwestycji międzynarodowych i podkreślono pozycję UE jako miejsca największych bezpośrednich inwestycji zagranicznych .
Sprawozdanie to jest ważnym komunikatem , że Europa musi być kluczowym partnerem w inwestycjach jutra .
Wyłaniające się gospodarki zachwiały równowagą pomiędzy krajami oraz ich zdolnościami inwestycyjnymi .
Europejscy przedsiębiorcy muszą teraz znaleźć sobie miejsce na nowych rynkach , a UE musi im w tym pomóc , zapewniając im pewność prawną i wspierając ich integrację z gospodarką światową .
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne są ważną częścią działań państw UE , ale czy zawsze są też bodźcem do wzrostu ?
BIZ są skuteczne tylko wtedy , gdy stanowią część adekwatnej polityki i wyraźnych regulacji .
Dlatego w przedmiotowym sprawozdaniu zapewnia się przedsiębiorstwom , zwłaszcza naszym małym i średnim przedsiębiorstwom ( MŚP ) , odpowiednie środowisko gospodarcze i prawne jako wsparcie wzrostu i zatrudnienia niezbędne dla naszej gospodarki .
Musimy być czujni , aby nie zostawić ich na pastwę agresywnego postępowania inwestorów zagranicznych .
Oddaję głos za przyjęciem omawianego sprawozdania ze względu na zgłoszone przez Grupę Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim wnioski dotyczące poprawy nadzoru nad funduszami przedakcesyjnymi , mając na uwadze doświadczenia roku 2009 ; ze względu na prowadzone przez UE działania wymierzone przeciwko przemysłowi tytoniowemu w ramach ogólnoświatowego partnerstwa ; a także ze względu na przepływ innych towarów do i z Unii Europejskiej , co pociąga za sobą wydatkowanie pieniędzy podatników i pozbawia budżet unijny środków i możliwości działania w celu rozwiązania tego problemu .
Na zakończenie pragnę dodać , że ważną kwestią będzie monitorowanie prac Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych ( OLAF ) przez cały rok , a nie tylko przy okazji debaty na temat rocznego sprawozdania .
Zgadzam się z tezami zawartymi w przedmiotowym sprawozdaniu , które wzywa do podjęcia działań i zapewnienia zasobów w celu zagwarantowania , że środki unijne nie staną się przedmiotem korupcji , a także zapewnienia jednakowej przejrzystości beneficjentów funduszy unijnych .
Pieniądze unijnych podatników muszą być wykorzystywane w sposób właściwy i efektywny .
Państwa członkowskie muszą mieć skuteczne mechanizmy kontroli i odpowiednie możliwości wykrywania nadużyć finansowych .
Wszelkie środki wypłacone na skutek nieprawidłowości muszą zostać zwrócone do budżetu UE .
Z pełnym przekonaniem zagłosowałem za przyjęciem sprawozdania oraz wniosków złożonych przez kolegę posła .
Pomijając krytykę i niejasności w ocenie Komisji , popieram postawioną przez sprawozdawcę tezę , iż wnioski dotyczące sytuacji w dziedzinie interesów finansowych Unii oraz rezultatów walki z nadużyciami finansowymi możemy wyciągać dopiero wówczas , gdy uwzględnimy dane ze sprawozdania rocznego Trybunału Obrachunkowego Unii Europejskiej za rok 2009 oraz ze sprawozdania OLAF-u .
Na mocy art. 325 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Komisja Europejska i państwa członkowskie obowiązane są chronić interesy finansowe Unii Europejskiej i zwalczać nadużycia finansowe w tych dziedzinach , w których Unia i państwa członkowskie posiadają kompetencję dzieloną .
Uważam , że zasadniczo sprawozdanie Komisji Europejskiej , zatytułowane " Ochrona interesów finansowych Unii Europejskiej - Zwalczanie nadużyć finansowych - Sprawozdanie roczne za 2009 r . ” , nie zawiera informacji na temat szacunkowego poziomu nadużyć finansowych i nieprawidłowości w poszczególnych państwach członkowskich , koncentrując się raczej na poziomie sprawozdawczości .
Moim zdaniem wyników nie można traktować jako empirycznych dowodów na istnienie określonego poziomu nadużyć finansowych i nieprawidłowości , a dokładnie z następującego powodu : nie da się na ich podstawie dojrzeć pełnego obrazu faktycznej sytuacji w zakresie nadużyć i nieprawidłowości w państwach członkowskich .
Zgadzam się zatem ze sprawozdawcą , który uważa , że stosownym podejściem jest oparcie wniosków dotyczących sytuacji w zakresie ochrony interesów finansowych UE i walki z nadużyciami na sprawozdaniu rocznym Trybunału Obrachunkowego w sprawie wykonania budżetu , które jest najbardziej wiarygodnym źródłem informacji , natomiast sprawozdania Komisji i Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych ( OLAF ) przede wszystkim dostarczają informacji na temat konkretnych przypadków .
Postanowienia art. 325 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej nakładają na Komisję Europejską i państwa członkowskie obowiązek ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej i zwalczania nadużyć finansowych .
Komisja winna kontynuować działania zmierzające do zapewnienia przestrzegania przez państwa członkowskie obowiązku w zakresie sprawozdawczości w celu uzyskiwania wiarygodnych i porównywalnych danych na temat nieprawidłowości i nadużyć , a także do rozróżniania pomiędzy nieprawidłowościami a nadużyciami .
Pozwoli to instytucjom europejskim podjąć odpowiednie działania .
Będzie to jednak możliwe wyłącznie wówczas , gdy informacje będą przejrzyste .
W takim wypadku będziemy mogli właściwie wykorzystywać środki UE zyskując w ten sposób wiarygodność oraz zaufanie europejskich obywateli .
Biorąc pod uwagę poziom nadużyć finansowych w porównaniu z liczbą nieprawidłowości w sektorze środków własnych w państwach członkowskich , takich jak Austria , Hiszpania , Włochy , Rumunia i Słowacja , gdzie nadużycia stanowią ponad połowę ogólnej kwoty nieprawidłowości w każdym państwie członkowskim , nie wspominając o uchybieniach w zakresie nadzoru nad krajowymi władzami celnymi , sądzę , że należy wzmocnić systemy nadzoru nad władzami celnymi .
Jednocześnie Komisja Europejska musi wykonywać swoje kompetencje , zapewniając , by państwa członkowskie wywiązywały się z obowiązków w dziedzinie sprawozdawczości , co pozwoli przekazywać wiarygodne i porównywalne dane na temat nieprawidłowości i nadużyć .
Zgodnie z bardzo trafną definicją przedstawioną przez sprawozdawcę nadużycie " jest jednym z przykładów celowego wykroczenia i przestępstwem karnym ” , natomiast nieprawidłowość " jest brakiem zgodności z zasadami ” .
Takie są ramy definicji , zgodnie z którymi powinniśmy wykazywać zero tolerancji dla nadużyć finansowych i postawić sobie za cel - jak to określił sprawozdawca w odniesieniu do sprawozdania za 2008 rok - obniżenie poziomu nieprawidłowości finansowych w UE do zera .
Jak wskazałem w pytaniu przedstawionym pod koniec ubiegłego roku , po dochodzeniu przeprowadzonym przez " Financial Times ” , istnieją poważne wątpliwości , jeśli chodzi o cel i efektywność Funduszu Spójności .
Wątpliwości te nie mogą pozostać jedynie na łamach gazet .
Jednocześnie w przedmiotowym sprawozdaniu również " ubolewa się nad faktem , że duża część środków UE wciąż jest wydatkowana nieprawidłowo oraz wzywa się Komisję do podjęcia odpowiednich działań w celu szybkiego odzyskania tych środków ” .
Takie nieprawidłowe wykorzystywanie środków UE powoduje konieczność usprawnienia systemu administrowania nimi , jak również monitorowania sposobu ich wydatkowania .
Należy także opracować system skutecznego karania państw członkowskich , które niewłaściwie wykorzystują otrzymane środki .
To jedyny sposób na zbliżenie się do zakładanego zerowego poziomu nadużyć finansowych w Unii Europejskiej .
Omawiany projekt rezolucji odnosi się do sprawozdania Komisji dla Parlamentu i Rady w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot - Zwalczanie nadużyć finansowych - Sprawozdanie roczne za 2009 r . ( COM ( 2010 ) 382 ) i jest zgodny z postanowieniami art. 325 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) , które nakładają na Komisję i wszystkie państwa członkowskie obowiązek ochrony interesów finansowych UE , oraz ust. 2 , na mocy którego Komisja obowiązana jest przedkładać Parlamentowi i Radzie szczegółowe roczne sprawozdanie .
Pomimo widocznej ostatnio poprawy konieczne jest kontynuowanie wysiłków zmierzających do zapobiegania wszelkim rodzajom nadużyć finansowych , nawet jeżeli są one również zwalczane przez odpowiednie organy państw członkowskich .
Popieram złożone przez sprawozdawcę wnioski , które należy uzupełnić o sugerowane podczas debaty zalecenia , w szczególności dotyczące konieczności sprecyzowania pojęć " nadużycie finansowe ” i " nieprawidłowość ” , jako że stanowią one przykład świadomego działania szkodzącego interesom UE ; powinien również powstać sprawniejszy system postępowania w odniesieniu do nieprawidłowości .
Mam nadzieję , że dzięki wprowadzeniu przedstawionych sugestii sprawozdanie za 2010 rok będzie lepszej jakości niż za rok 2009 .
W przedmiotowym sprawozdaniu przedstawiono podsumowanie dostępnych danych statystycznych dotyczących nieprawidłowości zgłoszonych przez państwa członkowskie w różnych dziedzinach , w tym polityce rolnej , polityce spójności , funduszach przedakcesyjnych oraz jeśli chodzi o odzyskiwanie tradycyjnych środków własnych UE .
We wspomnianych dziedzinach w poszczególnych państwach członkowskich stwierdzono w 2009 roku niezliczone nieprawidłowości .
Wiele z nich jest wykrywanych i / lub zgłaszanych z opóźnieniem , co naraża na szwank ochronę i właściwe wykorzystanie środków z kasy publicznej .
Popieramy przedstawione przez sprawozdawcę słowa krytyki i uwagi dotyczące konieczności wdrożenia skutecznego systemu odzyskiwania środków .
Szczerze mówiąc , obecnie ogólna stopa odzysku jest niska .
Chcemy jednak podkreślić , że z różnych względów , a zwłaszcza ze względu na skuteczność , walkę z nadużyciami finansowymi i korupcją należy prowadzić na szczeblu najbliższym miejscu , gdzie zdarzają się tego rodzaju zjawiska .
Konieczne jest zatem przyśpieszenie walki z nadużyciami finansowymi i korupcją w każdym państwie członkowskim , bowiem samo wspólne prawodawstwo na szczeblu UE nie stanowi panaceum na tę bolączkę .
Omawiane sprawozdanie porusza kwestię interesów finansowych UE ; przedstawiono w nim także podsumowanie dostępnych danych statystycznych dotyczących nieprawidłowości zgłoszonych przez państwa członkowskie w różnych dziedzinach , w tym polityce rolnej , polityce spójności , funduszach przedakcesyjnych oraz odzyskiwaniu tradycyjnych środków własnych UE .
We wspomnianych dziedzinach w poszczególnych państwach członkowskich stwierdzono w 2009 roku niezliczone nieprawidłowości .
Wiele z nich jest wykrywanych i / lub zgłaszanych z opóźnieniem , co naraża na szwank ochronę i właściwe wykorzystanie pieniędzy podatników .
Popieramy wyrażoną przez sprawozdawcę krytykę w kwestii konieczności wdrożenia skutecznego systemu odzyskiwania środków .
Obecnie ogólna stopa odzysku znacznie odbiega od pożądanego poziomu .
Chcemy jednak podkreślić , że od funkcjonowania na szczeblu UE wspólnego prawodawstwa dotyczącego zwalczania korupcji i nadużyć finansowych ważniejsza jest konieczność prowadzenia przez każde z państw członkowskich walki z nadużyciami finansowymi i korupcją w praktyce .
W każdym razie ostrzegamy przed myleniem pojęć kontroli i nadmiernej biurokracji , co działa na szkodę praw tych , którzy poszukują pomocy , zwłaszcza małych organizacji społecznych , a także małych i średnich przedsiębiorstw ( MŚP ) .
Wyrazy uznania za wykonaną przez sprawozdawcę pracę .
Z wyników przeprowadzonych prac , w tym przeglądu OLAF-u , wyłania się obraz nieuczciwości i nieprawidłowości na obszarze Unii Europejskiej .
Wykonana przez Komisję praca nie wyczerpuje jednak tematu , ponieważ - jak pokreślił sprawozdawca - nie zawiera danych dotyczących nadużyć finansowych w poszczególnych państwach członkowskich .
Z tego powodu popieram przedmiotowy wniosek .
na piśmie - Nadużycia w UE godzą prosto w integralność całego systemu .
Konieczne jest , aby Unia Europejska i jej państwa członkowskie kontynuowały ważną pracę w tej dziedzinie ; poparłem przyjęcie przedmiotowego sprawozdania .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ państwa członkowskie muszą w swoich działaniach na rzecz walki z nadużyciami przede wszystkim chronić pieniądze swoich podatników .
Musimy wzmocnić stosowaną metodologię sprawozdawczości oraz możliwości w zakresie zwalczania nadużyć finansowych w państwach członkowskich .
Sprawozdanie Komisji " Ochrona interesów finansowych Unii Europejskiej - Zwalczanie nadużyć finansowych - Sprawozdanie roczne za 2009 r . ” nie zawiera informacji na temat szacunkowego poziomu nieprawidłowości i nadużyć finansowych w poszczególnych państwach członkowskich , a zatem nie jest możliwe uzyskanie przeglądu faktycznego poziomu nieprawidłowości i nadużyć w państwach członkowskich oraz wskazanie i zdyscyplinowanie tych , którzy odpowiadają za najwyższy poziom tychże nieprawidłowości i nadużyć .
W sprawozdaniu Komisji nie przeanalizowano nadużyć finansowych w sposób szczegółowy , a kwestię nieprawidłowości potraktowano bardzo ogólnie .
Niestety , duże kwoty środków unijnych wciąż są niewłaściwie wydatkowane , w związku z czym Komisja musi podjąć odpowiednie działania w celu zapewnienia bezzwłocznego odzyskania tego rodzaju środków .
Nie należy tolerować błędów ; Komisja , we współpracy z państwami członkowskimi , musi przygotować odpowiednie sprawozdanie zgodnie z postanowieniami Traktatu , aby dać Parlamentowi rozsądną gwarancję osiągnięcia celu oraz prowadzenia właściwych działań zmierzających do zwalczania nadużyć finansowych .
W omawianym sprawozdaniu przedstawiono podsumowanie danych statystycznych dotyczących nieprawidłowości zgłoszonych przez państwa członkowskie w obszarach , w których państwa członkowskie wykonują budżet ( polityka rolna , polityka spójności i fundusze przedakcesyjne , tj. ok . 80 % budżetu ) i w zakresie poboru tradycyjnych zasobów własnych UE .
Sądzę , że ochrona interesów finansowych UE oraz walka z nadużyciami finansowymi są szczególnie ważnymi dziedzinami , a odpowiedzialność za nie leży w gestii zarówno Unii Europejskiej , jak i państw członkowskich .
W sprawozdaniu podano także szacunkowe dane na temat nieprawidłowości , jakie miały miejsce w odniesieniu do wydatków , za które bezpośrednio odpowiada Komisja , jak również przedstawiono przegląd działalności operacyjnej Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych ( OLAF ) .
na piśmie - Oddałem głos za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , w którym Komisja została ostro skrytykowana za udzielenie zbyt małej ilości informacji na temat nadużyć finansowych i nieprawidłowości .
Uznano , że stało się to wskutek złej sprawozdawczości ze strony państw członkowskich .
Przykładowo , wskaźniki nadużyć finansowych we Francji i w Hiszpanii uważa się za " podejrzanie niskie ” .
W przyszłości chcemy poznać wyraźny podział na nieprawidłowości i nadużycia , jako że nadużycie finansowe jest przestępstwem karnym , natomiast nieprawidłowość to brak zgodności z zasadami .
W sprawozdaniu wzywa się także do ujęcia szacunkowych danych dotyczących nadużyć finansowych i nieprawidłowości w rozbiciu na poszczególne państwa członkowskie , co umożliwi podjęcie działań dyscyplinujących wobec danego kraju .
Jak stwierdzono w rezolucji , duża część środków UE wciąż jest wydatkowana nieprawidłowo .
Parlament wzywa Komisję do podjęcia działań w celu szybkiego odzyskania tych środków , co dotyczy zwłaszcza Włoch .
Stopa odzysku zaległych kwot jest " katastrofalna ” , w szczególności w sektorze rolnictwa i polityce spójności .
Podzielam wygłoszony przez sprawozdawcę pogląd , iż w sprawozdaniu o ochronie interesów finansowych Wspólnot oraz zwalczaniu nadużyć finansowych Komisja nie przedstawiła bardzo potrzebnych informacji , nawet tych , które dotyczą szacunkowego poziomu nadużyć finansowych i nieprawidłowości w poszczególnych państwach członkowskich UE , związanych z gospodarowaniem środkami unijnymi .
Biorąc pod uwagę coś , co można bez przesady nazwać korupcją na gigantyczną skalę w niektórych państwach członkowskich , w tym w Republice Czeskiej , jest to bardzo poważne uchybienie .
Jeśli spojrzeć na nadużycia finansowe i tak zwane nieprawidłowości na szczeblu Unii , to zwykle istnieje " tylko ” określony segment korupcji i nadużyć finansowych , ogólnie na szczeblu poszczególnych państw członkowskich , niemniej jest to segment bardzo znaczący .
Moim zdaniem należy pilnie rozważyć kwestię , czy prace obecnie prowadzone przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych są wystarczająco skuteczne , a także czy działania te nie powinny być przedmiotem zmian strukturalnych i metodologicznych , w tym przyjęcia bardziej zdecydowanego podejścia .
" Ochrona interesów finansowych Wspólnot ” zalicza do wspólnej kategorii walkę z nadużyciami finansowymi i nieprawidłowościami .
Ważne jest rozróżnienie pomiędzy nieprawidłowością , czy też niezgodnością z zasadami , a nadużyciem finansowym , czy też celowym wykroczeniem , które jest przestępstwem karnym .
Innymi słowy , sprawozdanie Komisji nie dokonuje w pełni tego rozróżnienia , poświęca wiele miejsca omówieniu nieprawidłowości , natomiast nie analizuje w sposób szczegółowy przypadków nadużyć finansowych .
Wyszczególniono trzy obszary stanowiące około 80 % budżetu UE : polityka rolna , polityka spójności oraz fundusze przedakcesyjne .
Realizacja tych polityk oraz wydatkowanie środków zależą od państw członkowskich , które są odpowiedzialne za krajowe narzędzia walki z nieprawidłowościami i nadużyciami finansowymi .
Zaangażowanie administracji jest zbyt niejednolite , a duży odsetek nieuregulowanych nieprawidłowości w niektórych państwach członkowskich jest niemożliwy do przyjęcia .
Oczekuje się również poprawy w zakresie procedur zamówień publicznych , zwłaszcza jeśli chodzi o zapewnienie przejrzystości i zwalczanie nadużyć finansowych .
W omawianym sprawozdaniu podkreśla się liczbę nieprawidłowości i przypadków nadużyć finansowych w zakresie wydatkowania środków unijnych w każdym z państw członkowskich .
Wzrost liczby zgłoszonych przypadków został spowodowany wprowadzeniem nowych technologii komunikacyjnych .
Uważam , że należy uczynić wszystko co możliwe , aby zarówno odpowiedzialność za nadużycia finansowe i nieprawidłowości , jak i kary za nie spadały na państwa członkowskie .
Należy koniecznie udostępnić niezbędne informacje na temat każdego z państw członkowskich , aby zwiększyć skuteczność systemów kontroli i monitorowania , a także aby zapewnić nam prawdziwy obraz sytuacji .
Państwa członkowskie winny wprowadzić system zarządzania nieprawidłowościami w celu poprawy sposobu wywiązywania się ze spoczywających na nich obowiązkach w zakresie sprawozdawczości wobec instytucji europejskich .
Rolnictwo , polityka spójności oraz fundusze przedakcesyjne są to obszary , gdzie wskaźniki nieprawidłowości i nadużyć finansowych są szczególnie znaczące .
Konieczne jest zatem podjęcie środków mających na celu zwiększenie monitorowania , wykrywania i działań naprawczych .
Musimy zająć się stworzeniem przejrzystego i skutecznego systemu zarządzania i wydatkowania środków unijnych .
na piśmie - Wiem , że w sprawozdaniu rocznym bada się skuteczność ochrony finansów Unii Europejskiej przed nadużyciami finansowymi przez Komisję i państwa członkowskie , zgodnie z wymogiem art. 325 TFUE .
Istnieją obszary , w których budżet realizują państwa członkowskie ( rolnictwo , spójność , fundusze przedakcesyjne ) i w których następuje pobór zasobów własnych UE poprzez cła i opłaty .
Ważne jest zawarcie umowy pomiędzy UE a producentami tytoniu w sprawie walki z przemytem tytoniu .
Każdy , kto dopuszcza się kradzieży w sklepie , będzie schwytany i ukarany .
Z kolei możliwe jest przechwycenie milionów euro z unijnej puli funduszy bez ponoszenia niemal żadnego ryzyka .
Dzieje się tak tylko dlatego , że prawdopodobieństwo ujawnienia takiego procederu jest małe .
Nawet jeśli ostatecznie można udowodnić popełnienie nadużycia finansowego , państwa członkowskie nie są zainteresowane wszczynaniem postępowań sądowych i odzyskiwaniem środków .
Hojny system dotacji nadal jest narażony na nadużycia i nieprawidłowości .
Mamy do czynienia z wieloma przypadkami nadużyć finansowych , w szczególności we wschodnich i w południowych państwach członkowskich .
Szczególnie podatne na to zjawisko okazały się przedakcesyjne fundusze pomocowe .
W przypadku Turcji pomoc przedakcesyjna nie tylko jest świadczona na rzecz kraju pozaeuropejskiego , ale również - w niektórych przypadkach - znika w kieszeniach skorumpowanych urzędników .
Aby zapobiec dalszym szkodom wyrządzanym podatnikom , musimy oczyścić przedpole .
Omawiane sprawozdanie stanowi dopiero jeden krok w tym kierunku .
Ostatecznie mało prawdopodobna jest możliwość zagwarantowania , że pieniądze europejskich podatników nie zostaną odprowadzone do innego kraju UE lub nawet do regionów poza Unią Europejską .
Zagłosowałem stosownie do powyższego .
Przedmiotowe sprawozdanie w sprawie zwalczania nadużyć finansowych we wspólnocie jest odpowiednio ukierunkowane ; koncentruje się na potrzebie wprowadzenia wymogu większej przejrzystości i powtarza bezwzględną konieczność : nigdy nie opuszczać gardy .
Włochy są , niestety , wśród krajów , których problem ten najbardziej dotyczy .
Zdecydowana większość tego rodzaju przypadków ma miejsce w południowych Włoszech i wiąże się z kradzieżą lub niewłaściwym wykorzystaniem środków przeznaczonych na rozwój tych obszarów .
Celem tych funduszy jest wspomaganie wzrostu i rozwoju obszarów najbardziej potrzebujących .
Jednak jeśli takie przypadki nadużyć finansowych zdarzają się właśnie tam , gdzie istnieje największe zapotrzebowanie na inwestycje , łatwo wyobrazić sobie , że w rezultacie szkody będą podwójne .
Konieczne jest zatem znaczne zwiększenie uwagi w tym obszarze poprzez stałe monitorowanie i terminowe przekazywanie informacji , co pozwoli niezwłocznie powiadamiać nas o potencjalnych nadużyciach .
W omawianym sprawozdaniu podkreślono te kwestie , i z tego powodu zdecydowałem się oddać głos za jego przyjęciem .
Szanowni Państwo ! 5 kwietnia Parlament Europejski przyjął rezolucje w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot i zwalczania nadużyć finansowych .
Komisja Europejska wraz z państwami członkowskimi jest zobowiązana do ochrony interesów finansowych UE poprzez zwalczanie oszustw , nadużyć i korupcji .
W przyjętym dokumencie zawarte są niejednokrotnie alarmujące statystki w tym zakresie .
Brakuje odpowiednich danych , systemy kontroli nie zawsze działają poprawnie , a ze strony wielu rządów nie widać chęci współpracy .
Ponieważ wspomniane nadużycia godzą przede wszystkim w interes podatnika , jestem zdania , że należy dołożyć wszelkich starań zmierzających do ich całkowitej eliminacji .
Popieram opinie Parlamentu Europejskiego , który zobowiązuje państwa członkowskie do sprawowania realnej kontroli nad wydatkowaniem środków z budżetu UE , a także do przedstawienia pełnej i rzetelnej informacji w tym zakresie .
Równie ważne jest wprowadzenie jawnych i przejrzystych systemów zamówień publicznych oraz poprawienie nadzoru nad uproszczonymi procedurami celnymi całej Wspólnoty .
Działania te nie tylko będą pomocne w wykrywaniu i zwalczaniu przypadków korupcji obecnie , ale także znacznie ograniczą ich liczbę w przyszłości .
Oddałem głos za przyjęciem sprawozdania w sprawie ochrony interesów finansowych UE i zwalczania nadużyć finansowych , ponieważ jest to temat , którym zainteresowane są wszystkie państwa członkowskie i z którym musimy się wszyscy zmierzyć , aby lepiej koordynować nasze wysiłki prowadzące do wyeliminowania spekulacji i niewłaściwego zarządzania zasobami krajowymi i / lub unijnymi .
W dokumencie wymieniono szereg danych statystycznych dotyczących nadużyć finansowych , nieprawidłowości i niespójności stwierdzonych w różnych państwach członkowskich , a także w samych instytucjach Unii Europejskiej .
Dane te służą jako sygnał ostrzegawczy dla tych wszystkich , którzy chronią interesy finansowe Unii i starają się przekazywać szczegółowe , wiarygodne informacje , aby dać wyczerpujący obraz międzynarodowej sytuacji w zakresie nieprawidłowości i nadużyć finansowych w celu ochrony interesów publicznych .
Omawiane sprawozdanie Komisji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot - Zwalczanie nadużyć finansowych - Sprawozdanie roczne za 2009 r . , przedłożone zgodnie z postanowieniami art. 325 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) , nie zawiera zasadniczo żadnych informacji na temat szacowanego poziomu nieprawidłowości i nadużyć finansowych w poszczególnych państwach członkowskich , natomiast koncentruje się na poziomie komunikacji ; tym samym nie jest możliwe ani uzyskanie wyraźnego obrazu prawdziwej skali nieprawidłowości i nadużyć w państwach członkowskich , ani wskazanie i zdyscyplinowanie tych , którzy odpowiadają za najwyższy poziom tychże nieprawidłowości i nadużyć .
Zgadzam się ze sprawozdawcą , że najlepszym podejściem jest oparcie wniosków dotyczących sytuacji w zakresie ochrony interesów finansowych UE i walki z nadużyciami na sprawozdaniu rocznym Trybunału Obrachunkowego za rok 2009 , które uznaje się za najbardziej wiarygodne źródło informacji , natomiast sprawozdania Komisji i Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych służą przede wszystkim jako źródła informacji dodatkowych , dotyczących tendencji w zakresie sprawozdawczości , czy też jako analizy przypadków .
Z tych powodów zagłosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
na piśmie - Za przyjęciem .
Postanowienia art. 325 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej nakładają na Komisję Europejską i państwa członkowskie obowiązek ochrony interesów finansowych UE oraz zwalczania nadużyć w dziedzinach , w których Unia Europejska i państwa członkowskie posiadają kompetencję dzieloną .
Zgodnie z art. 325 ust. 5 Komisja , we współpracy z państwami członkowskimi , kieruje corocznie do Parlamentu i Rady sprawozdanie w sprawie środków podjętych w celu wykonania tego artykułu .
W sprawozdaniu Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej - Zwalczanie nadużyć finansowych - Sprawozdanie roczne za 2009 r . ( COM ( 2010 ) 382 ) przedstawiono podsumowanie danych statystycznych dotyczących nieprawidłowości zgłoszonych przez państwa członkowskie w tych obszarach , w których państwa członkowskie wykonują budżet ( polityka rolna , polityka spójności i fundusze przedakcesyjne , tj. ok .
80 % budżetu ) i w zakresie poboru tradycyjnych zasobów własnych UE . Zawarto w nim także szacunkowe dane na temat nieprawidłowości w dziedzinie wydatków zarządzanych bezpośrednio przez Komisję oraz przedstawiono przegląd działalności operacyjnej Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , bowiem zbyt często brakuje nam rzetelnych informacji na temat nieprawidłowości i nadużyć finansowych związanych z wydatkowaniem środków unijnych w państwach członkowskich .
Zbyt często brakuje jakiejkolwiek realnej kontroli poboru ceł i odzyskiwania środków niewłaściwie wydatkowanych .
Teraz ważne jest podjęcie konkretnych działań w celu wyraźnego rozróżnienia pomiędzy nieprawidłowościami a nadużyciami finansowymi , jako że nadużycie finansowe jest przestępstwem karnym , natomiast nieprawidłowość to brak zgodności z zasadami , i może być ona całkowicie nieumyślna .
Musimy otrzymać dane na ten temat odnośnie do każdego poszczególnego państwa członkowskiego , tak aby możliwe było podjęcie działań dyscyplinujących wobec poszczególnych krajów .
Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych corocznie prowadzi kilkaset dochodzeń w sprawach dotyczących uchylania się od uregulowania należności wobec UE oraz niezgodnego z przeznaczeniem wykorzystania jej środków finansowych .
Ukrywanie skali nadużyć nie prowadzi do niczego dobrego , przeciwnie , w tej sytuacji nie jesteśmy świadomi zagrożeń , a w konsekwencji nie walczymy z nimi .
Niepokoi mnie obecna sytuacja niskiej stopy odzysku pieniędzy wykorzystywanych niezgodnie z przeznaczeniem .
Odzyskane pieniądze od beneficjentów w latach 2007-2009 stanowią tylko 10 % kwot do odzyskania .
Musimy wprowadzić skuteczny system odzysku i dokładnie kontrolować czynione postępy w tym obszarze .
Kontrolowanie nadużyć nie może być ograniczone jedynie do instytucji europejskich , ale powinno się dokonywać w poszczególnych państwach członkowskich .
To one powinny opracowywać okresowe oceny jednolitych systemów zamówień publicznych , aby móc zapobiec korupcji .
Co więcej , państwa członkowskie powinny zachowywać przejrzystość i odpowiedzialność w zakresie zamówień publicznych .
Należy także dołożyć starań , tak w Unii , jak i w państwach członkowskich , aby procedury były prostsze i ograniczały nadmierną biurokrację .
na piśmie - Oddałam głos za przyjęciem sprawozdania , bowiem zwalczanie nadużyć finansowych nie tylko jest istotne dla finansów Unii Europejskiej , ale również ma decydujące znaczenie dla ochrony konsumentów .
W omawianym sprawozdaniu , które zostało zatwierdzone przez wszystkie europejskie grupy polityczne , podkreśla się szacunkową skalę nieprawidłowości i przypadków nadużyć finansowych związanych z wydatkowaniem środków UE w każdym z państw członkowskich .
Zdaniem Komisji wzrost liczby zgłaszanych przypadków jest wynikiem wprowadzenia nowych technologii komunikacyjnych .
Opowiadam się za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania i uważam , że Komisja winna uczynić więcej w celu nałożenia na państwa członkowskie odpowiedzialności i zdyscyplinowania ich w kwestii nadużyć finansowych i nieprawidłowości .
Koniecznie trzeba udostępnić niezbędne informacje na temat każdego z państw członkowskich w celu poprawy skuteczności systemów kontroli i monitorowania , a także aby zapewnić nam prawdziwy obraz sytuacji .
Jednocześnie państwa członkowskie winny wprowadzić system zarządzania nieprawidłowościami w celu poprawy sposobu wywiązywania się ze spoczywających na nich obowiązkach w zakresie sprawozdawczości wobec instytucji europejskich .
Rolnictwo , polityka spójności oraz fundusze przedakcesyjne to obszary , gdzie wskaźniki nieprawidłowości i nadużyć finansowych są szczególnie znaczące , konieczne jest zatem podjęcie środków mających na celu zwiększenie monitorowania , wykrywania i działań naprawczych .
Niezwykle istotne jest , aby wszystkie europejskie podmioty , a w szczególności te w danych państwach członkowskich , wspólnie pracowały nad stworzeniem klimatu przejrzystości i dyscypliny w wydatkowaniu europejskich środków .
Oddałam głos za przyjęciem sprawozdania dotyczącego nadużyć finansowych związanych z wydatkowaniem środków europejskich w państwach członkowskich .
W przedmiotowym sprawozdaniu poddaje się krytyce wzrost podejrzeń o nadużycia finansowe , zarówno jeśli chodzi o ich liczbę , jak i wartość , w porównaniu z całkowitą liczbą nieprawidłowości stwierdzonych w niektórych państwach członkowskich ( w Polsce , Rumunii i Bułgarii ) i wzywa się Komisję , odpowiednie agencje unijne oraz państwa członkowskie do podjęcia środków mających zapewnić , aby środki europejskie nie były przedmiotem działań korupcyjnych oraz do wprowadzenia odstraszających sankcji w sytuacjach , gdy stwierdzono korupcję i nadużycia finansowe .
Wydaje się , że jest to wymóg minimalny .
W omawianym sprawozdaniu Parlament zwraca również uwagę na Francję i Hiszpanię oraz " jest zaniepokojony ” podejrzanie niskim wskaźnikiem domniemanych nadużyć w tych krajach . Wzywa również Komisję do udzielenia informacji na temat zdolności tych państw do wykrywania nadużyć finansowych .
Zwalczanie korupcji ma fundamentalne znaczenie .
Nie może to jednak przesłaniać kwestii złożoności procedur .
Prawdziwe uproszczenie winno umożliwiać szerszy dostęp do funduszy zarówno dla społeczności lokalnych , jak i małych organizacji , które tego potrzebują .
Niewątpliwie ułatwiłoby to zarządzanie funduszami i zapewniło lepszą kontrolę parlamentarną .
Konieczne jest jak najszybsze znalezienie rozwiązania problemu wysokiego wskaźnika błędów związanych z przydzielaniem dofinansowania unijnego .
Musimy niezwłocznie wprowadzić w życie rygorystyczne środki zapobiegające nieuczciwemu pozyskiwaniu środków publicznych .
Unia Europejska i państwa członkowskie muszą działać wspólnie , aby zagwarantować obywatelom Europy maksymalne korzyści z dofinansowania ze środków unijnych , bowiem w ostatecznym rozrachunku leży to w interesie obu stron .
W sprawozdaniu stwierdza się , że na skuteczność zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli niekorzystny wpływ mają : niedokładność danych , niekompletne weryfikacje oraz brak działań naprawczych .
Problemy te muszą zostać rozwiązane .
Jasne przepisy oraz pełna przejrzystość w odniesieniu do uczestnictwa i przydziału środków , połączone z rygorystycznymi zasadami dotyczącymi kontroli , to najlepszy sposób zagwarantowania , że działania prowadzące do nadużyć są wstrzymywane , zanim tak naprawdę się rozpoczną .
Głosowałam za przyjęciem przedstawionego przez pana posła Ivana dokumentu dotyczącego ochrony interesów finansowych UE oraz zwalczania nadużyć finansowych w obszarach , w których Unia i państwa członkowskie mają kompetencję dzieloną .
Uważam , zwłaszcza w świetle ostatnich wydarzeń , że należy zwrócić uwagę na ten problem i zapewnić stałe zaangażowanie w proces przeciwstawiania się , w sposób jednorodny i jednolity , nadużyciom finansowym w całej Unii Europejskiej .
na piśmie - My , członkowie UKIP , z zasady jesteśmy przeciwni europejskim partiom politycznym .
Jedynym autentycznym sposobem na reprezentowanie opinii i poglądów wyborców z państw członkowskich jest krajowa partia polityczna .
W każdym razie byłoby niedobrze , gdyby tylko partie europejskiego superpaństwa były uprawnione do korzystania z pieniędzy podatników - skoro taka jest oferta .
Dlatego też UKIP zastrzega sobie prawo do udziału w działalności jednej z europejskich partii politycznych .
Byłoby zupełnie niewłaściwe , gdyby usta milionów Brytyjczyków i mieszkańców innych państw narodowych na kontynencie przeciwnych europejskiemu projektowi były kneblowane przez polityczny establishment .
Głosuję za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ jest to wielki krok ku stworzeniu wspólnej podstawy prawnej regulującej finansowanie partii .
To sprawozdanie to krok we właściwym kierunku , ponieważ uznano w nim europejski statut partii i wprowadzono rozróżnienie pomiędzy warunkami tworzenia partii a warunkami jej finansowania .
Pozytywnym aspektem jest także wprowadzenie zapisów dotyczących fundacji politycznych .
Głosowałam za przyjęciem tej rezolucji dotyczącej stosowania przepisów regulujących partie polityczne na szczeblu europejskim oraz zasad dotyczących ich finansowania .
Jest to ważny dokument , który stanowi wkład w rozwój europejskich partii politycznych i w związku z tym służy ożywieniu zainteresowania społeczeństwa sprawami unijnymi .
Aby obywatele Unii popierali te partie i wierzyli im , konieczne jest wzmocnienie jednolitych i przejrzystych ram finansowania partii politycznych na poziomie europejskim .
Poprzez przyjęcie tej rezolucji Parlament Europejski otwarcie wspiera przejrzystość finansowania , która jest podstawowym elementem wartości demokratycznych i dobrych rządów .
Zapewnienie europejskim partiom politycznym promującym demokrację w Unii wspólnego i jednolitego europejskiego statutu prawnego ma kapitalne znaczenie .
Przyjęcie europejskiego statutu opartego na prawie UE , który będzie pomocny w harmonizacji fiskalnych aspektów unijnych partii politycznych , wydaje się ważniejsze niż kiedykolwiek , aby partie mogły osiągnąć wyznaczone sobie cele .
Zgadzam się z opinią sprawozdawcy , że ten dokument umożliwi unijnemu systemowi partii politycznych skuteczniejsze funkcjonowanie .
Unia Europejska składa się z mozaiki rozmaitych narodów , kultur , opinii i przekonań , które w obecnym klimacie społecznym i politycznym muszą posiadać zgodną z jednolitymi regułami reprezentację i otrzymywać jednakowe wsparcie na forach prawodawczych - krajowych lub europejskich .
Koncepcja reprezentatywności stanowi podstawę budowania Europy ; trzeba ją pielęgnować i wspierać , ponieważ tylko w ten sposób projekt zjednoczonej Europy może mieć jakiekolwiek znaczenie .
Myślę , że złagodzenie rygorów systemu finansowania partii politycznych na poziomie europejskim może być pomocne we wzmocnieniu i promowaniu w przyszłości zasady demokracji przedstawicielskiej , a w związku z tym także interesów wszystkich obywateli Europy , którzy wnoszą wkład do budżetu Unii .
W trakcie procesu przechodzenia od koncepcji europejskiego " polis ” do poczucia europejskiej tożsamości politycznej musimy dążyć do ułatwienia bezpośredniego kontaktu pomiędzy obywatelami Europy a partiami politycznymi .
W swoim sprawozdaniu pani poseł Giannakou podkreśla , że nie da się tego osiągnąć bez zmiany statusu i finansowania europejskich partii .
Gros uwagi należy poświęcić - o czym jest wyraźnie mowa w sprawozdaniu - ograniczeniu biurokracji związanej z przyznawaniem środków , jednak w połączeniu z surowymi karami w przypadku nieprawidłowości lub nieprzestrzegania obowiązujących przepisów .
Oto , dlaczego głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania .
Poparłam przedstawione przez panią poseł Giannakou sprawozdanie , w którym zawarto przede wszystkim propozycję , aby partie polityczne i europejskie fundacje posiadały własną osobowość prawną oraz aby ustanowić dla nich jednolity status prawny i fiskalny w oparciu o unijne prawo .
Jest w nim zawarte wezwanie do Komisji Europejskiej , aby przedstawiła szczegółowe propozycje w tym zakresie .
Dodatkowo znalazło się w nim potwierdzenie , że dana partia polityczna na szczeblu europejskim może otrzymywać środki finansowe tylko w przypadku , gdy w Parlamencie Europejskim reprezentuje ją co najmniej jeden poseł .
Głosowałem za przyjęciem tego ważnego sprawozdania .
W traktacie lizbońskim przewidziana jest istotna rola , jaką mają odgrywać partie polityczne przy tworzeniu wspólnej europejskiej przestrzeni obywatelskiej i dlatego bardzo ważne jest , aby posiadały one jednolity status prawny i aby ich finansowanie było tak przejrzyste , jak to możliwe i by społeczeństwo miało nad nim kontrolę .
Obecnie wiele partii politycznych działających w Europie ma dosyć hermetyczny charakter , a w ich kierownictwach zachodzą niewielkie zmiany , co prowadzi do osłabienia roli , jaką te organizacje polityczne odgrywają , jeśli chodzi o zapewnienie udziału obywateli w podejmowaniu decyzji politycznych .
Dzięki zreformowaniu przepisów regulujących działalność partii , Unia Europejska może wykorzystać tę szansę dla wspomagania procesu rewitalizacji europejskich partii politycznych .
Uważam , że przy ustalaniu nowych , ujednoliconych zasad dotyczących działalności i finansowania partii powinniśmy uwzględnić demokratyczne kryteria dotyczące kształtowania struktur wewnętrznych partii i szczególnych gwarancji demokratycznych .
Jeśli organizacje polityczne ich nie wdrożą , to zostaną pozbawione niektórych możliwości , takich jak możliwość otrzymywania finansowania ze środków publicznych .
Zgadzam się ze sprawozdawczynią , że europejskie partie polityczne są niezbędnymi instrumentami demokracji parlamentarnej , nawet jeżeli na obecnym etapie są tylko organizacjami koordynującymi zrzeszone partie krajowe .
Popieram również pomysł , aby uprawnione do finansowania były tylko partie reprezentowane w Parlamencie Europejskim przez przynajmniej jednego posła .
Uważam , że pomysł , aby zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Komisja przedstawiła projekt statutu prawnego europejskich partii politycznych , jest dobry .
Podobnie jak sprawozdawczyni uważam , że potrzebujemy zmian w przepisach finansowych regulujących finansowanie europejskich partii i fundacji politycznych oraz , że całą kwotę finansowania należy przyznawać na początku roku .
To odczucie podzielają wszyscy obywatele Europy i na tym poziomie to , czy ktoś jest za Europą , czy przeciw integracji Europy , nic nie zmienia .
Istnieje pilna potrzeba uporządkowania europejskich spraw .
Partie polityczne na szczeblu europejskim mają znaczne możliwości działania .
Muszą znaleźć nowe perspektywy i nadać nową energię instrumentom demokratycznej Europy .
Dlatego też musimy złagodzić warunki regulujące funkcjonowanie partii politycznych na szczeblu europejskim i w ten sposób wyzwolić ich energię .
Musimy zapewnić ściśle określony status tym nowym przestrzeniom debaty i prawdziwą perspektywę działalności partii politycznych na szczeblu europejskim w nadchodzących wyborach .
Odrzuciłem to sprawozdanie z kilku powodów .
Wiele propozycji dotyczących bezpośredniego finansowania i statusu europejskich partii politycznych jest sprzecznych z interesami partii krajowych .
Różne kraje wybierają posłów do Parlamentu Europejskiego za pośrednictwem partii krajowych .
Po ich wybraniu mogą oni dzięki swoim partiom krajowym tworzyć grupy europejskie , równocześnie dbając o interesy swojej partii w kraju .
W sprawozdaniu nie poparto tego pomysłu .
Rozwój europejskich partii politycznych ma decydujące znaczenie dla zwiększenia zainteresowania opinii publicznej sprawami UE .
U podłoża dyskursów na temat uregulowań dotyczących europejskich partii politycznych leży głębsza troska o to , jak współustanowić ponadnarodową przestrzeń obywatelską tworzoną przez wolnych i równych sobie obywateli oraz jaki model " wspólnego założycielstwa ” , w postaci " umowy obywatelskiej ” pomiędzy różnymi społeczeństwami może wpłynąć na przyszłość integracji .
Tworzenie ram pakietu reform dotyczących europejskich partii politycznych jako narzędzia wyzwalania energii demokratycznej indywidualnych i zrzeszonych obywateli nie jest łatwym zadaniem , zwłaszcza ze względu na systemiczną złożoność UE .
Wzmocnienie europejskich partii politycznych jest sposobem na upowszechnienie partycypacyjnego sprawowania rządów w UE i ostatecznie na wzmocnienie demokracji .
Przyszłość UE zależy od europejskich partii politycznych - jakkolwiek skomplikowanie by to nie brzmiało .
Stworzenie bezpiecznego i przejrzystego otoczenia dla funkcjonowania i finansowania europejskich partii politycznych to pierwszy krok .
Potrzebujemy europejskiej przestrzeni , w której partie polityczne będą aktywnie umieszczały obywateli w centrum zainteresowania Unii i wspierały ich w sprawach życia codziennego , w czasie gdy najwyraźniej europejscy obywatele są oderwani od spraw Unii .
Europejskie partie polityczne , które odgrywają ważną rolę w kształtowaniu demokracji w Unii powinny zyskać wspólny i jednolity statut prawny .
Europejskie partie polityczne powinny posiadać osobowość prawną , tak by mogły poradzić sobie z różnicą , jak istnieje pod względem traktowania podatkowego między europejskimi partiami politycznymi a europejskimi organami .
Co się tyczy tworzenia partii europejskich , jest słuszne i właściwe , że statut europejskich partii przewiduje równe traktowanie wybieranych przedstawicieli na szczeblu europejskim , krajowym i regionalnym , pod warunkiem że przedstawiciele regionalni są członkami parlamentów regionalnych .
Ponadto każda europejska partia polityczna musi być reprezentowana przez przynajmniej jednego posła do Parlamentu Europejskiego .
Na koniec , taki jest też warunek uzyskania przez europejską partię polityczną finansowania od Parlamentu Europejskiego .
na piśmie - Partia UKIP z zasady jest przeciwna europejskim partiom politycznym .
To marnowanie pieniędzy i tak bardzo już obciążonych podatników .
Te partie są niepotrzebne , a prawdziwym sposobem reprezentowania opinii i poglądów wyborców z państw członkowskich są w dalszym ciągu krajowe partie polityczne .
Niemniej wszyscy muszą wyraźnie zrozumieć , że UKIP zastrzega sobie prawo do udziału w jednej z europejskich partii politycznych , tak by również ona mogła korzystać z pieniędzy podatników , aby jeszcze lepiej reprezentować miliony Brytyjczyków i przedstawicieli innych narodów na całym kontynencie , którzy są przeciwni Unii Europejskiej i jej działalności i których usta knebluje rządząca klasa polityczna .
na piśmie - Gorąco popieram to sprawozdanie , jako kolejny krok w procesie budowy prawdziwych europejskich partii politycznych , które będą mogły działać w wymiarze ogólnoeuropejskim .
Jedynym sposobem na przezwyciężenie deficytu demokracji , w związku z którym obywatele Europy nie czują się uczestnikami europejskiego projektu , jest budowanie prawdziwej europejskiej polityki .
Kluczowe znaczenie mają w tym kontekście paneuropejskie partie polityczne .
Wstrzymałem się od głosu , mimo że w sprawozdaniu zaproponowano rozwiązanie problemu wynikającego z tego , że europejskie partie polityczne funkcjonują jako organizacje pozarządowe z siedzibą w Belgii .
Europejskie partie , z własnymi atrybutami ideologicznymi i politycznymi , muszą uzyskać wyraźną osobowość prawną .
W określonych warunkach mogą one mobilizować obywateli do działania i dążyć do podejmowania decyzji , które będą służyły ludziom , a nie potęgom finansowym .
Mam jednak zastrzeżenia co do niektórych punktów tego sprawozdania , ponieważ mogą one zostać wykorzystane do ograniczenia wolnego i niezależnego zrzeszania się i działalności europejskich partii .
Ich wewnętrzne funkcjonowanie i organizacja oraz działalność polityczna muszą być uzależnione od ich własnych wyborów politycznych , bez zewnętrznych ograniczeń .
Zasady politycznego i prawnego uznawania partii i niezbędnego finansowania muszą ułatwiać ich działanie , tak aby partie mogły swobodnie tworzyć alternatywne rozwiązania polityczne - przecież na tym polega istota demokracji .
Zasady te muszą również zapewnić partiom możliwość występowania w roli wyrazicieli woli mieszkańców Europy , bez żadnych ograniczeń ze strony restrykcyjnych ram politycznych i potężnych interesów gospodarczych .
UE funkcjonuje jako demokracja przedstawicielska , zgodnie z traktatem lizbońskim .
Na szczeblu europejskim partie polityczne istotnie przyczyniają się do kształtowania europejskiej świadomości politycznej i wyrażania woli obywateli Unii .
Europejskie partie polityczne są jednak tylko organizacjami zrzeszającymi partie krajowe i ostatecznie nie mają bezpośredniego kontaktu z wyborcami z państw członkowskich .
Wzmocnienie europejskich partii politycznych obejmuje również przyjęcie przez nie statutu politycznego , prawnego i fiskalnego , wraz z autonomiczną osobowością prawną opartą bezpośrednio na prawie UE .
Lepsze uregulowania prawne dla europejskich partii politycznych oraz powiązanych z nimi fundacji politycznych przyniosą również korzyści w postaci przejrzystości .
Przejrzystość finansowania to kluczowy element wspierania wartości demokratycznych i propagowania dobrych rządów ; oczekuje się , że może to również pomóc we wzmocnieniu zaufania publicznego do partii politycznych .
Partie polityczne na szczeblu europejskim to nonsens .
" Przestrzeń polityczna na szczeblu UE ” , którą propaguje tak wielu polityków , nie istnieje .
Wyrażanie idei i prowadzenie prawdziwych i politycznych debat jest możliwe tylko w społeczności , w której obywatele wyznają te same wartości , mówią tym samym językiem i kultywują tę samą kulturę - czyli w narodzie .
Ze sprawozdania wynika , że ogólnoeuropejskie partie polityczne muszą być platformą do " wyrażania woli obywateli Unii ” .
To nierealny cel .
To , że przy każdych europejskich wyborach bite są rekordy nieobecności , powinno uświadomić nam , że poziom ponadnarodowy nie jest właściwym szczeblem dla uczciwej i skutecznej demokracji .
Przyznawane tym partiom ogromne europejskie dotacje to skandal .
Wyczuwalne jest rosnące poczucie wyobcowania i braku zainteresowania po stronie obywateli , a mimo to Parlament Europejski , i bardziej ogólnie , instytucje europejskie , są zdeterminowane tworzyć europejską przestrzeń polityczną od zera .
Głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ zaproponowano w nim wprowadzenie przejrzystego i bezpiecznego środowiska funkcjonowania i finansowania europejskich partii politycznych w UE .
Przyszły europejski statut partii politycznych będzie stanowić ważny krok w kierunku większego udziału społeczeństwa , bardziej przedstawicielskiej demokracji i Europy bliższej swoim obywatelom .
Odnośnie do sprawozdania w sprawie przepisów regulujących działalność partii politycznych na szczeblu europejskim oraz zasad dotyczących ich finansowania , zdecydowaliśmy się zagłosować przeciwko punktowi , w którym zawarto propozycję , aby europejskie partie polityczne miały prawo uczestniczyć w kampaniach referendalnych w państwach członkowskich , jeśli temat referendum ma związek z kwestiami dotyczącymi UE .
Europejskie partie polityczne , które w ogromnej mierze są finansowane ze środków UE , mają obecnie prawo do prowadzenia kampanii wyłącznie przed wyborami do Parlamentu Europejskiego .
Uważamy , że obecne przepisy są rozsądne .
Do rozstrzygnięcia krajowych wyborów lub referendów powinno dochodzić bez udziału partii finansowanych ze środków z unijnego budżetu lub z innych źródeł zewnętrznych .
Nasza demokracja funkcjonuje w oparciu o zasadę reprezentacji , wcielaną w życie za pośrednictwem partii politycznych .
Właśnie dlatego partie polityczne są demokratycznymi instrumentami reprezentującymi uprawnione interesy społeczeństwa - zarówno na poziomie bliskim obywatelom , np. poprzez samorząd lokalny , jak i na bardziej odległym , poprzez reprezentowanie ich w instytucjach europejskich .
Nie przez przypadek posłowie do Parlamentu Europejskiego organizują się w partie polityczne , starając się być wyrazicielami interesów społeczeństwa zgodnie z programem priorytetów ustalanym przez ich orientację polityczną .
Jak stwierdza sprawozdawczyni : " stworzenie bezpiecznego i przejrzystego otoczenia dla funkcjonowania i finansowania europejskich partii politycznych to głęboko demokratyczne działanie ” ; uważam więc , że inicjatywa na rzecz ustanowienia jasnych ram regulacyjnych dotyczących uznawania i finansowania partii politycznych to korzystny krok .
Partie polityczne oraz powiązane z nimi fundacje polityczne są niezbędnymi instrumentami demokracji parlamentarnej .
Uczestniczą one w kształtowaniu politycznej woli obywateli .
Odgrywają również kluczową rolę , szkoląc i wybierając swoich kandydatów .
Traktat z Lizbony mówi o wypełnianiu tej roli przez partie polityczne i powiązane z nimi fundacje w celu stworzenia europejskiego " polis ” - przestrzeni politycznej na szczeblu UE i demokracji europejskiej , której kluczowym elementem jest europejska inicjatywa obywatelska .
Europejskie partie i fundacje polityczne stały się nieodzownymi uczestnikami życia politycznego Unii Europejskiej , zwłaszcza dlatego , że kształtują stanowisko poszczególnych " rodzin politycznych ” i wyrażają je .
Popieram przyjęcie kryteriów dostępu do finansowania , a w szczególności ustalenia dotyczące odsetka przychodów i reprezentatywności partii politycznych .
Sprawozdanie to zawiera cały szereg zapisów , które sprawiają , że nie możemy go poprzeć .
Należy do nich postulat dotyczący udziału partii politycznych na poziomie europejskim w kampaniach referendalnych prowadzonych w państwach członkowskich - nawet jeżeli temat referendum ma bezpośredni związek z kwestiami dotyczącymi UE .
Nie popieramy też propozycji , by europejskie partie polityczne rozpoczęły procedurę sprawdzania warunków bezpośredniego naboru pojedynczych obywateli na członków .
Te rozważania wpływają na sformułowanie stanowiska , które z zasady jest nieprzychylne tworzeniu partii politycznych o europejskim zasięgu .
Proces ten jest nierozerwalnie związany z neoliberalnym , federalistycznym i militarystycznym charakterem i celami trwającej obecnie integracji , w której , co więcej , pełni on zasadniczą rolę .
Głosowaliśmy za odrzuceniem tego sprawozdania z uwagi na nasz sprzeciw wobec tworzenia ogólnoeuropejskich partii politycznych oraz nasze stanowisko wobec kapitalistycznej integracji UE .
To samo dotyczy propozycji odnoszących się do fundacji politycznych .
Jednak w przypadku tego sprawozdania istnieją również inne przyczyny , dla których głosowaliśmy przeciw .
Uważamy na przykład , że nie wolno zezwolić na udział partii politycznych na szczeblu europejskim w kampaniach referendalnych prowadzonych w państwach członkowskich - nawet jeżeli temat referendum ma bezpośredni związek z kwestiami dotyczącymi UE .
Nie zgadzamy się też z propozycją , zgodnie z którą europejskie partie polityczne powinny rozpocząć procedurę sprawdzania warunków bezpośredniego naboru obywateli na członków .
Nadanie partiom politycznym funkcjonującym na poziomie europejskim statusu prawnego i osobowości prawnej wyłącznie w oparciu o prawo UE oznacza przekształcenie ich w ponadnarodowe podmioty stojące ponad krajowymi ustawami regulującymi działalność partii politycznych , z których te europejskie partie są złożone .
Jest to tworzenie , w sposób sztuczny i dogmatyczny , dwudziestej ósmej przestrzeni politycznej o całkowicie wirtualnym charakterze .
Jestem również przeciwny zaostrzeniu przepisów regulujących tworzenie tych partii , przy jednoczesnym złagodzeniu wymogów finansowych , którym te partie podlegają , a także sprzeciwiam się uzależnianiu dostępu do finansowania ze środków publicznych od przyznania " europejskiego ” statusu partii .
Z pomocą wszelkich dostępnych środków próbuje się ograniczyć liczebność tego klubu , tak aby tych kilka uprzywilejowanych partii , które wchodzą w jego skład , mogło jeszcze łatwiej czerpać finansowe i polityczne korzyści z członkostwa .
Wreszcie wątpliwości budzi prawo partii politycznych funkcjonujących na poziomie europejskim do udziału w kampaniach referendalnych dotyczących spraw europejskich .
Niektórzy z moich kolegów posłów poparli ten pomysł , myśląc o ewentualnych referendach w sprawie przystąpienia Turcji do UE , do których i tak nie dojdzie .
Ja osobiście wyobraziłem sobie niemożliwe do przyjęcia ingerowanie w referenda dotyczące akcesji lub przyjęcia euro przez dany kraj , w referenda związane z prawem każdego narodu - i tylko każdego narodu - do samostanowienia .
Głosowałem za odrzuceniem tego sprawozdania .
To sprawozdanie ma moje pełne poparcie , ponieważ w pewien sposób przyczynia się ono do powstania europejskiej demokracji opierającej się na partiach o należycie uregulowanym statusie prawnym i osobowości prawnej .
Niewątpliwą tego zaletą jest wzmocnienie ich legitymacji w oczach obywateli , którzy wciąż mają uczucie , że Unia Europejska jest zbyt od nich oddalona .
Chodzi tu również o promowanie przejrzystości funkcjonowania , którą uważam za zasadniczą w założonym modelu demokracji .
Wreszcie , ich finansowanie będzie bardziej przejrzyste , co tylko poprawi ich legitymację , a to mnie cieszy .
Poparłem to sprawozdanie , ponieważ stworzenie bezpiecznego i przejrzystego otoczenia dla funkcjonowania i finansowania europejskich partii politycznych to głęboko demokratyczne działanie .
Potrzebujemy przestrzeni , europejskiej przestrzeni , w której partie polityczne zjednoczą obywateli UE i wesprą ich w sprawach życia codziennego .
Przyjęcie szczegółowych przepisów umożliwiających osiągnięcie tego celu będzie mieć dwa skutki .
Z jednej strony zapewnione zostaną aktualne , szybkie i publicznie dostępne informacje o tworzeniu europejskich partii politycznych i ich wspólnym statusie europejskim .
Obywatele będą mieli świadomość , że biorąc udział w pracach europejskiej partii politycznej muszą przestrzegać unijnego prawa i że partie polityczne mają prawa i obowiązki .
Z drugiej strony , europejski statut europejskich partii politycznych przygotowuje podłoże dla ponadnarodowego systemu partyjnego .
Jest to pierwszy i najważniejszy krok ku zwiększeniu uczestnictwa , wzmocnieniu demokracji i ostatecznie uzyskaniu " więcej Europy ” .
Budowanie europejskich partii politycznych jest ważne .
Od bardzo dawna niewielkie zainteresowanie społeczeństwa sprawami europejskimi jest zmartwieniem dla Parlamentu Europejskiego .
Bardzo wyraźnie dowodzi tego niska frekwencja w wyborach do Parlamentu .
W czasie ostatnich wyborów europejskich zaledwie 40,3 % uprawnionych do głosowania Finów rzeczywiście poszło i zagłosowało .
W ostatnich latach miał miejsce istotny wzrost poziomu finansowania europejskich partii politycznych i fundacji .
W tym roku partie otrzymają wsparcie finansowe o łącznej wartości 17,4 milionów euro , a fundacje dostaną 11,4 milionów euro .
Teraz musimy zadbać , by pieniądze te , które pochodzą od europejskich podatników , zostały wydane w możliwie najbardziej przejrzysty i rozsądny sposób .
Ponadto należy zapobiec zwiększaniu wysokości wsparcia finansowego w przyszłości .
" Partie polityczne funkcjonujące na szczeblu europejskim przyczyniają się do kształtowania europejskiej świadomości politycznej i wyrażania woli obywateli Unii ” .
Tymi słowami w art. 10 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej określono rolę , jaką muszą pełnić europejskie partie polityczne .
Pomimo iż taka rola została im przypisana w Traktacie z Lizbony , nie zawsze potrafią one wypełniać ją w optymalny sposób .
Uważam , że europejskie partie polityczne mogą i powinny uczestniczyć w życiu politycznym i społecznym Europy w bardziej efektywny sposób , aby zwiększać zainteresowanie społeczne sprawami wewnętrznymi Unii .
W świetle tych rozważań ważne jest , aby europejskie partie polityczne zyskały uznany status prawny oraz jednolitą , wspólną politykę podatkową umożliwiającą prawdziwą konwergencję organizacyjną .
Naturalnie uważam , że statut partii politycznych na szczeblu europejskim może przygotować podłoże nie tylko dla udziału ludności , ale też dla stworzenia prawdziwie ponadnarodowego systemu partyjnego , który będzie mieć podstawowe znaczenie dla zagwarantowania większej demokracji w Europie .
Przed 7 laty największe europejskie ugrupowania polityczne przekształciły się w partie europejskie , połączone w ramach grup reprezentowanych w tym parlamencie .
Jednak widoczność i działalność tych ogólnoeuropejskich partii jest poważnie ograniczona przez wszechobecną lojalność wobec własnego kraju .
Nie kwestionując tej lojalności , która ma zasadnicze znaczenie dla demokratycznych dążeń Unii , musimy starać się o rozpoczęcie ponadnarodowej europejskiej debaty , jako jedynego ze sposobów na dokonanie przez Europę postępu .
Celem sprawozdania pani poseł Marietty Giannakou jest wspieranie zakładania partii politycznych na szczeblu europejskim . Dlatego też zyskało ono moje poparcie .
Znalazły się w nim apele do Komisji o wdrożenie prawodawstwa , na mocy którego ugrupowania takie otrzymają własny status , łatwiejszy dostęp do finansowania i możliwość skuteczniejszego zaistnienia w codziennym życiu politycznym obywateli .
Dzięki temu przepisowi powstanie uprzywilejowana przestrzeń , dzięki której interesy ogólnoeuropejskie ujrzą światło dzienne , a oferowane w niej rozsądne zasady zagwarantują otwartą i przejrzystą dyskusję .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem tego sprawozdania , które postrzegam jako znaczący krok w kierunku stworzenia statutu prawnego regulującego działalność partii politycznych na szczeblu europejskim .
Ponieważ partie polityczne posiadają reprezentację na szczeblu europejskim , unijne instytucje oczekują , że będą one informować opinię publiczną o europejskich sprawach .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania ustanawiającego wspólny status prawny i fiskalny europejskich partii politycznych .
Umożliwił to traktat lizboński , który nadaje UE osobowość prawną .
Ten status jest niezbędny dla konwergencji w odniesieniu do budżetu i struktur partii politycznych i ich fundacji na szczeblu europejskim .
Fundacje związane z partiami politycznymi przyczyniają się do dyskusji dotyczących kwestii będących przedmiotem ogólnego zainteresowania .
Uproszczono zasady finansowe , aby umożliwić uzyskiwanie wiarygodnych i przejrzystych informacji dotyczących ich finansowania i funkcjonowania .
Ważny jest warunek , by partia była reprezentowana przez przynajmniej jednego posła do Parlamentu Europejskiego .
na piśmie - ( PT ) Głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ wierzę , że skoro można powiedzieć , że w naszych krajach nie może być demokracji bez partii politycznych , to należy również powiedzieć , że w Europie nie będzie prawdziwej demokracji bez europejskich partii politycznych .
Ponieważ moim zdaniem należy całkowicie zakazać finansowania partii krajowych przez firmy i ich lobby , przy jednoczesnym zapewnieniu finansowania ze środków publicznych gwarantowanych przez państwo , uważam także , że europejskie partie powinny być finansowane z budżetu UE , bez możliwości otrzymywania " datków ” od osób prawnych .
Przejrzyste i bezpieczne warunki funkcjonowania i finansowania europejskich partii politycznych w UE to sprawa najwyższej wagi .
Przyszły europejski statut partii politycznych będzie odgrywać ogromną rolę w urzeczywistnieniu tego zamierzenia , ponieważ doprowadzi do zwiększenia udziału społeczeństwa i sprawi , że demokracja będzie bardziej przedstawicielska , a Europa bliższa swoim obywatelom .
na piśmie - Jestem przekonany , że stworzenie bezpiecznego i przejrzystego otoczenia dla funkcjonowania i finansowania europejskich partii politycznych to głęboko demokratyczne działanie .
Potrzebujemy przestrzeni , europejskiej przestrzeni dla czynnych partii politycznych , które umieszczą obywateli w centrum zainteresowania Unii i będą ich wspierać w sprawach życia codziennego .
Przyjęcie szczegółowych zasad umożliwi realizację tego zamierzenia i przyniesie dwojakie rezultaty : z jednej strony , możliwe będzie szybkie podawanie aktualnych i ogólnodostępnych informacji na temat tworzenia europejskich partii politycznych i ich wspólnego europejskiego statusu .
Obywatele są świadomi , że biorąc udział w pracach europejskiej partii politycznej , uczestniczą w organizacji objętej prawem Unii Europejskiej i że partie polityczne mają prawa i obowiązki .
Z drugiej strony europejski statut europejskich partii politycznych przygotowuje podłoże pod ponadnarodowy system partyjny .
na piśmie - ( PL ) Szanowni Państwo ! Podczas środowego posiedzenia Parlament Europejski przyjął sprawozdanie posłanki Giannakou dotyczące statusu oraz zasad finansowania partii politycznych na poziomie europejskim .
Moim zdaniem rozwój europejskich partii politycznych jest kluczowym narzędziem , dzięki , któremu można zwiększyć zainteresowanie opinii publicznej sprawami Unii Europejskiej , co w moim mniemaniu spowoduje zwiększenie frekwencji podczas wyborów do Parlamentu Europejskiego .
Ponadto partie polityczne stanowią platformę do dialogu z obywatelami , co odbywa się poprzez liczne seminaria i dyskusje polityczne .
W kwestii finansowania partii politycznych Traktat z Maastricht i Traktat z Nicei , wprowadzając możliwość finansowania europejskich partii politycznych , umożliwiły im działanie niezależne od grup parlamentarnych .
Jednak mimo niewątpliwego kroku w kierunku poprawy statusu partii europejskich ich głównym źródłem finansowania są nadal składki członkowskie i w niewielkim stopniu darowizny .
Chciałbym wyrazić nadzieję , iż przyjęty dokument doprowadzi do znacznej poprawy pozycji partii politycznych na poziomie europejskim .
Głosowałem za przyjęciem tej ważnej rezolucji , ponieważ partie polityczne na poziomie europejskim znacząco przyczyniają się do integracji w Unii , stworzenia europejskiego " polis ” , przestrzeni politycznej na szczeblu UE , a także europejskiej demokracji .
Europejskie partie polityczne muszą ściśle współpracować ze swoimi członkami z partii krajowych i regionalnych , dlatego powinni korzystać z dogodnych warunków pracy . Należy też zapewnić im środki finansowe .
Należy koniecznie zapewnić jak największą przejrzystość oraz kontrolę europejskich partii politycznych finansowanych z budżetu ogólnego Unii Europejskiej .
Nade wszystko należy uzupełnić rozporządzenie finansowe o przepisy mające na celu tylko i wyłącznie regulację finansowania europejskich partii i fundacji .
Ponadto byłoby zalecane wprowadzenie odstępstwa , na podstawie którego partiom tym na początku roku finansowego przekazywano by 100 % , a nie 80 % środków , a poziom środków własnych , jakie musiałyby przedstawić te partie , zmniejszono by do 10 % .
Dla zapewnienia przejrzystego i zgodnego z przeznaczeniem wydawania środków , w rozporządzeniu należy przewidzieć kary za naruszanie procedur finansowania .
Wobec faktu , że europejskie partie polityczne odgrywają na szczeblu unijnym rolę polityczną , popieram propozycję przyznania im prawa do uczestnictwa w kampaniach referendalnych mających bezpośredni związek z kwestiami dotyczącymi UE oraz umożliwienia im użycia pieniędzy , które otrzymują , na sfinansowanie tych kampanii .
Tylko silne i efektywnie działające europejskie partie polityczne mogą poprawić łączność instytucji UE z obywatelami i dlatego Komisja powinna pilnie przedstawić projekt statutu dla europejskich partii politycznych .
Wybory do Parlamentu Europejskiego powinny stać się bardziej demokratyczne .
Obywatele UE powinni uzyskać możliwość głosowania nie tylko na listy narodowe , ale też na europejskie .
Europejskie partie i fundacje polityczne zyskują na znaczeniu w życiu politycznym Unii Europejskiej .
Wciąż jednak jest im trudno zapewnić sobie większą popularność i wsparcie , ponieważ są one tylko organizacjami partii krajowych i nie mają żadnego bezpośredniego związku z wyborcami w państwach członkowskich .
Wzmocnienie europejskich partii politycznych jest sposobem na upowszechnienie partycypacyjnego sprawowania rządów w UE , a w ostatecznym rozrachunku , na wzmocnienie demokracji .
Głosowałem za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ uważam , że to ważny krok - być może pierwszy - w kierunku wzmocnienia partii politycznych na szczeblu europejskim .
Zgadzam się ze sprawozdawczynią , że musimy pilnie ustanowić ramy prawne działalności europejskich partii politycznych .
Finansowanie działalności europejskich partii politycznych musi być przejrzyste .
W celu zapewnienia przejrzystości należy umożliwić kontrole finansowania .
Punktem odniesienia demokratycznego systemu , na którym opiera się UE , jest obywatel i z myślą o nim podejmowane są wszelkie decyzje .
Obywatela reprezentują partie polityczne , które - aby móc działać w charakterze gwarantów woli swoich okręgów wyborczych - muszą przyjąć wspólne zasady dotyczące przejrzystości i jednorodności .
Dlatego też głosowałem za wdrożeniem przepisów w sprawie statutu i finansowania partii politycznych na szczeblu europejskim .
Unijne rozporządzenie o takim zasięgu stwarza możliwość uzyskiwania szczegółowych informacji na temat europejskich partii politycznych , gwarancji zabezpieczających przed wewnętrzną korupcją i przyczynia się do rozbudzenia zainteresowania obywateli , ułatwiając im uczestnictwo w unijnej polityce .
To sprawozdanie powstało w oparciu o założenie , że rozwój europejskich partii politycznych ma decydujące znaczenie dla zwiększenia zainteresowania opinii publicznej sprawami UE .
U podłoża dyskursów na temat statutu europejskich partii politycznych leży głęboka troska o to , jak współustanowić ponadnarodową przestrzeń obywatelską tworzoną przez wolnych i równych sobie obywateli oraz jaki model wspólnego założycielstwa , w postaci " umowy obywatelskiej ” pomiędzy różnymi społeczeństwami , może wpłynąć na przyszłość integracji .
Tworzenie pakietu reform dotyczących europejskich partii politycznych jako narzędzia służącego wyzwalaniu energii demokratycznej pojedynczych i zrzeszonych obywateli jest zadaniem trudnym , lecz szlachetnym , zwłaszcza ze względu na systemiczną złożoność UE .
Tę słabą stronę można jednak zamienić w atut , jeżeli wyjaśniona zostanie " konstruktywna misja ” europejskich partii politycznych , a wraz z nią sposób , w jaki ich polityczny rozwój może przyczyniać się do budowania bardziej pluralistycznej demokracji .
Głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ uważam , że wprowadzenie bezpiecznego i przejrzystego środowiska dla funkcjonowania i finansowania europejskich partii politycznych w UE pozytywnie wpływa na jakość europejskiej demokracji .
Głosowałem za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ uważam , że skoro można powiedzieć , że w naszych krajach nie może być demokracji bez partii politycznych , to należy również powiedzieć , że w Europie nie będzie prawdziwej demokracji bez europejskich partii politycznych .
Ponieważ moim zdaniem należy całkowicie zakazać finansowania partii krajowych przez firmy i ich lobby , przy jednoczesnym zapewnieniu finansowania ze środków publicznych gwarantowanych przez państwo . Uważam także , że europejskie partie powinny być finansowane z budżetu UE , bez możliwości otrzymywania " datków ” od osób prawnych .
Bez wątpienia umacnianie demokracji przedstawicielskiej i tworzenie przestrzeni politycznej na szczeblu UE wpływa na wzrost znaczenia europejskich partii politycznych i powiązanych z nimi fundacji .
Przyjęcie wspólnego i jednolitego prawnego statusu dla wszystkich europejskich partii politycznych i związanych z nimi fundacji , opartego bezpośrednio na prawie unijnym , to bardzo ważny pierwszy krok w tym kierunku .
W związku z tym popieram przyjęcie tego sprawozdania , ponieważ podkreślono w nim znaczenie europejskich partii politycznych , jako nieodzownych uczestników życia politycznego UE i przedstawia konkretne propozycje mające na celu stworzenie bezpiecznych i przejrzystych warunków funkcjonowania i finansowania europejskich partii politycznych .
Partie polityczne przyczyniają się do kształtowania europejskiej świadomości politycznej i wyrażania woli unijnych obywateli .
W czasach , gdy czynimy starania na rzecz zwiększenia udziału obywateli w działaniach Unii i wzmocnienia jej demokratycznego charakteru , powinniśmy podjąć kroki w kierunku ulepszenia otoczenia regulacyjnego europejskich partii politycznych .
Popieram sprawozdanie autorstwa mojej koleżanki , pani poseł Giannakou .
Europejskie partie polityczne muszą mieć prawo do udziału w europejskich kampaniach referendalnych , a nawet należy je do tego zachęcać .
Uważam też , że chętnym spośród obywateli należy zaoferować możliwość udziału indywidualnego i bezpośredniego .
Ponadto przepisy finansowe dotyczące partii politycznych wymagają zmiany .
Musimy wspierać samofinansowanie , podwyższając obecne limity wysokości darowizn w danym okresie i od jednej osoby .
Złagodzenia wymagają również inne zasady - myślę tu w szczególności o zgodzie na przenoszenie środków na następny rok finansowy .
Wprowadzając te zmiany , musimy jednak również utrzymać wszystkie obecne wymogi dotyczące przejrzystości i wprowadzić sankcje , czego obecnie brak w rozporządzeniu finansowym .
na piśmie - Głosowałem za .
Rozwój europejskich partii politycznych ma zasadnicze znaczenie dla rozbudzenia zainteresowania społeczeństwa sprawami UE .
Odchodząc od częstokroć dominującego pytania : " kto rządzi i jak ” , zwrócono uwagę na to , " kim się rządzi ” .
U podłoża dyskursów na temat uregulowań dotyczących europejskich partii politycznych leży głębsza troska o to , jak współustanowić ponadnarodową przestrzeń obywatelską tworzoną przez wolnych i równych sobie obywateli oraz jaki model wspólnego założycielstwa , w postaci " umowy obywatelskiej ” pomiędzy różnymi społeczeństwami , może wpłynąć na przyszłość integracji .
Tworzenie ram pakietu reform dotyczących europejskich partii politycznych jako narzędzia wyzwalania energii demokratycznej pojedynczych i zrzeszonych obywateli nie jest łatwym zadaniem , nie tylko ze względu na systemową złożoność UE .
Ale może się to stać atutem , jeżeli wyjaśniona zostanie " misja założycielska ” europejskich partii politycznych oraz sposób , w jaki rzeczowy i zasadniczy dialog na temat ich rozwoju politycznego może ułatwić wyłonienie się pluralistycznego " demos ” , którego członkowie mogą bezpośrednio wyrażać swoje demokratyczne żądania pod adresem instytucji centralnych i za ich pośrednictwem .
Wzmocnienie europejskich partii politycznych jest środkiem propagowania partycypacyjnych rządów w UE , a w ostatecznym rozrachunku , wzmocniania demokracji .
Opracowanie pakietu reform dla ogólnoeuropejskich partii politycznych , które pozwolą im na wyzwolenie demokratycznych impulsów u obywateli i ich organizacji .
Jednak tworzenie bezpiecznych i przejrzystych ram funkcjonowania i finansowania ogólnoeuropejskich partii politycznych to głęboko demokratyczne działanie .
Musimy wspierać tworzenie europejskiej przestrzeni działalności partii politycznych , dzięki którym obywatele znajdą się w centrum zainteresowania Unii Europejskiej i które pomogą im w sprawach życia codziennego .
Przyjęcie szczegółowych przepisów może doprowadzić do osiągnięcia tego celu i wiąże się z podwójnymi korzyściami .
Z jednej strony , możliwe będzie szybkie uzyskiwanie aktualnych i ogólnodostępnych informacji na temat tworzenia europejskich partii politycznych i ich wspólnego europejskiego statusu .
Dzięki temu obywatele będą wiedzieć , że udział w danej partii politycznej na szczeblu europejskim podlega unijnym przepisom i że partie polityczne mają nie tylko prawa , ale też obowiązki .
Z drugiej strony , europejski statut europejskich partii politycznych na szczeblu europejskim przygotowuje podłoże dla stworzenia ponadnarodowego systemu partyjnego .
Zatwierdzenie tej rezolucji to pierwszy , nieodzowny krok ku zwiększeniu partycypacji obywateli Europy .
Oczywiście podzielam pogląd , że partie polityczne i związane z nimi fundacje polityczne to podstawowe narzędzia demokracji parlamentarnej .
Faktycznie stanowią one gwarancję odpowiedzialności posłów , pomagają w kształtowaniu woli politycznej obywateli , przygotowują programy polityczne , wybierają i szkolą kandydatów , prowadzą dialog z obywatelami i umożliwiają im wyrażanie zdania .
Co więcej , o tej roli partii politycznych i powiązanych z nimi fundacji wspomina Traktat z Lizbony .
Są one ważną częścią przestrzeni politycznej na szczeblu unijnym oraz europejskiej demokracji , której zasadniczą częścią jest europejska inicjatywa obywatelska .
Jednakże w głosowaniu końcowym zagłosowałem przeciw , chcąc okazać mój zdecydowany sprzeciw wobec odrzucenia poprawki 10 .
W odniesieniu do systemu finansowania i darowizn , na mocy tej poprawki osoby prawne i firmy miały zostać pozbawione prawa wnoszenia darowizn w wysokości do 25 tysięcy euro rocznie .
To , że Parlament Europejski zezwala na kontynuowanie tej niefortunnej praktyki , umożliwi firmom i organizacjom lobbingowym wywieranie silnego wpływu na partie polityczne i europejskie fundacje poprzez udzielanie im wsparcia finansowego .
Nie chcę tego ; stąd też mój głos protestu .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż jego zapisy poprawią sposób zarządzania jednolitym rynkiem oraz angażowania partnerów w jego działanie .
Ważne jest jednak , aby w centrum tej polityki znaleźli się ludzie , a Parlament zyskał większe znaczenie polityczne w kwestiach związanych z jednolitym rynkiem .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania pani poseł Kalniete , jak też za przyjęciem sprawozdań pana posła Buşoia i pana posła Correi de Camposa .
Te trzy sprawozdania powstały po przedstawieniu przez Komisję Europejską wniosku w sprawie Aktu o jednolitym rynku .
Celem komisarza ds. rynku wewnętrznego Michela Barniera jest ożywienie jednolitego rynku , ale przede wszystkim przybliżenie go obywatelom .
W pełni popieram ten cel .
Akt o jednolitym rynku trzeba postrzegać jako sposobność do wykazania obywatelom , że integracja europejska , a zwłaszcza budowa jednolitego rynku , odbywa się w ich interesie , a nie przeciwko nim .
Zagwarantowanie dostępu do podstawowych usług bankowych - lub ogólniej dbanie o jakość i dostępność usług ważnych dla obywateli - jest krokiem w tym kierunku .
Jednym z głównych wyzwań związanych z ożywieniem jednolitego rynku jest zagwarantowanie politycznego przywództwa , zaangażowania i koordynacji , dlatego też wszechstronne wskazówki pochodzące od najwyższego szczebla politycznego mają zasadnicze znaczenie dla ożywienia jednolitego rynku .
Komisja Europejska musi odegrać większą rolę w koordynacji , a przewodniczący Komisji powinien otrzymać uprawnienie do koordynacji i nadzorowania procesu ożywienia jednolitego rynku w ścisłej współpracy z przewodniczącym Rady Europejskiej oraz właściwymi organami w państwach członkowskich .
Zgadzam się z przedmiotowym sprawozdaniem , gdyż w mojej opinii w celu prawidłowego wdrożenia priorytetów jednolitego rynku ukierunkowanych na ożywienie wzrostu gospodarczego , zwiększenie konkurencyjności , ożywienie społecznej gospodarki rynkowej i wzmocnienie zrównoważonego charakteru Unii niezbędna jest lepsza koordynacja polityczna .
Poparłem propozycje sprawozdawczyni oraz podejście przyjęte w komunikacie Komisji " W kierunku Aktu o jednolitym rynku ” , jak też koncepcję corocznego Forum Jednolitego Rynku .
Władze lokalne i regionalne powinny mieć większy udział w budowie jednolitego rynku , a dialog z partnerami społecznymi i społeczeństwem obywatelskim pomoże przywrócić zaufanie do jednolitego rynku .
Również uważam , że wykorzystanie rozporządzeń zamiast dyrektyw przyczyniłoby się do bardziej przejrzystego środowiska regulacyjnego i ograniczyłoby koszty związane z wdrożeniem .
Moim zdaniem przydatne byłoby też poświęcenie każdego wiosennego posiedzenia Rady Europejskiej ocenie stanu jednolitego rynku .
Potrzebujemy też przed końcem roku wniosku ustawodawczego Komisji w sprawie stosowania alternatywnych metod rozstrzygania sporów .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż moim zdaniem w celu pomyślnego ożywienia jednolitego rynku UE szczególnie ważne jest przewidywanie i planowanie strategiczne nie tylko w odniesieniu do konkretnych środków prowadzących do celu , ale też jeżeli chodzi o skuteczne sposoby wykorzystania tych środków .
Jednym z najważniejszych środków , co podkreślali wielokrotnie liczni przedstawiciele grup społecznych i grup interesu , jak również sam profesor Monti , jest zapewnienie przywództwa politycznego w tym projekcie , który jest szczególnie ważny dla całej UE .
Pozwoli to położyć w całej Unii Europejskiej nacisk na znaczenie dokończenia budowy rynku wewnętrznego .
Kolejnym równie ważnym w mojej opinii środkiem jest usprawnienie dialogu z partnerami społecznymi i społeczeństwem obywatelskim .
Partnerzy społeczni powinni zawsze być aktywnie zaangażowani w prace przygotowawcze związane z prawodawstwem dotyczącym jednolitego rynku , które może mieć wpływ na rynek pracy .
Szczególnie ważne jest też angażowanie władz lokalnych i regionalnych w proces ustanawiania jednolitego rynku oraz ugruntowanie partnerstwa z nimi , gdyż w praktyce większość prawodawstwa musi być stosowana właśnie na tym szczeblu .
Wreszcie , w pełni zgadzam się , że samo przyjęcie środków nie wystarczy , jeżeli chcemy przybliżyć Europę obywatelom .
Bardzo ważne jest stałe informowanie obywateli europejskich o osiągnięciach jednolitego rynku i płynących z niego korzyściach , aby wiedzieli , jakie prawa oraz możliwości oferuje im Unia Europejska i jeden z jej kamieni węgielnych - wspólny rynek wewnętrzny .
Zarządzanie i partnerstwo są dwoma fundamentalnymi aspektami ożywienia jednolitego rynku .
Można w szczególności dodatkowo zwiększyć rolę Parlamentu w tworzeniu prawodawstwa dotyczącego tego rynku .
Traktat lizboński pozwolił osiągnąć bardzo duży postęp w tej dziedzinie , ale to nie wystarczy .
Myślę tu szczególnie o sprawach , w których Parlament wyraził jasne i wyraźne stanowisko , odbiegające jednak od stanowiska Rady oraz rządów państw członkowskich .
Przyjrzyjmy się na przykład odwiecznej kwestii wskazania pochodzenia produktów - etykietce " Made in ” , zwłaszcza w regulacjach odnoszących się do sektora włókienniczego , które uważnie obserwuję .
Chociaż Parlament ma możliwość zablokowania przyjęcia aktu , jeżeli nie zgadza się z Radą , czasem nie jest to wystarczające .
Mentalność i nastawienie wszystkich zaangażowanych stron muszą ulec zmianie .
Poprawa europejskiego ładu gospodarczego , koordynacja wdrożenia strategii Europa 2020 oraz ożywienie jednolitego rynku są bardzo ważne dla ożywienia gospodarki europejskiej .
Jednolity rynek powinien być konkurencyjny i oferować konkretne korzyści pracownikom , studentom , emerytom , rencistom i ogólnie obywatelom oraz przedsiębiorstwom , w szczególności małym i średnim ( MŚP ) , w ich codziennym życiu .
Jednym z głównych wyzwań związanych z ożywieniem jednolitego rynku jest zagwarantowanie politycznego przywództwa , zaangażowania i koordynacji .
Moim zdaniem sprawne zarządzanie jednolitym rynkiem jest możliwe tylko pod warunkiem dostępu do dobrej jakości , aktualnych informacji na temat sposobu jego funkcjonowania .
Wymaga to wykorzystania odpowiednich instrumentów monitorowania i oceny polityki w zakresie jednolitego rynku w celu powiązania poszczególnych etapów cyklu formułowania polityki od koncepcji po wdrożenie .
Ważne jest też , aby w ocenę i monitorowanie reguł jednolitego rynku zaangażowały się państwa członkowskie .
Sprawozdanie Komisji na temat Aktu o jednolitym rynku jest kontynuacją sprawozdania profesora Montiego " Nowa strategia na rzecz jednolitego rynku ” .
Taki jest kontekst przedmiotowego sprawozdania .
Cele są jasne : wzmocnienie wolnej konkurencji i przyśpieszenie liberalizacji oraz prywatyzacji różnych sektorów gospodarki i życia społecznego .
Celem retoryki użytej w sprawozdaniu jest ukrycie rzeczywistych intencji , a symptomatyczne jest tu stwierdzenie , jakoby zamierzano ugruntować " społeczną gospodarkę rynkową o wysokiej konkurencyjności zmierzającą do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego oraz wysoki poziom ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego ” .
W tekście pełno jest sprzeczności i demagogii , również w stwierdzeniu , że " przedsiębiorstwa , zwłaszcza [ małe i średnie ] ( MŚP ) oraz Europejczycy ” będą " w centrum jednolitego rynku ” .
W istocie , z pewnością znajdą się w centrum negatywnych konsekwencji , które stały się tak wyraźnie widoczne w poprzednich dekadach funkcjonowania jednolitego rynku .
Konkluzje ogłoszone przez Radę 25 marca oraz przyjęty tam " Pakt Euro Plus ” są dowodem wojny otwarcie wytoczonej pracownikom , młodym ludziom i emerytom - w istocie całemu społeczeństwu .
Przedmiotowe sprawozdanie stanowi element pakietu związanego z komunikatem Komisji w sprawie Aktu o jednolitym rynku , którego propozycję zawarto w sprawozdaniu profesora Montiego " Nowa strategia na rzecz jednolitego rynku ” .
Jego celem jest zatem wzmocnienie wolnej konkurencji i przyśpieszenie liberalizacji oraz prywatyzacji , choć dokument sformułowano w sposób mający ukryć jego rzeczywiste intencje , stwierdzając na przykład , jakoby zamierzano ugruntować " społeczną gospodarkę rynkową o wysokiej konkurencyjności zmierzającą do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego oraz wysoki poziom ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego ” i dodając , że celem jest umieszczenie przedsiębiorstw , zwłaszcza małych i średnich ( MŚP ) oraz Europejczyków w centrum jednolitego rynku .
Wystarczy jednak spojrzeć na konkluzje ogłoszone przez Radę 25 marca , a zwłaszcza " Pakt Euro Plus ” , aby przekonać się , jakie rzeczywiście są zamiary : wojna ze światem pracy , rokowaniami zbiorowymi , związkami zawodowymi , emerytami i ich prawem do emerytur .
Najważniejszym celem jest przyśpieszenie procesu koncentracji i akumulacji kapitału dla korzyści monopolistycznych grup , co położy kres wszelkim próbom ochrony MŚP , pracowników i usług publicznych .
Dlatego też głosujemy za odrzuceniem sprawozdania .
Sprawozdanie przedstawione przez panią poseł z Grupy Europejskiej Partii Ludowej ( Chrześcijańscy Demokraci ) ( PPE ) zawiera pewne ustalenia , z którymi nasza grupa bez zastrzeżeń się zgadza , jak na przykład dotyczące potrzeby większego zaangażowania regionów i większej przejrzystości .
Nie wystarcza to jednak , bym zagłosował za jego przyjęciem , gdyż nie zgadzam się z większością jego punktów .
Nie podzielam na przykład przekonania , że Komisja powinna odgrywać coraz większą rolę , nie podobają mi się też zbyt częste odwołania do postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego , ani też uprawnienia przyznane przewodniczącemu Komisji w zakresie koordynacji ożywienia jednolitego rynku .
Spośród wszystkich przyjętych dziś sprawozdań na temat jednolitego rynku , za odrzuceniem których głosowałem , wyróżnia się w pewien sposób jedynie sprawozdanie pani poseł Kalniete .
Sprawozdawczyni znalazła odwagę , by napisać o czymś innym niż tylko dalsza integracja i konsolidacja jednolitego rynku , która trwa od 25 lat , nie przynosząc Europejczykom zauważalnych korzyści .
W sprawozdaniu mówi się na przykład o wsłuchaniu się w głos obywateli oraz corocznym wskazywaniu najpoważniejszych źródeł niezadowolenia i frustracji , aby brać je pod uwagę .
Byłaby to nowość !
Obywatele zrozpaczeni opóźnieniami w działaniu poczty , gwałtownie rosnącymi cenami energii , pogorszeniem jakości usług kolejowych itp. powiedzieliby : " Nie dla liberalizacji usług publicznych ” .
I ten proces zostałby wstrzymany !
Ludzie mają już dosyć nieuczciwej konkurencji , wystarczy im przenoszenia produkcji i przywozu towarów , które niszczą nasze miejsca pracy .
Chronilibyśmy nasze rynki i przemysł , zamykając drzwi przed WTO !
Porzucilibyśmy " Pakt Euro Plus ” , dla autorów którego nasze płace i siła nabywcza są mniej ważne od przetrwania waluty , która przyniosła nam jedynie problemy !
Tak by się stało !
Biorąc jednak pod uwagę , od jak dawna pod waszymi oknami wykrzykują podobne hasła demonstranci , należy zapytać , kogo do tej pory słuchaliście oprócz lobbystów i manipulatorów ?
Przedmiotowe sprawozdanie jest niezwykle ważne , gdyż dotyczy kwestii tego , jak rynek wewnętrzny , który należy do najważniejszych priorytetów UE , może przynieść większe korzyści obywatelom europejskim i przedsiębiorstwom , zapewniając efektywną współpracę zainteresowanych podmiotów .
Oprócz dialogu i partnerstwa między zainteresowanymi stronami takimi jak parlamenty narodowe , władze lokalne i regionalne oraz partnerzy społeczni , i usprawnionej koordynacji , niezbędne jest uproszczenie oraz efektywniejsze wdrożenie istniejących regulacji przez państwa członkowskie .
W kontekście omawianego sprawozdania cieszy mnie uznanie istotnej roli odgrywanej w szczególności przez EURES ( Europejski Portal Mobilności Zawodowej ) w ułatwianiu swobodnego przepływu pracowników , gdyż jest to bardzo ważny punkt kontaktowy , zwłaszcza w regionach przygranicznych .
Niezwykle znaczące są też środki na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw , które powinny otrzymywać jasne informacje na temat rynku wewnętrznego .
na piśmie - W sprawozdaniu pani poseł Kalniete słusznie podkreśla się znaczenie władz poniżej szczebla rządów państw członkowskich z punktu wdrażania zasad dotyczących jednolitego rynku .
W pełni popieram to stanowisko i sądzę , że gdy Szkocja odzyska niepodległość , to właśnie szkocka administracja poniżej szczebla krajowego będzie w pełni zaangażowana we wdrażanie zasad jednolitego rynku .
na piśmie - ( LT ) Głosowałem za przedmiotowym sprawozdaniem , gdyż wnioskuje się w nim przyjęcie dyrektywy , która bardziej zaangażuje rządy państw i władze regionalne w tworzenie nowej dyrektywy w drodze konsultacji z pracodawcami , związkami i innymi stowarzyszeniami .
W sprawozdaniu wzywa się Komisję do opublikowania harmonogramu wdrożenia Aktu o jednolitym rynku oraz regularnego upubliczniania wiadomości o konkretnych postępach w celu uwrażliwienia obywateli europejskich na jego wejście w życie i informowania o płynących zeń korzyściach .
Proponuje się rozszerzyć partnerstwo z władzami lokalnymi i regionalnymi , tak aby obejmowało ono prócz polityki spójności również strategie polityczne w dziedzinie jednolitego rynku .
Przepisy dotyczące jednolitego rynku są bardzo często wdrażane oraz egzekwowane przez regionalne i lokalne władze państw członkowskich .
Doświadczenie z wdrażaniem dyrektywy usługowej wyraźnie pokazało , że zaangażowanie władz regionalnych i lokalnych może mieć ogromne znaczenie dla zagwarantowania właściwego wdrażania i stosowania prawodawstwa w dziedzinie jednolitego rynku .
Dialog i partnerstwo jako elementy zarządzania jednolitym rynkiem należy wzmocnić dzięki silniejszemu zaangażowaniu parlamentów narodowych .
Wejście w życie traktatu lizbońskiego daje parlamentom narodowym możliwość udziału w pracach nad przepisami dotyczącymi jednolitego rynku w trakcie całego cyklu legislacyjnego oraz możliwość uczestnictwa we wspólnych działaniach z Parlamentem Europejskim .
Może to przyśpieszyć przyjmowanie dalszych środków transpozycyjnych na szczeblu państw członkowskich .
Stała wymiana informacji z parlamentami narodowymi na temat postępu transpozycji mogłaby również ułatwić proces transpozycji .
Wszystkie działania ukierunkowane na rozwój oraz integrację państw członkowskich zasługują na uwagę .
Nie ulega wątpliwości , że istniejący system współpracy gospodarczej w postaci jednolitego rynku w Unii Europejskiej ułatwia funkcjonowanie wszystkich obywateli poprzez , między innymi , zniesienie barier handlowych , czy też umożliwienie swobodnego przepływu osób .
Należy jednak sukcesywnie wdrażać nowe propozycje , aby nie nastąpiła stagnacja wewnątrz struktury .
Zastanówmy się , czy polityczne przywództwo nie byłoby dobrą koncepcją na ożywienie jednolitego rynku .
Przewodniczący Rady Europejskiej współpracujący z przewodniczącym Komisji uzyskałby uprawnienia do koordynacji i nadzorowania procesu wspomnianego ożywienia , jednak nie pomijając zaangażowania państw członkowskich .
Partnerstwo jako element zarządzania jednolitym rynkiem powinno polegać na dialogu z parlamentami państw członkowskich , jak również na współpracy z władzami lokalnymi i regionalnymi .
Wspólne zaangażowanie pomogłoby we wdrażaniu dyrektyw we właściwy sposób i dałoby oczekiwane skutki .
Wyrażam poparcie dla ostatecznego kształtu sprawozdania w sprawie zarządzania i partnerstwa na jednolitym rynku , a zwłaszcza jego najważniejszych priorytetów .
Moim zdaniem regularna ocena sytuacji na rynku wewnętrznym usprawni jego funkcjonowanie .
Do lepszego działania rynku wewnętrznego mogą też przyczynić się szerzej zakrojone , bardziej interaktywne i bardziej przejrzyste konsultacje społeczne dotyczące projektów prawodawstwa .
Jeżeli będziemy w stanie przekonać państwa członkowskie , aby publikowały tabele porównawcze prawodawstwa odnoszącego się do jednolitego rynku , istnieje szansa , że uda nam się zredukować deficyt we wdrażaniu dyrektyw dotyczących jednolitego rynku do 0,5 % w przypadku prawodawstwa jeszcze nieprzyjętego i do 0,5 % w przypadku prawodawstwa wdrożonego nieprawidłowo .
Fundamentalnym warunkiem wstępnym jest jednak , aby Komisja przyjęła aktywniejsze podejście do egzekwowania transpozycji prawa UE , niż obecnie ma to miejsce na przykład w przypadku dyrektywy w sprawie usług na rynku wewnętrznym .
Choć dyrektywa ta jest jedną z podstaw funkcjonowania rynku wewnętrznego , wiele państw wdrożyło ją niestety z opóźnieniem i często nieprawidłowo , działając w duchu nacjonalizmu gospodarczego , a Komisja przymyka na to oko .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
W sprawozdaniu , za przyjęciem którego głosowałem , zawarto wiele zasad uznawanych przeze mnie za podstawowe z punktu widzenia Unii Europejskiej .
Chodzi mi ogólnie o rodzaj dialogu , który trzeba jak najszybciej nawiązać między obywatelami a instytucjami na różnych szczeblach .
Dialog ten przyjmuje specyficzne , różnorodne konotacje w odniesieniu do życia poszczególnych Europejczyków , ale staje się znacznie bardziej istotny , gdy myślimy o budowie jednolitego rynku , który ma ożywić całą gospodarkę Europy oraz usprawnić komunikację między organami prawodawczymi a bezpośrednimi beneficjentami .
Uważam , że priorytetem w dążeniu do wspólnego wzrostu powinno być podążanie w tym kierunku , a zarazem rozważenie nowych metod zarządzania i monitorowanie różnych rodzajów procedur przy jednoczesnym usprawnieniu dostępu naszych obywateli do administracji publicznej .
W październiku zeszłego roku komisarz ds. rynku wewnętrznego i usług Michel Barnier zaprezentował Akt o jednolitym rynku , a więc zbiór 50 propozycji mających ożywić wzrost w Unii Europejskiej .
Parlament Europejski poproszono , aby wyraził opinię na temat poszczególnych części tego dokumentu .
W części 3 Aktu wzywa się państwa członkowskie i instytucje do wdrożenia środków niezbędnych w celu przybliżenia obywatelom jednolitego rynku .
To zbliżenie ma w szczególności wynikać z wdrożenia systemu wzajemnej oceny w odniesieniu do dyrektywy usługowej z 2006 roku oraz intensyfikacji konsultacji i dialogu ze społeczeństwem obywatelskim podczas opracowywania i wdrażania dokumentów , jak również rozwiązywania problemów .
Głosowałam za przyjęciem rezolucji Parlamentu , gdyż z zadowoleniem przyjmuje się w niej zobowiązania Komisji , podkreślając znaczenie uczynienia europejskich dokumentów jaśniejszymi oraz wykorzystania jej uprawnień do nakładania sankcji w celu skłonienia państw członkowskich do wypełniania swoich zobowiązań .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , w którym stwierdza się , że jednym z głównych wyzwań związanych z ożywieniem jednolitego rynku jest zagwarantowanie politycznego przywództwa , zaangażowania i koordynacji .
Pięćdziesiąt propozycji dotyczących ożywienia jednolitego rynku obejmuje liczne dziedziny , które należą do zakresu obowiązków kilku komisarzy i kilku komisji w Parlamencie Europejskim .
Jeżeli chodzi o Radę , prace nad Aktem o jednolitym rynku prowadzi się tu w różnych konfiguracjach , których rola i skuteczność znacznie się różnią .
Występują również znaczne różnice w odniesieniu do struktury i kultury organizacyjnej instytucji krajowych .
Państwa członkowskie muszą zająć zdecydowane wspólne stanowisko w celu usprawnienia europejskiego jednolitego rynku oraz zapobieżenia powrotowi protekcjonizmu gospodarczego , który skutkowałby rozdrobnieniem rynku wewnętrznego i zaszkodziłby konkurencyjności .
Celem europejskiego Aktu o jednolitym rynku jest rozwój współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi , również dzięki zwiększeniu roli władz regionalnych , aby ustanowić współpracę na tym szczeblu .
Niestety wskutek dysproporcji gospodarczych między regionami UE względnie trudno jest zarejestrować takie programy na szczeblu regionalnym .
Aby ożywić regiony słabiej rozwinięte , musimy skupić się na kapitale ludzkim .
O dobrobycie danego regionu , oprócz poziomu inwestycji w środki trwałe i zdolności do innowacji , decyduje przede wszystkim wydajność pracy mieszkańców oraz ich umiejętności .
Nawet między regionami w obrębie konkretnych państw członkowskich występują wszakże poważne różnice .
Moim zdaniem dopasowanie europejskiego jednolitego rynku do potrzeb obywateli kontynentu nastąpi przede wszystkim dzięki poprawie mobilności pracowników .
Swobodny przepływ siły roboczej może znacząco się przyczynić do redukcji dysproporcji między regionami .
Kolejnym kluczowym aspektem jest ustawiczna edukacja i szkolenie pracowników .
Specjaliści oraz osoby , które przekwalifikowały się , mogą znacznie łatwiej dostosować się do konkretnych potrzeb rynku dzięki swojej mobilności .
na piśmie - ( FR ) Kryzys gospodarczy i finansowy dowiódł porażki euroliberalizmu - dogmatycznych ram jednolitego rynku .
Przywódcy UE nie zmieniają jednak kursu , podążając ślepo tą samą ścieżką i umacniając mechanizmy leżące u podstaw niepowstrzymanej liberalizacji .
Celem " zarządzania ” proponowanego pod pretekstem poprawy koordynacji jest pominięcie i penalizacja parlamentów narodowych , które sprzeciwiają się temu dogmatowi .
Przedmiotowe sprawozdanie szkodzi gospodarce europejskiej i jest wyrazem pogardy dla suwerenności ludu .
Zagłosuję za jego odrzuceniem .
Jednolity rynek od zawsze stanowi jeden z filarów rozwoju gospodarczego Europy .
Moim zdaniem jednym z głównych wyzwań związanych z jego ożywieniem jest zagwarantowanie politycznego przywództwa , zaangażowania i koordynacji .
Pięćdziesiąt propozycji dotyczących ożywienia jednolitego rynku obejmuje liczne dziedziny , które należą do zakresu obowiązków kilku komisarzy i kilku komisji w Parlamencie Europejskim .
Ważne jest jednak , aby państwa członkowskie określiły własne priorytety i sformułowały własny program zgodny z priorytetami jednolitego rynku .
Usprawnienie rynku wewnętrznego jest dla nas szczególnie ważne podczas kryzysu gospodarczego , gdy dają się odczuć jego skutki .
Musimy przywrócić bezpieczny rynek pracy .
Można to zagwarantować przede wszystkim dzięki wsparciu małych i średnich przedsiębiorstw , które stanowią jeden z najważniejszych motorów gospodarek krajowych .
Nie głosowałem za przyjęciem sprawozdania , gdyż sprawozdawczyni opowiedziała się za intensyfikacją nadzoru oraz oceny polityki rynku wewnętrznego .
Nie jest jasne , jak można byłoby to osiągnąć , i jakie konsekwencje niosłoby to dla poszczególnych państw .
Głosowałem za odrzuceniem sprawozdania w sprawie zarządzania i partnerstwa na jednolitym rynku , gdyż uważam je za niewystarczająco wyważone .
Niektórym kwestiom nie poświęcono w nim należytej uwagi .
Nie powinniśmy sądzić , że wielki jednolity rynek rozwiąże wszystkie problemy Europy , jak mogłoby się wydawać po lekturze niektórych części sprawozdania .
Moim zdaniem należy uwzględnić pewne cechy i specyfikę poszczególnych państw członkowskich .
Nie wszystkie kraje są takie same , a środek , który będzie przydatny w jednym państwie członkowskim , może spowodować poważne szkody w innym .
Ponadto system kar za wykroczenia należy dogłębnie przemyśleć , gdyż ryzykujemy zaostrzenie i tak trudnej sytuacji kolejnymi szkodliwymi działaniami .
Musimy pamiętać o wszystkich problemach spowodowanych przez niesławną dyrektywę usługową w przeszłości i teraz , przynajmniej we Włoszech - chodzi między innymi o handel obwoźny i firmy działające na wybrzeżu .
Nie chciałbym , aby te problemy powracały częściej .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , ponieważ ustanowienie i funkcjonowanie procesów zarządzania oraz partnerstwa to jeden z głównych czynników sprawnego działania rynku .
Zwraca się uwagę na potrzebę rozszerzenia partnerstwa , tak aby obejmowało ono prócz polityki spójności również strategie polityczne w dziedzinie jednolitego rynku .
Moim zdaniem parlamenty narodowe i władze regionalne powinny bardziej zaangażować się w tworzenie dyrektywy .
Jest to bardzo ważne z punktu widzenia zapewnienia prawidłowego wdrażania i stosowania prawodawstwa UE w państwach członkowskich .
Ponadto ułatwi to transpozycję .
Aby uwzględnić potrzeby i interesy społeczne , trzeba przeprowadzić konsultacje z pracodawcami , związkami i innymi stowarzyszeniami .
Wskazuje się , że ramy zarządzania powstają wskutek interakcji między państwem , społeczeństwem obywatelskim i sektorem prywatnym , w związku z czym jest szczególnie ważne , aby zarządzanie jednolitym rynkiem opierało się na zasadach przejrzystości i odpowiedzialności .
Aby struktury zarządzania funkcjonowały skutecznie , państwa członkowskie muszą regularnie dostarczać Komisji jasnych i precyzyjnych informacji na temat wdrażania dyrektyw .
Zgadzam się z propozycją ograniczenia do 2012 roku deficytu transpozycji dyrektyw w sprawie jednolitego rynku do 0,5 % , przy uwzględnieniu zarówno nieprzeprowadzonych , jak i nieprawidłowych transpozycji .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż zgadzam się z jego najważniejszymi zapisami dotyczącymi zarządzania i partnerstwa na jednolitym rynku .
W szczególności zgadzam się z potrzebą wzmocnienia przywództwa politycznego i partnerstwa .
W istocie jednym z głównych wyzwań związanych z ożywieniem jednolitego rynku jest zagwarantowanie politycznego przywództwa , zaangażowania i koordynacji .
Pięćdziesiąt propozycji dotyczących ożywienia jednolitego rynku obejmuje liczne dziedziny , które należą do zakresu obowiązków kilku komisarzy i kilku komisji w Parlamencie Europejskim .
Ponadto jeżeli chodzi o Radę , prace nad Aktem o jednolitym rynku prowadzi się tu w różnych konfiguracjach , których rola i skuteczność znacznie się różnią .
Usprawnienie dialogu politycznego oraz zwiększenie zaangażowania i koordynacji to niezbędne warunki ożywienia jednolitego rynku .
Jeżeli chodzi o zapewnienie przywództwa , zgadzam się ze sprawozdawczynią , która sugeruje , by przewodniczący Rady otrzymał uprawnienie do koordynacji i nadzorowania procesu ożywienia jednolitego rynku w ścisłej współpracy z przewodniczącym Komisji , przy czym wiosenne sesje Rady Europejskiej byłyby czasem corocznej oceny jednolitego rynku .
Aby przynieść konkretne korzyści pracownikom , studentom , emerytom , rencistom i ogólnie obywatelom oraz przedsiębiorstwom , w szczególności MŚP , należy ukończyć tworzenie pozbawionego barier i konkurencyjnego jednolitego rynku .
Dobre rządy oraz pewność prawa odgrywają istotną rolę w osiąganiu ekonomicznych i społecznych celów jednolitego rynku , włączając swobodny przepływ pracowników , jak również wspieranie wysokiego poziomu zatrudnienia , zapewnienie odpowiedniej ochrony socjalnej , walkę z wykluczeniem społecznym , wysoki poziom kształcenia i szkolenia oraz możliwość przenoszenia uprawnień emerytalnych i rentowych .
Europejska władza wykonawcza musi dalej promować punkty kompleksowej obsługi , skupiające wszystkie istniejące usługi w jednym punkcie dostępu i oferujące obywatelom i przedsiębiorcom informacje oraz wsparcie w zakresie ich praw na jednolitym rynku oraz praktyczne informacje dotyczące przepisów i procedur krajowych .
Wzywam państwa członkowskie do informowania społeczeństwa o punktach kompleksowej obsługi i oferowanych przez nie usługach .
Komisja Europejska musi zapisać prawa podstawowe we wszystkich aktach prawnych dotyczących jednolitego rynku .
Realizowanie podstawowych wolności gospodarczych na jednolitym rynku nie może naruszyć prawa do prowadzenia sporów zbiorowych i prawa do strajku , które zapisano w ustawodawstwie krajowym .
Pełne wdrożenie pozbawionego barier i konkurencyjnego jednolitego rynku , aby zaoferować konkretne korzyści pracownikom , studentom , emerytom , rencistom i ogólnie obywatelom oraz przedsiębiorstwom w ich codziennym życiu , jest niezbędnym elementem ożywienia gospodarki europejskiej oraz pobudzenia wzrostu , konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju w UE .
Wszystkie zainteresowane strony - społeczeństwo , instytucje europejskie , państwa członkowskie - powinny zatem uczynić wysiłek , aby zagwarantować ożywienie jednolitego rynku , koordynując swoje działania w ścisły i skuteczny sposób , zwłaszcza w celu udoskonalenia transpozycji , wdrożenia i stosowania stosownych zasad , wypracowania jaśniejszych ram regulacyjnych , zapewnienia większego zaangażowania władz regionalnych i lokalnych w ten proces , działania na rzecz otwartego , przejrzystego i regularnego dialogu z partnerami społecznymi oraz społeczeństwem obywatelskim , zacieśnienia współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi oraz opracowania narzędzi umożliwiających należyte monitorowanie działania rynku wewnętrznego .
Po sprawozdaniu profesora Montiego na temat ożywienia jednolitego rynku Komisja przedłożyła do konsultacji społecznych dokument " W kierunku Aktu o jednolitym rynku ” sporządzony pod kierownictwem komisarza Barniera .
Na podstawie otrzymanych uwag i wyznaczonych priorytetów Komisja zaproponuje ostateczną wersję tego Aktu , która obejmie dwanaście najważniejszych środków mających przyczynić się do ukończenia budowy jednolitego rynku .
Dlatego też Parlament powinien przyjrzeć się wcześniej swoim priorytetom i wysłać Komisji jednoznaczny sygnał .
W rezolucji w sprawie zarządzania i partnerstwa , za przyjęciem której głosowałem , wzywa się do wzmocnienia przywództwa politycznego , usprawnienia wdrażania prawodawstwa dotyczącego jednolitego rynku oraz wprowadzenia narzędzi ułatwiających dobre zarządzanie ( redukcji deficytu transpozycji , zmniejszenia obciążeń administracyjnych , partnerstwa z władzami lokalnymi , większego zaangażowania parlamentów narodowych , dialogu ze społeczeństwem obywatelskim itp . ) .
Jednym ze wskazanych priorytetów jest alternatywna metoda rozwiązywania konfliktów .
Jestem tu rozczarowany pominięciem kwestii powództwa zbiorowego .
Parlament Europejski zmarnował sposobność , by potwierdzić swoją determinację szybkiego wprowadzenia takiego instrumentu .
Sprawozdawczyni zasugerowała , że jednym z głównych wyzwań związanych z ożywieniem jednolitego rynku jest zagwarantowanie politycznego przywództwa , zaangażowania i koordynacji .
Pięćdziesiąt propozycji dotyczących ożywienia jednolitego rynku obejmuje liczne dziedziny , które należą do zakresu obowiązków kilku komisarzy i kilku komisji w Parlamencie Europejskim .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż uważam , że usprawnienie jednolitego rynku dzięki aktywnemu wsparciu ze strony państw członkowskich i wszystkich zainteresowanych stron jest kluczowe z punktu widzenia Unii Europejskiej .
Aktywny udział zainteresowanych stron można zapewnić jedynie zmieniając obecną politykę w zakresie jednolitego rynku w sposób zapewniający przywództwo i zaangażowanie w jej doskonalenie .
W pełni zgadzam się z opinią sprawozdawczyni , że zaledwie zwiększenie roli Rady jako instytucji nadzorującej wdrożenie jednolitego rynku nie wystarczy .
Potrzebujemy bardziej ukierunkowanego podejścia do wyboru instrumentów legislacyjnych , co oprócz kwestii instytucji dałoby przewodniczącemu Rady Europejskiej uprawnienie do koordynacji procesu ożywienia jednolitego rynku w ścisłej współpracy z przewodniczącym Komisji .
Musimy zapewnić przywództwo polityczne na najwyższym szczeblu i zachęcić państwa członkowskie , aby określiły własne priorytety i opracowały własne programy zgodnie z priorytetami jednolitego rynku , żeby wziąć na siebie faktyczną odpowiedzialność za jednolity rynek .
na piśmie - Poparłam dwanaście środków wymienionych w Akcie o jednolitym rynku , w tym zwłaszcza środki dotyczące agendy cyfrowej i innowacyjnych zamówień publicznych .
Mam nadzieję , że Komisja stworzy na ich podstawie skuteczne środki prawne .
Wdrożenie jednolitego rynku jawi się teraz jako jeden ze środków umożliwiających przezwyciężenie kryzysu gospodarczego i finansowego , a zatem działających na rzecz zwiększenia konkurencyjności oraz pełnej integracji UE .
Bardzo ważne jest stworzenie europejskiej przestrzeni , w której potencjał małych i średnich przedsiębiorstw ( MŚP ) może tworzyć gospodarczą wartość dodaną , co zasugerowano w komunikacie Komisji na temat Aktu o jednolitym rynku .
Uważam , że wsparcie dla europejskich MŚP jest niezbędne wraz z pełną liberalizacją przepływów osób , towarów i usług , co pozwoli w maksymalny sposób wykorzystać jednolity rynek .
Sprawozdawczyni wskazuje pięć priorytetów , na których powinna się skupić UE ; ja podkreśliłbym następujące : stworzenie patentu europejskiego oraz jednolitego systemu rozstrzygania sporów , co jest bardzo ważne z punktu widzenia innowacji i kreatywności ; nowe instrumenty finansowania innowacji dla MŚP ; rozwój handlu elektronicznego dzięki zwiększeniu zaufania wśród przedsiębiorstw i społeczeństwa poprzez działania wymierzone w piractwo oraz podrabianie ; lepszy dostęp do rynków kapitałowych ; eliminację i harmonizację barier administracyjnych oraz podatkowych w działalności transgranicznej , przegląd kontraktów publicznych oraz partnerstw publiczno-prywatnych , a wreszcie zachęcanie do umów transgranicznych .
Bardziej konkurencyjny jednolity rynek stwarza doskonałą sposobność , by pobudzić wzrost gospodarczy w dotkniętych kryzysem krajach Europy .
Cele gospodarcze i społeczne jednolitego rynku - swobodny przepływ pracowników , walka z wykluczeniem społecznym i przenoszenie uprawnień emerytalnych - są warte wysiłku .
Aby jednak ziścił się rzeczywiście jednolity rynek , potrzebujemy dobrego zarządzania i pewności prawnej .
Struktury zarządzania jednolitym rynkiem muszą być jak najprostsze , gdyż w przeciwnym razie ucierpi jego skuteczność i przejrzystość .
Zgadzam się ze sprawozdawczynią , że musimy dobierać właściwsze środki prawne .
Należy też dołożyć większych wysiłków w celu usprawnienia współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi .
Pozwoliłoby to rozwiązać pilne problemy z wdrażaniem konkretnych dyrektyw , jak też zapewniłoby wzajemne zaufanie między instytucjami państw członkowskich , poprawiając na dłuższą metę skuteczność jednolitego rynku .
Dla ożywienia jednolitego rynku ważne jest działanie na rzecz tworzenia miejsc pracy i budowy otoczenia przyjaznego biznesowi .
Sprawny jednolity rynek powinien zachęcać do przedsiębiorczości i likwidować bariery powstrzymujące powstawanie nowych MŚP .
Ma to szczególne znaczenie na Litwie , gdzie na tysiąc mieszkańców działa około 31 MŚP , czyli wyraźnie mniej od średniej w UE-27 ( 40 ) .
Bardzo cieszę się z przyjęcia trzech rezolucji w sprawie ożywienia jednolitego rynku , które usprawniają zarządzanie , zwiększając rolę przedsiębiorstw i wzrostu oraz obywateli we wdrażaniu polityki .
Ponad 20 lat po podpisaniu Jednolitego aktu europejskiego swoboda przepływu osób , towarów i kapitału w Europie stanowi świadectwo sukcesu ambitnej polityki służącej obywatelom i wzrostowi - polityki , z której każdy może na co dzień czerpać korzyści .
Nie wystarczy jednak tylko zdać sprawę z wyników , gdyż Europejczycy oczekują od nas konkretnych propozycji w reakcji na przyszłe wyzwania .
Określając swoje priorytety , stworzyliśmy zestaw wyważonych środków uosabiających jasny model polityczny , gospodarczy i społeczny .
W odniesieniu do tej konkretnej rezolucji w sprawie zarządzania i partnerstwa pragnęłam zagłosować za przyjęciem sprawozdania nadającego projektowi wymiar polityczny .
Aby zagwarantować lepsze informacje dla społeczeństwa , nadzór nad ożywieniem rynku będzie od teraz sprawować przewodniczący Komisji .
W ten sposób jednolity rynek będzie reprezentowany przez instytucję europejską , co pozwoli obywatelom Europy skupić się wokół jednego projektu i wzmocni ich przynależność europejską .
Praktyczne ustalenia ostatnich dziesięcioleci mają posłużyć ożywieniu rynku wewnętrznego i stanowić podstawę ważnych działań korekcyjnych .
Aby zapobiec dalszym opóźnieniom we wdrażaniu środków krajowych , zostaną wykorzystane instrumenty udostępnione przez traktat lizboński , a parlamenty narodowe będą uczestniczyć w całym procesie prawodawczym na szczeblu europejskim .
Szczególnie istotna jest jednak druga propozycja .
Jej celem jest zagwarantowanie prawidłowego wdrożenia środków na szczeblu regionalnym i lokalnym , gdzie wywrą one największy wpływ na obywateli , oraz zadbanie o to , aby pobudki kierujące przygotowaniem i przyjęciem dyrektywy na szczeblu europejskim były jasne dla obywateli Europy .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania pani poseł Kalniete .
Należy skupić się na ożywieniu jednolitego rynku , koncentrując się na działaniach o znacznym potencjale z punktu widzenia wzrostu i tworzenia miejsc pracy , które przyniosą obywatelom europejskim konkretne i natychmiast dostrzegalne rezultaty .
Uważam też , że należy położyć nacisk na doskonalenie prawodawstwa , by uczynić rynek wewnętrzny UE dostępniejszym dla małych i średnich przedsiębiorstw , a przede wszystkim ponownie podjąć działania na szczeblu UE na rzecz liberalizacji zawodów regulowanych oraz wzajemnego uznawania kwalifikacji .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ zawarto w nim liczne środki służące postępowi - między innymi powiązano Akt o jednolitym rynku ze strategią Europa 2020 i wspomniano o potrzebie ochrony praw pracowniczych , skupiono się na tworzeniu miejsc pracy oraz umożliwiono przenoszenie uprawnień emerytalnych .
Pomimo tego wymiar społeczny sprawozdania nadal nie dorównuje oczekiwaniom .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania pana posła Correi de Camposa , jak też za przyjęciem sprawozdań pani poseł Kalniete i pana posła Buşoia .
Celem komisarza ds. rynku wewnętrznego Michela Barniera jest ożywienie jednolitego rynku , ale przede wszystkim przybliżenie go obywatelom .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Rozdrobnienie rynku wewnętrznego podkopuje pewność siebie obywateli UE , gdyż nie są oni w stanie korzystać ze swoich wolności .
Komunikat Komisji stanowi zestaw narzędzi , który powinien pomóc w budowie zintegrowanego i pozbawionego barier jednolitego rynku zdolnego przyśpieszyć ożywienie gospodarcze Europy oraz zwiększyć jej konkurencyjność .
Pragnę podkreślić szczególnie ważny aspekt , jakim jest stworzenie jednolitego rynku energii .
Jednolity rynek energii jest bardzo istotnym składnikiem konkurencyjności zarówno wewnętrznej , jak i zewnętrznej UE .
Utworzenie takiego rynku pozwoliłoby zmniejszyć zależność od zewnętrznych źródeł energii , obniżając jej ceny , czyniąc je uczciwszymi oraz bardziej konkurencyjnymi z punktu widzenia obywateli i przedsiębiorstw .
Inicjatywy ustawodawcze i pozaustawodawcze dotyczące energii powinny mieć na celu zabezpieczenie dostaw energii przez zróżnicowaną sieć energetyczną , nową infrastrukturę energii odnawialnej oraz skoordynowane badania i rozwój w dziedzinie nowych źródeł energii .
Takie inicjatywy powinny być podejmowane w ścisłej współpracy między Komisją , państwami członkowskimi i odpowiednimi sektorami przemysłu .
Rzeczywiste pogłębienie jednolitego rynku z korzyścią dla obywateli , przedsiębiorstw i europejskiej konkurencyjności wymaga tworzenia projektów infrastrukturalnych o europejskiej wartości dodanej , sterowanych i finansowanych na szczeblu UE , aby zapewnić nam niezależność i bezpieczeństwo energetyczne .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ musimy poczynić postępy .
Istnieje zbyt wiele przeszkód powstrzymujących obywateli , którzy pragną uczyć się , pracować lub robić zakupy w innym państwie członkowskim .
Sytuacja jest równie trudna z punktu widzenia małych i średnich przedsiębiorstw .
Ponadto obywatele europejscy potrzebują więcej informacji , jak też prostszego , bardziej zrozumiałego i jaśniej zakomunikowanego prawodawstwa .
Często słyszymy , że Europa to nie tylko rynek , ale także wspólnota obywateli .
Jak jednak wygląda rzeczywistość ?
Wierzy w to niewielu .
Stąd też przedmiotowe sprawozdanie w sprawie jednolitego rynku dla Europejczyków przyjęte dziś w reakcji na przedstawiony przez Komisję w październiku zeszłego roku Akt o jednolitym rynku .
Wraz ze sprawozdaniami na temat przedsiębiorstw , wzrostu i zarządzania jednolitym rynkiem , omawiane sprawozdanie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom obywateli , konsumentów i użytkowników usług publicznych .
Wśród poruszonych w nim kwestii są większa przejrzystość opłat bankowych , ale też realne uznawanie kwalifikacji zawodowych i możliwość przenoszenia uprawnień emerytalnych .
Dzięki negocjacjom udało nam się zamieścić odniesienie do horyzontalnej klauzuli społecznej wprowadzonej Traktatem z Lizbony , którą teraz trzeba w konkretny sposób przetransponować do prawodawstwa .
Wreszcie , w sprawozdaniu ponownie poruszono ideę komisarza Barniera - " zestawu narzędzi ” dla usług świadczonych w interesie ogólnym , a szczególnie usług socjalnych świadczonych w interesie ogólnym , które są obecnie ważnym tematem zaprzątającym obywateli i dostawców usług na terenie państw członkowskich .
Choć sprawozdanie to nie ma charakteru ustawodawczego , jego zaletą jest uwzględnienie roli obywateli w przedsięwzięciu , z którego konieczności zdajemy sobie sprawę - dokończeniu budowy jednolitego rynku .
W 2010 roku Komisja przyjęła wniosek dotyczący odbudowy zaufania Europejczyków do jednolitego rynku . Celem było stworzenie " społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej konkurencyjności zmierzającej do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego ” .
Moim zdaniem wysiłki na rzecz wdrożenia jednolitego rynku skupiły się na samym rynku i jego organizacji , pomijając troski i prawa obywateli , pracowników oraz konsumentów .
Szczególnie ważne jest utworzenie jednolitego rynku energii , który powinien umożliwić zwiększenie konkurencyjności Europy poprzez obniżenie cen energii i zmniejszenie zależności od źródeł zewnętrznych .
Inicjatywy ustawodawcze w dziedzinie energetyki powinny być podejmowane w ścisłej współpracy między Komisją , państwami członkowskimi i odpowiednimi sektorami przemysłu .
Kolejną bardzo ważną kwestią jest przejrzystość w zakresie opłat bankowych oraz kosztów i rzeczywistych warunków kredytów hipotecznych zarówno z punktu widzenia ochrony konsumentów i inwestorów , jak i dla zapewnienia dostępu do kredytów obywatelom oraz małym przedsiębiorstwom .
Wreszcie , uważam , że rzeczywiste pogłębienie jednolitego rynku z korzyścią dla obywateli , przedsiębiorstw i europejskiej konkurencyjności zależy od zdolności do tworzenia finansowanych przez UE projektów w zakresie infrastruktury .
W związku z tym wnoszę , aby Komisja wystąpiła z wnioskami ustawodawczymi dotyczącymi tej dziedziny .
Zgadzam się z opinią , że funkcjonowanie jednolitego rynku jest główną siłą napędzającą , która umożliwi Unii Europejskiej osiągnięcie pełnego potencjału w dziedzinach takich jak konkurencyjność , inteligentny , sprzyjający włączeniu społecznemu i trwały wzrost , tworzenie lepszych i liczniejszych miejsc pracy .
W ramach strategii na rzecz jednolitego rynku powinno się poprawić opiekę społeczną , wzmocnić prawa pracowników oraz zagwarantować wszystkim obywatelom sprawiedliwe warunki pracy .
Głosowałem za przyjęciem inicjatywy ustawodawczej .
Uważam , że Komisja Europejska musi podjąć działania w celu zwiększenia mobilności obywateli .
Popieram pomysł stworzenia zielonej księgi w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych oraz opracowania " tablicy wyników mobilności ” umożliwiającej mierzenie tego wskaźnika w UE .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż moim zdaniem w celu odbudowy zaufania obywateli europejskich do jednolitego rynku oraz ich poparcia dla idei Unii Europejskiej konieczne jest podjęcie dalszych działań na rzecz wzmocnienia praw socjalnych obywateli .
W sprawozdaniu wymieniono obszary wymagające dalszych działań na szczeblach krajowym i UE ; są wśród nich tworzenie nowych miejsc pracy , uwzględnienie zmian demograficznych i na rynku pracy w państwach członkowskich , jak też dbałość o prawa pracowników i sprawiedliwe warunki pracy , co jest szczególnie ważne , oraz działanie na rzecz przepływu pracowników między państwami członkowskimi .
W sprawozdaniu podkreślono też potrzebę zwiększenia praw obywateli jako konsumentów i użytkowników usług publicznych , jak również konieczność organizacji stosownych kampanii informacyjnych służących informowaniu ich o przysługujących im prawach i wolnościach .
Zwrócono także uwagę na reformę zasad uznawania kwalifikacji zawodowych i potrzebę zagwarantowania możliwości przenoszenia uprawnień emerytalnych , zachęcając zarazem państwa członkowskie do skuteczniejszej koordynacji polityki emerytalnej .
Przedstawiony przez Komisję wniosek dotyczący komunikatu w sprawie odbudowy zaufania obywateli do jednolitego rynku jest nieco niejasny , gdy czyta się go w połączeniu ze strategią Europa 2020 .
Wiele przedstawionych w nim propozycji pokrywa się z różnymi innymi inicjatywami .
W tych warunkach , aby ożywiony jednolity rynek przyczynił się do wzrostu gospodarczego , zatrudnienia i konkurencyjności UE , jak też do poszanowania praw obywateli i konsumentów , niezbędne są większa konsekwencja i skuteczność oraz lepsze zarządzanie .
Rada i państwa członkowskie muszą wspólnie poprzeć wysiłki europejskie i krajowe na rzecz pogłębienia oraz wzmocnienia jednolitego rynku .
Wysiłki na rzecz utworzenia jednolitego rynku zostały skoncentrowane na rynku i jego organizacji , w bardzo niewielkim stopniu natomiast na problemach i prawach obywateli , pracowników i konsumentów , co może wyjaśniać niechęć i zmęczenie Europejczyków w odniesieniu do rynku wewnętrznego .
Obywatele powinni znaleźć się w centrum jednolitego rynku .
Zostało to jasno powiedziane we wstępie do dokumentu ; jednak propozycje dotyczące realizacji tego celu są do tego niewystarczające .
W przyjętym przez Parlament w maju 2010 roku sprawozdaniu pana posła Grecha zalecano całościowe podejście do ożywienia i wzmocnienia rynku wewnętrznego z uwzględnieniem najważniejszych sektorów takich jak przemysł , energetyka oraz infrastruktura .
Dokończenie budowy jednolitego rynku daje nam wartościowe narzędzie pozwalające ożywić gospodarkę Europy , zwłaszcza z punktu widzenia tworzenia miejsc pracy .
Przyjęte przez nas dziś sprawozdania na ten temat stanowią moim zdaniem ważny krok na drodze do zintegrowanego i funkcjonalnego jednolitego rynku .
Komisja przedstawiła 50 propozycji mających nam pozwolić sprawniej wspólnie pracować i handlować .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , którego celem jest zapewnienie wolności gospodarczej przy jednoczesnej ochronie prawa do pracy , pełnym wdrożeniu zasady równej płacy i swobodnym przepływie pracowników ( co obejmuje również pełne uznawanie kwalifikacji w państwach członkowskich ) .
Zgadzam się zatem z priorytetami wskazanymi przez sprawozdawcę , jak na przykład wzmocnieniem nadzoru nad rynkiem europejskim , ustanowieniem planu działań przeciw piractwu i podrabianiu oraz stworzeniem polityki komunikacyjnej , która pozwoli uwypuklić działania podejmowane przez UE .
na piśmie - Przedmiotowe sprawozdanie jest elementem pakietu trzech sprawozdań stanowiących odpowiedź Parlamentu na ogólny komunikat Komisji w sprawie Aktu o jednolitym rynku , zawierający 50 propozycji ustawodawczych i pozaustawodawczych podzielonych na trzy rozdziały skoncentrowane na zagadnieniach dotyczących odpowiednio obywateli , przedsiębiorstw i zarządzania .
Celem Aktu było wdrożenie sprawozdania profesora Montiego skupiającego się na ożywieniu jednolitego rynku .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ale wstrzymałam się od głosu w sprawie niektórych poprawek , gdyż stanowiły one element wynegocjowanego pakietu kompromisowych poprawek .
Mam nadzieję , że dzięki sprawozdaniu obywatele znajdą się w centrum jednolitego rynku , a jego wymiar społeczny zostanie wzmocniony .
Głosowaliśmy za przyjęciem sprawozdania w sprawie jednolitego rynku dla Europejczyków .
Zawiera ono wiele ważnych propozycji dotyczących rozwoju jednolitego rynku .
Z naszego punktu widzenia szczególnym priorytetem jest zapewnienie przestrzegania praw pracowników w związku z ożywieniem jednolitego rynku i uczynieniem go bardziej konkurencyjnym .
Sprawozdanie zawiera jednak również wezwanie do Komisji , aby zidentyfikowała i wyeliminowała przeszkody podatkowe , przed jakimi stoją obywatele europejscy , oraz dopracowała politykę imigracyjną w odniesieniu do migrantów i pracowników sezonowych .
Naszym zdaniem obydwie kwestie leżą w gestii państw członkowskich .
Przedłożono również pewne poprawki do sprawozdania , z których kierunkiem się zgadzamy , lecz nie sądzimy , aby przedmiotowe sprawozdanie potrzebowało tego rodzaju poprawek .
Zgadzam się z przedmiotowym sprawozdaniem .
Utworzenie jednolitego rynku zawsze było jednym z głównych celów procesu integracji europejskiej , a dziś w stopniu większym niż kiedykolwiek odczuwamy potrzebę wzmocnienia go poprzez konkretne działania ukierunkowane na trzy główne aspekty .
Musimy wzmocnić jednolity rynek europejski w celu uczynienia go wysoce efektywnym i konkurencyjnym , jak też ożywić go w ramach polityki UE , aby uporać się ze skutkami kryzysu finansowego .
W pełni zgadzam się z propozycjami przedstawionymi przez Parlament Europejski w sprawie budowy zaufania konsumentów i przedsiębiorstw .
Najważniejszym priorytetem w realizacji tego projektu staje się przyjęcie pilnych środków mających dać mobilność obywatelom , co dodatkowo otworzyłoby rynek na europejskich pracowników i pomogłoby osiągnąć cel pełnego zatrudnienia .
Nie można rozważać dalszego rozwoju jednolitego rynku bez większego zaangażowania obywateli .
Chodzi tu na przykład o poprawę dostępu do usług bankowych i kredytów hipotecznych dla ochrony inwestorów , konsumentów oraz instytucji finansowych , jak również rozwiązanie pozostałych kwestii związanych ze swobodnym przepływem pracowników , na przykład wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych .
Głosowałem za przyjęciem rezolucji pana posła Camposa , gdyż moim zdaniem ostateczny zaproponowany przez niego tekst jest wyważony .
Ponadto z zadowoleniem powitałem fakt przywołania przez sprawozdawcę propozycji zawartych zarówno w sprawozdaniu pana posła Grecha , jak i profesora Montiego .
Przywrócenie zaufania obywateli europejskich do właściwego funkcjonowania jednolitego rynku powinno być pierwszorzędnym celem Komisji Europejskiej .
W każdym razie podzielenie propozycji na trzy rozdziały nie daje pełnego oglądu Aktu o jednolitym rynku ; tę uwagę krytyczną zawarto zresztą w ostatecznej wersji sprawozdania pana posła Camposa .
Ponadto jako kontrsprawozdawca komisji opiniodawczej Komisji Spraw Gospodarczych i Monetarnych z ramienia mojej grupy politycznej w odniesieniu do sprawozdania w sprawie jednolitego rynku dla Europejczyków przedłożyłem poprawkę z wnioskiem , aby państwa członkowskie nadal nakładające ograniczenia na pracę obywateli nowych państw członkowskich zniosły je w imię oczywistych korzyści gospodarczych , zwłaszcza podczas kryzysu gospodarczego .
Cieszę się , że ta poprawka znalazła poparcie większości posłów i posłanek .
Unia Europejska zbyt często wydaje się odległa od swoich obywateli , jej polityka nie ma bezpośredniego przełożenia na ich życie , a projekt europejski zdaje się im pozbawiony znaczenia .
Jeżeli jednolity rynek ma być wyłącznie narzędziem szerzenia liberalizacji oraz deregulacji usług publicznych , systemów społecznych i praw pracowników przez uczynienie ich przedmiotem zajadłej konkurencji , stanowi to powód do obaw , choćby niósł on czy mógłby nieść kilka konkretnych pozytywnych skutków dla konsumentów i naszych współobywateli w ich życiu codziennym .
Za pośrednictwem sprawozdania pana posła Correi de Camposa Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim walczy o lepsze regulacje w kontekście wzmocnienia jednolitego rynku oraz o to , aby to wzmocnienie posłużyło ogólnie interesom Europejczyków , a nie tylko przedsiębiorstw .
Wśród takich interesów należy wymienić prawa konsumentów , ochronę praw pracowników przed dumpingiem socjalnym przy wyraźnym uznaniu , że zbiorowe układy pracy we wszystkich państwach członkowskich Unii nadal obowiązują , stworzenie ram dla usług publicznych oraz powszechny dostęp do tych usług .
Integracja jednolitego rynku musi teraz iść w parze z postępem Europy socjalnej , która jest teraz - gdy recesja nadal wywiera wpływ na życie obywateli - potrzebna bardziej niż kiedykolwiek .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie jednolitego rynku dla Europejczyków .
Działania na rzecz powstania wysoce rozwiniętej i wysoce konkurencyjnej społecznej gospodarki rynkowej zmierzającej do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego są obowiązkiem instytucji europejskich .
Uważam , że jednolity rynek jest jednym z najważniejszych czynników wzrostu w Europie .
Zmęczenie rynkiem jest powodem do niepokoju i trzeba tę kwestię szczegółowo zbadać .
Co najważniejsze , przedmiotowe sprawozdanie potwierdza podstawowe prawa socjalne obywateli w dziedzinie działań zbiorowych , prawa pracy , ochrony zatrudnienia oraz restrukturyzacji przemysłu zgodnie z europejskim prawem pierwotnym .
Opowiadam się za zastosowaniem krótkoterminowych strategii zasugerowanych w sprawozdaniu , w tym wzmocnieniem europejskiego nadzoru rynkowego , stworzeniem zintegrowanego jednolitego rynku kredytów hipotecznych oraz usunięciem przeszkód podatkowych i podwójnego opodatkowania .
Wdrożenie skutecznej polityki handlu elektronicznego zwiększy zaufanie obywateli i konsumentów do zakupów w Internecie .
Z radością przyjmuję też propozycję stworzenia planu działania przeciw podrabianiu produktów .
Przyczyni się to do szybkiego powrotu na ścieżkę wzrostu w sektorze towarowym .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż wnosi ono wkład w budowę przyjaźniejszego i atrakcyjniejszego dla Europejczyków jednolitego rynku .
Należy podkreślić , że w tekście zawarto środki zapewniające poszanowanie wartości i praw socjalnych w prawodawstwie UE , co nie pozwoli podporządkować ich podejściu rynkowemu .
Przedmiotowe sprawozdanie jest jednym z trzech dokumentów poświęconych rynkowi wewnętrznemu i konsolidacji jednolitego rynku poddawanych dzisiaj pod debatę i głosowanie .
Chociaż sprawozdawca również tutaj próbuje przejść do porządku dziennego nad konsekwencjami swojego poparcia dla liberalizacji , opowiadając się za uwzględnieniem klauzuli społecznej w całym prawodawstwie dotyczącym jednolitego rynku zgodnie z art. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) oraz Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej , w istocie ma on świadomość , że jej zapisów nie przestrzegają ani Komisja ani Rada .
Nie podporządkowuje się jej również wiele państw członkowskich , na przykład Portugalia .
Coraz bardziej wychwala się wolność konkurencji i wyznaje wiarę w rynek , liberalizację oraz prywatyzację , czego przykładem jest chociażby nacisk na wdrażanie dyrektywy usługowej .
Związek z konkluzjami Rady z 25 marca , a przede wszystkim " Paktem Euro Plus ” , który zyskał właśnie nową nazwę , jest oczywisty .
Koncepcję tę pierwotnie przedstawiły Niemcy , nazywając ją " paktem na rzecz konkurencyjności ” ; polega on na wypowiedzeniu wojny pracownikom , ich prawom socjalnym i ogólnie społeczeństwu przy jednoczesnej krytyce zależności krajów , których gospodarki są słabsze , a poziom cywilizacyjny rzeczywiście się pogarsza .
Dlatego też głosowaliśmy za odrzuceniem tego i dwóch pozostałych sprawozdań .
Przedmiotowe sprawozdanie na temat rynku wewnętrznego stanowi kolejny element pakietu związanego z komunikatem Komisji w sprawie Aktu o jednolitym rynku , którego propozycję zawarto w sprawozdaniu profesora Montiego " Nowa strategia na rzecz jednolitego rynku ” .
Chociaż sprawozdawca również tutaj próbuje ukryć swoje poparcie dla liberalizacji , opowiadając się za uwzględnieniem w całym prawodawstwie dotyczącym jednolitego rynku klauzuli społecznej zgodnie z art. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ) oraz Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej , w istocie ma on świadomość , że jej zapisów nie przestrzegają ani Komisja ani Rada .
Zamiarem jest jeszcze dalej idące uwolnienie konkurencji oraz przyśpieszenie procesu liberalizacji i prywatyzacji , czego w sprawozdaniu nawet się nie ukrywa , naciskając na wdrożenie dyrektywy usługowej .
Wydaje się ono zatem zredagowane w duchu konkluzji Rady z 25 marca , a zwłaszcza " Paktu Euro Plus ” , w którym wypowiada się wojnę światu pracy i prawom socjalnym , opowiadając się za przyśpieszeniem liberalizacji .
W swoim sprawozdaniu pan poseł z Portugalii zawarł zalecenia , z którymi się zgadzamy , jak na przykład o potrzebie stworzenia jednolitego rynku wspierającego prawa konsumentów , a zwłaszcza czyniącego priorytetem kontrole celne towarów z państw trzecich .
Oprócz tych pozytywnych aspektów istnieją jednak poważne rozbieżności co do tego , w jaki sposób państwa członkowskie powinny stosować się do dyrektyw , jest też zbyt wiele odwołań do społecznych form przedsiębiorczości .
W związku z tym wstrzymam się od głosu .
Przedmiotowe sprawozdanie dotyczy 19 inicjatyw zaproponowanych przez Komisję , które postawią obywateli europejskich w centrum rynku wewnętrznego , a zarazem przyczynią się do budowy zrównoważonej społecznej gospodarki rynkowej .
Sprawozdanie to przyjmuję ze szczególnym zadowoleniem , gdyż przyniesie ono między innymi korzyści obywatelom mieszkającym w regionach przygranicznych .
Wnioskowane środki uczynią codzienne funkcjonowanie obywateli i przedsiębiorstw w takich regionach łatwiejszym .
W sprawozdaniu poparto inicjatywę na rzecz uznawania kwalifikacji zawodowych oraz inicjatywę " Mobilna młodzież ” .
Ponadto zostaną zidentyfikowane i wyeliminowane przeszkody podatkowe oraz zostaną podjęte stanowcze działania na rzecz zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu .
W sprawozdaniu wezwano też do stworzenia sprawiedliwych warunków pracy dla wszystkich Europejczyków i możliwości pełnego przenoszenia praw emerytalnych .
Środki te umieszczą obywateli w centrum rynku wewnętrznego , gdyż konkretne działania będą dostosowane do ich konkretnych potrzeb .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , w którym słusznie podkreślono potrzebę " zgodności z zasadami pomocniczości i suwerenności państw członkowskich ” .
Szkoda tylko , że nie wszystkie państwa członkowskie są gotowe przyznać , gdzie spoczywa suwerenność .
W 1953 roku przewodniczący najwyższego szkockiego sądu cywilnego potwierdził , że w odróżnieniu od pozostałych części Wielkiej Brytanii , zgodnie ze szkockim prawem konstytucyjnym suwerenność spoczywa w rękach narodu .
Niefortunne jest zatem , iż wszystkie partie unionistyczne blokowały usiłowania rządu szkockiego , aby wprowadzić tę zasadę w życie , urządzając referendum w sprawie niepodległości Szkocji .
na piśmie - ( LT ) Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego dokumentu , ponieważ istnieje potrzeba wzmocnienia europejskiego nadzoru rynkowego , poprawy dostępu do podstawowych usług bankowych , stworzenia zintegrowanego jednolitego rynku kredytów hipotecznych oraz usunięcia przeszkód podatkowych i podwójnego opodatkowania .
Niezbędne jest także szybkie i skuteczne wdrożenie polityki handlu elektronicznego , aby zwiększyć zaufanie obywateli i konsumentów do zakupów w Internecie .
Istnieje ponadto potrzeba opracowania planu działania przeciw podrabianiu produktów i piractwu , będącego istotnym narzędziem zapobiegawczym , w celu zagwarantowania , że towary wprowadzone do obrotu na jednolitym rynku będą bezpieczne w użyciu , zgodne z odpowiednimi standardami i legalne .
Komisja i państwa członkowskie powinny opracować skuteczną politykę komunikacyjną dotyczącą Aktu o jednolitym rynku na podstawie audytu polityki pod kątem jej wymierności z punktu widzenia obywateli .
Potrzebujemy też systemu poziomów odniesienia na podstawie horyzontalnej klauzuli społecznej służącego ocenie odpowiedniości wszystkich środków dotyczących jednolitego rynku pod względem ich wpływu społecznego , wymierności i wykonalności , do wykorzystania jako podstawa przyszłej polityki .
Nasi obywatele muszą znaleźć się w centrum jednolitego rynku .
Niewątpliwie jednolity rynek , o którym dzisiaj rozmawiamy , jest jednym z największych osiągnięć integracji gospodarczej na terenie Unii , jednak należy pamiętać , że naszym zadaniem nie jest stagnacja , lecz ciągłe dążenie do perfekcji .
Spójna całość zależy od elementów składowych , które niczym właściwie elementy układanki formują konstrukcję mocną , silną i stabilną .
Takimi częściami składowymi na wspólnym rynku są ludzie , których prawa i obowiązki powinny zawsze być priorytetem .
Naszym celem jest właściwy i prężny rozwój , który będzie aktywował wzrost ekonomiczny możliwy tylko dzięki udoskonaleniu kwestii gospodarczych , społecznych oraz zarządzania .
Zastanówmy się , czy strategie polityczne nie powinny być w pełni skoncentrowane na obywatelach ?
Konieczny jest rozwój i podniesienie kapitału ludzkiego , a rzeczywiste pogłębienie rynku powinno przynieść korzyści dla każdego Europejczyka - pracownika , konsumenta i przedsiębiorcy .
Sprawozdanie w sprawie jednolitego rynku dla Europejczyków zawiera wiele słusznych propozycji , jak na przykład wspieranie mobilności czy eliminacja podwójnego opodatkowania obywateli Europy , ale obejmuje też liczne elementy noszące cechy nadmiernej regulacji , które w ostatecznym rozrachunku hamowałyby jednolity rynek , prowadząc do jego stagnacji .
Osobiście nie popieram wniosków ściślejszej regulacji i kontroli jednolitego rynku w odniesieniu do detalicznych rynków finansowych , ani też nie opowiadam się za automatycznym przedłużeniem środka regulującego roaming , gdyż ten środek regulacyjny miał charakter jedynie tymczasowy i powinien był doprowadzić do urealnienia cen roamingu .
Tam , gdzie mechanizmy rynkowe nie działają , uregulowanie finalnych cen detalicznych powinno być instrumentem stosowanym w ostateczności , tak jak w przypadku rozporządzenia w sprawie roamingu .
Wezwania polityków , by automatycznie wydłużyć jego obowiązywanie , są populistycznymi gestami , a nie racjonalnie uzasadnionym krokiem odzwierciedlającym zmiany , jakie zaszły w UE w dziedzinie telekomunikacji od 2007 roku .
Propozycja uruchomienia telewizyjnego konkursu na europejskie przedsiębiorstwo transgraniczne roku jest moim zdaniem bezsensownym marnowaniem zasobów Europy .
Dlatego też zdecydowałem się wstrzymać od głosu w sprawie przedmiotowego sprawozdania .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż jestem przekonany , że istnienie jednolitego rynku będzie najdobitniejszym dowodem siły i spójności Europy .
Wspieranie przedsiębiorstw społecznych , zapewnienie mobilności obywatelom Europy oraz działanie na rzecz powszechnej dostępności nowoczesnych usług bankowych to tylko kilka elementów , na których musimy skoncentrować nasze koncepcje , zasoby i projekty .
Zwłaszcza jeżeli chodzi o pierwszy punkt , całkowicie zgadzam się z wezwaniem , aby Komisja opublikowała zieloną księgę w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych w poszczególnych państwach członkowskich UE .
Będzie to ważny krok w kierunku uczynienia roli edukacji i szkoleń widoczniejszą w kontekście coraz bardziej otwartej Europy .
W części drugiej Aktu położono podwaliny pod zapewnienie jednolitemu rynkowi poparcia Europejczyków .
Jacques Delors powiedział kiedyś : " W jednolitym rynku nie można się zakochać ” .
Miał niewątpliwie rację , ale możemy niemniej spróbować uczynić go przydatnym dla obywateli .
Z tego powodu głosowałam za przyjęciem rezolucji Parlamentu Europejskiego , w której wyważono wolności pracowników oraz wymogi gospodarki społecznej .
W tej części Aktu znaleziono miejsce dla elementów bardzo ważnych z punktu widzenia Europejczyków takich jak usługi publiczne , infrastruktura komunikacyjna , solidarność i zatrudnienie , jak również ochrona konsumentów .
Wypracowana równowaga dowodzi pełnej świadomości Komisji , że rynek nie może działać przeciwko obywatelom , ale musi im służyć zarówno na krótszą , jak i na dłuższą metę .
Wysiłki na rzecz utworzenia jednolitego rynku zostały skoncentrowane na rynku i jego organizacji , w bardzo niewielkim stopniu natomiast na problemach i prawach obywateli , pracowników i konsumentów , co może wyjaśniać niechęć i zmęczenie Europejczyków w odniesieniu do rynku wewnętrznego .
Obywatele powinni znaleźć się w centrum jednolitego rynku .
Zostało to jasno powiedziane we wstępie do dokumentu ; jednak propozycje dotyczące realizacji tego celu są do tego niewystarczające .
Przyznając , że Europejczycy w przeważającej większości odrzucają jednolity rynek , w sprawozdaniu przyznaje mu się zarazem centralne miejsce w systemie Wspólnoty .
Wyrażona chęć wzmocnienia prawodawstwa socjalnego i uwzględnienia trosk obywateli , choć niewątpliwie godna uznania , nie znajduje zastosowania w obliczu zasad jednolitego rynku , jako że panuje na nim obecnie wolna i niezakłócona konkurencja .
Sprawozdanie jest wewnętrznie sprzeczne i wprowadza w błąd .
Wysiłki na rzecz pobudzenia tego rynku powinny skupiać się na troskach i prawach społeczeństwa oraz przedsiębiorstw , przynosząc im wymierne korzyści .
W prawodawstwie odnoszącym się do jednolitego rynku muszą też znaleźć się odwołania do praw socjalnych ; trzeba także zaproponować środki zwiększające mobilność obywateli i zapewniające możliwość przenoszenia ich uprawnień emerytalnych .
To jedyny sposób pozwalający z powodzeniem zbudować kompletny i działający jednolity rynek .
Ponad pół wieku temu kraje europejskie zjednoczyły się , by utworzyć jednolity rynek .
Sądzimy , że udało się go ustanowić ćwierć wieku temu , pozostaje jednak wiele kwestii , które musimy rozwiązać , by jednolity rynek działał skutecznie , a Unia Europejska była konkurencyjna .
Uważam , że spośród wszystkich środków , które omówiono i wzmiankowano w przyjętym przez nas dokumencie , szczególnie ważne są dwa aspekty : uczenie się przez całe życie i zmniejszenie bezrobocia wśród młodych ludzi oraz ustanowienie i funkcjonowanie jednolitego rynku energii .
Jeżeli chodzi o młodych ludzi , są oni właśnie tym segmentem społeczeństwa , który będzie zamieszkiwać tworzoną przez nas Europę .
Dlatego też musimy stworzyć dla nich wszelkie sposobności , by mogli dostosować się do warunków i zaangażować w budowę swojej przyszłości .
Rynek energii jest nowym obszarem polityki UE .
Inteligentne sieci energetyczne odegrają bez wątpienia wielką rolę w gospodarce przyszłości , dlatego więc nie wolno nam ociągać się - musimy poświęcić wystarczającą uwagę i zasoby ich tworzeniu oraz doskonaleniu .
Zgadzam się z przedmiotową rezolucją , ponieważ największy nacisk należy położyć na podstawowe prawa socjalne oraz zagwarantowanie praw konsumentów i swobodnego przepływu pracowników , towarów oraz działalności gospodarczej .
Jednolity rynek musi stworzyć warunki dla trwałego wzrostu i wyższego zatrudnienia , a obywatele muszą znaleźć się w jego centrum .
W związku z tym bardzo ważne jest unikanie zakłóceń konkurencji .
Jednolity rynek pozostanie konkurencyjny , jeżeli respektowane będą wszystkie prawa socjalne .
Musimy zagwarantować i stale umacniać mechanizmy ochrony społecznej oraz prawa pracowników , zapewniając godziwe warunki pracy .
Zgadzam się z propozycją uniemożliwiającą pracę na terytorium państwa członkowskiego , jeżeli nie są przestrzegane jego przepisy dotyczące wynagrodzenia i warunków pracy .
Trzeba w pełni wcielić w życie zasadę równej płacy za pracę o równej wartości .
Trzeba usunąć bariery dla swobodnego przepływu pracowników .
Musimy otworzyć rynki pracy w państwach członkowskich dla wszystkich pracowników europejskich , ale regulacja tych rynków musi nastąpić zgodnie z zasadami obowiązującymi na rynkach pracy odpowiednich państw członkowskich , wliczając w to skandynawski model układów zbiorowych .
Bardzo ważne jest , aby dać państwom członkowskim prawo do samodzielnego decydowania , czy powinny przyznać obywatelom spoza UE prawo zamieszkiwania na swoim terytorium .
Aby jednolity rynek był ukierunkowany socjalnie , przemysł musi zostać poddany zrównoważonej restrukturyzacji , jak też muszą odbywać się stałe konsultacje z partnerami społecznymi .
