RepozytoriumzprojektemPython/stopy/Ćwiczenia_1.ipynb
2025-01-11 17:49:48 +01:00

80 KiB

Ćwiczenia 1

_TEMAT: Zbieżność punktowa i jednostajna ciągów i szeregów funkcyjnych

Zbieżność punktowa i jednostajna ciągów funkcyjnych

Definicja (zbieżność punktowa ciągu funkcyjnego)

Niech (fn)nN będzie ciągiem funkcji określonych na zbiorze E. Jeżeli dla każdego xE ciąg liczbowy $(f_n(x))

f(x)=limnfn(x)

definiuje funkcję na E. Funkcję f nazywamy granicą punktową ciągu (fn)nN. Mówimy też, że ciąg ten jest zbieżny punktowo do funkcji f.

Zadanie 1

Niech fn:RR będą określone wzorem fn(x)=x3+x2n. Wyznacz granicę punktową ciągu (fn)nN.

Rozwiązanie:

Niech xR będzie ustalony. Wtedy

limnfn(x)=limnx3+x2n=x3.

Zatem granicą punktową ciągu (fn)nN jest funkcja f(x)=x3.

Zadanie 2

Niech fn:[0,1]R będą określone wzorem fn(x)=xn. Wyznacz granicę punktową ciągu (fn)nN.

Rozwiązanie:

Dla każdego ustalonego x[0,1) mamy

limnfn(x)=limnxn=0.

Ponadto

limnfn(1)=limn1n=1.

Zatem granicą punktową ciągu (fn)nN jest funkcja f:[0,1]R określona wzorem

f(x)={0,x[0,1)1,x=1.

Uwaga: przykład ten pokazuje, że granica punktowa ciągu funkcji ciągłych nie musi być funkcją ciągłą.

Zadanie 3

Niech fn:[0,)R będą określone wzorem fn(x)=n|n2xn|, gdy x[0,2/n] i fn(x)=0 dla x(2/n,). Wyznacz granicę punktową ciągu (fn)nN.

import numpy as np
import matplotlib.pyplot as plt

# Define the piecewise function f_n(x) for a given n
def f_n(x, n):
    f = np.piecewise(x, 
                     [x <= 2/n, x > 2/n], 
                     [lambda x: n - np.abs((n**2)*x - n), 0])
    return f

# Generate x values
x_values = np.linspace(0, 2, 500)

# Values of n to plot
n_values = [1, 2, 3, 5, 10]

# Plot the functions for various n
plt.figure(figsize=(10, 6))

for n in n_values:
    y_values = f_n(x_values, n)
    plt.plot(x_values, y_values, label=f'n={n}')

plt.title(r'Graph of $f_n(x) = n - |n^2x - n|$ for $x \in [0, \frac{2}{n}]$ and $f_n(x) = 0$ for $x \in (\frac{2}{n}, \infty)$')
plt.xlabel('x')
plt.ylabel('f_n(x)')
plt.legend()
plt.grid(True)
plt.show()
Rozwiązanie:

Dla x=0 mamy

limnfn(0)=limn0=0.

Jeśli x>0, to dla odpowiednio dużych n mamy x>2n. Zatem dla odpowiednio dużych n mamy fn(x)=0.

Stąd

limnfn(x)=limn0=0.

Zatem granicą punktową ciągu (fn)nN jest funkcja f:[0,)R określona wzorem f(x)=0.

Uwaga: Proste rozważania geometryczne pokazują, że dla każdego nN

20fn(x)dx=1.

Ponadto

20f(x)dx=200dx=0.

Zatem

20limnfn(x)dx=01=limn20fn(x)dx.

Definicja (zbieżność jednostajna ciągu funkcyjnego)

Niech (fn)nN będzie ciągiem funkcji określonych na zbiorze E. Mówimy, że ciąg ten jest zbieżny jednostajnie na zbiorze E do funkcji f:ER, gdy

limnsupxE|fn(x)f(x)|=0.

Uwaga: jest jasne, że jeśli ciąg jest zbieżny jednostajnie na E do funkcji f, to jest do niej zbieżny punktowo.