Bardzo ważne jest zapewnienie sektorowi publicznemu możliwości skuteczniejszego angażowania przedsiębiorstw w jego działanie , aby obywatele mogli korzystać z wysokiej jakości , innowacyjnych usług publicznych , do których zagwarantowany będzie powszechny dostęp .
Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie jednolitego rynku dla Europejczyków , gdyż uważam , że Europa powinna przyjąć wspólne ramy regulacyjne spełniające potrzeby obywateli oraz niwelujące nierównowagę i dysproporcje panujące na rynku wewnętrznym .
Po kryzysie gospodarczym Europa potrzebuje rynku , gdzie w centrum strategii politycznej znajdą się pracownicy i konsumenci .
W dokumencie dotyczącym jednolitego rynku dla Europejczyków wzywa się do ściślejszej koordynacji między instytucjami europejskimi , państwami członkowskimi i przedsiębiorstwami w celu doskonalenia polityki formułowanej przez Parlament Europejski oraz zadbania , aby spełniała ona wszystkie potrzeby rynku europejskiego .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż zgadzam się z najważniejszymi priorytetami dokumentu przedstawionego Komisji przez Parlament .
Najważniejszą z przedstawionych propozycji jest wezwanie do przyjęcia środków mających na celu zwiększenie mobilności obywateli europejskich , w szczególności przez opublikowanie zielonej księgi w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych , w tym ocenę istniejących ram , oraz - w razie potrzeby - przedstawienie inicjatywy ustawodawczej zmierzającej do reformy tych ram w 2012 roku , jednocześnie oceniając wykonalność i wartość dodaną ogólnounijnych legitymacji zawodowych oraz " europejskiego paszportu umiejętności ” w 2011 roku .
To środek właściwy i mający związek z obecną sytuacją , którego celem jest zwiększenie mobilności w obrębie UE .
Nacisk należy też położyć na skierowane do Komisji wezwanie , aby do czerwca 2011 roku przedstawiła wniosek ustawodawczy dotyczący zagwarantowania dostępu do określonych podstawowych usług bankowych , a do końca 2011 roku poprawiła przejrzystość i porównywalność opłat bankowych , jak też wezwanie , by przedstawiła wniosek ustawodawczy mający na celu likwidację przeszkód napotykanych przez mobilnych pracowników , aby zapewnić pełną możliwość przenoszenia praw emerytalnych .
Jednolity rynek pracy dla Europejczyków to przede wszystkim miejsca pracy i tworzenie nowych miejsc pracy , co pomoże zbudować środowisko , w którym przedsiębiorstwa oraz obywatele będą mogli w pełni korzystać ze swoich praw . Istnieje potrzeba bardziej ambitnego podejścia do propozycji związanej z dyrektywą w sprawie delegowania pracowników , mającej na celu przegląd dyrektywy zapewniający - obok swobód gospodarczych - ochronę najbardziej postępowego prawa pracy oraz standardów i praktyk w zakresie stosunków pracy , a także przestrzeganie prawa do zbiorowej reprezentacji i rokowań , działań zbiorowych , w tym prawa do strajku , oraz pełne wdrożenie zasady równej płacy za pracę o tej samej wartości .
Konieczne jest rozwijanie europejskiej sieci transportowej przez wspólne ramy europejskiego finansowania , pobudzenie konkurencyjności i integrację oraz ułatwienie mobilności obywateli i pracowników dzięki przystępnym cenowo usługom .
Moim zdaniem niezwykle ważne są szkolenia i kwalifikacje , które są kluczowymi elementami tworzenia miejsc pracy i integracji społecznej , a w rezultacie powodzenia jednolitego rynku .
Wzywam państwa członkowskie do eliminacji barier hamujących mobilność pracowników z nowych państw członkowskich , biorąc pod uwagę pozytywny wpływ mobilności pracowników w kontekście kryzysu finansowego i gospodarczego .
Pełne wdrożenie pozbawionego barier i konkurencyjnego jednolitego rynku jest niezbędnym elementem ożywienia gospodarki europejskiej oraz pobudzenia wzrostu , konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju w UE .
Wysiłki na rzecz ożywienia i wzmocnienia jednolitego rynku powinny też koncentrować się na problemach i prawach obywateli , konsumentów , użytkowników usług publicznych oraz przedsiębiorstw i przynosić im wymierne korzyści w celu przywrócenia ich pełnego zaufania do projektu europejskiego oraz w celu lepszego uświadomienia im korzyści oferowanych przez jednolity rynek .
W tym kontekście należy przyjąć środki , które mogą zwiększyć mobilność Europejczyków i zapewnić ochronę konsumentów , jak też wzmocnić mechanizmy opieki społecznej i ochrony praw pracowników .
Głosowałem za przyjęciem sprawozdania pana posła Correi de Camposa , które dotyczy 19 inicjatyw w sprawie obywateli i jednolitego rynku zawartych w zaproponowanym przez komisarza Barniera Akcie o jednolitym rynku .
Poparłem przedmiotowe sprawozdanie , w którym przypomina nam się , jak ważne jest umieszczenie obywateli ponownie w centrum jednolitego rynku .
Jak dotąd wysiłki mające na celu dokończenie budowy słynnego " wielkiego rynku ” skupiały się na samym jednolitym rynku i jego organizacji .
Powinniśmy wykonać to zadanie raz jeszcze , zajmując się troskami i prawami obywateli , pracowników oraz konsumentów .
Wzywam Komisję do poparcia najważniejszych priorytetów zawartych w rezolucji .
W szczególności pragnę wspomnieć tutaj o trzech pilnych celach , które mogą uczynić jednolity rynek atrakcyjniejszym w oczach naszych współobywateli : poprawie mobilności ( jeżeli chodzi na przykład o uznawanie kwalifikacji zawodowych lub możliwości przenoszenia uprawnień emerytalnych w przypadku mobilnych pracowników ) , przedłużeniu i rozszerzeniu zakresu rozporządzenia w sprawie roamingu - w szczególności zaproponowaniu pułapu cen detalicznych za roaming danych - oraz wreszcie dostępności podstawowych usług bankowych , jak też przejrzystości i porównywalności opłat bankowych w Europie .
W dniu 11 listopada 2010 r . Komisja przyjęła projekt komunikatu dotyczącego odbudowy zaufania Europejczyków do jednolitego rynku .
Akt o jednolitym rynku będzie przedmiotem dyskusji do dnia 28 lutego 2011 r .
Ogólne podejście zaproponowane przez Komisję stanowi kontynuację sprawozdania Mario Montiego dla przewodniczącego Komisji Europejskiej pt. " Nowa strategia na rzecz jednolitego rynku ” .
Zgodnie z art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej podejście to ma na celu ugruntowanie " społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej konkurencyjności zmierzającej do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego oraz wysokiego poziomu ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego ” przez umieszczenie w centrum jednolitego rynku przedsiębiorstw , zwłaszcza MŚP , oraz Europejczyków .
W komunikacie Komisji pt. " W kierunku Aktu o jednolitym rynku - w stronę społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej konkurencyjności - 50 propozycji na rzecz wspólnej poprawy rynku pracy , przedsiębiorczości i wymiany ” , a szczególnie w jego rozdziale II " Odzyskanie zaufania dzięki umieszczeniu Europejczyków w centrum jednolitego rynku ” , przedstawiono 19 inicjatyw dotyczących społecznego wymiaru jednolitego rynku .
Pełne wdrożenie jednolitego rynku będzie decydującym krokiem pozwalającym Unii Europejskiej w pełni rozwinąć jej potencjał w dziedzinie inteligentnego , sprzyjającego włączeniu społecznemu i trwałego wzrostu .
Wymaga to harmonizacji ustawodawstwa krajowego , by wesprzeć swobodny przepływ osób , towarów , usług i kapitału .
Dobrze prosperujący i dynamiczny rynek wewnętrzny zależy od naszej zdolności do formułowania polityki wspomagającej wzrost , zatrudnienie i innowacje .
Dzisiejszym głosowaniem Parlament kolejny raz dowodzi , że społeczeństwo musi być centralnym elementem ożywienia jednolitego rynku , gdyż ludzie są najważniejszymi podmiotami zdolnymi puścić w ruch samonapędzające się mechanizmy wzrostu i innowacji .
Dokończenie budowy jednolitego rynku ściśle wiąże się z integracją z innymi obszarami polityki takimi jak konkurencja , przemysł , energetyka czy transport .
Ważne jest , że podjęliśmy tak szeroką dyskusję nad wspólnym , jednolitym , europejskim rynkiem , który funkcjonuje od 20 lat , a nie osiągnął w pełni możliwych sukcesów .
Pomimo całego ustawodawstwa , zaleceń oraz wzajemnych zapewnień , nie możemy mówić o realizacji w pełni jednolitego rynku , a przecież bez jednolitych rynków w ogóle nie będzie zjednoczonej Europy .
To w kreowaniu jednolitego rynku kryje się potencjał pogłębiania idei Unii .
Dlaczego wciąż nie udaję się stworzyć rynku bez barier , pomimo powszechnej zgody państw na ten właśnie kierunek polityki ? !
Zbyt mocno zakotwiczone partykularyzmy narodowe stoją na drodze do budowania wspólnego rynku .
Musimy znieść bariery protekcjonistyczne , aby móc ożywić jednolity rynek .
Zgadzam się ze stanowiskiem , iż struktury i procesy zarządzania jednolitym rynkiem są zbyt złożone .
Wynika to głównie ze zbyt dużego zróżnicowania wewnątrz Unii .
Umocnienie i wprowadzenie jednej waluty w całej Unii jest warunkiem stworzenia nowej jakości wspólnego rynku .
Wspólny rynek nie może być tylko dla dużych firm , ale także dla małych i średnich przedsiębiorstw , a głównie dla konsumentów .
Przejrzystość i jednolitość to nasz cel .
Stworzenie w pełni jednolitego rynku jest dla nas celem priorytetowym , dlatego corocznie Rada Europejska i Parlament Europejski powinny ocenić stan jednolitego rynku , co pozwoli nam na monitorowanie , w jakim wymiarze udało się nam osiągnąć zakładane cele .
Celem przedmiotowego sprawozdania jest usprawnienie środków służących umieszczeniu obywateli w centrum jednolitego rynku przy skupieniu się na 19 inicjatywach mających zaspokoić ich potrzeby .
Moim zadaniem bardzo ważne jest przywrócenie zaufania Europejczyków do projektu europejskiego , a w tym celu wysiłki muszą skoncentrować się na problemach i prawach obywateli , konsumentów , użytkowników usług publicznych oraz przedsiębiorstw .
Niezbędne jest przyjęcie całościowego podejścia do jednolitego rynku , które będzie w stanie zaradzić deficytowi demokracji odczuwanemu zarówno przez społeczeństwo europejskie , jak i podmioty publiczne oraz prywatne .
Sprzyjanie mobilności poprzez eliminację barier administracyjnych i podatkowych oraz harmonizację kwalifikacji , inwestycje w projekty transgraniczne w różnych obszarach , koordynacja działań służb celnych oraz monitorowanie krajowych rynków , jak też przedłużenie i rozszerzenie zakresu rozporządzenia w sprawie roamingu są przykładami działań , które moim zdaniem są kluczowe dla przybliżenia ludziom projektu europejskiego .
Warto jednak podkreślić raz jeszcze , że aspektowi społecznemu jednolitego rynku powinny towarzyszyć zarządzanie polityczne i partnerstwo między UE a organami krajowymi , jak też wymiar gospodarczy , co ułatwi wzrost gospodarczy i uczyni Europę bardziej konkurencyjną .
Ta konkretna rezolucja w sprawie jednolitego rynku dla Europejczyków umieszcza w centrum obywateli .
Zachęcając do mobilności i wymian niezależnie od pochodzenia , wieku lub zawodu , sprawozdanie to stanowi krok naprzód w kierunku europejskiego rynku pracy .
Ponadto wskazane w przedmiotowej rezolucji środki ochrony socjalnej są niezwykle ważne z punktu widzenia uregulowania rynku i wsparcia bazującego na solidarności modelu gospodarki społecznej .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż skupiono się w nim na potrzebie wspierania projektów niosących wartość dodaną dla Europy , na potrzebie nowej polityki przemysłowej i rozwoju regionalnego poprzez inwestowanie w klastry w regionach .
Głosuję za jego przyjęciem również dlatego , że sprzyja ono stworzeniu jednolitego rynku energii poprzez ograniczenie zależności energetycznej oraz stworzenie bardziej konkurencyjnej infrastruktury i cen dla konsumentów .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowej rezolucji w sprawie jednolitego rynku sprzyjającego przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu .
Jednolity rynek ma zasadnicze znaczenie zarówno dla przedsiębiorstw , jak i dla konsumentów . Szczególną uwagę należy poświęcić małym i średnim przedsiębiorstwom , które mają największy potencjał w zakresie dalszego rozwoju i zwiększenia zatrudnienia .
Zgadzam się z opinią sprawozdawcy , że kolejnym ważnym aspektem jednolitego rynku jest pobudzenie handlu elektronicznego oraz utworzenie jednolitego rynku cyfrowego .
Jest to proces bardzo złożony , biorąc pod uwagę różnice w systemach podatkowych , prawie zobowiązań i wymogach związanych z prowadzeniem działalności w poszczególnych państwach członkowskich UE , ale nie należy ustawać w wysiłkach w tej dziedzinie .
Istnieje też potrzeba koordynacji polityki fiskalnej , gdyż wprowadzenie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych uczyniłoby jednolity rynek lepszym otoczeniem biznesowym dla przedsiębiorstw europejskich .
Aby osiągnąć cele strategii UE 2020 , konieczne jest stworzenie na jednolitym rynku warunków do inteligentnego i trwałego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu .
W celu stworzenia takich warunków gospodarczych dla przedsiębiorstw , które pozwolą im na wykorzystanie sposobności , jakie stwarza jednolity rynek umożliwiający im rozwój i zwiększanie konkurencyjności , konieczne jest lepsze zarządzanie gospodarcze w Unii Europejskiej .
Wielką zaletą jednolitego rynku było usunięcie przeszkód w swobodnym przemieszczaniu się oraz harmonizacja przepisów , co zwiększyło integrację , wzrost gospodarczy i solidarność w Europie .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , by zwiększyć zaufanie do jednolitego rynku na wszystkich szczeblach oraz usunąć obecne bariery utrudniające przedsiębiorstwom dostęp do rynku .
Jednolity rynek oparty na wolnej i uczciwej konkurencji jest głównym celem reformy gospodarczej UE i stanowi dla Europy podstawową przewagę konkurencyjną w globalnej gospodarce .
Sprawnie funkcjonujący oraz oparty na wolnej i uczciwej konkurencji jednolity rynek jest głównym celem reformy gospodarczej UE .
Obecnie rynek wewnętrzny pozostaje rozdrobniony , a utrzymujące się przeszkody administracyjne i regulacyjne wywierają negatywny wpływ na wszystkie firmy , a szczególnie małe i średnie przedsiębiorstwa , które nie są w stanie w pełni wykorzystać wszystkich zalet oferowanych przez jednolity rynek .
Nie uregulowano licencjonowania praw autorskich w UE , co ma bezpośredni wpływ na podrabianie i piractwo .
Zmniejsza to zaufanie przedsiębiorstw do handlu elektronicznego i przyczynia się do rozdrobnienia przepisów o ochronie praw własności intelektualnej , co z kolei hamuje innowacyjność na jednolitym rynku .
Szczególnie ważne jest prawidłowe rozwiązanie kwestii zamówień publicznych , które stanowią 17 % PKB UE .
Do tej pory zamówienia transgraniczne stanowią niewielki odsetek całego rynku zamówień publicznych , gdyż MŚP nadal dysponują ograniczonym dostępem do rynków zamówień publicznych .
Usługi to sektor kluczowy dla wzrostu gospodarczego i zatrudnienia , ale jednolity rynek usług jest wciąż słabo rozwinięty przede wszystkim z powodu luk i trudności napotykanych przez państwa członkowskie w związku z wdrażaniem dyrektywy o usługach .
Zgadzam się z propozycjami przedłożonymi w komunikacie Komisji " W kierunku Aktu o jednolitym rynku ” , sądzę jednak , że w celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania jednolitego rynku państwa członkowskie muszą poprawić sposób wdrażania inicjatyw UE , które już przyjęto , takich jak Small Business Act , co pomogłoby rozwiązać wiele problemów administracyjnych i regulacyjnych , z jakimi borykają się dziś przedsiębiorstwa z UE .
Panie Przewodniczący ! Aby utrzymać pozycję światowego lidera gospodarczego , Europa musi stale wspierać i stymulować rozwój gospodarczy .
Jednolity rynek europejski ma podstawowe znaczenie zarówno dla przedsiębiorców , jak i konsumentów .
Szczególną troską powinniśmy objąć małe i średnie przedsiębiorstwa , które napędzają wzrost gospodarczy i zapewniają znaczną liczbę miejsc pracy .
Poprzez innowacyjne rozwiązania oraz dogodne instrumenty finansowe należy wzmacniać ich konkurencyjność , dostęp do informacji czy udział w programach badawczych .
Ciekawym rozwiązaniem jest propozycja stworzenia obligacji na rzecz projektów , co umożliwi przedsiębiorstwom gromadzenie funduszy .
Ważnym elementem gospodarki powinien być także jednolity rynek cyfrowy .
Należy wpłynąć na pobudzenie zwłaszcza handlu elektronicznego , który przyczynia się do wzrostu transgranicznej wymiany handlowej .
Konieczne wydaje się również stworzenie patentu unijnego , oraz jednolitego systemu sądowego rozstrzygania sporów patentowych .
Jestem przekonany , że działający sprawnie jednolity rynek przyczyni się do trwałego wzrostu gospodarczego , popieram zatem rezolucję .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż moim zdaniem w celu pomyślnego ożywienia jednolitego rynku UE oraz zwiększenia konkurencyjności światowej Unii jako całości i stworzenia nowych miejsc pracy trzeba przyjąć oraz wdrożyć liczne środki na rzecz trwałego wzrostu i rozwoju gospodarczego .
Uważam też , że bardzo ważna jest koordynacja tych środków ze środkami na rzecz rozwoju regionalnego i ich wzajemne uzupełnianie się , aby uniknąć koncentracji przemysłu , przedsiębiorstw i usług w pewnych regionach , podczas gdy inne , bardziej odległe regiony zostałyby pozostawione samym sobie .
W sprawozdaniu zajęto się także licznymi innymi kwestiami wpływającymi na życie codzienne obywateli , konkurencyjnością przedsiębiorstw , jak również tworzeniem nowych miejsc pracy w Europie - badaniem i promowaniem nowych technologii , jak też rozwojem i rozbudową infrastruktury transportowej , energetycznej oraz telekomunikacyjnej .
Ponadto w dokumencie poruszono zagadnienie ważne dla Litwy , zwracając uwagę na potrzebę unowocześnienia infrastruktury energetycznej w krajach Europy Wschodniej , co umożliwi ich przyłączenie do zachodnioeuropejskich sieci energetycznych .
W tej dziedzinie podkreśla się też kwestię przystępnych cen energii dla konsumentów w całej Europie .
W sprawozdaniu zachęca się też do współpracy między Komisją a państwami członkowskimi w celu stworzenia skuteczniejszych i bardziej ekologicznych systemów transportowych oraz ich upowszechniania , jak też rozwoju międzynarodowego handlu elektronicznego , a także usprawnienia systemów płatności internetowych .
Unia Europejska jest jedną z czołowych gospodarek świata , motorem której są małe i średnie przedsiębiorstwa .
UE musi zwracać szczególną uwagę na te podmioty , które najbardziej odczuły skutki kryzysu gospodarczego , choćby dlatego , że mają one największy potencjał w dziedzinie wzrostu i zatrudnienia .
W związku z tym wysiłki Europy powinny bezdyskusyjnie koncentrować się na pobudzaniu trwałego wzrostu gospodarczego .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż zidentyfikowano w nim właściwe priorytety w odniesieniu do budowy sprawniejszego jednolitego rynku zdolnego lepiej spełnić potrzeby europejskich przedsiębiorstw i przyśpieszyć wzrost .
Zgadzam się zatem z wytycznymi przedstawionymi w tym dokumencie , które w mojej opinii mogą aktywnie przyczynić się do przekształcenia jednolitego rynku w innowacyjne , przyjazne dla przedsiębiorstw środowisko oparte na gospodarce cyfrowej i rzeczywiście swobodnym przepływie usług .
Aby osiągnąć ten cel , trzeba wspierać handel elektroniczny , który może pobudzić transgraniczną wymianę handlową , jak też wspierać koordynację polityki fiskalnej oraz dalsze usprawnienie procedur dotyczących transgranicznych zamówień publicznych , gdyż pod tym względem europejskie MŚP pozostają w tyle .
Głosowaliśmy za przyjęciem sprawozdania w sprawie jednolitego rynku sprzyjającego przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu .
Nie zgadzamy się jednak ze stwierdzeniem , że różnice w przepisach podatkowych mogą skutkować znaczącymi przeszkodami w transakcjach transgranicznych , a proponowana przez profesora Montiego w jego sprawozdaniu koordynacja krajowej polityki podatkowej przyniesie znaczną wartość dodaną przedsiębiorstwom i obywatelom .
Opowiadamy się natomiast za koordynacją między państwami członkowskimi , aby zapobiec unikaniu opodatkowania i rajom podatkowym dla przedsiębiorstw .
Stawki opodatkowania winny pozostać w gestii państw członkowskich .
Moim zdaniem środki opisane w sprawozdaniu są niezbędnymi elementami budowy funkcjonalnego jednolitego rynku , na którym zasadą jest zdrowa i owocna konkurencja .
Zdecydowanie zgadzam się , że musimy stworzyć jednolity rynek cyfrowy , gdyż brak stosownych zasad w znaczącym stopniu pogarsza efektywność rynku europejskiego , zwłaszcza w ostatnim czasie , zważywszy na postępy techniczne innych krajów , które konkurują z nami gospodarczo .
Musimy uwzględnić ogromny potencjał handlu elektronicznego , zwłaszcza w kontekście wzrostu handlu transgranicznego oraz , jak już wspomniałam , wynikającego z niego wzrostu konkurencji na rynku .
Ponadto zgadzam się , że musimy podjąć działania na dwóch innych frontach : sektora usługowego i MŚP .
Niezbędne jest właściwe wdrożenie dyrektywy usługowej oraz reforma ram regulacyjnych dotyczących standardów , by objęły one te kwestie .
Ponadto czekamy na przedłożenie prawodawstwa przez Komisję Europejską .
Wreszcie , jak mówiłam podczas innych debat , musimy zidentyfikować nowe zachęty oraz silniej wesprzeć małe i średnie przedsiębiorstwa , które stanowią kręgosłup naszego rynku , tworząc tak wiele miejsc pracy .
na piśmie - ( RO ) Moim zdaniem Europa zyska na poprawie dostępu dla wszystkich przedsiębiorstw , w tym małych i średnich , do informacji o wsparciu finansowym dla innowacji , o jakie można się ubiegać . Zwiększy to zaangażowanie tych podmiotów w programy badawcze , a zwłaszcza w partnerstwa publiczno-prywatne w celu prowadzenia programów badawczych i służących innowacjom .
Moim zdaniem nie wykorzystujemy w wystarczającym stopniu potencjału oferowanego przez te przedsiębiorstwa .
W związku z tym UE musi wspierać rozszerzanie działalności tego sektora , również na szczeblu transgranicznym , jak też umożliwić mu korzystanie ze wszystkich sposobności dostępnych obecnie w ramach jednolitego rynku .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie jednolitego rynku sprzyjającego przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu , gdyż uważam , że bardzo wzmocni ono nasz rynek wewnętrzny z korzyścią dla wszystkich obywateli .
W istocie sprawozdanie to ma przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności przemysłu , zrównoważonego rozwoju oraz tworzenia miejsc pracy .
Gospodarka Unii Europejskiej jest jedyna w swoim rodzaju , obejmuje bowiem 500 milionów konsumentów .
Utrzymanie i doskonalenie europejskiego rynku wewnętrznego oraz krzewienie wiedzy o nim zapewni większy , pozbawiony barier handlowych przepływ towarów i usług między państwami członkowskimi .
W czasach zaciskania pasa przyśpieszenie wzrostu naszej gospodarki jest kwestią krytyczną .
Zgadzam się , że należy podjąć dalsze kroki w celu zagwarantowania właściwego wdrożenia dyrektyw usługowej i w sprawie kwalifikacji zawodowych .
Dzięki ich należytemu wdrożeniu obywatele europejscy będą mogli pracować w innych państwach członkowskich oraz świadczyć usługi bez poważnych obciążeń administracyjnych .
Jednym z najważniejszych celów Unii Europejskiej jest stworzenie obszaru bez barier .
W sprawozdaniu opowiedziano się też za wsparciem dla MŚP , które bardzo go teraz potrzebują .
Jako że Europa jest największą gospodarką świata , wdrożenie jednolitego rynku jest kluczowym elementem sprzyjającym budowie zaufania i poczucia bezpieczeństwa wśród obywateli oraz przedsiębiorstw .
Kryzys , jakiego doświadcza świat ogólnie , a Europa w szczególności , każe nam zastanowić się nad przyszłością UE oraz środkami , które musimy zastosować , by ożywić gospodarkę europejską .
W październiku 2010 roku Komisja przyjęła komunikat zatytułowany " W kierunku Aktu o jednolitym rynku ” , będący kontynuacją sprawozdania profesora Montiego " Nowa strategia na rzecz jednolitego rynku ” .
Wśród jego celów znalazło się wdrożenie działań umożliwiających przedsiębiorstwom szybszy , trwalszy i sprawiedliwszy wzrost .
Cieszę się z przyjęcia tego sprawozdania , gdyż jego celem jest między innymi zmniejszenie obciążeń biurokratycznych spoczywających na małych i średnich przedsiębiorstwach ( MŚP ) przez udostępnienie im kredytów i inwestycje w innowacje oraz modernizację usług , na przykład poprzez elektroniczne zarządzanie , jak też dzięki wdrożeniu gospodarki cyfrowej .
Są to filary strategii Europa 2020 , która wydatnie przyczyni się do zwiększenia konkurencyjności jednolitego rynku i pobudzenia jego wzrostu .
To kolejne sprawozdanie z pakietu dotyczącego konsolidacji jednolitego rynku .
Zawiera ono bezwstydną pochwałę rynku i wolnej konkurencji w obliczu oczywistej katastrofy spowodowanej taką polityką i jej straszliwych konsekwencji , które odczuwają dziś pracownicy , małe i średnie przedsiębiorstwa ( MŚP ) oraz ogólnie ludzie , zwłaszcza w krajach o słabszych gospodarkach .
Spójrzmy na przykładowe cytaty ze sprawozdania , choćby dotyczące energetyki : " zwraca uwagę na znaczenie w pełni operacyjnego wewnętrznego rynku energii [ ... ] ; podkreśla , że wewnętrzny rynek energii powinien sprzyjać utrzymaniu cen przystępnych dla konsumentów i przedsiębiorstw ” .
Jest tu oczywista sprzeczność i fałsz .
Trzeba tylko spojrzeć na to , co dzieje się w Portugalii , by zdać sobie sprawę , że liberalizacja doprowadziła do prywatyzacji , wysokich cen dla przedsiębiorstw i konsumentów oraz przekraczających miliard euro zysków dla udziałowców EDP - Energias de Portugal , S.A. , jak też podobnych kwot w przypadku Galp Energia , SGPS , S.A. i innych spółek z sektora .
To samo można powiedzieć o sektorach takich jak poczta , telekomunikacja czy usługi finansowe .
To kolejne sprawozdanie z pakietu komunikacyjnego Komisji na temat Aktu o jednolitym rynku , który zaproponowano w sprawozdaniu profesora Montiego " Nowa strategia na rzecz jednolitego rynku ” .
Jest to też kolejny pean na cześć wolnej konkurencji , choć pomija się jej istotę , by zataić , jaki dynamit kryje się w tym prezencie dla pracowników , małych i średnich przedsiębiorstw ( MŚP ) , a zwłaszcza obywateli krajów o słabszych gospodarkach .
Przyjrzyjmy się przykładowym fragmentom sprawozdania , zwłaszcza dotyczącym energetyki :
" zwraca uwagę na znaczenie w pełni operacyjnego wewnętrznego rynku energii [ ... ] ; podkreśla , że wewnętrzny rynek energii powinien sprzyjać utrzymaniu cen przystępnych dla konsumentów i przedsiębiorstw ” .
Trzeba tylko spojrzeć na to , co dzieje się w Portugalii , by zdać sobie sprawę , że liberalizacja doprowadziła do prywatyzacji , wysokich cen dla przedsiębiorstw i konsumentów oraz przekraczających miliard euro zysków dla udziałowców EDP - Energias de Portugal , S.A. , jak też podobnych kwot w przypadku Galp Energia , SGPS , S.A. i innych spółek z sektora .
Podobne rzeczy można powiedzieć o innych sektorach takich jak poczta czy telekomunikacja , nie wspominając już o usługach finansowych .
W związku z tym głosowaliśmy za odrzuceniem przedmiotowego sprawozdania .
na piśmie - Czwórka posłów do PE z ramienia irlandzkiej partii Fine Gael głosowała za przyjęciem sprawozdania w sprawie jednolitego rynku sprzyjającego przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu , gdyż popieramy ogólną wymowę rezolucji , sprzeciwiamy się jednak wspólnej skonsolidowanej podstawie opodatkowania osób prawnych , co wskazaliśmy w poprzednich wyjaśnieniach .
na piśmie - W sprawozdaniu pana posła Buşoia wezwano do stworzenia przyjaznego biznesowi jednolitego rynku , słusznie podkreślając znaczenie MŚP .
W stanowiącej część UE Szkocji dziesiątki tysięcy małych firm skorzystały z programu premii dla małych przedsiębiorstw rządu szkockiego . Powinno to posłużyć za przykład dobrej praktyki dla innych narodów Europy .
na piśmie - ( LT ) Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż w celu pomyślnego ożywienia jednolitego rynku UE oraz zwiększenia konkurencyjności światowej Unii jako całości i stworzenia nowych miejsc pracy trzeba przyjąć oraz wdrożyć liczne środki na rzecz trwałego wzrostu i rozwoju gospodarczego . Europa jest obecnie największą gospodarką świata .
Jednolity rynek ma zasadnicze znaczenie zarówno dla przedsiębiorstw , jak i dla konsumentów .
Może on jednak przyczynić się do jeszcze większego wzrostu i powstania jeszcze większej liczby miejsc pracy , a jego pełny potencjał nie został jeszcze osiągnięty .
Szczególną uwagę należy poświęcić małym i średnim przedsiębiorstwom , które mają największy potencjał w zakresie dalszego rozwoju i zwiększenia zatrudnienia .
Bardzo ważne jest zatem , aby wspierać trwały wzrost gospodarczy .
Sam jednolity rynek oraz działające na nim przedsiębiorstwa mają zasadnicze znaczenie dla przyszłego wzrostu gospodarki UE .
Jednolity rynek trzeba przekształcić w innowacyjne środowisko przyjazne dla przedsiębiorstw , opierające się na gospodarce cyfrowej i zapewniające swobodny przepływ usług .
W sprawnie działającym jednolitym rynku usług tkwi istotny potencjał sprzyjający wzrostowi gospodarczemu , a przez to odbudowie naszej gospodarki .
Jedynie trwały wzrost może zagwarantować tworzenie trwałych miejsc pracy .
Należy podejmować dalsze działania na rzecz właściwego wdrożenia dyrektywy w sprawie usług oraz dyrektywy w sprawie wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych .
Należy ponadto rozważyć kwestię wprowadzenia , w stosownych przypadkach , w całej UE legitymacji zawodowych , gdyż mogą one przyczynić się do poprawy sytuacji w zakresie swobodnego przemieszczania się obywateli UE oraz do uproszczenia procedur zatrudnienia w przedsiębiorstwach w UE .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż dostrzegam pilną potrzebę poprawy warunków funkcjonowania MŚP , aby uczynić Europę naprawdę konkurencyjną w skali świata .
Niezliczoną liczbę razy dowiedziono , że zmniejszenie obciążeń biurokratycznych spoczywających na MŚP skutkuje wzrostem gospodarczym i zwiększa ich konkurencyjność .
Nie dołożono jak dotąd wystarczających wysiłków , aby umożliwić MŚP działanie przy mniejszej liczbie przeszkód biurokratycznych i w efektywniejszy sposób .
MŚP są siłą napędową gospodarki europejskiej .
W świecie elektronicznym dochodzi do przełomowych zmian .
UE nie jest obecnie w pełni konkurencyjna na rynkach elektronicznych .
Oznacza to , że musimy podjąć wszelkie możliwe działania na rzecz wsparcia handlu elektronicznego , czyniąc realne postępy we wdrażaniu jednolitego europejskiego rynku cyfrowego .
Podjęto już ważne kroki , ale pozostało wiele do zrobienia , a musimy działać szybko .
Z zadowoleniem przyjmuję zawarte w sprawozdaniu propozycje dalszych działań w tej kwestii .
Sprawozdanie na temat jednolitego rynku sprzyjającego przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu jest moim zdaniem bardzo wyważone i sądzę , że wdrożenie proponowanych środków pobudzi wzrost jednolitego rynku , a więc ostatecznie również gospodarek państw członkowskich .
W szczególności zgadzam się z najważniejszymi priorytetami wskazanymi w sprawozdaniu , takimi jak stworzenie patentu UE oraz jednolitego systemu rozstrzygania sporów , nacisk na długoterminowe inwestycje w innowacyjnych sektorach , zwiększenie zaufania przedsiębiorstw i konsumentów do handlu elektronicznego , przyśpieszenie rozwoju handlu elektronicznego na jednolitym rynku , eliminacja przeszkód biurokratycznych stojących przed małymi i średnimi firmami w działalności transgranicznej oraz racjonalizacja procedur udzielania zamówień publicznych .
Jako że popieram wszystkie wspomniane środki i jestem przekonany o ich przydatności oraz płynących z nich korzyściach , głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Dążenie do celów określonych w strategii na rok 2020 wymaga od Europy stworzenia warunków sprzyjających wzrostowi i innowacjom dzięki inwestycjom oraz stanowczym działaniom na rynku europejskim .
Europa musi podtrzymać wzrost i promować skuteczne strategie na rynku wewnętrznym , których celem jest zwiększenie konkurencyjności oraz działanie na rzecz innowacji i badań .
Komisja musi zagwarantować wdrożenie pakietu , który zapewni osiągnięcie tych celów poprzez podjęcie działań na rzecz poprawy konkurencyjności na rynku krajowym .
Usprawnienie zarządzania gospodarczego w Unii Europejskiej jest więc ważnym krokiem , który umożliwi przedsiębiorstwom osiągnięcie jak największych korzyści dzięki jednolitemu rynkowi .
Do poparcia rezolucji skłoniły mnie między innymi propozycje stworzenia europejskich obligacji służących finansowaniu projektów i patentów ważnych na całym terytorium Europy .
Jednolity rynek jest ważnym celem .
Jako że w poszczególnych państwach członkowskich panują różne warunki , zadaniem UE musi być minimalizacja rozbieżności , co przyniesie korzyści wszystkim europejskim przedsiębiorstwom .
W części pierwszej Aktu omówiono plany Komisji dotyczące stworzenia środowiska sprzyjającego przedsiębiorczości .
Musimy zatem wspierać twórczość i innowacje z perspektywy zrównoważonego rozwoju łączącego konkurencyjność międzynarodową z ochroną MŚP .
W rezolucji Parlamentu Europejskiego poparto i rozszerzono zobowiązania Komisji , co skłoniło mnie do jej poparcia .
Przypomniano nam również o większej niż kiedykolwiek potrzebie wsparcia dla gospodarki realnej , w szczególności za pośrednictwem ambitnej europejskiej polityki przemysłowej .
Jeżeli chodzi o zaprowadzenie rzeczywiście jednolitego rynku dla MŚP , w rezolucji zaproponowano stworzenie statutu europejskiej spółki prywatnej , co dałoby bodziec do zakładania i prowadzenia w warunkach transgranicznych tych niezbędnych składników tkanki gospodarczej Unii .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż sądzę , że jednolity rynek jest niewątpliwie naszym głównym atutem z punktu widzenia światowej konkurencyjności .
Bez niego nie odgrywalibyśmy tak ważnej roli w utrzymywaniu światowej równowagi sił gospodarczych , zwłaszcza w czasie , gdy na arenie światowej pojawiają się nowe mocarstwa .
Postępy rynku wewnętrznego oraz dalszy rozwój regionów idą w parze , wspólnie budując potęgę Europy opartą na spójności i konkurencyjności .
Pod tym względem pragnę podkreślić szczególnie ważną rolę , jaką w integracji jednolitego rynku odgrywa polityka regionalna .
Moim zdaniem poprawa dostępności wszystkich regionów Unii Europejskiej jest bezwzględnie warunkiem wstępnym powstania dynamicznego i silnego jednolitego rynku .
Nowe państwa członkowskie są w specyficznej sytuacji i cechują się nadal niskim poziomem dostępności .
Wsparcie dla inwestycji w infrastrukturę i jej usprawnienie zwiększy konkurencyjność pozostających w tyle regionów oraz zapewni harmonijne działanie rynku wewnętrznego .
Pozwoli to znacząco poprawić konkurencyjność światową całej Unii Europejskiej .
W projekcie sprawozdania określono środki priorytetowe , które należy podjąć , aby zbudować silniejszy jednolity rynek , który będzie lepiej odpowiadał potrzebom przedsiębiorstw UE i który spowoduje osiągnięcie wyższych niż dotychczas wskaźników wzrostu .
Sprawozdawca przedstawił swoje priorytety w czterech grupach , a mają one na celu przekształcenie jednolitego rynku w innowacyjne środowisko przyjazne dla przedsiębiorstw , opierające się na gospodarce cyfrowej i zapewniające swobodny przepływ usług .
Jedynie trwały wzrost może zagwarantować tworzenie trwałych miejsc pracy .
W przedmiotowym sprawozdaniu zaproponowano dalszą liberalizację sektorów energetycznego i pocztowego oraz szersze zastosowanie dyrektywy usługowej pod pretekstem wspierania przedsiębiorstw i przyśpieszenia wzrostu .
W zgodzie z ideologią neoliberalną winą za spowolnienie wzrostu obciąża się regulacje administracyjne i ochronę usług publicznych .
Przywódcy europejscy nie wyciągnęli wniosków z kryzysu roku 2008 , ale trzeba dokonać radykalnej zmiany kierunku , idąc w stronę innej Europy .
Tematami komunikatu w sprawie Aktu o jednolitym rynku są przywództwo polityczne i zasada partnerstwa jako fundamentalne instrumenty ożywienia i pogłębienia jednolitego rynku .
Musimy doprowadzić do nowej dynamiki kontaktów między instytucjami oraz współpracy i zaangażowania państw członkowskich , jak również parlamentów narodowych oraz władz regionalnych i lokalnych , aby poprawić możliwość stosowania i jakość wdrożenia prawodawstwa dotyczącego jednolitego rynku .
Państwa członkowskie i instytucje europejskie muszą wspólnie zobowiązać się do monitorowania , oceny oraz modernizacji wdrożenia prawodawstwa europejskiego .
Małe i średnie przedsiębiorstwa ( MŚP ) są ważną siłą napędową naszej gospodarki .
Powinny one zyskać znacznie większe możliwości rozpoczynania i ekspansji działalności na rynku wewnętrznym .
Niezbędny jest w tym celu kapitał i MŚP muszą zyskać łatwiejszy dostęp do niego .
Kolejnym czynnikiem , który pomoże nam w zapewnieniu trwałego wzrostu gospodarek krajów europejskich , jest wsparcie dla sektora usług .
W tym celu niezbędny jest swobodny przepływ usług .
Cały rynek wewnętrzny musi stać się atrakcyjniejszy , aby można go było przekształcić w środowisko innowacyjne i sprzyjające biznesowi .
UE potrzebuje też cyfrowego rynku wewnętrznego , by poprawić konkurencyjność i działać na rzecz wzrostu .
Wszystkie przedsiębiorstwa z UE powinny korzystać z dobrodziejstw rynku wewnętrznego , nawet jeżeli wiele obszarów , jak handel elektroniczny , jest jeszcze niewystarczająco rozwiniętych .
Nie głosowałem za przyjęciem sprawozdania , gdyż sprawozdawca zaproponował wprowadzenie nowej strategii w zakresie VAT , nie wyjaśniając wystarczająco szczegółowo jej aspektów praktycznych .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , gdyż jednolity rynek jest bardzo ważnym czynnikiem z punktu widzenia przedsiębiorstw i wzrostu .
Dużą wagę należy przywiązać do innowacji i kreatywności oraz stosownego mechanizmu ich finansowania .
Innowacje stanowią podstawę dla szybkiego i trwalszego wzrostu oraz tworzenia miejsc pracy .
Przede wszystkim , aby zapewnić skuteczne funkcjonowanie mechanizmu finansowania , musimy stworzyć korzystne warunki dla długoterminowych inwestycji w sektory innowacyjne i tworzące miejsca pracy .
Szczególną uwagę należy poświęcić małym i średnim przedsiębiorstwom , które mają ogromny wpływ na gospodarkę europejską .
Jednolity rynek musi stać się lepszym środowiskiem dla MŚP , pomagając im w rozszerzeniu działalności transgranicznej , poprawiając ich dostęp do rynków kapitałowych i eliminując bariery administracyjne oraz fiskalne .
MŚP trzeba stworzyć warunki do uzyskania stosownego wsparcia w ramach unijnej polityki regionalnej , gdyż odgrywają one wielką rolę w zacieśnianiu więzów społecznych w obszarach miejskich lub słabo zaludnionych .
Europejski sektor bankowy musi mieć pluralistyczną strukturę , by zaspokoić potrzeby MŚP w dziedzinie finansowania .
Bardzo ważne jest ustanowienie jaśniejszych ram w zakresie VAT i wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych .
Moim zdaniem trzeba też pilnie przyjąć statut europejskiej spółki prywatnej , aby ułatwić zakładanie oraz transgraniczne funkcjonowanie małych i średnich przedsiębiorstw .
Trzeba zracjonalizować procedury zamówień publicznych .
Musimy uczynić warunki transgranicznych zamówień korzystniejszymi w celu zapewnienia wzajemności w stosunkach z krajami uprzemysłowionymi oraz głównymi gospodarkami wschodzącymi .
Kryzys finansowy i gospodarczy zmobilizował UE do poszukiwania nowych zasad oraz systemów zapewniających równowagę i wzrost ; podstawy dla stworzenia Aktu o jednolitym rynku dało sprawozdanie Mario Montiego .
Głównym celem jest zapewnienie wzrostu i rozwoju , ale też bezpieczeństwa oraz gwarancji dla małych i średnich przedsiębiorstw , inwestorów i konsumentów , jak też wszystkich uczestników rynku , których działalność handlową trzeba ułatwić .
Mój głos za przyjęciem tego dokumentu oznacza nie tylko poparcie dla jego sformułowań , ale też realne zobowiązanie wobec obywateli do doskonalenia regulacji oraz zapewnienia równych szans w zakresie inwestowania i konsumpcji dla sektorów publicznego i prywatnego w ramach nieustannie rozwijającego się systemu .
W przedmiotowym sprawozdaniu Parlament przedstawia pięć najważniejszych priorytetów mających na celu konsolidację jednolitego rynku sprzyjającego przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu : utworzenie patentu UE i jednolitego systemu rozstrzygania sporów patentowych ; finansowanie innowacji ; promocję handlu elektronicznego ; poprawę dostępu małych i średnich przedsiębiorstw do jednolitego rynku i zwiększenie ich udziału w nim ; oraz usprawnienie procedur związanych z zamówieniami publicznymi .
Zgadzam się z przedstawionymi priorytetami , dlatego też głosowałam za przyjęciem omawianego sprawozdania .
Pragnę ponownie wyrazić przekonanie , że stworzenie patentu UE oraz jednolitego systemu rozstrzygania sporów patentowych jest niezbędnym elementem wspierania innowacyjności i kreatywności w ramach jednolitego rynku .
Wiemy , że innowacyjność i kreatywność są czynnikami wzrostu .
W związku z tym środkiem uważam , iż Komisja i państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę znaczenie innowacji dla szybkiego i trwałego wzrostu , jak też tworzenia miejsc pracy .
Sposobem na pobudzenie wzrostu jest zapewnienie właściwego finansowania innowacji , zwłaszcza poprzez stworzenie europejskich papierów dłużnych służących finansowaniu projektów UE .
Jednolity rynek trzeba ożywić i dokończyć dzieła jego budowy , aby zrealizować cele strategii Europa 2020 i zapewnić większe możliwości wzrostu przedsiębiorstwom , w tym przedsiębiorstwom gospodarki społecznej ( spółdzielniom , stowarzyszeniom , towarzystwom wzajemnym oraz fundacjom ) , a także większą liczbę lepszych miejsc pracy , jak również właściwą ochronę praw pracowników oraz konsumentów europejskich .
Wzywam do stworzenia bardziej przyjaznego dla MŚP środowiska regulacyjnego poprzez przeprowadzenie wnikliwej oceny wpływu wszelkich nowych środków regulacyjnych lub ustawodawczych dotyczących MŚP z myślą o ograniczaniu biurokracji , poprawie konkurencyjności i promowaniu wysokiej jakości zatrudnienia .
Niezbędne jest też zachowanie istniejących przepisów z zakresu zdrowia i bezpieczeństwa pracowników .
W ramach wniosku Komisji konieczne jest opublikowanie strategii dotyczącej podatku VAT , gdyż lepsza koordynacja podatkowa między państwami członkowskimi jest potrzebna , by uniknąć nieuczciwej konkurencji podatkowej i zakłóceń w funkcjonowaniu rynku .
Moim zdaniem wniosek w sprawie dyrektywy wprowadzającej wspólną skonsolidowaną podstawę opodatkowania osób prawnych przyczyni się do poprawy konkurencyjności MŚP , szczególnie poprzez ograniczanie obciążeń wynikających ze złożoności procedur administracyjnych , a także eliminację wysokich kosztów generowanych przez potrzebę przestrzegania różnych krajowych przepisów podatkowych , a co za tym idzie wywrze korzystny wpływ na finanse publiczne i zatrudnienie .
Należy zatem wdrożyć środki umożliwiające budowę silniejszego jednolitego rynku , który będzie lepiej odpowiadał potrzebom przedsiębiorstw w UE , zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw , co uczyni go środowiskiem sprzyjającym innowacji , opierającym się na gospodarce cyfrowej i zapewniającym rzeczywiście swobodny przepływ usług .
Sprawnie działający jednolity rynek jest niezbędny dla zapewnienia konkurencyjności , tworzenia miejsc pracy i trwałego wzrostu w Europie .
Dlatego też głosowałem za przyjęciem doskonałego sprawozdania pana posła Buşoia , w którym przedstawiono kilka priorytetów dotyczących usprawnienia funkcjonowania jednolitego rynku , jak też wnioski ustawodawcze mające posłużyć osiągnięciu tych celów .
Musimy przyśpieszyć tworzenie patentu wspólnotowego , zracjonalizować procedury zamówień publicznych i wyraźniej pobudzić gospodarkę cyfrową , zwiększając zaufanie przedsiębiorstw oraz obywateli do handlu elektronicznego .
Wreszcie , pragnę wskazać dwie ważne dźwignie wzrostu , które trzeba pilnie wykorzystać .
Pierwszą są wprowadzane w długim okresie innowacje sprzyjające ekologicznej transformacji gospodarki .
Można ich dokonywać , wprowadzając obligacje unijne - chodzi konkretnie o sektory energetyczny , transportowy i telekomunikacyjny .
Drugą jest zwiększenie udziału MŚP w jednolitym rynku poprzez rozwój źródeł ich finansowania oraz poprawę ich dostępu do rynków kapitałowych , eliminację barier fiskalnych dla działalności transgranicznej i rewizję ram zamówień publicznych , co uczyni procedury elastyczniejszymi i mniej zbiurokratyzowanymi .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
W październiku 2010 roku Komisja przyjęła komunikat zatytułowany " W kierunku Aktu o jednolitym rynku ” w celu ożywienia jednolitego rynku .
W pierwszej części tego komunikatu zaproponowano działania , które mają zapewnić przedsiębiorstwom szybszy , trwały i sprawiedliwy wzrost . Europa jest obecnie największą gospodarką świata .
Może on jednak przyczynić się do jeszcze większego wzrostu gospodarczego i powstania jeszcze większej liczby miejsc pracy , a jego pełny potencjał nie został jeszcze osiągnięty .
Szczególną uwagę należy poświęcić MŚP , które mają największy potencjał w zakresie dalszego rozwoju i zwiększenia zatrudnienia .
Tematami komunikatu w sprawie Aktu o jednolitym rynku są przywództwo polityczne i zasada partnerstwa jako fundamentalne instrumenty ożywienia jednolitego rynku .
Dynamika kontaktów między instytucjami oraz współpracy i zaangażowania państw członkowskich , a zwłaszcza parlamentów narodowych oraz władz regionalnych i lokalnych , są mechanizmami , które poprawią możliwość stosowania i jakość wdrożenia prawodawstwa dotyczącego jednolitego rynku .
Uważam przedstawione środki za niezwykle ważne , dlatego też głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Pragnę tu wskazać szczególnie włączenie do wiosennej sesji Rady oceny stanu jednolitego rynku , publikację zielonej księgi z udziałem społeczeństwa obywatelskiego oraz władz regionalnych i lokalnych , publikację tabel korelacji , a wreszcie ograniczenie deficytu transpozycji dyrektyw oraz liczby związanych z nią błędów .
Zarówno państwa członkowskie , jak i instytucje europejskie muszą zaangażować się w monitorowanie , ocenę oraz modernizację wdrożenia prawodawstwa europejskiego , gdyż tylko to może zapewnić sukces polityki integracji .
Pragnę również wskazać , że zgodnie z zasadami pomocniczości oraz partnerstwa powinna wzrosnąć rola władz regionalnych i lokalnych .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania pana posła Buşoia , jak też za przyjęciem sprawozdań pani poseł Kalniete i pana posła Correi de Camposa .
We wszystkich trzech sprawozdaniach Parlamentu Europejskiego sporządzonych w odpowiedzi na przedstawiony przez Komisję Akt o jednolitym rynku zajęto się kwestiami ważnymi dla przemysłu europejskiego oraz małych i średnich przedsiębiorstw .
Uproszczenie prawodawstwa , redukcja biurokracji , walka z podrabianiem , znaczenie innowacji oraz zwiększenie dostępu do kredytów to aspekty , w których nasze przedsiębiorstwa oczekują niezbędnych interwencji ze strony Europy , by móc odzyskać konkurencyjność na rynkach międzynarodowych .
Z drugiej strony dla ożywienia i dokończenia budowy jednolitego rynku europejskiego naprawdę ważne jest ujednolicenie unijnej polityki podatkowej .
Polityka podatkowa jest tlenem , którego małe i średnie przedsiębiorstwa europejskie potrzebują , by się odrodzić . Nie możemy tu poprzestać na pierwszym bodźcu - trzeba stale wspierać ich konsolidację i wzrost .
Brak harmonizacji fiskalnej w Europie przyczynia się do nierównowagi między poszczególnymi terytoriami UE . Przykładem są północno-wschodnie Włochy i Słowenia , które konkurują ze sobą nie tylko stopniem rozwoju swoich gospodarek , ale też pod względem podatkowym .
Żadne z trzech sprawozdań w sprawie jednolitego rynku nie satysfakcjonuje nas , gdyż obok elementów , które moglibyśmy poprzeć , znajdujemy w nich takie , z którymi się nie zgadzamy .
W tym jednak przypadku , pomimo kwestii , z którymi się nie zgadzam w sprawozdaniu pana posła z Grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na Rzecz Europy ( ALDE ) , jak na przykład środków , które moim zdaniem sprzyjają wielkim korporacjom , a nie małym przedsiębiorstwom , wstrzymam się od głosu ze względu na nacisk położony na innowacje w służbie wzrostu .
na piśmie - Celem przedłożonego przez Komisję Europejską Aktu o jednolitym rynku jest wykorzystanie potencjału jednolitego rynku oraz wprowadzenie gospodarki UE z powrotem na właściwe tory i uczynienie jej konkurencyjną po kryzysie gospodarczym .
Głosowałem za przyjęciem zaleceń Parlamentu związanych z Aktem o jednolitym rynku przedstawionym przez Komisję i wzywam Komisję Europejską , aby uwzględniła ona te zalecenia w celu wzmocnienia struktur zarządzania , wsparcia innowacji i tworzenia miejsc pracy oraz umieszczenia obywateli w centrum jednolitego rynku .
Musimy współpracować w celu usprawnienia zarządzania jednolitym rynkiem oraz wdrożenia bardziej skoordynowanego podejścia do przywództwa politycznego , co zwiększy skuteczność Aktu o jednolitym rynku i przywróci zaufanie obywateli do tej inicjatywy .
Z zadowoleniem przyjmuję rezolucję wzywającą do większej koncentracji na mobilności obywateli oraz uważam , iż ożywienie jednolitego rynku musi położyć nacisk na potrzeby MŚP w celu zapewnienia środowiska sprzyjającego powstawaniu w UE , a zwłaszcza w Walii nowych , innowacyjnych przedsiębiorstw .
na piśmie - Poparłam dwanaście środków wymienionych w Akcie o jednolitym rynku i mam nadzieję , że Komisja stworzy na ich podstawie skuteczne środki prawne .
Wnioski , jakie należy wyciągnąć z wypadku jądrowego w Japonii dla bezpieczeństwa jądrowego w Europie
Kolejnym punktem porządku obrad jest debata w sprawie oświadczeń Rady i Komisji dotyczących wniosków , jakie należy wyciągnąć z wypadku jądrowego w Japonii dla bezpieczeństwa jądrowego w Europie .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Przede wszystkim pragnę wyrazić zadowolenie z faktu , że kontynuujemy debatę , która zaczęła się miesiąc temu .
Z jednej strony jest to dowodem znaczenia tej sprawy , a z drugiej wskazuje , że - pomijając wszelkie emocjonalne reakcje , jakie słusznie wzbudza w nas wszystkich ta nadal niezwykle poważna sytuacja w Japonii - nasze instytucje mają zamiar z należytą rozwagą podjąć działania w tej sprawie .
Jednocześnie chciałabym potwierdzić , że jesteśmy gotowi zapewnić narodowi japońskiemu ciągłe i konkretne wsparcie , zarówno w formie pomocy humanitarnej , jak i doradztwa specjalistów w dziedzinie energii jądrowej .
W dniu 25 marca jasno stwierdziła to Rada Europejska .
Co więcej , chciałabym zwrócić uwagę , że prezydencja węgierska błyskawicznie zareagowała na katastrofę w Japonii , w szczególności poprzez działania związane z zagrożeniami w energetyce jądrowej .
Już na wstępie chciałabym obalić te błędne koncepcje , które społeczeństwo może budować w odniesieniu do bezpieczeństwa jądrowego , zgodnie z którymi dopiero teraz , w obliczu kryzysowej sytuacji za granicą , UE zdała sobie sprawę ze znaczenia tej dziedziny .
To całkowicie błędne przekonanie , ponieważ z jednej strony już od ponad 25 lat w Europie faktycznie istnieją prawnie wiążące ramy w tym zakresie , które stale dostosowujemy , ostatnio na przykład za pomocą przyjętej w 2009 roku dyrektywy o bezpieczeństwie jądrowym .
Z drugiej zaś strony również dlatego , że zapewnianie bezpieczeństwa jądrowego jest procesem ciągłym , w ramach którego stopniowo udoskonalamy specyfikacje , wyciągamy wnioski z wydarzeń , na przykład takich , do jakich obecnie doszło w Fukushimie , oraz regularnie kontrolujemy faktyczny stan bezpieczeństwa obiektów .
W marcu Rada Europejska właściwie potwierdziła , że reakcja UE musi polegać na połączeniu gwarancji bezpieczeństwa w obiektach z udoskonaleniem ram regulacyjnych .
Jednym z aspektów tej wielokierunkowej reakcji UE jest kompleksowa ocena zagrożeń i bezpieczeństwa europejskich elektrowni jądrowych , czyli kwestia " testów warunków skrajnych ” .
Ich zakres i związane z nimi działania praktyczne należy określić z uwzględnieniem niedawnych wydarzeń i w pełni wykorzystując dostępną wiedzę fachową .
Do połowy maja europejska grupa organów regulacyjnych ds. bezpieczeństwa jądrowego oraz jej członkowie , którymi są niezależne krajowe organy regulacyjne , musi zakończyć proces opracowywania wspomnianych działań praktycznych , co prawdopodobnie umożliwi rozpoczęcie latem ich oceny .
Kilka państw członkowskich i kilku operatorów obiektów jądrowych podjęło już decyzje zobowiązujące do przeprowadzenia przeglądu bezpieczeństwa elektrowni .
Na tej podstawie można zatem wyciągnąć pierwsze wnioski i upublicznić je pod koniec roku .
Z tego względu organy dokonujące oceny podzielą się wynikami testów warunków skrajnych zarówno ze ogółem społeczeństwa , jak i z Komisją .
Na podstawie tego ostatniego sprawozdania pod koniec roku Rada Europejska dokona oceny wstępnych wyników .
W ramach drugiego , czyli regulacyjnego aspektu Rada Europejska zwróciła się już do Komisji o dokonanie przeglądu obowiązujących ram legislacyjnych i regulacyjnych w zakresie bezpieczeństwa obiektów jądrowych oraz o przedłożenie wniosków dotyczących ich ewentualnego udoskonalenia .
Jednocześnie musimy nadal prowadzić toczące się już prace w zakresie regulacji prawnych oraz przyjąć wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi .
Przecież specyfikacje bezpieczeństwa należy rzecz jasna opracowywać w taki sposób , by obejmowały cały cykl życia obiektów jądrowych .
Trzecim krokiem powinno być zwrócenie się do państw trzecich sąsiadujących z UE o przyłączenie się do tej oceny i podniesienie poziomu ich wymogów bezpieczeństwa .
Kwestie bezpieczeństwa nie ograniczają się , rzecz jasna , wyłącznie do energii jądrowej .
Jednakże w przypadku żadnego źródła energii - bez względu na wielkość jego udziału w bezpieczeństwie dostaw - nie możemy sobie pozwolić , aby kwestie gwarancji zaopatrzenia były ważniejsze od aspektów bezpieczeństwa związanych z ochroną zdrowia ludzkiego czy środowiska naturalnego .
Jak Państwo wiedzą , musimy wziąć pod uwagę także obecną sytuację w Europie , gdzie w poszczególnych państwach członkowskich zużycie paliw kształtuje się w oparciu o zróżnicowane koszyki energetyczne .
Co do zasady każdy ma prawo swobodnie decydować o swoim koszyku .
W przewidywalnej przyszłości ta sytuacja nie ulegnie zmianie , ponieważ mówimy o koszyku energetycznym , którego kształt należy do kompetencji państwa członkowskiego .
Jednakże ze względu na wspólne cele nie może nas to powstrzymać przed dążeniem do postępu na drodze do stworzenia wspólnej polityki energetycznej .
Na przykład w tym roku rozpoczniemy ocenę mapy drogowej dla energetyki do 2050 roku W ten sposób ocenimy , w jakim stopniu poszczególne źródła energii mają się przyczynić do realizacji celów związanych z klimatem , a jednocześnie musimy zapewnić realizację naszych celów w zakresie polityki energetycznej , bezpieczeństwa dostaw , zrównoważonego rozwoju i konkurencyjności .
Bez względu jednak na prawo swobodnego decydowania o koszyku energetycznym pogłębienie rynku wewnętrznego oraz coraz ściślejsze połączenia międzysystemowe prowadzą do coraz większej wzajemnej zależności między politykami energetycznymi poszczególnych państw członkowskich i podejmowanymi przez nie decyzjami dotyczącymi wyboru źródeł energii .
Z tego względu rozsądnym rozwiązaniem jest opracowanie wspólnej wizji dotyczącej wpływu prowadzonej przez nas polityki energetycznej w zakresie inwestycji , cen energii i uregulowań .
Skoro energia jądrowa stanowi obecnie około 30 % produkcji energii w Europie , oznacza to również , że żadne z 14 państw członkowskich , które zdecydowały się na energię jądrową , nie może pozwolić sobie na natychmiastowe zamknięcie swoich elektrowni jądrowych , bez uprzedniego skonsultowania się z innymi państwami członkowskimi i sprawdzenia w ramach tego procesu zarówno potencjalnych alternatywnych źródeł energii , jak i kwestii odnoszących się do sieci .
W tym celu prezydencja ma zamiar przeprowadzić szczegółową dyskusję na majowym nieformalnym spotkaniu ministrów ds. energii , celem rozwiązania problemów związanych z tym zagadnieniem .
Wreszcie , co nie najmniej ważne , musimy też poinformować społeczeństwo o podstawowych założeniach oraz o zaletach i wadach wybranych źródeł energii .
Jestem przekonana , że dzisiejsza debata może się do tego przyczynić .
Panie Przewodniczący , Pani Minister Győri , Panie i Panowie ! Straszliwie trzęsienie ziemi , do którego doszło 11 marca , będące jego efektem tsunami , awaria w elektrowni jądrowej , która uszkodziła kilka bloków , oraz fakt , że nadal nie ma perspektyw zakończenia procesu naprawiania szkód i likwidacji zagrożeń , ponieważ pomimo wykorzystania najnowszej technologii nadal nie jesteśmy w stanie kontrolować elektrowni jądrowej : te wszystkie wydarzenia wzbudzają w nas niepokój o bezpieczeństwo i sektor energetyki w Unii Europejskiej i innych regionach .
Z tego względu 11 marca zaprosiliśmy grupę wysokiego szczebla , składającą się z ministrów i przedstawicieli rządów krajowych , przedsiębiorstw budujących elektrownie jądrowe i sektora energetycznego na spotkanie , które odbyło się 15 marca .
Na posiedzeniu Rady Ministrów ds. Energii , które miało miejsce 21 marca , przygotowaliśmy fundamenty pod odbywające się 25 marca spotkanie Rady Europejskiej , na którym wreszcie wezwano Komisję i krajowe organy bezpieczeństwa jądrowego do przeprowadzenia specjalnego testu warunków skrajnych i kompleksowej analizy bezpieczeństwa , w celu zagwarantowania możliwie jak najsurowszych norm bezpieczeństwa .
Od tego czasu opracowujemy kryteria testu .
Wraz z dyrekcjami generalnymi i organami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo jądrowe opracowuję katalog kryteriów testu , który zostanie przedstawiony Państwu i społeczeństwu przed jego ostatecznym zatwierdzeniem .
Z jednej strony dotyczy on konsekwencji zagrożeń elektrowni w Unii Europejskiej trzęsieniami ziemi i wysokimi stanami wód , w szczególności na wybrzeżu Atlantyku .
Z drugiej strony obejmuje on konsekwencje dla samych elektrowni , czyli kwestie możliwych sposobów ochrony systemów chłodzenia , dostaw energii elektrycznej i zasilania awaryjnego .
Inne czynniki testowe obejmują ataki terrorystyczne i cybernetyczne oraz uderzenie samolotu w elektrownię .
Przewidujemy , że konsultacje dotyczące kryteriów testu zostaną zakończone i decyzje podjęte w połowie maja na posiedzeniu ENSREG , Europejskiej Grupy Organów Regulacyjnych ds. Bezpieczeństwa Jądrowego .
Oczekujemy , że do końca roku odbędą się kompleksowe testy , których celem będzie zapewnienie możliwie jak najsurowszych norm bezpieczeństwa w 143 elektrowniach jądrowych w Unii Europejskiej .
Rozmawialiśmy z rządami Federacji Rosyjskiej i Ukrainy , w najbliższych dniach skontaktujemy się ze Szwajcarią i Armenią , a także z krajami planującymi budowę elektrowni jądrowych , na przykład Turcją i Białorusią .
Celem tych wszystkich podejmowanych przez nas działań jest zapewnienie stosowania w krajach położonych w bezpośrednim sąsiedztwie Unii Europejskiej najsurowszych norm bezpieczeństwa i kryteriów testów w analizach bezpieczeństwa .
Wiemy , że to państwa członkowskie są odpowiedzialne za koszyk energetyczny , a zatem również za technologię energetyczną , elektrownie jądrowe i inne technologie .
W trakcie ostatnich kilku dni stało się jasne , że państwa członkowskie chcą utrzymać te kompetencje .
Inaczej mówiąc , mało prawdopodobne wydaje się , aby na podstawie obecnie obowiązujących traktatów i prawodawstwa możliwe było podjęcie na szczeblu europejskim decyzji dotyczącej energii jądrowej .
Jednakże testy bezpieczeństwa , w których wszyscy muszą wziąć udział , wydają się być wspólnym mianownikiem dla wszystkich państw członkowskich , ponieważ narzucają im surowe normy , bez względu na to , czy dysponują one energią jądrową , czy też nie .
We Francji około 76 % energii elektrycznej wytwarza się w elektrowniach jądrowych , podczas gdy w Austrii ta liczba wynosi 0 % .
Czternaście państw członkowskich wykorzystuje energię jądrową , a trzynaście - nie .
Obecnie Niemcy badają możliwość skrócenia czasu działania swoich elektrowni .
Polska zastanawia się nad budową swojej pierwszej elektrowni , a Włochy - nad inwestycjami w kolejne elektrownie .
Sądzimy , że oprócz przeprowadzenia analiz bezpieczeństwa , największe znaczenie ma transpozycja do lipca bieżącego roku dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa jądrowego do ustawodawstwa krajowego .
Mieliśmy zamiar dokonać w 2014 roku oceny przyjętej przez Parlament i Radę dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa jądrowego , którą należy transponować do ustawodawstwa krajowego .
Teraz chcemy to przyspieszyć .
Do końca roku chcemy Państwa poinformować o naszych dalszych rozważaniach dotyczących sposobów wzmocnienia dyrektywy , ponieważ obecnie dotyczy ona przede wszystkim uprawnień formalnych i organów , które należy utworzyć , wraz z innymi kwestiami .
Chciałbym także wspomnieć o wnioskach dotyczących odpadów promieniotwórczych , które przedłożyła Komisja i które są obecnie omawiane w Parlamencie i Radzie .
One również będą stanowić wkład we wspólne działania służące zapewnieniu możliwie jak najsurowszych norm bezpieczeństwa .
Wiemy , że efektem analiz bezpieczeństwa będzie opracowanie przez państwa członkowskie własnych wniosków .
Liczę jednak na to , że rzeczywistość wywrze wpływ na ich osąd w tym przypadku .
Liczę , że państwa członkowskie wezmą pod uwagę wyniki oceny bezpieczeństwa , normy i zaproponowane przez specjalistów potrzebne działania oraz wdrożą je w praktyce w swoich krajach i elektrowniach jądrowych .
W połowie maja powiemy Państwu , kiedy naszym zdaniem będziemy w stanie przedstawić Państwu projekt testu warunków skrajnych i opracowanych na szczeblu roboczym kryteriów testu .
Panie Przewodniczący ! W imieniu swojej grupy chciałabym podziękować Panu Komisarzowi Oettingerowi za niezwłoczne rozpoczęcie działań dotyczących bezpieczeństwa jądrowego po katastrofie w Japonii .
Te działania mają ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa naszych obywateli , ponieważ awaria jądrowa w Japonii dowiodła , że musimy dokonać przeglądu naszych przepisów w zakresie bezpieczeństwa jądrowego .
To ważne zadanie dla Pana i Rady , ponieważ w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego w Europie jesteśmy od siebie wzajemnie uzależnieni .
Potrzebujemy europejskich testów warunków skrajnych wobec wszystkich obiektów jądrowych , a - jak Pan powiedział - konieczne jest ujednolicenie kryteriów .
Potrzebujemy obiektywnego i przejrzystego sprawozdania - czyli sprawozdania jawnego - dotyczącego tego testu warunków skrajnych , dla którego punktem wyjścia powinien być najwyższy poziom bezpieczeństwa .
Panie Przewodniczący ! Mam nadzieję , że wraz z państwami członkowskimi ciężko pracują Państwo nad jednolitym podejściem , byśmy mogli wierzyć , że obowiązują najwyższe możliwe standardy bezpieczeństwa .
Jeżeli jakiś obiekt jądrowy nie zda testu warunków skrajnych , to wraz z Radą musi Pan zapewnić , by dane państwo członkowskie zobowiązało się do natychmiastowego podjęcia działań .
Takie działania mogłyby nawet obejmować tymczasowe lub wręcz stałe zamknięcie elektrowni jądrowej .
W tym kontekście istotne znaczenie ma również uwzględnienie elektrowni jądrowych leżących tuż za naszymi granicami , ponieważ czasami mają one nawet większy wpływ na naszych obywateli , niż elektrownie leżące w całości na terytorium Europy .
Proszę zwrócić na to baczną uwagę .
Powinniśmy odpowiednio zbadać rozważane działania i zagrożenia .
Energia jądrowa to takie źródło energii , z którego nie możemy lekką ręką zrezygnować , ponieważ zapewnia ono znaczną część naszej energii i przyczynia się do ograniczenia emisji CO2 .
Musimy jednak zastanowić się nad naszą przyszłą i odnawialną energią , a także ambitnie nadal rozwijać efektywność energetyczną .
Panie Przewodniczący ! Energia jądrowa różni się od innych źródeł energii .
W niezwykle krótkim czasie może spowodować ogromne szkody dla krajów , ludzi i przyszłych pokoleń .
Z tego względu cieszę się , że w Parlamencie Europejskim wydaje się istnieć silne i szerokie poparcie w kwestii energii jądrowej i problemów bezpieczeństwa .
Mam nadzieję , że jego efektem będą jasne , kompleksowe i wspólne decyzje .
Energia jądrowa nie może podlegać uregulowaniom i monitorowaniu wyłącznie na szczeblu krajowym .
Energia jądrowa nie respektuje granic ani krajowych , ani europejskich .
Z tego względu potrzebny jest kompleksowy program debaty i działań w zakresie bezpieczeństwa .
W tym kontekście musimy podjąć możliwie jak najbardziej zgodną decyzję i tym razem nie zważać na to , że mamy nieco odmienne opinie o kwestii energii jądrowej .
Chodzi o nasz wspólny interes w krótkim i długim okresie : bezpieczeństwo .
W dłuższym okresie sytuacja wskazuje , że nasze obecne zaopatrzenie w energię ma niezrównoważony charakter .
Nasz koszyk energetyczny nie jest dostatecznie zdywersyfikowany .
Konieczne jest wcielenie w czyn rozmów dotyczących inwestycji w odnawialne źródła energii i efektywność energetyczną .
Potrzebujemy nie mniej niż zmiany paradygmatu w naszej polityce energetycznej , ale nie tego powinna dotyczyć przedmiotowa rezolucja .
To musi być początek nowego startu do zmiany naszego systemu energetycznego w kierunku zrównoważonej energii , a także oczywiście przygotowań strategii stopniowego wycofania energii jądrowej : w niektórych przypadkach w najbliższej przyszłości , a w niektórych - w nieco dłuższym bądź średnim lub długim okresie .
w imieniu grupy ALDE - Panie Przewodniczący ! Tragiczne wydarzenia w Japonii ujawniły nie tylko błędy i wady w reaktorach japońskich .
Wydarzenia w Fukushimie uwypukliły także niedociągnięcia w międzynarodowym systemie zabezpieczeń w elektrowniach jądrowych .
Obecnie wielu Europejczyków jest zaniepokojonych bezpieczeństwem jądrowym tu , w Europie .
Dlatego niezwykle istotne jest dokonanie przez Unię Europejską powtórnej kompleksowej oceny swojego podejścia do bezpieczeństwa jądrowego .
W opinii grupy liberałów i demokratów proponowane przez Radę testy warunków skrajnych są zbyt słabe .
Powinniśmy skontrolować nie tylko technologię i geografię , ale również całą kulturę bezpieczeństwa i gotowość do zareagowania na złożone scenariusze katastrof .
Bezwzględnie konieczne jest również nadanie testom obligatoryjnego charakteru oraz oparcie ich na wspólnych i przejrzystych kryteriach wspólnotowych .
Dla wszystkich całkowicie oczywisty powinien być fakt , że nie możemy pozwolić , by rządy i władze krajowe samodzielnie się nadzorowały .
Zamiast tego testy warunków skrajnych powinny być przeprowadzane przez niezależnych specjalistów w sposób całkowicie przejrzysty .
Wszystkie fakty powinny podlegać ujawnieniu pod nadzorem Komisji .
Obecnie to jedyna wiarygodna alternatywa dla tej technologii .
Konieczny jest również przeprowadzony przez MAEA kompleksowy przegląd prawodawstwa UE w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego .
Potrzebujemy europejskich norm i restrykcyjnych wymogów .
Część obowiązków leży po stronie Komisji , ale również Rada powinna zająć się sprawą i przyjąć na siebie odpowiedzialność .
Wreszcie teraz również my powinniśmy wyciągnąć wnioski w zakresie alternatywnych źródeł energii i efektywności energetycznej .
Nadszedł czas podjąć decyzję o wiążących celach .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu Oettinger ! Wie Pan już , że nie ufam Pańskim testom warunków skrajnych .
Chciałabym krótko Panu wyjaśnić , z czego to wynika .
Nie uważam , aby dobrym rozwiązaniem było przekazanie władzom krajowym i organom nadzoru odpowiedzialności za określenie kryteriów testów i ocenę rezultatów .
Dotychczas jako jedyne były odpowiedzialne za nadzorowanie i kontrolowanie elektrowni jądrowych w Unii Europejskiej .
Członkowie tych organów to sieć starych znajomych , którzy z radością potwierdzą , że elektrownie jądrowe kolegów były , są i będą bezpieczne .
Czy naprawdę wierzy Pan , że krajowe organy regulacyjne nagle uświadomią sobie , że dotąd źle wykonywały swoje zadania i były zbyt tolerancyjne ?
Ja w to nie wierzę , Panie Komisarzu Oettinger , a Pan jeszcze mi nie wytłumaczył , w jaki sposób ma Pan zamiar zagwarantować , by ten cały system nadzoru nagle stał się niezależny .
Dobrowolny charakter testów warunków skrajnych to jeszcze jeden dowód , że nie możemy traktować ich tak poważnie , jak byśmy chcieli .
Nadal ma Pan jednak szansę zmienić swoje plany i dać nam gwarancję , że niezależni specjaliści uzyskają dostęp do elektrowni .
Może Pan dopilnować , by wszystko zostało sprawdzone i nie skończyło się wyłącznie na opublikowaniu papierowych sprawozdań sporządzonych przez system , który słusznie nazwałam siecią starych znajomych , ponieważ wszyscy ci ludzie doskonale się znają , są od wielu dziesięcioleci przyjaciółmi i zawsze akceptowali najwyższe poziomy ryzyka .
Chciałabym Panu wytłumaczyć , że w Grupie Zielonych / Wolnym Przymierzu Europejskim oczekujemy stworzenia testów warunków skrajnych opracowanych tak , by pokazywały , które elektrownie jądrowe są już niedopuszczalne i które należy w pierwszej kolejności odłączyć od sieci .
Jeżeli testy warunków skrajnych naprawdę mają doprowadzić do zmiany kierunku w Europie , to uznajemy je za podstawę do planu odejścia od energii jądrowej , który zaczniemy realizować teraz , a jeżeli wszystko dobrze pójdzie - możemy skończyć około 2025 roku .
Chciałabym poprosić Pana , Panie Komisarzu Oettinger , o zrobienie jednej konkretnej rzeczy .
W ciągu ostatnich kilku dni udzielił Pan wielu wywiadów , a na przykład w Niemczech tłumaczył Pan , że wie , które elektrownie jądrowe nie zdadzą testów warunków skrajnych i że ma Pan pewność w odniesieniu do części z nich .
Proszę ujawnić nazwy tych elektrowni .
Na przykład jeżeli należy do nich elektrownia Fessenheim , która - jak stwierdził francuski organ nadzoru - nie jest odpowiednio zabezpieczona przed wysokim poziomem wody lub trzęsieniem ziemi , to powinien Pan publicznie ogłosić nazwy obiektów stanowiących zagrożenie .
To zwiększyłoby zaufanie społeczeństwa do Pańskiej polityki .
w imieniu grupy ECR - Panie Przewodniczący ! Chciałbym podziękować Panu Komisarzowi i Pani urzędującej przewodniczącej Rady za ich oświadczenia .
Ich umiarkowana treść stanowi znaczny kontrast wobec niektórych innych wystąpień .
Po pierwsze powinniśmy pamiętać , że istnieje ogromna różnica między pięćdziesięcioletnim reaktorem w Japonii a nowymi projektami przygotowywanymi w Europie - ogromna przepaść .
Powinniśmy też pamiętać , że istnieje znaczna różnica między zagrożeniami sejsmicznymi w Japonii i w Europie Zachodniej .
Przed podjęciem kroków służących analizie tego , co robimy i co mamy zamiar zrobić , musimy przede wszystkim z całkowitą pewnością wiedzieć , co się stało .
Nowoczesne reaktory projektuje się w taki sposób , aby były w stanie sprostać zagrożeniom , które były niewyobrażalne 20 czy 50 lat temu .
Cieszę się , że zgadza się Pani ze mną , Pani Poseł Harms .
( Okrzyki pani poseł Harms )
To była niegrzeczna wypowiedź poza kolejnością , i zabiera Pani mój czas na wystąpienie , Pani Poseł Harms .
Pojawiła się propozycja moratorium .
Jestem jej przeciwny , ponieważ byłoby to pośpieszne działanie bez dowodów naukowych .
Musimy dowiedzieć się , co się stało , zanim podejmiemy jakiekolwiek działania , które zmienią naszą już imponującą kulturę bezpieczeństwa w Europie .
Popieram chęć wzmocnienia naszej kultury bezpieczeństwa , ale nie powinniśmy działać w pośpiechu .
Panie Przewodniczący ! W ostatnim czasie w Niemczech odbyły się demonstracje , w trakcie których 250 tysięcy osób wezwało do natychmiastowej rezygnacji z energii jądrowej i przestawienia się w 100 % na energię odnawialną .
Oba te postulaty są możliwe do zrealizowania .
Po przypadkach Czarnobyla i Fukushimy stało się jasne , że energia jądrowa zawsze będzie wiązała się z nierozerwalnym ryzykiem .
Z tego względu normy bezpieczeństwa jądrowego w całej Europie muszą obowiązkowo opierać się na najlepszych dostępnych technologiach .
Pomimo przyjęcia w 2009 roku dyrektywy Rady dotyczącej bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych , w państwach członkowskich nadal obowiązują obecne normy bezpieczeństwa .
Z tego względu pilnie musimy zmienić tę dyrektywę , przy zaangażowaniu Parlamentu w procedurze współdecyzji , która nie opiera się na traktacie EWEA .
Chciałabym , aby możliwie największa liczba grup w Parlamencie zaangażowała się w tę inicjatywę , w której wezwalibyśmy Radę i Komisję do opracowania wniosku dotyczącego dyrektywy służącej temu celowi .
Uważam , że potrzebujemy scenariusza rezygnacji z energii jądrowej , obejmującego całą Europę .
w imieniu grupy EFD - Panie Przewodniczący ! Zgadzam się z tym , co dotychczas powiedziano , a także z tym , że jutro musimy pomyśleć o moratorium , jak sugerował pan poseł Chichester .
Chciałabym dodać jeszcze jedną rzecz : wkraczamy w nową epokę , nowy świat .
Wszystkie klęski żywiołowe w XXI wieku miały gigantyczną skalę : gigantyczne pożary , trzęsienia ziemi i fale tsunami .
W jaki sposób możemy ochronić się przed zagrożeniami nuklearnymi będącymi skutkami tych klęsk i ich uniknąć ?
Jak widać , ponosimy ryzyko , że również w wyniku tych klęsk dojdzie do ogromnej liczby ofiar śmiertelnych .
W tym Parlamencie potępiamy zbrodnie przeciwko ludzkości .
Uważam , że wydajność TEPCO jako przedsiębiorstwa jest nową formą zbrodni przeciwko ludzkości : zero przejrzystości , zero środków zapobiegawczych i zero działań na rzecz pracowników , którzy walczą z problemem .
Wzywam wszystkich Państwa do zastanowienia się nad tą nową formą zbrodni przeciwko społeczeństwu , z którą będziemy musieli się zmierzyć w XXI wieku .
( ES ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Potrzebujemy energii , by jeść , podróżować , uczyć się , leczyć choroby i robić wiele innych rzeczy .
Ta energia zawsze pochodziła z szerokiej palety źródeł .
Czasami z najstarszych źródeł , na przykład energii wodnej , ze źródeł kopalnych , a nawet z energii jądrowej ; czasami z najnowszych - na przykład ze źródeł odnawialnych .
Oprócz tego opracowuje się technologie mające zapewniać w niektórych przypadkach większe bezpieczeństwo , a w innych większą wydajność , jak to ma miejsce w przypadku energii odnawialnej .
Istnieją również badania , których jeszcze nie zastosowano w praktyce , na przykład składowanie dwutlenku węgla , lub które mają doprowadzić nas - i doprowadzą - do energii termojądrowej .
Panie i Panowie ! To wszystko jest potrzebne , ponieważ życie ludzi opiera się i rozwija na podstawie ciągłych usprawnień w korzystaniu z zasobów i odkryć , które to umożliwiają .
Właśnie na tym opiera się komunikacja , energetyka , medycyna i edukacja : na stałym ulepszaniu naszych wszystkich zasobów .
Niedawno tsunami i będące jego przyczyną trzęsienie ziemi spowodowały ogromne straty dla społeczeństwa japońskiego , w tym ofiary śmiertelne , zaginięcia i straty materialne , a także duże szkody w elektrowni w Fukushimie .
Pamiętając o tym wszystkim musimy zwiększyć bezpieczeństwo .
Jutro ten Parlament zagłosuje nad przyjęciem wspólnej rezolucji , na którą zgodziła się zdecydowana większość grup parlamentarnych .
Mówi się w niej o tym , co nas łączy , a nie o tym , co nas dzieli .
Chciałabym poprosić grupy , by zachowały lojalność wobec treści tego projektu i nie pozwoliły , aby ich własne interesy stały się przeszkodą dla wspólnego interesu czy wspólnej opinii , do której doszliśmy w odniesieniu do tego wniosku .
Takie mamy zadanie na jutro .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Przede wszystkim chciałabym wyrazić moje najgłębsze współczucie dla ofiar i rodzin ewakuowanych na skutek awarii jądrowej .
Panie i Panowie ! Z tej awarii powinniśmy naprawdę wyciągnąć wniosek dotyczący pilnej potrzeby wzmocnienia środków bezpieczeństwa .
Bezpieczeństwo wiąże się jednak również z zasobami ludzkimi .
Musimy zapewnić najwyższy poziom szkolenia pracowników tego sektora .
Musimy zapewnić optymalne warunki pracy .
Stworzenie doskonałych ram szkolenia i pracy to zadanie , które może zostać zrealizowane dzięki instytucjom europejskim .
Chciałabym zwrócić uwagę na obietnice , które złożyła Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim ( S & D ) w swoim planie energetycznym dla Europy , będące silnym zobowiązaniem na rzecz energii odnawialnej , infrastruktury , efektywności energetycznej oraz pojazdów elektrycznych .
W tym kontekście uważam , że powinniśmy również wrócić do debaty w sprawie węgla , ponieważ to nasze jedyne rodzime kopalne źródło energii .
Panie Przewodniczący ! Testy warunków skrajnych dotyczące norm technicznych nie wystarczą .
Tu nie chodzi wyłącznie o trzęsienia ziemi .
W Japonii problem polegał na nagromadzeniu się wydarzeń : powodzi , utraty zasilania zewnętrznego i zakłóceń w komunikacji .
Mogliśmy zobaczyć , jak jeden problem prowadzi do drugiego , a samo promieniowanie obiektu w Fukushimie obecnie znacznie ogranicza prace w zakresie bezpieczeństwa , które muszą się toczyć .
Awaria jądrowa nie jest zdarzeniem linearnym ; skutki są odczuwalne na zewnątrz , jak na przykład promieniowanie radioaktywne , które nadal dostaje się do morza .
Z tego względu proponowane testy warunków skrajnych muszą obejmować wielokrotne , złożone i geometryczne konsekwencje katastrofy .
Panie Komisarzu ! Twierdzi Pan , że państwa członkowskie mają prawo decydować o swoim koszyku energetycznym , ale Pan jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo jądrowe .
Czy zgadza się Pan , że państwa członkowskie powinny wprowadzić moratorium na planowanie i zlecanie budowy nowych elektrowni jądrowych ?
Co Pan zaproponuje dla zapewnienia , by zamiast tego rządy i inwestorzy skoncentrowali się teraz na większym zaangażowaniu w efektywność energetyczną i energię odnawialną ?
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu Oettinger , Panie i Panowie ! Dramatyczne wydarzenia w Japonii pokazały nam , że jedyna całkowicie bezpieczna elektrownia jądrowa to taka , która nigdy nie została zbudowana lub którą zamknięto .
Tylko takie są całkowicie bezpieczne .
Od wydarzeń w Japonii wiemy , że wszystkie inne twierdzenia są nieprawdziwe .
To wiedzą obywatele Europy i właśnie dlatego domagają się od nas zdecydowanej reakcji .
Jedyną odpowiedzią , jakiej możemy udzielić , jest nasza wizja rozwoju Europy polegającej w całości na odnawialnych źródłach energii .
Możemy stopniowo zacząć realizować tę wizję w praktyce poprzez połączenie efektywności energetycznej w domach , transporcie , przemyśle i wytwarzaniu energii elektrycznej , szerokiego zakresu energii odnawialnej oraz stosowania gazu ziemnego jako paliwa przejściowego .
Panie Komisarzu Oettinger ! Obecnie przygotowuje Pan mapę drogową dla energetyki w 2050 roku .
Nasze pytanie do Pana brzmi : czy jest Pan gotów pracować z nami nad taką wizją ?
Czy jest Pan przekonany , że mapę drogową dla energetyki w 2050 roku należy wykorzystać jako podstawę do dyskusji nie tylko z ekspertami , ale również z obywatelami Europy , o odmiennej przyszłości energii w Europie ?
( PL ) Jeśli mamy dzisiaj wyciągać wnioski i odrobić lekcje po wydarzeniach w Japonii , to powinniśmy zachować przy tym dużą ostrożność .
Odrabianie lekcji wymaga skupienia i uwagi .
Odejście od energii jądrowej , czy też stawianie nierealistycznych warunków dla tej części naszej energetyki nie zlikwiduje żadnego problemu .
Tuż za naszymi granicami powstanie jeszcze więcej elektrowni pozbawionych naszych norm bezpieczeństwa i kontroli ze strony naszych organów regulacyjnych .
Już dziś w obwodzie kaliningradzkim i na Białorusi powstają tego rodzaju inwestycje dla potrzeb Europy Środkowej .
Ucieczka energii jądrowej z Unii pokaże iluzoryczność naszych starań .
Kolejny już raz uderzymy w konkurencyjność naszej energetyki i tym samym naszej gospodarki i przemysłu .
Kolejny raz intencje ekologiczne przyniosą korzyści naszej konkurencji , głównie z Rosji .
Dlatego jeśli dziś mamy podnosić wymagania wobec energetyki jądrowej , musimy mieć gwarancję , że prąd produkowany w reaktorach poza naszymi granicami będzie podlegał takim samym rygorystycznym kryteriom .
( CS ) Panie Przewodniczący ! Jest kilka wniosków , które można wyciągnąć z katastrofy w Japonii .
Po pierwsze , sektor energetyczny powinien znajdować się pod kontrolą państwa , a przy każdej elektrowni powinny istnieć solidne mechanizmy awaryjne , umiejscowione w dostatecznej odległości .
Przedsiębiorstwo TEPCO zachowało się nieodpowiedzialnie .
Po drugie , powinniśmy na wszelkie możliwe sposoby wesprzeć środowisko naturalne i powiedzieć " nie ” ekologicznym panikarzom , którzy od dawna szantażują Europę .
Po trzecie , musimy zmienić nastawienie w naszym Parlamencie i w Komisji .
W Parlamencie Europejskim od dawna panuje niecywilizowana atmosfera , a w Komisji potrzebujemy odważnych mężczyzn i kobiet , którzy nie boją się nowych rozwiązań i w których drzemie pionierski duch , a nie ludzi spychających odpowiedzialność na innych , którzy niczym jeden z gatunków żuka toczą przed sobą kulę swoich drobnych osobistych interesów , nawet w przypadku stanowisk europejskich .
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu Oettinger , Panie i Panowie ! W pełni popieram wspólną rezolucję .
Osobom zajmującym odpowiedzialne stanowiska w państwach członkowskich i społeczeństwu europejskiemu wysyłamy dwa konkretne sygnały .
Potrzebujemy wspólnych zasad , które by nas chroniły przed awariami jądrowymi w całej Europie .
Już dawno minął czas zaściankowego podejścia do bezpieczeństwa jądrowego .
Dwie starsze elektrownie niemieckie , znajdujące się o 180 km od Strasburga , zostały czasowo wyłączone i odłączone od sieci .
Około 100 km stąd w Fessenheim znajduje się reaktor , który - o ile nam wiadomo - wcale nie jest bezpieczniejszy od tych dwu elektrowni niemieckich , które na skutek wydarzeń w Japonii zostały odłączone od sieci .
Ten przykład jasno pokazuje , że potrzebujemy wspólnych kryteriów na bardzo wysokim szczeblu .
Istnieje podstawa prawna , a pytanie , jak daleko posuniemy się za pomocą obowiązującej podstawy prawnej , zawsze będzie miało charakter polityczny .
Musimy posunąć się znacznie dalej , niż to czyniliśmy w przeszłości .
Drugi sygnał dotyczy tego , że bez względu na decyzje podejmowane w państwach członkowskich - a część z nich odłączy elektrownie od sieci szybciej , niż inne - nie powinniśmy zastępować utraconej energii dodatkowym importem gazu , na przykład z Rosji .
W ustępach 21 i 22 pokazano kierunek , w jakim chcielibyśmy pójść .
Chcemy więcej energii odnawialnej i efektywności energetycznej .
Panie Komisarzu Oettinger ! Przed wydarzeniami w Fukushimie sporządził Pan plan działania na rzecz efektywności energetycznej .
To był ważny krok naprzód , a obecnie należy jeszcze pilniej wdrożyć go w praktyce .
Osobiście zgadzam się z większością tego Parlamentu , że potrzebujemy wiążących celów .
Nie chcemy już stosować paliw kopalnych .
Domagamy się miejsc pracy w handlu i przemyśle .
Efektywność energetyczna przynosi korzyści w porównaniu do kosztów , dlatego pilnie musimy dokonać postępu w tej dziedzinie .
( FR ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Energia jądrowa jest bezemisyjnym źródłem energii , ale również przejściowym źródłem energii uzależnionym od wyczerpywalnych zasobów .
To również potencjalnie niebezpieczna forma energii .
Po wydarzeniach w Fukushimie oczywistym priorytetem jest analiza bezpieczeństwa naszych elektrowni .
Konieczne jest przeprowadzenie tych testów warunków skrajnych w sposób możliwie najlepiej skoordynowany na szczeblu unijnym , a ewentualnie również w naszym bezpośrednim sąsiedztwie , przez niezależne jednostki działające zgodnie z najostrzejszymi normami i przy jak największej przejrzystości .
Ponadto przeciwdziałanie zmianie klimatu wymaga spójnej i ambitnej polityki .
Chociaż energia jądrowa oznacza , że przy produkcji potrzebnej nam energii elektrycznej możemy emitować mniej CO2 do atmosfery , to nie możemy być od niej uzależnieni .
W takich krajach jak Francja , w których wytwarza się energię jądrową , warunkiem wstępnym jakiejkolwiek długofalowej decyzji jest zmniejszenie jej udziału .
Ten proces oznacza , że musimy w dwójnasób zwiększyć nasze wysiłki na rzecz oszczędzania energii i zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii , które w średnim i długim okresie będą w stanie pokryć praktycznie całe nasze zużycie .
Chodzi o bezpieczeństwo elektrowni , ale musi chodzić również o bezpieczeństwo zaopatrzenia w całej Unii Europejskiej , aby żaden kraj nie znalazł się w trudnej sytuacji gospodarczej .
Wreszcie prawdziwa solidarność wymaga utworzenia Wspólnoty Energetycznej .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Jeżeli chodzi o bezpieczeństwo , to oczywiście z ogromną radością poprę wszelkie zgłaszane przez koleżanki i kolegów propozycje wskazujące na konieczność niezależności osób odpowiedzialnych za przeprowadzanie testów warunków skrajnych i koncepcję ustanowienia tych zasad na szczeblu wspólnotowym .
Nie możemy się jednak oszukiwać : mamy część starych elektrowni , które zostały opracowane bez brania pod uwagę kumulacji zagrożeń , a w efekcie bez względu na to , czy przeprowadzimy testy warunków skrajnych , czy też nie , nigdy nie będziemy całkowicie bezpieczni przy obecnych elektrowniach .
Musimy mieć tego pełną świadomość .
Ponadto nie sądzę , aby aktualnie większość obywateli europejskich zgadzała się na ponoszenie kosztów awarii jądrowej w Europie .
To luksus , na który nie możemy sobie pozwolić : musimy zdawać sobie z tego sprawę .
Z tego względu musimy zorganizować likwidację energetyki jądrowej , pamiętając o naszych potrzebach gospodarczych , naszych potrzebach w zakresie zatrudnienia , naszym potencjale przemysłowym i konieczności ograniczania naszych emisji gazów cieplarnianych .
Sądzę , że wszyscy o tym wiemy .
Jak mamy to zrobić ?
Powinniśmy zrobić to za pomocą wielkiego projektu europejskiego , jakim będzie rezygnacja z energii jądrowej .
Claude wspomniał o 15 latach .
Uważam to za bardzo optymistyczne podejście ; prawdopodobnie potrwa to nieco dłużej .
To jednak wielki projekt , który może zmobilizować Europejczyków , przywrócić nam wiarę w siebie i w instytucje , ponieważ - pomijając kwestię Fukushimy , Panie Przewodniczący - nadal mamy do czynienia z aktem nieposłuszeństwa wobec władz publicznych i organów nadzoru .
Musimy zdawać sobie z tego sprawę .
Panie Przewodniczący ! Chciałbym prosić Panią Poseł Trautmann o udzielenie odpowiedzi na moje pytanie .
We Francji istnieje system niezależnych organów regulacyjnych , które bardzo dobrze spełniają swoje zadania .
Czy uważa Pani , że możliwe byłoby zastosowanie modelu francuskiego w całej Europie , za pomocą europejskiego organu regulacyjnego opierającego się na systemie francuskim ?
( FR ) Panie Przewodniczący ! Chciałabym podziękować mojemu koledze , Panu Posłowi Rübigowi , za zadanie mi tego pytania .
Uważam , że francuski organ regulacyjny jest naprawdę niezależny - świadczą o tym jego propozycje .
Uważam , że zgodnie z koncepcją przedstawionej przeze mnie Europejskiej Wspólnoty Energetycznej potrzebujemy niezależnego organu regulacyjnego na szczeblu europejskim i musimy zapewnić mu środki nadzoru gwarantujące niezależność działań tego organu oraz jego faktyczne kompetencje .
W tej kwestii niezależnego organu , Pani Poseł Trautmann , na papierze jak najbardziej .
Biorąc pod uwagę jego skład i brak pluralizmu wśród osób wchodzących w jego skład , możemy , szczerze mówiąc , wyrazić wiele wątpliwości .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Na szczeblu krajowym zawsze można kwestionować skład i z tego punktu widzenia zgodzę się z uwagą pani poseł Lepage .
Uważam , że w niedługim czasie nastąpi okres , kiedy możliwe będzie zapewnienie większego pluralizmu , ale w każdym razie nie chciałabym podważać uczciwości , z jaką swoją pracę wykonują ci ludzie , którzy sumiennie podjęli się realizacji swoich zadań , a zwłaszcza jeden z nich , pan Lacoste .
( CS ) Panie Przewodniczący ! Już od kilku tygodni z zapartym tchem śledzimy toczące się w Japonii niewiarygodne zmagania ze skutkami gigantycznego trzęsienia ziemi i tsunami , które po nim nastąpiło .
Podziwiam też sposób , w jaki Japończycy sobie z tym poradzili , o czym tutaj dotychczas nie wspomniano .
Ludzie zawsze wyciągają naukę z każdej katastrofy .
Takie wydarzenia jak te zawsze prowadziły do usprawnień technologicznych i środków bezpieczeństwa .
Po dużych katastrofach lotniczych ludzie nie przestają latać .
Poprawia się niezawodność i bezpieczeństwo .
Trzeba zebrać wszelkie doświadczenia w zakresie funkcjonowania elektrowni jądrowych , jakie wypływają z katastrofy w Japonii .
Musimy dokonać właściwej oceny tego ekstremalnego naturalnego testu warunków skrajnych i zdobyć możliwie jak najwięcej doświadczenia w zakresie środków technicznych i bezpieczeństwa .
Elektrownie jądrowe muszą być przygotowane na przetrwanie ekstremalnych klęsk żywiołowych .
Musimy wyciągnąć wnioski również z procedur nadzwyczajnych , ponieważ to również jest jeden z elementów funkcjonowania elektrowni i jej bezpieczeństwa .
Politycy muszą powstrzymać się od szybkich i prostych osądów .
Z pewnością rozsądnym rozwiązaniem jest maksymalna liczba powtarzających się kontroli elektrowni jądrowych .
Wydarzenia w Japonii to szansa na rozsądną ocenę obowiązujących norm bezpieczeństwa , bez niepotrzebnych gierek o głosy wyborców .
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Wszyscy wiedzą , że tak w państwach członkowskich , jak i tutaj pomiędzy grupami politycznymi istnieją bardzo rozbieżne opinie na temat tego , czy powinniśmy korzystać z energii jądrowej , czy też nie .
Dzisiejsza debata pokazuje , że istnieją również odmienne opinie wewnątrz samych grup .
Z drugiej strony w Japonii doszło do katastrofy , która stanowi ogromny problem .
Rozpoczęliśmy dyskusję na ten temat , a moim zdaniem rezolucja stanowi dla nas dużą szansę skoncentrowania się dziś i jutro na jednej konkretnej kwestii : czy jesteśmy w stanie wspólnie zaostrzyć nasze normy bezpieczeństwa i czy będziemy potrafili przyjąć jakiekolwiek zwiększone uprawnienia europejskie bądź ściślejszą współpracę europejską .
Chociaż w przedmiotowej rezolucji znalazło się wiele elementów , które mi się nie podobają , to uważam , że moje koleżanki i koledzy wykonali świetną pracę , ponieważ opracowali tekst , który w większym stopniu koncentruje się na bezpieczeństwie i współpracy europejskiej .
Z tego względu chciałbym zapytać , czy nie nadszedł czas , by skorzystać z okazji , jaką daje nam dzisiejsza i jutrzejsza debata , by odłożyć na bok pytanie , czy należy rezygnować z energii jądrowej , czy też nie , i czy z entuzjazmem popieramy energię jądrową , czy też bez niego , a zamiast tego skupić się na tej kwestii .
Jeżeli wszyscy moglibyśmy się zgodzić , by nie poddawać pod jutrzejsze głosowanie zgłoszonych poprawek - chciałbym jedynie , aby je przedstawiono - a skupić się na głosowaniu znaczną większością głosów - a być może nawet jednogłośnie - za zwiększeniem bezpieczeństwa i uprawnień europejskich , to uczynilibyśmy więcej dla reputacji Parlamentu Europejskiego i procesu wyciągania wniosków z wydarzeń w Japonii , niż poprzez dalsze toczenie wiecznie tych samych sporów .
Być może możemy poczekać z nimi dwa tygodnie .
Chciałbym Państwa poprosić o zastanowienie się , czy nie powinniśmy spróbować tego zrobić .
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie Pośle Reul ! Wie Pan , że zawsze byłam zwolenniczką wyższych poziomów bezpieczeństwa w przemyśle jądrowym .
W przypadku przyjętej przez nas dwa lata temu dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa jądrowego odniosłam bardzo mizerny sukces .
Znaczna większość tego Parlamentu była przeciwna najwyższym standardom bezpieczeństwa .
Kwestia nowego poczucia wzajemnego zaufania stawia nas w obliczu kolejnego ogromnego problemu .
W przedmiotowej debacie Parlament nie ma nic do powiedzenia .
Jeżeli pojawią się jakiekolwiek wątpliwości , decyzje dotyczące bezpieczeństwa jądrowego i testów warunków skrajnych podejmą Rada i EWEA .
Parlament zostanie wykluczony z tego procesu .
Ogólnie możemy wyrazić nasze stanowisko , ale czy będzie ono miało jakikolwiek wpływ , czy też nie - to już zależy od Opatrzności .
Jeżeli teraz Pan mówi , że w przyszłości podejmiemy działania przeciwko staremu traktatowi EWEA oraz zapewnimy konsultacje i przejrzystość w odniesieniu do wszystkich kwestii związanych z bezpieczeństwem , to być może uda się nam jeszcze osiągnąć lepsze zrozumienie .
( DE ) Panie Przewodniczący , Pani Poseł Harms ! Niezupełnie zrozumiałem Pani pytanie , ponieważ to nie było pytanie .
Jednakże nie ma tego złego , co by na dobre nie wyszło , ponieważ próbowałem i spróbuję również teraz wykorzystać tę szansę .
Wie Pani , że mamy w tej sprawie całkowicie sprzeczne opinie .
Bez względu na kwestie uprawnień ważnym sygnałem byłoby , gdyby udało się nam uzyskać zgodę znacznej większości w kwestii zwiększonego bezpieczeństwa .
W rezolucji znalazło się wiele zagadnień , o wiele więcej , niż jak dotąd zdołaliśmy zatwierdzić , i o wiele więcej , niż osobiście byłem gotów zaakceptować .
To prawda i pod tym względem ma Pani całkowitą rację .
Jeżeli jednak uda się nam porozumieć co do zwiększenia bezpieczeństwa i poszerzenia wymiaru europejskiego , to będzie to sygnał dla państw członkowskich .
Jeżeli zrobimy to jutro w wyniku sporu , ponieważ mamy odmienne stanowiska dotyczące konieczności rezygnacji z energii jądrowej , to prawdopodobnie nie odniesie to wielkiego skutku .
To wszystko , o co proszę , o nic więcej i o nic mniej .
Panie Przewodniczący ! Jestem głęboko oburzony , że pani poseł Harms praktycznie zakrzyczała mnie , kiedy nie miała prawa głosu , ale mojemu koledze , panu posłowi Reulowi , pomachała niebieską kartką .
Czy nie zasługuję na równorzędne traktowanie ?
Panie Przewodniczący , Panie Pośle Reul ! Chciałbym zapytać Pana , czy Pańska osobista opinia w ogóle nie uległa zmianie .
Sweter , który mam dziś na sobie , ma 30 lat .
Wówczas demonstrowaliśmy przeciwko energii jądrowej .
Tak zwani specjaliści mówili nam , że istnieje ryzyko wystąpienia awarii raz na dziesięć tysięcy lat .
Dyrektor Poczdamskiego Instytutu Badań nad Skutkami Zmiany Klimatu , pan Schnellhuber , stwierdził niedawno w wywiadzie udzielonym gazecie Die Zeit , że to prawda .
Jeżeli podzieli się dziesięć tysięcy lat na 400 elektrowni jądrowych na świecie , to wychodzi 25 lat .
Z tego względu możemy oczekiwać , że co 25 lat dojdzie do awarii reaktora .
Najpierw Czarnobyl , potem Fukushima .
Gdzie teraz ?
Czy zmienił Pan swoją opinię w tej sprawie ?
Czy nadal uważa Pan , że elektrownie jądrowe są bezpieczne , czy też podziela Pan moją opinię , że Zwentendorf jest jedyną bezpieczną elektrownią jądrową na świecie ?
( DE ) Panie Przewodniczący ! Oczywiście moja opinia uległa zmianie , ale nie co do zasady .
Czy to tak źle , że człowiek zmienia swoją opinię w jakiejś sprawie ?
Jednakże moja opinia uległa zmianie w dużym stopniu i mam nadzieję , że Państwo to zauważyli .
Wyjaśniłem , że zagłosuję za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , jeżeli jej brzmienie się nie zmieni .
To istotna zmiana w porównaniu do mojego poprzedniego stanowiska .
Mogą Państwo to uznać za zadowalające lub nie .
Pozostanę przy tym , co już powiedziałem .
Dobrze by się stało , gdybyśmy byli w stanie jednogłośnie przyjąć tę rezolucję .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Słyszeli Państwo , co powiedział przewodniczący Komisji Przemysłu , Badań Naukowych i Energii .
Teraz wypowiadam się jako przewodniczący Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego , Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności , a rozdźwięk nie mógłby już być większy .
Nie trzeba mówić , że potrzebujemy najwyższego poziomu bezpieczeństwa we wszystkich elektrowniach jądrowych . Wszyscy się co do tego zgadzamy .
Panie Komisarzu Oettinger !
Pańskie testy warunków skrajnych są ważnym pierwszym krokiem , ale zdecydowanie nie są dostatecznie ambitne .
Uważam też , że musimy ponownie przemyśleć nasze podejście i opracować nowe , które będzie bardziej pogłębione i dużo bardziej zdecydowane .
Właśnie dlatego , oprócz najwyższych norm bezpieczeństwa w UE , potrzebujemy również scenariusza rezygnacji z ryzykownej technologii , której stosowania nie możemy usprawiedliwić na gęsto zaludnionym kontynencie europejskim .
Panie Pośle Reul ! Będzie musiał Pan , wraz z innymi osobami , po prostu się z tym pogodzić .
Pańscy koledzy w Berlinie osiągnęli o wiele większy postęp , niż Pan tu w Strasburgu i Brukseli .
Prawdopodobnie doszli do przełomowego punktu , podczas gdy Pan nadal trzyma się swoich starych idei .
Mam nadzieję , że uda się nam sformułować scenariusz i strategię rezygnacji z energii jądrowej . Panie Komisarzu Oettinger !
Mapa drogowa , którą ma Pan zamiar przedstawić w czerwcu bieżącego roku , będzie doskonałą okazją do osiągnięcia tego celu .
Po przeprowadzeniu testów warunków skrajnych powinien nam Pan również przedstawić swój pomysł , jak możemy zrezygnować z technologii jądrowej .
( IT ) Panie Przewodniczący , Pani Minister Győri , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Uważam , że wszystkim ofiarom ogromnej katastrofy , która dotknęła Japonię należą się nasze kondolencje .
Sytuacja jest naprawdę niepokojąca , ale sądzę , że zadaniem polityków nie jest podejmowanie decyzji pod wpływem paniki , ale dążenie do zachowania realizmu i stawienie czoła rzeczywistości w najlepszy możliwy sposób .
To powiedziawszy uważam , że powinniśmy zacząć od dwu ważnych stwierdzeń .
Po pierwsze , istnieje tylko jedno niebo , ale ziemia jest podzielona granicami , które nie mają nic wspólnego z problemami , z którymi musimy się zmierzyć ; a po drugie , zawsze musimy dążyć do zrównoważonego rozwoju , który składa się z wielu elementów .
Na ten zrównoważony rozwój składają się trzy elementy , które trzeba do siebie dopasować : gospodarczy , ekologiczny i społeczny .
Jeżeli nam się to uda , to moim zdaniem zrobimy krok we właściwym kierunku .
Sądzę , że przedłożona rezolucja - którą w pełni popieram i która uzyskała szerokie poparcie - pojawia się we właściwej chwili , byśmy przyjęli odpowiedzialność za bezpieczeństwo : kwestię , która powinna odzwierciedlać diagnozę obecnej sytuacji i wizję na przyszłość .
Ale jak powinniśmy szykować się na przyszłość ?
Poprzez poszanowanie kryteriów , do których przestrzegania się zobowiązaliśmy , a przede wszystkim przez dążenie do podjęcia decyzji dotyczących efektywności i odnawialności , w których zawsze należy brać pod uwagę kulturę i innowacje w badaniach , w tym międzynarodowy eksperymentalny reaktor termojądrowy ( ITER ) .
Prezydium otrzymało informację , że dzisiaj przypadają urodziny pana posła Leinena , zatem wszystkiego najlepszego , Panie Pośle Leinen .
( HU ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Bezpieczeństwo jądrowe ma ludzkie oblicze .
Projekt , budowa i funkcjonowanie elektrowni , nadzór nad nią , jej zamknięcie i opracowywanie związanych z nią przepisów - to wszystko są działania człowieka .
Z tego względu kluczowym składnikiem bezpieczeństwa jest znajomość ludzkich zachowań i ich maksymalne wykorzystanie .
Utrzymanie tej wiedzy i jej stosowanie w praktyce ma zasadnicze znaczenie zarówno w związku z funkcjonowaniem elektrowni , jak i przez długi czas potem , w związku z ich zamknięciem .
Zgadzam się , że należy przeprowadzić testy warunków skrajnych , a zdobyte doświadczenie uwzględnić w dyrektywie w sprawie bezpieczeństwa jądrowego .
Zgadzam się , że powinniśmy przeprowadzić kontrole transgraniczne , nawet jeżeli wyłącznie w celu uspokojenia społeczeństwa .
Zgadzam się , że powinniśmy uczynić wszystko dla zapewnienia naszego udziału w organizacjach międzynarodowych , wnoszącego jak najlepszą wiedzę .
W szczególności zgadzam się , że powinniśmy wykorzystać działania w zakresie badań i rozwoju , aby unieszkodliwić nagromadzone przez 60 lat odpady promieniotwórcze .
Jest jedna rzecz , z którą szczególnie się zgadzam : bez względu na to , jaką decyzję podejmiemy w sprawie energii , powinniśmy obstawać przy tym , by 500 milionów mieszkańców Europy miało zapewnione dostawy energii elektrycznej .
( FR ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Rozmawiamy dzisiaj o poprawie bezpieczeństwa energii jądrowej , a nie o podważaniu cywilnej energetyki jądrowej , kiedy w wielu państwach członkowskich Unii Europejskiej stanowi ona istotny czynnik niezależności energetycznej i element walki z gazami cieplarnianymi .
Europejska inicjatywa przeprowadzenia testów warunków skrajnych we wszystkich naszych elektrowniach jest pierwszym istotnym i rozsądnym krokiem w odpowiedzi na oczekiwania obywateli europejskich .
Musimy przeprowadzić te testy przy wykorzystaniu wspólnego podejścia i wspólnych kryteriów , których metodologię będzie trzeba powierzyć Europejskiej Grupie Organów Regulacyjnych ds. Bezpieczeństwa Jądrowego .
Kraje sąsiadujące z Unią Europejską również powinny przeprowadzić te testy , z uwagi na istniejące ryzyko transgraniczne .
Oprócz tych testów Unia Europejska musi podjąć działania na rzecz ujednolicenia norm międzynarodowych na najwyższym szczeblu , na forum G-20 i Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej , na podstawie celów dla nowych reaktorów przyjętych przez Stowarzyszenie Zachodnioeuropejskich Organów Nadzoru Instalacji Jądrowych .
W ramach Unii Europejskiej powinniśmy wspierać i zacieśniać współpracę między krajowymi organami ds. bezpieczeństwa .
Unia Europejska musi być modelem , zarówno w zakresie zaostrzania przepisów , jak i solidarnych wysiłków .
W obliczu katastrofy tego typu uważam , że stworzenie europejskich sił ochrony ludności jest potrzebne bardziej niż kiedykolwiek przedtem .
( NL ) Panie Przewodniczący ! To prawda : w całym spektrum politycznym znajdą Państwo zwolenników i przeciwników energii jądrowej .
Nie potrafię jednak zrozumieć , dlaczego niektórzy nadal nie otworzyli oczu na to zagadnienie , nawet po wydarzeniach w Fukushimie .
Stała się rzecz niewyobrażalna .
Połączenie różnych czynników doprowadziło do katastrofy , jakiej nie można wykluczyć również w naszej części świata .
Nie ma czegoś takiego , jak zerowe ryzyko .
Dzisiaj musimy zrobić trzy kroki .
Po pierwsze , jak zaproponował pan komisarz , konieczne jest przeprowadzenie testów warunków skrajnych z zachowaniem całkowitej otwartości i przejrzystości , a jednocześnie podjęcie działań na rzecz zapewnienia , by objęły one możliwie jak najszerszy zakres elektrowni .
Musimy jednak zagwarantować również podejmowanie działań stosownie do wyników tych testów warunków skrajnych .
Trzeba zamknąć każdą elektrownię , która nie będzie bezpieczna .
Po drugie , musimy zapewnić organizację stopniowego odejścia od energetyki jądrowej .
Nie możemy dopuścić do istnienia elektrowni jądrowych , których przewidywany czas eksploatacji wynosi 30 lat , a które działają nawet po 40 czy 50 latach .
Po trzecie , opowiadanie się przez nas tutaj , w Unii Europejskiej , za nowymi elektrowniami jądrowymi byłoby zbyt absurdalne , by opisać to słowami .
Europa może podążać tylko jedną drogą naprzód , i jest to droga odnawialnych źródeł energii , a my w tym Parlamencie powinniśmy dojść do konsensusu na rzecz energii odnawialnej .
( PL ) Panie Przewodniczący ! 26 kwietnia minie ćwierć wieku od katastrofy w Czarnobylu , największego wypadku nuklearnego w historii .
Po 25 latach pamiętamy o wszystkich ofiarach tej tragedii , o osobach poszkodowanych i o tych , którzy skutki tej katastrofy odczuwają po dziś dzień .
Ta tragiczna rocznica nieszczęśliwie zbiegła się z wydarzeniami w Japonii .
Wspominając katastrofę w Czarnobylu , chciałbym wyrazić swoją solidarność z narodem japońskim zmagającym się ze skutkami spowodowanego falami tsunami wypadku w elektrowni atomowej Fukushima .
Na terenie Ukrainy do dziś skażone są produkty spożywcze pochodzące z obszarów napromieniowanych radioaktywnym cezem 137 . Połowiczny rozkład tego izotopu wynosi 30 lat .
Organizacja Greenpeace przeprowadziła badania , z których wynika , że na obszarze co najmniej dwóch obwodów : żytomierskiego i równieńskiego , miejscowa ludność spożywa skażone mleko , grzyby , owoce , ryby słodkowodne i warzywa .
Według oficjalnych danych silnie napromieniowany jest teren w odległości 30 km od elektrowni .
Szacuje się jednak , że może to być łącznie jednak około 50 tysięcy km2 na obszarze wielu obwodów Ukrainy .
Obecnie działa w Europie , wyłączając Rosję , 165 reaktorów .
Istotnym jest fakt , że rozmieszczone są one nie tylko na terytorium Unii Europejskiej , ale i w krajach sąsiednich , przy granicach Unii .
Rosja i Białoruś rozpoczynają budowę elektrowni przy granicach Unii .
Pojawia się pytanie : z jaką gwarancją bezpieczeństwa ?
Od elektrowni jądrowych , które są umieszczane poza granicami Unii Europejskiej , niespełniających najwyższych norm bezpieczeństwa określonych przez testy wytrzymałościowe w Unii Europejskiej nie powinno się kupować energii .
( Przewodniczący przerwał posłowi )
Powtórzę : przy granicach Unii Europejskiej są w tej chwili instalowane przez Rosję i Białoruś elektrownie jądrowe .
W związku z tym uważam , że państwa Unii Europejskiej nie powinny kupować energii atomowej pochodzącej z tych elektrowni , jeżeli nie przejdą one testów wytrzymałościowych takich samych , jak testy wymagane w Unii Europejskiej .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Na wstępie chciałbym wyrazić najgłębsze współczucie dla narodu japońskiego .
Uważam , że powinniśmy udzielić mu wszelkiego wsparcia , na jakie nas stać .
Awaria w Fukushimie pokazała , że niektóre z istniejących elektrowni jądrowych nie są bezpieczne .
Właśnie dlatego musimy przywiązywać większą wagę do bezpieczeństwa jądrowego .
Sądzę , że trzeba koniecznie natychmiast przeprowadzić kontrolę bezpieczeństwa elektrowni jądrowych .
Z drugiej strony jednak musimy uniknąć pułapki podejmowania emocjonalnych i nieuzasadnionych decyzji dotyczących utrzymania energii jądrowej lub rezygnacji z niej .
Decyzja dotycząca składu koszyka energetycznego musi pozostać w gestii państw członkowskich , a rolą Unii Europejskiej musi być zapewnienie stosowania najsurowszych norm bezpieczeństwa .
Wszelkie środki dotyczące koszyka energetycznego i regulacji energetyki jądrowej , podejmowane na szczeblu europejskim lub krajowym , muszą jednak opierać się na wysokim poziomie obiektywizmu naukowego .
( LV ) Panie Przewodniczący ! Energetyka jądrowa wytwarza obecnie około jednej trzeciej całej energii zużywanej w Europie .
Jeżeli chcielibyśmy w krótkim czasie zastąpić ten potencjał wytwórczy , to mamy wyłącznie dwie realne alternatywy , czyli zwiększenie zużycia albo węgla , albo gazu ziemnego .
Oba rozwiązania mają swoje wady .
W przypadku węgla są to emisje CO2 .
W przypadku gazu ziemnego chodzi oczywiście o import większości jego zasobów z Rosji .
Z tego względu w krótkim okresie można zrobić dwie rzeczy .
Ważniejszą z nich jest to , o czym już rozmawiamy : zaostrzenie środków bezpieczeństwa .
Jednakże , Panie i Panowie , nie wystarczy zaostrzyć środki bezpieczeństwa w Europie , ponieważ sąsiedzi Europy - Rosja i Białoruś - kontynuują swoje działania bez względu na nasze debaty na temat bezpieczeństwa jądrowego .
Będą budować swoje reaktory i właśnie dlatego musimy zagwarantować , by wysokie normy europejskie obowiązywały nie tylko w Europie , ale również w reszcie świata , zwłaszcza w sąsiadujących z nami krajach - Rosji i Białorusi .
Drugą rzeczą , którą Europa naturalnie musi zrobić w krótkim okresie i którą możemy zrobić , jest oczywiście stałe intensyfikowanie działań w zakresie oszczędzania energii oraz położenie jeszcze większego nacisku na odnawialne źródła energii , poprzez szersze wykorzystanie zasobów wiatru , słońca , wody i biomasy .
Naturalnie również w długim okresie to właśnie oszczędzanie energii oraz korzystanie w większym stopniu z wiatru , słońca , wody i biomasy pozwoli nam zmniejszyć naszą zależność zarówno od energii jądrowej , jak i od importowanych surowców energetycznych .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Wiadomości dotyczące Fukushimy są coraz bardziej niepokojące .
Normy bezpieczeństwa zostały znacznie przekroczone i nie wiemy , co stanie się w najbliższej przyszłości .
Brakuje jasnej i przejrzystej komunikacji .
W działających elektrowniach jądrowych należy przeprowadzić testy warunków skrajnych , a jeżeli wyniki wzbudzą wątpliwości , to będziemy musieli mieć odwagę , by wezwać do ich natychmiastowego wyłączenia .
Musimy ustanowić wyższe międzynarodowe normy bezpieczeństwa i nie wolno zastanawiać się nad budową nowych elektrowni jądrowych .
Musimy przygotować grunt pod stopniowe wycofanie się z tego rodzaju energii , który powoduje nieodwracalne szkody dla środowiska i zdrowia ludzkiego .
Niezwykle istotne znaczenie ma rozważne zastanowienie się nad rozwojem przyszłej polityki energetycznej .
Musimy pilnie opracować politykę , której celem będzie oszczędzanie energii i efektywność energetyczna , a także zwiększone inwestycje w badania nad nowymi technologiami i odnawialnymi źródłami energii .
Wreszcie powinniśmy zainicjować debatę z udziałem obywateli i władz lokalnych .
( SL ) Panie Przewodniczący ! Zgadzam się z tymi posłami , którzy stwierdzili , że powinniśmy na szczeblu europejskim zapewnić bezpieczeństwo jądrowe .
Jednakże w tym kontekście musimy przyznać , Panie i Panowie , że " kultura bezpieczeństwa ” to bardzo szeroka koncepcja , w której bierze się pod uwagę ... która obejmuje zarówno bezpieczne technologie jądrowe , jak i zapewnienie odpowiednich zasobów finansowych , zasobów ludzkich , odpowiednich norm bezpieczeństwa oraz silnych i niezależnych organów nadzoru .
Moim zdaniem to wszystko również powinno być częścią tych europejskich norm bezpieczeństwa .
Nie chodzi o nasz brak zaufania do istniejących instytucji , lecz również o zapewnienie na szczeblu instytucjonalnym najwyższego możliwego poziomu bezpieczeństwa w przyszłości .
Panie Komisarzu ! Stwierdził Pan , że państwa członkowskie nie są tym zainteresowane , ale co to za państwa członkowskie ?
Gdybyśmy zapytali naszych obywateli - a takie badania opinii publicznej zostały już przeprowadzone - to mógłby Pan zobaczyć , że z zadowoleniem przyjmą oddanie części uprawnień w ręce Unii Europejskiej .
Muszę jasno stwierdzić , że jestem przeciwna wyłączaniu elektrowni jądrowych z powodów politycznych .
W Japonii istnieje wiele elektrowni jądrowych , a w jednej z nich doszło do tej poważnej awarii jądrowej .
Przed przyjęciem różnych środków powinniśmy dysponować argumentami i wnioskami specjalistów .
Z tego względu potrzebujemy specjalistycznych analiz dotyczących tego , co stało się w Fukushimie , jeżeli chcemy poznać wszystkie prawdziwe przyczyny awarii jądrowej i uszkodzenia rdzenia .
Na zakończenie chciałabym powiedzieć , że przeszliśmy długą drogę do przyjęcia dyrektywy w sprawie odpadów promieniotwórczych , a dzięki niej będziemy w stanie pokazać , że traktujemy tę sprawę poważnie .
( Mówczyni zgodziła się odpowiedzieć na pytanie zadane zgodnie z regułą niebieskiej kartki na mocy art. 149 ust. 8 Regulaminu )
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Chciałabym zapytać moją koleżankę , czy tysiące ofiar śmiertelnych nie są wystarczającym powodem do rozważań i długiego zastanawiania się , skoro - jak przed chwilą powiedziała - nie mamy wystarczających powodów wierzyć , że energia jądrowa jest niebezpieczna .
Skoro w Japonii zginęły kolejne tysiące osób , chciałabym zapytać , czy to nie wystarczy .
Panie Przewodniczący ! Chciałabym zapytać moją koleżankę , ile elektrowni jądrowych musi ulec zniszczeniu zanim powie , że to wystarczy .
Powiedziała , że awarii uległa tylko jedna elektrownia w Japonii .
Jednakże chodzi o sześć elektrowni jądrowych , a nie o jedną .
Ilu potrzeba , by zmieniła swoje stanowisko ?
( DE ) Panie Przewodniczący , Pani Poseł Jordan Cizelj ! W pani kraju znajduje się elektrownia jądrowa Krško , która zbiera dość krytyczne opinie , między innymi dlatego , że jest zlokalizowana w strefie aktywności sejsmicznej .
Czy jest Pani gotowa przynajmniej dopilnować , by była ona jedną z pierwszych elektrowni , które zostaną skontrolowane za pomocą restrykcyjnych i - miejmy nadzieję - obiektywnych testów warunków skrajnych , byśmy mogli mieć pewność , że ta elektrownia jądrowa nie zagraża bezpośrednio obywatelom , chociaż znajduje się w strefie aktywności sejsmicznej , i że możliwe jest wprowadzenie usprawnień , póki ta elektrownia nadal istnieje ?
( SL ) Panie Przewodniczący ! W Japonii faktycznie zginęły tysiące osób i osobiście głęboko im współczuję i uważam , że Unia Europejska powinna zaoferować wszelką możliwą pomoc .
Jestem jednak przeciwna bezprawnemu wykorzystywaniu tych ofiar w imię jakiejś ideologicznej walki z użytkowaniem energii jądrowej .
Właśnie dlatego powiedziałam , że musimy zanalizować przyczyny , które doprowadziły do tej awarii jądrowej , i musimy dowiedzieć się , czy w ogóle mogą one wystąpić w Europie oraz w jaki sposób możemy ich uniknąć .
Chciałabym również poprosić , byśmy nie mylili ofiar klęski żywiołowej , ofiar trzęsienia ziemi i tsunami , z potencjalnymi ofiarami awarii jądrowej .
Tak brzmi moja odpowiedź na pierwsze pytanie .
Jeżeli chodzi o drugie pytanie , czyli o to , ile wypadków w elektrowniach jądrowych ...
Czy mogę mówić dalej ?
Ile wypadków w elektrowniach jądrowych potrzeba , bym zmieniła zdanie ?
Wspomniałam o jednej elektrowni , w której działa kilka reaktorów , zatem pojedynczej elektrowni z wieloma reaktorami .
Wiemy , że w Japonii jest wiele elektrowni .
Uważam , że każdą elektrownię ... czy też każdy wypadek należy potraktować bardzo poważnie ; nie powinniśmy myśleć w kategoriach liczby wypadków , ponieważ musimy wziąć pod uwagę każdy wypadek , i to nie tylko wypadki , ale również wszelkie inne incydenty , niewystarczające do określenia ich mianem wypadku .
Z każdego takiego incydentu musimy wyciągnąć pewne wnioski .
W istocie właśnie ten przykład pokazuje nam , że nie powinniśmy z jednego wypadku wysnuwać wniosku , że technologia jądrowa jest niedopuszczalna .
Jest jeszcze jedno pytanie , na które nie odpowiedziałam .
Były trzy pytania .
Elektrownia jądrowa Krško .
Czy mogę ?
Skontrolowano bezpieczeństwo tej elektrowni i wówczas Austria , która była bardzo aktywna w tej sprawie , przeprowadziła dodatkowe testy bezpieczeństwa sejsmicznego .
W efekcie wprowadzono dodatkowe modyfikacje i obecnie to w rzeczywistości ugruntowana praktyka .
Mocno wierzę , że w Słowenii wszyscy zgodzą się na natychmiastowe przeprowadzenie takich testów warunków skrajnych w elektrowni Krško .
Ponieważ jesteśmy małym krajem dysponującym energią jądrową , jesteśmy przyzwyczajeni do tego , że poddaje się nas stosunkowo większej liczbie międzynarodowych testów , niż to ma miejsce w przypadku innych elektrowni jądrowych w większych krajach .
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu Oettinger , Panie i Panowie ! Pochodzę z Austrii i wszyscy jesteśmy zaniepokojeni elektrownią Krško .
Mam nadzieję , że zapewnienia pani poseł Jordan Cizelj zostaną zrealizowane .
Chciałbym wyrazić zaniepokojenie sytuacją narodu japońskiego i współczucie dla obywateli Japonii , którzy wiele wycierpieli i którzy ze stoickim spokojem radzą sobie z tymi wydarzeniami .
Powinniśmy jednak podjąć próbę wyciągnięcia jakichś pożytecznych wniosków z tej katastrofy .
Jedyny korzystny aspekt dotyczy tego , że musimy ponownie rozważyć nasze stanowisko i zacząć wyciągać w Europie wnioski z tej katastrofy .
Jednym z wniosków do szybkiego zastosowania jest konieczność zdecydowanego polepszenia standardów bezpieczeństwa w reaktorach europejskich .
Kolejnym jest potrzeba ustanowienia europejskiego organu ochrony ludności .
Europa musi pozwolić , by jej zespoły do spraw bezpieczeństwa i ratunkowe współpracowały ponad granicami krajowymi .
Wnioski długoterminowe dotyczą konieczności opracowania wspólnego scenariusza rezygnacji , ponieważ wydarzenia jasno pokazały , że na obecnym etapie technologia jądrowa jest zbyt niebezpieczna , a mało prawdopodobne jest , by w przyszłości miało to ulec zmianie .
Skutki są zbyt długotrwałe .
Na podstawie moich uwag mogą Państwo zauważyć , że podziały istnieją we wszystkich grupach , również w Grupie Europejskiej Partii Ludowej ( Chrześcijańskich Demokratów ) .
Ogólnie uważam jednak , że powinniśmy do serca wziąć sobie fakt , że po prostu nie da się zagwarantować słynnych norm bezpieczeństwa , które nam wszyscy obiecują .
Z tego względu w testach warunków skrajnych należy uwzględnić kumulację różnych rodzajów zagrożeń .
Jeżeli zbadamy jedynie poszczególne rodzaje zagrożeń , to nigdy nie otrzymamy realistycznego scenariusza .
W tym kontekście " realistyczny ” oznacza , że bardzo trudno przewidzieć na przykład tsunami , nawet jeżeli jego wystąpienie jest mało prawdopodobne w Europie , ale mamy tu regiony , w których dochodzi do trzęsień ziemi .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Przede wszystkim chciałbym wyrazić podziw i szacunek dla postawy narodu japońskiego wobec nadzwyczajnej sytuacji , w jakiej znaleźli się obywatele tego kraju .
Ta sytuacja wywołała ożywioną debatę o przyszłości energii jądrowej - czy mamy nadal ją wykorzystywać , czy z niej zrezygnować .
Uważam , że musimy przyjąć wyważone stanowisko , uwzględniające wszelkie aspekty : wymogi gospodarki , bezpieczeństwa publicznego i zmiany klimatu .
Uważam , że przyszła polityka energetyczna musi opierać się na znalezieniu równowagi między energią odnawialną , nowymi technologiami w przypadku konwencjonalnych surowców energetycznych i energią jądrową w bezpiecznych warunkach .
Konieczne są inwestycje w badania nad wydajnym wytwarzaniem energii odnawialnej .
Musimy przeprowadzić inwestycje w celu zabezpieczenia nowych źródeł surowców konwencjonalnych i nowych kierunków zaopatrzenia Europy - korytarza południowego .
Jednocześnie potrzebne są innowacje i badania nad nowymi technologiami , które pozwolą na wyeliminowanie zanieczyszczającego wpływu konwencjonalnego wytwarzania energii na środowisko naturalne .
Konieczna jest zmiana dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa jądrowego w celu zaostrzenia wymogów .
Konieczne są proponowane przez Komisję testy warunków skrajnych .
Kryteria należy określić z uwzględnieniem wszystkich aspektów : wieku , technologii i zagrożeń naturalnych .
Testy należy przeprowadzić z udziałem Komisji .
Przy zmianie dyrektywy należy wykorzystać wyniki tych testów .
Ich konsekwencje muszą być bardzo jasne .
Te obiekty , które je zdadzą , mogą dalej działać , a te , które nie - muszą zostać wyłączone .
Chciałbym zwrócić uwagę , że należy stworzyć europejską politykę gospodarowania odpadami promieniotwórczymi i składowania ich , a także rozbiórki elektrowni .
Wreszcie , co w żadnej mierze nie najmniej ważne , społeczeństwo musi nadal mieć zaufanie do energii jądrowej i otrzymać odpowiednie informacje .
Panie Przewodniczący ! Chciałabym wygłosić krótką uwagę na temat elektrowni jądrowych w państwach trzecich położonych niedaleko granic UE .
Wspomniano dzisiaj już o dwóch konkretnych przypadkach , dwóch równoczesnych projektach jądrowych : jednym w Obwodzie Kaliningradzkim Federacji Rosyjskiej , który w całości otoczony jest przez Litwę , Polskę i Morze Bałtyckie , oraz drugim na Białorusi , gdzie planuje się budowę elektrowni jądrowej zaledwie 20 kilometrów od granicy litewskiej .
Kiedy cały świat śledził dramatyczny rozwój sytuacji w Fukushimie , 15 marca , rząd Białorusi i rosyjski państwowy koncern energetyczny Rosatom podpisały umowę , na mocy której Rosatom skończy do 2018 roku budowę elektrowni jądrowej na Białorusi .
Rosja przygotowuje również wartą 6 miliardów dolarów ofertę dla Białorusi na sfinansowanie tego projektu .
Zatem władze białoruskie arogancko podeszły do konieczności poinformowania sąsiadów swojego kraju o planowanym projekcie , a projekt w jego obecnym kształcie jest całkowicie sprzeczny z Konwencją z Espoo o ocenach oddziaływania na środowisko .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji o zarządzeniu testów warunków skrajnych obejmujących reaktory jądrowe w Unii Europejskiej .
Apelujemy o przeprowadzenie tych testów na podstawie wspólnych , szczegółowych kryteriów oceny , aby jeszcze bardziej zwiększyć bezpieczeństwo jądrowe w Unii Europejskiej .
Obecnie w Unii działają 143 reaktory jądrowe , a energia jądrowa stanowi 30 % koszyka energetycznego .
Państwa członkowskie są odpowiedzialne za własny koszyk energetyczny , ale bezpieczeństwo jądrowe to nasze wspólne zadanie .
Właśnie dlatego powinniśmy przyjąć rezolucję w sprawie bezpieczeństwa jądrowego w Unii Europejskiej .
Chciałabym podkreślić , że w przypadku każdego reaktora trzeba zagwarantować inwestycje w bezpieczeństwo jądrowe do końca przewidzianego okresu jego funkcjonowania .
Testy warunków skrajnych spowodują zaostrzenie norm w odniesieniu do przyszłych reaktorów jądrowych , a zatem również wzrost kosztów energii jądrowej .
Z tego względu Unia musi poczynić znaczne inwestycje w działania na rzecz efektywności energetycznej oraz na rzecz wytwarzania energii odnawialnej i użytkowania odnawialnych źródeł energii , zwłaszcza na potrzeby budownictwa i transportu .
( FI ) Panie Przewodniczący ! To dobrze , że UE chce przeprowadzić testy warunków skrajnych w swoich państwach członkowskich i u swoich sąsiadów .
Ich jedyną wadą jest fakt , że nie będą obowiązkowe .
Obecnie UE nieśmiało pyta , czy możliwe jest ich przeprowadzenie .
Kolejnym niedociągnięciem jest to , że UE nie opracowała wspólnych norm .
Jednakże są one konieczne .
Po trzecie , takie testy powinien przeprowadzić organ niezależny .
Po prostu nie mogę uwierzyć , że organy krajowe stwierdzą , iż w ich kraju miały miejsce nieprawidłowości lub że one same zaniedbały właściwe monitorowanie obiektów .
Jeżeli to mają być prawdziwe testy , to powinny istnieć dla nich normy oraz powinny one być przeprowadzone w sposób otwarty przez niezależne organy .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Chciałabym jednak przypomnieć moim Koleżankom i Kolegom , że awaria w Fukushimie jeszcze się nie zakończyła i że nadal istnieje ryzyko wybuchu związane ze stopionym rdzeniem .
Chciałabym zadać pytanie naszemu Panu Komisarzowi , Panu Oettingerowi .
Dotyczy przeprowadzenia testów warunków skrajnych .
Jak właśnie wspomniała nasza koleżanka , w jaki sposób ma Pan zamiar zagwarantować uwzględnienie przez każde państwo członkowskie , które korzysta z elektrowni jądrowych , wszystkich kryteriów , o których mówił Pan na spotkaniu z Komisją Przemysłu , Badań Naukowych i Energii ?
W jaki sposób zmusi Pan państwa członkowskie do dopuszczenia niezależnych specjalistów do weryfikacji i monitorowania elektrowni , jeżeli one odmówią ?
Pytam o to dlatego , że jeżeli będą monitorować się samodzielnie , to nie wiem , jak ma Pan zamiar przeprowadzić swoje testy warunków skrajnych .
Bezwzględnie potrzebna jest niezależna instytucja monitorująca elektrownie w każdym państwie członkowskim .
Ponadto w jaki sposób zapewni Pan , by na taką kontrolę zgodziły się kraje sąsiadujące - wspomniał Pan o Armenii , wraz z jej elektrownią Metsamor , a także o innych krajach , na przykład Białorusi i tak dalej ?
Parlament będzie musiał Pana poprzeć , Panie Komisarzu , ale w jaki sposób to zrobimy ?
Wreszcie naszym prawdziwym zadaniem jest stopniowa rezygnacja z energii jądrowej , i właśnie w tej sprawie należy przedstawić Parlamentowi umożliwiające to scenariusze .
To jedyna gwarancja , że nie dojdzie do kolejnych awarii .
( SK ) Panie Przewodniczący ! Ogromne zniszczenia w elektrowni jądrowej w Fukushimie , spowodowane nadzwyczajną klęską żywiołową , pokazały ogromne znaczenie dbałości o bezpieczeństwo w obiektach tego typu .
Dlatego Komisja Europejska podjęła słuszną i właściwą decyzję o bezzwłocznym przeprowadzeniu kontroli bezpieczeństwa wszystkich elektrowni jądrowych znajdujących się na naszym terytorium .
Obywatele europejscy mają prawo do bezpieczeństwa , a profesjonalna , niezależna kontrola obiektów jądrowych może ostrzec nas o wszelkich niedociągnięciach i zagrożeniach , których możemy uniknąć dzięki ostrożnemu postępowaniu .
Nie wątpię , że wyniki kontroli bezpieczeństwa naszych obiektów jądrowych pociągną za sobą poważną decyzję zobowiązującą operatorów elektrowni do natychmiastowego usunięcia uchybień w obiektach i do niepodejmowania prób obchodzenia kryteriów bezpieczeństwa , których spełnianie musi być warunkiem wstępnym prowadzenia elektrowni jądrowej .
Panie Komisarzu ! Jestem przekonany , że społeczeństwo europejskie oczekuje od nas obecnie przeprowadzenia otwartej i uczciwej debaty o przyszłości europejskiej polityki energetycznej , w tym określenia nowych limitów bezpieczeństwa dla wszystkich elektrowni w Europie .
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie !
Katastrofa jądrowa w Japonii dowiodła jednego : przyroda jest silniejsza i potężniejsza od człowieka .
Z tego względu nadszedł czas , byśmy wreszcie odłączyli od sieci stare elektrownie jądrowe oraz te , którym zagrażają trzęsienia ziemi , a w długim okresie - byśmy zrezygnowali z energii jądrowej .
Potrzebujemy testów warunków skrajnych , Panie Komisarzu Oettinger !
Nie chcemy , by powtórzyła się historia Czarnobyla .
Potrzebujemy limitów w odniesieniu do żywności sprowadzanej z Japonii .
Mam jedno pytanie do Komisji .
Czy naprawdę chcą Państwo napromieniować mieszkańców Europy ?
Powinni Państwo natychmiast , a najlepiej dzisiaj , wycofać to rozporządzenie wykonawcze .
Musimy inwestować w alternatywne źródła energii i korzystać z nich .
One istnieją .
Są bezpieczne , przyjazne dla środowiska i mniej szkodliwe dla ludzi .
I jeszcze jedno : pozwalają na tworzenie nowych miejsc pracy .
W Austrii mieliśmy elektrownię jądrową Zwentendorf , która nigdy nie została podłączona do sieci .
Teraz to elektrownia słoneczna .
Panie Przewodniczący ! Przedmiotowa debata powinna dotyczyć bezpieczeństwa jądrowego .
Najwyraźniej wymknęła się nieco spod kontroli i teraz dotyczy koszyka energetycznego .
Czy mogę zasugerować , byśmy przeprowadzili taką dyskusję po przedstawieniu przez Komisję jej mapy drogowej dla energetyki ?
Co się tyczy bezpieczeństwa , chciałabym zapytać Pana Komisarza , czy właściwe jest stosowanie wyrażenia " testy warunków skrajnych ” , ponieważ w przypadku banków sformułowanie " test warunków skrajnych ” z pewnością nas zwiodło .
Chciałabym , byśmy stosowali wyrażenie " ocena bezpieczeństwa ” lub " ocena ryzyka ” .
Jakie działania będą następstwem tej oceny bezpieczeństwa ?
Czy zapewni Pan , by podjęto je w odniesieniu do wszystkich elektrowni jądrowych , w tym obiektów przeznaczonych do składowania i przetwarzania odpadów , ponieważ mam szczególne obawy związane z Sellafield , położonym niedaleko granic Irlandii ?
Teraz musimy przyjrzeć się bezpieczeństwu elektrowni .
Niestety , niektórzy posłowie twierdzą , że jesteśmy bardzo uzależnieni od energii jądrowej - nawet ci , którzy na terytorium swojego kraju nie mają takich elektrowni - zatem bezpieczeństwo jest sprawą największej wagi .
Musimy przejść do kolejnego etapu analizy koszyka energetycznego .
Bądźmy szczerzy : energia odnawialna także nie jest łatwym rozwiązaniem .
( EL ) Panie Przewodniczący ! Potrzebowaliśmy 25 lat , by zapomnieć o Czarnobylu i obawiam się , że katastrofa w Japonii nie wystarczy , by nam o nim przypomnieć .
Systematycznie potępiamy Japonię , jakbyśmy chcieli powiedzieć , że to nie energia jądrowa , lecz Japonia jest niebezpieczna .
Rozpoczęliśmy testy bezpieczeństwa w naszych elektrowniach jądrowych i ponownie zaczęliśmy twierdzić , że istnieje coś takiego , jak bezpieczna technologia jądrowa .
Musimy natychmiast zamknąć elektrownie jądrowe , które mają ponad 30 lat , i zapomnieć o budowie nowych elektrowni .
Potrzebujemy od zaraz podatku " jądrowego ” , który pozwoli uwzględnić całość kosztów ekologicznych energii jądrowej .
Musimy zainwestować w poprawę wydajności energii fotowoltaicznej oraz poczynić prawdziwe inwestycje w zwiększanie wydajności wszystkich odnawialnych źródeł energii .
Panie Komisarzu ! To do Pana należy inicjatywa ustawodawcza i na Panu spoczywa odpowiedzialność za nasze działania lub konsekwencje naszej bezczynności .
Panie Przewodniczący , Szanowni Posłowie ! Przede wszystkim chciałbym zająć się naszą długofalową polityką energetyczną .
Chcemy zaprosić Państwa do zaangażowania się od pierwszego dnia w mapę drogową dla energetyki .
Dlatego składam propozycję spotykania się od maja z grupami w celu omówienia różnych scenariuszy dla sektora energetyki w Europie na najbliższe dziesięciolecia .
Jeden ze scenariuszy - czyli , inaczej mówiąc , jedna z opcji wraz ze wszystkimi wynikającymi z niej konsekwencjami - będzie z pewnością dotyczyć przyjęcia możliwie jak najwyższego celu w zakresie udziału źródeł odnawialnych w wytwarzaniu energii elektrycznej , nawet w wysokości 100 % , co będzie miało wpływ na sieci energetyczne , instalacje magazynujące , badania , wydajność i szereg innych czynników .
Jednocześnie chciałbym jednak poprosić wszystkich o wzięcie pod uwagę podstawy prawnej .
Traktat z Lizbony ma zaledwie 18 miesięcy , a Państwo brali większy udział w jego opracowywaniu niż ja .
W Traktacie przyznaje się Unii Europejskiej kompleksowe uprawnienia prawodawcze w dziedzinie energii , z jednym daleko idącym wyjątkiem , który został uwzględniony nieprzypadkowo .
Kwestia technologii energetycznych i koszyka energetycznego pozostaje w gestii parlamentów krajowych .
Możemy sprzeczać się , czy było to słuszne rozwiązanie , ale to jasne , że wnioski , które należy wyciągnąć z wydarzeń w Japonii przy opracowywaniu mapy drogowej dla energetyki , muszą opierać się na Traktacie z Lizbony , a biorąc pod uwagę obecną sytuację uważam , że mało prawdopodobna jest zmiana art. 194 w przewidywalnej przyszłości .
Chciałbym , by został on zmieniony , i uważam , że na szczeblu europejskim istnieje dostateczna wiedza specjalistyczna w zakresie koszyka energetycznego .
Jednakże w okresie najbliższych kilku lat technologie energetyczne i wytwarzanie elektryczności pozostaną w gestii państw członkowskich .
Istnieje jednak jedno ograniczenie , które uzgodniliśmy wspólnie z państwami członkowskimi .
Cel udziału energii odnawialnej w wysokości 20 % ogranicza kompetencje państw członkowskich do pozostałych 80 % .
Dlatego - skoro w ciągu 9 lat będziemy musieli osiągnąć poziom energii odnawialnej w wysokości 20 % , przy wsparciu i zaangażowaniu państw członkowskich , i będziemy musieli stale monitorować sytuację za pomocą sprawozdań z postępu prac - uprawnienia państw członkowskich zostaną ograniczone do 80 % , a nawet do mniejszej części .
Wynika to z tego , że ogólny udział w wysokości 20 % będzie oznaczał prawdopodobnie 10 % energii odnawialnej w sektorze transportowym .
W zakresie wytwarzania elektryczności , które obecnie znajduje się w centrum uwagi , dążymy do uzyskania w ciągu 9 lat udziału energii odnawialnej - wody , biomasy , geotermiki , słońca i wiatru - wynoszącego 35 % .
Oznacza to , że w sektorze energii elektrycznej za trzy lub cztery lata energia odnawialna prześcignie energię ze spalania węgla i energię jądrową .
Uważam , że taki proces rozwoju ma nieocenioną wartość .
Aż 35 % energii odnawialnej w ciągu 9 lat !
Mapa drogowa dla energetyki będzie koncentrować się nie tylko na roku 2050 , ale również na 2025 czy 2030 , czyli na następnym dziesięcioleciu , w trakcie którego musimy zainwestować w technologię , sieci energetyczne i instalacje magazynowania .
Jestem pewien , że jesteśmy w stanie dojść do konsensusu w sprawie udziału w wytwarzaniu energii w wysokości 40 + x % w 2030 roku , a następnie doprowadzić wspólnie z państwami członkowskimi do decyzji w tej sprawie .
Kiedy energia odnawialna osiągnie udział wynoszący 40 % lub więcej , państwa członkowskie będą odpowiedzialne tylko za 60 % lub mniej , a to będzie oznaczać , że osiągamy postęp w kwestii uprawnień na szczeblu europejskim , przy pełnej wiedzy i przyzwoleniu państw członkowskich .
Być może dla niektórych to nie będzie wystarczająco szybkie tempo , ale bez zmiany Traktatu z Lizbony , co obecnie nie wydaje się realistyczne , cel wyniesie 20 % , potem 35 % , a później 40 % lub więcej energii ze źródeł odnawialnych .
Oznacza to wyraźne przesunięcie uprawnień na rzecz kontroli europejskiej i szczebla europejskiego .
Kiedy przyglądamy się scenariuszowi energii odnawialnej , powinniśmy również zawsze zastanawiać się , co dzieje się w państwach członkowskich .
Jednym z przykładów jest Polska , duży i obiecujący kraj , który darzę ogromnym szacunkiem .
Obecnie w Polsce 90 % energii wytwarza się ze spalania węgla .
Dziewięćdziesiąt procent !
Nie sądzę , aby to było prawdopodobne , i dlatego chciałbym zapytać obecnych posłów ze wszystkich grup z tego dużego i obiecującego kraju , jakim jest Polska : czy sądzą Państwo , że politykom w Państwa kraju - bez względu na to , kto będzie u władzy - uda się zmniejszyć udział węgla do zera w ciągu najbliższych lat i dziesięcioleci ?
Nie sądzę , aby byli w stanie to zrobić .
Notabene , Polska obecnie planuje budowę nowej elektrowni jądrowej .
Oznacza to , że Polacy chcą , by energia jądrowa stała się elementem ich koszyka energetycznego , co miałoby służyć zmniejszeniu zależności od gazu i Federacji Rosyjskiej .
Pani Poseł Harms ! Rząd Polski został demokratycznie wybrany i cieszy się dużym szacunkiem we własnym kraju .
W szczególności my , Niemcy , nie powinniśmy sądzić , że zawsze wiemy lepiej .
Wierzę , że nasi przyjaciele z Polski wezmą kwestie bezpieczeństwa pod uwagę dokładnie tak samo , jak wierzę Pani .
( Oklaski i okrzyki )
Przewodniczącym grup chciałbym powiedzieć , że w Niemczech mamy tendencję do tego , by chcieć decydować o wszystkim w Europie .
Radzę , by z należytą pokorą wziąć pod uwagę i zaakceptować demokratyczne procesy w Polsce i we Francji .
Mówię to jako Europejczyk .
Znam swoją ojczyznę , Niemcy , i szanuję procesy demokratyczne w Polsce , Francji i każdym innym państwie członkowskim .
Jednakże każdy kraj , w którym zaopatrzenie w energię w 90 % opiera się na węglu , będzie miał większe trudności z zejściem do 0 % .
Właśnie dlatego moje plany obejmują opcję węgla bez emisji CO2 .
Każdy , kto zna sytuację w Polsce , Rumunii czy Hiszpanii , zrozumie , że w mapie drogowej dla energetyki na 2050 rok trzeba uwzględnić węgiel jako jedną z opcji , ponieważ w przeciwnym razie zignoruje się realia demokratycznie wybranych parlamentów i rządów .
Wobec tego uważam , że badania nad wychwytywaniem i składowaniem dwutlenku węgla ( CCS ) oraz projektami demonstracyjnymi są bardzo ważnym krokiem do kolejnego celu , jakim jest stworzenie w okresie kilku następnych dziesięcioleci bezemisyjnego sektora energetycznego .
W mapie drogowej sporządzonej przez panią komisarz Hedegaard przyjęliśmy ograniczenie do 2050 roku emisji CO2 z sektora energetyki o 10 % w porównaniu do obecnego poziomu .
Jeżeli chodzi o kwestię energii jądrowej , to wszyscy wiemy , że istnieją kraje , w których obecnie obowiązuje moratorium na elektrownie jądrowe , lub które chcą je zamknąć , na przykład Niemcy .
Niektórzy z naszych sąsiadów , na przykład Szwajcarzy , odłożyli proces planowania budowy nowych elektrowni jądrowych .
Są też jednak kraje , w których obecnie trwa budowa elektrowni jądrowych , na przykład Finlandia , i kraje już obecnie dysponujące energią jądrową i planujące nowe elektrownie , a także takie , które nie dysponują jeszcze energią jądrową i chcą wybudować swoją pierwszą elektrownię .
Dlatego pomimo tych wszystkich różnic i odmiennych kultur za niezwykle istotne uważam wprowadzenie testów warunków skrajnych i kontroli bezpieczeństwa z najsurowszymi normami bezpieczeństwa oraz ich zaakceptowanie przez wszystkie państwa członkowskie .
To mały , ale istotny wspólny mianownik , który zapewni najwyższy możliwy poziom bezpieczeństwa krajom tak posiadającym energię jądrową , jak i jej nieposiadającym .
Niektórzy mówcy wspominali , że organy powinny być niezależne .
W wielu dziedzinach życia , w tym w zakresie zdrowia , bezpieczeństwa , transportu drogowego , energii , przemysłu i innych sfer , funkcjonuje publiczna kontrola i nadzór .
Chciałbym powiedzieć , że mam bezwzględne zaufanie do systemu nadzoru publicznego .
Pani Poseł Harms ! Z Pani ust padły ogólnikowe stwierdzenia dotyczące sieci starych znajomych i sugestie , że krajowe organy regulacyjne odpowiedzialne za energię jądrową nie wypełniają swoich zadań statutowych .
Sądzę , że to poważne oskarżenie , oznaczające brak zaufania do Pani kolegi , pana Jürgena Trittina , który - będąc niemieckim federalnym ministrem środowiska - był przez siedem lat odpowiedzialny za ten organ regulacyjny w Niemczech .
Ja żywię najszczersze zaufanie do tych organów , a naszym zadaniem jest współpraca z nimi .
Przed podjęciem decyzji w całkowicie przejrzysty sposób przedstawię Państwu w maju projekt testów warunków skrajnych i kryteriów testowych .
Będę zainteresowany wysłuchaniem Państwa sugestii dotyczących tego , w których miejscach można ten projekt poprawić , coś dodać lub zaostrzyć , aby zainicjować proces , który ostatecznie doprowadzi do szerokiej akceptacji ze strony wszystkich państw członkowskich i do wysokiego poziomu kontroli .
Te testy warunków skrajnych , których opracowanie zlecili nam szefowie państw lub rządów , są pierwszą europejską procedurą służącą zapewnieniu najsurowszych norm bezpieczeństwa we wszystkich 143 elektrowniach jądrowych .
To wyraz innowacji i rozwoju , który zasługuje , byuzyskać poparcie Parlamentu , a nie spotykać się od samego początku z krytyką i brakiem zaufania .
Moja ostatnia uwaga dotyczy tego , że odziedziczyłem przyjętą w czerwcu 2009 roku dyrektywę w sprawie bezpieczeństwa jądrowego , którą należy transponować do ustawodawstwa krajowego do lipca bieżącego roku .
Przyznam Państwu dość szczerze , że moim zdaniem jej merytoryczna zawartość jest niewystarczająca , ponieważ koncentruje się przede wszystkim na wdrażaniu uregulowań formalnych , określaniu uprawnień i wymogów wobec organów nadzoru ; w moim odczuciu nie ma wystarczającej zasadniczej treści .
Z tego względu w drugiej połowie roku , kiedy będzie trwało badanie bezpieczeństwa , chciałbym z Państwem omówić - zgodnie z wymogami Rady Europejskiej - sposób , w jaki możemy wcześnie przeprowadzić szybką zmianę przedmiotowej dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa i określić konkretne wymogi bezpieczeństwa energii jądrowej na szczeblu europejskim .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Przedmiotowa debata była niezwykle pouczająca .
Bardzo Państwu dziękuję , śledziłam ją z baczną uwagą .
Prezydencja węgierska rozpoczęła swoje półrocze z wielkimi ambicjami w zakresie polityki energetycznej .
Do naszych ambicji nie należało rozstrzygnięcie kwestii koszyka energetycznego .
Moim zdaniem dzisiejsza debata również dowiodła , że nie byłby to cel realistyczny .
Padło wiele argumentów za jakąś formą wytycznych dotyczących koszyka energetycznego w Unii Europejskiej , a także wiele argumentów przeciwko niej .
Uważam , że nie uda się nam tego rozstrzygnąć w przewidywalnej przyszłości , ale nie jestem pewna , czy to problem ; w tej sytuacji państwa członkowskie muszą być w stanie samodzielnie podejmować odpowiedzialne decyzje dotyczące swojego koszyka energetycznego .
Mieliśmy jednak ambicje dokonania znaczącego postępu w zakresie tworzenia wspólnego rynku energii .
W dniu 4 lutego 2011 r . Rada Europejska przyjęła to jako jeden ze swoich celów , a także likwidację do 2015 roku wysp energetycznych w Unii Europejskiej , a następnie na odbywającym się pod koniec lutego posiedzeniu Rady ds. Energii udało się nam również przyjąć konkluzje , co uważam za istotny krok naprzód .
Wedle naszej wiedzy Komisja w listopadzie przedstawi mapę drogową dla energetyki na 2050 rok .
Jednakże ministrowie właściwi do spraw energii przeprowadzą już wstępną debatę dotyczącą tego tematu i związanych z nim celów już na nieformalnym posiedzeniu Rady ds. Energii w dniach 2-3 maja w Budapeszcie , a prezydencja przygotuje z niego sprawozdanie i podsumowanie polityczne , które znajdą się w programie czerwcowego formalnego posiedzenia Rady ds. Energii .
Jestem przekonana , że pytania , które zadano dzisiaj na tej sali , pojawią się także w trakcie dyskusji w Radzie , i wierzę też , że po podsumowaniu tej debaty przez prezydencję węgierską Komisja będzie w stanie skorzystać z tego podsumowania przy dopracowywaniu mapy drogowej dla energetyki , którą ma zamiar przedstawić w listopadzie .
Najlepszym jednak dowodem na to , że państwa członkowskie wykazują maksymalne zaangażowanie zarówno w sprawę bezpieczeństwa energii jądrowej , jak i wspólnych ram europejskich , są konkluzje Rady Europejskiej z 24-25 marca .
W tych konkluzjach podkreśla się , że musimy wyciągnąć wnioski z katastrofy w Japonii i dokonać przeglądu stanu bezpieczeństwa elektrowni jądrowych w UE oraz przeprowadzić testy warunków skrajnych .
Zwrócono się do Europejskiej Grupy Organów Regulacyjnych ds. Bezpieczeństwa Jądrowego ( ENSREG ) i Komisji o podjęcie takich działań możliwie jak najszybciej oraz o przedstawienie propozycji dotyczącej kompetencji i ich warunków , by Komisja mogła następnie opracować i przedstawić ogólną ocenę na podstawie oceny tych niezależnych organów .
Wreszcie sama Rada Europejska również omówi to zagadnienie ponownie , na ostatnim swoim posiedzeniu w 2011 roku .
Szefowie państw lub rządów również podkreślali , że bezpieczeństwo jądrowe nie może ograniczać się do terytorium Unii Europejskiej i że zwrócimy się również do naszych sąsiadów o uczestnictwo w tych testach warunków skrajnych .
Stwierdzili też , że w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego potrzebne są najsurowsze możliwe normy oraz że Rada Europejska wyznaczyła poważne zadania Komisji , która - jak jestem pewna , a Pan Komisarz także o tym wspomniał - zrealizuje je z najgłębszym zaangażowaniem .
A zatem bez względu na to , jak żywa była dzisiejsza debata , istnieją wspólne kwestie , co do których - jak mi się wydaje - wszyscy się zgadzamy : potrzebne są wspólne ramy europejskie , musimy uczynić wszystko na każdym szczeblu dla zapewnienia możliwie najwyższego poziomu bezpieczeństwa , i powinniśmy to wszystko uczynić w sposób przejrzysty , zapewniając maksymalną kontrolę publiczną .
Rada jest gotowa współpracować na tych zasadach zarówno z Komisją Europejską , jak i z Parlamentem Europejskim .
Otrzymałem sześć projektów rezolucji przedłożonych zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu .
Głosowanie odbędzie się jutro w południe .
Znajdujące się na zachodnim wybrzeżu Wielkiej Brytanii elektrownie jądrowe , z których część nadal działa , a część już nie , stanowią istotne zagrożenie dla Irlandii .
Najsłynniejszą z nich jest Sellafield .
Te elektrownie stanowią zrozumiałą przyczynę niepokoju narodu irlandzkiego , który ma prawo otrzymać dokładne i aktualne informacje o nich .
Chociaż istnieje umowa dwustronna między Irlandią i Wielką Brytanią , dotycząca wymiany informacji w razie wypadku jądrowego , to Irlandia i inne kraje sąsiadujące powinny być wcześniej angażowane w procesy związane z bezpieczeństwem .
Unia Europejska musi przeprowadzić istotny przegląd swojego podejścia do bezpieczeństwa jądrowego oraz kryteriów stosowanych do oceny bezpieczeństwa elektrowni .
Natychmiast powinny rozpocząć się kompleksowe , niezależne i przejrzyste testy warunków skrajnych .
Takie testy w elektrowniach jądrowych to krok naprzód .
Aby osiągnąć za ich pomocą najlepsze rezultaty , konieczne jest przekazanie szczegółowych wyników państwom sąsiadującym i Komisji Europejskiej , by umożliwić przyjęcie właściwych środków i realizację planów bezpieczeństwa w celu ochrony mieszkańców Europy .
W kontekście katastrofy jądrowej w Fukushimie konieczne jest dokonanie przeglądu przepisów bezpieczeństwa obowiązujących w przemyśle jądrowym .
Mówimy o ponad 400 reaktorach jądrowych na całym świecie .
Z zadowoleniem przyjmuję możliwie jak najszybsze wdrożenie " testów warunków skrajnych ” .
To jednak nie wystarczy - potrzebna jest kultura bezpieczeństwa jądrowego .
W tym miejscu chciałabym przypomnieć o wypadku w Czarnobylu z 1986 roku , którego skutkiem było powstanie koncepcji " bezpieczeństwa jądrowego ” .
W odniesieniu do Rumunii chciałabym zwrócić uwagę , że nie ma niebezpieczeństwa trzęsienia ziemi zagrażającego działaniu elektrowni jądrowej Cernavodă .
Przeprowadzone kontrole prewencyjne pokazały , że oba reaktory działają w sposób bezpieczny .
Wytwarza się w nich około 20 % energii zużywanej w kraju .
Elektrownia jest w stanie przetrwać trzęsienia ziemi o sile 8 stopni w skali Richtera , podczas gdy trzęsienia ziemi , do których dochodzi w Rumunii , mają średnią siłę wynoszącą między 7 a 7,5 stopnia .
Tragedia w Fukushimie w bardzo bolesny sposób wprowadziła nas w nową epokę pod względem korzystania z energii jądrowej .
Jednocześnie zarówno wyzwania energetyczne XXI wieku , jak i zagrożenia spowodowane wiekiem i wzrastającą zawodnością wielu elektrowni jądrowych spowodowały zmianę sytuacji , a w efekcie konieczny jest przegląd traktatu EWEA - który praktycznie nie ulegał zmianom przez pół wieku .
Jeżeli na szczeblu europejskim mamy zapewnić pełen nadzór nad sektorem , który charakteryzuje się brakiem przejrzystości , to należałoby włączyć EWEA do Unii Europejskiej , a kwestie bezpieczeństwa jądrowego powinny zostać objęte zwykłą procedurą ustawodawczą .
W ramach przeglądu należałoby dodać zaostrzone wymogi bezpieczeństwa , ograniczenia ( na przykład dotyczące stref aktywnych sejsmicznie ) oraz ścisłe specyfikacje dotyczące budowy nowych elektrowni jądrowych , wraz z regularnymi , niezawodnymi testami warunków skrajnych w istniejących elektrowniach .
Nie trzeba mówić , że kraje sąsiadujące z UE musiałyby stosować nowe , restrykcyjne ramy , oczywiście póki raz na zawsze nie uda się nam uwolnić od koszmaru elektrowni jądrowych .
na piśmie - Ze względu na bezpieczeństwo jestem przeciwnikiem energii rozszczepienia jądrowego , chociaż popieram prowadzone badania nad potencjalną fuzją jądrową jako możliwą bezpieczniejszą alternatywą w dłuższej perspektywie .
Nie ma bezpiecznego rozwiązania .
Zawsze będzie dochodzić do wypadków .
Niedawna awaria jądrowa w Japonii , która - zgodnie z tym , co nam mówiono - nigdy nie miała prawa się wydarzyć , pokazała raz jeszcze , że obecne wytwarzanie energii jądrowej niesie potencjalnie katastrofalne skutki .
Jego produkt uboczny - odpady promieniotwórcze - jest już obecnie śmiertelnym zagrożeniem dla zdrowia ludzkiego , praktycznie na wieczność .
Zamiast inwestować miliardy euro w nowe elektrownie jądrowe , powinniśmy raczej zainwestować te środki w rozwój odnawialnych źródeł energii .
W obliczu doświadczeń japońskich prawdopodobnie kilka krajów ponownie przemyśli swoje strategie energetyki jądrowej .
Niemcy podjęły już konkretne działania i na trzy miesiące wyłączyły elektrownie jądrowe wybudowane przed 1980 rokiem .
Gdyby w wyniku wydarzeń , do których doszło w Japonii , kilka krajów w całej Europie ponownie zastanowiło się nad swoimi strategiami energetyki jądrowej , mogłoby to mieć istotny wpływ na europejskie rynki energii , ponieważ energię wytwarzaną w elektrowniach jądrowych należałoby zastąpić energią pochodzącą z innych źródeł .
Jestem przekonany , że w obecnej sytuacji pośpieszne działania mogą przynieść takie same szkodliwe skutki , jak potencjalna katastrofa .
Zamiast tego najwłaściwszym rozwiązaniem byłoby sensowne rozważenie skutków poszczególnych scenariuszy .
Jedynie w ten sposób możemy uniknąć wzrostu cen energii elektrycznej , analogicznego do skutków wspomnianych działań podjętych przez Niemcy , i uniknąć konieczności stawienia czoła wyzwaniom związanym z bezpieczeństwem dostaw w tych krajach , które w normalnych okolicznościach są eksporterami energii elektrycznej .
Europa musi w spokoju przemyśleć skutki , jakie ewentualna zmiana strategii energetyki jądrowej wywarłaby na rynek energii .
Ponadto nie jest też jasne , jakie technologie nadawałyby się do zastąpienia produkcji elektrowni jądrowych .
Kolejne ważne pytanie dotyczy tego , jaki wpływ wywarłaby potencjalna zmiana strategii na rynki gazu , bezpieczeństwo dostaw gazu i cele ograniczenia emisji dwutlenku węgla przez UE .
I wreszcie z zadowoleniem przyjmuję szybką reakcję Komisji Europejskiej oraz zapowiedź poddania europejskich elektrowni jądrowych testom warunków skrajnych .
Najważniejsze pytanie dotyczy jednak tego , jakie dalsze działania Europa ma zamiar podjąć dla zagwarantowania bezpieczeństwa wytwarzania energii jądrowej .
na piśmie - ( BG ) Tragedia w Fukushimie zmusza nas do wyciagnięcia wniosków i natychmiastowego przyjęcia środków oczekiwanych przez obywateli europejskich .
Jednakże te działania powinny być skierowane we właściwym kierunku .
Zasadniczy problem , który musimy rozwiązać , dotyczy sposobu zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom europejskim .
W najbliższych miesiącach Parlament Europejski zajmie się szeregiem tekstów prawodawczych , które zadecydują o przyszłości sektora energetyki w Europie , a w szczególności energii jądrowej .
Obecnie naszym najważniejszym priorytetem jest bezpieczeństwo .
Nie powinniśmy porównywać elektrowni europejskich z czterdziestoletnią elektrownią jądrową w Fukushimie , której prywatny właściciel odmówił spełnienia wymogów służących zwiększeniu bezpieczeństwa .
Unia Europejska musi możliwie jak najszybciej przyjąć minimalne normy bezpieczeństwa , które będą obowiązywać wszystkie elektrownie .
Te normy należy opracować i przyjąć przed przeprowadzeniem testów warunków skrajnych w elektrowniach .
W trakcie sprawowania rządów bułgarska partia socjalistyczna wielokrotnie nalegała na ustanowienie takich norm , ale jak dotąd do tego nie doszło .
Opracowanie zarówno norm , jak i kryteriów testów warunków skrajnych należałoby powierzyć specjalistom z Europejskiej Grupy Organów Regulacyjnych ds. Bezpieczeństwa Jądrowego .
Popieram rozwój nowych technologii , a w szczególności odnawialnych źródeł energii .
Jednakże uderzająco oczywiste jest to , że w krótkim i średnim okresie nie będą one w stanie zastąpić obiektów jądrowych .
Kolejny wniosek , jaki można wysnuć z awarii w elektrowni jądrowej Fukushima 1 , dotyczy tego , że oddanie wytwarzania energii wyłącznie sektorowi prywatnemu jest niebezpieczne .
Kapitał prywatny maksymalizuje zyski , nawet kosztem lekceważenia środków bezpieczeństwa .
Ilu jeszcze globalnych kryzysów gospodarczych , " wycieków ropy w Zatoce Meksykańskiej ” czy " Fukushim ” potrzeba , zanim wreszcie to przyznamy ?
Obecnie świat znajduje się w kryzysie finansowym przez brak odpowiedzialności inwestorów prywatnych .
W morzu znalazły się miliony ton ropy wskutek nieodpowiedzialności prywatnych przedsiębiorstw naftowych .
Z powodu braku odpowiedzialności prywatnego przedsiębiorstwa Japonia będzie potrzebować wielu dziesięcioleci , aby poradzić sobie ze skażeniem radioaktywnym swojej ziemi , morza i łańcucha żywnościowego .
Energia jądrowa zawsze powinna znajdować się pod kontrolą państwową i międzynarodową .
Planowane testy warunków skrajnych muszą mieć jednakowe standardy , być przeprowadzane przez przejrzyste i niezależne organy kontrolne oraz mieć transgraniczny charakter .
Chociaż w Europie obowiązują ramy prawne służące ciągłym usprawnieniom technologicznym , to konieczne będzie dokonanie znacznych inwestycji w badania i szkolenia , aby zapewnić najwyższy możliwy poziom bezpieczeństwa oraz ochronę zdrowia i środowiska naturalnego , zgodnie z najnowszymi odkryciami naukowymi i technicznymi .
Znaczne inwestycje będą potrzebne również w dziedzinie gospodarowania odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem , które obecnie przechowuje się w mniej lub bardziej tymczasowych warunkach .
Wnioski z tej katastrofy powinny być ukierunkowane zdecydowanie na zapewnienie bezpieczeństwa , a nie na rezygnację z jedynego naprawdę zrównoważonego , neutralnego dla klimatu źródła energii , jakim dysponujemy .
na piśmie - Wypadek w Japonii na nowo obudził obawy dotyczące bezpieczeństwa energii jądrowej na całym świecie .
Znajdująca się w Rumunii elektrownia jądrowa w Cernavodzie była oceniana przez różne organy , w tym przez Komisję Europejską i Międzynarodową Agencję Energii Atomowej .
W analizie sporządzonej w 2004 roku zidentyfikowano ryzyko sejsmiczne jako największy pojedynczy czynnik zagrażający bezpieczeństwu elektrowni .
Konieczne jest efektywne i - o czym przypominają nam tragiczne wydarzenia w Japonii - pilne zarządzanie tym ryzykiem .
Z tego względu z zadowoleniem przyjmuję niedawną propozycję wprowadzenia testów warunków skrajnych w obiektach jądrowych , a także wejście w życie dyrektywy dotyczącej bezpieczeństwa jądrowego .
Niezależnie od naszej decyzji dotyczącej przyszłego koszyka energetycznego oraz sposobu realizacji naszych celów w zakresie niskiej emisji dwutlenku węgla , bezpieczeństwo obiektów jądrowych , w tym długotrwałego składowania , pozostanie niezwykle istotnym zagadnieniem dla obecnych i przyszłych pokoleń .
Energia jądrowa to zasób , bez którego w długim okresie światowa gospodarka nie jest w stanie sobie poradzić .
Nie wolno nam wyciągać wniosku odrzucającego energię jądrową tylko z tego powodu , że dochodzi do niebezpiecznych awarii wpływających na funkcjonowanie elektrowni jądrowych .
Rozwiązaniem dla nas jest przeznaczenie większych zasobów na badania w tej dziedzinie i usprawnienie technologii jądrowej po to , byśmy mogli ograniczyć zagrożenie związane z awariami .
Tak , musimy zrezygnować z energii jądrowej - to jasne .
Jednakże nie da się tego zrobić z dnia na dzień .
W samej Belgii 55 % naszej energii elektrycznej pochodzi z elektrowni jądrowych .
W jaki sposób moglibyśmy zapewnić sobie ogrzewanie , wyżywienie i światło , gdybyśmy podjęli decyzję o wyłączeniu jutro wszystkich naszych elektrowni ?
Właśnie dlatego musimy podjąć działania na dwóch poziomach .
Po pierwsze , musimy zaostrzyć normy bezpieczeństwa istniejących elektrowni , w szczególności za pomocą testów warunków skrajnych przeprowadzanych obecnie w państwach członkowskich .
Oprócz niezbędnej harmonizacji tych testów na szczeblu europejskim musimy zapewnić możliwie jak największą przejrzystość wobec społeczeństwa .
Musimy przywrócić zaufanie do naszej energii jądrowej .
Po drugie , musimy zintensyfikować badania i innowacje , aby możliwie szybko opracować rozwiązania , które umożliwią nam oszczędzanie energii oraz wspieranie zrównoważonych i wydajnych odnawialnych źródeł energii .
Najtańsza , najmniej zanieczyszczająca i najmniej niebezpieczna energia to energia niezużyta .
Te wysiłki zmuszają , aby od dnia dzisiejszego przyjąć wiążące uregulowania i podjąć ogromne inwestycje na szczeblu europejskim i w państwach członkowskich .
Sytuacja w Syrii , Bahrajnie i Jemenie
Kolejnym punktem porządku obrad jest debata dotycząca oświadczenia wiceprzewodniczącej komisji i wysokiej przedstawiciel Unii Europejskiej ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa , pani Ashton , w sprawie sytuacji w Syrii , Bahrajnie i Jemenie .
Urzędujący przewodniczący Rady , pan Németh , będzie przemawiał w imieniu pani Ashton .
w imieniu wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii Europejskiej ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa . - Panie Przewodniczący ! Jestem tu dziś , aby przedstawić , w imieniu wysokiej przedstawiciel , Catherine Ashton , kilka uwag na temat sytuacji w Syrii , Bahrajnie i Jemenie .
Wydarzenia w Syrii przyjęły w ostatnim czasie dramatyczny obrót .
W Jemenie trudna już sytuacja może się pogorszyć , a bardzo napięta atmosfera , która obecnie panuje w Bahrajnie budzi poważny niepokój , nawet jeżeli skala rozlewu krwi jest tam mniejsza .
Unia Europejska z uwagą śledzi szybki rozwój wydarzeń w całym regionie , czego potwierdzeniem są liczne spotkania na szczycie , formalne oświadczenia i konkluzje Rady .
Co więcej , baronessa Ashton pozostaje w stałym kontakcie z kluczowymi partnerami i zainteresowanymi stronami w tych krajach .
Codziennie odbywają się bezpośrednie rozmowy telefoniczne lub kontakt ten jest utrzymywany za pośrednictwem jej przedstawicieli w krajach , o których mowa , po to , aby UE mogła zaznaczyć swoją obecność wszędzie tam , gdzie to możliwe i gdzie może pomóc .
Sytuacja w każdym kraju jest odmienna i wymaga strategicznej , starannie przemyślanej , należycie dopracowanej reakcji .
Ale kiedy wydarzenia toczą się tak szybko , tym istotniejsze jest zbudowanie trwałej polityki opartej na solidnych fundamentalnych zasadach .
Pozwolę sobie zacytować trzy zasady : po pierwsze , odrzucenie przemocy - do masowych protestów należy zawsze podchodzić w sposób pokojowy oraz z pełnym poszanowaniem praw człowieka i podstawowych wolności ; po drugie , propagowanie dialogu - różnicami i rozjemczością muszą zajmować się w sposób konstruktywny właściwi ludzie , gotowi ze sobą rozmawiać , odsuwając na bok uprzedzenia i bez stawiania warunków wstępnych ; po trzecie , w krajach tych trzeba koniecznie podjąć podstawowe reformy polityczne i gospodarcze , a UE musi jasno stwierdzić , że jest gotowa niezwłocznie udzielić wsparcia , jeżeli i gdy zostanie o to poproszona .
Niech mi wolno będzie teraz przejść bardziej konkretnie do omawianych trzech krajów .
W Bahrajnie , pomimo pewnego powrotu do normalności na ulicach , sytuacja jest w dalszym ciągu napięta .
Trwają aresztowania , ludzie są aresztowani jedynie za to , że korzystają ze swojego prawa do wolności słowa .
Podobnie jak wszędzie indziej w tym regionie , UE i sama wysoka przedstawiciel wyraźnie potępili przemoc w Bahrajnie , wzywając obecne władze i wszystkie siły do pełnego przestrzegania praw człowieka i podstawowych wolności , jak również międzynarodowych standardów humanitarnych .
Wzywaliśmy po wielokroć władze Bahrajnu oraz opozycję do podjęcia prawdziwie ogólnokrajowego dialogu .
Wysoka przedstawiciel rozmawiała o tym bezpośrednio z ministrem spraw zagranicznych .
Bez konkretnych kroków mających na celu nakłonienie właściwych osób do tego , aby ze sobą rozmawiały bez wyjątków i bez stawiania warunków wstępnych , ryzyko dalszego występowania elementów radykalnych jest coraz większe .
Miałoby to wyraźne i niepokojące następstwa dla stabilności w regionie .
Najlepszym sposobem utrzymania i propagowania stabilności pozostaje dialog .
Jest to przesłanie , które wysoka przedstawiciel przekaże na mającym się odbyć jeszcze w tym miesiącu spotkaniu z ministrami Rady Współpracy Zatoki Perskiej .
W Syrii od połowy marca protesty społeczne rozszerzyły się na szereg miast .
Sposób ich brutalnego tłumienia jest nie do przyjęcia .
Wysoka przedstawiciel oraz Unia Europejska szereg razy wzywały władze syryjskie do zaprzestania przemocy , przestrzegania praw ludzi do pokojowego demonstrowania oraz wysłuchania ich słusznych aspiracji .
Naród syryjski zasługuje na długo oczekiwane reformy polityczne , szczególnie w zakresie wolności słowa , zgromadzeń , udziału w życiu politycznym i sprawowania rządów .
Przemówienie prezydenta Assada do narodu w dniu 30 marca nie zawierało ani wyraźnego programu reform , ani harmonogramu jego realizacji .
Unia Europejska będzie w dalszym ciągu naciskała na Syrię , aby ta bezzwłocznie przeprowadziła reformy .
Muszą to być reformy rzeczywiste , polityczne , jak również społeczno-gospodarcze , poważne - a nie tylko kosmetyczne - oraz wdrażane bez dalszej zwłoki .
Będziemy pilnie śledzili sposób dalszego prowadzenia tych reform przez nowy rząd , który jeszcze nie został sformowany .
Mamy nadzieję , że utworzenie komisji prawnej doprowadzi do opracowania nowego ustawodawstwa umożliwiającego zniesienie stanu wyjątkowego oraz zagwarantowanie praw człowieka i podstawowych wolności .
Jednocześnie UE będzie w dalszym ciągu naciskać na władze syryjskie , tak publicznie jak i nieformalnie , aby powstrzymały się od użycia siły przeciwko demonstrantom .
Równie ważne jest to , aby dać do zrozumienia , że należy pociągnąć do odpowiedzialności tych , którzy odpowiadają za przemoc i ofiary śmiertelne , oraz uwolnić wszystkich więźniów politycznych i obrońców praw człowieka .
W dalszym ciągu najwyższy niepokój budzi sytuacja w Jemenie .
Przesłania wysokiej komisarz , skierowane po godnych potępienia aktach przemocy w dniu 18 marca , były całkowicie oczywiste , a w konkluzjach Rady do spraw Zagranicznych 21 marca po raz kolejny potępiono użycie siły wobec protestujących .
Unia Europejska stwierdziła także jednogłośnie , że odpowiedzialni za ofiary śmiertelne i odniesione obrażenia powinni zostać pociągnięci do odpowiedzialności za swoje czyny i oddani w ręce sprawiedliwości .
Od tego czasu przesłania kierowane przez władze jemeńskie stały się mniej czytelne .
Z tego powodu 30 marca wysoka przedstawiciel skontaktowała się bezpośrednio telefonicznie z prezydentem Salehem i wezwała go , by uczynił wszystko , co możliwe , żeby powstrzymać dalszy rozlew krwi .
Wysoka komisarz wyraziła pogląd , że najlepszym sposobem jest zapewnienie bezzwłocznego podjęcia wiarygodnych i szybkich przemian politycznych .
Te przemiany konstytucjonalne powinny opierać się na istotnych i spójnych zobowiązaniach , które będą w sposób należyty dotrzymywane .
Czas ucieka , a ofiarą będzie naród jemeński .
Dlatego też , w ścisłej współpracy z partnerami międzynarodowymi , UE była i pozostanie aktywnie zaangażowana w dążenia do rozwiązania kryzysu w Jemenie .
Skoro pan poseł Brok zasiada obok pana posła Salafranki , chciałbym skorzystać z tej sposobności i pogratulować mu wczorajszego sukcesu jego drużyny .
Pan poseł założył szalik Schalke 04 , drużyny , która osiągnęła wspaniałe zwycięstwo , ale z pomocą jednego z najlepszych graczy na świecie , Hiszpana Raúla .
A teraz , gdy pogratulowaliśmy panu Brokowi , oddaję głos panu Salafrance , który przez dwie i pół minuty będzie przemawiał w imieniu Grupy Europejskiej Partii Ludowej ( Europejskich Demokratów ) .
Panie Przewodniczący ! Zgadzam się całkowicie z tym , co Pan właśnie powiedział .
Panie Németh , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Chciałbym powiedzieć , że śledzimy w sposób ciągły przepływ informacji przekazywanych przez wysoką przedstawiciel , panią Ashton , na temat wydarzeń w tych krajach i myślę , że powinniśmy docenić wysiłki podejmowane przez nią w imieniu Unii Europejskiej na rzecz poparcia demokratycznych aspiracji w Bahrajnie , Jemenie i Syrii .
Jutro Parlament przyjmie rezolucję popieraną w tym względzie przez wszystkie ugrupowania polityczne .
Chciałbym jednakże , Panie Przewodniczący , zadać kilka pytań i prosiłbym pana Németha o przekazanie ich pani Ashton .
Przede wszystkim , w niektórych instytucjach unijnych oraz oczywiście w Parlamencie panuje odczucie , że cofamy się w opracowywaniu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony oraz że wracamy do czasów współpracy politycznej .
Oczywiście nie po to stworzyliśmy traktat lizboński .
Po drugie , powstała sprzeczność związana z coraz większą potrzebą obecności europejskiej w tych krajach , bez wiedzy o tym , jaki będzie wynik końcowy procesów przemian .
Jasne jest , że musimy być obecni , i jest również jasne , że hasło użyte w komunikacie pani Ashton : " więcej za większe zaangażowanie ” jest bardzo mądre .
Jednakże pytanie , jakie chciałbym zadać - i na tym teraz zakończę , Panie Przewodniczący - dotyczy tego , czy państwa członkowskie UE chcą zwiększyć środki na sprostanie coraz większym potrzebom , jakie występują w tych krajach .
Panie Przewodniczący ! Jesteśmy w pełni świadomi intensywnych wysiłków dyplomatycznych , które pani Ashton podejmowała i podejmuje w dalszym ciągu , jesteśmy także świadomi trudnej sytuacji , na jaką napotyka .
Bowiem Syria , Jemen i Bahrajn to kraje , z którymi nie zawarliśmy żadnych umów poza umowami handlowymi , które nie zawierają , na przykład , klauzul dotyczących praw człowieka , a do dyspozycji mamy niewiele środków nacisku .
Pragnę jednakże wskazać na trzy kwestie .
Przede wszystkim , jeśli idzie o inspiracje narodu , mając na uwadze tych , którzy są dziś na ulicach , pod ostrzałem snajperów , musimy nie tylko stanąć po ich stronie , ale także zadbać o to , aby za wszelką cenę położyć kres przemocy .
Spotkałam się dziś z syryjskim dysydentem .
Dysydenci owi wzywają w istocie do zaprzestania przemocy , aby mogli wyrażać swoje przekonania .
W związku z tym chciałabym powiedzieć , że jeśli nawet nie mamy umowy z Syrią , powinniśmy , jeżeli zajdzie taka potrzeba , wykorzystać obecnie cały arsenał sankcji pozostających do naszej dyspozycji , aby położyć kres tej przemocy .
Drugą sprawą , którą chciałabym poruszyć jest to , że generalnie rzecz biorąc są kraje - i dotyczy to zarówno krajów Zatoki Perskiej , jak i Libii - które uzbroiliśmy , a nawet uzbroiliśmy ponad miarę .
Myślę , że minimalnym wymogiem jest lepsza kontrola zbrojeń , aby te kraje i te rządy nie stały się beczką prochu , która potem zostanie wykorzystana przeciwko ich ludności .
Pozostaje wreszcie kwestia podwójnych standardów .
Chciałabym powiedzieć , że do Bahrajnu podchodziliśmy z dużą ostrożnością , okazując jednocześnie dużą stanowczość w stosunku do innych krajów .
Wiem , że Bahrajn jest w szczególnie delikatnej sytuacji , że Arabia Saudyjska wysyła tam oddziały , oraz że Arabia Saudyjska i Rada Współpracy Zatoki Perskiej pomagają nam w działaniach przeciw Libii , ale nie chcielibyśmy przehandlować ceny baryłki ropy oraz wsparcia dla nas przeciwko rządowi libijskiemu za cenę milczenia w sprawie szyitów , którzy są obecnie represjonowani przez rząd Bahrajnu .
w imieniu grupy ALDE - Panie Przewodniczący ! Jestem rozgniewana .
Na posiedzeniu naszej grupy w dniu wczorajszym wysłuchaliśmy trzech świadków z Human Rights Watch oraz Amnesty International , którzy byli w Bahrajnie , Jemenie i Syrii .
Ich opowieści były przerażające .
To mnie rozzłościło .
W piśmie , które otrzymaliśmy od baronessy Ashton , nie ma strategii .
To po prostu jeszcze jedna agenda .
Powinniśmy przestać wysyłać komunikaty pełne pustosłowia , jak to czyniliśmy nazbyt długo w przypadku Tunezji , Egiptu i Libii .
Czas podjąć działanie .
Po pierwsze , UE powinna zwołać sesję specjalną Rady Praw Człowieka ONZ w Genewie .
ONZ powinna wysłać misję do tych trzech krajów , aby rozliczyć reżimy odpowiedzialne za naruszanie praw człowieka .
Po drugie , UE powinna wezwać do zakazu eksportu broni ze wszystkich państw członkowskich UE do tych trzech krajów .
To , że kraje UE w dalszym ciągu sprzedają broń tym reżimom jest nie do przyjęcia .
Po trzecie , UE powinna jasno stwierdzić , że jeśli reżimy polityczne w tych krajach stanowią przeszkodę dla demokratyzacji to czas , aby odeszły .
Tymczasem powinniśmy wprowadzić sankcje polegające na zamrożeniu aktywów oraz zakazie podróży .
Powtarzam : czas podjąć działania .
Panie Przewodniczący ! To bardzo dobra wiadomość , że ludność dąży do odzyskania wolności i swoich praw oraz zmiany reżimu politycznego i większej demokracji .
Stanowi to istotę polityki zagranicznej Unii Europejskiej oraz projektu europejskiego .
Może to jedynie wzbudzić nasz entuzjazm i uzyskać nasze poparcie .
Bardzo zła wiadomość jest jednak taka , że ludność tych krajów cierpi z powodu niezwykle surowych represji , wyraża te wartości i aspiracje ryzykując jednocześnie życiem , a to jest całkowicie nie do przyjęcia .
A zatem imperatyw ochrony ludności , który doprowadził do akcji zbrojnej w Libii , musi teraz przyjąć inne formy w celu ochrony demonstrujących w tych krajach .
Myślę , że oświadczenia są niesłychanie ważne -uprawnione oświadczenia , aspiracje , które żywi ludność tych krajów - ale potrzeba nam także działań .
W ramach tych działań potrzebujemy zapewnienia , że wszyscy przywódcy odpowiedzialni za niewspółmierne użycie siły przeciwko swojej ludności zostaną ukarani .
W tym celu należy z pełną mocą wydawać wezwania dyplomatyczne i aktywizować państwa członkowskie Rady Praw Człowieka ONZ , co posłuży tworzeniu misji , opracowaniu sprawozdań i rezolucji , aby politycy odpowiedzialni za te działania wiedzieli na pewno , że te akty przemocy nie pozostaną bezkarne .
Na koniec , uważam , że z pewnością dysponujemy sposobami obejścia blokady informacji w prasie .
Dziennikarze , czy to krajowi czy zagraniczni , napotykają na poważne trudności dokumentując zaistniałą sytuację .
My wiemy , co robić , mamy instrumenty służące pokonaniu tych przeszkód .
Musimy bezwzględnie z nich skorzystać .
A więc , mając środki działania , myślę , że musimy znaleźć sposób ich wykorzystania .
Z pewnością nie czas obecnie ścigać prezydenta Syrii , aby uzyskać jego podpis na umowie o readmisji . Tak czy inaczej można by to sobie wyobrazić jedynie w pewnych okolicznościach , gdyby np. powstał bardzo poważny , skuteczny i właściwy program , wdrożono reformy w Syrii oraz zwolniono wszystkich więźniów sumienia i pokojowych demonstrantów , nie tylko w tym kraju , ale także w pozostałych dwóch .
w imieniu grupy ECR - Panie Przewodniczący ! Chciałbym zwrócić się do Pana Ministra tymi słowami : gdy siedziałem tutaj słuchając pańskiego wystąpienia , słyszałem , co miał Pan do powiedzenia , ale były to tylko słowa - czasami bardzo miłe słowa , ale niestety puste .
Wszystko to było jedynie reakcją ; w tym , co Pan nam przedstawił nie było niczego proaktywnego .
Słuchając , napisałem hasło " plan ” na kartce papieru , na której zamierzałem zrobić notatki z przekazanych przez Pana informacji na temat tego , co UE zamierza uczynić .
Kartka papieru przede mną jest nadal całkowicie pusta .
Nic Pan dziś nie miał do przekazania .
Agenda , którą Pan przedstawił , nie zawierała żadnych działań ..
Ludzie na całym Bliskim Wschodzie oczekują od Europy , że wyjdzie im naprzeciw i pomoże im uzyskać ich prawa , a Pan ma dla nich jedynie puste słowa .
W ostatnim przedstawionym planie działania brakowało zupełnie podstawowego elementu , a w prasie toczyła się ożywiona debata na temat tego , że przywódcy bliskowschodni w dalszym ciągu mogą odbierać pieniądze swojej ludności i przekazywać je do Europy , a my nie robimy nic , żeby zapobiec temu w przyszłości .
Sam Pan powiedział , że czasu pozostało niewiele .
Jeżeli tak jest , a sądzę , że tak , to dlaczego nie przedstawił Pan nam dziś nic poza pustą kartką papieru ?
Prosimy o więcej szacunku dla tego Parlamentu .
Panie Przewodniczący ! Jesteśmy z narodami Jemenu , Syrii i Bahrajnu w ich dążeniach do wolności i demokracji , w obliczu krwawego tłumienia demonstracji i powszechnych protestów .
Musimy zatem postawić sprawę jasno .
Po pierwsze , wzywam do natychmiastowego zaprzestania sprzedaży broni do tych państw .
Europa w dalszym ciągu sprzedaje broń , którą używa się do zabijania cywilów .
Po drugie , powinniśmy być po stronie narodów , a nie autorytarnych lub dyktatorskich reżimów .
W związku tym , w naszej solidarności nie powinniśmy zapominać , że w dalszym ciągu stosujemy podwójne standardy , mając jeden zbiór zasad w naszych stanowiskach dotyczących demokratycznych aspiracji narodów , a drugi jeśli idzie o dbałość o interesy i ich prowadzenie .
W Libii bombardowanie wykroczyło wyraźnie poza mandat samego ONZ , podczas gdy w Bahrajnie zaledwie zaprotestowaliśmy , gdy armia Arabii Saudyjskiej wkroczyła do tego kraju , aby ratować kleptokrację .
Podczas gdy młodzi ludzie robią wszystko , co w ich mocy , przeciwstawiając się armiom i policji , wkładając serce i duszę w konfrontację z tymi siłami , my ograniczamy się do pisania not dyplomatycznych .
Na zakończenie pragnę powiedzieć , Panie Przewodniczący , że przekonanie , iż istnieją militarne rozwiązania problemów politycznych jest równie złe jak nasze przekonanie , że narody arabskie ciągle nie zauważyły jeszcze naszej dwulicowości .
Panie Przewodniczący ! Radykalna zmiana reżimu , w sensie przejęcia władzy przez radykalne siły islamskie w Syrii , Bahrajnie i Jemenie oznaczałaby prawdziwą katastrofę w skali krajowej jak i międzynarodowej .
Prawdziwym zwycięzcą w tej nieprzewidzianej sytuacji , przynajmniej na Półwyspie Arabskim , byłby z pewnością irański rządzący duet Chamenei-Ahmadineżad , a to zniweczyłoby i tak niewielkie już na razie szanse na " perską wiosnę ” .
Nawiasem mówiąc , kryzysowa sytuacja w Damaszku , Manamie i Sanie dała UE doskonałą sposobność postawienia , w ścisłej współpracy ze Stanami Zjednoczonymi , jasnych warunków naszego dalszego poparcia dla reżimów , które znalazły się w tragicznym położeniu , a mianowicie : przeprowadzenia reform politycznych i gospodarczych .
Panie Przewodniczący ! Kilka lat temu złożyliśmy wizytę w Syrii z delegacją PE .
Od 2003 roku państwo to jako jedyne państwo świeckie tego regionu dało schronienie setkom tysięcy irackich chrześcijan , co powinno być znakiem ostrzegawczym .
Niechaj Zachód dołoży wszelkich starań , aby ta niezwykle krwawa wyznaniowa wojna domowa w Iraku nie rozlała się na Syrię .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Jaśminowa rewolucja , która rozpoczęła się w Tunezji , nie przebiega niestety w tak pokojowy sposób w Jemenie , Syrii i Bahrajnie .
Dialog pomiędzy rządem a opozycją jest zdecydowanie najlepszym sposobem uzgodnienia czynnego rozwiązania problemów społecznych i gospodarczych , czyli tego , czego chcą ludzie , oraz ruchem w kierunku większego demokratycznego uczestnictwa .
Inną zupełnie kwestią jest to , czy porozumienia tego rodzaju zostaną dotrzymane .
Przecież fala protestów została wywołana niedotrzymanymi obietnicami reform politycznych .
Ludzi zwodzono obietnicami już nazbyt długo , a teraz niezbędne jest działanie .
Dwoista strategia gwałtownego tłumienia demonstracji opozycji , przy jednoczesnych obietnicach kilku drobnych reform bez wprowadzania rzeczywistych zmian politycznych , mogłaby doprowadzić do eskalacji sytuacji we wszystkich tych trzech krajach , o czym wiemy .
Trwające niepokoje w Syrii budzą obawę , że broń kupowana przez rząd może być odsprzedawana organizacjom terrorystycznym , takim jak Hezbollah .
W moim przekonaniu UE powinna w tych konfliktach odgrywać rolę bezstronnego mediatora .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Mecz nie jest wygrany , dopóki nie rozegra się meczu rewanżowego , więc zaczekajmy na rewanż pomiędzy Inter Milan a Schalke 04 , żeby przekonać się kto przejdzie do kolejnej rundy .
Na razie zgadzam się , że Raul jest wielkim piłkarzem .
To , co dzieje się w Syrii , Jemenie i Bahrajnie nie różni się od wydarzeń w innych częściach świata .
Jakkolwiek takie wstrząsy mają zwykle podłoże ekonomiczne , we wszystkich przypadkach występuje głębokie pragnienie wolności .
Facebook oraz Internet przełamały izolację wielu - zbyt wielu -fałszywych demokracji , które przez długi czas utrzymywały się w wielu regionach świata .
Są nowi przywódcy , nowa idea polityki , która stanowi odzwierciedlenie marzeń wielu młodych ludzi .
Jest dążenie do obywatelskości , szczególnie tam , gdzie młodzież na świecie jest bardziej świadoma i wykształcona .
Kilka dni temu został zwolniony dysydent Suhayr al-Atassi i jest to sygnał , jakkolwiek słaby , wskazujący na rozwój wolności myśli i wolności politycznej .
To samo rozemocjonowanie odczuwa się w Jemenie , gdzie narastają protesty przeciwko prezydentowi Salehowi , bardzo podobnie jest również w Bahrajnie .
Musimy działać stanowczo , aby położyć kres przemocy .
Droga w kierunku demokratyzacji wymaga pomocy ; nie możemy sobie pozwolić na to , aby znowu pozostawać z tyłu .
To , co dzieje się regionie Morza Śródziemnego jest z pewnością trudnym do zrozumienia sygnałem , dlatego też Europa musi mówić i działać w duchu solidarności , co w obecnym czasie pomogłoby zapewne regionom podlegającym większym presjom migracyjnym regionie Morza Śródziemnego .
Panie Przewodniczący ! Niezależnie od tego , czy jest to skoordynowany atak snajperów , obóz protestujących w Sanie , w Jemenie 15 marca , rozprawienie się z protestami 100 tysięcy osób w syryjskim mieście Dara 17 marca , czy szóste piętro szpitala Salmaniya w Bahrajnie , dokąd ludzie w balaklawach , uzbrojeni w karabiny zabierają rannych protestujących , by już więcej stamtąd nie powrócili , a ranni są tam przymusowo kierowani , ponieważ znajduje się tam jedyny bank krwi w całym kraju - musimy pokazać , że chociaż media mogą się koncentrować jedynie na jednym kraju w danym czasie , ten Parlament będzie bronił praw człowieka wszędzie tam , gdzie są one zagrożone .
Dziś musimy wezwać Radę do Spraw Zagranicznych , aby dążyła do jednoznacznego rozliczenia wszystkich odpowiedzialnych za stosowanie przemocy , do niezależnych dochodzeń i do zwalczania bezkarności .
To podstawowe ostrzeżenie mające obecnie zapobiec dalszej przemocy wobec protestujących .
Po drugie , kiedy słyszymy , że siły bezpieczeństwa w Bahrajnie wystrzeliwały rzekomo nieśmiercionośne kule z odległości mniejszej niż metr , zabijając protestujących dosłownie przez rozpłatanie ich głów na pół , musimy zawiesić zgodę na sprzedaż wszelkiej broni do tego regionu , jej dostawę i przekazywanie .
Wreszcie , zasady zawarte w komunikacie komisarza Fülego w sprawie południowego sąsiedztwa muszą stanowić podstawę naszego podejścia do procesu zmierzającego do zawarcia umowy stowarzyszeniowej z Syrią .
Musimy zacząć od nacisku z naszej strony na zapewnienie nieograniczonego dostępu międzynarodowym obserwatorom monitorującym przestrzeganie praw człowieka .
Świat arabski zmienił się z nastaniem jaśminowej rewolucji , a my musimy pokazać , że i po naszej stronie nastąpiła z tą chwilą zmiana .
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Wiosna nastała w rejonie Morza Śródziemnego , ale w Zatoce Perskiej i w Syrii nadal panuje zima .
Sceny przemocy , które widzimy , są przerażające .
Zabito kilkaset osób , a Amnesty International oraz Narody Zjednoczone opracowały alarmujące sprawozdania .
Wezwania , które kieruje Grupa Sojuszu Liberałów i Demokratów na rzecz Europy są jednoznaczne .
Chcemy , aby jak najszybciej obyła się sesja specjalna Rady Praw Człowieka ONZ w Genewie .
Rada Europy i państwa członkowskie Unii Europejskiej reprezentowane w Radzie ONZ ds. Praw Człowieka powinny podjąć to wezwanie .
Rada ONZ zawsze działa bardzo szybko , gdy przychodzi stanąć po jednej stronie w konflikcie bliskowschodnim .
Czas obecnie na to , aby zmierzyć się z rzeczywistym wyzwaniem wywołanym przez skrajne naruszenia praw człowieka .
Konieczne są reformy , konieczny jest ruch w kierunku demokracji , a także embargo na broń .
Wszystko to zostało już tutaj wspomniane .
Oglądałem przemówienie prezydenta Syrii Assada na żywo .
Jest to średniowieczna dyktatura posługująca się zachodnimi agencjami PR , żeby pokazać swoich przedstawicieli w kolorowych czasopismach jako reprezentantów pseudomodernizacyjnych tendencji .
Agencje i czasopisma powinny zadać sobie pytanie , czy to , co robią jest rzeczywiście właściwe .
A teraz przejdźmy do Jemenu .
W moim przekonaniu , tutaj tkwi prawdziwe niebezpieczeństwo : ryzyko podziału między północą a południem , aktywna komórka Al-Kaidy i niebezpieczeństwo upadku państwa .
Mieliśmy już do czynienia z upadkiem tego rodzaju państwa w przypadku Somalii , a w Zatoce Adeńskiej działa nasza misja Atalanta .
Europa ma bezpośrednie interesy w tym regionie i musimy dowiedzieć się czegoś więcej niźli to , co usłyszeliśmy tutaj od przedstawiciela Rady w dniu dzisiejszym .
( NL ) Panie Przewodniczący ! Szczerze mówiąc , muszę przyznać , że moją reakcją na przedstawienie przez pana ministra trzech zasad : odrzucenia przemocy , promowania dialogu w celu załagodzenia niektórych różnic zdań i rozjemczości w niektórych sprawach , a także oczywiście niezbędnych reformy politycznych , było zdumienie .
Samo wezwanie do dialogu w tym momencie nie będzie miało tak naprawdę żadnego znaczenia , ani też nie jest wiarygodne .
Myślę , że Unia Europejska powinna naprawdę podjąć dużo bardziej zdecydowane działania służące przeprowadzeniu demokratycznych reform .
Słyszymy , że wysoka przedstawiciel ma wiele oficjalnych kontaktów , ale co robi , aby utrzymać kontakt ze społeczeństwem obywatelskim ? Co robi , aby go wysłuchać ?
Wcześniejsi mówcy już to powiedzieli : Unia Europejska musi natychmiast przestać dostarczać broń do tego regionu .
Kiedy widzę na przykład , że w ubiegłym roku do samego Jemenu broń o wartości ponad 100 milionów euro dostarczyło aż osiem krajów europejskich , zastanawiam się , czy wspólne europejskie stanowisko w sprawie eksportu broni cokolwiek znaczy .
Czyż nie powinniśmy podjąć pilnych działań w tej sprawie ?
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Mówię o Bahrajnie .
Ten mały kraj ma strategiczne położenie dla równowagi Zatoki Perskiej , jak również dystrybucji dostaw energii .
Dobrze wiadomo , że istnieje tam duża rafineria ropy saudyjskiej .
Chciałbym zwrócić Państwa uwagę na jeden aspekt tej sytuacji , który wydaje mi się szczególnie niepokojący .
Wiarygodne źródła wskazały na wpływy irańskie wywierane na szyicką ludność Bahrajnu .
Ma to miejsce oprócz słusznych dążeń do istotniejszych reform rządu tego kraju .
Trudno orzec , w jaki sposób ten wpływ zewnętrzny oddziałał na ostatnie wydarzenia w Bahrajnie , ale istnieje ryzyko destabilizacji regionu , która może rozszerzyć się na wschodnie regiony Arabii Saudyjskiej , gdzie zamieszkuje kolejna duża grupa szyitów .
Iran finansuje Hamas , wspiera Hezbollah w Libanie i wpływa na politykę wewnętrzną Iraku , gdzie szyicki islam jest głównym uczestnikiem rządu .
Gdyby zaburzenia równowagi rozciągnęły się na Zatokę Perską , wpływ ten byłby oczywisty , a reperkusje mogłyby mieć wymiar globalny .
Musimy być bardzo ostrożni oceniając to , co dzieje się na Bliskim Wschodzie i odróżniać uprawnione dążenia narodów do większej demokracji od wpływów zewnętrznych , które mają na tym obszarze strategiczne ambicje .
( NL ) Panie Przewodniczący ! Mówimy dziś o trzech bardzo różnych krajach , w których występują bardzo specyficzne lokalne uwarunkowania .
Powstanie w Jemenie osiągnęło wymiar masowy , pomimo brutalnej przemocy ze strony policji i wojska .
W Bahrajnie zachodzi poważne ryzyko , że cały region może ulec destabilizacji z powodu zaangażowania Arabii Saudyjskiej i Iranu .
W Syrii wreszcie , opozycja nie ma właściwe pola manewru , a reżim wydaje się gotowy podjąć wszelkie działania , aby stłumić protesty .
W związku z tymi szczególnymi okolicznościami , uważam , że UE powinna utrzymywać stosunki dwustronne z tymi krajami .
Jest kilka zasad , których należy przestrzegać .
Każdy obywatel ma , oczywiście , prawo demonstrować i swobodnie wyrażać swoje opinie .
Co powinniśmy jednak uczynić wobec pokojowych protestów , w których ci właśnie obywatele stają się jednocześnie ofiarami represji z powodu interwencji policji i wojska ?
Czy będziemy w tej kwestii prowadzili międzynarodowe dochodzenie ?
Co robi UE , aby wesprzeć takie dochodzenie ?
Po drugie , rządy mają obowiązek angażować się w dialog z opozycją i organizacjami społeczeństwa obywatelskiego , ponieważ przemoc i prześladowanie nigdy nie są rozwiązaniem .
Co UE robi konkretnie , aby sprzyjać temu dialogowi ?
A jeśli reżimy w Syrii i Bahrajnie , a także w Jemenie , w dalszym ciągu nie będą umiały lub nie będą chciały słuchać swojego ludu , jakie będą tego następstwa dla naszych stosunków z tymi krajami ?
Panie Przewodniczący ! Musimy zaproponować konkretną pomoc , jak to już wielokroć mówiono , ale ta konkretna pomoc musi zawierać także rzeczywistą treść .
Jak chcemy to osiągnąć ?
Szkoda , że nie usłyszałem dziś planu , w jaki sposób zamierzamy się za to zabrać .
Chciałabym także zwrócić się do pana komisarza .
Myślę , że w konkretnym przypadku Syrii , a także Turcji , powinniśmy wezwać do zastosowania nacisku , m.in. w ramach planów , które , jak się wydaje , mają zostać opracowane w ciągu nadchodzących dni .
Ostatnia uwaga : myślę , że nasza delegacja ds. stosunków z krajami Maszreku może wykonać tutaj wspaniałą pracę oraz że powinniśmy zrobić wszystko , aby jej to umożliwić .
( PT ) Panie Przewodniczący ! Unia Europejska musi być konsekwentna w swoich oświadczeniach i działaniach w sprawie powstań ludności w Jemenie , Syrii , Bahrajnie oraz innych krajach świata arabskiego .
W grę wchodzi coś więcej niźli tylko wiarygodność : rzecz także w skuteczności przesłania kierowanego do dyktatur stanowiących cel protestów , w których mężczyźni i kobiety ryzykują życiem wychodząc na ulicę z wezwaniem do przestrzegania praw człowieka , sprawiedliwości i demokracji .
Unia Europejska była niepokojąco niejednoznaczna , szczególnie w odniesieniu do Bahrajnu .
Stanowi to odzwierciedlenie sprzeczności polityki zagranicznej o podwójnych standardach , w której zajmuje się kwestią ropy i dostawy broni przez państwa członkowskie , nie tylko do Bahrajnu , ale także do Arabii Saudyjskiej , wbrew wspólnemu stanowisku w sprawie eksportu sprzętu wojskowego .
Parlament wzywa do natychmiastowego zaprzestania sprzedaży broni , a wysoka przedstawiciel wzywa - głośno i wyraźnie - władze Bahrajnu , aby wziął na siebie odpowiedzialności za ofiar śmiertelne lub zaginionych podczas tłumienia pokojowych protestów , oraz aby niezwłocznie zaprzestał blokady mediów .
Panie Przewodniczący ! Wczoraj wieczorem pomagałem zorganizować wysłuchanie ekspertów z tego regionu , którzy powiedzieli nam , że w Bahrajnie z rąk sił bezpieczeństwa zginęły dotąd co najmniej 23 osoby , w Syrii 132 , a w Jemenie co najmniej 63 .
Można postawić pytanie : co UE może zrobić ?
No cóż , w naszej rezolucji , która zostanie przyjęta jutro zawarte są pewne sugestie .
Muszę jednak powiedzieć , że w ubiegłych miesiącach Parlament Europejski przyjął rezolucje w sprawie Tunezji , Egiptu i Libii , a w moim biurze dokonaliśmy porównania tych rezolucji z działaniami Komisji , jej projektem zmian , a obraz nie jest szczególnie zachęcający .
Nasze słowa tutaj będą zmarnowane , o ile nie wysłucha nas Komisja i Rada .
A zatem , jak powiadam , publikuję tę analizę na mojej stronie internetowej .
Uważam , że w traktacie lizbońskim wyznaczono Parlamentowi Europejskiemu dodatkowe zadania .
Musimy być traktowani poważnie przez pozostałych uczestników polityki zagranicznej Unii Europejskiej .
Szczególnie w obliczu masowych zmian w świecie arabskim musimy wszyscy działać razem .
Panie Przewodniczący ! Syria , Bahrajn i Jemen to trzy tyranie , kwestionowane przez swoich własnych obywateli , a obywatele ci zasługują na nasze bezwarunkowe poparcie .
Do tej chwili działanie UE wobec fali demokratyzacji w regionie było niepewne i brakowało mu siły oraz wiarygodności .
Jeżeli chcemy zwiększyć jedno i drugie , powinniśmy zacząć przede wszystkim od wyeliminowania podwójnych standardów , które stosowaliśmy w przeszłości .
Popieraliśmy te autokracje na kilka sposobów , a my , Europejczycy , wraz z Rosją i Stanami Zjednoczonymi , sprzedawaliśmy im prawie każdy rodzaj broni .
Teraz ubolewamy nad konsekwencjami naszego handlu bronią z autokracjami Zatoki , wskazując na zabitych , niewinne ofiary broni , którą im sprzedaliśmy .
Jeżeli chcemy być wiarygodni , powinniśmy anulować wszystkie umowy dotyczące uzbrojenia z tymi krajami i z Radą Współpracy Zatoki Perskiej oraz zwrócić się o wprowadzenie embarga na zbrojenia w całym regionie Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu .
Zmniejszenie ich budżetu wojskowego będzie dywidendą , którą należy zainwestować w fundusz na rzecz przemian demokratycznych .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Historyczny i nieodwracalny ruch w kierunku demokracji w krajach arabskich nie zakończył się wraz z ciągle jeszcze kruchymi przemianami w Egipcie i Tunezji , ani wraz ze wsparciem , także w przeszłości , ze strony społeczności międzynarodowej dla ożywienia zasady odpowiedzialności za ochronę ludności libijskiej .
Panie Komisarzu Füle ! Zmiany zachodzą obecnie w Syrii , Jemenie i Bahrajnie , a Unia Europejska musi zaznaczyć swoją obecność , musi wyciągnąć wnioski z tego , co działo się wcześniej i podjąć się roli przywódczej w reakcji międzynarodowej , poprzez daleko idące działania , takie jak należycie zdefiniowana europejska polityka sąsiedztwa , a także poprzez konkretne i bezpośrednie środki , tak , aby ludność tych krajów , jak również obywatele Europy , wiedzieli , że nie ma rozdźwięków w Unii Europejskiej w kwestii zaangażowania w sprawę wolności , godności , demokracji i praw człowieka .
Władze w Syrii , Jemenie i Bahrajnie powinny pamiętać , że stosowanie przemocy przez państwo wobec narodu wywołuje natychmiastowe reperkusje ; muszą one także zdać sobie sprawę , że nie wystarczy dokonać powierzchownych zmian w autokratycznych rządach .
Muszą natomiast zapoczątkować bezpośredni dialog z ruchami opozycyjnymi i społeczeństwem obywatelskim , natychmiast uwolnić więźniów politycznych , dziennikarzy i obrońców praw człowieka oraz niezwłocznie znieść stan wyjątkowy .
Panie Przewodniczący ! Nie powinniśmy udawać , że nie widzimy rażących naruszeń praw człowieka , które mają miejsce w tych trzech krajach .
Sytuacja w Syrii jest bardzo poważna , a gra toczy się o najwyższą stawkę .
W Syrii celem ataków są nauczyciele , działacze opozycji , dziennikarze i blogerzy .
Wiele ludzi ginie , wielu jest zatrzymywanych , dziennikarze zagraniczni zostali usunięci z kraju , obowiązuje blokada informacyjna , nie ma w ogóle niezależnej prasy .
Powinniśmy więc rozważyć sankcje wobec Syrii .
Powinniśmy także rozważyć działania polityczne w Jemenie i Bahrajnie .
Co do Jemenu , mamy umowę stałą w sprawie eksportu broni ; powinniśmy zastanowić się nad jej zawieszeniem .
Debatując nad sytuacją w tych trzech krajach , po pierwsze , wezwijmy do odpowiedzialności , a po drugie , niech odbędą się sesje specjalne Rady Praw Człowieka ONZ w Genewie ...
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Mieszkałem w Bahrajnie przez trzy lata , od 1987 do 1990 roku .
Uważany on był wówczas za jeden z najbardziej demokratycznych krajów Zatoki Perskiej , i za taki uchodził nawet w ostatnich latach .
Wyobraźmy sobie zatem , co dzieje się w innych krajach , biorąc pod uwagę , że Arabia Saudyjska wykonuje kilkaset egzekucji rocznie , że w Iranie mają miejsce straszliwe masakry , że w Całej Zatoce Perskiej zabijanie jest czymś powszechnym i całkowicie odmawia się praw prasie .
Dziś zatwierdziliśmy rezolucję w sprawie Syrii , Jemenu i Bahrajnu , ale kiedy przygotujemy rezolucję w sprawie Arabii Saudyjskiej , Algierii , Chin oraz innych krajów , które naruszają prawa człowieka na całym świecie ?
Problem polega na tym , że na Zachodzie dostrzegam coś dziwnego , z jednej strony ...
( FR ) Panie Przewodniczący ! Jaką rolę musi odegrać Europa w krajach , w których narody przeciwstawiają się reżimom , ale w których przywódcy pozostają głusi na ponawiane wezwania do większej demokracji , rzeczywistych reform strukturalnych i bardziej sprawiedliwego rozwoju ?
Oto pytanie , jakie jest nam stawiane .
W moim przekonaniu , można podjąć działania od razu .
To pilne .
Unia musi naprężyć mięśnie stosując cały arsenał sankcji pozostających do jej dyspozycji i uzyskać natychmiastowe uwolnienie więźniów politycznych i dziennikarzy .
Musi poprzeć utworzenie niezależnej komisji do badania popełnionych czynów oraz wzywać do zwołania sesji specjalnej Rady Praw Człowieka .
W perspektywie średnioterminowej , uważamy , że musimy raz jeszcze dogłębnie rozważyć nasze stosunki z tymi krajami .
Unia Europejska musi od tej chwili pokazywać , że stanowczo opowiada się po stronie opinii publicznej , po stronie ludzi , a nie tych , którzy są u władzy .
W związku z tym Unia musi podjąć i prowadzić stały dialog ze wszystkimi siłami społeczeństwa obywatelskiego , ze wszystkimi , którzy chcą popierać demokrację , jak również z przywódcami ruchów opozycyjnych .
Jest to zatem głęboka zmiana ...
Panie Przewodniczący ! Usłyszeliśmy , że Parlament obecnie bardzo poważnie podchodzi do naruszeń praw człowieka w tych trzech krajach : Bahrajnie , Jemenie i Syrii .
Musimy dowiedzieć się od Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych , musimy dowiedzieć się od Komisji , w jaki sposób możemy pokazać , że nie działamy już w oparciu o podwójne standardy .
Powiedziano nam o bardzo wielu konkretnych działaniach .
Musimy teraz dowiedzieć się , jak przebiegają działania w Radzie Praw Człowieka ONZ .
Czy Unia Europejska jest zjednoczona , kiedy wzywa do odbycia specjalnych sesji w sprawie Syrii , Bahrajnu i Jemenu ?
Słyszeliśmy , że czas zaprzestać eksportu broni do tych państw .
Nie możemy czekać , co więc Europejska Służby Działań Zewnętrznych i Komisja zamierzają z tą sprawą teraz zrobić ?
Panie Przewodniczący ! W Syrii siły bezpieczeństwa , używając śmiercionośnej broni , odpowiedziały brutalnie na demonstracje podnoszące uprawnione żądania .
Wojownicze nastawienie prezydenta Assada i jego retoryka wobec Izraela , naszego sprzymierzeńca , jego poparcie dla terrorystów , takich jak Hezbollah , i jego przyjaźń z Iranem - wszystko to charakteryzuje go jako niebezpiecznego autokratę .
Bahrajn , z kolei , jest stosunkowo nowoczesną i postępową monarchią konstytucyjną .
Niestety , ekstremiści szyiccy , inspirowani i popierani przez Iran , w dalszym ciągu podsycają napięcia na tle wyznaniowym i szerzą propagandę przeciwko rządowi i królowi .
Król podejmował cierpliwe próby wysłuchiwania obaw protestujących i nawiązania dialogu , ale oczywiście musimy potępić to , że padły śmiertelne ofiary pośród nieuzbrojonych protestujących .
Na koniec , wydaje się , że w Jemenie prezydent Saleh , poprzez zastosowanie niewspółmiernej siły , odstręczył od siebie swoich głównych sojuszników , w tym Stany Zjednoczone , pomimo jego wieloletnich stanowczych dążeń do wykorzenienia wszystkich terrorystów z Al-kaidy .
Wycofanie poparcia UE dla niego teraz , jeżeli nie wiemy co nastąpi potem , to strategia obarczona wysokim ryzykiem .
Panie Przewodniczący ! Moglibyśmy zapytać , co powinniśmy uczynić , żeby złagodzić polityczny impas i ulżyć cierpieniom ludzi w tych krajach , ale pytanie to zawiera w sobie trzy założenia wstępne .
Pierwsze , że możemy w ogóle cokolwiek zrobić ; drugie , że właściwe jest podjęcie jakiegokolwiek działania ; oraz trzecie , że aktualnej sytuacji w żaden sposób nie można przypisać naszej ingerencji .
Personel wojskowy otrzymuje teraz wypowiedzenia - często podczas czynnej służby - od tego nieszczęsnego brytyjskiego rządu .
Absurdem byłoby oczekiwać , by pozostający w służbie mieli przesadnie się wysilać , angażując się w dalsze przygody .
Państwa podejmują solenne , ale zazwyczaj niepisane zobowiązania , że będą wysyłały swoje oddziały na pole bitwy i ryzykowały ich życie , ale tylko tam , gdzie w grę wchodzą podstawowe interesy narodu lub obywateli .
Nie mamy żadnych podstawowych interesów w tych państwach .
Są także wszelkie powody , aby przypuszczać , że siły zewnętrzne związane ze Stanami Zjednoczonymi i ich sojusznikami mają interes w destabilizacji Syrii .
Nie mam żadnych informacji dla reżimu partii Ba ' ath ...
( DE ) Panie Przewodniczący ! Uważam , że wielu młodych ludzi mieszkających w tych krajach tęskni za demokracją , unowocześnieniem i wolnością .
Musimy wziąć to pod uwagę .
Musimy starać się zyskać przyjaciół w tych krajach , a nie dokonywać uogólnionych osądów .
Musimy natomiast wskazać osoby , które nie stosują zasad nowoczesnego społeczeństwa .
Dlatego też powinniśmy starać się zorganizować programy wymiany dla małych i średnich przedsiębiorstw , dla nauczycieli , profesorów uniwersyteckich i dziennikarzy .
Naszym zadaniem jest nawiązanie w tych krajach przyjaźni .
Mam nadzieję , że działania tego rodzaju zostaną wkrótce podjęte .
Panie Przewodniczący , Panie Ministrze ! Podobnie jak wiele osób obecnych dziś w tym Parlamencie odczuwam przerażenie przemocą i naruszeniami praw człowieka , których byliśmy świadkami w całym regionie .
Jednakże nie chciałabym , aby ta chwila minęła bez stwierdzenia - szczególnie wobec Pana , Panie Ministrze - że Pańskie dzisiejsze oświadczenie w imieniu wysokiej przedstawiciel Unii Europejskiej ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa pokazuje najlepiej , a być może lepiej niż ktokolwiek z nas mógłby to uczynić , bezsens tego urzędu i milionów euro , które na niego wydaliśmy .
Pańskie przesłanie dziś jest całkiem słuszne : odrzucenie przemocy , popieranie dialogu , reformy mające swój początek wewnątrz samych zainteresowanych krajów .
Ale , szczerze mówiąc , zważywszy na okoliczności , wszystko to banały .
Potrzeba nam wiele więcej niż okazjonalnego telefonu i oświadczenia wzywającego do tego czy tamtego ; i uważam , że ludzi na Bliskim Wschodzie ...
w imieniu wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii Europejskiej ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa . - ( HU ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Dziękuję bardzo za wystąpienia .
( Dalszy ciąg wystąpienia w języku angielskim . )
Panie Przewodniczący ! Pozwolę sobie najpierw odpowiedzieć konkretnie na kilka pytań dotyczących Bahrajnu .
Poruszono kwestię interwencji irańskiej w wewnętrzne sprawy Bahrajnu .
Nie ma jak dotąd twardych dowodów , że Iran ingerował w sytuację w Bahrajnie prowokując radykalizację .
Jest to oczywiście ryzyko , i jeszcze jeden powód , aby jak najszybciej rozpocząć ogólnokrajowy dialog w Bahrajnie , aby uniknąć takiej możliwości .
Co się tyczy inwazji saudyjskiej w Bahrajnie , chciałbym podkreślić fakt , że sześć państw Rady Współpracy Zatoki Perskiej zawarło między sobą zbiorowy układ bezpieczeństwa .
O obecność sił saudyjskich i sił innych krajów Zatoki Perskiej w Bahrajnie zwrócono się w ramach tej pomocy i udzielona ona została przez więcej niż jedno państwo członkowskie RWZP .
Nie jest to wzgląd czysto prawny .
W naszej ocenie rozwoju wydarzeń w regionie musimy bardzo poważnie wziąć pod uwagę wymiar międzynarodowy .
Co do Jemenu , chciałbym wskazać , że Unia Europejska istotnie zawiesiła część pomocy dla Jemenu : na przykład pomoc w zakresie cywilnego wsparcia w walce z terroryzmem .
Uznaliśmy , że pod tym względem potrzebne nam było zróżnicowane podejście .
Proszę pozwolić , że będę mówił teraz po węgiersku , aby odpowiedzieć na kilka poruszonych kwestii .
( HU ) Pan Salafranca zapytał , jaki będzie wynik przemian .
W odniesieniu do tego , pragnę podkreślić , że nie wiemy , jaki będzie rezultat " arabskiej wiosny ” .
Nikt tego nie wie , a kilka miesięcy temu nie wiedzieliśmy nawet , że taki efekt domino zostanie uruchomiony .
Uważam jednak , że na razie nie wiadomo do końca , jaki będzie efekt końcowy tej arabskiej wiosny .
Sądzę zatem , iż będzie to zależało w bardzo dużej mierze od nas .
Oto , jak chciałbym odpowiedzieć panu Salafrance : wynik końcowy tej arabskiej wiosny będzie w bardzo znacznej mierze zależał także od nas .
Uważam , że przedstawione tutaj propozycje były bardzo użyteczne , sądzę także , iż zarówno obecni przedstawiciele Komisji , jak przedstawiciele Rady oraz Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych z zadowoleniem przyjęli wszystkie wysunięte propozycje .
Jesteśmy w trakcie przeglądu naszej polityki sąsiedztwa , w którym uwzględnione zostaną wszystkie przedstawione tutaj propozycje .
Uważam zatem , że bardzo dobrze się składa , iż szczyt Partnerstwa Wschodniego w Budapeszcie , który miał się odbyć za kilka tygodni , nie odbędzie się , ponieważ w ten sposób będziemy mieli czas na uwzględnienie teraz przedstawionych propozycji w przeglądzie polityki sąsiedztwa .
Za bardzo ważne uznaję ujednolicenie polityki sąsiedztwa .
Musi ona obejmować wymiar wschodni w taki sam sposób , jak południowy .
I tylko wtedy , gdy będziemy umieli stworzyć jednolitą , spójną , dobrze przemyślaną politykę sąsiedztwa , będziemy mogli tu , w Unii Europejskiej , być wiarygodni w oczach naszych południowych sąsiadów , którzy zwracają baczną uwagę , na wszystko , co mówimy .
W propozycjach wysuniętych tutaj w związku z polityką sąsiedztwa - jak na przykład przez naszych ostatnich mówców , panią Dodds i pana Rübiga - podkreślano stosunki obywatelskie .
Do naszych idei polityki sąsiedztwa należy priorytetowe traktowanie stosunków obywatelskich , relacji między obywatelami , a szczególnie relacji z młodzieżą .
Kluczową częścią tego przeglądu musi być także utworzenie prawdziwie nowych funduszy , a w razie potrzeby funduszy nowej wysokości .
Nie powinniśmy przy tym zapominać , że każdy aspekt wymaga indywidualnego podejścia .
Są kraje , w których wprowadzenie sankcji czy embarga na dostawy broni lub w niektórych przypadkach działania wojskowe , były nieuniknione .
Jak Państwo wiedzą , Libia nie jest jedynym krajem pośród naszych południowych sąsiadów , gdzie prowadzona jest obecnie interwencja zbrojna ; trwa ona także od kilku dni na Wybrzeżu Kości Słoniowej .
Będzie to osobnym tematem dziś wieczorem i jeszcze będziemy o tym rozmawiali .
Uważam jednak , że krajów , gdzie interwencja militarna stała się nieunikniona z powodu wojny domowej , nie wolno mylić z krajami , o których teraz mówimy , mimo , że te represyjne kraje , te autorytarne , represyjne kraje , także igrają ze stosowaniem przemocy .
Uważam jednak , że wysoka przedstawiciel wysłała bardzo mocny sygnał do tych krajów dotyczący ich postawy wobec przemocy .
A same działanie wojenne toczące się w Libii i na Wybrzeżu Kości Słoniowej muszą stanowić bardzo silne przesłanie dla tych krajów , dla wszystkich tych trzech krajów .
W ciągu kilku minionych tygodni społeczność europejska i międzynarodowa zdołały sformułować bardzo jasną filozofię .
" Prawo do ochrony ” oraz " obowiązek ochrony ” to obecnie zasady , które zostały ostatnio zastosowane przez społeczność międzynarodową i które muszą także być sygnałem ostrzegawczym dla Jemenu , Bahrajnu i dla każdego , dla wszystkich autorytarnych reżimów w tym regionie .
To , co się dzieje obecnie , interwencje wojskowe , to nie analogia do Iraku , ale w dużo większym stopniu do Rwandy czy Kosowa , gdzie społeczność międzynarodowa musiała interweniować w celu ochrony obywateli .
Uważam , że społeczność międzynarodowa wysyła teraz bardzo stanowczo ten komunikat do państw , które stosują przemoc wobec swoich obywateli .
Panie i Panowie , Szanowna Instytucjo , jaką jest Parlament Europejski ! Proszę mi pozwolić tylko krótko odpowiedzieć na kilka bardziej konkretnych propozycji .
Będę opierał się na Państwa jednomyślnym i generalnym wniosku zwołania sesji specjalnej Rady Praw Człowieka ONZ , skierowanym do wysokiej przedstawiciel .
Wniosek ten był z pewnością kluczowym elementem obecnej debaty , i to debaty , której należy poświęcić uwagę .
Przekażę także wysokiej przedstawiciel podobnie wyraźną i kompromisową opinię na temat eksportu broni , którą tutaj wyrażono .
Uważam , że musimy być zdolni ustanowić odpowiednią równowagę pomiędzy współpracą a sankcjami w odniesieniu do tych trzech grup krajów .
Jest to z pewnością szczególne zadanie , kiedy przychodzi nie do stosowania sankcji i interwencji militarnej , ale do współpracy , a w razie potrzeby pewnego stopnia sankcji w odniesieniu do pewnej grupy państw .
Za bardzo istotne uważam także to , co powiedziała pani poseł Oomen-Ruijten , a mianowicie , że przy formułowaniu swojej polityki dotyczącej tego regionu Unia Europejska musi także móc polegać bardzo mocno na Turcji .
Dziękuję bardzo za tę debatę i dziękuję bardzo za uwagi , wystąpienia i pytania .
W rezolucji w sprawie sytuacji w Syrii , Bahrajnie i Jemenie słusznie potępia się brutalne i mordercze represje , których ofiarami są demonstranci w Syrii , jak również w Jemenie i Bahrajnie .
Przywódcy tych trzech państw wydają rozkazy strzelania do własnego narodu , który w sposób uprawniony żąda wolności politycznej , godności ludzkiej i sprawiedliwości społecznej .
Poprzez przedmiotową rezolucję Parlament Europejski wyraża stanowczo swoją solidarność z obywatelami Syrii , Bahrajnu i Jemenu , którzy wykazują wielką odwagę , demonstrując swoje aspiracje , stając naprzeciw sił rządowych otwierających ogień do nieuzbrojonych cywilów .
Poza wiarą islamską , Syria , Bahrajn i Jemen mają jedną rzecz wspólną : autorytarne reżimy , niezależnie od tego , czy władcą jest król , prezydent czy klan Assadów .
W kategoriach zachodnich są to niewątpliwie systemy niedemokratyczne .
Narastające tendencje rewolucyjne takie , jak te w Egipcie czy Tunezji , są tłumione w zarodku , a demokracja i prawa człowieka są lekceważone .
W Jemenie , na przykład , 37 % nieletnich dziewcząt jest zmuszanych do małżeństwa .
Plasuje to Jemen na drugim miejscu na świecie , jedynie za Somalią .
Rządy tych trzech krajów muszą wykazać , że pracują dla swoich narodów , a nie przeciwko nim .
Przez dziesiątki lat UE popierała kraje takie , jak te i nadskakiwała im , gdy było to korzystne dla niej pod względem gospodarczym i geopolitycznym .
Unia Europejska powinna mocniej walczyć o demokrację i prawa człowieka i zwalczać proces radykalnej islamizacji w tych krajach .
na piśmie - Chociaż pilnie należy się zająć sytuacją w Syrii , Bahrajnie i Jemenie , pragnę zwrócić Państwa uwagę na alarmującą sytuację w Libanie , gdzie przetrzymuje się siedmiu obywateli UE z Estonii .
Chciałabym podziękować baronessie Ashton za jej szybką odpowiedź i zapewnienie dwa tygodnie temu , że sprawa będzie rozpatrywana na najwyższym możliwym szczeblu w UE .
Otrzymaliśmy teraz informację , że porywacze , twierdzący , że są członkami " Ruchu Odnowy i Reform ” przekazali niejasną notkę o okupie , w której twierdzą , że swoje dalsze żądania wyrażą później .
Mówi się , że tych siedmiu obywateli estońskich żyje .
Chciałabym zaapelować do Baronessy Ashton , aby działając jako wiceprzewodnicząca Komisji i wysoka przedstawiciel Unii Europejskiej ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa zaangażowała się w rozwiązanie kryzysu zakładników .
W grę wchodzi życie Europejczyków , a to wymaga pilnie uwagi Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych .
Jest to szansa dla baronessy Ashton , aby pokazała , za czym się naprawdę opowiada .
Czwarta konferencja Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych
Kolejnym punktem porządku obrad jest debata w sprawie czwartej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych .
urzędujący przewodniczący Rady - Panie Przewodniczący ! Unii Europejskiej bardzo zależy na sukcesie czwartej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych , która odbędzie się w Stambule w dniach 9-13 maja 2011 r .
Unia uważa , że konferencja ta stanowi ogromną szansę na zwiększenie wsparcia dla krajów najsłabiej rozwiniętych .
Rada niedawno przyjęła wnioski , które mają być wykorzystane jako wytyczne przez negocjatorów UE w procesie przygotowawczym oraz podczas konferencji .
Priorytetowe potraktowanie krajów najsłabiej rozwiniętych ( LDC ) stanowi konieczność w naszych wspólnych staraniach , by osiągnąć milenijne cele rozwoju ( MDG ) .
Dlatego też nadal zdecydowanie angażujemy się we wspieranie integracji i zrównoważonego rozwoju wszystkich krajów najsłabiej rozwiniętych stanowiących najbiedniejszą i najsłabszą część społeczności międzynarodowej i charakteryzujących się wyraźną podatnością na zewnętrzne wstrząsy gospodarcze , katastrofy naturalne oraz wynikające z działalności człowieka oraz choroby zakaźne .
Zdecydowanie popieramy rezultaty skoncentrowane na obszarach i działaniach , które mogą wnieść wartość dodaną w odniesieniu do szczególnych potrzeb krajów najsłabiej rozwiniętych , a które powinny odzwierciedlać wnioski wyciągnięte z brukselskiego programu działania z 2001 roku. poprzez utrzymanie spójności z milenijnymi celami rozwoju oraz określenie szczególnych celów dla LDC .
W szybko zmieniającym się świecie konieczne jest długotrwałe zaangażowanie w odnowione partnerstwo z LDC , w tym zaangażowanie odpowiednich środków .
W szczególności Unia Europejska uważa , że wynikiem konferencji w Stambule powinno być skoncentrowanie się na trzech głównych celach : po pierwsze , zwalczanie podatności na zagrożenia i wrażliwości krajów najsłabiej rozwiniętych oraz dalsze zwiększanie ich odporności na wstrząsy ; po drugie , tworzenie środowiska sprzyjającego zrównoważonemu rozwojowi LDC ; po trzecie , propagowanie zrównoważonego rozwoju gospodarczego i sprzyjającego włączeniu LDC .
Cele te będą nadal stanowić wytyczne dla rozmów Unii Europejskiej z krajami najsłabiej rozwiniętymi w całym okresie procesu przygotowawczego oraz podczas samej konferencji .
Unia Europejska zawsze przewodziła działaniom wspólnoty międzynarodowej na rzecz wsparcia krajów najsłabiej rozwiniętych , a także jest ich największym darczyńcą .
Jest ona najskuteczniejszym partnerem rozwoju pod względem spełniania obietnic , zwłaszcza w aspekcie dostępu do rynku , reguł pochodzenia oraz redukcji zadłużenia .
Poczyniła znaczne postępy pod względem oficjalnej pomocy rozwojowej ( ODA ) , a także spójności polityki na rzecz rozwoju .
W okresie ostatniej dekady niektóre z krajów najsłabiej rozwiniętych osiągnęły dobry rozwój gospodarczy oraz postęp w dziedzinie rozwoju , jednak uznajemy , że generalnie postęp był nierówny .
Nadal pozostaje wiele do zrobienia , zwłaszcza w Afryce subsaharyjskiej oraz w krajach , gdzie występują konflikty i niestabilna sytuacja .
Z tego powodu UE ostatnio w kontekście generalnego zobowiązania w ramach ODA potwierdziła swoje zaangażowanie we wspólne osiągnięcie celu zapewnienia 0,15-0,20 % DNB dla krajów najsłabiej rozwiniętych .
Kraje najsłabiej rozwinięte ponoszą główną odpowiedzialność za własny rozwój , a pomoc ze strony społeczności darczyńców musi opierać się na inicjatywie i pełnej odpowiedzialności krajów ją otrzymujących za podejmowane działania .
Unia Europejska podkreśla również wzajemną zależność między ogólnym postępem LCD a poprawą w zakresie dobrego sprawowania władzy , demokracji , praw człowieka oraz równości płci .
Wreszcie , jesteśmy jednocześnie głęboko przekonani , że wszystkie kraje ponoszą odpowiedzialność za pomoc krajom rozwijającym się w wychodzeniu z ubóstwa oraz osiągnięcia postępów w realizacji milenijnych celów rozwoju .
Postępy LDC są powiązane z jakością i spójnością polityki partnera rozwojowego .
Dlatego też należy ukierunkować poważne działania na poprawę skuteczności mechanizmów pomocowych oraz na spełnianie obecnych zobowiązań .
Kilkakrotnie UE wzywała innych darczyńców , by spełniali te zobowiązania .
Gospodarki wschodzące powinny również uczciwie dołożyć się do pomocy na rzecz krajów najsłabiej rozwiniętych .
komisarz - Panie Przewodniczący ! Komisji zależy na powodzeniu czwartej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych w Stambule polegającym na nadaniu na nowo rozmachu politycznego kwestii rozwoju sprzyjającemu włączeniu społecznemu , zrównoważonego rozwoju oraz ograniczeniu ubóstwa w krajach najsłabiej rozwiniętych .
Przekonanie to oraz nasze zobowiązanie zostały wyrażone w konkluzjach Rady przyjętych w zeszłym tygodniu , tj. 31 marca , w sprawie wytycznych dotyczących uczestnictwa UE w nadchodzącej konferencji na temat krajów najsłabiej rozwiniętych .
Z ogromną radością zauważam również , że Parlament będzie mieć silną reprezentację w postaci delegacji uczestniczącej w konferencji .
Wiele z krajów najsłabiej rozwiniętych odnotowało postęp w dziedzinie rozwoju , lecz postępy te były nierówne , a wiele pozostaje jeszcze do zrobienia .
Zbyt mało krajów najsłabiej rozwiniętych wychodzi z grupy należącej do tej kategorii , a większość spóźnia się z osiąganiem milenijnych celów rozwoju .
Zarówno my jako darczyńcy , jak i kraje najsłabiej rozwinięte musimy wyciągnąć ważne wnioski z sukcesów niektórych z krajów najsłabiej rozwiniętych , a także z realizacji brukselskiego programu działania .
Globalne partnerstwo oraz wzajemna odpowiedzialność mają żywotne znaczenie dla powodzenia konferencji .
Rozwój stanowi wspólne wyzwanie .
Kraje rozwijające się ponoszą główną odpowiedzialność za własny rozwój , opracowując i wdrażając stosowne polityki i osiągając dobre rządzenie .
Co się tyczy krajów najsłabiej rozwiniętych , Unia Europejska jest ich najskuteczniejszym partnerem rozwojowym , spełniając swoje zobowiązania , zwłaszcza pod względem dostępu do rynku , reguł pochodzenia oraz redukcji zadłużenia .
Unia Europejska jest największym darczyńcą na rzecz krajów najsłabiej rozwiniętych i poczyniła znaczne postępy w zakresie oficjalnej pomocy rozwojowej , która to pomoc na rzecz tych krajów w ostatniej dekadzie uległa trzykrotnemu zwiększeniu .
W Stambule Unia Europejska wezwie innych darczyńców i partnerów rozwojowych , by dorównali jej zobowiązaniom i ambicjom .
Kraje rozwinięte mają obowiązek udzielania pomocy krajom rozwijającym się , aby te mogły wyjść z ubóstwa .
W tym kontekście globalnego partnerstwa gospodarki wschodzące powinny również wnieść swój wkład .
Zrównoważony rozwój oraz długofalowy sprawiedliwy rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu jest niezbędny dla każdego z tych krajów .
Sektor prywatny ma do odegrania zasadniczą role w tym względzie i może mieć ogromny wpływ na życie ludzi poprzez tworzenie dobrobytu i miejsc pracy .
Potencjał handlu jako motoru rozwoju gospodarczego i tworzenia miejsc pracy jest znaczny .
Unia Europejska pragnie jednak podkreślić wzajemną zależność między postępem krajów najsłabiej rozwiniętych a prawami człowieka , równością płci , dobrym zarządzaniem , pokojem i bezpieczeństwem .
Postępy w krajach najsłabiej rozwiniętych są powiązane z równością oraz spójnością polityki partnerów .
Dlatego też należy ukierunkować poważne działania na poprawę skuteczności i efektywności mechanizmów pomocowych , a także spójności polityki na rzecz rozwoju .
Prezydencja już ogłosiła trzy priorytety , więc pozwolę sobie jedynie dodać , że konferencja powinna również zająć się kwestią wychodzenia z tej grupy krajów .
Unia Europejska będzie wzywać do utworzenia bardziej systematycznego mechanizmu udzielania w trybie pilnym koncesji i wsparcia dla krajów wychodzących z tej grupy .
Komisja jest przekonana , że w kolejnej dekadzie ten nowy rozmach działań przyniesie znaczne zwiększenie liczby krajów wychodzących z grupy klasyfikowanej jako kraje najsłabiej rozwinięte .
Panie Przewodniczący , Panie Ministrze , Panie Komisarzu ! Jak Pan słusznie stwierdził , Panie Ministrze Németh , konkluzje Rady wraz ze zobowiązaniami Unii Europejskiej należy uzupełnić skutecznymi działaniami na rzecz wsparcia całości przedsięwzięcia .
Oczywiście , reprezentacja Parlamentu Europejskiego na konferencji ONZ na temat krajów najsłabiej rozwiniętych w Stambule zostanie " uzbrojona ” w dobrą rezolucję wyrażającą zadowalające stanowiska .
Pojawia się jednakże problem ze statusem reprezentacji , gdyż w charakterze obserwatorów nie będzie ona mogła bezpośrednio interweniować , a myślę , że Komisja i przewodniczący Barroso mogli dokonać ważnej interwencji w celu zmiany tej sytuacji .
Rozwoju i bezpieczeństwa w Unii Europejskiej oraz kontroli przepływów migracyjnych nie da się osiągnąć , gdy około miliard obywateli żyje w nędzy i ubóstwie .
Wydaje się , że wysiłki na rzecz rozwoju krajów najsłabiej rozwiniętych należy zweryfikować , gdyż jakkolwiek kraje najsłabiej rozwinięte również ponoszą tu winę , mechanizmy wykorzystywane do zlikwidowania błędnego koła ubóstwa wydają się nieskuteczne .
Chciałabym zaznaczyć , że bogactwa krajów słabo rozwiniętych są wyzyskiwane przez osoby z zewnątrz , a deficyt demokracji , korupcja i brak bezpieczeństwa dominują w charakterystyce tych krajów .
Wszystko to skutkuje brakiem podstawowej infrastruktury w sektorach edukacji , zdrowia , transportu , komunikacji , produkcji pierwotnej , rolnictwa , bankowości oraz administracji publicznej .
Uważam , że w Stambule można by przyjąć mechanizmy mające na celu poprawę podejścia do problem ubóstwa .
Panie Przewodniczący ! Rozwój gospodarczy rzędu 7 % , poważne zwiększenie liczby dzieci uczęszczających do szkoły podstawowej , większa liczba krajów , których mieszkańcy domagają się demokracji - w krajach najsłabiej rozwiniętych w Afryce w okresie ostatnich 10 lat dokonał się znaczny postęp .
Kraje te pracowały nad lepszym rządzeniem i zdobywały własne środki finansowe .
Szczególnym wkładem krajów bogatych było umorzenie długu oraz zapewnienie dostępności szczepionek .
Jeszcze nie osiągnęliśmy jednak celu , gdyż szybkiemu rozwojowi gospodarczemu w najbiedniejszych krajach nie towarzyszył proporcjonalny spadek ubóstwa .
Wykaz najbiedniejszych krajów zasadniczo nie zmienia się od dziesiątków lat .
Liczba osób żyjących za mniej niż jednego dolara dziennie spadła , lecz liczba osób żyjących za dwa dolary dziennie pozostała ta sama .
Bogate kraje utrzymywały skorumpowane reżimy zamiast rozważyć uczciwy podział zasobów .
Dlatego też absurdalne i cyniczne jest mówienie , że rozwój nie następuje .
Nie daliśmy mu wystarczającej szansy .
Na konferencji ONZ w Stambule trzeba będzie wyciągnąć z tego jakieś wnioski .
Należy poświęcić wiele uwagi sprawiedliwemu podziałowi dóbr w samych najbiedniejszych krajach .
Zapewni to stabilność i uczciwy podział dóbr .
Wyeliminuje to napięcia i przyniesie pokój .
Sprawiedliwość społeczna również bardziej przyczyni się do rozwoju gospodarczego niż nierówność w dyktaturach rządzonych przez małą klikę na szczycie .
Kraje demokratyczne osiągają równy podział dóbr o wiele szybciej niż dyktatury .
Dobre sprawowanie rządów zbliży nas do osiągnięcia milenijnych celów rozwoju .
Musimy też zrobić więcej dla zdrowia publicznego .
Dla rodziny w biednym kraju choroba to katastrofa finansowa .
Choroba to luksus , na który nikogo nie stać .
Musimy więc pracować nad finansowaniem służby zdrowia poprzez ubezpieczenia zdrowotne , aby były dostępne nie tylko szczepionki , lecz również dobre szpitale i kliniki .
Panie Przewodniczący ! W latach 1980-2011 globalny PKB wzrósł o 19 000 miliardów dolarów .
Wzrost ten powinien oznaczać , że mamy wystarczające środki do wyeliminowania skrajnego ubóstwa .
To tyle , jeśli idzie o arytmetykę .
Co do polityki , to poprawa losu najbiedniejszych nie jest aż tak prosta .
Musimy więc dokonywać pewnych wyraźnych wyborów .
Po pierwsze , musimy skierować nasze programy współpracy do krajów najbiedniejszych .
Po drugie , a wynika to z pierwszego punktu , musimy stopniowo wycofywać się z krajów wschodzących .
Chiny , główny wierzyciel Stanów Zjednoczonych , posiadają wystarczające środki do dyspozycji , by walczyć z ubóstwem w obrębie własnych granic .
Po trzecie , potrzeba nam silnego partnerstwa z krajami najsłabiej rozwiniętymi .
Muszą one wykonać większość pracy .
My możemy im tylko pomagać naszym know-how , naszym doświadczeniem oraz naszą wolą polityczną .
Nie możemy zrobić nic więcej i nic mniej .
Na koniec ostatnia uwaga : ponieważ jesteśmy największym darczyńcą , od nas też zależy , jako od Unii Europejskiej , czy przejmiemy rolę lidera na tej konferencji .
w imieniu grupy ECR - Panie Przewodniczący ! Pragnę podziękować Pani Poseł Theocharous za podniesienie kwestii statusu Parlamentu Europejskiego na konferencjach międzynarodowych : jesteśmy jedną z trzech siostrzanych instytucji UE i musimy bardzo szybko się przyjrzeć się tej sprawie , gdyż inaczej będzie kłopot .
Jesteśmy największym darczyńcą na rzecz krajów najsłabiej rozwiniętych ; potroiliśmy pomoc w okresie ostatnich kilku lat , lecz zakres ubóstwa się zwiększył , a nie zmniejszył .
Około dziesięć lat temu Pascal Lamy i Komisja Rozwoju wprowadzili inicjatywę " wszystko oprócz broni ” .
Stopniowo Parlament przekształcił ją w " wszystko oprócz gospodarstw ” .
Obecnie kraje najsłabiej rozwinięte na świecie nie posiadają potencjału przemysłowego , mają potencjał rolny .
Jeżeli naprawdę jest się zainteresowanym eliminacją ubóstwa i pomocą dla tych ludzi , należy zwiększyć ich potencjał handlowy .
To nie pomoc , ale handel zmniejszy skalę ubóstwa .
Jednakże w celu zmniejszenia biedy i zwiększenia handlu musimy zwiększyć ich potencjał eksportowy odnośnie w zakresie tego , co mogą eksportować , czyli produktów rolnych , rybołówstwa i tak dalej .
Jednakże tego nie robimy .
Wprowadziliśmy surowe standardy , co jest bardzo ważne dla zdrowia konsumentów europejskich , lecz nie pomagamy w zwiększeniu potencjału krajów najsłabiej rozwiniętych .
Tak więc , z liczby 51 krajów zaledwie trzem udało się wydostać z grupy krajów najsłabiej rozwiniętych i już nie są tak klasyfikowane .
Musimy zwiększyć te wysiłki , inaczej jedynie nabieramy siebie samych i te kraje .
Panie Przewodniczący ! Chciałabym zapytać przedstawicieli Rady i Komisji , dlaczego uważają , że musimy mówić na ten temat używając pustych słów .
Nie uważam , byśmy komukolwiek pomagali tym , że nie mówimy konkretnie , iż podczas przygotowań do konferencji w Stambule państwa członkowskie i Unia Europejska muszą wreszcie wykonać w pełni swoje zobowiązania , a my nie możemy tolerować sytuacji , kiedy państwa członkowskie w coraz większym stopniu ograniczają wypełnianie swoich obowiązków .
Nie do zaakceptowania jest fakt , że miliard osób nadal cierpi głód , większość z nich w krajach najsłabiej rozwiniętych ( LDC ) , innymi słowy , w najbiedniejszych krajach świata .
Nie do zaakceptowania jest również fakt , że większość naszej pomocy rozwojowej nie idzie na wsparcie i rozwój rolnictwa .
Część przeznaczana na ten cel gwałtownie spadła w ostatnich latach , podczas gdy miliard osób cierpi głód .
Powoli zaczynam myśleć , że mowa o tym , iż mamy nadzieję na większe uodpornienie krajów najsłabiej rozwiniętych na wstrząsy , to podejście cyniczne .
Wzywam Państwa do podjęcia konkretnych działań w celu rozwiązania tych problemów i konkretnych zobowiązań na rzecz udzielenia krajom najsłabiej rozwiniętym faktycznej pomocy .
( NL ) Panie Przewodniczący ! Nadchodzący szczyt ONZ na temat krajów najsłabiej rozwiniętych stanowi dobrą okazję do debaty nad tym , czy pomoc na rzecz rozwoju ma sens , czy jest faktycznie bezsensowna .
Jak ogólnie wiadomo , argument o ilości pomocy - to jest propozycja , że im więcej pomocy się udzieli , tym większy nastąpi rozwój gospodarczy - został kompletnie zdyskredytowany .
Chcę wykorzystać mój czas na zacytowanie ekonomisty z Kenii , Jamesa Shikwati , który udzielał wywiadu dla " Der Spiegel online ” 7 kwietnia 2005 r .
Cytuję : " Pomoc na rzecz rozwoju służy do utrzymania ogromnej biurokracji , zachęca do korupcji i samozadowolenia , a także uczy Afrykanów żebrać zamiast być niezależnymi ” .
Ponadto pomoc na rzecz rozwoju osłabia rynki lokalne i powoduje zanikanie ducha przedsiębiorczości , ducha , którego tak bardzo nam potrzeba .
Niezależnie od tego , jak absurdalnie może to brzmieć , pomoc na rzecz rozwoju stanowi jedną z przyczyn problemów Afryki .
Gdyby zachód zaprzestał tych płatności , normalni Afrykanie nawet by tego nie zauważyli .
Tylko oficjele rządowi zostaliby tym bardzo dotknięci .
Tak więc , zamiast wydawać więcej pieniędzy , potrzeba mniej korupcji , więcej przedsiębiorczości i więcej samodzielności .
( NL ) Panie Pośle Claeys ! Czy zgodziłby się Pan ze mną , że interesy zagraniczne bogatych krajów Europy Zachodniej doprowadziły do utrzymania dyktatorów u władzy , a w konsekwencji do braku skuteczności pomocy na rzecz rozwoju , gdyż pomoc ta kończyła w niewłaściwych kieszeniach , jak również dlatego , że nigdy nie zrobiliśmy nic , by zająć się tym problemem , w interesie utrzymania " stabilności ” , która faktycznie nie zasługiwała na to miano , jak wykazano w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie ?
Stanąć w obronie demokracji to znacz stawać w obronie demokratów w krajach rozwijających się i pozwolić na upadek dyktatorów , jednocześnie utrzymując pomoc na rzecz rozwoju .
( NL ) Panie Pośle Berman ! Tak , częściowo się zgadzam z tym , co Pan powiedział .
Faktycznie , ponosimy winę za to , że niektórzy dyktatorzy byli w stanie utrzymać się u władzy .
Myślę tu na przykład o polityce europejskiej wobec Kuby , gdzie Fidel Castro był uznawany za partnera , z którym można robić interesy .
Takie rzeczy należy istotnie uznać za przeszłość i powinniśmy rozmawiać wyłącznie z osobami wybranymi w wyborach demokratycznych , które mają zdolność do zaprowadzenia demokracji we własnym kraju .
( PL ) Panie Przewodniczący ! Termin LDC powstał 40 lat temu po to , by pomóc krajom rozwiniętym i innym darczyńcom w rozpoznaniu tych wspólnot na świecie , które najbardziej potrzebują pomocy .
Definicja LDC stosowana przez ONZ nie jest oparta wyłącznie na poziomie dochodów w przeliczeniu na mieszkańca , ale uwzględnia również kapitał ludzki czy utrudnienia w rozwoju gospodarczym .
Rozmieszczenie tych krajów jest bardzo charakterystyczne , bo zdecydowana ich większość jest zlokalizowana w Afryce .
Słusznie zatem Unia Europejska zwraca szczególną uwagę na ten kontynent .
Jednym z zasadniczych problemów jest to , że liczba krajów zaliczanych do LDC rośnie , a państwa , które rozwinęły się na tyle , aby móc opuścić tę grupę są zaledwie trzy .
Dlatego właśnie konferencja ONZu powinna poważnie zastanowić się nad tym , w jaki sposób wprowadzić skuteczną , mierzalną i łatwą do monitorowania strategię wychodzenia krajów z grupy LDC .
Cieszę się , że Komisja Europejska i Rada mają propozycje , które mogą pomóc w tym procesie .
Jedną z nich jest promocja włączającego wzrostu .
Wiem , że niektórzy posłowie obawiają się tego terminu , bo nie są pewni , czy wzrost będzie naprawdę włączający .
Ale z drugiej strony bez wzrostu nie zbudujemy możliwości ekonomicznych krajów rozwijających się .
( EL ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu ! Musimy mieć wymierny cel , który moglibyśmy przyjąć na konferencji w Stambule , a celem tym powinno być zmniejszenie liczby krajów najsłabiej rozwiniętych o połowę stanu obecnego .
Brzmi to jak oczywistość , lecz w okresie ostatnich trzydziestu lat zaledwie trzem z tych krajów udało się wyjść z grupy klasyfikowanej jako kraje najsłabiej rozwinięte .
Aby osiągnąć ten cel musimy honorować nasze zobowiązania i przeznaczyć 0,15-0,20 % naszego rocznego produktu krajowego brutto ( PKB ) na pomoc rozwojową dla tych krajów .
Równie ważne jest zabezpieczenie spójności polityki rozwoju .
Nie możemy z jednej strony dawać pieniędzy tym krajom , a z drugiej strony zasadniczo okradać je stosując nieuczciwe umowy handlowe między tymi krajami a UE .
Musimy spłacać nasz dług finansowy , a to oznacza również inwestycje w te kraje , zarówno w celu ich dostosowania i zwalczać zmian klimatycznych , jak i po to , aby spłacić nasz dług nagromadzony w wyniku nieuczciwej wspólnej polityki rolnej .
W tym celu musimy propagować suwerenność żywnościową tych krajów poprzez wspieranie tradycyjnej polityki rolnej , lokalnych zasobów , lokalnych zbóż i lokalnych rynków , zapobiegając atakom spekulantów , zawłaszczaniu ziemi i monopolowi na nasiona , co zagraża nam wszystkim , zwłaszcza tym słabym krajom .
Panie Przewodniczący ! Zastanawiam się , czy szanowny pan poseł zgodzi się ze mną - gdyż użył bardzo mocnego słowa " kradzież ” - że okradamy kraje rozwijające się .
Przykładem tego może być fakt , że dajemy 2 miliony euro niewielkiej wyspie w pobliżu wybrzeża Atlantyku za ich produkty rybne , za 7 000 ton tuńczyka , a sprzedajemy ten towar na ulicach Europy za 235 milionów euro .
Tak więc przekształcamy te 2 miliony euro na 235 milionów euro .
Tak właśnie postępujemy z naszą polityką rybołówstwa .
( EL ) Panie Przewodniczący ! Pan Poseł Deva ma rację .
Umowy dotyczące rybołówstwa zawarte między Unią Europejską a państwami trzecimi w dużym stopniu stanowią zagadnienie do dogłębnego zbadania .
Umowy są konieczne , jednak zawierając takie umowy dotyczące rybołówstwa z danymi krajami , Unia Europejska musi też postępować w najbardziej realistyczny sposób .
Jednakże , musimy też sprawdzić , czy pieniądze , jakie płacimy za łowienie ryb są wystarczające , a jeżeli są one wykorzystywane jako pomoc na rzecz rozwoju , należy ostatecznie wzmocnić te kraje , aby mogły wyjść z grupy państw klasyfikowanych jako kraje najsłabiej rozwinięte .
( PL ) Nie ma racji minister Németh twierdząc , że sytuacja wychodzenia państw z grupy LDC jest optymistyczna , natomiast mają rację posłowie Deva , Kaczmarek i Arsenis , wg których w ciągu ostatnich 10 lat jedynie trzy kraje , Botswana , Republika Zielonego Przylądka i Malediwy wyszły z tej grupy .
Oznacza to , że tak naprawdę główną przyczyną biedy jest polityka . Mamy przecież bardzo bogate kraje , które nie posiadają żadnych zasobów naturalnych , np. Szwajcaria czy Japonia , a z drugiej strony mamy państwa bogate w surowce naturalne , które są jednak biedne .
Oznacza to , że przyczyną biedy jest polityka , a nie odwrotnie .
Dlatego oprócz pomocy krajom LDC i handlu z nimi rola Unii Europejskiej powinna polegać na pomocy politycznej prowadzącej do stabilizacji i demokracji w tych krajach .
Jest to nasz obowiązek .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Czwarta konferencja Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych stanowi dobrą okazję do zweryfikowania polityki międzynarodowej pomocy na rzecz wymiany handlowej .
Ta grupa krajów stoi w obliczu problemów finansowych na tle globalnych zmian gospodarczych w warunkach kryzysu finansowego .
Stały wzrost cen żywności stanowi poważny problem , którego nie można ignorować .
Głównym celem pomocy na rzecz wymiany handlowej jest zwiększenie konkurencyjności krajowej i międzynarodowej 48 państw .
W tym względzie pragnę podkreślić znaczenie eliminacji ubóstwa i efektywnego wykorzystania pomocy finansowej udzielanej w ramach dążenia do osiągnięcia milenijnych celów rozwoju .
Uważam , że użyteczne jest angażowanie krajów rozwijających się w ten proces ze względu na doświadczenie , jakie mają na obszarze reformy handlu .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Postęp w krajach najsłabiej rozwiniętych odzwierciedla nasze własne polityki na rzecz rozwoju oraz politykę społeczności międzynarodowej .
Wzrost liczby krajów klasyfikowanych jako kraje najsłabiej rozwinięte wskazuje wyraźnie , że nadszedł czas na zweryfikowanie naszej polityki , instrumentów i środków .
Kraje najbiedniejsze są bardzo podatne na wojny , kryzysy i szerzące się ubóstwo .
Dlatego też tak ważne jest , byśmy kontynuowali prace nad zaprowadzeniem pokoju , stabilności , demokracji i praw człowieka .
Należy też uwzględnić trzy inne elementy .
Po pierwsze , musimy ponownie zbadać czynniki wewnętrzne , jak korupcja , brak zabezpieczeń demokracji oraz luki w dziedzinie praw własności , które powodują , że kraje te pozostają słabo rozwinięte .
Po drugie , musimy usprawnić nasze podejście gospodarcze zapewniając większe wsparcie dla rolników , MŚP oraz dla lepszego wykorzystania zasobów państwa w celu stworzenia nowych instrumentów .
Wreszcie , musimy sprawić , by nasze instrumenty były bardziej ukierunkowane i zapewnić ich spójność z milenijnymi celami rozwoju .
Jeżeli skorygujemy nasze globalne polityki na rzecz rozwoju tak , by odzwierciedlały faktyczne potrzeby w każdym kraju oraz większe uczestnictwo sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego , będziemy mogli lepiej sprostać wyzwaniom kolejnej dekady .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Dziesięć lat temu w Brukseli państwa darczyńcy uzgodniły program działania na rzecz krajów najsłabiej rozwiniętych ( LDC ) .
Ustaliliśmy cele dotyczące eliminacji skrajnego ubóstwa w tych krajach .
Dla wszystkich nas jasne jest , że LDC najbardziej ucierpiały w wyniku globalnego kryzysu , niezależnie od tego , czy chodzi o kryzys gospodarczy , finansowy czy środowiskowy albo spowodowany rosnącymi cenami żywności .
Jednakże 10 lat później nie udało nam się osiągnąć założonych celów , a zaledwie dwóm z 48 krajów z grupy LDC udało się wyjść z grupy o statusie krajów najsłabiej rozwiniętych .
Jesteśmy w punkcie zwrotnym .
Na nadchodzącej czwartej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych w Stambule zostanie przeprowadzona ocena prac zrealizowanych dotychczas , a także zostanie ustalony nowy program działania .
Powinniśmy na nowo podjąć zobowiązania w stosunku do krajów najsłabiej rozwiniętych i wykazać , że w okresie 10 lat wyciągnęliśmy wnioski z poprzedniego okresu i że jesteśmy w stanie zapewnić skuteczne , dobrej jakości wsparcie , co umożliwi nam spełnienie przyjętych przez nas celów nie w 2021 roku , ale w 2015 roku , poprzez spełnienie milenijnych celów rozwoju .
Panie Przewodniczący ! Trzy kluczowe obszary - wrażliwość krajów najsłabiej rozwiniętych , zrównoważony rozwój oraz propagowanie rozwoju gospodarczego - są mile widziane .
Chciałam jednak zapytać , czy rozmowy będą obejmować bezpieczeństwo żywnościowe .
Wspomniano tu o Afryce subsaharyjskiej ; obecnie 80 % rolników w Afryce subsaharyjskiej to kobiety .
Jeżeli możemy pomóc w rozwoju lepszych metod rolniczych , inwestując w osoby najbardziej bezbronne na świecie , pomagając im w utrzymaniu się , uda nam się wnieść ogromny wkład w zdrowie i dobrobyt najuboższych osób na świecie .
Życzę jak najlepiej delegacji , która jedzie z Parlamentu na konferencję , lecz oczekuję również sprawozdania osób , które będą w niej uczestniczyć .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Jestem zdecydowanie zdania , że Parlament odpowiada za wyniki osiągnięte przez Unię Europejską w ramach projektu propagującego globalną solidarność na rzecz zwalczania ubóstwa .
Jednocześnie jestem głęboko przekonana , że jesteśmy Parlamentem , który odpowiada za wykorzystanie pieniędzy podatników europejskich .
Chciałabym spróbować potwierdzić koncepcję , że konferencja ta musi dać , także nam , okazję do oceny modelu solidarności , który głosimy , a mianowicie ze względu na fakt , że gdyby spojrzeć na kraje mniej rozwinięte , dostrzeżemy , że biedne kraje nadal pozostają biedne , podczas gdy bogate kraje utrzymują pewien standard życia .
Musimy dokonać ponownej oceny modelu wykorzystywanego przez nas do udzielania darowizn i wsparcia , gdyż istnieje ryzyko , że pomoc ta staje się szkodliwa dla krajów ją otrzymujących .
( PT ) Panie Przewodniczący ! W przedmiotowej debacie dyskutowaliśmy na temat najbiedniejszych i najsłabszych krajów świata .
Grupa ta obejmuje prawie 50 krajów , których ludność cierpi w wyniku kolejnych nieudanych prób wdrożenia zaleceń kolejnych konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych .
To nie nieuchronność losu , ani nie nieuniknione naturalne ograniczenia lub przeszkody sprawiają , że kraje te są biedne ; przeciwnie , kilka z nich posiada duże zasoby bogactw naturalnych .
To raczej niesprawiedliwy i nieludzki system będący dominującym na świecie sposobem organizacji gospodarczej i społecznej , utrzymujący się dzięki asymetrycznym relacjom , tworzy i podtrzymuje nierówności .
Jest to rezultat wolnego handlu , finansowej deregulacji , bezpodstawnej , lecz dozwolonej ucieczki kapitału do rajów podatkowych , a także wojen i konfliktów napędzanych sporami o bogactwa naturalne .
Właśnie zburzenie podstaw tego systemu oraz prawdziwa , oparta na solidarności społecznej polityka współpracy i pomocy rozwojowej umożliwiłyby emancypację tych społeczeństw oraz rozwój tych krajów .
komisarz - Panie Przewodniczący ! Uważam , że ta interesująca debata wskazuje , iż wszyscy mamy te same cele .
Odzwierciedla to również wspólny projekt rezolucji zaprezentowany przez ugrupowania polityczne .
W szczególności pragnę tu wspomnieć o następujących głównych celach , które wszyscy podzielamy : przede wszystkim , że konferencja powinna koncentrować się na wynikach oraz że Unia Europejska powinna wypełniać swoje zobowiązanie .
Przedmiotem debaty jest wsparcie dla krajów , aby mogły wyjść z grupy klasyfikowanej jako kraje najsłabiej rozwinięte .
Podjęliśmy zobowiązania dotyczące dostępu do rynku i umorzenia długów , a także zarezerwowania części oficjalnej pomocy rozwojowej dla krajów najsłabiej rozwiniętych .
Oczywiście , spójność polityki rozwoju powinna przyczynić się ukierunkowania wszystkich obszarów polityki wsparcia krajów najsłabiej rozwiniętych na zwalczanie ubóstwa , i jak słusznie podkreśliła Pani Poseł Stihler , należy priorytetowo potraktować bezpieczeństwo żywnościowe , rolnictwo i infrastrukturę .
Faktycznie , jak zasugerował Pan Poseł Deva , handel odgrywa tu bardzo ważną rolę .
Wszyscy uznajemy podstawową odpowiedzialność krajów najsłabiej rozwiniętych za ich własny rozwój , dlatego też niezbędny jest skuteczniejszy system podatkowy oraz dobre zarządzanie podatkami , by zwiększyć ich środki krajowe .
Wreszcie , mimo że kraje najsłabiej rozwinięte praktycznie nie są odpowiedzialne za zmiany klimatyczne , kraje te zostaną najsilniej dotknięte ich skutkami , mamy więc obowiązek pomóc im się do tego przystosować .
Konkludując : ten Parlament zawsze udzielała ogromnego poparcia sprawie krajów najsłabiej rozwiniętych i jestem przekonany , że sytuacja taka się utrzyma .
urzędujący przewodniczący Rady - Panie Przewodniczący ! Uwzględniając łączną sumę ODA , pragnę podkreślić , że od 2002 roku , kiedy to ustalaliśmy swoje zaangażowanie przed konferencją monetarną , Rada podkreślała potrzebę mobilizacji wszystkich innych dostępnych źródeł finansowania rozwoju - głównie środków krajowych uzupełnianych realnymi innowacyjnymi mechanizmami finansowania - oraz wsparcia ze strony krajów rozwiniętych , sektora prywatnego i gospodarek wschodzących .
W ostatnich konkluzjach z kwietnia 2011 roku Rada zaznaczyła , że UE poważnie rozważa propozycje innowacyjnych mechanizmów finansowania o znacznym potencjale generowania przychodów , w celu zapewnienia przewidywalnego finansowania rozwoju , zwłaszcza na rzecz najbiedniejszych i najbardziej wrażliwych krajów .
Zgadzam się z panem komisarzem Füle w kwestii doniosłości przestrzegania zobowiązań w Unii Europejskiej , jak i z jego uwagami dotyczącymi wagi zwiększenia możliwości handlu między krajami najsłabiej rozwiniętymi a Unią Europejską .
Otrzymałem sześć projektów rezolucjizłożonych zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu .
Głosowanie odbędzie się w czwartek , 7 kwietnia 2011 r. o godz. 12.00 .
Sprawozdanie z postępów Islandii w roku 2010
Kolejnym punktem porządku obrad są oświadczenia Rady i Komisji w sprawie sprawozdania z postępów Islandii w roku 2010 .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Wielce doceniam aktywne zaangażowanie Parlamentu Europejskiego w proces rozszerzenia i jego konstruktywny udział w ogólnej debacie na temat rozszerzenia oraz , oczywiście , konkretnie w procesie akcesyjnym Islandii .
Jako jedna z najbardziej udanych polityk w historii UE rozszerzenie Unii Europejskiej stanowi jeden z najistotniejszych priorytetów naszej prezydencji .
W dniu 17 czerwca 2010 r . Rada Europejska jednogłośnie zdecydowała o przyznaniu Islandii statusu kraju kandydującego .
Pierwsze spotkanie konferencji akcesyjnej na szczeblu ministerialnym miało miejsce 27 lipca 2010 r . , zaś w listopadzie 2010 roku rozpoczął się proces przeglądu zgodności prawa krajowego z prawem wspólnotowym ( screening ) , który postępuje zgodnie z planem .
Następną konferencję akcesyjną na szczeblu ministerialnym zaplanowano na 27 czerwca ; w ten sposób będziemy mieli możność podsumować osiągnięte wyniki i , jak ufam , otworzyć jak największą liczbę rozdziałów .
Istnieje kilka szczególnie ważnych obszarów , na które pragnę zwrócić konkretnie uwagę .
Kwestie te zidentyfikowano również w projekcie rezolucji Parlamentu Europejskiego .
W swym sprawozdaniu na temat wyników osiągniętych w roku 2010 Komisja stwierdziła , iż Islandia spełnia kryteria polityczne wymagane do członkostwa i że , nawet jeśli została ciężko doświadczona przez kryzys gospodarczy i finansowy , jest odpowiednio przygotowana na podjęcie kroków koniecznych do spełnienia wymogów członkostwa w UE .
W dniu 14 grudnia 2010 r . Rada przypomniała w swych konkluzjach , iż Islandia jest demokracją o długiej historii dobrego funkcjonowania , ma silne instytucje oraz bliskie relacje z UE .
Stwierdziła również , iż ogólne przygotowanie Islandii jest na tyle wystarczające , że może ona przyjąć i stosować unijny dorobek prawny , w szczególności , jako że kraj ten jest członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz stroną układu z Schengen .
Islandię można uznać za funkcjonującą gospodarkę rynkową i może ona , w perspektywie średnioterminowej , odzyskać zdolność opierania się presji konkurencyjnej i siłom rynkowym obecnym na jednolitym rynku .
Rada przypomniała , że negocjacje mają na celu pełne przyjęcie i stosowanie przez Islandię unijnego dorobku prawnego .
O przebiegu negocjacji zadecyduje to , czy Islandia spełni wszystkie zobowiązania wynikające z Porozumienia EOG , w pełni uwzględniając , między innymi , konkluzje Rady Europejskiej z 17 czerwca 2010 r . , jak również wyniki osiągnięte przez Islandię w zakresie usuwania innych braków określonych w opinii Komisji .
Jednocześnie Rada przypomniała z jednej strony , że w okresie trwania negocjacji akcesyjnych główną podstawę traktatową pomiędzy Islandią a UE nadal stanowiło będzie Porozumienie EOG oraz , z drugiej strony , że Islandia jest również od dwóch lat aktywnym i konstruktywnym partnerem w tych ramach i w odniesieniu do strefy Schengen .
Kraj ten osiągnął również dobre wyniki w zakresie stosowania wciąż rozwijającego się unijnego dorobku prawnego .
Rada zachęcała więc Islandię do kontynuowania tej praktyki .
W projekcie rezolucji Parlamentu Europejskiego maluje się kompleksowy obraz osiągniętych już wyników i zadań do wykonania .
Co do tych drugich , pragnę zwrócić Państwa uwagę na nasze wspólne zadanie , mianowicie konieczność odpowiedniej i dogłębnej komunikacji ze społeczeństwem , zarówno w odniesieniu do obywateli Islandii jak i UE .
W świetle powyższego pragnę raz jeszcze zwrócić uwagę , że nadal wiele pozostaje do zrobienia , w tym podczas prezydencji węgierskiej .
Co do prezydencji , naturalnie liczymy , że wszystkie państwa członkowskie , Komisja i , oczywiście , Parlament Europejski , będą wspierać Islandię w tych wysiłkach .
Kluczowe znaczenie ma utrzymanie przez nas impetu prac , a dzięki niemu popchnięcie negocjacji jak najbardziej naprzód jeszcze w bieżącym półroczu .
Jestem przekonana , iż przystąpienie Islandii może okazać się sukcesem .
Może ono nadać impet całej polityce rozszerzenia i zwiększyć jej powodzenie .
Mottem i celem prezydencji węgierskiej jest silna Europa .
Wszelkie postępy poczynione w ramach procesu akcesyjnego Islandii przyczyniają się do osiągnięcia tego celu .
komisarz - Panie Przewodniczący ! Dzisiejsza debata na temat Islandii oraz kolejne kroki poczynione w ramach jej procesu akcesyjnego mają miejsce w bardzo dogodnym momencie .
Pragnę podziękować Parlamentowi Europejskiemu za wsparcie dla członkostwa Islandii i pogratulować sprawozdawcy , Panu Posłowi Predzie , jego wysokiej jakości sprawozdania .
Omawiana rezolucja stanowi przydatny wkład w przedmiotowy proces : kieruje do Islandii właściwy komunikat we właściwym czasie .
Proces oceny zgodności prawa Islandii ze wspólnotowym dorobkiem prawnym - screening - postępuje bez opóźnień .
Od listopada 2010 roku w ramach procesu przeglądu omówiono 24 rozdziały i odbyły się 23 dwustronne spotkania obejmujące rybołówstwo , rolnictwo , środowisko , politykę regionalną oraz usługi finansowe .
Screening to istotny proces techniczny , zaś w czasie spotkań zidentyfikowano już delikatne kwestie i wyzwania w kluczowych rozdziałach , takich jak rolnictwo , środowisko i rybołówstwo .
Ten etap procesu negocjacyjnego zakończy się do czerwca 2011 roku .
Mogę potwierdzić , że oczekujemy rozpoczęcia rzeczywistych negocjacji pod koniec prezydencji węgierskiej , z otwarciem niektórych rozdziałów podczas konferencji akcesyjnej planowanej na 27 czerwca 2011 r .
Jest to ambitny , lecz realistyczny kalendarz , zaś wszystkim stronom zależy na tym , by pójść naprzód .
W ramach istniejącego podejścia do negocjacji akcesyjnych i przy pełnym zabezpieczeniu zasad i reguł Unii Komisja jest gotowa uwzględnić specyfikę i oczekiwania Islandii .
Naszym celem jest więc praca w duchu otwartym i konstruktywnym zmierzająca do znalezienia rozwiązań do przyjęcia dla obu stron , w sposób odzwierciedlający wysoki stopień współpracy pomiędzy Unią Europejską a władzami islandzkimi .
Jak w przypadku każdego dotychczasowego przystąpienia , należy oczekiwać , że nie zawsze będzie to łatwe zadanie , lecz ufamy , iż wyruszamy wraz z Islandią w udaną podróż .
Co się tyczy sprawy Icesave , i jak stwierdza stosowne odniesienie w rezolucji Parlamentu Europejskiego , Komisja z zadowoleniem przyjęłaby szybkie rozstrzygnięcie tej kwestii dla dobra wszystkich zainteresowanych stron .
Co do gospodarki , konsolidacja bankowa i fiskalna Islandii w ramach programu MFW jest imponująca .
Realizacja programu dostosowawczego przebiega bez opóźnień , rząd zaś przywiązany jest do idei dalszej konsolidacji .
Intensywniejsza restrukturyzacja zadłużenia pomoże wzmocnić uzdrowienie gospodarki .
Rząd opracowuje również strategię stopniowego znoszenia kontroli kapitału , co pozwoli poprawić klimat biznesowy .
Pozwolę sobie również wspomnieć pokrótce o środkach wsparcia realizowanych przez nas w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej ( IPA ) .
Przewidziana jest szacunkowa koperta w wysokości ogółem 28 milionów euro na kolejne trzy lata w celu wspierania zwiększania zdolności administracyjnych oraz przygotowania Islandii do zarządzania funduszami strukturalnymi .
Dobrze postępuje finalizowanie krajowego programu IPA na rok 2011 oraz rozpoczęto wiele konkretnych działań w ramach Programu Pomocy Technicznej i Wymiany Informacji ( TAIEX ) .
W pełni podzielam Państwa poglądy co do potrzeby opartej na faktach debaty publicznej na temat przystąpienia do UE .
Może ona w istocie odegrać decydującą rolę w zwiększaniu poziomu zrozumienia rzeczywistości polityk i działań Unii Europejskiej , jak również pomóc obalić mity .
Ponadto z radością przyjmuję fakt , że islandzkie władze rozpoczęły intensywne działania komunikacyjne .
Zachęcające jest , że przez ostatni rok islandzka opinia publiczna zmieniła się znacznie na korzyść UE - zarówno w odniesieniu do poparcia kontynuowania procesu akcesyjnego , jak i w kategoriach nastawienia wobec członkostwa w UE i jej wizerunku .
Komisja intensyfikuje swoje własne działania w zakresie informacji i komunikacji w celu ułatwienia debaty publicznej opartej na rzetelnych informacjach .
W pełni działa delegatura Unii Europejskiej w Reykjavíku , która jest aktywnie zaangażowana w działania komunikacyjne ; planuje się również otwarcie centrum informacji o UE .
Teraz , gdy okres przeglądu prawa dobiega niemal końca , oczekuję z niecierpliwością rozpoczęcia otwierania wraz z Islandią różnych rozdziałów .
Panie Przewodniczący ! Na początek wyrażę zadowolenie z obecności na sali obrad przedstawicieli Komisji i Rady , jak również z owocnej współpracy , jaką dotychczas mamy z tymi dwoma instytucjami , w tym w ramach redagowania przedmiotowej rezolucji .
Podobnie jak dziewięć miesięcy temu , gdy ogłosiliśmy , iż Islandia złożyła wniosek w sprawie przystąpienia do Unii Europejskiej , w przedmiotowym sprawozdaniu zdecydowaliśmy się poruszyć cztery główne kwestie .
Kryteria polityczne .
Islandia celuje w tym zakresie , mając silną tradycję demokracji .
Ponadto uważam , iż musimy z zadowoleniem przyjąć postępy poczynione w okresie ostatnich miesięcy w zakresie zwiększania niezależności władzy sądowniczej , zniesienia decydującej roli ministra sprawiedliwości w powoływaniu sędziów oraz zwiększenia ich niezależności .
Jednocześnie środki te należy skrupulatnie wdrażać .
Kryteria gospodarcze .
Będąc członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego , Islandia wypełnia już dużą część zobowiązań państwa członkowskiego .
Z zadowoleniem przyjmuję porozumienie w sprawie ustawodawstwa dotyczącego Icesave .
Mam nadzieję , że - jak wskazują sondaże - ludność Islandii zdecyduje się poprzeć je w referendum , które odbędzie się za trzy dni , tym samym zapewniając zniknięcie tego sporu dwustronnego z procesu negocjacyjnego dotyczącego przystąpienia do UE .
Istotnym czynnikiem jest również współpraca regionalna .
Przystąpienie Islandii do UE daje Unii wyjątkową szansę wzmocnienia swej obecności ogólnie w regionie Arktyki , a zwłaszcza w Radzie Arktycznej .
I wreszcie dla zapewnienia , by proces akcesyjny zakończył się powodzeniem istotne znaczenie ma opinia publiczna .
Pamiętając o tym , uważam , że należy wspierać inicjatywę władz w Reykjaviku w zakresie rozpoczęcia debaty publicznej i konsultacji ze wszystkimi podmiotami zainteresowanymi tym projektem .
Jest to tym istotniejsze , że sondaże opinii publicznej wskazują na poparcie przez Islandczyków kontynuowania negocjacji akcesyjnych .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Jutrzejsze głosowanie stanowi jeden z kroków , które wkrótce doprowadzą do przystąpienia Islandii do Unii Europejskiej .
Jak powiedział pan poseł Preda , Islandia poczyniła znaczące postępy .
Podam kilka przykładów : zwiększenie niezależności władzy sądowniczej , specjalna komisja dochodzeniowa mająca zbadać i przeanalizować procesy , które doprowadziły do krachu islandzkiego systemu bankowego , utworzenie przez Unię Europejską i Islandię wspólnej komisji parlamentarnej , sytuacja dotycząca wejścia do strefy euro , coraz większe doświadczenie w sektorze energii odnawialnej .
Bardzo drażliwa kwestia Icesave pozostaje otwarta , a w sobotę odbędzie się referendum gromadzące Islandczyków przy urnach wyborczych .
Chociaż wynik referendum jest kwestią dyskusyjną , myślę , że ma ono bardzo dużą wartość demokratyczną , gdyż daje islandzkiemu narodowi poczucie odpowiedzialności oraz na tym delikatnym etapie negocjacji angażuje go jeszcze bardziej .
Mimo że pierwsze referendum nie przyniosło pozytywnego wyniku , islandzki rząd ciężko pracował nad utworzeniem szerokiej koalicji zdolnej wyjaśnić obywatelom powód przywiązania Islandii dla idei wynagrodzenia Wielkiej Brytanii i Holandii poniesionych strat .
Obecnie rolą Europy jest okazanie cierpliwości i szacunku , bez wywierania nadmiernego nacisku , który mógłby wywołać w islandzkim społeczeństwie jakiegoś rodzaju odruch samoobrony i zamknięcia .
W odniesieniu do rybołówstwa i rolnictwa uważam , że Europa i Islandia muszą znaleźć najlepsze rozwiązanie w celu spełnienia kryteriów ustanowionych traktatem oraz zachowania islandzkiej gospodarki , ekosystemów i specyfiki kraju .
Przystąpienie Islandii do Unii Europejskiej będzie oznaczać przesunięcie Europy w kierunku bieguna północnego , co mieć będzie istotne korzystne skutki w obszarze polityki , gospodarki , środowiska i nauki .
Jest oczywiste , że po sześćdziesięciu latach przynależność do Europy wciąż stanowi atrakcyjną perspektywę .
w imieniu grupy ALDE - Panie Przewodniczący ! Z zadowoleniem dowiedziałem się od Pana Komisarza , że wkrótce oczekiwane jest zakończenie przeglądu ( screening ) rozdziałów akcesyjnych dotyczących Islandii , który rozpoczął się w listopadzie ubiegłego roku .
Oczywiście Islandia , jako członek EOG , ma istotną przewagę , gdyż już przyjęła znaczną część wspólnotowego dorobku prawnego .
Również z zadowoleniem odnotowuję fakt , iż według islandzkich sondaży 65 % obywateli kraju pragnie kontynuacji negocjacji .
Wykorzystam swe stanowisko przewodniczącego wspólnej komisji parlamentarnej do nakłonienia narodu islandzkiego , by nie okopywał się w swych poglądach aż do czasu , gdy później w bieżącym roku będzie dokładnie wiedział , jaką umowę zawiera .
Drugie posiedzenie wspólnej komisji parlamentarnej UE-Islandia odbędzie się w Reykjavíku w dniach 26-27 kwietnia .
Powołano ją w ubiegłym roku i szczerze ufam , że stanowi ona istotne forum dialogu i współpracy pomiędzy UE a parlamentem islandzkim .
Muszę powiedzieć , że jestem rozczarowany , iż państwa nadbrzeżne nie osiągnęły na początku marca porozumienia w Oslo .
To porozumienie ma bardzo duże znaczenie .
Cztery państwa nadbrzeżne nie mogą poławiać miliona ton makreli , gdy mówi się nam , że naukowcy radzą łowić połowę mniej .
w imieniu grupy Verts / ALE - Panie Przewodniczący ! Mały kraj sprawia UE kłopoty , gdy chce do niej przystąpić a kłopotem Islandii jest , jak wiemy , rybołówstwo , środowisko i wszystko inne wspomniane przez Pana Komisarza .
Mamy jednak na to receptę i Parlament Europejski mógłby przyjąć bardziej zachęcające podejście , gdyż małe kraje należy traktować czule .
Zawsze podziwiam pryncypialne , polityczne podejście pana posła Tannocka do wspólnotowego dorobku prawnego i tego , co Islandia robi , czy też nie robi .
Tym jednak razem moja grupa i ja sam z dezaprobatą przyjmujemy radykalny ton tych poprawek i dlatego bardzo prosimy o znalezienie do jutra kompromisu ze sprawozdawcą .
Już wyobrażam sobie sześć dodatkowych miejsc na tej sali obrad i dodatkową kabinę dla tłumaczy .
w imieniu grupy ECR - Panie Przewodniczący ! Grupa ECR w pełni popiera przystąpienie Islandii do Unii Europejskiej , chociaż decyzja w tej sprawie musi zostać podjęta przez samych Islandczyków w referendum .
Islandia to niewielka , stabilna i zamożna demokracja , jak również członek-założyciel NATO i Rady Europy .
Po katastrofalnych doświadczeniach w sektorze usług finansowych jej gospodarka jest jednak w dużej mierze uzależniona od rybołówstwa , stąd jest prawdopodobne , że Islandia zażąda istotnych ustępstw w celu ochrony swych sektorów związanych z rybołówstwem , jeśli kiedykolwiek przystąpi do UE .
Dałoby to , miejmy nadzieję , Wielkiej Brytanii i innym państwom członkowskim idealną okazję forsowania szerszej i dalszej reformy kontrowersyjnej wspólnej polityki rybołówstwa .
Co się tyczy wielorybnictwa , nie usprawiedliwiam go .
Nie podobają mi się też walki byków czy kogutów , lecz są one , czy Państwo dadzą temu wiarę czy też nie , dozwolone w niektórych częściach UE z racji kultury narodowej , więc jeśli Islandia przystąpi do UE , musi jej być wolno - takie jest moje osobiste zdanie - zabezpieczyć swój sektor wielorybniczy , jeśli będzie na to nalegać .
Islandia musi wreszcie zaangażować się w spłatę środków należnych Wielkiej Brytanii i Holandii po upadku Icesave .
Negatywny wynik nadchodzącego referendum w Islandii w tej sprawie może okazać się poważną przeszkodą , jeśli chodzi o poparcie brytyjskiego rządu .
w imieniu grupy EFD - Panie Przewodniczący ! W Wielkiej Brytanii pierwszy dzień kwietnia nazywa się prima aprilis i wtedy ludzie z wielką przyjemnością oszukują się nawzajem .
Tak więc , gdy niektórzy donoszą , że Islandia zmierza do przystąpienia do UE w przyszłym roku , myślę sobie : " prima aprilis ! ” .
W rzeczywistości sondaż pokazał , że 64 % Islandczyków chce , by kraj pozostał niezależny , jedynie 24 % chce nadal ubiegać się o członkostwo w UE a , naprawdę , 60 % islandzkich firm jest jemu przeciwnych .
Mówi się również , że Islandia chce bezpieczeństwa , jakie daje euro .
Prima aprilis !
Nawet portugalskie banki odmawiają zakupu swych własnych portugalskich obligacji .
Islandia ani nie zrezygnuje ze swych bogatych łowisk - generujących 40 % jej eksportu - aby przystąpić do katastrofalnej wspólnej polityki rybołówstwa , ani nie porzuci islandzkiego parlamentu mającego ponad tysiącletnią historię i będącego laureatem nagrody UNESCO na rzecz demokracji .
Nawet na bankowym kacu Islandii , podobnie jak Wielkiej Brytanii , bardziej opłaca się pozostać poza UE .
To nie żaden dowcip !
Jestem nieco zdezorientowany , Panie Pośle Campbell Bannerman , co do prima aprilis .
Dziś jest 6 kwietnia , właśnie sprawdziłem , lecz podejrzewam , iż Pan może ogłosić prima aprilis w dowolnym dniu !
Panie Przewodniczący ! Jak ma to tu miejsce bardzo często , niniejsza debata ma słaby związek z rzeczywistością , a żadnego z demokracją .
Większość przemawia tutaj tak , jakby wessanie Islandii do czarnej eurodziury było przesądzone .
Lecz nie takie przesłanie płynie od Islandczyków .
Obecnie sondaże opinii publicznej pokazują , iż osób chcących zachować niezależność jest niemal dwa razy więcej niż eurokolaborantów i eurofilów .
Siedemdziesiąt pięć procent Islandczyków w swej mądrości nie ufa UE .
Sondażowa popularność jedynej islandzkiej partii opowiadającej się za członkostwem spadła z 30 % do 18 % .
Sytuacja jest taka sama w całej Europie .
Podczas gdy elity polityczne zmierzają w stronę coraz ściślejszej unii i federalnego imperium , ludzie chcą wolności i niezależności .
Taki rozziew to wylęgarnia rewolucji .
Możecie sobie ile wlezie gratulować postępów akcesyjnych , lecz nadchodzący krach finansowy w krajach zduszonych waszym eurokaftanem bezpieczeństwa będzie dla nas wszystkich kosztowny , lecz dla waszej Utopii śmiertelny .
Islandia i narody tkwiące obecnie w waszej malinowej Rzeszy będą wreszcie wolne .
( SV ) Panie Przewodniczący ! Islandia to niewielki kraj , jeśli chodzi o liczbę ludności , gdyż ma około 300 tysięcy mieszkańców , lecz wielki naród .
Naprawdę chcę podkreślić to , co tu powiedziano .
Islandia ma demokratyczne tradycje , ma imponującą kulturę , i w rzeczywistości była też w stanie zapewnić zabezpieczenie społeczne na długo przed innymi krajami .
Oczywiście możemy ugrzęznąć w debatach na temat ekscesów gospodarczych w roku 2008 , lecz do takich ekscesów dochodziło w większej liczbie krajów niż tylko mała Islandia .
Jest oczywiste , że gdy na niewielki kraj , którego liczba ludności wynosi 300 tysięcy , wpływa niepowstrzymana gospodarka rynkowa , w administracji nie dochodzi do żadnych efektów bezwładności .
Jest to coś , o czym nie powinniśmy zapominać , rozmawiając o kraju , państwie wyspiarskim , w regionie Arktyki .
Również bardzo dobrze rozumiem , że Islandczycy są zainteresowani rybołówstwem .
Jest to także gałąź przemysłu , która umożliwiła kolejnym pokoleniom przeżycie na tej wyspie .
Musimy zachować ostrożność , mówiąc o małym narodzie , byśmy nie popadli w rolę jakiegoś wielkiego brata .
Islandia jest oczywiście przedmiotem analizy UE i chciałbym powiedzieć , że radzi sobie z tym lepiej , niż radziłoby sobie wiele obecnych państw członkowskich , gdyby poddano je tak wnikliwej analizie , jakiej poddajemy obecnie Islandię .
Nie chodzi mi o to , że jest to postępowanie błędne .
Sądzę również , że Norwegii byłoby łatwiej zbliżyć się do UE i ostatecznie zostać jej członkiem , gdyby do UE przystąpiła Islandia .
Islandię należy powitać .
Islandia tchnie w UE nowego ducha i z pewnością nie jest darem ofiarnym .
Panie Przewodniczący ! Pragnę podziękować sprawozdawcy .
Leżący przed nami projekt rezolucji jest wyważony i obejmuje wszystkie kluczowe aspekty sprawozdania z postępów .
Ponieważ w tym ostatnim omówiono 33 rozdziały , Islandia szybko zmierza w stronę spełnienia kryteriów przystąpienia do UE .
Istotne znaczenie ma odniesienie w projekcie rezolucji do sprawozdania specjalnej komisji dochodzeniowej badającej krach islandzkiego systemu bankowego .
Z zadowoleniem przyjmuję fakt , że ręka sprawiedliwości dosięgnie winnych kryzysu .
Być może UE i jej państwa członkowskie mogłyby skopiować rozsądne podejście Islandii .
Są jednak dwie kwestie , które pragnę podjąć w naszej wieczornej debacie : Icesave i makrela .
Miejmy nadzieję , że referendum pod koniec tygodnia zakończy tę sagę .
Byłam jednak rozczarowana koniecznością przeprowadzenia drugiego referendum po intensywnych renegocjacjach i zatwierdzeniu ich wyników przez Althingi , islandzki parlament .
Co się tyczy makreli , jednostronne zwiększenie kwot bez dyskusji i uwzględnienia konsekwencji dla flot sąsiednich państw było krótkowzroczne .
Konieczność rozstrzygnięcia kwestii dotyczących rybołówstwa ma kluczowe znaczenie dla powodzenia negocjacji akcesyjnych .
Pragnę wreszcie życzyć powodzenia wspólnej komisji parlamentarnej na jej drugim posiedzeniu pod przewodnictwem posła Pata the Cope Gallaghera w Reykjavíku w dniach 26-27 kwietnia .
Panie Przewodniczący ! Cieszy mnie wiadomość , że według przeprowadzonego ostatnio sondażu opinii publicznej większość Islandczyków twierdzi , iż nie ma zamiaru przystępować do UE , gdyż , mówiąc szczerze , czemuż to chcemy ich przystąpienia ?
Cóż takiego wniosą do naszego europejskiego klubu ?
Mają upadłą gospodarkę , ich banki nie spłaciły pożyczek , ich wulkan na dziewięć dni zamknął naszą przestrzeń powietrzną - podejrzewam , iż przyjdzie nam za to zapłacić , jeśli zdarzy się to ponownie - a teraz plądrują nasze stada makreli .
W roku 2005 Islandia złowiła na północnym wschodzie Atlantyku 367 ton makreli .
W bieżącym roku zamierza złowić 150 tysięcy ton .
Czyż można to nazywać dobrym zarządzaniem - zrównoważonym zarządzaniem zasobami rybnymi ?
Islandczycy wciąż chwalą się swym zrównoważonym rybołówstwem i śmieją się ze stosowanej przez nas wspólnej polityki rybołówstwa .
To zakrawa na działania przestępcze .
To prowadzenie prawie nielegalnych połowów i w żadnej mierze nie powinniśmy zapraszać ich do członkostwa w UE .
( FR ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Pozwolę sobie rozpocząć od mojego zwyczajowego refrenu : Parlament Europejski ma tylko jedną siedzibę , w Strasburgu .
Jak Państwo wiedzą , Komisję Rybołówstwa niepokoi sytuacja dotycząca makreli .
Martwi mnie w szczególności niedawne załamanie się negocjacji pomiędzy Unią Europejską , Islandią i Wyspami Owczymi .
Przez ponad 10 lat kwoty połowowe dla makreli są przyznawane każdemu państwu nadbrzeżnemu z użyciem stałego klucza podziału w oparciu o przeszłe połowy .
Od roku 2010 Islandia żąda nowych , znacznie wyższych kwot , powołując się na hipotetyczną redystrybucję geograficzną stad makreli wywołaną zmianami klimatu .
Dlatego też nagle Islandia - jak właśnie powiedział pan poseł Stevenson - zwiększyła swe kwoty połowowe z 2 tysięcy ton do 130 tysięcy ton w roku 2010 .
Panie i Panowie ! Jest to wzrost o ponad 6,5 tysiąca procent .
Jest to decyzja niedopuszczalna , gdyż podjęto ją jednostronnie i każe ona rybaków unijnych .
Ponadto wysyła ona bardzo negatywny sygnał w kontekście prowadzonych przez Islandię negocjacji akcesyjnych .
Nie możemy przystać na tę jednostronną decyzję .
Chcielibyśmy szybkiego rozstrzygnięcia konfliktu pomiędzy Islandią a Unią Europejską .
To Islandia musi dostosować się do naszej wspólnej polityki rybołówstwa , a nie nasza wspólna polityka rybołówstwa zmieniać się z korzyścią dla Islandii .
Moim zdaniem narzucając nam te niedopuszczalne warunki , Islandia prowadzi niebezpieczną grę .
Islandia musi przedstawić bardziej realistyczną propozycję .
Ostatecznie nikt nie chce przełowienia lub załamania się zasobów makreli , co byłoby szkodliwe dla wszystkich stron .
Wzywam Islandię do większej odpowiedzialności i elastyczności w negocjacjach oraz wykazania się w rozmowach większą przejrzystością .
( PL ) Chciałbym bardzo pogratulować Islandii uzyskania statusu państwa kandydującego do członkostwa w Unii Europejskiej .
Jak wynika z komunikatu Komisji , ogólny stan przygotowań Islandii do spełnienia wymogów Unii Europejskiej jest dobry i zgodny z harmonogramem .
Nie należy jednak zapominać , że warunkiem przystąpienia danego kraju do Unii Europejskiej jest zdecydowane zaangażowanie zarówno rządu jak i społeczeństwa .
Dlatego uważam , że skuteczna strategia informowania społeczeństwa ma kluczowe znaczenie dla pozyskania społecznego poparcia dla członkostwa Islandii w Unii Europejskiej .
Doświadczenia polskie pokazują , że znaczącą rolę mogą odegrać tutaj nie tylko szeroko zakrojone akcje rządu ale także media krajowe , lokalne organizacje pozarządowe oraz współpraca międzynarodowa na poziomie regionalnym i lokalnym .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Jak również ja sam zaobserwowałem w czasie ubiegłorocznej oficjalnej wizyty delegacji Parlamentu Europejskiego , której byłem członkiem , Islandia poczyniła olbrzymie inwestycje w edukację , badania naukowe i rozwój .
Wyrażam uznanie dla islandzkich władz za wspieranie strategii lizbońskiej i zaangażowanie w tę strategię , w tym za przyjęcie islandzkiej strategii 2020 , która podkreśla znaczenie tych obszarów i wyznacza cele na przyszłe lata .
Uważam , że przystąpienie do Unii Europejskiej przyniesie korzyści wszystkim zainteresowanym stronom .
Islandia zyska stabilność gospodarczo-walutową , zaś Unia Europejska stanie się silniejsza w regionie Arktyki i obszarach takich jak wykorzystanie energii odnawialnej i przeciwdziałanie zmianom klimatycznym .
Mocno wierzę , że pierwszorzędne znaczenie ma polepszenie dialogu ze społeczeństwem obywatelskim , jak również pomiędzy Unią Europejską a Islandią .
Moja proste zalecenie skierowane do islandzkiego narodu jest takie , by poczekał na ostateczny wynik negocjacji zanim przyjmie stanowisko .
( FI ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Możemy sobie w istocie pogratulować .
Ochota Islandczyków na przystąpienie do nas pokazuje , że UE nadal stanowi atrakcyjną perspektywę .
Stabilność , dobrobyt i bezpieczeństwo wynikające z integracji europejskiej osiągnięto z takim powodzeniem , że kraj o tak wysokim standardzie życia jak Islandia pragnie się do nas przyłączyć .
Oczywiście w tym wszystkim może również odgrywać jakąś rolę kryzys gospodarczy w Islandii .
Członkostwo Islandii w UE może jednak nie być rzeczą oczywistą .
Czy wystarczająco rozważyliśmy , jaka byłaby wartość dodana Islandii dla Europy ?
Islandia już w praktyce powierzyła swe ustawodawstwo Brukseli , a swe siły obronne NATO .
Byłaby najmniejszym krajem w UE pod względem liczby ludności .
Z drugiej strony jest być może ironią losu , że w porównaniu z wcześniejszymi rozszerzeniami , Islandia , jako zamożne i cenione państwo ubiegające się o członkostwo , rzeczywiście spełniłaby warunki wymagane do członkostwa w UE .
Liczę na aktywne i zupełnie otwarte debaty na temat członkostwa Islandii w UE .
( SK ) Panie Przewodniczący ! Oceniając sprawozdanie z postępów Islandii , należy uwzględnić wiele aspektów .
Islandia to w pełni funkcjonująca demokracja i kraj spełniający wszystkie oczekiwane standardy w zakresie praw człowieka .
Islandia należy do europejskiej strefy wolnego handlu , a stąd w wielu omawianych obszarach spełnia wymogi wspólnotowego dorobku prawnego .
To sprawia , że w porównaniu z innymi państwami kandydującymi Islandia wyprzedza konkurencję .
Mimo że Islandia posiada działającą gospodarkę rynkową , jednym z jej największych problemów jest kryzys sektora finansowego .
Niepokoi podzielony sektor bankowy i dług publiczny wynoszący 90 % PKB .
Sytuacja być może się poprawia , lecz bardzo powoli .
Mniejsza inflacja to moim zdaniem zjawisko pozytywne , lecz jednocześnie rośnie bezrobocie .
Z zadowoleniem przyjmuję podjętą przez Islandię decyzję o zwiększeniu niezależności władzy sądowniczej w zakresie zastępowania sędziów .
Osobiście za wielki sukces uważam postępy dokonane przez Islandię w obszarze edukacji i kultury .
W porównaniu z UE jej standardy są bardzo wysokie , dzięki czemu kraj ten uczestniczy w programach uczenia się przez całe życie " Młodzież w działaniu ” i Erasmus Mundus . Zgadzam się również z wnioskami Komisji , że Islandia to stabilna demokracja mająca silne instytucje .
komisarz - Panie Przewodniczący ! Dzisiejsza dyskusja okazała się produktywna w określaniu kroków , jakie powinna podjąć Islandia w celu zapewnienia pomyślnego wyniku negocjacji akcesyjnych .
Jak uznano w omawianym dzisiaj projekcie rezolucji , oraz sprawozdaniu Komisji z postępów z listopada ubiegłego roku , Islandia jest w zaawansowanej fazie spełniania zobowiązań członkostwa i wiele już osiągnęła , jednak musi zapewnić lepsze wyniki w zakresie pewnych wyraźnie określonych kwestii .
Niektórzy z Państwa wspomnieli makrelę .
Chociaż kwestia ta dotyczy przede wszystkim zarządzania przez zainteresowane państwa nadbrzeżne stadami makreli w obszarze północno-wschodniego Atlantyku , pozwolę sobie powiedzieć , co następuje : jesteśmy rozczarowani brakiem postępów podczas ostatnich konsultacji .
Utrzymują się znaczne różnice zdań między stronami - w szczególności pomiędzy Unią Europejską i Norwegią z jednej strony , a Wyspami Owczymi i Islandią z drugiej strony - co do ich odpowiednich udziałów .
Zrównoważenie tych łowisk jest ważne dla naszego sektora rybołówstwa , zaś Komisja nadal będzie badać wszystkie możliwości w celu znalezienia wyważonego rozwiązania dla stad makreli , we współpracy z państwami nadbrzeżnymi .
Islandia wchodzi obecnie w decydującą fazę , w której tempo postępów na drodze ku członkostwu w UE zależy od jej własnej determinacji .
Mam pewność , że przy naszym wspólnym wsparciu i , co ważniejsze , przy zaangażowaniu i poparciu własnego narodu , Islandia jest zdolna poczynić prawdziwe postępy w kierunku członkostwa w Unii Europejskiej .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Dziękuję Państwu za tę debatę .
Wskazali Państwo całkiem sporo kwestii , którymi - jak jestem przekonana - Rada zajmie się odpowiednio podczas negocjacji akcesyjnych , zaś my będziemy mogli zwracać jak najbaczniejszą uwagę na ich rozstrzygnięcie .
Pragnę Państwa powiadomić , iż planuję uczestniczyć w posiedzeniu Rady Stowarzyszenia Islandia-UE pod koniec kwietnia i ufam , że co do tych kwestii otrzymamy informacje z pierwszej ręki od islandzkich władz .
Nigdy nie było żadnych wątpliwości , że to rolnictwo , lecz zwłaszcza rybołówstwo , czy też sprawa Icesave , sprawiają największe trudności .
Ufam jednak , że Komisja zajmie się tymi zagadnieniami w sposób bardzo przejrzysty .
Posłowie do Parlamentu Europejskiego będą również odpowiednio powiadamiani o tych zagadnieniach przez cały czas trwania negocjacji akcesyjnych .
Pragnę wreszcie dodać jeszcze jedną myśl : bardzo rada jestem , iż w czasie niniejszej debaty , żaden mówca nie kwestionował faktu , że Islandia ma znakomicie działający demokratyczny system instytucjonalny i kulturę polityczną - wszyscy to uznaliśmy .
Jestem też pewna , że islandzki naród podejmie bardzo odpowiedzialną decyzję co do tego , czy przystępować do Unii Europejskiej , czy też nie .
Zaufajmy mu w tym zakresie ; to jego zadanie .
Naszym zadaniem jest umożliwienie przystąpienia , a jeśli Islandczycy się na nie zdecydują , należycie ich przywitamy .
Kończąc debatę : otrzymałem projekt rezolucji złożony zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu .
Islandia od początku integracji europejskiej nie rozważała na poważnie pełnego członkostwa w UE , składając wniosek akcesyjny w roku 2009 po krachu finansowym .
Kraj ten zdołał mimo to osiągnąć europejskie standardy i , w wielu obszarach , spełnić ustalone kryteria konieczne do udanej integracji z obecnie 27 państwami UE .
Istotny wkład w te postępy miało członkostwo w Europejskim Obszarze Gospodarczym i strefie Schengen .
Pomimo że Islandii udało się wdrożyć znaczną część prawodawstwa europejskiego , rzeczywistą procedurę przystąpienia może komplikować , na przykład , polityka gospodarcza lub polityka rybołówstwa .
Stanowi ono połowę eksportu Islandii i 10 % jej PKB .
Nierozstrzygnięty jak dotąd spór pomiędzy Islandią a Holandią i Wielką Brytanią można postrzegać jako kolejną ewentualną przeszkodę na drodze Islandii do członkostwa do UE .
Zainteresowane strony nadal poszukują odpowiedniego sposobu wynagrodzenia obywatelom Holandii i Wielkiej Brytanii utraty oszczędności bankowych spowodowanej upadkiem islandzkich banków .
Fakt , że znacząca część obywateli Islandii nie popiera wyraźnie członkostwa w UE , można również widzieć jako czynnik w pewnym stopniu negatywny , mimo znaczącego poparcia społeczeństwa dla rozmów akcesyjnych .
Mogłoby więc być wskazane , by islandzki rząd zainicjował kroki zmierzające do przekazania obywatelom informacji na temat tego , co znaczy dla kraju członkostwo w instytucjach europejskich , oraz wynikających z niego korzyści w życiu codziennym ludności .
Szanowny Panie Przewodniczący ! Jak wiemy , Islandia rozpoczęła negocjacje akcesyjne w lipcu 2010 r .
Od początku była na uprzywilejowanej pozycji ze względu na członkostwo w Europejskim Obszarze Gospodarczym .
Widoczne są jej postępy na drodze do członkostwa w UE .
Perspektywa akcesji jest pozytywnie odbierana , lecz nadal istnieją kwestie sporne , takie jak zakazane w UE polowania na wieloryby , chęć ochrony przez Islandię rynków rybołówstwa i rolnictwa oraz spór o fundusz Icesave .
Konieczne są dalsze postępy , głównie w dziedzinach rybołówstwa , rolnictwa i rozwoju wsi .
Istotnym jest uzyskanie porozumienia w kwestii kwot połowowych .
Należy podkreślić konieczność dostosowania przepisów rybołówstwa Islandii do zasad rynku wewnętrznego UE .
Nie zapominajmy , iż Islandia jest krajem , w którym gospodarka jest w znacznym stopniu oparta na rybołówstwie .
Dlatego też po przystąpieniu do UE chciałaby ona zachować pewną kontrole zarządzania rybołówstwem w swojej wyłącznej strefie ekonomicznej .
Należy zwrócić również uwagę na poważne rozbieżności w kwestii połowów wielorybów .
Zakaz polowania na wieloryby jest częścią dorobku prawnego UE , który każde nowe państwo musi zaakceptować .
Warte podkreślenia są ostatnie wyniki badania opinii publicznej , które to wykazały wzrost poparcia społeczeństwa dla kontynuowania negocjacji akcesyjnych oraz zwiększenie zaufania dla Parlamentu Europejskiego .