Zadanie 4

Niech fn:RR będą określone wzorem fn(x)=x3+x2n. Zbadaj zbieżność jednostajną tego ciągu.

Rozwiązanie:

Wiemy z zadania 1, że ciąg ten jest zbieżny punktowo do funkcji f:RR określonej wzorem f(x)=x3.

Czy jest on zbieżny jednostajnie na R do f? Mamy

limnsupxR|fn(x)f(x)|=limnsupxR|x2n|=.

Zatem ciąg (fn)nN nie jest zbieżny jednostajnie na R do f.

Niech teraz a<b będą dowolne. Mamy

limnsupx[a,b]|fn(x)f(x)|=limnsupx[a,b]|x2n|=limnmax(a2,b2)n=0.

Zatem ciąg (fn)nN jest zbieżny jednostajnie na [a,b] do f.

Zadanie 5

Niech fn:[0,1]R będą określone wzorem fn(x)=xn. Zbadaj zbieżność jednostajną tego ciągu na [0,1].

Rozwiązanie:

Wiemy z zadania 2, że ciąg ten jest zbieżny punktowo do funkcji f:[0,1]R określonej wzorem

f(x)={0,x[0,1)1,x=1.

Mamy

limnsupx[0,1]|fn(x)f(x)|=1. Zatem ciąg (fn)nN nie jest zbieżny jednostajnie na [0,1] do f.

Zadanie 6

Niech fn:[0,)R będą określone wzorem fn(x)=n|n2xn|, gdy x[0,2/n] i fn(x)=0 dla x(2/n,). Zbadaj zbieżność jednostajną tego ciągu na [0,).

Rozwiązanie:

Wiemy z zadania 5, że ciąg ten jest zbieżny punktowo do funkcji f:[0,)R określonej wzorem f(x)=0.

Mamy

limnsupx[0,)|fn(x)f(x)|=limnsupx[0,)|fn(x|=limnn=.

Zatem ciąg (fn)nN nie jest zbieżny jednostajnie na [0,1] do f.

Zbieżność i zbieżność jednostajna szeregów funkcyjnych

Definicja (zbieżność szeregu funkcyjnego)

Niech (fn)nN będzie ciągiem funkcji określonych na zbiorze E. Jeżeli dla każdego xE szereg liczbowy

n=1fn(x)

jest zbieżny, to wzór

f(x)=n=1fn(x)

definiuje funkcję na E. Funcję f nazywamy sumą szeregu funkcyjnego n=1fn.

Zadanie 7

Wyznaczymy zbiór tych xR dla których zbieżny jest szereg

n=1lnnx.

Rozwiązanie:

Zauważmy, że dla każdego xR+=(0,) nasz szereg jest szeregiem geometrycznym o ilorazie lnx. Musi być zatem:

|lnx|<1.

Jest tak dokładnie wtedy, gdy x(e1,e). Zatem nasz szereg funkcyjny jest zbieżny tylko dla x(e1,e).

Zadanie 8

Niech fn:RR będą określone wozrem fn(x)=x(1+x2)n. Pokażemy, ze szereg

n=1fn(x)

jest zbieżny dla każdego xR i obliczymy jego sumę f.

Rozwiązanie:

Mamy

f(0)=n=1fn(0)=n=10=0.

Dla x0, ze wzoru na sumę szeregu geometrycznego dostajemy, że

f(x)=n=1fn(x)=xn=11(1+x2)n=x11+x2111+x2=1x.

Zatem nasz szereg jest zbieżny dla każdego xR i jego sumą jest funkcja

f(x)={0,x=01x,x0.

Uwaga: przykład ten pokazuje, że suma szeregu funkcji ciagłych nie musi być funkcją ciągłą.

Zadanie 9

Wyznaczymy zbiór tych xR dla których zbieżny jest szereg

n=111+x2n.

Rozwiązanie:

Dla |x|<1 mamy

limn11+x2n=1,

zatem nasz szereg nie spełnia wtedy warunku koniecznego zbieżności szeregów. Podobnie jest dla |x|=1.