Perspektywa akcesji Islandii została przyjęta pozytywnie .
Jednak nadal istnieją kwestie sporne , takie jak zakazane w Unii Europejskiej polowania na wieloryby oraz chęć ochrony przez Islandię rynków rybołówstwa .
Uważam , że nie możemy stosować żadnej taryfy ulgowej w przypadku poławiania wielorybów .
Bez względu na uwarunkowania historyczne nie możemy dopuścić do sytuacji , w której kraj ubiegający się o członkostwo w UE zamierza polować na te chronione i rzadkie zwierzęta .
Standardy , na których przyjęciem i obowiązywaniem pracowaliśmy w ramach Wspólnoty Europejskiej przez wiele lat , nie mogą być " naginane ” do brutalnej , tłumaczonej tradycją rzeczywistości .
Kolejna kwestia to spór o wielkość połowów makreli .
Jak Państwo wiedzą , pomimo apeli o przestrzeganie zasad odpowiedzialnego rybołówstwa , w 2010 r. rząd w Reykjaviku ustalił jednostronnie TAC dla tego gatunku , który był o wiele wyższy niż limity przedstawione przez doradztwo naukowe .
Islandia nie wykazała się konieczną otwartością i elastycznością , by osiągnąć kompromis w tej sprawie .
Mało tego , ogłosiła , że wprowadzi na rok 2011 limity połowowe w wysokości 146 tys. ton .
Taka postawa napełnia mnie obawą , gdy myślę o przyszłej współpracy na płaszczyźnie gospodarki rybnej z Islandią .
Zdajemy sobie wszyscy sprawę , że ten konflikt naraża na szwank negocjacje akcesyjne Islandii .
Osobiście uważam jednak , że w obu przypadkach nie powinniśmy przystawać na żadne ustępstwa i egzekwować spełnienie wyznaczonych przez Unię standardów w sektorze rybołówstwa .
Sprawozdanie z postępów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w 2010 r .
Kolejnym punktem porządku dziennego są oświadczenia Rady i Komisji w sprawie sprawozdania z postępów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w 2010 roku .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Szanowni Państwo ! Jutro przyjmą Państwo rezolucję w sprawie sprawozdania dotyczącego postępów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w 2010 roku .
Jak Państwu wiadomo , w swoich konkluzjach z dnia 14 grudnia 2010 r . , Rada ponownie potwierdziła swoje jednomyślne zaangażowanie w europejską perspektywę dla krajów Bałkanów Zachodnich .
W ramach tej perspektywy ostatecznym celem jest członkostwo tych krajów w Unii Europejskiej .
Gratuluję Państwu wyważonego charakteru ustaleń zawartych w projekcie rezolucji .
Jej tekst odzwierciedla obiektywnie istniejącą sytuację i zawiera cenne zalecenia .
Nieszczęśliwie się składa , że pomimo osiągniętych wyników i postępów do tej pory nie pozwolono FYROM rozpocząć negocjacji akcesyjnych .
Uważam , że jest to ze szkodą nie tylko dla kandydata , ale także dla UE .
Cieszę się , że główne przesłanie projektu rezolucji Parlamentu jest zgodne z jedną z podstawowych zasad prezydencji .
Unia Europejska musi zawsze uznawać indywidualne osiągnięcia .
Przechodząc do konkretów , z zadowoleniem przyjmujemy fakt , że kraj ten poczynił znaczące postępy w takich kluczowych obszarach reform , jak funkcjonowanie policji czy system sądownictwa .
Wprowadzanie w życie umowy ramowej z Ochrydy stanowi w dalszym ciągu zasadniczy element demokracji i praworządności w tym kraju .
Również w tym zakresie należy odnotować pewne sukcesy , jak np. wdrożenie ustawy o językach .
Niemniej jednak kraj ten musi wykazać się jak najszybciej dalszymi osiągnięciami w takich dziedzinach , jak dialog pomiędzy podmiotami obecnymi na scenie politycznej , reforma systemu sprawiedliwości i administracji publicznej , walka z korupcją , wolność wypowiedzi oraz poprawa otoczenia biznesu .
Również rezolucja , którą przyjmiemy , zawiera szczegółowe omówienie obszarów , które także powinny w dalszym ciągu stanowić priorytety w planach rządu w Skopje .
Rada przyjęła do wiadomości , że Komisja ponowiła swoje zalecenie rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii .
W swoich konkluzjach z grudnia 2010 roku Rada stwierdziła , że jest gotowa powrócić do tej kwestii w okresie prezydencji węgierskiej ; jednak wobec braku jakichkolwiek nowych istotnych postępów prezydencja nie mogła do tej pory podjąć tego kroku .
W tym miejscu muszę podkreślić , że konieczne jest utrzymanie dobrych stosunków sąsiedzkich .
Należy traktować jako pewnik , że ogólne postępy , w szczególności kroki podejmowane na rzecz integracji europejskiej , mogą zakończyć się sukcesem jedynie wtedy , gdy na wszystkich szczeblach społeczeństwa istnieje odpowiednia wola polityczna .
Niemniej jednak podmioty obecne na scenie politycznej w demokratycznym społeczeństwie ponoszą szczególną , wyjątkową odpowiedzialność za , przykładowo , godzenie rozbieżności w opiniach za pomocą środków demokratycznych , tj. w drodze dialogu i kompromisu .
W związku z tym wzywamy podmioty polityczne Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do podjęcia na nowo dialogu nie tylko w celu przyspieszenia tempa procesu reform , ale także w celu zapewnienia dojrzałości instytucji demokratycznych w ich kraju .
Specjalnej uwagi wymaga perspektywa przedterminowych wyborów .
Pomimo trudności obecna koalicja cechuje się wyjątkową stabilnością .
Gdyby zbliżające się wybory zrodziły podziały na scenie politycznej , byłoby to powodem do niepokoju .
Aby ograniczyć to niebezpieczeństwo , przedterminowe wybory należałoby ogłosić w oparciu o szerokie porozumienie w parlamencie .
Z jednej strony , pragnę zachęcić Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii , jej przywódców i instytucje polityczne , by zwiększyli wysiłki i starali się spełnić oczekiwania swoich obywateli , a jednocześnie nalegam , by Komisja i Parlament Europejski w dalszym ciągu poświęcały należytą uwagę kandydatowi i temu regionowi .
Perspektywa europejska i wspieranie procesu akcesyjnego jest najskuteczniejszą zachętą , jaką dysponujemy , dla zapewnienia stabilności i dobrobytu na Bałkanach .
Wierzę , że podczas prezydencji węgierskiej Bałkany otrzymają wymierny sygnał świadczący o żywotności procesu rozszerzenia oraz że sygnałem tym może być decydujące wydarzenie w procesie przystąpienia Chorwacji do EU , tzn. zakończenie negocjacji akcesyjnych z tym krajem .
Jestem przekonana , że takie wydarzenie zadziałałoby jak magnes przyciągający wszystkie kraje na Bałkanach , w tym także Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii .
komisarz - Panie Przewodniczący ! Jestem wdzięczny za możliwość omówienia sytuacji związanej z procesem przystąpienia Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do UE .
Dziękuję także Panu Posłowi Vigeninowi za kontynuowanie prac nad tym sprawozdaniem , w oparciu o gruntowną pracę przygotowawczą zrealizowaną przez pana posła Thalera .
Sprawozdanie jest wyczerpujące , rzetelne i przedstawia nadchodzące wyzwania .
W ciągu ostatnich 20 lat omawiany kraj osiągnął znaczące postępy z dwóch powodów .
Po pierwsze , trzeba było podjąć ogromne wysiłki , by uporać się z trudnymi problemami , a nawet z konfliktami .
Po drugie , perspektywa europejska stanowiła potężny czynnik motywujący do postępu .
Wyzwanie , przed którym stoimy dzisiaj , polega na zastosowaniu tej samej formuły - ogromnych wysiłków w połączeniu z zachętą perspektywy europejskiej - na rzecz rozwoju tego kraju .
Wyrażam wdzięczność za poparcie udzielone przez Parlament Europejski zaleceniu Komisji , by rozpocząć negocjacje akcesyjne .
Uważamy , że kraj ten jest gotowy do przejścia na wyższy poziom w integracji z Europą .
Negocjacje akcesyjne stanowią w istocie nasz najmocniejszy instrument wspierania reform .
Niemniej zmuszony jestem podzielić się z Państwem niepokojem , jaki budzą ostatnie wydarzenia .
Potwierdzając , że kraj ten spełnił w dostatecznym stopniu kryteria polityczne , w naszym zaleceniu podkreśliliśmy , że w większości dziedzin niezbędne są dalsze wysiłki .
W rozwoju wydarzeń w tym roku nie widać jak dotąd oczekiwanego postępu .
Komisja konsekwentnie dopomina się o dialog polityczny , reformę sądownictwa i administracji publicznej , walkę z korupcją , wolność wypowiedzi oraz wprowadzenie w życie umowy ramowej z Ochrydy .
Odbyłem bardzo dobre spotkanie z premierem Grujewskim w Brukseli w dniu 24 marca .
Zgodziliśmy się zwiększyć wysiłki , by plany związane z UE stały się na powrót najwyższym priorytetem jego kraju .
Komisja będzie wspierać i monitorować ten proces , w tym w ramach systematycznego dialogu akcesyjnego między Komisją a rządem .
W kwestii wyborów oczekujemy , że przywódcy dołożą wszelkich starań , by wybory były całkowicie przejrzyste i zgodne z najlepszymi standardami międzynarodowymi .
Wyznaczenie daty wyborów leży wyłącznie w ich gestii .
Wciąż podkreślam , że wolność wypowiedzi ma zasadnicze znaczenie i że dziennikarze muszą mieć możliwość swobodnego wyrażania swoich opinii .
Komisja oczekuje należytego działania i stosowania prawa w sposób niewybiórczy .
Należy również gorliwie walczyć z korupcją .
Zgadzam się w pełni z naciskiem , jaki kładzie się na tę kwestię w sprawozdaniu Parlamentu Europejskiego i przyjmuję chętnie Państwa sugestie dotyczące wzmocnienia monitoringu w tej dziedzinie .
Moim zdaniem dziesiąta rocznica zawarcia umowy ramowej z Ochrydy , która przypada tego lata , stwarza okazję do podsumowania jej realizacji , zjednoczenia wszystkich społeczności żyjących w tym kraju i odnowienia zobowiązania do podjęcia bieżących wyzwań .
Przechodząc wreszcie do sprawy monitoringu związanego z wprowadzeniem liberalizacji reżimu wizowego , należy dokonać przeglądu środków podjętych w celu zapobiegania nadużyciom w systemie wizowym .
Kraje korzystające z bezwizowego dostępu do Unii Europejskiej powinny przyjąć wszelkie środki niezbędne do ograniczenia liczby nieuzasadnionych wniosków o przyznanie azylu .
Rok 2011 jest ważnym rokiem dla całego regionu .
Przewodniczący Barroso i ja złożymy wspólnie wizytę w regionie , która rozpoczyna się jutro i kończy w Ochrydzie w sobotę .
Będziemy demonstrowali swoje zaangażowanie na rzecz państw regionu , jednocześnie podkreślając , że powinny one podejmować wszelkie możliwe wysiłki w celu wytworzenia pozytywnej dynamiki w związku z rozszerzeniem .
Jest ważne , by Skopje odgrywało aktywną rolę .
W związku z tym niezbędne jest rozwiązanie sporu o nazwę .
Obie strony ponownie potwierdziły wolę znalezienia rozwiązania .
Można było mieć nadzieję , że znajdzie ona wyraźniejsze odbicie w niedawnej rundzie negocjacji w Nowym Jorku .
Konsekwentnie podnoszę tę kwestię , zachęcając obie strony , by w pełni utrzymały swoje zaangażowanie .
Wiadomo mi także , że w swoich bezpośrednich kontaktach obaj premierzy zainwestowali już spore wysiłki , aby osiągnąć obopólnie zadawalające porozumienie .
Mam nadzieję , że w tym roku będą mogli wykorzystać efekty tych wysiłków .
Znalezienie rozwiązania oznaczałoby ważny przełom , który uczyniłby rok 2011 rokiem dobrze się zapowiadającym dla sprawy rozszerzenia .
Pragnę także podziękować za Państwa uwagi i wnioski związane z programem IPA .
Instrument Pomocy Przedakcesyjnej stanowi realny dowód na to , że nie tylko oceniamy i krytykujemy kraje , ale faktycznie wspieramy ich wysiłki w bardzo praktyczny sposób .
Zgadzam się zatem w pełni , że trzeba wykorzystywać ten instrument w maksymalnie skuteczny i efektywny sposób .
Odnotowuję Państwa wnioski o zapewnienie dalszych środków finansowych w obszarach bezrobocia , transportu i środowiska , jako dodatku do naszych bieżących wysiłków .
W przypadku większości komponentów IPA wybór projektów leży w gestii władz krajowych .
Ma to wielkie znaczenie dla poczucia odpowiedzialności kraju za realizację tego programu .
Co więcej , na okres 2011-2013 przyjmujemy wspólnie z władzami przedmiotowego kraju podejście sektorowe .
Oznacza to , że skoncentrujemy się na sektorach wymagających w największym stopniu pomocy i będziemy planować na kilka lat z wyprzedzeniem .
W tym kontekście Państwa uwagi stanowią bardzo cenny wkład w nasz trwający dialog programowy .
Podsumowując , uważam , że Komisja i Parlament są w wielkim stopniu zgodne co do osiągnięć tego kraju , a także w odniesieniu do stojących jeszcze przed nim wyzwań .
Bardzo liczę na to , że spór o nazwę zostanie faktycznie rozwiązany w najbliższej przyszłości , przed wyrokiem , który Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości ma wydać tej jesieni .
Mamy wszyscy głęboką świadomość , że Unia Europejska ma odegrania w tej sprawie pewną rolę poprzez dostarczanie odpowiednich zachęt .
W przypadku tego kraju znajdujemy się w punkcie krytycznym .
Może on bowiem albo wybrać drogę ku Europie , z korzyścią dla obu stron , albo przyglądać się , jak reszta regionu idzie do przodu .
To czas , w którym wszyscy powinniśmy wypełniać swoje obowiązki i zadania .
Panie Przewodniczący , Przedstawiciele Komisji i Rady , Szanowni Państwo ! Wziąłem na siebie zadanie przedstawienia rezolucji Parlamentu Europejskiego w sprawie sprawozdania dotyczącego postępów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w 2010 roku .
Chcę podkreślić , że poprzedni sprawozdawca , poseł Zoran Thaler , wykonał wspaniałą pracę .
Mamy przed sobą obiektywne sprawozdanie , które - mam nadzieję - otrzyma szerokie poparcie podczas jutrzejszego głosowania .
W 2011 roku proces rozszerzenia w całym regionie Zachodnich Bałkanów może uzyskać nowy impuls .
Chorwacja zakończy niedługo negocjacje w sprawie członkostwa .
Serbia jest na drodze do otrzymania aprobaty Komisji Europejskiej , by rozpocząć takie negocjacje .
Macedonia musi zrobić wszystko , co w jej mocy , by nie pozostać jeszcze bardziej w tyle w tym procesie .
Najważniejszym problemem jest rozwiązanie sporu o nazwę z Grecją .
Przedterminowe wybory stwarzają szansę dla nowo powołanego rządu , by wykorzystał zaufanie wyborców do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii .
Należy zdać sobie sprawę , że opóźnienie tego procesu wiąże się ze coraz większymi kosztami dla obywateli Macedonii .
Mamy nadzieję , że przywódcy tego kraju wykażą się odwagą i dalekowzrocznością .
Aby otworzyć wreszcie drogę Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii do członkostwa w Unii Europejskiej , można zwrócić się także o mediację do Komisji Europejskiej .
Mamy nadzieję , że Rada uwzględni stanowisko Parlamentu Europejskiego i że negocjacje w sprawie członkostwa rozpoczną się w najszybszym możliwym terminie .
Kraj ten nie może jednak tylko na to czekać , ale powinien przeprowadzić tymczasem wszystkie niezbędne reformy .
Dzięki temu w przyszłości będzie można zakończyć negocjacje dużo szybciej .
Trzeba kontynuować proces budowania stabilnego systemu politycznego .
W tym procesie zasadniczym elementem jest ulepszenie ordynacji wyborczej .
Walka z korupcją , podobnie jak reformy systemu sądownictwa i administracji publicznej , wymagają wprowadzenia liczniejszych i bardziej skutecznych środków i aktów prawnych .
Oczekujemy poważnych wysiłków w zakresie zapewniania swobody i niezależności środków masowego przekazu .
Źródłem niepokoju są stosunki międzyetniczne .
Dziesiąta rocznica podpisania umowy ramowej z Ochrydy stwarza okazję do dokonania przeglądu uzyskanych osiągnięć i zakreślenia przyszłych celów z udziałem wszystkich grup etnicznych .
Mam nadzieję , że najistotniejsze przesłanie wynikające z integracji europejskiej i niezbędnych reform w tym kraju dotrze do wszystkich najważniejszych sił politycznych i że udzielą one tej sprawie szerokiego poparcia także po wyborach .
Na zakończenie pragnę powiedzieć , że Parlament Europejski wyznaczy wkrótce stałego sprawozdawcę , który - jak oczekujemy - będzie traktowany z należytym szacunkiem i zaufaniem .
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie Pośle Vigenin ! Wypowiadał się Pan teraz jako sprawozdawca , a nie jako zwykły mówca .
Czy jest Pan świadomy , że kraj ten wprowadził rozległe reformy i osiągnął ogromne postępy ?
Brak stabilności jest wynikiem działań Unii Europejskiej .
Działania UE i Rady zostały zablokowane przez noszącą znamiona szantażu taktykę Grecji , co przedstawiła w jasny sposób prezydencja węgierska .
Czy wiedział Pan o tym , czy też naprawdę wierzy Pan w to , co mówił ?
( BG ) Panie Przewodniczący ! Nie wiem , Panie Pośle Posselt , czego nie zrozumiał Pan w moim wystąpieniu i co jest sprzeczne z faktycznym sprawozdaniem i jednomyślnym stanowiskiem Komisji Spraw Zagranicznych .
Nie sądzę , by należało bez potrzeby dawać władzom Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii okazję do posłużenia się oświadczeniami takimi jak Pańskie do przerzucania winy za reformy , które nie zostały zrealizowane i cele , których nie osiągnięto , na Komisję Europejską i Parlament Europejski .
Uważam , że przedmiotowe sprawozdanie zachęca do reform , ale jednocześnie zawiera wymaganie dalszych środków , co jest całkiem naturalne , jeśli weźmiemy pod uwagę , że kraj , który być może zostanie członkiem Unii Europejskiej , trapią prawdziwe problemy .
w imieniu grupy PPE - Panie Przewodniczący ! Ponieważ mamy przed sobą całkiem wyważone i obiektywne sprawozdanie , pragnę podziękować wszystkim Kolegom i Koleżankom Posłom , którzy się do niego przyczynili .
Sprawozdanie ma istotne znaczenie dla przyszłości tego kraju i procesu jego integracji z UE .
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii jest krajem kandydującym od 2005 roku , a obecnie Komisja , po raz drugi , zaleciła otwarcie negocjacji .
Popieramy to zalecenie , a w sprawozdaniu wzywa się ponownie Radę do natychmiastowego otwarcia negocjacji .
Jestem przekonany , że apel ten przychodzi w dobrym momencie .
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii potrzebuje programu europejskiego jako zachęty do pozytywnych zmian w przyszłości .
Co powiedziawszy , należy zauważyć , że nie powinniśmy czynić ustępstw wobec FYROM , ale należy dać motywację politykom do osiągania postępów i pracy nad programem europejskim .
Kraj przechodzi ostatnio kryzys polityczny , kiedy część opozycji bojkotuje parlament .
Nie powinno się prowadzić debaty politycznej w ten sposób .
Spory polityczne należy rozwiązywać poprzez dialog , w oparciu o instytucje demokratyczne powołane w tym celu .
Mam zatem nadzieję , że przedterminowe wybory zwołane na czerwiec 2011 roku przyczynią się do znalezienia wyjścia z tej sytuacji .
Powinny być przejrzyste , wolne i uczciwe i zostać przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi standardami międzynarodowymi i przy udziale wszystkich partii politycznych .
Szczególne znaczenie dla FYROM i jej sąsiadów ma kwestia współpracy regionalnej i stosunków sąsiedzkich .
Mam nadzieję , że główny problem , który uniemożliwia temu krajowi rozpoczęcie negocjacji , znajdzie wkrótce rozwiązanie .
W ramach podsumowania chcę powiedzieć , że my jako politycy powinniśmy wnieść do regionu więcej wizji i szerszą perspektywę .
Mamy obowiązek i powinność promować pozytywne zmiany w tym kraju .
Panie Przewodniczący ! Kierując się wizją rozszerzenia , Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy popiera natychmiastowe rozpoczęcie negocjacji .
Panie Przewodniczący ! Nie chciałabym , by Macedonia dołączyła do Turcji jako jedno z państw , które - parafrazując Talleyranda - tańczą , zamiast przybliżać się do realizacji swoich europejskich aspiracji .
Chociaż przedmiotowe sprawozdanie - przy czym muszę podziękować poprzedniemu sprawozdawcy , panu Thalerowi , za wyważone i obiektywne nastawienie , z jakim przygotował je -zawiera wniosek , że pod wieloma względami sytuacja w Macedonii uległa poprawie , uważam , że rozpoczęcie negocjacji jest rozwiązaniem , które przyczyni się do przyspieszenia reform , stworzenia demokratycznych ram i realnej szansy , by ten kraj stał się państwem członkowskim Unii Europejskiej .
To paradoksalne , że ludność tego kraju , w przeciwieństwie do Islandii , pragnie przyjąć wartości europejskie .
W tym drugim kraju liczba ludzi zainteresowana przyjęciem naszych wartości jest bardzo niewielka .
Z drugiej strony w przypadku Macedonii ocena efektów działań przywódców politycznych nie jest przychylna .
Nie sądzę , by akurat tej ocenie należało przypisywać większą wagę .
w imieniu grupy Verts / ALE - Panie Przewodniczący ! Komisja Spraw Zagranicznych przedstawiła dobre i zrównoważone sprawozdanie w sprawie postępów Macedonii , a my jako Zieloni z przyjemnością je popieramy .
Z jednej strony jest ono krytyczne wobec władz w Macedonii , i to w większym stopniu niż w zeszłym roku .
Powinny one pracować nad stabilnością polityczną , zaprzestać prowokacji wobec mniejszości etnicznych i sąsiadów , a także zagwarantować wolność mediów i wypowiedzi .
Z drugiej strony jednak zawiera ono jednoznacznie wezwanie do otwarcia negocjacji .
Kraj ten spełnia kryteria i zasługuje na to .
Życzyłabym sobie , by Grecja respektowała radę Komisji i Parlamentu , i przestała blokować proces akcesyjny .
Może zawsze wstrzymać podjęcie ostatecznej decyzji , jeśli tego naprawdę chce .
Liczę bardzo , że Macedonia będzie w dalszym ciągu dążyć do stania się dojrzałą demokracją europejską , bez względu na to , co zrobi Grecja .
W tym zakresie obiecujący wydaje się dialog w sprawie przyjęcia do UE , o którym wspomniał przed chwilą komisarz Füle .
Reformy są czymś pozytywnym w każdych okolicznościach .
w imieniu grupy ECR - Panie Przewodniczący ! W tym roku obchodzimy 30. rocznicę przystąpienia Pańskiego kraju , Grecji , do UE .
Jako zaprzysięgły hellenofil uważam , że Grecja wniosła ogromny wkład w naszą Unię .
Bardzo wiele też na tym zyskała . Dlaczego więc Grecja w dalszym ciągu odmawia tych samych korzyści swojemu sąsiadowi , Macedonii , tylko ze względu na jej nazwę , tego nie rozumiem ani ja , ani wiele osób w moim kraju .
Nadszedł czas , by pozostałe państwa członkowskie zajęły dużo bardziej zdecydowane stanowisko wobec Grecji w tej sprawie .
Otrzymawszy od UE ogromny pakiet na refinansowanie jej zadłużenia , który miał uchronić opartą na euro gospodarkę Grecji przed załamaniem się , Grecja nie może sobie przecież pozwolić na blokowanie całego procesu rozszerzenia z udziałem jej sąsiada .
Macedonia czeka długo i cierpliwie jako kraj kandydujący na rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych .
Prawdziwą katastrofą byłoby , gdyby teraz dalsze opóźnienie skłoniło Macedonię do wykonania ruchu wstecz i porzucenia ambicji dotyczących członkostwa w UE i NATO .
Takie ryzyko realnie istnieje , zważywszy na brak wewnętrznej stabilności politycznej w Macedonii i zbliżające się wybory .
Powinniśmy wysłać mocny sygnał poparcia siłom opowiadającym się za reformami i postępem w Macedonii .
Brak takiego sygnału będzie miał ujemne reperkusje na całych Zachodnich Bałkanach , w regionie , gdzie perspektywa członkostwa w UE stanowi spoiwo wiążące te niespokojne kraje .
Panie Przewodniczący ! Jesteśmy za rozszerzeniem Unii Europejskiej o wszystkie kraje bałkańskie , jeśli tego pragną .
W oparciu o dotychczasowe postępy w poszerzaniu Unii chciałbym jednak zauważyć , że współpraca z tymi krajami i procedura akcesyjna - zwłaszcza w czasach kryzysu gospodarczego - powinny służyć trwałemu rozwojowi oraz gospodarczemu i społecznemu dobrobytowi państw uczestniczących w procesie rozszerzenia , jak i Unii i ich obywatelom , a nie narzucaniu polityki gospodarczej , która pogrąża te kraje w recesji , powoduje wzrost bezrobocia i ogranicza praw socjalnych .
Uważam ponadto , Panie Komisarzu , że procedurę akcesyjną należy przeprowadzać z poszanowaniem prawa międzynarodowego i międzynarodowych procedur , a w tym przypadku z poszanowaniem i wsparciem procedury umożliwiającej znalezienie obopólnie zadowalającego rozwiązania problemu nazwy , pod egidą ONZ .
To jest ważna kwestia , którą należy rozwiązać przed rozpoczęciem negocjacji akcesyjnych .
Siły polityczne w FYROM powinny podjąć niezbędne kroki i unikać praktyk i retoryki , które pogarszają ten problem .
To w tym świetle oceniana będzie ich wola polityczna co do tego , czy chcą procedury akcesyjnej , czy też nie , a nie pod kątem misji o charakterze militarnym , na przykład w Afganistanie , które w sprawozdaniu również uznaje się za osiągnięcie tego kraju .
Panie Przewodniczący ! Z powodu poważnych zarzutów , o których czytaliśmy wszyscy w " Sunday Times ” , nie ma już wśród nas pana Zorana Thalera , który pełnił rolę sprawozdawcy w sprawie FYROM .
Moim zdaniem ma on prawo korzystać z domniemania niewinności .
Jednak w świetle wysuniętych przeciwko niemu oskarżeń , obecne sprawozdanie w sprawie FYROM nie ma prawa do domniemania wiarygodności .
W piśmie z dnia 22 marca skierowanym do Przewodniczącego Parlamentu zwróciłem się o nieprzedkładanie przedmiotowego sprawozdania pod głosowanie do czasu , kiedy upublicznione zostaną wyniki przeprowadzonych dochodzeń po uruchomieniu postępowania pojednawczego .
W związku z tym w celu zachowania uczciwości i wiarygodności Parlamentu wzywam wszystkich Posłów do wstrzymania się od głosu .
Osobiście tak postąpię .
Niemniej jednak muszę zauważyć , że w żadnym razie nie zgadzam się ze stanowiskiem zajętym przez panią przewodniczącą Győri , przy czym uważam poglądy pana komisarza Fülego i zastępcy sprawozdawcy za realistyczne .
Wskazali oni , że ten kraj jest przeżarty korupcją i nie widać szansy na jakikolwiek plan działania w tej sprawie i w dalszym ciągu istnieje kwestia stosunków między różnymi grupami etnicznymi , jak i kłótnia z Grecją dotycząca nazwy .
Sprawa ta powinna zatem zostać uwzględniona w poważny sposób w sprawozdaniu .
( BG ) Panie Przewodniczący ! W pewnym stopniu zgodzę się z tym , co powiedział komisarz Füle , a mianowicie , że można dostrzec realne postępy w rozwoju Macedonii , w miarę jak przybliża się ona do członkostwa w Unii Europejskiej .
Niemniej jednak liczne kwestie pozostają nierozwiązane .
Przykładowo przed Sądem Najwyższym Republiki Macedonii toczy się od wielu lat sprawa dotycząca rejestracji bułgarskiej organizacji pozarządowej " RADKO ” .
W związku z tą rejestracją czy , mówiąc ściślej , odmową rejestracji " RADKO ” wygrało sprawę tutaj w budynku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka , bardzo niedaleko od naszego Parlamentu , gdzie zapadł wyrok skazujący Macedonię .
Ludzie uważający się za Bułgarów , których dla ułatwienia nazywać będę " bułgarską grupą etniczną ” , choć nie jest to dokładna definicja , pozostają jedyną grupą etniczną w Macedonii bez zarejestrowanej partii politycznej .
Jest to efekt trwających od 20 lat represji przeciwko wszystkim , którzy deklarują się jako Bułgarzy .
Doszło do tego , że ci ludzie nie chcą już utworzyć partii politycznej , tak jak to robią wszystkie pozostałe grupy etniczne w Macedonii .
Sądzę , że te sprawy są niezwykle ważne i wymagają rozwiązania , ponieważ stanowią one część kryteriów politycznych , których moim zdaniem - i w tej kwestii nie zgadzam się z Panem Komisarzem - Macedonia nie spełniła .
Do czasu rozwiązania tych problemów nie można rozpocząć jakiegokolwiek nowego etapu w negocjacjach dotyczących przystąpienia Macedonii do Unii Europejskiej .
( EL ) Panie Przewodniczący ! Wysłuchałam Komisji ; tym razem sprawozdanie Komisji jest dużo bardziej krytyczne niż poprzednim razem , a wszyscy wiemy , co się dzieje wewnątrz tego kraju .
A jednak słyszałam kolegów posłów przedstawiających niesłychane teorie .
Teorie mówiące na przykład , że ponieważ Grecja znajduje się w kryzysie gospodarczym , powinna zgadzać się na wszystko , czego chce ktokolwiek inny .
Chciałabym wskazać moim kolegom i koleżankom posłom , że dopóki Grecja pozostaje w kryzysie gospodarczym , żaden rząd nie zgodzi się w Radzie na rozpoczęcie negocjacji , przy czym Grecja dowiodła , że działa w dobrej wierze , kiedy zgodziła się na kandydaturę tego kraju .
Wobec tego albo rozwiązany zostanie spór o nazwę , który służy obecnie za przykrywkę dla propagandy i starań , by postawić na pierwszym miejscu obecną sytuację polityczną , albo negocjacje nie rozpoczną się i żaden grecki rząd nie wyrazi na nie zgody .
Pragnę także powiedzieć moim Kolegom i Koleżankom Posłom , że jest wiele krajów , które uniemożliwiały innym krajom - przez długi czas - członkostwo w Unii .
Nie można zatem potępiać Grecji za to , że w Radzie korzysta ze swojego niekwestionowanego prawa wynikającego z traktatów rzymskich .
( DE ) Panie Przewodniczący , Pani Przewodnicząca Győri , Panie Komisarzu Füle ! Byłem jednym z pierwszym , a być może pierwszym sprawozdawcą w sprawie Macedonii w tym Parlamencie , i obserwuję z żalem , jak sytuacja zmieniła się , a jednocześnie pozostała taka sama .
Następnie zostałem sprawozdawcą dla Chorwacji i w tym przypadku widać wyraźną różnicę .
Chorwacja miała problemy ze swoimi sąsiadami , w tym ze Słowenią , jednak Chorwacja pracowała nad rozwiązaniem tych problemów .
Jeśli Macedonia nie podejmie dostatecznych wysiłków , by znaleźć rozwiązanie dla swoich trudności , będzie to - chociaż nie chcę obarczać winą tylko jednej strony - co najmniej problem Macedonii .
Bądźmy szczerzy .
Nie sposób wzmocnić poczucia tożsamości tego kraju , stawiając pomniki Aleksandra Wielkiego na każdym placu lub nadając lotnisku imię Aleksandra Wielkiego .
Trzeba być zainteresowanym rozwiązywaniem problemów .
Dlaczego takie zainteresowanie jest ważne ?
Pan komisarz Füle przywołał umowę ramową z Ochrydy , która stanowiła znaczny postęp .
Im mniej jednak wysiłku kraj i rząd wkładać będą w realizację reform wewnętrznych i w znalezienie rozwiązania wspólnie z Grecją , tym częściej albańska ludność w kraju będzie pytać : " Co my robimy w tym kraju , jeśli tak naprawdę nie mamy szans przystąpić do Unii Europejskiej ? ” .
Dlatego jest tak pilne , by Macedonia współpracowała z Grecją na rzecz rozwiązania problemu .
( BG ) Panie Przewodniczący , Pani Przewodnicząca Győri , Panie Komisarzu ! Również ja chciałbym podziękować Panu Posłowi Vigeninowi za świetną prezentację przedmiotowego sprawozdania .
Wolą polityczną Unii Europejskiej jest szybka i udana integracja wszystkich krajów Zachodnich Bałkanów z Unią Europejskiej i ich pełne członkostwo w rodzinie europejskiej .
Historycznie narosłe problemy , zwłaszcza na Bałkanach , można przezwyciężyć jedynie poprzez integrację europejską .
Umożliwi ona przekształcenie granic w tej części Europy ze znaku podziału w znak jedności , jak stało się na przykład w przypadku granicy Francji i Niemiec .
W rezolucja uwzględnia się i przychylnie przyjmuje postępy osiągnięte przez ten kraj , szczególnie w sektorze gospodarczym .
Niemniej podkreśla się w niej , że kraj ten musi przejść jeszcze pozostały odcinek drogi ku pełnemu członkostwu .
Rezolucja wspomina także obszary problematyczne .
Są to stosunki polityczne i międzyetniczne , dobre stosunki sąsiedzkie , stan wolności mediów i prawa wszystkich obywateli niezależnie od deklarowanego pochodzenia etnicznego .
Dyskryminacja dotyka niekiedy zwłaszcza te osoby , które otwarcie przyznają się do bułgarskiego pochodzenia etniczne .
W rezolucji wymienia się również znaczenie ochrony dziedzictwa kulturowego i historycznego , które stanowi istotną wartość europejską .
To dobrze , że w rezolucji wyraźnie wspomina się sytuację dotyczącą etnicznych bułgarskich pomników kultury w Macedonii .
Zaufanie buduje się przez poszanowanie faktów historycznych , a nie przez prowokacje , niepotrzebne manipulacje i zniekształcanie prawdy .
Pragnę szczerze , by obywatele Macedonii szybko pokonali problemy przeszłości , tak byśmy mogli powitać ich jako pełnoprawnych obywateli Unii Europejskiej .
Jednakże taki proces przezwyciężania problemów osiąga się dzięki woli politycznej odcięcia się od ludzi , którzy służyli w tajnych służbach byłej komunistycznej Jugosławii , przeniknęli do życia politycznego i gospodarczego , środków przekazu i kręgów społecznych Macedonii i dokonywali wobec nich prowokacji , co oczywiście wydarzyło się także w innych krajach Europy Wschodniej .
( EL ) Panie Przewodniczący ! Kilka dni temu rząd premiera Grujewskiego ogłosił przedterminowe wybory .
Wobec protestów przeciwko pogwałceniom niezależności prasy , niezależności sądownictwa oraz planowi zagospodarowania miejskiego dla Skopje na 2014 rok , w momencie , gdy zamarł dialog polityczny , premier Grujewski próbuje ucieczki do przodu .
Jeśli dodać do tej godnej pożałowania sytuacji wewnętrznej nierozwiązaną kwestię nazwy , europejskie perspektywy tego kraju stają pod dużym znakiem zapytania .
Zacieśniając kontakty dwustronne na szczeblu ministerialnym , rząd grecki udowodnił wielokrotnie , że pragnie zamknąć raz na zawsze ten rozdział .
Niestety , nie przynosi to jak dotąd żadnego pożytku , nie z winy Grecji .
W tym kontekście premier Grujewski prowadzi przedwyborcze gierki i stara się przekonać międzynarodową opinię publiczną , że to Grecja wpada na nowe pomysły w sprawie nazwy , co utrudnia wciąż znalezienie rozwiązania dla różnicy stanowisk .
Odpowiedzialność za europejską przyszłość tego kraju leży w rękach samej Macedonii i wzywa się ją do przyjęcia tej odpowiedzialności .
( SV ) Panie Przewodniczący ! Ponieważ mam tylko jedną minutę , wspomnę tylko o jednej sprawie .
Dotychczasowe doświadczenia z rozszerzeniem wskazują , że prawdziwe reformy rozpoczynają się dopiero po rozpoczęciu negocjacji .
To nie jest tak , że proces ten zakończymy jutro , natychmiast po uruchomieniu negocjacji z Macedonią .
To jest dopiero początek .
Będzie wiele okazji , by zablokować przyjęcie tego kraju , jeśli Grecja będzie sobie tego życzyć , ale zablokować kraj teraz , w obecnej sytuacji i w świetle szczególnego usytuowania geograficznego tego kraju , byłoby czymś całkowicie nieodpowiedzialnym .
Macedonia znajduje się w bardzo delikatnej sytuacji .
Kazać temu krajowi , by czekał jeszcze dłużej , oznaczałoby wysłanie niewłaściwego sygnału .
Przyczyniłoby się to tylko do wzrostu nacjonalizmu i wzmocniło bardzo negatywne siły , które chcemy zwalczać poprzez rozszerzenie .
( SK ) Panie Przewodniczący ! Podróżując ze Strasburga do Brukseli przejeżdżamy dwukrotnie przez Luksemburg .
Pierwszy raz przez suwerenne państwo Luksemburg , a następnie przez belgijski region o tej samej nazwie .
Gdyby w momencie ustanowienia UE Belgowie kierowali się logiką Greków , Unia nie istniałaby dzisiaj .
Macedonia jest gotowa rozpocząć rozmowy o przystąpieniu do UE .
Jeśli ma jednak w dalszym ciągu podążać ścieżką demokracji , potrzebuje naszej pomocy i solidarności , podobnie jak niedawno potrzebowała tego Grecja .
W pełni respektuję prawo weta każdego państwa członkowskiego w sprawie przyjmowania nowych członków .
Chciałabym jednak zaapelować do Kolegów i Koleżanek Posłów z Grecji , aby wykazali się dobrą wolą i poparli nie tylko to sprawozdanie , ale także poprawkę , która przywraca odniesienie do języka macedońskiego jako do jednego z języków oficjalnych .
( HU ) Panie Przewodniczący ! Osiągnięcia Macedonii w odniesieniu do integracji europejskiej zostały już wyraźnie docenione w sprawozdaniu dotyczącym tego kraju z lutego zeszłego roku .
Stosowną decyzją Parlamentu Europejskiego wezwano po raz kolejny do rozstrzygnięcia debaty w sprawie nazwy i natychmiastowego rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych .
Uważam za niedopuszczalne , a wręcz skandaliczne , że w tym zakresie nie było żadnych znaczących postępów także w ciągu ostatniego roku .
Podważa to wiarygodność samej UE .
Unia Europejska , a także prezydencja węgierska uznają przystąpienie krajów bałkańskich , w tym Chorwacji i państwa macedońskiego za jeden ze swoich priorytetów .
Zwracam się do Parlamentu , Rady i Komisji o poparcie jak najszybszego rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych z Macedonią , bez względu na nazwę tego kraju .
( HU ) Panie Przewodniczący ! Zgadzam się z tymi mówcami , którzy zwracają uwagę , że istnieje obopólna odpowiedzialność .
Unia Europejska , Rada Europejska ponoszą odpowiedzialność za to , że dalej ociągają się w sprawie negocjacji akcesyjnych , pozbawiając się tym samym jednego z najważniejszych narzędzi , a mianowicie stabilizacji regionu , a przywódcy macedońscy za to , że uważają w związku z tym , iż skoro negocjacje akcesyjne nie rozpoczęły się , to nie ma po co kontynuować reform , o których mówili minister Győri i komisarz Füle .
Jeśli chodzi o nazwę , to jako mieszkaniec Europy Środkowej , jako Węgier , muszę powiedzieć , że uważam ten spór między Grecją i Macedonią za wyjątkowo absurdalny .
Nieugiętość obu stron jest dla mnie niedopuszczalna .
Zastanawiam się , jak zareagowałaby Unia Europejska , gdyby na przykład Węgry sprzeciwiły się przystąpieniu Rumunii w 2007 roku .
Coś takiego w ogóle nie wchodziło w rachubę w przypadku Węgier . Dlatego zwracam się do obu stron , by pohamowały swoje zapędy w myśl zdrowego rozsądku .
( SK ) Panie Przewodniczący ! Nie da się zaprzeczyć , że Macedonia osiągnęła znaczne postępy w ciągu ostatniego roku .
Wciąż jeszcze istnieje jednak duży potencjał do poprawy w kluczowych obszarach .
Moim zdaniem najistotniejsze wymagania dotyczą zapewnienia niezależności sądownictwa , poziomu wolności wypowiedzi w mediach , a także umocnienia społeczeństwa obywatelskiego i ożywienia dialogu politycznego .
Urząd rzecznika praw obywatelskich miał znacznie więcej pracy w ciągu ostatniego roku , ale zmniejszyła się liczba jego zaleceń zaakceptowanych przez administrację publiczną .
Dlatego zgadzam się z opinią Komisji , że należy wzmocnić pozycję rzecznika praw obywatelskich .
Przyjmuję jednak z zadowoleniem sukcesy w obszarze lepszej ochrony mniejszości i praw kulturowych .
Macedonia znacznie zmniejszyła liczbę Romów bez dowodów osobistych .
Ich warunki życia są niestety w dalszym ciągu żałosne i wciąż jeszcze spotykają się oni z dyskryminacją .
Jak wszyscy wiemy , ta kwestia nie dotyczy tylko Macedonii .
Dla nas wszystkich sytuacja Romów jest dalszym potwierdzeniem , że jest to problem paneuropejski .
Pomimo tych problemów Macedonia pozostaje stabilnym krajem w regionie , ma dobre stosunki z sąsiadującymi państwami oraz , jak sądzę , jest na dobrej drodze do członkostwa w UE .
( SK ) Panie Przewodniczący ! Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zainteresowana jest od dłuższego czasu przystąpieniem do UE .
Według dostępnych informacji , kraj ten jest obecnie gotowy do rozpoczęcia rozmów w sprawie akcesji , jako że spełnił w dostatecznym stopniu niezbędne kryteria polityczne , osiągnął postępy w reformie administracji publicznej , sądownictwa i sił policyjnych .
System polityczny wydaje się stabilny , partie polityczne porozumiewają się ze sobą , a sytuacja mniejszości uległa poprawie .
Można mieć w dalszym ciągu pewne zastrzeżenia w stosunku do niezależności sądownictwa , walki z korupcją i wolności wypowiedzi w mediach , co wszystko wpływa niekorzystnie na otoczenie biznesu i napływ kapitału zagranicznego .
Niemniej jednak osiągnięto postępy w dziedzinie harmonizacji przepisów i polityki , szczególnie w obszarze swobodnego przepływu towarów , prawa o spółkach handlowych i usługach finansowych , a także sprawiedliwości , wolności i bezpieczeństwa .
Dlatego jestem pewny , że obywatele Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oczekują obecnie całkiem słusznie , że wolna Europa wyciągnie do nich przyjazną dłoń .
Otwórzmy przed nimi z ufnością drzwi Unii Europejskiej .
( EL ) Panie Przewodniczący ! W tym Parlamencie wszyscy popieramy perspektywy europejskie Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii .
My - a zwłaszcza greccy posłowie do Parlamentu Europejskiego - pragniemy także rozwiązania długotrwałego problemu związanego z nazwą tego kraju .
Panie Komisarzu ! Są dwa cele , które z konieczności ściśle się łączą , ale ich realizacja nie może postępować równolegle .
Czy sądzi Pan , że te dwa wzajemnie powiązane cele można będzie osiągnąć , jeśli jutro poprzemy natychmiastowe rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych między tym krajem a Unią Europejską ?
Mogę zapewnić Pana , że skutek będzie całkowicie przeciwny : zachęcimy rząd Grujewskiego do jeszcze większej nieustępliwości , przedłużając tym samym impas w negocjacjach w sprawie nazwy , a w konsekwencji dalej blokując szanse kraju na przystąpienie do UE .
Jeśli jutro przyjmiemy to sprawozdanie , będzie to zatem niedobry sygnał , błędna polityka i niewłaściwe posunięcie . Z tego powodu jutro zagłosuję przeciwko przedmiotowemu sprawozdaniu .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Tak jak pan poseł Swoboda , pragnę porównać Chorwację i Macedonię .
Oba kraje mają wzorowe osiągnięcia , jeśli chodzi o mniejszości .
W obu krajach wszystkie mniejszości mają swoją reprezentację w rządzie , z czym nie mamy do czynienia w większości państw członkowskich UE .
Jest jednak jedna różnica .
W Chorwacji opozycja przyjęła zasadniczo konstruktywne podejście .
W Macedonii opozycja socjalistyczna stosuje brutalną taktykę blokowania .
Z przykrością stwierdzam , że niektórzy członkowie tego Parlamentu stali się dzisiaj narzędziami socjalistycznej opozycji w kampanii wyborczej .
komisarz - Panie Przewodniczący ! Jak przyznaje się w omawianym dzisiaj projekcie rezolucji i sprawozdaniu Komisji na temat postępów z listopada 2010 roku , kraj ten spełnił w dostatecznym stopniu kryteria polityczne .
Powinien jednak utrzymać tempo procesu reform we wszystkich obszarach .
Jest to sprawa o prawdziwie krytycznym znaczeniu .
Jak wykazała dyskusja , zgadzamy się wszyscy co do tej ważnej kwestii .
Jak już powiedziałem , w przypadku tego kraju znajdujemy się w punkcie krytycznym .
Kiedy pozostała część regionu osiąga postępy , musi on kontynuować swoją drogę ku Europie .
Przywódcy kraju muszą skoncentrować się na przyszłości dla dobra swoich obywateli .
W tym wysiłku otrzymają nasze pełne wsparcie .
Chcę poczynić jeszcze jedną uwagę , którą uważam za istotną dla kraju , o którym dyskutujemy , jak i dla całego regionu .
Nie po raz pierwszy widzimy , jak partia reprezentowana w parlamencie wychodzi z sali i bojkotuje pracę parlamentu .
Pozwolą Państwo , że wyrażę swoje osobiste zdanie ; to jest niedopuszczalne .
Sądzę , że wszystkie kraje aspirujące do członkostwa i kraje kandydujące powinny wykorzystywać demokratyczne instytucje tak , by je wzmacniać , a nie osłabiać .
Muszą nauczyć się , że demokrację należy realizować wewnątrz instytucji demokratycznych , a nie poza nimi .
Liczę bardzo na to , że przyłączą się Państwo do mnie , by przekazać mocny sygnał krajom regionu , że partie polityczne , niezależnie od tego czy są z prawicy , czy z lewicy , powinny wykorzystywać integracyjny charakter procesu politycznego do wspólnej pracy nad programem europejskim , a nie wyprowadzać swoje spory na ulice .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Szanowni Państwo ! Chcę się wypowiedzieć w jednej sprawie , a mianowicie w kwestii nazwy kraju .
Rozpocznę od stwierdzenia , że doskonale rozumiem niezadowolenie , a nawet gniew posłów w tej sprawie . Nie ma nic gorszego niż sytuacja , kiedy znajdujemy się w martwym punkcie z powodu jednej kwestii i nawet wtedy , gdy dany kraj osiąga pożądane wyniki , nie możemy tego uznać .
Muszę powiedzieć , że uważam utrzymanie dobrych stosunków sąsiedzkich za zasadniczą sprawę , a rozszerzenie jest możliwe jedynie pod tym warunkiem .
Częścią takich stosunków powinno być znalezienie satysfakcjonującego obie strony rozwiązania w drodze negocjacji , pod auspicjami ONZ .
Rada z zadowoleniem przyjmuje trwający dialog na wysokim szczeblu i oczekuje , że przyniesie on rezultaty .
W chwili obecnej cała uwaga zwrócona jest na postępowanie toczące się przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości , gdzie w dniach 21-30 marca wysłuchano wystąpień ustnych .
Wydanie ostatecznego orzeczenia spodziewane jest we wrześniu 2011 roku .
Niemniej jednak fakt , że spór o nazwę pozostaje wciąż nierozstrzygnięty , a także przedłużanie się jak dotąd daremnych negocjacji nie może być wymówką dla spowolnienia reform w tym kraju .
Prezydencja węgierska przeprowadziła dogłębne negocjacje dwustronne z zainteresowanymi stronami na początku okresu swojej prezydencji , zachęcając je do znalezienia rozwiązania .
To one muszą znaleźć takie rozwiązanie .
Wszyscy inni mogą udzielać pomocy , ale w ostatecznym rozrachunku to zależy od nich .
Zachęcamy zatem stale do tego dialogu i poszukiwania rozwiązania .
Byłoby mi niezwykle przykro , gdybyśmy nie mogli osiągnąć postępu w tej sprawie w trakcie prezydencji węgierskiej .
Jak wspomniałam , jest tak dlatego , że nadszedł czas , by nie tylko Była Jugosłowiańska Republika Macedonii , ale i cały region , swoiste zaplecze Unii Europejskiej , przestał być tym zapleczem , a stał się integralną częścią UE .
Powinno być dla nas ważne , byśmy w końcu byli w stanie osiągnąć postęp .
Otrzymałem jeden projekt rezolucji przedłożony zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu .
Fakt , że odbywamy dzisiaj tę debatę budzi we mnie jednocześnie radość i smutek .
Smutek , bo upłynęło już sześć lat od czasu , kiedy Rada przyznała Republice Macedonii status kraju kandydującego , a w dalszym ciągu nie ustalono żadnej daty rozpoczęcia negocjacji pomimo osiągniętych postępów .
Analizując sprawozdanie pana posła Vigenina , dostrzegam wiele z żądań postawionych mojemu krajowi , Rumunii , w okresie przedakcesyjnym .
Zauważam jednak , że pomimo szybkiej , konkretnej odpowiedzi na te żądania ze strony Republiki Macedonii , nie osiągnęliśmy w żadnej mierze postępu w kierunku otwarcia negocjacji .
Uważam , że podróż Republiki Macedonii ku członkostwu w UE trwa zdecydowanie za długo . Nie chcemy , by jej obywatele stracili kiedyś optymizm i nadzieję .
Zgadzam się z naszym sprawozdawcą , który wzywa Komisję , Radę i wysoką przedstawiciel do rozpoczęcia opracowywania ogólnie stosowalnego mechanizmu arbitrażowego służącego rozwiązywaniu kwestii dwustronnych , w tym także sporu z Grecją dotyczącego nazwy tego kraju .
Jest to ważny sprawdzian nie tylko dla wspólnej polityki zagranicznej w dobie post-lizbońskiej , ale również zdolności Unii do rozwiązywania sporów na jej granicach .
Ostatnie sprawozdanie oceniające Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii ( FYROM ) nie jest ani gorsze , ani lepsze niż poprzednie sprawozdania .
Wszyscy wiemy jednak , że zawartość tych sprawozdań nie jest główną przeszkodą w rozpoczęciu negocjacji akcesyjnych .
Taką przeszkodą jest spór z Grecją w sprawie nazw .
Bez niego rozmowy prawdopodobnie już by się rozpoczęły .
Dlatego UE powinna odegrać bardziej zdecydowaną rolę w rozwiązaniu tego sporu , być może nawet rolę rozstrzygającą .
Po niemal 20 latach bezowocnych poszukiwań drogi wyjścia , obecnie w pełni słuszna jest dyskusja nad kolejnymi krokami , w tym ewentualnymi zmianami w mechanizmie negocjowania .
Komisja powinna przedłożyć odpowiednie alternatywne propozycje zmierzające w tym kierunku .
Przez naszą długotrwałą bierność przyczyniliśmy się do niepewności losu całego kraju , a jednak kraj ten wciąż jeszcze - nawet po tylu latach - składa sprawozdania UE .
Musimy skończyć z grą na zwłokę pomiędzy Parlamentem , Komisją i Radą w kwestii rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych .
Nikt nie traktuje poważnie " dialogu głuchych ” między Parlamentem i Komisją z jednej strony , a Radą z drugiej .
Jest tak dlatego , że podważa to wiarygodność UE jako całości .
Nie oszukujmy się - w FYROM utrzymuje się wciąż wysokie poparcie dla przystąpienia do UE .
Jednak w dłuższej perspektywie zmniejszyło się ono wyraźnie .
Cierpliwość mieszkańców FYROM , zarówno Macedończyków , jak i Albańczyków , ma swoje granice , nawet jeśli wynika to z odmiennych motywacji w obu grupach .
Sytuacja w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej
Kolejnym punktem porządku obrad jest oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji i wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w sprawie sytuacji w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej .
w imieniu wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa - Panie Przewodniczący ! W zeszły poniedziałek siły ONZ w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej i francuskie siły " Licorne ” przeszły do neutralizacji ciężkiej broni , która była skoncentrowana w rękach byłego prezydenta Laurenta Gbagbo .
Broń ta w ostatnich tygodniach była często wykorzystywana do terroryzowania ludności cywilnej w Abidżanie , w wyniku czego zginęło oraz zostało rannych wiele osób .
A zatem neutralizacja tej broni była konieczna do obrony ludności cywilnej i została przeprowadzona zgodnie z mandatem przyznanym przez Radę Bezpieczeństwa ONZ w rezolucji 1975 .
Wkrótce po tym siły republikańskie lojalne wobec demokratycznie wybranego prezydenta Alassane Ouattary rozpoczęły ofensywę lądową na ostatnią twierdzę Laurenta Gbabgo w Abidżanie , aby zmusić go do oddania władzy .
Mamy nadzieję , że w wyniku toczących się obecnie działań Wybrzeże Kości Słoniowej znalazło się już pod kontrolą swojego demokratycznie wybranego rządu .
Wyrażam swoje ubolewanie , że przejęcie władzy mogło się odbyć tylko kosztem ludzkiego życia i cierpienia i że nie wystarczył sam wynik wyborów .
Jest to jednak zwycięstwo demokracji w Afryce , które stanowi ważny sygnał na tym kontynencie dla wielu krajów , w których odbywają się wybory .
Od swojej klęski w wyborach prezydenckich 28 listopada 2010 r . Laurent Gbagbo odmawiał oddania władzy , mimo że międzynarodowi obserwatorzy opisali wybory jako wolne i uczciwe , a cała wspólnota międzynarodowa uznała , poprzez mandat ONZ , jego przeciwnika Alassane ' a Ouattarę za prawomocnie wybranego prezydenta .
W ciągu ostatnich czterech miesięcy , które upłynęły od tego czasu , ECOWAS , Unia Afrykańska i ONZ podjęły kilka inicjatyw celem wynegocjowania pokojowego przekazania władzy .
Chciałbym pochwalić te organizacje za wysiłki podejmowane na rzecz pokoju i demokracji .
Niestety wszystkie propozycje pokojowego przekazania władzy zostały odrzucone przez Laurenta Gbagbo , który uparcie pozostawał przy władzy w sposób nielegalny .
Dlatego UE uważa go za osobiście odpowiedzialnego za cierpienia i rozlew krwi , którego doświadczyli obywatele Wybrzeża Kości Słoniowej w trakcie kryzysu powyborczego trwającego przez ostatnie cztery miesiące .
Dlatego Laurent Gbagbo powinien stanąć przed sądem za swoje czyny .
UE , poprzez wysoką przedstawiciel , baronessę Ashton , pogratulowała prezydentowi Ouattarze zwycięstwa , ale jesteśmy świadomi , że stoją przed nim liczne wyzwania .
Wygrał on wojnę , ale teraz musi wygrać pokój .
Należy przywrócić prawo i porządek , tak aby te setki tysięcy osób , które uciekły z własnych domów , a nawet wyjechały z kraju , mogły bezpiecznie powrócić do swoich domów .
Gospodarka musi ponownie zacząć funkcjonować , aby doszło do zakończenia kryzysu panującego przez ostatnie dziesięć lat i powstał wzrost oraz miejsca pracy .
Administracja musi znowu zacząć funkcjonować , aby świadczyć usługi publiczne .
EU wspierała Wybrzeże Kości Słoniowej przez długie lata kryzysu .
Dzięki współpracy z UE uzyskano pomoc humanitarną , jak również pomoc pokonfliktową przeznaczoną na odbudowę i pojednanie .
Od roku 2003 wypłacono około 500 milionów euro .
W trakcie ostatnich dramatycznych miesięcy UE przedsięwzięła wiele restrykcyjnych środków przeciwko osobom oraz organizacjom wspierającym Laurenta Gbagbo , co zostało uznane przez partnerów afrykańskich za istotną pomoc w trakcie kryzysu .
UE powinna nadal towarzyszyć Wybrzeżu Kości Słoniowej w tym kluczowym momencie .
Przygotowywany jest pakiet pomocowy , który zostanie zainicjowany przy najbliższej sposobności .
Teraz nadszedł czas , aby zacząć pracę nad wprowadzaniem pokoju w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej .
Panie Przewodniczący ! Wydarzenia , do których doszło w trakcie ostatnich 24 godzin w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej , były zdumiewające .
Dowiedzieliśmy się , że Laurent Gbagbo na pewno się podda , czemu następnie zaprzeczono .
Obecnie siły republikańskie prezydenta Ouattary , zmęczone czekaniem na wynik niekończących się kłótni , rozpoczęły ofensywę na Abidżan .
W tym całym zamieszaniu nie wolno nam zapominać o tym , co doprowadziło do obecnej sytuacji .
Pozwolę sobie państwu przypomnieć , że w ciągu ostatnich czterech miesięcy zginęło kilkaset osób , a milion zostało wysiedlonych .
Nie powinniśmy zapominać o szerszym kontekście .
Powodem takiej sytuacji jest upór Laurenta Gbagbo , który odmawia uznania decyzji wyborców i nie akceptuje swojej porażki .
Uważam , że wreszcie , gdy jego reżim upada w następstwie wyparcia się go przez jego zwolenników , nadszedł czas , aby Laurent Gbagbo oddał władzę prawowitemu prezydentowi Alassane ' emu Ouattarze .
Co więcej , nie wolno nam zapominać o łamaniu praw człowieka i naruszeniach prawa humanitarnego , do których doszło w tym kraju i które mogą być uznane za zbrodnie przeciwko ludzkości .
Nie wolno szczędzić wysiłków na rzecz postawienia sprawców tych czynów przed sądem - w tym przed trybunałami międzynarodowymi .
Kończąc , chciałbym pochwalić działania podjęte przez Operację ONZ w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej ( UNOCI ) przy wsparciu sił francuskich celem wykonania mandatu Rady Bezpieczeństwa ONZ mającego na celu położenie kresu stosowaniu broni ciężkiej oraz ochronę cywili .
Panie Przewodniczący ! Koniec walki o władzę w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej jest już bliski po tym jak zginęło 1500 osób , prawie milion osób w tym regionie stało się uchodźcami , całe ulice zostały splądrowane , a gospodarka stanęła w miejscu .
W kraju doszło do katastrofy i to jest cena , którą Laurent Gbagbo musiał zapłacić za odmowę przyznania się do porażki .
Jego nieustanna odmowa poszanowania woli wyborców zasługuje na poważne potępienie .
Wiele innych rzeczy również zasługuje na potępienie : cała ta przemoc ostatnich kilku miesięcy , liczne przypadki łamania praw człowieka , groźby , przemoc skierowana przeciwko pracownikom ONZ , przemówienia wzniecające nienawiść i porwania .
Walka nadal trwa , ale prowadzone są negocjacje w sprawie odejścia Gbagbo i to są dobre wiadomości .
Jednak w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej doszło do humanitarnej sytuacji kryzysowej .
Wielu jego obywatelom kończy się żywność i woda , ponieważ nie mieli oni odwagi opuścić swoich domów .
Konieczne jest , aby prezydent Alassane Ouattara otrzymywał wszelkie poparcie podczas procesu przywracania rządów prawa , pod którymi ludzie będą mogli żyć w pokoju i bez strachu i przywrócona zostanie wolność prasy .
Przywrócenie rządów prawa jest obecnie najważniejszą rzeczą , jaka musi nastąpić .
W tym zakresie prezydent ma obowiązek powstrzymania swoich oddziałów od używania siły przeciwko ludności i dobrze , że Ouattara nakazał dochodzenie w sprawie okoliczności wstrząsającej masakry w Duékoué .
Niezależnie od środków , przy pomocy których obywatele Wybrzeża Kości Słoniowej zdecydują się przywrócić rządy prawa - czy to za pomocą sądów czy też komisji prawdy i pojednania - jedna rzecz jest pewna : zbrodnie wojenne nie podlegają przedawnieniu .
Należy pozwolić Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu na wykonanie swojej pracy .
Sankcje odegrały swoją rolę : Gbagbo jest wycieńczony finansowo .
Jednak teraz musimy zadbać o szybkie uchylenie sankcji , skoro tylko Ouattara obejmie swój urząd , ponieważ wszystko stanęło w miejscu .
Zagrożone są nawet programy dostarczania leków mieszkańcom Wybrzeża Kości Słoniowej będącym nosicielami HIV / chorym na AIDS .
Panie Przewodniczący ! Darczyńcy pomocy dla Wybrzeża Kości Słoniowej , nie powinni zostawiać teraz tego kraju na lodzie .
w imieniu grupy ALDE - ( FR ) Panie Przewodniczący ! Podczas gdy my toczymy tu tę debatę , przy odrobinie szczęścia , koniec kryzysu w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej jest bliski .
Wszyscy chcielibyśmy usłyszeć , że w ciągu następnych kilku godzin Laurent Gbagbo podda się .
Międzynarodowa wspólnota była bardzo cierpliwa , Unia Afrykańska podjęła kilka rund negocjacji , a ONZ zdecydowała się nie ingerować w konflikt pomiędzy dwoma stronami przez kilkanaście miesięcy .
Obecnie rozpoczęto operację ONZ w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej ( UNOCI ) przy wsparciu francuskich oddziałów " Licorne ” i zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa , ale uczyniono to , by chronić cywili przed ciężką bronią używaną przez obecny reżim .
Kryzys w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej powinien teraz być przykładem dla tych wszystkich , którzy odmawiają oddania władzy mimo porażki w wyborach .
Te osoby muszą zrozumieć , że od teraz wspólnota międzynarodowa jest zdecydowana , aby egzekwować prawo .
Jednak w krajach rozdartych konfliktami , gdzie koncepcja narodu nadal ewoluuje , nie może nam wystarczyć ogłoszenie , kto zwyciężył .
Musimy walczyć o pojednanie narodowe .
To właśnie to przesłanie musimy teraz przekazać Alassane ' emu Ouattarze , który będzie odpowiedzialny za ustanowienie rządu jedności narodowej .
Ponieważ każdy obóz oskarżał obóz przeciwny o masakry i zbrodnie przeciwko ludzkości , należy rozpocząć dochodzenie , by ustalić winnych i wymierzyć sprawiedliwość .
Wymierzanie sprawiedliwości może wynikać z pragnienia zemsty , ale może również nieść pokój .
Ja jestem zwolennikiem tej drugiej opcji , o ile umożliwi to Wybrzeżu Kości Słoniowej przywrócenie pokoju i stabilności oraz powrót na ścieżkę wzrostu i rozwoju .
Panie Przewodniczący ! Teraz się pogubiłam .
Słyszałam , jak węgierska prezydencja mówiła : Alasane Ouattara wygrał wojnę ; teraz musi wygrać pokój .
Jednakże cały dzień oglądałam telewizję , śledząc wszystkie wiadomości i wydaje mi się , że Alasane Outtara jest nadal w trakcie wygrywania wojny .
Wygląda na to , że do tego dojdzie , ale nadal jest to nieco odległe .
Skoro wreszcie zdoła objąć swój urząd jako prezydent kraju , zostawi za sobą cztery miesiące niedoli , które doprowadziły kraj do upadku , spowodowały zapaść gospodarki , przyniosły śmierć obywateli i wrogo nastawiły przeciwko sobie grupy ludności .
To ma być początek nowego okresu rządów ? !
Jeżeli używamy takich wyrażeń jak " zwycięstwo demokracji w Afryce ” , aby opisać wybory , wskutek których doszło do wojen , to wydaje mi się , że mylnie rozumiemy znaczenie słów .
Jednak o wiele poważniejsze jest sposób , w jaki kraj ten zareagował na wybory .
Co powinna teraz uczynić Europa w przypadku objęcia urzędu przez Alassane ' a Ouattara ?
Uważam , że bojkotując kakao , dowiedliśmy , że jesteśmy w stanie podejmować szybkie działania i że jesteśmy w stanie korzystać z handlu , aby propagować demokrację .
Wybrzeże Kości Słoniowej jest jednym z krajów AKP , w związku z czym otrzymuje od nas pomoc rozwojową , a to wymaga dialogu politycznego .
Musimy rozpocząć ten dialog polityczny z człowiekiem , który jest w stanie pokazać , że może z powrotem połączyć wszystkie części kraju razem .
Musi on pokazać nam i reszcie świata , ale przede wszystkim obywatelom własnego kraju , że jest w stanie zrezygnować z przemocy i że jest gotowy do zmiany na lepsze .
Panie Przewodniczący ! Trudno jest mówić o sytuacji w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej , kiedy zmienia się ona z godziny na godzinę i jest wyjątkowo niepewna .
Pozwolą państwo , że zacznę od podziękowania sprawozdawcom pomocniczym , którzy spędzili dzisiejszy poranek , pracując nad projektem rezolucji , który zostanie jutro przedstawiony .
Pracowaliśmy wszyscy razem , aby projekt był zrównoważony i koncentrował się na przyszłości .
Dzisiaj wiemy , że najprawdopodobniej oba obozy dopuściły się okrucieństw i że sprawcy będą musieli stanąć przed wymiarem sprawiedliwości , niezależnie od tego kim oni są .
Główną ofiarą sytuacji w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej jest ludność kraju .
ONZ obecna na miejscu w postaci sił UNOCI nie była w stanie ochronić cywili .
Co gorsza , podjęła działania ze wsparciem francuskich sił wojskowych przeciwko jednej stronie , wprawdzie na podstawie rezolucji ONZ , ale pochodzącej aż z 1975 roku , czyli sprzed 36 lat .
Przewodniczący Unii Afrykańskiej , Obiang Nguema , potępił to wczoraj jasno i wyraźnie .
Na szczęście nic nie wskazuje na to , że UNOCI uczestniczy w końcowym ataku , przeprowadzanym obecnie przez oddziały Alassane ' ego Ouattary .
Mając to wszystko na uwadze , nie chcemy mieć z tą rezolucją nic wspólnego i nie będziemy za nią głosować .
Wszyscy jesteśmy świadomi roli Francji w Afryce .
Françafrique spowodowała wiele krzywd i nadal to robi .
Co więcej , władze francuskie nie robią tajemnicy z tej polityki , twierdząc , że chcą chronić i prowadzić interesy Francji .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Straszną cechą współczesnych społeczeństw , a w szczególności społeczeństwa europejskiego , a ściślej rzecz biorąc , naszego Parlamentu , jest powszechnie panująca mentalność stadna : nasza skłonność , aby zachowywać się jak owce .
Oprócz dwóch ostatnich przedmówców , każdy po prostu powtórzył jak papuga to , co przeczytał w gazecie , usłyszał w radio lub zobaczył w telewizji .
Każdy mówi nam , że Ouattara wygrał wybory , co jest całkiem możliwe , ale oczywiście nie jest takie całkiem jednoznaczne .
Każdy mówi nam , że wczorajsza brutalna interwencja wojskowa była sposobem na zlikwidowanie ciężkiej broni .
Sprawy te są przedstawiane w najbardziej optymistyczny sposób .
Likwidacja ciężkiej broni jest inną nazwą na bombardowanie .
Sam widziałem skutki bombardowań : jestem oficerem rezerwy i mogę państwu powiedzieć , że bombardowanie to zabici ludzie , to spaleni ludzie , to ludzie rozerwani w eksplozji .
Innymi słowy jest to działanie wojskowe przeprowadzane na rzecz jednej strony i przeciwko drugiej stronie .
Może to być uzasadnione , ale tutaj , wśród posłów do PE , wśród przedstawicieli świata polityki , powinniśmy mieć odwagę powiedzieć prawdę .
Wmawia nam się również , że ta broń miała być wykorzystywana do terroryzowania ludności cywilnej .
Ale przecież w wojnie domowej niektórzy cywile są uzbrojeni , szczególnie kiedy jeden obóz ma kałasznikowy oraz poparcie połowy wojska w kraju .
A więc myślę , że musimy skończyć z tą hipokryzją .
Podjęliśmy brutalne działania na rzecz jednego obozu i przeciwko drugiemu .
Czy takie działanie było uzasadnione ?
Być może .
Na zakończenie chciałbym powiedzieć , że nie rozumiem , jak to możliwe , że Ouattara nie jest winny przestępstw popełnionych przez jego żołnierzy , podczas gdy Laurent Gbagbo jest zawsze obwiniany za okrucieństwa popełnione przez jego żołnierzy .
( Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane zgodnie z regułą niebieskiej kartki na mocy art. 149 ust. 8 Regulaminu ) .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Chciałbym po prostu zapytać pana posła Gollnischa , jak sądzi , co oznacza wynik wyborów i czy znaczy to , że zwycięstwo Ouattary musi ostatecznie skończyć się przejęciem przez niego władzy .
Jest to wyłącznie pytanie o mandat demokratyczny .
Odwiedziłem Wybrzeże Kości Słoniowej jako szef wyborczej misji obserwacyjnej i mogę państwa zapewnić , że wybory były ważne i że w ich wyniku wyłoniony został bezsporny i zdecydowany zwycięzca .
( FR ) Panie Przewodniczący , Panie Pośle , tu zwracam się do posła Predy ! Powiedziałem , że Ouattara pewnie wygrał wybory , ale nie sądzę , że było to tak jednoznaczne , jak Pan sugeruje .
W każdym razie poglądu tego nie podzielił Trybunał Konstytucyjny Wybrzeża Kości Słoniowej , chociaż jego skład jest odzwierciedleniem układu politycznego , podobnie jak w przypadku Trybunału Konstytucyjnego we Francji .
Jeżeli o mnie chodzi , wolałbym , żebyśmy skupili naszą na wyborach we Francji .
Reprezentuję grupę , która ma miliony wyborców i której przywódca znalazł się w ostatniej rundzie wyborów prezydenckich , ale która nie ma ani jednego przedstawiciela w parlamencie , ani nawet jednego senatora w naszym parlamencie krajowym .
Jednak są państwo kompletnie nieczuli wobec tego skandalu .
( Okrzyki " nie na temat ” z sali )
Były prezydent Wybrzeża Kości Słonowej Laurent Gbagbo wyraził podobno wczoraj wolę poddania się i poprosił ONZ o ochronę .
Negocjacje w sprawie poddania się Gbagbo trwają .
Prowadzi się je po tym jak wojska lojalne wobec demokratycznie wybranego prezydenta Ouattarę opanowały rezydencję prezydencką w Abidżanie .
Zdaniem premiera Soro koniec rządów Gbagbo to kwestia godzin .
Nie jestem tego pewien , ale mam nadzieję , że tak się stanie .
Wiemy natomiast na pewno , że w konflikcie zbrojnym giną również osoby cywilne , w tym kobiety i dzieci .
W starciach między zwolennikami obu polityków zginęło ok . 1 500 osób a milion musiało opuścić swoje domostwa .
Jeden z doradców Gbagbo powiedział kilka dni temu , że nawet możliwa masakra w Abidżanie nie przekona byłego prezydenta do uznania porażki w wyborach prezydenckich i oddania władzy .
Łatwo jest więc przewidzieć , co powinno wydarzyć się w Wybrzeżu Kości Słoniowej : szybkie zakończenie walk , wyjazd byłego prezydenta z kraju , co znacznie ustabilizuje sytuację , wymierzenie sprawiedliwości wszystkim tym , którzy dokonali zbrodni wojennych lub zabójstw , oraz stabilizacja kraju .
Unia Europejska powinna wspierać wszystkie te działania .
( FI ) Panie Przewodniczący ! Zdecydowanie pospieszyliśmy na pomoc Libii , ale w przypadku Wybrzeża Kości Słoniowej pozostajemy bezczynni od listopada .
Sankcje nałożone przez Radę stanowią krok we właściwym kierunku , ale kiedy zostaną one zniesione ?
Dlaczego zostały one zastosowane do zablokowania eksportu nasion kakao przez Zarząd Portu w Abidżanie oraz zamknięcia rafinerii ropy ?
Jeżeli nie pomagamy , przynajmniej nie powinniśmy stwarzać większych problemów .
Ucierpią na tym gospodarka Wybrzeża Kości Słoniowej , a w dłuższej perspektywie również europejscy konsumenci .
Laurent Gbagbo musi ustąpić i należy wspierać szybki powrót uchodźców do domu .
Kraje sąsiednie nie potrafią sobie poradzić z obecną liczbą uchodźców .
UE musi pomóc w zorganizowaniu wyborów oraz budowaniu instytucji demokratycznych .
Jednak nie należy powstrzymywać zwykłej działalności handlowej .
Wybrzeże Kości Słoniowej jest najbogatszą gospodarką w Afryce Zachodniej .
Uzdrowienie gospodarki i dostęp do rynków produktów eksportowanych do UE stanowi prawdziwy klucz do ponownej stabilizacji kraju .
Będę oczekiwał odpowiedzi od Komisji .
( FR ) Panie Przewodniczący ! W odróżnieniu od pana posła Gollnischa jestem zdania , że nie możemy pozwolić cywilom umierać pośród ogólnego zobojętnienia , kiedy są narażeni na siłę i przemoc ze strony samozwańczej głowa państwa .
Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ z 1975 roku upoważnia wspólnotę międzynarodową do blokowania reżimu , który korzysta z broni przeciwko własnym obywatelom .
W obecnym przypadku zastosowanie tej rezolucji jest słuszne , bowiem nie musimy już bezradnie przyglądać się cierpieniom ludności cywilnej spowodowanym okropnościami popełnianymi przez jej przywódców .
Jednakże choć powinniśmy się cieszyć z faktu , że dzięki międzynarodowemu prawu możemy teraz przebić się przez ścianę obojętności , musimy również zadbać o podjęcie wszelkich koniecznych środków ostrożności celem zagwarantowania używania siły tylko w ostateczności .
Niestety w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej prezydent Gbabgo nie podjął żadnych działań , aby uniknąć konieczności posunięcia się do tych ostatecznych środków .
Mam nadzieję , że koniec końców rezolucja z 1975 roku w sprawie Wybrzeża Kości Słoniowej oraz rezolucja z 1973 roku w sprawie Libii pomogą wybić innym z głowy posługiwanie się niezależnością państwa jako pretekstem do zabijania własnych obywateli .
Stanowisko Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz ostatnie stanowisko Rady Bezpieczeństwa ONZ oznaczają , że popełnione bezkarnie barbarzyńskie czyny już wkrótce przestaną być zasadą , i przy odrobinie szczęścia staną się wyjątkiem .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Czy w głęboko podzielonym kraju , takim jak Wybrzeże Kości Słoniowej , można doprowadzić do trwałego pokoju za pomocą środków przemocy i czy zwycięzca wyborów prezydenckich może zostać uznany ?
Wydaje się to poważnie wątpliwe , zwłaszcza że nie rozwiązano prawdziwych przyczyn konfliktu .
Kraj uległ destabilizacji wskutek problemów gospodarczych spowodowanych programami poprawy strukturalnej Banku Światowego .
Sankcje , które zostały szybko nałożone w celu osłabienia rządu Gbagbo , pogorszyły sytuację i zapoczątkowały kryzys humanitarny w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej .
Istnieje spór co do prawomocności mandatu obu kandydatów roszczących sobie prawo do prezydentury .
Armie obu stron są odpowiedzialne za masakry ludności cywilnej .
Po raz kolejny Zachód opowiedział się po jednej stronie i teraz ONZ walczy wraz z oddziałami francuskimi , próbując zapewnić zwycięstwo jednej strony konfliktu .
Czy siły europejskie po raz kolejny będą decydować o losie Afrykanów , podobnie jak robiły to w czasach kolonialnych , lecz tym razem przy poparciu ONZ ?
Co się stało z przepisami prawa międzynarodowego ?
Czy tak mają wyglądać fundamentalne zasady , na których utworzono ONZ ?
Wygląda na to , że zamiast szukać pokojowych rozwiązań konfliktów , ONZ popiera wojny domowe lub bierze stronę jednej frakcji .
W czyim to leży interesie ?
( FR ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Chciałabym podkreślić , że oprócz kryzysu politycznego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej stoimy przed prawdziwym kryzysem humanitarnym , który być może będzie się przeciągał .
Wynikiem przemocy powyborczej jest ponad milion przesiedleńców i uchodźców .
Co więcej , napływ uchodźców może doprowadzić do ponownych napięć w regionie .
Kryzys humanitarny , Panie i Ponowie , nie zostanie rozwiązany poprzez umowę polityczną , która jest obecnie wypracowywana .
Musimy umieć reagować szybko , jeżeli mamy uniknąć najgorszego scenariusza .
Cokolwiek się stanie , chaos w Abidżanie będzie trwał kilka miesięcy .
Chciałbym pogratulować Komisji decyzji o pięciokrotnym zwiększeniu pomocy humanitarnej w porównaniu z pierwotnymi szacunkami , dzięki czemu europejska pomoc sięgnęła 30 milionów euro .
Unia Europejska musi zmobilizować wszelkie konieczne środki , aby pomóc najbardziej narażonym grupom ludności i monitorować jej rosnące potrzeby .
Musimy również zapewnić , aby powagi kryzysu humanitarnego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej nie przysłoniło zwiększone zainteresowanie mediów sytuacją w Libii .
Co więcej , obecna sytuacja pod względem bezpieczeństwa uniemożliwia pracę pracownikom humanitarnym i docieranie do ludzi , co jest straszne .
Chciałbym zakończyć stwierdzeniem , że nie może być bezkarności : musimy za wszelką cenę doprowadzić do ukarania sprawców .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Po pierwsze , chciałbym wyrazić swoje zaskoczenie tym , że po raz kolejny nie ma tutaj baronessy Ashton .
Jednak jestem zadowolony , że reprezentuje ją tutaj mój przyjaciel , pan Németh .
Chciałbym się spotkać z nim , panem Füle lub inną osobą stale koordynującą politykę zagraniczną Unii Europejskiej , a nie z kimś kto prawie nie bywa tutaj w Parlamencie Europejskim .
Przejdźmy do sedna ; chciałbym wyjaśnić , że oczywiście Wybrzeże Kości Słoniowej ma liczne problemy , które wymagają rozwiązania .
Jednak prezydent Ouattara zwyciężył rzecz jasna wybory i jest osobą , która ma mandat demokratyczny .
Takie jest zdanie Unii Afrykańskiej i wielu innych organów .
Dlatego powinniśmy być wdzięczni , że ONZ , a przede ONZ i prezydent Sarkozy , zapobiegli masakrze podobnej do tych , do których doszło w innych państwach afrykańskich , takich jak Ruanda i Demokratyczna Republika Konga .
Dlatego nie powinniśmy się o to kłócić .
Oczywiście nie rozwiązuje to problemów .
Jednakże kiedy premier Putin zaczyna krytykować ONZ , mówiąc że Sekretarz Generalny ONZ wyszedł poza swój mandat , destabilizuje to ONZ w momencie , kiedy jest to najmniej potrzebne .
Również Unia Afrykańska nie powinna wyrażać swoich opinii tak głośno , ponieważ poniosła zupełną porażkę , jeśli chodzi o pomoc w tym kryzysie .
Unia Afrykańska powinna była pomóc w zaprowadzeniu demokracji w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej .
My , Europejczycy , popełniliśmy wiele błędów w przeszłości i nadal je popełniamy .
Jednak w tym przypadku za błędy odpowiedzialny jest ktoś inny .
Nasze służby poinformowały mnie i myślę , że jest to ważna informacja , że na początku roku biuro wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel wysłało listę posiedzeń plenarnych , w których będzie ona mogła wziąć udział .
Już wtedy wiadomo było , że nie będzie jej tutaj tym razem , a więc oczywiście jeżeli mamy debatę na temat tych spraw , ktoś inny musi ją reprezentować i to powinno być jasne .
Przechodzimy teraz do procedury pytań z sali .
Mamy trzech mówców .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Naprawdę trwa eskalacja przemocy w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej .
Konflikt polityczny pomiędzy dwoma osobami spowodował niestety kryzys humanitarny .
Oczywiście należy chronić podstawową zasadę demokratycznego poszanowania wyników wyborów .
Dlatego odejście Laurenta Gbagbo jest nieuniknione .
Pytanie jest następujące : co dalej ?
Istnieje niebezpieczeństwo , że dojdzie do eskalacji napięcia pomiędzy dwoma obozami .
Co zrobimy , jeżeli wybuchnie wojna domowa ?
Powinniśmy zabiegać o trzy rzeczy .
Naszym pierwszym priorytetem musi być utrzymanie pokoju i stabilności , które są potrzebne , aby ludność Wybrzeża Kości Słoniowej mogła znów zacząć żyć : zdobywać żywność , opiekować się bliskimi , pracować i uczyć się w szkołach .
Należy utworzyć niezależną komisję w celu zbadania przemocy popełnionej po rozpoczęciu konfliktu .
Po drugie , należy kontynuować działania w ramach Operacji ONZ w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej oraz Unii Afrykańskiej .
Jednakże powinniśmy również zastanowić się nad ustanowieniem mechanizmu dialogu , z udziałem wszystkich stron , zarówno z kraju , jak i z za granicy .
Na koniec przypomnę państwu , że Unia Europejska wysłała na wybory misję obserwacyjną .
Teraz musi naciskać , aby jej rekomendacje zostały uwzględnione i zrealizowane w ramach procesu odbudowy z kryzysu .
Panie Przewodniczący ! Śledzę rozwój wydarzeń w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej za pomocą nowoczesnej technologii , nie ruszając się z mojego parlamentarnego fotela .
Ten sprzęt odgrywa ważną rolę w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej , podobnie jak to było w Afryce Północnej , kiedy ludzie wysyłali sms-y prosząc o wsparcie i pomoc medyczną .
W ciągu ostatnich sześciu miesięcy cierpliwość przyjaciół Wybrzeża Kości Słoniowej została wystawiona na ciężką próbę : wyglądało to jak wypadek samochodowy w zwolnionym tempie - patrzyliśmy jak kraj ten pogrąża się w kryzysie - i to zawsze najbardziej bezbronni cierpią .
W tym tygodniu debatujemy tu o uchodźcach przybywających do Europy z Afryki Północnej , ale również słyszymy doniesienia o prawie milionie osób uciekających do krajów sąsiadujących z Wybrzeżem Kości Słoniowej , które są niemalże równie biedne jak WKS lub jeszcze biedniejsze .
Przyjaciele tego kraju muszą być w pogotowiu , aby jak najszybciej pomóc mu przywrócić normalność i prawidłowe funkcjonowanie , a także dać tamtejszej ludności perspektywę pomyślnej przyszłości .
( PT ) Panie Przewodniczący ! Stan wojny domowej w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej budzi niepokój , kraj ten znajduje się bowiem w paraliżu gospodarczym i panuje w nim wysoki poziom przemocy , która odbija się na ludności i stwarza kryzys humanitarny .
Nadszedł czas , aby położyć temu kres .
Wiemy , że powody tej poważnej sytuacji mają charakter długofalowy . Należy do nich zaliczyć zwłaszcza biedę i nierówność społeczną , które pozostawili po sobie byli kolonizatorzy i które powstały w wyniku realizacji planów poprawy strukturalnej narzucanych latami przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy ( MFW ) .
Jednakże te cztery ostatnie miesiące powyborczych nieszczęść świadczą niestety o tym , że wspólnota międzynarodowa , łącznie z Unią Europejską , nie wykorzystała w wystarczającym stopniu kanałów dyplomatycznych w celu wypracowania pokojowego i politycznego rozwiązania kryzysu .
Rola Francji w tej sprawie jest również godna ubolewania , bowiem Francja wolała interwencję wojskową od twardego obstawania przy rozwiązaniach dyplomatycznych .
Dlatego wzywamy wszystkie strony do zakończenia wojny i przemocy i naciskamy , aby UE przyczyniła się do realizacji tego celu .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Cytując słowa sławnego węgierskiego poety : " Pośród morderców ten , który milczy jest współwinny . ”
Kiedy widzimy tysiące osób umierających i miliony uciekinierów , nie możemy pocieszać się pokojowymi frazesami , ale musimy zacząć działać .
I zanim ktokolwiek zacznie wskazywać podobieństwa pomiędzy działaniami w Libii i w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej a tymi w Iraku chciałbym przypomnieć wszystkim , że obecne działania nie przypominają tego , co działo się w Iraku lub nawet w Afganistanie , ale w Ruandzie i w Kosowie , i to nie zbieg okoliczności , że tak dużo mówimy w ciągu ostatnich kilku tygodni o posiadaniu tzw. " prawa i obowiązku do ochrony ” cywili , obywateli .
A zatem chciałbym powtórzyć , że Laurent Gbagbo faktycznie przegrał tę walkę , jest sam w swoim bunkrze i oczekuje na swój los .
Chciałbym również pokreślić , że w obecnej sytuacji prawne podstawy tych działań są niepodważalne .
Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję 1975 , która przewiduje całkowicie jednoznaczny mandat do podjęcia działań .
Po trzecie , chciałbym również zaznaczyć , że trzeba koniecznie ujawnić popełnione przestępstwa i przeprowadzić dochodzenia w ich sprawie .
Jestem bardzo zadowolony z tego , że legalnie wybrany prezydent Ouattara , jak również premier , zgodzili się na przeprowadzenie przez ONZ międzynarodowych dochodzeń w sprawie popełnionych masakr i popierają je .
A zatem dochodzenie w tej sprawie już teraz stało się częścią - i bardzo jasnym warunkiem wstępnym - jakiejkolwiek porozumienia .
Jeśli chodzi o wkład Unii Europejskiej , jak dotąd ECHO przewidziało pomoc humanitarna wartą 30 milionów euro , i jak już wskazałem w moim wystąpieniu na wstępie , w najbliższej przyszłości Unia Europejska przygotuje pakiet pomocy Unii Europejskiej na cele gospodarcze i tworzenie instytucji legalnie wybranego prezydenta i rządu .
Otrzymałem siedem projektów rezolucji złożonych zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu .
Głosowanie obędzie się jutro w południe .
( Posiedzenie zostało zawieszone o godz. 20.25 i wznowione o godz. 21.00 ) .
Przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa - wymiar wschodni - Przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa - wymiar południowy
Kolejnym punktem porządku obrad jest debata łączna na temat oświadczenia Komisji w sprawie :
przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa - wymiar wschodni ;
przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa - wymiar południowy .
komisarz - Pani Przewodnicząca ! Bardzo się cieszę z tej możliwości wymiany poglądów z Parlamentem w sprawie europejskiej polityki sąsiedztwa .
W kontekście obecnych wydarzeń w krajach leżących u południowych wybrzeży Morza Śródziemnego przeformułowanie tej polityki ma ogromne znaczenie .
W ciągu ostatnich dziewięciu miesięcy Komisja prowadziła przegląd tej polityki .
Pragnę skorzystać z tej sposobności , by podziękować posłom za ich uczestnictwo w konsultacjach , w ramach których zgromadzono odpowiedzi od krajów partnerskich , państw członkowskich UE , pracowników akademickich i grup społeczeństwa obywatelskiego .
Przeczytałem zarówno sprawozdanie pana posła Mário Davida w sprawie południa , jak i to pana posła Marka Siwca w sprawie wschodu i uznaję obydwa te sprawozdania za istotne i przydatne .
Jestem zadowolony , że podążamy tym samym tokiem rozumowania .
Zapewne zauważyli Państwo , że wyniki naszych poprzednich dyskusji w sprawie polityki sąsiedztwa znalazły odzwierciedlenie w komunikacie w sprawie partnerstwa na rzecz demokracji i wspólnego dobrobytu z 8 marca .
Obecnie przygotujemy obszerniejszy komunikat w sprawie wyników przeglądu , który zostanie opublikowany w maju .
Jednym z najważniejszych rezultatów przeglądu jest położenie nowego nacisku na zróżnicowanie polityki sąsiedztwa , według potrzeb i życzeń każdego państwa partnerskiego .
Choć polityka nadal będzie zachęcała do angażowania się wszystkich partnerów , każdy sąsiad jest inny i ma różne aspiracje .
Niektóre kraje partnerskie chcą jak najbardziej zbliżyć się do Unii Europejskiej - faktycznie aż do akcesji - inne chcą w maksymalnym stopniu wykorzystać inne atuty polityki sąsiedztwa .
Tak więc polityka ta zapewni więcej większej liczbie krajów , w sposób skonkretyzowany i zróżnicowany , a jednocześnie przyniesie lepsze możliwości politycznego kształtowania naszych stosunków z partnerami .
Niemniej , jak zalecają w swoich sprawozdaniach zarówno pan poseł David , jak i pan poseł Siwiec , nasze wspólne wartości demokracji , praworządności i poszanowania praw człowieka będą leżały u podstaw zmienionej polityki sąsiedztwa wobec wszystkich krajów partnerskich .
Powinny one znaleźć wyraz we wzmocnieniu wspólnych zobowiązań w zakresie elementów niezbędnych do demokratyzacji .
Mam tu na myśli w szczególności wolne i sprawiedliwe wybory , wolność słowa i stowarzyszania się , niezależność sądownictwa , walkę z korupcją i reformę sektora bezpieczeństwa .
Jak podkreślono w obydwu sprawozdaniach , zmieniona polityka sąsiedztwa będzie uznawała znaczenie społeczeństwa obywatelskiego i będzie na nim oparta .
Organizacje pozarządowe posiadają wiedzę fachową i doświadczenie umożliwiające im realizację reform rynkowych w sposób oddolny , w oparciu o wspólne wartości .
Pomyślnie funkcjonujące społeczeństwo obywatelskie angażuje obywateli i pomaga egzekwować obowiązki od rządów , tak więc Unia Europejska uzupełni swoje relacje z rządami o element znacznie większego angażowania społeczeństwa obywatelskiego .
Jest to również ważne na szczeblach regionalnym i subregionalnym , na których na przykład poczyniono znaczne postępy w ramach Forum Społeczeństwa Obywatelskiego Partnerstwa Wschodniego .
Następny komunikat będzie zawierał więcej szczegółów na temat podejścia do dwóch omawianych tu subregionów naszego sąsiedztwa .
Opiszemy w nim szczegółowo , jak wyobrażamy sobie dalszy rozwój Partnerstwa Wschodniego w następstwie szczytu , który odbędzie się za prezydencji polskiej .
Jeżeli chodzi o południe , Unia dla Śródziemnomorza ma potencjał doprowadzenia do rzeczywistych zmian , ale - szczerze mówiąc - jak dotąd nie ma się czym pochwalić , trzeba ją więc ożywić .
Jej potencjał drzemie w rozwijaniu konkretnych projektów gospodarczych , które skupią się na zatrudnieniu , innowacjach i wzroście .
Organem najlepiej predestynowanym do pełnienia roli katalizatora i zbliżania do siebie państw , instytucji międzynarodowych i finansowych oraz przedsiębiorstw prywatnych w celu realizacji tych projektów gospodarczych jest sekretariat Unii dla Środziemnomorza .
Pragnę pokrótce wspomnieć o trzech innych elementach ujawnionych przez przegląd , które będą kluczem do zmienionej polityki sąsiedztwa : pierwszym z nich jest rola integracji gospodarczej i handlowej w budowaniu stabilności i dobrobytu w krajach partnerskich .
Najbardziej pomocnym narzędziem zapewniania tej integracji jest zaawansowana i wszechobejmująca strefa wolnego handlu .
Dobrze funkcjonująca , pogłębiona i kompleksowa umowa o wolnym handlu ma siłę transformacyjną .
Handel stymuluje reformy regulacyjne w krajach partnerskich .
Następnym elementem jest potrzeba poprawienia mobilności między krajami partnerskimi a Unią , ponieważ najlepszym sposobem promowania europejskich wartości jest osobista wymiana doświadczeń .
Polityka sąsiedztwa będzie miała na celu poprawę mobilności bez narażania bezpieczeństwa .
Ostatnim elementem jest wyrażone w toku konsultacji przez wiele krajów partnerskich pragnienie zacieśnienia stosunków politycznych z Unią Europejską .
Bliższy i bardziej rzeczowy dialog we wszystkich dziedzinach naszych stosunków pomoże nam rozwiązać trudne problemy w atmosferze wzajemnego zaufania .
Cieszy mnie ta debata i będę uważnie przysłuchiwał się wyrażanym przez Państwa opiniom .
Pani Przewodnicząca , Panie Komisarzu , Szanowni Państwo ! Przełomowe czasy , w których żyjemy , wymagają zdecydowanych działań .
Jak wielu z Państwa , spoglądamy na wydarzenia rozgrywające się w regionie Morza Śródziemnego z nadzieją , troską i oczekiwaniem .
Jestem jednak zadowolony z proaktywnej postawy , jaką Parlament jest gotowy przyjąć w ramach przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa , wymiar południowy , które - mam nadzieję - zapewni Europie zwiększoną obecność w tej dziedzinie , nie tylko jako klientowi , ale również jako zaangażowanemu partnerowi .
Należy od samego początku podkreślać bezwzględną konieczność obrony naszych podstawowych wartości w stosunkach z naszymi krajami sąsiedzkimi .
Nie możemy już dłużej ustępować w obronie demokracji , praw człowieka , a szczególnie sprawiedliwości społecznej .
Nie możemy już dłużej skupiać się na krótkotrwałej stabilności kosztem dobra naszych obywateli , zapewnienia im ciągłej obrony oraz ich wolności zbiorowej i indywidualnej , ze szczególnym uwzględnieniem praw kobiet .
W przyszłości w swej polityce sąsiedztwa Unia musi skłaniać się ku podejściu oddolnemu .
Bardzo ważne jest , by tak było .
Tylko większe zaangażowanie ze strony społeczności lokalnych i społeczeństwa obywatelskiego zapewni maksymalną skuteczność realizacji tej polityki .
Nie mogę jednak powstrzymać się od wyrażenia swojej frustracji : żałuję , że Parlament i Komisja nie były chętne w maksymalnym stopniu skorzystać z tej szansy , by raz na zawsze dokonać rozróżnienia między polityką sąsiedztwa na wschodzie - obejmującą państwa , które mogą w przyszłości stać się naszymi partnerami w Unii - a polityką sąsiedztwa na południu .
Nalegam również na Komisję , by w swoim procesie przeglądu 20 kwietnia okazała ambicje , jakich wymaga obecna sytuacja , czyli by dostosowała politykę sąsiedztwa do każdego państwa z osobna , wyznaczając wyraźne cele i dokonując uważnej oceny z myślą o ewentualnym utworzeniu w przyszłości śródziemnomorskiego obszaru gospodarczego , obejmującego nowe demokracje południa .
Na zakończenie , Panie Komisarzu , wierzymy , że dobra atmosfera i współpraca , jakie charakteryzowały pracę nad tym tematem , zapewnią Parlamentowi możliwość ciągłego uczestniczenia w planowaniu i ocenie tej polityki .
Pani Przewodnicząca , Panie Komisarzu ! Doszliśmy dzisiaj do finału , a właściwie do półfinału pracy nad przeglądem polityki wschodniej Unii Europejskiej .
Można powiedzieć , że polityka sąsiedztwa została kiedyś zaprojektowana jako taka " nagroda pocieszenia ” dla tych , którzy do Unii Europejskiej nie wstąpią .
Jak wygląda to dzisiaj ?
Jak wyglądają kraje objęte tą polityką ?
Można powiedzieć , że jest to rejestr sukcesów , różnych sukcesów , bo nie sposób mówić jednym słowem o tym , co osiągnęła Mołdowa przez te lata , porównując ją z Ukrainą i porównując ją chociażby z tragiczną sytuacją na Białorusi .
Można jednak powiedzieć , że w tych krajach pojawiło się więcej wartości europejskich , stanowi się więcej lepszego prawa , widać więcej troski o człowieka , więcej sprawniejszej gospodarki i mamy w tym swój udział .
To jest efekt polityki wschodniej , która nazywa się dzisiaj Partnerstwem Wschodnim .
Jeżeli dzisiaj mówimy o tym , że chcemy dokonać przeglądu tej polityki , to kluczowe jest stwierdzenie , że chcemy dostrzec , że kraje te w różny sposób , z różną prędkością będą zmierzać w stronę naszych wartości , w stronę tego , co oferuje im Unia Europejska .
Jeżeli to jest polityka à la carte , to niech będą te kraje inicjatywne , a my dobrze odpowiadajmy na ich inicjatywy .
Chcemy w większym stopniu , i jest to zapisane w sprawozdaniu , orientować politykę sąsiedztwa na obywateli , na elity , na dziennikarzy , na młodzież .
Chcemy , aby zobaczyli jak wygląda nasze życie , że warto to życie organizować podobnie jak my je organizujemy .
Chcemy w końcu ułatwić podróżowanie do Unii Europejskiej , chcemy , aby system wizowy był łatwiejszy .
Powiedzmy też o tym , że w sprawozdaniu piszemy wprost : tak , ta polityka wymaga pieniędzy .
Ale pieniądze , które Unia Europejska na nią przeznaczy , powinny być lepiej wydawane , powinny trafiać do zainteresowanych , czasami powinny omijać państwa i administrację państwową , która te pieniądze potrafi marnotrawić .
I na koniec powiedzmy o sporze .
Otóż na tej sali jest spór , dotyczący tego , że nie potrafimy bądź nie chcemy powiedzieć jasno , jakie jest sformułowanie ...
Pani Przewodnicząca , Panie Komisarzu ! Zawsze z uśmiechem na ustach , od początku tej kadencji PE , o ile nie wcześniej , toczymy bardzo intensywną i ożywioną debatę na temat pilności zreformowania wschodniego i południowego wymiaru europejskiej polityki sąsiedztwa .
Potrzeba takiej reformy , która powinna doprowadzić do efektywniejszego zintegrowania interesów w tych regionach , faktycznie stała się pilna i paląca ; stała się koniecznością w związku z dramatycznymi zmianami i procesami , które rozpoczęły się w regionie .
Rezolucja przygotowana przez mojego kolegę posła , pana Mário Davida , który jest doskonałym sprawozdawcą i który w miarę rozwoju wydarzeń był wspierany przez coraz liczniejszych kontrsprawozdawców i posłów , jest dziś dokumentem kompletnym .
Podkreślono w niej naszą odpowiedzialność za budowanie stosunków z krajami regiony w oparciu o współczesne wartości , swobody demokratyczne i prawa człowieka .
W tym zakresie to nie przypadek , że my , szczególnie Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy , niezłomnie podkreślamy równe traktowanie kobiet , poszanowanie różnorodności i ochronę wszystkich mniejszości .
Wszystko to powinno stać się integralną częścią polityki realizowanej przez Unię Europejską w jej sąsiedztwie w przyszłości , w tym za pomocą jej służb dyplomatycznych .
Musimy być skuteczniejsi we wspieraniu tych , którzy walczą w różnych krajach za tę samą sprawę : o wolność , o prawo do uczestniczenia w decydowaniu i o sprawiedliwą eksploatację zasobów naturalnych .
Rezolucja zwraca uwagę na pilną potrzebę wprowadzenia większej liczby operacyjnych instrumentów finansowych , za pomocą których będziemy mogli wspierać rozwój gospodarczy , modernizację infrastruktury i inwestycji w dziedzinach , w których zostaną one skutecznie wykorzystane ... tam gdzie skutki mogą być , co prawda , mniej widoczne , ale będą odczuwalne w dłuższej perspektywie czasowej , na przykład w dziedzinach edukacji , integracji badań oraz instytucji akademickich , a także w upowszechniania nowych technologii .
Wreszcie - to nie przypadek , że w rezolucji zwrócono uwagę na pilną potrzebę ożywienia Unii dla Śródziemnomorza z myślą o rozwoju , dialogu i rozwiązaniu pozostałych problemów w regionie .
Nadeszła pora , Szanowni Państwo , byśmy rozpoczęli pracę nad pozostałymi kwestiami i zamrożonymi konfliktami , tak by fala demokratyzacji mogła zmyć wszelkie pozostałe przeszkody polityczne na drodze do pokoju , pojednania i nowych ram rozwoju w regionie .
Pani Przewodnicząca ! Zastanawiam się , czy pan poseł Vajgl zastanowił się nad kosztami tych pozaterytorialnych inicjatyw , zaproponowanych w sprawozdaniu i popieranych przez niego , dla unijnych podatników ?
( SL ) Panie Pośle Dartmouth ! Jeżeli chodzi Panu o całość inicjatywy , o której mowa w sprawozdaniu , sądzę , że nasze inwestycje będą oczywiście bardzo , bardzo korzystne w porównaniu ze zniszczeniami , które mogą nastąpić , jeżeli nie zwiększymy naszego zaangażowania w tym regionie .
Chodzi tu szczególnie o Unię na rzecz Śródziemnomorza , w przypadku której oczywiście potrzebujemy bardziej wyrafinowanych instrumentów , by wypracować skuteczną unijną politykę .
Pani Przewodnicząca ! Partnerstwo Wschodnie jest nadal bardzo młode .
Dlatego ważne jest , byśmy ocenili - jak to czynimy w sprawozdaniu - czy nasi partnerzy z Partnerstwa Wschodniego zbliżyli się choćby o krok do celów reformy demokratycznej .
To jasne , że w tym obszarze poczyniono postępy , ale napotykaliśmy również na przeszkody .
Dla Białorusi i dla Ukrainy rosyjski system autokratyczny , który charakteryzują elastyczne podejście do polityki zagranicznej i bezwzględność w uprawianiu polityki krajowej , między innymi za pomocą opresji i represji , jest oczywiście bardziej atrakcyjny i stanowi lepszy drogowskaz niż to , co może zaoferować UE .
Jednakże uzyskane doświadczenia i błędy popełnione w ramach Unii dla Śródziemnomorza , której celem jest zapewnienie sobie stanu bezpieczeństwa poprzez wspieranie despotycznych reżimów , ukazują , że musimy polegać na innych siłach niż skorumpowane reżimy .
Nasz cel stworzenia aktywnego społeczeństwa obywatelskiego funkcjonującego w oparciu o wolność i podstawowe wartości UE można zrealizować jedynie oddolnie , poprzez promowanie i popieranie samoorganizowania się społeczeństwa obywatelskiego .
Forum Społeczeństwa Obywatelskiego , założone w ramach Partnerstwa Wschodniego , to dobry początek .
Jest to również jedyna organizacja , w której uczestniczy białoruska opozycja .
Niestety siedziba Euronestu pozostanie , póki w kraju brakować będzie parlamentu wybieranego w wolnych i prawidłowo przeprowadzonych wyborach .
Forum Społeczeństwa Obywatelskiego potrzebuje naszego poparcia , o którym mowa w pkt. 20 sprawozdania .
Jednak pozostanie to tylko pustą deklaracją woli , o ile nie poprzemy tego skutecznymi działaniami .
Dlatego wzywam Państwa do pilnego poparcia jutro poprawki 5 , przewidującej ciągłe wsparcie finansowe i utworzenie sekretariatu dla tej organizacji .
Proszę o poparcie jutro poprawki 5 , tak byśmy ruszyli z budowaniem społeczeństwa obywatelskiego .
To naprawdę bardzo dobre podejście .
Na własne oczy przekonałem się w Berlinie , jak można osiągnąć tego rodzaju cele poprzez działania oddolne .
w imieniu grupy ECR - Pani Przewodnicząca ! Kraje Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej należące do sąsiedztwa południowego wyraźnie potrzebują od UE długofalowego , a w stosownych przypadkach - finansowego wsparcia .
W takich krajach , jak Egipt , Tunezja i Libia powinniśmy skoncentrować swoje działania na wzmocnieniu rodzących się tam demokratycznych ruchów i przekształceniu ich w trwałe dziedzictwo stabilnych , świeckich i oświeconych rządów .
W Syrii powinniśmy w większym stopniu wspierać demokratyczną opozycję wobec prezydenta al-Assada , który najwyraźniej nie jest przyjacielem Zachodu , o czym świadczą realizowane przez niego w Korei Północnej działania na rzecz rozwoju broni jądrowej , a także jego poparcie polityczne dla Iranu i terroryzmu .
W sposób nieunikniony bieżące wstrząsy wymagają skierowania uwagi europejskiej polityki sąsiedzkiej na Południe .
Jednakże nie powinno się to odbywać kosztem naszych partnerów z wymiaru wschodniego .
Niektóre z tych krajów rozpoczęły również długofalowe procesy demokratycznych transformacji , otwartości i reform .
Przewrotnością byłoby odpłacanie tym krajom za ich postępy poprzez odmawianie im środków i wsparcia na utrzymanie prozachodniego kierunku , tylko dlatego , że wymiar południowy wymaga pilniejszej uwagi ze strony Unii .
Jeżeli chodzi o Libię , zdecydowanie popieram strefę zamkniętą dla ruchu lotniczego i zgadzam się co do pilnej potrzeby zmiany systemu .
Popieram uznanie Tymczasowej Rady Narodowej , a także odmrożenie zamrożonych przez UE środków Kaddafiego i przekazanie ich siłom prodemokratycznym z Benghazi na zakup zaopatrzenia , a nawet broni .
Uważam , że rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ 1970 wprowadza zakaz sprzedaży tylko i wyłącznie Dżamahirijji , a zatem nie rebeliantom z Benghazi , choć niestety unijne ustawodawstwo zdaje się niewłaściwie transponować rezolucję 1970 , ponieważ embargo , które nakłada na dostawy broni , ma charakter powszechny .
Pani Przewodnicząca , Panie Komisarzu , Panie Pośle Siwiec ! Dziękuję , że poświęciliście się temu tematowi .
Parlament niemal jednomyślnie uważa , że polityka sąsiedztwa nie przyniosła oczekiwanych rezultatów .
Nie zgadzam się jednak z analizą przyczyn .
Rezultaty nie spełniają naszych oczekiwań dlatego , że nie skupiliśmy się na interesach , które współdzielimy z naszymi sąsiadami .
Zamiast tego skupiliśmy się na własnych interesach i na własnych koncepcjach dotyczących tego , jak powinny rozwijać się sąsiadujące z nami kraje .
Potrzebujemy oczywiście innego podejścia .
Potrzebujemy polityki , której centralnym punktem będzie współpraca między obydwoma stronami i która będzie respektowała suwerenne prawo obywateli krajów partnerskich do kształtowania własnej przyszłości bez ingerencji z zewnątrz .
W swej treści polityka musi skupiać się na naszych wspólnych europejskich wyzwaniach i przekształceniu polityki partnerstwa w stałe narzędzie prowadzenia rzeczywistej dyskusji na temat współpracy i poszukiwania rozwiązań wspólnych problemów .
Nie osiągniemy żadnych postępów w ramach naszej polityki sąsiedztwa , jeśli nie zmienimy naszych poglądów i nie opracujemy nowych rozwiązań politycznych .
w imieniu grupy EFD . - ( NL ) Pani Przewodnicząca ! Przygotowując się do tej debaty , ponownie przeczytałem list , który Swietłana Aleksijewicz , z pewnością najważniejszy inteligencki głos Białorusi , wysłała do prezydenta Aleksandra Łukaszenki .
Pisze ona , cytuję : " Nasi obywatele również boją się rewolucji .
Nikt jednak nie chce już żyć tak jak dotychczas .
Przed wyborami , ledwie rozpoczął się dialog polityczny w naszym społeczeństwie , Pan od razu zdusił go w zarodku .
Nasz kraj raz jeszcze został sparaliżowany przez strach ” .
Aleksijewicz nalegała na Łukaszenkę , by wznowił dialog z narodem .
Czy nie jest to aby naiwność ?
Przecież w wywiadzie udzielonym " Neue Zürcher Zeitung ” w dniu 31 stycznia 2011 r. pisarka stwierdziła , że Łukaszenka traktuje cały białoruski naród jako zakładnika i jest człowiekiem z kompleksem mniejszości , na którego realny wpływ ma tylko i wyłącznie Kreml .
Problem polega jednak na tym , że brakuje dowodów , że Łukaszenko chce włożyć wszystkie swoje jaja do jednego - moskiewskiego - koszyka .
W związku z tym europejskie instytucje mogą zapewnić strategiczne otwarcie , mimo trudnej obecnej sytuacji .
Życzę komisarzowi Fülemu dużej mądrości , wytrwałości i faktycznie pełnego wsparcia Parlamentu w nawiązaniu i utrzymywaniu jak najbardziej odpowiedzialnych kontaktów z Białorusią .
( EL ) Pani Przewodnicząca ! Dziękuję Panu Komisarzowi za uwagi .
To prawda , że europejska polityka sąsiedztwa i Partnerstwo Wschodnie były przełomem w działaniach na rzecz pogłębienia stosunków z naszymi sąsiadami ze Wschodu .
Niemniej , dziś istnieje pilna potrzeba nadania tym działaniom nowej dynamiki .
Kryzys , który wybuchł w krajach Afryki Północnej należących do wymiaru południowego europejskiej polityki sąsiedztwa , monopolizuje uwagę społeczności międzynarodowej , ale Partnerstwo Wschodnie borykało się , i nadal będzie się borykało , z podobnymi wyzwaniami .
Wydarzenia w Białorusi są bardzo wyraźnie przesłaniem dla Unii Europejskiej i wezwaniem jej do przyjęcia na siebie odpowiedzialności , którą w takich sytuacjach musi na siebie przyjmować .
Potrzebujemy długofalowego planu strategicznego na rzecz wzrostu i stabilności w regionie .
W konsekwencji przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa - a także wymiaru wschodniego - musi odzwierciedlać przyjęcie przez naszych partnerów większej odpowiedzialności politycznej .
Od samego początku musi być jasne , że wspieranie i respektowanie demokratycznych procedur , praworządności , podstawowych praw człowieka i ochrony mniejszości są istotnymi punktami w ocenie postępu dokonanego przez naszych partnerów .
Dlatego też musimy z góry ustalić wyraźne priorytety i wymierne cele .
Oczywiście tego rodzaju ocena nie powinna mieć charakteru horyzontalnego ; musimy różnicować nasze relacje z naszymi partnerami , ponieważ każdy kraj będzie musiał być oceniany pod kątem postępów indywidualnie , w oparciu o wyraźnie określone kryteria .
Demokracja i prawa człowieka nie znoszą dwuznaczności ; Unia Europejska powstała w oparciu o te zasady , dlatego też ma moralny obowiązek ich podtrzymania w przyszłości .
W tym zakresie przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa musi nadać nowy impet wysiłkom na rzecz wspierania mocnych ram politycznych współpracy z naszymi wschodnimi partnerami .
( DE ) Pani Przewodnicząca ! Pragnę krótko odpowiedzieć na obiekcje mojego kolegi posła co do kosztów , mimo że ponownie wyszedł on z sali .
Dwaj sprawozdawcy , którzy przygotowali bardzo dobre sprawozdania i którym pragnę gorąco podziękować , wskazują stosunkowo jasno , jakie byłyby koszty braku polityki sąsiedztwa .
Byłyby one o wiele wyższe pod względem kosztów ludzkich , jeżeli spojrzeć na kryzys z uchodźcami na południu , ale również , oczywiście , pod względem kosztów gospodarczych i społecznych , jeżeli przyjrzeć się wszystkim naszym krajom sąsiedzkim na południu i wschodzie .
Pragnę powiedzieć kilka słów o Partnerstwie Wschodnim .
Inni posłowie będą mówili o partnerstwie południowym .
To prawda , że sytuacja na Białorusi jest zła , ale musimy dołożyć wszelkich starań , by skontaktować się z nieoficjalnymi organizacjami , pojedynczymi obywatelami , młodymi ludźmi i studentami po to , by zachęcać ich do wspierania gruntownego , prawdziwie pozytywnego i demokratycznego rozwoju .
Odpowiadając Panu Posłowi Schulzowi , który powiedział wcześniej , że Białoruś i Ukraina były w tej samej sytuacji , chciałbym wyjaśnić , że różnice między nimi są ogromne .
W Ukrainie powinniśmy przyglądać się problemom , ale również pozytywnym rzeczom i zmianom .
Krótka uwaga na temat Kaukazu Południowego , jako że ważne jest również , byśmy skupili się na tym regionie .
Niepokoi rozwój wydarzeń w Azerbejdżanie , gdzie blogerzy i demonstranci są zamykani w więzieniach .
To wstyd , że taki kraj jak Azerbejdżan i jego prezydent robią takie rzeczy .
Niepokoi nas potencjalny nowy konflikt między Azerbejdżanem a Armenią .
Chciałbym poprosić Pana Komisarza Fülego , by bacznie obserwował ten region i pomógł mu opanować chaos , w którym jest pogrążony , jak i ten stan konfliktu .
Pani Przewodnicząca ! Chciałabym zwrócić Państwa uwagę na zamrożony konflikt w regionie Górskiego Karabachu , który jest integralną częścią Republiki Azerbejdżanu .
Przy okazji rozmów o polityce sąsiedztwa lub o innych politykach istotnych z punktu widzenia Kaukazu Południowego , należy zawsze pamiętać o integralności terytorialnej Azerbejdżanu i Gruzji .
Parlament musi szanować fakt uznania przez społeczność międzynarodową Górskiego Karabachu za część Azerbejdżanu , chociaż jest on okupowany przez armeńskie siły wojskowe i - jak wiemy - wspierany politycznie przez władze Kremla .
Fakt ten musi zawsze znajdować odzwierciedlenie w dokumentach i oświadczeniach zarówno Parlamentu , jak i Rady oraz Komisji .
Należy walczyć z wszelkimi inicjatywami ze strony UE mającymi na celu zaciemnienie tego faktu , by rozpocząć pokojowe i legitymizowane rozwiązanie tego zamrożonego konfliktu w Górskim Karabachu i w całym regionie .
( FR ) Pani Przewodnicząca , Panie Komisarzu ! Ruchy obywatelskie w krajach leżących u południowych wybrzeży Morza Śródziemnego wyraźnie obnażyły słabość naszej europejskiej polityki sąsiedztwa .
Według mnie problem nie tkwi zasadniczo w celach polityki sąsiedztwa , które są określone w art. 8 i 21 Traktatu z Lizbony dotyczących promowania i respektowania praw człowieka i demokracji - są to między innymi cele społeczne - ale raczej w niewłaściwej realizacji tych celów .
W związku z tym musimy wyciągnąć naukę na przyszłość .
Służą temu obecne prace nad przeglądem polityki .
Pierwszą kwestią , którą poruszył pan poseł Schulz , jest nasza zdolność do zapewnienia rzeczywistego i skutecznego wsparcia dla społeczeństwa obywatelskiego we wszystkich krajach sąsiedztwa , niezależnie od ich znaczenia pod względem handlu lub strategii , czy też ich sytuacji politycznej .
Gdy kraje sąsiadujące z UE przechodzą transformacje , jest to niezwykle korzystne i konieczne .
Bezsprzecznie jest to również łatwiejsze niż wówczas , gdy kraje te działają pod jarzmem autorytarnego reżimu , jak w przypadku Syrii , lecz jest to wyzwanie , problem , który musimy się nauczyć skutecznie rozwiązywać .
Uważam ponadto , że będziemy się jeszcze musieli nauczyć rozmawiać z naszymi partnerami o tych problemach nie tylko na forach poświęconych prawom człowieka , takich jak podkomisje , ale również na najwyższym szczeblu politycznym .
Jednocześnie musimy zapewnić , by programy prac podkomisji nie były oderwane od rzeczywistości , jak zdarzało się w przeszłości , i by były powiązane z działaniami innych organów , takich jak Rada ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych .
Popieram przesłanie komunikatu dotyczącego partnerstwa na rzecz demokracji i wspólnego dobrobytu z krajami leżącymi u południowych wybrzeży Morza Śródziemnego , który uznaję za kluczowy .
Wydaje mi się , że powinniśmy również dodać osobny cel dotyczący sprawiedliwości społecznej i walki z nierównością .
Naturalnie będziemy musieli ponownie przemyśleć nasze rozumienie mobilności w regionie Morza Śródziemnego .
Myślę , że partnerstwo na rzecz mobilności jest pozytywnym działaniem , ale będziemy jeszcze musieli nauczyć się , jak promować korzyści z tej mobilności dla osób podróżujących między krajami leżącymi na północnym i południowym wybrzeżu Morza Śródziemnego , zarówno wśród państw goszczących , jak i państw pochodzenia .
Będziemy musieli również uwzględnić te zmieniające się trendy przy okazji rozmów na temat praw podstawowych osób , które przekraczają Morze Śródziemne i osiedlają się w Europie .
( PL ) Obecna dyskusja odbywa się w czasie , kiedy przyjmujemy nowe podejście do polityki sąsiedztwa .
Chcielibyśmy definitywnie odciąć się od tych czasów , kiedy handlowano pojęciem stabilizacji , kiedy używano pojęcia stabilizacji w zamian za prawa człowieka i za zasady demokracji .
Dlatego przy tej okazji chciałbym zwrócić uwagę na całościowe podejście do polityki sąsiedztwa .
Nie sięgajmy pamięcią tylko do poprzednich kilku miesięcy , lecz pamiętajmy również o wcześniejszych wydarzeniach , np. na Białorusi .
Kładziemy dzisiaj nacisk na zachowanie dżentelmeńskiej zasady , która dotyczy przeznaczenia 1 / 3 środków w ramach polityki sąsiedztwa na politykę wschodnią .
Chodzi nam o bezpieczeństwo , a nie zbytek , którym chcemy się podzielić .
Jest to kwestia fundamentalnego bezpieczeństwa i przyszłości współpracy państw Unii z tymi państwami , które być może będą w przyszłości również członkami Unii .
( FR ) Pani Przewodnicząca ! Rewolucje w krajach arabskich dały ogromne powody do nadziei w tych krajach , a także poza ich granicami .
Świadczą one o tym , że demokracja i prawa człowieka mogą być wartościami powszechnymi .
Jednak obywatele tych krajów są nadal bardzo sceptyczni wobec Unii Europejskiej .
Mogę to zrozumieć w świetle historii i poparcia udzielanego dyktatorom .
Mogę to również zrozumieć , kiedy słyszę , że nie jesteśmy w stanie rozmawiać o demokratycznej pomocy , nie wiążąc jej automatycznie z podejściem gospodarczym ignorującym wybory dokonywane przez te kraje - a co gorsze , gdy widzę , jak niektóre rządy , w tym mój własny , nadal domagają się uzależnienia pomocy od podpisania umów o readmisji .
To dziwny sposób pojmowania mobilności .
Panie Komisarzu ! Zastanawiam się , czy nie powinniśmy wysłać silnego sygnału wobec Tunezji , apelując o moratorium na spłatę zadłużenia tego kraju aż do powołania demokratycznie wybranego rządu , co ma nastąpić w lipcu .
Proponuję również , byśmy pomogli im przeprowadzić audyt zadłużenia i umorzyć dług zaciągnięty niezgodnie z prawem na rzecz rodziny Ben Ali-Trabelsi kosztem Tunezyjczyków .
Panie Komisarzu , chciałbym usłyszeć szczegółową odpowiedź na moje pytanie .
( EL ) Pani Przewodnicząca ! Uważam , że komisarz Füle właściwie zajmuje się kwestią nadzoru nad europejską polityką sąsiedztwa , której zakres obejmuje 16 państw , w tym kraje newralgiczne dla Afryki i dla Rosji .
Europejska polityka sąsiedztwa została jednak poddana próbie w związku z niedawnymi wydarzeniami w świecie arabskim , które świadczą o niezadowoleniu obywateli z autokratycznych reżimów , a jednocześnie z niepowodzenia reform gospodarczych i społecznych realizowanych w tych krajach przy wsparciu Unii .
Autokratyczne reżimy w Libii , Tunezji , Egipcie i innych krajach funkcjonowały od lat ; współpracujemy z nimi .
Teraz nagle podejmujemy działania wymierzone w nie .
Dlatego musimy zrewidować strategię europejskiej polityki sąsiedztwa poprzez wspieranie demokracji i praw człowieka oraz kontrolę planowanego finansowania .
Głównym czynnikiem , który wymaga właściwej oceny jest to , że młodzi ludzie z tych krajów są bardziej wykształceni , a jednocześnie bezrobotni ; niestety 7 400 000 europejskich obywateli znajduje się dokładnie w tej samej sytuacji .
Pani Przewodnicząca ! Wydarzenia w sąsiedztwie południowym sprowokowały głośną krytykę wobec dotychczasowej unijnej polityki sąsiedztwa .
Powinniśmy oczywiście być krytyczni , ale jednocześnie sprawiedliwi .
Polityka sąsiedztwa znacznie przyczyniła się do rozwoju relacji z tymi krajami - i to nie tylko z tymi krajami , ale również z ich obywatelami , co będzie jednym z głównym zagadnień , jakie zostaną teraz dodane do przeglądu polityki sąsiedztwa .
Wydarzenia te są do pewnego stopnia wynikiem zaangażowania Unii Europejskiej w sprawy tych krajów .
Tak więc , w związku z tym , musimy przeprowadzić przegląd tej polityki i dostosować ją , ale nie powinniśmy tak po prostu krytykować dotychczasowych działań .
Sprawozdania PE stanowią znaczący wkład w przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa i mam nadzieję , że zostaną one uwzględnione przez Komisję .
Chciałbym przestrzec przed próbami przeciwstawiania Wschodu i Południa , nie tylko poprzez przekierowanie uwagi , ale również realokację środków i zasobów .
Musimy być w tym względzie bardzo ostrożni i uwzględnić to , że z jednej strony wyzwanie polega oczywiście na wspieraniu procesów demokratycznych w Egipcie i Tunezji , ale z drugiej - również na wspieraniu demokratyzacji , na przykład , Południa , i przyczynianiu się do pokojowego rozwiązania zamrożonych konfliktów i umacniania demokracji .
( FI ) Pani Przewodnicząca ! Bardzo ważne jest , byśmy oprócz omawiania polityki sąsiedztwa południowego , rozmawiali również o polityce sąsiedztwa wschodniego .
Istnieje bardzo wiele wewnętrznych problemów administracyjnych związanych z tą polityką i należy powierzyć administrowanie programami rosyjskimi Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Regionalnej .
Dzięki temu organy administrujące tymi programami byłyby w stanie dostosowywać je do regionalnej specyfiki i warunków .
Byłby to również sposób na zagwarantowanie ich ciągłości .
Musimy pamiętać , że zmiana ta sama w sobie nie wymagałaby żadnych szczególnych zmian podstawy prawnej programów , ani unijnego budżetu .
Byłaby to raczej kwestia wewnętrznych decyzji Komisji .
Obecnie mamy bardzo wiele problemów z tymi programami , w związku z czym powinniśmy wprowadzić do nich kilka zmian strukturalnych .
Byłby to wyraźny sygnał - i mam nadzieję , że Komisja również uczyni wszystko , co w jej mocy , żeby poprzeć tę decyzję .
( PL ) Pani Przewodnicząca ! Europejska polityka sąsiedztwa , a w jej ramach Partnerstwo Wschodnie , to jeden z kluczowych obszarów i wyzwań stojących przed Unią Europejską .
To ważne ramy polityczne dla zacieśnienia stosunków z krajami partnerskimi , z którymi powinniśmy dążyć do integracji gospodarczej i politycznej .
W przypadku Ukrainy proces ten powinien zakończyć się perspektywą pełnoprawnego członkostwa w Unii Europejskiej , oczywiście po spełnieniu kryteriów kopenhaskich , do czego niezbędne jest większe zaangażowanie polityczne władz w Kijowie .
Nie zapominajmy o Europejczykach na Białorusi , bliskiej nam cywilizacyjnie , ale zamkniętej przez reżim Łukaszenki .
Zróbmy wszystko , co w naszej mocy , aby Białorusini widzieli , że Europa o nich pamięta i wspiera ich demokratyczne wysiłki .
Realnym wyrazem tych starań byłoby obniżenie kosztów związanych z uzyskaniem wizy Schengen oraz ułatwienie kontaktów międzyludzkich między Białorusią i resztą Europy , wsparcie inicjatyw społecznościowych i obywatelskich na Białorusi .
Poprzez ułatwienie podróży i kontaktów pomiędzy Unią i Białorusią możemy znacznie skuteczniej podważyć reżim Łukaszenki , niż dziesiątkami oświadczeń czy rezolucji .
Na koniec chcę zaznaczyć , że w wielu krajach objętych polityką sąsiedztwa utrzymują się wciąż poważne problemy w obszarze poszanowania wolności wypowiedzi , zwłaszcza w mediach , wolności zrzeszania się i wolności zgromadzeń .
Musimy jako Parlament w wolnej Europie ...
( Przewodnicząca wyłączyła mówcy mikrofon )
( CS ) Pani Przewodnicząca ! Mam nadzieję , że nie ma wśród nas nikogo z Partnerstwa Wschodniego , ponieważ ten ktoś mógłby pomyśleć - sądząc po liczbie obecnych na sali - że nie jesteśmy zainteresowani Partnerstwem Wschodnim .
Również ja pragnę podkreślić znaczenie Partnerstwa Wschodniego , a tym samym debaty na jego temat .
Jest ono ważne , ponieważ obszar leżący za wschodnimi granicami UE oferuje niezastąpione możliwości biznesowe , jeżeli chodzi o utrzymanie konkurencyjności Unii w najbliższych dziesięcioleciach .
Obszar ten stanowi również ogromne źródło kultur , które odgrywa znaczącą rolę w kształtowaniu europejskich tradycji i bez którego niemożliwe jest zrozumienie europejskiej tożsamości .
Debata w sprawie Partnerstwa Wschodniego jest również konieczna z uwagi na to , że nie jest całkiem jasne , czy wszyscy przywiązujemy tę samą wagę do tego projektu .
Wszystkie inicjatywy dwustronne związane z Partnerstwem Wschodnim - w zakresie demokracji , stabilności , integracji gospodarczej , bezpieczeństwa energetycznego i kontaktów międzyludzkich - są bez wątpienia przydatne , zarówno dla UE , jak i dla sześciu ościennych krajów .
Zamieszanie wywołują oświadczenia niektórych polityków , którzy mówią o synergii Morza Czarnego , czy też o demokratycznej strefie buforowej .
Wówczas Partnerstwo Wschodnie przestaje być instrumentem ...
( SK ) Pani Przewodnicząca ! Wiarygodność Unii Europejskiej jako globalnego gracza politycznego zależy między innymi od jej zdolności promowania rozwoju i reform na rzecz stabilizacji sytuacji w krajach sąsiedzkich .
Współpraca UE z krajami Partnerstwa Wschodniego stwarza tym krajom możliwość osiągnięcia postępów politycznych w kierunku wartości wolności i demokracji .
Jednak w związku z różnicami pod względem rozwoju poszczególnych krajów , UE musi stosować zróżnicowane podejścia i zapewniać większą pomoc oraz unijne środki tym spośród swoich wschodnich partnerów , którzy są gotowi pójść dalej i szybciej w realizacji swoich zobowiązań .
Moglibyśmy uczynić więcej , by zachęcać w szczególności Ukrainę i Mołdawię , aby dokonały większych postępów w negocjacjach i postarały się osiągnąć porozumienie co do kompleksowej strefy wolnego handlu .
Moim zdaniem powinniśmy również kontynuować negocjacje z Armenią , Azerbejdżanem i Gruzją .
Białoruś będzie musiała znaleźć formę komunikacji stosowną do sytuacji politycznej .
Mieszkańcy tego kraju nie mogą jednak stać się zakładnikami swoich przedstawicieli politycznych , którzy zdecydowali się na budowanie własnej wersji demokracji .
( NL ) Pani Przewodnicząca ! Dziś kładziemy ważny fundament pod rozwój Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa ( ENPI ) .
Pragnę podkreślić tylko jedną kwestię w tym zakresie - kwestię szczególną dla komisarza ds. programów dotyczących granic zewnętrznych , programów transgranicznych .
Mamy 15 programów , na które przeznaczono budżet w wysokości 1,1 miliarda euro .
Jednak zewsząd słyszymy , że ich realizacja nie przebiega prawidłowo .
Rozwój jest powolny .
Elastyczność jest ograniczona - i z tego co dziś usłyszałem , polska prezydencja ma się tym problemem zająć .
Polacy chcą faktycznie ruszyć naprzód i przekonać się , czy konieczne są jakieś zmiany , by przywrócić spójność tych programów z celem 3 , podejściem INTERREG , które są nam znane od lat .
Moje pytanie do Pana Komisarza brzmi : co zamierza Pan zrobić z tym problemem ?
Przecież zgodnie z rozporządzeniem w sprawie Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa , miał Pan przeprowadzić ocenę już w zeszłym roku .
Jakoś nie widziałem dokumentów z tej oceny .
W jaki sposób zamierza Pan uwzględnić tę ocenę w pańskich publikacjach przewidzianych na maj i czy zamierza Pan może zorganizować posiedzenie , wspólnie z Parlamentem , na które moglibyśmy zaprosić samych zainteresowanych i wysłuchać , jakie są ich doświadczenia ?
Mam wrażenie , że niektóre rzeczy trzeba faktycznie zmodyfikować .
( IT ) Pani Przewodnicząca , Szanowni Państwo ! Poprzez ten przegląd unijnej polityki sąsiedztwa wyruszamy w nową podróż , która szybko się nie zakończy .
Wydarzenia w regionie Morza Śródziemnego sygnalizują proces głębokich zmian i przyniosą trwałe konsekwencje , nie tylko dla krajów regionu , ale również dla Europy .
Musimy zdawać sobie sprawę , że przejście do pełnej demokracji nie będzie łatwe i że transformacjom tym towarzyszy wiele zagrożeń i niepewności .
W związku z tym jest wiele rzeczy , które musimy uczynić , a te wymagają czasu .
Europejska odpowiedź musi opierać się na strategii bazującej na działaniach doraźnych i długofalowych .
Musimy ułatwić dostęp do europejskich rynków i umożliwić zwiększenie mobilności .
Powinniśmy zorganizować konferencję , by zbadać możliwość umorzenia lub renegocjowania zadłużenia krajów , które wybrały drogę ku demokracji ; musimy udostępnić wystarczające środki finansowe i zapewnić wsparcie dla procesu demokratycznego poprzez wzmocnienie instytucji parlamentarnych i partii politycznych , zapewniając pełną partycypację wszystkich obywateli .
To wszystko powinno nastąpić się w ramach odnowionego dialogu eurośródziemnomorskiego .
Stawką jest strategiczna , polityczna przyszłość Europy .
Uważam , że Europa musi zrozumieć , że choć powinniśmy działać na wschodzie i południu , to teraz szczególnym priorytetem jest południe .
Polityka w tym regionie wymaga radykalnej zmiany ; musimy wreszcie otworzyć nowy rozdział .
( PL ) Wymiar polityki wschodniej Unii Europejskiej to jeden z najważniejszych kierunków jej rozwoju w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa .
Swoim zasięgiem obejmuje ona takie państwa jak Ukraina , Białoruś , Mołdawia , Gruzja , Azerbejdżan , Armenia .
Unia ma w tych państwach żywotne interesy ekonomiczne i gospodarcze , o czym należy pamiętać , ale przede wszystkim należy położyć nacisk na kwestie energetyczne .
Przez część tych państw mogą przebiegać alternatywne szlaki energetyczne dla rosyjskich rurociągów takich jak Sarmacja czy gazociąg Nabucco .
Dla pogłębienia współpracy między wspomnianymi państwami a Unią Europejską warto liberalizować strefę handlową UE , co pozwoliłoby na zwiększenie obrotów oraz zbliżenie tych państw do Unii Europejskiej , która jest zresztą już dziś dla tych państw największym partnerem gospodarczym .
Docelowo oczywiście powinniśmy myśleć o strefie wolnego handlu , co wiązałoby nas oczywiście w szczególny sposób .
Nie można wreszcie zapominać o złagodzeniu obowiązków wizowych , wymianie osób , o dofinansowywaniu wymiany młodzieży z krajów objętych Partnerstwem Wschodnim z młodzieżą z UE .
( PL ) Pani Przewodnicząca , Panie Komisarzu ! Wszyscy marzymy o tym , aby polityka Unii Europejskiej była skuteczna , a aby była skuteczna musi być spójna i konsekwentna zarówno pod względem wymiaru wschodniego polityki sąsiedztwa , jak i jej wymiaru południowego .
Jeżeli chodzi o wymiar wschodni chciałbym szczególną uwagę zwrócić na tzw. zamrożone konflikty , na sytuację w Mołdowie , w szczególności na region Transnistrii , na sytuację w Górnym Karabachu i chciałbym powiedzieć parę słów - szczególnie , że jestem sprawozdawcą Parlamentu Europejskiego ds. Gruzji - o sytuacji w oderwanych od Gruzji regionach Abchazji i Osetii Południowej .
Dzisiaj jest potrzebna spójna polityka Unii Europejskiej w tym zakresie .
Spójna polityka Unii musi oznaczać wspólną i spójną , jednakową politykę zarówno instytucji europejskich , w tym pani Wysokiej Przedstawiciel w szczególności i innych członków Komisji Europejskiej , jak również państw członkowskich .
Dzisiaj musimy jednym głosem mówić do przywódców Rosji , że nie wypełniają swoich zobowiązań z 2008 r. i na przykład misja obserwacyjna Unii Europejskiej powinna jak najszybciej uzyskać dostęp do regionów Abchazji i Osetii Południowej .
( PT ) Pani Przewodnicząca ! Powstania narodowe w Afryce Północnej ujawniają błędy europejskiej polityki i dyplomacji , w ramach których wyznawano realpolitik , popierano dyktatorów i deprecjonowano aspiracje w zakresie wolności , sprawiedliwości i zapewnienia równych szans wszystkim ludziom .
W wyniku tego UE zredefiniowała swoje priorytety w zakresie europejskiej polityki sąsiedztwa ( ENP ) wobec południa .
Zgadzam się z nowym kierunkiem , czyli z tzw. " 3 m ” : " money , market access and mobility ” ( pieniądze , dostęp do rynku i mobilność ) .
Czynię to jednak , oczekując , że wsparcie , które ofiarujemy naszym sąsiadom będzie uzależnione od okazania woli politycznej i konkretnych postępów w procesie demokratyzacji .
Nie ma demokracji bez partii politycznych .
A zatem priorytetem powinno stać się wspieranie szkoleń demokratycznych sił politycznych w zakresie finansowania i organizacji , ponieważ zapewni to upodmiotowienie młodych ludzi i kobiet , którzy dzielnie rozpoczęli Arabską Wiosnę .
W społeczeństwach , które są nadal zdominowane religijnym spojrzeniem rządzących i w których sprawowane są patriarchalne rządy , podstawą każdej prawdziwej przemiany demokratycznej będzie partycypacja kobiet i poszanowanie praw człowieka .
Musi to być podstawowy kierunek unijnego poparcia politycznego dla krajów leżących u południowych wybrzeży Morza Śródziemnego .
Wreszcie UE powinna również propagować uczestniczenie w dialogu politycznym wszystkich wyłaniających się graczy , w tym stron , których program powiązany jest z religią , np. organizacji związanych z Bractwem Muzułmańskim , które nie powinny być izolowane , ale raczej zachęcane do udziału w demokratycznych procesach .
( PL ) - Aby omawiana polityka przyniosła oczekiwany pozytywny skutek potrzebne są pieniądze .
Należy więc dotrzymać dżentelmeńskiej umowy podziału 1 / 3 do 2 / 3 .
Jest to potrzebne dla prowadzenia skutecznej polityki .
Po drugie , potrzebna jest jasna diagnoza sytuacji .
Dlatego porównywanie Białorusi , w której panuje czysty , klarowny i można by powiedzieć kliniczny przykład reżimu , z Ukrainą , która boryka się z problemami demokratyzacji , nie może mieć miejsca .
Po trzecie , taka polityka daje perspektywę członkostwa państwom , które do niego dążą .
Jasna perspektywa członkostwa jest elementem samospełniającej się przepowiedni i jeśli społeczeństwa i rządzący tych krajów będą mieć poczucie , że pełne członkostwo w UE jest celem osiągalnym , to na pewno będzie ono bardziej prawdopodobne .
( ES ) Pani Przewodnicząca , Panie Komisarzu ! Żałuję , że Rada nie uczestniczy w dzisiejszej debacie .
Co się tyczy sąsiedztwa wschodniego , pragnę poruszyć trzy kwestie .
Po pierwsze , Unia Europejska musi wspierać i ułatwiać procesy demokratycznych przemian .
W przeszłości władze krajów sąsiadujących z Unią usprawiedliwiały swoją bezczynność obawami o stabilność .
Po drugie , pragnąłbym dobrobytu gospodarczego dla naszych południowych sąsiadów ; wymaga to ogromnych reform , inwestycji i pomocy finansowo-gospodarczej , a także handlu , nie tylko Południa z Północą , ale również Południa z Południem , który obecnie prawie wcale nie istnieje .
Niepokoi mnie linia , jaką przyjmuje Komisja i wysoka przedstawiciel , pani Ashton : w artykule opublikowanym w dzienniku " New York Times ” 18 marca 2011 r. wydaje się ona doradzać tym krajom , by wyspecjalizowały się w eksporcie produktów rolnych na europejskie rynki .
Nie zgadzam się z tym .
Komisarz Füle dobrze zdaje sobie z tego sprawę , mimo że potrząsa głową .
Kraje te potrzebują zdywersyfikowanej gospodarki i rolnictwa .
Powtarzam : dywersyfikacji .
Ponadto muszą one zatroszczyć się o własne potrzeby żywnościowe , a nie ograniczać się do eksportu kilku towarów , które dodatkowo będą budziły niepokój u europejskich rolników .
A zatem potrzebujemy tu zdrowego rozsądku i ostrożności .
Ponadto musimy ożywić Unię dla Śródziemnomorza i jej projekty , co pomoże w modernizacji gospodarczej krajów Morza Śródziemnego .
Niestety Unia dla Śródziemnomorza nadal tkwi w martwym punkcie , brakuje sekretarza generalnego . Nie może być ona ponadto zakładnikiem braku postępów w relacjach między Izraelem a Palestyną .
Panie i Panowie ! Przed nami ogromne wyzwanie .
Pani Przewodnicząca ! Partnerstwo Wschodnie UE może okazać się najlepszym egzaminem dla unijnej polityki zagranicznej .
Unia musi szanować własne ramy prawne , a przede wszystkim unijną strategię bezpieczeństwa , w której podkreślono " potrzebę posiadania na granicach wielu dobrze zarządzanych państw ” .
Powinna ona również realizować to na podstawie własnej kompleksowej strategii , która umożliwi pozytywne zmiany .
Najtrudniejszą przeszkodą w sformalizowaniu europejskiej polityki sąsiedztwa na wschodzie pozostają jednak niezażegnane konflikty w Naddniestrzu i w Kaukazie Południowym , które są pierwotną przyczyną niestabilności w regionie i problemów polityczno-gospodarczych .
Wystarczy wspomnieć o dzisiejszym zamachu bombowym w Naddniestrzu , który poważnie uszkodził gazociąg .
UE musi pilnie poprzeć działania na rzecz rozwiązania konfliktu , w tym poprzez bezpośrednią mediację , budowanie zaufania i pomoc humanitarną na rzecz milionów przesiedleńców i uchodźców .
Dlatego też UE musi zapewnić , by znaczącemu wsparciu finansowo-technicznemu w regionie towarzyszyły wzmocniona obecność polityczna i dobrze określone warunki uzyskania pomocy .
( PL ) Pani Przewodnicząca , Panie Komisarzu ! Chciałbym rozpocząć od gratulacji dla autorów obu sprawozdań , w szczególności dla autora sprawozdania poświęconego wschodniemu wymiarowi polityki sąsiedztwa Marka Siwca .
Nie są to tylko gratulacje kurtuazyjne .
One wynikają z mojego szczerego przekonania , że wreszcie mamy sprawozdania , które wskazują na to , iż europejska polityka sąsiedztwa powinna być w dużo większym stopniu oparta o wartości , które dla nas są najważniejsze : poszanowanie praw człowieka , wolność mediów , demokratyczne rządy .
Powtórzę to , co mówiłem tutaj na tej sali w poniedziałek : lekcja z wydarzeń w Afryce Północnej i Azji Mniejszej dowodzi , że ludzie tam żyjący , zwłaszcza młodzi , nie tylko domagają się więcej chleba , ale domagają się również więcej wolności i poszanowania ich obywatelskich , ludzkich praw .
To samo dotyczy naszych sąsiadów na wschodzie , a w szczególności kraju , który jest bezpośrednim sąsiadem Unii Europejskiej - Białorusi .
Chciałbym powiedzieć Państwu o skandalicznych wydarzeniach , które miały miejsce tego wieczoru w Grodnie , na Białorusi , gdzie jeden z dziennikarzy - Andrzej Poczobut - który jest oskarżony o szkalowanie prezydenta w artykułach pisanych do prasy międzynarodowej , w związku ze swoją działalnością dziennikarską , został właśnie zatrzymany przez KGB , żeby mu uniemożliwić rozmowę z nami , posłami do PE , jutro podczas posiedzenia delegacji białoruskiej .
To są skandaliczne praktyki .
Europejska polityka sąsiedztwa powinna pomóc nam zapobiegać tego typu sytuacjom , jakie miały miejsce w przypadku Andrzeja Poczobuta dzisiaj popołudniu .
( SV ) Pani Przewodnicząca ! Jestem wdzięczny , że Komisja zdecydowała się przedstawić przegląd południowego wymiaru europejskiej polityki sąsiedztwa .
Przegląd ten jest z pewnością potrzebny .
Musimy przyznać , że Europa raczej traktowała dyktatury z pobłażaniem , zamiast stawiać im twarde żądania demokracji .
Kosztowało nas to nadwątlenie zaufania do Europy .
Potrzebujemy zatem nowej polityki - polityki , która pomoże odbudować te kraje po dziesięcioleciach kiepskich rządów .
Europa może uczynić wiele w tym zakresie , przede wszystkim jako najważniejszy partner handlowy tego regionu .
Najprawdopodobniej najlepszym podejściem byłoby inwestowanie w odbudowę i handel , by odzyskać utracone przez nas zaufanie .
Dlatego cieszę się , że Komisja wspomina w tym komunikacie o wymiarze handlowym - że powinniśmy zapewnić zwiększony dostęp do rynku naszym północnoafrykańskim sąsiadom , by pomóc im wykorzystać handel do poprawy dobrobytu .
Jednak obecnie to bariery celne , szczególnie w sektorze rolnictwa , są jedną z głównych przeszkód dla rozwoju .
Weźmy choćby ceny minimalne produktów rolnych , które oznaczają , że im wydajniej produkuje się warzywa i owoce , tym wyższe cła się od nich pobiera .
To stoi na przeszkodzie rozwojowi i dobrobytowi .
Dlatego pierwszym krokiem , jaki mogłaby uczynić Komisja , jest moim zdaniem zapewnienie tym spośród krajów Afryki Północnej , które podążają drogą demokratyzacji , dostępu do wolnego rynku .
Zrobiliśmy to dla Bałkanów Zachodnich w następstwie wojny w Byłej Jugosławii , dlaczego więc nie mielibyśmy zrobić tego i tu ?
Budujemy dobrobyt Europy na wolnym handlu w Europie , dlaczego więc nie mielibyśmy pomóc naszym północnoafrykańskim sąsiadom w budowaniu ich dobrobytu w oparciu o wolny handel z nami ?
( EL ) Pani Przewodnicząca ! Europejska polityka sąsiedztwa jest bez wątpienia skuteczną polityką .
Musimy jednak sprawić , by stała się ona bardziej dynamiczna i efektywniejsza .
Niekorzystna sytuacja gospodarcza , z jaką mamy do czynienia obecnie , nie powinna być wykorzystywana jako alibi czy pretekst do zaniechania jej dalszego wzmacniania .
Dotyczy to w szczególności wymiaru południowego .
Potrzeba tego pilnie w związku z niedawnymi dramatycznymi wydarzeniami , niedawnymi dramatycznymi wypadkami , które miały miejsce w Afryce Północnej .
Te społeczeństwa potrzebują naszego wsparcia ; potrzebują naszego zasadniczego , ale dyskretnego wsparcia - i podkreślam słowo " dyskretny ” z oczywistych względów historycznych i politycznych .
Musimy wspierać społeczeństwo obywatelskie w tych krajach , jego demokratyczne funkcjonowanie i zapotrzebowanie na większą wolność .
Ponadto nie wolno nam zapominać , że Morze Śródziemne zamienia się w imigracyjną bombę zegarową ; to kolejny powód , byśmy wspierali stabilność , demokrację i wzrost tych krajów poprzez politykę sąsiedztwa .
Pani Przewodnicząca ! Pragnę pogratulować Panu Komisarzowi komunikatu w sprawie partnerstwa , w którym przyjęto podejście szybkie i dalekowzroczne .
Jesteśmy świadkami przekształcania polityki sąsiedztwa , a Komisja jest strażnikiem podejścia całościowego .
Uważam , że przeciwstawianie sąsiedztwa południowego wschodniemu i vice versa jest zgubne .
Dokonujemy przeprojektowania , i choć z Południa napływają dobre wieści , znaczenie tego przeprojektowania i przekształcenia wykracza poza ten region .
Obejmuje ono Wschód .
Powinniśmy przejść od polityki powiązanej z rządem , czy też ukierunkowanej na rząd , ku polityce zorientowanej na społeczeństwo , a także od krótkowzrocznej polityki skupionej na interesach gospodarczych ku polityce praw człowieka i zorientowanej na demokrację .
W naszej polityce powinniśmy być bardziej wspaniałomyślni wobec społeczeństw i o wiele bardziej wymagający i surowi wobec rządów .
Ponadto nie powinniśmy mylić status quo ze stabilnością .
Powinniśmy przyjąć swoiste podejście przejściowe .
Budowanie nowego paradygmatu polityki sąsiedztwa niesie ze sobą konieczność ukierunkowania polityki wschodniej w tę samą stronę .
Powinniśmy poświęcać taką samą uwagę Południu , jak i Wschodowi .
Finansowanie musi mieć charakter symetryczny , ponieważ istnieje fałszywy dylemat dotyczący finansowania obydwu kierunków , a ponadto finansowanie musi być inteligentne .
W tym zakresie istnieje strukturalne niedofinansowanie .
Każdego roku płacimy krajom objętym polityką sąsiedztwa 20 % tego , co płacimy reszcie świata .
Wiem , jak trudno jest dziś rozmawiać o finansowaniu .
Jednakże polityka ta musi ulec przeformułowaniu , a to wymaga dodatkowych środków .
Pani Przewodnicząca ! Obecnie istotne jest uważne zastanowienie się i znalezienie odpowiedniej równowagi pomiędzy obydwoma czynnikami europejskiej polityki sąsiedztwa .
Europejska polityka sąsiedztwa powinna stać się bardziej elastyczna , proaktywna i zoptymalizowana .
Jeżeli chcemy stworzyć obszar stabilności , wspólnych wartości i postępu dookoła Europy , to po pierwsze , nie powinniśmy się już dłużej ograniczać do z góry ustalanych kwot .
Pomoc finansowa powinna być wyważona względem politycznego zaangażowania i woli przyswojenia unijnych wartości , wolności i standardów .
Powinna być zorientowana na wyniki i powiązana z celami oraz jasnymi kryteriami dotyczącymi demokratyzacji i postępu w zakresie reform .
Po drugie , powinniśmy rozważyć stworzenie w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa narzędzia szybkiego reagowania , które umożliwiłoby natychmiastowe i elastyczne reagowanie na zmiany polityczne w krajach partnerskich , takie jak niedawne przemiany w sąsiedztwie południowym .
Po trzecie , ważna jest również atrakcyjność unijnej pomocy .
Dodatkową zachętę będą stanowiły uproszczenie procedur alokowania unijnych środków i aktywne dzielenie się wiedzą fachową przez państwa członkowskie na wczesnym etapie programowania .
- ( RO ) Pani Przewodnicząca ! Pochodzę z Galaţi , rumuńskiego miasta leżącego na granicy między Unią Europejską a Republiką Mołdowy i Ukrainą .
Dlatego odniosę się szczególnie do przeglądu wschodniego wymiaru europejskiej polityki sąsiedztwa .
Muszę podkreślić jego znaczenie zarówno dla realizacji europejskiej strategii na rzecz regionu naddunajskiego , jak i dla bezpieczeństwa energetycznego UE .
Wzywam Komisję i państwa członkowskie do opracowania kompleksowej unijnej strategii na rzecz Morza Czarnego i zapewnienia wystarczających zasobów finansowych i ludzkich potrzebnych do jej skutecznej realizacji .
Z zadowoleniem przyjmuję przystąpienie Ukrainy i Republiki Mołdowy do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej , co znacząco przyczyni się do osiągnięcia unijnych celów w zakresie bezpieczeństwa energetycznego i poprawy bezpieczeństwa tych krajów .
Jeżeli chodzi o priorytetowe projekty energetyczne UE , pragnę podkreślić znaczenie południowego korytarza gazowego .
Sądzę , że gazociąg Nabucco , wraz z gazociągiem transadriatyckim , ropociągiem paneuropejskim , połączeniem międzysystemowym między Turcją , Grecją a Włochami lub ...
Pani Przewodnicząca ! Popieram europejską politykę sąsiedztwa jako ważne polityczne ramy wzmacniania demokracji zarówno w wymiarze wschodnim , jak i południowym , ale teraz poprosiłam o głos po to , by zadać nam wszystkim następujące pytanie : czy Unia Europejska ma rzeczywiście prawo wskazywać państwom trzecim drogę do prawdziwej demokracji ?
W obydwu projektach rezolucji wspomniano takie wartości europejskiej polityki sąsiedztwa , jak demokracja , praworządność , a także poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności , w tym wolności mediów , niezależności sądownictwa i walki z korupcją .
Czy sama Unia Europejska zachowuje się przykładnie we wszystkich tych obszarach , zważywszy , dajmy na to , na sytuację mediów we Włoszech i na Węgrzech , ogromną rzeszę bezpaństwowców w Łotwie i Estonii oraz podejrzenia korupcyjne w naszym Parlamencie ?
Gorąco liczę , że utrzymamy ...
Pani Przewodnicząca ! Kluczowym słowem jest tu " sąsiedztwo ” .
Nawet w życiu prywatnym posiadanie dobrych sąsiadów jest dla każdego z nas ogromnym atutem .
Dobry sąsiad jest osobą przyjacielską , nie wtrąca się niepotrzebnie w cudze sprawy , ale jest skłonny wyciągnąć przyjazną dłoń , gdy sąsiad jest w potrzebie .
Taką właśnie politykę powinna uprawiać Unia Europejska .
Jest to dość łatwe , gdy kraje sąsiedzkie są jednakowo przyjacielskie , stabilne i demokratyczne .
Jeżeli nie są , wówczas problem jest większy .
Propozycja nawiązania przez nas ściślejszych kontaktów ze społeczeństwem obywatelskim , szczególnie w tych krajach , jest propozycją dobrą .
Mój kolega , pan poseł van Nistelrooij , zauważył , że wydajemy 1,1 miliarda euro na działania przygraniczne i że potrzebujemy spójniejszego podejścia .
Zgadzam się z tym ostatnim .
Dobrym pomysłem jest również pomysł organizowania regularnych posiedzeń , szczególnie z przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego z niedemokratycznych reżimów , tak by mogli oni wysłuchać , co mamy do powiedzenia , i tak byśmy my mogli wysłuchać ich bezpośrednio .
( FR ) Pani Przewodnicząca ! Panie Komisarzu , w swoim opisie perspektyw dla europejskiej polityki sąsiedztwa w krajach leżących u południowych wybrzeży Morza Śródziemnego odniósł się Pan do potencjalnych katalizatorów .
Jednakże zapomniał Pan wspomnieć o jednej grupie , której sama jestem członkiem .
W Europie tacy ludzie jak ja - imigranci i ich dzieci - pochodzący z regionu , który niegdyś był skolonizowany w Europie , są nadal piętnowani .
A mimo to jesteśmy , i moglibyśmy stać się , zasobami ludzkimi : wpływowymi mediatorami między północą a południem w tym przełomowym czasie .
Panie Komisarzu ! Jakie jest pańskie zdanie na ten temat ?
Czy weźmie Pan to pod uwagę ?
( LT ) Pani Przewodniczący ! Przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa jest jednym z naszych najważniejszych zadań .
Wydarzenia w Egipcie , Tunezji , Libii , Jemenie , Bahrajnie i w innych krajach bezlitośnie łamią wiele stereotypów , według których myślimy : że mieszkańcy Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej nie dbają o prawa człowieka i że są przyzwyczajeni do życia w dyktatorskich reżimach .
Rewolucja w świecie arabskim pokazała , że ten sposób myślenia jest błędny .
Kilka tygodni temu odwiedziłam Egipt , w dniu , w którym odbywało się tam referendum w sprawie zmian konstytucji .
Wszyscy ludzie , z którymi się spotkaliśmy , mówili o wolności , sprawiedliwości i demokracji .
Większość podkreślała , że potrzebują oni różnego rodzaju wsparcia od Unii Europejskiej .
Potrzebne jest wsparcie na rzecz wzmocnienia społeczeństwa obywatelskiego , tworzenia partii politycznych i obrony praw człowieka , tak by przyszłe wybory parlamentarne i prezydenckie były demokratyczne , wolne i sprawiedliwe .
Zachodzące tam demokratyczne procesy są bardzo wątłe i kruche , i musimy wspierać je w odpowiednim czasie .
komisarz - Pani Przewodnicząca ! Cieszy mnie jedna bardzo ważna rzecz , a mianowicie to , że my , Komisja i Parlament , zbliżamy się do przeglądu naszej polityki sąsiedztwa równolegle .
Nie jest to sytuacja , jak w przypadku wielu innych polityk , że przychodzimy tu z produktem , który jest już gotowy , a potem rozmawiamy o nim .
Rozpoczęliśmy ten proces jakiś czas temu i dzięki interakcjom udało nam się już wcielić wiele dobrych pomysłów Parlamentu w życie i wyjaśnić wiele naszych pomysłów .
Długa lista mówców , którzy przedstawili szereg cennych propozycji i zadali dobre pytania , to dowód na to , że podejście to było słuszne .
W Traktacie z Lizbony , który również został uzgodniony i przegłosowany w tej sali , wysoko ustawiliśmy poprzeczkę .
Uzgodniliśmy , że uczynimy z Unii Europejskiej światowego gracza .
Catherine Ashton , wiceprzewodnicząca Komisji i wysoka przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa , a także ja sam sądzimy , że z pewnością nie udałoby się nam spełnić tego oczekiwania bez , po pierwsze , odegrania prawdziwie konstruktywnej roli w naszym sąsiedztwie , a po drugie bez zajęcia się wyzwaniami naszego sąsiedztwa , w tym związanymi z tym przedłużającym się konfliktem .
To właśnie przez wzgląd na to rozpoczęliśmy w czerwcu zeszłego roku proces przeglądu .
Wówczas naszą ambicją było , przede wszystkim , oddanie się refleksji nad nowymi instrumentami wprowadzonymi Traktatem z Lizbony .
Nastąpiły ogromne zmiany w zakresie działań zewnętrznych w związku z zastąpieniem sześciomiesięcznej prezydencji i jej priorytetów pod względem stosunków zewnętrznych konsekwentną i spójną polityką , której gwarantem jest osoba pełniąca podwójną rolę , łącząc w sobie wspólnotowy instrument , czyli WPZiB , i uzyskując po raz pierwszy uprawnienia w zakresie służby działań zewnętrznych .
Podniesiono również rangę ambasad , tak by reprezentowały nie tylko Komisję , ale również Unię Europejską .
To decyzje o ogromnym znaczeniu .
Wiem , że jest wiele wyzwań , pytań , a nawet krytyki z różnych stron , ale jestem pewien , że zmiany te zaowocują spójniejszą unijną polityką w zakresie działań zewnętrznych .
Zależało nam na tym , by znalazło to odzwierciedlenie w naszej polityce sąsiedztwa .
Zależało nam również na uczynieniu jednej , w naszym odczuciu brakującej , rzeczy .
Przyglądając się polityce sąsiedztwa , odnieśliśmy wrażenie , że kraje , których ona dotyczy , są wykluczone z jej kształtowania .
Niektórzy z naszych partnerów twierdzili , że polityka sąsiedztwa została im narzucona i że tak naprawdę nigdy się z nimi nie konsultowano .
Tak więc uważają oni , że ich poglądy nie były uwzględniane i że funkcjonował jeden szablon , który stosowano w odniesieniu do wszystkich , nie biorąc pod uwagę specyfiki .
Ale nadeszła arabska rewolucja .
Stała się ona lustrem - moim zdaniem bardzo potrzebnym - w którym dopatrzyliśmy się ważnych pytań , jak pytanie o to , jak bardzo gotowi jesteśmy wesprzeć aspiracje nowo powstających demokracji , jak daleko jesteśmy w stanie pójść , by poradzić sobie z takimi sytuacjami jak ta , z którą mamy do czynienia w Libii , i jak długo jeszcze powinniśmy iść na kompromisy z różnymi krajami , a także utożsamiać stabilność z autokracją , akceptując fakt , że nasze interesy nie zawsze idą w parze z naszymi wartościami .
Nasz komunikat z 8 marca był próbą odpowiedzenia na niektóre z tych pytań - będę z Państwem szczery , tych prostych pytań - ponieważ rzeczywiście odpowiedzieliśmy tylko na pytania dotyczące nowo powstających demokracji .
Trudniejsze pytania pozostawiliśmy na czas strategicznego przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa .
Wiele z nich nadal pozostaje bez odpowiedzi .
W komunikacie z 8 marca określiliśmy trzy podstawowe filary , które , jak się Państwo przekonają , znajdą się również w przeglądzie strategicznym .
Pierwszy filar wspiera przemiany demokratyczne i budowanie instytucji w naszych państwach sąsiedzkich .
W ramach drugiego filaru skupiamy się na relacjach ze społeczeństwami i wspieraniu społeczeństwa obywatelskiego .
Trzeci filar wspiera integrujący i zrównoważony rozwój wśród naszych sąsiadów .
Wiele krajów Południa przechodzi przemiany - przemiany , które nie ograniczają się do tych krajów , ale obejmują swym zasięgiem cały region .
Przemiany te zmieniają przy okazji nas samych i nasz sposób reagowania na sytuację - teraz będziemy reagowali proaktywnie i uwzględnimy nowe zjawiska w naszym sąsiedztwie .
Będzie to miało następstwa na Wschodzie , a w ramach naszego wspólnego myślenia z naszymi wschodnimi partnerami toczy się proces wyciągania nauki z dotychczasowych doświadczeń .
Refleksja dotycząca Wschodu nie odbywa się kosztem Południa , a wydarzenia na Południu oraz nasze obecne interesy i skupianie się na tym regionie nie rzutują na nasze interesy na Wschodzie .
Nowy proces przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa wzmocni potrzebę wyważonego podejścia do naszego sąsiedztwa , niezależnie od tego , czy chodzi o sąsiedztwo wschodnie , czy południowe .
Istnieje nowa energia , by zastąpić często preferowaną w naszym sąsiedztwie realpolitik ambitną i o wiele bardziej proaktywną polityką opartą na naszych wartościach .
Istnieje również dążenie do wyjaśnienia tego , co chcemy osiągnąć za pomocą instrumentów polityki sąsiedztwa .
Kilka lat temu mówiliśmy o obszarze pokoju , stabilności i dobrobytu .
To ważna koncepcja , która nadal się liczy , jednak partnerzy chcą więcej .
Na Wschodzie niektórzy z nich jasno mówią o europejskich aspiracjach .
Partnerzy na Południu chcą bardziej zinstytucjonalizowanych ram integracji gospodarczej .
Czy mamy cofać się przed dzieleniem się naszymi refleksjami w tych kwestiach ?
Myślę , że musimy stawiać sprawę jasno , że Partnerstwo Wschodnie nie jest sposobem na zapobieganie członkostwu krajów Wschodu w UE , ale sposobem na budowanie w nich Unii Europejskiej .
Myślę , że możemy przedstawić ofertę najbardziej zaawansowanym krajom Południa - coś na kształt ram , których częścią mogłyby się stać , nie ram podejmowania decyzji , ale kształtowania decyzji .
Niech się Państwo nie spodziewają bardzo technicznego kaftana bezpieczeństwa dla naszych relacji dwustronnych z naszymi sąsiadami .
Mogą Państwo oczekiwać kilku , ale bardzo jasnych i ważnych kryteriów .
Mogą Państwo oczekiwać , w wyniku przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa , elastycznej i indywidualnie dostosowanej struktury oraz dobrze funkcjonującej interakcji między kierownictwem politycznym , z jednej strony , a naszymi programami i pomocą techniczną i finansową , z drugiej strony .
To nie będzie łatwy proces .
Żadna zmiana nie jest łatwa , ale w porównaniu z poprzednim procesem będzie to proces bieżący , gdzie zdolność do weryfikacji , czy też - jeśli Państwo wolą - zdolność do uzyskiwania informacji zwrotnych , albo konfrontowania planów z rzeczywistością , będzie ważną cechą charakteryzującą ten przegląd EPS .
Wielu z Państwa wspomniało o pieniądzach .
Im większe nasze ambicje , tym więcej zasobów będzie nam potrzeba .
Logika jest tu bardzo jasna .
Ale czy chodzi tylko o pieniądze ?
Ależ nie .
Chodzi też o naszą kreatywność , naszą spójność , poważne traktowanie interesów naszych partnerów i ambicje , dotyczące otwarcia naszego rynku handlowego i zajęcia się kwestią mobilności .
W jaśminowej rewolucji w znacznym stopniu chodziło o godność i równość .
A zatem uczyńmy te dwie kwestie - godność i równość - naczelnymi zasadami naszej polityki .
Parlament ma w tym względzie bardzo ważną rolę do odegrania .
Otrzymałam dwa projekty rezolucji złożonych w trybie art. 110 ust. 2 Regulaminu .
Głosowanie odbędzie się w czwartek , 7 kwietnia .
na piśmie - Wszystkie europejskie kraje wypełniające kryteria akcesyjne UE powinny mieć perspektywę członkostwa w UE .
W ramach wymiaru wschodniego europejskiej polityki sąsiedztwa należy wysoko cenić tę zasadę , i należy sprawić , by nasi sąsiedzi z Europy Wschodniej dostrzegali realną perspektywę przyszłego członkostwa .
Najsilniejszą zachętą dla reform demokratycznych i politycznych oraz stworzenia społeczeństwa obywatelskiego jest - i nadal będzie - perspektywa przystąpienia do UE .
Choć przyszli kandydaci powinni w pełni odrobić swoje zadanie , UE musi dowieść ponad wszelką wątpliwość , że nasze zaangażowanie na rzecz rozszerzenia jest aktualne i wiarygodne .
Aby wzmocnić tę wiarygodność i rozwiać wszelkie wątpliwości co do podwójnych standardów , UE powinna całkowicie jasno powiedzieć , że stosunki z naszym wschodnimi sąsiadami muszą opierać się przede wszystkim na wartościach demokratycznych , poszanowaniu praw człowieka i praworządności .
Jako że każdy kraj powinien być oceniany według własnych zasług , podstawowe wartości muszą być respektowane w każdym kraju w równym stopniu , niezależnie od konkretnych interesów gospodarczych i politycznych poszczególnych państw członkowskich .
Te same zasady należy stosować w stosunkach z Rosją , gdzie sytuacja pod względem praworządności i praw człowieka jest gorsza niż w większości krajów EPS .
Muszę przyznać , że byłem poważnie zdumiony , gdy przeczytałem rezolucję proponowaną przez Komisję Spraw Zagranicznych .
Wrzucenie do jednego worka demonstracji w Białorusi , gdzie tak zwani protestujący otrzymują znacznie wsparcie z zagranicy , i burzy rewolt w Egipcie , a także bezrobocia , nie mieści mi się w głowie .
Moim zdaniem ta absurdalna konkluzja jest typowa dla absurdalności tak zwanych polityków .
Pan poseł Siwiec najwyraźniej nie zauważył demonstracji , w wyniku których życie straciły dziesiątki ludzi w monarchiach świata arabskiego , ani wojny w Libii .
Najwyraźniej tak ma być .
W punkcie 12 zabrakło stwierdzenia dotyczącego negatywnego obrotu spraw w Mołdawii .
Niektórzy posłowie z Grupy Europejskiej Partii Ludowej tak zachwycili się Julią Tymoszenko , że ukraiński rząd bez niej wydaje się niedemokratyczny , mimo że w zeszłym roku zdołał on znacznie poprawić sytuację gospodarczą i polityczną .
Moim zdaniem zawarty w punkcie 13 apel o wielostronne wsparcie dla rozwoju partii demokratycznych w Białorusi stanowi bezpośrednią interwencję w wewnętrzne sprawy innego kraju .
Szkoda , że nie widzimy podobnych wysiłków na rzecz rozwijania demokracji w takich państwach członkowskich jak na przykład Węgry .
Uznaję punkt 52 rezolucji za kolejną jawną impertynencję , podobnie jak wsparcie dla wywrotowej działalności telewizji Belsat czy Radia Rosja i Europejskiego Radia dla Białorusi .
Bardzo przypomina mi to okres zimnej wojny , jaką znamy z podręczników do historii .
Panie Przewodniczący ! W dzisiejszej debacie na forum Parlamentu Europejskiego po raz kolejny poruszamy wymiar polityki wschodniej Unii Europejskiej .
Nie możemy zapominać , że jej celem powinno być pogłębienie stosunków pomiędzy Wspólnotą , a wschodnimi sąsiadami , zwłaszcza z Ukrainą , poprzez promocję wszelkich inicjatyw obywatelskich , społecznych i gospodarczych .
Młodzi obywatele Ukrainy oczekują od państw Unii wsparcia , a przede wszystkim otwarcia granic , aby mogli swobodnie przemieszczać się między krajami , studiować i rozwijać swoje pasje oraz zainteresowania .
Bardzo istotne jest zapewnienie lepszego wdrażania porozumień w sprawie ułatwień wizowych oraz strefy wolnego handlu UE-Ukraina .
Powinniśmy również rozszerzać system stypendialny dla studentów pochodzących ze wschodnich krajów objętych europejską polityką sąsiedztwa i zachęcać ich do większej aktywności na płaszczyźnie społecznej i politycznej .
Z zadowoleniem przyjmuję debatę łączną na temat przedmiotowych dwóch sprawozdań dotyczących europejskiej polityki sąsiedztwa , ponieważ musimy przyjąć konsekwentne podejście do naszych sąsiadów , zarówno na południu , jak i na wschodzie .
Pragnę w pierwszym rzędzie podkreślić , że doprowadzenie do sytuacji , w której te dwa regiony będą ze sobą konkurowały , będzie miało efekt przeciwny do zamierzonego .
Nie chodzi tu o konkurowanie o zasoby , ale o efektywne przekazywanie środków tym spośród naszych partnerów , którzy czynią postępy pod względem wypełniania kryteriów stanowiących podstawę naszej polityki sąsiedztwa .
Myślę tu w szczególności o poszanowaniu praw człowieka , demokracji i praworządności .
Dlatego uważam , że musimy być wystarczająco odważni i uznać pozytywne rezultaty osiągnięte w ramach naszej polityki sąsiedztwa , na przykład w przypadku Gruzji i Mołdawii , ale również dostrzec negatywny obrót wydarzeń , jaki niestety nastąpił w Białorusi i Ukrainie .
Podstawowym kryterium musi być różnicowanie , co dotyczy również sąsiedztwa południowego .
Z drugiej strony nasze żądania , jeżeli chodzi o poszanowanie przez naszych europejskich partnerów wspólnych unijnych wartości , muszą być konsekwentne i bardzo zdecydowane .
Podczas przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa ważne jest , byśmy ocenili wpływ tej polityki na migrację .
Żadna polityka sąsiedztwa w tej dziedzinie nie będzie efektywna , jeżeli nie zajmiemy się przyczynami niestabilności , które powodują migrację .
Wiąże się to z prowadzeniem współpracy regionalnej poprzez zawieranie umów dwustronnych , zarówno z krajami pochodzenia , jak i krajami tranzytu .
Musimy współpracować z krajami tranzytu i krajami pochodzenia w zakresie migracji , aby zapobiegać zalewom .
Musimy pomagać krajom pochodzenia migrantów w zakresie szerzenia demokratyzacji i budowania dobrych rządów poprzez zapewnianie im dostępu do naszych wartości i doświadczenia .
Jeżeli chodzi o europejską politykę sąsiedztwa , potrzebujemy programu gospodarczego , który mógłby doprowadzić do zwiększenia poziomu zatrudnienia i zapewnić umowy handlowe zdolne do wygenerowania realnego , napędzanego rynkiem rozwoju gospodarczego .
Komisarz Füle i wysoka przedstawiciel Ashton popierają - propagując formułę " więcej za więcej ” - koncepcję uzależnienia pomocy od określonych warunków , tak by wynagradzać kraje najbardziej aktywne pod względem reform demokratycznych i poszanowania praw człowieka .
Należy zachęcać do tego podejścia , ponieważ jest ono zbieżne z naszymi wartościami , skuteczne z punktu widzenia rozwoju i słuszne z punktu widzenia europejskich podatników .
W następstwie niedawnych wydarzeń w Europie Południowo-Wschodniej musimy zmienić naszą politykę sąsiedztwa w odniesieniu do naszych południowych krajów partnerskich poprzez zapewnienie zasobów i pomocy potrzebnych do przeprowadzenia prawdziwej transformacji demokratycznej i położenia fundamentów pod dogłębne reformy polityczne , społeczne i instytucjonalne .
Ważne jest , byśmy w swoim przeglądzie polityki priorytetowo potraktowali kryteria związane z niezależnym sądownictwem , poszanowaniem podstawowych wolności , w tym wolności mediów i walki z korupcją , ale konieczne jest również ponowne przemyślenie i uważne zbadanie unijnej strategii dla Morza Śródziemnego , tak byśmy mogli wzmacniać dialog polityczny i wspierać wszystkie siły demokratyczne i społeczne .
Kryzys w świecie arabskim pokazał , że dotychczasowy kierunek polityki sąsiedztwa jest niesłuszny .
Należy uczynić instrumenty finansowania bardziej przejrzystymi , a przy wypłacie pomocy stosować podejście ukierunkowane na wyniki .
Dotyczy to również wschodniego wymiaru tej polityki .
Europejska polityka sąsiedztwa przyszłości musi opierać się na transgranicznych relacjach między ludźmi ; dotyczy to w szczególności wymiaru wschodniego , ponieważ kraje zaangażowane w Partnerstwo Wschodnie również mają perspektywę uzyskania statusu krajów kandydackich .
Kwestia wzajemnego zniesienia wiz między Ukrainą a UE powinna zostać potraktowana pragmatycznie i nie powinna być wykorzystywana do wywierania nacisków politycznych .
Ukraiński rząd ma jeszcze wiele do zrobienia w zakresie wzmocnienia praw człowieka i demokracji .
Jednakże karanie za to Ukraińców jest ostatnią rzeczą , którą powinniśmy zrobić .
Jeżeli Rada Europejska popiera obywateli Białorusi , nakładając jednocześnie sankcje na Białoruś , nie powinna stosować innych standardów wobec Ukrainy .
Jak najszybsze przyznanie ruchu bezwizowego - miejmy nadzieję , jeszcze w tym roku - może stworzyć fundament zaufania gospodarczego wymaganego do stworzenia strefy wolnego handlu .
Ufam , że polska prezydencja potraktuje tę kwestię priorytetowo .
Nieszczęśliwie się złożyło , że szczyt Partnerstwa Wschodniego nie mógł odbyć się w trakcie prezydencji węgierskiej .
Węgry potraktowałyby unijnych partnerów z sąsiedztwa wschodniego w sposób o wiele bardziej obiektywny niż Polacy , którzy , w związku ze swoimi historycznymi doświadczeniami , realizują w ciągu ostatnich lat politykę uprzedzeń w stosunkach z kilkoma krajami .
na piśmie - Europejska polityka sąsiedztwa powinna pozostać polityką europejską , a nie francuską , rumuńską czy polską .
Rozróżnianie sąsiadów na tych z Południa i tych ze Wschodu , a następnie przesuwanie środków ze Wschodu na Południe mogłoby być korzystne dla niektórych państw-sponsorów , ale oznaczałoby koniec europejskiej polityki sąsiedztwa .
Presja wywierana przez Francję , by finansować Południe przy jednoczesnym okrojeniu programów dla Wschodu może ustanowić niebezpieczny precedens .
Europa powinna zajmować się swoim sąsiedztwem , a nie uprzywilejowanymi sąsiadami .
Przesunięcie środków ze Wschodu na Południe byłoby katastrofalnym sygnałem dla naszych wschodnich partnerów .
Nie ma sensu wspierać demokracji na Południu poprzez osłabianie Wschodu .
Europejskie aspiracje i wartości demokratyczne wschodnich partnerów mogą ucierpieć jeszcze bardziej w wyniku pochopnej polityki liberalizacji wizowej .
Nie ma miejsca dla polityki " najpierw Rosja ” w tej dziedzinie .
Obywatele Rosji mają prawo do swobodnego podróżowania , ale nie przed naszymi partnerami ze Wschodu .
Przyznanie ruchu bezwizowego Rosji zamieniłoby rosyjski paszport w bezcenny dokument , poszukiwany w Gruzji , Mołdawii i Ukrainie .
Zdestabilizowałoby to wewnętrznie te kraje .
Nalegam , by UE poważnie rozważyła te kwestie .
Stosowanie przemocy seksualnej w konfliktach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie
Kolejnym punktem porządku obrad jest oświadczenie Komisji w sprawie stosowania przemocy seksualnej w konfliktach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
komisarz - Pani Przewodnicząca ! Musimy w bardzo stanowczy sposób sprzeciwiać się przemocy wobec kobiet , począwszy od poniżania , na agresji seksualnej kończąc .
Są to odrażające przestępstwa , często wymierzone przeciwko najsłabszym i bezbronnym .
Niestety prawdą jest , że wiele państw na świecie , nie tylko w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie , nie posiada odpowiednich przepisów prawnych chroniących kobiety i dziewczęta przed przemocą .
Brak jest zachęt do zgłaszania takich ataków .
Wiele jeszcze trzeba zrobić , żeby odstraszyć sprawców i pociągnąć ich do odpowiedzialności za popełnione czyny .
Kobiety nadal cierpią z powodu dyskryminacyjnych przepisów i głęboko zakorzenionej nierówności kulturowej .
Na przykład w Egipcie w skład państwowej komisji powołanej dla opracowania nowej konstytucji wchodzą tylko mężczyźni , a w nowym gabinecie znalazła się zaledwie jedna kobieta minister .
Nie da się tego dłużej tolerować , czego dobitnym dowodem była odwaga , jaką wykazały się tunezyjskie i egipskie kobiety podczas ostatnich wydarzeń mających miejsce w ich ojczyznach .
Jeśli połowa społeczeństwa wykluczona jest z politycznych i instytucjonalnych reform , szanse na ich powodzenie są niewielkie .
W tym kontekście stanowczo potępiamy coraz częstsze doniesienia o poważnych naruszeniach praw człowieka , w tym o gwałtach , przestępstwach na tle seksualnym i bezwzględnemu upokarzaniu walczących kobiet .
Unia Europejska popiera wzmocnienie roli kobiet w sferze politycznej , publicznej , gospodarczej i kulturalnej , a także walkę z dyskryminacją i bezkarnością .
Dlatego w jednej z ośmiu wytycznych UE w sprawie praw człowieka mówi się właśnie o " propagowaniu równości płci i zwalczaniu dyskryminacji kobiet ” .
W deklaracji barcelońskiej z 1995 roku , na mocy której powołano partnerstwo eurośródziemnomorskie , wyraźnie poparto to zobowiązanie wobec regionu eurośródziemnomorskiego .
Równość płci jest jednym z priorytetów pięcioletniego planu prac ustalonego przez szefów państw podczas szczytu w Barcelonie w 2005 roku , zorganizowanego dla uczczenia 10 rocznicy partnerstwa eurośródziemnomorskiego .
W świetle tych zobowiązań eurośródziemnomorska konferencja ministerialna poświęcona wzmocnieniu roli kobiet w społeczeństwie , która odbyła się w listopadzie 2006 roku w Stambule zapoczątkowała innowacyjny i pionierski proces .
Ministrowie ( m.in. z Algierii , Jordanii , Libii , Maroka , Okupowanych Terytoriów Palestyny , Syrii i Tunezji ) uzgodnili przyjęcie holistycznego podejścia w oparciu o następujące wzajemnie powiązane priorytety : po pierwsze , polityczne i obywatelskie prawa kobiet ; po drugie prawa socjalne i ekonomiczne kobiet oraz zrównoważony rozwój , i wreszcie prawa kobiet w sferze kulturalnej oraz rola komunikacji i środków masowego przekazu .
Od czasu konferencji 2006 roku kontynuujemy prace nad wdrożeniem wspólnych ram działania , przede wszystkim poprzez popieranie krajowych priorytetów oraz przez mechanizmy kontroli i publikowane przez Komisję Europejską sprawozdania .
Partnerzy Unii dla Śródziemnomorza potwierdzili swoje zaangażowanie w tej kwestii podczas drugiej konferencji ministerialnej w Marrakeszu w listopadzie 2009 roku .
Do dyskusji włączyło się w pełni społeczeństwo obywatelskie .
Podnoszenie świadomości dotyczącej tego procesu i jego widoczności uznane zostały przez niemal wszystkich jego uczestników za jedno z największych wyzwań .
Poza tymi regionalnymi ramami ważną metodę zajmowania się tymi naglącymi problemami stanowi dwustronny dialog w ramach Unii Europejskiej , w tym dialog prowadzony za pośrednictwem podkomisji zajmujących się sprawami płci .
Pani Przewodnicząca ! Na zakończenie pragnę powiedzieć , że Unia Europejska nie będzie tolerować żadnej formy przemocy wobec kobiet i wykorzystamy wszelkie możliwości , żeby jej przeciwdziałać .
w imieniu grupy PPE - Pani Przewodnicząca , Panie Komisarzu ! Szczerze doceniam zdecydowane zaangażowanie Komisji w potępienie stosowania przemocy wobec kobiet jako broni wojennej systematycznie używanej w konfliktach zbrojnych dla różnorakich celów , w tym poniżania , zastraszania , terroru politycznego , wymuszania informacji , wynagradzania żołnierzy , a nawet czystek etnicznych .
Przemoc wobec kobiet w konfliktach zbrojnych w dużym stopniu opiera się na tradycyjnym postrzeganiu kobiet jako własności .
Ponieważ w wielu kulturach kobiety odgrywają rolę przekaźników kultury i symboli narodowych , przemoc wobec kobiet stanowi również środek ataku na wartości społeczeństwa i godność narodu .
Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego uznaje przemoc seksualną stanowiącą formę ataku przeciwko ludności cywilnej - przeciwko ludzkości - za zbrodnię wojenną .
Różne formy przemocy seksualnej w konflikcie zbrojnym , w tym niewolnictwo seksualne , małżeństwa zawieranie pod przymusem i wymuszone ciąże , to zbrodnie wojenne i powinny być traktowane jako poważne naruszenia konwencji genewskiej .
Zbyt często osoby odpowiedzialne za stosowanie przemocy seksualnej podczas wojny pozostają bezkarne i zbyt często przemoc wobec kobiet uznawana jest za nieuniknioną część wojny ; zbyt często jej sprawcy korzystają z amnestii na podstawie układów pokojowych .
Pora potępić te nieludzkie praktyki we wszystkich częściach świata i powinniśmy przyjąć za swój cel niedopuszczenie , by sprawcy tych zbrodni wojennych pozostawali dłużej bezkarni .
Pani Przewodnicząca ! Wbrew sprawozdaniom , które otrzymujemy z Libii i z których wynika , że na frontach wojennych walczą jedynie mężczyźni , obrazy sprzed mniej więcej miesiąca z głównego placu w Bengazi , z placu Tahrir i z demonstracji w Tunezji , Bahrajnie , Syrii , Jordanii i Maroku pokazały kobiety ze wszystkich grup wiekowych , nawołujące do wolności , sprawiedliwości i demokracji .
Kobiety , przede wszystkim młode , odgrywały i nadal odgrywają kluczową rolę w powstaniach w Afrycie Północnej i w krajach arabskich .
Ich los w tych krajach , charakteryzujących się silnymi patriarchalnymi i religijnymi tradycjami , nie tylko będzie świadectwem , ale również zadecyduje o obraniu drogi , którą kraje te podążą w najbliższych miesiącach i latach w poszukiwaniu demokracji i w przestrzeganiu praw człowieka .
Dlatego UE musi nadać nadrzędne znaczenie udzielaniu wsparcia kobietom , które odważnie rozpoczęły protesty podczas arabskiej wiosny , w tym poprzez finansowanie organizacji społeczeństwa obywatelskiego oraz polityczną , techniczną i finansową pomoc dla kobiet chcących aktywnie uczestniczyć w życiu społeczeństwa , zachęcając je do udziału we wszystkich demokratycznych instytucjach i organach władz politycznych i gospodarczych w charakterze członkiń , kandydatek z ramienia partii politycznych itp .
Unia Europejska powinna również koniecznie zmobilizować wszystkie swoje siły na najwyższym szczeblu na rzecz zwalczania prób zastraszania , represji i przemocy seksualnej wobec kobiet , które ośmielają się zabrać głos .
Przykłady takie , jak poddawanie kobiet protestujących 8 marca na Placu Tahrir testom dziewictwa czy zgwałcenie i uwięzienie Iman al-Obeidi w Libii , to , jak powiedział komisarz Füle , przestępstwa , których nie można tolerować .
Oczekujemy , że wysoka przedstawiciel i Komisja zażądają natychmiastowego śledztwa w tych sprawach , by pozostały incydentami , które nigdy się nie powtórzą .
w imieniu grupy ALDE - Pani Przewodnicząca ! Grupa ALDE zaproponowała i zainicjowała tę debatę , ponieważ pragniemy w dniu dzisiejszym wyrazić nasze zaniepokojenie sytuacją kobiet w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie w obliczu obecnych zmian i niepokojów politycznych .
W ostatnich kilku tygodniach byliśmy świadkami poważnych naruszeń praw człowieka w Libii i Egipcie , które szczególnie dotknęły kobiet .
Nie zamierzam szczegółowo omawiać tych spraw , ale chcę wspomnieć jedynie o dwóch symbolicznych i niepokojących sytuacjach , które zasługują na natychmiastowe potępienie .
Libijka , Iman al-Obeidi , powiedziała międzynarodowej prasie , że popełniono na niej zbiorowy gwałt , a następnie została uwięziona przez żołnierzy Kaddafiego i przesłuchiwana przez 72 godziny przed wypuszczeniem na wolność .
Jak wspomnieli moi koledzy , w Egipcie wiele protestujących kobiet mówiło , że zostały poddane tzw. testom dziewictwa - a także zgwałcone przez żołnierzy - i niektóre z nich postawione przed sądem za negatywny wynik testów dziewictwa .
Przypadki te dostarczają dodatkowych dowodów , że w okresie konfliktu zbrojnego gwałt nadal stosowany jest jako broń służąca do terroryzowania i poniżania ludności cywilnej .
Nie możemy pozostać bierni wobec tych straszliwych okrucieństw stosowanych wobec kobiet .
Wzywamy Komisję i Radę do wyrażenia zdecydowanego sprzeciwu wobec agresji seksualnej , zastraszania i innych form maltretowania w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
Ponadto powinniśmy wykorzystać wszystkie dostępne instrumenty polityczne do zapewnienia , by po zakończeniu transformacji tych społeczeństw prawa kobiet były zagwarantowane i przestrzegane .
Wczoraj przyjęliśmy sprawozdanie dotyczące ram polityki UE w dziedzinie walki z przemocą wobec kobiet i nie możemy stosować podwójnych standardów w stosunku do naszych działań politycznych poza Unią .
Dlatego poparcie dla praw kobiet musi zostać w pełni włączone do europejskiej polityki sąsiedztwa , jej programów i projektów , przy jednoczesnym wdrożeniu określonych polityk dotyczących praw i uwłasnowolnienia kobiet .
Pani Przewodnicząca ! Przymusowe poddawanie przez egipskich żołnierzy kobiet protestujących na Placu Tahrir testom dziewictwa i zbiorowy gwałt popełniony przez żołnierzy na Libijce to straszliwe zbrodnie , które dały podstawę dla dzisiejszego projektu rezolucji .
Nie możemy pozwolić na dalsze stosowanie przemocy seksualnej w konfliktach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
W listopadzie ubiegłego roku Parlament Europejski wezwał państwa członkowskie UE oraz samą UE , by poważnie zajęły się sytuacją kobiet w czasie wojen i konfliktów zbrojnych .
Wysoka przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa , baronessa Ashton , przekazała wówczas informacje o postępach w tej kwestii .
Obecnie dysponujemy udoskonalonymi ramami międzynarodowymi umożliwiającymi przeciwdziałanie przemocy wobec kobiet w regionach dotkniętych konfliktem , a wiele państw przyjęło również krajowe plany działań .
Bardzo ważna jest wymiana najlepszych praktyk .
Unia Europejska przekazała już 300 milionów euro na działania , w tym na ochronę zdrowia , i zatwierdziła dalsze 200 milionów euro na pełne wdrożenie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1325 .
Istotne znaczenie ma szkolenie personelu .
Dlatego wszystkie te doświadczenia i środki muszą zostać włączone i uwzględnione w realizacji paktu UE na rzecz partnerstwa i demokracji z państwami południowego wybrzeża Morza Śródziemnego .
Mogą Państwo z całą pewnością liczyć na poparcie tych prac przez Parlament Europejski .
Pani Przewodnicząca ! Wiemy , że kobiety aktywnie uczestniczyły w zrywach będących wyrazem żądań większej demokracji , większych praw i swobód w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
Z drugiej strony wiemy również , że są one przedmiotem powszechnych i systematycznych praktyk w postaci gwałtów i niewolnictwa seksualnego , które zgodnie z konwencją genewską uznawane są za zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne .
W świetle powyższego , doniesienia nadchodzące czy to z Demokratycznej Republiki Konga , czy z Egiptu , Libii lub innych państw , są alarmujące .
Dlatego wzywamy do podjęcia skutecznych działań dyplomatycznych , które zdecydowanie sprzeciwią się wykorzystywaniu przemocy seksualnej , poniżaniu i molestowaniu kobiet w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
Pragniemy również podkreślić jak ważne jest uznanie roli kobiet w rewolucjach i zwrócić uwagę na konieczność zapewnienia im praw , w tym udziału w nowych demokratycznych , prawnych , gospodarczych i politycznych strukturach tych społeczeństw , i zlikwidowanie dyskryminacji , której doświadczały przez wiele wieków .
( NL ) Pani Przewodnicząca ! Rewolucje w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie otworzyły również nowe możliwości .
Można teraz naprawdę rozpocząć pracę nad odbudową państwa i ustanowieniem demokracji w Tunezji i Egipcie .
Na placach i ulicach Kairu , Tunisu i Benghazi kobiety były i są nadal istotnymi uczestniczkami rewolucji .
Wiele jest możliwości , ale są również zagrożenia .
Opowieść młodej Libijki w telewizji o tym , jak została zgwałcona przez żołnierzy Kaddafiego wstrząsnęła opinią publiczną .
Nie były to jednak pierwsze tego rodzaju doniesienia , a po nich przyszły następne .
Przemoc seksualna wykorzystywana jest jako narzędzie gnębienia kobiet i zmuszania ich do milczenia , na przykład w Kairze , gdzie kobiety są molestowane i poddawane testom dziewictwa przez żołnierzy .
W czasie wojny w Libii przemoc wobec kobiet używana jest jako broń .
W próżni władzy , jaka powstaje w okresach bezprawia , brakuje kontroli .
Kobiety tracą ochronę prawną .
Dlatego , Pani Przewodnicząca , musimy wyraźnie powiedzieć , że to nie powinno i nie może mieć miejsca !
Musimy ostrzec nowych przywódców , że zbrodnie tego rodzaju muszą zostać zbadane i ukarane .
Nie można pozwolić , by ktokolwiek , kto ma je na sumieniu pozostał bezkarny .
Pragnę również podkreślić , że kobiety te należy chronić i że nie można pominąć roli kobiet w odbudowie społeczeństwa .
Prawa kobiet muszą być chronione przepisami prawa i w tym celu kobiety muszą również być powoływane do komisji konstytucyjnych , parlamentów i rządów , po to , żeby sprawy takie jak wykształcenie kobiet , ich prawa i zwalczanie szkodliwych tradycyjnych praktyk znalazły się na wysokim miejscu w porządku obrad .
Niezależność ekonomiczna to najważniejszy element uwłasnowolnienia kobiet i należy je zachęcać do podejmowania działalności gospodarczej , na przykład poprzez wykorzystanie mikrokredytów .
Agresja seksualna wobec kobiet - oraz w niektórych przypadkach , także wobec mężczyzn - w Północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie wywołują ogromne zaniepokojenie . Rządy państw tych regionów , zarówno nowe siły demokratyczne , jak i stare reżimy , powinny się nimi bezzwłocznie zająć .
Wzywam wiceprzewodniczącą Komisji / wysoką przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa , panią baronessę Ashton , by omówiła tę sytuację , druzgocącą w kwestii przemocy seksualnej w tym regionie , z przedstawicielami wybranych państw w kontekście południowego wymiaru europejskiej polityki sąsiedztwa , w celu pociągnięcia sprawców do odpowiedzialności i zabezpieczenia poszanowania praw człowieka : zarówno kobiet , jak i mężczyzn .
Uważam , że przemoc seksualna jest najgorszym ze sposobów prowadzenia wojny .
Należy jej unikać za wszelką cenę i powinna być jak najsurowiej karana .
( GA ) Pani Przewodnicząca ! Przed dwoma miesiącami rozmawialiśmy na temat przemocy wobec kobiet w Europie .
Stwierdzono , że prawie 25 % kobiet w Europie było ofiarami przemocy .
Teraz mówimy o przemocy seksualnej wobec kobiet w konfliktach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
To smutna sprawa i nie można jej dłużej tolerować .
Dlatego powinniśmy o tym rozmawiać i zrobić coś , by temu zapobiec .
Niestety , nie tylko w czasach wojny , ale i w czasach pokoju , na całym kontynencie afrykańskim mamy do czynienia z archaicznym podejściem do kobiet .
Oczywiście zaostrza się to w czasie wojny .
Zgadzam się jednak z panem komisarzem , że musimy zwrócić uwagę na te sprawy i przede wszystkim próbować pociągać do odpowiedzialności osoby , które popełniają te przestępstwa .
W ten sposób , mam nadzieję , na pewnym etapie będziemy w stanie zmienić postawy i wyeliminować tę ohydną praktykę .
( SK ) Pani Przewodnicząca ! Przemoc seksualna nie oznacza naruszania żeńskich czy męskich praw człowieka .
Prawa nie występują w takiej postaci .
Przemoc seksualna jest przestępstwem wobec godności ludzkiej , która jest podstawowym prawem każdej ludzkiej istoty , zarówno kobiet jak i mężczyzn .
Dotyczy to nie tylko Europy , ale również Egiptu , Libii , Demokratycznej Republiki Konga i innych państw Afryki i Bliskiego Wschodu wymienionych w tej rezolucji .
Konflikty militarne nie mogą stanowić okoliczności łagodzących .
W Demokratycznej Republice Konga zaczęło się od gwałcenia kobiet , a teraz gwałceni są również mężczyźni .
Jednak rezolucje to tylko słowa .
Musimy działać .
Komisja musi rozpocząć drobiazgowe monitorowanie naruszania praw człowieka na skalę światową i jednocześnie zaproponować instrumenty , za pomocą których Europa zmusi do ich przestrzegania , jeśli będzie taka potrzeba .
Jeśli tego nie zrobimy , partnerstwa , w które tak dużo inwestujemy , można będzie nazwać formą okupu .
komisarz - Pani Przewodnicząca ! Pragnę powiedzieć Szanownym Państwu Posłom , że pytania oraz konkretne przypadki , na które zwrócili nam dzisiaj uwagę , to sprawy bez wątpienia bardzo poważne i odbijają się negatywnie na postępie , jaki dokonany został w ostatnich tygodniach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
Przyjąłem do wiadomości podniesione podczas debaty problemy i sugerowane rozwiązania .
Jak powiedziałem , Unia Europejska dysponuje pewnymi instrumentami i uczyni wszystko dla poparcia większego udziału kobiet w życiu obywatelskim i politycznym , wolnym od gróźb , zastraszania i przemocy .
Chciałbym również zwrócić uwagę Państwa posłów na pewne pozytywne postępy , jakie miały miejsce w ostatnim czasie , takie jak utworzenie Biura Praw Człowieka przy sekretariacie Rady Współpracy Państw Zatoki Perskiej .
Tego rodzaju kroki powinniśmy przyjąć z zadowoleniem .
Poparcie przez nas organizacji międzynarodowych , zwłaszcza Kobiet Narodów Zjednoczonych , a także społeczeństwa obywatelskiego , będzie miało zasadnicze znaczenie dla poparcia zmian od wewnątrz .
Świadczy to również o tym , dlaczego nasza polityka dialogu i zaangażowania jest tak ważna i musi być kontynuowana , nie tylko z naszymi nowymi rozmówcami .
Otrzymałam pięć projektów rezolucji złożonych zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu .
Głosowanie odbędzie się w czwartek 7 kwietnia .
na piśmie - Przemoc seksualna jest wyjątkowo odrażającym środkiem prowadzenia wojny czy narzędziem zwalczania lub poniżania drugiej strony konfliktu .
W przypadku Północnej Afryki i Bliskiego Wschodu praktyki te wydają się szczególnie okrutne , bo ukazują skalę cynizmu i zdemoralizowania . Religia dominująca w regionie podchodzi bowiem do kwestii seksualnych bardzo restrykcyjnie .
Ci , którzy dopuszczają się przemocy seksualnej , łamią wiele reguł i zasad .
Wojna i konflikt często wydobywa z takich ludzi niewyobrażalne zło .
Będziemy z tym walczyć i nigdy nie przestaniemy potępiać tego barbarzyństwa .
Porządek obrad następnego posiedzienia : patrz protokół
Sprawozdanie EBI za rok 2009 ( debata )
Pierwszym punktem posiedzenia jest sprawozdanie pana Cutaşa , w imieniu Komisji Gospodarczej i Monetarnej , w sprawie sprawozdania rocznego Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) za 2009 r . ( 2010 / 2248 / INI ) .
Panie Przewodniczący ! Prezentacja przedmiotowego sprawozdania w sprawie sprawozdania rocznego Europejskiego Banku Inwestycyjnego jest elementem demokratycznej procedury , za którą EBI odpowiada co roku przed Parlamentem Europejskim .
Chodź sprawozdania takie sporządza się regularnie , nie wolno ich trywializować , gdyż zawierają one zalecenia w sprawach ważnych dla przyszłości Unii Europejskiej .
Kiedy w grudniu 2009 roku wszedł w życie traktat lizboński , Europejski Bank Inwestycyjny stał się instrumentem wspierania polityki zagranicznej Unii Europejskiej oraz ważnym partnerem w budowaniu gospodarki UE .
Pragnę podziękować szanownym posłom za udoskonalenie mojego sprawozdania .
Chcę też podziękować całemu personelowi EBI , szczególnie zaś prezesowi , panu Maystadtowi i wiceprezesowi , panu Kolatz-Ahnenowi , za znakomitą współpracę .
Wszyscy poszukujemy sposobu na pogodzenie rosnącego zadłużenia i deficytów państw członkowskich z celami w zakresie wzrostu gospodarczego określonymi np. w strategii Europa 2020 , które wiążą się ze znacznymi inwestycjami w edukację , służbę zdrowia , technologię , zrównoważoną energię i infrastrukturę .
Uważam , że rozwiązania tego problemu należy szukać na szczeblu UE , a Europejski Bank Inwestycyjny ma tu do odegrania ważną rolę .
Przedstawię dwa ważne przykłady tego , jak Europejski Bank Inwestycyjny wspomógł i będzie nadal wspomagał europejską gospodarkę .
Pierwszym przykładem są kredyty dla małych i średnich przedsiębiorstw , a drugim obligacje na finansowanie projektów .
Nie zapominajmy o tym , że 99 % firm w UE to małe i średnie przedsiębiorstwa .
Inwestowanie w MŚP jest sposobem na istotne przyczynienie się do działań w zakresie innowacji , badań i rozwoju w Unii Europejskiej .
W latach 2009 i 2010 Europejski Bank Inwestycyjny zaoferował małym i średnim przedsiębiorstwom finansowanie przekraczające docelowe kwoty wynoszące 7,5 miliarda euro .
W 2010 roku powstał także Europejski Instrument Mikrofinansowy , a zgromadzone na nim środki w kwocie 200 milionów euro przeznaczone są na mikrokredyty .
Zauważamy jednak utrzymujące się trudności w zakresie dostępu przedsiębiorców do tych środków .
Uważam , że trzeba zwiększyć przejrzystość procedur stosowanych w procesie wyboru pośredników finansowych EBI i udzielania im kredytów .
Obowiązkiem Europejskiego Banku Inwestycyjnego jest także zapewnienie regionom objętym celem konwergencji pomocy technicznej i współfinansowania , których potrzebują , aby móc podjąć większą część środków im udostępnionych .
Innym tematem , który chcę poruszyć , są obligacje na finansowanie projektów .
Czy mamy prawo pokładać tak wielkie nadzieje w tym instrumencie finansowym ?
Sądzę , że tak .
Jego celem jest zwiększenie ratingu kredytowego obligacji emitowanych przez przedsiębiorstwa poprzez przyciągnięcie środków prywatnych stanowiących uzupełnienie inwestycji ze środków krajowych i z Funduszu Spójności .
Dzięki takiemu efektowi mnożnikowemu przedsiębiorstwa uzyskają więcej pieniędzy na wdrażanie projektów infrastrukturalnych w obszarze transportu , energii , technologii informacyjnej i zrównoważonego rozwoju .
Trzeba się skoncentrować na pewnych projektach kluczowych takich jak zrównoważony rozwój , infrastruktura drogowa i kolejowa , oraz połączenie portów z rynkami europejskimi i z tymi , które zapewniają niezależność energetyczną , jak np. gazociąg Nabucco czy projekt ITGI .
Skoro rozmawiamy dziś o możliwych rozwiązaniach obecnego kryzysu finansowego , to trzeba porozmawiać także o kwestii przejrzystości i rajów podatkowych .
Brak przejrzystości pośredników finansowych przybrał postać uchylania się od zobowiązań podatkowych i oszustw , i pogorszył naszą obecną sytuację .
Europejski Bank Inwestycyjny , jako bank ogólnoeuropejski , nie może uczestniczyć w operacjach dokonywanych za pośrednictwem jurysdykcji odmawiających współpracy , określonych obecnie przez różne organy międzynarodowe .
Jednocześnie listy tych krajów wciąż nie są wystarczające .
Europejski Bank Inwestycyjny może tu zadziałać poprzez regularne dokonywanie właściwej oceny i publikowanie jej wyników .
Kończąc , chcę wspomnieć o roli EBI poza Unią Europejską , w krajach , które chcą do niej przystąpić i które są objęte polityką współpracy i rozwoju .
W krajach tych Europejski Bank Inwestycyjny wspiera cele polityki zagranicznej UE .
Dlatego uważam , że musimy zwiększyć liczbę zaangażowanych i wyspecjalizowanych pracowników oraz udział podmiotów lokalnych w projektach .
Chętnie wysłucham głosów obecnych tu posłów i ponownie zabiorę głos pod koniec debaty .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Przede wszystkim pragnę podziękować za ponowne zaproszenie do udziału w debacie na temat sprawozdania w sprawie sprawozdania rocznego Europejskiego Banku Inwestycyjnego .
Dziękuję szczególnie sprawozdawcy , panu posłowi Cutaşowi .
Postąpił słusznie , badając sprawy nie tylko pod kątem minionych zdarzeń , lecz także pod kątem wytycznych na przyszłość .
Właśnie o tym chcę dziś powiedzieć .
Wspomniał pan , że nasza Rada Dyrektorów opracowała trzytorowe podejście do działań Europejskiego Banku Inwestycyjnego w kilku kolejnych latach .
Będziemy prowadzić prace w trzech obszarach : wdrażanie strategii Europa 2020 , walka ze zmianami klimatu i wspieranie polityki zagranicznej UE .
W sytuacji kryzysu finansowego , a następnie gospodarczego , który wybuchł w roku 2008 , państwa członkowskie zareagowały krótkofalowo , przyjmując różne plany narodowe , które pierwotnie miały wesprzeć banki , a następnie stymulować naprawę gospodarczą .
Plany narodowe , jak wiadomo , wspierał europejski plan naprawy gospodarczej przyjęty przez Radę Europejską w grudniu 2008 r .
EBI ze swej strony zwiększył kwotę pożyczek z 48 miliardów euro w roku 2007 do 79 miliardów euro w roku 2009 i skierował zastrzyk środków na rzecz tych obszarów gospodarki realnej , które Rada określiła jako priorytetowe , wspierając małe i średnie przedsiębiorstwa , o czym mówił sprawozdawca .
Po tej doraźnej reakcji , która pozwoliła nam uniknąć najgorszego , potrzebna jest nam odpowiedź bardziej długofalowa .
I tu przydaje się strategia Europa 2020 , której zasadniczym elementem jest wzrost zatrudnienia i wydajności w oparciu o tzw. trójkąt wiedzy , tj. o szkolenia , badania i innowacje .
EBI chętnie wniesie swój istotny wkład we wdrażanie tej strategii .
W roku 2010 EBI przeznaczył ponad 4 miliardy euro na finansowanie projektów w sektorze edukacji i ponad 7 miliardów euro na badania , rozwój i innowacje .
EBI zamierza zwiększyć środki przeznaczane na działania w tych obszarach poprzez dalsze wdrażanie wraz z Komisją Europejską instrumentów wspólnego finansowania w ramach mechanizmu finansowania opartego na podziale ryzyka w zakresie badań . Instrumenty tego rodzaju są bowiem dźwignią dla budżetu UE .
Przy takich samych środkach budżet UE może obejmować znacznie więcej inwestycji , a jednocześnie te wspólne instrumenty rozwiązują problemy kapitałowe EBI .
Oznacza to , że przy takiej samej wysokości kapitału EBI może udzielić więcej pożyczek .
Wspomniałem o mechanizmie finansowania opartym na podziale ryzyka w dziedzinie badań .
To dobry przykład .
Pod koniec 2010 roku środki budżetowe w wysokości około 390 milionów euro i kapitał EBI w wysokości około 700 milionów euro pozwolił na udzielenie pożyczek w kwocie ponad 6 miliardów euro , tj. na sfinansowanie ponad 16 miliardów euro inwestycji w badania .
Widać tu zatem dwa rodzaje dźwigni uzyskiwane dzięki takiemu instrumentowi . Jasne jest więc dla nas , że wkład EBI we wdrażanie strategii Europa 2020 będzie jeszcze efektywniejszy , gdyż będziemy mogli korzystać z pragmatycznej współpracy z Komisją oraz z innymi instytucjami finansowymi .
Drugi obszar to walka ze zmianami klimatu i ich tragicznymi skutkami .
Temat ten stał się priorytetem dla EU , a zatem i dla EBI .
Tragedia w elektrowni jądrowej w Fukushimie i związane z nią wątpliwości sprawiają , że potrzeba wielkich inwestycji w oszczędne i odnawialne źródła energii i w nowe technologie jest jeszcze większa .
W 2010 roku pożyczki EBI udzielone na projekty dotyczące bezpośrednio zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych wzrosły do niemal 20 miliardów euro , tj. do niemal 30 % wszystkich naszych pożyczek .
Pożyczki na projekty dotyczące energii odnawialnej wyniosły 6,2 miliarda euro . Wykorzystano je głównie na projekty dotyczące energii wiatrowej i słonecznej .
Pożyczki na projekty dotyczące zwiększenia energooszczędności wzrosły w roku 2010 do 2,3 miliarda euro i będą rosnąć nadal przez kilka następnych lat , gdyż w wielu miastach UE potencjał oszczędności energii jest wielki , szczególnie w budynkach użyteczności publicznej i w domach .
Na inwestycje związane z rozwojem transportu miejskiego , a zatem na zmniejszenie zanieczyszczenia pochodzącego z indywidualnych środków transportu , EBI przeznaczył w 2010 roku 7,9 miliarda euro .
Będziemy kontynuować te działania .
Będziemy wspierać oszczędność energii , wydajność energetyczną i energię odnawialną . EBI jest także liderem rozwoju metodologii - bardzo złożonej z powodu trudności technicznych - pozwalającej na bardziej precyzyjny pomiar emisji dwutlenku węgla we wszystkich projektach , które finansuje .
Działania te świadczą o naszej woli walki ze zmianami klimatu .
Kończąc , wspomnę o trzecim obszarze . Nie da się prowadzić polityki zagranicznej bez wsparcia finansowego .
Wiedzą o tym Chiny .
Przeprowadzają one interwencje finansowe w całym świecie , wspierając w ten sposób swą politykę zagraniczną .
Jeśli Unia Europejska naprawdę chce prowadzić politykę zagraniczną , która liczy się w świecie , musi mieć wsparcie finansowe .
EBI może to wsparcie zapewnić .
To jeden z wniosków sprawozdania Camdussusa w prawie mandatu EBI do prowadzenia działań zewnętrznych .
Zobaczymy , czy państwa członkowskie , które także są udziałowcami EBI , postąpią zgodnie z tym zaleceniem i podejmą odpowiednią decyzję , przygotowując ramy finansowe na lata 2014-2020 .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Tak wygląda trzytorowe podejście EBI do działań w nadchodzących latach .
wiceprzewodniczący Komisji - Panie Przewodniczący ! Chcę przede wszystkim podziękować sprawozdawcy , Panu Posłowi Cutaşowi , za bardzo dobre sprawozdanie .
Pragnę też powitać na naszej sesji pana Maystadta . Komisja pragnie pogratulować jemu i EBI zdecydowanych reakcji na światowy kryzys finansowy .
Wsparcie EBI było niezbędne .
EBI pomógł nam sfinansować niedobory kredytowe na rynku . Było to ważne nie tylko dla państw członkowskich i kandydujących do UE , ale także dla naszych partnerów na świecie .
EBI znacznie zwiększył ilość udzielanych pożyczek , dbając jednocześnie o zwiększenie środków w kluczowych obszarach sprzyjających wzrostowi .
Komisja podziela pogląd Parlamentu , że wsparcie polityki spójności UE oraz przejście do gospodarki niskoemisyjnej to dla EBI cele kluczowe .
W związku z tym Komisja połączyła swe wysiłki z grupą EBI , by wesprzeć konwergencję w ramach wspólnych instrumentów finansowych , które dobrze znamy - tj. JASPERS , JEREMIE , i ELENA - na rzecz walki ze zmianami klimatu .
Co więcej , z zadowoleniem przyjmujemy zwiększenie liczby pożyczek dla MŚP i popieramy wezwanie do stosowania środków zapewniających jakość , by zwiększyć wartość dodaną i przejrzystość interwencji grupy EBI w tym zakresie .
W tym kontekście niezbędna wydaje się ocena optymalnego podziału pracy pomiędzy EBI a EFI .
Wielki wysiłek podejmowany przez EBI każe wziąć pod uwagę rolę optymalizacji wykorzystania środków z EBI .
Trzeba zadbać o równowagę pomiędzy zwiększaniem działalności a działaniami zwiększonego ryzyka , które pochłaniają więcej kapitału , lecz zapewniają większą wartość dodaną interwencjom grupy EBI .
Pragnę powiedzieć kilka słów o instrumentach finansowych .
Uważamy , że przy udziale kluczowych instytucji finansowych takich jak EBI trzeba powszechniej korzystać z innowacyjnych instrumentów finansowych .
Instrumenty wykorzystujące pożyczki natychmiastowe , kapitał i gwarancje pomagają maksymalizować korzystne oddziaływanie budżetu UE , przyciągając dodatkowe środki pochodzące od stron trzecich .
Ponadto większe wykorzystanie wspólnych instrumentów finansowych i podział ryzyka z budżetem UE mogłyby zaowocować uwolnieniem kapitału i zwiększać dźwignię środków własnych EBI oraz jej zasięg .
To zaś oznacza więcej projektów wspierających wdrażanie strategii Europa 2020 i lepsze wsparcie jej celów .
Bardzo dobrym przykładem jest inicjatywa dotycząca obligacji na finansowanie projektów , która jest obecnie w fazie konsultacji społecznych .
W strategii Europa 2020 nawołuje się do wielkich międzynarodowych inwestycji w sztandarowe działania tej strategii i do rozwijania inteligentnych , zmodernizowanych i w pełni wzajemnie połączonych infrastruktur .
Inicjatywa dotycząca obligacji na finansowanie projektów pomogłaby w finansowaniu konkretnych projektów w dziedzinie transportu , energii i infrastruktury komunikacyjnej , a potencjalnie także w innych sektorach , które mogą pomóc w budowie przyszłego wzrostu i zatrudnienia .
Cieszę się z poparcia wyrażonego dla tej inicjatywy w przedmiotowym sprawozdaniu .
Przygotowując wnioski dotyczące kolejnych wieloletnich ram finansowych , Komisja prowadzi strategiczne analizy i dąży do optymalnego wykorzystania nowych instrumentów w porozumieniu z EBI i innymi instytucjami finansowymi , korzystając z ich wiedzy finansowej i doświadczenia rynkowego .
Kończąc , chcę wspomnieć jeszcze o działaniach zewnętrznych EBI .
Jeśli chodzi o działalność finansową EBI poza UE , Komisja popiera zwiększenie pułapów zaproponowane przez Parlament w śródokresowym przeglądzie działalności zewnętrznej EBI w ramach mandatu do jej prowadzenia , szczególnie zaś zwiększenie o miliard euro pułapu dla regionu śródziemnomorskiego .
Wiemy , jak to dziś ważne .
To niezbędne dla zapewnienia zrównoważonej interwencji EBI i dla wspierania demokratycznych transformacji w naszych krajach partnerskich .
Raz jeszcze podkreślamy też potrzebę ponownego wykorzystania przez EBI przepływów z poprzednich inwestycji w regionie śródziemnomorskim w celu inwestowania kapitału ryzyka w prywatny sektor MŚP w tym regionie .
Co więcej popieramy stopniowe wzmacniane potencjału rozwojowego EBI , gdyż dodatkowe potrzeby będą wymagać stopniowego zwiększania liczby wyspecjalizowanych pracowników .
Jak wynika z wniosku Komisji przedstawionego w następstwie śródokresowego przeglądu mandatu EBI do prowadzenia działalności zewnętrznej Komisja powoła grupę roboczą do zbadania kwestii potencjalnego utworzenia platformy UE na rzecz współpracy zewnętrznej i rozwoju .
Jej celem jest optymalizacja funkcjonowania mechanizmów łączenia dotacji i pożyczek ze strony Komisji , EBI i innych wielostronnych i dwustronnych instytucji .
Utworzenie takiej platformy pomogłoby uzyskać synergię i wzmocnić współpracę pomiędzy EBI a innymi instytucjami finansowymi .
W tym kontekście pragnę wspomnieć , że na początku marca podpisany został protokół ustaleń pomiędzy EBI a EBOR .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu ! Cieszy mnie fakt , że pan Maystadt tyle uwagi poświęca posłom do PE , gdyż jako prezes międzyrządowego banku nie ma on takiego obowiązku .
Doceniamy to . Zajmę się teraz bezpieczeństwem i uwspólnotowieniem Europejskiego Banku Inwestycyjnego .
Jeśli chodzi o bezpieczeństwo , pan Maystadt powiedział , że chce być organem i ramieniem finansowym Unii Europejskiej .
Tak , ale pod warunkiem zachowania ratingu AAA .
Co więcej , w Komisji Kontroli Budżetowej od lat twierdzimy , że EBI powinien podlegać ostrożnościowemu nadzorowi regulacyjnemu .
Proponujemy , by nadzór ten sprawował albo Europejski Bank Centralny , albo - za zgodą EBI - nowy Europejski Urząd Nadzoru Bankowego , z udziałem lub bez udziału jednego krajowego organu regulacyjnego lub kilku krajowych organów regulacyjnych . Panie Komisarzu !
Panie Przewodniczący ! Kończąc , wspomnę o naszej propozycji , by Unia Europejska stała się członkiem Europejskiego Banku Inwestycyjnego , aby ten międzyrządowy instrument mógł stopniowo stawać się instrumentem wspólnotowym .
w imieniu grupy PPE - Panie Przewodniczący ! Podobnie jak prezes Maystadt , chcę mówić o przyszłości .
Wspomnę tu o trzech kwestiach . Europa potrzebuje przede wszystkim wzrostu i restrukturyzacji , a to oznacza inwestycje i ich sfinansowanie .
Dziś należy sobie zadać pytanie , skąd mogą pochodzić te środki .
Ważnym elementem odpowiedzi na to pytanie jest Europejski Bank Inwestycyjny i podobne mu instytucje .
Musimy też pamiętać , że w nadchodzących latach globalna konkurencja w zakresie finansowania będzie ogromna .
Budżety krajowe będą potrzebować kolejnych cięć .
Także sektor bankowy obarczony będzie znaczną niepewnością , kiedy powróci do swej zwykłej działalności finansowej . I oczywiście budżet UE będzie jak zwykle za mały na to , by zapewniać skuteczne rozwiązania naszych problemów .
EBI będzie więc niezbędny .
Panie Przewodniczący ! Gratuluję koledze , Panu Posłowi Cutaşowi , wspaniałego sprawozdania w sprawie sprawozdania rocznego EBI za rok 2009 .
Gratuluję mu także jego przemówienia .
Chce jednak omówić jeden szczególny aspekt , a mianowicie związek pomiędzy Radą a Parlamentem .
Parlament Europejski jest współlegislatorem w odniesieniu do mandatu EBI do prowadzenia działalności zewnętrznej , czyli wszystkich działań EBI poza UE , w krajach sąsiednich i w krajach rozwijających się .
Wydaje się jednak , że Radzie z trudem przychodzi poważne traktowanie wniosków Parlamentu w sprawie przeglądu mandatu EBI do prowadzenia działalności zewnętrznej .
Ku mojemu zdziwieniu , Rada jak zwykle chłodno zbywa wszelkie nowe propozycje wysuwane przez Parlament jako " nie do przyjęcia ” .
Mówię tu szczególnie o propozycjach dotyczących aktywnej roli EBI w odniesieniu do walki ze zmianami klimatu i zwiększenia znaczenia EBI w zakresie mikrofinansowania .
Czy te propozycje są " nie do przyjęcia ” ?
Czy zadaniem Rady jest określanie zakresu tematów , jakie może podejmować Parlament Europejski ?
Nie , Parlament Europejski i Rada są współlegislatorami występującymi na jednakowych zasadach i powinny razem , w ścisłym porozumieniu z Komisją Europejską , określać zasady dotyczące działalności zewnętrznej EBI .
To wymaga konsultacji , wspólnych obrad , kompromisu , otwartości obu legislatorów .
Nie ma zatem sensu ani powodu , by twierdzić , że propozycje , które ogromna większość w Parlamencie Europejskim uważa za ważne , są " nie do przyjęcia ” .
Jeśli o mnie chodzi , nie do przyjęcia jest tak nieżyciowa postawa Rady .
Fakt , że nie ma tu dziś ani jednego jej przedstawiciela dowodzi tego absurdu i braku zainteresowania ze strony Rady .
EBI jest ważnym narzędziem polityki zagranicznej UE na świecie .
Bank publiczny , bank , który dzięki udzielanym pożyczkom może się przyczynić do wzrostu gospodarczego i do poprawy infrastruktury , jest niezbędny dla rozwoju naszych sąsiadów .
To samo dotyczy naszych relacji z krajami rozwijającymi się .
Tam także bardzo ważny jest bank publiczny .
Bank taki musi przestrzegać traktatu lizbońskiego i dążyć do wyznaczonych w nim celów .
Jednym z nich jest ograniczenie ubóstwa .
Parlament Europejski chce wyraźnie określić tę rolę EBI w ramach jego mandatu do prowadzenia działalności zewnętrznej .
Oczekuję otwartości i konstruktywnej postawy Rady , która umożliwi nam wspólne wyjaśnienie tej kwestii .
Panie Przewodniczący , Panie Maystadt ! Chcę podkreślić jedną rzecz .
Kiedy rozpoczęliśmy prace na przedmiotowym sprawozdaniem , ze względu na sytuację w Unii Europejskiej potrzebne były ewidentnie długofalowe inwestycje .
Kryzys pokazał , że nasze podejście było zbyt krótkowzroczne , jak powiedziałby Tommaso Padoa-Schioppa .
Potrzebne nam naprawdę długofalowe inwestycje , a EBI odgrywa w nich główną rolę .
Wszystkie ostatnie wydarzenia - szczególnie te na południu regionu śródziemnomorskiego - oraz świadomość szeregu trudności związanych z kwestią energii , tym bardziej każe nam zachęcać EBI do działania i wspierać go .
W Parlamencie zawsze będą posłowie , którzy wspierają wasze działania .
Zgadzam się jednak z tym , co powiedział pan Audy . Trzeba też dążyć do zapewnienia zwiększonego nadzoru , jaki wprowadziliśmy już w wielu instytucjach .
Choć osobiście jestem zwolennikiem obligacji na finansowanie projektów i wielu omawianych obecnie pomysłów , uważam , że musimy zadbać o to , by nie przyjmować pochopnie rozwiązań w zakresie partnerstwa publiczno-prywatnego i przyjrzeć się bliżej temu , jak są one zorganizowane i ile będą ostatecznie kosztować podatników i wszystkich zainteresowanych . Uważam , że to bardzo przydatne narzędzie , ale Europa dysponuje już pewnymi środkami .
Mam na myśli fundusz Marguerite i funkcjonowanie kas depozytowo-konsygnacyjnych , które podejmują inicjatywy międzynarodowe . Dlatego nawołuję do zwiększenia liczby długofalowych inwestycji i wprowadzenia monitoringu stosownego do tego , co chcemy wspólnie osiągnąć .
Uważam , że to minimum .
W każdym razie popieramy EBI i chcemy , by ostatnie wydarzenia skłaniały nas do bardziej dalekowzrocznej i szerszej debaty .
Panie Przewodniczący , Panie Maystadt , Panie Komisarzu ! Jak wiecie , Grupa Zielonych / Europejskie Wolne Przymierze jest z EBI bardzo związana .
Uważamy , że EBI jest bardzo ważnym instrumentem porządku publicznego . A ponieważ jesteśmy z nim bardzo związani , jesteśmy też wobec niego bardzo wymagający .
Naszym zdaniem EBI jest ostatecznie po prostu bankiem , i jako taki podlega bankowym ograniczeniom , z którymi trzeba się liczyć .
Kilkoro posłów zwróciło tu słusznie uwagę , że być może EBI powinien uwzględnić nowe ograniczenia sektora bankowego .
Jednocześnie EBI jest bankiem wyjątkowym , ponieważ faktycznie jest on finansowany z pieniędzy podatników .
Ma też spełniać zadania , jakich nie spełniają inni i przyjmować zasady , które wykraczają poza możliwości sektora prywatnego .
Pragnę podkreślić jedną lub dwie rzeczy , które moim zdaniem EBI mógłby robić lepiej , choć i tu pojawiły się ostatnio postępy .
Pierwsza sprawa dotyczy rajów podatkowych .
Walka z nimi jest dla nas niezwykle ważna . Uważam , że jest też ważna dla ogromnej większości posłów do PE .
Kryzys pokazał , że raje podatkowe zaciemniają , podkopują i osłabiają cały system finansowy , jak i światową gospodarkę .
Dlatego w przedmiotowym sprawozdaniu większość posłów popiera zwiększenie przejrzystości EBI w odniesieniu do pożyczek udzielanych przedsiębiorstwom , które przechodzą przez raje podatkowe .
Uważam , że tę praktykę należy przerwać .
Zdaję sobie sprawę , że EBI ma ograniczenia operacyjne , ale prawdziwym przesłaniem politycznym w tej sprawie jest to , że jeśli EBI ma wspierać finansowo Europę , to musi staczać batalie , a wśród nich także batalię przeciwko rajom podatkowym .
My oczywiście chcielibyśmy się posunąć dalej . Innymi słowy , chcielibyśmy , by zostały określone warunki udzielania przez EBI pożyczek przedsiębiorstwom , które nie stanowią części całego łańcucha wartości w rajach podatkowych znajdujących się na uaktualnianej ostatnio czarnej liście OECD .
Drugą sprawą , którą chcieliśmy poruszyć , jest monitorowanie i zarządzanie .
Pani Goulard mówiła o tym przed chwilą .
Uważam , że powinniśmy mieć większy wybór , że powinniśmy zwiększyć wspólną odpowiedzialność za to , by wybór projektów związanych z pieniędzmi podatników dokonywany był jak najbardziej demokratycznie i przejrzyście .
Trzecia sprawa dotyczy oceny korzyści z działań EBI .
Oczywiście EBI ocenia je między innymi pod kątem finansowym .
Jak już powiedziałem , EBI jest bankiem , co oznacza , że musi spełniać kryteria dotyczące stosunku ryzyka do korzyści .
EBI ma też jednak na celu zapewnienie innych korzyści , dlatego używa pieniędzy publicznych .
EBI ma na celu zapewnienie spójności społecznej poprzez walkę z ubóstwem oraz ochronę środowiska .
Uważam , że można poczynić większe postępy w zakresie sprawozdawczości i szacowania korzyści niefinansowych , które są sednem działania i mandatu EBI .
Moim zdaniem zamiast zestawiać korzyści finansowe z niefinansowymi , EBI powinien przeprowadzać jak najszersze analizy , nie ograniczając ich do samych kwestii pieniężnych i finansowych .
Ostatnia kwestia w moim wystąpieniu dotyczy zmian klimatu .
W przedmiotowym sprawozdaniu mówi się wyraźnie , że EBI musi dążyć do realizacji celów wyznaczonych przez EU .
Oficjalnym celem Unii Europejskiej jest zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych o 80 % do roku 2050 .
Nie będzie to możliwe , jeśli nadal będziemy finansować elektrownie węglowe , których żywotność wynosi 40 lat i które emitują znaczne ilości CO2 .
Panie Przewodniczący ! Czy pan Canfin pomyślał , że wykorzystanie EBI jako instrumentu polityki publicznej , co proponuje on sam , jak i jego partia , bezpośrednio obciąży finansowo podatników UE , a szczególnie podatników brytyjskich ?
Czy w ogóle wziął to pod uwagę ?
( FR ) Mam na to prostą odpowiedź .
Uważam , że EBI kosztuje brytyjskich podatników o wiele mniej niż inne , zupełnie prywatne banki brytyjskie . Uważam też , że EBI dba o interes ogólny , jak i o interes podatników brytyjskich , o wiele lepiej niż inne banki brytyjskie , które podatnicy muszą ratować .
w imieniu grupy ECR - Panie Przewodniczący ! Parlament spędził wiele godzin , dyskutując o tym , jak uczynić europejskie organy nadzoru odpowiedzialnymi za usługi finansowe naszej najbardziej przejrzystej i odpowiedzialnej organizacji .
W wyniku tego utworzono europejskie organy nadzoru , które podlegają pełnemu nadzorowi Parlamentu .
W tej nowej erze odpowiedzialności po kryzysie finansowym oraz w świetle zmian wynikających z traktatu lizbońskiego musimy jednak wprowadzić porównywalny nadzór nad istniejącymi instytucjami UE , włącznie z EBI .
Zważywszy na ważną rolę EBI w finansowaniu strategii państw członkowskich i w działaniach zagranicznych UE , czas na zwiększenie rozliczalności EBI przed Parlamentem .
Musimy oceniać portfel pożyczek , ogólną bankowość i pożyczki udzielane przez EBI tak samo , jakbyśmy oceniali nasze banki komercyjne .
Trzeba stosować rygorystyczne testowanie warunków skrajnych , a wszystkie działania finansowe muszą być wykazywane w bilansie .
Kiedy zaś mowa o dźwigni lub o ryzyku , powinniśmy sankcjonować ograniczenia ryzyka , gdyż każde niepowodzenie oznacza , że w ostatecznym rozrachunku znowu zapłaci podatnik .
Czas , by Parlament Europejski zaczął pilniej nadzorować działania EBI , zwłaszcza że rola EBI w zakresie opracowywania nowych instrumentów finansowych wzrasta .
Panie Przewodniczący , Panie Maystadt , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Kluczowym zadaniem Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) jest realizacja celów UE poprzez długofalowe finansowanie korzystnych dla UE inwestycji .
Oznacza to także , że EBI obowiązują wartości UE , czyli standardy społeczne , przejrzystość , wysokie standardy ochrony środowiska , rozwój i zrównoważona gospodarka oraz tworzenie miejsc pracy .
Słyszymy jednak od organizacji pozarządowych zajmujących się wdrażaniem projektów finansowanych z EBI na szczeblu lokalnym , że brak tam dbałości o pilnowanie tych standardów .
Wspominało już o tym kilkoro przedmówców .
Organizacje pozarządowe krytykują brak przejrzystości sposobu monitorowania pożyczek w EU i na całym świecie , sposobu ich wykorzystania i sprawozdawczości pośredników finansowych EBI .
Na ile EBI ma świadomość tej krytyki i na ile rzeczywiście analizuje te zarzuty ?
To właśnie chcemy wiedzieć .
Z naszego punktu widzenia spełnienie przynajmniej części żądań organizacji pozarządowych wobec EBI , jak na przykład większa przejrzystość udzielania pożyczek przez pośredników finansowych i opracowanie wyraźniejszych warunków finansowych dla pośredników finansowych , jak również kryteriów efektywności udzielanych pożyczek , jest całkiem realne .
By zwiększyć przejrzystość , organizacje pozarządowe proponują też , by informacje o projektach z zakresu ochrony środowiska i informacje finansowe o projektach finansowanych przez EBI publikować przed ich zatwierdzeniem .
Szczególnie projekty finansowane przez EBI w krajach trzecich należy podać niezależnej ocenie pod kątem wpływu na zrównoważony rozwój , aby poznać ich oddziaływanie gospodarcze , społeczne i środowiskowe .
Istnieją też jednak problemy inne niż przejrzystość .
Sposób monitorowania przestrzegania standardów UE w zakresie ochrony środowiska , kwestii społecznych i zamówień publicznych także spotkał się z krytyką organizacji pozarządowych .
Ścisłe monitorowanie tych standardów powinno oczywiście dotyczyć wszystkich operacji finansowych EBI .
Projekty , które tych standardów nie spełniają , nie powinny uzyskiwać wsparcia .
Kończąc , pragnę wspomnieć o polityce energetycznej .
Cieszy mnie , że wśród aktualnych celów EBI znalazło się wspieranie zrównoważonych i bezpiecznych dostaw energii .
Zważywszy na awarię reaktora w elektrowni Fukushima , propagowanie perspektywicznej energii odnawialnej bez emisji CO2 i bez stosowania technologii jądrowej , oraz propagowanie efektywności energetycznej we wszystkich obszarach inwestycji EBI musi być najwyższym priorytetem .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Prezes Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) powiedział , że w jego wizji EBI mógłby się stać siłą napędową w krajach rozwijających się , wraz z Chinami .
Teraz skrytykował Pan tę współpracę rozwojową .
Czy mógłby Pan podać nieco więcej szczegółów ? I co Pan sądzi o pomyśle , by EBI stał się odpowiednim instrumentem równoważącym lub uzupełniającym działania Chin w krajach rozwijających się ?
( DE ) Panie Przewodniczący ! Trudno w tak krótkim czasie mówić o szczegółach .
Dysponuję jednak licznymi sprawozdaniami instytucji pozarządowych , które chętnie udostępnię .
Sądzę , że Europejski Bank Inwestycyjny ( EBI ) także je zna .
W sprawozdaniach tych mówi się o lokalnym wspieraniu pomocy rozwojowej przez EBI w krajach Afryki i Azji , które też poddaje się pewnej krytyce .
Chętnie udostępnię te sprawozdania , ale teraz nie mogę podać szczegółów .
w imieniu grupy EFD - Panie Przewodniczący ! Zabieram głos , by poruszyć dwie sprawy , które mogą okazać się pomocne .
Przez 35 lat zajmowałem się bankowością inwestycyjną , byłem dyrektorem ds. inwestycji , doradcą inwestycyjnym i strategiem gospodarczym . Nigdy w życiu nie kupiłem banku , który zbankrutował .
Nigdy nie kupiłem banku-bankruta dla moich klientów . Jednak od kilku lat politycy i biurokraci stawiają mnie pod ścianą jako podatnika i każą mi kupować więcej niewypłacalnych banków niż można sobie wyobrazić .
Są to banki zagraniczne . Dziś słyszę , że oczekuje się od brytyjskich podatników ratowania Portugalii !
Jeśli zechcę inwestować za granicą , kupię udziały w funduszu rynków wschodzących .
Nie chcę , by śmieszny znacjonalizowany bank na siłę inwestował pieniądze moje lub moich wyborców .
Mówię " śmieszny bank ” , ponieważ wszystko , co usłyszałem tu od pana Maystadta , to deklaracje na temat tego , jak będzie Pan inwestował pieniądze , by zmieniać pogodę .
Nigdy w życiu nie słyszałem tylu nonsensów .
Nie wiem , kto Panu doradza , ale statystycznie rzecz biorąc , od około 15 - 16 lat pogoda zasadniczo się nie zmieniła , więc na co mają iść wszystkie te pieniądze ?
Ani ja , ani Brytyjczycy nie chcą inwestować w Pana bank .
Radzę Panu , jeśli chce Pan zachować swój status AAA , by zignorował Pan wezwania Parlamentu - pełnego ekscentryków , zielonych i znudzonych gospodyń domowych - szczególnie jeżeli chodzi o pkt 48 przedmiotowego sprawozdania .
Panele słoneczne w kraju dzikiej zwierzyny , żyraf i bębnów bongo pozbawią Pana statusu AAA w mgnieniu oka .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Kiedy słucha się uwag brytyjskiego mówcy , a następnie spogląda na rzeczywistą sytuację zaistniałą w ostatnich latach na rynkach finansowych i w bankach , którym mamy ufać , ma się wrażenie , że mowa o innych rzeczywistościach .
Powracając jednak do debaty ; to chcę powiedzieć , że Europejski Bank Inwestycyjny ( EBI ) jest ważnym instrumentem w trzech obszarach .
Uważam , że to , co mówi pan Klute , powinno stać się częścią strategii zewnętrznej .
To straszne , jak chińscy inwestorzy , inwestorzy państwowi , coraz bardziej podkopują systemy polityczne , ponieważ mają udziały w kilku lokalnych projektach budowy mostów .
Jeśli chodzi o udział Unii Europejskiej , nic takiego nie stwierdzamy .
Uważam , że tak powinno pozostać .
Moja druga uwaga dotyczy małych i średnich przedsiębiorstw , które są zaniedbywane przez tradycyjne banki zorientowane wyłącznie na maksymalizację zysków .
Moja trzecia uwaga dotyczy zmian w polityce energetycznej .
Choć awaria japońskiego reaktora to prawdziwa tragedia , może ona stać się przyczynkiem do podjęcia odpowiednich działań tu , w Europie .
( FR ) Panie Przewodniczący , Panie Maystadt , Panie Komisarzu ! Po uwagach , które właśnie usłyszałem , a których nie godzi się tu słuchać , chcę powiedzieć , że większość z nas uważa działania EBI za bardzo pozytywne .
Usprawnienia wprowadzone traktem lizbońskim wyznaczają EBI nowy zakres działań , co powinno pomóc działać mu jeszcze skuteczniej i znajdować odpowiednie rozwiązania w obliczu światowego kryzysu finansowego .
Jak już podkreślono , EBI zapewnia rzeczywiste wsparcie małym i średnim przedsiębiorstwom , i w znacznym stopniu przyczynia się do osiągania celu konwergencji polityki spójności UE .
Działania te trzeba kontynuować i w miarę możliwości wzmagać .
EBI musi lepiej promować swe strategiczne inwestycje w Europie , dlatego zachęcam do wspierania tych , którzy podjęli inicjatywę poprawy długofalowego finansowania , a zwłaszcza kasy depozytowo-konsygnacyjne - caisse des dépôts i cassa dei depositi - i KfW .
Uważam , że trzeba ich wspierać , gdyż opracowywane dziś regulacje dotyczące bankowości i rachunkowości nie zachęcają nas do długofalowych inwestycji i karzą tych , którzy się za nimi opowiadają .
Ponadto , przeciwnie do tego , co często się mówi , potrzebne nam są zmiany , a nie tylko adaptacja .
Długofalowe finansowanie jest , jak już wspomniano , niezbędne dla otwarcia nowej perspektywy dla Europy .
Poza Unią Europejską EBI rzeczywiście musi być siłą napędową i musi proponować inicjatywy , szczególnie w zakresie finansowania krajów śródziemnomorskich .
W obecnych trudnych warunkach w wielu z tych krajów EBI może się przyczynić do rozwoju gospodarczego w kontekście działań UE na rzecz regionu śródziemnomorskiego poprzez finansowanie celowe , i w ten sposób pomóc w tworzeniu demokratycznej cywilizacji w krajach , których przyszłość wciąż jest niepewna .
Zauważyłem tu gotowość EBI do takiego działania , jeśli UE o to poprosi , a mam taką nadzieję .
( ES ) Panie Przewodniczący , Panie Maystadt , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Przede wszystkim pragnę pogratulować Panu Posłowi Cutaşowi wspaniałego sprawozdania .
Europejski Bank Inwestycyjny musi zadbać o większe , lepsze i szybsze wyniki .
Od czasu kryzysu gospodarczego jego rola w finansowaniu projektów we wszystkich sektorach gospodarki w interesie Unii Europejskiej wzrosła jeszcze bardziej .
Kryzys utrudnił dostęp do kredytów i obnażył potrzebę dokładnego przemyślenia naszego modelu gospodarczego .
EBI ma tu do odegrania kluczową rolę .
Musi w tym celu utrzymać odpowiednią płynność i pozycję finansową , która umożliwi mu dostęp do rynków kapitałowych na korzystnych warunkach .
Musi też dysponować dostępnymi instrumentami umożliwiającymi realizację niezbędnych projektów , które bez niego nie zdobędą wsparcia finansowego banków komercyjnych i którym bardzo trudno byłoby uzyskać korzystne finansowanie gdzie indziej .
EBI osiągnął pozytywne wyniki w roku 2009 , kiedy to jego działalność wzrosła o 40 % , finansowanie dla małych i średnich przedsiębiorstw wzrosło o 55 % , finansowanie dla mniej rozwiniętych regionów wzrosło o 36 % , a finansowanie walki ze zmianami klimatu i promowanie energooszczędności wzrosło o 73 % .
Wciąż jednak pozostaje wiele do zrobienia . Aby osiągnąć cele strategiczne Unii Europejskiej , trzeba zrównoważonego , długofalowego finansowania .
W związku z kryzysem dostępność takich środków spadła .
Dlatego musimy promować euroobligacje .
Musimy wprowadzać nowe instrumenty i nowe działania w dziedzinie inżynierii finansowej . Musimy też stworzyć wspólną platformę z innymi międzynarodowymi instytucjami finansowymi .
Tym działaniom towarzyszyć musi poprawa zarządzania wewnątrz EBI i przegląd jego działań wewnętrznych .
Krótko mówiąc , EBI powinien skutecznie łączyć inwestycje z potrzebami UE .
Panie Przewodniczący ! Zabieram głos jako przedstawiciel Wielkiej Brytanii , który uważa , że powinniśmy być w Unii Europejskiej i że powinniśmy ją zmieniać .
Pan poseł Bloom , występujący w imieniu Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa , nie reprezentuje Brytyjczyków .
Jego partia nie ma przedstawicieli w Izbie Gmin i nie ma na to szans w najbliższej przyszłości .
Uważam , że ta debata dotyczy pragmatycznej polityki i poszukiwania ekonomicznych rozwiązań dla obywateli Europy w sytuacji niedoboru zasobów .
Gratuluję Prezesowi Europejskiego Bank Inwestycyjnego jego wieloletniej pracy na rzecz budowania wiarygodności tej instytucji .
Moje pytania dotyczą obligacji na finansowanie projektów .
Skoro tylko dokument w tej sprawie będzie gotowy w czerwcu , czy EBI przedstawi własny tekst , niezależnie od tekstu Komisji , byśmy mogli poznać stanowisko EBI , przygotowując wieloletnie ramy finansowe , czy też wszystko będzie ujęte w jednym dokumencie ?
Czy ewentualnie środki te będą obligacjami na finansowanie projektów poza UE , czy też będą to po prostu obligacje na finansowanie projektów w dziedzinie transportu i innych potrzeb , o których wspomniał pan komisarz ?
Czy będziemy mogli rozważyć oszczędności w funduszach strukturalnych i w Funduszu Spójności , skoro EBI zapewnia uzupełniające środki na infrastrukturę ? Będzie to bowiem sprawa kluczowa , kiedy będziemy rozmawiać o potencjalnym zamrożeniu perspektywy finansowej do roku 2020 .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Sprawozdanie w sprawie sprawozdania Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) za rok 2009 pokazuje kilka ważnych spraw .
Po pierwsze , potrzebę dążenia do tego , by ułatwić małym i średnim przedsiębiorstwom dostęp do kredytów .
Z zadowoleniem przyjmuję też wzmiankę o obligacjach na finansowanie projektów , które uważam za przydatny instrument wzrostu i rozwoju w strategicznym sektorze , jakim jest infrastruktura .
Nie do końca przekonuje mnie natomiast opis działalności zewnętrznej EBI , na którą potrzeba więcej zasobów finansowych i ludzkich .
W sprawozdaniu EBI za rok 2009 wymienia się kraje , które skorzystały z takich pożyczek i z rozczarowaniem stwierdzam , że Turcja otrzymuje najwięcej - niemal jedną trzecią środków przewidzianych dla krajów spoza UE .
To jednocześnie ponad jedna czwarta kwoty przyznanej Włochom , jednemu z głównych udziałowców EBI .
Włochy także potrzebują znacznych pożyczek i dotacji .
Dlatego uważam to za absurdalny brak równowagi .
To niedopuszczalne , by ogromne środki przyznawać krajowi takiemu jak Turcja , który nie należy i moim zdaniem nie powinien należeć do UE .
( BG ) Panie Przewodniczący ! Po pierwsze chcę powiedzieć , że rzadko mamy do czynienia z takim krótkim , precyzyjnym i wyraźnym sprawozdaniem jak to .
Europejski Bank Inwestycyjny bez wątpienia odgrywa podstawową i bardzo ważną rolę w rozwoju Europy .
Chcę jednak przedstawić kilka uwag do sprawozdania i do wcześniejszych wypowiedzi .
Po pierwsze , popieram , patrząc z perspektywy wewnętrznej , politykę EBI w zakresie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw .
Uważam , że sprawa ta jest dla Europy znacznie ważniejsza niż zmiany klimatu .
To na niej powinien się skoncentrować EBI , a nie na rozwoju ekologicznych technologii , choć i ten obszar skorzysta , jeśli udzielimy wsparcia małym i średnim przedsiębiorstwom .
Jeśli chodzi o działania wewnętrzne , zgadzam się także z opinią Komisji Kontroli Budżetowej w sprawie ewentualnego nadzoru Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego , który jest nową instytucją odpowiedzialną za takie działania .
Dane przedstawione przez pana Morgantiego są bardzo niepokojące .
Zgadzam się z wyrażonym tu poglądem , że zwłaszcza w przypadku inwestycji zagranicznych wskazana jest także kontrola parlamentarna , ponieważ niedopuszczalne jest , by kraje spoza UE otrzymywały więcej środków z EU niż same państwa europejskie .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! W pełni zgadzam się z panem Gauzèsem .
Europejski Bank Inwestycyjny ( EBI ) zawsze odgrywał ważną i kluczową rolę w rozwoju Unii Europejskiej .
A w czasie kryzysu jego rola i działalność nabiera jeszcze większego znaczenia .
Ostatnie reformy zarządzania gospodarczego związane ze skutkami kryzysu mogłyby powodować przeznaczanie przez państwa członkowskie mniejszej ilości środków na ważne projekty , takie jak tworzenie infrastruktur o znaczeniu strategicznym dla rozwoju całej Unii .
Przykładem może być projekt budowy sieci TEN-T .
Popieram inicjatywę Komisji Europejskiej dotyczącą obligacji na finansowanie projektów , które są znakomitym sposobem pozyskiwania środków i budowania infrastruktury potrzebnej do modernizacji UE i do pełnego wykorzystania potencjału rynku wewnętrznego .
Rola EBI w emisji tych obligacji i w zarządzaniu nimi jest więc kluczowa .
W przedmiotowym sprawozdaniu kładzie się nacisk na zapewnianie większych środków małym i średnim przedsiębiorstwom . Zgadzam się , że działalność EBI musi być ukierunkowana i zorientowana na wyniki .
Panie Przewodniczący ! Pragnę też jednak wspomnieć o kilku krytycznych kwestiach dotyczących działalności EBI .
Mam na myśli zwłaszcza to , że wiele małych i średnich przedsiębiorstw często nie potrafi wykorzystać dostępnych możliwości , gdyż projekty , które uzyskują dofinansowanie wymagają ogromnych inwestycji i zorganizowania , co bywa przeszkodą dla małych i średnich przedsiębiorstw .
Kolejnym problemem jest czas potrzebny na te procedury .
Są one często zawiłe i biurokratyczne , i nie przystają do charakteru działalności i wymogów danej branży .
Nie chcę powtarzać uwag o znaczeniu tych firm dla naszej sytuacji społeczno-gospodarczej , dlatego mam nadzieję na rozpoczęcie dialogu z małymi i średnimi przedsiębiorstwami , który pomoże przyspieszyć te procedury i zmniejszyć biurokrację .
EBI może i musi odgrywać ważną rolę w zarządzaniu bieżącymi wydarzeniami w regionie Morza Śródziemnego .
Europa musi myśleć nie tylko o sytuacjach awaryjnych , ale też wdrażać długofalową strategię , by zapewnić środki i inwestycje in situ , w oparciu o wspólne decyzje i promowanie demokracji i rozwoju gospodarki społecznej i rynkowej .
( SV ) Panie Przewodniczący ! Pragnę poruszyć dwie ważne sprawy dotyczące przedmiotowego sprawozdania .
Europejski Bank Inwestycyjny odgrywa jedną z głównych ról w strategii Europa 2020 .
Dotyczy to zwłaszcza inwestycji w infrastrukturę środowiskową .
Aby europejska gospodarka była silna i zrównoważona , potrzeba więcej inwestycji w transport kolejowy i w porty .
Muszą być one powiązane z sieciami dróg znajdującymi się na obszarach będących ważnymi węzłami komunikacyjnymi .
Infrastruktura ta musi stanowić dobrze funkcjonującą całość .
Europejski Bank Inwestycyjny powinien być bardziej aktywny w tych kluczowych obszarach .
Wymaga to nowego sposobu myślenia o elastycznych rozwiązaniach finansowych .
Europejskie obligacje na finansowanie projektów to znakomity ruch we właściwym kierunku , ale trzeba je uzupełniać o kolejne nowe opcje finansowania .
Przede wszystkim widzę możliwość opracowania modelu bardziej produktywnej współpracy na szczeblu europejskim , krajowym , regionalnym i lokalnym .
Po drugie , Europejski Bank Inwestycyjny odgrywa ważną rolę w polityce rozwoju UE .
I tu dostrzegam potrzebę usprawnień .
Działania EBI powinny być bardziej przejrzyste , lepiej osadzone lokalnie i skoncentrowane na głównych celach dotyczących rozwoju UE .
W decyzjach Europejskiego Banku Inwestycyjnego zawsze powinien znajdować odzwierciedlenie aspekt ochrony środowiska , walki z ubóstwem i rozwoju .
Panie Przewodniczący ! EBI przeznacza do 1 miliarda euro na budowę turbin wiatrowych i na inne projekty w zakresie odnawialnej energii w Wielkiej Brytanii .
Choć wpisuje się to w strategie walki ze zmianami klimatu , niepokoją mnie obecne kryteria finansowania , w których brak przejrzystości i odpowiedzialności , jeśli chodzi o kontrolę i należytą staranność realizacji tych projektów .
Według pana Maystadta w całej UE przeznaczono na projekty związane z farmami wiatrowymi 6 miliardów euro , ale EBI przyjmuje wnioski o finansowanie od zainteresowanych rządów bez kontroli .
To niedobrze .
Przedsiębiorstwa z sektora energii odnawialnej w Wielkiej Brytanii twierdzą , że współczynnik obciążenia ich turbin wynosi 30 % .
W rzeczywistości przez cały miniony rok ich współczynnik obciążenia wynosił tylko 21 % .
Nie działają , kiedy jest najzimniej i kiedy jest największe zapotrzebowanie na energię .
Nie mają więc znaczenia gospodarczego , a powodują podwajanie lub potrajanie cen prądu dla konsumenta , nie zmniejszając przy tym emisji CO2 .
To skandal . EBI powinien przestać finansować energię wiatrową .
Panie Przewodniczący ! Dziękuję panu Jamesowi Ellesowi za jego uwagi dotyczące wypowiedzi pana Blooma i sugeruję moim koleżankom i kolegom z UKIP , by nie obrażali nas , jeśli mają jakieś uwagi albo nie zgadzają się z kolegami .
Pan Bloom opisał posłów do PE jako ekscentryków , zielonych i znudzone gospodynie domowe .
Sugeruję , by powiedział , do której kategorii sam należy .
A teraz do rzeczy .
Irlandia skorzystała na finansowaniu dla MŚP , ale być może pan prezes - lub ktoś inny - skomentuje dostępność tego finansowania . Zamieszcza się bowiem ogłoszenia , a MŚP reagują na nie z entuzjazmem , kiedy jednak ubiegają się o linię kredytową , napotykają na ogromne trudności .
Uważam , że jest to kwestia o znaczeniu praktycznym dla sektora MŚP i proszę o odpowiedź na to pytanie .
( SK ) Panie Przewodniczący ! Europejski Bank Inwestycyjny ( EBI ) został powołany w celu wspierania celów i polityki Unii Europejskiej tak w samej Unii , jak i poza nią .
EBI sam jest finansowany z obligacji gwarantowanych przez państwa członkowskie .
Sprawozdawca , pan poseł Cutaş , podkreślił , że gwarancje działalności EBI w budżecie UE wyniosły pod koniec 2009 roku prawie 20 miliardów euro . To dużo , nawet dla UE .
Dlatego moim zdaniem Parlament ma prawo żądać wyjaśnienia w sprawie ryzyka związanego z tym obowiązkiem . Dobrze byłoby też wiedzieć więcej o tym , jak wykorzystane mają być odsetki od udzielanych pożyczek oraz poznać opłaty administracyjne z budżetu UE .
EBI odpowiada przed państwami członkowskimi , przed Trybunałem Obrachunkowym i przed OLAF .
Wniosek dotyczący wprowadzenia nadzoru regulacyjnego , który obejmowałby monitorowanie jakości finansów , sytuacji finansowej , dokładną analizę wyników i zgodności z zasadami najlepszej praktyki , o których mowa w sprawozdaniu pana Cutaşa , wydaje mi się dobrym pomysłem , dlatego zachęcam Komisję do poważnego rozważenia wprowadzenia takiego nadzoru w celu zapewnienia większej przejrzystości zarządzania zasobami UE .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Ja także pragnę pogratulować Panu Posłowi Cutaşowi tego świetnego sprawozdania .
Działania Europejskiego Banku Inwestycyjnego muszą być lepiej ukierunkowane , selektywne i zorientowane na konkretne wyniki .
EBI musi mieć odpowiedzialnych i przejrzystych pośredników finansowych .
Należy też zwiększyć strategiczne , długofalowe inwestycje w Europie .
Musimy się skoncentrować na infrastrukturze i na spójności na szczeblu europejskim .
Cieszy mnie fakt , że EBI skupia się na obszarach najbardziej dotkniętych kryzysem - na MŚP , regionach konwergencji i na działaniach związanych ze zmianą klimatu .
Jeśli chodzi o udzielane pożyczki , EBI musi stosować aktywną politykę informowania na swej stronie internetowej .
Musi tam być informacja o rozdysponowanych kwotach , o ilości pożyczek i o regionach , które z nich korzystają .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! W związku z kryzysem gospodarczym , kryzysem w regionie Morza Śródziemnego i kryzysem energetycznym , z Japonią jako przykładem złożoności energii jądrowej , Europejski Bank Inwestycyjny ( EBI ) ma do odegrania kluczową rolę jako ramię operacyjne tej polityki .
Uważam , że EBI musi działać tak w Europie , jak i poza nią .
Dziś musimy jak najszybciej zrealizować ważny nowy plan dotyczący regionu śródziemnomorskiego .
Jak podejść do tego działania ?
Jak już mówiliśmy , poprzez nowe mechanizmy finansowe takie jak obligacje na finansowanie projektów .
Panie Komisarzu ! Proszę o więcej informacji o czasie i sposobie wdrażania tych obligacji na finansowanie projektów .
Chcę zapytać prezesa EBI , co się stało z funduszem utworzonym z pozostałości po planie naprawy gospodarczej , który wdrożyliśmy kilka miesięcy temu .
Ponieważ czas odgrywa tu istotną rolę , proszę nam opowiedzieć o tej zasadzie oraz o funduszu Marguerite , gdyż nie wiem , co się z nim stało .
Jeśli chodzi o fundusze , które powinny stymulować gospodarkę , kluczowym czynnikiem jest teraz harmonogram wdrażania .
( LV ) Panie Przewodniczący ! Moim zdaniem należy zatwierdzić i przyjąć sprawozdanie z działalności EBI za rok 2009 .
Jeśli chodzi o przyszłość , to zgadzam się z wieloma przedmówcami .
Sam jestem zdania , że warto dokonać strategicznego przeglądu i analizy sposobu finansowania inwestycji ( w tym także dotacji ) , zwrotu kapitału wniesionego przez państwa członkowskie do Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) , pożyczek , innowacyjnych instrumentów , planowania finansowego i zarządzania takimi długofalowymi projektami , które nie przynoszą natychmiastowych rezultatów , oraz poprawy systemów gwarancji , utworzenia w budżecie UE sekcji związanej z inwestycjami , konsorcjów finansowych między UE a instytucjami krajowymi i lokalnymi , partnerstwa politycznego i społecznego , oraz innych możliwości .
W ten sposób poprawi się jakość działalności EBI .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Skupienie inwestycji EBI na regionach konwergencji , MŚP i działaniach związanych ze zmianą klimatu jest odpowiedzią na kryzys w obszarach najbardziej nim dotkniętych .
Regiony konwergencji uzyskują od EBI znaczne wsparcie .
Pożyczki przeznaczane na programy strukturalne mają służyć podnoszeniu poziomu absorpcji i efektywniejszemu wykorzystaniu funkcji dźwigni środków pomocy finansowej UE , zwłaszcza w obszarach o słabym dostępie do funduszy .
Wspólne inicjatywy EBI i Komisji na rzecz konwergencji mają zachęcać MŚP do korzystania ze środków , do tworzenia mikropożyczek sprzyjających wzrostowi gospodarczemu i tworzeniu miejsc pracy , oraz wspierać trwałe inwestycje w obszarach miejskich .
Instrumenty finansowe takie jak JESSICA , JEREMIE i JASPERS bardzo w tym pomagają .
Ze względu na ich dobre wykorzystanie popieram rozszerzenie ich zakresu i określenie innowacyjnych produktów finansowych w przyszłości .
Gratuluję Panu Posłowi Cutaşowi wspaniałego sprawozdania .
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie Maystadt ! Dzisiejsza debata ma wielkie znaczenie dla gospodarek naszych państw członkowskich .
Pokazuje ona bowiem , że te kraje , które mają zdrową równowagę pomiędzy wielkimi koncernami a małymi i średnimi przedsiębiorstwami , wyszły z kryzysu w najlepszej formie .
W Niemczech na przykład 70 % przedsiębiorstw stanowią MŚP , co pozwala nam utrzymać odpowiednią ilość miejsc pracy i szkoleń .
Musimy przekazać różnym bankom w państwach członkowskich , że taka równowaga ułatwia inwestowanie , że małe i średnie przedsiębiorstwa można rozwijać i że Europejski Bank Inwestycyjny wspiera takie działanie .
To ważne , jeśli mamy znowu osiągać wzrost gospodarczy i być konkurencyjni w stosunku do rynków Ameryki i południowo-wschodniej Azji .
Dlatego uważam tę inicjatywę Europejskiego Banku Inwestycyjny za bardzo ważną .
EBI musi też jednak skutecznie zapewniać wzrost i wyprowadzić nas z kryzysu gospodarczego i finansowego .
wiceprzewodniczący Komisji - Panie Przewodniczący ! Kilkoro szanownych posłów wspomniało tu o kwestii właściwego nadzoru regulacyjnego .
Chcę ich zapewnić , że Komisja uważnie rozpatruje kwestię nadzoru regulacyjnego nad EBI .
Rzeczywiście potrzebne są odpowiednie ramy nadzoru umożliwiające utrzymanie znakomitej sytuacji kredytowej EBI .
Trzeba jednak odpowiednio uwzględnić ponadnarodowy charakter i postanowienia statutowe EBI , które stanowią część traktatu .
EBI podjął ostatnio konkretne działania w tym zakresie , szczególnie poprzez wzmocnienie Komisji Kontroli i Audytu , który ma znaczne doświadczenie w nadzorze bankowym .
Ponadto , od kiedy EBI uzyskał refinansowanie z EBC , spełnia on także niezbędne wymogi sprawozdawcze wobec EBC .
Z drugiej strony uważamy , że Europejski Urząd Nadzoru Bankowego i EBC nie mogą zapewnić nadzoru regulacyjnego nad EBI , ale oczywiście nie wykluczmy możliwości finansowania przez EBI innych rodzajów umów zawieranych między EBI a innymi podmiotami na zasadach dobrowolności .
Jeśli chodzi o współpracę i rolę Komisji we współpracy z EBI , to pragnę podkreślić , że Komisja już teraz odgrywa znaczną rolę w zarządzaniu EBI , ponieważ opiniuje wszystkie pożyczki udzielane przez EBI , jak również środki własne . Ma też swych przedstawicieli w zarządzie EBI .
Zapewniam , że współpraca pomiędzy Komisją a EBI jest wzorowa i bezproblemowa .
Jeśli chodzi o nadzór nad programami zewnętrznymi UE i związane z nimi procedury udzielania absolutorium , to oprócz działalności EBI pod egidą Europejskiego Funduszu Rozwoju - głównie w ramach instrumentu inwestycyjnego AKP - prowadzonej na mocy konkretnego rozporządzenia finansowego EFR , nie jest nam znana żadna inna działalność w ramach budżetu UE prowadzona w połączeniu ze środkami EBI , która nie podlega zwykłej procedurze udzielania absolutorium .
Odpowiadając Pani Hübner ; oczywiście w pełni popieramy wezwania do maksymalizacji potencjału EBI poprzez nowe dźwignie zwiększające możliwość udzielania pożyczek i pomocy MŚP , szczególnie w czasie następującym po kryzysie finansowym wobec zaistniałej presji kredytowej .
Dlatego też poszukujemy innowacyjnych rozwiązań w tym zakresie .
Pragnę tu przypomnieć , że rozporządzenie finansowe UE zostało ostatnio zmodyfikowane i uwzględnia to wezwanie do stosowania innowacyjnych instrumentów .
Już to robimy , zwłaszcza w programach zorientowanych na finansowanie badań i innowacji .
Jestem pewien , że doświadczenie uzyskane w tym projekcie pozwoli na wykorzystanie innowacyjnych instrumentów finansowych także w innych obszarach .
Panie Przewodniczący ! Dziękuję wszystkim mówcom za uwagi , choć mam wrażenie , że jedna z tych uwag była bardzo niestosowna .
W czasie , jaki mam do dyspozycji , nie jestem w stanie odpowiedzieć szczegółowo na wszystkie poruszone tu a niezwykle interesujące kwestie .
Niektóre z nich można będzie moim zdaniem przeanalizować bardziej dogłębnie w komisji .
Szczególnie ważną sprawę poruszyła pani Hübner .
Jeśli EBI ma rzeczywiście znacznie przyczyniać się do wdrażania strategii Europa 2020 poprzez opracowywanie wspólnych instrumentów z Komisją , to muszą na to pozwalać ramy prawne .
Obecnie debatujecie nad nowymi projektami zasad finansowych i moim zdaniem powinniście zadbać o to , by Europejski Bank Inwestycyjny był w stanie taki wkład wnieść .
Wniosek Komisji wydaje nam się zatem w pełni uzasadniony .
Rada i Parlament muszą go jednak zaakceptować .
Dlatego musicie uczestniczyć w przeglądzie zasad finansowych .
Uważam , że warto także dokonać bardziej dogłębnej analizy innych poruszonych tu kwestii , np. rajów podatkowych , o których mówił pan Canfin .
Zapewniam go , że Europejski Bank Inwestycyjny ma surowszą politykę w tym zakresie niż pozostałe instytucje finansowe , co wyjaśnia np. naszą niedawną odmowę współfinansowania pewnych projektów wspólnie z Afrykańskim Bankiem Rozwoju , Bankiem Światowym i Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju . Nie spełniły one bowiem surowych kryteriów , które my stosujemy w tym zakresie .
Mogę jednak powiedzieć Panu Canfinowi , że nie ma u nas mowy o finansowaniu przedsiębiorstw mających siedzibę w kraju wymienionym na czarnej liście OECD , natomiast jestem gotów bardziej szczegółowo zająć się tą sprawą , jak również sprawą poruszoną przez pana Klute , a dotyczącą pożyczek udzielanych małym i średnim przedsiębiorstwom i przejrzystości w tym zakresie .
Nie sądzę , by wiele instytucji finansowych było skłonnych podać tak wiele informacji o pożyczkach udzielanych małym i średnim przedsiębiorstwom . Podkreślam , że ostatnio znacznie wzrosła liczba małych i średnich przedsiębiorstw , które otrzymały pożyczki z EBI poprzez banki pośredniczące .
Z pożyczek takich skorzystało w roku 2010 ponad 60 tysięcy małych przedsiębiorstw .
Pragnę tu podkreślić trzy cechy , które decydują o tym , że Europejski Bank Inwestycyjny jest instytucją specyficzną .
Pierwszą z nich jest to , że - wbrew temu , co ktoś tu powiedział - nie korzystamy z pieniędzy podatników .
Ściślej rzecz biorąc , nie bierzemy od brytyjskich podatników ani centa .
( FR ) Nie korzystamy z pieniędzy podatników . Korzystamy ze środków , jakie każdego dnia pozyskujemy na światowych rynkach finansowych .
Dlatego tak ważne jest dla nas utrzymanie naszego ratingu AAA .
Zaciągamy pożyczki w Azji oraz w USA i dzięki tak pozyskanym środkom możemy finansować projekty na korzystnych warunkach .
Jedyny wpływ , jaki mamy na budżet , to fakt , że korzystamy z gwarancji dotyczącej politycznego ryzyka związanego z naszym mandatem do prowadzenia działalności zewnętrznej udzielonym nam przez Radę i Parlament .
Jest to jednak gwarancja , która jest dla budżetu UE kosztem tymczasowym , ponieważ w dwa lata po pierwszej wypłacie rezerwujemy 9 % wszystkich naszych pożyczek udzielanych w ramach mandatu do prowadzenia działalności zewnętrznej , która to kwota oczywiście zmniejsza się w miarę spłaty pożyczek .
Skoro zatem nie musimy w rzeczywistości korzystać z gwarancji , to ostatecznie budżet UE nie ma tu kosztu .
Żadnego !
Trzeba zatem mieć świadomość , że nie jesteśmy instytucją korzystającą z pieniędzy podatników .
Druga cecha : jesteśmy jedyną prawdziwie europejską instytucją finansową .
Jesteśmy jedyną instytucją finansową , która na mocy traktatu ma obowiązek finansowego wspierania celów politycznych UE .
Co więcej , jesteśmy jedyną instytucją finansową , która nie może sfinansować projektu , jeżeli nie otrzyma pozytywnej opinii Komisji Europejskiej .
Komisja Europejska natomiast udziela swej opinii po uzyskaniu oceny od wszystkich swych służb , wszystkich dyrekcji generalnych , od Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji po Dyrekcję Generalną ds. Środowiska .
Dlatego jesteśmy zobowiązani do ścisłego przestrzegania unijnych przepisów i polityki .
W stopniu wymaganym porozumieniem trójstronnym podlegamy kontroli Trybunału Obrachunkowego .
Zawsze współpracujemy z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych ( OLAF ) . Zgadzamy się też właśnie na nadzór Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego .
W każdym razie jako Europejski Bank Inwestycyjny jesteśmy gotowi poddać się oficjalnemu nadzorowi bankowemu .
Jesteśmy już pośrednio nadzorowani przez ludzi mających doświadczenie w nadzorze bankowym , których mamy w komisji audytu .
Potwierdzam jednak ponownie , że jesteśmy otwarci na odpowiedni nadzór nowego urzędu .
Na koniec trzecia cecha , którą pragnę podkreślić . Europejski Bank Inwestycyjny jest też specyficzny z powodu swego doświadczenia .
Jesteśmy instytucją , która zatrudnia na stałe ponad 100 inżynierów oraz szereg specjalistów-konsultantów , co w bankach zdarza się rzadko .
Ponadto mamy doświadczenie i wiedzę specjalistyczną w pewnych dziedzinach .
Jesteśmy na przykład proszeni o doradztwo techniczne w przypadku projektów , których nie możemy sfinansować , ponieważ wykraczają poza nasz mandat .
Dlatego uważam , że szkoda by było z tego doświadczenia nie korzystać .
W pewnych dziedzinach , jak np. transport miejski , wydajność energetyczna , obieg wody w przyrodzie i wsparcie dla MŚP , EBI ma niebywałe doświadczenie .
Dlatego kończąc , stwierdzam , że szkoda by było nie wykorzystać w pełni tego potencjału poprzez bardziej systematyczną i ustrukturyzowaną współpracę z Parlamentem Europejskim .
Zadano tu kilka ważnych pytań .
Nasze finansowanie w Turcji jest większe , ponieważ taki mamy mandat , o którym wspólnie zadecydowała Rada i Parlament .
Wyznaczono nam zadanie większego finansowania w państwach kandydujących do członkostwa , co oznacza , że finansujemy proporcjonalnie więcej w Turcji i w Chorwacji niż w innych krajach .
Naszym zadaniem jest wywiązywanie się z mandatu udzielonego nam przez organy UE , a szczególnie przez Radę i Parlament .
Dlatego uważam , że to uzasadnia bardziej systematyczną i ustrukturyzowaną współpracę z Parlamentem Europejskim .
Panie Przewodniczący ! Dziękuję wszystkim mówcom za tę konstruktywną debatę .
Panie Maystadt ! Muszę przyznać , że mimo kilku uwag krytycznych , wszyscy moi koledzy i koleżanki , którzy zabrali głos , przyznali , że Europejski Bank Inwestycyjny może odgrywać ważną rolę w obecnej sytuacji kryzysu gospodarczego i finansowego .
Potrzebne są nam inwestycje i projekty na rzecz zapewnienia trwałego rozwoju Unii Europejskiej .
Dlatego uważam , że musimy wdrażać i rozważać ambitne koncepcje , nie bojąc się ich przedstawiać i proponować .
Kończąc , pragnę podkreślić następujący wniosek : nie zapominajmy o przejrzystości i lepszej komunikacji ze wszystkimi instytucjami UE .
Panie Maystadt ! Sądzę , że mogę powiedzieć w imieniu moich koleżanek i kolegów , że może Pan w przyszłości liczyć na wsparcie Parlamentu .
Głosowanie odbędzie się w południe .
Rozumiemy znaczenie pożyczek z Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) dla rozwoju i postępu społecznego , zważywszy na ich niskie oprocentowanie i długi okres spłaty .
Oferta EBI nie jest jednak ani wystarczająco przejrzysta , ani jasna . Pożyczek nie otrzymują też w największej ilości kraje i regiony , które potrzebują ich najbardziej .
Przedmiotowe sprawozdanie , za którego przyjęciem się opowiadamy , zawiera zatem pewną krytykę , pewne sugestie i propozycje .
Nie popieramy jednak przekształcenia EBI w zwykłe narzędzie wdrażania polityki UE i rozwiązywania problemów dotyczących spójności społecznej i gospodarczej oraz rozwoju społecznego , które powinny znaleźć odzwierciedlenie w budżecie UE oraz w funduszach strukturalnych i w Funduszu Spójności .
Oczywiście EBI może monitorować i usprawniać te działania , ale nie może zastępować polityki budżetowej UE .
Najważniejszym wymogiem jest to , by działania Europejskiego Banku Inwestycyjnego były coraz bardziej przejrzyste dla Parlamentu Europejskiego i by stosowane przez EBI instrumenty finansowe były wykorzystywane w sposób jeszcze bardziej ukierunkowany .
Zalecamy rozważenie wniosku dotyczącego wprowadzenia nadzoru ostrożnościowego nad tą instytucją , umożliwiającego precyzyjną ocenę sytuacji finansowej EBI i wyników tego banku , oraz przestrzegania efektywnych i skutecznych norm prowadzenia działalności .
Pragnę podkreślić , że nie przedstawiamy tej propozycji z powodu wątpliwości co do prawidłowości działań EBI , ale dlatego , że naszym zdaniem , jak wyraźnie stwierdzono dwa lata temu w Deklaracji Londyńskiej G-20 , " wszystkie ważne systemowo instytucje finansowe , rynki i instrumenty powinny podlegać odpowiednim regulacjom i nadzorowi ” .
Sugerujemy wezwanie Komisji Europejskiej , by przedstawiła Parlamentowi Europejskiemu analizę prawną wariantów nadzoru ostrożnościowego EBI do 30 listopada 2011 r . , ponieważ w obowiązującym prawodawstwie żadna instytucja europejska nie ma prawa nadzorować EBI .
W związku z rosnącym znaczeniem EBI oraz z rozszerzeniem gwarancji UE o działania EBI taka pilna zmiana jest jednak uzasadniona .
Dobrze byłoby wprowadzić większy nadzór branżowy i społeczny podobny do tego , jaki w ostatnim czasie wprowadzono w stosunku do niebankowych instytucji finansowych .
W przyszłości działalność pożyczkowa EBI musi być bardziej selektywna , bardziej efektywna i zorientowana na wyniki , zwłaszcza w zakresie finansowania MŚP .
Dlatego trzeba także bardziej systematycznie gromadzić i publikować informacje o udzielanych pożyczkach .
Szczepienia przeciw chorobie niebieskiego języka ( debata )
Kolejnym punktem porządku obrad jest sprawozdanie sporządzone przez pana posła Janusza Wojciechowskiego , w imieniu Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi , w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego dyrektywę 2000 / 75 / WE w zakresie szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka - 05499 / 2011 - C7-0032 / 2011 - .
Z satysfakcją przedstawiam Wysokiej Izbie sprawozdanie dotyczące zmiany dyrektywy w sprawie szczepień zwalczających chorobę niebieskiego języka , która to choroba stanowi duże zagrożenie dla hodowli bydła , owiec i kóz w wielu krajach UE .
Czynię to z satysfakcją , ponieważ 3 lata temu w tej Izbie jeszcze w poprzedniej kadencji miałem zaszczyt przedstawiać sprawozdanie dotyczące nowej strategii na rzecz zdrowia zwierząt , opartej na zasadzie " lepiej zapobiegać niż leczyć ” .
Dzisiejsza zmiana dyrektywy dotyczącej szczepień w zakresie choroby niebieskiego języka jest praktyczną realizacją tej właśnie zasady .
Poprawiamy sposób zapobiegania tej chorobie , przyczyniamy się do tego , że zwierzęta będą zdrowsze , koszty związane z ich leczeniem będą niższe , a cały proces szczepień będzie można lepiej zorganizować .
Zmiana związana jest z tym , że dotychczasowa dyrektywa z 2000 roku była dostosowana do ówczesnych warunków , a przede wszystkim do szczepionek , które były wówczas dostępne na rynku .
Te szczepionki musiały i nadal muszą być stosowane , lecz z pewnymi ograniczeniami związanymi z tym , że istnieje niebezpieczeństwo przenoszenia się wirusa ze zwierząt szczepionych na zwierzęta nieszczepione .
Powoduje to konieczność różnych ograniczeń przy stosowaniu szczepień , np. stosowania ich w wyznaczonych rejonach , wprowadzenia ograniczeń w zakresie przemieszczania się zwierząt .
Jest to dosyć uciążliwe dla hodowców i w związku z tym ograniczona jest skuteczność tych szczepień .
Nauka poczyniła postęp .
Posiadamy szczepionki innej generacji , które są wypróbowane i mogą być stosowane bez obawy o przenoszenie się wirusów na zwierzęta nieszczepione .
W związku z tym można je stosować bez dotychczasowych ograniczeń .
Zastosowanie tych szczepionek będzie więc korzystne dla hodowców , będzie mniej uciążliwe i zapewne bardziej skuteczne .
W dużo szerszym zakresie będzie można je stosować .
Procedura w tej sprawie przebiega bardzo szybko .
Komisja Rolnictwa w ciągu niedługiego czasu po uzyskaniu projektu legislacyjnego z Komisji Europejskiej przeprowadziła swoje prace i przedstawia je Parlamentowi .
Chodzi o to , żeby można było masowo stosować nowe szczepienia już w tym roku w sezonie letnim .
Stąd te zmiany i stąd w propozycji Parlamentu w poprawkach do sprawozdania , które złożyłem , przewidziane są terminy , w których prawo państw członkowskich ma być dostosowane do wymogów tej dyrektywy , tak aby przeprowadzenie szczepień było możliwe w tym roku i aby nie trzeba było czekać z tym do następnego sezonu .
Chciałbym wspomnieć o pewnej kontrowersji , która powstała wokół tego sprawozdania i zmiany dyrektywy dotyczącej obowiązku tablic korelacyjnych zaproponowanej przez Komisję .
W moim sprawozdaniu zgadzamy się z tym , żeby wprowadzić obowiązek dołączania tablic korelacyjnych , które zawierają informacje o tym , jak dyrektywa przekładana zostaje na prawo krajowe i które konkretnie przepisy przenoszą postanowienia dyrektywy do przepisów prawa krajowego .
Jest to postrzegane przez administrację niektórych państw członkowskich jako pewien biurokratyczny wymóg , ale należy spojrzeć na to inaczej .
Dzięki wprowadzeniu tego wymogu prawo europejskie staje się bardziej przejrzyste .
Łatwiej jest sprawdzić samym obywatelom , czy i w jaki sposób dyrektywa została przeniesiona do prawa krajowego .
Myślę , że jest to dobra praktyka .
Z tego co wiem , jest to pierwsza , albo jedna z pierwszych przyjmowanych dyrektyw , która wprowadza ten obowiązek i chyba słusznie .
Powinno stać się to stałą praktyką w zakresie naszej legislacji .
Jeszcze raz dziękuję za umożliwienie mi przedstawienia sprawozdania i mam poczucie , że czynimy dobrą rzecz dla dobra hodowców , a także dla zmniejszenia cierpienia zwierząt w UE .
wiceprzewodniczący Komisji - Panie Przewodniczący ! Komisja wyraża Parlamentowi wdzięczność za poparcie wniosku dotyczącego dalszych ułatwień procesu szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka i za jego zalecenia dotyczące tej niezwykle ważnej kwestii .
W szczególności chciałbym podziękować sprawozdawcy , Panu Posłowi Wojciechowskiemu , za jego zaangażowanie w tę sprawę .
Choroba niebieskiego języka jest przyczyną wielkich obaw wszystkich rolników w Unii Europejskiej .
Do 1990 roku uznawano ją w UE za egzotyczną , a jedynie sporadycznie w południowej Europie dochodziło do jej wybuchów .
Jednakże ostatnie lata przyniosły kilka fal epidemii tej choroby , które miały niekorzystny wpływ na wiele państw członkowskich , w tym w środkowej i północnej Europie , i które spowodowały poważne straty w produkcji hodowlanej i zaburzenia w handlu żywymi zwierzętami .
W ostatnich kilku latach w całej UE doszło do znacznej poprawy sytuacji w zakresie choroby niebieskiego języka , w niemałym stopniu dzięki kampaniom masowych szczepień współfinansowanym przez Unię Europejską .
Unia Europejska przekazała dofinansowanie w wysokości 150 milionów euro w 2008 roku , a także przeznaczyła 120 milionów euro w 2009 roku i 100 milionów euro na kolejne lata .
Na mocy obowiązujących przepisów szczepienia są dopuszczalne wyłącznie w takich regionach , które podlegają pewnym ograniczeniom z uwagi na obecność choroby niebieskiego języka .
Proponowane zmiany w dyrektywie obejmują wprowadzenie możliwości stosowania szczepionek inaktywowanych w każdym regionie Unii Europejskiej .
Poprawka pozwoli na szersze stosowanie szczepień zapobiegawczych przeciw chorobie niebieskiego języka , co zagwarantuje lepsze opanowanie zasięgu choroby oraz zmniejszenie ciężaru , jaki stanowi ona dla rolnictwa .
Sprawozdanie Parlamentu pojawia się w najodpowiedniejszym momencie i ma duże znaczenie dla zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej .
W sprawozdaniu słusznie podkreśla się konieczność pilnego podjęcia działań celem zapewnienia państwom członkowskim dostatecznej ilości czasu na zaszczepienie zwierząt przed rozpoczęciem kolejnego sezonu choroby niebieskiego języka .
Nie możemy zapominać o tym , że choć sytuacja w zakresie tej choroby uległa w ostatnich latach znacznej poprawie , to nie udało się jej zlikwidować .
W UE nadal występuje zagrożenie wystąpieniem w przyszłości kolejnych fal epidemii choroby niebieskiego języka - i duże znaczenie ma zapewnienie państwom członkowskim możliwości ochrony zwierząt przed wirusem , o ile są one na niego narażone .
Państwa członkowskie mieć możliwość zoptymalizowania swojego programu szczepień w celu zmniejszenia wpływu przyszłych wybuchów tej choroby w Unii Europejskiej .
Kilka państw członkowskich faktycznie powiadomiło już , że przy najbliższej okazji chcą wdrożyć ten środek .
Sprawozdawca odniósł się do naprawdę bardzo trudnej kwestii tablic korelacyjnych , które są niezwykle istotne dla możliwości śledzenia prawidłowej , właściwej transpozycji prawodawstwa UE do ustawodawstwa krajowego .
To kwestia , która była już od dawna poruszana ; przeprowadziliśmy już wiele debat w tym Parlamencie dotyczących sposobu kontrolowania i monitorowania właściwej transpozycji prawa UE do ustawodawstwa krajowego .
Jak widzimy , tablice korelacyjne są ku temu najlepszym narzędziem , umożliwiającym monitorowanie i zapewnienie właściwej transpozycji prawodawstwa UE .
Jednocześnie doskonale zdajemy sobie sprawę , że - w szczególności w przypadku tak pilnych zagadnień jak to , które dzisiaj omawiamy - musimy bardzo ciężko pracować nad znalezieniem rozwiązania między Parlamentem a Radą , aby uniknąć niepotrzebnych zatorów .
Mam nadzieję , że Rada okaże dostateczną elastyczność , by możliwe było przyjęcie przedmiotowego aktu prawnego na czas , przed rozpoczęciem sezonu ewentualnych wybuchów epidemii choroby niebieskiego języka .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Jak już powiedziano , wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka to niezwykle istotny krok ku likwidacji tej niebezpiecznej choroby zwierzęcej .
Ta choroba atakuje przeżuwacze , na przykład bydło , owce i kozy , i może spowodować śmierć zwierzęcia .
Nowe szczepionki inaktywowane umożliwiają wykluczenie ryzyka zarażenia , zatem ta szczepionka może być skutecznie stosowana również w tych regionach , w których jak dotąd choroba nie występowała .
Pozwoli to państwom członkowskim na skuteczniejsze stosowanie szczepień , co znacznie zmniejszy koszty sektora rolnego spowodowane tą chorobą .
Nowe szczepionki umożliwią zwalczenie raz na zawsze tej choroby na naprawdę szerokim froncie - i mam nadzieję , że państwa członkowskie i rolnicy skorzystają z tej szansy .
Zapewnia ona większe bezpieczeństwo i niewątpliwie przynosi znaczny postęp w zakresie zdrowia zwierząt .
Im lepiej uda się nam powstrzymać za pomocą nowych szczepionek rozprzestrzenianie się choroby niebieskiego języka , tym większe możliwości pojawią się w zakresie eksportu zwierząt hodowlanych z korzyścią dla gospodarki .
Szybkie podjęcie przez nas decyzji jest w istocie konieczne , by umożliwić wejście przedmiotowej dyrektywy w życie i udostępnić nowe szczepionki .
W poniedziałek Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi wysłała jasny sygnał poprzez jednogłośne przyjęcie sprawozdania , a w trakcie dzisiejszego głosowania plenarnego Grupa Europejskiej Partii Ludowej ( Chrześcijańscy Demokraci ) pójdzie w jej ślady .
Popieram apel sprawozdawcy o pozostawienie tablic korelacyjnych w sprawozdaniu .
Przecież nie możemy podejmować w Europie decyzji bez dostarczenia przez państwa członkowskie informacji dotyczącej ich realizacji .
Tej przejrzystości potrzebujemy też po to , aby wzmocnić wiarygodność UE - i musimy powiedzieć to Radzie w bardzo wyraźny sposób .
Wreszcie chciałabym podziękować sprawozdawcy za dobrze wykonaną pracę i za konstruktywną współpracę .
Sprawozdanie uzyska nasze poparcie .
Panie Przewodniczący !
Chciałbym wygłosić raczej oświadczenie niż pytanie : głosowanie nie było jednomyślne , ponieważ ja nie głosowałem za przyjęciem sprawozdania .
Panie Przewodniczący ! Choroba niebieskiego języka to stałe zagrożenie dla naszego bydła , a zatem dla zdrowia publicznego .
Jak dotąd w walce z tą chorobą stosowaliśmy szczepionkę aktywowaną , której stosowanie wiąże się z ograniczeniem przemieszczania zwierząt do pewnych obszarów , tak aby zapobiec przenoszeniu się wirusa na niezarażone zwierzęta .
Dlatego stosowanie szczepionki i szczepień było ograniczone do regionów , w których w przeszłości wykryto zarażone zwierzęta .
Było to niekorzystne dla zainteresowanych rolników , którzy ponosili straty z dwóch powodów : po pierwsze z uwagi na chorobę , a po drugie - wskutek ograniczeń .
Najprawdopodobniej tych wszystkich problemów uda się uniknąć dzięki zastosowaniu nowej szczepionki inaktywowanej , która oprócz zapobiegania potencjalnym zaburzeniom na wewnętrznym rynku bydła hodowlanego umożliwi też rozwój nowych , bardziej dalekosiężnych - a właśnie to ma największe znaczenie - strategii zapobiegania , służących przeciwdziałaniu tej chorobie .
Z tego względu dla przemysłu hodowlanego kluczowe znaczenie ma dokonanie przez nas zmiany tej dyrektywy , co pozwoli na stosowanie przedmiotowej szczepionki , i to jak najszybciej .
Panie i Panowie ! Trzymanie się naszych traktatów , w szczególności w odniesieniu do tabel korelacyjnych , nie powinno być wymówką przed wprowadzeniem przedmiotowych uregulowań w życie przed latem .
Takie opóźnienie spowodowałoby wyłącznie dalsze straty rolników .
Panie Przewodniczący ! Chciałabym wyrazić ogromne podziękowania dla Pana Posła Wojciechowskiego za doskonałą i wydajną pracę .
Poprzedni mówcy wspomnieli już , o co tak naprawdę chodzi : o nową , skuteczną szczepionkę .
Z tego względu chciałabym wykorzystać kilka przysługujących mi chwil na zwrócenie uwagi , że być może mamy do czynienia z pierwszym namacalnym dowodem , co stanie się z naszym rolnictwem w przypadku dramatycznej zmiany klimatu .
W Szwecji , z której pochodzę , cztery czy pięć lat temu całkowicie nie do pomyślenia byłaby koncepcja pojawienia się u naszych przeżuwaczy choroby niebieskiego języka .
Ta choroba występowała sporadycznie na południu Europy .
Dzisiaj tak wygląda rzeczywistość i przeżyliśmy już naszą pierwszą epidemię .
Dlatego niezwykle istotne jest rozpoczęcie przez nas szczepień , ale równie ważne jest , byśmy w naszych rozmowach o klimacie , środowisku naturalnym i przyszłości uświadomili sobie , że zmiany nie ograniczą się wyłącznie do suszy i opadów .
Znaczna zmiana klimatu spowoduje również coś zupełnie innego : epidemie chorób i chorób odzwierzęcych wśród ludzi i zwierząt .
Musimy uwzględnić to w naszym równaniu , kiedy rozmawiamy na przykład o strategii Europa 2020 .
W jakim kierunku mamy zamiar pójść ?
Musimy to zrozumieć również jako prawodawcy .
Możemy podejmować decyzje wyłącznie na podstawie naszej obecnej wiedzy , ale musimy być dostatecznie elastyczni , by móc podjąć nowe decyzje po zdobyciu nowej wiedzy i - jak w tym przypadku - nowych szczepionek .
w imieniu grupy ECR - Panie Przewodniczący ! Przede wszystkim chciałbym podziękować Panu Posłowi Wojciechowskiemu za tempo , w jakim udało mu się przedłożyć to sprawozdanie Parlamentowi .
Pracował nad nim niezwykle ciężko .
Chciałbym wrócić do kwestii tablic korelacyjnych .
Pan komisarz stwierdził , że miał nadzieję , iż będą wystarczająco dobre , ale muszę powiedzieć Panu Komisarzowi , że " nadzieja ” nie wystarczy .
To bardzo poważna choroba , którą musimy tego lata opanować .
Przenoszą ją małe muszki , zwane przez nas komarami , i nad tym trzeba latem tego roku uzyskać kontrolę .
Pan poseł Wojciechowski wykonał swoje zadanie i w żadnej mierze nie wolno go obwiniać za jakiekolwiek opóźnienie .
Bardzo źle by się stało , gdyby konflikty wewnętrzne w Brukseli lub nadmierna biurokracja spowodowały opóźnienie .
Z pewnością musimy działać , ponieważ choroba rozprzestrzenia się niezwykle szybko , i musimy być w stanie przeprowadzać szczepienia poza zaatakowanymi regionami .
Jestem zmuszony przypomnieć Parlamentowi , że w wielu przypadkach lepiej zapobiegać niż leczyć , co podkreślał pan poseł Wojciechowski i inni .
Sądzę , że w tym przypadku musimy zacząć działać - i chciałbym , aby Komisja dała nam gwarancję , że biurokracja nas nie powstrzyma .
w imieniu grupy EFD - Panie Przewodniczący ! Rozmawiamy o chorobie , w przypadku której rolnicy powinni samodzielnie podejmować decyzje , opierając się na swoich szczególnych uwarunkowaniach .
Jako rolnik z Wielkiej Brytanii będę opierał się na zaleceniach weterynaryjnych , a nie na opiniach biurokratów z innych krajów .
Doceniam wsparcie ze strony podatników brytyjskich , którzy finansują moje szczepionki , i jestem sfrustrowany , że w ogóle trzeba w to angażować UE .
To Państwo spowodowali pojawienie się u nas tej choroby .
Proszę nie pogarszać sytuacji .
Obecnie omawiamy to zagadnienie pomimo zapewnień , że Traktat z Lizbony nie powoduje żadnej zasadniczej zmiany .
Jeżeli tak jest , to dlaczego konieczna jest zmiana tak wielu środków , małych i wielkich , jak ten , by dostosować się do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ?
Nie wiemy , w jaki sposób zostanie rozwiązany ten problem tablic korelacyjnych , a kwestia ta doskonale obrazuje zamieszanie , do jakiego może doprowadzić tak zwane współdecydowanie .
Chociaż rząd brytyjski wyda tyle środków , ile będzie potrzeba na dostosowanie się do waszego sposobu myślenia , to inne państwa członkowskie mogą postrzegać tę kwestięw całkowicie inny sposób .
Panie Przewodniczący ! Chciałabym podziękować sprawozdawcy za przedmiotowe sprawozdanie .
Chociaż ogólnie popieram zasady , na których się ono opiera , to chciałabym dodać , że ta szczepionka powinna być stosowana wyłącznie w przypadku stwierdzenia przez właściwe władze znacznego zagrożenia dla populacji zwierząt hodowlanych .
W Irlandii Północnej zarówno rolnicy , jak i Departament Rolnictwa i Rozwoju Wsi niezwykle ciężko pracowali nad utrzymaniem tego kraju wolnym od choroby .
Ważne , by Komisja i Rada uznały status obszarów wolnych w UE i ustanowiły zabezpieczenia dla tych obszarów .
Jednakże w Europie nadal mamy istotne ryzyko rozprzestrzenienia się tej choroby , a w efekcie konieczne jest - moim zdaniem - zapewnienie Irlandii Północnej możliwości stosowania szczepionek .
Bezwzględnie konieczne jest monitorowanie przez właściwe władze przemieszczania zwierząt i ustanawianie zakazów handlu , o ile będzie to konieczne , dla zahamowania rozprzestrzeniania się choroby niebieskiego języka , a także przestrzeganie dobrych praktyk przez wszystkie podmioty .
Wszystkie państwa członkowskie muszą konstruktywnie współpracować nad ograniczeniem ryzyka rozprzestrzeniania się tej choroby i chronić przemysł przed wybuchem dużej epidemii .
Kluczowym elementem monitorowania i kontroli wybuchów epidemii choroby jest komunikacja między państwami członkowskimi a Komisją .
Zachęcam do niej .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Epidemie , na przykład choroby niebieskiego języka , wywierają poważny wpływ nie tylko na hodowców , ale również na konsumentów i ogólnie na gospodarkę europejską , ponieważ powodują śmierć zwierząt hodowlanych i zaburzenia w handlu .
Ograniczenia w przemieszczaniu zwierząt to duża strata dla zasobów gospodarczych miejsc czy regionów , w których się je wprowadza .
Na przykład na mocy obowiązujących przepisów w przypadku przeprowadzania kampanii szczepień konieczne jest utrzymanie strefy ograniczeń , nawet jeżeli nie stwierdzono występowania choroby niebieskiego języka .
Właśnie dlatego środki proponowane przez Komisję są uczciwe i korzystne dla producentów i konsumentów z ekonomicznego punktu widzenia .
Jednocześnie są one zgodne z zasadą korzystania w rolnictwie ze wszelkiego postępu naukowego .
Powinienem wspomnieć także o istotnym wkładzie , jaki w poprawę sytuacji w zakresie epidemii choroby niebieskiego języka wniosły dotychczas fundusze europejskie .
W ciągu ostatnich trzech lat Unia dofinansowała duże kampanie szczepień kwotą 370 milionów euro , o czym wspomniał już pan komisarz .
Moim zdaniem w najbliższych latach należy utrzymać współfinansowanie programów szczepień , uwzględniając ich skuteczność i nowe , zdecydowanie prostsze ramy prawodawcze , które dzisiaj omawiamy .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Przede wszystkim chciałbym podziękować Panu Posłowi Wojciechowskiemu i wszystkim kontrsprawozdawcom za ich pracę nad tym sprawozdaniem , którego celem jest uelastycznienie przepisów dotyczących szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka .
Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi podjęła wszelkie możliwe wysiłki na rzecz zatwierdzenia przedmiotowego tekstu w trybie pilnym , aby umożliwić rozpoczęcie kampanii szczepień przed latem .
Komisja Europejska przedłożyła wniosek , w którym nie wzięto pod uwagę wejścia w życie traktatu lizbońskiego .
Inaczej mówiąc , pozostawiła kompetencje prawodawcze wyłącznie w gestii Rady , całkowicie wykluczając Parlament .
Po ożywionych dyskusjach , za które chciałbym podziękować służbom prawnym Parlamentu oraz sekretariatowi Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi , udało się nam dojść do porozumienia zmieniającego podstawę prawną , zgodnie z art. 43 ust. 2 Traktatu , inaczej mówiąc - w ramach zwykłej procedury prawodawczej .
Teraz oczekujemy , że Rada będzie w stanie równie wydajnie zatwierdzić nasze stanowisko i uwzględnić tablice korelacyjne , aby szybko zareagować na potrzeby hodowców europejskich .
Panie Przewodniczący ! Liczba wybuchów choroby niebieskiego języka w ostatnich latach zdecydowanie spadła dzięki połączeniu szczepień i ograniczeń w przemieszczaniu zwierząt .
Powoduje ona dotkliwe cierpienia i śmierć zarażonych zwierząt , a także ma wymierny szkodliwy wpływ na gospodarkę obszarów wiejskich i społeczność rolniczą .
Z zadowoleniem przyjmuję środki umożliwiające państwom członkowskim stosowanie szczepionek inaktywowanych przeciw chorobie niebieskiego języka w regionach , w których ta choroba nie występuje , i dziękuję sprawozdawcy za pracę nad tym zagadnieniem .
Państwom członkowskim należy zapewnić elastyczność pozwalającą na przyjęcie postawy proaktywnej oraz skorzystanie z postępu technologicznego w produkcji szczepionek , w ten sposób zmniejszając obciążenie dla sektora rolnego spowodowane tą chorobą , a także zapobiegając jej występowaniu bez zmiany statusu państw członkowskich jako wolnych od choroby , co miało miejsce wcześniej .
Szczepienia to skuteczny środek weterynaryjny w odpowiedzi na chorobę niebieskiego języka , który - w przypadku uzupełnienia go o inne środki , na przykład nadzór - oznacza rzeczywistą szansę likwidacji tej choroby w Europie .
W procesie opanowywania i ostatecznej likwidacji tej choroby szczepienia spowodują zmniejszenie strat gospodarczych i będą korzystne dla europejskiego sektora hodowli .
Panie Przewodniczący ! Przedmiotowy akt prawny da rolnikom elastyczność , wybór i nadzieję , co przyznaję z radością .
Zdecydowanie zbyt długo nasza strategia szczepień była wstrzymywana przez to , że nie udało się nam opracować wystarczająco wyrafinowanych produktów , które umożliwiałyby szczepienia zwierząt poza strefami zamkniętymi .
Przynależność do strefy zamkniętej może mieć katastrofalne skutki dla dochodów rolnika .
Równie katastrofalny może być brak ochrony własnych zwierząt przed chorobą , szczególnie tak śmiertelną i zaraźliwą jak choroba niebieskiego języka .
Opracowanie nowych szczepionek oraz zmiana przepisów , na którą - jak mam nadzieję - zgodzi się dzisiaj Parlament , umożliwi Wielkiej Brytanii uzyskanie statusu kraju wolnego od choroby niebieskiego języka .
Pozwoli na łatwiejsze przemieszczanie zwierząt i oszczędności w obszarach wiejskich .
Jednakże niezwykle istotne jest możliwie jak najszybsze wprowadzenie tych przepisów w życie .
Rolnicy z regionu południowo-zachodniego muszą mieć możliwość przeprowadzenia szczepień przed końcem maja , by zapewnić zwierzętom pełną ochronę .
Wszyscy tu obecni rozumieją kontekst tej międzyinstytucjonalnej bitwy o tablice korelacyjne , ale mogę Państwu powiedzieć , że rolnicy , których reprezentuję , tego nie rozumieją i ufają , że nam - ich wybranym przedstawicielom - uda się rozwiązać dla nich ten problem .
To pilna kwestia , w której musi zwyciężyć zdrowy rozsądek .
Zajmijmy się tym od razu , uzgodnijmy szybką ścieżkę dla pilnych spraw tego typu i pozwólmy na zaszczepienie naszych zwierząt hodowlanych .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Choroba niebieskiego języka to epidemia wśród przeżuwaczy , która spowodowała już ogromne szkody w sektorach hodowlanym i produkcyjnym .
Od wybuchu epidemii w kilku państwach członkowskich w 2000 roku doszło do znacznych strat gospodarczych .
Jak zwykle kiedy dochodzi do strat gospodarczych , najbardziej tracą na tym finansowo podmioty znajdujące się na dole łańcucha produkcji .
W szczególności załamał się kwitnący handel bydłem hodowlanym .
Pomimo szczepień w niektórych krajach eksport został całkowicie wstrzymany .
Również w Austrii , gdzie hodowla bydła ma długą tradycję , przetrwanie wielu rolników stanęło pod znakiem zapytania .
Teraz musimy wykorzystać ten czas na działania zapobiegawcze .
Choroba nie została pokonana i w każdej chwili może się ponownie pojawić .
Musimy wyciągnąć wnioski z doświadczeń i być w stanie szybko zaoferować pomoc .
To , co było prawdą jeszcze 10 lat temu , dziś już nie obowiązuje .
Konieczna jest poprawa i aktualizacja starej dyrektywy w sprawie środków przeciwdziałania chorobie niebieskiego języka z 2000 roku .
Konieczne jest dostosowanie wówczas obowiązujących przepisów dotyczących szczepień do rozwoju technologicznego , tak aby skuteczniej zwalczać chorobę niebieskiego języka i ograniczyć obciążenie rolników .
Ówczesne przepisy zostały dostosowane do korzystania z żywych szczepionek atenuowanych , bowiem tylko takie szczepionki były dostępne w okresie przyjmowania tej dyrektywy 10 lat temu .
Obecne szczepionki są bardziej zaawansowane .
Musimy wziąć ten fakt pod uwagę .
Cieszę się z szybkich działań podjętych przez Komisję i Parlament oraz popieram szybkie wdrożenie nowej dyrektywy .
Jako przedstawicielka społeczności rolników wiem , jak istotne jest myślenie w cyklu rocznym .
Szybkie podjęcie decyzji umożliwi nam dojście przed jesienią do użytecznych i jednolitych przepisów , co leży w interesie państw członkowskich , a przede wszystkim naszych hodowców i rolników .
Ogromnie dziękuję sprawozdawcy .
( PT ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Nie zgłaszam faktycznego sprzeciwu wobec wniosków zawartych w przedmiotowej rezolucji legislacyjnej i chciałbym pogratulować Komisji tej inicjatywy , której celem jest uwzględnienie postępu technologicznego i dopuszczenie stosowania szczepionek przeciw chorobie niebieskiego języka poza regionami obowiązywania ograniczeń w przemieszczaniu zwierząt , ponieważ ten rodzaj szczepionki nie niesie żadnego zagrożenia niepożądanym przenoszeniem się wirusa .
Chciałabym pogratulować również sprawozdawcy Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi , Panu Posłowi Wojciechowskiemu , a także jej przewodniczącemu , Panu Posłowi De Castro , ich pracy - oraz podziękować im , bowiem praca ta umożliwiła dojście do szybkiego porozumienia między Radą i Komisją w zakresie podstawy prawnej przedmiotowego wniosku .
Dlatego wbrew pierwotnej propozycji kompetencje prawodawcze są podzielone między Parlament i Radę w ramach zwykłej procedury prawodawczej , ustanowionej w Traktacie z Lizbony .
Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi omówiła i zatwierdziła swoje sprawozdanie w krótkim czasie , aby umożliwić przeprowadzenie dzisiaj głosowania , co pozwoli na jak najszybsze zrobienie kolejnego kroku ku porozumieniu z Radą i wejście nowych przepisów tej dyrektywy w życie .
Z tego względu chciałbym wezwać Radę do kompromisu ze stanowiskiem Komisji i Parlamentu , które - jak jestem pewien - zostanie dziś zatwierdzone znaczną większością głosów .
( DE ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Dostosowanie przepisów dotyczących szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka jest zgodne z nową unijną polityką szczepień , wyrażającą się w strategii na rzecz zdrowia zwierząt na lata 2007-2013 w haśle " lepiej zapobiegać niż leczyć ” .
Elastyczniejsza procedura szczepień zwierząt hodowlanych jest niezbędna , jeżeli mamy być w stanie skuteczniej zwalczać takie epidemie , jak choroba niebieskiego języka , w ten sposób zmniejszając ich wpływ na rolnictwo .
Większa elastyczność i lepsze zapobieganie niewątpliwie byłyby pożądane w przypadku wielu epidemii chorób zwierzęcych .
Restrykcyjna polityka zakazu szczepień , którą przez długi czas stosowaliśmy w UE , nie jest już właściwa .
Z tego względu uważam , że robimy dziś krok we właściwym kierunku .
Chciałbym również poprzeć panią poseł Paulsen , która stwierdziła , że na skutek zmiany klimatu musimy się spodziewać w niedalekiej przyszłości epidemii innych chorób zwierzęcych .
To z kolei sugeruje , że potrzebujemy jasnej strategii , a w tym przypadku możemy oczywiście podjąć właściwe działania .
W tym kontekście chciałbym również przypomnieć , że również w Komisji należy zakończyć dalsze dyskusje dotyczące selektywnego uboju .
W przypadku choroby niebieskiego języka skorzystaliśmy oczywiście z tego , że wspieraliśmy badania , a teraz dysponujemy szczepionkami inaktywowanymi i jesteśmy w stanie przeprowadzić kompleksowe szczepienia , co było wcześniej niezwykle niebezpieczne i trudne .
Z tego względu nasza sytuacja się zmieniła .
Chciałbym również podziękować sprawozdawcy za tak szybką pracę .
Doświadczenie nauczyło nas , że należy oczekiwać pierwszych wybuchów choroby późnym latem i jesienią .
Z tego względu kraje muszą opracować strategie szczepień i je wdrożyć .
Chciałbym powiedzieć Panu Posłowi Agnewowi , że jeżeli ma Pan dobrego weterynarza , to zaleci on przeprowadzenie szczepień , ponieważ właśnie tego domagali się znani mi weterynarze i to słyszałem wielokrotnie w trakcie dyskusji .
Oczywiście to jeszcze nie koniec tej sprawy .
Komisja musi opracować przepisy wykonawcze i dostosować je do nowego procesu , a to musi być wykonane równie szybko , jak te działania tu , w Parlamencie .
Z tego względu wzywam Komisję do szybkich działań , byśmy przed końcem roku mogli zacząć korzystać z tego naukowego postępu .
( FR ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Jestem wdzięczny naszemu koledze , panu posłowi Wojciechowskiemu , za jego sprawozdanie , które przypomina nam o znaczeniu odpowiedniego prawodawstwa w tej dziedzinie .
Jednakże bez względu na to , czy jest to żywa szczepionka atenuowana , czy też szczepionka inaktywowana , przy obecnym stanie naszej wiedzy nadal nie wiemy , w jaki sposób organizmy chorobotwórcze dostały się do krwi zwierzęcia - inaczej mówiąc , czy pochodzą ze szczepionki , czy też ze świata zewnętrznego .
Dlatego do czasu opracowania markerowej szczepionki inaktywowanej - czyli takiej , w której organizm chorobotwórczy pochodzi ze szczepionki - niemożliwe będzie rozróżnienie zwierzęcia szczepionego i zwierzęcia zarażonego wirusem .
To jednak podstawowy warunek , by uznać dany region lub kraj za bezpieczny przed jakimkolwiek zarażeniem .
Dlatego istnieje ogromne ryzyko , że kraje chronione przed jakimkolwiek zarażeniem ustanowią bariery handlowe między sobą a krajami stosującymi te szczepionki inaktywowane .
Z tego względu zadaniem Unii Europejskiej jest wspieranie prowadzonych badań nad markerowymi szczepionkami inaktywowanymi , aby zapewnić większe bezpieczeństwo biologiczne w Unii , co umożliwi nam skuteczniejsze łączenie naszych podejść w dziedzinie zdrowia i handlu .
Panie Przewodniczący ! Warto odnotować uwagę pana komisarza , że zasięg choroby niebieskiego języka się zmniejsza : z 48 tysięcy przypadków w 2008 roku do 120 w 2010 roku .
To powiedziawszy , nadal nie mamy pewności , jak będzie wyglądała ta tendencja w przyszłości , dlatego z dużym zadowoleniem należy przyjąć rozwój tej szczepionki inaktywowanej i dyskusje dotyczące szczegółów związanych z jej stosowaniem .
Obecność Rady w tej sali byłaby korzystna , byśmy mogli omówić to , czy faktycznie ma ona zamiar dostarczyć te tablice korelacyjne , które Parlament i Komisja uznają za konieczne - a być może jest to coś , o czym Rada mogłaby nas szybko powiadomić .
Zapobieganie wszelkim chorobom , a tej w szczególności , polega na hodowli zwierząt , na ograniczeniu przewozu zwierząt , na ochronie przed czynnikami chorobotwórczymi oraz na kwestii omawianej dziś rano - czyli na szczepieniach .
( CS ) Panie Przewodniczący ! Problem ze stosowaniem szczepionki inaktywowanej do szczepień poza strefą zamkniętą polega na tym , że w testach serologicznych zwierzęta będą wykazywać wyniki pozytywne , a dla stwierdzenia , czy zwierzę zostało zaszczepione , czy też jest chore , konieczne będzie przeprowadzenie droższego testu wirusowego .
Spowoduje to problemy w handlu zwierzętami i ich przemieszczaniu .
Uwzględniając fakt , że chodzi również o transpozycję dyrektywy do prawa krajowego , z przyczyn proceduralnych trudno będzie dotrzymać terminu 30 czerwca 2011 r .
Osobiście nie zgadzam się też ze zmianą daty wejścia w życie tej dyrektywy z wcześniejszego terminu 20. dnia na dzień po jej opublikowaniu .
Powinniśmy też zrozumieć , że opracowanie tablic korelacyjnych dodatkowo zwiększy obciążenie administracyjne .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Uważam , że robimy krok naprzód ku zrozumieniu , że nie mamy do czynienia z problemem związanym wyłącznie z niektórymi regionami Europy , Europy Południowej lub Afryki Północnej .
Jednakże korzystnie oceniam ten środek .
Chciałbym zapytać Pana Posła Tarabellę , czy on lub Komisja nie uważają , że należałoby również zająć się pilnie problemem aplikowania do służb weterynaryjnych , jako że to mógłby być krok umożliwiający likwidację problemu w całej Unii Europejskiej .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Poprawa warunków prowadzenia szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka to niezwykle istotna kwestia .
Nowe szczepionki inaktywowane po raz pierwszy umożliwią producentom wykluczenie ryzyka zarażenia tą potencjalnie bardzo niebezpieczną chorobą , ponieważ obecnie możliwe będzie stosowanie szczepionek również w tych regionach , w których wcześniej nie występowała choroba niebieskiego języka .
Biorąc to pod uwagę , musimy stale podkreślać , że rolnictwo - w tym eksport zwierząt hodowlanych - to ważny sektor we wszystkich krajach Europy .
Z tego względu trzeba dać rolnikom możliwość skorzystania z najnowszej wiedzy w zakresie zdrowia zwierząt , którą wykorzystano do opracowania tych szczepionek .
Obecnie potrzebujemy w szczególności dwóch rzeczy .
Po pierwsze , szybkiego rozwiązania dotyczącego praktyki w Unii Europejskiej .
Po drugie , moim zdaniem równie pilnie potrzebujemy obowiązku powiadamiania o środkach wdrożonych w państwach członkowskich ; inaczej mówiąc , musimy zobowiązać państwa członkowskie do informowania Komisji .
wiceprzewodniczący Komisji - Panie Przewodniczący ! Przede wszystkim chciałbym podziękować Parlamentowi za jego zdecydowane poparcie dla tego wniosku , a także za dostrzeżenie przez niego pilnego charakteru tej sprawy i bardzo szybkie procedury .
Kilkoro z Państwa wspominało o problemie tablic korelacyjnych .
Chciałbym Państwu przypomnieć , że Konferencja Przewodniczących nadała nowy impet rozwiązaniu tego problemu , przypisując mu większe znaczenie , w szczególności dostrzegając problem transpozycji prawa UE do ustawodawstwa krajowego .
Chciałbym zapytać , czy naprawdę państwa członkowskie mają aż tak wielki problem z powiadomieniem Komisji o podstawie prawnej , na mocy której dokonały transpozycji przepisów UE do swojego ustawodawstwa krajowego .
Czy to faktycznie tak trudne ?
Jestem pewien , że przy zastanawianiu się nad sposobem transpozycji prawodawstwa muszą one przeprowadzić jakieś przygotowania i podjąć decyzję , w jaki sposób mają zamiar je transponować .
Sądzę , że wszyscy zgadzają się - a przeprowadziliśmy już kilka debat w tej sprawie - że Unia Europejska ponosi straty w przypadku nierównej transpozycji prawodawstwa UE .