Jeśli teraz |x|>1, to

11+x2n1(x2)n.

Zatem nasz szereg jest zbieżny na mocy kryterium porównawczego.

Ostatecznie nasz szereg jest zbieżny tylko dla |x|>1.

Definicja (zbieżność jednostajna szeregu funkcyjnego)

Niech (fn)nN będzie ciągiem funkcji określonych na zbiorze E. Jeżeli ciąg sum częściowych

sN(x)=Nn=1fn(x)

jest zbieżny jednostajnie zbieżny na E do pewnej funkcji, to mówimy, że szereg

n=1fn(x)

jest zbieżny jednostajnie na E.

Twierdzenie (kryterium Weierstassa)

Niech (fn)nN będzie ciągiem funkcji określonych na zbiorze E i niech (an)nN będzie ciagiem takim, że dla każdego nN i każdego xE mamy

|fn(x)|an.

Jeżeli szereg n=1an jest zbieżny, to szereg n=1fn(x) jest zbieżny jednostajnie na E.

Zadanie 10

Pokażemy, że szereg

n=1x2n2

jest zbieżny jednostajnie na każdym przedziale [a,a], gdzie a>0.

Rozwiązanie:

Dla nN i x[a,a] mamy

|x2n2|a2n2.

Ponieważ szereg

n=1a2n2 jest zbieżny, to teza z zadania wynika z kryterium Weirstarssa.

Zbieżność punktowa i jednostajna a operacje analizy

Twierdzenie (zbieżność jednostajna a ciągłość)

Niech (fn)nN będzie ciągiem funkcji _ciągłych określonych na zbiorze E.

  1. Jeżeli (fn)nN jest zbieżny jednostajnie na E do funkcji f, to funkcja f jest ciągła na E.
  2. Jeżeli n=1fn(x) jest zbieżny jednostajnie na E, to funkcja f(x)=n=1fn(x) jest ciągła na E.

Zadanie 11

Pokażemy, że funkcja f określona wzorem

f(x)=n=0xnn!

jest ciągła na R.

Rozwiązanie:

Niech a>0. Dla każdego n0 i x[a,a] mamy

|xnn!|ann!.

Z kryterium ilorazowego wynika, że szereg

n=0ann! jest zbieżny. Stąd dostajemy, że szereg n=0xnn! jest zbieżny jednostajnie na (a,a). Zatem funkcja f jest ciągła na (a,a). Ponieważ a było dowolne, to f jest ciągła na R.

Twierdzenie (zbieżność jednostajna a całka)

Niech (fn)nN będzie ciągiem funkcji _ciągłych określonych na zbiorze E.

  1. Jeżeli (fn)nN jest zbieżny jednostajnie na E do funkcji f, to $$\int_E f(x)dx=\lim
  1. Jeżeli n=1fn(x) jest zbieżny jednostajnie na E, to En=1fn(x)dx=n=1Efn(x)dx.

Zadanie 12

Obliczymy

limn10ex2/ndx.

Rozwiązanie:

Niech fn(x)=ex2/n. Dla każdego x[0,1] mamy

limnex2/n=1.

Zatem granicą punktową ciągu (fn)nN jest funkcja f(x)=1. Ponieważ

limnsupx[0,1]|ex2/n1|=limn(e1/n1)=0, to zbieżność jest jednostajna. Stąd

limn10ex2/ndx=10limnex2/ndx=101dx=1.

Zadanie 13

Oblicz

ln3ln2n=1nenxdx.

Rozwiązanie:

Dla x[ln2,ln3] mamy

|nenx|nenln2=n2n.

Ponieważ szereg n=1n2n jest zbieżny (kryterium ilorazowe), to szereg n=1nenx jest zbieżny jednostajnie na [ln2,ln3]. Zatem

ln3ln2n=1nenxdx=n=1ln3ln2nenxdx.

Mamy

ln3ln2nenxdx=enx|ln3ln2=2n3n.

Ostatecznie

ln3ln2n=1nenxdx=n=1(2n3n)=12.