Nieprawidłowa transpozycja może przynieść niekorzystne skutki , w szczególności w tak ważnej kwestii jak ta , którą dzisiaj omawiamy .
Jednocześnie , jak już powiedziałem w moim pierwszym wystąpieniu , chciałbym podkreślić , że Komisja w oczywisty sposób jest przeciwna zbędnym zatorom .
Mamy pełną świadomość pilnego charakteru tej sprawy .
Dlatego mam nadzieję , że dzięki większej elastyczności i intensywnym negocjacjom uda się znaleźć rozwiązanie tego problemu .
Komisja postara się być jak najbardziej pomocna , byśmy mogli przyjąć ten akt prawny przed początkiem sezonu potencjalnych wybuchów choroby niebieskiego języka .
Jeżeli chodzi o gotowość Komisji do wdrożenia przedmiotowego środka , to chciałbym zapewnić Panów Posłów Schnellhardta i Uggiasa , że Komisja wykonała swoje zadanie .
Nasze środki wykonawcze są prawie gotowe .
Teraz potrzebujemy zatwierdzenia przedmiotowego wniosku przez prawodawcę .
Po uzyskaniu tego będziemy mogli działać bardzo szybko .
Jeszcze raz chciałbym podziękować sprawozdawcy , a także Parlamentowi za zdecydowane poparcie dla tego środka .
Panie Przewodniczący ! Dziękuję wszystkim posłom , którzy występowali w debacie i wyrazili poparcie dla mojego sprawozdania .
Dziękuję kontrsprawozdawcom , dziękuję wszystkim posłom z Komisji Rolnictwa za to , że mogliśmy tak sprawnie i szybko procedować nad tym sprawozdaniem .
Rzadko się zdarza , żebyśmy przyjmowali taki jednoznacznie pozytywny dokument , który w sposób oczywisty zmierza do polepszenia stanu obecnego .
Jeżeli chodzi o tabele korelacyjne , które przywoływane były w dyskusji jako kwestia problematyczna uważam , że trudno jakby tutaj współczuć administracji państwa członkowskiego czy rządom .
Sporządzenie takich tablic i przesłanie ich do Komisji nie będzie naprawdę wielkim problemem .
Na pewno większy problem będzie miał obywatel , chcąc sprawdzić , czy prawo jego kraju jest zgodne z prawem Unii Europejskiej .
To on będzie musiał się natrudzić i naszukać , jeśli takich tablic nie ma , tak jak do tej pory .
Bardzo często trudno jest się w tym prawie unijnym rozeznać .
Myślę i mam taką nadzieję , że to narzędzie będzie dostępne dla wszystkich zainteresowanych , nie tylko dla Komisji , że będzie to jawny dokument , do którego będzie można sięgnąć w razie potrzeby .
Będzie to też bardzo przydatny dokument .
Proszę i apeluję , żeby Rada nie wchodziła w spór o te tabele korelacyjne , a jeśli już , to nie na gruncie tej sprawy , tak aby te szczepienia mogły wejść w życie tak , jak tego wszyscy oczekujemy , czyli już w tym sezonie .
Nie możemy dopuścić , żeby doszło do opóźnień , bo wtedy zniweczylibyśmy efekt tej naszej szybkiej i sprawnej pracy .
Jeszcze raz dziękuję wszystkim za wspólną pracę nad tym sprawozdaniem .
Przywóz pomidorów z Maroka do UE ( debata )
Kolejnym punktem porządku obrad jest debata nad pytaniem ustnym skierowanym do Komisji i dotyczącym przywozu pomidorów z Maroka do UE ( Petycja 1565 / 2009 autorstwa Joségo Marii Pozancosa ( Hiszpania ) ) , zadanym przez panią poseł Erminię Mazzoni w imieniu Komisji Petycji - B7-0211 / 2011 ) .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Pytanie skierowane przez Komisję Petycji jest dowodem , że nie byliśmy zadowoleni z odpowiedzi udzielonej nam przez Komisję odnośnie do kwestii poruszonych przez Hiszpańską Federację Związków Producentów i Eksporterów Owoców , Warzyw , Kwiatów i Żywych Roślin .
Komisja najwięcej uwagi poświęciła temu , że państwa członkowskie są odpowiedzialne za ustalanie cen ; nie uwzględniła przy tym kwestii poruszonej w petycji , a mianowicie tego , że zgłoszono w niej istnienie nieuregulowanego przywozu pomidorów i innych marokańskich warzyw .
O tych rzekomych nieprawidłowościach już od kilku lat informuje urząd regulacyjny OLAF , który wskazał na niewłaściwy sposób stosowania metody obliczania cen przewidzianej w rozporządzeniu ( WE ) nr 3223 / 1994 , w którym opisano trzy ustalone metody dokonywania wyliczeń .
Skutkiem tych działań są niższe przychody w Unii Europejskiej , nieuczciwa konkurencja , naruszanie zasad rynkowych , a także stopniowa pauperyzacja europejskich producentów i eksporterów ; zgłoszono nam , że w szczególnie niepokojącej sytuacji znajduje się Hiszpania , Grecja , Portugalia , Francja i Włochy .
Komisja prowadzi negocjacje w sprawie nowej umowy dwustronnej z Marokiem i znów wydaje się , że w umowie tej nie uwzględniono tych niepokojących faktów ; zamiast tego znajdujemy się na prostej drodze do wprowadzenia zupełnie nieuregulowanego przywozu do Unii Europejskiej z Maroka , co nie jest zgodne z prawem europejskim .
Uważam , że powinniśmy się skupić na tym zagadnieniu .
Łączy się ono z kwestią przepływów migracyjnych , która obecnie jest drażliwa i delikatna .
Ludzie masowo przybywają do Unii Europejskiej z krajów leżących na północnym wybrzeżu Afryki , w tym z Maroka , i często - czego dowodem są niedawne wydarzenia z Rosarno - pracują jako robotnicy rolni .
Z wielkim wysiłkiem próbujemy ich przyjąć .
Przede wszystkim jednak Unia Europejska - i w szczególności Włochy - z wielkim wysiłkiem próbują zapewnić im byt .
Dalsze ograniczanie produkcji rolnej w naszych krajach , czyli również we Francji , Hiszpanii , Włoszech i Portugalii , które obecnie znajdują się w bardzo trudnym położeniu , wyrządziłoby wiele szkód .
Chcę wiedzieć , co Komisja zamierza zrobić .
wiceprzewodniczący Komisji - Panie Przewodniczący ! Za Pana pozwoleniem odpowiem teraz na kilka pytań przedstawionych w tej petycji .
Chcę podziękować Pani Poseł Mazzoni za poruszenie tematu , bo dzięki temu będziemy mogli wyjaśnić nasze stanowisko w tej kwestii .
Na wstępie chcę Państwa zapewnić , że Komisja uważnie nadzoruje ilość pomidorów przywożonych z Maroka , używając do tego mechanizmu kontroli krzyżowej bazującego na oznaczeniach ilości pomidorów przywożonych przez Marokańskich dostawców , a także na dziennych sprawozdaniach krajowych służb celnych .
Jak na dzień dzisiejszy Komisja nie ma dowodów na oszustwo bądź nieprawidłowe działanie stosowanego systemu .
Wiemy o jednym przypadku , o którym wspomnę nieco później .
Są to wydarzenia z 2007 roku , kiedy to OLAF zwrócił uwagę , że obecny system może być stosowany oportunistycznie , choć niekoniecznie w sposób , który sprzyja działaniu wbrew przepisom .
Przypominam , że o przyjęciu systemu cen wejścia , a także o ewentualnym nałożeniu ceł przywozowych w ramach tego mechanizmu decydują wyłącznie organy celne poszczególnych państw członkowskich .
Kolejnym , raczej ważnym , aspektem tej kwestii jest jej kontekst międzynarodowy , który jest zdominowany przez jeszcze niezakończoną rundę dauhańską .
Jakakolwiek zmiana w systemie cen wejścia i jego stosowaniu może mieć zły wpływ na nasze dotychczasowe w niej osiągnięcia .
Nowa umowa dwustronna z Marokiem chroni interesy europejskich producentów , ponieważ utrzymuje system miesięcznych kontyngentów taryfowych dla pomidorów , a jednocześnie zakłada ścisłą kontrolę ilości przywożonego towaru .
Umowa stwarza również warunki do zacieśnionej współpracy i większej przejrzystości pod względem dostępności danych rynkowych z sektora warzyw i owoców .
Zwiększenie kontyngentu na pomidory zostało ograniczone do 52 tysięcy ton , co jest liczbą o wiele niższą , niż zwyczajny poziom handlu , a sam przyrost kontyngentu jest stopniowo rozłożony na cztery lata gospodarcze ; w ten sposób zachowane zostaną obecne udziały na rynku i zwyczajne dostawy do Unii Europejskiej .
W związku z tym Komisja uważa , że wszelkie zmiany obecnego systemu cen wejścia muszą być zgodne z założeniami odpowiednich umów międzynarodowych .
Komisja zapewnia właściwe stosowanie rozporządzenia , w związku z czym przeprowadziła dochodzenie w jego sprawie przy pomocy OLAF .
To prawdopodobnie o tym mówiła pani poseł Mazzoni , gdy wspominała o możliwości wystąpienia nadużyć związanych z niepoprawnym interpretowaniem wdrażanego rozporządzenia .
Jednakże obowiązkiem krajowych organów celnych jest podjęcie działań następczych bazujących na wynikach dochodzenia .
Trwa proces naprawiania szkód , ale za publikację danych są odpowiedzialne wyłącznie właściwe organy celne .
Jeśli zaś chodzi o organizację nadzoru , a jest to jedna z kwestii , które poruszyła pani poseł Mazzoni , to mogę tylko powiedzieć , że Komisja - jak już wspomniałem - nadzoruje przywóz pomidorów z Maroka za pomocą systemu kontroli krzyżowej .
Kontroluje się ilość pomidorów przywożonych i zgłaszanych co tydzień przez urzędy w Maroku .
Te dane porównuje się następnie z danymi dostarczonymi przez krajowe organy celne , które nadzorują cały system , a także przez Eurostat .
Uważam , że dysponujemy dobrymi i precyzyjnymi danymi i zauważylibyśmy systematyczne oszustwa lub nieprawidłowości , dzięki czemu moglibyśmy im przeciwdziałać .
Panie Przewodniczący ! Przede wszystkim chcę podziękować Komisji Petycji za ciężką pracę , którą wykonała po otrzymaniu skargi Hiszpańskiej Federacji Związków Producentów i Eksporterów Owoców , Warzyw , Kwiatów i Żywych Roślin , bazującej na sprawozdaniu OLAF , Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych , z 2007 roku .
Uważam , że wnioski płynące z tego sprawozdania są bardzo klarowne i w pełni uzasadniają podjęcie działań przez Komisję Europejską , która powinna była zająć się tą sprawą już dawno temu i uregulować działanie systemu cen wejścia , przynajmniej w sektorze pomidorów .
Komisja jednakże nie tylko nie zapobiegła rozmaitym oszustwom , jakie umożliwia obecny kształt rozporządzenia o cenach wejścia , ale również rozpoczęła negocjacje z Marokiem odnośnie do nowego porozumienia w sprawie rolnictwa , choć wcześniej nie rozwiązała problemów obecnego systemu przywozu .
Panie i Panowie ! Pora , by Komisja Europejska zaczęła poważnie traktować swoje obowiązki , by zaczęła badać , gdzie i w jaki sposób popełnia się oszustwa ; być może trzeba żądać również zapłacenia zaległych ceł .
Uważam , że nowej umowy z Marokiem w żadnym wypadku nie można ratyfikować , zanim nie wyjaśni się tych wszystkich kwestii .
Naszym celem nie jest utrudnianie zawierania nowych porozumień międzynarodowych , a upewnienie się , że te porozumienia nie będą szkodzić interesom europejskich producentów , a zawarte w umowach zasady będą przestrzegane .
Jeśli zaś chodzi o nową umowę z Marokiem , to przedstawiciele europejskiego sektora owoców i warzyw chcą tylko , aby im zagwarantować rzeczywiste przestrzeganie warunków przyjętych w umowie .
Można to osiągnąć tylko poprzez reformę systemu cen wejścia .
Nie możemy podpisać nowego porozumienia z Marokiem , zanim nie stworzymy nowego systemu cen wejścia .
Nie będziemy mogli ratyfikować porozumienia , które Komisja już przyjęła .
Co więcej , jeśli funkcję nadzorczą mają pełnić państwa członkowskie , to powinno się wymagać od nich znacznych nakładów pieniężnych .
Jest jednak również prawdą , że od dawna apelujemy o utworzenie europejskiego systemu celnego i granicznego podobnego do tego działającego w Stanach Zjednoczonych , dzięki któremu możliwy stanie się skuteczny nadzór .
Zdaniem hiszpańskich rolników , którzy skierowali petycję do Parlamentu Europejskiego , importowane po zbyt niskich cenach marokańskie pomidory stanowią zagrożenie dla europejskich producentów żywności .
Chodzi o zaniżone ceny minimalne , które ustalono w preferencyjnej umowie o imporcie i eksporcie pomiędzy UE a Maroko na poziomie ok . 46 euro za 100 kg .
Wg EUROSTATU Maroko wyeksportowało w grudniu 2010 r. ponad 70 tys. ton pomidorów , co więcej niż dwukrotnie przekracza kwotę , jaką przewiduje porozumienie między Unią a Maroko .
Fakt ten spowodował liczne straty europejskich producentów , nie wspominając już o stratach we wpływach z ceł .
W tej sprawie wypowiadał się już OLAF stwierdzając w sprawozdaniu w 2007 r . , że w imporcie pomidorów z Maroka może dochodzić do nieprawidłowości związanych właśnie z określaniem ceny pomidorów poniżej ceny wejścia ustalonej przez Unię , co w efekcie umożliwia uniknięcie płacenia dodatkowych ceł .
Dołączając się do innych posłów z komisji Petycji , chciałabym jednak zapytać , czy Komisja przewiduje rewizję tego rodzaju zasad i ewentualne odzyskanie niezapłaconych ceł .
w imieniu grupy ALDE - Panie Przewodniczący ! W październiku zeszłego roku złożyłem w Komisji pisemne pytanie dotyczące różnic w danych , jakie poszczególne służby UE posiadały na temat ilości pomidorów przywożonych do UE z Maroka .
W 2008 roku różnica pomiędzy danymi DG TAXUD a danymi Eurostatu wyniosła 100 tysięcy ton .
Komisja odpowiedziała , że odnotowała ten problem i że jest w trakcie jego rozwiązywania , ale nie jestem pewien , czy działania Komisji przyniosą rezultat , na jaki zasługują europejscy producenci i obywatele .
W Unii Europejskiej importujemy pomidory nie tylko z Maroka , ale także z innych państw trzecich .
Powinniśmy znaleźć rozwiązanie , które sprawi , że negocjacje będą sprawiedliwe wobec wszystkich i nie spowoduje kosztów po stronie europejskiego sektora rolnego .
Powinniśmy również znaleźć sposób na kontrolowanie towarów przywożonych z państw poza UE , a dostających się na rynek przez niektóre porty na północy Europy .
Bez skutecznej kontroli granicznej europejski sektor rolny czeka trudna przyszłość .
Jeśli europejscy producenci pomidorów poniosą straty na skutek porozumienia UE i Maroka , to bardzo trudne będzie ponowne uruchomienie produkcji w UE .
Wszystkich powinny dotyczyć te same zasady i zobowiązania - na tym polega uczciwa konkurencja .
Nie możemy zgodzić się na stosowanie innych norm w stosunku do producenta z UE i rolnika spoza UE .
Zgoda na taki stan rzeczy obniży konkurencyjność naszego sektora rolnego , a także w ogromnym stopniu wpłynie na rynek pracy w Europie .
Popieram wolność handlu , ale tylko jeśli jej podstawą są równe zasady kierujące produkcją i informacją .
Jeśli te nie istnieją , wolny handel nie jest uczciwym handlem , a konkurencja nie jest uczciwą konkurencją .
Podsumowując : uważam , że Parlament nie powinien ratyfikować porozumienia pomiędzy UE i Marokiem , jeśli nie znajdą się w nim ustępy dotyczące rynku pracy , kwestii społecznych i środowiska naturalnego w Maroku .
W przeciwnym razie możemy stracić europejskie rolnictwo i przemysł łańcucha żywnościowego .
Panie Przewodniczący ! Zgłaszaliśmy już kilkakrotnie zastrzeżenia podczas debaty o porozumieniach w sprawie produktów rolnych zawieranych z Marokiem i innymi krajami basenu Morza Śródziemnego , takimi jak Egipt i Izrael .
Ostrzegaliśmy , że jeśli dojdzie do ich zawarcia , zwiększy się nacisk na to , by rolnicy w UE obniżyli ceny produkcji , w szczególności w krajach takich jak Portugalia , a także powstaną dodatkowe utrudnienia związane ze zbyciem ich towarów .
Potępiamy liberalizację handlu owocami i warzywami - typowymi śródziemnomorskimi produktami - ponieważ w jej wyniku duże supermarkety będą zaopatrywać się w tańsze produkty , których producenci często zwolnieni są z przestrzegania zasad i standardów , jakie narzucono rolnikom w UE .
Chcemy zauważyć , że liberalizacja handlu produktami rolnymi służy intensywnemu rolnictwu nastawionemu na eksport i sprzyja dużym przedsiębiorstwom rolnym kosztem małych i średnich gospodarstw , gospodarstw typu rodzinnego , a także produkcji na potrzeby lokalnego i regionalnego rynku .
Wszystko to niekorzystnie się odbija na suwerenności żywnościowej , bezpieczeństwie żywnościowym i jakości jedzenia , a także środowisku naturalnym .
Zaistniała sytuacja była powodem naszych ostrzeżeń , które Komisja , niestety , postanowiła zignorować i wciąż ignoruje .
Zignorowała ona potrzebę obrony interesów producentów z UE , zapewnienia uczciwych cen za towary i ciągłości działania , co przede wszystkim jest problemem małych i średnich gospodarstw rolnych .
Teraz wiemy ponadto , że komisja zignorowała również sprawozdanie Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych ( OLAF ) , w którym przedstawione zostały nieprawidłowości związane z przywozem marokańskich pomidorów i opisany wpływ przywożonych warzyw na obniżanie się cen pomidorów na rynkach UE .
Komisji to nie wystarczyło i w porozumieniu o stowarzyszeniu z Marokiem w nowym rozdziale poświęconym rolnictwu Komisja zawarła decyzję o dalszym zwiększeniu ilości pomidorów przywożonych do UE .
Kiedy w końcu poskromimy ten liberalny fundamentalizm , który poświęca wszystko dla dobra kilku dużych europejskich korporacji i międzynarodowych eksporterów ?
W jaki sposób Komisja zamierza wynagrodzić europejskim producentom straty , które ponieśli z jej niezbitej winy ?
Zostawiam Państwa z tymi pytaniami .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Hodowcy pomidorów z Wysp Kanaryjskich , Murcji , Andaluzji i Wspólnoty Walenckiej są wszyscy producentami z Unii Europejskiej i potrzebują , aby Komisja podjęła zdecydowane działania w związku z nieuczciwą sytuacją , która przynosi im poważne szkody .
Dochodzi do oszustw i Państwo dobrze o tym wiedzą .
Dzięki umowie zawartej z UE Maroko korzysta z cen wejścia , do których się nie stosuje .
Nie powinniśmy ponadto rozpatrywać tylko wydarzeń z 2007 roku , ale również z roku 2010 .
Komisja bardzo dobrze wie , że hiszpańscy hodowcy pomidorów muszą konkurować na nierównych warunkach z hodowcami z Maroka , ponieważ ciążą na nich wyższe koszty produkcji wiążące się z rygorystycznymi europejskimi normami jakości , bezpieczeństwa żywności , bezpieczeństwa w miejscu pracy , a także niewymaganych od krajów trzecich ograniczeń w używaniu pestycydów .
Nawet w tych warunkach nasi hodowcy nadal z wielkim poświęceniem pracują ciężko , by ocalić swoje zbiory .
W związku z tym niedopuszczalne jest , by Komisja dalej ignorowała nieprawidłowości w systemie cen wejścia , którego zawiłość sprzyja oszustwom , podobnie jak sprzyja im sam Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych ; Komisja nie może przymykać oczy na przypadki przekraczania ustalonego kontyngentu na pomidory przywożone z Maroka .
Nie wystarczy , żeby Komisja powiedziała nam , że nadzór leży w gestii państw członkowskich .
Jeśli one nie wypełnią swoich obowiązków , Komisja musi zadziałać .
Niedopuszczalne jest , by naruszano rozporządzenia w sprawie marokańskich kontyngentów przywozowych i by nie egzekwowano należnych opłat celnych , a Komisja nie podejmowała żadnych działań .
Komisja chce , żebyśmy zatwierdzili nową umowę z Marokiem .
Jeśli nie otrzymamy zapewnień , że system cen zostanie zmodyfikowany w sposób , który będzie zapobiegał nieuczciwej konkurencji pomiędzy producentami z Maroka i Hiszpanii , to z pewnością nie poprzemy tej inicjatywy .
Państwa obowiązkiem jest dopilnowanie , aby przestrzegano warunków umowy , ale ciąży na Państwu również obowiązek ochrony interesu hodowców na Wyspach Kanaryjskich , w Murcji , Walencji i Andaluzji .
Zróbcie to , nim będzie za późno .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Od 2003 roku apeluje się o poprawki do rozporządzenia regulującego ceny wejścia .
Żądał tego Parlament , państwa członkowskie , Hiszpania i Francja wspierane przez Włochy , Grecję i Portugalię .
Przyczyną tego stanu rzeczy jest fakt , że rozporządzenia nie stosuje się poprawnie , ponieważ nie dochodzi do zapłaty części ceł , a stosowane metody obliczania są stronnicze .
W rezultacie sektor rolny cierpi , dochodzi do nieuczciwej konkurencji , a państwa członkowskie osiągają niższe przychody z ceł .
Specjalny zespół inspektorów w sektorze warzyw i owoców potwierdził tę prawidłowość ; zwrócono uwagę , że w art. 5 rozporządzenia zawarte są przepisy pozwalające na nieprawidłowe jego stosowanie - posłowie przemawiający przede mną wspomnieli już , że OLAF , Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych , stwierdził , że stosowanie obowiązującej metody obliczania umożliwia uchylanie się od płacenia dodatkowych ceł .
Od Komisji zależy , czy sprawa ta zostanie rozstrzygnięta .
Trzeba opracować rozwiązanie , zarówno dla systemu produkcji , jak i dla państw członkowskich .
Znajdujemy się w tym położeniu od 16 lat .
Sektor rolny cierpi .
Europejski sektor owoców i warzyw , a także hiszpański sektor owoców i warzyw w Walencji , Murcji i Andaluzji znajdują się wszystkie w ciężkim położeniu i trzeba znaleźć rozwiązanie .
Ta sytuacja wpływa również na konsumentów .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Dziś omawiamy petycję , którą złożono w czasie , gdy działająca przy Parlamencie Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi i Komisja Handlu Międzynarodowego dyskutują nad dotyczącym rolnictwa nowym rozdziałem umowy z Marokiem .
Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych ( OLAF ) potwierdza , że stwierdzono nieprawidłowości przy naliczaniu ceł na przywożone pomidory , co działa na szkodę producentów z Europy - tych samych producentów , którzy teraz wyrażają zaniepokojenie planowanym zwiększeniem kontyngentu na pomidory i ogólnie na owoce i warzywa ; dojdzie do tego , jeśli umowa zostanie podpisana .
Jesteśmy oczywiście wyczuleni na problemy wynikające z umów dwustronnych , w ramach których poświęca się często rolnictwo dla dobra wielkiego przemysłu .
To nie jest właściwa droga , i nie przestaniemy tego powtarzać Komisji Europejskiej .
Chcę jednak zauważyć , że obecny kryzys gospodarczy i polityczny w Maghrebie powinien skłonić nas do tego , byśmy uważniej i bardziej solidarnie rozważyli tę umowę .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Zgodnie z petycją Hiszpańskiej Federacji Związków Producentów i Eksporterów Owoców , Warzyw , Kwiatów i Żywych Roślin Komisja musi zmienić niektóre artykuły zawarte w przedmiotowym rozporządzeniu - powtarzam w tym momencie wnioski złożone przez Hiszpanię i inne państwa członkowskie .
Jeśli chodzi o sposoby obliczania cen wejścia , to należy znieść jedną z trzech obecnie stosowanych metod- mam na myśli tzw. metodę odliczeniową .
Jest to najbardziej potrzebna zmiana , zważywszy na to , że importerzy wybierają metodę , która zawsze pozwala im unikać płacenia dodatkowych ceł .
Teraz , gdy Parlament ma przyjąć nową umowę z Marokiem , by ta mogła wejść w życie , Komisja z pewnością udowodniłaby , na co ją stać , gdyby naprawiła system raz na zawsze .
Dziś ponownie o to apelujemy , ponieważ sprawnie działający system cen wejścia to uzasadniona rekompensata , której nasi producenci mogą słusznie oczekiwać , kiedy Parlament zatwierdzi wejście w życie umowy .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu , Panie i Panowie ! Uważam , że dzisiejsza debata , która jest następstwem petycji przedstawionej nam przez Hiszpańską Federację Związków Producentów i Eksporterów Owoców , Warzyw , Kwiatów i Żywych Roślin , jest na miejscu i we właściwym momencie , zważywszy na to , że w tym samym czasie w Parlamencie toczą się dyskusje na temat umowy handlowej z Marokiem .
Oczywiste wydaje się , że w petycji postawiono pytania , na które Komisja nie udzieliła jeszcze odpowiedzi .
Parlament zdecydowanie wzywa do udzielenia tych odpowiedzi jeszcze zanim dojdzie do podpisania nowej umowy , ponieważ niedopuszczalne jest , by europejscy rolnicy nadal musieli płacić za ten pęd do wolnego handlu , który panuje się w Europie .
Musimy bronić i strzec naszych rolników i to nie tylko hodowców pomidorów , ale również producentów wszystkich owoców i warzyw , na których działalność negatywnie wpłynie takie niekontrolowane otwarcie rynku .
( IT ) Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Zrozumiała jest krytyka , którą usłyszeliśmy dziś rano w związku ze złożoną petycją .
Uważam , że jeszcze dużo nas dzieli od momentu , kiedy będziemy mogli przedstawić taką ogólną umowę dotyczącą handlu produktami rolnymi z Marokiem , która zostanie przyjęta jednomyślnie .
Z jednej strony konieczne jest , by umowa nie naruszała równowagi i nie przysparzała poważnych trudności europejskim rolnikom .
Z drugiej strony umowa musi uwzględniać potrzebę stworzenia jasnych i przejrzystych zasad rządzących konkurencją na rynku produktów rolnych .
Tę drogę musimy obrać , jeśli chcemy zapewnić owocną współpracę pomiędzy Unią Europejską a Marokiem .
Z tego względu zachęcam Komisję do szukania lepszych rozwiązań , które nie pominą interesu producentów , ale równocześnie będą wyrazem odnowionej polityki szczodrości w stosunku do Maroka , szczególnie zważywszy na obecną sytuację w Maghrebie .
Jeśli to zrozumiemy , wszystko będzie prostsze ; nie chciałbym , żebyśmy w praktyce importowali ludzi do pracy przy pomidorach zamiast pomidorów czy innych produktów rolnych .
Dlatego ważne jest , abyśmy dogłębnie zbadali tę kwestię i stworzyli nową europejską politykę .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Uważam , że polityka " prowadzenia interesów tak jak zwykle ” przysporzyła nam już w przeszłości wielu nieszczęść .
Dlatego też musimy być ostrożni , szczególnie w związku z sytuacją panującą w Afryce Północnej .
Właśnie z tego względu chcę poprzeć tych posłów , którzy stwierdzili , że w obecnej sytuacji kontynuowanie rozmów w sprawie umowy handlowej z Marokiem jest niestosowne .
Jako sprawozdawca komisji opiniodawczej Komisji Rybołówstwa uważam , że musimy dokładnie określić stopień wypełnienia założeń obecnych ram strategicznych .
Musimy również domagać się tego , aby pomidory i inne produkty rolne przywożone do Unii Europejskiej podlegały tym samym wymogom , które obowiązują miejscowych hodowców .
Ponieważ nie jest to nam zagwarantowane , powinniśmy - a nawet musimy - przemyśleć nasze ramy ; mam nadzieję , że to właśnie uczyni Parlament .
Uważam , że powinniśmy wspierać sprawiedliwy handel , a nie wprowadzać politykę protekcjonizmu .
Musimy również rozwiać wątpliwości dotyczące zakresu ram , tak by ramy były nam znane i umożliwiały odpowiedzialne działania .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Muszę podziękować moim Kolegom i Koleżankom , którzy zrozumieli problem regionu Morza Śródziemnego , a także hiszpańskiej delegacji i tym wszystkim , którzy rozumieją , że my , mieszkańcy Wysp Kanaryjskich , Murcji , Walencji i Almerii , nie tylko odczuwamy niezadowolenie z tego , że Komisja nie przestrzega umów i że wiele przedsiębiorstw upadło na naszych oczach , ale również pełnimy funkcję bramy dla imigrantów z Afryki subsaharyjskiej , bramy dla imigrantów z Maroka oraz kryzysowego buforu .
Jest tak ponieważ obecnie , w czasach wielkiego niedostatku , utrzymujemy ludzi , którzy przyjeżdżają do pracy i dzięki nam mogą wysyłać pieniądze do swoich rodzin .
Uważam więc , że Komisja musi odpowiedzialnie wykorzystywać uprawnienia , jakie dają jej traktaty .
Uważam , że Komisja nie rozważyła konieczności obrony interesu publicznego ani konieczności przeciwdziałania niekontrolowanej polityce importowej , której założenia ponadto zmuszają nas do przywozu produktów rolnych uprawianych w pozostawiających wiele do życzenia warunkach fitosanitarnych .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Jednym z powodów ustanowienia rynku wewnętrznego była chęć zapewnienia europejskim konsumentom lepszej ochrony .
Konsumenci w całej Unii Europejskiej mają prawo kupować zdrową żywność produkowaną w godziwych warunkach .
Otwarcie tego rynku - inaczej mówiąc , wprowadzenie kontyngentów przywozowych - musi w związku z tym spełniać co najmniej trzy warunki .
Po pierwsze konieczne jest stworzenie jasnego systemu kontroli dozwolonych ilości przywożonych produktów .
Dotyczy to przede wszystkim kwestii ilości .
Po drugie należy kontrolować również jakość produktów .
To z kolei wiąże się również z przestrzeganiem norm produkcji .
Po trzecie musimy rozważyć wpływ , jaki nasze decyzje będą miały na rolników z Unii Europejskiej .
Należy zapobiegać przedsięwzięciom biznesowym , które szkodzą osobom trzecim ; rozumiemy przez to przede wszystkim przedsięwzięcia , które dla dobra przemysłu szkodzą rolnictwu .
Z tego względu zwracam się do Komisji z prośbą o dalsze dokładne przeanalizowanie umowy z Marokiem i o niepodpisywanie jej aż do momentu , gdy zostanie ona dogłębnie zbadana .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Chcę podziękować hiszpańskim producentom , którzy złożyli na nasze ręce tę bardzo aktualną petycję .
W istocie już od kilku miesięcy Parlament ostrzega Komisję o zagrożeniu , jakie stanowią dla naszego wewnętrznego rynku niektóre umowy dwustronne .
To jasne , że rozumiemy potrzebę stymulowania rozwoju Maroka .
Wiemy oczywiście , że najlepszym rozwiązaniem jest ustabilizowanie sytuacji Marokańczyków w samym Maroku - w ten sposób w przyszłości unikniemy licznych trudności związanych z imigracją .
Gdy jednak Komisja mówi nam , że nowa umowa po prostu potwierdzi stan rzeczy , to ze sprawozdań Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych ( OLAF ) możemy wywnioskować , że stan rzeczy , który ma ona na myśli , nie jest prawdziwym rozwiązaniem .
Chcę ponadto zwrócić uwagę Komisji na inną kwestię .
Powiedziano nam , że negocjowane i renegocjowane umowy pozwolą nam pomóc marokańskim producentom żywności .
Tylko o jakich producentach my mówimy ?
Eksporterzy to przede wszystkim duże firmy z sektora rolno-spożywczego , które otwarły w Maroku wielkie gospodarstwa .
Mali producenci nie skorzystają na naszych umowach , ponieważ nie mają możliwości , by prowadzić działalność w warunkach spełniających wymogi rynku europejskiego .
Nie mylmy tych dwóch rzeczy , ale też nie wprowadzajmy posłów w błąd - o to właśnie proszę Komisję .
wiceprzewodniczący Komisji - Panie Przewodniczący ! Pozwoli Pan , że zacznę od przedstawienia kilku statystyk , ponieważ kilku moich przedmówców wspomniało o nich w swoich wypowiedziach .
Wykorzystam w tym celu informacje z bazy danych Comext .
Ilość pomidorów przywożonych z Maroka do UE wzrosła ze 185 tysięcy ton w latach 1999-2000 do 295 tysięcy ton w latach 2009-2010 , co pozostaje w zgodzie ze zwykłą tendencją zaobserwowaną dla sektora świeżych warzyw i owoców przywożonych z całego świata .
W tym samym czasie ilość pomidorów przywożonych do UE z innych krajów wzrosła z 242 tysięcy ton do 493 tysięcy ton .
Muszę zaznaczyć , że udział Maroka w całkowitej kwocie importu w istocie zmalał z 76 % do 59 % .
W UE rocznie wytwarza się od 16 do 18 milionów ton pomidorów , z czego od 6,5 do 7,5 miliona przeznacza się na rynek świeżych produktów .
Uważam , że powinnyśmy pamiętać o tych liczbach i w ten sposób przywrócić tej dyskusji i tej kwestii odpowiednie proporcje .
Jeśli zaś chodzi o nową umowę z Marokiem , to jako członkowie Komisji uważamy , że jej założenia są skromne i zrównoważone .
Jeśli umowa zostanie przyjęta , to Komisja oczywiście zadba o pełne przestrzeganie wszystkich jej postanowień i warunków .
Dodatkowe ilości towarów przywożonych w ramach kontyngentów taryfowych nie będą przekraczać średniej dostaw do UE .
Obecnie średnia roczna wynosi 300 tysięcy ton .
Przy dodatkowej wartości 52 tysięcy ton kontyngentem taryfowym zostanie objęte 285 tysięcy ton , więc będzie istniała możliwość importu 15 tysięcy ton na zasadach erga omnes .
Naprawdę nie mogę się zgodzić co do drugiej poruszonej kwestii , czyli zarzutu , że nie podjęliśmy żadnych działań , ponieważ nie znaleźliśmy żadnych błędów w systemie .
W jednym przypadku , który tu również dziś przedstawiono , OLAF prowadził dochodzenie i przekazał całą dokumentację wraz z wnioskami do francuskiego sądu ; choć ten nie uznał wszystkich zaprezentowanych wniosków , proces odzyskiwania części niezapłaconych ceł jest już w toku .
Chcę Państwa także zapewnić , że w związku z kontrolą i normami fitosanitarnymi Komisja podejmuje wszelkie działania , by zagwarantować , że każdy transport świeżych owoców i warzyw do Unii Europejskiej przechodzi najsurowsze kontrole i spełnia najwyższe standardy .
Pragnę jednocześnie dodać , że rozumiem ostrożność , z jaką posłowie do Parlamentu Europejskiego i przedstawiciele sektora rolnego reagują na te bardzo istotne dla nich kwestie .
Chcę ich zapewnić , że jeśli organizacje mają namacalne dowody popełnienia oszustwa , to w każdej chwili mogą je przedstawić Komisji , która uważnie zbada sprawę i w razie konieczności podejmie stosowne działania .
Szczepienia przeciw chorobie niebieskiego języka (
Pani Przewodnicząca , Panie i Panowie ! Chciałbym powiedzieć kilka słów wyłącznie w celu podkreślenia znaczenia sporządzonego przez pana posła Wojciechowskiego sprawozdania dotyczącego choroby niebieskiego języka dla instytucjonalnego problemu , który dotyczy nas wszystkich .
Jeżeli chodzi o treść przedmiotowego sprawozdania , Komisja , Parlament i Rada są zgodne .
Jednakże uwzględnienie w tekście tablic korelacyjnych nadal jest bardzo delikatnym problemem .
Chociaż Rada była mu całkowicie przeciwna , to Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi podjęła w głosowaniu decyzję o przyjęciu tekstu , w którym takie tablice korelacyjne się znalazły , co zobowiązuje państwa członkowskie do powiadomienia o sposobie transpozycji dyrektywy .
Obecnie to Rada musi podjąć decyzję , czy zgodzić się na tablice korelacyjne i zawrzeć porozumienie w pierwszym czytaniu , czy też ponieść odpowiedzialność wobec rolników europejskich za rezygnację w tym roku z kampanii szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka , aby postawić na swoim .
Uważam , że przedmiotowe sprawozdanie może stanowić precedens dla przyszłych negocjacji z Radą .
Musimy w jednomyślny i zdeterminowany sposób podejść do naszych apeli o maksymalną przejrzystość ze strony państw członkowskich oraz do obrony ścisłego przestrzegania prawa UE .
Wydaje mi się , że sprawozdawca także chciałby zabrać głos .
Pani Przewodnicząca ! W zasadzie pan De Castro powiedział to , co chciałem powiedzieć .
Tylko przyłączam się do tego apelu , aby Rada nie czyniła przeszkód w szybkim wprowadzeniu w życie nowej dyrektywy .
Tablice korelacyjne są bowiem początkiem i precedensem , który , moim zdaniem , tworzy na przyszłość dobrą praktykę , pomagającą łatwiej śledzić zgodność prawa europejskiego z prawem krajowym .
Wnioski , jakie należy wyciągnąć z wypadku jądrowego w Japonii dla bezpieczeństwa jądrowego w Europie (
Sytuacja w Syrii , Bahrajnie i Jemenie (
Czwarta konferencja Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych (
Przed głosowaniem w sprawie ustępu 16 :
Pani Przewodnicząca ! Chciałbym po " ocenie zagrożenia zmianą klimatu ” dodać sformułowanie " która nie jest szkodliwa dla handlu ” .
Sprawozdanie z postępów Islandii w roku 2010 (
Przed głosowaniem w sprawie poprawki nr 2 :
( RO ) Pani Przewodnicząca ! Chciałbym zwrócić się o zastąpienie zwrotu :
" wzywa naród islandzki do poparcia przedmiotowej umowy ” zwrotem " zachęca naród islandzki do poparcia przedmiotowej umowy ” .
Panie Pośle Preda ! Przykro mi , ale wydaje mi się , że odczytał Pan błędną poprawkę ustną .
Są dwie , być może powinien Pan wypróbować drugą .
To mogłoby nam pomóc .
( RO ) Pani Przewodnicząca ! Chciałbym w poprawce nr 2 zastąpić słowa
" podjęcia konstruktywnych rozmów ” słowami " kontynuowania konstruktywnych rozmów ” .
Pani Przewodnicząca ! Wzywam wszystkich posłów do odrzucenia poprawki i wzywam Islandię do ochrony własnych zasobów ryb ...
( Wtrącenie przewodniczącej )
Sprawozdanie z postępów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w 2010 r . (
( EL ) Pani Przewodnicząca ! Zgodnie z art. 177 Regulaminu chciałbym zgłosić wniosek o odroczenie debaty , ponieważ pan poseł Zoran Thaler , który był sprawozdawcą do tego sprawozdania , nie jest już posłem do Parlamentu z uwagi na poważne oskarżenia opublikowane w gazecie " Sunday Times ” .
Moim zdaniem przysługuje mu domniemanie niewinności , jednakże w świetle wysuwanych wobec niego oskarżeń przedmiotowemu sprawozdaniu dotyczącemu Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii nie przysługuje domniemanie wiarygodności .
W najlepszym razie zasieje ono ziarno niepewności .
Dlatego proponuję odroczenie przedmiotowej debaty , powołanie nowego sprawozdawcy oraz ponowne przedłożenie go za trzy miesiące , aby zagwarantować integralność Parlamentu .
W istocie mamy już nowego sprawozdawcę , którzy przejął sprawozdanie .
Panie Pośle Vigenin , jeżeli chce Pan zabrać głos , to dam Panu szansę powiedzenia kilku słów .
Pani Przewodnicząca ! Nie powinniśmy dać się wciągnąć w te gierki propagandowe .
Sprawozdanie zostało omówione .
W odniesieniu do przedmiotowego sprawozdania wszystkie grupy polityczne doszły do szerokiego porozumienia .
Zostało ono przyjęte przytłaczającą większością głosów przez Komisję Spraw Zagranicznych .
Wczoraj przeprowadziliśmy dobrą debatę i chciałbym zwrócić się do Państwa o kontynuowanie głosowania teraz .
Pani Przewodnicząca ! Chciałbym zaproponować , by końcowe głosowanie w sprawie przedmiotowej rezolucji było głosowaniem imiennym .
Poczekajmy na końcowe głosowanie i zobaczymy , czy Parlament się na to zgodzi .
Pani Przewodnicząca ! Zgodnie z przepisami głosowania imienne odbywają się po powiadomieniu z 24-godzinnym wyprzedzeniem .
Jeżeli jest jakiś nadrzędny przepis , zgodnie z którym Parlament może zadecydować o przeprowadzeniu głosowania imiennego , to byłbym wdzięczny za wskazanie numeru artykułu .
W przeciwnym razie wszyscy moglibyśmy zwracać się o głosowanie imienne wedle naszego widzimisię .
Jako prowadząca dzisiejsze obrady wiceprzewodnicząca mam prawo podjąć decyzję o przeprowadzeniu głosowania imiennego lub nie .
Takie prawo daje mi art. 20 Regulaminu , niemniej jednak mam zamiar zapytać o to Parlament .
Proszę o podniesienie rąk .
Czy chcą Państwo głosować imiennie ?
To jasne , że Parlament chce zagłosować imiennie zgodnie z moją propozycją , zatem otwieram głosowanie nad końcowym projektem rezolucji .
( Parlament wyraził zgodę na głosowanie imienne )
Sytuacja na Wybrzeżu Kości Słoniowej (
Przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa - wymiar wschodni (
Przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa - wymiar południowy (
( PL ) Pani Przewodnicząca ! Chciałbym poprosić o to , żeby w przedstawionej przeze mnie poprawce dokonać małej korekty .
Ta korekta została zresztą już w całości przedstawiona na końcu listy do głosowania .
Generalnie chodzi o to , żeby odnieść się nie tylko do wydarzeń w Libii , żeby nie stwarzać wrażenia , że ta poprawka , że nasza praca ma tylko charakter partykularny , ale odwołać się do tego wszystkiego , co się dzieje w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie i podkreślić wagę tego , by dwie trzecie środków ( ustalony podział ⅔ do ⅓ ) został zachowany jako pewien gest dobrej woli i wyraz tego , że zależy nam na wymiarze południowym .
Stosowanie przemocy seksualnej w konfliktach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie (
Sprawozdanie EBI za rok 2009 (
*
Pani Przewodnicząca ! Zgodnie z art. 110 naszego Regulaminu Komisja może w dowolnej chwili zwrócić się o zgodę na wygłoszenie oświadczenia w pilnej sprawie .
W nocy doszła do nas fatalna z ekonomicznego punktu widzenia , ale niezbyt zaskakująca informacja , że sytuacja w kolejnym kraju się posypała i teraz trzeba będzie ratować Portugalię .
Czy mogę Panią zapytać , czy Komisja zgłosiła jakiś wniosek dotyczący chęci wygłoszenia dzisiaj oświadczenia w sprawie Portugalii ?
Jeżeli nie , to czy Pan Komisarz mógłby powiedzieć , dlaczego tak się nie stało ?
Czy uważa , że ratowanie Portugalii nie jest wystarczająco ważnym tematem , by zasługiwało na omówienie w tym Parlamencie , czy też po prostu chowa głowę w piasek ?
Panie Pośle Farage ! Wygłosił Pan swoją uwagę i jestem przekonana , że pan komisarz Šefčovič ją usłyszał .
Każda instytucja ma prawo zareagować .
Został Pan wysłuchany i zobaczymy , co się stanie .
Pani Przewodnicząca ! Chciałbym zapytać : czy odpowiedź brzmi " tak ” czy " nie ” ?
Czy otrzymała Pani od Komisji wniosek o wygłoszenie pilnego oświadczenia w sprawie sytuacji w Portugalii , czy też nie ?
Panie Pośle Farage ! To prawo Komisji , a Pan miał szansę być wysłuchanym .
Teraz przejdziemy do naszych głosowań .
( FI ) Pani Przewodnicząca ! Uważam , że poparcie przedmiotowego sprawozdania wyraźną większością głosów ma niezwykle istotne znaczenie .
To właśnie taki rodzaj działań , jakie powinien prowadzić Parlament Europejski w celu podtrzymania wiary społeczeństwa w ten system .
Dlaczego zatem chciałem wrócić do tej kwestii teraz , po zakończeniu głosowania ?
Podobnie jak sprawozdawca ja również chciałbym podkreślić , że to ważny problem , w szczególności pomiędzy instytucjami , a te tablice korelacyjne to ważny pierwszy krok .
Mam nadzieję , że tak to będzie wyglądać aż do końca , bez sporów między instytucjami , by możliwe było jak najszybsze wdrożenie tego środka .
( IT ) Pani Przewodnicząca , Panie i Panowie ! To ważny środek z punktu widzenia sektora rolnego .
Jednakże po nim środku koniecznie nastąpić musi zobowiązanie Rady i rządów krajowych do jego niezwłocznego przyjęcia , przed końcem sezonu , aby rozwiązać problem , który wpływa nie tylko na południowe regiony Europy , ale na całą Europę , co pokazało dzisiejsze głosowanie .
Choroba niebieskiego języka atakuje owce i bydło w naszych gospodarstwach rolnych .
Dlatego podjęcie działań na rzecz jej całkowitego zwalczenia to cel polityki zdrowotnej , do realizacji którego rządy krajowe mogą się najlepiej przyczynić poprzez jak największą elastyczność w odniesieniu do tego środka .
Konieczne jest również jego jak najszybsze przyjęcie poprzez transpozycję dyrektywy .
( FI ) Pani Przewodnicząca ! To był niezwykle ważny temat do omówienia i uważam , że Parlament powinien wysłać jasny sygnał świadczący o naszym ogromnym zaniepokojeniu przebiegiem wydarzeń .
Chcemy pokazać społeczeństwu , że robimy wszystko , co w naszej mocy , by uczynić elektrownie jądrowe w Europie - i ogólnie na całym świecie - możliwie jak najbezpieczniejszymi .
Chcemy jednak pokazać też , że możemy nadal korzystać z energii jądrowej , jeżeli istnieje większa pewność w tej sprawie .
To jednak szkoda , że większość tego Parlamentu zagłosowała przeciwko takiemu stanowisku , co sprawia , że dzisiaj nie udało się nam wysłać jasnego sygnału .
( DE ) Pani Przewodnicząca ! Jestem dość rozczarowany , że Parlamentowi nie udało się dziś większością głosów zatwierdzić tej rezolucji , aby wyciągnąć rozsądne wnioski z awarii reaktora w Japonii .
Moim zdaniem nie ma wątpliwości , że to musi oznaczać przeprowadzenie na szczeblu europejskim wyraźnej zmiany w polityce energetycznej , polegającej na odejściu od energii jądrowej - inaczej mówiąc , początek wycofywania się .
Po drugie , dość jasne powinno być również to , że jeżeli przeprowadzimy testy warunków skrajnych , to każda elektrownia , która ich nie zda , musi zostać odłączona od sieci .
Żadna z tych propozycji nie uzyskała większości w głosowaniu .
Z tego względu nie byłem w stanie poprzeć rezolucji .
Mam nadzieję , że niedługo uda się nam przyjąć jednolitą politykę energetyczną , zapewniającą nam bezpieczną i sensowną energię w przyszłości , co oznacza podjęcie kroków w kierunku efektywności energetycznej i odnawialnych źródeł energii .
( SK ) Pani Przewodnicząca ! Z pewnością nikt nie wątpi , że wypadek w Fukushimie świadczy o konieczności zaostrzenia oceny funkcjonowania działających elektrowni jądrowych oraz budowy nowych elektrowni .
Konieczne będzie dokonanie przeglądu i dostosowanie prawodawstwa , jak również parametrów testów warunków skrajnych obowiązujących europejskie elektrownie jądrowe , w oparciu o wspólne kryteria stosowane w całej UE .
Biorąc pod uwagę globalny charakter problemu , którego nie powstrzymują granice państwowe , możliwe byłoby nawet międzykontynentalne porozumienie zawarte przez organizacje światowe .
Nie możemy jednak przystępować do tego w pośpiechu , ponieważ ryzykujemy wylanie dziecka z kąpielą .
To kwestia rozwiązania problemów czysto zawodowych , których upolitycznienie może przynieść wyłącznie szkody .
Co dzień jesteśmy świadkami wielu demagogicznych roszczeń w mediach i tutaj , w Parlamencie Europejskim , które w żadnej mierze nie opierają się na podstawach zawodowych .
Ponieważ wnioski z debaty w Parlamencie Europejskim w pełni odzwierciedlają tę sprzeczność opinii , w ostatecznym głosowaniu nad stanowiskiem Parlamentu wstrzymałem się od głosu .
( FI ) Pani Przewodnicząca ! Ja również nie mogłem poprzeć przedmiotowej rezolucji , przynajmniej nie w tej obecnej formie , w jakiej została nam przedłożona do głosowania .
W Europie nasi obywatele obawiają się o swoje bezpieczeństwo , i to nie bez powodów .
Obecnie to powinno być dla nas priorytetem .
Potrzebujemy konkretnych działań służących wzmocnieniu poczucia bezpieczeństwa obywateli .
Przedmiotowa rezolucja spowodowała rozłam w opiniach w całym Parlamencie .
Tu nie powinno chodzić o to , czy jesteśmy zwolennikami , czy przeciwnikami energii jądrowej : domagamy się minimalnych norm bezpieczeństwa dla całej Europy .
Zaproponowane przez Komisję testy warunków skrajnych same w sobie nie wystarczą do uspokojenia społeczeństwa .
Komisja powinna zbadać alternatywne rozwiązania energetyczne na przyszłość , a jednocześnie wziąć pod uwagę zróżnicowane potrzeby energetyczne państw członkowskich UE .
Moim zdaniem inwestowanie w energię jądrową nie powinno oznaczać zmniejszenia badań czy rozwoju produktów w dziedzinie odnawialnych źródeł energii .
( SK ) Pani Przewodnicząca ! Katastrofa w Fukushimie wywołała uzasadnione obawy społeczne dotyczące użytkowania energii jądrowej , zatem słuszne jest zastanowienie się nad obecną sytuacją w UE oraz podjęcie zdecydowanych działań na rzecz poprawy bezpieczeństwa , z czym się zgadzam , a także przejrzystości w działaniu elektrowni jądrowych i ochronie zdrowia ludzkiego .
W obecnej sytuacji , nawet przy najlepszej woli na świecie , nie można sobie wyobrazić funkcjonowania konkurencyjnego rynku energii elektrycznej bez wkładu energii jądrowej w wyważony koszyk energetyczny , czy nam się to podoba , czy też nie .
Obowiązkiem UE i państw członkowskich jest opracowanie takiej polityki energetycznej , która zapewniłaby suwerenność , niezależność polityczną i bezpieczeństwo gospodarcze każdego kraju .
Instrumentami osiągnięcia tego celu są między innymi : właściwy koszyk energetyczny , odpowiedni poziom potencjały produkcyjnego , równowaga między podażą i popytem , ograniczenie energochłonności gospodarki i tak dalej .
Nie boję się podkreślać , że energia jądrowa jest ważnym źródłem wytwarzania energii elektrycznej , ponieważ przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego , zwłaszcza w krajach o ograniczonych zasobach paliw kopalnych .
Wstrzymałem się od głosu w końcowym głosowaniu , ponieważ obejmowało ono propozycję wprowadzenia moratorium na nowe reaktory .
Z pewnością się na to nie zgadzam .
Pani Przewodnicząca ! Głosowałem za poprawką , w której kładzie się nacisk na przyszłość Europy wolną od energii jądrowej .
Tragedia w Fukushimie uświadamia ogromne niebezpieczeństwo , jakie energia jądrowa stanowi dla ludzkości i dla środowiska naturalnego .
Możliwość wystąpienia ogromnej katastrofy oraz brak bezpiecznych sposobów utylizacji zużytego paliwa jądrowego oznaczają , że energia jądrowa nie jest bezpiecznym sposobem rozwoju wytwarzania energii .
Ta tragedia uwypukla również fakt , że nie można prywatnym spekulantom powierzać kluczowego zadania wytwarzania i dystrybuowania energii .
Ostatecznie to kapitalistyczna pogoń za zyskiem , bez zważania na życie i bezpieczeństwo ludzi i środowiska naturalnego , jest przyczyną tego kryzysu .
Wzywam do przeprowadzenia nacjonalizacji sektora energetycznego pod demokratyczną kontrolą i zarządem pracowników .
Na tej podstawie możemy opracować racjonalny i zrównoważony plan wytwarzania , dystrybucji i użytkowania energii , aby zapewnić wszystkim tanią i bezpieczną energię przy jednoczesnej ochronie środowiska naturalnego .
Filarem tego planu musi być długofalowy program inwestycji w odnawialne źródła energii , prowadzący do stopniowego zastąpienia elektrowni zasilanych ropą naftową , gazem i węglem oraz elektrowni jądrowych .
( IT ) Pani Przewodnicząca , Panie i Panowie ! Po tragedii w Fukushimie wszyscy musimy przystanąć i zastanowić się .
Po raz kolejny energia jądrowa znalazła się w centrum uwagi i uważam , że musimy myśleć przede wszystkim o przyszłości , o przyszłości naszych dzieci .
To prawda , że potrzebujemy energii , ale potrzebujemy energii czystej i bezpiecznej .
Bezpieczeństwo jest jak najbardziej słuszne , ale to nie wystarczy .
Moratorium nie wystarczy - musimy pójść jeszcze dalej .
Tragedia w Fukushimie uświadamia nam , że elektrownie jądrowe o zerowym ryzyku nie istnieją .
Przede wszystkim jest dla nas dowodem , że musimy zorganizować szybkie wycofanie się z energii jądrowej i skoncentrować naszą uwagę na odnawialnych , alternatywnych źródłach energii .
Europa potrzebuje nowej polityki energetycznej , aby powstrzymać budowę nowych elektrowni jądrowych z uwagi na ich potencjalny przerażający wpływ na bezpieczeństwo , środowisko naturalne , klimat i przyszłe pokolenia .
Potrzebna jest radykalna zmiana punktu widzenia , by zapewnić bezpieczną przyszłość , opierającą się na oszczędzaniu energii i wykorzystywaniu źródeł odnawialnych .
( PL ) Pani Przewodnicząca ! Głosowałem za przyjęciem rezolucji .
Rezolucja miała być też głosem solidarności z ofiarami klęski żywiołowej i awarii jądrowej , która nastąpiła po niej , a także wdzięczności i uznania dla wszystkich osób , które narażają własne życie , aby zapobiec jeszcze większej katastrofie .
Ja też jestem pełen podziwu dla solidarności , odwagi , determinacji , z jaką mieszkańcy Japonii reagują na tę klęskę .
Zgadzam się z wnioskiem , że Unia Europejska musi kompleksowo ocenić swoje podejście do bezpieczeństwa jądrowego , ale nie możemy wymuszać na państwach członkowskich rezygnacji z działań na rzecz własnego bezpieczeństwa energetycznego , dlatego cieszę się , że odrzuciliśmy nierealistyczne i niebezpieczne zapisy w naszej rezolucji .
( IT ) Pani Przewodnicząca , Panie i Panowie ! Włoska delegacja Italia dei Valori głosowała przeciwko przyjęciu tekstu rezolucji w sprawie energii jądrowej , ponieważ niedostatecznie jasno powiedziano w niej " nie ” energii jądrowej .
Niestety , odrzucono wszystkie poprawki , które mogłyby poprawić jakość tekstu i spowodować wybranie Europy wolnej od energii jądrowej , natychmiast wolnej od istniejących elektrowni jądrowych i bez przyszłych elektrowni jądrowych .
Europa wolna od energii jądrowej to jedyna możliwa droga , jeżeli chcemy zagwarantować , że przyszłość naszych dzieci i kolejnych pokoleń będzie chroniona przed powtórzeniem się takich katastrof , jak te w Fukushimie i Czarnobylu .
Te doświadczenia uczą nas , że teoretyczne bezpieczeństwo nie istnieje .
Właśnie dlatego musimy zdecydowanie sprzeciwić się opcji jądrowej i zainwestować w badania i innowacje dotyczącej innych źródeł , które będą naprawdę przyjazne dla środowiska , odnawialne i czyste .
( DE ) Pani Przewodnicząca ! Głosowałem za przyjęciem projektu rezolucji i głęboko ubolewam , że Parlamentowi nie udało się osiągnąć dzisiaj jednolitego stanowiska .
W szczególności kieruję te słowa do tych posłów , którzy domagali się więcej .
Uważam , że lepszym rozwiązaniem byłoby zagłosowanie za przyjęciem kompromisu , ponieważ wiem , że w Unii Europejskiej istnieją bardzo zróżnicowane opinie dotyczące zagadnienia energii jądrowej .
Moim zdaniem właśnie z uwagi na to , że efekty ekologiczne i skutki katastrof nie zatrzymują się na granicach państwowych , istotne byłoby przyjęcie i zatwierdzenie wymogów minimalnych .
W pierwszej kolejności potrzebujemy jednolitych norm bezpieczeństwa w Unii Europejskiej .
Po drugie , musimy zabezpieczyć się przed wszelkimi przyszłymi wypadkami czy katastrofami ; inaczej mówiąc , potrzebujemy europejskiego planu odbudowy po katastrofie .
Po trzecie , nie powinniśmy nadal zaniedbywać badań w dziedzinie energii odnawialnej , ale również w dziedzinie fuzji jądrowej oraz w zakresie budowy instalacji magazynowych i recyklingu paliw emitujących dwutlenek węgla .
Pani Przewodnicząca ! Ja również jestem zawiedziona , że ten Parlament nie był w stanie wysłać wyważonego i rozsądnego sygnału .
Nie ma wątpliwości , że szkody w elektrowni jądrowej w Fukushimie to katastrofa , ale ostatecznie ofiary nie będą liczone w tysiącach czy setkach , a być może nawet nie w dziesiątkach .
Szacuje się , że w największym na świecie trzęsieniu ziemi odnotowanym w tym regionie między 30 a 40 tysięcy osób straciło życie w wyniku zniszczenia dróg , mostów , linii kolejowych i budynków .
Czy powinniśmy na wszelki wypadek zniszczyć wszystkie analogiczne konstrukcje w UE ?
W Japonii nie jest winna technologia jądrowa ; winę ponosi lokalizacja .
Z tego względu paniczna reakcja w Europie jest nie tylko śmieszna , ale również może być szkodliwa dla środowiska naturalnego , ponieważ nie istnieje wiarygodna podaż niskoemisyjnej energii , alternatywnej wobec energii jądrowej , a zyskają na tym paliwa kopalne .
Czy naprawdę tego chcemy ?
( FI ) Pani Przewodnicząca ! Każdy mieszkaniec Europy powinien troszczyć się o bezpieczeństwo , będące ważnym problemem .
Musimy tworzyć systemy bezpieczne .
Oczywiście należy stwierdzić , że przypadek Fukushimy wywołał nieco przesadzoną reakcję .
Z drugiej strony to dość naturalne .
Pamiętam czas , kiedy zatonęła " Estonia ” : niektórzy uważali , że wszystkie statki powinny zostać zakazane , ponieważ są niebezpieczne .
Cóż , poszczególne osoby mogą tak uważać .
Ale teraz musimy pamiętać , że tylko jedna z 54 elektrowni jądrowych nie zdała testu , na które wystawiło je trzęsienie ziemi i tsunami .
Jednakże mimo to musimy teraz spokojnie zbadać tę sprawę i pamiętać , że nie można generalizować na podstawie jednego przypadku .
W rzeczywistości co roku 300 tysięcy Europejczyków umiera na skutek emisji pochodzących ze spalania paliw kopalnych , i tym powinniśmy się zająć w pierwszej kolejności .
Bardzo istotne jest zapewnienie , by technologia jądrowa była bezpieczna , a ja wiem , że w Europie będziemy również w przyszłości budować bezpieczne elektrownie , na co należy zwrócić uwagę .
Niemniej jednak nie ma najmniejszego powodu do źle trafionej histerii na tę skalę .
Pani Przewodnicząca ! Chciałbym stwierdzić , że w trakcie całego procesu wstrzymywałem się od głosu .
Nie wynika to z tego , że nie przejmuję się tą kwestią , ponieważ w istocie naprawdę się nią martwię , ale mam świadomość , że trzeba zwrócić uwagę na szczegóły , i że nie ma łatwych odpowiedzi .
Mieszkam w Irlandii i reprezentuję Dublin , położony na wschodnim wybrzeżu Irlandii .
Na zachodnim wybrzeżu Wielkiej Brytanii znajduje się pięć działających elektrowni jądrowych ; nie mam nic przeciwko nim .
Uważam jednak , że w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i w interesie dobrych stosunków sąsiedzkich dobrym pomysłem byłaby jakaś forma wspólnego , brytyjsko-irlandzkiego - a kiedy mówię " irlandzki ” , to mam na myśli północno- i południowoirlandzki - przeglądu bezpieczeństwa tych działających elektrowni , byśmy byli informowani o zagrożeniach , jeżeli jakieś istnieją .
Ponadto w razie wypadku moglibyśmy uczestniczyć w ewakuacji , która mogłaby być potrzebna w przypadku Walijczyków i Anglików , byśmy jako dobry sąsiad mogli odegrać swoją rolę .
Dobra współpraca sąsiedzka jest potrzebna w przypadku tych państw członkowskich , gdzie w sąsiadujących państwach członkowskich istnieją instalacje tego typu .
Właśnie dlatego chciałem przedstawić to wyjaśnienie .
( FI ) Pani Przewodnicząca ! W Syrii , Bahrajnie i Jemenie obywatele chcieli powstać w obronie godności ludzkiej , przejrzystości , praw podstawowych i prawa do demokracji .
Unia Europejska okazała swoje chęci i możliwości , chroniąc ludność cywilną Libii i wspierając rewolucję demokratyczną .
Musimy uniknąć podwójnych standardów i pokazać , że w polityce zagranicznej Unii Europejskiej kierujemy się naszymi wartościami .
Sytuacja w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie to prawdziwy papierek lakmusowy dla nowej Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych .
Zdolne do przetrwania , uczciwe społeczeństwo potrzebuje prawdziwego dialogu i współdziałania między społeczeństwem obywatelskim a decydentami politycznymi .
Ludzie muszą zostać wysłuchani , i o tym chcielibyśmy przypomnieć Syrii , Bahrajnowi i Jemenowi .
Nie podburzamy do rewolucji .
Zadowolenie , bezpieczeństwo i dobrobyt obywateli to priorytety państwa , w którym przestrzega się sprawiedliwości .
Za pomocą przedmiotowej rezolucji pokazujemy , że w swojej polityce zagranicznej Europa staje w obronie wartości , zgodnie z którymi została utworzona .
Pani Przewodnicząca ! Wstrzymałem się od głosu w sprawie sytuacji w Syrii , Bahrajnie i Jemenie .
Zainicjowane w Tunezji ruchy rewolucyjne stały się inspiracją i zachętą dla milionów ludzi w całej Afryce Północnej i na całym Bliskim Wschodzie do rozpoczęcia rewolucji ludowej przeciwko brutalnym reżimom , które od wielu dziesięcioleci w autorytarny sposób rządziły tymi krajami .
Te rezolucje po raz kolejny pokazały potencjalną siłę klasy robotniczej i ubogich , by mogli powstać i pokonać swoich ciemiężców .
Popieram hipokryzję przywódców UE i innych krajów zachodnich , którzy dzisiaj potępiają brutalne represje stosowane przez tych dyktatorskich przywódców , ale którzy wczoraj popierali i utrzymywali przy życiu ich reżimy .
Obecnie kluczowe znaczenie ma zjednoczenie się mas w oparciu o przesłanki etniczne i religijne , aby pozbyć się skorumpowanych elit i stworzyć prawdziwie demokratyczne społeczeństwa , które mogą zapewnić przyzwoite miejsca pracy , godne kształcenie i likwidację ubóstwa .
Realizacja tych celów wymaga od klasy robotniczej i ubogich przejęcia kontroli nad gospodarką i bogactwem istniejącym w tym regionie oraz wykorzystania ich dla dobra dla większości .
( PL ) W ostatnim czasie obserwujemy masowe demonstracje w krajach takich jak Syria , Bahrajn czy Jemen .
Protestujący domagają się demokratyzacji życia publicznego , ustąpienia dyktatorskich przywódców , a także , zwłaszcza w Syrii , zniesienia stanu wyjątkowego .
Niestety władze tych krajów w sposób brutalny używają siły przeciw demonstrantom , zabijając wiele osób .
Szczególnie niepokojące jest zagrożenie całego regionu .
Stosowanie przemocy wobec własnych obywateli jest pogwałceniem wszelkich praw .
Używanie ostrej amunicji jest niedopuszczalne i zasługuje na kategoryczny głos potępienia .
Apeluję do rządów tych państw o zaprzestanie represji w imię poszanowania praw człowieka , w tym prawa do pokojowego protestu i wolności słowa .
Zwracam się do instytucji europejskich oraz właściwych organizacji międzynarodowych o uruchomienie działań dyplomatycznych w celu ochrony demonstrantów .
Mam nadzieję , że przyjmując dzisiejszą rezolucję przyczynimy się również do obrony podstawowych praw człowieka w tych krajach .
( FI ) Pani Przewodnicząca ! Unia Europejska oczywiście zdaje sobie sprawę , że musi zacząć realizować swoje wartości podstawowe w swojej polityce .
Prawa człowieka to jedna z kluczowych dziedzin ; trzeba je " wyeksportować ” na Bliski Wschód .
Naprawdę musimy okazać pojęcie i zrozumienie , co oznaczają prawa człowieka .
To niełatwe , ponieważ kultura Bliskiego Wschodu opiera się na innych wartościach .
W Europie zostaliśmy wychowani w świecie wartości judeochrześcijańskich , podczas gdy w ich przypadku opierają się one na ideach islamskich .
W każdym z nich ludzie są inaczej traktowani i inaczej rozumie się pojęcie człowieka .
W każdym razie w Syrii od 1963 roku obowiązuje stan nadzwyczajny .
Umożliwiło to przeprowadzanie egzekucji bez postępowania sądowego .
Teraz ta rewolucja pokazuje nam , że w Europie naprawdę musimy otworzyć oczy i dostrzec , że jedyny sukces na Bliskim Wschodzie odniosło jego jedyne prawdziwie demokratyczne państwo : Izrael , gdzie obowiązują prawa człowieka , wolność poglądów i demokracja .
Teraz powinniśmy wywrzeć większy nacisk tego rodzaju na Syrię , Bahrajn i Jemen , by mogły one zaakceptować prawa człowieka dla wszystkich , a ponadto prawa kobiet i dzieci , w ten sposób być może wybierając drogę ku demokracji .
Nie jestem jednak naiwny i wiem , że w świecie islamskim trudno jest szerzyć te wartości .
Niemniej jednak jako Europejczycy powinniśmy podjąć próbę ich " wyeksportowania ” i wspierania .
Pani Przewodnicząca ! Wstrzymałem się od głosu w odniesieniu do sprawozdania z postępów Islandii w 2010 roku .
W wyniku kryzysu finansowego i gospodarczego Islandia - z piątego najbogatszego kraju na świecie - przeobraziła się w kraj dręczonym przez kryzys , wraz z załamaniem się jej systemu bankowego , gdzie 40 % gospodarstw domowych nie było w stanie regulować swoich rachunków , a emeryci stracili oszczędności całego życia .
W ubiegłym roku 93 % Islandczyków odrzuciło w referendum wniosek o spłatę ponad 3,5 miliarda euro rządom Wielkiej Brytanii i Niderlandów .
Pomimo pewnych zmian będą musieli 9 kwietnia wypowiedzieć się na temat zasadniczo takiego samego porozumienia .
Nie wolno ich zmuszać do jego przyjęcia ; należy je odrzucić .
To nie naród islandzki powinien ponosić winę za kryzys .
Robotnicy , emeryci i ubodzy nie spowodowali tego kryzysu i nie mogą ponosić jego kosztów ; ani na Islandii , ani w Grecji , ani w Portugalii , ani w Hiszpanii , ani w Irlandii , ani nigdzie indziej .
Koszty powinni ponieść ci międzynarodowi spekulanci , którzy osiągnęli ogromne zyski z deregulacji rynków finansowych .
( DE ) Pani Przewodnicząca ! Zawsze się cieszę , kiedy nowi członkowie dołączają do Unii Europejskiej , i właśnie dlatego głosowałem również za przyjęciem przedmiotowego projektu .
Chciałbym jednak , by wszystkie zagadnienia zostały jasno pokazane w trakcie negocjacji akcesyjnych oraz z góry omówione i rozwiązane .
Problemy , które w imię źle rozumianej przyjaźni nie zostaną rozwiązane , nie znikną .
Rozwiązywanie ich później jest często trudniejszym i dłuższym procesem , a wyniki rozczarowują obie strony .
Chciałbym powtórzyć : zawsze cieszę się , kiedy nowi członkowie dołączają do UE , ale każdy z nich ma nie tylko prawa , ale również obowiązki .
( FI ) Pani Przewodnicząca ! Przepraszam za incydent przed głosowaniem .
Miała Pani rację .
Unia Europejska obiecała krajom bałkańskim szansę na rozszerzenie .
Uważam to za jedyną gwarancję pokoju tamże , co stwierdził przede mną również pan Martti Ahtisaari .
Drugi rok z rzędu Komisja zaleca rozpoczęcie rozmów o członkostwie z Macedonią .
W swoim procesie akcesyjnym Unia Europejska nie może zasłaniać się sporem dotyczącym nazwy Macedonii .
Oczywiście trzeba spełnić formalne wymogi członkostwa i przeprowadzić reformy .
Spór dotyczący nazwy Macedonii nie byłby pierwszym przypadkiem , kiedy nowe państwo członkowskie przynosi ze sobą nierozwiązywalny problem .
Wszyscy powinniśmy spojrzeć w lustro .
Dlaczego mielibyśmy potraktować Macedonię inaczej ?
Postęp Macedonii jest w pierwszym rzędzie uzależniony od samej Macedonii , ale UE nie powinna zatrzaskiwać przed nią drzwi z takich przyczyn politycznych , jak spór dotyczący jej nazwy .
( DE ) Pani Przewodnicząca ! Ja również głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania i niniejszej rezolucji - na rzecz Macedonii .
Jednakże jeżeli wszyscy uczciwie do tego podejdziemy , to jest jeden szczegół , o którym trzeba wspomnieć .
Nie możemy zmuszać ludzi i grup etnicznych w innych krajach do zmiany nazwy ich języka , ponieważ innym krajom nie podoba się stosowana przez nich nazwa .
Tak przyjęto w prawie międzynarodowym i jako Europejczycy musimy mieć pewność , że zachowamy w tej sprawie uczciwość .
Z tego względu byłem bardzo rozczarowany , że niestety przyjęto jedną poprawkę , za odrzuceniem której głosowałem , w której stwierdza się , że nie wolno dopuścić , by język macedoński był nazywany macedońskim .
Macedonia to kraj w Europie o wspaniałych perspektywach , przede wszystkim z uwagi na świetne perspektywy gospodarcze na Bałkanach , w regionie przeżywającym prawdziwe trudności , który przeżywa rozkwit gospodarczy i prowadzi negocjacje z prawdziwym duchem élan - co jest bardzo korzystne .
Z uwagi na to pozytywne nastawienie chciałbym podziękować wszystkim posłom , którzy zagłosowali za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , a także tym , którzy w ramach delegacji Parlamentu Europejskiego współpracowali z tamtejszym parlamentem .
Powinniśmy jasno pokazać te perspektywy tamtejszym mieszkańcom , którzy chcą stać się częścią Europy .
Pracujmy nad tym wspólnie .
( PL ) Ponad czteromiesięczna brutalna walka o władzę między dotychczasowym i nowo wybranym prezydentem Wybrzeża Kości Słoniowej jest zaprzeczeniem wszelkich zasad funkcjonowania współczesnego świata .
Krwawe walki doprowadziły do śmierci kilkuset osób .
Ponad milion mieszkańców Wybrzeża musiało opuścić domy , wielu uchodźców nadal szuka schronienia w sąsiednich państwach .
Należy uczynić wszystko , aby winni zbrodni ponieśli konsekwencje .
Wyjaśnieniu podlegać musi przede wszystkim kwestia , czy doszło do ludobójstwa i zbrodni przeciwko ludzkości .
Niezwykle istotne staje się również zapewnienie porządku i bezpieczeństwa mieszkańców poprzez powstrzymanie wszelkich form przemocy .
Akty zastraszania miejscowej ludności i zagranicznych obserwatorów nie mogą mieć miejsca .
Wyniki demokratycznych wyborów muszą być w pełni przestrzegane .
Należy zatem potępić wszelkie działania byłego prezydenta pozostające w sprzeczności z wolą narodu .
Uzurpowanie władzy , podsycanie przemocy i łamanie praw człowieka wymagają osądzenia przez właściwe organy międzynarodowe .
( FI ) Pani Przewodnicząca ! Świadomie zagłosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji .
Uważam , że niezwykle istotne jest w szczególności przyjęcie jasnego i twardego stanowiska wobec Białorusi , będącej oczywistą plamą na mapie Europy .
Musimy wdrożyć środki , które umożliwią Białorusi znalezienie drogi do demokracji .
Jednakże w szczególności - i biorąc pod uwagę głosowanie - chciałbym odnieść się do poprawki nr 1 do ustępu 10 , przedłożonej przez Grupę Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim , w której stwierdza się , że kraje partnerskie UE mają w długim okresie szansę przystąpienia do UE .
Głosowałem za jej odrzuceniem , ponieważ moim zdaniem nie powinno to następować w sposób automatyczny , ani też nie należy flirtować z myślą , że jakiś kraj może zostać członkiem , jeżeli tylko będzie partnerem .
Wiemy , co społeczeństwo sądzi o pospiesznym rozszerzeniu , i właśnie dlatego nie należy przyjmować propozycji tego rodzaju .
Właśnie dlatego głosowałem za odrzuceniem poprawki .
( PL ) Europejska polityka sąsiedztwa w wymiarze wschodnim jest strategicznym elementem relacji międzynarodowych Unii Europejskiej .
To w tym kierunku postępować będzie dalsze rozszerzenie .
Konieczne zatem jest zwiększanie nakładów finansowych celem rozwoju demokratycznych struktur tych państw .
Niebagatelne znaczenie dla niezależności mediów na Białorusi ma wsparcie takich inicjatyw jak Bielsat , przy jednoczesnym cofnięciu pomocy dla kontrolowanych mediów państwowych .
Wzywam do aktywnego wsparcia lokalnych władz demokratycznych w tych krajach poprzez programy partnerskie .
Układy o stowarzyszeniu pozostają ważnym narzędziem stymulowania reform , tym bardziej owocnym , im większe wsparcie finansowe i techniczne zapewniają .
Poszerzenie bazy intelektualnej poprzez programy stypendialne również wymaga dodatkowych środków .
Apeluję o zwiększenie nakładów na rzecz wspierania praw człowieka i rozwoju społeczeństw obywatelskich .
Pogłębiająca się integracja gospodarcza pomoże wpłynąć na zmiany społeczne i polityczne , będąc istotną inwestycją w przyszłość .
W oparciu o powyższe popieram rezolucję .
( IT ) Pani Przewodnicząca , Panie i Panowie ! 21 odniesień do dokumentów , 21 punktów preambuły oraz 63 ustępy podsumowujące żądania Parlamentu w projekcie rezolucji - co razem daje 105 punktów .
Wydaje się , że to zdecydowanie zbyt wiele , by zapewnić skuteczność .
Jednakże w tej kwestii brakuje propozycji , w jaki sposób rozwój handlu międzynarodowego mógłby pomóc w dojściu do stabilności , a także spokoju i pokoju na południu regionu śródziemnomorskiego .
Handel międzynarodowy stał się rodzajem nowej polityki zagranicznej i może pomóc stworzyć lepsze warunki życiowe w całym regionie .
Unia Europejska nie może pominąć niczego , co mogłoby pomóc w rozwoju właściwych stosunków handlowych , wspierając produkcję różnych gałęzi przemysłu .
Jakikolwiek postęp w tej dziedzinie będzie wkładem na rzecz umacniania demokracji i praw człowieka , zabezpieczenia godności kobiet , zwiększenia bezpieczeństwa , stabilności , dobrobytu i sprawiedliwego podziału dochodów i bogactwa , a także uniknięcia tragedii wielu tysięcy ludzi uciekających przed głodem i emigrujących bez jakichkolwiek rzeczywistych nadziei .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , na mocy którego zmienia się dyrektywę 2000 / 75 / WE .
Rada i Parlament zgodziły się dokonać zmiany podstawy prawnej wynikającej z przedłożenia przez Komisję jej wniosku przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony .
Moim zdaniem te zmiany są uzasadnione z uwagi na rozprzestrzenianie się choroby oraz na to , że dzięki odkryciom naukowym obecna szczepionka nie stanowi takiego zagrożenia jak poprzednia .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania sporządzonego przez pana posła Wojciechowskiego , w którym za pomocą szeregu interesujących zmian we wniosku Komisji dąży się do zaktualizowania i zwiększenia elastyczności przestarzałego aktu prawnego , który nie zaspokaja już ewentualnych potrzeb .
To umożliwiłoby państwom członkowskim lepsze wykorzystanie szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka , w ten sposób ograniczając występowanie tej choroby w sektorze rolnym .
Z zadowoleniem przyjmuję poprawki zawarte w przedmiotowej dyrektywie , zwiększające elastyczność przepisów dotyczących szczepień .
Dzięki nowej technologii dostępne stały się " szczepionki inaktywowane ” przeciw chorobie niebieskiego języka , które nie stanowią zagrożenia dla nieszczepionych zwierząt .
Obecnie uzgodniono , że szczepienia za pomocą szczepionek inaktywowanych będą najlepszym instrumentem opanowania choroby niebieskiego języka i zapobiegania epidemii klinicznej w UE .
Szerokie zastosowanie tych szczepionek w trakcie kampanii szczepień w latach 2008 i 2009 spowodowało znaczną poprawę sytuacji zdrowotnej .
Chciałabym zaapelować o zmianę istniejących przepisów dotyczących szczepień , określonych w dyrektywie 2000 / 75 / WE , aby uwzględnić najnowszy postęp technologiczny w produkcji szczepionek , pozwalający na ściślejsze opanowanie rozprzestrzenianie się wirusa choroby niebieskiego języka oraz ograniczenie spowodowanych tą chorobą obciążeń dla sektora rolnego .
na piśmie - Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Chociaż wierzę w zasadę umożliwienia właściwym władzom , czyli państwu członkowskiemu , przeprowadzenia szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka , to sprzeciwiam się jednak zasadzie włączenia do prawodawstwa wymogu przedłożenia tablic korelacyjnych ukazujących transpozycję do ustawodawstwa krajowego .
W przeszłości szczepienia przeciw chorobie niebieskiego języka były wykonywane za pomocą żywych szczepionek atenuowanych , co wymuszało szereg ograniczeń dotyczących szczepień , aby uniknąć rozprzestrzeniania się wirusa na nieszczepione zwierzęta .
Jednakże postęp technologiczny umożliwił opracowanie nowych szczepionek inaktywowanych .
W przeciwieństwie do żywych szczepionek atenuowanych można je bezpiecznie stosować bez żadnych ograniczeń , ponieważ nie stwarzają zagrożenia rozprzestrzenianiem się aktywnego wirusa .
Jeżeli uwzględnimy poważne konsekwencje choroby niebieskiego języka dla hodowli , konieczne staje się podjęcie wszelkich środków ułatwiających szczepienia i zwiększających ich skuteczność , aby ochronić rolników przed utratą zwierząt , a w ostateczności - by chronić bezpieczeństwo żywnościowe .
Choroba niebieskiego języka atakuje przede wszystkim przeżuwacze , na przykład owce , kozy i krowy , i może przybrać formę epidemii w przypadku napotkania korzystnych warunków środowiskowych i klimatycznych , szczególnie późnym latem i wczesną jesienią .
Chociaż nie odnotowano jeszcze przypadku zarażenia człowieka , kluczowe znaczenie ma rozpoznanie tej choroby i dążenie do podjęcia działań służących jej likwidacji .
Na szczeblu UE po raz pierwszy zaobserwowano jej występowanie na południu , a następnie w środkowej i północnej Europie .
Dzięki kolejnym kampaniom szczepień współfinansowanych przez UE stosowanie niektórych szczepionek być może nie pozwoliło na likwidację tej choroby , ale pomogło w jej dalszym rozprzestrzenianiu się .
Z tego względu opracowano taki rodzaj szczepionki , który zapewnia opanowanie tej choroby w UE i zapobiega jej , ale jej stosowanie jest ograniczone na mocy obecnie obowiązujących przepisów .
Z tego względu konieczna jest zmiana obowiązującej dyrektywy .
Uwzględniając fakt , że przedmiotowy wniosek dotyczący zmiany dyrektywy Parlamentu i Rady 2000 / 75 / WE jest zgodny ze strategią na rzecz zdrowia zwierząt na lata 2007-2013 , a także służy elastyczniejszemu podejściu w systemie szczepień , w ten sposób przyczyniając się do lepszego opanowania najważniejszych chorób zwierzęcych , głosuję za jego przyjęciem .
Celem przedmiotowego sprawozdania jest aktualizacja dyrektywy 2000 / 75 / WE , zawierającej pewne przepisy odnoszące się do środków na rzecz zwalczania i likwidacji choroby niebieskiego języka .
W ostatnich latach dokonano postępu w zakresie szczepień zwierząt .
Ryzyko związane z tak zwanymi " żywymi szczepionkami atenuowanymi ” nie stanowi już zagrożenia , ponieważ obecnie dostępne są nowe szczepionki inaktywowane .
W przeciwieństwie do " żywych szczepionek atenuowanych ” te szczepionki inaktywowane nie powodują zagrożenia niepożądanym rozprzestrzenianiem się wirusa ze szczepionki , zatem można je bezpiecznie stosować poza obszarami poddanymi ograniczeniom .
Zostało to wzięte pod uwagę w sprawozdaniu .
Uważamy , że biorąc pod uwagę postęp technologiczny w produkcji szczepionek , większa elastyczność w szczepieniach przeciw chorobie niebieskiego języka przyczyni się do ściślejszego opanowania tej choroby i zmniejszy spowodowane nią obciążenia dla sektora rolnego .
Uważamy też , że możliwie jak najszybciej należy wdrożyć zmiany w tej dyrektywie , aby mógł z nich skorzystać sektor rolny .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ choroba niebieskiego języka to schorzenie atakujące przeżuwacze ( na przykład bydło , owce i kozy ) .
Od początku XXI wieku w wielu państwach członkowskich doszło do kilku fal epidemii tej choroby , również w środkowej i północnej Europie , powodując znaczące straty wynikające z chorobowości , śmiertelności i zakłóceń handlu żywymi zwierzętami .
Jak dotąd przepisy dotyczące opanowania i zwalczania choroby niebieskiego języka opierały się na doświadczeniach związanych ze stosowaniem jedynych dostępnych żywych szczepionek atenuowanych .
Użycie tych szczepionek może prowadzić do niepożądanego występowania wirusa szczepionkowego u zwierząt nieszczepionych .
Jednak w ostatnich kilku latach pojawiły się nowe szczepionki inaktywowane .
W przeciwieństwie do " żywych szczepionek atenuowanych ” te szczepionki inaktywowane nie stanowią zagrożenia niepożądanym występowaniem wirusa szczepionkowego i mogą zatem być skutecznie stosowane poza obszarami podlegającymi ograniczeniom dotyczącym przemieszczania zwierząt .
Przedmiotowy wniosek spowodowałby rozluźnienie niektórych ograniczeń , które stały się zbędne w świetle niedawnych odkryć w zakresie produkcji szczepionek .
Nowe przepisy pomogą państwom członkowskim w skuteczniejszym stosowaniu szczepień w celu opanowania choroby niebieskiego języka oraz w zmniejszeniu spowodowanego tą chorobą obciążenia sektora rolnego .
Ze względu na rozwój technologiczny pojawiły się na rynku bardziej nowoczesne niż w chwili ustanawiania dyrektywy Komisji szczepionki przeciwko chorobie niebieskiego języka .
Dlatego też popieram stanowisko sprawozdawcy , iż przepisy dotyczące szczepionek należy uaktualnić , a przez to ułatwić hodowcom produkcję zdrowych zwierząt .
Uelastycznienie i złagodzenie przepisów pozwoli na bardziej efektywną hodowlę , a przede wszystkim usprawni ochronę zwierząt przed niechcianymi i niebezpiecznymi chorobami .
Popieram w pełni tę inicjatywę również ze względu na jej charakter , gdyż - aby usprawniać działanie systemu prawnego - należy maksymalnie go upraszczać i czynić bardziej elastycznym . I taki cel realizuje powyższe sprawozdanie .
Choroba niebieskiego języka to straszliwe schorzenie zwierzęce atakujące przeżuwaczy , które spowodowało ogromne straty w sektorze hodowlanym .
Straty ekonomiczne oraz szkody spowodowane wstrzymaniem handlu to dla sektora rolnego trudne doświadczenie .
Również w Austrii , gdzie hodowla bydła ma długą tradycję , zagrożone są dochody wielu rolników .
Obecnie należy wdrożyć środki wspierające oraz zmienić stare przepisy przed wybuchem kolejnej epidemii .
Konieczne jest dostosowanie obowiązujących wcześniej przepisów dotyczących szczepień do rozwoju technologicznego , aby skuteczniej zwalczać chorobę niebieskiego języka i ograniczyć obciążenie rolników .
Z zadowoleniem przyjmuję szybkie działania na szczeblu UE oraz opowiadam się za szybkim wdrożeniem nowej dyrektywy .
Jako przedstawicielka społeczności rolnej wiem , jak istotne jest myślenie w kategoriach cyklu rocznego .
Szybkie podjęcie decyzji sprawi , że jesienią będziemy dysponować przydatnymi i jednolitymi przepisami , co leży w interesie państw członkowskich , a przede wszystkim hodowców zwierząt .
Choroba niebieskiego języka to schorzenie atakujące przeżuwacze .
Od początku XXI wieku spowodowała znaczną utratę zarażonych nią zwierząt .
Europa zareagowała za pomocą dyrektywy Rady 2000 / 75 / WE , dążąc do rozwiązania problemu za pomocą przepisów regulujących stosowanie " szczepionek atenuowanych ” , aby skutecznie zwalczać skutki tego zjawiska .
Dotychczas stosowane szczepionki , do których odnosiła się przedmiotowa dyrektywa , powodowały groźbę przeniesienia wirusa na nieszczepione zwierzęta i właśnie dlatego szczepienia były dopuszczalne wyłącznie w specjalnie określonych strefach .
W przeciwieństwie do szczepionek dostępnych na rynku w okresie , kiedy dyrektywa Rady 2000 / 75 / WE wchodziła w życie , dostępne nowe szczepionki są " inaktywowane ” i nie stanowią tego typu zagrożenia .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ nowe przepisy umożliwią państwom członkowskim opanowanie tego zjawiska , w ten sposób ograniczając skutki tej choroby dla wielu hodowców europejskich .
Mam nadzieję , że to pomoże możliwie najszybciej przyjąć pilne środki w ciągu najbliższych kilku miesięcy .
Popieram treść wniosku Komisji .
Spowoduje on rozluźnienie niektórych ograniczeń , które stały się zbędne w kontekście niedawnego rozwoju sytuacji w zakresie produkcji szczepionek .
Nowe przepisy pozwolą państwom członkowskim na skuteczniejsze stosowanie szczepień do opanowania choroby niebieskiego języka oraz ograniczą spowodowane nią obciążenie sektora rolnego .
Szczepienia przeciw chorobie niebieskiego języka przeprowadzano z wykorzystaniem żywych szczepionek atenuowanych , co wymagało szeregu ograniczeń dotyczących szczepień , aby uniknąć przenoszenia się wirusa na nieszczepione zwierzęta .
Jednakże niedawny postęp technologiczny doprowadził do odkrycia nowych szczepionek , niezawierających żywych wirusów .
Te nowe szczepionki można stosować w bezpieczniejszy sposób , pozbawiony wszelkich ograniczeń , ponieważ nie istnieje już ryzyko przenoszenia się aktywnego wirusa .
Uwzględniając poważne skutki choroby niebieskiego języka dla gospodarstw hodowlanych , należy przyjąć wszelkie środki ułatwiające stosowanie dobrych praktyk w szczepieniach , aby ochronić rolników przed utratą zwierząt , co może często wywoływać tragiczne szkody w tych gospodarstwach .
Epidemie chorób zwierzęcych nadal mogą niszczyć środki utrzymania rolników .
Jedną z nich jest choroba niebieskiego języka , której nawracające epidemie występowały od 2000 roku w północnej Europie i która może spowodować szczególnie dotkliwe straty .
W szczególności bydło i owce źle znoszą tę chorobę , powodowaną przez jeden z gatunków komarów .
Chorobę zaobserwowano również u kóz , ale jej przebieg jest zdecydowanie mniej dramatyczny , niż w przypadku pozostałych gatunków .
W 2000 roku po raz pierwszy dopuszczono możliwość przeprowadzania szczepień , ale pod warunkiem ścisłego przestrzegania przepisów , ponieważ niezaszczepione zwierzęta mogły zostać zarażone przez wirusy pochodzące ze szczepionki .
Jednakże obecnie dysponujemy już nową metodą szczepień , która nie niesie ze sobą tego zagrożenia , umożliwiając stosowanie elastyczniejszych rodzajów szczepień .
Głosowałem za przyjęciem sprawozdania , ponieważ - moim zdaniem - słusznym i właściwym rozwiązaniem jest ochrona naszych zwierząt hodowlanych przed chorobami zakaźnymi .
Elastyczność , której się domagamy , zapewni rolnikom szansę ochrony ich zwierząt .
Od kilku lat dochodzi do nawracających epidemii choroby niebieskiego języka , zwłaszcza w północnej Europie .
To choroba zwierzęca atakująca przeżuwacze , na przykład bydło , owce i kozy .
Powoduje to poważne skutki , zarówno dla zwierząt hodowlanych , jak i dla rolników .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ zaleca się w nim wprowadzenie innowacyjnej szczepionki , która - w przeciwieństwie do swojej poprzedniczki - nie powoduje zagrożenia zarażeniem zdrowych zwierząt na skutek szczepienia .
Celem wniosku Komisji dotyczącego szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka , który poprawiono za pomocą przedmiotowego sprawozdania , jest uelastycznienie przepisów odnoszących się do tych szczepień , w szczególności poprzez dopuszczenie stosowania szczepionek inaktywowanych poza obszarami podlegającymi ograniczeniom w przemieszczaniu zwierząt .
Nowe przepisy pozwolą państwom członkowskim na skuteczniejsze stosowanie szczepionek w celu opanowania choroby niebieskiego języka oraz ograniczenia spowodowanego tą chorobą obciążenia sektora rolnego .
Faktycznie od 2004 roku środki służące ograniczeniu możliwości przemieszczania i wprowadzania do obrotu wymusiły poważne ograniczenia wobec przedmiotowych produktów , wpływając na normalne kanały handlowe w regionach poddanych ograniczeniom oraz powodując wzrost kosztów producentów .
Z tego względu głosowałam za przyjęciem sprawozdania dotyczącego szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem sprawozdania .
Choroba niebieskiego języka to schorzenie przeżuwaczy , na przykład bydła , owiec i kóz .
Od początku XXI wieku w wielu państwach członkowskich doszło do kilku fal epidemii tej choroby , również w środkowej i północnej Europie , powodując znaczące straty wynikające z chorobowości , śmiertelności i zakłóceń handlu żywymi zwierzętami .
W dyrektywie Rady 2000 / 75 / WE z dnia 20 listopada 2000 r. ustanawia się przepisy szczegółowe dotyczące kontroli i zwalczania choroby niebieskiego języka , w tym zasady dotyczące szczepień .
Zasady te opracowano do celów stosowania tak zwanych " żywych szczepionek atenuowanych ” , które były jedynymi dostępnymi szczepionkami , gdy 10 lat temu przyjmowano dyrektywę .
Z tego względu dyrektywa 2000 / 75 / WE zezwala na użycie szczepionek jedynie na obszarach , gdzie wystąpiła choroba , przez co szczepionki te podlegają ograniczeniom dotyczącym przemieszczania zwierząt .
W przeciwieństwie do " żywych szczepionek atenuowanych ” te szczepionki inaktywowane nie niosą groźbę niepożądanego występowania wirusa szczepionkowego i mogą zatem być skutecznie stosowane poza obszarami podlegającymi ograniczeniom dotyczącym przemieszczania zwierząt .
na piśmie - ( IT ) Aktualizacja obowiązujących przepisów dotyczących szczepień jest konieczna , aby zapewnić skuteczniejsze przeciwdziałanie chorobie niebieskiego języka oraz ograniczyć powodowane przez nią obciążenie sektora rolnego .
Celem poddanego dziś pod głosowanie sprawozdania jest zwiększenie elastyczności obowiązujących przepisów , kiedy dostępne stały się szczepionki inaktywowane .
Można je skutecznie stosować poza obszarami , w których ustanowiono ograniczenia dotyczące przemieszczania zwierząt .
Wniosek jest zgodny z nową strategią Unii Europejskiej na rzecz zdrowia zwierząt na lata 2007-2013 " Lepiej zapobiegać niż leczyć ” , ponieważ obejmuje zarówno elastyczniejsze podejście do szczepień , jak i usprawnienie obecnych środków na rzecz przeciwdziałania najważniejszym chorobom zwierzęcym .
na piśmie - Partia Pracy Parlamentu Europejskiego ( EPLP ) zdecydowanie popiera sprawozdanie służące zmianie dyrektywy 2000 / 75 / WE w celu dopuszczenia stosowania szczepionek inaktywowanych przeciwko chorobie niebieskiego języka poza obszarami poddanymi ograniczeniom w przemieszczaniu zwierząt .
Nowe przepisy wprowadzają stosowanie po raz pierwszy nowych szczepionek przeciw chorobie niebieskiego języka , będących efektem rozwoju naukowego od czasu wejścia w życie poprzednich przepisów .
Nowa szczepionka będzie miała charakter " inaktywowany ” i uśmierzy obawy rolników spowodowane tradycyjnymi " żywymi ” szczepionkami .
EPLP wyraża ogromne zadowolenie z ustanowienia przez UE tego nowego aktu prawnego , które przynosi faktyczne korzyści rolnikom w Wielkiej Brytanii .
Zapewnia on spokój rolnikom , którzy niepokoją się tą śmiertelną chorobą i obecnymi szczepionkami , kiedy wraz z cieplejszą pogodą zbliża się sezon występowania choroby niebieskiego języka .
Obecnie rolnicy otrzymają nowe i bezpieczniejsze szczepionki , uzyskując większe prawo decydowania o swoim programie szczepień .
Dotychczas rolnicy mogliby stracić prawo do zaszczepienia swoich zwierząt , gdyby Wielką Brytanię ogłoszono strefą wolną od choroby niebieskiego języka .
Ale na mocy nowych przepisów rolnicy uzyskają prawo do dalszego stosowania szczepień , co uspokoi ich obawy , a jednocześnie skorzystają na łatwiejszym eksporcie .
na piśmie - Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , które pomoże przeciwdziałać chorobie niebieskiego języka w UE .
na piśmie - Zagłosowałem za przeprowadzeniem zmiany przepisów dotyczących szczepień przeciw chorobie niebieskiego języka , aby dopuścić stosowanie skuteczniejszych szczepionek i ograniczyć obciążenia biurokratyczne dla rolników .
Nowe przepisy przyniosą faktyczne korzyści rolnikom w całej Europie , w szczególności w Walii .
Wielka Brytania uzyska status obszaru wolnego od choroby niebieskiego języka , ale rolnicy nadal będą mieli prawo szczepić swoje zwierzęta przeciw tej śmiertelnej chorobie .
Danie rolnikom większych praw do podejmowania decyzji o szczepieniu to mile widziany bodziec dla przemysłu rolnego w Walii , który zapewni możliwość eksportowania zwierząt hodowlanych bez obecnie stosowanych ograniczeń .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , ponieważ jej głównym celem jest zapewnienie najwyższego poziomu bezpieczeństwa obywateli po takich katastrofach , jak ta , do której niedawno doszło w Japonii .
Należy bardzo ostrożnie rozważyć techniczne aspekty bezpiecznego wychwytywania energii , ponieważ takie sytuacje jak obecna mogą mieć nawet poważniejsze konsekwencje zarówno dla zdrowia ludzkiego , jak i dla środowiska naturalnego , nie wspominając o ich konsekwencjach materialnych .
Głosowałam za odrzuceniem rezolucji w sprawie wniosków , jakie należy wyciągnąć z wypadku jądrowego w Japonii dla bezpieczeństwa jądrowego w Europie .
Uczyniłam tak , ponieważ w trakcie głosowania nad przyjęciem ustępu 5 większość Parlamentu Europejskiego zatwierdziła jego drugą część , w której wzywa się do ustanowienia moratorium na rozwój energii jądrowej i budowę nowych elektrowni jądrowych w Unii Europejskiej .
To postanowienie przyjęto , chociaż przeciwko niemu głosowała moja grupa - Grupa Europejskiej Partii Ludowej ( Chrześcijańscy Demokraci ) .
Po przegraniu głosowania w tej ważnej kwestii nie mogłam głosować za przyjęciem rezolucji .
Dlatego zagłosowałam za jej odrzuceniem , w przeciwnym razie głosowałabym bowiem przeciwko strategii energetycznej mojej ojczyzny , Litwy , której najważniejszym celem jest niezależność energetyczna .
Od kilku lat Litwa szykuje się do budowy nowej elektrowni jądrowej , a przygotowania zaczęły się wiele lat temu .
Awaria jądrowa w Fukushimie wywołała szereg konsekwencji dla życia politycznego w Europie .
Pierwszym wnioskiem , jaki Europa wyciągnęła z katastrofy w Japonii , było podjęcie szybkich działań na rzecz zaostrzenia kontroli bezpieczeństwa w elektrowniach jądrowych za pomocą testów warunków skrajnych .
Każda elektrownia jądrowa , bez względu na to , czy znajduje się w Europie , czy też poza nią , jest potencjalnym narzędziem zniszczenia .
Sądzę , że nikt z nas nie pragnie powtórki katastrofy czarnobylskiej z 26 kwietnia 1986 r .
Drugi wniosek dotyczy tego , że nauka i technologia mogą uczynić ogromny postęp we wszystkich dziedzinach , ale zawsze należy w nich brać pod uwagę najważniejsze ograniczenie , którym jest przyroda i jej nieprzewidywalność .
Właśnie z uwagi na wydarzenia pozostające poza kontrolą człowieka powinniśmy zdywersyfikować nasze źródła energii , w tym wykorzystując dostępne na odnawialne źródła energii .
Jeżeli jednak energia jądrowa miałaby zostać wybrana jako jedno ze źródeł energii , to wpierw należy powiadomić społeczeństwo o kosztach , korzyściach i konsekwencjach takiego wyboru .
Nie wolno zapominać , że ten wybór technologii musi uzyskać społeczną akceptację oraz że trzeba wysłuchać opinii obywateli i ją zaakceptować .
na piśmie - Głosowałem przeciwko przyjęciu przedmiotowego sprawozdania z uwagi na jego liczne wady , począwszy od przyjętego w nim podejścia do kwestii jądrowej .
Po tragedii w Japonii nie można już podchodzić do sporu jądrowego wyłącznie z punktu widzenia bezpieczeństwa .
Tytuł tego sprawozdania brzmi : " w sprawie wniosków , jakie należy wyciągnąć z wypadku jądrowego w Japonii dla bezpieczeństwa jądrowego w Europie ” , ale nie ma żadnego konkretnego wniosku oprócz potwierdzenia , że praktycznie nie można kontrolować zarówno zagrożeń , jak i konsekwencji poważnej awarii jądrowej .
Rezolucja w tej sprawie nie może koncentrować się na kwestii bezpieczeństwa jądrowego bez odniesienia się do najważniejszego zabezpieczenia jądrowego , którym jest sama strategia wycofania się z energii jądrowej .
Musimy zareagować na wypadek jądrowy w Japonii .
To nie oznacza , że powinniśmy wyciągnąć jakiekolwiek pośpieszne wnioski .
Musimy przeprowadzić spokojną , obiektywną debatę dotyczącą stanu energetyki jądrowej w Europie oraz sposobów zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa .
Z tego względu popieram zamysł , zgodnie z którym europejskie elektrownie jądrowe należy poddać szerokim testom warunków skrajnych , o których mowa we wspólnej rezolucji .
Odnosząc się do szerszej kwestii źródeł energii w Europie , chciałabym Państwu przypomnieć , że musimy pamiętać o celu ograniczenia do 2020 roku emisji CO2 o 20 % , a także o ochronie niezależności energetycznej UE .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , chociaż nie wszystkie poprawki zgłaszane przez Grupę Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim zostały przyjęte w głosowaniu .
W tekście rezolucji znalazły się szczególnie istotne postanowienia dotyczące planowanych elektrowni jądrowych w Obwodzie Kaliningradzkim i na Białorusi .
W rezolucji zauważa się występowanie dużych problemów związanych z tymi budowami , dotyczących norm bezpieczeństwa jądrowego i przestrzegania właściwych zobowiązań na mocy porozumień międzynarodowych .
Te problemy mają istotne znaczenie nie tylko dla Litwy , która graniczy z Białorusią i Obwodem Kaliningradzkim , ale dla całej Europy .
Dokument zawiera również ważne propozycje dotyczące zapewnienia zgodności z najwyższymi wymogami bezpieczeństwa jądrowego i przeprowadzenia kompleksowych testów w tych elektrowniach jądrowych , które już obecnie działają w UE , aby możliwe było dokonanie oceny rzeczywistego stanu bezpieczeństwa tych elektrowni .
UE właściwie zareagowała na wypadek w Japonii : zareagowaliśmy szybko , acz bez panikowania .
Natychmiast utorowaliśmy drogę do szczegółowych testów pod nadzorem europejskim .
Kluczowe znaczenie ma : 1. przeprowadzenie testów warunków skrajnych przez niezależnych specjalistów , oraz 2. podjęcie rygorystycznych działań na podstawie ich wyników .
Oznacza to , że zamknięte zostaną instalacje jądrowe , które nie będą spełniały norm i które nadal nie będą w stanie sobie poradzić .
Oczywiście wszystkie pozostałe elektrownie w Europie , położone poza granicami UE , powinny podlegać takim samym niezależnym testom , pod egidą Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej .
Każdy kraj , który odmówi uczestnictwa w tym procesie , uczyni siebie międzynarodowym pariasem , nawet w zakresie handlu międzynarodowego .
Energia jądrowa była i nadal pozostaje technologią przejściową , technologią , z której - niestety - będziemy zmuszeni korzystać jeszcze przez wiele dziesięcioleci .
Będziemy zmuszeni nawet do dokonania nowych inwestycji , aby zaspokoić nasze zapotrzebowanie energetyczne , a jednocześnie wzmocnić nasze ambicje klimatyczne .
W tym czasie musimy zrobić wszystko , co w naszej mocy , aby ograniczyć ryzyko wypadków do poziomu zbliżonego do zera .
Lobby zwolenników energii jądrowej nadal ma przed sobą świetlaną przyszłość !
Zastanawianie się nad kontekstem przedmiotowej rezolucji jest pozbawione sensu - jest on całkowicie oczywisty .
A jednak Parlament Europejski nie ma własnego stanowiska w sprawie energii jądrowej .
To naprawdę szkoda .
Dyskusja dotyczyła kilku jasno zidentyfikowanych kwestii : moratorium na budowę nowych elektrowni jądrowych , przeprowadzenia niezależnych testów warunków skrajnych , rozwoju odnawialnych rodzajów energii oraz wysiłków w kluczowej dziedzinie efektywności energetycznej .
Jednakże pierwotne dobre intencje wynikające ze wspólnej rezolucji zostały błyskawicznie rozbite w proch i pył : ponieważ każda grupa parlamentarna przyjęła stanowisko " za ” lub " przeciw ” , to w końcu niemożliwe stało się przegłosowanie przedmiotowego projektu , który nie zawiera żadnego przesłania politycznego .
Powiedzmy to jasno : oczekiwałem znacznie więcej od Parlamentu Europejskiego .
To jasne , że lobby zwolenników energii jądrowej ma nadal przed sobą świetlaną przyszłość , a jednocześnie nadal wielu posłów do PE nie potrafi zrozumieć opinii i odczuć społeczeństwa w tej sprawie .
Jestem zaniepokojony , że Parlament Europejski ( PE ) nie był w stanie zatwierdzić dzisiaj kompromisowej wersji rezolucji w sprawie bezpieczeństwa jądrowego w Europie , będącej pokłosiem wypadku jądrowego w Japonii .
Moim zdaniem hańbą jest fakt , że PE nie potrafi przedstawić społeczeństwu swojej opinii w sprawie energii jądrowej .
W efekcie tego rozdźwięku może dojść do sytuacji , że PE zostanie zignorowany w trakcie zbliżającej się dyskusji między instytucjami europejskimi dotyczącej formy testów warunków skrajnych .
Zieloni i socjaliści najwyraźniej nie byli w stanie pogodzić się z tym , że nie zaakceptowano ich propozycji rezygnacji z użytkowania energii jądrowej czy też zamknięcia elektrowni jądrowych wybudowanych przed 1980 rokiem .
Głosowałam za odrzuceniem przedmiotowego wspólnego projektu rezolucji .
Rezolucja kompromisowa była dobrym punktem wyjścia i poparłam poprawki na rzecz ostrożnie zaplanowanego i przygotowanego wycofania się z energii jądrowej , odzwierciedlającego przeciwdziałanie globalnemu ociepleniu .
Głosowałam również za przyjęciem poprawek , w których wzywa się do podjęcia inwestycji w badania i innowacje celem wspierania oszczędzania energii i znacznego zwiększenia udziału odnawialnych rodzajów energii .
Jednakże wyniki głosowania - głosowania niespójnego - zmusiły mnie do zagłosowania za odrzuceniem zmienionej rezolucji .
Obecnie niezwykle istotne jest przeprowadzenie pogłębionej debaty dotyczącej tych wszystkich kwestii oraz podjęcie transformacji energetycznej w duchu solidarności , z uwzględnieniem sytuacji we wszystkich państwach członkowskich .
na piśmie - Jestem rozczarowana wynikami głosowania nad przyjęciem przedmiotowej rezolucji .
Omawiamy wnioski odnośne do bezpieczeństwa jądrowego w Europie , jakie należy wyciągnąć po kryzysie w Japonii .
Jestem jednak mocno przekonana , że bezpieczna energia jądrowa nie istnieje , a odbywające się w tym roku testy warunków skrajnych odwracają naszą uwagę od prawdziwego problemu - przestawienia Europy na zasilanie energią odnawialną .
Uwzględniając najnowsze analizy , jasno widać istniejące techniczne możliwości , by do 2050 roku 95 % naszych dostaw energii pochodziło z takich źródeł odnawialnych jak wiatr , pływy , fale , słońce i biomasa .
Pamiętając o tym celu i podejmując obecnie długofalowe decyzje w zakresie energetyki powinniśmy w najbliższych latach w całej Europie zamykać elektrownie jądrowe .
Ubolewam , że Parlament nie wyciągnął żadnych wniosków z wydarzeń w Japonii .
Dalsze negowanie ogromnych zagrożeń wiążących się z użytkowaniem energii jądrowej nie jest najlepszym sposobem służenia społeczeństwu .
Zgromadzenie plenarne Parlamentu nie było w stanie przyjąć rezolucji , serwując nam mało budujący spektakl wzajemnie równoważących się grup , odrzucających wzajemnie cudze propozycje , bez możliwości przyjęcia jakiegokolwiek wspólnego mianownika .
Należało uczynić więcej w związku z ponadnarodowym charakterem zagrożeń i konsekwencji tych katastrof , a także bezpieczeństwa obywateli .
Oczywiste wnioski powinny obejmować wzmocnienie bezpieczeństwa jądrowego , sprawdzenie słabych stron , zamrożenie projektów rozbudowy potencjału jądrowego w UE oraz zwiększenie wydajności inwestycji w czystą energię i jej oszczędzanie .
Zamykanie oczu na to , co wydarzyło się w Japonii , i udawanie , że nic się nie stało , jest nierozważne i niebezpieczne .
Czarnobyl i Fukushima jedynie spotęgowały apel o zwiększenie przejrzystości i lepsze informowanie o zagrożeniach i wypadkach .
na piśmie - Chciałbym oficjalnie odnotować , że nie uczestniczyłem w głosowaniu nad poszczególnymi ustępami wspólnej rezolucji oraz poprawkami do niej .
Nawet pomimo mojego niezmiennego sprzeciwu wobec energii jądrowej uważam , że debata została wykorzystana przez zwolenników skrajnych opinii po obu stronach sporu jądrowego , co sprawiło , że znalezienie wspólnego mianownika w Parlamencie okazało się niemożliwe .
Moim zdaniem musimy zapewnić sprawdzenie wszystkich instalacji , co zagwarantuje ich najlepszą ochronę , a także - co ważniejsze - bezpieczeństwo i ochronę ludności mieszkającej w ich pobliżu .
Oczywiście musimy w zrównoważony sposób zapewnić bezpieczeństwo dostaw i mamy możliwość przyjrzenia się alternatywnym źródłom energii , które możemy wykorzystać , jednocześnie pomagając środowisku naturalnemu .
Jednakże ta ideologiczna debata w żadnej mierze nie może umniejszyć naszych natychmiastowych wysiłków na rzecz wsparcia narodu japońskiego w każdy możliwy sposób , by pomóc im w odbudowie po tej katastrofie .
Właśnie dlatego w końcowym głosowaniu wstrzymałem się od głosu .
Głęboko ubolewam nad wykorzystywaniem w partykularnych celach katastrofy , która dotknęła Japonię .
Parlament Europejski zmarnował szansę wysłania do państw członkowskich i Komisję Europejskiej silnego sygnału w zakresie poprawy bezpieczeństwa elektrowni jądrowych w Europie i krajach sąsiadujących , w szczególności za pomocą testów warunków skrajnych .
Właśnie to powinno być głównym tematem dzisiejszej debaty , byśmy w imieniu społeczeństwa mogli zapewnić możliwie jak najwyższy stopień bezpieczeństwa tego rodzaju energii , który nadal jest głównym składnikiem koszyka energetycznego w większości krajów europejskich i z pewnością nim pozostanie przez najbliższych kilka lat , póki nie stanie się możliwe zastąpienie go zrównoważonym , odnawialnym i bezemisyjnym źródłem energii , które zaspokoi zapotrzebowanie naszego społeczeństwa na energię elektryczną .
11 marca Japonia przeżyła silne trzęsienie ziemi , po którym nastąpiło tsunami , będące przyczyną największego kryzysu jądrowego w historii tego kraju , w którym elektrownia jądrowa w Fukushimie odniosła poważne zniszczenia strukturalne i od tego czasu znajduje się w stanie bliskiego zagrożenia spowodowaniem katastrofy jądrowej o ogromnej skali .
Te wydarzenia wywołały falę reakcji w Europie , między innymi apel pana komisarza Oettingera o zwołanie nadzwyczajnego posiedzenia Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej , decyzję niemieckiej pani kanclerz o zawieszeniu na trzy miesiące decyzji przedłużającej żywot elektrowni jądrowych w jej kraju oraz wystąpienie austriackiego ministra środowiska , pana Berlakivicha , domagającego się przeprowadzenia testów w elektrowniach europejskich .
Istotne znaczenie ma wyciągnięcie wszelkich możliwych wniosków z katastrofy w Fukushimie , w szczególności w zakresie przepisów bezpieczeństwa obowiązujących elektrownie jądrowe w UE , aby zapewnić ich bezpieczeństwo , a w efekcie - bezpieczeństwo europejskiego społeczeństwa .
W tej trudnej chwili ponownie pragnę skorzystać z możliwości wyrażenia moich szczerych kondolencji i solidarności z osobami poszkodowanymi wskutek katastrofy w Japonii .
Problemy , do których doszło w elektrowni jądrowej w Fukushimie , zapoczątkowały dyskusje nad energią pochodzącą z rozpadu jądrowego , ponieważ 30 % energii zużywanej w UE pochodzi z tego źródła , a w niektórych krajach jej udział w produkcji krajowej wynosi 80 % , jak to ma miejsce we Francji , choć są również kraje nieposiadające jakichkolwiek elektrowni jądrowych , na przykład Portugalia i Austria .
Z tego względu konieczne jest wsparcie przez UE programu kontroli bezpieczeństwa w jej elektrowniach jądrowych , w szczególności poprzez przeprowadzenie tak zwanych " testów warunków skrajnych ” .
Taka ocena powinna opierać się na modelu wnikliwej i ujednoliconej oceny , obejmującej wszystkie rodzaje możliwych zagrożeń w realistycznym scenariuszu na szczeblu europejskim , oraz zostać przeprowadzona do końca roku w niezależny i skoordynowany sposób , obejmując wszystkie istniejące i planowane instalacje jądrowe w UE .
Obecnie energia jądrowa ma istotne znaczenie dla zapewnienia w Europie dostaw energii przy niskiej emisji dwutlenku węgla .
Musimy jednak dążyć do większej efektywności energetycznej oraz zwiększenia udziału energii odnawialnej .
Komisja i państwa członkowskie powinny zainwestować w modernizację i rozwój europejskiej infrastruktury energetycznej , a także we wzajemne połączenia między sieciami , aby zagwarantować niezawodne dostawy energii .
Zapewnienie bezpieczeństwa instalacji jądrowych oraz zapobieganie na każdy możliwy sposób zagrożeniu wystąpienia awarii to ważne kwestie poruszone w przedmiotowej rezolucji , w której wzywa się również państwa członkowskie do wprowadzenia " moratorium na budowę i uruchamianie nowych reaktorów jądrowych przynajmniej na czas przeprowadzenia testów warunków skrajnych oraz oceny ich wyników ” .
Musimy jednak zagwarantować , by tragedia , do której doszło w Japonii , nie stała się szansą realizacji interesów grup nacisków lub dokonania dzisiaj postępu , który zostałby odwrócony w przyszłości .
Konieczne jest poważne potraktowanie tej nauczki , a my powinniśmy wyciągnąć z tego doświadczenia wnioski , by przeprowadzić diagnozę błędów i niedociągnięć w zakresie projektowania i funkcjonowania , które mogą doprowadzić do wypadków w innych instalacjach .
Również w ramach opracowywania przyszłej polityki energetycznej należy wziąć to doświadczenie pod uwagę .
W tej ocenie uczestniczyć powinni również eksperci z wyspecjalizowanych organów państw członkowskich oraz z Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej ( MAEA ) , jednocześnie zachowując swoją rolę , autorytet , autonomię i niezależność .
Zalecenia dotyczące tego zagadnienia powinny pochodzić z MAEA , będącej technicznym , autonomicznym i niezależnym organem , przy właściwym wsparciu ze strony UE , a nie w odwrotnym kierunku .
Szkoda , że przedmiotową rezolucję wykorzystuje się jako pretekst do zabezpieczenia tak zwanej wspólnej polityki energetycznej i jej celów liberalizacji sektora energii .
Przedmiotowy projekt rezolucji nie był najlepszy .
Właśnie dlatego został odrzucony , chociaż znalazło się w nim kilka korzystnych aspektów , wskutek których wstrzymałam się od głosowania .
Zapewnienie bezpieczeństwa instalacji jądrowych oraz zapobieganie każdym możliwym sposobem zagrożeniu wystąpienia awarii to ważne kwestie poruszone w przedmiotowej rezolucji , w której wzywa się państwa członkowskie również do wprowadzenia " moratorium na budowę i uruchamianie nowych reaktorów jądrowych przynajmniej na czas przeprowadzenia testów warunków skrajnych oraz oceny ich wyników ” .
Musimy jednak zapewnić , by tragedia w Japonii nie stała się odskocznią dla grup interesów gospodarczych do otwarcia nowych możliwości ze szkodą dla interesów i bezpieczeństwa społeczeństwa .
Zamiast tego konieczne jest przeprowadzenie diagnozy błędów i niedociągnięć w zakresie projektowania i funkcjonowania , które mogą doprowadzić do wypadków w innych instalacjach .
W tej ocenie uczestniczyć powinni również eksperci z wyspecjalizowanych organów państw członkowskich oraz z Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej ( MAEA ) , jednocześnie zachowując swoją rolę , autorytet , autonomię i niezależność .
Należy poważnie potraktować tę nauczkę , a wyniki analiz tego doświadczenia powinny zostać uwzględnione przy opracowywaniu przyszłej polityki energetycznej .
Nie wyrażamy zgody na ingerowanie w politykę energetyczną państw członkowskich lub krajów trzecich : zalecenia dotyczące tego zagadnienia powinny pochodzić z MAEA , będącej technicznym , autonomicznym i niezależnym organem , przy właściwym wsparciu ze strony UE .
Japonia doświadcza największej katastrofy od czasów wojny .
Przywódcy tego kraju określili niszczycielskie trzęsienie ziemi , połączone z gigantyczną falą tsunami i późniejszym zagrożeniem jądrowym jako najgorszy kryzys od czasu zrzucenia przez wojsko bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki .
Przyroda dokonała niewiarygodnego i nieodwracalnego spustoszenia , zwłaszcza pod względem istnień ludzkich i strat materialnych .
Jednakże sytuacja w elektrowni jądrowej w Fukushimie nadal stanowi zagrożenie .
W dążeniu do uniknięcia analogicznych zagrożeń w przyszłości słuszne byłoby rozważenie przeprowadzenia tak zwanych " testów warunków skrajnych ” elektrowni jądrowych w państwach członkowskich UE .
Powinny one pokazać , w jakim zakresie elektrownie są w stanie przetrwać analogiczne katastrofy .
W każdym regionie Europy może dojść do takiej sytuacji , jaka miała miejsce w Japonii .
Z tego względu pożądane byłoby również ściślejsze monitorowanie systemów bezpieczeństwa w elektrowniach jądrowych , wzmocnienie ich słabych punktów oraz likwidacja wszelkich niedociągnięć .
W interesie poszczególnych krajów , a także w ich gestii , leży poszukiwanie rozwiązań kwestii jądrowej - bądź poprzez poprawę bezpieczeństwa , bądź przez całkowite wyłączenie .
Jednakże kluczowe znaczenie ma współpraca na szczeblu europejskim .
Chociaż Europie nie zagrażają gigantyczne fale tsunami , to w XXI wieku występuje na przykład zagrożenie atakiem terrorystycznym , atakiem hakerów komputerowych na systemy elektrowni jądrowej i tak dalej .
Z punktu widzenia bezpieczeństwa nadal bardzo otwarta pozostaje kwestia , na ile elektrownie są w stanie sprostać takim potencjalnym zagrożeniom .
Nie poparłem rezolucji , gdyż po pierwsze , poza zakazami , ograniczeniami i ogólnie wyrażaną niechęcią do technologii nuklearnych nie wnosi ona nic pozytywnego .
Po drugie , nie wskazuje ona żadnych dróg wyjścia z zupełnie nowej sytuacji dla całej polityki energetycznej .
Na przykład punkty 19 , 20 i 21 mogłyby wnosić nowe myśli i kierunki dotyczące kompleksowego myślenia o efektywności energetycznej , zwłaszcza efektywności energii ze źródeł pierwotnych , gdzie tkwią największe rezerwy , zwłaszcza jeśli chodzi o paliwa kopalne .
Po trzecie , zawarte w niej radykalne sugestie wymagają ogólnonarodowego referendum , które w moim kraju ma się odbyć na wniosek lewicy .
Być może powinno się takie referendum przeprowadzić w skali Unii .
Po czwarte , mój kraj w wyniku dotychczasowych błędnych regulacji unijnych został zmuszony do wstrzymania niezbędnych inwestycji w elektrownie węglowe , a teraz ta sama grupa lobbystyczna mówi , że należy się wstrzymać od inwestowania w technologie nuklearne .
Co zatem pozostaje ?
W rezolucji wskazuje się jedynie na energię ze źródeł odnawialnych .
W moim kraju cały potencjał tych źródeł pokrywa 13 % - maks . 20 % niezbędnych potrzeb .
Może w Szwecji wygląda to inaczej , gdyż posiada ona duże rezerwy energii wodnej , ale nie w Polsce .
Kazus Fukushimy wymaga rewizji całej dotychczasowej polityki energetycznej Unii Europejskiej .
Niedopuszczalne jest podekscytowanie , jakie ogarnęło niektóre grupy polityczne po awarii jądrowej w Fukushimie , ponieważ liczyły one na zdobycie dzięki niej kilku punktów politycznych .
Nie przypominam sobie , by komuniści byli tak zjadliwi po katastrofie w Czarnobylu w 1986 roku .
To zatem prawda : w przypadku energii jądrowej nie istnieje coś takiego , jak " zerowe ryzyko ” .
Zerowe ryzyko nie istnieje w życiu - i kropka .
Musimy uczynić wszystko , co potrafimy , by zminimalizować to ryzyko .
Obecnie nie mamy jednak żadnych solidnych alternatyw .
Pilne zmuszanie państw członkowskich do rezygnacji z tego źródła energii , zaprzestania budowy nowych elektrowni i zamknięcia pozostałych jest całkowicie sprzeczne z żądaniami natychmiastowego odrzucenia energii ze źródeł kopalnych , pod pretekstem ich udziału w globalnym ociepleniu .
Energia jądrowa lub energia ze źródeł kopalnych : mogą być Państwo zwolennikami jednej bądź drugiej , ale niemożliwe jest wyeliminowanie obu .
Ani hydroenergetyka , ani obecne alternatywne źródła energii nie są w stanie zaspokoić naszych potrzeb .
Te kraje , które zrezygnowały ze stosowania energii jądrowej - ale nie z pouczania innych - są w rzeczywistości bardzo szczęśliwe , że ich sąsiedzi - którzy ich zaopatrują - nie poszli taką samą drogą , jak oni !
Porzućmy hipokryzję .
Rezolucja Parlamentu w sprawie wniosków , jakie należy wyciągnąć z wypadku jądrowego w Japonii , zawierała pewne bardzo korzystne elementy dotyczące bezpieczeństwa elektrowni , zalecające na przykład przeprowadzenie w skoordynowany sposób na szczeblu UE " testów warunków skrajnych ” przez niezależne organy , zgodnie z najbardziej wymagającymi normami i w sposób całkowicie przejrzysty .
Ponadto podobnie jak wszyscy inni posłowie z grupy francuskich socjalistów popierałam poprawki na rzecz ostrożnie zaplanowanego i przygotowanego wycofania się z energii jądrowej , w którym bierze się pod uwagę przeciwdziałanie globalnemu ociepleniu .
Takiej rezygnacji z energii jądrowej będą musiały towarzyszyć większe inwestycje w badania i innowacje , aby zmniejszyć zależność energetyczną i zwiększyć wachlarz rodzajów energii odnawialnej w koszyku energetycznym państw członkowskich UE .
Głosowałam jednak przeciwko projektowi jako całości , ponieważ było to raczej zestawienie różnych punktów widzenia , tworzących niespójny wniosek .
Po takim katastrofalnym wydarzeniu , jakim była awaria w Fukushimie , kwestia przyszłości tak wrażliwego sektora , jak energetyka jądrowa , wymaga nieco więcej niż pospiesznie sklecona rezolucja .
Teraz będziemy musieli skorzystać z dostępnego nam czasu w celu zorganizowania naprawdę konstruktywnej debaty , dotyczącej wszystkich powiązanych kwestii , a jednocześnie pozwalającej wszystkim wyrazić ich opinię .
W tej rezolucji nie sposób szczegółowo omówić wszystkich aspektów debaty w sprawie energii jądrowej .
Nadal jestem jednak przekonany , że naszym celem powinna być stopniowa rezygnacja w tego źródła energii i wykorzystywanie w większym stopniu odnawialnych źródeł energii .
W poprawce nr 10 proponowano również , by w przypadku elektrowni znajdujących się w regionach przygranicznych konieczne było zaangażowanie w proces decyzyjny władz lokalnych i regionalnych po obu stronach granicy .
Ta poprawka nie została przyjęta .
Chociaż niektóre aspekty rezolucji naprawdę są korzystne , to poprawka nr 10 miała dla mnie decydujące znaczenie .
Właśnie dlatego podjąłem decyzję , aby nie popierać rezolucji i wstrzymać się od głosu .
Cieszę się , że Parlament Europejski odrzucił przedmiotową rezolucję .
Wnioski , jakie musimy wyciągnąć po wydarzeniach w Fukushimie , obejmują zalecenie przeprowadzenia testów warunków skrajnych , określenie nowych wspólnych norm bezpieczeństwa w UE oraz chronienie się przed wszelkimi możliwymi scenariuszami .
Jednakże niedopuszczalne jest wprowadzenie moratorium na nowe elektrownie jądrowe w okresie przeprowadzania testów warunków skrajnych w UE .
Utrudni to rozwój zdecydowanie bezpieczniejszych elektrowni nowej generacji .
W tym przypadku nie chodzi o ustalenie , czy należy podważać zalety tego źródła energii , ani też o poddanie się idealistycznym , obskuranckim wartościom osób , które chciałyby je zdelegalizować .
Rezygnacja z energii jądrowej oznacza wspieranie mocno zanieczyszczających elektrowni węglowych ; to zdanie się na łaskę koncernów naftowych , przy niepewnych cenach ropy naftowej i ogromnym zagrożeniu dla osłabionej gospodarki ; a zatem to zwiastun końca naszej niezależności energetycznej .
Głosowałem przeciwko przyjęciu wspólnej rezolucji z uwagi na odrzucenie przez Parlament dwu kluczowych poprawek przedłożonych przez Grupę Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim , dotyczących opracowania średnio- i długofalowej strategii stopniowego wycofywania się z energii jądrowej oraz przyjęcia wiążących celów w zakresie energii odnawialnej .
Głosowanie przez cały Parlament przeciwko przyjęciu rezolucji jest odzwierciedleniem faktu , że kwestia jądrowa nie ogranicza się już wyłącznie do większego bezpieczeństwa .
Obecnie niezwykle istotne jest rozpoczęcie poważnych rozważań dotyczących kwestii energii oraz inwestowania w energię odnawialną .
Tragiczne doświadczenia Japonii pokazują , jak bardzo potrzebne jest pogłębione omówienie zagadnienia energii jądrowej .
W tym kontekście głosowanie Parlamentu Europejskiego to pierwszy krok ku zmianie kierunku decyzji podejmowanych w zakresie polityki energetycznej w skali zarówno europejskiej , jak i międzynarodowej .
Katastrofa w Japonii wzbudziła społeczne obawy dotyczące bezpieczeństwa jądrowego .
W rezolucji Grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy podkreślaliśmy chęć nadania proponowanym testom warunków skrajnych charakteru obowiązującego państwa członkowskie oraz umożliwienia niezależnym specjalistom zarządzania realizacją testów , a także konieczność zapewnienia przejrzystości tych testów .
Wstrzymaliśmy się od głosu w głosowaniu nad wspólną rezolucją , ponieważ zawierała również propozycję moratorium na rozwój nowych reaktorów jądrowych w trakcie przeprowadzania testów warunków skrajnych .
Wszelkie problemy są w pierwszym rzędzie spowodowane starszymi reaktorami na podstawie starszej technologii , a nie z nowymi reaktorami na podstawie nowej technologii .
Nie chcemy zakazywać rozwoju nowych technologii , które przyczynią się do realizacji przyjętego przez UE celu ograniczenia jej emisji dwutlenku węgla .
Sprzeciwiamy się ogólnemu zakazaniu energii jądrowej .
Po katastrofie w Czarnobylu w 1986 roku Szwecja przyjęła przepisy , które delegalizują przygotowania do budowy elektrowni jądrowych .
Uważamy też , że Finlandia i Szwecja powinny inwestować w badania nad energią jądrową i objąć wiodącą rolę w opracowywaniu reaktorów jądrowych kolejnej generacji .
Z tej katastrofy w Japonii można wyciągnąć taki wniosek , iż nie powinniśmy przez tak wiele lat korzystać z elektrowni jądrowych .
Można postrzegać tę katastrofę raczej jako zachętę do budowy nowych reaktorów jądrowych .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowej rezolucji i ubolewam , że Parlament nie był w stanie uzgodnić wspólnego projektu rezolucji w tej niezwykle istotnej sprawie .
Uważam , że energia jądrowa musi pozostać ważnym i bezpiecznym źródłem energii w Europie .
Popieram wniosek dotyczący realizacji kompleksowych testów warunków skrajnych , które należy przeprowadzić zarówno wobec wszystkich istniejących , jak i wobec wszystkich planowanych elektrowni jądrowych , a ich zadowalające wyniki muszą stanowić podstawowy warunek dalszego działania .
Podzielam wyrażone w przedmiotowym projekcie rezolucji obawy , iż rozwój nowych projektów jądrowych na Białorusi i w Rosji ( Obwód Kaliningradzki ) stanowi podstawę do poważnego zaniepokojenia w odniesieniu do norm bezpieczeństwa jądrowego oraz przestrzegania zobowiązań zawartych w umowach międzynarodowych , a także stwierdzenie , że Europejczycy , państwa członkowskie i Komisja Europejska muszą zareagować na te obawy w duchu solidarności .
Właśnie dlatego nasza Unia musi zapewnić stosowanie przedmiotowych testów warunków skrajnych oraz norm bezpieczeństwa jądrowego , które powstaną w ich rezultacie , nie tylko w UE , ale również w odniesieniu do wszystkich już budowanych bądź planowanych elektrowni jądrowych w krajach sąsiadujących z Europą .
Po awarii jądrowej w Japonii tysiące ludzi zginęły lub zniknęły bez śladu .
Powstały także znaczne straty materialne , a jej skutki będą miały długofalowy wpływ na zdrowie ludzi .
Nawet obecnie odczuwamy skutki awarii w Czarnobylu , dlatego dzisiaj musimy dokonać ponownej oceny naszego podejścia do bezpieczeństwa jądrowego w UE i na całym świecie .
Jeżeli chodzi o poprawę projektów jądrowych na Białorusi i w Obwodzie Kaliningradzkim , pojawiają się ogromne problemy dotyczące norm bezpieczeństwa jądrowego oraz przestrzegania odpowiednich zobowiązań zawartych w porozumieniach międzynarodowych , ponieważ te problemy nie dotyczą wyłącznie tych państw członkowskich , które mają wspólną granicę z tymi regionami , ale całej Europy , a instytucje UE i Komisja Europejska powinny podjąć wspólne działania zgodnie z zasadą pomocniczości .
W rezolucji dotyczącej strategii UE dla regionu Morza Bałtyckiego oraz roli makroregionów w przyszłej polityce spójności stwierdza się , że z uwagi na planowany rozwój energii jądrowej w regionie Morza Bałtyckiego państwa członkowskie UE muszą przestrzegać najostrzejszych norm bezpieczeństwa i ochrony środowiska naturalnego , a Komisja Europejska musi monitorować i kontrolować , czy państwa sąsiadujące z granicami zewnętrznymi UE stosują to samo podejście i przestrzegają umów międzynarodowych .
Budowane w pobliżu granic zewnętrznych UE elektrownie jądrowe muszą spełniać te same międzynarodowe normy bezpieczeństwa jądrowego i ochrony środowiska naturalnego .
Obecnie szczególnego znaczenia nabrały efektywność energetyczna i oszczędzanie energii , energia odnawialna i zrównoważona oraz budowa ogólnoeuropejskich sieci energii elektrycznej .
Co więcej , musimy mieć inteligentne sieci energetyczne , które będą w stanie funkcjonować poprzez pozyskiwanie energii ze zdecentralizowanych generatorów energii .
Poważny wypadek , do którego doszło 11 marca 2011 r. w elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi na skutek trzęsienia ziemi i będącej jego następstwem fali tsunami , spowodowały zniszczenia i długofalowe skutki zdrowotne poprzez skażenie środowiska naturalnego .
Biorąc pod uwagę ostrzeżenia Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej dotyczące stanu zbędnych już elektrowni jądrowych , konieczne wydaje się być opracowanie środków umożliwiających ocenę stanu bezpieczeństwa instalacji .
Kluczowe znaczenie ma współpraca i koordynacja między państwami członkowskimi , ponieważ kryzysy tego rodzaju mogą nieść skutki nie tylko dla krajów , w których takie instalacje się znajdują , ale również w szerszym zakresie .
Wydarzenia , do których doszło , pokazują , że w celu zapobieżenia katastrofom na tę skalę Europa musi przyjąć szereg restrykcyjnych środków służących ocenie istniejących poziomów bezpieczeństwa .
Budowa nowych elektrowni jądrowych na Białorusi i w Rosji wymaga podjęcia działań przez Komisję Europejską polegających na rozpoczęciu dialogu z tymi krajami , by zapewnić bezpieczeństwo nie tylko w sąsiadujących z nimi krajach , ale w całej Europie .
Zasadniczo popieram przedmiotową rezolucję , ponieważ wzywa się w niej do podjęcia pierwszego kroku w kierunku rezygnacji z energii jądrowej w całej Unii Europejskiej .
Jednakże w odniesieniu do treści przedmiotowej rezolucji chciałbym zauważyć , że - podobnie jak w przypadku wielu rezolucji tego typu - mamy do czynienia ze zbyt wolnymi działaniami na zbyt małą skalę .
W ostatecznym rozrachunku zwycięża zasada najmniejszego wspólnego mianownika , co z pewnością nie może być zadowalające w długim okresie .
Jedynym słusznym rozwiązaniem jest całkowita rezygnacja z energii jądrowej w całej Unii Europejskiej . I to możliwie jak najszybciej .
Uczynię wszystko , co w mojej mocy , by tak się stało .
W kwietniu odbyło się głosowanie nad wspólną rezolucją w sprawie wniosków , jakie należy wyciągnąć dla bezpieczeństwa jądrowego Europy po awarii w elektrowni atomowej w Japonii .
Głosowałem przeciwko tej rezolucji , gdyż poza zakazami i moratorium na rozwój energetyki jądrowej oraz sugestią stopniowego wycofania się z energetyki atomowej ( co jest nierealne ) nie wnosi ona nic pozytywnego , nie przedstawia żadnych rozwiązań co do przyszłości energetyki w ogóle .
Sytuacja po tragedii w Fukushimie całkowicie zmieniła filozofię podejścia do przyszłości energetyki w Europie i Polsce .
W naszym kraju oparta w 95 % na węglu energetyka już ucierpiała w wyniku przyjęcia pakietu klimatyczno-energetycznego .
Podjęte inwestycje dążące do zbudowania dwóch elektrowni jądrowych też zostały powstrzymane .
Rezolucja podkreśla jedynie znaczenie energii ze źródeł odnawialnych , co w Polsce stanowi jedynie 13 % , maksymalnie 20 % potrzeb .
Ponadto referendum w sprawie energetyki jądrowej , które sugeruje lewica , dopiero się w Polsce odbędzie , wobec tego wnioski wynikające z przedmiotowej rezolucji są przedwczesne .
Z zadowoleniem przyjąłem fakt , że większość posłów głosowała przeciw rezolucji .
Uważam , że powinniśmy unikać podejmowania natychmiastowych , dalekosiężnych decyzji politycznych dotyczących roli energii jądrowej w koszyku energetycznym w średnim i długim okresie .
Musimy mieć jasny obraz tego , co wydarzyło się w elektrowni jądrowej w Fukushimie , opierający się na dokładnych danych .
Nie możemy zapominać o korzyściach związanych z energią jądrową , wytwarzającą niskie emisje dwutlenku węgla , powodującą stosunkowo niskie koszty i zapewniającą niezależność energetyczną .
Dotychczas energia jądrowa była - statystycznie rzecz biorąc - najbezpieczniejszym rodzajem energii , gdzie występuje najmniejsza liczba ofiar wypadków w porównaniu do pozostałych źródeł energii ( na przykład gazu i ropy naftowej ) .
Trzeba też szanować decyzje państw członkowskich w zakresie kształtowania ich koszyka energetycznego .
Energia jądrowa ma ważną rolę do odegrania w realizacji celów Unii Europejskiej , przyjętych w strategii Europa 2020 i strategii energetycznej na obecne dziesięciolecie .
Głosowałem za odrzuceniem rezolucji w sprawie bezpieczeństwa jądrowego po wypadku jądrowym w Japonii .
Przyczyną takiego głosowania z mojej strony jest zawarcie w rezolucji apelu o wprowadzenie moratorium na rozwój nowych elektrowni jądrowych .
Uważam , że wytwarzanie energii jądrowej w bezpiecznych warunkach ma niezwykle istotne znaczenie .
Zgadzam się z koniecznością przeprowadzenia testów warunków skrajnych .
Uważam jednak , że wprowadzanie moratorium na czas nieokreślony jest niewłaściwe .
Ten okres może mieć kluczowe znaczenie dla obecnie budowanych elektrowni , w szczególności z punktu widzenia finansowania .
Struktura koszyka energetycznego leży w gestii państw członkowskich .
Właśnie dlatego uważam , że takiej decyzji na szczeblu UE nie można narzucać .
na piśmie - Głosowałem przeciwko przyjęciu przedmiotowej rezolucji , ponieważ przyjęte poprawki doprowadziły do takiego brzmienia tekstu , w którym zwraca się niedostateczną uwagę na kwestie bezpieczeństwa jądrowego .
Katastrofa w Fukushimie przypomniała światu , że nie istnieje zerowe ryzyko związane z energią jądrową .
Niebezpieczeństwo , jakie energia jądrowa stanowi dla ludzkości , jest całkowicie niedopuszczalne , podobnie jak wysokie poziomy zagrożenia związane z wytwarzanymi odpadami .
Z tego względu musimy uczynić więcej na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa i usprawnienia testów bezpieczeństwa .
Te dwa kryteria powinny stanowić minimalne warunki dojścia do porozumienia .
Jak dotąd nie zagwarantowano żadnej strategii wycofania się w odniesieniu do faktycznych zmian w europejskiej polityce energetycznej , w ramach której należy podjąć działania na rzecz znalezienia alternatyw , a wycofanie umożliwi stopniową rezygnację z przemysłu jądrowego w Europie .
Głosowałam przeciwko przyjęciu przedmiotowej rezolucji , ponieważ w moim odczuciu żaden z wymienionych warunków nie został spełniony .
Katastrofa w Fukushimie przypomniała światu , że nie istnieje zerowe ryzyko związane z energią jądrową .
Energia jądrowa stanowi niedopuszczalne zagrożenie dla ludzkości .
Z tego względu musimy uczynić więcej , niż tylko zwiększyć bezpieczeństwo i przeprowadzić kontrole bezpieczeństwa .
Musimy opracować europejski plan bezzwłocznej rezygnacji z energii jądrowej .
Taka rezygnacja wymaga czasu .
Zbrodnią przeciwko ludzkości jest nierozpoczęcie już teraz przygotowań do niej .
Nie poprę przedmiotowej rezolucji , jeżeli odrzucone zostaną poprawki wzywające do rezygnacji z energii jądrowej .
Przedmiotowa rezolucja w sprawie bezpieczeństwa jądrowego w Europie była niezwykle potrzebna .
Dotyczy ona wszystkich zagrożeń stwarzanych przez energię jądrową , i mam nadzieję , że będzie stanowić impuls dla kompleksowego ponownego rozważenia wykorzystywania energii jądrowej w Europie .
Liczne poprawki przedłożone przez Grupę Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie były konieczne , aby bezpośrednio odnieść się do szerokiego wachlarza istniejących zagrożeń i wezwać do szybkiego wycofania się ze stosowania energii jądrowej .
Ponieważ jestem przekonany , że człowiekowi nigdy nie uda się całkowicie zapanować nad zagrożeniami stwarzanymi przez elektrownie jądrowe , opowiadam się za tym szybkim wycofaniem i popieram dotyczące tego poprawki .
Ponieważ projekt rezolucji jest ostatecznie krokiem w tym kierunku , głosowałem za jego przyjęciem .
W trakcie głosowania nad przyjęciem rezolucji dotyczącej bezpieczeństwa energii jądrowej po wypadku w Fukushimie z trzech powodów zagłosowałem przeciwko poprawce dotyczącej celów ograniczenia emisji CO2 : a ) to zagadnienie nie wiąże się z kwestią bezpieczeństwa jądrowego ; b ) zaproponowane cele nadają nieproporcjonalne znaczenie roli UE w jednostronnej redukcji emisji CO2 ; c ) takie ambitne - a w istocie nierealne - ograniczenie emisji CO2 byłoby dopuszczalne jedynie przy powiązaniu go z opodatkowaniem towarów importowanych od emisji CO2 , co mogłoby poważnie wpłynąć na konkurencyjność przemysłu europejskiego , a także zachęciłoby wiodące przedsiębiorstwa europejskie do przeniesienia swojej produkcji do krajów , w których nie obowiązują ograniczenia emisji CO2 , co miałoby istotne skutki dla gospodarki i zatrudnienia w UE .
Głosowałem za odrzuceniem wspólnego projektu rezolucji w sprawie wniosków , jakie należy wyciągnąć z wypadku jądrowego w Japonii dla bezpieczeństwa jądrowego w Europie , z następujących przyczyn : co najmniej siedem przedłożonych poprawek jest niewykonalnych z naukowego punktu widzenia ; wiele fragmentów testu to wyłącznie piękne słowa pozbawione rzeczywistej treści , a osoby sprzeciwiające się energii jądrowej nie przedstawiają też rozwiązań alternatywnych wobec korzystania z niej .
Wreszcie , co nie najmniej ważne , muszę podkreślić swoje ubolewanie , że Parlament Europejski nie przyjął stanowiska w tej sprawie .
Bez względu na rodzaj stanowiska , które zostanie przyjęte , musi ono być wyważone , pragmatyczne i oparte na naukowo udokumentowanych realiach oraz na realistycznych rozwiązaniach .
Nadszedł najwyższy czas , by ponownie zastanowić się nad wykorzystywaniem energii jądrowej w Europie .
Musimy już teraz zacząć działać , wyłączyć niebezpieczne reaktory , a w średnim okresie znaleźć sposób całkowitego wycofania się z energii jądrowej .
Musimy raz na zawsze porzucić błędne przekonanie , że człowiek sprawuje kontrolę nad zagrożeniami , jakie stwarza energia jądrowa .
Głosowałem za przyjęciem rezolucji w sprawie bezpieczeństwa jądrowego , ponieważ po niedawnych wydarzeniach w Japonii nie możemy pozwolić sobie , aby nie podejść do tego zagadnienia w sposób odpowiedzialny i za pomocą obiektywnych kryteriów .
Uważam , że Europa powinna dokonać przeglądu swoich zasad bezpieczeństwa w elektrowniach jądrowych , aby zagwarantować bezwzględny poziom bezpieczeństwa , który można określić za pomocą testów warunków skrajnych , które ujawnią wszelkie zagrożenia i ograniczenia korzystania z energii jądrowej .
Celem samej rezolucji jest pokazanie , że mimo wszystko możliwe jest wyciągnięcie wniosków z katastrof oraz jasne i skuteczne zareagowanie w celu zapewnienia , by się one nie powtórzyły .
Podkreśla się w niej również potrzebę dążenia do alternatywnych źródeł energii , na przykład energii odnawialnej , podczas gdy energia jądrowa pozostaje nieodzownym źródłem energii o niskiej emisji dwutlenku węgla .
Głosowałem za odrzuceniem rezolucji w sprawie wniosków , jakie należy wyciągnąć z wypadku jądrowego w Japonii dla bezpieczeństwa jądrowego w Europie , ponieważ nie sądzę , aby w ciągu kilku godzin ten Parlament był w stanie , za pomocą kilku poprawek przyjętych bez rzeczywistej debaty , rozstrzygnąć kwestię przyszłości energii jądrowej , mającej kluczowe znaczenie dla naszych współobywateli .
Konieczne jest uwzględnienie w dyskusji wszystkich aspektów , przy czym nie wolno wykluczać żadnej możliwości , i właśnie dlatego potrzebujemy czasu .
Stawką jest wiarygodność Parlamentu i dobrobyt naszych współobywateli , którzy nie potrafiliby zrozumieć - i to słusznie - gdybyśmy zmuszali ich do podjęcia długofalowych działań , których nie omówiliśmy wcześniej w spokojny i wyczerpujący sposób , biorąc pod uwagę zróżnicowaną sytuację w poszczególnych krajach i ograniczenia związane z naszą wspólną walką ze zmianą klimatu .
Na zakończenie chciałbym wyrazić moje głębokie ubolewanie , że na skutek ekstremistycznych opinii po obu stronach Parlament nie był obecnie w stanie zatwierdzić natychmiastowego zwiększenia bezpieczeństwa elektrowni jądrowych , nawet jeżeli w ramach naszej grupy udało się nam dojść do konsensusu , zgodnie z którym domagamy się możliwie jak najpoważniejszych , najbardziej przejrzystych i najbardziej niezależnych kontroli .
Jestem niezadowolona , że Parlament Europejski odrzucił dzisiaj rezolucję w tak kluczowej kwestii , jaką są wnioski , które należy wyciągnąć z katastrofy nuklearnej w Fukushimie .
Jeżeli chodzi o naszą instytucję , to nie ma podziału na okres przed i po 11 marca 2011 r .
A jednak pojawiały się już silne sygnały !
Przecież nie tak trudno było uzgodnić kilka prostych zasad :
zasadę wspierania Komisji , by mogła w państwach członkowskich przeprowadzić te testy warunków skrajnych w 143 reaktorach jądrowych działających w Europie ;
zasadę przedłożenia do 15 kwietnia szczegółowego harmonogramu przyjętych kryteriów : niezależności ekspertów , nadania priorytetu bezpieczeństwu instalacji jądrowych , które same w sobie są niebezpieczniejsze w przypadku ich umiejscowienia w regionach aktywnych sejsmicznie lub przybrzeżnych , a także ujawniania społeczeństwu sprawozdań dotyczących bezpieczeństwa ;
zasadę natychmiastowego wyłączania elektrowni , które nie zdadzą " testów warunków skrajnych ” .
Społeczeństwo europejskie oczekuje , że nasza instytucja wykaże się odpowiedzialnością i rozsądkiem , zwłaszcza w przypadku tak kontrowersyjnego zagadnienia , jakim jest energia jądrowa .
Być może w ostatecznym rozrachunku to wcale nie jest tak złe rozwiązanie , że kwestie energetyki , a zatem decyzje dotyczące rezygnacji z energii jądrowej lub braku takiej rezygnacji , pozostaną w wyłącznej kompetencji państw członkowskich .
na piśmie - Głosowałem za odrzuceniem .
Ogromnie się cieszę , że w ostatecznym rozrachunku grupa interesów popierająca energię jądrową poniosła porażkę .
To całkowicie niezrozumiałe , że grupa PPE i inni głosowali przeciwko stwierdzeniu , że nie istnieje zerowe ryzyko , przeciwko rozpoczęciu już od teraz stopniowego wycofywania się , przeciwko dążeniu do 2050 roku do efektywnej energetycznie gospodarki ze zbliżonym do 100 % udziałem energii odnawialnej , przeciwko przyszłości Europy wolnej od energii jądrowej i tak dalej .
Ostateczny tekst był całkowicie niedopuszczalny i cieszę się , że większość tego Parlamentu poparła nas , Zielonych , przy odrzuceniu przedmiotowej wspólnej rezolucji .
Poważna awaria jądrowa w elektrowni Fukushima Daiichi , do której doszło 11 marca , spowodowała śmierć tysięcy osób , a także niewyobrażalne straty materialne w gospodarce japońskiej .
Ta masakra zmusza wszystkie kraje na świecie do ponownego przeanalizowania ich stanowiska odnośnie do wykorzystywania technologii energetyki jądrowej .
Niestety , w wielu przypadkach te decyzje ulegają przyspieszeniu na skutek niedawnych tragicznych wydarzeń , a z wielu stron dobiegają apele o całkowitą i natychmiastową likwidację elektrowni jądrowych .
Już od pewnego czasu UE dokonuje ponownej oceny swojego całościowego podejścia do bezpieczeństwa jądrowego , ale należy wziąć pod uwagę fakt , że ta technologia przez wiele kolejnych lat będzie ważnym składnikiem koszyka energetycznego w wielu państwach członkowskich .
W przyszłości być może będziemy w stanie zaspokoić nasze potrzeby energetyczne za pomocą odnawialnych źródeł energii , ale na razie nie jest to możliwe i nie będzie możliwe jeszcze przez długi czas .
Jestem zwolenniczką ostrzejszych środków bezpieczeństwa w elektrowniach jądrowych , zgodnych z tymi , które mają zastosowanie wobec instalacji najnowszej generacji .
Uważam jednak , że stanowisko dotyczące zaprzestania wytwarzania energii jądrowej z dnia na dzień jest krótkowzroczne i pozbawione sensu .
Jest ono podyktowane bardziej emocjami niż faktycznymi potrzebami i może rzucić na kolana gospodarki wiodących uprzemysłowionych narodów świata .
Po katastrofie jądrowej , która dotknęła Japonię , nie mamy innego wyjścia , niż dokonać przeglądu europejskiej strategii energetycznej .
Musimy zwrócić szczególną uwagę zarówno na działające już elektrownie jądrowe , jak i na te znajdujące się nadal na etapie planowania .
Unia Europejska podjęła już działania na rzecz przeprowadzenia testów warunków skrajnych we wszystkich elektrowniach , w tym również w krajach sąsiadujących , które obecnie utrzymują stosunki z Unią .
W przedmiotowej rezolucji przewiduje się również moratorium na budowę nowych elektrowni jądrowych , umożliwiające właściwą ocenę związanych z nimi zagrożeń .
Musimy mieć świadomość , że w najbliższych dziesięcioleciach wiele krajów nadal będzie uzależnionych od energii jądrowej , ale jednocześnie nie możemy pozwolić na istnienie w Europie takich elektrowni , które stanowiłyby zagrożenie dla społeczeństwa .
Konieczne jest wyłączenie elektrowni pochodzących sprzed 1980 roku .
W niektórych krajach , na przykład we Włoszech , trwają oceny dotyczące tego , czy należy zrezygnować z energii jądrowej , czy też nie , a kluczowe znaczenie ma wdrożenie wspólnych decyzji również na szczeblu europejskim .
To niewiarygodne , że Parlament Europejski nie był w stanie zająć stanowiska w takiej sprawie , jak omawiana dzisiaj , która ma duże znaczenie dla obywateli i budzi ich głębokie zaniepokojenie .
W rzeczywistości odrzucono wszystkie rezolucje , w tym wspólną rezolucję , którą poparliśmy .
Przemawiając kilka dni temu na spotkaniu przemysłowców pan Tremonti , włoski minister finansów , ukuł nowe sformułowanie - " dług jądrowy ” .
Państwa członkowskie , które zainwestowały w energię jądrową , mają największy dług publiczny .
Ile kosztuje wyłączenie elektrowni pierwszej i drugiej generacji ?
Ile kosztują testy warunków skrajnych , które dziś tak obszernie omawiamy ?
Jeżeli okaże się , że elektrownia znajduje się " poza skrajem ” , to ile będzie kosztować sprowadzenie jej " na właściwą drogę ” ?
Ponadto : ile kosztuje usunięcie odpadów promieniotwórczych ?
Nikt nam tego jeszcze nie powiedział .
Jako Unia Europejska moglibyśmy zacząć myśleć o różnych możliwościach , które przedstawimy państwom członkowskim .
Co więcej , biorąc pod uwagę , że Komisja będzie musiała zaopatrzyć nas w mapę drogową , dlaczego nie zacząć myśleć o prawdziwych inwestycjach w energię jądrową czwartej generacji - czystą energię jądrową , czyli fuzję - a nawet zacząć rozważania nad ogólną strategią energetyczną ?
Oczekujemy , że w swoim komunikacie Komisja przedstawi mapę drogową w tej sprawie i wreszcie spróbuje nadać Unii Europejskiej jasny kierunek w tym sektorze .
Wypadek jądrowy w elektrowni w Fukushimie spowodował ogromną katastrofę , wraz ze skażeniem radioaktywnym wielu osób , które znajdowały się w pobliżu elektrowni i które odnosiły obrażenia .
Ze względu na ryzyko skażenia wiele szpitali odmawia ich przyjmowania i leczenia .
Chociaż japoński premier ogłosił , że elektrownia w Fukushimie zostanie wyłączona , to sytuacja nadal nie została wyjaśniona : system chłodzenia jednego z reaktorów nie działa , a znaczną ilość promieniowania radioaktywnego uwalnia się do środowiska .
W tym kontekście trzeba zapewnić udzielenie wszelkiej możliwej pomocy humanitarnej i finansowej , a także określić międzynarodowe zasady bezpieczeństwa , możliwie najbardziej niezawodne , aby zapobiec powtórzeniu się w przyszłości innych katastrof , podobnych do tej w Japonii .
Z tego względu głosowałam za odrzuceniem rezolucji , ponieważ pomija się w niej poprawki wzywające państwa członkowskie do opracowania możliwych strategii rezygnacji z energii jądrowej i natychmiastowego informowania transgranicznych władz lokalnych i regionalnych o swoich programach , jeżeli ich realizacja mogłaby spowodować skutki transgraniczne .
na piśmie - Chociaż mamy wrażliwy okres , następujący tuż po ogromnych problemach z bezpieczeństwem jądrowym w Japonii , to energia jądrowa nadal ma istotny wkład w dostawy energii w całej UE i na świecie .
Opinie wyrażane przez tych posłów do tego Parlamentu , którzy dążą do wymuszenia szybkiego zamknięcia i rezygnacji z polityki w tej sprawie , bardzo utrudniły głosowanie nad przyjęciem poszczególnych fragmentów przedmiotowego sprawozdania raczej ze względów pragmatycznych , niż dotyczących konkretnie popierania energii jądrowej lub sprzeciwu wobec niej .
Nie byłem w stanie poprzeć " agresywnych ” poprawek , które mogłyby mieć katastrofalny wpływ na politykę zaopatrzenia w energię , polegającą na " mieszanym ” podejściu prowadzącym do ograniczenia emisji CO2 i ostatecznego zwiększenia udziału energii odnawialnej .
Nie udało się nam dzisiaj dojść do jakiegokolwiek porozumienia w odniesieniu do przedmiotowej rezolucji , której celem było wyciągnięcie wniosków z katastrofy jądrowej w Fukushimie .
Grupa Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie od wielu lat opowiada się za rezygnacją z energii jądrowej , z uwagi na niedopuszczalnie wysokie zagrożenie dla ludzi i środowiska naturalnego oraz więcej niż dostateczną liczbę alternatyw .
Dowiódł tego w szczególności przypadek Fukushimy .
To przykre , że Grupa Europejskiej Partii Ludowej ( Chrześcijańscy Demokraci ) oraz Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy nadal wierzą w swoje jądrowe marzenia , nawet jeżeli - co pokazały już przypadki Japonii i Czarnobyla - w ostatecznym rozrachunku okażą się one koszmarami .
Pomimo to nadal jest wielu ludzi , którzy nie chcą zbudzić się ze swojego złego jądrowego snu .
Jedyną naprawdę bezpieczną energią jądrową jest jej brak .
Odrzucono poprawkę , w której wzywano do wycofania się z energii jądrowej .
Większość tego Parlamentu wydaje się nie rozumieć , że w okresie 40 lat z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia całkowicie możliwe jest wytwarzanie naszej energii elektrycznej w całkowicie zrównoważony sposób , za pomocą takich środków , jak efektywność energetyczna oraz zdanie się na słońce , wiatr , energię geotermalną , wodę i biomasę .
Na razie wydaje się , że umacniają się wpływy jądrowych grup interesu .
To było przyczyną mojego sprzeciwu w głosowaniu końcowym .
na piśmie - W końcowym głosowaniu zagłosowałam za odrzuceniem rezolucji , ponieważ uważam , że musimy omówić to zagadnienie w kontekście ogólnej strategii energetycznej UE , a nie w kontekście japońskiej tragedii jądrowej .
Po awarii jądrowej , która obecnie ma miejsce w Japonii , musi nastąpić pogłębiona debata dotycząca elektrowni znajdujących się we Francji i w Europie .
We wszystkich działających elektrowniach jądrowych należy przeprowadzić testy warunków skrajnych , zwłaszcza jeżeli znajdują się one w strefach aktywnych sejsmicznie .
Mam tu na myśli w szczególności elektrownię Fessenheim , znajdującą się w Górnej Nadrenii .
Ponadto uważam , że wprowadzanie bezterminowego moratorium na rozwój i uruchamianie nowych reaktorów jądrowych to rozwiązanie niewykonalne z punktu widzenia gospodarki , które może zagrozić wielu miejscom pracy , a także niebezpiecznie osłabić nasze wytwarzanie energii .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowej rezolucji Parlamentu Europejskiego dotyczącej wniosków , jakie należy wyciągnąć z wypadku jądrowego w Japonii dla bezpieczeństwa jądrowego w Europie , ponieważ jej celem jest zwiększenie bezpieczeństwa jądrowego w UE , a nie zakazanie wytwarzania energii jądrowej i korzystania z niej .
Właśnie dlatego zagłosowałam za odrzuceniem wszystkich poprawek służących usunięciu energii jądrowej z europejskiego koszyka energetycznego .
Chociaż nie głosowałam za wprowadzeniem moratorium na budowę nowych reaktorów jądrowych , to uważam , że w przypadku wprowadzenia takiego moratorium powinno ono obowiązywać wyłącznie w okresie przeprowadzania " testów warunków skrajnych ” , którym będą poddane reaktory jądrowe w UE .
To umożliwiłoby skorzystanie z wniosków pochodzących z testów warunków skrajnych przy budowie nowych reaktorów , zapewniając zwiększenie bezpieczeństwa jądrowego .
Obecnie energia jądrowa stanowi około 30 % europejskiego koszyka energetycznego .
Przy realizacji swoich celów " 20-20-20 ” Unia Europejska w znacznej mierze zależy od koszyka energetycznego państw członkowskich .
Nie możemy podjąć decyzji o rezygnacji z energii jądrowej bez określenia , jakie zrównoważone źródła energii będą dostępne w celu zaspokojenia zapotrzebowania energetycznego UE w najbliższych latach , po cenie przystępnej dla obywateli .
UE musi inwestować w działania na rzecz efektywności energetycznej , zwłaszcza w budownictwie i transporcie , a także w wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii .
na piśmie - Kryzys jądrowy w Japonii stał się zaczątkiem wielu koncepcji , które razem tworzą nieracjonalne tsunami .
Obecnie demonizuje się energię jądrową i pojawiają się narastające naciski na całkowite przestawienie się z energii jądrowej na tak zwane alternatywne źródła energii .
Ale ta szkoła filozoficzna bliska jest zwyczajnemu zabobonowi .
Reaktor jądrowy w Fukushimie został poddany bezprecedensowej kombinacji katastrof .
To dowodzi , że przyroda jest nieprzewidywalna , a tsunami nie można zapobiec , ale to żaden dowód , że zawiniła energia jądrowa .
Energia jądrowa ma zdecydowanie bezpieczniejszy bilans niż pozostałe źródła energii .
Podczas gdy ropa naftowa bezsprzecznie jest przyczyną wyzysku , zależności , wojen i dyktatur , to - historycznie rzecz ujmując - energia jądrowa jest zdecydowanie bezpieczniejsza .
Naszym głównym celem w przypadku energii jądrowej faktycznie powinny być oceny ryzyka i jednolite procedury bezpieczeństwa na szczeblu europejskim .
Przy spełnianiu i przestrzeganiu tych kryteriów energia jądrowa może położyć kres lub poważnie ograniczyć politykę zależności energetycznej .
I chociaż nie można zapobiec klęskom żywiołowym , to energia jądrowa sama w sobie nie stanowi poważnego zagrożenia .
To nie dobrze utrzymane reaktory jądrowe są prawdziwą przyczyną zagrożenia , lecz reaktory jądrowe znajdujące się pod niewłaściwą kontrolą polityczną .
Inaczej mówiąc , powinniśmy zająć się Iranem , a nie Japonią .
na piśmie - Uważam , że przedmiotowa rezolucja była odruchową reakcją na tragiczną sytuację w Japonii ; nie pozostawiła wystarczającej ilości czasu na debatę nad kwestiami związanymi z bezpieczeństwem elektrowni jądrowych w UE .
Energia jądrowa jest kluczowym źródłem energii w całej Europie , gdzie część państw członkowskich pozyskuje nawet 75 % swojej elektryczności z energii jądrowej , a przegląd bezpieczeństwa elektrowni jądrowych powinien być priorytetem , w tym poddanie istniejących elektrowni testom warunków skrajnych .
To jednak nie powinno prowadzić do zamykania istniejących elektrowni w przypadkach , gdy nie ma problemów z bezpieczeństwem , czy też uniemożliwiać otwarcia nowych instalacji jądrowych w celu zastąpienia przestarzałych elektrowni .
Potrzebujemy dojrzałej debaty dotyczącej tych zagadnień , w celu zapewnienia wyważonego koszyka odnawialnych i innych niskoemisyjnych źródeł energii gwarantujących , że w całej Europie nie zgaśnie światło .
na piśmie - Po odrzuceniu wspólnej rezolucji głosowałem za przyjęciem tego tekstu , który - choć nie jest idealny - zapewnia dobrą równowagę między bezpieczeństwem jądrowym a pragmatycznym podejście do przedmiotowej kwestii .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji sporządzonej przez grupę Verts / ALE , ponieważ odrzucono wszystkie pozostałe rezolucje dotyczące tego zagadnienia .
Poparłem ją , aby pokazać poparcie dla zaleceń dotyczących bezpieczeństwa , ale nie zgadzam się z zawartymi w niej skrajniejszymi poglądami przeciwnymi energetyce jądrowej .
na piśmie - Głosowałem za odrzuceniem przedmiotowej rezolucji , którą uważam za niemal naiwnie korzystną dla energii jądrowej .
Głosowałem za przyjęciem tej rezolucji .
Demonstranci w Bahrajnie , Syrii i Jemenie wyrażali słuszne demokratyczne dążenia oraz silne powszechne pragnienie reform politycznych , gospodarczych i społecznych , mających na celu osiągnięcie prawdziwej demokracji , zwalczanie korupcji , zapewnienie poszanowania dla praworządności , praw człowieka i podstawowych wolności , zmniejszenie nierówności społecznych oraz stworzenie lepszych warunków gospodarczych i społecznych .
Rządy tych krajów odpowiedziały na uprawnione aspiracje swoich narodów gwałtowną przemocą , uznaniowymi aresztowaniami i torturami , powodującymi ofiary śmiertelne , poważane obrażenia i zamykanie w więzieniach .
Przemoc stosowana przez rządy tych krajów przeciwko ich własnej ludności musi wywoływać bezpośrednie reperkusje dla ich dwustronnych stosunków z Unią Europejską , która może i musi zastosować liczne narzędzia takie jak zamrażanie aktywów , zakazy podróży , itp . , w celu zniechęcenia do takich działań .
Musi ona zweryfikować swoją politykę wobec tych krajów oraz w sposób pełny i skuteczny wykorzystać dotychczasowe poparcie udzielane za pomocą europejskiego instrumentu sąsiedztwa i partnerstwa , europejskiego instrumentu na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka na świecie oraz instrumentu na rzecz stabilności , po to , aby pilnie pomóc krajom i społeczeństwom obywatelskim na Bliskim Wschodzie oraz w Zatoce Perskiej w przechodzeniu ku demokracji i poszanowaniu praw człowieka .
Na początku 2011 roku Tunezja , Egipt i Libia zajmowały czołówki wiadomości .
Kraje te nie są jednak jedynymi , które mają demokratyczne aspiracje .
Zmiany na dużą skalę zaszły także w Bahrajnie , Jemenie i Syrii .
Także i tam , niestety , rządzący odpowiedzieli zastosowaniem represji i przemocy .
Państwo nie może stosować przemocy wobec swojego własnego narodu i nie zostać ukaranym przez Unię Europejską w kontekście jej dwustronnych stosunków .
Przyjmując tę rezolucję , Unia Europejska popiera naród syryjski w jego dążeniu do rzeczywistego zniesienia stanu wyjątkowego , który obowiązuje od 1963 roku , wyraża solidarność ze wszystkimi narodami w tych krajach oraz wzywa Unię Europejską do zdefiniowania na nowo swoich relacji w zależności od postępu reform .
Uważam , że Unia Europejska musi bardziej niż kiedykolwiek propagować wartości demokratyczne i okazać solidarność z narodami południowych krajów regionu Morza Śródziemnego w ich aspiracjach do demokratycznego społeczeństwa .
Sytuacja w krajach arabskich przypomina mi upadek reżimów komunistycznych w Europie Środkowej i Wschodniej .
My także mamy za sobą podobne wydarzenia i możemy zrozumieć żądania tych narodów , i w związku z tym naszym moralnym obowiązkiem jest okazanie naszej z nimi solidarności .
Protesty , które odbywają się w tych krajach na przestrzeni ostatnich kilku tygodni , są wyraźnym dowodem na to , że niedemokratyczne reżimy nie wychodzą naprzeciw uprawnionym oczekiwaniom ludności oraz że nie mogą zaoferować tym społeczeństwom stabilności politycznej i dobrobytu .
Wysoka przedstawiciel Unii Europejskiej i Komisja powinny stanowczo sprzeciwić się stosowaniu przemocy wobec demonstrantów oraz wywierać naciski na władze w Syrii , Jemenie i Bahrajnie , aby nawiązały konstruktywny dialog polityczny w celu rozwiązania tej sytuacji .
Uważam ponadto , że zawarcie umowy stowarzyszeniowej pomiędzy UE a Syrią powinno być uwarunkowane gotowością władz syryjskich do przeprowadzenia reform mających na celu zaprowadzenie demokracji .
Unia ma do dyspozycji ten instrument i sądzę , że powinna z niego korzystać na ile to możliwe , aby wspierać ustanowienie demokracji w krajach arabskich .
Ostatnie protesty w kilku krajach arabskich pokazują , że niedemokratyczne i autorytarne reżimy nie mogą zapewnić wiarygodnej stabilności oraz że wartości demokratyczne mają do odegrania kluczową rolę w partnerstwach gospodarczych i politycznych .
Wzywam władze w Bahrajnie , Syrii i Jemenie do przestrzegania prawa międzynarodowego w zakresie praw człowieka i podstawowych wolności .
Podstawowe znaczenie ma jak najszybsze rozpoczęcie przez nie otwartego i znaczącego procesu dialogu politycznego z udziałem wszystkich demokratycznych sił politycznych i społeczeństwa obywatelskiego , mającego na celu przygotowanie ścieżki dla prawdziwej demokracji , zniesienia stanów wyjątkowych oraz wdrożenie rzeczywistych , ambitnych i znaczących reform politycznych , gospodarczych i społecznych , które są niezbędne dla długotrwałej stabilności i rozwoju .
Bahrajn ryzykuje , że stanie się miejscem konfrontacji pomiędzy Iranem a Arabią Saudyjską .
W tej sytuacji nie możemy nie zauważyć elementu religijnego w wydarzeniach w tym regionie w chwili , gdy opozycja szyicka jest popierana przez Iran , podczas gdy dynastia sunnicka cieszy się poparciem monarchii na tym obszarze .
Co więcej , ścisłe powiązania miedzy Iranem , Syrią , Hamasem i Hezbollahem , jak również napięcia religijne pomiędzy sunnitami a alawitami w Syrii , powinny sugerować nam zachowanie ostrożności ze względu na wysokie ryzyko , że eskalacja przemocy także popchnie Syrię ku wojnie domowej bez ingerencji z zewnątrz .
Masakra w Hamie w 1982 roku , której ofiarami padło między innymi 20 000 Syryjczyków , to tragiczne ostrzeżenie w tym aspekcie , podobnie jak niepowodzenia w Somalii , Afganistanie i Iraku pod względem sposobu , w jaki Zachód musi działać w regionie , którego bardzo wyraźnych cech charakterystycznych nie wolno lekceważyć .
Uważam , że potrzeba nam więcej dyplomacji , a mniej sił zbrojnych , więcej troski o obronę praw człowieka i ochronę cywilów , a mniej o potencjał wyborczy interwencji zewnętrznej , jak również zwrócenia większej uwagi na ubóstwo i korupcję , w obliczu której stoją te społeczeństwa , szczególnie w Jemenie .
Głosowałam za przyjęciem tej rezolucji , ponieważ potępiam gwałtowne represje wobec pokojowych demonstrantów dokonywane przez siły bezpieczeństwa w Bahrajnie , Syrii i Jemenie .
Chciałabym wyrazić poparcie oraz solidarność z narodami tych krajów , które działając z pobudek uprawnionych dążeń demokratycznych , wykazują wielką odwagę i determinację .
Syria , Bahrajn i Jemen były targane protestami , które zostały brutalnie stłumione .
Wzywam ich rządy do podjęcia owocnego dialogu z demonstrantami .
Przemoc zastosowana wobec tych narodów nie powstrzyma ich na zawsze od żądania tego , co uważają , że jest im należne z mocy prawa .
Opóźni jedynie wyegzekwowanie przez nich tych praw , wywoła bardziej skrajne stanowiska oraz będzie sprzyjało bardziej wymagającym reakcjom w przyszłości .
Sam Machiavelli , kiedy snuł swoje rozbudowane teorie na temat tego , że lepiej jest , jeżeli nas się boją niż nas kochają , ostrzegał książąt tego świata , że budzenie nienawiści jest niepotrzebne i niszczące .
Lepiej byłoby dla władz tych państw , żeby podjęły konkretne reformy i pozwoliły swoim obywatelom cieszyć się standardami demokracji , wolności i sprawiedliwości , na wzór tych najlepszych na świecie .
Przykład dany całym jej istnieniem stawia przez Unią Europejską historyczny obowiązek sprzeciwiania się wszystkim naruszeniom praw człowieka i obowiązek walki o prawa narodów do samostanowienia , zarówno poprzez potępienie tych naruszeń jak i pomoc na rzecz rozwoju .
Obecna sytuacja w Bahrajnie - który ma strategiczne znaczenie dla równowagi w Zatoce Perskiej - i w którym sytuacja , pod pozorem normalności , jest bardzo napięta , z ciągłym zatrzymywaniem oskarżanych , to nic innego jak naruszanie prawa do swobody wypowiedzi .
W Syrii protesty w kilku miastach zostały brutalnie stłumione pomimo wezwań UE do przestrzegania prawa do wolności wypowiedzi i wolności stowarzyszeń .
W Jemenie wreszcie , sytuacja jest bardzo niepokojąca i została już potępiona przez UE z powodu prześladowań demonstrantów , na co nie możemy pozostawać obojętni .
Zgadzam się zatem na środki proponowane w tej rezolucji , z których nie najmniej istotne jest potępienie odpowiedzialnych za masakry w tych krajach , i mam nadzieję , że odniosą one skutek w najkrótszym możliwym czasie , aby skończyło się poniżanie tych narodów .
Z zadowoleniem przyjmuję także inicjatywę wezwania Komisji Praw Człowieka ONZ do potępienia tych naruszeń praw podstawowych .
Mamy do czynienia z kolejnym przykładem hipokryzji większości w tym Parlamencie .
Po pierwsze dlatego , że różne sytuacje i kraje zgrupowała w tej samej rezolucji .
Czyni to w sposób zamierzony , proponując " dialog ” na rzecz przemian , aby pomóc swoim sojusznikom ( Bahrajnowi i Jemenowi ) , oraz naciskając na tych , którzy nie bronią jej interesów ( Syrię ) .
Są istotne różnice w stosunku do tego , co zdarzyło się w Libii , gdzie dialog zastąpiony został przez agresję militarną , niweczącą wszelkie szanse na pokojowe rozwiązanie konfliktu .
Cele są jasne : zakamuflowanie ruchu oddziałów z Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratów Arabskich do Bahrajnu , aby pomóc oligarchicznemu reżimowi w tym kraju , przy wsparciu ze strony Stanów Zjednoczonych - kraju , który utrzymuje swoją główną flotę Zatoki Perskiej w Bahrajnie - oraz represjonowanie narodu Bahrajnu walczącego o przemiany społeczne i demokrację .
To samo dzieje się w Jemenie , gdzie większość ta broni reżimu , który stosuje gwałtowne represje przeciwko własnemu narodowi oraz jego walce o demokratyczne przemiany i lepsze warunki do życia . A dzieje się tak po to , aby chronić sojusznika w tzw. " wojnie z terroryzmem ” .
Ta rezolucja to kolejny przykład hipokryzji większości w Parlamencie .
Po pierwsze dlatego , że różne sytuacje i kraje zgrupowała w tej samej rezolucji .
Czy zasadne jest pytanie , dlaczego w Libii nie opowiadano się za " dialogiem ” zamiast bombardowania ?
To samo dzieje się w Jemenie , gdzie większość ta broni reżimu , który stosuje gwałtowne represje przeciwko własnemu narodowi oraz jego walce o demokratyczne przemiany i lepsze warunki do życia . A dzieje się tak po to , aby chronić sojusznika w tzw. " wojnie z terroryzmem ” .
Podejmuje się teraz próbę ukrycia ingerencji z zewnątrz w Syrii , poprzez finansowanie i zbrojenie tego , co zwie się " pokojowymi protestami ” w kraju , który miał antyimperialistyczne nastawienie , potępiając politykę Izraela i USA w tym regionie .
Głosowałem za przyjęciem tego dokumentu , ponieważ po podobnych wydarzeniach w innych krajach arabskich , demonstranci w Bahrajnie , Syrii i Jemenie wyrazili uprawnione demokratyczne dążenia i silne powszechne żądania reform politycznych , gospodarczych i społecznych mających na celu wypracowanie prawdziwej demokracji , walkę z korupcją i nepotyzmem , zapewnienie poszanowania dla praworządności , praw człowieka i podstawowych wolności , zmniejszenia nierówności społecznych i stworzenia lepszych warunków ekonomicznych i społecznych .
Dlatego Unia Europejska i jej państwa członkowskie powinny popierać pokojowe i demokratyczne dążenia ludzi w Bahrajnie , Syrii i Jemenie , a rządom tych krajów nie wolno reagować nasilaniem gwałtownych represji .
Nie sposób jest usprawiedliwić poważnych przestępstw , takich jak zabijanie bez wyroku , porwania i znikanie ludzi , uznaniowe aresztowania , tortury i niesprawiedliwe procesy .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem tej rezolucji .
Uważam , że UE musi zweryfikować swoje dwustronne stosunki z Syrią , Bahrajnem i Jemenem w świetle dokonywanych przez te kraje gwałtownych prześladowań demonstrantów , a rozmowy na temat przyszłej umowy stowarzyszeniowej z Syrią muszą zostać zawieszone .
Niepokoi mnie także obecność międzynarodowych oddziałów w Bahrajnie i wzywam do przeprowadzenia śledztwa w sprawie śmierci 54 protestujących w Jemenie .
Podwójne standardy w dalszym ciągu dominują politykę zewnętrzną większości , która rządzi w UE .
Niniejsza rezolucja jest doskonałym tego przykładem .
Słusznie krytykuje się w niej Ali Abdullaha Saleha i Bashara al-Assada , ale nie króla Bahrajnu .
Wspomina się o zabitych i rannych ofiarach represji ze strony rządów Jemenu i Syrii , ale nie Bahrajnu .
Nie ma usprawiedliwienia dla okazywania takiego szacunku .
Odmawiam poparcia tego zakłamanego tekstu , który pod pretekstem potępienia niektórych , wybacza innym .
Syria , Bahrajn i Jemen zostały ogarnięte powszechnymi rewoltami , które są tłumione z użyciem siły .
Nie jest to najlepszy moim zdaniem sposób podejścia do tej sytuacji , ponieważ przemoc jedynie rodzi więcej przemocy .
Rządy tych krajów muszą poszukiwać środków dialogu z przywódcami demonstracji , aby móc osiągnąć poziom porozumienia zapobiegający ofiarom śmiertelnym i rozlewowi krwi .
Władze w tych państwach powinny podjąć konkretne reformy , które zapewnią ich obywatelom dostęp do demokracji , wolności i sprawiedliwości , podobnie jak ma to miejsce w większości krajów .
Głosowałam za przyjęciem tej rezolucji , ponieważ uważam , że Unia Europejska jest w stanie spróbować za pomocą środków dyplomatycznych promować proces demokratycznych i pokojowym zmian w Bahrajnie , Jemenie i Syrii .
Jestem po stronie narodów tych krajów , które chcą - jak my wszyscy - lepszych warunków ekonomicznych , mniejszych nierówności społecznych , zwalczania korupcji i nepotyzmu , wdrożenia demokratycznych reform i zagwarantowania podstawowych praw człowieka .
Popieram to oświadczenie PE , w którym stanowczo potępia się gwałtowne represje , jakich dopuściły się siły bezpieczeństwa wobec pokojowych demonstrantów w Bahrajnie , Syrii i Jemenie oraz przekazuje kondolencje rodzinom ofiar , wyraża solidarność z narodami tych krajów , uznanie dla ich odwagi i determinacji i mocno popiera ich uprawnione demokratyczne dążenia .
Wzywa się w nim także władze Bahrajnu , Syrii i Jemenu do powstrzymania się od stosowania przemocy wobec protestujących i poszanowania ich prawa do wolności zgromadzeń i wypowiedzi , potępia się ingerencję władz w Bahrajnie i Jemenie w zapewniania opieki medycznej i odmowę oraz ograniczanie dostępu do placówek opieki zdrowotnej , podkreśla , że ci , którzy odpowiadają za śmierć i wywołane obrażenia powinni zostać pociągnięci do odpowiedzialności i postawieni przed wymiarem sprawiedliwości oraz wzywa władze do natychmiastowego uwolnienia wszystkich więźniów politycznych , obrońców praw człowieka i dziennikarzy i wszystkich zatrzymanych w związku z ich pokojowymi działaniami w ramach protestów .
Obecny stan rzeczy w kilku krajach afrykańskich , a także w Bahrajnie , Syrii i Jemenie to wynik uprawnionych dążeń narodów do reform politycznych , gospodarczych i społecznych mających na celu wprowadzenie prawdziwej demokracji .
Wiadomą rzeczą jest , że w krajach tych zawsze obowiązywało represyjne prawo ograniczające obywateli w korzystaniu z praw obywatelskich i politycznych .
W związku z tym narody te mocno pragną reform politycznych i społecznych .
Rządy , niestety , reagują na te słuszne żądania gwałtownymi represjami i stosowaniem przepisów anty-terrorystycznych mających usprawiedliwić egzekucje bez wyroku sądowego , tortury , porwania i znikniecie wielu demonstrantów .
Obecnie liczba ofiar śmiertelnych i rannych oraz aresztowań w Syrii , Bahrajnie i Jemenie jest niesłychanie wysoka .
Nadużywanie siły przez rządy przeciwko demonstrantom stanowi naruszenie każdej konwencji międzynarodowej dotyczącej praw obywatelskich i politycznych .
Przyłączam się do posła sprawozdawcy w wyrazach potępienia dla gwałtownego stłumienia pokojowych demonstracji przez siły bezpieczeństwa w tych krajach , tłamszenie ich uprawnionych demokratycznych dążeń .
Musimy wyrazić całkowitą solidarność i poparcie dla odwagi i determinacji , jaką wykazują te narody wobec całego świata .
na piśmie - Sytuacja w Syrii , Bahrajnie i Jemenie to nieprzewidywalny , toczący się proces , a nie krwawy , ale niemożliwy do powstrzymania marsz ku demokracji .
Podłoże polityczne w Syrii i Jemenie jest od długiego czasu autorytarne lub całkowicie dyktatorskie .
Nie czyni to jednak opozycji w pełni demokratyczną alternatywą .
Szczególnie w Jemenie , rządzącym się bezprawiem , podzielonym państwie , siły gromadzące się pod parasolem opozycji sprzyjają lub mogłyby ustąpić miejsca terrorystycznym lub radykalnym antydemokratycznym siłom .
W przeszłości , " stabilność ” w polityce zagranicznej dla Bliskiego Wschodu zastępowała brak działania , czyli status quo .
Była to z pewnością przeceniana koncepcja .
Teraz może stać się niedoceniana .
Europejskim i w dużej mierze demokratycznym interesom lepiej służyłoby podejście racjonalne , pozbawione emocji .
Potrzeba demokracji w krajach o długiej przeszłości prześladowań politycznych nie powinna stać się zgubą dla przyszłego procesu demokratycznego .
Nie oznacza to , że reżimy Assada czy Saleha powinny być podtrzymywane , ale oznacza , że rozwiązaniem powinna być wynegocjowana strategia wyjścia , a nie gwałtowna i niekontrolowana zmiana reżimu .
Ostrożność i wyraźnie sformułowana polityka są znacznie bardziej odpowiednie w krajach i regionach , które mogłyby zamienić jeden system prześladowań na inny .
Parlament Europejski przyjął dziś rezolucję wzywającą do weryfikacji stosunków UE z Syrią , Bahrajnem i Jemenem z uwzględnieniem powszechnych powstań w tych krajach .
Gdybym uważała , że taka istotnie była intencja instytucji europejskich , zyskałaby ona moje pełne poparcie .
Kluczowym elementem tej rezolucji jest wezwanie do " zawieszenia dalszych negocjacji w sprawie niepodpisanego jeszcze układu o stowarzyszeniu między UE a Syrią ” oraz fakt , że " zawarcie takiego układu powinno być uzależnione od tego , czy władze syryjskie będą rzeczywiście w stanie przeprowadzić oczekiwane reformy demokratyczne ” Słusznie .
Muszę jednak wskazać , co zresztą przyznano w samej rezolucji , że " podpisanie tej umowy jest odwlekane na wniosek Syrii od października 2009 r . ” .
W związku z tym można się jedynie zastanawiać wobec tego , jaki skutek rezolucja ta będzie rzeczywiście miała .
Dlatego wstrzymałam się od głosu w głosowaniu nad tym tekstem .
To głosowanie w naszym Parlamencie , które następuje po kilku rezolucjach od czasu jaśminowej rewolucji w Tunezji , dowodzi , że wydarzenia w świecie arabskim stanowią falę , której wielkości i długości nikt nie może przewidzieć .
Należy przyznać , że sytuacja jest inna w każdym z tych krajów , ale ostatecznie te powszechne ruchy stanowią wyraz niezachwianego pragnienia demokracji , wolności i sprawiedliwości .
Unia Europejska nie może pozwolić na to , aby słuszne i w sposób pokojowy wyrażane dążenia były prześladowane przez stosowanie przemocy , która niestety wydaje się być jedyną reakcją reżimów stojących pod ścianą .
Europa musi wyrazić swoje stanowisko jednoznacznie , szczególnie za pośrednictwem wysokiej przedstawiciel / wiceprzewodniczącej Komisji , aby potwierdzić swoje poparcie dla publicznych demonstracji , w których wzywa się do przestrzegania w tych krajach fundamentalnych wartości , które Unia głosi i których broni .
Nasz Parlament , który jest uważany za świątynię demokracji , musi potwierdzić swoją solidarność z tymi narodami i musi je popierać w ich procesie demokratycznych przemian .
Dlatego niezbędne jest , abyśmy dokonali przeglądu naszych relacji z krajami Afryki Północnej , Bliskiego Wschodu , żeby razem można było z powodzeniem budować obszar stabilności , pokoju i dobrobytu .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego projektu rezolucji .
Uważam , że warto zwiększyć skuteczność pomocy na rzecz rozwoju , a także że istnieje potrzeba spójnej polityki wsparcia na obszarach takich , jak współpraca handlowa i rozwojowa , zmiana klimatu , rolnictwo itp .
Unia Europejska musi trzymać się wspólnego stanowiska w stosunku do najsłabiej rozwiniętych krajów i nie powinna pozwolić , by kryzys gospodarczy i finansowy ograniczył rozwój partnerstw z tymi krajami .
Bardzo ważne jest , by podczas tej konferencji potwierdzić globalne zaangażowanie w sprawę zaspokajania szczególnych potrzeb krajów najsłabiej rozwiniętych w odniesieniu do zrównoważonego rozwoju wszystkich ich aspektów gospodarczych , społecznych i środowiskowych , a także by wesprzeć je w ich staraniach na rzecz eliminacji ubóstwa .
Przed konferencją w Stambule , która ma się odbyć w maju , UE potwierdziła swoje poparcie dla osiągnięcia milenijnych celów rozwoju ( MDG ) w krajach rozwijających się , a także ponownie potwierdziła swoje zaangażowanie w realizację konkretnych programów pomocowych .
Pomimo odnotowania znacznych postępów w niektórych krajach i regionach cel zmniejszenia o połowę poziomu ubóstwa na świecie do 2020 roku nadal pozostaje odległy .
Jedenaście milionów dzieci nadal codziennie umiera w wyniku chorób , które można uleczyć , większość z nich w wieku poniżej pięciu lat ; co czwarta osoba nie ma dostępu do wody pitnej ; 114 milionów dzieci nadal nie ma dostępu do edukacji na poziomie podstawowym ; około 600 milionów kobiet nadal nie umie czytać i pisać ; a podobna liczba osób nie ma dostępu do postępu cywilizacyjnego .
Niezrealizowanie celów ustalonych w 2001 roku nie zniechęci krajów uprzemysłowionych , a wręcz przeciwnie - będą one nadal zapewniać , by kraje potrzebujące pomocy znajdowały się wśród priorytetów polityki międzynarodowej , propagując dostarczanie nowych , ukierunkowanych źródeł finansowania i tworzenie programów współpracy .
Podniesienie tych krajów z biedy i danie przyszłości tysiącom ludzi wymaga zaangażowania , ogromnej determinacji politycznej oraz stałej mobilizacji środków finansowych , które to warunki UE spełnia .
na piśmie - Głosowałem przeciwko przyjęciu wspólnego projektu rezolucji w sprawie czwartej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych , gdyż projekt ten nie skupia się w wystarczającym stopniu na problemie nieefektywności pomocy międzynarodowej .
W przedmiotowym projekcie oraz w oświadczeniu Komisji w trakcie debaty parlamentarnej zignorowano obecną krytyczną dyskusję na temat ostatnich 50 lat międzynarodowej pomocy dla krajów Południa na świecie , a także wnioski , jakie należy wyciągnąć z uprzednich niepowodzeń i sukcesów .
Skąd tak katastrofalne niepowodzenie pomocy dla Afryki ?
Skąd tak katastrofalne niepowodzenie polityki Banku Światowego na rzecz rozwoju i zmniejszenia skrajnego ubóstwa ?
Skąd tak ogromne skandale w realizacji pomocy zagranicznej na rzecz Afganistanu w okresie ostatnich 10 lat ?
Skąd tak ogromny sukces polityki eliminacji ubóstwa w Chinach , Wietnamie i Brazylii ?
Jeżeli nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć na te trudne pytania nigdy nie będziemy w stanie wykorzystać 60 miliardów euro na pomoc rozwojową z korzyścią dla krajów najsłabiej rozwiniętych .
Zgodziłem się na przedmiotową rezolucję .
Czwarta konferencja Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych powinna koncentrować się na spójności polityki rozwoju , gdyż stanowi ona istotny czynnik eliminacji ubóstwa .
Oprócz obecnych problemów sytuację krajów najsłabiej rozwiniętych pogorszył ostatni kryzys finansowy , żywnościowy , klimatyczny i energetyczny .
Dlatego też konferencja ONZ powinna koncentrować się na wynikach , przyjmując za podstawę jasno określone wskaźniki i cel zakładający zmniejszenie liczby krajów najsłabiej rozwiniętych o połowę do 2020 roku w połączeniu ze skutecznymi i przejrzystymi mechanizmami monitorowania i działań następczych .
Godnym ubolewania faktem jest , że 48 krajów klasyfikuje się obecnie jako kraje najsłabiej rozwinięte ( LDC ) oraz że 75 % z 800 milionów mieszkańców tych krajów żyje za mniej niż 2 dolary dziennie .
Długoterminowym celem współpracy na rzecz rozwoju powinno być stworzenie warunków zrównoważonego rozwoju gospodarczego , a także uczciwa redystrybucja dóbr .
Pokój i bezpieczeństwo mają kluczowe znaczenie dla powodzenia strategii rozwojowych , a UE powinna ściślej koordynować swoje podejście , aby rozwiązać kwestie związane ze stabilnością w krajach najsłabiej rozwiniętych oraz wspierać wysiłki zmierzające do budowy państw żyjących w pokoju , zgodnie z zasadami demokracji i integracji .
Konieczne jest również priorytetowe traktowanie bezpieczeństwa żywnościowego , rolnictwa , infrastruktury , budowania potencjału , wzrostu gospodarczego sprzyjającego właczeniu społecznemu , dostępu do technologii , a także rozwoju społecznego krajów najsłabiej rozwiniętych .
Podczas gdy uprzednie konferencje koncentrowały się na zasadach , mam nadzieję , że czwarta konferencja ONZ będzie ukierunkowana na określenie rezultatów i opracowanie jasno zdefinowanych wskaźników w celu zmniejszenia liczby krajów najsłabiej rozwiniętych o połowę do 2020 roku .
Z liczby 51 krajów słabo rozwiniętych , gdzie 78 % mieszkańców żyje za mniej niż 1,25 dolara dziennie , zaledwie trzy skreślono z tej kategorii w ostatnich latach .
Sytuacja ta martwi , gdyż kraje te są najbardziej narażone na ciężkie doświadczenia , jak kryzys finansowy i żywnościowy oraz zmiana klimatyczna , a jednocześnie stoją w obliczu skrajnego ubóstwa , braku infrastruktury oraz rosnącego bezrobocia .
Te realia wskazują , że niestety społeczność międzynarodowa nie spełniła obietnic określonych w brukselskim programie działania .
Mam nadzieję , że podczas konferencji , gdzie będę reprezentować grupę Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim , skoncentrujemy się na osiągnięciu spójności pod względem polityki na rzecz rozwoju oraz na sposobach wdrażania innowacyjnych mechanizmów finansowania w celu zapewnienia skuteczniejszej pomocy dla tych krajów , które należy zachęcać do wdrażania odpowiedniej polityki .
na piśmie - ( PT ) Głosowałam za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , gdyż uważam , że czwarta konferencja Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych powinna podjąć nowe działania służące włączeniu krajów najsłabiej rozwiniętych do gospodarki światowej i poprawie ich dostępu do rynków UE .
Komisja Europejska powinna rozważyć zwiększenie pomocy dla tych krajów w celu zminimalizowania kosztów wynikających z liberalizacji ich rynków .
Pomimo pomocy technicznej i finansowej udzielanej przez lata krajom najsłabiej rozwiniętym ( LDC ) , należy uznać , że krajom tym nie udało się zmienić swojego statusu i nadal mają one stałe słabości i potrzeby .
Należy jedynie wspomnieć o wyjątkowych okolicznościach w Republice Zielonego Przylądka , co czyni się w przyjętej rezolucji , gdyż pomimo braku zasobów naturalnych krajowi temu udało się pokonać pewne trudności , z jakimi się borykał , a także poprawić warunki życia ludności .
Pragnę więc pogratulować mieszkańcom Republiki Zielonego Przylądka , ich rządowi oraz ich partiom politycznym z tego tytułu , gdyż udało im się podjąć działania w sposób odpowiedzialny i godny szacunku : ten portugalskojęzyczny kraj stanowi dzisiaj przykład dla innych krajów najsłabiej rozwiniętych .
Pomimo ograniczeń w handlu oraz problemów ze szkoleniami i dostępem do informacji , do środków oraz jednostek produkcyjnych , należy stale podkreślać , że niedorozwój krajów najsłabiej rozwiniętych wynika głównie z braku umiejętności ich decydentów oraz nieefektywnej pracy ich instytucji , gdyż ich mieszkańcy posiadają podobny potencjał pod różnymi względami .
Czwarta konferencja Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych ( LDC-IV ) odbędzie się w Stambule , w Turcji , w dniach 9-13 maja bieżącego roku .
Unia Europejska , która zawsze przewodziła we wspieraniu krajów rozwijających się poprzez programy eliminacji ubóstwa - przy czym nakłady finansowe na te programy uległy potrojeniu w okresie ostatnich kilku lat - bardzo angażuje się w organizację tego spotkania .
Parlament będzie również reprezentowany przez delegację przedstawiającą przemyślane propozycje , jakkolwiek jej status obserwatora nie pozwoli na dużą widoczność ; mam jednak nadzieję , że stanowi to poważny bodziec do wygrania " bitwy ” o zrównoważony i równomierny rozwój tych krajów .
Uwzględniając fakt , że wszystkie kraje mają obowiązek wspierania krajów najsłabiej rozwiniętych ( LDC ) , aby spełnić milenijne cele rozwoju , zgadzam się z propozycjami ujętymi w przedmiotowym wspólnym projekcie rezolucji i chciałbym , aby udało się osiągnąć cel zmniejszenia liczby krajów najsłabiej rozwiniętych o połowę do 2020 roku .
Konferencja LDC-IV powinna poprzeć konkretne działania , aby pomóc w znalezieniu rozwiązań odpowiadających potrzebom rozwojowym krajów najsłabiej rozwiniętych w celu walki z ubóstwem oraz zagwarantowania godnych dochodów i środków do życia .
W kontekście czwartej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych należy rozważyć milenijne cele rozwoju przyjęte przez Zgromadzenie Organizacji Narodów Zjednoczonych w 2000 roku i ocenić realizację celów takich , jak wyeliminowanie skrajnego ubóstwa i głodu , propagowanie równości płci ; poprawa opieki zdrowotnej nad matkami , zwalczanie HIV / AIDS , stosowanie zrównoważonych metod gospodarowania zasobami naturalnymi oraz zapewnienie powszechnego nauczania na poziomie podstawowym .
Jeśli idzie o politykę rozwoju , istnieje wyraźna przepaść między słowami i działaniami UE .
Posiadamy do dyspozycji zasoby konieczne do wyplenienia skrajnego ubóstwa .
Wzrosły one jeszcze dzięki rozwojowi naukowemu i technologicznemu .
Mimo to obserwujemy rozszerzanie się obszarów ubóstwa na szczeblu globalnym .
Jest to rezultat systemu dominującego na świecie : kapitalizmu , który z zasady jest nieuczciwy i sprzyja nierówności .
Podkreślamy wagę alternatywnego rozwiązania złożonego przez Zjednoczoną Lewicę Europejską - Nordycką Zieloną Lewicę , a także złożonych poprawek do wspólnego projektu rezolucji - niestety odrzuconych przez większość - które skupiają się między innymi na kwestiach takich , jak suwerenność żywnościowa , rozwój rolnictwa , a także potrzeba skończenia z szantażowaniem przez UE wielu krajów rozwijających się na podstawie tak zwanych umów o partnerstwie gospodarczym .
Konieczne jest wsparcie najbiedniejszych i najbardziej wrażliwych krajów naszej planety , liczących prawie 50 państw , których ludność odczuwa skutki kolejnych nieudanych prób wdrożenia wniosków kolejnych konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych .
W większości przypadków sytuacja ta jest wynikiem kolonializmu , a także eksploatacji bogactw naturalnych i ludności tych krajów .
To nie nieuchronność losu , ani nieuniknione ograniczenia naturalne sprawiają , że kraje te są biedne .
Wręcz przeciwnie : kilka z nich posiada bogactwa , ogromne bogactwa naturalne .
W innych przypadkach właśnie kontynuacja wyzysku kapitalistycznego wraz z niesprawiedliwym i nieludzkim systemem - będącym dominującym na świecie sposobem organizacji gospodarczej i społecznej - utrzymywanym przez asymetryczne relacje , tworzy i podtrzymuje nierówności .
Właśnie zburzenie podstaw tego systemu oraz prawdziwa , oparta na solidarności społecznej polityka współpracy i pomocy rozwojowej umożliwiłyby emancypację tych społeczeństw oraz rozwój tych krajów
Ponad 40 krajów świata należy do kategorii krajów najsłabiej rozwiniętych .
Cieszę się z podejmowanej przez UE próby aktywnego uczestnictwa w konferencji ONZ na najwyższym szczeblu i oczekuję konkretnych zobowiązań z niej wynikających .
W okresie ostatnich 10 lat najbiedniejsze kraje odnotowały większy postęp niż w poprzedniej dekadzie .
Mimo to jednak utrzymuje się wiele problemów : rosnąca zależność od towarów importowanych , ubóstwo , niski poziom kapitału ludzkiego oraz podatność na zmiany klimatyczne i katastrofy naturalne .
Problemy te należy rozwiązywać ze wszystkich stron , jednakże dwie kwestie są szczególnie ważne .
Po pierwsze , kraje te muszą otrzymać inwestycje w sektory produkcyjne gospodarki .
Po drugie , należy pomóc w budowaniu struktur demokratycznych w tych krajach , umożliwiając im niezależne decydowanie o priorytetach strategicznych bez wpływów zewnętrznych .
Fluktuacje na rynku towarowym oraz ich konsekwencje stanowią szczególny problem do rozwiązania .
Z perspektywy długoterminowej odpowiedzią jest dywersyfikacja gospodarki .
Z perspektywy krótko- i średnioterminowej ważna jest kontrola szoków cenowych , zwłaszcza w obszarze żywności .
Co się tyczy stanowiska UE , ważne jest skupienie się na spójnych politykach zewnętrznych .
Dokument Komisji z 16 lutego jest wyczerpujący , lecz należy obrać bardziej krytyczne podejście .
Musimy przyznać , że nie wszystkie działania UE w obszarze handle lub bezpośrednich inwestycji zagranicznych są zgodne z polityką rozwojową .
Moim zdaniem winny one zostać jej podporządkowane .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego dokumentu , gdyż od czasu trzeciej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych ( LDC-III ) oraz przyjęcia brukselskiego programu działania podjęto pewne pozytywne kroki , jak np. inicjatywa " wszystko oprócz broni ” i zwiększenie oficjalnej pomocy rozwojowej , która podwoiła się w latach 2000-2008 , oraz kierowanie bezpośrednich inwestycji zagranicznych , które wzrosły z 6 do 33 miliardów dolarów , umożliwiając 19 krajom osiągnięcie trzyprocentowej stopy wzrostu .
Konferencja LDC-IV powinna koncentrować się na wynikach , przyjmując za podstawę jasno określone wskaźniki i cel zakładający zmniejszenie liczby krajów najsłabiej rozwiniętych o połowę do 2020 roku , w połączeniu ze skutecznymi i przejrzystymi mechanizmami monitorowania i działań następczych .
Podkreślam , że należy priorytetowo traktować bezpieczeństwo żywnościowe , rolnictwo , infrastrukturę , budowanie potencjału , wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu , dostęp do technologii , a także rozwój społeczny krajów najsłabiej rozwiniętych .
Uważam , że konferencja LDC-IV powinna koncentrować się na spójności polityki na rzecz rozwoju , gdyż stanowi ona istotny czynnik zmian politycznych na szczeblu krajowym i międzynarodowym , dlatego też wzywam , aby decyzje polityczne we wszystkich obszarach - takich jak handel , rybołówstwo , środowisko , rolnictwo , zmiana klimatu , energia , inwestycje i finanse - odpowiadały potrzebom rozwojowym krajów najsłabiej rozwiniętych w celu zwalczania ubóstwa oraz zagwarantowania godnych dochodów i środków do życia .
Apeluję do UE , aby wypełniała swoje zobowiązanie związane z dostępem do rynku i zmniejszeniem zadłużenia . Przypominam , że istotne znaczenie ma osiągnięcie celu zakładającego udzielanie krajom najsłabiej rozwiniętym oficjalnej pomocy rozwojowej na poziomie 0,15-0,20 % DNB , przeznaczenie na ten cel własnych zasobów oraz - w charakterze środka uzupełniającego - stworzenie innowacyjnych mechanizmów finansowania .
Uważam , że czwarta konferencja Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych musi określić działania niezbędne , aby umożliwić włączenie tych krajów w gospodarkę światową , a także poprawę ich dostępu do rynków UE .
Jednakże , pomimo wysiłków wszystkich stron , nie udało się osiągnąć zakładanych celów , chociaż wyróżnia się tu Republika Zielonego Przylądka , której udało się osiągnąć pewien sukces i poprawić jakość życia swoich obywateli , uzyskując wyższy poziom niż w innych krajach najsłabiej rozwiniętych .
Kryzys gospodarczy w krajach rozwiniętych przyniósł z sobą ograniczenia handlowe , które z kolei utrudniają sytuację gospodarczą krajów najsłabiej rozwiniętych .
Rodziny znajdujące się na granicy skrajnego ubóstwa odczuły w okresie ostatnich sześciu miesięcy wzrost cen żywności o 15 % , gdyż według danych Banku Światowego ceny te wzrosły o 29 % w stosunku do 2009 roku .
W związku z tym nie można ignorować niedawnej oficjalnej prośby złożonej przez biedne kraje o zniesienie restrykcji eksportowych .
Kryzys gospodarczy na pewno utrudnia negocjacje , jednakże ostre negocjacje bazujące na ludziach żyjących w skrajnej nędzy są co najmniej moralnie wątpliwe .
W tym konkretnym projekcie rezolucji , który poparłem , podkreślono szczególne polityki ukierunkowane na zmianę tej sytuacji , zarówno na szczeblu krajowym , jak i międzynarodowym , w wielu sektorach , takich jak handel , rybołówstwo , środowisko , rolnictwo , zmiana klimatu , energia , inwestycje i finanse .
Poprzez przedmiotową rezolucję Parlament Europejski stara się wnieść swój wkład w czwartą konferencję Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych .
Popieram ten wkład , gdyż również wierzę , że konferencja ta powinna sprzyjać opracowaniu spójnych polityk rozwojowych poprzez promowanie działań we wszystkich obszarach , takich jak handel , rybołówstwo , środowisko , rolnictwo , zmiana klimatu , energia , inwestycje i finanse , w celu zapewnienia silnego wsparcia dla potrzeb rozwojowych krajów najsłabiej rozwiniętych ( LDC ) , zwalczania ubóstwa , a także zapewnienia przyzwoitych dochodów i środków do życia .
Podobnie jak w rezolucji , za przyjęciem której głosowałam , chciałabym również podkreślić , że w 2007 roku Republika Zielonego Przylądka była jednym z trzech krajów , którym udało się wydobyć ze statusu LDC .
Jest to kraj posiadający niewiele zasobów , któremu jednakże udało się popracować nad rozwojem i zwalczyć biedę .
Dlatego też pragnę pogratulować ludności Republiki Zielonego Przylądka i jej rządowi .
na piśmie - Głos za .
Przy pomocy przedmiotowej rezolucji PE : 1 .
Uznaje , że konferencja LDC-IV powinna być zorientowana na rezultaty w oparciu o wyraźne wskaźniki oraz cel zmniejszenia liczby LDC o połowę do 2020 roku , w połączeniu ze skutecznymi i przejrzystymi mechanizmami monitorowania i działań następczych ; 2 .
Uważa , że konferencja LDC-IV powinna koncentrować się na spójności polityki na rzecz rozwoju , gdyż stanowi ona istotny czynnik zmian politycznych na szczeblu krajowym i międzynarodowym ; dlatego wzywa , aby decyzje polityczne we wszystkich obszarach - takich jak handel , rybołówstwo , środowisko , rolnictwo , zmiana klimatu , energia , inwestycje i finanse - odpowiadały potrzebom rozwojowym krajów najsłabiej rozwiniętych w celu walki z ubóstwem oraz zagwarantowania godnych dochodów i środków do życia ; 3 .
Apeluje do UE , aby wypełniała swoje zobowiązanie związane z dostępem do rynku i zmniejszeniem zadłużenia . Przypomina , że istotne znaczenie ma osiągnięcie celu zakładającego udzielanie krajom najsłabiej rozwiniętym oficjalnej pomocy rozwojowej na poziomie 0,15-0,20 % DNB , przeznaczenie na ten cel własnych zasobów oraz - w charakterze środka uzupełniającego - stworzenie innowacyjnych mechanizmów finansowania .
Obecnie 48 krajów świata klasyfikuje się jako najsłabiej rozwinięte , gdzie około 800 milionów osób żyje za mniej niż 2 dolary dziennie .
W latach 2000-2010 średni wskaźnik rozwoju społecznego w krajach najsłabiej rozwiniętych wzrósł zaledwie o 0,04 % .
Ten niewielki wzrost stale oddala je od ośmiu milenijnych celów rozwoju określonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych w 2000 roku .
Na szczęście po trzeciej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych podjęto pewne pozytywne kroki w obszarze oficjalnej pomocy rozwojowej , co umożliwiło 19 krajom osiągnięcie tempa rozwoju z trzyprocentową stopą wzrostu .
Podzielam opinię sprawozdawcy podkreślającą wagę czwartej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych .
Główne cele muszą dotyczyć polityki rozwojowej , rolnictwa i rybołówstwa , a także muszą być zorientowane na osiągnięcie konkretnych wyników oraz innowacyjne finansowanie .
Mam nadzieję , że zaangażowanie w zrównoważony rozwój przełoży się również na wsparcie ochrony zdrowia , edukacji oraz upowszechniania demokracji , a także na ścisłe poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności , jako kluczowych komponentów polityki rozwojowej Unii Europejskiej .
Obecnie jest 48 Krajów Najmniej Rozwiniętych ( KNR ) , czyli co piąty kraj na świecie należy do tej kategorii .
Kategorię KNR stworzyło Zgromadzenie Ogólne ONZ na początku lat 70 , czyli ponad 40 lat temu .
Od tego czasu liczba krajów KNR podwoiła się , a tylko trzem ( Botswana , Malediwy i Wyspy Zielonego Przylądka ) udało się opuścić grupę .
Dowodzi to , że bieda się rozprzestrzenia , a efektywność dotychczas podejmowanych działań jest nikła .
Krytyczną sytuację dodatkowo pogorszył kryzys ekonomiczny .
Jego skutki dotknęły w dużej mierze KNR i spowodowały dalsze pogłębienie występujących tam problemów .
Wynikają one zwłaszcza z zadłużenia , wysokich cen żywności i paliwa oraz zmian klimatycznych .
Dlatego z pełnym przekonaniem i świadomością jej ważności poprałam rezolucję w sprawie IV Konferencji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych .
Konieczna jest głęboka , kompleksowa analiza i diagnoza sytuacji KNR oraz konkretne propozycje rozwiązań zmierzających w krótkim czasie do poprawy warunków życia mieszkańców tych krajów , a w długim do wyjścia z grupy .
Jako członkini Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE w szczególności zwracam uwagę na brak mechanizmów kontrolnych podejmowanych działań .
Nie brakuje nam woli politycznej i chęci pomocy , ale niestety dostatecznie nie monitorujemy naszych wysiłków , co skutkuje ich małą skutecznością .
Jako współautorka rezolucji w sprawie czwartej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych ( LDC ) , jestem przekonana , że bezwzględnie kluczową sprawą dla Parlamentu Europejskiego jest wykazanie niezłomnego zaangażowania w sprawy mieszkańców LDC .
Wzrost liczby krajów należących do tej kategorii ( od 1971 roku liczba LDC wzrosła z 25 do 48 ) wymaga zdwojonych wysiłków społeczności międzynarodowej , aby osiągnąć cel zmniejszenia o połowę liczby LDC do 2020 roku .
Z tego punktu widzenia ważne jest zapewnienie rzeczywistej spójności polityki mającej bezpośredni wpływ na LDC , jak pomoc na rozwój , handel , rybołówstwo , ekologia , rolnictwo , zmianę klimatyczną , energię , inwestycje i finanse , w celu zmniejszenia ubóstwa i zagwarantowania przyzwoitych dochodów i poziomu życia mieszkańcom LDC .
Głosowałam za przyjęciem rezolucji Parlamentu Europejskiego w sprawie czwartej konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat krajów najsłabiej rozwiniętych .
W rezolucji tej Parlament Europejski podtrzymuje zasadę spójności różnych polityk UE w dziedzinie pomocy na rozwój oraz współpracy .
Oznacza to , że relacje UE z krajami najsłabiej rozwiniętymi , polityka na wszystkich obszarach - w tym handlu , rybołówstwa , środowiska , rolnictwa , zmiany klimatu , energii , inwestycji i finansów - musi być zaprojektowana w taki sposób , by wesprzeć ich potrzeby rozwojowe .
Ponadto rezolucja przypomina wagę osiągnięcia celu ODA wynoszącego 0,15 do 0,20 % DNB dla LDC , a także ostrzega przed niekorzystnym wpływem przejmowania ziem rolnych , obejmującym wywłaszczanie rolników małorolnych oraz niewłaściwe wykorzystanie ziemi i wody .
Zasada spójności ma na celu zapobieganie oświadczeniom dobrej woli , które nigdy nie przekładają się na działania , jak również sprzecznym politykom sektorowym .
Teraz pozostaje tylko ją wdrożyć .
Chciałam skorzystać z głosu , by podkreślić moje pełne zaangażowanie w zwalczanie ubóstwa , niezależnie od tego , czy działania ukierunkowane są na jej przyczyny , czy skutki .
Między krajami najsłabiej rozwiniętymi a gospodarką światową tworzy się nieuchronna przepaść , co skutkuje błędnym kołem , gdzie ofiarami są całe społeczeństwa .
Wszyscy odpowiadamy za opóźnienia w osiąganiu milenijnych celów rozwoju , co sprawia , że skoordynowane działania UE i ONZ stają się pilnie wymagane .
Obszary priorytetowe są dobrze znane : bezpieczeństwo żywnościowe , dostęp do wody i opieki zdrowotnej , zwalczanie analfabetyzmu .
Rozwiązania również są dobrze znane , jednak z przykrością stwierdzam , że oświadczenia dobrej woli rzadko przekładają się na działania .
A jednak to właśnie dzięki pracy nad lepszym podziałem dóbr , wspieranie LDC na drodze do rozwoju i demokracji oraz zwalczanie szalonych spekulacji dotyczących cen towarów te bardzo podatne na zagrożenia kraje będą mogły wyrwać się z błędnego koła biedy .
Nie jest to tylko kwestia odpowiedzialności ; jest to wymóg bezpieczeństwa Unii , gdyż bieda niestety często stanowi źródło niestabilnej sytuacji .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż popieram przystąpienie Islandii do UE , pod warunkiem że rządowi uda się zapewnić poparcie swych obywateli dla tego narodowego zobowiązania politycznego .
Z zadowoleniem przyjmuję perspektywę przystąpienia Islandii do UE , gdyż Islandia jest krajem o dużych tradycjach demokratycznych i kulturze obywatelskiej , co umożliwi jej bezproblemowe przyjęcie do grupy państw członkowskich UE .
Uważam , że przystąpienie Islandii do UE zwiększy szanse Unii odgrywania aktywniejszej i bardziej konstruktywnej roli w Północnej Europie i w regionie Arktyki , co się przyczyni do wielostronnego zarządzania i zrównoważonych rozwiązań politycznych w tym regionie .
Islandia uczestniczy już aktywnie w pracach Rady Nordyckiej , a także w polityce UE dotyczącej wymiaru północnego , w Euro-arktycznej Radzie Morza Barentsa oraz w Radzie Arktycznej , która jest głównym wielostronnym forum współpracy w Arktyce .
Przystąpienie Islandii do UE w większym stopniu utwierdzi obecność UE w Radzie Arktycznej .
Islandia może również wnieść cenny wkład do polityki unijnej w zakresie środowiska i energetyki dzięki doświadczeniu w dziedzinie stosowania energii odnawialnych , a w szczególności energii geotermicznej , w dziedzinie ochrony środowiska i przeciwdziałania zmianom klimatycznym .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania z postępów Islandii w roku 2010 autorstwa mojego kolegi pana posła Cristiana Predy , ponieważ sądzę , iż nadszedł czas oceny unijnych perspektyw tego państwa .
Przez całe negocjacje z UE islandzkie władze wykazują rzeczywiste zaangażowanie w ten proces oraz silną wolę polityczną spełnienia na czas wszystkich kryteriów przystąpienia .
Islandia ma przede wszystkim długą tradycję demokracji .
Ochrona praw człowieka i współpraca z wiodącymi organizacjami międzynarodowymi stanowią najwyższe priorytety działań politycznych Islandii .
Co się tyczy gospodarki , władze opracowały już strategię przedakcesyjną w celu zapewnienia dywersyfikacji sektorów islandzkiego biznesu oraz ich wyjścia z recesji .
Myślę , że Islandia jest zdolna przyjąć zobowiązania wynikające ze statusu państwa członkowskiego UE .
Powinnam nadmienić , iż w chwili obecnej spełnione zostały warunki w zakresie 10 rozdziałów negocjacyjnych .
W związku z tym z zadowoleniem przyjmuję inicjatywę Komisji Europejskiej rozpoczęcia w czerwcu bieżącego roku negocjacji akcesyjnych z Islandią .
W przedmiotowym sprawozdaniu zawarto dobry przegląd bieżącego stanu relacji pomiędzy Unią Europejską a Islandią .
Od czasów traktatu paryskiego utrzymujemy z tym krajem przyjazne i bliskie więzy oparte na współpracy .
W Islandię mocno uderzył kryzys gospodarczy , finansowy i bankowy .
Należy podjąć reformy , do których musimy zachęcać .
Od początku procesu akcesyjnego rozpoczęliśmy otwarty i konstruktywny dialog z islandzkim rządem , który również wyraził chęć przystąpienia do strefy euro .
Rozszerzenie obejmujące Islandię umożliwi większą spójność polityki europejskiej w regionie Arktyki , w szczególności w zakresie rybołówstwa , transportu morskiego , badań naukowych i ochrony środowiska .
Europa nie jest jednak podporą ani lekiem na kryzys gospodarczy .
To od Islandii zależy zdecydowane włączenie się do projektu rzeczywistej integracji z resztą Europy .
Z zadowoleniem przyjmuję perspektywę przyjęcia nowego państwa członkowskiego , które jest krajem o dużych tradycjach demokratycznych i ugruntowanej kulturze obywatelskiej .
Islandia osiąga dobre wyniki w dziedzinie ochrony praw człowieka i wysoki poziom współpracy z organami międzynarodowymi w ramach ochrony praw człowieka .
Przystąpienie Islandii do UE zwiększy więc dodatkowo rolę Unii w propagowaniu i obronie praw człowieka i podstawowych wolności na świecie .
Dzięki swym doświadczeniom Islandia może również wnieść cenny wkład do polityki unijnej w dziedzinie stosowania energii odnawialnych , a w szczególności energii geotermicznej , w dziedzinie ochrony środowiska i przeciwdziałania zmianom klimatycznym .
Przystąpienie Islandii do UE zwiększy szanse Unii odgrywania aktywniejszej i bardziej konstruktywnej roli w Północnej Europie i w regionie Arktyki , co się przyczyni do wielostronnego zarządzania i zrównoważonych rozwiązań politycznych w tym regionie .
na piśmie - Głosowałam przeciw przyjęciu przedmiotowego sprawozdania .
Obawiam się , że pędząc w kierunku rozszerzenia , Parlament Europejski oraz instytucje unijne ignorują kwestie mające strategiczne znaczenie dla państw członkowskich .
Wielce godny ubolewania jest fakt , że - raz jeszcze - Islandia i Wyspy Owcze znacznie podwyższyły swe proponowane na rok 2011 limity połowowe dla makreli , narażając zasoby rybne oraz rentowność naszego sektora połowów pelagicznych .
Takie bulwersujące zachowanie eksponuje kłamstwo , jakoby Islandia była forpocztą zrównoważonego zarządzania zasobami rybnymi .
W lecie ubiegłego roku , w odpowiedzi na nieprzejednane stanowisko Islandii w tej kwestii , powiedziano nam , że Komisja rozważa zawieszenie negocjacji w sprawie przystąpienia Islandii do UE , jednak wydaje się , iż niewiele się wydarzyło w tym zakresie .
Zbliżanie się Islandii do członkostwa w " Klubie UE ” nie powinno i nie może postępować , gdy kraj ten bezwstydnie ignoruje zasady klubowe .
Nawiązując do jednego z nagłówków prasowych , czy naprawdę będziemy zastanawiać się , jak Islandia przeszła od spowodowania zapaści swych banków do opróżnienia naszego najcenniejszego łowiska ?
Głosowałam za przyjęciem " sprawozdania z postępów Islandii w roku 2010 ” , gdyż uważam , że musimy poprzeć przystąpienie jednej z najstarszych europejskich demokracji do UE , pod warunkiem spełnienia koniecznych wymogów , takich jak zakaz wielorybnictwa oraz handlu produktami pozyskanymi z wielorybów .
Spośród wszystkich krajów , których przystąpienie do Unii Europejskiej jest proponowane , Islandia jest do niego najlepiej przygotowana , jak również do przyjęcia wartości i zasad przyświecających działaniom Unii .
Sądzę , że Unia skorzysta na wkładzie Islandii .
W ogólnym ujęciu Islandia ma te same standardy , a w pewnych wypadkach wyższe niż te , do których dąży się w ramach Unii .
Uważam , że dostosowania , jakich nadal trzeba dokonać , nie będą na tyle poważne , by zbytnio opóźnić proces akcesyjny .
Przedmiotowy projekt rezolucji dotyczy sprawozdania z postępów Islandii w roku 2010 poczynionych w kierunku członkostwa w Unii Europejskiej .
Negocjacje w sprawie przystąpienia Islandii rozpoczęły się w lipcu 2010 roku .
Sądzę , że należy stworzyć warunki konieczne do zakończenia procesu przystąpienia Islandii do UE i zapewnić jego pomyślność : jest ona krajem o dużych tradycjach demokratycznych i bogatej kulturze obywatelskiej , zaś przystąpienie Islandii do UE zwiększy dodatkowo rolę Unii w propagowaniu i obronie praw człowieka i podstawowych wolności na świecie .
Islandia należy do Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu oraz posiada gospodarkę rynkową , która może zapewnić UE pewne korzyści , w szczególności w obszarze energii odnawialnej .
Niemniej Islandia musi dowieść swego rzeczywistego zainteresowania , jak też współpracować w zakresie rozstrzygnięcia nierozwiązanych kwestii w sektorze zarządzania zasobami rybnymi .
Zgodnie z przedłożonym sprawozdaniem poczyniono pewne postępy , jednak wiele pozostaje wciąż do zrobienia , w szczególności w odniesieniu do sektora rybołówstwa .
Ufam , iż te nierozwiązane kwestie można szybko rozstrzygnąć , tak by islandzki proces akcesyjny miał pomyślny finał .
Nasze stanowisko z zasady odnoszące się do procesów przystąpienia nowych państw do Unii Europejskiej jest dobrze znane : podejmowanie takiej decyzji musi opierać się na woli zainteresowanego narodu , którą należy uszanować .
Oczekujemy więc stanowiska narodu islandzkiego w sprawie przystąpienia , tak byśmy w przyszłości mogli je uwzględnić .
Abstrahując od tej zasady , w tym wypadku wstrzymaliśmy się od głosu również z powodu głównej podstawy procesów rozszerzenia UE , biorąc pod uwagę kapitalistyczny charakter procesu integracji oraz cele , do jakich się w jego ramach dąży .
Po wyczerpaniu oddalonych regionów przyłączonych w ramach poprzednich rozszerzeń istnieje obecnie konieczność dalszego rozrastania się i sięgania po nowe rynki .
Jesteśmy niezadowoleni z niektórych wymagań stawianych Islandii przez Unię Europejską , w tym tych zawartych w przedmiotowym sprawozdaniu . Przykładowo wymogów liberalizacji niektórych sektorów , w szczególności sektora finansowego , co jest tym poważniejsze , że był to jeden z sektorów odpowiedzialnych za kryzys , jaki tam wystąpił , a z którego ucieczka była możliwa jedynie dzięki wyraźnej interwencji państwa .
Wstrzymaliśmy się od głosu w przedmiotowym głosowaniu ze względu na nasze stanowisko w sprawie rozszerzenia Unii Europejskiej .
Oczekujemy stanowiska narodu islandzkiego w sprawie przystąpienia , tak byśmy w przyszłości mogli je uwzględnić .
Poza tym jesteśmy niezadowoleni z niektórych wymagań stawianych Islandii przez Unię Europejską , w tym tych zawartych w przedmiotowym sprawozdaniu , z którymi się całkowicie nie zgadzamy : przykładowo wymogów liberalizacji niektórych sektorów , w szczególności sektora finansowego , co jest tym poważniejsze , że był to jeden z sektorów odpowiedzialnych za kryzys , jaki tam wystąpił , a z którego ucieczka była możliwa jedynie dzięki wyraźnej i powszechnej interwencji państwa .
Czekamy na dalszy rozwój wypadków , zwłaszcza referendum w dniu 9 kwietnia 2011 r . , aby mieć bardziej sprecyzowane stanowisko na temat członkostwa Islandii w UE .
Pragnę wyjaśnić , dlaczego wstrzymałem się od głosu podczas głosowania nad przedmiotowym tekstem , co czynię za każdym razem , gdy odbywa się tu głosowanie nad sprawozdaniem dotyczącym negocjacji akcesyjnych z krajem europejskim .
To nie dlatego , że kwestionuję prawo Islandii do przystąpienia do Unii Europejskiej ; chodzi o to , iż sądzę , że członkostwo nie jest dla niej dobre .
W istocie duża większość mieszkańców Islandii wydaje się mieć takie samo zdanie .
Decyzja o ubieganiu się o członkostwo została podjęta w chwili paniki , po załamaniu się islandzkiego systemu bankowego , w celu skorzystania z europejskiego wsparcia .
Wszyscy wiedzą , że Islandia chce przyjąć euro bez stawania się członkiem Unii Europejskiej , co jest niemądre , gdy wiemy , jakie są tego implikacje i że Islandia należy do Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz strefy Schengen .
Ostatecznie i tak zdecyduje islandzki naród .
Mam nadzieję , że jeśli powie on " nie ” , zostanie wysłuchany .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego dokumentu , gdyż negocjacje akcesyjne z Islandią rozpoczęto w lipcu 2010 roku i kluczowe znaczenie ma stworzenie warunków koniecznych do zakończenia procesu przystąpienia Islandii do UE i zapewnienie jego pomyślności .
Islandia może wnieść cenny wkład do polityki unijnej dzięki swym doświadczeniom w dziedzinie stosowania energii odnawialnych , a w szczególności energii geotermicznej , w dziedzinie ochrony środowiska oraz przeciwdziałania zmianom klimatycznym .
Przystąpienie Islandii do UE zwiększy szanse Unii odgrywania aktywniejszej i bardziej konstruktywnej roli w Północnej Europie i w regionie Arktyki , co się przyczyni do wielostronnego zarządzania i zrównoważonych rozwiązań politycznych w tym regionie .
Również bardzo ważne jest , aby przekazywać obywatelom UE jasne , zrozumiałe i oparte na faktach informacje o skutkach przystąpienia Islandii do UE .
Należy w tym celu podjąć wysiłki , a uważam też , że równie ważne jest , aby słuchać obywateli i udzielać odpowiedzi na nurtujące ich pytania i wątpliwości , a także aby działać w odpowiedzi na opinie obywateli i zgodnie z ich interesem .
Musiałem udzielić pełnego poparcia rezolucji w sprawie sprawozdania z postępów Islandii w roku 2010 poddanej pod głosowanie w Parlamencie Europejskim .
Zaledwie w ubiegłym roku Islandia wykazała chęć spełnienia w różnych wymiarach wymogów europejskiej polityki oraz przyświecających jej zasad .
Jej silna tradycja obywatelska i demokratyczna , postępy dokonane w zakresie zwiększenia niezawisłości sądownictwa oraz szczególna waga przykładana do aspektu gospodarczego , który coraz bardziej zbliża się do spełnienia kryteriów ustalonych przez Europę , sprawiają , iż jest to kraj , którego przystąpienie do UE można rozpatrywać w kategoriach wyłącznie pozytywnych , w szczególności dlatego , że wzmocniłoby ono rolę Unii w Radzie Arktycznej .
Zabezpieczenie przestrzegania praw człowieka , wzmocnienie otoczenia legislacyjnego w zakresie wolności wypowiedzi i dostępu do informacji , jak również wysoki wskaźnik inwestycji w edukację , badania naukowe i rozwój w celu zajęcia się problemem wysokiego bezrobocia wśród młodzieży pokazują pracowitość kraju oraz jego silną chęć dostosowania się do Europy .
To islandzki naród podejmie ostateczną decyzję : będzie musiał on zagłosować w referendum i mam nadzieję , że opowie się za przyłączeniem się do naszej wielkiej europejskiej rodziny .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , w której między innymi : " z zadowoleniem przyjmuje się porozumienie zawarte między przedstawicielami rządów Islandii , Holandii i Zjednoczonego Królestwa w sprawie Icesave , w szczególności w sprawie gwarancji spłaty kosztów poniesionych w związku z minimalnymi gwarancjami wypłaconymi deponentom w filiach banku Landsbanki Islands hf. w Zjednoczonym Królestwie i Holandii ” , " z zadowoleniem przyjmuje się przyjęcie porozumienia przez parlament Islandii większością dwóch trzecich głosów w dniu 17 lutego 2011 r . ” oraz " przyjmuje się do wiadomości decyzję prezydenta Islandii o głosowaniu nad ustawą w referendum i ma nadzieję , że zakończy się postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom , które Urząd Nadzoru EFTA wszczął wobec rządu Islandii w dniu 26 maja 2010 r . ” .
W przedmiotowym tekście potępia się odmowę islandzkiego narodu spłacenia zadłużenia zaciągniętego przez banki prywatne , mimo że bardzo duża większość obywateli zagłosowała przeciw tej spłacie .
Zobowiązuje się ich rygorystycznie do stosowania kryteriów kopenhaskich .
Przyjmuje się z zadowoleniem plany MFW wobec tego kraju .
Proponuje się przeprowadzenie w Islandii kampanii pod wodzą Komisji , na wzór kampanii irlandzkiej , w oczekiwaniu na narodowe referendum w sprawie członkostwa w UE .
Zagłosowałem za odrzuceniem tych powtarzających się pokazów siły wobec narodu islandzkiego , oraz prymitywnej logiki przedmiotowego tekstu w zakresie liberalnej normalizacji .
Islandia podejmuje konkretne kroki w kierunku przyszłego członkostwa w UE i ze wszystkich krajów kandydujących ma największe szanse na spełnienie wymogów akcesyjnych .
Niedawny problem dotyczący zapłaty na rzecz Holandii i Wielkiej Brytanii środków utraconych przez obywateli tych krajów , którzy zainwestowali w upadły islandzki bank , może jednak tworzyć przeszkody na drodze Islandii ku przystąpieniu .
Islandia współpracuje już blisko z Unią Europejską , będąc członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz stroną umów z Schengen i rozporządzenia dublińskiego .
Islandia osiąga też bardzo dobre wyniki w zakresie ochrony praw człowieka .
Dużo inwestuje w obszary takie jak edukacja czy badania i rozwój , co sprawia , że Islandia dobrze wypada w międzynarodowych porównaniach w tych obszarach .
Zanim będziemy mogli mówić o przystąpieniu Islandii do UE , wymagana jest jednak zgoda jej mieszkańców .
Zalecane byłoby zaprzestanie ze strony UE wszelkiej propagandy mającej na celu przekonanie Islandczyków do korzyści z członkostwa .
Co do kwestii ekonomicznych , według raportu OECD z maja 2010 roku Islandii udało się skonsolidować swą gospodarkę i pomimo kryzysu finansowego jej dochód na jednego mieszkańca jest nadal największy na świecie .
Dlatego też popieram przedmiotowy projekt .
Przede wszystkim pragnę jasno powiedzieć , że ewentualne przystąpienie Islandii do Unii uzależnione jest od zgody narodu islandzkiego .
Decyzję tę należy pozostawić narodowi i UE nie może na nią już więcej wpływać .
Co się tyczy sprawozdania z postępów , Islandia w światowych porównaniach dobrze wypada w licznych obszarach , a w innych nawet przewodzi rankingom : myślę tu o takich obszarach , jak dochód na jednego mieszkańca , edukacja , badania i rozwój oraz ochrona praw człowieka .
Dlatego też głosowałem za przyjęciem przedmiotowego projektu rezolucji .
Islandia to jedna z najstarszych europejskich demokracji .
Spośród krajów dążących do członkostwa w Unii Europejskiej jest ona z pewnością najlepiej przygotowana , nie tylko dlatego , że ma podobne zasady i wartości demokratyczne do państw członkowskich Unii , lecz również dlatego , że ma te same lub wyższe standardy rozwoju .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania z postępów w roku 2010 , gdyż uważam , iż po spełnieniu koniecznych wymogów akcesyjnych , wśród których podkreśliłabym zakaz wielorybnictwa i handlu produktami pozyskanymi z wielorybów , UE zyska na przystąpieniu tego kraju .
Kwestia przystąpienia Islandii powinna być jednak odpowiednio ujęta w ramy wspólnych polityk Unii , w szczególności wspólnej polityki rybołówstwa .
Z powodu stosunkowej wagi , jaką ma sektor rybołówstwa w islandzkiej gospodarce , mogą pojawić się trudności w zakresie harmonizacji polityk nieodłącznych dla tej branży .
Przyjmując przedmiotową rezolucję PE między innymi : z zadowoleniem przyjmuje perspektywę przyjęcia nowego państwa członkowskiego , które jest krajem o dużych tradycjach demokratycznych i kulturze obywatelskiej ; podkreśla , że przystąpienie Islandii do UE zwiększy dodatkowo rolę Unii w propagowaniu i obronie praw człowieka i podstawowych wolności na świecie ; wyraża Islandii uznanie za dobre wyniki w dziedzinie ochrony praw człowieka i wysoki poziom współpracy z organami międzynarodowymi w ramach ochrony praw człowieka ; popiera trwające prace mające na celu wzmocnienie otoczenia legislacyjnego w zakresie wolności wypowiedzi i dostępu do informacji ; z zadowoleniem przyjmuje w tym kontekście nową islandzką inicjatywę ustawodawczą w sprawie mediów ( Icelandic Modern Media Initiative ) , która umożliwia zarówno Islandii , jak i UE zajęcie wyraźnych stanowisk w odniesieniu do prawnej ochrony wolności słowa i informacji .
Islandia jest od roku 2010 państwem kandydującym do członkostwa w Unii Europejskiej .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego projektu rezolucji , gdyż jestem przekonana , że Islandia jest krajem o dużych tradycjach demokratycznych i kulturze obywatelskiej , a jej przystąpienie do UE zwiększy dodatkowo rolę Unii w propagowaniu i obronie praw człowieka i podstawowych wolności na świecie .
na piśmie - Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , gdyż popieram przystąpienie Islandii do UE .
Głosuję za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , w której zaleca się wprowadzenie w życie postanowień układu o stabilizacji i stowarzyszeniu z UE , ale wyraża ubolewanie , że Rada nie rozważa otwarcia negocjacji , zgodnie z zaleceniem Komisji .
Chciałbym także wyrazić zaniepokojenie w związku z rosnącymi napięciami etnicznymi , a także brakiem dialogu politycznego i wolności prasy .
Partie polityczne powinny zakończyć bojkot parlamentu krajowego i podjąć dialog z instytucjami .
Ubolewam także nad faktem , że spór z Grecją w dalszym ciągu blokuje ścieżkę tego kraju do przystąpienia do UE .
Kwestie dwustronne powinny być rozwiązane przez zainteresowane strony w duchu dobrego sąsiedztwa , a przede wszystkim z uwzględnieniem interesów europejskich .
na piśmie - W głosowaniu poparłem przedmiotowy projekt , by zakończyć debatę nad oświadczeniami Rady Europejskiej i Komisji w sprawie sprawozdania z postępów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii ( FYROM ) w 2010 roku .
W moim przekonaniu jest to bardzo wyważony projekt .
Opisano w nim zaniepokojenie obecną sytuacją polityczną w FYROM , w tym również bojkotem parlamentu krajowego przez partie opozycji , a także ryzykiem , że te wydarzenia mogą mieć niekorzystny wpływ na realizację programu UE przez ten kraj .
W projekcie zawarto również gratulacje dla kraju z okazji rocznicy zawarcia umowy z Ochrydy , która pozostaje fundamentem stosunków międzyetnicznych , oraz wezwanie , by rząd wspierał wszechstronny dialog między społecznościami etnicznymi .
Doceniam także zawartą w projekcie pozytywną ocenę ciągłych wysiłków FYROM na rzecz stabilizacji regionu .
Jako członek delegacji Parlamentu Europejskiego w sprawie Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii , obserwuję z uwagą postępy tego kraju i jego wniosku o przystąpienie do Unii Europejskiej .
Choć ma on wciąż jeszcze pracę do wykonania w obszarach polityki , sądownictwa , administracji publicznej , walki z korupcją oraz wolności wypowiedzi , Była Jugosłowiańska Republika Macedonii osiągnęła znaczący postęp w takich dziedzinach , jak decentralizacja , edukacja i reforma systemu więziennictwa .
Problemy dwustronne między tym krajem a Grecją nie mogą opóźniać rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych .
W głosowaniu poparłam otwarcie tych negocjacji .
Chciałabym ponadto zaznaczyć , że w czerwcu mają się odbyć w tym kraju przedterminowe wybory .
W związku z tym wzywam wszystkie partie polityczne , by połączyły swe siły i ściśle współpracowały , doprowadzając do przystąpienia ich kraju do Unii Europejskiej .
Zgadzam się z treścią przedmiotowego sprawozdania .
W 2005 roku Rada Europejska przyznała status kandydata Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii , ale do tej pory nie określiła daty rozpoczęcia negocjacji , pomimo istotnych postępów osiągniętych przez ten kraj na drodze do członkostwa w UE .
Pomimo osiągnięć w Macedonii brakuje wciąż stabilności politycznej , co może wpłynąć na proces integracji europejskiej .
Brak dialogu między rządem a partiami opozycyjnymi w tym kraju uniemożliwia porozumienie w odniesieniu do wdrożenia reform strukturalnych .
Reforma sądownictwa nie została w pełni przeprowadzona , środki przekazu i administracja publiczna są upolitycznione , a nierozwiązana kwestia integracji grup etnicznych uniemożliwia Macedonii osiągnięcie dalszego postępu i wdrożenie reform koniecznych do zapewnienia realizacji zasad praworządności i demokracji .
Uważam , że rząd macedoński musi w większym stopniu włączyć partie opozycyjne do procesu podejmowania decyzji i zapewnić otwarty i konstruktywny dialog na temat wszystkich problemów , przed którymi stoi obecnie ten kraj .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania z postępów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w 2010 roku , ponieważ sądzę , że bałkańska perspektywa członkostwa w UE ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia stabilności tego regionu .
W tym kontekście pierwszorzędną wagę ma współpraca z Grecją .
Spór w sprawie nazwy byłej Jugosłowiańskiej Republiki odgrywa ważną rolę w dyskusjach na temat negocjacji akcesyjnych , stanowi on bowiem jedną z przeszkód uniemożliwiających rozpoczęcie negocjacji .
Podczas procesu uzyskiwania statusu państwa członkowskiego UE niezbędne jest utrzymywanie dobrych stosunków sąsiedzkich .
Dlatego Była Jugosłowiańska Republika Macedonii i Grecja muszą znaleźć rozwiązanie problemu nazwania tego państwa .
Jak dotąd Grecja okazuje się godnym zaufania partnerem dialogu w odniesieniu do pozostałych rozdziałów .
Najwyższy czas , by oba państwa osiągnęły porozumienie , tak by przyszłe negocjacje akcesyjne prowadzone były z poparciem wszystkich państw członkowskich .
W związku z tym apel o udział w tym sporze neutralnych zewnętrznych mediatorów , jak np. Sekretarza Generalnego ONZ , może być pożyteczny .
Zgodnie z poprzednimi rezolucjami Parlamentu wyrażam ubolewanie , że Rada nie podjęła decyzji o wszczęciu negocjacji akcesyjnych , jak to zaleca Komisja drugi rok z rzędu .
Proces rozszerzenia UE jest potężnym narzędziem na rzecz pokoju , stabilizacji i pojednania w tym regionie .
Mój szczególny niepokój budzi wysoki poziom bezrobocia , szczególnie wśród młodzieży , który to problem jest wspólny wielu krajom w tym regionie .
Chciałabym wezwać rząd do szybkiego wprowadzenia skuteczniejszych środków na rzecz poprawy inwestycji publicznych z naciskiem na politykę zatrudnienia i zapewnienia pracownikom stabilnych i godnych miejsc pracy dobrej jakości .
Cieszę się jednak z niedawnego przyjęcia ustawy o energii , która ma na celu liberalizację krajowego rynku energii elektrycznej i jest zgodna z odpowiednimi dyrektywami europejskimi .
Z zadowoleniem przyjmuję przyjęcie krajowej strategii na rzecz zrównoważonego rozwoju , potrzebne są jednak większe wysiłki , by zapewnić egzekwowanie ustawodawstwa w obszarze ochrony środowiska . Na ten cel należy także przeznaczyć odpowiednie środki finansowe .
Chciałabym zaapelować o ściślejszą współpracę w transnarodowych kwestiach środowiskowych w oparciu o standardy UE , zwłaszcza w obszarze jakości wody , gospodarki odpadami i ochrony przyrody .
Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej / Nordycka Zielona Lewica opowiada się co do zasady za rozszerzeniem obejmującym Bałkany Zachodnie , pod warunkiem że ich mieszkańcy tego sobie życzą .
Wstrzymałem się od głosu w sprawie tego konkretnego sprawozdania , ponieważ zawiera ono problematyczne punkty , w tym między innymi związane z proponowanymi reformami gospodarczymi i sposobem rozwiązania kwestii nazwy .
Z dotychczasowych doświadczeń związanych z poszerzeniem Unii wynika , że współpraca z krajami Zachodnich Bałkanów i proces ich integracji , zwłaszcza w czasie kryzysu gospodarczego , przyczyniać się powinny do trwałego rozwoju oraz gospodarczego i społecznego dobrobytu obywateli zarówno krajów objętych rozszerzeniem , jak i Unii .
W sprawozdaniu jednak uporczywie nagradza się decyzje takie jak rozmieszczenie żołnierzy w Afganistanie i gdzie indziej , i wspieranie polityki gospodarczej takiej jak prywatyzacja , która pogłębia recesję zwiększając bezrobocie , pogłębiając nierówności społeczne i powodując ograniczenie praw socjalnych .
Ponadto proces integracyjny powinno się przeprowadzać z poszanowaniem prawa międzynarodowego i międzynarodowych procedur .
W tym konkretnym przypadku w odniesieniu do kwestii nazwy , sprawozdanie powinno zachęcać do poszanowania i wspierania procedury służącej znalezieniu obopólnie zadowalającego rozwiązania , pod egidą ONZ .
Głosowałam za przyjęciem tej rezolucji , jako że zaleca się w niej ponownie , by Rada podjęła decyzję o wszczęciu negocjacji akcesyjnych z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii .
Rada przyznała temu państwu status kraju kandydującego w 2005 roku , lecz od tamtej pory nie ustaliła daty rozpoczęcia negocjacji mimo znaczących postępów poczynionych przez to państwo na drodze do przystąpienia do UE .
na piśmie - ( PT ) W procesie integracji Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii wystąpiły pewne opóźnienia .
Pomimo tego Macedonia osiągnęła postępy w staraniacho przyjęcie wspólnotowego dorobku i wyposażenie swoich instytucji w solidne struktury i dobre praktyki , w formie propagowanej przez UE .
Kryzys polityczny , który nęka ten kraj , wykazał dobitnie , że wiele pozostaje do zrobienia i że czeka go jeszcze daleka droga , zanim kraj ten obiektywnie spełni wszystkie kryteria , od których zależy realna szansa przystąpienia do UE .
Chciałbym zaapelować do Grecji i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii , by starały się przezwyciężyć różnice i pokazać , że są wierne szlachetnemu duchowi założycielskiemu UE , który jest nam wszystkim dzisiaj tak bardzo potrzebny .
W przedmiotowym projekcie rezolucji skoncentrowano się na postępach poczynionych przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii na rzecz integracji z UE w ciągu ostatniego roku .
W dniu 16 grudnia 2005 r . Rada przyznała Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii status kraju kandydującego do przystąpienia do UE .
W 2008 roku określono zasady , priorytety i warunki przystąpienia , które Komisja monitoruje .
Chociaż ocena wypadła pozytywnie , pewne aspekty wymagają wzmożonych działań , jak na przykład dialog Grecją na temat statusu nowego państwa członkowskiego , reformy administracji publicznej i systemu sądownictwa , zwalczanie zorganizowanej przestępczości i korupcji , poszanowanie wolności wypowiedzi oraz współpraca instytucji .
Bieżąca sytuacja polityczna , która obejmuje bojkot parlamentu krajowego przez partie opozycyjne , może wpłynąć niekorzystnie na priorytety kraju w stosunku do UE .
Zainteresowane strony muszą rozwiązać problemy dwustronne w duchu dobrego sąsiedztwa .
Wszystkie ważne podmioty powinny zwiększyć swoje wysiłki i wykazać się odpowiedzialnością i determinacją w rozwiązywaniu wszystkich nierozstrzygniętych kwestii , które powstrzymują proces przystąpienia kraju kandydującego i utrudniają politykę samej UE w regionie .
W głosowaniu opowiedziałem się za przyjęciem przedmiotowego dokumentu , ponieważ w 2005 roku Rada Europejska przyznała Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii status kraju kandydującego , lecz od tamtej pory nie ustaliła daty rozpoczęcia negocjacji mimo znaczących postępów poczynionych przez to państwo na drodze do przystąpienia do UE ; ponieważ problemy dwustronne nie powinny stanowić przeszkody w procesie przystąpienia do UE ani być wykorzystywane jako przeszkoda w tym procesie , choć należy je rozwiązać przed nadaniem członkostwa ; a także ponieważ kontynuacja procesu przystąpienia do UE przyczyniłaby się do stabilności Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i dodatkowo umocniła dialog międzyetniczny .
Konieczne jest rozwiązanie dwustronnych problemów przez zainteresowane strony w duchu dobrego sąsiedztwa i przy uwzględnieniu ogólnych interesów UE .
Wszystkie kluczowe podmioty i zainteresowane strony powinny wzmóc wysiłki i wykazać się odpowiedzialnością i zdecydowaną postawą w zakresie rozwiązywania wszystkich pozostałych do rozstrzygnięcia kwestii , które nie tylko powstrzymują proces przystąpienia kraju kandydującego i utrudniają politykę samej UE w regionie , ale także wpływają na stosunki międzyetniczne , stabilność w regionie oraz rozwój gospodarczy .
W dokumencie wzywa się właściwe władze do umocnienia niezależności i wolności mediów poprzez stosowanie równych standardów wobec wszystkich i poprawę przejrzystości ich własności .
Niepokój mój budzi brak dostatecznego dialogu między rządem i partiami opozycyjnymi oraz ogólny nastrój nieufności i konfrontacji .
Niezbędne jest kontynuowanie reformy systemu wymiaru sprawiedliwości w celu zapewnienia jego profesjonalizmu , skuteczności i niezależności od nacisków politycznych , poszerzenie walki z korupcją oraz poprawa otoczenia biznesu .
Proces poszerzenia UE stanowi potężny czynnik motywujący do zapewnienia pokoju , stabilności i procesu pojednania na Bałkanach .
Macedonia poczyniła istotne postępy w demokratyzacji państwa , co wynika bezpośrednio z woli politycznej stania się pełnym członkiem rodziny europejskich narodów .
Komisja Europejska , dokonawszy oceny tych postępów i drugi rok z rzędu wezwała Radę Europejską do rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych z Macedonią .
Także drugi rok z rzędu Rada nie podjęła takiej decyzji .
Rodzi to wrażenie , że jedną z nieuzasadnionych przeszkód w otwarciu tych negocjacji jest kość niezgody we wzajemnych stosunkach , w tym w relacjach z Grecją .
Spory te nie mogą blokować procesu przystąpienia Macedonii do UE , tym bardziej że kontynuacja tego procesu przyczyniłaby się do stabilności i dalszej intensyfikacji dialogu pomiędzy wspólnotami etnicznymi w Macedonii .
Jest oczywiste , że Macedonia ma jeszcze bardzo wiele do zrobienia , jeśli chodzi o reformy instytucji rządowych i sądownictwa , skuteczne zwalczanie zorganizowanej przestępczości i korupcji , oraz rozwój demokratycznego dialogu w społeczeństwie .
Rzecz jasna przyjęcie każdego nowego państwa członkowskiego , także i Macedonii , do UE nastąpi dopiero po spełnieniu wszystkich wymogów oraz za jednoznaczną zgodą instytucji UE i państw członkowskich UE .
Dlatego właśnie ważne jest , by rozpocząć proces negocjacji akcesyjnych , które - jak jestem przekonany - sprzyjać będą pozytywnym zmianom w Macedonii i w całym regionie .
Projekt rezolucji w sprawie sprawozdania z postępów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w 2010 roku , który był przedmiotem głosowania Parlamentu , został przyjęty zdecydowaną większością głosów i za zgodą kilku grup politycznych .
Wyrażam aprobatę dla wysiłków podjętych przez ten kraj , by dostosować się do standardów europejskich .
Jeśli chodzi o zapewnienie zgodności ze wspólnotowym dorobkiem prawnym , ważne osiągnięcia obejmują reformę sądową , walkę z korupcją oraz reformy administracji publicznej i więziennictwa .
Równie godne pochwały jest skupienie uwagi na przyznaniu autonomii samorządowi lokalnemu i uchwalenie przepisów przeciwko dyskryminacji , jak również zaangażowanie w sprawę równości płci .
Niemniej jednak w dalszym ciągu problemem pozostaje wolność wypowiedzi i niezależność środków przekazu .
Ponadto , przyczyną niepokoju są narastające napięcia między różnymi grupami etnicznymi w tym kraju .
W związku z tym uważam , że pomimo pozytywnych rezultatów należy w dalszym ciągu zwracać uwagę na problem instytucji , które są wciąż jeszcze kruche i wystawiane na ciężką próbę .
Na zakończenie mam nadzieję , że proces zbliżenia z Europą zyska na sile dzięki działaniom zmierzającym do eliminacji istniejących dzisiaj luk .
na piśmie - W głosowaniu opowiedziałam się za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , aby wyrazić uznanie dla postępów Macedonii na drodze do integracji europejskiej i podkreślić cele , które trzeba jeszcze osiągnąć dla dobra jej mieszkańców .
Należy koniecznie przekazać Macedonii pozytywny sygnał w odniesieniu do jej przyszłości w ramach Unii Europejskiej po to , aby utrzymać dynamikę działań proeuropejskich i rozwijać dalej rozpoczęty dialog polityczny .
Spór o nazwę , istniejący między Macedonią i Grecją , jest problemem wyłącznie dwustronnym , który nie powinien zakłócać otwarcia negocjacji akcesyjnych .
Ponadto na mocy porozumienia przejściowego z 13 września 1995 r. pomiędzy Grecją a Macedonią , Grecja zgodziła się nie sprzeciwiać ubieganiu się przez Macedonię o członkostwo w organizacjach międzynarodowych , co obejmuje także proces negocjacji między UE i Macedonią .
W Komisji Spraw Zagranicznych zgłosiłam poprawki dotyczące administracji publicznej , wymiaru sprawiedliwości i działań antykorupcyjnych .
Przyjęcie krajowej strategii na rzecz reformy administracji publicznej oraz powołanie podkomisji do spraw układu o stabilizacji i stowarzyszeniu stanowią pozytywne kroki w kierunku zapewnienia kompetencji i profesjonalizmu administracji publicznej .
Podkreślam , że unifikacja judykatury i publikowanie wszystkich orzeczeń sądowych mają wielkie znaczenie dla przewidywalności sądownictwa i zaufania społecznego do tego systemu .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie Macedonii i wyrażam zadowolenie z powodu stałych wysiłków w walce z korupcją , które przejawiają się między innymi wdrożeniem drugiej rundy zaleceń GRECO oraz wprowadzeniem w życie poprawek do Kodeksu karnego .
Zachęcam władze do dalszego wdrażania ustawodawstwa antykorupcyjnego i poprawy niezależności , efektywności i zasobów sądownictwa .
Jako że korupcja jest wciąż jednak szeroko rozpowszechniona , wzywam do dalszych intensywnych wysiłków w celu jej wykorzenienia .
Podkreślam pilność skutecznego i bezstronnego egzekwowania ustawodawstwa antykorupcyjnego , zwłaszcza w odniesieniu do finansowania partii politycznych i konfliktu interesów .
Zwracam uwagę na znaczenie zapewnienia , by system sądowy pracował w sposób wolny od ingerencji politycznych i przyjmuję z zadowoleniem wysiłki na rzecz poprawy efektywności i przejrzystości tego systemu .
Podkreślam potrzebę konsekwentnego egzekwowania przepisów prawnych w postaci ścigania przestępstw i skazywania ich sprawców , co stanowić będzie miarę postępów , a także apeluję o unifikację judykatury w celu zapewnienia przewidywalnego systemu sądownictwa i zaufania społecznego .
W Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii codziennie dochodzi do naruszeń w zakresie niezależności prasy , niezależności sądownictwa i planu zagospodarowania miejskiego Skopje na 2014 rok .
Jednocześnie zamarł obecnie dialog polityczny .
Jeśli dodamy do tego nierozwiązaną kwestię nazwy , stanie się jasne , że europejskie szanse tego kraju podlegają ciężkiej próbie .
W przedmiotowej rezolucji wzywa się Byłą Jugosłowiańską Republiki Macedonii , by uczyniła wszystko , co w jej mocy w celu zliberalizowania swojej gospodarki i rynku energii elektrycznej .
Udziela się temu krajowi lekcji w zakresie demokracji , a nawet dziennikarstwa .
Głosowałem za odrzuceniem tego aroganckiego i niechlujnego tekstu .
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii napotkała pewne przeszkody na swojej drodze do członkostwa UE .
Pomimo postępów w przyjęciu całego dorobku wspólnotowego , co dało jej instytucjom solidne struktury i najlepsze praktyki , ma jeszcze przed sobą długą drogę .
Wiele pozostaje do zrobienia , jak to pokazał kryzys polityczny , który trapi to państwo .
W dniu 9 kwietnia 2001 r . Macedonia stała się pierwszym krajem na Zachodnich Bałkanach , który zawarł układ o stabilizacji i stowarzyszeniu z UE .
Stan reform od 2001 roku pod wieloma względami można oceniać pozytywnie .
Co się tyczy sądownictwa , przyjęto przepisy prawne , które mają zapewnić jego niezależność od nacisków politycznych i skuteczność .
Należy również przyklasnąć poprawie przejrzystości systemu sądowego , w szczególności jeśli chodzi o rozpatrywanie zaległych spraw w większości sądów .
Można już dostrzec postępy tego kraju w przechodzeniu do sprawnej gospodarki rynkowej , chociaż wiele pozostaje wciąż do zrobienia .
Jedynie spór z Grecją w sprawie nazwy blokuje przystąpienie Macedonii do UE i należy mieć nadzieję , że będzie można go rozwiązać w bliskiej przyszłości .
Wstrzymałem się jednak od głosu , ponieważ przedmiotowe sprawozdanie jest bardzo niewyważone pod pewnymi względami .
Głosowałam za przyjęciem sprawozdania z monitoringu postępów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w 2010 roku .
W procesie prowadzącym do przystąpienia Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do UE wystąpiły istotne opóźnienia pomimo politycznych i społeczno-gospodarczych postępów , jakie osiągnął ten kraj .
Mam nadzieję , że istniejące różnice i problemy regionalne będzie można przezwyciężyć z korzyścią dla wspólnego europejskiego dobra .
na piśmie - Głosowałem za przedmiotowym sprawozdaniem .
W rezolucji tej stwierdzono zasadniczo , że PE zgadza się z oceną zawartą w sprawozdaniu Komisji z postępów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w 2010 roku i wyraża ubolewanie , że Rada nie podjęła decyzji o rozpoczęciu negocjacji akcesyjnych , jak to zaleciła Komisja drugi raz z rzędu i zgodnie z poprzednimi rezolucjami Parlamentu .
Wyraża się zaniepokojenie bieżącą sytuacją polityczną , w tym bojkotem parlamentu krajowego przez partie opozycyjne , oraz niebezpieczeństwem tego , że te wydarzenia mogą mieć niekorzystny wpływ na realizację programu UE przez ten kraj , przywołując poprzednie zalecenia skierowane do Rady , by bezzwłocznie rozpocząć negocjacje .
Głosowałam za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ uważam , że nadszedł czas , by otworzyć prawdziwe i właściwe negocjacje akcesyjne z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii .
W istocie od czasu przyznania przez Radę Europejską 16 grudnia 2005 r. statusu kraju kandydującego do członkostwa w UE , sprawa ta nie posunęła się znacząco naprzód .
Fakt ten należy wiązać przede wszystkim z szeregiem problemów , jakie pojawiły się w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii , w szczególności w związku z bojkotem parlamentu krajowego przez partie opozycji .
Ten i inne problemy , jak na przykład kwestia obecności wolnych i niezależnych środków przekazu , które uważane są za niezbędne do rozwoju stabilnej demokracji , muszą być jak najszybciej usunięte , aby obie strony mogły jeszcze raz podjąć drogę ku rozszerzeniu UE na wschód .
Głosowałem za odrzuceniem tego sprawozdania , ponieważ - jak to powiedziałem wcześniej na posiedzeniu plenarnym - uważam , że w świetle poważnych zarzutów postawionych w dniu 20 marca w " Sunday Times ” wobec sprawozdawcy , pana posła Zorana Thalera , który pierwotnie przedłożył tekst , a który następnie przedstawiono do głosowania w Komisji Spraw Zagranicznych w dniu 16 marca , czyli przed ujawnieniem rewelacji na temat posła Thalera , a także wobec faktu , że poinformowano o wyznaczeniu nowego sprawozdawcy , przedmiotowy projekt rezolucji nie korzysta z domniemania wiarygodności , choć pan Thaler może mieć prawo do domniemania niewinności .
Moim zdaniem , głosowanie nad tym wnioskiem przed ujawnieniem wyników dochodzenia po otwarciu procedury pojednawczej byłoby niewłaściwe z punktu widzenia prawomyślności i wiarygodności Parlamentu .
Opowiadam się za niniejszą rezolucją , ponieważ należy szybko zażegnać sytuację kryzysową w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej , bowiem doprowadziła ona do śmierci wielu osób .
Wspólnota międzynarodowa uznaje demokratyczne zwycięstwo Alassane ' a Ouattary i musi teraz podwoić swoje wysiłki , pomagając mu w przejęciu władzy w pokojowy sposób .
Jest to poważna sytuacja , która nie tylko stanowi zagrożenie dla wyniku legalnych wyborów dokonanych przez ludność , ale pociąga za sobą również następstwa w postaci naruszeń praw człowieka . UE musi działać w sposób demokratyczny , korzystając z wszelkich mechanizmów , jakimi dysponuje , aby pomóc w znormalizowaniu sytuacji , a co najważniejsze , zapobiec kolejnym ofiarom śmiertelnym .
Głosowałem za tą rezolucją , ponieważ w ciągu ostatnich czterech miesięcy Wybrzeże Kości Słoniowej pogrążyło się w głębokim kryzysie politycznym wynikającym z odmowy urzędującego prezydenta , Laurenta Gbagbo , oddania władzy prawowitemu prezydentowi Alassane ' owi Ouattarze , mimo że ten ostatni wygrał wybory prezydenckie w 2011 roku i został uznany za zwycięzcę przez wspólnotę międzynarodową , po tym jak ONZ potwierdził ważność wyników .
Według źródeł ONZ od grudnia 2010 roku w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej zginęły setki osób , przy czym rzeczywista liczba ofiar jest najprawdopodobniej o wiele wyższa , bo o przemocy , do której dochodzi wewnątrz kraju , nie zawsze informuje się w prasie .
Ataki są celowo kierowane przeciwko siłom pokojowym i instytucjom ONZ .
Zgadzam się , że istnieje potrzeba podjęcia szybkich międzynarodowych działań politycznych celem uporania się z sytuacją humanitarną w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej i zapobieżenia nowemu kryzysowi migracyjnemu w regionie .
Komisja i państwa członkowskie muszą koordynować swoje wysiłki wraz z innymi darczyńcami z zagranicy , aby odpowiedzieć na palące potrzeby ludności Wybrzeża Kości Słoniowej i w krajach ościennych .
Popieram sankcje obejmujące zakaz udzielania wiz i zamrożenie aktywów , nałożone przez Radę Bezpieczeństwa ONZ , Unię Afrykańską oraz Radę Unii Europejskiej na wszystkie osoby i podmioty , które sprzeciwiają się objęciu władzy przez pełnoprawnego prezydenta , jak również fakt , że sankcje te zostaną utrzymane do czasu objęcia władzy przez pełnoprawnego prezydenta .
Zdecydowanie potępiam brutalne próby uzurpowania sobie przez byłego prezydenta Gbagbo i jego zwolenników władzy w imieniu ludności Wybrzeża Kości Słoniowej ; chciałabym przyłączyć się do apelu do Laurenta Gbagbo o natychmiastowe oddanie władzy .
Niestety ludność Wybrzeża Kości Słoniowej musiała zapłacić wysoką cenę , aby zapewnić poszanowanie ich demokratycznej woli , wyrażonej podczas wyborów prezydenckich w listopadzie 2010 roku .
Chciałabym wyrazić pełne poparcie dla prezydenta Alassane Ouattary , jego rządu i ludności Wybrzeża Kości Słoniowej podejmujących się zadania pojednania , odnowy i zrównoważonego rozwoju .
Chciałabym wezwać do rozpoczęcia negocjacji celem przywrócenia porządku , pokoju , stabilności i bezpieczeństwa krajowi stojącemu przed trudnym zadaniem pojednania narodowego .
Głosowałam za rezolucją w sprawie sytuacji w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej potępiającą brutalne próby uzurpowania sobie władzy przez byłego prezydenta Gbagbo i podkreślającą konieczność jego natychmiastowego ustąpienia i przekazania władzy demokratycznie wybranemu prezydentowi Alassane ' owi Ouattarze , aby przywrócić pokój i demokrację w tym kraju .
Pomimo ambitnej wizji Félixa Houphouëta-Boigny ' ego , obecnie Wybrzeże Kości Słoniowej jest krajem rozdartym przez konflikt pomiędzy Laurentem Gbagbo i Alassane Ouattarą , który może trwać bez końca .
Ludność Wybrzeża Kości Słoniowej przygląda się natarciom wojsk obu frakcji z zaniepokojeniem i strachem , obawiając się załamania bezpieczeństwa i dalszej destabilizacji kraju .
Wybrzeże Kości Słoniowej jest kolejnym przykładem zagrożenia , jakie stwarzają rządy dyktatorów , które trwają przez pewien okres i które pozostawiają po sobie próżnię instytucjonalną i brak praktyki demokratycznej i wolności .
Zważywszy na zasady , które UE wyznaje od początku swego istnienia , Unia ma historyczny obowiązek przeciwstawiania się wszelkim naruszeniom praw człowieka oraz zaszczepiania poszanowania prawa do samostanowienia osób , zarówno poprzez potępianie jak i poprzez programy rozwojowe .
Ostatnio usłyszeliśmy o nasilającej się przemocy i o potwierdzonych masakrach w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej , gdzie proces demokratyzacji nie jest akceptowany przez wszystkich obywateli tego kraju .
Parlament przyjął kilkanaście rezolucji w sprawie sytuacji politycznej w tym kraju , zwłaszcza 16 grudnia 2010 r .
Inne instytucje unijne i międzynarodowe , takie jak Rada Bezpieczeństwa ONZ i Konferencja Głów Państw i Szefów Rządów Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej ( ECOWAS ) , potępiły naruszenia praw człowieka w tym kraju , do których doszło po nieuznaniu przez pokonanego prezydenta Gbagbo zatwierdzonych przez ONZ wyników wyborów , co doprowadziło do fali przemocy w tym kraju , w wyniku której zginęły setki osób , a około miliona stało się uchodźcami .
Dlatego popieram przedstawione tu działania i głosuję za tą propozycją , bowiem wierzę , że Parlament powinien propagować politykę zagraniczną opartą na wartościach , a nie tylko na interesach gospodarczych .
Nie głosowaliśmy za tą rezolucją i nadal niepokoi nas wojna w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej , paraliż gospodarczy tego kraju i wysoki poziom przemocy doświadczanej przez ludność , który przerodził się w kryzys humanitarny .
Wiemy , że przyczyny tej poważnej sytuacji , do której tam doszło , istnieją od dawna . Wśród nich należy wymienić zwłaszcza biedę i nierówność społeczną , które stanowią dziedzictwo pozostałe po byłych kolonizatorach lub planach naprawy strukturalnej narzucanych latami przez MFW .
Te ostatnie cztery miesiące nieszczęścia , które nastąpiły po wyborach , pokazały jak godny ubolewania jest fakt , że wspólnota międzynarodowa łącznie z Unią Europejską nie dokonała wystarczającego użytku z kanałów dyplomatycznych w celu wypracowania pokojowego i politycznego rozwiązania kryzysu .
Rola Francji w tej sprawie jest szczególnie niefortunna , bowiem wolała ona interwencję wojskową od korzystania z kanałów dyplomatycznych .
Dlatego wzywamy wszystkie strony do zakończenia wojny oraz skończenia z przemocą i naciskamy , aby UE przyczyniła się do realizacji tego celu .
Przedmiotowa rezolucja jest typowym przykładem rezolucji w złej wierze .
Dokonano w niej niezwykłego wyczynu niewspominania ani słowem o zbrodniach obozu Ouattary , którego zakres okrucieństw jest właśnie weryfikowany przez ONZ na miejscu .
A mimo to tylko Alassane Ouattara , muzułmanin niepochodzący z Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej , wyszkolony w MFW w Waszyngtonie , może otrzymać Państwa poparcie .
W rezolucji wychwala się pod niebiosa działania w ramach Operacji ONZ w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej , chociaż ta sama ONZ musiała zwrócić się o pomoc do Francji , aby ta zabezpieczała jej misję , a w szczególności zapewniła ochronę obcokrajowców .
Cóż to za piękny pokaz skuteczności i przydatności !
Co do uwagi , jaką poświęcają Państwo zadbaniu o utrzymanie demokratycznych wyników wyborów , dobrze byłoby , gdyby zwracali Państwo tak samo wiele uwagi odrzucaniu przez europejskie kraje traktatów , które Państwo im przedstawiają .
W rzeczywistości popierają Państwo tylko te wyniki , które Państwu pasują .
Nie można popierać takiego krótkowzrocznego , czarno-białego podejścia , ani rezolucji , która zawiera jeszcze więcej nieścisłości niż artykuły w europejskich gazetach , na których wydaje się ona opierać .
Głosowałem za tym dokumentem . W ciągu ostatnich czterech miesięcy Wybrzeże Kości Słoniowej pogrążyło się w głębokim kryzysie politycznym wynikającym z odmowy urzędującego prezydenta , Laurenta Gbagbo , oddania władzy prawowitemu prezydentowi Alassane ' owi Ouattarze , mimo że ten ostatni wygrał wybory prezydenckie w 2011 roku i został uznany za zwycięzcę przez wspólnotę międzynarodową , po tym jak ONZ potwierdził ważność wyników .
Wszelkie zabiegi dyplomatyczne mające doprowadzić do wypracowania pokojowego rozwiązania powyborczego impasu politycznego , w tym działania podejmowane przez Unię Afrykańską , Wspólnotę Gospodarczą Państw Afryki Zachodniej i prezydenta Republiki Południowej Afryki , zakończyły się fiaskiem .
Od połowy lutego walki zaostrzyły się zarówno w stolicy , jak i na zachodzie kraju i pojawiają się niepokojące informacje o coraz częstszym wykorzystywaniu ciężkiej artylerii przeciwko ludności cywilnej .
Okrutne czyny , których dopuszczono się w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej obejmują przypadki stosowania przemocy seksualnej , porwania , pozasądowe egzekucje oraz masowe nadużywanie siły wobec ludności cywilnej , co stanowi zbrodnie przeciwko ludzkości .
Dlatego Parlament wzywa prezydenta Ouattarę do ułatwienia procesu pokojowego i pojednania narodowego .
Poważny kryzys polityczny i instytucjonalny , który wstrząsa Wybrzeżem Kości Słoniowej od kilku miesięcy spowodował powstanie fali przemocy , która wydaje się nie mieć końca .
Zdecydowanie potępiam podejmowane przez byłego prezydenta Gbagbo próby brutalnego odwrócenia wyniku wyborów , w których został pokonany przez Alassane ' a Ouattarę .
Od kilku miesięcy Wybrzeże Kości Słoniowej jest sceną , na której dochodzi do walk między miejskimi bojówkami zwolenników ustępującego prezydenta a obywatelami .
Uważam , że Europa , zwłaszcza w takich sytuacjach jak ta , w których poważnie zagrożone są podstawowe prawa człowieka oraz sama idea demokracji , musi zabrać głos i głośno potępić takie czyny , okazując swoją zdecydowaną dezaprobatę i oburzenie .
na piśmie - Z zadowoleniem przyjmuję tę rezolucję , wzywającą wszystkie siły polityczne w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej do poszanowania woli narodu wyrażonej w wynikach wolnych wyborów prezydenckich z dnia 28 listopada 2010 r . , które zostały ogłoszone przez CEI i potwierdzone przez Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ONZ i w których uznano Alassane ' a Dramane ' a Ouattarę za nowo wybranego prezydenta Wybrzeża Kości Słoniowej .
Rezolucja wzywa wszystkie partie Wybrzeża Kości Słoniowej w szczególności do rezygnacji ze stosowania wszelkich form nielegalnego przymusu i łamania praw człowieka ludności cywilnej , zapobiegania im i ochrony przed nimi .
W rezolucji potępiono również w możliwie najdobitniejszy sposób próby uzurpowania sobie władzy przez byłego prezydenta Gbagbo i jego zwolenników w imieniu ludności Wybrzeża Kości Słoniowej poprzez podburzanie do przemocy i podważanie uczciwości procesu wyborczego .
Podkreślono w tym względzie , że wyniki wyborów demokratycznych muszą być w pełni poszanowane przez wszystkich uczestników , łącznie z kandydatami , którzy je przegrali , i zaznaczono , że nieposzanowanie tych wyników stanowiłoby dalsze zagrożenie zarówno dla pokoju , jak i stabilności Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej .
Poszanowanie demokracji stanowi niezbywalną zasadę UE .
Dlatego musimy zdecydowanie potępić wydarzenia w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej .
Stosowanie przemocy w tym kraju wobec ludności cywilnej przez Laurenta Gbagbo po przegraniu wyborów jest nie do przyjęcia i musi on ustąpić i natychmiast oddać władzę .
Ci , którzy są odpowiedzialni nie mogą zostać bezkarni , a my musimy zrobić wszystko , co w naszej mocy , aby ich zidentyfikować i w miarę konieczności oskarżyć na szczeblu międzynarodowym o zbrodnie przeciwko ludności cywilnej , przy wydatnej pomocy UE w ramach dochodzenia .
Po ogłoszeniu wyników wyborów w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej Prezydent Gbagbo - który został demokratycznie usunięty z urzędu - nie był skłonny ustąpić .
Zawiodły zarówno próby negocjacji , jak i krytyka międzynarodowa , czego wynikiem był kryzys , któremu towarzyszył pełen przemocy konflikt .
Ważne jest , aby utrzymać naciski międzynarodowe , na przykład poprzez jak najbardziej zdecydowane potępianie przypadków łamania praw człowieka i zbrodni przeciwko prawu humanitarnemu oraz poprzez nałożenie sankcji .
Wysiłki na rzecz odnalezienia uprowadzonych cywili , w tym obywateli UE , są równie ważne .
Jednakże w niniejszej rezolucji uwzględniono tylko okropności popełnione przez oddziały prezydenta Gbagbo , który przegrał wybory , a nie oskarżenia wobec oddziałów nowo wybranego prezydenta Ouattary .
Jeśli chodzi o akty przemocy , nie powinno mieć znaczenia , kto je popełnił .
Poważne naruszenia praw człowieka i akty przemocy popełnione przez prezydenta Gbagbo , który przegrał wybory , muszą zostać potępione przez UE w możliwie najdobitniejszy sposób .
Jeżeli prawo humanitarne będzie nadal łamane , należy nałożyć określone sankcje .
Jednak ważne jest również to , aby ukarać sprawców brutalnych zbrodni po obu stronach ; innymi słowy , również tych , o które został oskarżony nowy prezydent Ouattara .
Dla ofiar brutalnych ataków to , na czyj rozkaz użyto przemocy ma niewielkie znaczenie .
W tym względzie uważam , że rezolucja jest zbyt jednostronna .
Zważywszy na kryzys polityczny w tym kraju i jego poważne konsekwencje społeczne z zadowoleniem przyjmuję zobowiązanie podjęte przez UE i wyrażone przez komisarz Georgievę , aby udzielić pomocy w rozwiązywaniu kryzysu humanitarnego .
na piśmie - Glosowałem za .
Dołączam swój głos do tych , którzy : 1 .
Ubolewają , że nie doszło do pokojowego rozwiązania powyborczego impasu politycznego i wszystkie wysiłki dyplomatyczne w tym celu poniosły fiasko ; 2 .
Potępiają tragiczne przypadki utraty życia i własności w trakcie przemocy powyborczej i wzywają prezydentów Gbagbo i Ouattarę do podjęcia odpowiedzialności do zapewnienia poszanowania praw człowieka i rządów prawa ; oraz 3 .
Wzywają prezydenta Ouattarę i prezydenta Gbagbo do przyjęcia odpowiedzialności , aby zapobiec wszelkiej przemocy i represjom powojennym w kraju oraz pokazać swoje zaangażowanie w pokojową zmianę demokratyczną .
W ciągu ostatnich czterech miesięcy Wybrzeże Kości Słoniowej pogrążyło się w głębokim kryzysie politycznym .
Odmowa ustępującego prezydenta , Laurenta Gbagbo , oddania władzy Alassane ' owi Ouattarze , zwycięzcy wyborów prezydenckich w 2010 roku , wywołała spiralę przemocy w całym kraju , która nie słabnie .
Od połowy lutego walki zaostrzyły się zarówno w stolicy , jak i na zachodzie kraju i pojawiają się niepokojące informacje o coraz częstszym wykorzystywaniu ciężkiej artylerii przeciwko ludności cywilnej .
Dotychczasowe wysiłki dyplomatyczne podejmowane przez wspólnotę międzynarodową zakończyły się fiaskiem , mimo że ONZ potwierdziła wynik wyborów .
Nadszedł czas , aby potępić brutalne próby uzurpowania sobie władzy przez byłego prezydenta Gbagbo i jego zwolenników w imieniu ludności Wybrzeża Kości Słoniowej .
Laurent Gbagbo musi natychmiast ustąpić i przekazać władzę Alassana ' emu Ouattarze , prawowicie wybranemu prezydentowi .
W ciągu ostatnich czterech miesięcy Wybrzeże Kości Słoniowej pogrążyło się w głębokim kryzysie politycznym wynikającym z odmowy urzędującego prezydenta , Laurenta Gbagbo , oddania władzy prawowitemu prezydentowi Alassane ' owi Ouattarze .
Taka sytuacja ma szczególnie tragiczne konsekwencje humanitarne .
Wynikiem przemocy powyborczej jest ponad milion przesiedleńców i uchodźców .
Co więcej , napływ uchodźców może ponownie doprowadzić do oczywistych napięć w tym regionie .
Dlatego najprawdopodobniej ten kryzys będzie trwał nadal .
Z zadowoleniem przyjmuję decyzję Komisji o pięciokrotnym zwiększeniu pomocy humanitarnej , dzięki czemu pomoc europejska wyniesie 30 milionów euro , ale niezmiernie ważne jest , aby Unia Europejska zrobiła wszystko , co w jej mocy , by pomóc najbardziej bezbronnym grupom ludności oraz monitorowała ich zmieniające się potrzeby .
Bardzo mi zależało , aby poprzeć tę rezolucję , która jasno potępia okropne czyny popełnione wobec ludności cywilnej przez bojówki lojalne wobec ustępującego prezydenta Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej , Laurenta Gbagbo .
Zakończenie konfliktu środkami dyplomatycznymi byłoby lepsze , ale poziom przemocy , jaki osiągnięto w Abidżanie oraz nieustępliwe , autodestrukcyjne stanowisko prezydenta odsuniętego od władzy wymagało interwencji ONZ celem ochrony ludności cywilnej i pomocy prawowitemu prezydentowi Alassane ' mu Ouattarze w objęciu władzy .
Dlatego w przedmiotowej rezolucji poparto interwencję sił francuskich pod kontrolą ONZ , która stanowi wsparcie w zakresie egzekwowania prawa i wyniku wyborów oraz ochrony życia ludności cywilnej i europejskich obywateli .
Skoro rządy prawa zostaną przywrócone , prawowite władze Wybrzeża Kości Słoniowej , przy wsparciu społeczności międzynarodowej , będą musiały doprowadzić do postawienia przed sądem kandydata , który przegrał ostatnie wybory prezydenckie na Wybrzeżu Kości Słoniowej , Laurenta Gbagbo , wraz ze wszystkimi urzędnikami podejrzanymi o naruszenia praw człowieka .
Na koniec , uważam , że UE musi nadal dotrzymywać swojego zobowiązania do udzielenia długoterminowego wsparcia Wybrzeżu Kości Słoniowej na rzecz pojednania narodowego oraz odbudowy i stabilizacji kraju .
Głosuję za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ przyjęto w nim ważne założenia , takie jak liberalizacja wiz , umowy o wolnym handlu , kontakty ze społeczeństwem obywatelskim , nieużywanie siły , jeżeli chodzi o zaangażowanie UE w rozwiązywanie konfliktów , a także samostanowienie i integralność terytorialna .
Od czasu swej inauguracji w 2004 roku europejska polityka sąsiedztwa ( EPS ) doprowadziła do wzmocnienia relacji z krajami partnerskimi .
Partnerstwo Wschodnie stanowi solidne ramy polityczne pogłębiania stosunków z krajami partnerskimi , w oparciu o zasady współodpowiedzialności kraju za własny rozwój .
Priorytety Partnerstwa Wschodniego obejmują szerzenie demokracji , dobre rządy i stabilność , integrację gospodarczą i konwergencję z unijną polityką , szczególnie z punktu widzenia ochrony środowiska , zmiany klimatu i bezpieczeństwa energetycznego .
Realizacja EPS napotyka na pewne przeszkody ; dlatego przegląd EPS musi wyraźnie obejmować określone priorytety działań , wyraźne kryteria i rozróżnienie krajów pod względem wyników .
EPS musi nadal opierać się na zasadach demokracji , praworządności , poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności , i musi obejmować wspieranie reform politycznych , społecznych oraz gospodarczych naszych najbliższych partnerów .
Głosowałam za tą inicjatywą Komisji i Rady na rzecz przeprowadzenia przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa - wymiar wschodni .
Polityka ta przyniosła rezultaty dzięki swojej elastyczności , a teraz musi zostać przystosowana do nowych realiów w Europie .
Właśnie dlatego musi ona zostać lepiej dopasowana do specyfiki każdego kraju objętego programem .
Myślę , że najważniejszym kryterium powinno być zaangażowanie krajów partnerskich , a nie położenie geograficzne .
Jednak w centrum reform przeprowadzanych przez każde państwo znajdują się ludzie .
Kraje ze wschodu i z południa muszą korzystać z takich samych możliwości , a to wymaga ustanowienia nowej równowagi w ramach polityki sąsiedztwa .
Kraje dawnego Związku Radzieckiego również potrzebują współpracy z UE , co poparł między innymi Joe Biden w trakcie niedawnej wizyty w Kiszyniowie .
Chcę zauważyć , że Republika Mołdowy jest wiodącym reformatorem spośród krajów Partnerstwa Wschodniego .
Głosowałam za przyjęciem tej rezolucji , ponieważ przegląd wymiaru wschodniego europejskiej polityki sąsiedztwa obejmuje tak ważne cele jak procesy demokratyzacji , dobre rządy i stabilność , integracja gospodarcza , ochrona środowiska , zmiana klimatu i bezpieczeństwo energetyczne .
Parlament Europejski jest zdania , że walka z korupcją , w szczególności w sądownictwie i policji , powinna być jednym z najwyższych priorytetów UE w budowaniu jej stosunków ze wschodnimi partnerami .
Ponadto konieczne jest zintensyfikowanie wysiłków w walce z międzynarodowymi siatkami zorganizowanych grup przestępczych oraz zacieśnienie współpracy politycznej i sądowniczej z właściwymi agencjami UE .
Bardzo ważne jest , by organizacje społeczeństwa obywatelskiego aktywnie prowadziły swoje prace , szczególnie w obszarze praw człowieka , wspierania procesów demokratycznych i zapewnienia wolności mediów .
Pragnę podkreślić znaczenie wolności słowa oraz wolnych i niezależnych mediów , w tym Internetu , dla rozwoju demokracji .
Pragnę również podkreślić znaczenie związków zawodowych i dialogu społecznego dla demokratycznego rozwoju naszych wschodnich partnerów .
Sprawozdanie Komisji w sprawie europejskiej polityki sąsiedztwa ukazuje nie tylko rzeczywiste korzyści polityki dobrosąsiedztwa , ale również jej wyzwania .
Należy zmienić europejską politykę sąsiedztwa i przyjąć inne podejście do naszego sposobu reagowania na dokonywane przez kraje sąsiedzkie postępy w zakresie reform społeczno-gospodarczych , poprzez zapewnienie im wsparcia finansowo-politycznego i dostosowanie go do specyficznych potrzeb poszczególnych krajów .
Partnerstwo Wschodnie oferuje ramy polityczne umocnienia relacji między UE i jej wschodnimi sąsiadami i kontynuacji reform społeczno-gospodarczych w krajach partnerskich .
Postępy dokonywane przez poszczególne kraje należy oceniać za pomocą analizy porównawczej w oparciu o z góry ustalone kryteria , ale z uwzględnieniem specyfiki każdego kraju .
" Perspektywa europejska , z uwzględnieniem art. 49 Traktatu o Unii Europejskiej ” mogłaby stanowić siłę napędową reform w tych krajach .
Parlament musi odegrać ważną rolę , zarówno w zakresie określania kryteriów oceny , jak i wzmacniania wolności i demokracji w sąsiedzkich krajach partnerskich .
Najpierw pragnę pogratulować mojemu koledze posłowi , Panu Siwcowi , wspaniałej pracy , jaką wykonał , a także współpracy , czy też raczej syntezy pomysłów , której udało nam się dokonać , jeżeli chodzi o ogólną koncepcję zmiany europejskiej polityki sąsiedztwa ( EPS ) .
Oprócz tego , co już powiedziałem o rezolucji w sprawie wymiaru południowego , której byłem sprawozdawcą , pragnę podkreślić potrzebę wspierania w ramach obydwu wymiarów europejskiej polityki sąsiedztwa podejścia oddolnego i podkreślania , że tylko większe zaangażowanie społeczności lokalnych i społeczeństwa obywatelskiego zapewni maksymalną skuteczność realizacji europejskiej polityki sąsiedztwa przez UE .
Mam również nadzieję , że UE nie będzie preferowała krótkoterminowej stabilności kosztem najwyższego dobra obywateli i zapewniania im ciągłej ochrony , ani też kosztem ich wolności indywidualnej i zbiorczej , ze szczególnym uwzględnieniem praw kobiet , o czym mówiłem w swoim wystąpieniu .
Chociaż jestem niezwykle zadowolony z rezultatów uzyskanych w tych dwóch sprawozdaniach , żałuję , że Parlament i Komisja nie wykorzystały tej szansy w maksymalnym stopniu , by dokonać rozróżnienia krajów europejskiej polityki sąsiedztwa ze wschodu oraz krajów , które staną się ewentualnie naszymi unijnymi partnerami EPS z południa .
Celem rezolucji w sprawie wymiaru wschodniego europejskiej polityki sąsiedztwa ( EPS ) jest zalecenie , by w ramach następnego strategicznego przeglądu EPS zróżnicowano państwa w zależności od ich ambicji i zobowiązań , za którymi idą realne postępy i konkretne działania .
Trzeba uwzględnić specyfikę poszczególnych partnerów , w tym ich cele i potencjał .
Podstawowe europejskie wartości , w tym demokracja , praworządność i poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności , niezależność sądownictwa oraz walka z korupcją są podstawą europejskiej polityki sąsiedztwa , i powinny być to podstawowe kryteria oceny znaczenia partnerów ze wschodu .
W budowaniu relacji z tymi krajami priorytetem powinny być wolność prasy i walka z korupcją , i winno to znaleźć odzwierciedlenie w całokształcie rozwoju instytucjonalnego .
Unijne cele są bardzo szerokie , a Unii zależy na ich realizacji wśród krajów sąsiedzkich w celu stworzenia dużego obszaru swobodnego przepływu osób i towarów .
W związku z tym unijna europejska polityka sąsiedztwa ( EPS ) odgrywa zasadniczą rolę w unijnej strategii rozwoju i wzrostu .
Dlatego przyjęto kilka instrumentów i rezolucji , szczególnie Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa , i podjęto kluczowe decyzje w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa .
Dlatego cieszę się z przyjęcia tego sprawozdania i z proponowanych środków , szczególnie ze wzmocnienia finansowania i współpracy w ramach różnych sektorów , a także ze zorganizowania drugiego szczytu Partnerstwa Wschodniego w drugiej połowie 2011 roku .
Pragnę zwrócić uwagę na potrzebę zintensyfikowania przez UE dialogu z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w tych krajach , pobudzania wolnego handlu i promowania stabilności , zachęcania do wymiany doświadczeń i mobilności między państwami członkowskimi a tymi krajami , jak i wspierania wielostronnego dialogu .
Głosowałem za przyjęciem tej rezolucji , ponieważ przegląd wymiaru wschodniego europejskiej polityki sąsiedztwa obejmuje takie podstawowe cele jak demokracja , praworządność , poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności , gospodarka rynkowa , zrównoważony rozwój i dobre rządy .
W rezolucji podkreślono , że europejska polityka sąsiedztwa nadal stanowi ramy o znaczeniu strategicznym dla pogłębienia i wzmocnienia relacji z naszymi najbliższymi partnerami w celu wspierania ich reform politycznych , społecznych i gospodarczych , a także podkreślono znaczenie utrzymania zasady współodpowiedzialności w projektowaniu i realizacji programów i działań .
Partnerstwo Wschodnie uruchomiono jako polityczne ramy rozwoju wymiaru wschodniego europejskiej polityki sąsiedztwa , które mają na celu pogłębienie i zacieśnienie relacji między UE a jej wschodnimi sąsiadami , poprzez wzmocnienie związków politycznych , integracji gospodarczej i zbliżenia legislacyjnego , przy jednoczesnym wspieraniu reform politycznych i społeczno-gospodarczych w krajach partnerskich .
Pragnę podkreślić , że reformom gospodarczym muszą towarzyszyć reformy polityczne i że dobre rządy można zapewnić jedynie za pomocą otwartego i przejrzystego procesu decyzyjnego opartego na instytucjach demokratycznych .
Szczególnie ważne jest zacieśnienie współpracy regionalnej w obszarze Morza Czarnego i wzmocnienie unijnej polityki wobec regionu Morza Czarnego , w szczególności poprzez uruchomienie kompleksowej unijnej strategii dla Morza Czarnego i zapewnienie koniecznych zasobów finansowych i ludzkich na jej realizację .
na piśmie - Zawsze wspierałem politykę sąsiedztwa wschodniego Unii Europejskiej , czego dowodzi moja dotychczasowa działalność .
Popieram przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa , głównie dlatego , że należy zapewnić , by w znacznym stopniu przyczyniła się ona do uwzględnienia praw człowieka i zasad politycznych w analizie sytuacji politycznej w krajach trzecich .
W przeglądzie podkreślono pozytywny rozwój wydarzeń z punktu widzenia praw człowieka i demokratyzacji w niektórych państwach partnerskich oraz niektóre negatywne tendencje w innych , szczególnie na Białorusi .
Moim zdaniem istotne jest również to , że zwrócono szczególną uwagę na mobilność studentów , pracowników naukowych i przedsiębiorców poprzez zapewnienie wystarczających zasobów i wzmocnienie istniejących programów stypendialnych .
Ze wszystkich tych względów popieram przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa .
Przegląd polityki sąsiedztwa musi nadal mieć na celu rozwiązanie konkretnych problemów , z którymi muszą zmagać się regiony leżące na granicach Unii Europejskiej .
Myślę , że potrzeba nam znacznego potencjału administracyjnego , by zająć się tak złożonymi problemami .
Oprócz wyzwań demokratycznych , zmiany klimatu , konkurencyjności gospodarczej i jakości życia , regiony graniczące z państwami nienależącymi do UE muszą poradzić sobie z szeregiem następstw problemów , które nie znajdują właściwego rozwiązania .
Dotyczy to na przykład sposobu radzenia sobie z klęskami żywiołowymi .
Interwencje w sytuacjach nadzwyczajnych są niezwykle trudne , jeżeli sąsiednie kraje nie mają zdolności do reagowania , a żaden region nie jest w stanie reagować na całą tę sytuację w pojedynkę .
Dlatego zaproponowałem , by regiony sąsiadujące z UE , które graniczą przynajmniej z dwoma unijnymi krajami nienależącymi , były uznawane za regiony " platformowe ” i uzyskiwały odpowiednie wsparcie .
Polityka sąsiedztwa powinna uwzględniać zdolność regionów leżących w obrębie UE , a przy tym na jej zewnętrznych granicach , do poradzenia sobie z o wiele bardziej złożonymi problemami .
Należy zapewnić na ten cel odpowiednie wsparcie finansowe .
na piśmie - Głosowałem za tą rezolucją i zachęcam kraje regionu , by ściślej ze sobą współpracowały , uczestnicząc w zintensyfikowanym i przedłużonym dialogu , na wszystkich właściwych szczeblach , w takich dziedzinach jak wolność , bezpieczeństwo i sprawiedliwość , a w szczególności zarządzanie granicami , migracja i azyl , walka z przestępczością zorganizowaną , handel ludźmi , nielegalna imigracja , terroryzm , pranie brudnych pieniędzy i handel narkotykami , a także współpraca policyjna i sądowa .
W rezolucji przypomniano , że dobrosąsiedzkie relacje są jednym z najważniejszych warunków wstępnych postępu krajów EPS ku członkostwu w UE .
Nowa europejska polityka sąsiedztwa , którą nam obiecano , to ta sama polityka , tylko w nowym wydaniu - przyozdobiona kilkoma dodatkowymi sloganami o demokracji .
Jeżeli chodzi o wymiar wschodni , jest w nim wszystko : strefy wolnego handlu , wsparcie dla projektów Nabucco i AGRI , a także outsourcing " zarządzania przepływaniu migracyjnymi ” .
Nic się nie zmieniło .
Unia Europejska nie jest ani krajem , ani demokracją , a mimo to zachowuje się już jak imperialistyczna potęga .
Pierwotnie trzy kraje Kaukazu Południowego zostały wyłączone z europejskiej polityki sąsiedztwa i znalazły się jedynie w sferze oddziaływania polityki sąsiedztwa .
Plany działań na rzecz pogłębienia stosunków dwustronnych stanowią ważny instrument europejskiej polityki sąsiedztwa i są dostosowywane do każdego kraju z osobna , ponieważ w praktyce każdy kraj podąża własną ścieżką .
W szczególności region Kaukazu Południowego jest targany wieloma konfliktami , których ostateczne zażegnanie jest - nawet zdaniem ekspertów - w niektórych przypadkach niezwykle trudne .
W tym kontekście ważne jest ciągłe powtarzanie , że unijna polityka sąsiedztwa nie prowadzi automatycznie do członkostwa ( tak jak w przypadku procesu rozszerzenia ) .
Jest ona raczej powiązana z aspektami polityki bezpieczeństwa i ma na celu poprawę stabilności .
Nie dano temu wystarczającego wyrazu w rezolucji , dlatego zagłosowałem za jej odrzuceniem .
Europejska polityka sąsiedztwa jest instrumentem zapewniania stabilności i promowania struktur pokojowych i demokratycznych , a także pogłębiania stosunków dwustronnych z krajami otaczającymi UE .
W szczególności w krajach Kaukazu Południowego pozostało wiele do zrobienia , zwłaszcza w związku z tym , że region jest ciągle areną konfliktu .
Europejska polityka sąsiedztwa nie jest - i nie powinna być - wstępnym etapem polityki rozszerzenia .
Myślę , że nie mówi się o tym wystarczająco jasno , w związku z czym nie mogę poprzeć tego projektu rezolucji .
Europejska polityka sąsiedztwa ( ENP ) okazała się skutecznym instrumentem polityki zagranicznej , promującym wzmocnienie relacji z krajami trzecimi , przynoszącym określone namacalne korzyści .
Ostatecznym celem skutecznej polityki sąsiedztwa jest zapewnienie pokoju .
Partnerstwo Wschodnie stanowi ramy polityczne , które są istotne dla pogłębienia relacji z i między krajami partnerskimi , w oparciu o zasadę współdzielenia obowiązków i odpowiedzialności .
Głosowałam za przyjęciem tej rezolucji , ponieważ uważam również , że wzmocnienie stosunków między wszystkimi krajami , co się tu zaleca , wymaga większego wspólnego zaangażowania i dalszych postępów w kierunku dobrych rządów i standardów demokratycznych .
Głosowałem za przyjęciem tej rezolucji , w której potwierdzono potrzebę zmiany europejskiej polityki sąsiedztwa ( EPS ) w oparciu o fundamentalne wartości i zasady UE oraz większe zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego oraz społeczności lokalnych , i w której podkreślono znaczenie wzmocnienia relacji UE z jej sąsiadami ze wschodu , z myślą o wspieraniu reform politycznych , społecznych i gospodarczych w tych krajach , a także o pogłębieniu zaangażowania w propagowanie takich wspólnych wartości i zasad jak demokracja , praworządność , poszanowanie praw człowieka i dobrych rządów , w kontekście integracji europejskiej .
Przyłączam się do tych , którzy z zadowoleniem przyjmują rozwój stosunków UE z krajami sąsiadującymi w ramach EPS oraz potwierdzają wartości , zasady i zaangażowanie leżące u podstaw EPS , obejmujące demokrację , praworządność , poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności , gospodarkę rynkową , zrównoważony rozwój i dobre rządy ; uważają , że EPS wciąż zapewnia ramy , które mają strategiczne znaczenie dla pogłębiania i zacieśniania stosunków z naszymi najbliższymi partnerami , co służy wspieraniu ich reform politycznych , społecznych i gospodarczych ; oraz podkreślają znaczenie zachowania zasady wspólnej odpowiedzialności za opracowywanie i wdrażanie programów i działań .
Artykuł 8 Traktatu o Unii Europejskiej przewiduje , że Unia Europejska będzie rozwijać szczególne relacje z krajami sąsiedzkimi , dążąc do utworzenia obszaru dobrobytu i dobrosąsiedztwa .
Jak mogliśmy się przekonać , europejska polityka sąsiedztwa doprowadziła do znacznego zacieśnienia relacji z krajami partnerskimi i przyniosła wiele namacalnych korzyści z punktu widzenia dobra ogółu .
Nadal pozostały jednak wyzwania , dlatego teraz powinniśmy skupić się na wyznaczeniu priorytetów dla działań , przy zastosowaniu skuteczniejszych kryteriów , w szczególności w zakresie Partnerstwa Wschodniego .
Partnerstwo z naszymi wschodnimi sąsiadami stanowi niezwykle ważne ramy polityczne dla pomyślności Europy , a platforma jego działań skupia się na czterech tematach : demokracja , dobre rządy , integracja gospodarcza i konwergencja z europejskimi politykami .
Niestety obecne konflikty , które powstały w tych krajach , poważnie osłabiają rozwój gospodarczy , społeczny i polityczny i stanowią poważną przeszkodę dla współpracy i bezpieczeństwa regionalnego , o czym świadczą niedawne powstania w Tunezji i Egipcie .
Chciałabym , by strategiczny przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa prowadzony był w oparciu o unijne wartości , które stanowią przeciwwagę dla opresyjnych reżimów , i by zapewnił wsparcie dla w pełni uprawnionych aspiracji demokratycznych narodów Wschodu .
Europejska Polityka Sąsiedztwa od jej utworzenia przynosi zauważalne korzyści dla wszystkich stron .
Tworzy ona ramy współpracy , które mają strategiczne znaczenie dla wspierania politycznych , społecznych i gospodarczych reform naszych najbliższych partnerów .
Partnerstwo Wschodnie koncentruje się na rozwoju demokracji , dobrych rządów i stabilności , integracji gospodarczej i na osiąganiu zbliżenia z polityką UE .
Od momentu utworzenia EPS w wielu krajach partnerskich można zauważyć postępy w dziedzinie przestrzegania praw człowieka , demokratyzacji życia publicznego i reform gospodarczych .
Jedynie Białoruś w ograniczonym stopniu uczestniczy we współpracy z UE i jej dalsze uczestnictwo w EPS powinno być uzależnione od gotowości do poszanowania podstawowych zasad demokracji i wolności .
Trzeba zwrócić uwagę na walkę z korupcją oraz na ordynację wyborczą i sposób przeprowadzania wyborów , tak aby były one zgodne w normami prawa międzynarodowego .
Należy wyrazić poparcie dla Zgromadzenia Parlamentarnego EURONEST , podkreślając jego rolę w umacnianiu demokracji i rozwoju współpracy z krajami Partnerstwa Wschodniego .
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa staje naprzeciw wyzwaniom , jakie ujawniły się w ostatnich miesiącach w naszym sąsiedztwie , zarówno w jego wschodnim , jak i południowym wymiarze .
Wydarzenia te ukazały nieadekwatność dotychczasowego unijnego zaangażowania w sąsiedztwo .
Proponowana przez PE zmiana paradygmatu z " najpierw stabilność ” na " demokratyzacja i prawa człowieka ponad wszystko ” w unijnej polityce jest konieczna .
Koniec z udawaniem , że polityczne status quo , tj. utrzymywanie autorytarnych reżimów , jest lepsze dla Europy i jej bezpieczeństwa .
Czas na solidarność z sąsiadami .
Pomimo różnic , większość krajów sąsiedztwa ma wspólne cechy : ograniczona wolność albo jej brak oraz brak sukcesu modernizacyjnego .
Przeznaczenie dodatkowych , ambitnych funduszy na zbudowanie stabilnego unijnego sąsiedztwa wydaje się nie do ominięcia .
Fundamenty EPS powinny więc być kontynuowane w postaci zasady warunkowości , współpracy zarówno bilateralnej , jak i multilateralnej oraz rozbudowane o dążenie do instytucjonalnej integracji , liberalizacji systemu wizowego , otwarcia europejskiego rynku i wsparcia społeczeństwa obywatelskiego .
Warto przypomnieć jeszcze pozycję Polski , adwokata kolejnych rozszerzeń Unii , która dwa lata temu wezwała państwa członkowskie w partnerstwie ze Szwecją do wzmocnienia wymiaru wschodniego EPS w postaci inicjatywy Partnerstwa Wschodniego .
W obliczu aktualnych wydarzeń rola Polski nabiera znaczenia symbolicznego .
Polska jako posiadająca historyczne doświadczenie transformacji systemu polityczno-ekonomicznego może być dobrym przewodnikiem-wzorem zarówno dla wschodnich , jak i południowych sąsiadów UE w bieżącej polityce .
Europejska polityka sąsiedztwa ( EPS ) okazała się być jednym z kluczowych instrumentów unijnej polityki zagranicznej , zapewniając zacieśnienie relacji między krajami partnerskimi i przynosząc korzyści obu stronom .
Zmiany , które nastąpiły w wyniku wejścia w życie Traktatu z Lizbony , mają na celu zapewnienie większej konsekwencji , skuteczności i legitymizacji unijnego wymiaru zewnętrznego .
Niezbędne jest jednak przeprowadzenie przeglądu i wskazanie na błędy z przeszłości .
Przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa i Partnerstwa Wschodniego powinien doprowadzić do ustalenia priorytetów konkretnych działań po stronie każdego z partnerów , a także do przyjęcia kryteriów i zróżnicowania krajów ze względu na wyniki i osiągnięcia .
Warunkiem wstępnym trwałej stabilności i wzrostu jest podejście oddolne , obejmujące wspieranie społeczeństwa obywatelskiego i procesów demokratyzacji .
Potrzebne jest skupienie uwagi na szkoleniach , edukacji , badaniach i mobilności , tak by rozwiązać problemy społeczno-gospodarcze regionu .
Wreszcie pragnę podkreślić wsparcie , jakiego UE udzieliła białoruskiemu społeczeństwu obywatelskiemu we wzmacnianiu reform demokratycznych i społecznych , tak by umożliwić jej uczestniczenie w EPS i innych politykach sektorowych .
Przychylam się do opinii , że należy uwzględnić ostatnie wydarzenia , błędy z przeszłości i konieczność wsparcia demokratycznych przemian , a także reformy gospodarcze i społeczne w regionie , walkę z korupcją i promowanie praw człowieka i podstawowych wolności .
Co najważniejsze , należy stworzyć wymiar wielostronny i zapewnić synergię między wymiarem dwustronnym a wymiarem wielostronnym tego partnerstwa , w tym ożywienie Unii dla Śródziemnomorza i wzmocnienie roli związków zawodowych w społeczeństwie .
Ważne jest również wskazanie na potrzebę zwiększenia funduszy przewidzianych na tę politykę i ich lepszego wykorzystywania .
Musimy ponownie przemyśleć naszą politykę dotyczącą krajów leżących u południowych wybrzeży Morza Śródziemnego .
Europejska polityka sąsiedztwa miała promować wartości demokracji i praw człowieka , a tymczasem wydarzenia , które miały miejsce w tym regionie od początku roku , pokazują , że nie udało nam się to .
Trzeba przyznać , że współpraca w takich dziedzinach jak edukacja i modernizacja gospodarki przyniosła owoce .
Nie można powiedzieć tego samego o dobrych rządach , reformie sądownictwa i demokracji , które są przecież zasadniczymi celami europejskiej polityki sąsiedztwa .
Tekst ten ma tę zaletę , że zaproponowano w nim rozwiązania na rzecz przeprowadzenia radykalnego przeglądu tej polityki .
Mam nadzieję , że Komisja Europejska i Rada zdołają się tym zainspirować .
Na dzisiejszej debacie plenarnej w Strasburgu dokonano ważnych strategicznych zmian europejskiej polityki sąsiedztwa ( EPS ) .
Świadczy to o tym , że Europa może być proaktywna , o ile zechce , i że może się zjednoczyć , jeżeli przyświeca jej jakaś idea .
Raz jeszcze dowiedliśmy tego w dniu dzisiejszym .
Cieszy mnie , że stało się to za sprawą rezolucji , której miałem zaszczyt być sprawozdawcą .
Naprawdę ucieszyło mnie , że komisarz Füle poparł niemal wszystkie nasze wnioski , o czym cały Parlament mógł się przekonać w trakcie debaty poprzedzającej głosowanie .
Żądam teraz od Komisji , by okazała potrzebne teraz ambicje w swoim procesie przeglądu 10 maja i zapewniła politykę sąsiedztwa dopasowaną do każdego kraju z osobna , z jasnymi kryteriami , uważnie przemyślaną .
Umożliwi to stworzenie w przyszłości śródziemnomorskiego obszaru gospodarczego z nowymi demokracjami na południu - i mam nadzieję , że dobra atmosfera i współpraca , jakie charakteryzowały pracę nad tym tematem , doprowadzą do stałego zaangażowania Parlamentu w planowanie i ocenę tej polityki .
Myślę , że bezwzględnie konieczne jest , by w przyszłości UE preferowała podejście oddolne do swej polityki sąsiedztwa , ze względów nakreślonych w tej rezolucji .
na piśmie - Głosowałam za odrzuceniem tego wniosku .
Choć konieczne jest , byśmy starali się zachęcać do pokoju i demokracji w regionie Morza Śródziemnego , całkiem jasne jest też , że jak dotąd strategia leżąca u podstaw europejskiej polityki sąsiedztwa była nieskuteczna .
Polityka ta kosztuje podatników w regionie półtora miliarda euro rocznie , a mimo to nie przynosi rezultatów .
Obecnie borykamy się z kryzysem związanym z uchodźcami z regionu , a wiele reżimów zwraca się przeciwko własnym obywatelom .
Nie mam wątpliwości co do tego , że wkrótce zostaniemy poproszeni o zatwierdzenie dodatkowych funduszy .
Bez jasnych celów i programu prac ta mętna polityka będzie nadal zawodziła ten najbardziej wrażliwy z regionów .
Równie jasne jest , że wysoka przedstawiciel była nieskuteczna w koordynowaniu reakcji na ciągłe niebezpieczeństwo i sytuację humanitarną .
Niedawne wydarzenia w południowym regionie Morza Śródziemnego , które rozpoczęły się w Tunezji w grudniu 2010 roku , nadały na nowo pilnego charakteru przeglądowi europejskiej polityki sąsiedztwa ( EPS ) .
Parlament powinien monitorować procesy demokratycznych przemian w krajach tego regionu i wspólnie z pozostałymi europejskimi instytucjami wesprzeć te transformacje jak najszybciej i w sposób jak najbardziej pokojowy , zapewniając istotne wsparcie poprzez dostępne mu instrumenty , które mają na celu propagowanie reform politycznych , gospodarczych i społecznych .
Wzmocnienie demokracji , praworządności , dobrych rządów , walka z korupcją i poszanowanie praw człowieka oraz podstawowych wolności to podstawowe elementy dialogu politycznego między UE a jej południowymi sąsiadami .
W związku z tymi wydarzeniami należy ożywić Unię dla Śródziemnomorza , i należy ją wzmocnić w zakresie wymiaru południowego EPS .
Jestem zadowolony z jakości tej rezolucji i jej przyjęcia , i pragnę pogratulować mojemu koledze , Panu Posłowi Davidowi .
Unijne cele są bardzo szerokie i opierają się na rozszerzeniu o kraje sąsiedzkie w celu stworzenia dużego obszaru swobodnego przepływu osób i towarów .
W tych okolicznościach unijna europejska polityka sąsiedztwa ( EPS ) odgrywa zasadniczą rolę w unijnej strategii rozwoju i wzrostu .
W związku z tym przyjęto kilka instrumentów i rezolucji , szczególnie Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa , i podjęto kluczowe decyzje w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa .
Jednak przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa ma większe znaczenie w kontekście wydarzeń w południowym i wschodnim regionie Morza Śródziemnego .
Unia Europejska powinna wyciągnąć naukę z wydarzeń na południu , szczególnie w Tunezji i Egipcie , i przemodelować swoją politykę wspierania demokracji i praw człowieka w sposób zapewniający mechanizm uwzględniania klauzul dotyczących praw człowieka we wszystkich umowach z krajami trzecimi .
W ramach przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa należy nadać pierwszeństwo kryteriom związanym z niezależnością sądownictwa , poszanowaniem podstawowych wolności , pluralizmu i wolności prasy , a także z walką z korupcją .
W świetle niedawnych wydarzeń w basenie Morza Śródziemnego oraz ich bezpośrednich i pośrednich następstw dla krajów Europy musimy przeprowadzić niezwłoczny i gruntowny przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa .
Nowa strategia Europy musi przewidywać zmianę wysokości środków przeznaczonych dla regionu Morza Śródziemnego , zwiększenie zobowiązań finansowych na rzecz ułatwienia reform politycznych , gospodarczych i społecznych w krajach regionu , a także zapewnienie zasobów , które umożliwią zajęcie się imigracją .
Ponadto , co się tyczy radykalnych zmian mających wpływ na południowych sąsiadów , uważam , że nadeszła pora , by przyjąć nowe europejskie podejście nie tylko w celu obrony demokracji , ale również w celu podjęcia konkretnych środków na rzecz zmniejszenia presji migracyjnej i zagwarantowania bezpieczeństwa energetycznego .
W tym kontekście konieczne jest jak najszybsze położenie fundamentów pod nowe i wzmocnione partnerstwo z naszymi sąsiadami z południa : partnerstwo mające na celu promowanie stabilności , rozwoju gospodarczego i transformacji demokratycznych w regionie .
Mając to na uwadze , uważam , że Unia Europejska musi podjąć kluczową rolę w geograficznym kontekście regionu .
Głosowałem za przyjęciem tego dokumentu , ponieważ podkreślono w nim znaczenie powołania zespołu zadaniowego , z udziałem Parlamentu , w odpowiedzi na apele o monitorowanie procesów transformacji zainicjowanych przez podmioty zabiegające o demokratyczne przemiany , szczególności w zakresie wolnych i demokratycznych wyborów i budowania instytucji , w tym niezależnego sądownictwa .
Wezwano w nim również UE do zdecydowanego poparcia procesu reform polityczno-gospodarczych w regionie poprzez wykorzystanie istniejących instrumentów w ramach polityki sąsiedztwa wschodniego i , w miarę konieczności , poprzez przyjęcie nowych narzędzi , tak by w jak najefektywniejszy sposób wspomóc proces demokratycznych przemian , ze szczególnym uwzględnieniem podstawowych wolności , dobrych rządów , niezależności sądownictwa i walki z korupcją , co będzie jednocześnie odpowiedzią na potrzeby i oczekiwania obywateli krajów leżących poza naszymi południowymi granicami .
Musimy zapewnić lepiej ukierunkowaną pomoc , szczególnie dla społeczeństwa obywatelskiego i społeczności lokalnych , wykorzystując przy tym podejście oddolne .
Jednak za każdym razem , gdy będziemy zwiększali alokację środków , powinniśmy to czynić w oparciu o dokładną ocenę potrzeb i proporcjonalnie do zwiększenia się skuteczności programów realizowanych , opracowanych i ukierunkowanych w odpowiedzi na wymagania każdego kraju beneficjenta .
na piśmie - Głosowałem za tą rezolucją , w której przypomina się , że ostatnie wydarzenia w południowej części regionu Morza Śródziemnego , zwłaszcza w Tunezji i Egipcie , świadczą o tym , iż EPS nie udało się rozpropagować i zapewnić przestrzegania praw człowieka w państwach trzecich ; wzywa się UE do wyciągnięcia wniosków z tych wydarzeń oraz do zmiany strategii politycznej służącej wsparciu demokracji i praw człowieka , tak aby stworzyć mechanizm wprowadzania klauzuli dotyczącej praw człowieka do wszystkich umów z państwami trzecimi ; nalega się , aby podczas przeglądu EPS w pierwszej kolejności uwzględnić kryteria związane z niezawisłością sądownictwa , poszanowaniem podstawowych wolności , pluralizmem i wolnością prasy oraz zwalczaniem korupcji ; wzywa się do lepszego koordynowania polityki sąsiedztwa z innymi strategiami politycznymi Unii wobec tych krajów .
Nowa europejska polityka sąsiedztwa , którą nam obiecano , to ta sama polityka , tylko w nowym wydaniu - przyozdobiona kilkoma dodatkowymi sloganami o demokracji .
Pod innymi względami nadal obowiązywały będą umowy wynegocjowane z dyktaturami : strefy wolnego handlu , podzlecanie " zarządzania przepływami migracyjnymi ” , unijne bezpieczeństwo energetyczne - nic z tych rzeczy nie zniknie .
To okazywanie skrajnej obojętności wobec wyłaniających się demokracji .
Od lat UE skupia się w swojej polityce sąsiedztwa na liberalizacji gospodarczej , w nadziei , że przyniesie to pozytywne polityczne skutki uboczne .
Dynamika reform gospodarczych jest od dłuższego czasu wyhamowywana za pomocą zwiększonych represji państwowych ze strony autorytarnych reżimów .
To , czy europejska polityka sąsiedztwa może faktycznie przyczynić się do zwiększenia stabilności , jest wątpliwe w świetle eskalacji wydarzeń w Libii .
Wydaje się , że w krajach Maghrebu nadzieje procesu barcelońskiego mogą częściowo się ziścić , choć przyniesie to również skutki uboczne , których UE nie przewidziała i na które nie była przygotowana - mimo iż powszechnie wiadomo , że towarzyszą one procesom transformacji .
Proces barceloński jest korzystny , co uwzględniłem w głosowaniu .
Europejska polityka sąsiedztwa ( EPS ) okazała się być skutecznym instrumentem polityki zagranicznej .
Za pomocą międzydyscyplinarnych delegacji i Zgromadzenia Parlamentarnego Unii dla Śródziemnomorza Parlament powinien przyjąć na siebie odpowiedzialność za propagowanie idei , że stabilność i dobrobyt Europy są ściśle powiązane z demokratycznymi rządami i postępem społeczno-gospodarczym sąsiadów z południa , jak i za promowanie debat politycznych , rzeczywistej wolności , demokratycznych reform i praworządności w krajach partnerskich graniczących z Unią .
Z tych względów , które znalazły wyraz w rezolucji , głosowałam za przyjęciem sprawozdania .
Niedawne protesty w kilku krajach południowego sąsiedztwa UE , szczególnie w Tunezji , Egipcie i Libii , wyraźnie świadczą o potrzebie przekształcenia unijnej polityki sąsiedztwa poprzez zapewnienie jej ambitniejszych i skuteczniejszych instrumentów , które umożliwią promowanie i wspieranie reform politycznych , gospodarczych i społecznych , jakich domagają się społeczeństwa .
Dlatego niezmiernie ważne jest , by przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa ( EPS ) nadążał za rozwojem wydarzeń i umożliwiał odpowiednie reagowanie na wyzwania , które z nich wynikają , ze szczególnym naciskiem na bezkompromisową obronę wartości demokratycznych i podstawowych praw i wolności , przy większym angażowaniu społeczeństwa obywatelskiego i społeczności lokalnych .
Pan poseł David , sprawozdawca , doskonale ujmuje to w swoim sprawozdaniu - i pragnę pogratulować mu doskonałej pracy .
Parlament Europejski potwierdza wartości , zasady i zobowiązania będące podstawą EPS , obejmujące demokrację , praworządność , poszanowanie praw człowieka , w tym praw kobiet , i podstawowych swobód , dobre rządy , gospodarkę rynkową i zrównoważony rozwój , a także przypomina , że EPS musi stać się aktualnymi ramami pozwalającymi pogłębiać i zacieśniać stosunki z naszymi najbliższymi partnerami , tak aby pobudzać i wspierać ich reformy polityczne , społeczne i gospodarcze mające na celu zaprowadzenie i umocnienie demokracji , rozwoju oraz społecznych i gospodarczych szans dla wszystkich ; zwraca uwagę na znaczenie utrzymania zasad wspólnej własności i odpowiedzialności za koncepcję i realizację programów w ramach EPS ; uważa , że EPS od momentu jej zainicjowania w 2004 roku przyniosła - jako jednolite ramy polityczne i dzięki ukierunkowanemu na wyniki różnicowaniu oraz pomocy dostosowanej do potrzeb - wymierne korzyści zarówno partnerom EPS , jak i UE .
Artykuł 8 Traktatu o Unii Europejskiej przewiduje rozwijanie przez Unię szczególnych relacji z jej sąsiadami , w ramach dążeń do utworzenia obszaru dobrobytu i dobrosąsiedztwa .
Poszanowanie i propagowanie demokracji i praw człowieka , szczególnie praw kobiet , to podstawowe zasady Unii Europejskiej , które muszą stanowić wartości współdzielone z krajami partnerskimi europejskiej polityki sąsiedztwa .
Dzisiejsze powstania w Tunezji , Egipcie i Libii są następstwem niezadowolenia ludzi z totalitarnych reżimów i szerzą się w całym regionie .
W świetle tego zmieniającego się krajobrazu społecznego i politycznego UE musi skutecznie skorygować swoją politykę sąsiedztwa w celu zapewnienia efektywnego wsparcia dla procesu reform w obszarze praw człowieka i demokracji .
Unia Europejska musi ściśle określić strategiczne priorytety działań realizowanych wspólnie ze swoimi wschodnimi i południowymi sąsiadami .
Pragnę , by Unia podjęła działania umotywowane wolą zaprowadzania demokracji , w szczególności w zakresie zwiększenia uczestnictwa kobiet w życiu publicznym i lepszego planowania rozwoju społeczno-gospodarczego .
Głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania , ponieważ bieżące wydarzenia powinny zachęcić nas do zreformowania polityki sąsiedztwa , a nie tylko zmiany jej kierunku .
Pod względem gospodarczym , handlowym i politycznym poszanowanie praw i wolności powinno być zarówno warunkiem , jak i celem naszej współpracy .
Należy znacznie zwiększyć pomoc finansową , jaką UE zapewnia w tym zakresie - i trzeba uzależnić ją od realizacji wspomnianych warunków i celów .
Powinniśmy również ożywić Unię na rzecz Śródziemnomorza , z uwzględnieniem kryteriów moralnych , w zakresie jej wymagań , a także z uwzględnieniem aspektów praktycznych , w zakresie jej osiągnięć .
Nasza współpraca nie powinna już dłużej ograniczać się do kontaktów z władzami : Unia Europejska powinna priorytetowo traktować kontakty z różnymi przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego i zachęcać do budowania i organizowania pluralizmu politycznego w tym regionie .
Poprzez zachęcanie do wprowadzania legitymizowanej , uporządkowanej wymiany władzy nie będziemy już zmuszeni stawać wobec dylematu , czy bezwarunkowo wspierać rządy , by zapewnić stabilność i uniknąć chaosu .
Ponadto , opierając tym razem naszą współpracę na wartościach , nadamy jej legitymację społeczeństwa i ciągłość konieczną do sprostania historycznym wyzwaniom regionu .
W dzisiejszym głosowaniu poparłam rezolucję w sprawie przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa w odniesieniu zarówno do wymiaru wschodniego , jak i południowego .
Rezolucje te są szczególnie ważne , jeśli zważymy na niedawny obrót wydarzeń na południu .
W szczególności musimy uwzględnić zdecydowane żądania obywateli kilku południowych sąsiadów UE , którzy domagają się obalenia dyktatur i budowania demokracji .
Strategiczny przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa musi w pełni uwzględniać te żądania i odzwierciedlać je .
Obydwie rezolucje , dotyczące wymiaru południowego i wschodniego , są ważne dla obopólnie korzystnej współpracy między UE a jej krajami sąsiedzkimi na rzecz zapewnienia prawidłowego rozwoju pod względem demokracji , praw człowieka , a także gospodarki i bezpieczeństwa .
Stabilność i pomyślność Europy zależą w sposób zasadniczy od pomyślności południowych sąsiadów europejskiej polityki sąsiedztwa w zakresie demokratycznych rządów , a także od ich sukcesu gospodarczego i społecznego , dlatego ważne jest wspieranie zasad dotyczących debaty politycznej , pełni wolności , demokratycznych reform i praworządności w krajach partnerskich polityki sąsiedztwa .
Powstania w Tunezji , Egipcie i Libii były taką niespodzianką dla Europy , że wszyscy zgadzają się , iż powinny one doprowadzić do zweryfikowania warunków współpracy z krajami regionu Morza Śródziemnego .
Dysponujemy już kilkoma wariantami , jeżeli chodzi o możliwości wspierania demokratycznych przemian , rozwoju gospodarczego i integracji regionalnej naszych południowych sąsiadów .
Unia Europejska dysponuje dwoma narzędziami : Unią dla Śródziemnomorza oraz Europejskim Instrumentem Sąsiedztwa i Partnerstwa .
Oba okazały się mieć swoje słabe strony , ale autentyczne zaangażowanie polityczne powinno umożliwić naprawę błędów .
Dlatego popieram tę rezolucję , która zapewnia jasne ramy i konkretne cele następnej europejskiej polityce sąsiedztwa .
Pragnę jednak zwrócić uwagę moich koleżanek i kolegów posłów na transgraniczny wymiar tej polityki .
Stanowiąc zaledwie 5 % całkowitego budżetu EISP , pozostaje on niezauważany przez rząd centralny , a jego programowanie ulega niepokojącym opóźnieniom .
Jednak wymiar ten może pełnić rolę katalizatora dla wielu inicjatyw strukturalnych na rzecz współpracy w regionie Morza Śródziemnego .
Ustanowienie rzeczywistego partnerstwa między UE a regionem Morza Śródziemnego oznacza nie tylko większe uwzględnienie aspiracji obywateli , ale również zapewnienie rzeczywistych inwestycji w konkretne projekty .
- Poparłam rezolucję w sprawie przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa - wymiar południowy .
Z pozycji członkini Komisji Praw Kobiet w szczególności zwracam uwagę na znaczenie polityki równouprawnienia płci jako nieodłącznego elementu poszanowania praw człowieka , stanowiącego zarazem fundamentalną zasadę Unii Europejskiej .
Prawa kobiet muszą stanowić priorytetowy punkt rozmów z krajami objętymi europejską polityka sąsiedztwa ( EPS ) .
Zgodnie z rezolucją prawa kobiet winny być ujęte w przeglądach kodyfikacyjnych ( konstytucji , prawa karnego , rodzinnego i wszystkich zbiorach prawa cywilnego ) oraz uwzględniane w ramach dialogu na temat praw człowieka prowadzonego z krajami partnerskimi objętymi EPS .
Należy także skoncentrować działania na pogłębieniu społecznej integracji kobiet .
Potrzebujemy programów promujących kształcenie kobiet , promocję ich zatrudnienia oraz zwiększenie udziału w życiu publicznym .
Efekty działań na rzecz równouprawnienia płci w krajach objętych EPS muszą być stale monitorowane i kontrolowane , a uchybienia w tym zakresie bezwzględnie potępiane , a nawet karane .
Opowiadam się za tym , by nie zacieśniać stosunków Unii Europejskiej z tymi państwami trzecimi , które w wystarczającym stopniu nie włączają w swoje strategie polityczne zagadnień i instytucji związanych z organizacją społeczeństwa obywatelskiego ( w szczególności organizacji praw człowieka i organizacji kobiecych ) .
na piśmie - Głosowałam za przyjęciem tego sprawozdania , które jest bardzo ważne , zważywszy na niedawne wydarzenia w południowym sąsiedztwie UE .
Ważne jest , by odnowiona polityka wspierała demokratyzację i autentyczne reformy w zainteresowanych krajach .
Wydarzenia w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie świadczą o nieskuteczności europejskiej polityki sąsiedztwa ( EPS ) , ale również o nowych wyzwaniach , przed jakimi stoi UE jako gracz regionalny .
Stworzenie obszaru dobrobytu i dobrosąsiedztwa w oparciu o wartości UE powinno nadal stanowić podstawę relacji z krajami partnerskimi EPS - w tym przypadku z krajami regionu Morza Śródziemnego .
Przede wszystkim uważam , że konieczne jest przeprowadzenie przeglądu programów indykatywnych na lata 2011-2013 , z uwzględnieniem najpilniejszych potrzeb , a jednocześnie uelastycznienie instrumentów finansowych , w szczególności Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa ( EISP ) i Europejskiej Inicjatywy na rzecz Demokracji i Praw Człowieka , tak by możliwe było udzielanie bezpośredniego wsparcia organizacjom społeczeństwa obywatelskiego .
Apeluję również o wzmocnienie Unii na rzecz Śródziemnomorza , zarówno pod względem finansowania , jak i zaangażowania państw członkowskich , jako preferowanego forum wymiany najlepszych praktyk , w ramach którego należy stworzyć wyrazistą politykę dla regionu Morza Śródziemnego , w oparciu o politykę partnerstwa , zasadę współodpowiedzialności i ściśle określone warunki .
Wreszcie uważam , że należy niezwłocznie znaleźć rozwiązania , które umożliwią zakończenie wojny w Libii , a także przygotowanie pakietu działań na rzecz odbudowy kraju po zakończeniu konfliktu .
Z zadowoleniem przyjmuję tę rezolucję naszego Parlamentu , dokonano w niej bowiem podsumowania partnerstwa euro-śródziemnomorskiego i wytyczono kierunek jego rozwoju na przyszłość .
Moje zaangażowanie na rzecz ponownego zbliżenia obydwu wybrzeży Morza Śródziemnego zaowocowało kilkoma propozycjami , które - cieszę się , że mogę to powiedzieć - zostały przyjęte przez moje koleżanki i moich kolegów posłów .
Podkreślałam w szczególności potrzebę przeprowadzenia przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa w świetle wydarzeń w świecie arabskim poprzez nasilenie dialogu ze społeczeństwem obywatelskim , zachęcanie do wymiany dobrych praktyk , zagwarantowane poszanowania praw człowieka w ramach naszych umów stowarzyszeniowych i wspieranie zachodzących w tych krajach procesów demokratycznych przemian .
EPS daje nam wspaniałą możliwość promowania naszych wartości i wzmacniania naszych relacji z krajami stojącymi u bram Europy .
W związku z tym mam nadzieję , że nasze partnerstwo z krajami leżącymi u południowych wybrzeży Morza Śródziemnego stanie się priorytetem naszej polityki zagranicznej .
Będę gorąco zabiegała o zapewnienie , byśmy działali na równych zasadach i by na realizację naszego celu , jakim jest uczynienie regionu Morza Śródziemnego obszarem pokoju , dobrobytu i współpracy , przeznaczane były wystarczające środki .
Jestem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , ponieważ stoi ona na straży najbardziej podstawowych praw obywatelskich , szczególnie tych , które dotyczą wolności wypowiedzi .
Opisane zachowanie powinno mieć konsekwencje dla stosunków UE z każdym państwem , które dokonuje takich ataków na wolność .
Bez silnych nacisków politycznych na te państwa trudno będzie zaprowadzić pokój .
Unia Europejska powinna zawsze stawać w pierwszym szeregu w walce z tego rodzaju atakami i zachować czujność obserwując rozwój wydarzeń w tym regionie .
Głosowałam za przyjęciem rezolucji w sprawie stosowania przemocy seksualnej w konfliktach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
Kobiety biorące czynny udział w zrywach stanowiących wyraz żądań większej demokracji , większych praw i wolności w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie zasługują na nasz szacunek i poparcie .
Unia Europejska nie może milczeć , gdy te dzielne bojowniczki o wolność i demokrację traktowane są w okrutny sposób .
Dlatego wzywamy Komisję Europejską i rządy państw członkowskich , aby ostro przeciwstawiły się aktom agresji seksualnej , zastraszaniu i wiktymizacji kobiet w Libii i Egipcie , ponieważ reżimy panujące w tych krajach stosowały agresję seksualną jako element konfliktu w tych rewolucjach .
Władze egipskie muszą podjąć natychmiastowe kroki w celu zaprzestania stosowania tortur , zbadania wszystkich przypadków znęcania się nad pokojowymi demonstrantami oraz niestawiania osób cywilnych przed trybunałami wojskowymi .
Głęboko wierzę , że zmiany zachodzące w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie przyczynią się do położenia kresu dyskryminacji kobiet i do ich pełnego uczestnictwa w życiu społecznym na równi z mężczyznami .
Akty przemocy popełnione w ostatnich tygodniach wobec kobiet i dzieci podczas konfliktów , które wybuchły w Afryce Północnej , nie są żadnym zaskoczeniem , ponieważ - niestety - kobiety zamieszkujące tereny objęte konfliktami zbrojnymi coraz częściej stają się obiektem poniżania , tortur , posiadania i kontroli , z zamiarem całkowitego lub częściowego zniszczenia konkretnej grupy .
Jednak wymiar tego jest znacznie szerszy : nikt nie ma prawa naruszania godności kobiet tylko dlatego , że mają odwagę domagać się prawa do wyrażania opinii , aktywnie uczestnicząc w budowie pokojowego i demokratycznego świata i żądając nade wszystko prawa do równouprawnienia płci .
Stosowanie nieludzkiego i poniżającego traktowania , jak wstrząsy elektryczne , " testy dziewictwa ” , fizyczna i psychiczna przemoc , gwałt i niewolnictwo , to niedopuszczalne praktyki , którym musimy powiedzieć " dość ” .
Jeśli chodzi o wydarzenia zachodzące w tych państwach Afryki Północnej , jedynym właściwym rozwiązaniem - podobnie jak w przypadku każdego innego konfliktu na świecie - jest ukaranie osób odpowiedzialnych za te poważne naruszenia , ponieważ mamy tu do czynienia nie tylko z osobami cywilnymi , ale co jeszcze bardziej karygodne , również z żołnierzami .
Mam głęboką nadzieję , że UE uda się wywrzeć nacisk na te kraje , aby szybko ratyfikowały pakiet międzynarodowych instrumentów prawnych , w tym Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego i konwencję dotyczącą statusu uchodźców z 1951 roku .
Głosowałam za przyjęciem tej rezolucji , ponieważ musimy pilnie położyć kres stosowaniu przemocy i seksualnemu wykorzystywaniu kobiet .
Komisja Europejska i państwa członkowskie powinny zdecydowanie potępić wykorzystywanie seksualne , zastraszanie , tortury i przemoc wobec kobiet w Libii i Egipcie .
Musimy wezwać Najwyższą Radę Wojskową Egiptu do podjęcia natychmiastowych kroków powstrzymujących te brutalne przestępstwa przeciwko kobietom .
Musimy zadbać o wyraźne poinstruowanie służb bezpieczeństwa i sił zbrojnych , że przestępstwa i tortury nie mogą być tolerowane , muszą zostać dokładnie zbadane , a sprawcy pociągnięci do odpowiedzialności .
Ponadto każdy powinien móc wyrażać swoje poglądy na temat demokratycznej przyszłości swojego kraju , bez groźby zostania zatrzymanym , torturowanym albo wystawionym na uwłaczające i dyskryminujące traktowanie .
Kobiety miały bardzo ważny głos w zamieszkach wzywających do większej demokracji , praw i swobód w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
Niestety , reżimy w Libii i Egipcie wykorzystują przemoc , jako sposób zastraszania i poniżania kobiet , narażając je na ataki .
Ostro potępiam akty przemocy popełnione przez egipskie wojsko przeciwko protestującym kobietom aresztowanym na Placu Tahrir .
Należy podjąć natychmiastowe działania , by w trybie pilnym położyć kres tym uwłaczającym praktykom i zadbać o wyraźne poinstruowanie wszystkich służb bezpieczeństwa i sił zbrojnych , że tortury i innego rodzaju nękanie zostaną poddane drobiazgowemu śledztwu .
Zadaniem władz Egiptu jest podjęcie natychmiastowych działań mających na celu zaprzestanie stosowaniu tortur , zbadanie wszystkich przypadków nękania pokojowych demonstrantów i zakończenie procesów przeciwko osobom cywilnym przed trybunałami wojskowymi .
Wzywam Komisję i rządy państw członkowskich do energicznego przeciwstawienia się stosowaniu przemocy seksualnej , zastraszaniu i nękaniu kobiet w Libii i Egipcie .
Głosowałam za przyjęciem rezolucji , ponieważ stanowczo potępiam reżimy w Libii i Egipcie uciekające się do przemocy seksualnej podczas konfliktu , który jest częścią toczących się obecnie rewolucji .
Kobiety odgrywają kluczową rolę w tych rozruchach , walcząc i narażając swoje życie w imię demokracji , praw i swobód .
Należy zapewnić , by zmiany , jakie zachodzą w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie przyczyniły się do zaprzestania dyskryminacji kobiet i zapewnienia im pełnego udziału w społeczeństwie , na równi z mężczyznami .
Niestety , wszyscy jesteśmy świadomi , że czasy przewrotów i konfliktów zbrojnych zaostrzają sytuacje stosowania przemocy wobec kobiet i dzieci i powodują wzrost liczby przypadków wykorzystywania seksualnego .
Absolutnie niedopuszczalne są praktyki , jak te mające miejsce w Egipcie i Libii : tortury , zbiorowe gwałty , " testy dziewictwa ” , groźby oraz fizyczne i psychiczne znęcanie się , stosowane w celu zastraszania i poniżania kobiet lub ograniczania ich prawa do udziału w życiu politycznym .
Unia Europejska , a przede wszystkim Parlament , powinny być bastionem obrony praw podstawowych i godności człowieka i wyraźnie oraz jednoznacznie potępiać wszelkie naruszanie tych wartości .
Zdecydowanie potępiam stosowanie przemocy wobec kobiet i dzieci podczas niedawnych konfliktów na Bliskim Wschodzie i Afryce Północnej i domagam się podjęcia odpowiednich środków niezbędnych do obrony ich najbardziej podstawowych praw i godności .
Zwalczanie naruszania praw człowieka to główny cel UE i jej instytucji .
Dlatego wykorzystywanie przemocy seksualnej w jakimkolwiek konflikcie wywołuje zdecydowany sprzeciw i potępienie ze strony tych organizacji .
Świadczy o tym przyjęcie przez Parlament szeregu rezolucji potępiających przemoc wobec kobiet .
Wspólny projekt rezolucji koncentruje się właśnie na tego rodzaju przemocy , przede wszystkim przemocy seksualnej stosowanej wobec kobiet w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
Docierające do nas sprawozdania na temat przemocy w kontekście wojny i represji są naprawdę przerażające i wywołują odrazę i oburzenie .
Osoby dopuszczające się takich zachowań nie mogą pozostać bezkarne , nawet jeśli stoją za nimi dyktatorzy , ani też pod pretekstem zacofanej mentalności .
Dlatego głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , ponieważ potępia się w nim wszelkie formy przemocy wobec kobiet we wszystkich regionach , wzywa do stosowania surowych kar wobec sprawców i ustanawia priorytetem poparcie UE dla procesu uwłasnowolnienia kobiet , szczególnie tych , które miały odwagę wziąć udział w tzw. " wiośnie arabskiej ” , oraz zachęca je do pełnego udziału w życiu obywatelskim w krajach , w których żyją .
W dyskusji na temat wykorzystywania przemocy seksualnej w konfliktach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie Komisja zobowiązała się do stanowczego opowiedzenia się za położeniem kresu przemocy i niewolnictwu seksualnemu , które zgodnie z konwencją genewską uznawane są za zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne .
Jak stwierdziliśmy w złożonym projekcie rezolucji , powinniśmy domagać się skutecznych działań dyplomatycznych , które zdecydowanie sprzeciwiać się będą wykorzystywaniu agresji seksualnej , zastraszaniu i molestowaniu kobiet w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie i we wszystkich innych miejscach na świecie .
Pragniemy również podkreślić wagę uznania roli kobiet w rewolucjach , a także konieczność zagwarantowania im praw , w tym ich udziału w nowych , demokratycznych , prawnych , gospodarczych i politycznych strukturach tych państw , aby skończyć z wielowiekową dyskryminacją , której doświadczają .
Głosowałem za przyjęciem rezolucji w sprawie wykorzystywania przemocy seksualnej w konfliktach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
Wzywa ona Komisję i państwa członkowskie do wyrażenia zdecydowanego sprzeciwu wobec stosowania agresji seksualnej , zastraszania oraz wiktymizacji kobiet w Libii i Egipcie .
Uważam , że każdy powinien mieć prawo do wyrażania swoich poglądów na temat demokratycznej przyszłości swojej ojczyzny , bez narażania się na zatrzymanie , torturowanie czy poniżające i dyskryminujące traktowanie .
Należy uznać rolę kobiet w tych rewolucjach i procesach demokratyzacji oraz podkreślić szczególne zagrożenia , na jakie są narażone i konieczność poparcia i obrony ich praw .
na piśmie - Poparłem tę rezolucję , która wzywa Komisję i rządy państw członkowskich do zdecydowanego przeciwstawienia się stosowaniu napaści na tle seksualnym i poniżaniu oraz wiktymizacji kobiet w Libii i Egipcie i stanowczo potępia poddawanie przez egipską armię protestujących kobiet aresztowanych na Placu Tahrir " testom dziewictwa ” , uważa tę praktykę za niedopuszczalną i równoznaczną ze stosowaniem tortur ; wzywa Najwyższą Radę Wojskową Egiptu do podjęcia natychmiastowych działań w celu zaprzestania tych uwłaczających praktyk i zadbania o wyraźne poinstruowanie wszystkich służb bezpieczeństwa i sił zbrojnych , że tortury i inne formy znęcania się , w tym zmuszanie do " testów dziewictwa ” nie mogą być tolerowane i wszystkie przypadki zostaną dokładnie zbadane .
W konfliktach wojennych prawdziwymi ofiarami są często kobiety i dzieci .
Od dawna wiadomo , że gwałty i tortury są bardzo rozpowszechnione .
Zgodnie z doniesieniami zagranicznych dziennikarzy , tak samo przedstawia się sytuacja w Libii i Egipcie .
W Egipcie , demonstrujące kobiety aresztowano i poddano " testom dziewictwa ” , które fotografowano .
W Libii żołnierze dopuszczali się gwałtów i tortur .
Co gorsza , kobiety , które opowiedziały swoje historie muszą się teraz liczyć z ostrym odwetem , na przykład oskarżeniem o zniesławienie .
Po raz kolejny naruszane są tu prawa człowieka , czym powinniśmy się zająć , w tym także mocarstwa zachodnie .
Głosowałem za przyjęciem rezolucji , ponieważ również na te okrucieństwa UE nie może przymykać oczu i jedyną słuszną reakcją jest zażądanie od rządów Egiptu i Libii , by zbadały wszystkie bez wyjątku sprawy i pociągnęły sprawców do odpowiedzialności , po to by kraje te mogły nadal podążać drogą w kierunku demokracji i wolności .
Podczas zamieszek w Egipcie i Libii w międzynarodowych mediach ukazały się sprawozdania na temat tragicznych w skutkach napadów i aktów przemocy wielokrotnie popełnianych wobec kobiet .
Tortury i gwałty często pozostają bezkarne , ponieważ władze po cichu rezygnują z prowadzenia dochodzenia lub , co gorsza , przeciwko samym kobietom wnoszone są pozwy o " zniesławienie ” .
Odwrócone zostają role ofiar i sprawców na korzyść patriarchalnego społeczeństwa .
Unia Europejska nie może pozostawać bierna ; UE musi robić więcej na rzecz ochrony kobiet i dzieci , a także na rzecz przestrzegania praworządności wobec wszystkich obywateli Egiptu i Libii .
Dlatego głosowałem za przyjęciem projektu rezolucji .
We wspólna rezolucja w sprawie stosowania przemocy seksualnej w konfliktach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie stanowczo potępiono przestępstwa stwierdzone w Egipcie i Libii .
Wiktymizacja kobiet w obu krajach i skargi na przeprowadzanie " testów dziewictwa ” przez żołnierzy na kobietach zgromadzonych na Placu Tahrir , a następnie gwałcenie ich i poddawanie torturom , by następnie sądzić je przed trybunałami wojskowymi za negatywne wyniki " testów dziewictwa ” są nieludzkimi , kryminalnymi aktami naruszającymi konwencję genewską dotyczącą zbrodni przeciw ludzkości i zbrodni wojennych .
Oprócz zdecydowanego potępienia , w projekcie rezolucji , który poparłem , wzywa się Komisję i rządy państw członkowskich do zdecydowanego przeciwstawienia się używaniu przemocy seksualnej , poniżaniu i wiktymizacji kobiet w Libii i Egipcie oraz do podjęcia konkretnych i skoordynowanych działań , by położyć kres tym praktykom .
Głosowałam za przyjęciem tej rezolucji , ponieważ potępia się w niej przemoc na tle płciowym oraz , oczywiście , stosowanie przemocy seksualnej w konfliktach .
Zgadzam się z wyrażoną w rezolucji potrzebą nadania nadrzędnego znaczenia prawom człowieka w działaniach prowadzonych w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa , jako integralnej części procesu demokratyzacji , a także z koniecznością dzielenia się przez UE z tymi państwami doświadczeniami w kwestii polityki równości i zwalczania przemocy na tle płciowym .
Powstania w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie pokazały czynną rolę kobiet domagających się wspólnego udziału w demokracji i podstawowych prawach .
Niestety , pozostające u władzy reżimy Libii i Egiptu jak zwykle użyły agresji seksualnej jako broni skierowanej przeciwko kobietom .
Musimy potępić stosowanie przemocy seksualnej jako instrumentu zastraszania i poniżania kobiet , nie zapominając , że powstała próżnia władzy może doprowadzić do ograniczenia ich praw .
Bardzo ważna jest sprawa Libijki , która w marcu w hotelu w Tripolisie powiedziała dziennikarzom , że była ofiarą zbiorowego gwałtu dokonanego przez żołnierzy .
Ci sami mężczyźni , którzy ją zgwałcili , dzisiaj oskarżają ją o zniesławienie .
Musimy działać poprzez zdecydowane demaskowanie nieproporcjonalnie dużego wpływu konfliktów zbrojnych na kobiety i podkreślanie ich konstruktywnej roli w budowaniu pokoju .
Mam nadzieję , że UE zdecydowanie potępi stosowanie przemocy wobec kobiet i dzieci , przede wszystkim podczas konfliktów zbrojnych , oraz wszystkie formy ich dyskryminacji w rozumieniu konwencji genewskiej .
na piśmie - ( PL ) Z pełnym przekonaniem poparłam rezolucję w sprawie zwalczania przemocy seksualnej w konfliktach w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
Masowa przemoc seksualna wobec kobiet stale towarzyszy konfliktom zbrojnym w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie .
Fundusz Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci ( UNICEF ) podaje m.in. przykład Kenii , kraju stosunkowo stabilnego , w którym przedwyborcze zamieszki doprowadziły zaledwie w ciągu kilkunastu dni do podwojenia liczby ofiar przemocy seksualnej .
Przemoc seksualna przybiera charakter epidemii .
Jest wręcz jedną z taktyk wojennych .
Unia Europejska nie może być w tej sprawie obojętna .
Dlatego niezbędne jest uwzględnianie problematyki płci w głównym nurcie europejskiej polityki sąsiedztwa oraz w centrum działań na rzecz stworzenia skutecznego i zorganizowanego podejścia do kwestii równości płci w krajach objętych tą polityką .
Prawa człowieka , których nieodłącznym elementem jest równość kobiet i mężczyzn winny stanowić niezbędny element w procesach demokratycznych krajów trzecich .
Szokujące jest , iż pomimo powszechności przemocy seksualnej w Afryce , rządy nie zaliczają jej zwalczania do swoich priorytetów np. w RPA .
Unia powinna ukierunkować swoje działania szczególnie na kobiety .
Bardzo ważne jest postulowane w rezolucji pogłębienie integracji społecznej kobiet , promowanie ich zatrudnienia , walka z analfabetyzmem wśród kobiet oraz z tradycyjnymi , szkodliwymi praktykami .
Kształcenie kobiet i dziewcząt musi obejmować wiedzę o przysługujących im prawach .
Podczas ostatnich wydarzeń w Afryce Północnej rządzące reżimy Libii i Egiptu wykorzystywały przemoc seksualną dla zastraszania i prześladowania kobiet , które brały udział w tamtejszych rewolucjach .
Należy po pierwsze , doprowadzić do osądzenia sprawców tych przestępstw za ich czyny , a po drugie , chronić kobiety , które cierpiały z powodu tych okrucieństw przed odwetem .
Byłam w regionie Kivu we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga , gdzie ta ohydna praktyka jest regularnie stosowana przez żołnierzy i członków grup zbrojnych .
Mogę zaświadczyć o niewyobrażalnych cierpieniach kobiet , które padły ofiarami gwałtu i o bezkarności sprawców tych okrucieństw .
Społeczność międzynarodowa musi zrobić wszystko co w jej mocy , żeby zapewnić , by sprawcy tych zbrodni nie pozostawali bezkarni .
Doniesienia na temat przestępstw popełnianych w imię honoru i upokorzeń doświadczanych przez kobiety podczas rewolucji w świecie arabskim wstrząsnęły mną i oburzyły mnie . Cieszę się , że nasz Parlament potępił stosowane wobec nich okrucieństwa .
Europa nie może zezwalać na takie bezkarne naruszanie praw człowieka i swoich najbardziej podstawowych wartości tuż u swych granic , w państwach partnerskich i w obliczu pokojowych demonstracji .
Dlatego domagam się zbadania tych barbarzyńskich aktów i ukarania odpowiedzialnych osób .
W naszej rezolucji mówi się o zasadniczym wymogu dla przyszłości tych krajów : przyznaniu kobietom centralnego miejsca w procesie demokratyzacji społeczeństw arabskich .
Kobiety odegrały wiodącą , niemą , niedocenianą wręcz rolę w ruchach wolnościowych i sądzę , że w tym dokumencie należy im oddać hołd .
Europa zobowiązała się wspierać państwa Afryki Północnej oraz Bliskiego i Środkowego Wschodu w procesach demokratycznych .
Do nas teraz należy zapewnienie , by włączyć do tego podejścia gwarancje dotyczące przestrzegania praw człowieka i równouprawnienia kobiet i mężczyzn .
Popieram przyjęcie przedmiotowego sprawozdania , które odpowiednio opisuje ważne sprawy takie jak nowy Statut Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) po traktacie lizbońskim , obligacje na finansowanie projektów , implikacje planowanego finansowania EBI w czasie kryzysu , jego finansowanie po roku 2013 i jego działalność poza UE , a zwłaszcza projekty dotyczące rozwoju , ekologizacji i wzmocnienia w odniesieniu do centrów finansowych offshore .
Europejski Bank Inwestycyjny odgrywa kluczową rolę we wspieraniu MŚP , szczególnie w czasie kryzysu finansowego i gospodarczego .
Zważywszy na wielkie znaczenie MŚP dla europejskiej gospodarki , ustalono , że w latach 2008 - 2011 MŚP otrzymają pożyczki o łącznej wartości ponad 30 miliardów euro .
W marcu 2010 roku utworzono europejski instrument mikrofinansowy " Progress ” dysponujący kwotą 200 milionów euro przyznaną przez Komisję i EBI .
MŚP wciąż jednak borykają się z trudnościami w pozyskiwaniu kredytów .
Jak wynika z raportu Bank Watch , małe i średnie przedsiębiorstwa , szczególnie w państwach członkowskich Europy Środkowej i Wschodniej , nie są w stanie skorzystać z przeznaczonej dla nich pomocy .
EBI musi określić jasne warunki finansowania i surowsze kryteria skuteczności kredytowej dla swoich pośredników finansowych .
Krajowym pośrednikom finansowym wyznaczono okres dwóch lat na udzielanie pożyczek , ale z raportu wynika , że niektórzy pośrednicy finansowi udzielili tylko małą część pożyczek albo nie udzielili ich wcale , choć środki były na ich rachunkach .
Co więcej , na stronie internetowej EBI wciąż brak ogólnodostępnych danych o wykorzystaniu i o beneficjentach przyznawanych środków .
Uważam , że EBI musi zwiększać przejrzystość pożyczek udzielanych poprzez pośredników finansowych i składać roczne sprawozdania na temat pożyczek udzielanych MŚP , wraz z oceną ich dostępności i efektywności oraz z listami beneficjentów .
Przede wszystkim pragnę pogratulować Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu ( EBI ) wykonanej pracy , a szczególnie wspierania małych i średnich przedsiębiorstw ( MŚP ) poprzez finansowanie , które od roku 2008 stale rośnie , oraz poprzez utworzenie w marcu 2010 roku europejskiego instrumentu mikrofinansowego Progress .
Uważam też , że zaangażowanie w koncepcję obligacji na finansowanie projektów , których celem jest zwiększenie ratingu kredytowego obligacji emitowanych przez same przedsiębiorstwa , oraz finansowanie europejskiej infrastruktury transportowej , energetycznej oraz infrastruktury technologii informacyjnych to dobry krok .
Komisja i EBI powinny przedstawić konkretne wnioski dotyczące obligacji na finansowanie projektów .
Warto też podkreślić ważną pracę , jaką EBI może wykonać w ramach strategii Europa 2020 poprzez uproszczenie procedur i maksymalizację czynników mnożnikowych w celu przyciągnięcia inwestorów prywatnych i publicznych .
Jeśli chodzi o działalność EBI poza UE , to uważam , za bardzo wskazane podpisanie przez EBI , EBOR i Komisję protokołu ustaleń , tak aby zacieśnić współpracę we wszystkich krajach spoza UE , w których instytucje te prowadzą działania , czemu przyświeca dwojaki cel : zapewnienie spójności samych udzielanych przez nie pożyczek oraz spójności tych pożyczek z celami polityki UE .
Europejski Bank Inwestycyjny ( EBI ) utworzony w roku 1958 na mocy traktatu rzymskiego jest czymś na kształt wspólnoty finansowej UE , której celem jest wspieranie zrównoważonego rozwoju UE poprzez integrację gospodarczą i spójność terytorialną .
Z zadowoleniem przyjmuję zmiany wprowadzone traktatem lizbońskim , które zapewniają działalności EBI większą elastyczność .
Przypominam sobie wprowadzone traktatem lizbońskim poprawki wyjaśniające cele pomocy finansowej udzielanej przez EBI krajom trzecim , które powinny być zgodne z ogólnymi zasadami interakcji UE z resztą świata określonymi z art. 3 ust. 5 Traktatu UE , i które powinny być zgodne z celami unijnej polityki zagranicznej UE .
Ta instytucja finansowa ma obowiązek co roku sporządzać dokument przedstawiający jej działania Parlamentowi .
Przedmiotowy projekt rezolucji koncentruje się na analizie sprawozdania za rok 2009 .
Dokument ten odnosi się nie tylko do usprawnień wynikających z przyjęcia nowych uregulowań , ale także do działalności EBI .
Rozumiemy znaczenie pożyczek z Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) dla rozwoju i postępu społecznego , zważywszy na ich niskie oprocentowanie i długi okres spłaty .
Oferta EBI nie zawsze jest jednak wystarczająco przejrzysta i jasna .
Pożyczek nie otrzymują też w największej ilości kraje i regiony , które potrzebują ich najbardziej .
Europejski Bank Inwestycyjny ( EBI ) jest obecnie niezastąpiony , jeśli chodzi o udzielanie pożyczek w UE i poza nią .
W przedstawionym sprawozdaniu pozytywnie ocenia się fakt wspierania przez EBI europejskich MŚP w czasie kryzysu .
To prawda , że w ciągu czterech lat bank ten formalnie przeznaczył na wspieranie MŚP 30 miliardów euro .
Problem jednak w tym , że nie wszystkie te pieniądze dotarły do MŚP .
W pierwszym okresie tylko około połowa przeznaczonych na ten cel środków trafiła do MŚP w regionie V4 .
EBI dał bankom niewytłumaczalnie długi czas dwóch lat na dystrybucję tych środków i nie przewidział żadnych sankcji przeciwko bankom na wypadek przekroczenia tego terminu .
Banki Europy Środkowej , które ucierpiały w wyniku kryzysu , nie mogą rozstać się z tymi środkami .
To , co miało być wsparciem dla MŚP , stało się w związku z tym wsparciem dla środkowoeuropejskich oddziałów banków zagranicznych .
To wystarczy , by sądzić , że nie był to przypadek , lecz zamierzone działanie .
Kończąc , powiem , że EBI ma także problemy w obszarze rozwoju .
Potrzebuje więcej personelu specjalizującego się w rozwoju .
EBI ma obecnie niedobory kadrowe , mimo wpływu na tak zwane kraje rozwijające się .
Zgadzam się też ze sprawozdawcą , że EBI musi wprowadzić surowe zmiany w zakresie udzielania pożyczek przez pośredników , by środki nie lądowały w rajach podatkowych .
Z zadowoleniem przyjmuję fakt , że Parlament Europejski ocenia sprawozdanie roczne Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) , choć tylko z lotu ptaka .
EBI odgrywa decydującą rolę w walce z kryzysem .
Dla mnie jednak kwestia przejrzystości i wymierności wyników pozostaje wątpliwa .
Działalność EBI skupia się na trzech obszarach , które najbardziej ucierpiały w Europie z powodu kryzysu , tj. małych i średnich przedsiębiorstwach , regionach konwergencji i działaniach związanych ze zmianą klimatu .
MŚP odgrywają kluczową rolę w naprawie gospodarczej w UE i w walce z bezrobociem , dlatego wskazane byłoby ułatwienie im dostępu do kapitału niezbędnego dla rozwoju .
Warto byłoby uzyskać ocenę dostępności i skuteczności tego kredytowania , która zapewniłaby przejrzystość ostatecznego przeznaczenia kredytów i usprawnienie procesu administracyjnego .
W tym kontekście uważam też , że EBI powinien koniecznie zaktualizować swoją politykę dotyczącą ośrodków finansowych typu offshore i zaostrzyć ją .
EBI odgrywa bardzo ważną rolę w zwiększaniu konwergencji UE , a dzięki pomocy technicznej i współfinansowaniu regiony konwergencji mogą korzystać z większej ilości udostępnianych im środków .
Dlatego uważam , że należy wzmacniać rolę EBI i udzielić mu wsparcia .
Kończąc , sugeruję , by rozważyć wniosek dotyczący wprowadzenia ostrożnościowego nadzoru regulacyjnego , by czuwać nad jakością kondycji finansowej EBI , zapewnić dokładny pomiar jego wyników i przestrzeganie zasad dobrej praktyki zawodowej .
Zgadzam się , że w czasie kryzysu działania Europejskiego Banku Inwestycyjnego powinny się skupiać na pomaganiu małym i średnim przedsiębiorstwom , stanowiącym trzon naszej gospodarki .
Należy zatem rozpocząć dialog z lokalnymi pośrednikami finansowymi .
Moim zdaniem trzeba też położyć nacisk na odnawialne źródła energii w państwach kandydujących .
Dlatego głosuję za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania .
Głosowałem za przyjęciem przedmiotowej rezolucji , ponieważ Parlament Europejski z zadowoleniem przyjmuje zmiany wprowadzone traktatem lizbońskim zapewniające zwiększenie elastyczności w finansowaniu EBI , w tym : udziały kapitałowe jako uzupełnienie normalnej działalności banku ; możliwość tworzenia podmiotów zależnych i innych podmiotów celem uregulowania tak zwanych działań specjalnych i zapewnienia szerszego wachlarza usług z zakresu pomocy technicznej i wzmocnienie Komisji Kontroli i Audytu .
Zaleca się wnim także rozważenie propozycji polegającej na wprowadzeniu ostrożnościowego nadzoru regulacyjnego dotyczącego kondycji finansowej EBI , dokładnego pomiaru wyników jego działań i zgodności z zasadami dobrej praktyki zawodowej .
Z zadowoleniem przyjmuje się w nim koncepcję obligacji na finansowanie projektów , których celem jest zwiększenie ratingu kredytowego obligacji emitowanych przez same przedsiębiorstwa w ramach strategii Europa 2020 oraz finansowanie europejskiej infrastruktury transportowej , energetycznej oraz infrastruktury technologii informacyjnych , jak też ekologizacji gospodarki .
Taka emisja obligacji na finansowanie projektów pozytywnie wpłynęłaby na dostępność kapitału przeznaczonego na trwałe inwestycje wspierające rozwój i tworzenie miejsc pracy oraz uzupełniłaby inwestycje ze środków krajowych i Funduszu Spójności .
na piśmie - Głosowałem za przyjęciem przedmiotowego sprawozdania , w którym zalecono następujące działania wzmacniające rolę EBI w zakresie rozwoju : a ) przydzielenie większej liczby zaangażowanych i wyspecjalizowanych pracowników mających doświadczenie w zakresie zagadnień związanych z rozwojem i krajami rozwijającymi się , jak również zwiększenie obecności personelu w krajach trzecich na poziomie lokalnym , b ) zwiększenie udziału podmiotów lokalnych w projektach , c ) przeznaczenie dodatkowego kapitału na rzecz projektów ukierunkowanych na rozwój , d ) zwiększenie dotacji , e ) rozważenie możliwości zgrupowania działań EBI w krajach trzecich i objęcie ich przez jeden odrębny pomiot .
Cieszę się , że sprawozdanie pana Cutaşa w sprawie sprawozdania rocznego Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) za 2009 r. zostało przyjęte .
Pragnę podkreślić , że EBI wykonał znakomitą pracę , wspierając małe i średnie przedsiębiorstwa w okresie trudności gospodarczych i utrudnionego dostępu do kredytów .
Popieram także ideę wprowadzenia przez EBI wspólnie z Komisją Europejską obligacji na finansowanie dużych projektów dotyczących infrastruktury w dziedzinie transportu , energii i telekomunikacji , które są niezbędne do osiągnięcia celów w zakresie wzrostu i spójności w UE .
Sprawozdanie roczne Europejskiego Banku Inwestycyjnego ( EBI ) za 2009 r. pokazuje , jak ważną rolę odegrał EBI we wspieraniu małych i średnich przedsiębiorstw ( MŚP ) , zwłaszcza w czasie kryzysu finansowego i recesji gospodarczej .
EBI skupił się na trzech obszarach , które najbardziej ucierpiały w Europie z powodu kryzysu , tj. małych i średnich przedsiębiorstwach , regionach konwergencji i działaniach związanych ze zmianą klimatu .
Znaczenie MŚP dla europejskiej gospodarki jest bezsprzeczne , dlatego z zadowoleniem przyjmuję zwiększenie finansowania oferowanego MŚP przez EBI w okresie od 2008 do 2010 r . , którego łączna kwota wyniosła 30,8 miliarda euro , oraz utworzenie europejskiego instrumentu mikrofinansowego dysponującego środkami finansowymi w wysokości ok . 200 milionów euro pochodzącymi od Komisji i EBI .
Choć nie jest to tekst , który my , Zieloni , sporządzilibyśmy sami , uznaliśmy , że tekst ten jest do przyjęcia i można go poprzeć w głosowaniu .
Przyjęty dziś dokument podkreśla wyraźną potrzebę dodatkowego wsparcia ze strony EBI w następujących obszarach : MŚP , przedsiębiorstwa o średniej kapitalizacji oraz projekty infrastrukturalne lub inne kluczowe projekty wspierające rozwój i tworzenie miejsc pracy będące częścią strategii Europa 2020 .
W sprawozdaniu tym wzywa się EBI do inwestowania w europejski sektor kolejowego transportu towarów oraz w inne transeuropejskie sieci transportu towarów , z naciskiem na porty śródziemnomorskie , czarnomorskie i bałtyckie , aby połączyć je na stałe z rynkami europejskimi .
Apeluje się w nim także do EBI o większe wsparcie budowy sieci TEN-T w celu osiągnięcia efektu dźwigni sprzyjającego większym inwestycjom zarówno ze strony sektora publicznego , jak i prywatnego .
W tym celu obligacje na finansowanie projektów mogą stanowić instrument uzupełniający obok budżetu z funduszu TEN-T .
Przypadek Ai Weiwei w Chinach
Kolejnym punktem porządku obrad jest debata nad sześcioma projektami rezolucji w sprawie Ai Weiwei w Chinach .
autor - Panie Przewodniczący ! Po raz pierwszy biorę udział w debacie , która odbywa się w czwartek po południu , i wydaje mi się , że mogę stąd wynieść parę nauk i przedstawić Konferencji Przewodniczących po to , by sesje plenarne były w przyszłości ciekawsze .
Cieszę się , że ten punkt znalazł się w porządku obrad , ponieważ uważam , że sytuacja Ai Weiwei jest trudna , a według ostatnich doniesień władze Chin z pewnością nie zamierzają go wypuścić .
Teraz możemy co najwyżej przyjąć pilną rezolucję , którą stworzyliśmy wraz ze wszystkimi grupami , i w ten sposób zwiększyć nacisk na władze Chin .
Muszę przyznać , że wątpię , czy ta rezolucja zmieni w jakikolwiek sposób postawę Komunistycznej Partii Chin i władz tego kraju .
Nasze działania w zakresie praw człowieka w Chinach to tak naprawdę tylko gra .
Gdy my podnosimy temat praw człowieka , oni mówią , że rozpoczną dialog - wtedy my wierzymy , że coś się zmieniło .
Nic się nigdy nie zmienia .
To właśnie jest prawda .
Byliśmy świadkami sytuacji , w której laureat Nagrody Nobla nie mógł pojechać na ceremonię w Oslo .
Teraz problem dotyczy Ai Weiwei , znanego artysty i jednego z ostatnich dysydentów , którzy mieli możliwość wyrażania opinii .
Możemy co najwyżej wypowiedzieć się za pomocą pilnej rezolucji , w której potępimy ostatnie wydarzenia .
Tak czy inaczej , chciałem Państwa zapytać , dlaczego powinniśmy nadal uczestniczyć w rozmowach na forach , które Komunistyczna Partia Chin organizuje wraz z naszymi partiami politycznymi .
Ubolewam nad tym , że inne grupy nie udzieliły nam wystarczającego wsparcia , by osiągnąć zgodę w tej kwestii .
Mogliśmy przynajmniej ustalić , że dopóki Ai Weiwei i inni dysydenci nie zostaną wypuszczeni , dopóty nie będziemy brać udziału w spotkaniach z Komunistyczną Partią Chin .
Liczyłem na wsparcie wszystkich zgromadzonych tu grup przynajmniej w tym jednym punkcie - szczególnie ze względu na poprawki zaproponowane przez Zielonych , nawet jeśli najlepsze z nich zostały wykreślone .
Tak , to prawda , stworzyli oni wspaniałą poprawkę , po czym wykreślili najlepsze jej części .
Dobrze , to nie ich wina , to najwyraźniej jest wina innych osób .
( Przewodniczący przerwał mówcy )
Być może będę przemawiał o minutę dłużej , niż to robię zazwyczaj , ale wygląda na to , że Ai Weiwei będzie czekał dziesięć lat .
Jeśli wstawiamy się za kimś , komu grożą lata więzienia , to minuta więcej nie jest zbyt wielką tego ceną , Panie Przewodniczący !
( DE ) Panie Przewodniczący ! Nie wiem , jak często bywa tutaj pan poseł Verhofstadt .
Chcę go jednak poprosić , by przychodził tu częściej , ponieważ wtedy przekonałby się , że nasze sesje są zawsze bardzo ciekawe .
Niestety jednak niektórzy nie przychodzą , ale tego nie da się zmienić .
Same sesje są jednak bardzo ciekawe .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Pamiętam dokładnie dzień , gdy po raz pierwszy ujrzałem dzieło chińskiego artysty Ai Weiwei .
Zdarzyło się to mniej więcej w 2000 roku - wykładałem wtedy historię sztuki w Lizbonie i właśnie tam , na zbiorczej wystawie sztuki współczesnej , zobaczyłem gigantyczny żyrandol ; był on wielkości pokoju , przewrócony i złamany .
Był bardzo piękny , ale zarazem smutny i żałosny .
W pewien sposób odzwierciedlał również obraz Chin , które są w stanie zademonstrować swoje bogactwo , przepych i rozwój , a także - tak jak w trakcie ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich - mogą pokazać się światu .
To wyrafinowane Chiny , w których jednak coś zostało złamane .
Tym czymś jest wola , wolność wypowiedzi i wolny duch narodu chińskiego .
Dziś spotkaliśmy się , by omówić przypadek artysty Ai Weiwei , i aby zwrócić się do władz Chin z prośbą o jego uwolnienie oraz o to , by mógł porozmawiać z prawnikiem i żoną ; prosimy także o przedstawienie mu prawdziwych oskarżeń , jeśli takie istnieją , a nie wymyślonych naprędce zarzutów .
Przede wszystkim zgromadziliśmy się tutaj , by powiedzieć , że twórczy duch , wyobraźnia i poczucie humoru tego artysty przetrwają dłużej , niż jego oprawcy .
autor . - Panie Przewodniczący ! Po raz kolejny poruszamy kwestię Chin i braku tolerancji , z jakim tamtejsze władze reagują na sprzeciw .
Podczas debaty z zeszłego miesiąca poświęconej wandalizmowi , którego komunistyczne władze dopuściły się w starożytnym Kaszgarze , przekonaliśmy się , że Chiny usilnie starają się stłamsić kulturowe formy ekspresji nie mieszczące się w ramach tego , co komunistyczne władze uważają za stosowne .
Ai Weiwei jest spadkobiercą wspaniałej tradycji artystycznej Chin .
Wykorzystywał swoje zdolności również po to , by zwrócić uwagę na zły stan praw człowieka i wolności politycznej w Chinach .
To oczywiste , że w Chinach nie istnieje również wolność wypowiedzi .
W jakiej innej sytuacji reżim mógłby usprawiedliwić aresztowanie Ai Weiweia przestępstwem finansowym i niedopełnieniem stosownych formalności związanych z wyjazdem na Tajwan ?
To oczywista zasłona dymna .
Prawdziwy powód został zresztą podany później w rządowej gazecie Global Times , która opublikowała pełen gróźb artykuł wstępny zawierający oświadczenie , że Ai Weiwei zapłaci za swoje nieposłuszeństwo .
Potępiamy haniebny sposób , w jaki władze Chin traktują tego znamienitego artystę .
Jako posłowie w tym Parlamencie wzywamy do jego natychmiastowego wypuszczenia , wyrażając również - po raz kolejny - ubolewanie , że Chiny są w stanie posunąć się tak daleko , by uciszyć tych , którzy bronią swoich podstawowych praw .
Panie Przewodniczący ! Ponad rok temu omawialiśmy w tym Parlamencie sprawę Liu Xiaobo , który został skazany na karę więzienia .
I oto dziś tematem dyskusji jest drugi sygnatariusz Karty 08 , którego uwięziły władze Chin .
Wspomnieliśmy już , że Ai Weiwei jest nie tylko bardzo sławnym artystą , ale zarazem jednym z najbardziej znanych krytyków ustroju komunistycznego .
Aresztowano go w niedzielę i nie wydaje się , żeby miał zostać wypuszczony .
Dzisiaj dodatkowo dowiedzieliśmy się , że władze Chin utrzymują , iż jego aresztowanie nie było kwestią polityczną , a finansową , co jest bezczelnym i wierutnym kłamstwem .
Wszyscy dobrze wiemy , że Ai Weiwei nie mógł uczestniczyć w ceremonii przyznania Nagrody Nobla .
Jego uwięzienie jest częścią ogólniejszej tendencji , w ramach której prześladowani są działacze walczący o prawa człowieka .
W naszej rezolucji zamieściliśmy listę osób , o których baronessa Ashton powinna wspominać przy każdej nadarzającej się okazji .
Uważam , że musimy szerzej przemyśleć założenia dialogu na rzecz poszanowania praw człowieka .
autorka - Panie Przewodniczący ! Nie przez przypadek fala represji wobec chińskich dziennikarzy , dysydentów , działaczy na rzecz praw człowieka i prawników zbiegła się w czasie z zamieszaniem , jakie wprowadziły rewolucje w Afryce Północnej .
W chińskim Internecie niedawno zablokowano słowo " jaśmin ” .
Przedstawione nam dzisiaj przez pana posła Predę wiadomości są bardzo ważne , ponieważ dzięki nim widzimy , jak dyktatorzy wzajemnie się naśladują i uczą się od siebie .
Możemy zaobserwować , jak metody stosowane przez Rosję wobec Chodorkowskiego i Lebiediewa wykorzystuje się w Wenezueli i Kazachstanie , by walczyć z ludźmi biznesu , którzy dysponują zbyt wielkimi wpływami politycznymi i chcą założyć partie opozycyjne ; wszystkich ich oskarża się o przestępstwa finansowe .
Przestępstwo finansowe to nazwa , jaką przyjęły represje polityczne .
Musimy być świadomi tego , że wcześniej w Chinach nie zdarzało się to często , co nie rokuje dobrze na przyszłość .
Ważne jest , by posłowie do Parlamentu Europejskiego przypominali o prześladowanych działaczach za każdym razem , gdy pojawiają się w Chinach bądź mają się spotkać ze swoimi chińskimi odpowiednikami , a także żeby nalegali na możliwość odwiedzenia aktywistów w więzieniu .
Wiemy , że wielu prześladowanych poddaje się w chińskich więzieniach strasznym torturom , co czasem odbywa się w tak zwanych czarnych więzieniach , których dokładnego położenia nawet nie znamy .
Chcę w ten sposób przypomnieć wszystkim delegacjom Parlamentu Europejskiego , że podczas wizyt w innych krajach ich prawem i obowiązkiem jest przemawianie na rzecz poszanowania praw człowieka .
Wzywamy więc do natychmiastowego uwolnienia Ai Weiwei .
Zniknięcie Ai Weiwei należy rozpatrywać w kontekście coraz bardziej desperackich represji politycznych , jakie stosują władze Chin .
Ich przyczyną jest obawa przed przeniknięciem do chińskiego społeczeństwa ducha arabskich rewolucji .
UE może jednak wiele zmienić .
Problem łamania praw człowieka przez władze Chin powinien być stale obecny w ramach naszego dialogu politycznego z tym krajem ; co więcej , musimy przemyśleć założenia tego dialogu i w ten sposób zagwarantować , że przyniesie on namacalne skutki - chodzi tu przede wszystkim o wyroki sądowe , na mocy których działacze na rzecz praw człowieka zostali uwięzieni .
Problem praw człowieka nie może zostać pominięty w negocjacjach dotyczących nowej umowy ramowej - nie możemy podporządkować wszystkiego interesom handlowym .
Sama UE , w ramach realizowania celów gospodarczych , jest również odpowiedzialna za wspieranie działaczy , takich jak Ai Weiwei , Liu Xiaobo czy Hu Jun , którzy odważnie walczyli z opresją w imię reformy politycznej Chin , praw człowieka i podstawowych wolności .
Ponieważ Chiny są stałym członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ i podlegają zobowiązaniom zawartym w Karcie Narodów Zjednoczonych , są odpowiedzialne za wywiązywanie się z nich nie tylko przed własnymi obywatelami , ale również całym światem .
Panie Przewodniczący ! Niezmiernie mnie cieszy to , że Parlament Europejski tak szybko umieścił ten przypadek naruszenia praw człowieka na liście pilnych petycji .
Jak wiemy , sprawa Ai Weiwei nie jest jedynym poważnym przypadkiem w paśmie ciągłych naruszeń praw człowieka przez Komunistyczną Partię Chin , ale - jak zaznaczyła pani poseł Hautala - chiński ruch demokratyczny ożył w wyniku powstań w północnej Afryce .
W ciągu ostatnich kilku tygodni urzędnicy zaostrzyli nadzór nad przeciwnikami rządu , a wobec wielu dysydentów , działaczy na rzecz praw człowieka i prawników zastosowano areszt domowy bądź prewencyjny .
Amnesty International przyznało , że aresztowanie Ai Weiwei jest przejawem niepokojącej zmiany sytuacji i coraz częstszych ataków , jakie władze Chin przypuszczają na dysydentów .
Nie możemy pozwolić , by gospodarcze interesy przesłoniły kwestie praw człowieka i powstrzymał nas od apelu o natychmiastowe wypuszczenie więźniów sumienia .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Płynące z Pekinu wyjaśnienia , że Ai Weiwei został aresztowany ze względu na przestępstwo finansowe , nie są przekonujące , podobnie jak i to , że tego wolnego artystę dysydenta potraktowano tak brutalnie .
Nikogo to nie przekonuje , ponieważ to aresztowanie było jednym z setek innych , których ofiarą padli opozycjoniści w ramach systematycznego tłumienia wszelkich przejawów sprzeciwu .
Podczas gdy w krajach arabskich wybuchają powstania , my wspominamy okrutną przemoc wobec protestującej na placu Tiananmen chińskiej młodzieży , która , podobnie jak przedstawiciele jaśminowej rewolucji , domagała się wolności i demokracji .
Chiny otworzyły się na Zachód pod względem gospodarki , ale nie połączyły produkcji z poszanowaniem środowiska i bezpieczeństwem pracy , a także w ogóle nie przyjęły zasad demokracji i pluralizmu .
Wbrew temu , co utrzymuje Pekin , nie jest to wyraz naszej ingerencji w politykę wewnętrzną Chin , a raczej apel kobiet , mężczyzn , partii i ruchów społecznych , których celem jest świat wolny od nietolerancji na każdym kontynencie .
Władze Chin powinny uważnie przyglądać się wydarzeniom na świecie , by w ten sposób zrozumieć , że jeśli się nie zmienią , to historia i obywatele zmienią Chiny .
w imieniu grupy ALDE - Panie Pzewodniczący ! Coraz częściej otrzymujemy doniesienia o niepokojącym stanie praw człowieka w Chińskiej Republice Ludowej .
W Parlamencie omawiamy ten problem prawie na każdej sesji .
Jak w przypadku każdego cyklu represji , ostatnie ataki trwają już od jakiegoś czasu , co może być przejawem walki o władzę pomiędzy reformatorskim a twardogłowym skrzydłem partii komunistycznej .
Chiński rząd utrudnia dostęp do zagranicznych stron internetowych , zablokował oprogramowanie szyfrujące używane do przekraczania tak zwanej wielkiej chińskiej zapory sieciowej i dostęp do usługi Googlemail , a także zwiększył liczbę aresztowanych , wśród których znalazł się Ai Weiwei - artysta międzynarodowej sławy i przeciwnik reżimu .
Trzeba podjąć zdecydowane działania .
Z tego powodu wzywam Wysoką Przedstawiciel , Panią baronessę Ashton , do wystosowania démarche do Pekinu .
Ai Weiwei musi zostać wypuszczony .
Panie Przewodniczący ! Ai Weiwei był - i jest to smutna prawda - jedną z ostatnich osób , która odważnie krytykowała chińskie rządy .
Bez wątpienia jego uwięzienie było nie tylko zwieńczeniem fali aresztowań przeciwników rządu , ale również znakiem , że nawet międzynarodowa sława nie chroni przed ponownym zamknięciem w więzieniu bądź całkowitym zniknięciem , na jakie mogą kogoś skazać władze Chin .
Równocześnie w ramach dialogu w zakresie praw człowieka , który Unia Europejska prowadzi na wszystkich szczeblach z Chinami , nasze przedstawicielstwa są często ignorowane i nawet jeśli są zbywane przyjacielskim uśmiechem , nie zmienia to faktu , że są one ignorowane .
Stoimy teraz przed ważnym pytaniem , dotyczącym strategii , której powinniśmy użyć .
Uważam , że musimy odpowiedzieć z pomocą naszej własnej delegacji do Chin i przy okazji następnej wizyty w tym kraju zaznaczyć wyraźnie , że chcemy spotkać się również z dysydentami , że chcemy ich zobaczyć - w przeciwnym razie nie ma co rozmawiać o prawach człowieka .
Nie chcemy przecież rozmawiać ze ścianą .
w imieniu grupy GUE / NGL - Panie Przewodniczący ! Chcę potępić aresztowanie Ai Weiwei i wezwać do natychmiastowego jego wypuszczenia .
Jego uwięzienie nastąpiło w wyniku jednej z najostrzejszych akcji policyjnych , jakie miały miejsce w Chinach w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat .
Zadziwiające jest , że od 2008 roku Chiny przeznaczały na bezpieczeństwo wewnętrzne więcej niż na wojsko .
W tej chwili ta oszałamiająca kwota wynosi 95 miliardów dolarów .
Z tych pieniędzy finansuje się ogromny państwowy aparat represji , w tym przeszło 40 tysięcy policjantów , których jedynym zadaniem jest przeszukiwanie Internetu pod kątem treści dysydenckich .
Skala działań represyjnych zwiększa się , ponieważ przedstawiciele reżimu obawiają się rozprzestrzeniania rewolucyjnych idei z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej .
Ich strach jest uzasadniony .
Te powstania dowodzą , że klasa robotnicza i zbuntowani ubodzy są silniejsi niż nawet najbardziej brutalne represje i najbardziej represyjne ustroje .
Wspólna walka jest potrzebna przede wszystkim by stworzyć niezależne , demokratyczne i powszechne instytucje zrzeszające ludzi pracy .
Walka z dyktaturą musi się łączyć w Chinach z walką o rzeczywiste , socjalistyczne zmiany , w ramach których wielkie bogactwo i zasoby Chin staną się publiczną własnością demokratycznego społeczeństwa , a gospodarka będzie podlegać demokratycznemu planowaniu , którego celem stanie się podniesienie poziomu życia zwykłego obywatela .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Jako artysta Ai Weiwei pokazał nam twarze dzieci poszkodowanych w trzęsieniu ziemi w Syczuanie .
Jako działacz na rzecz praw człowieka pokazał nam twarz Karty 08 .
Teraz natomiast jest twarzą wszystkich tych , którzy zniknęli w chińskich więzieniach - a są wśród nich tysiące anonimowych więźniów .
Wiemy o stu z nich i dlatego w tym Parlamencie musimy oddać głos ludziom , którzy bronią praw człowieka , ale tymczasowo zostali uciszeni .
Chcę w związku z tym wyraźnie powiedzieć , że dialog i debaty dotyczące tematyki praw człowieka są oczywiście niezbędne .
Rozumiem tych , którzy mówią , że nie chcą rozmawiać ze ścianą .
Jeżeli jednak przestaniemy do niej mówić , to spełnimy życzenia dyktatorów .
W Chinach działał kiedyś wielki reformator , Zhou Enlai .
Zhou Enlai nie był demokratą , ale był patriotą , który otworzył swój kraj na świat .
Potrzeba nam demokratycznego Zhou Enlaia , który sprawi , że Chiny otworzą się na demokrację .
Jeśli ten kraj nie wdroży demokratycznych reform , stanie w obliczu kryzysów podobnych do tych z lat trzydziestych .
Nasza pomoc , której celem jest doprowadzenie do przełomu w przestrzeganiu praw człowieka , leży w interesie Chin i w związku z tym musimy wspierać również takie inicjatywy .
( FI ) Panie Przewodniczący ! Ai Weiwei to artysta światowej sławy , który wzbogacił chińską kulturę i sztukę .
Państwo chińskie nie nagrodziło go i nie okazało szacunku - zamiast tego został on zamknięty w więzieniu .
Prawa człowieka nie są wymysłem Europejczyków : są one uniwersalnymi zasadami leżącymi u podstaw ludzkiej godności .
Przedstawiciele Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych i delegacji UE w Chinach muszą podkreślić znaczenie sprawy Ai Weiwei w rozmowach z władzami Chin na najwyższym szczeblu dyplomatycznym .
Dialog w zakresie praw człowieka w Chinach nie może kończyć się jednak na przemowach dyplomatów .
Ze względu na powtarzające się przypadki naruszenia praw człowieka i ogólny zły stan tych praw Unia Europejska musi wyciągnąć wnioski i na nowo przemyśleć swoje stosunki z Chinami .
Dialog w zakresie praw człowieka nie może sprowadzać się do pustych słów - trzeba zacząć wprowadzać zmiany na lepsze , podjąć działania następcze i rozpocząć dwustronne rozmowy .
Kultura i sztuka są ponadto zasobami , które wzbogacają społeczeństwo i rozwijają je - nie tylko tu , na Zachodzie , ale również na Wschodzie , Północy czy Południu .
A Uachtaráin ! Chiny to zagadka .
Z jednej strony są zmodernizowane i przejęły wiele zachodnich zwyczajów , czego świadkami byliśmy podczas Igrzysk Olimpijskich , w których miałem zaszczyt uczestniczyć , i które rzeczywiście były wspaniałym sukcesem .
Z drugiej jednak , mimo że Chiny pod wieloma względami przypominają zachód , to są bardzo zacofane w innych dziedzinach , na przykład w kwestii podstawowych praw , w tym prawa do wolności poglądów .
Przypadek Ai Weiwei jest tego idealnym przykładem .
Oto światowej klasy artysta , który 3 kwietnia zostaje aresztowany , w zasadzie bez powodu .
Od tego czasu nikt o nim nie słyszał , co oczywiście jest absolutnie nie do przyjęcia .
Apelujemy dziś o to , by mógł on powrócić do swojej żony , przyjaciół i asystentów .
Jedna rzecz jest bowiem pewna i to o niej powinni pamiętać Chińczycy : o Ai Weiwei będzie się pamiętać i będzie się go podziwiać jeszcze długo po tym , jak odpowiedzialni za jego aresztowanie zostaną zapomniani .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Wydaje mi się , że działania Chińczyków to celowa polityczna prowokacja lub - innymi słowy - polityczna próba .
Ma ona sprawdzić siłę , determinację i wiarygodność państw demokratycznych .
Jest to atak na prawa człowieka .
Prawdą jest , że musi dojść do dialogu , ale właśnie z tego względu musimy jasno zakomunikować Chińskiej Republice Ludowej , że za dalszą współpracą gospodarczą muszą iść demokratyczne zmiany w ich kraju .
W związku z tym żądamy wypuszczenia Ai Weiwei .
Nawiasem mówiąc , dyktatorzy często uciekają się do skazywania za niepłacenie podatków bądź przestępstwo finansowe , gdy chcą uniknąć zarzutu procesów politycznych .
Tak działo się w NRD , tak dzieje się w Rosji i - niestety - również w Chińskiej Republice Ludowej .
Dlatego też gorąco popieram tę rezolucję .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Przede wszystkim chcę powiedzieć , że zgadzam się z panem posłem Verhofstadtem .
Wielką szkodą jest , że debaty dotyczące praw człowieka , tak ważne dla Europejczyków ceniących wartości , odbywają się zawsze w czwartek po południu , czyli już po wyjeździe większości posłów .
Chciałabym , żeby ponownie odnotowano to w protokole .
Jest to coś , co musimy zmienić .
Teraz jednak mówimy o Chinach i - jak powiedzieli moi przedmówcy - w obliczu tej kwestii czujemy się mniej lub bardziej bezsilni .
Pani poseł Lichtenberger wspomniała o ścianie .
Jeśli zaś chodzi o pana posła Posselta , to nie uważam , że nasza pomoc wspomagająca przełom w prawach człowieka leży w interesie Chin , tak jak Pan uważa .
Jest ona niezgodna z interesem chińskich władz , choć bez wątpienia w interesie samych Chińczyków .
Dziś mówiliśmy o wielu osobach - wspomnieliśmy już o Ai Weiwei i Liu Xiaobo .
W przeszłości wielokrotnie dyskutowaliśmy nad tym , w jaki sposób można doprowadzić do przełomu w dziedzinie praw człowieka .
Rzecz nie polega tylko na tym , by powiedzieć baronessie Ashton , że ma przy każdej nadarzającej się okazji krytykować łamanie praw człowieka w Chinach .
To samo muszą robić nasi ministrowie spraw zagranicznych i przedstawiciele , i musimy trzymać się razem .
Uważam , że tylko w ten sposób możemy choć trochę wpłynąć na Chiny .
W przeciwnym razie potęga gospodarcza , jaką są Chiny , zacznie skłócać nas ze sobą i w ten sposób nic nie osiągniemy .
Byłoby to bardzo niekorzystne , zwłaszcza dla ludzi , których ta sytuacja bezpośrednio dotyczy .
wiceprzewodniczący Komisji - Panie Przewodniczący ! Zatrzymanie znanego chińskiego artysty Ai Weiwei 3 kwietnia na lotnisku w Pekinie , podczas gdy udawał się on w podróż do Hong Kongu , wywołało uzasadniony niepokój w środowisku międzynarodowym .
Coraz częstsze arbitralne decyzje o aresztowaniach obrońców praw człowieka , prawników i działaczy w Chinach zostały natychmiast potępione przez przedstawicieli delegacji Unii Europejskiej w Chinach w publicznym oświadczeniu , a UE wyraziła również zaniepokojenie sytuacją Ai Weiwei .
Obecnie nie wiemy , gdzie przebywa Ai Weiwei i chcę dziś zaakcentować fakt , że UE uważa arbitralne aresztowania i zniknięcia za poważne naruszenia praw człowieka , do których nie można dopuszczać w żadnych okolicznościach .
Wzywamy do natychmiastowego wypuszczenia Ai Weiwei .
Z treści rozpatrywanej przez ten Parlament rezolucji jasno wynika , że zatrzymanie Ai Weiwej jest jednym z wielu zaistniałych w ostatnim czasie w Chinach przypadków arbitralnych aresztowań i zniknięć .
Otrzymaliśmy doniesienia o tym , że od lutego policja aresztowała kilku słynnych chińskich prawników , którzy często występowali jako obrońcy w sprawach o naruszenie praw człowieka , i o których od tej pory słuch zaginął .
Nasze obawy odnośnie do ich sytuacji są tym większe , że przedłuża się nieobecność prawnika Gao Zhishenga , który zniknął już ponad dwa lata temu , choć pojawił się na krótko w kwietniu 2010 roku .
Wysoką przedstawiciel martwią sprawozdania oparte na przeprowadzonych w kwietniu 2010 roku wywiadach z panem Gao , z których wynika , że w początkowym okresie po zniknięciu przetrzymywano go w kilku nielegalnych ośrodkach detencyjnych bez możliwości kontaktu ze światem i niewłaściwie traktowano .
Ponadto docierają do nas doniesienia o tym , że w ciągu ostatnich tygodni oskarżono znaczną liczbę blogerów i działaczy politycznych o przestępstwa kryminalne , takie jak działalność wywrotowa wymierzona w państwo , a część aresztowano bez aktu oskarżenia .
Ręczę przed tym Parlamentem , że wiceprzewodnicząca / wysoka przedstawiciel , pani Catherine Ashton , uważnie śledzi te wydarzenia i przy najbliższej nadarzającej się okazji poruszy je w trakcie rozmów z władzami Chin , a sama UE również zakomunikuje władzom Chin swój niepokój przy okazji kolejnej rundy chińsko-europejskiego dialogu dotyczącego praw człowieka , która - wedle propozycji - może odbyć się w maju .
Chciałbym również poprzeć wyrażony przez pana posła Meissnera postulat , że musimy mówić jednym głosem i przedstawić jedno przesłanie , które pochodzi nie tylko od instytucji UE , ale również od wszystkich państw członkowskich .
Zakaz udziału w wyborach do tybetańskiego rządu na uchodźstwie w Nepalu
Kolejnym punktem porządku obrad jest debata nad sześcioma projektami rezolucji dotyczącymi zakazu udziału w wyborach do tybetańskiego rządu na uchodźstwie w Nepalu .
Panie Przewodniczący ! Wydaje mi się , że wszyscy z podziwem i aprobatą śledzimy wysiłki Tybetańczyków , których celem jest ustanowienie własnego kraju i uzyskanie możliwości rządzenia nim .
Liczne próby znalezienia dobrego rozwiązania na drodze negocjacji z chińskimi władzami , podejmowane przez rząd na wygnaniu bądź Dalajlamę , duchowego przywódcę Tybetańczyków , zawsze kończyły się niepomyślnie .
Chińczycy nie uważają Tybetańczyków za partnerów we wspólnym państwie , a za przeszkodę , która stoi na drodze przejęciu całości okupowanego terytorium .
W związku z tym sytuacja , w jakiej znajduje się rząd Nepalu , jest skomplikowana .
Z jednej strony musi on spełniać międzynarodowe zobowiązania i zagwarantować tybetańskiej społeczności poszanowanie powszechnych praw , ale z drugiej nie może zignorować zdania swojego wielkiego sąsiada .
Stanowisko rządu Nepalu w sprawie wyborów do tybetańskiego rządu na uchodźstwie wyraźnie pokazuje , kogo w regionie można uważać za gracza światowego formatu .
Według rządu Nepalu , są nim Chiny .
Jako Europejczycy możemy wykonywać symboliczne gesty i deklarować dystans w stosunku do decyzji słabego rządu Nepalu .
Jeśli jednak naprawdę chcemy zmienić położenie Tybetańczyków , to partnerem naszych rozmów powinien być rząd Chin , bo to one są politycznym przywódcą regionu i wpływają na zasady prowadzenia w nim polityki .
Możemy oczywiście przekazać nasze oświadczenie rządowi Nepalu , ale to nie rozwiąże tego problemu .
autor - Panie Przewodniczący ! Od czasu zniesienia monarchii w Nepalu i wyboru w Katmandu maoistowskiego rządu , Nepal i Chiny zbliżały się do siebie coraz bardziej .
Wobec tego nie jest zaskoczeniem , że władze Nepalu uniemożliwiły tybetańskim uchodźcom mieszkającym w Nepalu uczestniczenie w wyborach premiera i parlamentu na wygnaniu .
W październiku zeszłego roku nepalska policja zakłóciła zresztą przebieg podobnych wyborów , co bez wątpienia było wynikiem nacisków Pekinu .
Chiny próbowały przeszkodzić w nieoficjalnych wyborach odbywających się w sąsiednim suwerennym państwie , co już dowodzi pogardy , z jaką przywódcy Chin odnoszą się do demokracji , a także unaocznia ich obsesję na punkcie Tybetu .
Chiny nie zważają na to , że Dalajlama , duchowy przywódca Tybetu , wielokrotnie podkreślał , że pragnie możliwie największej autonomii dla Tybetu , a nie niepodległości .
Mam nadzieję , że nieobecna dzisiaj wysoka przedstawiciel poruszy tę kwestię w rozmowach z Chinami , ale również z Nepalem , którego młoda demokracja funkcjonuje częściowo dzięki finansowej pomocy pochodzącej z pieniędzy podatników w UE .
Chcę również skorzystać z tej okazji , by oddać hołd odwadze , wytrwałości i duchowi pokojowego sprzeciwu Tybetańczyków , których przykład jest dla nas wszystkich inspiracją .
Nepal rzeczywiście znajduje się w trudnej sytuacji geopolitycznej i geograficznej , ale powinien on brać przykład ze swojego południowego , demokratycznego sąsiada - Indii , a nie ze znajdującej się na północy represyjnej dyktatury , czyli ChRL .
Mam nadzieję , że pewnego dnia demokracja stanie się normą w całej Azji .
Panie Pośle ! Wykorzystał Pan tylko półtorej minuty .
Następnym razem przydzielę Panu dodatkowe trzydzieści sekund !
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Najwyraźniej nie wystarcza , że prześladowanie tybetańskiej kultury w Chinach nasila się coraz bardziej od Igrzysk Olimpijskich w 2008 roku .
Od tego czasu sytuacja w istocie się tylko pogorszyła .
Nie uczyniono postępu w żadnej dziedzinie .
Teraz na inne kraje wywiera się naciski , których celem jest utrudnienie bądź uniemożliwienie Tybetańczykom korzystania z prawa do wyboru parlamentu na uchodźstwie .
W ciągu ostatnich kilku lat byliśmy już świadkami bardzo silnych nacisków wywieranych na Nepal - nieważne czy w kwestii przyjmowania uchodźców , czy prawa głosu dla Tybetańczyków .
Powinniśmy się jednak cieszyć z tego , że ta kolej rzeczy jest pewna .
Unia Europejska powinna wyciągnąć z niej wnioski .
Chcąc sprowokować reakcję przeciw Tybetańczykom , władze Chin wywierają nacisk na siostrzaną partię a nawet na cały Nepal , który w pewnym momencie ustępuje .
Musimy skoncentrować nasze działania na zapobieganiu takim sytuacjom , co łączy się z wycofaniem wszelkiej pomocy dla Nepalu .
autorka - Panie Przewodniczący ! Chcę poruszyć trzy kwestie związane z poprawkami do przedmiotowej rezolucji zgłoszonymi przez grupę ALDE .
Po pierwsze , uzasadnieniem poprawek są zależności przyczynowo-skutkowe pomiędzy okupacją Tybetu przez Chińską Republikę Ludową a udaremnieniem tybetańskich wyborów w Nepalu .
Choć rezolucja jest poświęcona kwestii zakazu odbycia wyborów do tybetańskiego rządu w Nepalu , to nie może być ona rozpatrywana w oderwaniu od kontekstu , czyli statusu Tybetu .
Po drugie , jeśli nie wspomni się w niej o chińskiej okupacji Tybetu , która jest powodem nacisków wywieranych przez Pekin na rząd Nepalu , to będzie to tak , jakby mówić o pierwszej wojnie światowej nie wspominając o zamachu na arcyksięcia Ferdynanda .
Podsumowując , wezwanie do zagwarantowania Tybetowi autentycznej autonomii jest jedynym konstruktywnym postulatem , jaki Parlament Europejski może wysunąć , jeśli chce zapobiec kolejnemu zakazowi organizowania wyborów przez Tybetańczyków w Nepalu .
Wzywam Państwa do poparcia tego postulatu .
Panie Przewodniczący ! Kraj , z którego pochodzę , ma bogate doświadczenie , jeśli chodzi o władzę na uchodźstwie .
Między 1939 a 1990 rokiem na politycznej emigracji rządziło w sumie 15 polskich premierów i 6 prezydentów .
Polacy nie ustawali w dążeniu do demokracji i w końcu czerwień solidarności mogła połączyć się z bielą karty do głosowania , aby w 1989 roku dać początek nowemu , demokratycznemu państwu .
Dziś także Federalna Demokratyczna Republika Nepalu ma szansę na nowy początek dzięki konstytucji , która wejdzie w życie 28 maja .
Byłoby szkoda , gdyby Nepal zepsuł to święto , i w dalszym ciągu ograniczał prawa mniejszości tybetańskiej , by w rezultacie dostać od społeczności międzynarodowej czerwoną kartkę .
Uniemożliwienie Tybetańczykom z Nepalu udziału w niedawnych wyborach premiera na uchodźstwie uważam za niedopuszczalne łamanie podstawowych praw obywatelskich .
Unia Europejska powinna użyć wszystkich dyplomatycznych i finansowych środków w celu neutralizacji presji wywieranej na Nepal przez Chiny i w dłuższej perspektywie zapewnienia Tybetańczykom prawa do głosowania , zrzeszania się i demonstrowania poglądów .
Tak jak w Polsce nie udało się podważyć działalności 21 przedstawicieli władzy na uchodźstwie , tak i następcy Dalajlamy - jestem przekonana - nie ustaną w swojej aktywności .
Nepal i Chiny powinny o tym pamiętać .
Panie Przewodniczący ! Na całym świecie około 80 tysięcy Tybetańczyków uczestniczyło 20 marca w bezpośrednich wyborach nowego premiera i członków rządu .
Posłowie do Parlamentu Europejskiego , w tym członkowie zespołu międzypartyjnego Parlamentu Europejskiego ds. Tybetu , uczestniczyli w tych wyborach jako obserwatorzy .
Moje doświadczenia ze Szwajcarii przypominały doświadczenia moich kolegów przebywających w innych krajach : wybory były uczciwe , tajne i stuprocentowo zgodne z zasadami demokracji .
Jedynym wyjątkiem był Nepal , gdzie działające pod wpływem nacisków ze strony rządu Chin służby bezpieczeństwa przeszkodziły tysiącom Tybetańczyków w oddaniu głosu w wyborach .
To postępowanie było kontynuacją celowych działań podjętych w zeszłym roku , kiedy to skonfiskowano urny i zamknięto lokale wyborcze .
A Nepal nie jest przecież wasalem Chin .
Rząd w Katmandu musi udowodnić , że jest w stanie oprzeć się wpływom Chin .
Prawa podstawowe obejmują wolność wypowiedzi , wolność zgromadzeń i - równie istotne - prawa wyborcze .
Panie Komisarzu ! Europejska Służba Działań Zewnętrznych musi usilnie nalegać na przestrzeganie tych właśnie praw człowieka .
Panie Przewodniczący ! Nałożony przez władze Nepalu zakaz organizowania wyborów do tybetańskiego rządu każe nam się zastanowić nad stanem praw człowieka w tym kraju .
Zwróćmy uwagę na to , że tybetańska społeczność zorganizowała te wybory po to , by nadać własnym instytucjom demokratyczny charakter .
Takie inicjatywy powinno się wspierać niezależnie od tego , gdzie się pojawiają .
Nadszedł czas , aby Nepal pokazał , że jego demokracja funkcjonuje zarówno wewnątrz kraju , jak i na forum międzynarodowym , tak by oddane głosy mogły zostać do 15 kwietnia przekazane centralnej komisji wyborczej i zliczone .
Apeluję do rządu Nepalu , aby wykorzystał tę okazję do polepszenia stanu podstawowych praw człowieka w swoim kraju .
Ta kwestia jest jedną z ważniejszych , gdy w grę wchodzi opracowanie skutecznej polityki w regionie .
Panie Przewodniczący , Panie Komisarzu ! Musimy walczyć o przestrzeganie demokratycznych praw wszędzie , nie tylko w naszej okolicy i nie tylko w Afryce Północnej .
Musimy wypracować plan standardowego postępowania wobec niedemokratycznych rządów i wobec władz , które nie respektują demokratycznych praw .
Pan poseł Verhofstadt powiedział , że w pewnym sensie jesteśmy hipokrytami .
To prawda - często stawiamy handel wyżej niż wszelkie zasady .
Typowym tego przykładem jest umowa z państwami Mercosur , w której poświęciliśmy 11 % lasu Amazońskiego i dobro milionów europejskich rolników , by zdobyć dla handlu nowe rynki .
Panie Komisarzu ! Winę za to wszystko ponosi Komisja .
Komisarz ds. handlu często podchodzi z obojętnością do innych obszarów europejskiej polityki .
Jeśli jednak nadal będziemy tak postępować , dalej będziemy hipokrytami .
Nepal musi uszanować demokratyczne prawa uchodźców z Tybetu , a Unia Europejska musi zrobić wszystko , co leży w jej mocy , by poruszyć tę kwestię w ramach wielu inicjatyw , a nie tylko w związku z prawami człowieka .
To nie jest tylko problem baronessy Ashton ; to także kwestia dotycząca komisarza De Guchta i całej Komisji .
Panie Przewodniczący , Panie i Panowie ! Nepal przez wiele lat był zastraszany przez Chiny i dziś to on pozbawił Tybetańczyków jednego z podstawowych praw politycznych : prawa głosu .
Jeśli możemy być pewni czegokolwiek , to faktu , że Pekin znalazł nowego sprzymierzeńca do pomocy w prześladowaniu Tybetańczyków - jest nim Nepal .
W rzeczywistości kwestia ta nie ogranicza się jedynie do wyborów ; od wielu lat rząd Nepalu , ulegając naciskom Chin , nakładał coraz to nowe ograniczenia wolności wypowiedzi na Tybetańczyków , którzy mieszkają w tym państwie jako uchodźcy .
W czerwcu zeszłego roku rząd w Katmandu wydał władzom Chin uchodźców z Tybetu .
W stosunku do Tybetańczyków żyjących w Nepalu powszechnie stosuje się areszty prewencyjne , a także zakaz demonstracji , zgromadzeń i podróżowania .
Nasz Parlament powinien więc skończyć z hipokryzją i nie tylko okazywać swoje oburzenie , ale również ostro potępiać ucisk , jakiego dopuszcza się Nepal i ogólniej zająć się licznymi , a nawet zbyt licznymi naruszeniami praw człowieka i Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych .
Ponadto wzywamy Nepal do zaprzestania prześladowania i złego traktowania uchodźców politycznych oraz poszanowania ich praw .
Jeśli weźmiemy pod uwagę to , że w przeszłości Nepal był państwem przyjmującym uchodźców i do niedawna zawsze gościł Tybetańczyków , to niezmiernym smutkiem przepełnia nas sposób traktowania uchodźców politycznych przez rząd .
w imieniu grupy Verts / ALE - Panie Przewodniczący ! Fakt , że ze względu na naciski Chin Tybetańczykom z Katmandu nie pozwolono na uczestniczenie w wyborach uważam za zwyczajnie oburzający .
Jako przedstawiciele Unii Europejskiej powinniśmy potępić naciski wywierane przez Chiny na Nepal , w związku z którymi uchodźcy nie mogą korzystać z podstawowych praw zagwarantowanych im przez prawo międzynarodowe .
Powinniśmy także wyrazić zaniepokojenie faktem , że Chińczycy powstrzymali kolejne państwo przed udzieleniem pomocy humanitarnej potrzebującym .
Niezmiernie ważne jest , by wysoka przedstawiciel uważnie monitorowała rozwój sytuacji z pomocą delegacji UE w Katmandu .
Już od pewnego czasu o to prosimy .
Ze względu na obecny stan rzeczy nie możemy czekać ani chwili dłużej .
Musimy zrobić wszystko co w naszej mocy , by przeciwstawić się płynącym ze strony Chin naciskom , ponieważ jeśli nie zrobimy tego teraz , gdy próbujemy rozpocząć dialog z Chinami , to obawiam się , że nie zrobimy tego nigdy .
Panie Przewodniczący ! Uważam , że Tybetańczycy - którzy nie mogą decydować o sobie w kraju , z którego pochodzą - zanadto już cierpią z tego powodu , by być jeszcze przedmiotem nacisków zmierzających do odebrania im podstawowych demokratycznych praw w kraju zamieszkania , który ze smutnej konieczności wybrali na miejsce wygnania , bądź do którego byli zmuszeni się przenieść .
Jednym z argumentów osób przeciwnych ruchowi oporu w Tybecie było to , że ruch ten skupiał się wokół Dalajlamy i miał wiele niedemokratycznych cech .
Obecnie tybetański ruch oporu przechodzi proces demokratyzacji i dlatego niezmiernie smuci nas , że Nepal , państwo w którym mieszka wielu Tybetańczyków , nie dopuściło do spokojnego przebiegu demokratycznych wyborów .
Chcę jednak , abyście docenili jedną rzecz : rządy naszych państw bardzo często jako pierwsze ulegają naciskom ze strony Chin i godzą się na wizję świata , która odpowiada marzeniom i życzeniom chińskich przywódców .
Musimy zrozumieć , że w Nepalu rząd prawdopodobnie chciał tego samego .
Co za tym idzie , jeśli chcemy wywierać nacisk na rząd Nepalu i skłonić go do innego postępowania , to powinniśmy zacząć od wywierania nacisku na naszych polityków , tak by w rozmowach z Chińczykami mogli pokazać , że mamy własne zasady .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Pod wpływem nacisków ze strony rządu Chin władze Nepalu przeszkodziły około 20 tysiącom Tybetańczyków zamieszkałym w Nepalu w oddaniu głosu w wyborach na premiera tybetańskiego rządu na uchodźstwie .
Prawo głosu , podobnie jak prawo do wolnych wyborów i pokojowych demonstracji , jest jednym z fundamentalnych praw każdej jednostki i wszystkich społeczności .
Im więcej przeszkód stanie na drodze tym , którzy chcą korzystać ze swoich praw , tym bardziej będą zdeterminowani , by je realizować .
Jestem przekonany , że teraz Tybetańczycy w Nepalu silniej pragną zorganizowania wyborów premiera rządu na uchodźstwie .
Wydaje się , że polityka Nepalu i Chin zmierzająca do ich zastraszenia przyniosła wręcz odwrotne efekty .
Wzywam wysoką przedstawiciel Unii Europejskiej do przedstawienia tych postulatów i środków zaradczych zaproponowanych przez Parlament Europejski w trakcie rozmów z władzami Chin i Nepalu .
( FI ) Panie Przewodniczący ! Chiny coraz bardziej prześladują tybetański rząd na uchodźstwie .
Ponad 10 tysiącom Tybetańczyków w Nepalu nie pozwolono głosować w wyborach , które miały wyłonić premiera i posłów do parlamentu w rządzie na uchodźstwie .
Ze względu na naciski Chin , najważniejsze partie polityczne w Nepalu popierają tzw. politykę jednych Chin i uważają Tybet za nieodłączną część Chin .
Z tego powodu uchodźcy z Nepalu znajdują się pod stałą i ścisłą kontrolą .
Choć tematem tej rezolucji jest uniemożliwienie głosowania , to jej tłem jest okupacja Tybetu przez Chiny .
Siła Chin i znaczenie nacisków przez nie wywieranych rośnie wraz z ekonomicznymi wpływami tego kraju .
Ta rezolucja , podobnie jak poprzednia dotycząca Ai Weiwei , jest dowodem na to , jak ponura jest polityka Komunistycznej Partii Chin .
Jak powiedział pan komisarz , nasza polityka wobec Chin musi być jednomyślna .
Panie Przewodniczący ! Nie miałem się wypowiadać na ten temat , ale postanowiłem jednak to zrobić , ponieważ Dalajlama ma w przyszły czwartek odwiedzić mój kraj , gdzie będzie przemawiał na uniwersytecie w Limerick , w moim okręgu wyborczym i z pewnością będzie miał wiele do powiedzenia na ten i inne tematy .
Oczywiście godne potępienia są działania ministerstwa spraw wewnętrznych Nepalu , polegające na konfiskowaniu urn wyborczych .
Co zaś się tyczy wydarzeń z Katmandu - miasta zachwalanego przez pisarzy i artystów , co czyni tę wiadomość jeszcze smutniejszą - to wiemy , że nie dopuszczono do policzenia około 10 tysięcy głosów .
Możemy tylko liczyć na to , że dając wyraz naszej jednomyślności , Unia Europejska wywrze jakiś wpływ nie tylko na Nepal , ale również na ich władców , Chińczyków , którzy dzięki temu wykażą się większym zrozumieniem , przede wszystkim w związku z Tybetem i Dalajlamą .
Na koniec chcę dodać , że w Irlandii przyjmiemy Dalajlamę równie ciepło , jak królową Anglii czy prezydenta Obamę , którzy również będą gościć na spotkaniu .
( FI ) Panie Przewodniczący ! Prawo do wzięcia udziału w demokratycznych wyborach jest jednym z powszechnych i podstawowych praw .
Rozpoczęte wybory są bardzo ważne dla zachowania tybetańskiej tożsamości i kultury .
Tybetańczycy wybierają nowego przywódcę duchowego w związku z tym , że Dalajlama zrezygnował z tej pozycji .
W 2009 roku zgodziliśmy się , że UE na forum międzynarodowym będzie opowiadać się za demokracją i rządami uczestniczącymi .
Musimy być konsekwentni i poprzeć założenia tej polityki .
To oczywiste , że Nepal opowiada się po stronie Chin pod presją .
Jego przedstawicielom należy przypomnieć o zobowiązaniach związanych z ochroną praw człowieka i demokratycznych swobód Tybetańczyków , a także o tym , że nie powinni zakłócać przebiegu wolnych wyborów .
wiceprzewodniczący Komisji - Panie Przewodniczący ! Jak Pan wie , w Nepalu żyje około 20 tysięcy Tybetańczyków i większość z nich mieszka tam od dawna .
Korzystali oni z wolności gospodarczej , prawa do osiedlenia się w Nepalu i , do niedawna , również z tamtejszej przestrzeni politycznej , w ramach której mogli omawiać między sobą przyszłość Tybetu .
Ostatnie wybory , które odbyły się 20 marca , były ważnym wydarzeniem dla społeczności mieszkających poza Tybetem i stanowiły również ważny krok na drodze do reform zaplanowanych przez Dalajlamę .
W tym kontekście z niepokojem zauważamy , że władze Nepalu zaczynają surowo traktować działalność polityczną Tybetańczyków w Nepalu .
Władze skutecznie przeszkodziły ponad 10 tysiącom z nich głosować 20 marca .
Zdarzyło się to nie pierwszy raz .
W zeszłym roku , 3 października , w czasie wcześniejszej tury głosowania władze Nepalu zakłóciły przebieg wyborów , skonfiskowały urny i zamknęły lokale wyborcze Tybetańczyków .
Unia Europejska za pośrednictwem delegacji w Katmandu i ambasad państw członkowskich UE może kontrolować rozwój sytuacji , współpracując blisko z tybetańską społecznością i rządem .
UE uważa , że uchodźcy z Tybetu powinni mieć możliwość korzystania z wolności do zrzeszania się , którą zapewniają im międzynarodowe standardy praw człowieka .
Powinno to zostać zrobione w sposób umożliwiający bezproblemowe wdrożenie tych praw .
Dostęp do terytorium Nepalu powinien zostać utrzymany , a niepisana umowa pomiędzy rządem Nepalu a Wysokim Komisarzem Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców powinna być nadal przestrzegana .
Nowo przybyli uchodźcy z Tybetu , których władze Nepalu przechwytują na drodze do Katmandu , powinni bezzwłocznie znaleźć się pod opieką Biura UNHCR .
Uznani za uchodźców Tybetańczycy przebywający w Nepalu dłużej niż od 1990 roku powinni otrzymać stosowne nepalskie dokumenty .
Ręczę przed tym Parlamentem , że UE nadal będzie podnosić tę kwestię w rozmowach z władzami , a także że nie przestanie przyglądać się rozwojowi sytuacji i go relacjonować .
na piśmie - ( FI ) Tybetański Dalaj Lama postanowił wycofać się z polityki i działać dalej jako duchowy przywódca swojego narodu .
Jest on oczywiście jednym z najbardziej znanych światowych przywódców i ludzie ze wszystkich stron świata czerpią siłę i pociechę z jego nauk o dobroci , zrozumieniu i pacyfizmie .
Dalej będzie spełniał rolę duchowego przywódcy , ale jego polityczne obowiązki zostaną przekazane premierowi tybetańskiego rządu na wygnaniu .
Nie obejdzie się jednak bez trudności .
Z powodu narastających nacisków władz Chin 20 tysięcy Tybetańczyków zamieszkałych w Nepalu nie mogło głosować .
Władze Nepalu stwierdziły , że tybetańskie demonstracje sprzeciwiają się idei jednych Chin i zaznaczyły , że nie zezwolą na " antychińskie działania ” na terenie państwa .
Z tego względu grupy Tybetańczyków nie mogły wziąć udziały w głosowaniu .
Nie jest to niespodzianką , ponieważ władze Nepalu już wielokrotnie naruszały wolność wypowiedzi i prawa Tybetańczyków na wygnaniu .
Dzieje się tak , mimo że Nepal podpisał stworzone przez ONZ międzynarodowe umowy dotyczące praw obywatelskich i politycznych .
Przedstawiciele Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych pracujący w placówce w Katmandu powinni uważnie przyglądać się sytuacji politycznej w Nepalu , a zwłaszcza sposobowi , w jaki traktowani są uchodźcy z Tybetu , by w ten sposób upewnić się , że ich prawa są szanowane .
Przestrzeganie zasad demokracji jest niezmiernie ważne , jeśli chcemy ocalić i wzmocnić tożsamość narodową Tybetańczyków zarówno w Tybecie , jak i poza jego granicami .
Cały świat doskonale zdaje sobie sprawę , jak skomplikowana jest sytuacja narodu tybetańskiego , który od dekad domaga się już nie tyle niepodległości , co przynajmniej respektowania przez rząd chiński podstawowych praw autonomii .
Naród o tak bogatej i unikalnej kulturze żyje w ciągłym zagrożeniu ze strony potężnego sąsiada .
Teraz , gdy Dalajlama zrezygnował z politycznego przywództwa na rzecz nowej generacji demokratycznych liderów , Tybetańczycy stanęli przed szansą , by wzmocnić demokratyczne tradycje , pomimo tego , że rząd tybetański wciąż zmuszony jest do działania na uchodźstwie .
Jednakże tysiące Tybetańczyków przebywających w Nepalu zostało tego prawa pozbawionych .
Naciski ze strony Chin wydają się być bardzo skuteczne , a to , co do tej pory było pokojowymi demonstracjami w obronie wolności słowa i podstawowych praw , może przerodzić się w trudną do opanowania sytuację , która z pewnością będzie miała międzynarodowy oddźwięk .
Możemy sobie przecież wyobrazić , jak skutecznie chiński rząd będzie chciał się rozprawić z tymi , którzy " zakłócą spokój ” w Tybecie .
Ostatnie wydarzenia powinny przypomnieć światu , że prawa narodu tybetańskiego są nieustannie gwałcone , a sprawa Tybetu nie jest zamkniętym rozdziałem , bo Tybetańczycy z pewnością wciąż będą domagać się poszanowania swej niezależności i będą to robić coraz głośniej .
Kolejnym punktem porządku obrad jest debata nad sześcioma projektami rezolucji w sprawie Zimbabwe .
Panie Przewodniczący ! Nie po raz pierwszy omawiamy metody sprawowania władzy stosowane przez Roberta Mugabego i jego partię .
W lipcu 2008 roku Parlament Europejski przyjął rezolucję wdrażającą sankcje wobec Roberta Mugabego i jego świty .
Powodem tej decyzji było , podobnie jak obecnie , poważne łamanie praw człowieka przez administrację rządzącą .
Nowe przypadki zastraszania , aresztowania oraz zaginięć przeciwników politycznych partii rządzącej , w sprawie których nie wszczęto żadnego śledztwa , potwierdzają , że Robert Mugabe oraz członkowie jego partii politycznej są świadomi tego , że przeprowadzenie uczciwych i przejrzystych wyborów doprowadziłoby do odebrania im władzy i ukarania za wieloletnie stosowanie terroru wobec ludności i plądrowanie bogactw tego kraju .
Z pewnością wszyscy zgadzamy się w sprawie przyjęcia projektu rezolucji w nadziei , że środki wprowadzone przez UE pomogą obywatelom Zimbabwe , którzy są terroryzowani przez własny rząd , zmienić z pomocą przywódców społeczeństwa obywatelskiego i opozycji obecną , trudną sytuację w kraju w sposób możliwie najbardziej pokojowy .
W tej sytuacji akredytowanie przez Unię Europejską pani ambasador wybranej przez Roberta Mugabego postrzegane byłoby z pewnością jako obraza porządnych ludzi .
Dlatego , Panie i Panowie , starajmy się , przynajmniej poprzez nasze polityczne zachowanie , wspomagać istotne zmiany polityczne w południowej Afryce .
autor - Panie Przewodniczący ! Odkąd jestem w tym Parlamencie , czyli od około dwunastu lat , staramy się pomagać obywatelom Zimbabwe poprawić ich warunki życiowe i przyczyniać się do zwiększenia ich wiary w przyszłość .
Mamy wyraźne stanowisko w dwóch kwestiach .
Po pierwsze , dopóki Robert Mugabe będzie pozostawał u władzy , chroniony przez małą , wyrachowaną grupę wewnątrz Zanu-PF i siły bezpieczeństwa , plądrując dla własnego zysku bogactwa narodowe tego kraju , szansa na realne zmiany jest nikła .
Po drugie , przeprowadzenie koniecznych zmian leży w rękach obywateli Zimbabwe , przy wsparciu sąsiadujących krajów afrykańskich , a wśród nich mam na myśli oczywiście w szczególności Republikę Południowej Afryki .
Być może , ale tylko może , obserwujemy nareszcie pewien krok w dobrym kierunku .
Wiemy , że gdy Mugabe jest zaniepokojony , zaczyna wpadać w panikę .
Jego policja i bojownicy zaczynają atakować każdego , kogo postrzegają jako swojego przeciwnika .
Partia MDC wchodzi podobno w skład koalicji sprawującej władzę , jednak w ostatnich kilku dniach ministrowie i posłowie z partii MDC , jak również obrońcy praw człowieka zostali pobici i aresztowani .
Przypuszczam , że Mugabe jest coraz bardziej zdenerwowany z dwóch powodów .
Obserwował , co spotkało jego przyjaciela i głównego fundatora , Kaddafiego , oraz słyszał , jak tydzień temu , 31 marca , Południowoafrykańska Wspólnota Rozwoju , w skład której wchodzą Republika Południowej Afryki oraz wszystkie państwa sąsiadujące z Zimbabwe , w końcu wyraziła poważne zaniepokojenie odradzającą się przemocą w Zimbabwe .
Wspólnota wezwała do zakończenia stosowania przemocy oraz do wprowadzenia wszystkich elementów światowego porozumienia politycznego .
Powołała również zespół do opracowania planu działania w sprawie przeprowadzenia pokojowych , wolnych i uczciwych wyborów w Zimbabwe , a obecnie zespół ten znajduje się w Harare .
Wzywamy rządy państw europejskich oraz Unię Europejską do zwiększenia zaangażowania w tej sprawie i wykorzystania wszystkich wpływów politycznych w Afryce Południowej , aby pomóc w szybkim osiągnięciu poprawy sytuacji w Zimbabwe oraz w przeprowadzeniu odpowiednio monitorowanych wyborów w atmosferze wolnej od zastraszenia .
Dopóki nie zobaczymy dowodów realnych zmian , środki ograniczające skierowane w szczególności przeciwko Mugabemu oraz jego bliskim sprzymierzeńcom muszą zostać utrzymane w mocy .
W tym kontekście UE pod żadnym względem nie powinna akredytować wysłannika , który został jednostronnie wybrany przez Mugabego na stanowisko ambasadora .
Jestem pewien , że gdy obywatele Zimbabwe odzyskają wolność , a prawdziwa demokracja i rządy prawa zostaną ustanowione , wspólnota międzynarodowa , w tym UE , będzie gotowa przyjść im z hojną pomocą .
Panie Przewodniczący ! Według moich obliczeń jestem zaangażowana w sytuację w Zimbabwe od około dziesięciu lat .
Gdy pracowałam dla organizacji rozwoju w Amsterdamie , co jakiś czas zapraszaliśmy do Holandii , do Europy , obrońców praw człowieka z Zimbabwe , aby w ten sposób pozwolić im na chwilę wytchnienia .
Zapraszaliśmy ich do nas nie tylko dlatego , żeby mogli poznać innych działaczy i wymienić się doświadczeniami , ale również aby dać im okazję do chwilowej ucieczki z Zimbabwe .
Jedną z osób , które spotkałam w tamtym czasie , był Abel Chikomo , o którym wspominaliśmy również w tej rezolucji .
Jest to obrońca praw człowieka , który przez te wszystkie lata nigdy nie stracił entuzjazmu , ani motywacji do działania .
To dla osób takich jak on przyjmujemy tego typu rezolucje , ponieważ - szczerze mówiąc - nie sadzę , aby prezydentowi Mugabemu spędzały one sen z powiek .
Celem tych rezolucji jest zapewnienie , by Abel Chikomo oraz jego koledzy z MDC nie stracili motywacji do kontynuowania swojej pracy .
Jaki inny mógłby być cel tych rezolucji , jeśli nie wprowadzenie sankcji ?
Dlatego nalegam , abyśmy zaostrzyli proces Kimberley dotyczący handlu diamentami pochodzącymi z terenów dotkniętych konfliktem do tego stopnia , żeby diamenty z Zimbabwe nie mogły być w ogóle sprzedawane , ponieważ stanowią powód , dla którego rząd łamie prawa człowieka , ciemięży ludność oraz wykorzystuje pracę dzieci itp .
Nasze zaangażowanie w Zimbabwe jest dobrze znane , ale powinniśmy o nim nadal wielokrotnie przypominać , w szczególności ze względu na takie osoby , jak Abel Chikomo .
autorka - Panie Przewodniczący ! Powodem do poważnego niepokoju jest pogarszająca się , szczególnie w ostatnich miesiącach , sytuacja w Zimbabwe , a to zaniepokojenie dotyczy celowego blokowania działań rządu jedności narodowej Zimbabwe przez partię Zanu-PF .
Parlament Europejski musi zażądać natychmiastowego zaprzestania prześladowania opozycji politycznej partii Zanu-PF i działaczy społeczeństwa obywatelskiego , którzy są aresztowani i torturowani oraz organizacji pozarządowych , które są przeszukiwane i których członkowie są arbitralnie zatrzymywani .
Unia Europejska powinna utrzymać w mocy środki ograniczające przeciwko osobom i podmiotom powiązanym z reżimem Mugabego , dopóki nie zobaczymy rzeczywistych dowodów na poprawę sytuacji w Zimbabwe .
Obywatele Zimbabwe powinni mieć prawo do swobodnego głoszenia swoich poglądów bez obawy przed surowymi represjami , arbitralnym uwięzieniem czy torturami , a przeciwko osobom odpowiedzialnym za systematyczne prześladowania o podłożu politycznym powinno zostać wniesione oskarżenie .
Fala prześladowań przechodząca przez Zimbabwe stanowi wyraźną oznakę problemów , które poprzedzą nadchodzące wybory .
Wspólnota międzynarodowa , a w szczególności podmioty polityczne w tym regionie , takie jak Południowoafrykańska Wspólnota Rozwoju , nie mogą tolerować prześladowań oraz arbitralnych aresztowań działaczy społeczeństwa obywatelskiego oraz członków i zwolenników partii MDC przeprowadzanych przez partię Zanu-PF i siły bezpieczeństwa . Przed wyborami należy również zażądać większego poszanowania praw człowieka .
Przeprowadzane przez policję pod pretekstem poszukiwania materiałów dywersyjnych przeszukania biur organizacji praw człowieka , takich jak " Zimbabwe Human Rights Forum ” i kilku innych oraz aresztowania pracowników różnych organizacji pozarządowych i członków samej partii MDC , jak również studentów i młodych działaczy , które nasiliły się w lutym , stanowią metody stosowane w ramach niedopuszczalnej kampanii zastraszania .
Zamiast rozpoczynać kampanię terroru przeciwko osobom , które odmówiły podpisania petycji przeciwko środkom ograniczającym wprowadzonym przez UE względem przywódców związanych z Mugabem , przywódcy partii Zanu-PF powinni wyciągnąć wnioski z arabskiej wiosny ludów i pozwolić na przeprowadzenie prawdziwie wolnych wyborów .
zastępujący autora - Panie Przewodniczący ! Na początku chciałbym zaznaczyć , że będę przemawiał w imieniu mojego kolegi , pana posła Alaina Cadeca , który miał zabrać głos tego popołudnia .
Jak wspominali moi poprzednicy , z trzech tematów , które dziś omawiamy , ten jest najgorszy i chyba najczęściej powraca .
Robert Mugabe już zbyt długo pewnie kroczy po światowej scenie politycznej i zachowuje się w sposób dyktatorski i brutalny wobec swoich obywateli , a w szczególności w stosunku do swoich przeciwników w kraju .
Rząd jedności narodowej , który został utworzony w 2009 roku w celu zaprowadzenia demokracji , nie spełnia oczywiście swojego zadania , ponieważ Mugabe czyni wszystko , aby przeszkodzić w jego działaniach .
Przypadki zastraszania , arbitralne aresztowania i zaginięcia przeciwników - co prawdopodobnie jest innym sposobem na określenie ich zbiorowych egzekucji - mające miejsce szczególnie w ostatnich miesiącach , są absolutnie niedopuszczalne .
Nawet organizacjom pozarządowym nie udało się tego uniknąć : przeszukano ich biura , a pracowników zatrzymano ; jest zatem zupełnie oczywiste , że należy podjąć działania przeciwko temu dyktatorowi .
Jak wspomniał pan poseł Van Orden , przynajmniej Unia Afrykańska zaczyna obecnie tworzenie pewnego rodzaju opozycji w stosunku do Mugabego , co stanowi dla nas w Unii Europejskiej okazję , aby stanąć po jej stronie i wykorzystać wszelkie dostępne siły dyplomatyczne w celu zapewnienia , by po pierwsze , prezydent Mugabe zaprzestał dokonywania aresztowań i egzekucji oraz , po drugie , by zatwierdzono konstytucję gwarantującą obywatelom Zimbabwe wolność , co umożliwi przeprowadzenie wolnych wyborów oraz utworzenie w Zimbabwe prawdziwie demokratycznego rządu .
Panie Przewodniczący ! Wszyscy wiemy , że porozumienie z 2008 roku , które weszło w życie w 2009 roku i wprowadzało podział władzy pomiędzy Robertem Mugabem a Morganem Tsvangirai oraz między partiami Zanu-PF i MDC , nie było idealnym porozumieniem i nie doprowadziło do osiągnięcia ideału , ale było jedynym możliwym porozumieniem , za pomocą którego starano się poprawić sytuację praw człowieka i demokracji w Zimbabwe .
Prezydent Mugabe i jego sojusznicy zrobili wszystko , co w ich mocy , aby porozumienie to nie spełniło swoich zadań .
W swoich próbach pokonania opozycji , która stanowi obecnie większość w niższej izbie parlamentu , uciekali się do nacisków i zastraszania .
Według doniesień sprzed zaledwie kilku minut zaatakowano i użyto przemocy wobec osób zgromadzonych wokół pomnika , przy którym znajdowali się bojownicy partii MDC .
Bardzo ważne jest , aby UE nie odwróciła się od tego , co dzieje się w Zimbabwe i żeby nie pozwoliła , aby powiodło się ostatnie oszustwo prezydenta Mugabego związane z mianowaniem pani ambasador przy ominięciu krajowych mechanizmów konstytucyjnych oraz aby dopilnowała , by prezydent Mugabe i jego sojusznicy nie czerpali zysków ze sprzedaży diamentów .
Nie wszyscy w Zimbabwe będą szczęśliwi z powodu dzisiejszej debaty , gdyż za kilka dni , 18 kwietnia , przypada dzień wyzwolenia Zimbabwe .
Ci , którzy robią w tym kraju złe rzeczy , będą mieli zepsutą uroczystość .
Porozumienia dotyczące podziału władzy są często problematyczne .
Wynika to z tego , że z reguły nie są one wynikiem demokratycznej decyzji obywateli , tylko wymuszonego sytuacją kompromisu .
Tak właśnie było w przypadku Zimbabwe .
Ale porozumienia dotyczące podziału władzy można akceptować i mogą one mieć pozytywny wpływ na społeczeństwo , jeżeli zostaną spełnione pewne warunki .
Jednym z nich jest poprawa sytuacji praw człowieka .
Dlatego właśnie zajmujemy się prawami człowieka w tym kraju .
Dla przykładu można mieć wątpliwości , czy restrictive measures są narzędziem potrzebnym i skutecznym , ale nie możemy dopuścić do tego , żeby osoby , które nie chcą się podpisać pod petycją wzywającą do zniesienia tych środków , były bite i prześladowane .
Dlatego bronimy walczących o prawa człowieka .
Panie Przewodniczący ! Jak wspominali moi przedmówcy , partia prezydenta Mugabego i jej mechanizmy działania sprowadzają się obecnie do zastraszania , torturowania i atakowania każdego , kto walczy o demokrację , swobody demokratyczne i przejście Zimbabwe do spokojnego , demokratycznego systemu rządów .
Jesteśmy odpowiedzialni za to , co dzieje się w Afryce .
W historii demokracji na tym kontynencie interweniowaliśmy wiele razy , w szczególności na początku , gdy nowe państwa były w trakcie tworzenia , a my blokowaliśmy procedury demokratyczne , gdy zagrażały one naszym interesom .
Jesteśmy więc podwójnie zobowiązani pomóc Zimbabwe w utworzeniu wybieranego demokratycznie rządu .
Pod względem emocjonalnym sytuacja ta jest wyjątkowo ważna dla Greków .
W okresie od 1967 do 1974 roku panowała u nas bardzo surowa dyktatura i w tym czasie każde jej potępienie ze strony Rady Europy czy międzynarodowej organizacji dawało nadzieję obywatelom walczącym w Grecji .
Dlatego nie możemy tolerować żadnych stosunków z nielegalnie powołanymi przedstawicielami Zimbabwe ani z byłymi wspólnikami reżimu Mugabego , a Unia Europejska , wraz z państwami w tym regionie , musi zagwarantować transformację demokratyczną Zimbabwe oraz stosowanie procesu Kimberley .
w imieniu grupy ECR - Panie Przewodniczący ! Unia Europejska popiera proces Kimberley , którego celem jest wyeliminowanie ze światowego rynku diamentów konfliktowych z terenu Afryki - tak zwanych " krwawych diamentów ” .
Jednakże ostatnie wydarzenia w Zimbabwe są niepokojące .
Przewodniczący procesu Kimberley , Mathieu Yamba z Demokratycznej Republiki Konga , jednostronnie i bez konsultacji zdecydował o zezwoleniu na sprzedaż diamentów z kopalni w Marange w Zimbabwe .
Kopalnia ta , o czym dyskutowaliśmy w tym Parlamencie w zeszłym roku , została przejęta przez prezydenta Roberta Mugabego i jego kolegów .
Setki osób zostały pozbawione domów , a docierają do nas również wiarygodne doniesienia o przypadkach torturowania , gwałtów , a nawet zabijania okolicznych mieszkańców przez siły bezpieczeństwa prezydenta Mugabego .
Sprzedaż diamentów z kopalni w Marange pozwoli Mugabemu na dalsze umacnianie sprawowanej przez niego okrutnej kontroli nad Zimbabwe oraz , tak naprawdę , wzbogacenie zbirów z Zanu-PF .
Dlatego wzywam Unię Europejską , jako uczestnika procesu Kimberley , do nagłośnienia tej sprawy na najwyższym szczeblu i do nalegania na przywrócenie podejmowania decyzji w procesie Kimberley w drodze konsensusu .
W bardziej ogólnym ujęciu od dawna wzywam do utworzenia podobnego systemu certyfikacji , który obejmowałby inne zasoby naturalne wydobywane w Afryce , aby w ten sposób zapobiec sprzedawaniu minerałów przez rządy sprawujące władzę w sposób brutalny lub grupy partyzanckie w celu finansowania zakupu broni .
Cieszę się , że nad tym przedsięwzięciem pracuję razem ze znaną na całym świecie organizacją pozarządową " Global Witness ” z siedzibą w Londynie , a przedsięwzięciu przewodniczy administracja USA , która uchwaliła ustawę Dodda-Franka .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Pragnę rozpocząć od tego , że ile razy słyszę dyskusje na temat Roberta Mugabego , widzę przed sobą rumuńskiego dyktatora Nicolae Ceauşescu .
W rzeczywistości w latach 80 . XX wieku Mugabe wraz z Kaddafim często gościli u Ceauşescu .
Jestem wdzięczny panu posłowi Van Ordenowi za to , że przypomniał mi o powiązaniu pomiędzy Mugabem a Kaddafim .
Sądzę , że Mugabe nauczył się czegoś od Ceauşescu , a mianowicie nienawiści do działaczy społeczeństwa obywatelskiego .
Czterdzieścioro sześcioro członków społeczeństwa obywatelskiego , którzy zostali aresztowani przez siły bezpieczeństwa w Zimbabwe 19 lutego , jest obecnie oskarżonych o zdradę .
Grozi im teraz wyrok śmierci .
Taka jest kara .
Jedynym " przestępstwem ” , jakie popełnili jest rozmowa o wydarzeniach w Egipcie i Tunezji .
Zasadniczo rozwiązaniem w sprawie reżimu Mugabego jest przeprowadzenie uczciwych i wolnych wyborów .
Miejmy nadzieję , że będzie to możliwe tym razem .
( FI ) Panie Przewodniczący ! W lutym Rada do Spraw Zagranicznych UE przyjęła konkluzje dotyczące sytuacji w Zimbabwe .
Okres stosowania sankcji przez UE zostanie przedłużony , ponieważ nie osiągnięto należytego postępu w zakresie wewnętrznych reform w tym kraju .
Zniesienie ograniczeń będzie możliwe w przypadku osiągnięcia wymiernych postępów w kwestii wprowadzania w życie porozumienia politycznego w sprawie podziału władzy z 2008 roku .
To porozumienie , które tylko pozornie wprowadzało podział władzy , nie przeszkodziło siłom bezpieczeństwa Mugabego w dalszym prześladowaniu ich przeciwników , nawet zajmujących stanowiska ministerialne , którzy teraz są aresztowani , torturowani i mordowani .
W związku z tym , że sankcje UE nie są wymierzone przeciwko obywatelom Zimbabwe , UE jest obecnie nadal największym dostawcą pomocy dla tego kraju , którą przyznaje przede wszystkim rolnictwu i produkcji rolnej .
Unia Europejska musi nadal wywierać nacisk na Mugabego , a jeżeli zapadnie decyzja o przeprowadzeniu wyborów , to UE powinna w nich uczestniczyć w charakterze obserwatora .
( PL ) Od naszej ostatniej debaty na temat Zimbabwe w październiku ubiegłego roku sytuacja w tym południowoafrykańskim kraju nie uległa zmianie .
Bezrobocie sięga 90 % , średnia długość życia wynosi 44 lata , a obywatele tego kraju nie mają dostępu do podstawowych usług medycznych .
Gołym okiem widać , że polityczne porozumienie zawarte 2 lata temu przez prezydenta Mugabe i premiera Tsvangirai nie spełnia pokładanych w nich nadziei i że potrzebne jest nowe , w pełni demokratyczne rozwiązanie .
Sytuacja wewnętrzna w Zimbabwe nie uległa zmianie w ostatnim półroczu , ale sytuacja zewnętrzna tak .
Dziś debatujemy o tym państwie w kontekście " wiosny ludów ” w Afryce i choć Hararę od Tunisu dzieli 6 000 km , najświeższy przypadek Wybrzeża Kości Słoniowej pokazuje , że czasem demokracja nie zna barier w czasoprzestrzeni .
Dlatego Parlament Europejski wzywa rząd w Zimbabwe do uwzględnienia aktualnej sytuacji międzynarodowej i silnej reorientacji w polityce wewnętrznej . Przede wszystkim do wstrzymania represji wobec opozycji politycznej , wypuszczenia jej przedstawicieli na wolność i umożliwienia im udziału w wyborach .
Pół roku temu mówiłam o tym , że biednego państwa , jakim jest Zimbabwe , nie stać na wyszukiwanie zastępczych problemów .
Dziś uważam , że afrykańska " wiosna ludów ” dodatkowo obciąża polityczny dług prezydenta Mugabe .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Jako członek Delegacji do spraw stosunków z Parlamentem Panafrykańskim jestem w pełni przekonany , że Unia Europejska , a w szczególności lady Ashton , powinna przyjąć zdecydowane stanowisko sprzeciwiające się działaniom reżimu Mugabego , polegającym na zastraszaniu i prześladowaniu obrońców praw człowieka oraz powinna zachęcać do poszanowania praw i swobód obywatelskich , w tym wolności wypowiedzi i zgromadzeń , do których przestrzegania Zimbabwe zobowiązało się na szczeblu światowym .
Zimbabwe musi dotrzymać swoich międzynarodowych zobowiązań , w tym zobowiązań wynikających z Afrykańskiej karty praw człowieka i ludów oraz uchylić wszystkie przepisy krajowe , które są sprzeczne z międzynarodowymi dokumentami w sprawie ochrony praw człowieka .
Jestem również głęboko przekonany , że kraje w tym regionie , głównie Republika Południowej Afryki , mogłyby zaangażować się we wspieranie przywrócenia demokracji i poszanowania praw człowieka w Zimbabwe .
( RO ) Panie Przewodniczący ! Wydarzenia rozgrywające się obecnie w Zimbabwe zwracają uwagę na sytuację praw człowieka na kontynencie afrykańskim .
Mając w perspektywie wybory w czerwcu , prezydent Mugabe prowadzi kampanię zastraszania swoich rywali .
W ciągu ostatnich dwóch miesięcy aresztowano setki urzędników rządowych , obrońców praw człowieka oraz przeciwników reżimu .
Ta sytuacja jest niedopuszczalna .
Ponadto Mugabe opóźnił o rok prace nad stworzeniem demokratycznej konstytucji .
Nowa ustawa zasadnicza gwarantowałaby , że wybory zostaną przeprowadzone w warunkach przejrzystości .
Chciałabym zauważyć , że poważnie dotknięta jest sytuacja gospodarcza tego kraju .
Prezydent popiera nacjonalizację górnictwa , które stanowi główny sektor gospodarki Zimbabwe .
Tego typu działanie jest szkodliwe , ponieważ to właśnie zagraniczne inwestycje w tym sektorze pozwoliły zachować państwu stabilność w okresie następującym po kryzysie gospodarczym .
( FI ) Panie Przewodniczący ! Prezydent Mugabe wraz z partią Zanu-PF w Zimbabwe nie zdołali dotrzymać warunków ogólnego porozumienia politycznego , które zostało zawarte w 2009 roku .
Zimbabwe nie jest w stanie podążać w stronę demokracji .
Wręcz przeciwnie , w ciągu ostatnich kilku miesięcy wyraźnie nasiliły się przypadki zastraszania przeciwników politycznych oraz wzrosła liczba arbitralnych aresztowań i zaginięć .
Starania na rzecz osiągnięcia stabilności nie przyniosą rezultatów w takim klimacie politycznym .
Zimbabwe jest nadal państwem , w którym osoby wyrażające własne poglądy polityczne są narażone na maltretowanie i tortury .
System prawny , który tłumi wolne i otwarte dziennikarstwo , ogranicza prawo do wolności słowa .
Dziennikarze są prześladowani .
Należy zrobić wszystko , aby wspierać dążenie tego państwa w kierunku prawdziwej demokracji i rozwoju gospodarczego .
W lutym tego roku Rada Europejska podjęła słuszną i trafną decyzję o przedłużeniu obowiązywania środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom i organizacjom związanym z administracją Mugabego oraz prowadzeniu czarnej listy .
Uważam , że działania te powinny być kontynuowane , dopóki nie zaobserwujemy w Zimbabwe rzeczywistych dowodów prawdziwych zmian .
Działania te jednak powinny być skierowane wyłącznie przeciwko skorumpowanemu rządowi i nie mogą spowodować pogorszenia trudnej sytuacji obywateli Zimbabwe .
( DE ) Panie Przewodniczący ! Gdy byłem dzieckiem , otrzymywałem listy z byłej Rodezji .
Trzy siostry mojego dziadka były zakonnicami katolickimi w ówczesnej Rodezji i Republice Południowej Afryki .
Nigdy nie pisały o tym , że mieszkańcy Rodezji głodują .
To , co słyszymy o tym miejscu obecnie , jest po prostu nie do przyjęcia .
Rodezja , a później Zimbabwe , były spichlerzem południowej Afryki .
Prezydentowi Mugabe - komunistycznemu i socjalistycznemu dyktatorowi - udało się zmienić ten spichlerz w strefę głodu .
Chciałbym podziękować wszystkim Posłom , którzy przywrócili tę kwestię do porządku obrad .
To niedopuszczalne , że pozwolono temu dyktatorowi , prezydentowi Mugabemu , tak długo terroryzować ludność Zimbabwe .
Wierzę , że klucz do rozwiązania tej sytuacji znajduje się w południowej Afryce .
Z przykrością muszę stwierdzić , że dopóki Republika Południowej Afryki nie przywoła tego dyktatora do porządku , będzie on nadal terroryzował swoich obywateli .
wiceprzewodniczący Komisji - Panie Przewodniczący ! Sądzę , że wszyscy zgodzimy się , że kwestia Zimbabwe i łamania praw człowieka zbyt długo były punktem porządku naszych obrad .
Każdy promyk nadziei na pozytywny obrót sprawy zostaje natychmiast przyćmiony przez wybuchy represji politycznych i przemocy .
Dokładnie taka sytuacja miała miejsce przed zaledwie kilkoma miesiącami .
Dlatego w lutym tego roku Unia Europejska musiała ponownie , po raz ósmy , przedłużyć obowiązywanie środków ograniczających .
W ten wyraźny sposób chcieliśmy podkreślić zasadnicze znaczenie porozumienia między partiami rządzącymi w sprawie podjęcia niezbędnych kroków umożliwiających przeprowadzenie wyborów w tym kraju .
W tym kontekście UE podkreśliła gotowość do rewizji swojej decyzji w przypadku dalszych konkretnych zmian w tym kraju .
Unia Europejska jest głęboko zaniepokojona falą przemocy na tle politycznym w Zimbabwe w ostatnich miesiącach .
W dniu 11 marca UE wraz z 21 ambasadami i przedstawicielstwami wydała oświadczenie , w którym wyraża swoje zaniepokojenie nasileniem przypadków zastraszeń i aktów przemocy , które wydają się mieć podłoże polityczne .
W tym kontekście UE z zadowoleniem przyjmuje wynik szczytu SADC , który odbył się 31 marca 2011 r .
W swoim komunikacie SADC wzywa do natychmiastowego zaprzestania stosowania przemocy , zastraszania , nawoływań do nienawiści i prześladowań oraz wzywa rząd Zimbabwe do spełnienia wszystkich warunków koniecznych do przeprowadzenia wyborów .
Oferuje pomoc w zorganizowaniu wyborów zgodnie z zasadami i wytycznymi SADC regulującymi demokratyczne wybory .
Z tego powodu SADC powoła urzędników , którzy dołączą do południowoafrykańskiej grupy mediatorów i będą pracowali ze wspólnym komitetem odpowiedzialnym za monitorowanie i wdrażanie .
Unia Europejska wierzy , że wzmożone wysiłki SADC i Republiki Południowej Afryki w zakresie ułatwiania i mediacji są niezbędne , aby zapobiec dalszej niestabilności w Zimbabwe .
Unia Europejska z zadowoleniem przyjmuje wysiłki tego regionu w zakresie mediacji w sprawie kryzysu w Zimbabwe .
Republika Południowej Afryki , jako państwo wspomagające , wraz z SADC , będącą gwarantem ogólnego porozumienia politycznego podjęły decyzję o akredytowaniu pani ambasador Zimbabwe .
W chwili obecnej utrzymywanie oficjalnego kanału komunikacji z Zimbabwe oraz prowadzenie dialogu z rządem jedności narodowej jest niezbędne i nie powinniśmy zagrażać pozycji pani ambasador UE w Harare .
Unia Europejska będzie podejmować działania w ścisłej koordynacji ze wszystkimi państwami członkowskimi UE .
Unia Europejska pozostaje największym dostawcą pomocy rozwojowej dla Zimbabwe .
Chcemy wyraźnie zaznaczyć , że jesteśmy nieustępliwi wobec reżimu , ale staramy się pomagać obywatelom .
Kwota około 365 milionów wypłacona od początku utworzenia ogólnego porozumienia politycznego w 2009 roku sprawia , że jesteśmy - jak już powiedziałem - największym darczyńcą .
Pomoc przekazywana jest wyłącznie za pośrednictwem organów ONZ i wyspecjalizowanych organizacji pozarządowych .
Od 2009 roku UE wspiera również , jak ustalono w ogólnym porozumieniu politycznym , reformy systemu sprawowania rządów , w tym proces reform konstytucyjnych .
Unia Europejska finansuje również programy poświęcone kwestii praw człowieka , w tym programy autorstwa obrońców praw człowieka .
Musimy jedynie wierzyć , że naciski międzynarodowe ostatecznie doprowadzą do przeprowadzenia w Zimbabwe wolnych i uczciwych wyborów oraz stopniowej normalizacji bardzo trudnej sytuacji w tym kraju .
W ciągu ostatnich miesięcy wielu przeciwników reżimu Mugabego oraz przedstawicieli organizacji pozarządowych zostało arbitralnie aresztowanych przez władze Zimbabwe .
Partia prezydenta Mugabego systematycznie utrudnia utworzonemu w 2009 roku rządowi jedności narodowej przygotowanie transformacji demokratycznej i wiarygodnych wyborów .
Należy natychmiast zaprzestać stosowania przemocy na tle politycznym , której dopuszczają się zwolennicy prezydenta Mugabego .
Unia Europejska i państwa członkowskie muszą zaangażować się we współpracę z Unią Afrykańską i Południowoafrykańską Wspólnotą Rozwoju w celu zapewnienia , by przyszłych wyborów nie przeprowadzano w atmosferze zastraszenia i przemocy .
Z zadowoleniem przyjmuję fakt , że Parlament Europejski w swojej rezolucji wzywa wszystkie partie polityczne w Zimbabwe do wspólnej pracy nad stworzeniem przed kolejnymi wyborami nowej , demokratycznej konstytucji , która mogłaby być zaakceptowana przez wszystkich obywateli Zimbabwe .
Po raz kolejny jesteśmy świadkami tego , że zastraszanie , aresztowanie , przemoc , a nawet tortury stanowią broń Mugabego , którą stosuje on przeciwko swoim przeciwnikom politycznym i społeczeństwu obywatelskiemu .
Siły lojalne w stosunku do Mugabego zastraszają ministrów opozycji w rządzie jedności narodowej .
Prześladowały one przywódców organizacji praw człowieka i aresztowały 46 przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego pod zarzutem zdrady , przy czym część z nich bito , a nawet torturowano podczas przebywania w areszcie .
Nie można stworzyć trwałej struktury w oparciu o strach i terror , czy też w sprzeczności z wolnościami obywatelskimi i politycznymi .
Wzywam wysoką przedstawiciel Unii Europejskiej do wsparcia wysiłków mających na celu przeprowadzenie w Zimbabwe wolnych wyborów , którym nie będzie towarzyszyć przemoc ani zastraszanie .
Konieczne jest utworzenie prawowitego rządu , który będzie szanował prawa i podstawowe wolności , innymi słowy , okaże szacunek dla ludzi .
Jednym ze stosowanych środków musi być zaostrzenie restrykcji Unii Europejskiej wobec ludzi Mugabego .
Przypadek Ai Weiwei w Chinach (
Zakaz udziału w wyborach do tybetańskiego rządu na uchodźstwie w Nepalu (
Zimbabwe (
( Posiedzenie zostało zamknięte o godz. 16.30 )
Ogłaszam wznowienie sesji Parlamentu Europejskiego przerwanej w czwartek , 7 kwietnia 2011 r .
Chciałem podać Państwu kilka uwag na początek naszych obrad .
Dziś obchodzimy Dzień Europy .
Spędziłem większość dnia we Florencji , gdzie , jak Państwo wiecie , działa Uniwersytet Europejski i gdzie odbywa się także Festiwal Europejski .
Miała tam również miejsce konferencja na temat stanu Unii ; spotkałem się ze studentami Uniwersytetu Europejskiego .
Obchodzimy 61. rocznicę pamiętnej deklaracji Roberta Schumana , która dała początek drodze ku Unii Europejskiej i wiele już wspólnie stworzyliśmy .
Robert Schuman byłby z naszego dorobku dumny .
Ojcowie założyciele wiedzieli , że kryzysy są po to , by je przezwyciężać i by budować na nich solidne fundamenty wspólnej przyszłości , dlatego dziś , 9 maja , pamiętając o przeszłości , pracujemy nad teraźniejszością i z nadzieją patrzymy w przyszłość .
Druga informacja . Unia Europejska jest dziś pełnoprawnym podmiotem areny międzynarodowej .
Potwierdziło to 3 maja br. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych , które przytłaczającą większością głosów zaakceptowało udział Unii Europejskiej w pracach Organizacji Narodów Zjednoczonych .
Przedstawiciele Unii będą mieli możliwość występowania przed Zgromadzeniem Ogólnym oraz zgłaszania propozycji poprawek uzgodnionych przez państwa członkowskie Unii .
Jest to wspólne osiągnięcie państw członkowskich , Komisji i Rady , ale także Parlamentu Europejskiego .
Nasze działania i głos muszą pozostać wspólne .
Jest to szczególnie ważne , ta nasza wspólnota działań , bo stoimy przed koniecznością podjęcia dalszych akcji , zarówno w Afryce Północnej , gdzie znów wzrasta ilość napięć , jak także i w Syrii i w Bahrajnie .
Komunikat numer trzy : 17 maja br. po raz siódmy będziemy obchodzić w Unii Europejskiej Międzynarodowy Dzień Walki z Homofobią .
Unia sprzeciwia się dyskryminacji we wszystkich dziedzinach , zarówno w Europie , jak i poza nią .
Homofobia nie jest wyjątkiem .
Niestety wciąż na świecie ludzie są prześladowani , torturowani , a nawet zabijani .
My zobowiązanie do obrony dyskryminowanych zawarliśmy w naszych najważniejszych aktach prawnych - w Traktacie i Karcie Praw Podstawowych .
Będziemy tego zobowiązania dotrzymywać .
I wreszcie informacja numer cztery : Parlament Europejski stanowczo potępia egzekucję jednego z mężczyzn skazanych przez sąd wojskowy w Strefie Gazy na karę śmierci za współpracę z Izraelem .
Unia Europejska zawsze sprzeciwia się karze śmierci .
Powrót do praktyki wykonywania egzekucji podważa wysiłki na rzecz trwałego pojednania palestyńskiego .
Wniosek o skorzystanie z immunitetu parlamentarnego
Teraz mam ogłoszenia porządkowe .
Otrzymałem od pana Luigi de Magistrisa dwa wnioski o skorzystanie z immunitetu i przywilejów w ramach dwóch postępowań toczących się odpowiednio przed sądami w Cosenza i Mediolanie .
Otrzymałem od pana Viktora Uspaskicha wniosek o skorzystanie z immunitetu i przywilejów w ramach postępowania sądowego toczącego się przed sądem w Wilnie .
Otrzymałem od pana Corneliu Vadima Tudora wniosek o skorzystanie z immunitetu i przywilejów .
Zgodnie z art. 6 ust. 3 Regulaminu wnioski te zostają przesłane do Komisji Prawnej właściwej w tej sprawie .
( IT ) Panie Przewodniczący !
To nie jest punkt porządku dziennego ; po prostu nie rozumiem tego , co Pan właśnie powiedział .
O ile się nie mylę , pan de Magistris wystąpił o obronę jego immunitetu .
To musi być jakieś nieporozumienie .
Pan de Magistris jest wszak orędownikiem batalii przeciwko immunitetowi w moim kraju i prawdopodobnie zaszła pomyłka w interpretacji .
Sądzę , że to niemożliwe , aby pan de Magistris wnioskował o obronę swojego immunitetu .
Musiał zostać źle zrozumiany i dlatego chciałbym wysłuchać jakiegoś wyjaśnienia w tej sprawie .
Jak już powiedziałem , wniosek dotyczył obrony jego immunitetu .
Zgodnie z art. 6 ust. 3 Regulaminu zostanie on rozpatrzony jak zwykle przez naszą komisję .
( ES ) Panie Przewodniczący ! Jestem przekonany , że z uwagi na bieżący charakter sprawy nie wspomniał Pan o wczorajszym poważnym wydarzeniu na Kubie : okazuje się , że kubański dysydent Juan Wilfredo Soto García został zamordowany przez policję w publicznym parku w Santa Clara na Kubie .
Panie Przewodniczący ! Moim zdaniem , z uwagi na wyczulenie Parlamentu w kwestii praw człowieka , powinien Pan co najmniej wystąpić o przeprowadzenie niezależnego dochodzenia , aby wyjaśnić sprawę morderstwa tego kubańskiego dysydenta .
Rzeczywiście , jeśli takie wydarzenie miało miejsce , zajmujemy takie właśnie stanowisko , jak Pan powiedział .
Dziękuję Panu za zwrócenie na to uwagi .
Rozdany został końcowy projekt porządku dziennego sporządzony zgodnie z art. 137 Regulaminu przez Konferencję Przewodniczących na posiedzeniu w czwartek 5 maja 2011 r .
[ Środa ] :
Jest propozycja , którą przedstawi zaraz pan współprzewodniczący Speroni .
W odniesieniu do debaty dotyczącej polityki zagranicznej , bezpieczeństwa i obrony grupa Europy Wolności i Demokracji zwróciła się z wnioskiem o uwzględnienie w tytule oświadczenia Wysokiej Przedstawiciel / Wiceprzewodniczącej Komisji w sprawie sytuacji w Syrii i w obozie Ashraf również koptyjskiej wspólnoty chrześcijańskiej w Egipcie .
To jest wniosek związany ze środą , z poranną dyskusją o godz. 9.00 w obecności pani Ashton .
Pan współprzewodniczący Speroni przedstawi ten wniosek , bardzo proszę .
Panie Przewodniczący ! Nie chcieliśmy wprowadzać żadnej zasadniczej zmiany - czy raczej proponować zasadniczej zmiany - w porządku obrad przez dodanie czy zmianę jego punktu ; po prostu prosimy o rozszerzenie tematu , który zreferuje wiceprzewodniczący .
Prosimy jedynie , by w temacie będącym przedmiotem dyskusji uwzględniono sprawy Syrii , obozu Ashraf i mniejszości chrześcijańskiej , a przede wszystkim sprawę mniejszości koptyjskiej w Egipcie .
Omawiamy wrażliwe kwestie i temat dotyczący ochrony mniejszości , w związku z czym proszę szanownych posłów o zatwierdzenie tego wniosku .
( FR ) Panie Przewodniczący ! W pełni popieram ten wniosek , ale poprosiłem Pana o możliwość zabrania głosu , aby wypowiedzieć się na temat wtorkowego porządku obrad .
Nie wiem , czy może mi Pan udzielić teraz głosu , czy może Pan to uczyni po podjęciu decyzji w sprawie wniosku pana Speroni .
Musimy teraz skończyć rozpoczętą dyskusję nad punktem , który dotyczy środy .
( IT ) Panie Przewodniczący ! Zabieram głos , aby poprzeć wniosek pana Speroni , dokładnie dlatego , że sytuacja zdominowana konfliktami z udziałem wspólnoty koptyjskiej obrazuje zagrożenia związane z bieżącymi wydarzeniami w Egipcie .
Apeluję zatem o poparcie tego wniosku , gdyż nie chodzi tu o obronę prawa wspólnoty koptyjskiej do podkreślania swojej tożsamości .
Sytuacja ta dowodzi raczej złożoności sytuacji , jaka ma miejsce w Egipcie .
Uważam zatem , że zdecydowanie zachodzi konieczność dokładnego jej monitorowania przez Parlament Europejski , zwłaszcza za sprawą oświadczenia pani komisarz Ashton .
( FR ) Panie Przewodniczący , Szanowni Państwo ! Wydarzenia w Egipcie zaskoczyły wszystkich .
Musimy jednak zachować rozsądek .
Jest sześć punktów do omówienia z panią baronessą Ashton .
Mamy sprawę Syrii , obozu Ashraf , sprawozdanie pana Gualtieriego , sprawozdanie pana Albertiniego , kwestię Europy jako pełnoprawnego podmiotu w Organizacji Narodów Zjednoczonych .
To naprawdę nie ma sensu .
Uważam , że powinniśmy zwrócić się do Komisji Spraw Zagranicznych , aby omówiła sytuację w Egipcie , w tym wszystkie wydarzenia związane z mniejszościami , sporządzając następnie sprawozdanie z inicjatywy własnej , natomiast miesiąc później powinniśmy odbyć debatę na temat Egiptu z udziałem pani baronessy Ashton .
Musimy przeprowadzić odpowiednią debatę nad wydarzeniami w Egipcie .
Jeżeli dodamy szósty punkt , jedna osoba go omówi , natomiast inne będą omawiały jeszcze coś innego .
Nie skoncentrujemy się na debacie w sprawie Egiptu , omawiając sześć punktów z baronessą Ashton .
Rozumiem zatem Państwa emocje , ale dodawanie czegoś , co nie zostanie omówione w środę rano tak czy inaczej nie stanowi rozwiązania .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Powiem krótko : Konferencja Przewodniczących zaplanowała głosowanie nad ewentualnym zniesieniem mojego parlamentarnego immunitetu na jutro , czyli we wtorek .
Nie chcę się rozwodzić nad tą sprawą , ale chcę powiedzieć , że jestem lekko zaskoczony - delikatnie mówiąc - że nie zaplanowano debaty i nie mogę przedstawić Parlamentowi mojego punktu widzenia , zajmując zaledwie dwie czy trzy minuty .
Uważam , że powinienem go przedstawić , wydaje mi się bowiem , że sprawozdawca przetworzył przytoczony ostatnio przez panią poseł Wallis argument , że należałoby odebrać mi immunitet parlamentarny , co Trybunał Sprawiedliwości bardzo wyraźnie potępił .
To nie jest punkt porządku dziennego .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Apeluję o przeprowadzenie debaty , wnoszę o udzielenie mi głosu na dwie lub trzy minuty .
O ile mi wiadomo , jest to punkt porządku dziennego .
Dwie lub trzy minuty na obronę godności posła PE - to wszystko , o co proszę .
Czy istnieje taka możliwość , że któregoś dnia ten Parlament uszanuje prawo do obrony jednego ze swoich posłów , nie poświęcając czasu jedynie na sprawy Gwatemali czy Indonezji , ale przeznaczając go na swoje wewnętrzne sprawy ?
Panie Kolego Gollnisch ! My postępujemy zgodnie z art. 7 ust. 8 naszego Regulaminu i jest tam wyraźnie powiedziane , jak w takich przypadkach postępować .
Wszystkie uwagi , jakie Pan zgłasza odnośnie do porządku obrad , muszą być zgłoszone co najmniej na godzinę przed dyskusją , którą w tej chwili rozpoczęliśmy .
A więc powtarzam - to jest art. 7 ust. 8 naszego Regulaminu .
( FR ) Panie Przewodniczący ! Konferencja Przewodniczących zaplanowała na środę po południu debatę nad propozycjami rządów Włoch i Francji dotyczącymi zmian w układzie z Schengen .
Proszę mi wybaczyć , ale w rzeczywistości debata ta jest zaplanowana na wtorek po południu , o godz. 15.00 .
Konferencja Przewodniczących stwierdziła , że w debacie powinien uczestniczyć pan przewodniczący Barroso i chciałbym wiedzieć , czy są jakieś informacje na temat jego obecności .
Czemu jest to dla nas tak ważne ?
Jest to ważne , ponieważ przewodniczący Komisji - pan Barosso jako pierwszy przyjął stanowisko po spotkaniu na szczycie z udziałem swoim i pana Sarkozy ' ego , podczas gdy komisarze wyrazili potem odmienny pogląd .
Mając na uwadze , że przewodniczący Komisji jest w obowiązku ją reprezentować , bardzo chcemy , aby pan Barosso był obecny we wtorek po południu o godz. 15.00 .
Przepraszam , że pomyliłem wtorek ze środą .
Panie Cohn-Bendit ! Dziękuję Panu za uwagi .
Sprawdzę to .
Na chwilę obecną nie mam żadnych innych informacji , ale mogę to dla Pana sprawdzić .
Zrobię ten szczególny gest .
Ogłaszam przyjęcie porządku obrad na ten tydzień .
Kryzys w europejskim sektorze rybołówstwa spowodowany wzrostem cen ropy ( debata )
pytania ustnego dotyczącego kryzysu w europejskim sektorze rybołówstwa wywołanego wzrostem cen paliw , skierowanego do Komisji przez João Ferreirę i Patricka Le Hyarica , w imieniu Konfederacyjnej Grupy Zjednoczonej Lewicy Europejskiej / Nordyckiej Zielonej Lewicy - B7-0306 / 2011 ) ;
pytania ustnego dotyczącego kryzysu w europejskim sektorze rybołówstwa spowodowanego wzrostem cen ropy , skierowanego do Komisji przez Alaina Cadeca , Antonello Antinoro , Jima Higginsa , Jarosława Leszka Wałęsę , Marię do Céu Patrão Neves , Wernera Kuhna , Ioannisa A. Tsoukalasa , Crescenzio Rivelliniego , Rareş-Luciana Niculescu , Vito Bonsignore i Salvadora Garrigę Polledo , w imieniu Grupy Europejskiej Partii Ludowej ( Chrześcijańskich Demokratów ) - B7-0307 / 2011 ) ;
pytania ustnego dotyczącego kryzysu europejskiego sektora rybołówstwa wywołanego wzrostem ceny ropy , skierowanego do Komisji przez Philippe de Villiersa i Juozasa Imbrasasa , w imieniu Grupy Europa Wolności i Demokracji - B7-0308 / 2011 ) ;
pytania ustnego dotyczącego kryzysu w europejskim sektorze rybołówstwa spowodowanego wzrostem cen ropy , skierowanego do Komisji przez Brittę Reimers , w imieniu Grupy Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy - B7-0310 / 2011 ) ;
pytania ustnego dotyczącego wzrostu cen ropy naftowej a wsparcia dla rybaków , skierowanego do Komisji przez Josefę Andrés Bareę , Kriton Arsenis , Luisa Manuela Capoulasa Santosa , Estellę Grelier , Ilianę Malinovą Iotovą , Guido Milana , Ulrike Rodust , Antolína Sáncheza Presedo i Catherinę Trautmann , w imieniu Grupy Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim - B7-0311 / 2011 ) ;
pytania ustnego dotyczącego kryzysu w sektorze rybołówstwa spowodowanego wzrostem cen ropy , skierowanego do Komisji przez Isabellę Lövin w imieniu Grupy Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie - B7-0313 / 2011 ) .
Pani Przewodnicząca , Pani Komisarz , Szanowni Państwo ! Przede wszystkim , Parlament ma tylko jedną siedzibę : w Strasburgu !
Od lutego 2011 roku cena ropy nieustannie rosła i ostatnio przekroczyła kwotę 100 dolarów .
Wzrost cen ropy wyjątkowo ciężko dotyka rybaków z europejskich regionów przybrzeżnych .
Wzrostowi ceny ropy towarzyszy gwałtowny wzrost kosztów operacyjnych działalności połowowej .
Szczególnie poważnie dotyka on tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne .
Od ceny ropy uzależnione są również dochody rybaków .
Przedstawiciele zawodu w całej Europie mówią mi , że są zaniepokojeni wzrostem cen ropy .
Chcę , abyśmy podjęli wspólne działania zapewniające przedsiębiorstwom możliwość kontynuowania działalności mimo wzrostu kosztów operacyjnych .
Zadając to pytanie i mając na uwadze rezolucję , która zostanie sformułowana , apeluję do państw członkowskich , aby w razie konieczności pomogły przedstawicielom tego zawodu kontynuować działalność , nie zakłócając przy tym konkurencji .
W związku z tym apeluję o podniesienie pułapu pomocy de minimis z 30 tysięcy do 60 tysięcy euro na firmę .
Nie skutkuje to w żaden sposób koniecznością zwiększenia budżetu Parlamentu czy budżetu europejskiego .
Pomoc de minimis to pomoc , którą państwa członkowskie mogą przyznać swoim przedsiębiorstwom , jeżeli uważają , że nie zakłóci to konkurencji .
Apeluję do państw członkowskich o nieco więcej elastyczności .
Apeluję również do Komisji , aby dokładnie przeanalizowała mój wniosek i postarała się zrozumieć obawy całego sektora , który trzeba chronić , zapewniając jego rozwój .
Społeczność rybacka to kobiety i mężczyźni potrzebujący godziwych dochodów i musimy ją wspierać .
Sektor ten jest coraz słabszy , między innymi za sprawą wzrostu przywozu produktów akwakultury i rybołówstwa na rynek europejski .